HANDELS AVONDSCHOOL MEYs Stoffwasche INSCHRIJVING VAN NIEUWE LEERLINGEN Bespaart geld en bevordert de Nederlandschej Nijverheid. Breed 28, Hoorn. Gang der i Breed 28, Hoorn. Depots OCTOB ER-PAARDEN MAR KT Vierde Paarden-Markt te Schagen, op MAANDAGJJCTOBER1914. GROOTE VERLOTING Vraagt RURUP's Haar- en Baardkleursei, der Algemeene Heldersche Winkeliers-Vereeniging. De lessen vangen aan op WOENSDAG 16 September e.k. in het gebouw der ZEEVAARTSCHOOL. Duitsche Knip-Cursus. Koopt HONIG'S MAÏZENA Blauwe Kasdruiven. LOUIS DOBBELMANN's Al deze soorten bevelen zich zelf aan. LOUIS DOBBELMANN Ltd., - Rotterdam. PILLEN Vergiftigde Levens. Gestoomd wordt iedereu werkdag. Karpetten, Vloerkleeden, Dekens, Bedden, worden 1 2 maal per week gestoomd. Gordijnen alle dagen en op nieuw geapprêteerd. Stoomgoederen en zwart te verven rouwgoederen dusdesverlangd binnen 24 uur Zwart wordt iederen werkdag geverfd. Alle kleuren blauw worden's Maandags geverfd. rood 's Woensdags bruin en groen„ Donderd.en Vrijd. Alle andere kleuren en zijde Zaterdags en Dinsdags. Aanbevelend, M. STAM. TE HELDER: DE BOER--KORVER, Spoorstraat 38. TE TEXEL Wed. JAC. BOON, Den Burg. TE WIERINGEN C. SLIKKER. TE ANNA PAULOWNA Wed. P. BAAS. Vereeniging tot het bevor deren van den bloei van de te SCHAGEN. Op deze Markt zullen worden aangekocht de prijzen voor de oorspronkelijk verbonden aan de Groote Landbouwtentoonstelling 1914, welke verloting is goedgekeurd bij Kon. Besluit d.d. 28 Januari 1914, No. 16. Trekking Donderdag 8 October 1914. Hoofdprijs ter waarde van circa f 600.-. 25000 Loten. Prijs per Lot f 0.50; 11 Loten voor f 5.25; 100 Loten voor f 44.-. hHilipti TRAPMAN S Cd., Drukksiij, Schagsn, alwaar voor solide wederyerkoopors de Loten in depót te bekomen zijn en Reclame Kaarten gratis verkrijg baar zijn. in blond, bruin en zwart, onschadelijk, kleurhoudend en zoo natuurlijk mogelijk. Prijs per heele flacon fl.50 halve flacon f0.75. Gebruiksaanwijzing ingesloten. Verkrijgbaar bij W. J. LAMMERS, Kapper, Kinaalweg 169. VAHVOLLENHOVEH'5 STOUT OVERAL VERKRIJGBAAR voor de voorbereidende en Ie klas, ALSMEDE HET VERKRIJGEN VAN INLICHTINGEN, kan geschieden: MAANDAG 7 September, DINSDAG 8 September, WOENSDAG 9 September e.k., iederen avond van 7 tot 9 uur, eveneens in het gebouw der ZEEVAARTSCHOOL (Ankerpark). Onderwijs wordt gegeven in de navolgende vakken Boekhouden, Handelsrekenen, Handelsrecht, Handelsaardrijkskunde, Stenographie, Duitsche taal en correspondentie, Ned. correspondentie. Het Bestuur H. C. M. NYPELS, Voorzitter. H. VAN WILLIGEN, Secretaris. C. ADRIAANSE, Penningmeester. Aanvang 15 September a.s. Dames! Er bestaat weder gelegenheid om in 3-4 maanden tijd de nieuwste Costumes, Blouses, Strompelrokken, Mantelcostuums, Ulsters, Jongenspakjes en Kinderkleeding op maat te leeren knippen en in elkander zetten. Voor het verlaten van den cursus mag men GRA TIS een Costuum of iets dergelijks vervaardigen. Dames, die geen gelegenheid hebben een avondcursus te volgen, kunnen ook PRIVAATLESSEN ontvangen. Billijke con ditiën. Dames, die wenschen deel te nemen, worden beleefd verzocht zich spoedig aan te melden. Aanbevelend, Mej. NI. P. VEEN-DE KOK, Spoorstraat 53, Helder. Geknipte Patronen dagelijks te bekomen. uit één stuk vervaardigd, is praktisch, elegant, van echt linnen niet te onderscheiden en goedkooper dan het waschloon voor linnengoed. Verkrijgbaar te Helder bij: W. BIERENBROODSPOT, Spoorstraat 87. HERMAN NYPELS, Spoorstraat hoek Koningstr. H. ZEGEL, Rozenstraat 54-56. NIEUW: Kragen volgens voorschrift voor militairen, bij HERMAN NYPELS en W. BIERENBROODSPOT, Spoorstraat 87. Inplaats van buitenlandsche merken. U bespaart 2 cent per pakje én helpt de werkeloosheid bestrijden. Na ontvangst van 11.30 - 11.80 zendt de kweekery „ROSITA" te Benningbroek, 4 pond blauwe Kasdruiven franco thuis. Dernst Dat Vraagt in de Scheepstoko en bij Uwen Winkelier uitsluitend B.Z.K. PRUIMTABAK. ROOKTABAK S.K. RECLAMEBAAI. P0RT0RIC0. SHAGTABAK „FAAM ADELAAR". SIGARETTEN „DEER REINA", met gouden mondstuk. Let op het fabrieksmerk „DE GEKROONDE MOOREN" en op den naam Eischtdtt Maag versterkende, Slijmafdrijvende t L.J.BR00TEN00RST, fabrieksmerk. Apotheker, UTRECHT. Deze vermaarde Pillen hebben de eigenschap, de Maagpijn en Slijm weg te nemen en de aanwas van Gal te voorkomende bizoudere gunstige Werking, die zij op de maag uitoefenen, doet de spijsvertering bevorderen eh den eetlust opwekken. Als zuiyerings- en purgeermiddel kunnen die Pillen niet genoeg aanbevolen worden, daar zij door hunne zachte werking vol strekt geen onaangenaam gevoel ver oorzaken en men in staat blijft zyne gewone bezigheden te verrichten. Verkrijgbaar a 27Va ct. het ver zegelde doosje met gebruiksaanwijzing bij DE BIE-BIERSTEKER, Drogist, Keizerstraat 93. Eischt vooral merk „GROOTENDORST". RAADSOVERZICHT. Verwonderlijk, zooals de menschon de kunst verstaan om in vele woor den weinig te zeggen. Het omge keerdein soberheid van taal der diepzinnigheden vele te debiteeren, is maar weinigen verkorenen gegeven. Voor het overgroote deel vermeit men zich met een zekeren wellust in de eigen woordenpraal en als eenmaal de sluizen der welsprekend heid opengezet zijn... dan kost het heel wat moeite en tact om ze weer gesloten te krijgen en het water op normaal peil te brengen. Dat gebeurde Dinsdagavond nog al eens, dat we gevaar liepen te verdrinken in den Raad onzer ge meente. En het ergste was dit, hoe paradoxaal het ook klinke, als de argumentator op het droge zat. Dan trachtte hij met vloed van woorden zijn goed recht aan te toonen, waarin hij meestal niet slaagde, dan zwol een zee aan van welsprekendheid, waarin absoluut alle verslaggevers- potloodpunten afbraken. En als de argumentator dan tenslotte, buiten adem, zweeg en zijn boezem van trots zwol en hij om zich heen zag met den triomphatorsblik eens Cae sars, dan keek een nuchterder aan gelegd mensch in arren moede op de pendule en zag, dat alweder een half uur voorbij was, verdwenen, voor goed, in den schoot der eeuwen, dat het nooit, never, jamais, terug kwam, en zuchtede hij... Helaas, helaas, er verdwenen heel wat half uurtjes in de donkere eeuwigheid, die beter waren besteed aan philosofie of juristerij. Al was het maar aan slapen geweest, dat is minstens evengoed als philo- sofeeren. De wijzer der pendule ging langzaam, maar met verpletterende zekerheid, en zij riep ons toeBeid uw tijd, gij pratende en bespiegèlende sterveling... En zoo kon het geschie den, dat, hoewel in de clubs alles haarfijn was besproken en do geheele vergadering theoretisch niet langer behoefde te duren dan een uur of anderhalf, zoo kon het, zeggen wij, gebeuren, dat de Raad tot kort vóór het middernachtelijk uur zat te hoo rnen over dingen die geen dingen waren. Neen, want wilt u een voorbeeld Daar was een verzoek van eenige leeraren aan de Burgeravondschool om hun salaris te berekenen niet tegen f25.— per lesuur maar tegen f85.-. Zij grondden dat verzoek op het feit, dat zij voldeden aan hetgeen de verordening eischte. Zy hadden de bevoegdheid tot het geven van die lessen en volgens de verordening kwam hun thans f35.— toe, terwijl f 25. het salaris was voor die leeraren welke geen wettelijke bevoegdheid hadden. Maar dr. Van den Berg zette uiteen, dat, hoewel de verordening zelve niet srreekt dan van „bevoegd heid," de toelichting daarbij wel dege lijk den eisch stelt dat het hebben van acte Midd. Onderwijs eerst recht geeft op bedoelde uitkeering van f35. Het was eenvoudig en aan een andere opvatting viel niet te tor nen. Maar de heer Verstegen meende, dat men hier alleen met de formeele opvatting der verordening te maken had en niet met eene eventueele toe lichting van B. en W. En trachtte de heeren leeraren nog aan hun tientje per les te helpen. Maar er werd, na dat de heer Van den Berg kort en sober de toelichting op bet artikel had medegedeeld, nog tot in het on eindige geboomd over deze kwestie, die toch eigenlijk geen kwestie was. De heer Biersteker, de jurist, zoude heeren, indien hij gedwongen werd, de verhoogiDg geven, zij hetanet bloedend hart, want moreel hadden ze er zeer zeker geen recht op en ze hebben natuurlijk gedacht: „Probeeren of er niet een slaatje uit te slaan is". Gelukkig, - het bloedende hart van den heer Biersteker behoefde geen dienst te doende heeren kregen hun f 10.— niet. Maar met wat minder argumentatie had men hetzelfde be reikt. Wat er overigens nog meer in dezen raad behandeld werd, was in meer dan één opzicht belangrijk. Allereerst de belediging van den heer W. C. van Breda, 't Was net of hij niet weg geweest was. De Voorzitter hield geen speech en de heer Van Breda meende op dezen niet-speech ook niet te moeten ant woorden. Dit leek ons een juist standpunt. Toen kregen we eerst een interes sant geval betreffende een open ter rein in de Sluisdijkstraat, dat de familie Oortgijsen wilde bebouwen, hetgeen tal van bewoners naar de pen deed grepen en een papieren brief deed zenden aan den raad .enfin, als de lezer er belang in stelt vindt hij het in het verslag weergegeven. En daarna hadden we een debat over drank. Of eigenlijk over niet drieën. Verschillende drankbestrij- ders-vereenigingen hadden gevraagd en vragen elk jaar weer opnieuw verbod van sterken drank op lotingsdagen. Met dezelfde hardnekkigheid waar mede zij het ieder jaar opnieuw vragen, wordt het ieder jaar opnieuw door den Raad geweigerd. Thans hebben de drankbestrijders een sterk argu ment toen het noodig was leger en vloot mobiel te maken werd onmid dellijk de verkoop stopgezet. Toen kon het wel, nu zou het te veel schade en ongerief veroorzaken. De heer Bok wist er wat op, trachtte een middenweg te vinden, maar de heer Verstegen riep met luider stem niet transigeeren Maar 't gaf alle maal nietsde sterke drank blijft op lotingsdagen. De bioscoop verordening is na ampele discussie thans ook aangenomen. En hoeArtikel 1 verbiedt den onder nemers personen beneden 16 jaar toetelaten wanneer dfe Diet in ge zelschap zijn van ouders of voogden. Dus, betoogde de heer Bommel, on deugend glimlachend, als een vijftien en een halfjarige met oom en tante meegaat, krijgt hij geen toegang, wanneer die oom en die tante niet tevens voogden zijn? De Voorzitter meesmuilde. Zoo'n meneer Bommel ook Intusschen had de heer Van den Berg allerlei opmerkingen over stoe len, die hij anders wildé hebben. De Voorzitter mopperde: we kunnen nu niet weef beginnen met andere stoelen aan te schaffen, meneer Van den Berg, als u dat maar weetEn meneer Van den Berg wilde ook de portières heelemaal weghebben. Die haflange portières, daar struikel je maar over bij een paniek, aldus deze heer. Daar voelde de Voorzitter meer voor, en de portières gingen er uit. Maar toen kwam de heer Verstegen. Daar heb ik me indertijd, zeidedeze heer, beijverd een amendement in- tedienen om vertooning van films in gelegenheden met vergunning on mogelijk te makeD, en ziedaardit amendement wordt door B. en W. straal genegeerd in hun verordening. Hoe zit dat Ik zit hier toch óók niet om vliegen te vangen. Ja, kijk nu eens, kwam de voor zitter, maar terstond riepen ze van alle kantenhé ja, da's waar ook, waar is het amendement-Verstegen Goed dat je 't net zag! Maar met dat al werd het niet aangenomen, integendeel, men draaide de zaak om en zeiwe verbieden om tijdens de voorstellingen sterken drank te schenken. De bedoeling hiervan is duidelijk de heer Verstegen wilde een verbod voor gelegenheden met vergunning, en dus ook voor zalen e. d., maar de anderen - en het was speciaal de heer Biersteker, die een amendent belichaamde wilden integendeel de vertooning van films niet verbie den voor café's, mits dan maar geen sterken drank geschonken wordt. Eene opvatting, die o. i. zeer goed verdedigbaar is. De heer Verstegen zag dit ook in toen hij zijn geestes kind introk. De heer Over de Linden, die gaarne een potteke bier had bij het kijken naar een film, was dé eenige tegenstemmer tegen het amen dement-Biersteker. Een drietal andere heeren hielden zich wijselijk buiten stemming, brandden d'r vingers niet... Een voorstel betreffende salarisver- betering van het onderwijzend perso neel aan de Zeevaartschool werd aangehouden. Er lagen hier, betoogde de heer van den Berg, allerlei voet angels en klemmen. Je hebt actes en bevoegdhedens, en een bevoegd heid is niet altijd een acte, maar een acte is ook niet steeds een bevoegd heid en de voorzitter zeibevoegd heid of niet, iemand die eon ander vertellen kan hoe ie doen moet is bevoegd, onverschillig of-ie een acte heeft of niet. Kortom, de voetangels drongen niet in de eksteroogen der raadsheerlijke voeten en de verorde ning werd aangehouden. Een oogenblik later schoot dr. Van den Berg weder uit zijn slof. Er was een voorstel om leeraren aan de Burgeravondschool te benoemen en nu kwamen k bout portant B. en W. met een voordracht voor twee, waar tot nog toe maar één titularis werk zaam geweest was. Hoe zit dat? zei dr. Van den Berg, dat gaat zóó maar niet, enzoovoort, enzoovoort. Nou, nou, susten de anderen, zooveel heeft het niet om 't lijf. Finantieel lijden we er' geen schade van en alweer we hebben nou twee actes, en vroe ger niet één bevoegdheid. Nou maar, zei dr. Van den Berg, laten we den directeur maar eens een paar lessen opdragen, dat is overal zoo en daar wordt bij volstrekt niet minder van Enfin, B. en W. kregen hun zin en wat dien directeur betreft; die beeft alleen bevoegdheid om les te geven in teekenen en doet dat ook trouw. Zoodat alles tezamen het Shakespeai iaansche woord muchado about nothing gold. Het volgend punt was het reeds boven besproken adres van leeraren aan de Burgeravondschool inzake de berekening van hun salaris. En toen waren we er nagenoeg. Er was nog een missive van Gedeputeerde Staten over de accijnsheffing op het gedis tilleerd. Men weet, dat de gemeente Helder een der weinige uitverkorenen was, die een gemeentelijken accijns mochten heffen op gedistilleerd. Dit bedrag werd elk jaar minder wegens de afname van verbruik, maar niettemin bleef het een slaatje voor de gemeente, die een kwartier tje cijferen op de begrooting uit spaarde. En nu komt daar de minister en zegt: afgeloopen, geen accijnzen meer heffen voor de gemeente Natuurlijk, dat de gemeente, in casu B. en W. het vuur uit de sloffen liepen om den minister zachter te stemmen. Maar 't gaf niet. Toen namen ze Gedeputeerde Staten in den arm. Kunnen de heeren Staten ons niet helpen? vroegen ze, en er parelden tranen in de oogen van B. en W. Iedere traan was oen tien tje of minsteus een zilver bon. Maar Gedeputeerde Staten zeiden niemand is grooter en edeler dan wie zichzelf weet te helpen. Hem is ten slotte de wereld. Toen zuchtten B. en W. en zeiden: laten we dan maar in vredesnaam besluiten de heffing af te schaffen. En zoo geschiedde De heer Grunwald begreep er niets van, dat Gedeputeerde Staten zoo recalcitrant waren, en gaf ze eigen-* lijk een standje, maar het feit was er nu eenmaal, en in 1918 is de gemeentelijke heffing geheel ver dwenen. Dat wordt, üls er in 1918 über haupt nog gedronken wordt, een goedkoop borreltje voor de liefheb bers Over de rest ia weinig te zeggen. De heer Verstegen trachtte het Ka naal, dat thans afgedamd is, wat minder te doen geuren. De Voorzit ter zeide, dat er aan gewerkt werd aan het verminderen van geur n.1. Dit was waar, want er wordt, voor zoover wy weten, al een menschen- leeftyd aan gewerkt, met het eigen aardige resultaat, dat het geuren erger wordt. Maar werkelijk, dat geurtje hoort bij onze stad, 't zal raar zijn, als we dat kwijt zijn, en jammer, 't Vormt er een integree rend deel van Ook trachtte de heer Verstegen meer licht te krijgen in deze donkere mobilisatie-dagen. Dat lukte niet best. We moeten zui nig zijn met kolen, zeide de Voor zitter; wo kunnen er zoo moeiefijk aankomen en het vervoer moet nu langs het werfkanaal en wordt daar door duur. Dat was het einde, dat we in de duisternis bly ven gehuld. Enervoor- loopig geen kijk op is er uit te komen. FEUILLETON. Een beeld der werkelijkheid. 60) Zij verborg het hoofd in de kussens niets meer willende zien, noch de visioenen van het verleden, noch het sombere beeld van dien nacht, noch de schaduwen der toekomt. Aldus sliep zij in; het was een slaap zonder droomen, rustig en ver kwikkend als die van een kind. De zon stond reeds hoog aan den hemel toen zij ontwaakte. Met een schrik gaf zij zich op eens weder rekenschap van het voorgevallene, en sprong overeind. Hij was reeds vertrokken en gelijk hij slechts al te goed had voorzien, was zij niet gewekt door bet bewustzijn dat een deel van haar leven haar verliet. Zij waggelde naar de deur toe, in de hoop- hem nog te achterhalen. Op taful lag een stuk papier met de in potlood geschreven woorden: „VaarwelWees gelukkigmorgen zend ik u al de noodige stukken tot uwe bevrijding toe." Met een woesten kreet van berouw wierp zij zich ter aarde, geheel en al vernietigd onder het bewustzijn harer onwaardigheid. HOOFDSTUK IX. Marcelle begreep dat zij, dien morgen aan het ontbijt komende, haar echt genoot bij mevrouw Leclère moest verontschuldigen ten opzichte van zijn ovei haast vertrek. Zij gaf voor dat hy zich plotseling herinnerd had reeds om tien uur in de stad to moeten zijn, en haar had opgedragen hunne gastvrouw eerbiedig voor hem te groetenmaar hóe waarschijnlijk dit voorwendsel ook mocht, schijnen, de oogen der jonge vrouw vertoonden zoo duidelijk sporen van tranen, dat Emmaniiel de J»sach, die haar voor stelde eene morgenwandeling met hem te maken, terwijl mevrouw Leclere raet het huishouden bezig zou zijn, zich nauwelijks met haar alleen bevond in de donkere laan welke hen aan aller oog onttrok, of hy zeide: „My kunt gij niet misleiden, zoodra het uw geluk geldt. Gij hebt geleden sedert ik u voor het laatst sprak." Marcelle wierp hem een somberen blik toe. „Ja, ik heb geleden, maar watbe- teekent dat?" sprak zij kortaf. „Voor my, alles. Weet gij dan niet dat ik aanstonds al wat ik bezit op zou willen offeren om u gelukkig te zien?" „Wroeging is als de bloedvlek op Lady Macbeth's handal de wateren van den oceaanal de reukwerken van het Oosten kunnen haar niet uit- wisschen." „En waarom zoudt gij berouw ge voelen, bid ik u? Zyt gij niet ge schapen, om anderen gelukkig te maken door uw aanblik reeds alleen?" „Neen," antwoordde zij op woesten toon: „ik ben als het noodlot voor degenen die my beminnen. Niemand heelt mij nog liefgehad, of wel ik heb zijn leven vernietigdom mijnentwil is een veelbelovend kunstenaar ge storven om mij leeft een man wien alles in Europa toelachte als een her- miet voort in eene wildernisom mij is mijn echtgenoot arm geworden, heeft hij zijn .loopbaan opgeofferd; om. mij wederom zal hij het bestaan verder eenzaam vervolgen. Gy ziet wel dat ik slechts rampen weet aan te brengen." De bankier had van dit alles slechts één ding onthouden. Zij zou voortaan zonder Onno leven. „Bedoelt gij dat hij van u scheiden wil?" vroeg hij bevend. „Hij kwam hier enkel om mij dat voor te stellen. Of neen, hij is hier heen gekomen met een laatste hoop. De fortuin was hem wederom on gunstig geweest. Tot zelfs de kleine, post, dien hij tot dusverre bekleedde, was hem ontnomen geworden, en hij had slechts eene plaats teruggevonden van twee francs daags. Hij kwam mij dat zeggen, en droomde dat ik kracht zou hebben zonder morren zijne armoede te deelen." „En gij hebt natuurlijk geweigerd dat te doen; gij kunt geen gebrek lijden." „Ik ben lafhartig genoeg geweest hem zyn ongeluk te verwijten." „En toen heeft hy u mishandeld, niet waar, die ellendeling?" „Stil!" riep zij driftig, „meent gij soms dat wezens zooals gy of ik kunnen verstaan wat er omgaat in zielen, zoo hoog als de zyne? Weet gy wel dat hij mij geen enkel hard woord heeft toegevoegdmaar enkel en alleen heeft gevraagd of ik werke lijk de vrouw van een ander zou worden als hij eene denkbeeldige schuld op zich liet laden en voor altijd van mij afzag?" „En gij, wat hebt gij geantwoord?" riep de financier, buiten zichzelven van vreugde. „Gij hebt hem toch ge zegd, niet waar, dat ik geen grooter geluk zou kennen dan u mijn naam te geven, en voortaan slechts voor u te leven?" „Ik heb hem gezegd dat gij bereid zoudt zijn my tot barones de Josach te maken." „Heeft hij daarmede vrede ge nomen Zy knikte toestemmend. „O! Marcelle," fluisterde hij, terwyl zich een blijdschap van hem meester maakte. „Wat zal ik ooit kunnen doen om u de vreugde van dit uur te vergelden? Ja, gij zult mijne aan gebeden vrouw worden. Voortaan kunt gij op my rekenen als op den trouwsten gehoorzaamsten slaaf. Gij zult myn leven zijn, mijne jeugd die tot mij wederkeert; en ik zal het u alle oogenblikken van den dag be wijzen hoe dankbaar ik ben." En hij wilde haar in zijne armen nemen, maar zy weerde hem af. '•Niet heden," zeide zij, „niet zoo lang de echo van zijn vaarwel nog in mijne ooren weerklinktdie man was zooveel beter dan gij of ik, en hij is thans zoo diep rampzalig." „Laat mij u dan ten minste helpen de noodige 'formaliteiten te vervullen tot net indienen uwer aanvrage om scheiding." „Ja, zoo gij wilt; hoe minder ik daar zelve voor te verrichten zal hebben hoe erkentelijker ik zal zijn. Ik heb mij nooit bezwaard gevoeld: maar dat alles schijnt mij een ver raderswerk toe. Hem aan te klagen, hem tegen wien ik, in al die jaren van samenzijn, geen enkel gegropd verwijt heb kunnen vinden!" „Beschuldig uzelve daarvan niet. Het lot alleen heeft u in die noodzake lijkheid gebracht. Ook al hadt gij my nooit ontmoet, het zou u immers on mogelijk zijn geweest langer bij een armen muzikant te blijven, die u nog slechts het bestaan van eene behoeftige vrouw uit het volk verschaffen kan. Neen, wees niet noodeloos wreed jegens uzelve of mij. De omstandigheden dwongen u te bandelen zooals gij deed." „Uwe voorspraak zou zyne redding zijn geweest." „Verwijt mij dat ik u liefhad, maar spreek uzelve vrij." „Dat is mij onmogelijk. In elk ge- yal verzoek ik u geen woord van ons toekomstig huwelijk aan mevrouw Leclére, of wie dan ook te zeggen. Ik zal haar mededeelen, zoodra ik daartoe de noodige zelfbeheersching hervonden heb, dat Holdius en ik zullen scheiden. Dat zy voorloopig „Ik zal in alles uw wil opvolgen." Toen Marcelle voor het eerst weder hare kamer betrad, dat vertrek waar zij Onno voor het laatst aanschouwd had, overviel haar een gevoel van onbeschrijfelijke droefheid. O! zeker zij had hem niet bemind gelijk hij dat verdiendemaai- tot zelfs in weer wil van al de nederlagen, waaraan het lot hem telkens op nieuw onder wierp, had zij hem bewonderd, om zijn verheven karakter, zyn heerlijk talent en tot zelfs om zijn uiterlijk, dat hem overal in gezelschap boven andere mannen uit deed blinken;en wat was, in vergelijking van hem, de man aan wien zij voortaan haar toekomst toe ging vertrouwen? Een eerzuchtige, die aan niets anders dacht als aan de middelen om steeds meer goud bijeen te verzameleneen geluk zoeker, die zich niet bekommerde om de vraag wat zijn eigen zegepraal aan anderen kosten zou? Een grijs aard die zich nog voor een jongmensch door wilde laten gaan. En zij zag hem weer, met zijn logge gestalte, zijn groot hoofd, zijne onedele trekken, zijn eeuwigdurenden, val- schen glimlach. Nooit had zy zulk een afschuw voor hem gevoeld, en zy mompelde toornig, als had haar hart Onno willen wreken: „Ook over u zal ik ongeluk aan brengen maar ikzelf heb u gewaar schuwd en gij hebt niet willen luiste ren. Wat bekommer ik mij over uw leed. Gy zult het hebben verdiend. Gy ook, gij hebt, in al uw rykdora. het eeuig ooilam van den arme geroofd Op Josach's aanraden vertrouwde Marcelle -hare zaak aan een der eerste advocaten van Pary's toe. Zij leverde trouwens weinig moeilykbeden op. Holdius vergemakkelijkte alles en stond der jonge vrouw zelfs al hunne meubels af; alleen een van Elsa's portretten medevoerende uit de schip breuk zyns levens. Hy betrok daarop een enkel zolder kamertje in de Miromesnil-straat, waar hy zich dicht by zyn nieuwen post bevond, en wanneer hij des morgens de repetitie geleid had, ging hij het een of andere kookhuis binnen, waar hij, aan de zelfde tafel als een tiental werklieden in' blauwe kielen, voor eenige stuivers zyn middagmaal ge bruikte; voor het overige van den dag stelde hij zich tevreden met droog brood, en des avonds trad hy voor het publiek op, in zyn onberispelyke kleeding, die hem op een edelman deed gelyken. Op een dag dat hy huiswaarts keerde, na uren lang door hetbosch te hebben gedoold, dat thans reeds de duizenden herfsttinten vertoonde, liep hy op de onderste trap zyner wonig eene jonge vrouw voorbij, die schier bezweek onder den Last dien zy te dragen had. In weerwil van het leed dat zyn hart verteerde, was hy mede) ydender dan ooit gestemd voor al wie onder smart gebukt gingen, en deze vrouw zag er zoo droefgeestig zoo tenger uit, en de groote boekdoelen diezy torschte schenen zoo zwaar. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1914 | | pagina 4