Groote Opruiming Magazijn „DE STER". Victorialinnen ONDERGOEDEREN. Nederlandsche Staatsleening. DE HELDERSCHE BANK. Voortzetting der UIS. -pi VISCHBERICHT NIEUWE ZOUÏEVISCH, NIEUWE STOKVISCH, Gemarineerde Naring, Neuzen ZALMBOKKING, Duinkers 50-Cts. Boter I Profiteert nog van onze aanbiedingen in CONCERT, „CASimr-GEBOJI^ DEN HELDER. Grootvader komt... Sprookjes vertellen! Billard„Wilhelmina" Café „DU PASSAGE" Heldersche Maatschappij voorGLASVERZEKERING Oudkerk Van Praag, P. GROEN ZOON, „HELDRIA". T. van Zuylen, CHEF KREUGER HZN C. DE BOER Jr. TEN VOORDEELE VAN HET PLAATSELIJUTEUNCOMITÉ. welwillend aangeboden door Mevr. DULLEMOND-VAH HAAFTEH (Declamatie), Mevr. SCHOKKING-Balteseh Middelbeek en Mevr. VOS-KRIJGER (Zang), met belanglooze medewerking van het volledig Symphonie-Orkesl ven hel Stelmuziekkorps der Koninki. Marine, onder Directie v. d. Heer A. L HAZEBROEK, op Donderdag 14 Januari, des avonds te 8 uur in „Casino". PROGRAMMA: 1. Marche Héroique Hazebroek. 2. Ouverture Belmonte e Costanze W. A. Mozart. 3. Zang (Mevr. J. Vos-Krijger). Recitatlv und Bebet aus Odysseus. Max Bruch. 4. Voordrachten (Mevr. Dullemond- van Haatten). PAUZE. 5. Conoert-Ouverture A. L. Hazebroek, 6. Zang (Mevr. Schokklng-Baltesen Middelbeek). „Verborgenheit" Hugo Wolft. Vier Zlgeunerlieder.Joh. Brahms. 7. Voordracht (Mevr. Dullemond- van Haatten.) „Das Hexenlied" (Ernst von Wll- denbruch) mlt begleltender Muslk für Orchester von Max Schilllngs. 8. „Piet Hein", Hollandsche Rhapsodfe P. Q. van Anrooy. Ie Rang f 0.50, Gereserveerde plaatsen f 0.75, Gaanderij f 0.25. Entreekaarten zijn te verkrijgen bij de Heeren JUTJENS, Station straat 25, MELIEF, Kerkgracht 27, PIETERS, Van Hogendorpstraat 83, alsmede b(j de Boekhandelaren J. C. DUINKER, H. J. P. EGNER, Firma A. J. MAAS, P. SPRUIT en H. DE WIT Jr., Keizerstraat aan het lokaal. t des avonds Tournée: HENRI WENSMA. „Grootvader komt Sprookjes vertellen". MATINEE. Maandag 11 Januari 1915 's namiddags van 5 7 uur: Nieuw repertoire: 8prookJes van NELLY HOEKSTRA KAPTEIJN, ANNA RITTER, EMMA KRAFT, PETER ROSEGGER, enz. Na de pauze: Kun je nog zingen? Zing dan meel Entrée Ie Rang 30 ct., 2e Rang 20 ct. plus Sted. belasting. Plaatsbespreking op den dag van 12-1 uur. Opening der zul 'i namiddags hall «ijl gut. beschikbaar. KEIZERSTRAAT 70-72. Aanbevelend, A. DOL. N.V. „Tooneelvereeniging" HERMAN HEIJËRMANS. MORGENAVOND De inschrijvingen kunnen dagelijks tot en met 11 Januari 1915 zonder eenige kosten geschieden door onze tusschen- komst. Gevestigd te Helder Opgericht 1 Mei 1904 Directeuren: GEBRS. HOOGERDUIJN Deze maatschappij verzekert U tegen de laagste prijzen Dagelijks inlichtingen MIDDENSTRAAT 12 Natmirwollen Ondergoederen, Wil wollen Ondergoederen, Rond wollen Ondergoederen, Katoen Tricot Ondergoederen, Halfzijden Ondergoederen, Helel Ondergoederen, enz. enz. Verkrijgbaar bij: Spoorstraat 52, Spoorgracht 45-46 Telefoon 188. Telef. Interc. 48. Geïllustreerde Prijscouranten op aanvraye gratis verkrijgbaar. A°. 1860, HELDER. Correspondenten 1ste klasse der Neder landsche Bank. Nederlandsche Handel Maatschappij. Nederlandsch- Indische Escompto Maatschappij Nederlandsch-Indische Handelsbank. Java Bank. Openen rekening- Storting. courant met (Betaalbaarstelling rente-vergoeding Chèque-boekjes. Koopen, verkoopen,disconteeren en in- casseeren Dividenden, Wissels en Promessen op Binnen-en Buitenland. Belasten zich met den aan* en verkoop van Effecten, met het nazien van uit lotingen, met verzekering tegen ver lies bij uitloting. Koopen en verkoopen coupons, vreemd bankpapier on vreemde muntspecie». Verschaffen reiscredietbrieven, reis- wissels en chèques op dc voornaamste plaatsen van de wereld. Sluiten beleeningen, prolongatien en premie-affaires op ter beurze geno teerde fondsen. Nemen gelden déposito. Sluiten geldleeningen onder eorste hypothecair verband. Verstrekken gelden op Crediet-Hypotheek. op accept met aval-teekening. Administreeren Kapitalen. Behandelen Grootboekzaken. Belasten zich met de bezorging van Transport-, Zee-, Levens-, Inbraak- en Brandassuranliën. Nomen geenerlei aansprakelijkheid op zich voor verliezen, door uitloting, conversie als anderszins ontstaan. Treden op als gemachtigden van offi cieren der Kon. Marine. HAARHERSTELLER. Beproefd middel tegon het uitvallen cn tot bevordering van den hergroei van 't hoofdhaar, blijkt steeds het beste. Per flacon 50 cent. Alléén verkrijgbaar bij. Spoorstraat, Coiffeur. 20 cent per pond. 60 cent per pond. Fijne 6 cent. 12 ct. per stuk. ROLMOPS, 8 oent. i.W. LAGEflVELD, Zuidstr. 57-58. de BESTE is, wat SMAAK en KWALITEIT betreft, bewijst de groote omzet, zoowel hier ter plaatse als op TEXEL (Oude- schild), WIE RIN GEN, JULIANADORP, ANNA PAULOWNA, ALKMAAR en AM STERDAM. «- Bestellingen worden aangenomen door do Beurtschippers op Wieringen C. DUINKER en J. KEULEN; voor Schagerbrug en Omstreken P. BRUIN voor Anna PaulownaVOLDER en J. BORST voor Julianadorpdoor den Vracht rijder J. VADER. Deze kwaliteit Boter wordt dagelijks met 2 machines versch bereid. Wederverkoopers genieten rabat. Aanbevelend. P. DUINKER, over de Keizersbrug. Fotograaf, KONINGSTRAAT 98, bij het Koningsplein. Bekroond Binnen- en BLiitenslanils. ATELIER geopend van 9-3 uur. Uw Bestelt DRUKWERK SCHETSEN UIT DE RECHTZAAL. „Eenzamen". „Schipbreukeling". Wanneer zy dan .vaten' netjes, behoorlijk in 't keukentje had opgeborgen, het tafellaken uitgeklopt en gevouwen over de tafel bij 't raampjweer het gewone roodwollen doekje had gespreid, met een rond, gehaakt dingsigheid.ie precies in het midden, het kof fis-servies, dat straks weer zou worden gebruikt, op z'n oude plekje neergezet; bij zoel weer het raam op een heel klein kiertje geschoven om van de „etenslucht" wat te laten wegwaaien, dan nam moeder Trui een half uurtje haar gemak er eens van. Ze was dan vermoeid van den heelen ochtend en den hal ven middag bezig-zljn. Luie ren, niks-uitvoeren was haar een gruwel. Toen ze dank zij het legaat van de oude mevrouw, die zij vijftien jaar dag en nacht had opge past haar eigen meester was ge worden in bet knusse huisje van twee gulden huur, had ze zich ia het begin maar niet aan het leven van zonder bepaalde werktaak zijn, kunnen wen nen. Bij de oude mevrouw die een zeer ongemakkelijke zieke was ge weest had Trui poot aan moeten spelen, en hoe!Klokslag half zeven moest z(j meviouw thee met beschuitjes brengen. Dan de slaap kamer opredderen, dat het er als de dokter - die eiken ochtend mevrouw moest komen bezoeken ver scheen, behoorlijk uitzag. De pa tiënte vertelde dan over de narig heden van den afgeloopen nacht, den slaap en allerlei verdere misère. Wanneer Trui niet scherp luisterde onder het werk door, dan werd me vrouw nijdig. Na kameropknapperij volgde het wasschen van de zieke,'c aantrekken van schoone kleeren. Het poetsen van mevrouw d'r brillegla- zen, uit de bus halen van dé post alles zóó voor zieke uitspreidend dat ze met kussens in den rug zon der al te groote inspanning kon lezen. Soms voelde arme oude-vrouw zich te ziek om zelf te kunnen lezen Dan moest Trui die haar volle vertrou wen genoot als lectrice fungeeren. En wanneer dat in het vooruizicht kwam, had Trui al haar zelfbedwang noodig om goedgehumeurd te blijven In de kunst van lezen en schreven had zy 't nooit bijzonder ver gebracht. Het overgroote deel van de letters, die haar dikke-grof roodo vingers op hot papier hadden gezet waren gericht gewoost toen ook al jaren hér, want toon ze bij me- vrouw-zaliger kwam, was ze al niet piep jong meer - aan zekeren Piet, met wit-n ze een poosje was „ge gaan". In het allerdiepst van Trui's hart leefde nog altijd zekere wee moedige herinnering aan die dagen. En in het uurtje na maaltijd, als zij bij het raam al-duttend zat uit te rusten, kon ze nog wol eens soezen, half droomen over dien tijd, toon ze 's Zondags om de veertien dagen en elke week op Woensdag-avond met Piet uitging zomers naar een bui tengelegenheid, waar ze dan bier met veel suiker dronk, 's winters naar „de komedie" of een café, waar zo in een door groen gordiju afgesloten ruimte hand in hand een paar uren doorbrachten. Piet was op zekeren dag weggebleven en den volgenden dag kreeg Trui een brief, waarin hij haar ronduit meldde, „verkeering" te hebben gekregen met een „meisje met centen". Hij voegde er aan toe, altijd aan Trui te zullen blijven denken, maar.... met z'n moeder tot z'n last hadden zij toch nooit tot trouwen kunnen raken in afzienbaren tijd. En daarom was de vr(jstor-met-centen maar gekozen. Trui was er een dag of acht stil van. Toen sloot zich de wonde allengs in haar rustig zieleleven. Brak de periode aan van hard-werken bij de zieke mevrouw. Soms werd Trui zelf's nachts ge scheld, als de patiönte 't benauwd had. Een paar malen had ze in het holle van den nacht den dokter moeten ha len... En 't humeur der zieke werd voortdurend zuurder. Totdat 't Trui ten slotte toch, ondanks het ruime loon, toch te machtig zou zijn gewor den, als mevrouw niet eens gezin speeld had... Héél vaag... En zij was op dat oogenblik bijzonder wulgc- luimd, want mevrouw was buiten gewoon wantrouwend... Maar ze had dan toch gezinspeeld op „het legaat"Op iets in haar testament „Mensch, schei uit!" had Trui uit geroepen. „U overleefd mij jaren! Krakende wagens duren het langst, hoorEn u ziet er prefect uit. U wordt eiken dag jonger. Ik zeg 't met een woord van waarachtig... Mevrouw begreep wel, dat Trui het niet meende, maar toch deden haar die woorden goed. Want zij hechtte aan het leven, dat haar uur na uur martelde. En dan was er „de neef'... Eenige zoon van meviouw d'r overleden broer. Er waren soms weken, dat Trui den naam van meneer Koen niet durfde noemen. Dat gebeurde als er weer zoo'n brief was geweest, waar mevrouw dan geheimzinnig mee deed. Maar Trui wist en begreep toch het naadje van de kous... Ze kreeg dan de sleutels van de kast, waarin me vrouw de „dingen van waarde" in had geborgen. En dan moest Trui formulier van postwissel halen, pen en inkt brengen, de bril een extra beurt geven. Geld uit de kast halen. Naar het postkantoor gaan... En wanneer dit alles gebeurd was, liet Trui mevrouw stilletjes uithuilen. Uren-achtereen... Zij wist dan wel „hoe laat 't was". Meviouw had in bed het bleeke, magere gelaat naar den muurgewend. Trui ging geruischloos in de kamer rond, zij vroeg niets. Zij voelde daarmee deed zij mevrouw een wel daad. Ook had Trui een paar malen gemerkt dat mevrouw heel zachtjes, voorzichtig haar zakdoek nam 011 tegen de oogen hield. Stilletjes lag te schreien... Trui maakte dan dat zij de kamer verliet, want patiënte wilde voor niemand weten, dat... En na een paai' jaar had ze toch eens haar hart uitgestort voor Trui... Ze kon het niet langer verkroppen. Koen was de eenige, die van haar eigen familie wa3 overgebleven. Ze waren allemaal dood Eq met de familie van haar over leden man stond ze in uiterst koele verhouding. Een schoonzuster met een niehlje, waren de zieke eens komen bezoeken. Z'j hadden een kwartiertje bij het bed gezeten, niet wetond wat eigen lijk te zeggen... „Nou," had schoon zuster gezegd, „nou, Lina, van harte het beste, hoor. Houd-je maar goed! Suus, geef tante een zoen, meid!" Nichtje had zich met oen viezigen trek over tante heengebogen, even haar voorhoofd gekust. Toen ver dwenen zij... 'n Heel enkele maal werd aan de deur gevraagd hoe het met mevrouw was. „Hetzelfde hè? Ja, het is zeer treurig. Neen, ik zal haar maarniet storen. Rust js de beste medicijn" zei dan zoo'n schoonzuster of nicht. Op nieuwjaar kwamen een paar brief kaarten... Dat was alles. Meneer Koen was de eenige „eigen familie". Trui had hem zien grooter worden. Van gymnasiast tot student. Zijn portret als knaap van veertien jaar hing over mevrouw d'r bed... Een leuke, frissche jongenskop was 't met krullende haren en guitige, goedige, zachte oogen. Koen was een „coeur d'or" zei z(jn arme, toen al bedlegerige tante. Een hart van 'n jongen... 'sWoendags- en Zaterdags middags kwam hij heel vaak by tante d'r bed zitten praten, vei tellen, voor lezen, over z'n rapporten, z'n sport club vorhalen soms een uur lang. Dan monterde de arme oude vrouw ge heel op. Zy lag naar Koen te luisteren met vervroolijkte, blyde oogen. Zij nam dan z'n hand tusschen haar ma gere vingers en er kwam iets zonnigs over haar scherpe trekkon. Er ont dooide dan iets in haar verkilde ziel. In zoo'n uur dacht ze niet aan al het verdriet dat haar leven had gevuld- De jaren van samenzijn met een ruw- egoïstischen man, die haar al had ver waarloosd toen zij nog een jonge, ge zonde vrouw was, en haar heelemaal had.achtergelaten in eenzaamheid van geminachten verstooten vrouw, die krukkig en leelijk was geworden Zij dacht niet aan het armo, zieke lijke slumperdje, haar eenig kindje, dat op driejarige leeftijd was gestor ven. Zij genoot van het praten der heldere, prettige jongensstem. Hij had het gezicht van haar broer, zijn vader. Maar het zachte, willooze, lichtzinnige van do moeder Oude vrouw kon het gelaat van den jongen liggen op- serveeren, en dan ging er wel eens iets om haar hart klemmen Maar .zij drong die gedachten weg. En als Koen dan naar huis zou gaan, stopte tante hem altyd wat toe, een riksje zelfs wel eens een gouden muntje Trui zag het en als ze gedurfd had Maar die courage bezat ze niet. Om mevrouw te zeggen dat het niet ver standig was, zoo'n jongen geld op zak te gevenEn trouwens, als Koen dan met ouwe Trui begon te stoeien ging plagen, haar aankeek mot die heldere, vroolyke, eerlijke, zachte oogen, dan zou ze, als het er op aankwam, den rekel net zoo goed vertroeteld hebben- Toen was het anders geworden. Meneer Koen was student de Woensdagsche en Zaterdagsche be zoeken hielden op... Trui kon wanneer zij zat te soezen over al die dingen van vroeger, precies zich voor den ;eest halen hoe hij veranderd was... 3oe het frissche, dartele, plaats ge maakt had voor geaffecteerde manier tjes van meneertje met bleeke wan gen, vermoeide oogen, loomen gang... Hoe zij hem eens met geweld had moeten beletten naar tante d'r kamer te gaan, toen hij waggelend het huis binnenkwam en zóó „naar den drank" rook, dat Trui er misselijk van werd... Hoe hij tante brief op brief schreef, altijd om geld... Hoe Trui hem eens in vredesnaam een rijksdaalder had toegestopt, om hem maar weg te krijgen... Hoe kort voor mevrouw d'r dood een vriend van hem was gekomen gejaagd, opgewonden. Die beneden een brief voor de oude mevrouw had geschreven haastig, met onvaste, beverige letters. En mevrouw was, toen zij den brief had gelezen, in tranen uitgebarsten. Was zóó naar geworden, dat Trui den dokter had gehaald— Die van de zaak hooide en den vriend het huis uitjoeg, met bedreiging van andere maatregelen te zullen nemen, die de heeren weinig zouden bevallen... De vriend was gegaan. Maar toen de oude, arme mevrouw bijkwam, had ze niet gerust voordat weer zoo'n postwissel en telegrafisch ditmaal naar meneer Koen was gestuurd. Een maand later was ze dood. Had Trui het legaat gekregen. En dit was nu ook al meer dan vier jaren ge leden 1 Toen Trui -- na „de vaten" aan kant te hebben gedaan dien middag zich bij het raam neerzette om wat uit te rusten, de oogen slui tend voor haar gewone dutje, had ze niet gehoord, dat er iemand tegen de straatdeur tikte. Bij dag ging die deur met den knop gewoon open. Na zessen deed Trui zomers en 's winters de knip erop. 't Schemorde al wat in het kamertje. En vanuit het keukentje kwam het eerste gezang van het water voor het kopje thee. Met een luiden gil vloog Trui op van haar stoelZij kon nauwelijks een kwartier gedut hebben. Vlak bij haar stond een man. Een havelooze kerel met verkleurde kleeren, die stoven naar ingedroog- den regen. Met beslijkte, afgetrapte schoenen. De handen in de zijzakken van zijn overjas. Kraag op In Trui kwamen allerlei griezelig- bloedende detective-verhalen op En zij wou om hulp roepen Tegen het raampje bonzen Voor bij stand Tot ze meneer Koen in den have looze heikende. Met heesch geluid zei hij iets?... Probeerde te glimlachen, haar geruststellend. Ztj trok hetgor- djjii hooger op, want nog twijfelde ze. 'Maar hij was het wel zeer zeker. Ging zitten. Zei, dat ie honger had. Hij was een gebroken, vervallen man. Met iets schuws in den blik van de ingezonken, levenlooze oogen Trui haalde wat er van haar maal tje eten over was. Warmde '1 op. Tikte een meisjfi van gebuur, dat voorbij kwam Hem alleen laten, hier, vond zij min der secuurEn liet een flesclye bier halen. Hij klaagde over dorst. Hij at met graagte. En slurpte be- geerig het bier. Meneer Koen had zoo even gevraagd, voor z'n zieke maag zei-ie Maar dat weigerde Trui, die nog altijd het stevige wijf was uit de dagen, toen zij stouten Koeutje mores leerde Zij ging over hem zitten en zag, toen het lampje was aangestoken, eerst recht, hoe vervallen meneer Koen was gewordenTelkens spied- -de hij, met loerende oogen rond Dat Trui eventjes bang werd. Haar ze vermande zichToen vroeg hij geld. Ze zaten hem op de hielen Hij moest weg. Neen, niet de politie... O, neen. Maar lui, die duiten van hem moesten hebben. Hij had goede voor uitzichten. Alles kon best terechtko men. O jé, jalHij zou Trui nog wel eens een prachtig cadeau geven. Maar ze moest hem nu helpen Met veertig pop was hij totaal gered - kant en klaar Trui lachte hard spottend. Ze was op haar qui-vive. Ze dacht weer aan den mooien frisschen jongenskop met de heldere zacht-goedige oogen, waar van in de verwoeste facie van den verloopen vagebond niets meer over wasMaar Trui was van een stevige, practische natuur. „Veertig guldenriep ze uit, „beste man, ik heb geen veertig centen in huial" Er vuurde iets in de oogen van den kerel, die teleurgesteld was. Nog hield hij zich in bedwang. Begon af te dingen... Zat te soubat- ten om vijf en twintig, twintig nou vijftien dan tegenover.de gewezen dienstmeid van tante-zaliger. Trui was opgestaan. Had een stoel voor zich geschoven. Ze wilde tot het uiterste wachten, voordat ze meneer Koen Maar geld gaf ze niet. Haar koste lijke centen door vagebonden en slampampers te laten wegzuipen Dat nooit. Hij was tot tien afge daald tot vijfTrui weigerde. De kerel balde z'n vuisten. Het geld van mijn tante heb-je weten in de wacht te slepen 1" barstte hij los, ,,'t fijoe legaat hé?... Wat heb je de arme zie'l ingegeven, dat je de centen gauw zou krijgen Vertel op ouwe heks Gauw voor deD dag met het lood" Hij kwam op haar af. 't Glom nu in zijn oogen Er was een dierlijke trek op z'n gelaat. „Meneer Koen!" riep Trui hem on willekeurig nog als vroeger aanspre kende, „meneer Koen, pas opl... Maak je zelf niet ongelukkig. Ga heen, dan is er niks gebeurd..." „Heengaan!" barstte de kerel los, „ik zal jou leeren dievegge, gift- raengsterL." en hij strekte de gore vuisten naar ouwe-Trui uit... Toen schreeuwde zij van „Help! HelpMoord 1 BrandMenschen, help Zij had er dadelijk berouw van. Maar 't waB te laat. Buren kwamen binnenvliegen.... Twee mannen uit hot straatje grepen den indringer. De politie verscheen. „Laat eens kijken," zei een van de geheimden, „brigadier, draai de lamp als je blieft eens op... Waarachtig, 't is Koentje- Koentje de Nikker... Dat 's me een meevaller. Een prachtvangstZoeken we al meer dan 'n week. Voorwaarts, meneer zal in zyn nopjes zijn, hoor!" De „braceletten" sloten zich om de polsen van Koentje. Eu eou buur vrouw maakte zich verdienstelijk door Trui, die beel wit om d'r neus zag - rijkelijk met eau de cologne te besproeien... Trui had, als getuige moetende op treden in de zaak tegen „Koentje", gedaan wat haar mogelijk was om de heeren mild voor hem te stemmen. Ze had hem geschetst als een zwakke ling slachtoffer van „slechten om gang" en zoo meer. „Neen, Edelacht bare!" zei Trui en de woorden kwa men haar vlot van de lippen, „neen, Edelachtbare, slécht bepaald slécht van karakter is-ie nooit geweest. Dat zou z'n tante-zaliger hebben kunnen getuigen Maar ze zag de heeren glimlachen om het vuur, waarmee zij voor den beruchten vagebond, die terecht stond in het krijt trad. En de voorzitter der rechtbank zei, dat Z.E.A. ,'tbeel mooi van haar vond, hoor dat zij nog trachtte hem in een goed dag licht te stellen Toen kwam het O. M. aan het woord. En Trui hoorde den zwaren eisch. Even bloosde het brave schep- denkend aan haar pleiten voor zoó'n kerel Maar ze was echt, hevig geschrok ken. Het beeld van den frisschen, joligen jongenskop kwam haai- voor den geestMot die vi oolljke, zach te goedige oogenZe was er ver slagen van. En bij het naar huis gaan dacht ze ook nog aan al die gouden en zilveren munten door tante aan heel-jongen Koen toege stopt En hoe zij, Trui, toen al dikwijls bij zichzelve geredeneerd hadDat loopt nooit goed af En in haar schemeruurtje vau dien dag kon zij eenmaal niet dutten. Ze was vol van het pas-doorleefde. Al lerlei beelden uit 't verleden warrel den door haar geest. Ook de tijd, toen zij met Piet ging" En een wonder gevoel van zachte berusting en vertroosting kwam over haar, bij de gedachte aan al het leed, dat kinderen kunnen brengen... Voor het eerst genoot Trui recht en waarachtig van haar ouwevrijster- schap Maïtre Corbeau. Korfbal! Tot nu toe werd hier ter plaatse hoofdzakelijk voetbal gespeeld. Wol bestond er een clu'o, die én korfbal én voetbal speelde, maar het eerste moest toch voor de belangen van het tweede wijken. Zou de oorzaak van het weinig beoefenen der korf balsport hierin gezocht moeten wor den, dat deze sport in mindere mate bekend is, of zou het daarin gelegen zijn, dat korfbal beschouwd wordt te zijn een spel, geschikt om gespeeld te worden door voetbalinvaliden. Vaak kon ik de tweede opvatting uit diverse gesprekken opmaken. En toch is niets minder waar. Moet men voor voet ballen een groote mato volhardings vermogen bezitten, ook korfbal eischt dit. Bezit een speler dit niet, dan is hij ook voor korfbalspelen ongeschikt. Iets wat korfbal op voetbal voor heeft, is, dat ook dames, die van heel veel sport zijn uitgesloten, hieraan kun nen deelnomen, eer.e omstandigheid, waardoor bij korfballen ruw spel zoo goed als een uitzondering is. Iets over het spel. Korfbal wordt gespeeld op een ter rein, waarvan de afmetingen hoog stens zijn 75 X 35 Meter. Ook klei ner kan het terrein zijn, maar de grootste afmeting is het meest ge- wenscht. Het veld wordt verdeeld in drie gelijke vakken van 25 X 35 M. In de twee eind vakken is een paal geplaatst, waaraan een korf bevestigd is op ongeveer 2.75 Meter boven den beganen grond. De korfpaal staat 5 Meter van den eindlijn af. Het aantal spelenden bedraagt 24: 12 dames en 12 heeren. Deze worden, wanneer het onder! iDg oefenen is, door verschillend gekleurde banden in twee partijen verdeeld. Bij wedstrijden geven de varieerende clubcostuums voldoende onderscheiding. Van elke partij wor den twee dames en twee heeren in ieder vak geplaatst. Het doel is, den bal door den korf der tegenpartij te werpen. Spelenden uit het eene vak mogen niet in het andere komen. De bal wordt in het middenvak uit gespeeld, waarbij niemand den uit- gooier dichter dan zes pas mag nade ren. De tegenpartij tracht den bal, wolken do uitwerper naar zijn partij- genooten gooit, te onderscheppen en te retourneeren. Dat hierbij vlugheid en behendigheid een eerste vereischte is, behoeft geen betoog. Ook tracht men de tegenpartij het wegwerkeD van den bal lastig te maken, door hem te dekken.-Te zwaar dekken bezorgt echter een vrije worp aan de tegenpartij. Is door een partij een bal door een korf geworpen, dan is dit een punt voor die partij. Zijn er twee punten gemaakt, dan is het wisselen van vakken. Telkens als er een punt gemaakt is, heeft de tegen- party de uitgooi, vanuit het middel vak. Gespeeld wordt volgens de spel regels, vastgesteld door den Ned. Korfbalbond. Moge bovenstaande er toe mee werken, velen op te wekken tot be oefening der korfbalsport en zich aan te sluiten bli een der bestaande korfbalclubs, de H. K. C. opgericht October j.1. of de S. H. B. S., reeds langer bestaande. M. Winterdienst Holl. Spoor. Vertrek en aankomst dar treinan. VAN DEN HELDER NAAR AMSTERDAM. Vertrok Aankomst 6.269.10 7.40 sneltroin 9.10 12.-2.21 1.053.11 4.106.03 8.8010.54 VAN AMSTERDAM NAAR DEN HELDER. Vorlrek 6.0 4 9.47 gedeoltoigko sneltrein 12.64 8.88 8.86 9.05 Sneltrein Aankomst 8.85 11.47 3.25 6.07 11.14 10.35

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1915 | | pagina 4