De Rsgimentsbruiij. Voornaam Boelhuis WEEKBERICHT van „JU HOLLAND ROOMBOTER, Speculaas Boterletter Spoorbanket BOUWKUNDE. J.H.B.BUTHFER Breed.28, Hoorn. Gang ii\ werkzaamheden: Breed 28, Hoorn. Depots LOUIS DOBBELMANN's Al deze soorten bevelen zich zelf aan. LOUIS DOBBELMANN Ltd., - Rotterdam. WESTGRACHT No. 31. Practische bezuiniging .„werkverschaffing Weekbericht. R. BAKKER Dzn. Vraagt RURUP's „PERFECTA" 00 Filialen! 800 Personen Borstplaat Fondant-Guldens Fondant-Kwartjes Vruchten. Borstplaatjes Suikerbeestjes 'per pont 35 ct., per ons 7 ct. per pond 25 en 35 ets. per ons 5 en 7 Dit jaar hebben wij Kruidnootjes in plaats van Pöperncotjes in den handjf gebracht, zeer voordeeHg in gebruik 6 cents per ons. otjes j icht, truik -j|« mat Natuurboter gebakken per pond 5G cents per ons 10 KEIZERSTRAAT hoek VERL. SPOORSTRAAT, DEN HELOER. Prima Witte Suiker par 10 pond 23'J,, per pond 24 conti. GELEGENHEID TOT LES NEMEN IN BOUWKUNDIG TEEKENEN (ENZ). - - LEER AAR A. B. S., .KRUGERSTRAAT 56 - HELDER. wegens opheffing van bedrijf op Woensdag 28 October 1914 en zoo noodig Zaterdag 31 Oct. 1914, telkens des morgens B uur, ten verzoeke, en ten huize van den Heer JAN BLANKMAN, aan de Ctllants- oogervaart te KOEGRAS gom. Helder, ten overstaan van Deurwaarder W. BIERSTEKER.te Helder, van Het geheele beslag, 105 stuks uitmuntend Hoornvee, t.w.55 kalfkoeien, w.o.4 herfst- kalvers, 3 geldekoeien, 18 vaarsen, 29 graskalvereu. 10 Paarden, t.w.: een 13-jarig drachtige zwarte merrie, een idem 12 jaar, een idem bruine 11 jaar, een zwarte bles ruin 12 jaar, een vos bles schimmel merrie 6 jaar, een vos bles merrie 5 jaar, een zwarte bles merrie 8J jaar, een zwarte merrie 2J jaar, een zwarte hengst li jaar en een zwart merrie veulen. 77 overhouders, (kunnen tot Kerstmis in het land blijven). 15 Varkens, t.w.2 zeugen met biggen, 12 schram men, een vette zeug. Rijtuigen en Machines, een -6 persoous brik, tilbury, 2 bak- wageus (één zoo goed als nieuw) 2 boerenwagens, S drie-wielde karren, waarvan 2 met ierbak, maaimachine (Maccormink) met. dunne vingerbalk (zoo goed als nieuw), maaimachine Deering), zwat liggende hark of walen- maker (Bamfort), zwatkeerder (Jar- main), harkmachine, wielploeg (Ma lotte), twee-sehaarploeg, 2 Zeouwsehe ploegen, kettingegge, molbord, woeler, Amerikaansche kookenbreker, wan molen, baseuul. Melkgereedschappen Holsteinsche karn met rosmolen, 2 botermouten met stelling, 16 melk bussen, 50 melkschotels, eenigé em mers enz. Tulgen, w.o.eeu zoo goed als nieuw twee- spanstuig en oen idem kartuig met gareel, een zadel met.toebehooren enz. Boeren- en bouwgereedschappen Eenig Huisraad. Voorts: een zoo goed als nieuwo modderbak, kruiwagens, 2 varkens- boeten, varkens en kalverzeunen, 2 dekzeilen, slijpsteen enz. Eindelijk Een zoo goed als nieuw (1913) - 4 Cyl. Automobiel merk „Overland", voor 5 personen en een zoo goed als niéuw (1913) Motorrijwiel merk „Eysink", van 3 p. kraebten). FEUILLETON. STAM stoomt Gestoomd wordt ledereu werkdag. Karpetten, Vloerkleeden, Dekens, Bedden, worden 1 a 2 niaal per week gestoomd. Gordijnen alle dagen en op nieuw geapprèteerd. Stoom goederen en Zwar t te verven rouwgoederen dus desverlangd binnen 24uur STAM verft Zwart wordt iederen werkdag geverfd. Alle kleuren blauw worden's Maandags geverfd. rood 's Woensdags bruin en groenDondord. en VrJjtl. Alle andere kleuren en zijde Zaterdags en Dinsdags. Aanbevelend, M. STAM. TE HELDER :j DE BOER—KORVER, Spoorstraat 38. TE TEXEL: W«d. JAC. BOON, Den Burg. TE WIERINGEN C. SLIKKER. TE ANNA PAUL0WNA Wed. P. BAAS. op Dinsdag 10 Nov. 1914, 's voorm. 8A uur, ten huize en ten verzoeke van den Heer D. SLEUTEL Pz., te Koegras, gem. Helder, 60 stuks Hoornvee 14 geldekoeien, 4 herfstkalver, 4 tijdkalvers, 17 kalfvaarzen, 6 ossen, 7 pinkstieren en 8 pinken3 paar den1 bruine ruin oud 11 jaar, 2 anderhalf-jarige zwarte merries; 76 overhouders; 2 boerenwagens, hooi- hark,walenmaker,zwadkeerder,kunst- meststrooier, maaimachine, windmo len, penensnijder, koekenbreker, gang- loopers. Boerengereedschappen, als kaaspers, zoutkiat, melkbussen, melk schotels, partij kaasmakers en kaas- zetters. Ongeveer 800000 K.G. best gewon nen hooi. Ongeveer 15000 K.G. haver- stroo. 8 stuiten mest. En wat verder ten verkoop zal worden aangeboden. NOTA. Met den verkoop van höL' vee zal precies 12A uur worden aati gevangen. Op deplaats is gelegenheid om uit te spannen. Notaris VRIJBURG. De Heldersche Grutters- en Zaadwinkel. Grauwe Erwten 32, 28 ct. per kop. Capucljners 28, 22,20 Groene Erwten 25, 23, 20, 16 Bruine Boonen 22, 20 Witte Boonen 25 Split Erwten 16 pond Linzen 20 Alles bsslist pulk In de kook. Door steeds stijgende Graanprijzen zijn wij tijdelijk genoodzaakt ons gemengd Graan en Octendvoer te ver- hoogen. Gemengd Graan 40 ct. per 5 liter. Ochtendvoer 40 5 pond. Baaltjes van 2'/., kilo 40, 50 cent. Beleefd aanbevelend, C. KATER. Keizerstraat 88. Hooi. Te koop Hooi. uitstekend, best gewonnen Hooi, geperst en ongeperst, per baal,1000,10.000 of 100.000 pond of geheale hoeveelheid gelijk. P. de Beurs, Heldersche polder 2, Helder. „UNIVERSUM" SIGAREN in prijzen van 2, 21/» en 3 cent. WEDERVERK00PERS RABAT Aanbevelend, G. J. H. VERSTEGEN, Spoorstraat 93. Vraagt in de Scheepstoko en bij Uwen Winkelier uitsluitend B.Z.K. PRUIMTABAK. ROOKTABAK S.K. RECLAMEBAAI. PORTORICO. SHABTABAK „FAAM ADELAAR". SIGARETTEN „DEER REINA", met gouden mondstuk. Let ep het febrieksmerk „DE GEKROONDE MOOREN" en op den naam Wij noteeren heden voor onze prima fijne t 0,85 per K.G. Aanbevelend, DE DIRECTIE. Mevrouw Er zijn vele artikelen, die hier Ie lande beter, of' evengoed worden ge maakt en nog goedkooper zijn dan de buitenlandsehe, die sommige winkeliers U bij voorkeur aanprijzen. Als U hierop eens wilt letten kunt IJ besparen en tegelijkertijd onze Nederlandsche Nijverheid werk verschaffen. HONIB's Maizena is een dezer artikelen, goedkooper dan de builen- land8c.he merken, en onovertroffen in kwaliteit. Vraagt het Uwen winkelier. HANDWERKEN. Lessen aangeboden door Mej. H. RUIJGH, Spoorstraat 68. GRAUWE ERWTEN 30 en 33 cl. p. kop IS ERWTENIE WITTE BOONEN 24 BRUINE BOONEN 20 Aila puik in de kook. Aanbevelend, KEIZERSTRAAT 56. (Kindarhaargroeimiddel). Speciaal voor Kinderen en jonge Dames ter bevordering van den haargroei en voorkoming van vroegtijdig uitvallen der haren. Volgens medisch voorschrift. Prijs per pot i 2.50. Verkrijgbaar bij: W.J.LAMMERS, kapper, Kanaalweo I69. F.iHciii dit Maagversterkende, Slijmafdrijvende PILLEN L.J.GR00TEND0RST, fabrieksmerk. Apotheker, UTRECHT. Deze vermaarde Pillen hebben de eigenschaj), de Maagpijn en Slijm weg te nemen en de aanwas van Gal te voorkomende bizondere gunstige werking, die zij op de maag uitoefenen, doet de spijsvertering bevorderen en den eetlust opwekken. Als zuiverings- en purgeermiddel kunnen die Pillen niet genoeg aanbevolen worden, daar zij door hunne zachte werking vol strekt geen onaangenaam gevoel ver oorzaken en men in staat blijft zyne gewone bezigheden te verrichten. Verkrijgbaar a 27V„ ct. het ver zegelde doosje met gebruiksaanwijzing bij DE B1E-BIERSTEKER, Drogist, Keizerstraat 93. Eischt vooral merk „GR00TEND0RST". Het goedkoopst eu degelijkst adres voor moffelen, vernikkelen, en verdere reparatie van Rijwielen, is bij G. KOEDIJKER, BINNENHAVEN. J. H. J. DE BRUIN, Leeraar M.0. Gymnastiek R.H.B.S., Helder, Inrichting voor Heilgymnastiek en Massage, Hoogstraat 117. Besfeit Uw DRUKWERK NU! Aanbevelend, C. DE BOER «Ir. i). HOOFDSTUK I. Het Huwelijk. Stilte, dames en heeron! De slag van de dikke vuist van Kapelmees- lei Bridgemau op de tafel herinner de aan het geluid dat gemaakt wordt door de hamer vau eenafslager. „Stilte! Ik sta op om op de gezondheid te drinken van onzen luitenant Voyse, mijn geachten schoonzoon, en van mijn dochter, zijn bruid, en een lie ver meisje is er niet op de wereld. De kamer, heet en benauwd door de vele gasten en de geuren van gebraden kalkoen en goedkoope champagne, weerklonk van 't gejuich en de ge- lukwenschen. Handen werden opge stoken met gevulde glazen; ge zichten, verhit en opgewonden, wer den van alle kanten vooruitgestoken. De moeder van de bruid, een dikke vrouw met een hoed met veeren op, begon luid te schreien. Iemand op den achtergrond begon 'n lied aan te heffen en metuitbun- ding geweld viel het geheele gezel- „ematkelij'kér ,SC bleek en bedeesd, op te komen, dan het voor iteiPpb sken- haar. De jongen lilj was nauwe lijks meer netjes eu goed gebor steld in zijn zwarte jas en wit vest, de bruidegom sedert een paar uur, was ook rood. Hij zette zijn tanden op elkaar en keek voor zich op 't tafelkleed, waai vlekken van vruch ten en wijn het heldere wit afwissel den. Hoe wensche hij, dat zij toch niet zoo deden! Hoe walgelijk was dat alles. Ter wille van hel meisje naast hem, het schuwe bi-uidje van twee uren, zou hij het alles doorstaan die afschuwe lijke feestelijkheid, zoo verschillend vau datgene wat hij tot nu toe had beleefd, behalve onder het dak van zijn schoonouders. Hij had verdragen de half eerbie dige, half familiare geluk wenschen en vriendschappelijkheid van mannen, die hem de hand gegeven hadden, en (lauwe grappen maakteu; van tantes en nichten van Eva, die plot seling uit 't donker der vergetelheid waren opgekomen. Hij was gezoend door de vrouw van de kapelmeester en hoorde zich dopr kapelmeester Bridgeman noemen „mijn jongen" en dat nog wel een officier. Slechts om het bleeke meisje naast hem had hij alles meegemaakt, om dat htj haar beminde en het heerlijk, gevoel had, dat zij nu de zfjne was. Waarom, om 's Hemelswil, konden zij niet samen weggaan? Als iemand trouwde, ging hij toch geen huwe lijk aan met. de familie van zijn vrouw. Diep in !t diepste van z(jn gemoed misschien, besefte Eric welk een prijs hij moest betalen. Maar dat was niet de schuld van Eva. Zij verschilde van haar familie. En nu, in elk geval, was zij zijn vrouw en al de ridderlijkheid, al de edel moedige warmte van zijn hart ging tot haar uit. Zij zongen nu een vroolljk liedje, waarin zijn naam en de hare ver bonden werden. Eenigen van hen stonden met een voet op de tafel en de goedkoope champagne liep uit hun hellende .glazen. Hij voelde, dat hij het niet lang zou kunnen volhouden. Zeker, hij had 't zoolang geduld als zijn goed fatsoen het kon verduren. Hfj wou opstaan en wegvluchten uit deze jool. Doch voordat hü zijn stoel achteruit kon duwen, was de bewe ging al gemaakt. De kleine, witte bruid in haar goedkoope opschrik vau witte satijn en kunstbloemen, had haar eigen stoel achteruit ge schoven en was opgestaan van tafel. Zij liep snel naar de deur en wenkte hem haar te volgen. Do gasten riepen verwijten, dat ze nog niet van plan waren op te houden. Maar Eva ging recht door, zonder rond te kijken. Bij de deur bleef ze staan om fluisterend tot haar jongen echtgenoot te zeggen: Ik trek mijn reiskostuum aan beste Eric. Wil jij ondertusschen zien of 't rijtuig klaar is? En met graagte ontsnappende aan de dichte atmosfeer van tabaks rook en gebraden vleesch in de feest- kau^er, ging Eric naar buiten om op haar te wachten. Het duurde lang, meende hij, voordat zij zachtjes de trap afkwam. Toch had zij vlug haar bruidstoi let uitgetrokken met bevende vingers, en de hoog rose japon, de keus van haar moeder, niet de hare -- aange schoten. Zij zou een rustiger kleur gekozen hebben. Zij zette gauw haar hoed met lange wuivende pluim op, greep haar handschoenen en liep op de teenen naar beneden. Pas toen zijn in 't wachtende rijtuig stapten als twee veroordeelden, werden zij ontdekt door de feestvierenden en kreten van verontwaardiging vervul den de lucht. Het geheele gezel schap, meer of minder onder den in vloed van het gezondheid-drinken, kwam naar buiten tuimelen, schreeu wend en lachend protesteerende. Te midden van dit lawaai vertrok ken Voyse en zijn jonge vrouw een lawaai, dat zelfs werd gehoord in de woningen bij de kazerne en de manoen die 't hoorden, trokken hun schouders op un zeiden tegen elkaar „arme kerel." „Heb je de jonge vrouw al opge zocht?" vroeg mevrouw Schefflngton, terwijl zij thee schonk in haar aardige salon aan verschillende andere offi ciersvrouwen. Voyse was na zijn tien- daagsche huwelijksreis teruggekeerd tot zijn plichten. Hij had een be scheiden huis gehuurd buiten de poorten van de. kazerne, doch nog niemand van de kazerne-kennissen was er binnen geweest. „Weineen, en ik hoop dat niemand Of Fransch-Duitsche Oorlog van 1870 -71. IV. Op Dinsdag 20 September 1870 opende de koning op de gebruikelijke wijze de jaarlijksche zitting der Staten-Generaal. „Is het mij telken male aangenaam, my omringd te zien door de vertegenwoordigers van het geheele Nederlandsche volk", zoo zeide Zijne Majesteit, „met onge meen genoegen begroet ik u heden. Ik gevoel behoefte het iu deze ver gadering uittespreken, hoe. ik hooge- lijk de trouw en vaderlandsliefde waardeer door het-Nederlandsche volk ■gedurende de ernstige omstandig heden der laatste maanden op zoo indrukwekkende wijze aan den dag gelegd. Eenparig bleek de wil, wat ook gebeuren zoude, de zelfstandig heid vau den staat te handhaven, Zoo- en landmacht, nationale militie, schutterijen, vrijwillige vereonigingen, wedijverden in dien geest. Orde en rust heersohten overal. De last der inkwartiering werd met toewijding gedragenvoor de gezinnen der op geroepen ibilitieplichtigen mildelijk gezorgd, en bij dit alles mogen wij met voldoening wijzen op de gelijk tijdige werkzaamheid onzer landge- nooten voor het „Roode Kruis" Intusschen heeft de loop der gebeur- teuissen", zoo luidde hul elders, mij j vrijheid doen vinden, mot het huis waarts, zenden der buitengewoon bij eengeroepen lichtingen een aanvang te maken en daardoor de ingezetenen vau buitengewone lasten te onthef fen". In de troonrede werd voorts gewezen op den over het algemeen gunstigen toestand van hei land. Enkele takken van nijverheid waren door den oorlog gedrukt,' maar er was, zooals de koning*zeide, „over vloedige stof tot prijzen". Ook weid bij algemeene order ter kennis gebracht van het leger zyner majesteits tevredenheid, zoo over den goeden geest der troepen als over alles, wat met zooveel ijver, goeden wil en getrouwe plichtsbetrachting door officieren en mindere militairen van het leger, in zoo korten tyd, in 't. belang der veiligheid van den staat en van zijne neutraliteit gedurende de jongste twee maanden verricht is geworden. Een eigenaardigen indruk maakt, in verband met deze leger order, het opstel vau den generaal Vau Dam van Isselt, dat wij in een vorig nummer plaatsten, waarin hij de mobilisatie van 1914 vergelijkt met die van 1870. In een volgend artikel bespreekt de Held. Crt. de nieuwe Franscbe repu bliek, ontstaan na Napoleons overgave. Dat zij is uitgeroepen, verwonderde ons niet, zegt het blad, de kwestie is maar: zal zij duurzaam zyn? Zal zij wederom ontaarden in een soort van schrikbewind? Of zal zij zich vormen naar het model der Vereenigde Staten Of hebben wij weder eene restauratie te wachten? Wij moeten het antwoord op die zoo hoogst ge wichtige- vragen schuldig blijven. Het antwoord is ons thans bekend. De Fransche republiek is duurzamer dan ooit, en zelfs is de waarschijn lijkheid niet buitengesloten, van het ontstaan van de „republiek der ver eenigde staten van Europa", wanneer tenminste de vele voorspellingen omtrent den einduitslag van den huidigen strijd zullen uitkomen. De Held. Crt. van 1870 nu meende dat het Fransche volk voor den repu- blikeinschen regeeringsvorm niet rijp was. De republikeinsche regeerings vorm was, naar het oordeel van het blad, de natuurlijkste, omdat het recht vau oorlog en vrede niet aan één enkel mensch toebehoort, en omdat die regeeringsvorm gelijke rechten tot- grondslag heeft. Maar- de daar tegenover staande gelijke plichten werden maar al te vaak vergeten door het Fransche volk. Evenals thans, werd ook in 1870, na de voorloopige schitterende over winning van het Duitsehe leger, het geroep om vrede merkbaar. „Wan neer vrede vroeg de Held. Crt. vau 28 September. „Zou er geen middel te bedenken zyn den oorlog te doen ophouden en dien voor het vervolg onmogelijk temaken?" vraagt het blad verder. De laatste vraag heeft de „Vredebond" in Bet leven geroepen. Wat die Bond wildo, zet de redactie iu een serie artikelen uiteen. Doel was natuurlijk den oor log te voorkomen, en iu de eerste .plaats de oorzaken van den oorlog op te sporen, om daarna over de middelen te kunnen oordeelen om die oorzaken en daarmee het kwaad weg te nemen. Het blad zet dan uit een, hoe de oorlogen gemaakt wor den door de regeeringen, de bestuur ders des volks. Zy zijn het die de toestanden zóódanig hebben geleid, dat eene botsing het gevolg móest worden. Toen eerst werd het volk als werktuig gebruikt. Het volk, door dat het zich laat gebruiken heefL echter mede schuld aan den oorlog. Wanneer toch de volken niet wilden vechten dan zouden immers de oor logen vanzeive ophouden." „Wij zijn geen socialisten", gaat de redactie voort, en nog minder communisten, maar toch houden wij ons verzekerd, dat de weinige ontwikkeling des volks een der hoofdoorzaken is van den oorlog, dewijl zij tengevolge heeft: karakterloosheid en verafgoding der hooger geplaatste personen waar door deze in staat worden gesteld hen alleen in hun persoonlijk belang als werktuig te gebruiken, zelfs hen iu den oorlog ter slachtbank te voeren." Wanneer men de denkbeelden van 40*jaar geleden iu aanmerking neemt, dan lijken ons deze woorden zeer vrijzinnig. De redactie schijnt het zelve te beseffen, waar zij voortgaat: „Wij begrijpen wel, dat velen zich niet met ons zullen vereenigen, wan neer wij de hoofdoorzaken van den oorlog zoeken in den hoogmoed dei- vorsten eu de gebrekkige ontwikke ling des volksMen zou ons kunnen tegenwerpen, zooals wij meermalen hebben gehoord, of dan vroeger, toen de menschen nog minder ontwikkeld waren dau thans, de oorlogen veel- vuldiger waren? En ongetwijfeld is die vraag met vau belaug ontbloot. Toch gelooveu wij, dat zij onze be wering eerder bevestigt dan omverre werpt. De oorlog heeft altijd bestaan en de Vredebond kan hem bestrijden, doch geheel beletten, althans voor eerst nog niet". Omtrent de middelen zet een nader artikel het doel en streven vau den nieuwgestichten .Bond uiteen. Uit de meeste der genoemde middelen blijkt de overtuiging, dat de willekeur en de heerschzucht der vorsten moet worden beperkt en de vrije ontwik keling des volks moet worden bevor derd. Verder bepleit de Redactie leerplicht, dat h.i. het beste middel is om den oorlog te bestrijden, en de beperking van de macht van vorsten door hun een deel hunner macht te ontnemen, zoodat zy niet het recht hebben van oorlog en vrede, en vervolgens een algemeene volks wapening als een der krachtigste mid delen om den oorlog te voorkomen. Wij kunnen thans wat glimlachen om deze bespiegelingen. Wij hebben immers aan den Scheveningschen weg in de residentië óók nog iets staan, dat de oorlogen onmogelijk zou maken. En toch is het een feit,* dat het arme Belgiö, dat fier zijn Zelf standigheid wilde beschermen, ver woest en platgebrand is en de be volking gebrandschat. En toen „Maandag 12 October is te Amsterdam opgericht een Concen tratie-Comité voor de bestaande stroo mingen tegen den oorlog. Doel vormen vau een bond, waarin fede ratief wordeu vereeuigd alle vereeni- gingen, later ook internationaal, die streven naar ontwapening, vormen van een Statenbond en wat dies meer zij. MiddelBijeenroepen van afgevaardigden van alle vereenigingen welke onder die rubriek vallen om zoodoende te komen tot eenheid vau algemeene actie ten opzichte dei- publieke opinie". Aldus de bladen van deze week. Evenals in 1870 zal men het dus eens weer probeeren Zal het evenals toen, ook nu, mislukken. Intusschen, dat geroep om vrede, dat men na een groote overwinning steeds hoort, bleef onvervuld. Do voorloopige onderhandeling tusschen Bismarck en Jules Favre leidde tot geen resultaat. Immers, op 24 Sep tember kondigde het Fransche gou vernement een proclamatie, af, waarin bericht werd, dat de eischen van Pruisen van dien aard waren, dat Frankrijk daarop niet in kon gaan. „Pruisen wilde", zoo luidde het, „den oorlog voortzetten en Frankrijk ver lagen tot een mogendheid van den tweeden rang, Pruisen eischt afstand van Elzas en Lotharingen tot bij Metz, krachtens het recht van ver o vering. Pruisen durft, als voor waarde tot het sluiten van eeu wa penstilstand, den eisch stellen, dat Straatsburg, Toul eu Mont-Valérien. (Een fort Parijs), zullen worden over gegeven. Parijs zou zich in zijn ver bittering liever ouder zijne puin- hoopen laten begraven. Op zulke onbeschaamde eischen valt niets anders te antwoorden dan met een strijd tot het uiterste." Oorlog dus. Arm Frankrijk! De Londensche „Morning Post" zeide deze weigering van Frankrijk te be schouwen als een politieke zelfmoord. Straatsburg, dat zich moedig ver dedigd had, dat dagen en weken lang was gebombardeerd en uitgehongerd, dat zesenveertig dagen had gestre den tegen een overmachtigen vijand, dat gebombardeerd en nogmaals gebombardeerd was, Straatsburg gal' zich ten slotte den 27sten September over. Metz was nog steeds ingeslo ten den 7den October deed het ver dedigende leger den laatsteu uitval en wachtte daarna zijn lot af. Het bleek, dat in het alleruiterste geval levensmiddelen voorradig waren tot 20 October en men besloot zoolang mogelijk stand te houden. Niettemin geschiedde de capitulatie eerst den 27sten October. Evenals thans was het in 1870 het ontzettend zware geschut, dat het Duitsehe leger den weg baande naai de zegepraal. In Slraatsburg werden honderden huizen in brand gescho ten, en het monsterkanon van Krupp, dat op de Parljscho tentoonstelling van 1867 zooveel bekijks had, werd thans voor Parijs opgesteld. Begin October was, volgens offleieele be richten, alles gereed om een geregel- den aanval te doen op de vesting werken van Parijs en de stad te bombardeeren. Het belegeringsge schut is in positie gesteld. Ho'e ont zettend reeds toen de door zoo'n bombardement veroorzaakte schade was, blijkt wel uit de cijfers, die wij omtrent Straatsburg vinden, nl. dal er ruim 400 huizen verbrand zijn, 8 a 10.000 personen geen onderdak hadden, en dat het goederen-verlies geschat werd op ruw 180 millioen francs. dat doet", antwoordde mevr. May, vrouw van den jongsten kapitein en zelf pas getrouwd. Zij nam een chocolade biscuit en peuzelde die met kleine hapjes op. Zij was jong en zag er zeer lief uit, zij had ook geld eu had een hoog idee van zichzelf. „De toestand, is volstrekt onmoge lijk!" ging zjj voort. „De dochter van eenen kapelmeester! En wij zouden haar als onze gelyke behandelen? Ik zeg het ronduit aan mijn man, dat ik dat niet doe en daarmee uit! Als 't nog geweest was de muzikant van een regiment! Maai"'t onze! Het is even bespottelijk als stootend!" „Het is werkelijk heel erg en zeer hard voor ons allen, maar ik denk, dat wij ons er toch in zullen moeten schikken", zei mevrouw Schef- flugton, de vrouw van den adjudant, die zeer goedhartig en vreedzaam was. En zij ging door suikerklontjes te nemen met de kleine tang, die den vorm had van een vischstaart. „Hoe een aardige man als mijn heer Voyse zoo iets heeft kunnen doen, is mij een raadsel,," zei een andere officiersvrouw, die wat ouder was. „Zoo beschaafd, in elk opzicht een lieve jongen. En dan nu het regi ment op te schepen met zoo'n hope- looze vrouw. Dat had ik toch niet van hem verwacht! De kolonel staat 't ook lang niet aan, zegt Harris. „Stil! Zeg daar niets van. Hij heeft zich vergist, natuurlijk, en hij is erg uit zijn humeur. Mijn man zegt, dat alle officieren vinden, dat 't nu gebeurd is, wij er ons ailen in moeten schikken. Ik geloof, dat alle vrijgezellen vandaag een bezoek bren gen. En wij kunnen 't niet laten." „Ik wel!" riep mevr, May, terwijl zij voorzichtig een Ijswafeltje door brak en het vol belangstelling be keek, voor zij het begon te eten. Er werd een algemeen gemompel om haar gehoord. „Maar dat kun je toch niet doen! George zegt, dat alle vrouwen een visite moeten brengen. Zij is een officiersvrouw en daar kunnen wij nu verder niets aan doen. Natuurlijk kan er geen sprake zijn van harte lijkheid. Ik zal haar éénmaal op de thee vragen en daarmee uit. Doch zij is één van de dames en zij kan niet over het hoofd gezien worden." „O ja, ik weet 't welWij weten het allemaal. Zijn wij niet altijd heel vriendelijk tegen haar geweest en tegen haar vreeselljke moeder?Maar om haar nu op te nemen m ons kringetje, als één van ons gelyke,'t is natuurlijk verschrikkelijk onaan genaam." „Het ergste is, dat zij welopge voed doet. Was er maar wat op haar aan te merken, dau zou zelfs de zwakste van onze mannen er niet op aandringen, dat wij haar op zou den zoeken. Zij is echter zoo goed zoo ontzettend goed. En zoo respec tabel I Wij kunnen niets vinden, zoodat wij haai- wel zullen moeten bezoeken." Arm vrouwtje. Daivr zat ze in haar nieuw huis met al haar uieuwe meu beltjes rond haar, gelukkig, en toch ook weer niet op haar gemak. De vreugde, dat zij nu voor altijd bij Eric zou zijn, dat er geen scha duw van scheiding was tusschen hen, de- heerlijkheid, door hem be mind te worden en hem te bemin nen dat alles deed haar vooreen tijd haar eigenaardige positie verge ten. Haar moeder die haar kwam opzoeken, op haar best gekleed, en vergezeld van een tante en een nfcht, die er stellig op rekenden, nu ook in deftig gezelschap opgenomen te zullen worden, nu Eva een wer kelijke dame geworden was, herin nerde haar er aan: „Nu moet je ook gauw een ontvangdag vaststellen, liefjeriep zy uit. „Dat moet je op je kaartje laten drukken. En dan kom ik voor je theeschenken; die nieuwe meiden van jou zijn nog niet met die dingen op de hoogte, dat kan je ze wel aanzien. Wat, nog geen van de officiersdames bij je ge weest? Wel heb je van je leven! Als ik Voyse was, dan zou ik dat eens netjes aan de officieren zeggen. Ze behandelen je niet goed dat doen ze Doch toen de dames begonnen te verschijnen, viel 't Eva op en ze voelde iets kouds dat ze veran derd waren. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1914 | | pagina 4