Kousen.
STEUNT
SCHORTEN.
Boeken
Atlassen
Sluitzegels
W. van Vliet,
Rijwielen
Herstelplaats
Firma DE DIE BIERSTEKER,
WAARSCHUWING
ro
Brillantkalk
Studie-Piano's
El WITST AAL
Bij 't inkoopen op .de markt
IIIMIJMUE».
P.SPRUIT
H. KILJAN en ZOON
weghalen en bewaren van Kachels
Thee
WAARQ m 11WI Ml R
FRIEDR. HERDER ABR. SOHN ie Solingen
voor Winkeliers
A. LAAN, Spoorstraat 116.
De gouden Bril.
A. WIERINGA,
Reusen-sof-teering in
Magazijn DE STER
Machinale Brei-inrichting.
EIGENGEMAAKTE MEUBELEN
Brandstoffenhandel
Hoogstraat 127,
P. J. LAFÉBER
ZUIDSTRAAT
MOOIE VIOLEN V00r 'eer"n9en ('er "ÜI<sn°™aalschool.
De algemeene Muziekhandel
DE BAZUIN, Kanaalw. 90.
AMSTERDAMSCHE
:i|n
KEIZERSTRAAT 93, HELDER.
haaltmenzlch
dikwyls een
verkoudheid
op den hals.
Verstandige
en voorzich-
tige vrouwen
daarom, evenals sleutels, geld
en andere noodige zaken, steeds een
doos Wybert-Tabletten bij zich.
't Is voor haar een onontbeerlijk artikel
geworden, en de prijs behoeft niemand
te weerhouden er de proef mede te
nemen daar de prys slechts 60 ct.
per doos bedraagt en Wybert-Tabletten
in alle apotheken en drogisten ver
krijgbaar zfin. DepOt te Helder A.
MIJNHARDT, Kanaalweg 147.
dragen
voor genoemde inrichting, zijn
voorhanden of ten spoedigste
te bekomen b\j
Boekhandel.
N.B. Alle boeken worden gratis
gekaft
bevelen zich beleefd aan tot hot
gedurende het Zomerseizoen.
Grof-, Hoef- en Kachelsmederij
Zwaanstraat 14.
R. M. |S
onovertroffen van kwaliteit en zeer
waterhoudend, 70, 80, 90 en 100
oent per pond.
Pakjes van 1 2 Va ons.
In het oude Victualiehuls.
R. MAALSTEED, Dijkstraat 22, Hildir.
Wedorverkoopers provisie.
Het geachte Publiek, dat er prijs op stelt, om Messen, Scharen, Vorken enz. van de al
70 j a re n in N e d erl an d bekende en door s o li ed en u i t m u n ten d fabrikaat gerenommeerde Firma
te koopen, wordt beleefd verzocht, goed op de navolgende Fabrieksmerken te letten, evenzeer
als op den naam en de voorletter F»
Dit zijn mijne Fabrieksmerken
het schopje of de sleutels
Bij de voornaamste Ijzer-, Galanterie-, Kramerij- en Huishoudelijke Winkels is mijn
fabrikaat verkrijgbaar.
Sofingen FRIEDR. HERDER ABR. SOHN
Veel geld ontvangt men
by de
Firma Wed. L. I. GROEN,
Zuidstraat 79,
voor goud, zilver, galon, naaimachi
nes en verder voor alle voorkomende
artikelen. Heeft ook weder een
mooie Naaimaohine te koop.
worden billijk geleverd
door C. DE BOER Jr.
(voorheen Firma J. P. v. d. BOSCH).
Leveiing van alle soorten Brillen en
Pince-nez, in goud, doublé en nickel.
Ook volgens geneeskundig recept.
Spoorstraat 120.
Spoorstr. 46. Kanaalw. 97.
HET BESTE ADRES VOOR SOLIDE
SPOOR|G|RACHT 28-29
QROOTE KEUZE EIKEN BUFFETTEN
IN VERSCHILLENDE PRIJZEN
geeft niet af, is reinwit, is mooi,
in pakken a 171/, en 9 cent, bij
BOENDERMAKER, Paardenstraat.
DUINKER, hoek Tuinstraat.
CONNEMAN, Breestraat.
VERMEULEN, Rozenstraat.
VERBEET, Van Galenstraat.
C. TIJSEN, Polderweg.
SCHELLINGER, Sluisdijkstraat.
WESTERBAAN, Slulsdijkstraat.
Wed. C. PAANS, Slulsdijkstraat.
Q. BAKKER, Binnenhaven.
DE BOER, Piet Heinstraat.
PEPERZEEL, Rozenstraat.
HELD, Koningstraat.
STEILBERG, Oostslootstraat.
Wed. AQEMA, Molenstraat.
Q. KRAMER, Vlamingstraat.
J. HIN, Kanaalweg.
QROOFF, Hoofdgracht
SCHRIER, Schagenstraat.
TERBURG, 1e Goversdwarsstraat.
KUIPER, Binnenhaven.
Firma DE BIE-BIERSTEKER,
Keizerstraat 93.
OEN PLAATSELIJKEN HANDEL,
doet Uwe Inkoopen zooveel
mogelijk In de stad Uwer in
woning, daarmede bevordert
gij d.welvaartonzer gemeente
Alg. Held. Winkeliersvereeniging.
van
Prima Belgische Anthr. •1%0 p. H.L. f 1.80
„1-70
«Vso» „1-60
LlmburgscheAnthraclet 2%0 „1.45
so/so1-40
Elerenkolen =°/30 „1.20
Bruinkoolbriketten 100 i „0.55
100 „0.45
Cokes, lange- en korte Turf, Vuurmakers
enz. Thuis bezorgd.
FIRMA
voor
TELEFOON 288
4) o
■S a
Speciaal adres voor QQ tO
OVERHEMDEN
naar maat.
OVERHEMDEN met piqué borst
f 2.75, prima kwaliteit.
Nog eenige STUDIE-PIANO's voorradig, prachtige
zw. kast, vanaf f 90.-.
M" VAN LEVENSVERZEKERING.
AMSTERDAM. KEIZERSGRACHT 547-549.
BIJKANTOOR VOOR NED.-INDIË
SOERABAJA SOCIETEITSTRAAT.
GUNSTIGE VOORWAARDEN. - CONCURREERENDE TARIEVEN.
INLICHTINGEN VERSTREKT GAARNE HERMAN NYPELS, HELDER.
Steeds het nieuwste.
is bij ons verkrijgbaar In maathoudende literflesschen bf 1.00.
Raad uw geneesheer u aan dit middel te gebruiken, gebruikt dan ons Eiwitstaai.
Texel A. Wuis, 0. C. Rijf, P. Kiol, Daalder, J. P. Dros, D. Kuiter,
Wed. Blom, P. Brouwer. Wiebingen N. Omes, M. Gorter. Jüliana-
dorp: M. Noot. Anna Paulowna: Neuvel en A. Wiggers. 't Zand:
G. A. de Wit. Oüdesluis: G. v. Doorn. Schagen: Rotgans en Purmer.
Breezand: G. Borst. Helder: D. Bruin v/h. Balgkanaal.
Schetsen uit de Rechtzaal.
Waarzien. - (Hoe gaat 't, hè
.Nogmaals keek zij op haar horloge,
't Was of de wijzers niet voort wil
den De trein zou te S.40 aankomen.
En zij was eventjes over drieön aan
't station gekomenj.De trein uit
Rotterdam vroeg een van de onder
chefs met lachend gezicht, haar aan
kijkend met oogen vanik begrijp 't
zaakje welDan hebt nog haast
drie-kwartier tijd!... Aangenomen,
dat-iè precies op de minuut arriveert
Ze wist 't welMaar zij had 't
thuis niet kunnen uithouden. Gister
middag was de briefkaart gekomen...
Hij wks al een paar dagen in het
land terug. Zou even overkomen
Had 'C zoo dol en doldruk.'t Was
overstelpend. Maar van 3.40 tot half-
zes kon hij dan blijven. Geen seconde
langerDe volgende week als 't
ergste achter den rug was, zou hfj
zich vrijer kunnen bewegen. En ver-
Volgens met haastig-gekrabbelde
letters de gewone betuigingen...
Zy bad wel een halfuur met die
briefkaart van Louis in haar hand
gezeten, 't Hoofd op de andere hand
rustend Zóó zat zij aan de tafel,
toen moeder binnenkwam en over
Jet's schouder las„Is-ie al in het
land vroeg moe verbaasd. Zy ant-
antwoordde niet. Tuurde al-maar op
de briefkaart
„Vreemd I" ontsnapte haar einde-
Tijk, zoodat zy er zelf van schrok.
„Wat is vreemd vroeg raoö, niet
begrijpend zoo dadelykAlweer
vergeten, dat ze zelve straks verwon
derd wa3 geweestMaar Jet zei
niets. Drukte slechts haar zakdoek
tegen de oogen Zat stilletjes te
Schreien.
„Meid, wat scheelt jou riep moê
'uit „mót-je daarom grienen Je
lijkt wel stapel. Louis is man van
zaken. Ik prys 't in hem, dat-ie eerst
dfeDkt aan zyn plicht. Hy is geen
joggie meer Dat moost-je juist
'mooi vinden. Maar jy bent nog precies
'n kind
Eigerihjk had moê ook geiyk
/En Jet trachtte zich nu te doordrin-
?sn van de waarheid, dat zij mal deed.
y probeerde zichzelf uit te lachen...
Maar, 't ging niet, 't lukte niet, hoe
zij ook haar best deed. Ze dacht aah
'den onstuimigen, harteiyken jongen,
die nu ruim drie jaar geleden naar
het buitenland was vertrokken. Om
gold te verdienen. Voor het mooie
nestje, dat zy samen zouden bouwen...
Zy zag Louis voor zich met die zachte,
dweeperige blauwe oogenDie de
hare zoo heerlijk konden streelen
wanneer hy haar aan z'n borst trok
en fluisterde opgewonden woordjes
van aanbidding. Zij dacht aan z'n
woede, toen zijn familie het engage
ment trachtte tegen te werken
En hoe wanhopig hy was geweest
toen Jet eens had gezegd, dat 't mis
schien beter was, voor hem, om een
meisje met fortuin te zoeken, zooals
z'n vader wilde.
Hoe razend van verdriet hem de
gedachte had gemaakt, dat Jet blijk
baar niet meer van hem hield
En hoe hy toen naast haar, op z'n
knieGn, had gelegen.Het hoofd in
haar arm Haar bezwerend, hoe
groot en innig zijn liefde voor haar
was
Jet had z'n portret genomen van
de schoorsteen en keek er naar, ter
wijl de geforceerde glimlach verdween
van haar gelaat en de tranen rijkelijk
besproeiden het glas, waarachter haar
toelachte het jeugdige gelaat van
frissche, zachte trekken... Haast nog
kinderlyke
Ze zat te peinzen. Stelde zich de
werkelykheid vóór oogen. Voelde weer
de pyn van folterend verdriet in haar
hart prikken wanneer zij dacht aan
dat koeler, kalmer worden van z'n
brieven. O, de woorden waren
eigenlijk dezelfde gebleven. Maar zij
voelde iets-verkillends zonder zich
rekenschap te kunnen geven van het
waarom 't Was Jet nu en dan
geweest, of zich iemand plaatste tus-
schen Louis en haar... Toch kwamen
de brieven steeds precies op tijd. En
óók erg was 't haar geweest, of dat
tweemaal per week moeten schryven
wat ze hadden afgesproken een
corvéé voor hem werdOf-ie
deed om zyn woord te houden en uit
kassian voor haar
„Jy bent geksnauwde moeder,
merkend dat zo nog steeds schreide,
„jy bent net-precies de meid om een
man-beul van je te maken. Denk-je,
dat een man van dat sentimenteele
gezeur houdt Ja, dat's goed voor
een snotneus van 'n jongen, die nog
niet droog achter z'n ooren is.
Maar Louis heeft een jaar of wat
rondgezworven in Berlyn, in Weenen,
weet ik waar meer.Dat's een man
van de wereld geworden. Die zal
waarachtig wel knapper meisies heb
ben ontmoet as jy bentIk had
nooit gedacht, dat-ie de zaak zou
continueeren. Maar als-je zóó begint,
reken dan maar gerust, dat het en
gagement uit is voor datje'tweet!"
Waarop moê eenige hevige-slurpende
slokken nam van haar middagsche
koffie, geen flauw besef koesterend
van het verdriet, dat zij Jet aan
deed
„Toen jo vader en ik verloofd
waren", vertelde de oude, over haar
krantje soezend, „schreven weelkaar
hoogstens eens in de maand, toen je
vader voor zyn zaken in België moest
wonen. Op z'n allerhoogst, hoor!
Het geld voor al de postzegels konden
wij beter gebruiken. En met al die
malle flauwiteiten in die verliefde
brieven hielden wy ons niet op
Ik en je vader zyn nou over de dertig
jaren getrouwd. En we zyn er waar
achtig niet minder om. Ik begrijp
niet, waar jy die kuren vandaan
hebt. 't Is om te gieren!"
Waarop moê haar koffekopje met
een smak op de schotel zette, 'r bril
iets vaster tegen de oogen schoof en
op haar gemak het vervolg-feuilleton
ging lezen 't waarachtig de moeite
niet waard vindend om verder over
die mallykerd te praten
En terwyl Jet - gelukkig dat het
kwellend gebabbel was opgehouden,
het bleeke, treurige hoofdje op haar
arm te slapen legdeZy wilde
probeeren te rusten, te vergeten.
Misschien zou ze straks de zaken
anders inzien
't Was nu 3.40 - zelfs een minuut
haast erover. Maar de trein kwam
nog nietJet werd echt-bang en
klampte nog eens 'n beambte aan.
Maar die had geen tijdLiep
schokschouderend verder
Toen waagde zy 't nog eens den chef
te vragen En ze werd bloedrood.
Want weer kwam er een schalksch-
medelijdend lachje om z'n lippen
„Zooeven gemeld I" berichtte de chef
„gaat U maar by 't hek staan. Hy
komt direct binnen".
Met bonzond hart ging ze. Angstig,
dat ze hem niet gauw genoeg zou
zien Jet trachtte nu een vroolijk,
opgeruimd gezicht te trekken. Zy
had haar jongste blouse aangedaan,
maar die was toch al verschoten.
Daarom had ze een boeketje gekocht.
En een nieuwe, witte voile gekocht
Hij vond vroeger, dat witte tulle
haar zoo mooi stond
Daar hoorde zij in nog-verre verte,
gefluitDat wis de trein, waarin
hij zatHet gefluit was Jet als
een kreet van„Ik komDadelyk ben
ik by jel
„Trein uit Rotterdam?" vroeg zy
den wacht-houdenden beambte voor
de kaartjes, schoon ze zelve begreep,
hoe mal die vraag was
Maar de trein naderde Het
druisch overstemde haar vragen
En zij wenkte den man, die haar
niet verstond, dat 't al goed was
De menschen keken haar aan, maar
't kon Jet niet schelen. Heviger
hamerde haar hart, en ze voelde
haar oogen vochtig worden
Portieren werden opengerukt. De
conducteurs riepen den naam van het
station. Drie, vier malen, nog eens
Stroom van reizigers kwam aan
zetten Een oude heer met bege
leidend meisje. Twee dames, beladen
met doosjesEen paar jongelui
Nog was Louis er nietDe stroom
werd al minderGroote angst be
klemde JetMaar ineens daar
zag ze hemRustig stappend, met
een valiesje in de hand. Zoekend naar
z'n biljet blykbaarDaar wiis-ie!
Dikker geworden. En hy had een
baardje gekregen puntbaardje met
knevel. Hy zag er keurig uitIn
de puntjes. Door z'n lorgnet keek hy
kalmpjes naar het hek, waar de
menschen reizigers opwachtten. O,
zoo bedaard. Jet wou hem tegemoet
snellen, maar dat mocht niet. En hy
liep zoo langzaamZe wuifde nu
met haar mofjeEn hij zag 't.
Wuifde terug met z'n zakdoek
Liet z'n kaartje knippen Zij waren
by elkaar. Ze lag aan zyn hals
En hy kuste haar. Terwyl hy rond
keek, of niemand lette op de onstuimig-
opgewonden manier, waarop ze hem
verwelkomde.
„Hoe gaat 't, Jettie?" vroeg hy,
en wèl zag ze, dat 't haar terugzien
hem genoegen deed Maar dat
ijzige, dat afgemeten.-rustige, dat
koeldeftige Hij moest even-gauw
telegrafeeren. Van-avond had hy een
samenkomst met iemandOver
zaken Van belang
„Wat dan, Loe vroeg zy, „vertel-
me eens gauw. Iets prettigs? Ik
brand van nieuwsgierigheid. Zeg
wat is 't dan?"
Hij zag haar verwonderd aan. Niet
meer gewoon aan zulk „uitvragen"
Schreef kalm het telegram.
„Och, niks bijzonders", zei hy,
„zaken, hé?"
En hij spoedde zich naar het tele-
graaf-kantoortje. Zonder haar, zooals
vroeger, te vertellen
Zij wachtte. En worstelde nu met
alle kracht tegen de traneu, die weer
dreigden op te komen Daar zat
hij weer natellend het geld, van
telegrafist teruggekregen. Vroeg of
ze iets gebruiken wouMaai
verlaDgde ernaar, alleen met hem te
loopen op weg naar buisZe had
hem zooveel te zeggen.
En Louis was zoo rustig, zoo stil,
zoo bedaard Nu praatte zy al-maar
door, hem telkens aanziendOm
te weten wat er in hem omging.
Vechtend met 't verdriet, dat in haar
brandde, al-sterker, al-heviger
Hy liet zijn hand op haar arm
rusten. En luisterde, glimlachte nu
en dan En liet den blik glijden
o, ze had 't dadelijk gemerkt,
over haar toiletjeDan keek hij
weer naar d'r hand. Of naar d'r ver
schoten blouse. Eens ook naar de
punten van haar laarzenMet
critisch oogEn 't was Jet of hy
toen ze eindelijk haar huis be
reikt hadden nog koeler was
geworden dan by z'n aankomst aan
het station. Hy had 't een en ander
verteld over zijn vooruitzichten.
Die waren prachtig Boven ver
wachting. O, zekerMaar
Maarhij wits er nog niet. Nog
lang nietHij moest eerst terug
naar Berlyn Om het filiaal, waar
van hy nu officieel chef was ge
worden, te organiseeren... Dat kostte
tyd en inspanning
Nu zat hy in de „mooie kamer",
die voor Louis, komst was „aange
kleed". En moê had zich ook mooi-
gemaakt. Jet zat vlak-naast Louis
zyn hand vattend tusschen haar
beide handen Zyn vingers om
klemmend als in grooter. angst dat
bij van haar zou gaan... Voor-goed-.
Genietend van het geluk, hem weer
by zich te hebbenZich moed
gevend door de gedachte, dat alles
nu töch wel weer terecht zou
komen. En zy luisterde niet e
naar het gepraat tusschen moê en
LouisZe zag nu niet eens, hoe
hij rondkeek in de „mooie kamer",
en elk voorwerp scheen te taxeeren...
Een paar uur later stond zij weer
aan het station. Daar vertrok een
trein. Krijschend floot de locomotief...
Achter het portier van een der
waggons 1 ste klasse stond een meneer.
Hij knikte en wuifdeWuifde
nogmaalsEn glimlachte... Tegen
vrouwtje, dat hem naar 't station
had gebracht. Zij, Jet, sidderde van
verdriet, dat hy daar gingNu al
weg-moestDe weemoed van 't
weer-moeten scheiden overstelpte
haar
En hij knikte lachend-onbewogen,
dezelfde als bij het komen Een
laatsten groet wuivend met't ietwat-
Yermoeide yan iemand, die blij is,
dat hij nu weer op z'n gemak in de
zachte kussens der coupé kan gaan
zitten.
En dien avond deed Jet heel lang
over den weg van station naar huis.
Zij wilde moeder niet laten merken,
hoe zij gevochten had met haar
wanhoop
Want nii wist zij zeker Héél
zeker
En toch wilde zy nog trachten...
Kón zij niet gelooven, dat ze Louis
zou verliezon
„Wat scheelt jou opeens, amice 7"
riep André uit, toen hy zag hoe
bleek Louis werd, die zooeven nog,
vroolyk en wel, z'n „paitje" naast
hem zat te savoureeren, op 't ge
zellige plekje vóór raam van Kal ver
straat-café op bitter- en fk\neer-tyd...
„Wat scheelt joü op-eens En
't was waar - Louis was krytwit
geworden. En het glaasje, dat hij
haastig aan de lippen bracht, trilde
tusschen z'n vingers.
De ander keek eens scherper
„Ah, was 't misschien?"
Zooeven waren twee dametjes voor-
bygetrippeld. Een dikke en eenlmagere.
De slanke zag er vreemd uit. Een
dikke laag rijstpoeder op de wangen
en zonderling koortsig-schit-
terende oogenAndré was medicus,
maar ook zonder den „doktersblik"
zou hij kunnen gezien hebben, een
t.b.c.-patiêntje vóór zich te hebben in
fl&neuse met liberty-jurk en pleureuse-
vederdos Hij snapte nietWant
Louis behoorde tot de notoir-solide
kennissen
„Zeg *8 amice", waagde artsje toch
,,'t is toch niet die kleine Marguèrithe
Gauthier, in het derde stadium
Maar, kerel, waarachtig, je bent niet
gewoon Hij vatte Louis z'n pols.
Haalde étui uit z'n zak Tikte om
een glas en wat water
Langzaam kwam Louis bij
Maar André merkte best, dat-ie telkens
met zekere schuwe angstigheid keek
naar buitenAls bang yoor de
bleeke, fKineuse-gestalte
Zy stapten op. Hij ging mee met
arts, naar diens kamers.
Dronk een paar glazen wijn. Ver
telde toen
Van die historie't Was nu
toch al bij de acht jaar geleden,
kinder-vrijage, hé Maar die kleine
Jet nam de zaak serieus op. O, een
best kind, een goed meisje. Maar de
omstandigheden waren veranderd
Dat zag zy niet inHij kón, met
den besten wilEn bovendien
de jongensliefde was uitgebluscht
Hoe gaat dat, hé Telkens keek
hij artsje aan, hopend dat die hem
gelijk zou geven „Enfin, toen is
liet geval werkelijk tragisch geworden.
Z(j wou, als ik bij haar kwam, mooi
gekleed zijn Dacht, dat ik daardoor
gecharmeerd zou worden Zy had
geen geld En toen heeft zij
Heeft Jet gestolen Ze was op een
kantoorWilde sparen, van haar
salaris, om by te dragen tot de in
stallatie, als wij gingen trouwen
Toen heeft zij gestolen voor toiletjes,
en zoo, zich verbeeldend dat 't terecht
zou komen Enfin, dat liep natuur
lijk misDe patroon was niet te
vermurwen. Ik heb nog m'n best
voor haar gedaanAl m'n best
Maar 't was een heele som ten
slotteToen is zy nog clement
behandeld. Zes maanden Haar
advocaat was er zelf verbaasd over...
Zes maanden En daarna
Louis zweeg. En nog altijd zat de
ander artsye André vóór zich
uit te kyken.
„Hoe gaat 't hé herhaalde Louis,
toch een beetje geprikkeld door dat
zwygen.
Maar 't kon André niet schelen.
Hy zat te denken aan dat schrale,
voorttrlppelende vrouwtje Derde
stadium van t. b. cHoogstens
nog 'n jaartje, maakte hij diagnose...
En vergat nog altyd, dat daar tegen
over hem - in donzigen clubfauteuil
zat te rooken vriend Louis, op
wiens wangen nu de normale kleui-
was teruggekeerd.
Maitbe Corbeau.
