HELDERSCHE COURANT VOORHEEN GENAAMD 'T VLIEGEND BLAADJE Nieuwsblad voor Helder, Koegras, Texel, Wieringen en Anna Paulowna Tweede Blad. No. 4314 ZATERDAG 23 MEI 1914 42e JAARGANG Abonnement per 3 mnd. 65 ct., franco per post 90 ct., Buitenland f 1.90 Zondagsblad 37145 „0.75 Modeblad 65 75 1.00 Voor het Buitenland bij vooruitbetaling - Losse nummers der Courant 2 ct Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag UITGEVER: C. DE BOER Jr. - HELDER Bureau: Koningstraat 29 - Interc. Telefoon 50 Advertentiën van 1 tot 4 regels (bij vooruitbet) 30 cent Elke regel meer 6 ct. Ingezonden mededeelingen van 1 tot 4 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Advertentiën op bepaald aangewezen plaatsen worden 25°/o hooger berekend. Groote letters en cliché's naar plaatsruimte. Bewijs-exemplaar 21 cent BINNENLAND. Varjaardag H.M. de Koningin. De Minister van Oorlog heeft be paald, dat het hoogste bedrag der sommen, welke bij de naveimelde korpsen mogen worden besteed tot het houden van militaire feesten bij gelegenheid van den verjaardag van H.M. de Koningin op 31 Augustus a.s., zal mogen bedragenvoor de Xe infanterie-brigade (het 10e en het 21e regt. infanterie): f 150. voor het 4e regt. vestingartillerie: f90.—; voor het korps pantserfort-artillerie f 50. -en voor het korps torpedisten f60.-. Zendingsfeest. Hel Provinciaal Noord-Hollandsch Zendingsfeest zal dit jaar gehouden worden op Woensdag 29 Juli a.s. te Heilo, bij Alkmaar, in het bosch van Jhr. P. van Foreest, dat door den eigenaar welwillend ter beschikking Brandstichting in de kazerne te Ede. Men meldt uit Arnhem De sergeant D. W. B., die voor eenige dagen voor den krijgsraad terecht stond, wegens diefstal ten nadeele van een kameraad, brand stichting en desertie, heeft bekend de overige branden in de kazerne te Ede, gedreven door zucht om brand te stichten, te hebben gesticht. Vlaeschvergiftiging. lu een gezin te Arnhem zijn eeni ge personen ongesteld geworden on der verschijnselen die op vleeschvei - glftiging wezen. Een onderzoek is ingesteld naar het gebruikte vleesch; lever en gehakt. Van de lever was niets meer over, mhar de herkomst kon worden nagegaan. Niets wees er evenwel op dat de lever ondeug delijk zou zijn geweest. Van het ge hakt was nog een rest over, welke in het gemeenteslachthuis bacterio logisch is onderzocht, doch er werd niets gevonden, dat een vergiftigende werking zou kunnen ten govolge hebben. De overige spijzen, welke door het gezin genuttigd waren zijn dooi den directeur van den gemeentelijken geneeskundigen dienst, onderzocht ook daarbij werd niets verdachts ont dekt. Het geval is dus niet opgehelderd kunnen worden. De leden van het gezin die eerst ernstig ziek waren, zyn thans beterende. Onnoodig-administratieve omslag. 't Is ongeveer een jaar geleden, dat In dit blad, onder den titel „De staat als schuldeischer en als schul denaar" van S. (prof. Struycken), de ate'ling werd overgenomen, dat de Staat - voor een deel als gevolg van bureaucratie - nu eenmaal de onhebbelijkste debiteur is. Hoe door bureaucratie een op zich zelve goede zaak bedorven wordt, leert ons de jongste aflevering van het „Rocueil Militair". Daarin worden aannemers van leveringen van eetwaren, fourage, ligstroo, brandstoffen en geneesmid delen voor het leger voortaan vrijge steld van het betalen van de kosten der advertentiën, waarin de aanbe steding is aangekondigd deze kos ten zullen voortaan rechtstreeks ten laste van bet Rijk worden gebracht. Hieruit volgt, dat de inschrijvers hunne inschrijvingsprijzen niet meer behoeven te verhoogeu met het bedrag der advertentiekosten, welk bedrag zij eerst een paar weken na de aanbesteding te weten kwamen. Maar daarentegen moeten adver tentiebureau* en bladen, die met de plaatsing van de advertentiën worden vereerd, om betaling te erlangen declaratien indienen, die (boven de f10) gezegeld moeten zijn. Daarna wachten zij 6 webou op hun geld, dat per order van betaling ii fO.75 zegel betaalbaar wordt gesteld in een plaats waai- een betaalmeester zetelt. Al is voorts het gevaar niet groot, dat de bij de declaratien gevorderde bewijs nummers door de. verifieerende ambte naren nog om andere redenen zul len worden ingezien dan om te onder zoeken of de advertentiën goedkoop gedrukt en correct berekend zijn, toch eischt het afgeven van orders van betaling b(j het Departement van Oorlog, het Departement van Finan ciën en de Algemeene Rekenkamer weder schrijfwerk, dat voorkomen had kunnen worden indien St. Bureau- cratius had kunnen goedvinden de rekeningen te laten betalen op dezelf- «I eenvoudige wijze, waarop de an dere kleine rekeningen voor de mi litaire verplegingsinrichtingen wor den betaald. Onlangs hebben de bladen al be sloten, aan Staat, Provincie en Ge meente geen korting meer toe te staan vooraanbestedingsadvertentiën; wy zijn benieuwd of zij binnenkort een verhoogd uitzonderingstarief voor dergelijke advertentiën zullen vast stellen, ten einde zoodoende schade loos te worden gesteld voor deze nieuwigheid op het gebied van de zegelbelastingbetaling. (Hbld). Strooibiljetten-ragen. Dlnsdagavonddwarrolden duizenden strooibiljetten van den Utrechtscheu Dom toren als reclame voor den Vrijzinnigen Landdag, welke Donder- middag in „Tivoli" te Utrecht is gehouden. Hoe de strooibiljetten op den Dom toren zijn gekomen, vertelt het Utr. Dbl." aldus: Onder de studenten is',liet gevoel voor de vrijzinnig-politieke beginselen blijkbaar sterk ontwikkeldwant Dinsdagmiddag zijn 6 Utrechtsehe studenten op het idee gekomen, om voor den landdag in „Tivoli" op flinke schaal reclame te maken. En zij gingen daartoe naar den Domtoren, aankloppende bij den toren wachter in de Serve-straat, bij wien ieder Dom-bezoeker l-.-genwoordig zijn moet, als hij de trappen van 110 meter wil opgaan. En de torenwachter ont sloot den toegang, en ging de zes heeren op weg naar boven vóór. Nustaat er in den toren op bordjes overal te lezen, dat men niets naar beneden mag werpen door de smalle openingen, waardoor het daglicht binnenvalt. Maar dit verbod hebben de heeren niet gezien, want terwijl ze met hun zessen naar boven sjouw den, de torenwachter voorop, aan de spits, heten de achtersten uit hun zakken, die met biljetten volgepropt zaten, honderden strooi-papieren door de lictat-openingen naar beneden zeilen De torenwachter liep als een haan vooraan en natuurlijkin niemendal erg. Zoo kwamen de zes met den aan voerder op den eersten torentrans. En waren paf! Want de heeren stonden in een „wolk van getuigen". De wind rondom den toren had de lichte reclame papiertjes niet naar beneden gedreven, doch naar boven, zoodat bij aankomst op den eersten omgang, het aan alle kanten dwarrelde van strooibiljetten „Op naar „Tivoli", naar den Vrijzin nigen Landdag". De zes studenten begrepen er niets van en dc torenwachter begreep er heelemaal niemendal van. Vond het leuk. Had zóó iets nog nooit gezien. Reclame in de lucht 50 meter boven den beganen grond. Misschien 'n mop van een vliegmachine, die over de stad was gekomen, rnaar in het gansche luchtruim was geen een dekker, ook geen tweedekker. De tocht werd voortgezet naar den tweeden trans. En rnidderwijl ging er opnieuw een vracht biljetten den toren uit. Toen men op den tweeden omgang aanlandde, waren er nog ettelijke honderden biljetten over. Die moesten óók „er uit". Maar hoe? Want nu stond de torenwachter midden in de groep en legde uit: „Dat is de toren van Bunschoten en dk&r heb je Amersfoort en die spitse, ginds, dat is de Culemborgsche, en als de heeren nu langs m'n vinger, willen kijken, dan zien ze de Zuiër-zee. Hilversum kan je óók raakkelyk zien Eén van de zes begreep de moeilijke situatie en zon op list. Liet de wachter alle dorpen opsommen die je zien kon. IJselstein en Meerkerk en Leus den en Baarn en Nieuwersluis en Woerden. En waar lag nu Vinkeveen Vinkeveen, mijnheer? Ja, Vinkeveen. De torenwachter zocht naar Vinke veen. Dat moest zijn in de buurt van Kockengen, rechts van Harmeien en links van Loenen. Dkkr heb je Mij drecht, en tl aar zie je Wilnis, en verderop Waverveen - - Neen, V i n k e veen. En men zocht met z'n beiden naar Vinkeveen. En terwijl de torenwachter Vinke veen probeerde te diepen, met dien mijnheer, die daar zooveel belang stelling voor had, gingen de 5 anderen stiekum den trans om, om aan den anderen kant de resteerende strooi biljetten los te laten. Juist toen het laatste naar beneden ging, begreep de torenwachter dat de zaak niet zuiver was en ging hem 'n licht op. Hij liet Vinkeveen zwam men en trad handelend op. De heeren hadden het verbod van „niets uit werpen" overtreden. En daarom tele foneerde bij linea rechter naar den hoofdopzichter. En die ambtenaar kwam. Maar natuurlijk te laat. Er was niets meer aan te doen. De re clame voor den landdag was de lucht in en de stad door. 't Plan was gelukt. Hemelvaartsdag in Artis. Twintigduizend bezoekers! A. E. Z. schrijft in het „Handels blad" een aardig artikel over het bezoek aan Artis, waaraan wij het volgende ontleenen Wie is er, die beweren wil, dat kwartjesdag in Artis zoo vervelend is, zoo rommelig en druk en altijd 't zelfde Wie durft er vertellen, dat je op Hemelvaartsdag overal heen kunt gaan om je te vermaken, als je er maar voor zorgt, den Artis- tuin te mijdenWelke kniesoor laat by bij ons komen, die mysan- throop, dan zullen we hem vertellen van ons Artisbezoek op Donderdag en we zullen hem de dagjesmen- schen beschrijven zooals w ij ze zagen. Nu moet ge niet denken, dat we Donderdagmorgen om half zeven, toen de Artishekkeu werden geopend en de tourniquets den eersten klik deden hooren, mee naar binnen zyn gedraaid met de eerste bezoekers, die daar al wachtten in den vroe gen, zomerschen morgen, de kar- biesjes volgepropt met eetwaren en flesscben vol water, melk, limonade en andere dranken. Meer dan der tienduizend Artisgangers wandelden al rond, rustten uit op banken of legerden op de grasperken, toen we aankwamen. En dat cijfer steeg nog met iedere minuut, totdat omstreeks vijf uur het record was bereikt: twintigduizend personen, waaronder meer dan achttienduizend Amster dammers, hebbeu den Hemelvaarts dag zoek gebracht in den Dierentuin. Het is een succes geweest voor de Artis-directie, een financieel succes, maar bovendien ook werd het wel een groote voldoening voor het bu- stuur, dat het zoovelen, die daaruan blijkbaar behoefte hebben, groote behoefte, in de gelegenheid stelde, te zwerven door de donker-belom- merde lanen, maar vooral om te kampeeren op de grasperken. Want dat voornamelijk was voor de be langstellenden de attractie uit den Artistuin: die heele families, groot vader, moeder en de kinderschaar rustend in 't groen, drie-vingers- dikke boterhammen etend en uit kleine tinnen kroesjes melk en limo nade drinkend. Voor vader was er bier, voor opa koude thee; het des sert werd dan later door moe en de oudste van haar dochtertjes gehaald. Dat ging heel gemakkelijk. Want langs de Middenlaan, overal, waar de Artisgrasvelden onmiddellijk gren zen aan de straat, stonden in onaf gebroken rij sinaasappel- en kokos- nootverkoopers en door de hekspijlen worden zaken gedaan, vele en goede. Met het dessert gingen moe en Mien dan weer terug naar de wachtende familie, om rustig den maaltijd te beëindigen. Als dan alle vermoeienis was geweken, verhief zich de schaar om den tocht voort te zetten; ze waren in den middag nog niet ver der gekomen dan het rendierpark. In 't apenhuis waren de jongens den heelen morgen blijven hangen. „We komen vandaag niet meer rond, als jullie zoo zeurt", knorde moe, „vooruit, schiet op, ik heb er nog nooit een zuivere giraf gezien Wat moeder de vrouw bedoelde met. een „zuivere" giraf, hebben we niet begrepen. Maar we vertrouwen, dat ze de gevlekte telgangers nog wel met, een langdurig bezoek heeft kun nen verheugen, want ze zette er een stevig gangetje in, ondanks het ver moeiende feit, dat een paar kleine meisjes dadelijk aan haai- rokken gingen 'bengelen en de heeren uit het gezelschap het heel gelaten aan zagen, dat zij een groote mand met het resteerende proviand meezeulde. Er staan vele en hooge papier manden in Artis en ze staan duide lijk zichtbaar, en al wandelend be hoeft men niets te doen dan even den arm op te heffen en de hand uit te strekken om er overtollige papieren en wat dies meer zij in te deponeeren. Maar Donderdag was elke papiermand quantité néglige- able. Op 't gras, tusschen de hees ters, op 't watervlak van den peli- kanenvyver, in de kooien der roof vogels, waar zwierven ze niet, de sigarenzakjes, afkomstig uit Gouds bloemdwarsstraat en Lindengracht i de rose omhulsels, vettig nog van slagroom en mokka, ingepakt in Weesperstraat of op de De Witten- kade; verscheurde overblijfselen van volkskranten niet alleen, maar ook" van groene Weekbladen en geïllu streerde tijdschriften; grauwe papie ren, dunne vloeitjes. En ze lagen er naast eierschalen en -sinaasappel schillen en naast de overblijfselen van al de versnaperingen, waaraan die blije, genietende meiisohen zich tegoed hadden gedaan 't Was er warm in de tuinpaden, maar vooral stoffig en vol, overvol. Desondanks echter voor ieder, wien de volksvreugd een genoegen is, was het er pleizierig en interessant. O, we weten het, want we zagen het immers, dat de mooie gazons danig in den knoei zijn gekomen, wijl ze als rustplaats werden aangewend, maar dat euvel weegt niet op tegen het feit, dat juist die aangename verpoozing onze Artistuin duizenden Amsterdammers er te liever om is geworden. BUITENLAND. Schespsongeluk. Biserta (Tunis), 20 Mei. Er ia een ongeluk gebeurd op den torpedojager „Renaudin", die hier oefeningen hield, waarbij vier man om het leven zijn gekomen en één gewond werd. Schipbreuk. Galveston (Texas), 21 Mei. Het slagschip „Connecticut" heeft, nadat per draadloos telegram zijn hulp was ingeroepen, honderd passagiers gered van het stoomschip „Atlanta", dat honderd mijlen benoorden Tampico gestrand en uiteengeslagen was. De passagiers waren grootendeels buitenlanders, die van Galveston. waarheen zij de wyk hadden ge nomen, naar de olievelden van Tam pico terugkeerden. De Suffragettes. Londen, 21 Mei. Een deputatie van kiesreebtvrou- wen heeft hedenmiddag, zooals aan gekondigd was, getracht binnen te dringen in het koninklijk paleis. On- noodig te zeggen, dat zij daarin niet geslaagd zyn. De politie had uitge breide maatregelen genomeD, het plein voor het paleis met een sterke macht bezet en een menigto agenten te voet en te paard geposteerd in de omringende parken. Toe de deputa tie trachtte zich een weg te banen, ontstond een hevig gevecht, waarin de politie stokken en paardehoeven niet spaarde. Mevr. Pankhurst en Sylvia weiden beiden gearresteerd. Het publiek toonde geenerlei sym pathie voor do kiesrechtvrouwen. Duizenden stonden urenlang op de pleinen rondom het paleis achter de l»olitiecordons. Er heerschto een vroo- l(jke stemming, vooral wanneer oen sproeiwagen gebruikt werd om de kiesrechtvrouwen terug te dringen. Wanneer arrestanten metgescheur- de kleeren, losse haren, bebloede ge zichten, enkelen bezwijmd op draag baren voorbijkwamen, ging een luid gejouw op voor de vrouwen en wer den hoera'tjes aangeheven voor de politie. Nog lang trachtte, nu hier dan daar, con vrouw poltseling uit de menigte, over het af gezette plein springend, de paleishekken te be reiken, maar allen werden gevatsa men minstens een vijftigtal. Aan Zee. 21 Mei 1914. Den heelen dag waren de duinen geblakerd door de zon en nu tegen den avond - vond je de menschen, die het trammetje gedurig had aan gebracht en de troepjes wandelaars die te voet uit Helder en Nieuwediep naar dit oord waren gekomen, lekker lui tegen de aangebrande heuveltjes, op het strand en langs den zeekant, tot voorbij den laatsten golfbreker met zyn groote zware steenen en zijn korte stikke paaltjes, hier en daar leelijk en gehavend, niet door een enkele stormvlaag, maar on ophoudelijk, jaar in jaar uit verminkt en geteisterd door de kracht van het water. Maar op dit late uur begon het aan Huisduinen langzamerhand al eenigs- zins leeg te worden. Heele families, burgerluidjes uitonze volksbuurten, die vanmiddag d'reigen kost haddon meegenomen - broodjes met kaas of worst, en flesschen melk en zakken met koekjes en snoep en sausjes en mangelen zakten zoetjes aan af, nóg lastig gevallen door d'r jongens die al maar zeurden om eventjes de kousen uit te doen en in zee te loopen. Doch de moeders wilden het niet. :Ze moesten nu naar huis, naar bed ejf bovendien ze zouden zeker kou vattenHtetdieblootebeenen. En of de bengels nou hoog of laag sprongen, 't gebeurde uiót en baloorig slenterde het kroost mee, afgunstig kijkend naar de enkele jeugdige baders in de vlakke, zon-helle zee, die er juich-schreeu wend rondkuierden, soms teemerig waarschuwend nageroepen door vrouwen en mannen, in beste kleeren een dag-uit. Een vader met lange naakte slobber- beenen, 'n grove manskerel in zijn Zondagsche heérengoed, slof om z'n schonkig lijf en te hoog-vierkante schouders, stapte ongeduldig naar den uitersten rand, waar zijn kinderen met de voeten in het water stonden, erg voorzichtig en bangelijk oplettend, telkens schrikachtig terugplassend voor elke golf, die breed-schulmend aankwam. Wanhopig gebiedend wist- ie ze ten slotte bij zich te krijgen, de Jurken nat van 't water. En over de lange zandvlakte naderde een gezin, waarvan de ouders nijdig waren en wier gezichten grinimig- norsch stonden. „Verdorie, hoe is 'tnou!" riep hij z(ju meisjes toe die dwarsboomden en liever nog wat bleven. „Hoe is 't nou met jullie? Kom je of korame je uiet? 'tls verdomme de hóógste tijdDe tram wacht nietDaar staan we te wenken en te roepen, maar jawel - schreeuw maar toe - dat luistert nergens na - 't is of je'n kwajongen voor heb MerieMerie! M-e-r-i-e!" klonk zijn grom zware stem, zoodat een paar menschen dichtbij schrikkerig omzagen, stilstonden. „Man, schreeuw toch zoo nietDe lui schrikken d'r van", hijgde z(j. „Mijn'n zorg Als die meid niet meekomt, hei je dat weer 1" En nog eens zette hij zijn keel opMerie Merie! M-e-r-i-e!" Toen Marietje er eindelijk was, haastten zij dan voort, op niets lettend dan op hun eigen loopen. Hij herhaaldelijk op z'n hor loge kijkend, zy op een trippeldrafje achter hem en verder de blazende meiden. Afgematenontstemd kwamen ze bij het trammetje, dat al in beweging was en niemand meer kon bergen bij de massa volk die zich liet rijden. Gezette, schommelzware moeders met veel ruischende zijde aan 'tbreede lijf en bombarie-hoeden op 't gefrizeer- de hoofd, trokken naar boven, naar den straatweg, ook al roepend haar meisjes die met armen bloot, de mollige beenen in korte kousjes even boven het schoenleer uit, ruw met de jongetjes aan 't ravotten waren in het gladde, zilveren zand. Oude heeren, ietwat vergrijsd maar kaarsrecht, de gezichten bits, i als perkament, verschrompeld door 't jarenlange werken inzonlooze amb- tenaars-bureelen over muffe boeken, zochten alvast de bar op voor een volgend trammetje, liepen nu wichtig, stram en strak tusschen flirtende dames, dien kant heen, elk groepje, elk paartje op de vlakte bekijkend met een verstoken lonkje, zich heerlijk, bijna jong voelend met bun leden in het zomerzonnetje, dat door haar koesterende stralenwarm te jicht en rheumatiek kureert. Jongere heeren in roomgeel en blauwig gestreept tlanel, dametjes in japonnen van 4 jour linnen, van soepel cachemire of strak-stljf wit piqué, flaneerden en wandelden terug in de richting van den vuurtoren. Opgedirkte Heldersche echtparen, bral en breed, druk pratend meL familie van buiten, schoven bedaard voorbij en kokette, goedkoope kleed jes-dragende, zich voornaam-voelende Nieuwediepsters, stapten met broer tjes en zusjes in den stoet mee huis waarts, vermoeid en paf, zwaar moedig en onverschillig. En giegelende meisjes en jongens, brutaal-kijkende kinderjuffrouwen, welbewuste mevrouwen, slenterende heeren en luidruchtig vroolijk doende soldaten van infanterie en artillerie en matrozen van de marine een paar uur geleden uitgevlogen op tram, op flets naar deze plaats om te zien en gezien te worden, met de groote zee als een motief, een voorwendsel tot hun klein gekriewel - allen gingen naar de gemeente om de rest van den dag aan den Kanaalweg te slijten. Maar in het badhuis zaten nog vele plakkers gezellig bijeen endaar tegenover, beneden aan den kant van het water, was ook nog heel wat volk achtergebleven om aan dachtig de ansjovisvangst van Huis- duiner en Heldersche visschers te volgen. Juist op dit punt had je voor een oogenblik een magnifiek uitzicht. Een kalme avondrust streek neer over de lichtdeinende zee, plech tig en machtig en vol kleur door haar horizon in 't Westen, waar de zon ging dalen in vlammende, gloei ende wolken, rood en oranje tegen het lichte blauw. Vandaar kwam een breede baan van tintelend goud over de kleine brekende golfjes tot kort bij en hier in het rustelooze kabbel- zeetje lagen een stuk of wat kolos sale booten, hoog en wijd gebouwd en langs de reeling daarvan lieten de stoere mannen zich bedaard zak ken, om dan met zware lompe schreden, moeizaam baggerend in de harde, taaie hoosen, het tranige pak van de borst af over de schouders met riemen vastgesjord, naar een droog zandbankje te buieren. Ze gingen krakend en kreunend, als lood over de schelpjes, zoolang strom pelend van het kastje naar den muur, totdat de schippers hen in een kring lieten komen om door rondtellen de trekken te regelen. Toen werd de eerste vlet een heel eind schuin uit den wal gebracht en een net van meer dan honderd vadem in zee geworpen, dat nu een groote ronde bocht maakte. Terwyl men nog zoo'n maaswerk uitzette, werd het andere aanstonds aan twee kanten weer geleidelijk ingehaald door een troep reuzengestalten in leer en oliegoed, hortend en stootend, de armpjes ge spannen. De kerels hielden stevig vast, zwoegden gedwongen voort, gelijkmatig van stap. Veler oogen waren op dat weer bare volk gevestigd en als men bin nen eenige minuten eindelek de zak van het net te pakken heeft, dan zie je van den kant hoe ansjovis en haringen over en door elkaar dui kelen en snel opspringen, spartelend en martelend om weer te ontvluch ten. Maar voor de glibberige beesten was het ontkomon een onmogelijk heid, daar de visschers met handen en voeten elke poging tot bevrijding keerden. De heele buit verdween in de boot en even later ging het net opnieuw in zee, waar het bepaald krioelde van bruinvisschen, want nu en clan sprongen twee, drie van zulke monsters tegelyk omhoog, om dan weer met een doffen plomp neer te vallen, zoodat 't water trilde van het helsche leven. Toen de zon bloedrood als achter een grijze ijsbank was ondergedom peld, toen het avondzuchtje snijdend van het land over 't kille water rilde en de laatste menschen ook been gingen, lonkten ze ineens rustig uit den nevel op, de kleine witte vuurtjes, zacht wiegend op de deinende licht boeien, en flitste de vuurtoren in helle vèruitschietende stralenbundels de lange lichtlijnen over zee, die in regelraatigen gang kwamen aanzet ten, breed uitzwaaiend, vol rustige kracht, in verblindende schittering van witgloeiende koolstaven. Nu alle strandbezoekers waren ver trokken en slechts een enkel vrijend paartje hier en ginds tegen de duinen was overgebleven nu de grootste drukte van wandelaars aan den Ka naalweg pas aankwam, leek Huis duinen doodsch en verlaten. Alleen een frisch en zout en zuiverend windje waaide er rond en het maantje fonkelde op de stroomen één warre ling van zacht zilveren lichtvegen. Stil droomde de omgeving en heele- mat 1 verdiept in het aanschouwen er van, stond ine daar plots een wasbleek rimpelgezicht waar een smeulend, mooi doorgerookt pijpje rood in opvonkte, vlak voor ons. „Ziezoo, dat zit er weer op van daag", zei hij met 'n glundere, vast beraden plooi op z'n simpelig snuit- werk. „Hoe gaat het met de visscherij?" Hij scharrelde log naast ons voort, met z'n leeren pak over den schouder, z'n donkere hoozen, waar een klam- broeilge warmte uit opdampte. „We maken een slecht jaar, vriend. Met de haring is het beroerd gegaan en de ansjovis zal de schade wel niet dekken, t Is haast de moeite niet waard dat je naar Huisduinen trekt en de boel te water brengt. De liefhebberij gaat zoodoende van het vak af. Alle jaren wordt het voor ons slechter en daarom komt de visscherman er niet meer bovenop. Voor de huisgezinnen is dit het ergste. Ik kyk maar naar me zelf. Iedere dag met acht groote menschen aan tafel en daar is wat voor noodig. Als moeder nou maar voldoende kan opscheppen dan is 't niet zoo erg. Maar d'r komt weinig in haarporte- monnaie en je weet dat je zonder 1 niets uitvoert. Wanneer het crediet uit de wereld was, kon de visscherman z'n keel wel aan den kapstok hangen, want het is poffen en nog eens poffen. Vroeger hoefde je het alleen 's winters te doen en in den zomer kon je je best redden, "s zoo dat de ouwe schuld geleide lijk weer aangezuiverd werd. Tegen woordig kan dat bijna niet meer, blijf je op achter, zink je al dieper in de put. En de huisbaas komt toch elke week en de bakker kan je niet missen en je kan ook niet buiten de winkelier. Nee, ik ben met hart en ziel visscherman geworden en lange jaren geweest, maar als ik op 't oogenblik nog eens voor de toekomst moest beginnen dankje 1" By den windwyzer ging-ie rechtsaf naar het oude stadsdeel en ik zag hem een portaal binnengaan waar wel twaalf of veertien groote en kleine klompen stonden. P. N. v. R. Voetbal. Uitslagen van Donderdag. Terrein aan den Bolweg: H. B. S. I Officieren-elftal 6 3. H. B. S. III-H. F. C. ni 3-2. Terrein aan den Strooweg: H.F.C. I-Z. V. V. I 3-0. H.F.C. I-Z.V. V. I 3-0. 't Was 't ijverige H. F. C.-bestuur gelukt voor den Hemelvaartsdag een sterke 3e klasse-club uit Zaandam hier een wedstrijd te doen spelen, 't Aantal toeschouwers was niet zoo groot als gewoonlijk, voornamelijk doordat ook H. B. S. een match speelde op haar nieuw terrein. De gasten verschenen met eenige invallers, waartegenover H. F. C. het volgende elftal stelde: Rtemorts. Van Arnhem. Bogaard. Bak. Qoe9. Kikkert. DorUin. Taylor. Klljan. Grootte. Fe IJ. Als scheidsrechter Kubbe voor be ginnen fluit, brengt Z. V. V. den bal aan 't rollen en trekt direct op het H. F. C.-doel af. Riemerts keert den aanval en mooi samenspelend wordt nu 't Zaansche doel in 't nauw ge bracht. Feij zendt een prachtschot in, dat de keeper stopt. Weer komt de bal terug en Grootte beproeft zijn geluk met een zijner bekende kanjers, maar de keeper is onverbiddelijk. H. F. C. is een poos overwegend ster ker, talrijk zijn de aanvallen, waarbij ook de half-backs zich niet onbetuigd n. Eens denken we H. F. C. de score te zien openen, als Kikkert mooi opbrengt en aan den vrijstaan- den Kiljan overgeeft, maar deze schiet helaas ver over. Langzamerhand be gint 't spel van Z. V. V. zich te ont plooien. 't Samenspel in de voorhoede is werkelijk goed en wanneer de nieuwe back Boogaard niet zoo uit stekend verdedigd had, zou 't doel van H. F. C. in dat moment beslist doorboord geworden zijn. 't Koppen, afhouden en afnemen van dezen is in één woord keurig. Voeg daarbij merkwaardige trapvastheid en dan is 't herhaaldelijk applaus, dat hij oogst, best te verklaren. Riemerts heeft 't dan ook niet druk, daar ook Van Arnhem in vorm is. Toch krijgt hij 't op eenmaal zoo benauwd, dat hij meer dan 2 pas met den bal doet. De vrije schop levert echter niets op. Nadat nog wat heen en weer is ge trapt en Taylor een bijna zeker doel punt voorkomt door ver over te trappen, breekt de rust aan met een blanco-stand. Niettegenstaande de felle warmte wordt na rust door H. F. C. flink aangepakt. Z. V. V. denkt 't kalmer te kunnen doen, maar dat wordt haar noodlottig. Als de back eens wat laksch is en gevaarlijk op den keeper terug speelt, is Grootte er vlugger by dan deze en jaagt den bal onhoudbaar iu het doel. 1-0. Dat brengt den moed er wat in. Prachtig wordtin de voorhoede samen gespeeld en 't gevolg blijft niet uit. Een scherpe voorzet van Feij vliegt over des keepers handen, Taylor staat op zijn plaats en kopt no. 2 in 'tdoel. Een mooi doelpunt! 2 -0. 't Schijnt dat Grootte er nu zin in krijgt. Hij en Kiljan begrijpen elkaar uitstekend en komen vliegens vlug aanstormen, vlak voor doel geeft de laatste aan Jantje over, die onberispelijk voor no. 3 zorgt. 3-0. Dit punt was beslist 't mooiste van den wedstrijd 1 Dat wordt Z. V. V. blijkbaar te bar. Alles wordt er op gezet om tenminste de eer door één tegenpuntje te redden. De Z. V. V.-keeper trekt zelfs mee in den aanval en een der halfs gaat in 't doel. H(j is zeker nog niet erg gewend aan zijn plaats en slaat bij vergissing den bal met zijn handen tegen deó grond, wat geen geringe vroolykheid bij 't publiek veroorzaakt. 't Laatste kwartier is H.F.C. weer sterker, alle aanvallen der Zaan dammers stranden op de solide mid denlinie en in laatste instantie op Bogaard en Riemerts. Bijna was er nog een 4e punt bijgekomen als Jantje keihard tegen den linkerpaal Als de heer Kubbe, die den wedstrijd uitstekend leidde, tyd fluit, boekt H.F.C. een verdiende 3—0 over winning. Den volgenden Zondag komen H. F. C. en H. B. S. tegenover elkaar aan den Bolweg. Dat kan een span nende ontmoeting worden, daar H. F. C. zeer sterk uitkomt, o. a. zijn Swift, Dito en A. Pelser weer be schikbaar. W. v. S. „H. B. S." - Officieren-elftal. 6-3. Hoewel nog niet officieel geopend wat op nader te bepalen datum zal geschieden - is toch het nieuwe sportterrein aan den Bolweg alvast in gebruik genomen. De eerste dei- door de sportvereeuiging „H. B. 8." uitgeschreven wedstrijden had er Donderdagmiddag, Hemelvaartsdag, plaats. En opdat deze inwyding niet geheel onopgemerk t zou passeeren, had de muziekvereeniging „Winnubst" zich bereid verklaard om bij deze- gelegenheid haar muzikale medewer king te verleenen. Tegen twee uur was het aantreden voor het bondsgebouw aan de Molengracht en voorafgegaan door politie, trok dit korps met banier, gevolgd door „H.B. S." met vaandel, door de Spoorstraat en Koningstraat, langs den Polderweg naar buiten. Op deze korte wandeling door de ge meente verwekte de muziek natuur lijk veel aandacht en langzamerhand liep heel wat volk mee op de dreu nende maten der fanfare, die onver moeid opwekkende marschen speelde. Toen de stoet by den watertoren den tamelijk smallen weg insloeg was het hier vol van uitgelaten groote en kleine menschen, die zich dansend en springend bewogen, de kelen heesch zongen en schreeuwden van bandelooze leute. In dichte, broeder lijke rijen, lijf tegen lijf ging mon over den Bolweg tot aan den ingang van het terrein, waar de controle op post stond om de dubbeltjes en de vrijkaarten in ontvangst te nomen. Al dadelijk maakte het sportterrein een goeden indruk door de doelmatige witte afrastering waarachter een massa publiek, zonder hinderlijk te zyn voor de spelers, kan staan. Het ruime veld is vlak en zwaar gedrai neerd en wanneer het nu maar eens flink gaat regenen, dan zullen de graszoden meer vastgroeien en het geheel, naar wo hopon, nog veel beter worden. Vóór den wedstrijd begon hebben we eens rondgeloopen en een kijkje genomen in de twee ferme kleed kamers met drie vaste waschgelegen- heden, welke den spelers zeer ten goede komen. Achter dit houten ge bouw, waarin nog een bergplaats voor materieel is, heeft men gezorgd voor W. C.'s en urinoirs. Iets verder staat een flinke, gezellige consumptietent van den heer Van Dijk, waarin wol veertig personen een aardig zitje kunnen hebben. Waarlijk, het geheele werk, waarvan de uitvoerders, gebrs. Smit, eer toekomen, ziet er bestuit, ligt in de onmiddellijke omgeving van de gemeente en zal in de toekomst wel meer en meer belangstelling krijgen. Wat dit betreft, had men vandaag geen klagen. Toen om half drio de scheidsrechter „beginnen" floot, waren velemenschen present, naar schatting ruim 600 per sonen, die aandachtig, soins geest driftig gestemd, do beide partyen volgden, terwijl „Winnubst" zich nu en dan op verdienstelijke wtyze liet hooren. Jammer dat de muzikanten wat achteraf zaten. Wanneer zoo'n opluistering nog eens mocht voor komen, dan zagen wo de muziek liever anders geplaatst, zóó, dat het effect meer bevredigt. Direct na den aftrap ondernamen de militairen een aanval en binnen een halve minuut hadden zij reeds de leiding. Hierna pakte H. B. S. betor aan en was het spel ineer vordoeld. Na een half uur spelen wist H. B. S. gelyk te maken en spoedig daarop de leiding te nemen en den stand op te voeren tot 4-1, waarmede gedraaid werd. Na de rust wogen de partijen aan vankelijk tegen elkaar op, maar de militairen kwamen meer en meer opzetten en een doelpunt kon niet uitblijven. Binnen vijf minuten be haalden zy dan ook 2 doelpunten. H. B. S. pakte opnieuw kraniger aan, de linksbuiten wist vry spel te krijgen en met een scherp schot vergrootte hy een voorsprong. Weldra maakte de H. B. S.-rechtsbinnen met een hard schot het zesde en laatste doelpunt, waarna de scheidsrechter het einde aankondigde en H. B. S. dezen wed strijd met 6-3 gewonnen had. Bij de militairen was het achterspel goed, met de spil als beste, terwijl in de voorhoede verschilloude goede krachten zaten, vooral de linksbinnen en -buiten speelden uitstekend. By H. B. S. was Schouten de beste en de doelverdediger zeer onzeker. De scheidrechter voldeed goed. Zondag a.s. speelt H. B. S. de tweede der uitgeschreven wedstrijden tegen H. F. C. van hier. Naar wij vernemen, zullen de beide elftallen als volgt zijn samengesteld H. B. S. Hoek. Kramrr Sr. Schouten. De Vos. Boers. P. Lujjckx, Bt-kart. Tenüacktn. Meereen. Kramer Jr. KorfT. DorlUn. Taylor. KJjan. Grootte. Dito. Bak. Boguut. Kikkert. Swift, Pelser. I lüeiaeris. I H.F.C. v. R. Na afloop daarvan .ordt een match gespeeld tusschen H. B. S. II en Pro Patria I.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1914 | | pagina 1