De Rsgimentsbruiij.
Voornaam Boelhuis
WEEKBERICHT van „JU HOLLAND
ROOMBOTER,
Speculaas
Boterletter
Spoorbanket
BOUWKUNDE.
J.H.B.BUTHFER
Breed.28, Hoorn. Gang ii\ werkzaamheden: Breed 28, Hoorn.
Depots
LOUIS DOBBELMANN's
Al deze soorten bevelen zich zelf aan.
LOUIS DOBBELMANN Ltd., - Rotterdam.
WESTGRACHT No. 31.
Practische bezuiniging .„werkverschaffing
Weekbericht.
R. BAKKER Dzn.
Vraagt RURUP's
„PERFECTA"
00 Filialen!
800 Personen Borstplaat
Fondant-Guldens
Fondant-Kwartjes
Vruchten. Borstplaatjes
Suikerbeestjes
'per pont 35 ct., per ons 7 ct.
per pond 25 en 35 ets.
per ons 5 en 7
Dit jaar hebben wij
Kruidnootjes
in plaats van Pöperncotjes
in den handjf gebracht,
zeer voordeeHg in gebruik
6 cents per ons.
otjes j
icht,
truik
-j|«
mat Natuurboter gebakken
per pond 5G cents
per ons 10
KEIZERSTRAAT hoek VERL. SPOORSTRAAT, DEN HELOER.
Prima Witte Suiker par 10 pond 23'J,, per pond 24 conti.
GELEGENHEID TOT LES
NEMEN IN BOUWKUNDIG
TEEKENEN (ENZ). - -
LEER AAR A. B. S.,
.KRUGERSTRAAT 56 - HELDER.
wegens opheffing van bedrijf
op
Woensdag 28 October 1914
en zoo noodig Zaterdag 31 Oct. 1914,
telkens des morgens B uur,
ten verzoeke, en ten huize van den
Heer JAN BLANKMAN, aan de Ctllants-
oogervaart
te KOEGRAS gom. Helder,
ten overstaan van
Deurwaarder W. BIERSTEKER.te Helder,
van
Het geheele beslag,
105 stuks uitmuntend Hoornvee,
t.w.55 kalfkoeien, w.o.4 herfst-
kalvers, 3 geldekoeien, 18 vaarsen,
29 graskalvereu.
10 Paarden,
t.w.: een 13-jarig drachtige zwarte
merrie, een idem 12 jaar, een idem
bruine 11 jaar, een zwarte bles ruin
12 jaar, een vos bles schimmel merrie
6 jaar, een vos bles merrie 5 jaar,
een zwarte bles merrie 8J jaar, een
zwarte merrie 2J jaar, een zwarte
hengst li jaar en een zwart merrie
veulen.
77 overhouders,
(kunnen tot Kerstmis in het land
blijven).
15 Varkens,
t.w.2 zeugen met biggen, 12 schram
men, een vette zeug.
Rijtuigen en Machines,
een -6 persoous brik, tilbury, 2 bak-
wageus (één zoo goed als nieuw) 2
boerenwagens, S drie-wielde karren,
waarvan 2 met ierbak, maaimachine
(Maccormink) met. dunne vingerbalk
(zoo goed als nieuw), maaimachine
Deering), zwat liggende hark of walen-
maker (Bamfort), zwatkeerder (Jar-
main), harkmachine, wielploeg (Ma
lotte), twee-sehaarploeg, 2 Zeouwsehe
ploegen, kettingegge, molbord, woeler,
Amerikaansche kookenbreker, wan
molen, baseuul.
Melkgereedschappen
Holsteinsche karn met rosmolen, 2
botermouten met stelling, 16 melk
bussen, 50 melkschotels, eenigé em
mers enz.
Tulgen,
w.o.eeu zoo goed als nieuw twee-
spanstuig en oen idem kartuig met
gareel, een zadel met.toebehooren
enz.
Boeren- en bouwgereedschappen
Eenig Huisraad.
Voorts: een zoo goed als nieuwo
modderbak, kruiwagens, 2 varkens-
boeten, varkens en kalverzeunen, 2
dekzeilen, slijpsteen enz.
Eindelijk
Een zoo goed als nieuw (1913) -
4 Cyl. Automobiel
merk „Overland", voor 5 personen
en een zoo goed als niéuw (1913)
Motorrijwiel
merk „Eysink", van 3 p. kraebten).
FEUILLETON.
STAM stoomt
Gestoomd wordt ledereu werkdag. Karpetten,
Vloerkleeden, Dekens, Bedden, worden 1 a 2 niaal
per week gestoomd. Gordijnen alle dagen en op
nieuw geapprèteerd. Stoom goederen en Zwar t te
verven rouwgoederen dus desverlangd binnen 24uur
STAM verft
Zwart wordt iederen werkdag geverfd.
Alle kleuren blauw worden's Maandags geverfd.
rood 's Woensdags
bruin en groenDondord. en VrJjtl.
Alle andere kleuren en zijde Zaterdags en Dinsdags.
Aanbevelend, M. STAM.
TE HELDER :j
DE BOER—KORVER,
Spoorstraat 38.
TE TEXEL:
W«d. JAC. BOON, Den Burg.
TE WIERINGEN
C. SLIKKER.
TE ANNA PAUL0WNA
Wed. P. BAAS.
op Dinsdag 10 Nov. 1914,
's voorm. 8A uur,
ten huize en ten verzoeke van den
Heer D. SLEUTEL Pz.,
te Koegras, gem. Helder,
60 stuks Hoornvee
14 geldekoeien, 4 herfstkalver, 4
tijdkalvers, 17 kalfvaarzen, 6 ossen,
7 pinkstieren en 8 pinken3 paar
den1 bruine ruin oud 11 jaar, 2
anderhalf-jarige zwarte merries; 76
overhouders; 2 boerenwagens, hooi-
hark,walenmaker,zwadkeerder,kunst-
meststrooier, maaimachine, windmo
len, penensnijder, koekenbreker, gang-
loopers.
Boerengereedschappen, als
kaaspers, zoutkiat, melkbussen, melk
schotels, partij kaasmakers en kaas-
zetters.
Ongeveer 800000 K.G. best gewon
nen hooi. Ongeveer 15000 K.G. haver-
stroo. 8 stuiten mest.
En wat verder ten verkoop zal worden
aangeboden.
NOTA. Met den verkoop van höL'
vee zal precies 12A uur worden aati
gevangen.
Op deplaats is gelegenheid om
uit te spannen.
Notaris VRIJBURG.
De Heldersche Grutters-
en Zaadwinkel.
Grauwe Erwten 32, 28 ct. per kop.
Capucljners 28, 22,20
Groene Erwten 25, 23, 20, 16
Bruine Boonen 22, 20
Witte Boonen 25
Split Erwten 16 pond
Linzen 20
Alles bsslist pulk In de kook.
Door steeds stijgende Graanprijzen
zijn wij tijdelijk genoodzaakt ons
gemengd Graan en Octendvoer te ver-
hoogen.
Gemengd Graan 40 ct. per 5 liter.
Ochtendvoer 40 5 pond.
Baaltjes van 2'/., kilo 40, 50 cent.
Beleefd aanbevelend,
C. KATER.
Keizerstraat 88.
Hooi. Te koop Hooi.
uitstekend, best gewonnen Hooi,
geperst en ongeperst,
per baal,1000,10.000 of 100.000 pond
of geheale hoeveelheid gelijk.
P. de Beurs, Heldersche polder 2,
Helder.
„UNIVERSUM" SIGAREN
in prijzen van 2, 21/» en 3 cent.
WEDERVERK00PERS RABAT
Aanbevelend,
G. J. H. VERSTEGEN,
Spoorstraat 93.
Vraagt in de Scheepstoko en bij Uwen Winkelier
uitsluitend
B.Z.K. PRUIMTABAK.
ROOKTABAK S.K. RECLAMEBAAI.
PORTORICO.
SHABTABAK „FAAM ADELAAR".
SIGARETTEN „DEER REINA", met gouden mondstuk.
Let ep het febrieksmerk „DE GEKROONDE MOOREN"
en op den naam
Wij noteeren heden voor onze prima fijne
t 0,85 per K.G.
Aanbevelend, DE DIRECTIE.
Mevrouw
Er zijn vele artikelen, die hier Ie lande beter, of' evengoed worden ge
maakt en nog goedkooper zijn dan de buitenlandsehe, die sommige winkeliers
U bij voorkeur aanprijzen.
Als U hierop eens wilt letten kunt IJ besparen en tegelijkertijd onze
Nederlandsche Nijverheid werk verschaffen.
HONIB's Maizena is een dezer artikelen, goedkooper dan de builen-
land8c.he merken, en onovertroffen in kwaliteit. Vraagt het Uwen winkelier.
HANDWERKEN.
Lessen aangeboden
door
Mej. H. RUIJGH, Spoorstraat 68.
GRAUWE ERWTEN 30 en 33 cl. p. kop
IS
ERWTENIE
WITTE BOONEN 24
BRUINE BOONEN 20
Aila puik in de kook.
Aanbevelend,
KEIZERSTRAAT 56.
(Kindarhaargroeimiddel).
Speciaal voor Kinderen en jonge Dames
ter bevordering van den haargroei en
voorkoming van vroegtijdig uitvallen der
haren. Volgens medisch voorschrift.
Prijs per pot i 2.50.
Verkrijgbaar bij:
W.J.LAMMERS, kapper, Kanaalweo I69.
F.iHciii dit Maagversterkende,
Slijmafdrijvende
PILLEN
L.J.GR00TEND0RST,
fabrieksmerk. Apotheker, UTRECHT.
Deze vermaarde Pillen hebben de
eigenschaj), de Maagpijn en Slijm weg
te nemen en de aanwas van Gal te
voorkomende bizondere gunstige
werking, die zij op de maag uitoefenen,
doet de spijsvertering bevorderen en
den eetlust opwekken. Als zuiverings-
en purgeermiddel kunnen die Pillen
niet genoeg aanbevolen worden, daar
zij door hunne zachte werking vol
strekt geen onaangenaam gevoel ver
oorzaken en men in staat blijft zyne
gewone bezigheden te verrichten.
Verkrijgbaar a 27V„ ct. het ver
zegelde doosje met gebruiksaanwijzing
bij DE B1E-BIERSTEKER, Drogist,
Keizerstraat 93.
Eischt vooral merk „GR00TEND0RST".
Het goedkoopst eu degelijkst adres
voor moffelen, vernikkelen, en verdere
reparatie van Rijwielen, is bij
G. KOEDIJKER, BINNENHAVEN.
J. H. J. DE BRUIN,
Leeraar M.0. Gymnastiek R.H.B.S., Helder,
Inrichting voor Heilgymnastiek
en Massage, Hoogstraat 117.
Besfeit
Uw DRUKWERK
NU!
Aanbevelend,
C. DE BOER «Ir.
i).
HOOFDSTUK I.
Het Huwelijk.
Stilte, dames en heeron! De slag
van de dikke vuist van Kapelmees-
lei Bridgemau op de tafel herinner
de aan het geluid dat gemaakt wordt
door de hamer vau eenafslager. „Stilte!
Ik sta op om op de gezondheid te
drinken van onzen luitenant Voyse,
mijn geachten schoonzoon, en van
mijn dochter, zijn bruid, en een lie
ver meisje is er niet op de wereld.
De kamer, heet en benauwd door de
vele gasten en de geuren van gebraden
kalkoen en goedkoope champagne,
weerklonk van 't gejuich en de ge-
lukwenschen. Handen werden opge
stoken met gevulde glazen; ge
zichten, verhit en opgewonden, wer
den van alle kanten vooruitgestoken.
De moeder van de bruid, een dikke
vrouw met een hoed met veeren op,
begon luid te schreien.
Iemand op den achtergrond begon
'n lied aan te heffen en metuitbun-
ding geweld viel het geheele gezel-
„ematkelij'kér ,SC bleek en bedeesd,
op te komen, dan het voor iteiPpb
sken-
haar. De jongen lilj was nauwe
lijks meer netjes eu goed gebor
steld in zijn zwarte jas en wit vest,
de bruidegom sedert een paar uur,
was ook rood. Hij zette zijn tanden
op elkaar en keek voor zich op 't
tafelkleed, waai vlekken van vruch
ten en wijn het heldere wit afwissel
den.
Hoe wensche hij, dat zij toch niet
zoo deden!
Hoe walgelijk was dat alles. Ter
wille van hel meisje naast hem, het
schuwe bi-uidje van twee uren, zou
hij het alles doorstaan die afschuwe
lijke feestelijkheid, zoo verschillend
vau datgene wat hij tot nu toe had
beleefd, behalve onder het dak van
zijn schoonouders.
Hij had verdragen de half eerbie
dige, half familiare geluk wenschen
en vriendschappelijkheid van mannen,
die hem de hand gegeven hadden,
en (lauwe grappen maakteu; van
tantes en nichten van Eva, die plot
seling uit 't donker der vergetelheid
waren opgekomen. Hij was gezoend
door de vrouw van de kapelmeester
en hoorde zich dopr kapelmeester
Bridgeman noemen „mijn jongen"
en dat nog wel een officier.
Slechts om het bleeke meisje naast
hem had hij alles meegemaakt, om
dat htj haar beminde en het heerlijk,
gevoel had, dat zij nu de zfjne was.
Waarom, om 's Hemelswil, konden
zij niet samen weggaan? Als iemand
trouwde, ging hij toch geen huwe
lijk aan met. de familie van zijn
vrouw. Diep in !t diepste van z(jn
gemoed misschien, besefte Eric welk
een prijs hij moest betalen. Maar dat
was niet de schuld van Eva.
Zij verschilde van haar familie. En
nu, in elk geval, was zij zijn vrouw
en al de ridderlijkheid, al de edel
moedige warmte van zijn hart ging
tot haar uit.
Zij zongen nu een vroolljk liedje,
waarin zijn naam en de hare ver
bonden werden. Eenigen van hen
stonden met een voet op de tafel en
de goedkoope champagne liep uit hun
hellende .glazen. Hij voelde, dat hij
het niet lang zou kunnen volhouden.
Zeker, hij had 't zoolang geduld als
zijn goed fatsoen het kon verduren.
Hfj wou opstaan en wegvluchten uit
deze jool. Doch voordat hü zijn stoel
achteruit kon duwen, was de bewe
ging al gemaakt. De kleine, witte
bruid in haar goedkoope opschrik
vau witte satijn en kunstbloemen,
had haar eigen stoel achteruit ge
schoven en was opgestaan van tafel.
Zij liep snel naar de deur en wenkte
hem haar te volgen. Do gasten riepen
verwijten, dat ze nog niet van plan
waren op te houden.
Maar Eva ging recht door, zonder
rond te kijken. Bij de deur bleef ze
staan om fluisterend tot haar jongen
echtgenoot te zeggen: Ik trek mijn
reiskostuum aan beste Eric. Wil jij
ondertusschen zien of 't rijtuig klaar
is? En met graagte ontsnappende
aan de dichte atmosfeer van tabaks
rook en gebraden vleesch in de feest-
kau^er, ging Eric naar buiten om op
haar te wachten. Het duurde lang,
meende hij, voordat zij zachtjes de
trap afkwam.
Toch had zij vlug haar bruidstoi
let uitgetrokken met bevende vingers,
en de hoog rose japon, de keus van
haar moeder, niet de hare -- aange
schoten. Zij zou een rustiger kleur
gekozen hebben. Zij zette gauw haar
hoed met lange wuivende pluim op,
greep haar handschoenen en liep op
de teenen naar beneden. Pas toen
zijn in 't wachtende rijtuig stapten
als twee veroordeelden, werden zij
ontdekt door de feestvierenden en
kreten van verontwaardiging vervul
den de lucht. Het geheele gezel
schap, meer of minder onder den in
vloed van het gezondheid-drinken,
kwam naar buiten tuimelen, schreeu
wend en lachend protesteerende.
Te midden van dit lawaai vertrok
ken Voyse en zijn jonge vrouw
een lawaai, dat zelfs werd gehoord
in de woningen bij de kazerne en
de manoen die 't hoorden, trokken
hun schouders op un zeiden tegen
elkaar „arme kerel."
„Heb je de jonge vrouw al opge
zocht?" vroeg mevrouw Schefflngton,
terwijl zij thee schonk in haar aardige
salon aan verschillende andere offi
ciersvrouwen. Voyse was na zijn tien-
daagsche huwelijksreis teruggekeerd
tot zijn plichten. Hij had een be
scheiden huis gehuurd buiten de
poorten van de. kazerne, doch nog
niemand van de kazerne-kennissen
was er binnen geweest.
„Weineen, en ik hoop dat niemand
Of Fransch-Duitsche Oorlog
van 1870 -71.
IV.
Op Dinsdag 20 September 1870
opende de koning op de gebruikelijke
wijze de jaarlijksche zitting der
Staten-Generaal. „Is het mij telken
male aangenaam, my omringd te
zien door de vertegenwoordigers van
het geheele Nederlandsche volk",
zoo zeide Zijne Majesteit, „met onge
meen genoegen begroet ik u heden.
Ik gevoel behoefte het iu deze ver
gadering uittespreken, hoe. ik hooge-
lijk de trouw en vaderlandsliefde
waardeer door het-Nederlandsche volk
■gedurende de ernstige omstandig
heden der laatste maanden op zoo
indrukwekkende wijze aan den dag
gelegd. Eenparig bleek de wil, wat
ook gebeuren zoude, de zelfstandig
heid vau den staat te handhaven,
Zoo- en landmacht, nationale militie,
schutterijen, vrijwillige vereonigingen,
wedijverden in dien geest. Orde en
rust heersohten overal. De last der
inkwartiering werd met toewijding
gedragenvoor de gezinnen der op
geroepen ibilitieplichtigen mildelijk
gezorgd, en bij dit alles mogen wij
met voldoening wijzen op de gelijk
tijdige werkzaamheid onzer landge-
nooten voor het „Roode Kruis"
Intusschen heeft de loop der gebeur-
teuissen", zoo luidde hul elders, mij j
vrijheid doen vinden, mot het huis
waarts, zenden der buitengewoon bij
eengeroepen lichtingen een aanvang
te maken en daardoor de ingezetenen
vau buitengewone lasten te onthef
fen". In de troonrede werd voorts
gewezen op den over het algemeen
gunstigen toestand van hei land.
Enkele takken van nijverheid waren
door den oorlog gedrukt,' maar er
was, zooals de koning*zeide, „over
vloedige stof tot prijzen".
Ook weid bij algemeene order ter
kennis gebracht van het leger zyner
majesteits tevredenheid, zoo over den
goeden geest der troepen als over
alles, wat met zooveel ijver, goeden
wil en getrouwe plichtsbetrachting
door officieren en mindere militairen
van het leger, in zoo korten tyd, in
't. belang der veiligheid van den staat
en van zijne neutraliteit gedurende
de jongste twee maanden verricht is
geworden. Een eigenaardigen indruk
maakt, in verband met deze leger
order, het opstel vau den generaal
Vau Dam van Isselt, dat wij in een
vorig nummer plaatsten, waarin hij
de mobilisatie van 1914 vergelijkt met
die van 1870.
In een volgend artikel bespreekt de
Held. Crt. de nieuwe Franscbe repu
bliek, ontstaan na Napoleons overgave.
Dat zij is uitgeroepen, verwonderde
ons niet, zegt het blad, de kwestie
is maar: zal zij duurzaam zyn? Zal
zij wederom ontaarden in een soort
van schrikbewind? Of zal zij zich
vormen naar het model der Vereenigde
Staten Of hebben wij weder eene
restauratie te wachten? Wij moeten
het antwoord op die zoo hoogst ge
wichtige- vragen schuldig blijven.
Het antwoord is ons thans bekend.
De Fransche republiek is duurzamer
dan ooit, en zelfs is de waarschijn
lijkheid niet buitengesloten, van het
ontstaan van de „republiek der ver
eenigde staten van Europa", wanneer
tenminste de vele voorspellingen
omtrent den einduitslag van den
huidigen strijd zullen uitkomen.
De Held. Crt. van 1870 nu meende
dat het Fransche volk voor den repu-
blikeinschen regeeringsvorm niet rijp
was. De republikeinsche regeerings
vorm was, naar het oordeel van het
blad, de natuurlijkste, omdat het recht
vau oorlog en vrede niet aan één
enkel mensch toebehoort, en omdat
die regeeringsvorm gelijke rechten
tot- grondslag heeft. Maar- de daar
tegenover staande gelijke plichten
werden maar al te vaak vergeten
door het Fransche volk.
Evenals thans, werd ook in 1870,
na de voorloopige schitterende over
winning van het Duitsehe leger, het
geroep om vrede merkbaar. „Wan
neer vrede vroeg de Held. Crt.
vau 28 September. „Zou er geen
middel te bedenken zyn den oorlog
te doen ophouden en dien voor het
vervolg onmogelijk temaken?" vraagt
het blad verder. De laatste vraag
heeft de „Vredebond" in Bet leven
geroepen. Wat die Bond wildo, zet
de redactie iu een serie artikelen
uiteen. Doel was natuurlijk den oor
log te voorkomen, en iu de eerste
.plaats de oorzaken van den oorlog
op te sporen, om daarna over de
middelen te kunnen oordeelen om
die oorzaken en daarmee het kwaad
weg te nemen. Het blad zet dan uit
een, hoe de oorlogen gemaakt wor
den door de regeeringen, de bestuur
ders des volks. Zy zijn het die de
toestanden zóódanig hebben geleid,
dat eene botsing het gevolg móest
worden. Toen eerst werd het volk
als werktuig gebruikt. Het volk, door
dat het zich laat gebruiken heefL
echter mede schuld aan den oorlog.
Wanneer toch de volken niet wilden
vechten dan zouden immers de oor
logen vanzeive ophouden." „Wij zijn
geen socialisten", gaat de redactie
voort, en nog minder communisten,
maar toch houden wij ons verzekerd,
dat de weinige ontwikkeling des
volks een der hoofdoorzaken is van
den oorlog, dewijl zij tengevolge
heeft: karakterloosheid en verafgoding
der hooger geplaatste personen waar
door deze in staat worden gesteld
hen alleen in hun persoonlijk belang
als werktuig te gebruiken, zelfs hen
iu den oorlog ter slachtbank te
voeren."
Wanneer men de denkbeelden van
40*jaar geleden iu aanmerking neemt,
dan lijken ons deze woorden zeer
vrijzinnig. De redactie schijnt het
zelve te beseffen, waar zij voortgaat:
„Wij begrijpen wel, dat velen zich
niet met ons zullen vereenigen, wan
neer wij de hoofdoorzaken van den
oorlog zoeken in den hoogmoed dei-
vorsten eu de gebrekkige ontwikke
ling des volksMen zou ons kunnen
tegenwerpen, zooals wij meermalen
hebben gehoord, of dan vroeger, toen
de menschen nog minder ontwikkeld
waren dau thans, de oorlogen veel-
vuldiger waren? En ongetwijfeld is
die vraag met vau belaug ontbloot.
Toch gelooveu wij, dat zij onze be
wering eerder bevestigt dan omverre
werpt. De oorlog heeft altijd bestaan
en de Vredebond kan hem bestrijden,
doch geheel beletten, althans voor
eerst nog niet".
Omtrent de middelen zet een nader
artikel het doel en streven vau den
nieuwgestichten .Bond uiteen. Uit de
meeste der genoemde middelen blijkt
de overtuiging, dat de willekeur en
de heerschzucht der vorsten moet
worden beperkt en de vrije ontwik
keling des volks moet worden bevor
derd. Verder bepleit de Redactie
leerplicht, dat h.i. het beste middel
is om den oorlog te bestrijden, en
de beperking van de macht van
vorsten door hun een deel hunner
macht te ontnemen, zoodat zy niet
het recht hebben van oorlog en vrede,
en vervolgens een algemeene volks
wapening als een der krachtigste mid
delen om den oorlog te voorkomen.
Wij kunnen thans wat glimlachen
om deze bespiegelingen. Wij hebben
immers aan den Scheveningschen
weg in de residentië óók nog iets
staan, dat de oorlogen onmogelijk
zou maken. En toch is het een feit,*
dat het arme Belgiö, dat fier zijn Zelf
standigheid wilde beschermen, ver
woest en platgebrand is en de be
volking gebrandschat.
En toen „Maandag 12 October is
te Amsterdam opgericht een Concen
tratie-Comité voor de bestaande stroo
mingen tegen den oorlog. Doel
vormen vau een bond, waarin fede
ratief wordeu vereeuigd alle vereeni-
gingen, later ook internationaal, die
streven naar ontwapening, vormen
van een Statenbond en wat dies
meer zij. MiddelBijeenroepen van
afgevaardigden van alle vereenigingen
welke onder die rubriek vallen om
zoodoende te komen tot eenheid vau
algemeene actie ten opzichte dei-
publieke opinie". Aldus de bladen van
deze week. Evenals in 1870 zal men
het dus eens weer probeeren Zal het
evenals toen, ook nu, mislukken.
Intusschen, dat geroep om vrede,
dat men na een groote overwinning
steeds hoort, bleef onvervuld. Do
voorloopige onderhandeling tusschen
Bismarck en Jules Favre leidde tot
geen resultaat. Immers, op 24 Sep
tember kondigde het Fransche gou
vernement een proclamatie, af, waarin
bericht werd, dat de eischen van
Pruisen van dien aard waren, dat
Frankrijk daarop niet in kon gaan.
„Pruisen wilde", zoo luidde het, „den
oorlog voortzetten en Frankrijk ver
lagen tot een mogendheid van den
tweeden rang, Pruisen eischt afstand
van Elzas en Lotharingen tot bij
Metz, krachtens het recht van ver
o vering. Pruisen durft, als voor
waarde tot het sluiten van eeu wa
penstilstand, den eisch stellen, dat
Straatsburg, Toul eu Mont-Valérien.
(Een fort Parijs), zullen worden over
gegeven. Parijs zou zich in zijn ver
bittering liever ouder zijne puin-
hoopen laten begraven. Op zulke
onbeschaamde eischen valt niets
anders te antwoorden dan met een
strijd tot het uiterste."
Oorlog dus. Arm Frankrijk! De
Londensche „Morning Post" zeide
deze weigering van Frankrijk te be
schouwen als een politieke zelfmoord.
Straatsburg, dat zich moedig ver
dedigd had, dat dagen en weken lang
was gebombardeerd en uitgehongerd,
dat zesenveertig dagen had gestre
den tegen een overmachtigen vijand,
dat gebombardeerd en nogmaals
gebombardeerd was, Straatsburg gal'
zich ten slotte den 27sten September
over. Metz was nog steeds ingeslo
ten den 7den October deed het ver
dedigende leger den laatsteu uitval
en wachtte daarna zijn lot af. Het
bleek, dat in het alleruiterste geval
levensmiddelen voorradig waren tot
20 October en men besloot zoolang
mogelijk stand te houden. Niettemin
geschiedde de capitulatie eerst den
27sten October.
Evenals thans was het in 1870 het
ontzettend zware geschut, dat het
Duitsehe leger den weg baande naai
de zegepraal. In Slraatsburg werden
honderden huizen in brand gescho
ten, en het monsterkanon van Krupp,
dat op de Parljscho tentoonstelling
van 1867 zooveel bekijks had, werd
thans voor Parijs opgesteld. Begin
October was, volgens offleieele be
richten, alles gereed om een geregel-
den aanval te doen op de vesting
werken van Parijs en de stad te
bombardeeren. Het belegeringsge
schut is in positie gesteld. Ho'e ont
zettend reeds toen de door zoo'n
bombardement veroorzaakte schade
was, blijkt wel uit de cijfers, die wij
omtrent Straatsburg vinden, nl. dal
er ruim 400 huizen verbrand zijn, 8
a 10.000 personen geen onderdak
hadden, en dat het goederen-verlies
geschat werd op ruw 180 millioen
francs.
dat doet", antwoordde mevr. May,
vrouw van den jongsten kapitein
en zelf pas getrouwd. Zij nam een
chocolade biscuit en peuzelde die met
kleine hapjes op.
Zij was jong en zag er zeer lief
uit, zij had ook geld eu had een hoog
idee van zichzelf.
„De toestand, is volstrekt onmoge
lijk!" ging zjj voort. „De dochter van
eenen kapelmeester! En wij zouden
haar als onze gelyke behandelen?
Ik zeg het ronduit aan mijn man,
dat ik dat niet doe en daarmee uit!
Als 't nog geweest was de muzikant
van een regiment! Maai"'t onze! Het
is even bespottelijk als stootend!"
„Het is werkelijk heel erg en
zeer hard voor ons allen, maar ik
denk, dat wij ons er toch in zullen
moeten schikken", zei mevrouw Schef-
flugton, de vrouw van den adjudant,
die zeer goedhartig en vreedzaam
was. En zij ging door suikerklontjes
te nemen met de kleine tang, die
den vorm had van een vischstaart.
„Hoe een aardige man als mijn
heer Voyse zoo iets heeft kunnen
doen, is mij een raadsel,," zei een
andere officiersvrouw, die wat ouder
was. „Zoo beschaafd, in elk opzicht
een lieve jongen. En dan nu het regi
ment op te schepen met zoo'n hope-
looze vrouw. Dat had ik toch niet
van hem verwacht! De kolonel staat
't ook lang niet aan, zegt Harris.
„Stil! Zeg daar niets van. Hij
heeft zich vergist, natuurlijk, en hij
is erg uit zijn humeur. Mijn man
zegt, dat alle officieren vinden, dat
't nu gebeurd is, wij er ons ailen in
moeten schikken. Ik geloof, dat alle
vrijgezellen vandaag een bezoek bren
gen. En wij kunnen 't niet laten."
„Ik wel!" riep mevr, May, terwijl
zij voorzichtig een Ijswafeltje door
brak en het vol belangstelling be
keek, voor zij het begon te eten. Er
werd een algemeen gemompel om
haar gehoord.
„Maar dat kun je toch niet doen!
George zegt, dat alle vrouwen een
visite moeten brengen. Zij is een
officiersvrouw en daar kunnen wij
nu verder niets aan doen. Natuurlijk
kan er geen sprake zijn van harte
lijkheid. Ik zal haar éénmaal op de
thee vragen en daarmee uit. Doch
zij is één van de dames en zij kan
niet over het hoofd gezien worden."
„O ja, ik weet 't welWij weten
het allemaal. Zijn wij niet altijd heel
vriendelijk tegen haar geweest en
tegen haar vreeselljke moeder?Maar
om haar nu op te nemen m ons
kringetje, als één van ons gelyke,'t
is natuurlijk verschrikkelijk onaan
genaam."
„Het ergste is, dat zij welopge
voed doet. Was er maar wat op haar
aan te merken, dau zou zelfs de
zwakste van onze mannen er niet
op aandringen, dat wij haar op zou
den zoeken. Zij is echter zoo goed
zoo ontzettend goed. En zoo respec
tabel I Wij kunnen niets vinden,
zoodat wij haai- wel zullen moeten
bezoeken."
Arm vrouwtje. Daivr zat ze in haar
nieuw huis met al haar uieuwe meu
beltjes rond haar, gelukkig, en toch
ook weer niet op haar gemak.
De vreugde, dat zij nu voor altijd
bij Eric zou zijn, dat er geen scha
duw van scheiding was tusschen
hen, de- heerlijkheid, door hem be
mind te worden en hem te bemin
nen dat alles deed haar vooreen
tijd haar eigenaardige positie verge
ten. Haar moeder die haar kwam
opzoeken, op haar best gekleed, en
vergezeld van een tante en een
nfcht, die er stellig op rekenden, nu
ook in deftig gezelschap opgenomen
te zullen worden, nu Eva een wer
kelijke dame geworden was, herin
nerde haar er aan: „Nu moet je ook
gauw een ontvangdag vaststellen,
liefjeriep zy uit. „Dat moet je op
je kaartje laten drukken. En dan
kom ik voor je theeschenken; die
nieuwe meiden van jou zijn nog niet
met die dingen op de hoogte, dat
kan je ze wel aanzien. Wat, nog
geen van de officiersdames bij je ge
weest? Wel heb je van je leven!
Als ik Voyse was, dan zou ik dat
eens netjes aan de officieren zeggen.
Ze behandelen je niet goed dat doen
ze
Doch toen de dames begonnen te
verschijnen, viel 't Eva op en ze
voelde iets kouds dat ze veran
derd waren.
(Wordt vervolgd).