HELDERSCHE COURANT
VOORHEEN GENAAMD 'T VLIEGEND BLAADJE
Nieuwsblad voor Helder, Koegras, Texel, Wieringen en Anna Paulowna
Tweede Blad.
No. 4314
ZATERDAG 23 MEI 1914
42e JAARGANG
Abonnement per 3 mnd. 65 ct., franco per post 90 ct., Buitenland f 1.90
Zondagsblad 37145 „0.75
Modeblad 65 75 1.00
Voor het Buitenland bij vooruitbetaling - Losse nummers der Courant 2 ct
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
UITGEVER: C. DE BOER Jr. - HELDER
Bureau: Koningstraat 29 - Interc. Telefoon 50
Advertentiën van 1 tot 4 regels (bij vooruitbet) 30 cent Elke regel meer 6 ct.
Ingezonden mededeelingen van 1 tot 4 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent.
Advertentiën op bepaald aangewezen plaatsen worden 25°/o hooger berekend.
Groote letters en cliché's naar plaatsruimte. Bewijs-exemplaar 21 cent
BINNENLAND.
Varjaardag H.M. de Koningin.
De Minister van Oorlog heeft be
paald, dat het hoogste bedrag der
sommen, welke bij de naveimelde
korpsen mogen worden besteed tot
het houden van militaire feesten bij
gelegenheid van den verjaardag van
H.M. de Koningin op 31 Augustus a.s.,
zal mogen bedragenvoor de Xe
infanterie-brigade (het 10e en het 21e
regt. infanterie): f 150. voor het
4e regt. vestingartillerie: f90.—;
voor het korps pantserfort-artillerie
f 50. -en voor het korps torpedisten
f60.-.
Zendingsfeest.
Hel Provinciaal Noord-Hollandsch
Zendingsfeest zal dit jaar gehouden
worden op Woensdag 29 Juli a.s. te
Heilo, bij Alkmaar, in het bosch van
Jhr. P. van Foreest, dat door den
eigenaar welwillend ter beschikking
Brandstichting in de kazerne te Ede.
Men meldt uit Arnhem
De sergeant D. W. B., die voor
eenige dagen voor den krijgsraad
terecht stond, wegens diefstal ten
nadeele van een kameraad, brand
stichting en desertie, heeft bekend
de overige branden in de kazerne
te Ede, gedreven door zucht om brand
te stichten, te hebben gesticht.
Vlaeschvergiftiging.
lu een gezin te Arnhem zijn eeni
ge personen ongesteld geworden on
der verschijnselen die op vleeschvei -
glftiging wezen. Een onderzoek is
ingesteld naar het gebruikte vleesch;
lever en gehakt. Van de lever was
niets meer over, mhar de herkomst
kon worden nagegaan. Niets wees
er evenwel op dat de lever ondeug
delijk zou zijn geweest. Van het ge
hakt was nog een rest over, welke
in het gemeenteslachthuis bacterio
logisch is onderzocht, doch er werd
niets gevonden, dat een vergiftigende
werking zou kunnen ten govolge
hebben. De overige spijzen, welke door
het gezin genuttigd waren zijn dooi
den directeur van den gemeentelijken
geneeskundigen dienst, onderzocht
ook daarbij werd niets verdachts ont
dekt.
Het geval is dus niet opgehelderd
kunnen worden. De leden van het
gezin die eerst ernstig ziek waren,
zyn thans beterende.
Onnoodig-administratieve omslag.
't Is ongeveer een jaar geleden,
dat In dit blad, onder den titel „De
staat als schuldeischer en als schul
denaar" van S. (prof. Struycken), de
ate'ling werd overgenomen, dat de
Staat - voor een deel als gevolg
van bureaucratie - nu eenmaal de
onhebbelijkste debiteur is. Hoe door
bureaucratie een op zich zelve goede
zaak bedorven wordt, leert ons de
jongste aflevering van het „Rocueil
Militair".
Daarin worden aannemers van
leveringen van eetwaren, fourage,
ligstroo, brandstoffen en geneesmid
delen voor het leger voortaan vrijge
steld van het betalen van de kosten
der advertentiën, waarin de aanbe
steding is aangekondigd deze kos
ten zullen voortaan rechtstreeks ten
laste van bet Rijk worden gebracht.
Hieruit volgt, dat de inschrijvers
hunne inschrijvingsprijzen niet
meer behoeven te verhoogeu met het
bedrag der advertentiekosten, welk
bedrag zij eerst een paar weken na
de aanbesteding te weten kwamen.
Maar daarentegen moeten adver
tentiebureau* en bladen, die met de
plaatsing van de advertentiën worden
vereerd, om betaling te erlangen
declaratien indienen, die (boven de
f10) gezegeld moeten zijn. Daarna
wachten zij 6 webou op hun geld,
dat per order van betaling ii fO.75
zegel betaalbaar wordt gesteld in een
plaats waai- een betaalmeester zetelt.
Al is voorts het gevaar niet groot, dat
de bij de declaratien gevorderde bewijs
nummers door de. verifieerende ambte
naren nog om andere redenen zul
len worden ingezien dan om te onder
zoeken of de advertentiën goedkoop
gedrukt en correct berekend zijn,
toch eischt het afgeven van orders
van betaling b(j het Departement van
Oorlog, het Departement van Finan
ciën en de Algemeene Rekenkamer
weder schrijfwerk, dat voorkomen
had kunnen worden indien St. Bureau-
cratius had kunnen goedvinden de
rekeningen te laten betalen op dezelf-
«I eenvoudige wijze, waarop de an
dere kleine rekeningen voor de mi
litaire verplegingsinrichtingen wor
den betaald.
Onlangs hebben de bladen al be
sloten, aan Staat, Provincie en Ge
meente geen korting meer toe te
staan vooraanbestedingsadvertentiën;
wy zijn benieuwd of zij binnenkort
een verhoogd uitzonderingstarief voor
dergelijke advertentiën zullen vast
stellen, ten einde zoodoende schade
loos te worden gesteld voor deze
nieuwigheid op het gebied van de
zegelbelastingbetaling. (Hbld).
Strooibiljetten-ragen.
Dlnsdagavonddwarrolden duizenden
strooibiljetten van den Utrechtscheu
Dom toren als reclame voor den
Vrijzinnigen Landdag, welke Donder-
middag in „Tivoli" te Utrecht is
gehouden.
Hoe de strooibiljetten op den Dom
toren zijn gekomen, vertelt het Utr.
Dbl." aldus:
Onder de studenten is',liet gevoel
voor de vrijzinnig-politieke beginselen
blijkbaar sterk ontwikkeldwant
Dinsdagmiddag zijn 6 Utrechtsehe
studenten op het idee gekomen, om
voor den landdag in „Tivoli" op flinke
schaal reclame te maken.
En zij gingen daartoe naar den
Domtoren, aankloppende bij den toren
wachter in de Serve-straat, bij wien
ieder Dom-bezoeker l-.-genwoordig zijn
moet, als hij de trappen van 110 meter
wil opgaan. En de torenwachter ont
sloot den toegang, en ging de zes
heeren op weg naar boven vóór.
Nustaat er in den toren op bordjes
overal te lezen, dat men niets naar
beneden mag werpen door de smalle
openingen, waardoor het daglicht
binnenvalt. Maar dit verbod hebben
de heeren niet gezien, want terwijl
ze met hun zessen naar boven sjouw
den, de torenwachter voorop, aan de
spits, heten de achtersten uit hun
zakken, die met biljetten volgepropt
zaten, honderden strooi-papieren door
de lictat-openingen naar beneden zeilen
De torenwachter liep als een haan
vooraan en natuurlijkin niemendal erg.
Zoo kwamen de zes met den aan
voerder op den eersten torentrans.
En waren paf!
Want de heeren stonden in een
„wolk van getuigen". De wind rondom
den toren had de lichte reclame
papiertjes niet naar beneden gedreven,
doch naar boven, zoodat bij aankomst
op den eersten omgang, het aan alle
kanten dwarrelde van strooibiljetten
„Op naar „Tivoli", naar den Vrijzin
nigen Landdag".
De zes studenten begrepen er niets
van en dc torenwachter begreep er
heelemaal niemendal van. Vond het
leuk. Had zóó iets nog nooit gezien.
Reclame in de lucht 50 meter boven
den beganen grond. Misschien 'n mop
van een vliegmachine, die over de
stad was gekomen, rnaar in het
gansche luchtruim was geen een
dekker, ook geen tweedekker.
De tocht werd voortgezet naar den
tweeden trans. En rnidderwijl ging
er opnieuw een vracht biljetten den
toren uit.
Toen men op den tweeden omgang
aanlandde, waren er nog ettelijke
honderden biljetten over. Die moesten
óók „er uit". Maar hoe? Want nu
stond de torenwachter midden in de
groep en legde uit: „Dat is de toren
van Bunschoten en dk&r heb je
Amersfoort en die spitse, ginds, dat
is de Culemborgsche, en als de heeren
nu langs m'n vinger, willen kijken,
dan zien ze de Zuiër-zee. Hilversum
kan je óók raakkelyk zien
Eén van de zes begreep de moeilijke
situatie en zon op list. Liet de wachter
alle dorpen opsommen die je zien
kon. IJselstein en Meerkerk en Leus
den en Baarn en Nieuwersluis en
Woerden.
En waar lag nu Vinkeveen
Vinkeveen, mijnheer?
Ja, Vinkeveen.
De torenwachter zocht naar Vinke
veen. Dat moest zijn in de buurt van
Kockengen, rechts van Harmeien en
links van Loenen. Dkkr heb je Mij
drecht, en tl aar zie je Wilnis, en
verderop Waverveen - -
Neen, V i n k e veen.
En men zocht met z'n beiden naar
Vinkeveen.
En terwijl de torenwachter Vinke
veen probeerde te diepen, met dien
mijnheer, die daar zooveel belang
stelling voor had, gingen de 5 anderen
stiekum den trans om, om aan den
anderen kant de resteerende strooi
biljetten los te laten.
Juist toen het laatste naar beneden
ging, begreep de torenwachter dat de
zaak niet zuiver was en ging hem
'n licht op. Hij liet Vinkeveen zwam
men en trad handelend op. De heeren
hadden het verbod van „niets uit
werpen" overtreden. En daarom tele
foneerde bij linea rechter naar den
hoofdopzichter. En die ambtenaar
kwam. Maar natuurlijk te laat. Er
was niets meer aan te doen. De re
clame voor den landdag was de lucht
in en de stad door.
't Plan was gelukt.
Hemelvaartsdag in Artis.
Twintigduizend bezoekers!
A. E. Z. schrijft in het „Handels
blad" een aardig artikel over het
bezoek aan Artis, waaraan wij het
volgende ontleenen
Wie is er, die beweren wil, dat
kwartjesdag in Artis zoo vervelend
is, zoo rommelig en druk en altijd
't zelfde Wie durft er vertellen, dat
je op Hemelvaartsdag overal heen
kunt gaan om je te vermaken, als
je er maar voor zorgt, den Artis-
tuin te mijdenWelke kniesoor
laat by bij ons komen, die mysan-
throop, dan zullen we hem vertellen
van ons Artisbezoek op Donderdag
en we zullen hem de dagjesmen-
schen beschrijven zooals w ij ze
zagen.
Nu moet ge niet denken, dat we
Donderdagmorgen om half zeven,
toen de Artishekkeu werden geopend
en de tourniquets den eersten klik
deden hooren, mee naar binnen zyn
gedraaid met de eerste bezoekers,
die daar al wachtten in den vroe
gen, zomerschen morgen, de kar-
biesjes volgepropt met eetwaren en
flesscben vol water, melk, limonade
en andere dranken. Meer dan der
tienduizend Artisgangers wandelden
al rond, rustten uit op banken of
legerden op de grasperken, toen we
aankwamen. En dat cijfer steeg nog
met iedere minuut, totdat omstreeks
vijf uur het record was bereikt:
twintigduizend personen, waaronder
meer dan achttienduizend Amster
dammers, hebbeu den Hemelvaarts
dag zoek gebracht in den Dierentuin.
Het is een succes geweest voor
de Artis-directie, een financieel succes,
maar bovendien ook werd het wel
een groote voldoening voor het bu-
stuur, dat het zoovelen, die daaruan
blijkbaar behoefte hebben, groote
behoefte, in de gelegenheid stelde,
te zwerven door de donker-belom-
merde lanen, maar vooral om te
kampeeren op de grasperken. Want
dat voornamelijk was voor de be
langstellenden de attractie uit den
Artistuin: die heele families, groot
vader, moeder en de kinderschaar
rustend in 't groen, drie-vingers-
dikke boterhammen etend en uit
kleine tinnen kroesjes melk en limo
nade drinkend. Voor vader was er
bier, voor opa koude thee; het des
sert werd dan later door moe en de
oudste van haar dochtertjes gehaald.
Dat ging heel gemakkelijk. Want
langs de Middenlaan, overal, waar
de Artisgrasvelden onmiddellijk gren
zen aan de straat, stonden in onaf
gebroken rij sinaasappel- en kokos-
nootverkoopers en door de hekspijlen
worden zaken gedaan, vele en goede.
Met het dessert gingen moe en Mien
dan weer terug naar de wachtende
familie, om rustig den maaltijd te
beëindigen. Als dan alle vermoeienis
was geweken, verhief zich de schaar
om den tocht voort te zetten; ze
waren in den middag nog niet ver
der gekomen dan het rendierpark.
In 't apenhuis waren de jongens
den heelen morgen blijven hangen.
„We komen vandaag niet meer
rond, als jullie zoo zeurt", knorde
moe, „vooruit, schiet op, ik heb er
nog nooit een zuivere giraf gezien
Wat moeder de vrouw bedoelde met.
een „zuivere" giraf, hebben we niet
begrepen. Maar we vertrouwen, dat
ze de gevlekte telgangers nog wel
met, een langdurig bezoek heeft kun
nen verheugen, want ze zette er een
stevig gangetje in, ondanks het ver
moeiende feit, dat een paar kleine
meisjes dadelijk aan haai- rokken
gingen 'bengelen en de heeren uit
het gezelschap het heel gelaten aan
zagen, dat zij een groote mand met
het resteerende proviand meezeulde.
Er staan vele en hooge papier
manden in Artis en ze staan duide
lijk zichtbaar, en al wandelend be
hoeft men niets te doen dan even
den arm op te heffen en de hand
uit te strekken om er overtollige
papieren en wat dies meer zij in
te deponeeren. Maar Donderdag was
elke papiermand quantité néglige-
able. Op 't gras, tusschen de hees
ters, op 't watervlak van den peli-
kanenvyver, in de kooien der roof
vogels, waar zwierven ze niet, de
sigarenzakjes, afkomstig uit Gouds
bloemdwarsstraat en Lindengracht i
de rose omhulsels, vettig nog van
slagroom en mokka, ingepakt in
Weesperstraat of op de De Witten-
kade; verscheurde overblijfselen van
volkskranten niet alleen, maar ook"
van groene Weekbladen en geïllu
streerde tijdschriften; grauwe papie
ren, dunne vloeitjes. En ze lagen er
naast eierschalen en -sinaasappel
schillen en naast de overblijfselen
van al de versnaperingen, waaraan
die blije, genietende meiisohen zich
tegoed hadden gedaan
't Was er warm in de tuinpaden,
maar vooral stoffig en vol, overvol.
Desondanks echter voor ieder, wien
de volksvreugd een genoegen is, was
het er pleizierig en interessant. O,
we weten het, want we zagen het
immers, dat de mooie gazons danig
in den knoei zijn gekomen, wijl ze
als rustplaats werden aangewend,
maar dat euvel weegt niet op tegen
het feit, dat juist die aangename
verpoozing onze Artistuin duizenden
Amsterdammers er te liever om is
geworden.
BUITENLAND.
Schespsongeluk.
Biserta (Tunis), 20 Mei. Er ia een
ongeluk gebeurd op den torpedojager
„Renaudin", die hier oefeningen hield,
waarbij vier man om het leven zijn
gekomen en één gewond werd.
Schipbreuk.
Galveston (Texas), 21 Mei. Het
slagschip „Connecticut" heeft, nadat
per draadloos telegram zijn hulp was
ingeroepen, honderd passagiers gered
van het stoomschip „Atlanta", dat
honderd mijlen benoorden Tampico
gestrand en uiteengeslagen was.
De passagiers waren grootendeels
buitenlanders, die van Galveston.
waarheen zij de wyk hadden ge
nomen, naar de olievelden van Tam
pico terugkeerden.
De Suffragettes.
Londen, 21 Mei.
Een deputatie van kiesreebtvrou-
wen heeft hedenmiddag, zooals aan
gekondigd was, getracht binnen te
dringen in het koninklijk paleis. On-
noodig te zeggen, dat zij daarin niet
geslaagd zyn. De politie had uitge
breide maatregelen genomeD, het
plein voor het paleis met een sterke
macht bezet en een menigto agenten
te voet en te paard geposteerd in de
omringende parken. Toe de deputa
tie trachtte zich een weg te banen,
ontstond een hevig gevecht, waarin
de politie stokken en paardehoeven
niet spaarde. Mevr. Pankhurst en
Sylvia weiden beiden gearresteerd.
Het publiek toonde geenerlei sym
pathie voor do kiesrechtvrouwen.
Duizenden stonden urenlang op de
pleinen rondom het paleis achter de
l»olitiecordons. Er heerschto een vroo-
l(jke stemming, vooral wanneer oen
sproeiwagen gebruikt werd om de
kiesrechtvrouwen terug te dringen.
Wanneer arrestanten metgescheur-
de kleeren, losse haren, bebloede ge
zichten, enkelen bezwijmd op draag
baren voorbijkwamen, ging een luid
gejouw op voor de vrouwen en wer
den hoera'tjes aangeheven voor de
politie.
Nog lang trachtte, nu hier dan
daar, con vrouw poltseling uit de
menigte, over het af gezette plein
springend, de paleishekken te be
reiken, maar allen werden gevatsa
men minstens een vijftigtal.
Aan Zee.
21 Mei 1914.
Den heelen dag waren de duinen
geblakerd door de zon en nu tegen
den avond - vond je de menschen,
die het trammetje gedurig had aan
gebracht en de troepjes wandelaars
die te voet uit Helder en Nieuwediep
naar dit oord waren gekomen, lekker
lui tegen de aangebrande heuveltjes,
op het strand en langs den zeekant,
tot voorbij den laatsten golfbreker
met zyn groote zware steenen en
zijn korte stikke paaltjes, hier en
daar leelijk en gehavend, niet door
een enkele stormvlaag, maar on
ophoudelijk, jaar in jaar uit verminkt
en geteisterd door de kracht van het
water.
Maar op dit late uur begon het aan
Huisduinen langzamerhand al eenigs-
zins leeg te worden.
Heele families, burgerluidjes uitonze
volksbuurten, die vanmiddag d'reigen
kost haddon meegenomen - broodjes
met kaas of worst, en flesschen melk
en zakken met koekjes en snoep en
sausjes en mangelen zakten zoetjes
aan af, nóg lastig gevallen door d'r
jongens die al maar zeurden om
eventjes de kousen uit te doen en
in zee te loopen. Doch de moeders
wilden het niet. :Ze moesten nu naar
huis, naar bed ejf bovendien ze zouden
zeker kou vattenHtetdieblootebeenen.
En of de bengels nou hoog of laag
sprongen, 't gebeurde uiót en baloorig
slenterde het kroost mee, afgunstig
kijkend naar de enkele jeugdige baders
in de vlakke, zon-helle zee, die er
juich-schreeu wend rondkuierden, soms
teemerig waarschuwend nageroepen
door vrouwen en mannen, in beste
kleeren een dag-uit.
Een vader met lange naakte slobber-
beenen, 'n grove manskerel in zijn
Zondagsche heérengoed, slof om z'n
schonkig lijf en te hoog-vierkante
schouders, stapte ongeduldig naar
den uitersten rand, waar zijn kinderen
met de voeten in het water stonden,
erg voorzichtig en bangelijk oplettend,
telkens schrikachtig terugplassend
voor elke golf, die breed-schulmend
aankwam. Wanhopig gebiedend wist-
ie ze ten slotte bij zich te krijgen,
de Jurken nat van 't water.
En over de lange zandvlakte naderde
een gezin, waarvan de ouders nijdig
waren en wier gezichten grinimig-
norsch stonden.
„Verdorie, hoe is 'tnou!" riep hij
z(ju meisjes toe die dwarsboomden
en liever nog wat bleven. „Hoe is 't
nou met jullie? Kom je of korame
je uiet? 'tls verdomme de hóógste
tijdDe tram wacht nietDaar staan
we te wenken en te roepen, maar
jawel - schreeuw maar toe - dat
luistert nergens na - 't is of je'n
kwajongen voor heb MerieMerie!
M-e-r-i-e!" klonk zijn grom zware stem,
zoodat een paar menschen dichtbij
schrikkerig omzagen, stilstonden.
„Man, schreeuw toch zoo nietDe
lui schrikken d'r van", hijgde z(j.
„Mijn'n zorg Als die meid niet
meekomt, hei je dat weer 1" En nog
eens zette hij zijn keel opMerie
Merie! M-e-r-i-e!" Toen Marietje er
eindelijk was, haastten zij dan voort,
op niets lettend dan op hun eigen
loopen. Hij herhaaldelijk op z'n hor
loge kijkend, zy op een trippeldrafje
achter hem en verder de blazende
meiden. Afgematenontstemd kwamen
ze bij het trammetje, dat al in beweging
was en niemand meer kon bergen bij
de massa volk die zich liet rijden.
Gezette, schommelzware moeders
met veel ruischende zijde aan 'tbreede
lijf en bombarie-hoeden op 't gefrizeer-
de hoofd, trokken naar boven, naar
den straatweg, ook al roepend haar
meisjes die met armen bloot, de
mollige beenen in korte kousjes even
boven het schoenleer uit, ruw met
de jongetjes aan 't ravotten waren
in het gladde, zilveren zand.
Oude heeren, ietwat vergrijsd maar
kaarsrecht, de gezichten bits, i
als perkament, verschrompeld door
't jarenlange werken inzonlooze amb-
tenaars-bureelen over muffe boeken,
zochten alvast de bar op voor een
volgend trammetje, liepen nu
wichtig, stram en strak tusschen
flirtende dames, dien kant heen, elk
groepje, elk paartje op de vlakte
bekijkend met een verstoken lonkje,
zich heerlijk, bijna jong voelend met
bun leden in het zomerzonnetje, dat
door haar koesterende stralenwarm te
jicht en rheumatiek kureert.
Jongere heeren in roomgeel en
blauwig gestreept tlanel, dametjes in
japonnen van 4 jour linnen, van
soepel cachemire of strak-stljf wit
piqué, flaneerden en wandelden terug
in de richting van den vuurtoren.
Opgedirkte Heldersche echtparen,
bral en breed, druk pratend meL
familie van buiten, schoven bedaard
voorbij en kokette, goedkoope kleed
jes-dragende, zich voornaam-voelende
Nieuwediepsters, stapten met broer
tjes en zusjes in den stoet mee huis
waarts, vermoeid en paf, zwaar
moedig en onverschillig.
En giegelende meisjes en jongens,
brutaal-kijkende kinderjuffrouwen,
welbewuste mevrouwen, slenterende
heeren en luidruchtig vroolijk doende
soldaten van infanterie en artillerie
en matrozen van de marine een
paar uur geleden uitgevlogen op tram,
op flets naar deze plaats om te zien
en gezien te worden, met de groote
zee als een motief, een voorwendsel
tot hun klein gekriewel - allen gingen
naar de gemeente om de rest van den
dag aan den Kanaalweg te slijten.
Maar in het badhuis zaten nog
vele plakkers gezellig bijeen endaar
tegenover, beneden aan den kant
van het water, was ook nog heel
wat volk achtergebleven om aan
dachtig de ansjovisvangst van Huis-
duiner en Heldersche visschers te
volgen. Juist op dit punt had je
voor een oogenblik een magnifiek
uitzicht. Een kalme avondrust streek
neer over de lichtdeinende zee, plech
tig en machtig en vol kleur door
haar horizon in 't Westen, waar de
zon ging dalen in vlammende, gloei
ende wolken, rood en oranje tegen
het lichte blauw. Vandaar kwam een
breede baan van tintelend goud over
de kleine brekende golfjes tot kort
bij en hier in het rustelooze kabbel-
zeetje lagen een stuk of wat kolos
sale booten, hoog en wijd gebouwd
en langs de reeling daarvan lieten
de stoere mannen zich bedaard zak
ken, om dan met zware lompe
schreden, moeizaam baggerend in de
harde, taaie hoosen, het tranige pak
van de borst af over de schouders
met riemen vastgesjord, naar een
droog zandbankje te buieren. Ze
gingen krakend en kreunend, als
lood over de schelpjes, zoolang strom
pelend van het kastje naar den muur,
totdat de schippers hen in een kring
lieten komen om door rondtellen de
trekken te regelen. Toen werd de
eerste vlet een heel eind schuin uit
den wal gebracht en een net van
meer dan honderd vadem in zee
geworpen, dat nu een groote ronde
bocht maakte. Terwyl men nog zoo'n
maaswerk uitzette, werd het andere
aanstonds aan twee kanten weer
geleidelijk ingehaald door een troep
reuzengestalten in leer en oliegoed,
hortend en stootend, de armpjes ge
spannen. De kerels hielden stevig
vast, zwoegden gedwongen voort,
gelijkmatig van stap.
Veler oogen waren op dat weer
bare volk gevestigd en als men bin
nen eenige minuten eindelek de zak
van het net te pakken heeft, dan
zie je van den kant hoe ansjovis en
haringen over en door elkaar dui
kelen en snel opspringen, spartelend
en martelend om weer te ontvluch
ten. Maar voor de glibberige beesten
was het ontkomon een onmogelijk
heid, daar de visschers met handen
en voeten elke poging tot bevrijding
keerden. De heele buit verdween in
de boot en even later ging het net
opnieuw in zee, waar het bepaald
krioelde van bruinvisschen, want nu
en clan sprongen twee, drie van
zulke monsters tegelyk omhoog, om
dan weer met een doffen plomp neer
te vallen, zoodat 't water trilde van
het helsche leven.
Toen de zon bloedrood als achter
een grijze ijsbank was ondergedom
peld, toen het avondzuchtje snijdend
van het land over 't kille water rilde
en de laatste menschen ook been
gingen, lonkten ze ineens rustig uit
den nevel op, de kleine witte vuurtjes,
zacht wiegend op de deinende licht
boeien, en flitste de vuurtoren in
helle vèruitschietende stralenbundels
de lange lichtlijnen over zee, die in
regelraatigen gang kwamen aanzet
ten, breed uitzwaaiend, vol rustige
kracht, in verblindende schittering
van witgloeiende koolstaven.
Nu alle strandbezoekers waren ver
trokken en slechts een enkel vrijend
paartje hier en ginds tegen de duinen
was overgebleven nu de grootste
drukte van wandelaars aan den Ka
naalweg pas aankwam, leek Huis
duinen doodsch en verlaten. Alleen
een frisch en zout en zuiverend
windje waaide er rond en het maantje
fonkelde op de stroomen één warre
ling van zacht zilveren lichtvegen.
Stil droomde de omgeving en heele-
mat 1 verdiept in het aanschouwen
er van, stond ine daar plots een
wasbleek rimpelgezicht waar een
smeulend, mooi doorgerookt pijpje
rood in opvonkte, vlak voor ons.
„Ziezoo, dat zit er weer op van
daag", zei hij met 'n glundere, vast
beraden plooi op z'n simpelig snuit-
werk.
„Hoe gaat het met de visscherij?"
Hij scharrelde log naast ons voort,
met z'n leeren pak over den schouder,
z'n donkere hoozen, waar een klam-
broeilge warmte uit opdampte.
„We maken een slecht jaar, vriend.
Met de haring is het beroerd gegaan
en de ansjovis zal de schade wel
niet dekken, t Is haast de moeite
niet waard dat je naar Huisduinen
trekt en de boel te water brengt.
De liefhebberij gaat zoodoende van
het vak af. Alle jaren wordt het
voor ons slechter en daarom komt
de visscherman er niet meer bovenop.
Voor de huisgezinnen is dit het
ergste. Ik kyk maar naar me zelf.
Iedere dag met acht groote menschen
aan tafel en daar is wat voor noodig.
Als moeder nou maar voldoende kan
opscheppen dan is 't niet zoo erg.
Maar d'r komt weinig in haarporte-
monnaie en je weet dat je zonder
1 niets uitvoert. Wanneer het
crediet uit de wereld was, kon de
visscherman z'n keel wel aan den
kapstok hangen, want het is poffen
en nog eens poffen. Vroeger hoefde
je het alleen 's winters te doen en
in den zomer kon je je best redden,
"s zoo dat de ouwe schuld geleide
lijk weer aangezuiverd werd. Tegen
woordig kan dat bijna niet meer,
blijf je op achter, zink je al dieper
in de put. En de huisbaas komt
toch elke week en de bakker kan je
niet missen en je kan ook niet
buiten de winkelier. Nee, ik ben met
hart en ziel visscherman geworden
en lange jaren geweest, maar als ik
op 't oogenblik nog eens voor de
toekomst moest beginnen dankje 1"
By den windwyzer ging-ie rechtsaf
naar het oude stadsdeel en ik zag
hem een portaal binnengaan waar wel
twaalf of veertien groote en kleine
klompen stonden.
P. N. v. R.
Voetbal.
Uitslagen van Donderdag.
Terrein aan den Bolweg:
H. B. S. I Officieren-elftal 6 3.
H. B. S. III-H. F. C. ni 3-2.
Terrein aan den Strooweg:
H.F.C. I-Z. V. V. I 3-0.
H.F.C. I-Z.V. V. I 3-0.
't Was 't ijverige H. F. C.-bestuur
gelukt voor den Hemelvaartsdag een
sterke 3e klasse-club uit Zaandam
hier een wedstrijd te doen spelen,
't Aantal toeschouwers was niet zoo
groot als gewoonlijk, voornamelijk
doordat ook H. B. S. een match speelde
op haar nieuw terrein.
De gasten verschenen met eenige
invallers, waartegenover H. F. C. het
volgende elftal stelde:
Rtemorts.
Van Arnhem. Bogaard.
Bak. Qoe9. Kikkert.
DorUin. Taylor. Klljan. Grootte. Fe IJ.
Als scheidsrechter Kubbe voor be
ginnen fluit, brengt Z. V. V. den bal
aan 't rollen en trekt direct op het
H. F. C.-doel af. Riemerts keert den
aanval en mooi samenspelend wordt
nu 't Zaansche doel in 't nauw ge
bracht. Feij zendt een prachtschot
in, dat de keeper stopt. Weer komt
de bal terug en Grootte beproeft zijn
geluk met een zijner bekende kanjers,
maar de keeper is onverbiddelijk.
H. F. C. is een poos overwegend ster
ker, talrijk zijn de aanvallen, waarbij
ook de half-backs zich niet onbetuigd
n. Eens denken we H. F. C. de
score te zien openen, als Kikkert
mooi opbrengt en aan den vrijstaan-
den Kiljan overgeeft, maar deze schiet
helaas ver over. Langzamerhand be
gint 't spel van Z. V. V. zich te ont
plooien. 't Samenspel in de voorhoede
is werkelijk goed en wanneer de
nieuwe back Boogaard niet zoo uit
stekend verdedigd had, zou 't doel
van H. F. C. in dat moment beslist
doorboord geworden zijn. 't Koppen,
afhouden en afnemen van dezen is
in één woord keurig. Voeg daarbij
merkwaardige trapvastheid en
dan is 't herhaaldelijk applaus, dat
hij oogst, best te verklaren. Riemerts
heeft 't dan ook niet druk, daar ook
Van Arnhem in vorm is. Toch krijgt
hij 't op eenmaal zoo benauwd, dat
hij meer dan 2 pas met den bal doet.
De vrije schop levert echter niets op.
Nadat nog wat heen en weer is ge
trapt en Taylor een bijna zeker doel
punt voorkomt door ver over te
trappen, breekt de rust aan met een
blanco-stand.
Niettegenstaande de felle warmte
wordt na rust door H. F. C. flink
aangepakt. Z. V. V. denkt 't kalmer
te kunnen doen, maar dat wordt
haar noodlottig. Als de back eens
wat laksch is en gevaarlijk op den
keeper terug speelt, is Grootte er
vlugger by dan deze en jaagt den
bal onhoudbaar iu het doel. 1-0.
Dat brengt den moed er wat in.
Prachtig wordtin de voorhoede samen
gespeeld en 't gevolg blijft niet uit.
Een scherpe voorzet van Feij vliegt
over des keepers handen, Taylor
staat op zijn plaats en kopt no. 2
in 'tdoel. Een mooi doelpunt! 2 -0.
't Schijnt dat Grootte er nu zin
in krijgt. Hij en Kiljan begrijpen
elkaar uitstekend en komen vliegens
vlug aanstormen, vlak voor doel
geeft de laatste aan Jantje over, die
onberispelijk voor no. 3 zorgt. 3-0.
Dit punt was beslist 't mooiste
van den wedstrijd 1
Dat wordt Z. V. V. blijkbaar te bar.
Alles wordt er op gezet om tenminste
de eer door één tegenpuntje te redden.
De Z. V. V.-keeper trekt zelfs mee
in den aanval en een der halfs gaat
in 't doel. H(j is zeker nog niet erg
gewend aan zijn plaats en slaat bij
vergissing den bal met zijn handen
tegen deó grond, wat geen geringe
vroolykheid bij 't publiek veroorzaakt.
't Laatste kwartier is H.F.C. weer
sterker, alle aanvallen der Zaan
dammers stranden op de solide mid
denlinie en in laatste instantie op
Bogaard en Riemerts. Bijna was er
nog een 4e punt bijgekomen als
Jantje keihard tegen den linkerpaal
Als de heer Kubbe, die den wedstrijd
uitstekend leidde, tyd fluit, boekt
H.F.C. een verdiende 3—0 over
winning.
Den volgenden Zondag komen
H. F. C. en H. B. S. tegenover elkaar
aan den Bolweg. Dat kan een span
nende ontmoeting worden, daar
H. F. C. zeer sterk uitkomt, o. a. zijn
Swift, Dito en A. Pelser weer be
schikbaar. W. v. S.
„H. B. S." - Officieren-elftal. 6-3.
Hoewel nog niet officieel geopend
wat op nader te bepalen datum
zal geschieden - is toch het nieuwe
sportterrein aan den Bolweg alvast
in gebruik genomen. De eerste dei-
door de sportvereeuiging „H. B. 8."
uitgeschreven wedstrijden had er
Donderdagmiddag, Hemelvaartsdag,
plaats. En opdat deze inwyding niet
geheel onopgemerk t zou passeeren, had
de muziekvereeniging „Winnubst"
zich bereid verklaard om bij deze-
gelegenheid haar muzikale medewer
king te verleenen. Tegen twee uur was
het aantreden voor het bondsgebouw
aan de Molengracht en voorafgegaan
door politie, trok dit korps met banier,
gevolgd door „H.B. S." met vaandel,
door de Spoorstraat en Koningstraat,
langs den Polderweg naar buiten. Op
deze korte wandeling door de ge
meente verwekte de muziek natuur
lijk veel aandacht en langzamerhand
liep heel wat volk mee op de dreu
nende maten der fanfare, die onver
moeid opwekkende marschen speelde.
Toen de stoet by den watertoren den
tamelijk smallen weg insloeg was het
hier vol van uitgelaten groote en
kleine menschen, die zich dansend
en springend bewogen, de kelen
heesch zongen en schreeuwden van
bandelooze leute. In dichte, broeder
lijke rijen, lijf tegen lijf ging mon
over den Bolweg tot aan den ingang
van het terrein, waar de controle op
post stond om de dubbeltjes en de
vrijkaarten in ontvangst te nomen.
Al dadelijk maakte het sportterrein
een goeden indruk door de doelmatige
witte afrastering waarachter een
massa publiek, zonder hinderlijk te
zyn voor de spelers, kan staan. Het
ruime veld is vlak en zwaar gedrai
neerd en wanneer het nu maar eens
flink gaat regenen, dan zullen de
graszoden meer vastgroeien en het
geheel, naar wo hopon, nog veel beter
worden.
Vóór den wedstrijd begon hebben
we eens rondgeloopen en een kijkje
genomen in de twee ferme kleed
kamers met drie vaste waschgelegen-
heden, welke den spelers zeer ten
goede komen. Achter dit houten ge
bouw, waarin nog een bergplaats voor
materieel is, heeft men gezorgd voor
W. C.'s en urinoirs. Iets verder staat
een flinke, gezellige consumptietent
van den heer Van Dijk, waarin wol
veertig personen een aardig zitje
kunnen hebben. Waarlijk, het geheele
werk, waarvan de uitvoerders, gebrs.
Smit, eer toekomen, ziet er bestuit,
ligt in de onmiddellijke omgeving van
de gemeente en zal in de toekomst
wel meer en meer belangstelling
krijgen. Wat dit betreft, had men
vandaag geen klagen.
Toen om half drio de scheidsrechter
„beginnen" floot, waren velemenschen
present, naar schatting ruim 600 per
sonen, die aandachtig, soins geest
driftig gestemd, do beide partyen
volgden, terwijl „Winnubst" zich nu
en dan op verdienstelijke wtyze liet
hooren. Jammer dat de muzikanten
wat achteraf zaten. Wanneer zoo'n
opluistering nog eens mocht voor
komen, dan zagen wo de muziek
liever anders geplaatst, zóó, dat het
effect meer bevredigt.
Direct na den aftrap ondernamen
de militairen een aanval en binnen
een halve minuut hadden zij reeds
de leiding. Hierna pakte H. B. S. betor
aan en was het spel ineer vordoeld.
Na een half uur spelen wist H. B. S.
gelyk te maken en spoedig daarop de
leiding te nemen en den stand op te
voeren tot 4-1, waarmede gedraaid
werd.
Na de rust wogen de partijen aan
vankelijk tegen elkaar op, maar de
militairen kwamen meer en meer
opzetten en een doelpunt kon niet
uitblijven. Binnen vijf minuten be
haalden zy dan ook 2 doelpunten.
H. B. S. pakte opnieuw kraniger aan,
de linksbuiten wist vry spel te krijgen
en met een scherp schot vergrootte
hy een voorsprong. Weldra maakte
de H. B. S.-rechtsbinnen met een hard
schot het zesde en laatste doelpunt,
waarna de scheidsrechter het einde
aankondigde en H. B. S. dezen wed
strijd met 6-3 gewonnen had.
Bij de militairen was het achterspel
goed, met de spil als beste, terwijl
in de voorhoede verschilloude goede
krachten zaten, vooral de linksbinnen
en -buiten speelden uitstekend.
By H. B. S. was Schouten de beste
en de doelverdediger zeer onzeker.
De scheidrechter voldeed goed.
Zondag a.s. speelt H. B. S. de tweede
der uitgeschreven wedstrijden tegen
H. F. C. van hier.
Naar wij vernemen, zullen de beide
elftallen als volgt zijn samengesteld
H. B. S.
Hoek.
Kramrr Sr. Schouten.
De Vos. Boers. P. Lujjckx,
Bt-kart. Tenüacktn. Meereen. Kramer Jr. KorfT.
DorlUn. Taylor. KJjan. Grootte. Dito.
Bak. Boguut. Kikkert.
Swift, Pelser.
I lüeiaeris. I
H.F.C. v. R.
Na afloop daarvan .ordt een match
gespeeld tusschen H. B. S. II en Pro
Patria I.