KWALITEIT, NIET DE PRIJS Continental Vitrage. Magazijn „De Ster" HOE De HELDERSCHE COURANT, Banden STRUISVEEREN. Firma DE BIE -|- BIERSTEKER, W. van Vliet, El WITST AAL Grootste sorteering. Verkrijgbaar in de Alkmaarsche Slagerij Schagenstraat16 moet men adverteeren Bij 't inkoopen op de markt Thee I J. VERHEUS Klompenwinkel Langestraat 76, Brandstoffenhandel Hoogstraat 127, - Doolhof 3. Bloedarmoede, Slapte, Verval van krachten. EIGENGEMAAKTE MEUBELEN P. GOVERS UW HAAR-1 KIU71UB Een^ Smaakvol Ie Dracht. AM STERDAM SC HE Vergiftigde Levens. De Dienaar, die bij (tPCLCLt zuieert is bRj, dat men die crème begeert. Wie 12 verschillende ABC-advertentiën uitknipt en aan de „ERDAL"-fabriek, Amster dam, (met 5 cent port) inzendt, ontvangt gratis de geheele serie artistieke Sluitzegels. moet bij de keuze van banden beslissend zijn. Een goede band kost wel is waar goed geld maar daarvoor is hij ook duurzamer. Wanneer U berijdt, dan hebt U dezen „goeden" band. Zyn wereld-reputatie werd door kwaliteit gevestigd. PERSONEEL 12.000 Coüfiaental-Caoutciwuc-ai Gutfa-Percha-Cö., Amsterdam. GESMOLTEN REUZEL a 30 ct. per pond. VARKENSKOPPEN en POOTEN 10 ct. per pond. Men moet zorg dragen voor een duidelijk sprekende, korte, niet overdrijvende advertentie. Men moet den tekst steeds afwisselen. De advertentie moet met zorg zijn uitgevoerd. Men adverteere in het blad, dat een onderzoek naar oplaag en lezerskring toestaat, omdat men daar de meeste zekerheid heeft zijn reclame-gelden op de juiste wijze te besteden. Men houde bij het bepalen van den regelprijs rekening met oplaag en lezerskring. heeft alhier de grootste oplaag en is daarom het meesjt gelezen blad te Helder en op de Vloot. P. KIKKERT ZONEN. GRAND HOTEL „TEXEL" Eigen Stalhouderij en verhuurinrichting van Automobielen. Telefoon 7 en 15. Ondergeteekende beveelt zich aan voor alle voorkomende Metselwerken. J. ROOMEIJER, Dijkweg 44. Speciaal adres voor OVERHEMDEN naar maat. a OVERHEMDEN met piqué borst f 2.75, prima kwaliteit. De gouden Bril (voorheen Firma J. P. v. d. BOSCH). Levering van alle soorten Brillen en Pince-nez, in goud, doublé en nickel Ook volgens geneeskundig recept. A. WIERINGA, Spoorstraat 120. haalt men zich dikwijls een verkoudheid op den hals. Verstandige en voorzich- tige vrouwen dragen daarom, evenals sleutels, geld en andere noodige zaken, steeds een doos Wybert-Tabletten bij zich. 'tls voor haar een onontbeerlijk artikel geworden, en de prijs behoeft niemand te weerhouden er de proef mede te nemen daar de prijs slechts 60 ct. per doos bedraagt en Wybert-Tabletten in alle apotheken en drogisten ver krijgbaar zijn. Depót te Helder A. MIJNHARDT, Kanaal weg 147. R. M. IS onovertroffen van kwaliteit en zeer waterhoudend, 70, 80, 90 en 100 cent per pond. Pakjes van J/a - 1 - 21/" ons. In het oude Victualiehuis. R. MAALSTEED, Dijkstraat 22, Nelder. Wederverkoopers provisie. WALVISCHSTRAAT 29. HANDEL in In den is steeds verkrijgbaar: eigengebluschte Stocadoors Witkalk, zeer voordeelig voor Slijters. Carbolineum en Blackvarnis- brons als voorheen. TRAPPEN TE HUUR. Verder handel in Draadnagels en Puntdraad, Kippengaas, Touw-, Borstel-, Kuip- en Houtwerk, Lappen, Sponsen, Emmers, Teilen, enz. Beveelt zich minzaam aan tot het verrichten van KUIP- en TIMMERWERK. Achtend, P. BOMHOFF. van Prima Belgische Anthr. *%0 p. H.L. f 1.80 »1-70 20/*o„ „1-60 LimburgscheAnthraciet2%o „1.45 20/RO„ „1-40 Eierenkolen 20/30 „1.20 Bruinkoolbriketten 100 „0.55 100 „0.45 Cokes, lange- en korte Turf, Vuurmakers enz. Thuis bezorgd. Mejuffrouw C. ROCKWITZ, geb. BOONSTOPPEL, Dordrecht, Hout tuinen 4, schrijft ons eene dankbetuiging wegens de Sanguinose. „Ik ben lijdende geweest aan bloedarmoede en verval van krachten, maar door de Sanguinose ben ik weer geheel beter geworden en thans weer zoo gezond en frisch als voorheen. Al bij gebruik van de eerste flesch kon ik beterschap bespeuren. U moogt dit gerust publiek maken ik hoop dat nog velen hier nota van zullen nemen". Wanneer gij lijdt aan bloedarmoede, zwakte of algemeene verslap ping, doe wat de schrijfster van bovenstaanden brief gedaan heeft, en probeer ook de Sanguinose. Eiken dag breidt de kring zich uit, waar de Sanguinose met succes genomen wordt; een groot aantal geneesheeren en leeken bevonden de Sanguinose „een beproefd middel bij bloedarmoede, zenuwzwakte en algemeene verslapping." Bij alle Apothekers en goede Drogisten. Sanguinose! kost per flacon van ruim 300 gram fl.50, do (5 11. f8.-, 12 fl. f 15.-. WACHT U VOOR NAMAAK. De Riemerstraat 2c/4, Den Haag. VAN DAM Co. Te Helder bij Firma DE BIE BIERSTEKER; te Texel, Oosterend, P. DROS; Den Burg, J. BUIS; Oudeschild, Joh. DROS. HET BESTE ADRES VOOR SOLIDE SPOORGRACHT 28-29 GROOTE KEUZE EIKEN BUFFETTEN IN VERSCHILLENDE PRIJZEN Wint het van alle bestaande soorten. KEIZERSTRAAT 93, HELDER. Texel: A. Wuis, C. C. Rijf, P. Kiel, Daalder, J. P. Dros, D. Kuiter, Wed. Blom, P. Brouwer. Wieringen N. Omes, M. Gorter. Joliana dorp: M. Noot. Anna Paulowna: Neuvel en A. Wiggers. 't Zand: G. A. de Wit. Oüdesluis: G. v. Doorn. Schagen: Rotgans en Pur'iqer. Breezand: G. Borst. Helder: D. Bruin v/h. Balgkanaal. HELDEn ALS KRISTAL. BEVAT GEEN KLEURSTOF. OLIE OF VET. VERFRISSCHKND VOOR DE HOOFDHUID. GROEIEN. GAAT HET UITVALLEN TEGEN. VERSTERKT DE WORTELS. GEEFT PRACHTIGE VLECHTEN. HOOP HET VANDAAG VAN UW DROOIST OF COIFFEUR- DEREEN SPREEKT OVER KOKO EN IEDEREEN GEBRUIKT HET ALLE GOEDE DROGISTEN EN COIFFEURS VERKOOPEN HET. PRIJS: FL 0.7S, fl 1.60. en fL 3.00 per FUcon. K B MEIN DERSH1A SneBk, 2 Dames, die meer dan 10 jaar KOKO gebruikten, zullen gedurende 14, 15 en 16 Mei haar prachtigen haardos laten zien in de étalage van den Heer A. MIJNHARDT, waar KOKO tegen bovenstaande prijzen verkrijgbaar is. M" IIAH LEVENSVERZEKERING. AMSTERDAM. KEIZERSGRACHT 547-549. BIJKANTOOR VOOR NED.-INDIË SOERABAJA SOCIETEITSTRAAT GUNSTIGE VOORWAARDEN. - CONCURREERENDE TARIEVEN. INLICHTINGEN VERSTREKT GAARNE HERMAN NYPELS, HELDER. FEUILLETON. Een beeld der werkelijkheid. 18) Het was een mooi bruidspaar, die lange, flinke man, met de fijne ge laatstrekken en de denkende oogen, en die sierlijke jonge vrouw, die voor het uiterlijk zoo geheel bij hem scheen te voegen. „Mijn God!" bad de weduwe van den schilder: „geef, dat zij hem ge lukkig moge maken, gelijk hij het verdient. Doe haar het nederige leven beminnen, dat zij aan zyne zijde leiden zalleer baar inzien, dat zij de parel van zeldzame waarde gevonden heeft, die aan zoovele echtgenooten ontzegd is: de liefde van haar man". „Heersmeekte Geertruida Hol- dius: „neem mijn leven, zoo het zijn moet, in ruil voor eene blijvende levensvreugde voor mijn kind. Laat zijn haard steeds het plekje wezen, waar hij van alle vermoeienissen, elke droefheid uit moge rusten." HOOFDSTUK VII. Hun huwelijksreis was een geluks- droom geweest. Onno was er slechts op verdacht haar in alles genoegen te doen, en had haar gevoerd naar de Pyreneeen, die zjj nog niet kende. Z(j had voorheen zeer zeker veel ge noten van de tochten met haar vader afgelegd door vreemde strekenmaar George Renaud was een zelfzuchtig man geweest, en al te zeer gewoon in huis te heerschen, om zijn wil ook niet in alles te doen zegevieren als hii zich alleen met zijn dochter bevond. Zij gingen alleen daarheen waar hij zelf verkoos te zijn; Mar cello's smaken werden nooit geraad pleegd en zij was daaraan zoozeer gewoon geweest, dat zij nu eerst het onderscheid bemerkte. Haar jonge echtgenoot vroeg niet anders dan haar wil te volgen, en wanneer zij, bij oogenblikken, haar leven met dat harer moeder vergeleek, erkende zij hoe bewonderenswaardig het was dat deze zich nooit een enkele klacht had laten ontvallen, nimmer in op stand gekomen was. Haar geluk stemde haar tot nadenken. Voorheen had zich nooit afgevraagd wat er toch geworden was van het aanzien lijk vermogen, dat Julie de CliDchamps van hare ouders geörfd had. Thans eerst begreep zij het. De schilder had er zijn atelier van versierd, zijne reizen mede betaald, daarmede aan al zijne grillen voldaanen terwijl z(jne echtgenoote te huis bleef waken bij hunne kinderen, had hij zich, dank zij haar fortuin, de weelde kunnen veroorloven een jacht te laten bouwen, waarop hij des zomers met vriendei en vriendinnen de Middellandsche zee doorkruiste. Mevrouw Renaud had nimmer een voet aan boord van dien bodem ge zet, hetzij dat zij het beneden zich had geacht aldaar de plaats van andere vrouwen in te nemen maar toch had het de helft van haar kapitaal verzwolgen, en nooit had zij daarvoor een verwijt gevonden, nooit anders aan hare kinderen geleerd als de grootste eerbied voor hun vader, een ontzag alsof hij waarlijk de half god geweest ware waarvoor hij zich liet doorgaan. En zelfs Marcelle's wufte geest bracht een hulde aan de schijnbaar onbeduidende vrouw, die nimmer in haar leven gehuldigd was geworden, wier bestaan voorbij zou gaan, zonder dat iemand anders als hare kinderen, zich herinnerde dat zij geleefd had. Maar na deze drie weken van on verstoorde vreugde volgde de ont goocheling. De jonge vrouw, die zich zeer goed vermaakt had in het Amste] hotel, zoowel als in den Haag en te Scheve- ningen, was al heel weinig ingenomen met hare kleine woning aan het Y, hoeveel zorg Onno ook besteed mocht hebben om het huis naar haar smaak in te richten. Des avonds, wanneer de gordijnen gesloten waren en zij de lampen op had laten steken, gevoelde zij zich een weinig tehuis in deze atmosfeer. Doch niet zoodra kon zij weder naar buiten zien, of zij werd aangegrepen door eene zwaarmoedigheid, die zij aan de lucht toeschreef, maar die in waarheid slechts verveling was. Zij begon te klagen over hare gezondheid en zat somtijds laDgen lijd achtereen Yoor zich uit te staren, zonder een woord te zeggen. Dan rees hare jeugd, voor haar op, zag zij zich weder aan de zijde haars vaders, nu hier, dan daar heen reizende, of wel te Parijs in zijn steeds zoo woelig atelier, waar de meest verschillende menschen typen dagelijks kwamen om kennis met den beroemden schilder te maken of te hernieuwen. In Nederland had zij geen ander bezoek te verwachten dan van hare schoonmoeder, die haar hoe langer zoo meer begon te ver velen, en van eenige vrouwen van musici, die over niets anders wisten te praten als muziek ofkuishoudelijke zaken. Indien zij slechts beproefd had vrede met haar lot en ook met hare kennissen, te nemen, zou zij veel goeds en liefs in het hart dier een voudige vrouwen ontdekt hebben thans zag zij enkel hoe ouderwetsch hare kleeding was, hoe weinig zij bij haar voegden, en hoe geheel ver schillend de inrichting harer woning was van haar eigen huisje dat vol tafeltjes en bloemen en kleine sieraden stond, terwijl de meeste andere dames-haar ontvingen in een vertrek dat half tot eetzaal, half tot kinder kamer diende. Onno, wien zij hare, zelden liefde rijke, opmerkingen toevertrouwde, blikte haar dan een weinig verdrietig aan en antwoordde: „Gij zult u spoedig beter gewennen, en ik zal trachten u andere kennissen te bezorgen. Heb slechts een weinigje geduld." Op zekeren dag echter wachtte haar eene gebeurtenis, die haar meer dan ooit tegen Nederland stemde. Zij was op een ongewoon uur naar hare schoonmoeder gegaan, om haar te vragen hoe zij handelen moest met eene dienstbode die ziek was geworden, en op het oogenblik dat zij aangemeld binnentrad, vond zij bij Geertruida Holdius een grijsaard zitten, die bij haar aanblik on willekeurig overeind sprong en naar zijn hoed greep. „Ga niet weg", zeide de oude vrouw op hartelijken toon. "Ik geloof dat gij mij eens zoudt zeggen wat gij wel van Onno's keuze zegt. Marcelle, dit is de heer Helmveldals Onno het sedert zijn terugkeer niet zoo druk had gehad zou hij u zeker reeds bij onze beste vrienden hebben ge bracht". De muziekmeester had veel gegeven om aanstonds de tegenwoordigheid te kunnen ontvluchten der jonge vrouw die zulk een wanhoop over zijn leven had gebracht, maar hij herinnerde zich de belofte aan Onno gedaan, dat Geertruida Holdius nooit iets doör zijn toedoen zou vernemen, trad weder op Marcelle toe om haar te groeten doch hunne handen raak ten elkander niet aan en beider oogen waren daarbij nedergeslagen. Voor het eerst wellicht in haar leven gevoelde de jonge vrouw zich beschaamd. Al de drogredenen waar mede zij tot daartoe gepoogd had haar geweten het stilzwijgen op te leggen, vielen weg voor de droefheid, die z\j raadde dat nog altijd voort- knaagde aan dat oude hart, en toen zij het waagde een schuchteren blik op hem te vestigen en zag hoezeer deze van moreele pijn verwrongen trekken op die van den doode gelekenwenschte zij zich uren ver daar vandaan. „Gij hebt elkander niet veel te zeggen", sprak hare schoonmoeder verbaasd, „ik had nooit gedacht dat gij verlegen waart, Marcelle." Deze opmerking deed haar inzien hoe noodig het was hare ontroering te overmeesteren, en zij antwoordde snel „Ik ben toch heel blij mijnheer Helmveld te ontmoeten. Onno is zoo zeer op zijne vriendschap gesteld, dat ik hem zeker reeds opgezocht zou hebben, indien ik niet begrepen had dat mijn gezelschap hem niet aan genaam kon zijn,en ik hem dus slechts noodeloos te midden van zijne bezig heden zou hebben opgehouden." „Het is waar dat ik meestal uit ben," zeide de oude man werktuige lijk, terwijl zijn blik vol smartelijke verbazing op haar bleef rusten, en hij zich te vergeefs afvroeg wat er voor zoo betooverends in haar kon liggen dat zij twee mannen, van Eduard's en Onno's waarde, geheel en al onder begoocheling had kunnen brengen. Zij bezat geen groote schoon heid hare stem bevatte geen muziek haar blik had niets bezielends. Maak ten dan enkele vrouwen de mannen krankzinnig, dat z(j haar blindelings verkozen boven het leven en tot zelfs boven de eer? „Het sp\jt mij dat ik niet langer kan blijven," sprak Marcelle tot hare schoonmoeder„maar de meid is plotseling ziek geworden en ik kwam u vragen hoe ik het aan moet loggen om haar naar het gasthuis te krijgen. Zoodra ik dat weet keer ik terug, want de arme ziel moet zoo spoedig mogelijk geneeskundige hulp ont vangen." Juffrouw Holdius verstrekte de ge- wenschte inlichtingen en de jonge vrouw wilde afscheid nemen doch de heer Helmveld sprak op eens: „Ik moet toch ook vertrekken en zoo gij my vergunt, zal ik tot aan de voordeur met u gaan." Zij werd door eene lichte huivering bevangen, want om dien wensch te koesteren moest hij ook over den dood van zijn zoon willen sprekener was echter geen mogelijkheid zich aan dat ver langen te onttrekken, en na hem vluchtig een woord van toestemming te hebben toegevoegd, omhelsde zij de oude vrouw en verliet de kamer, op den voet gevolgd door den grijzen muziekleeraar. Zij traden haastig voort, als werden zij beiden gezweept door eene mar telende herinnering, en eerst toen de voordeur zich achter hen gesloten had bleef Helmveld stilstaan en zeide hy op doffen toon „Ik ben zeker niet te veeleischend indien ik u smeek voor het vervolg zorg te willen dragen dat eene der gelijke ontmoeting zich niet herhale." (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1914 | | pagina 4