r
J
s
Indien men de macht had
Repareeren en Bekleeden van Meubelen
Hoogmoeden Liefde.
KUNSTTANDEN
Dans-lnstituut DIJKSTRAAT 37.
N.Y. Middenstands-Credietbank
Pijpen. Pijpen. Pijpen.
DAMES KNIP CURSUS
W. P. KLIJN,
C. i. GRAAFF, Spoorstraat 74.
BOELHUIS
Maandag den 25en Januari 1915,
WOENSDAG 21 JANUARI 1915,
Meubelen en Huisraad,
re
De Notaris H. M. BEECKMAN,
VRIJDAG 29 JANUARI 1915,
K. ACKEMA,
's WOENSDAGS
Breed 28, Hoorn. Gang der werkzaamheden: Breed 28, Hoorn.
Depots
STAM stoomt
STAM verft
Uitsluitend adres: DIJKSTRAAT 37.
31/ 0/
4°/
FaS.J.Prins&Co.,
KENNISGEVING.
dezelfde gebleven.
W. VERHAGEN,
Middenstraat 16,
Sjoers' Elect. Wasch- en Strijkinrichting
LOUIS DOBBELMANN's
Al deze soorten bevelen zich zelf aan,
LOUIS DOBBELMANN Ltd., - Rotterdam.
Kinderzeep,
te Anna Paulowna,
op
dea morgens 10 uur, ten verzoeke en
ten huizo van den Heer J. VAN
WENT a.d. Molenvaart op de Hoeve
„Eldorado" te Anna Paulowna, om
contant geld, ten overstaan van den
Deurwaarder F. VAN DER KAMP
te Schagen, van
1 nieuwe boerenwagen, 1 zoo goed
als nieuwe tilbuiy, kruiwagens, ploe
gen, eggen, 1 bruin merriepaard, af
tands, 70 H.L. penen, pl.m. 20 kub.
Meter mest, pl.m. 5000 K.G. Hooi,
13 schrammen, 22 kippen.
Verder land-, tuinbouw-en bloemist
gereedschappen en hetgeen -verder
zal worden gepresenteerd.
De Notaris
H. M. BEECKMAN,
te NIEUWEDIEP (den Helder),
zal op
aanvangende- de3 voormiddags ten
10 uur, in do Schouwburgzaal
„TIVOLI", te DEN HELDER,
wegens opheffing der HUISHOUOINQ vati
nu wijlen Dr. J. C. PRILLE VITZ en
ten verzoeke van anderen in het
OPENBAAR VERKOOPEN
diverse goed onderhouden
waaronder
Italiaansch Notenhouten Ameuble-
ment, Salon-Ameublement, Huiska
mermeubelen, Eikenhouten Stoelen,
dito Kast en Bureau Ministre, Ma
honiehouten Ameublement, dito Lin
nenkast, Speeltafel en Étagère.
Cylinder-Bureau, diverse Stoelen en
Tafels, Canapé, Dames-Schrijfbureau,
Ledikant, Waschtafel, Nachtkastje,
Spiegel en Schilderijen, Linnenpers,
Pendule met coupes, Handnaairaa-
chine, Kleeden, Karpetten, Kachel,
Glas- en Aardewerk, Keukengereed
schap en hetgeen verder ten verkoop
zal worden aangeboden.
VOORTS: eenlg BOUD en ZILVER.
Te bezichtigen daags te voren van
2-5 uur.
te NIEUWEDIEP (den Helder),
zal op
wegens opheffing van winkelbedrijf van
den Heer J. MULDERS, in het
Openbaar Verkoopen:
een partij emallle PANNEN,
EMMERS, KETELS, enz.,
diverse IJzer- en Koperwaren,
waaronderKoperen Sloten, Bellen.
Scharnieren, enzoovoorts.
IJzeren Sloten, Hengels, Draadna
gels, Spijkers, partij Schaatsen, Mes
sen, Kippengaas en hetgeen verder
ten verkoop zal worden aangeboden.
Te bezichtigen daags te voren van
2 6 uur.
Tand-Techniker, ZAANDAM,
komt thans weer geregeld
Spreekuur houden
van 1—3 uur.
AdresStationstraat 11.
Staatsrecht, Staathuishoud
kunde, Statistiek aangeboden.
Br. lett. Q, Adv.-Bur. Weezenstr. 45, Helder.
Gestoomd wordt iederen werkdag. Karpetten,
Vlocrkleeden, Dekens, Bedden, worden 1 a 2 maal
per week gestoomd. Gordijnen alle dagen en op
nieuw geappreteerd. Stoomgoederen sn zwart te
verven rouwgoederen dus desverlangd binnen 24 uur
Zwart wordt iederen werkdag geverfd.
Alle kleuren blauw worden 'sMaandags geverfd.
rood 's Woensdags
bruin en groen,, Donderd. en Vrljd.
Alle andere kleuren en zijde Zaterdags en Dinsdags.
Aanbevelend, M. STAM.
TE HELDER:
DE BOER-KORVER,
Spoorstraat 38.
TE TEXEL
Wed. JAC. BOON, Den Burg.
TE WIERINGEN
C. SLIKKER.
TE ANNA PAULOWNA
Wed. P. BAAS.
Dir.
BENOTT H. POLAK, auteur van „Het Dansen".
LeerarenPh. B. en JAG. B. POLAK.
„Les bons principes de la danse sont au corps, ce quo labonno
lecture est h. Tesprit". MOLIÈRE.
„Der Tanz enthalt alles was zu einer schönen Sprache nOthig istman
musz aber mehr als das Aiphabet davon wissen". NOVERRE.
Aan genoemd Dans-lnstituut zijn nog eenige uren beschikbaar voor:
herhalingsonderwijs en voor eerstbeginnenden.
CURSUS- en PRIVAATLESSEN
in
Valse a l'envers (linksomwalsen), Halftime, Two Step, French, Gaby,
Rivièra, Continental, Doublé, Tripte BostonHesitationvalse; Ta-TaoMaxixe Bresi-
lienne; La Maska e.a.
voor HELDER en OMSTREKEN.
Goedgekeurd bij Koninklijk besluit 2 November 1914, Staatsblad No. 33.
KANTOORKEIZERSTRAAT I5/IT ingang CALIFORHIISTRAAT. Teleph. 129.
Verleent Credieten gedekt door ELKE voldoende
persoonlijke of zakelijke zekerheid, tegen een
rentevoet in verhouding tot het promessen-disconto
der NEDERLANDSCHE BANK.
Neemt Deposito's aan tegen een rentevoet van
2 /o met een dag opzegging.
/O met een maand opzegging.
Thermo-Tabletten
deTwïïte Hoest, Keelpijn
heeschheid in één nacht. Doozen van 25 en 40 cent. De meeste Apothekers
on alle goede Drogisten in iedere plaats verkoopen Thermo-Tabletten. Te
Helder bij Q.HAAGENv/h.A.MIJNHARDT,Kanaalweg 147 bij Casino-gebouw.
GROOTE OPRUIMING van een partij
TABAK- en SIGARENPIJPEN,
MONDSTUKKEN enz.. Spotkoopje.
Mooie Barnsteen-Sigarenpijpjes in
étui, van t 1.50 nu 5Q cent.
KRUISWEG 175-176.
De prijs van
5
is van af heden:
per pondspak S&4 Ct.
per halfpondspak 13 Ct.
maar de kW3lilGit is dan ook
aanspreker,
beveelt zich beleefd aan.
P.S. De bediening heeft plaats in
Uniform-Costuum.
Het goedkoopst en degelljkat adres
voor moffelen, vernikkelen, en verdere
reparatie van Rijwielen, is bij
G. KOEDIJKER, BINNENHAVEN.
om alle menschen wijs
heid te geven, dan zouden
ook alle menschen ver
standig handelen en ge-
bruiken wanneer zij niet wel waren: Een pakje kruiden van Jacoba Maria Wortelboer. Omdat duizenden er baat
door gevonden hebben, zooals b(j gevatte koude, hoesten, pijn op de borst, hoofdpijn, slechte spijsvertering, maag
pijn, verstopping, gebrek aan eetlust en andere ongeregeldheden. En omdat een pakje maar 30 cent kost.
Verkrijgbaar te Helder bij de Firma De Bie Biersteker, C. Westerbaan, H. W. Zegel, A. Mijnhardt en W. Conijn
Middenstraat; Burg (Texel): Wed. P. Kuiper en F. Buis; Cocksdorp: C. Alderlieste; Eierland: K. Alenberg;
Oosterend: Wed. J. C. Vonk; Oudescbild: W. .T. Veen; Koog: R. J. Daalder; WieringenD. Bokkinga; Anna
Paulowna: Wed. P. Neuvel; Schagen: C. Burger. J. Rotgans, D. Wit en Centraal Drogisterij. Verder bij alle
Drogisten en de meeste Winkeliers verkrijgbaar.
Kerkgracht 19.
DAMES die wenschen deel te nemen aan de Cursus in het
Maatknippen en in elkaar zetten van alle voorkomende Dames-
en Kinder-Kleeding, welke 1 Februari aanvangt, gelieven zich voor
dien Datum aan te melden.
Aanbevelend,
M. M. BR!ZEE- TIMMERMAN.
LOOD- EN ZINKWERKER EN LEIDEKKER.
AANLEGGEN van: Gas-, Water-,
Stoom-en Spreekbuisleidingen,
Baden, Geizers en Clozets.
MASTIKDAKBEDEKKINGEN.
Goedkoopst adres: HOOFDGRACHT 45.
LAAT 83 ALKMAAR.
HELDER WASCHGOED - NATUURBLEEKERIJ.
Voordeelig jaarabonnement. Fijngoed. - Geregelde wekelijksche verzending.
Vraagt inlichtingen bij F. T. W. KRAMER de Wetstraat 17, Den Helder.
BRIEFKAARTEN WORDEN VERGOED.
Vraagt in de Scheepstoko en bij Uwen Winkelier
uitsluitend
B.Z.K. PRUIMTABAK.
ROOKTABAK S.K. RECLAMEBAAI.
PORTORICO.
SHAGTABAK „FAAM ADELAAR".
SIGARETTEN „DEER REINA", met gouden mondstuk.
Let op het fabrieksmerk „DE GEKROONDE MOOREN'
en op den naam
Nieuw!
Nieuw!
als overvette grondzeep.
In overeenstemming met de hooge
eischen en voorschriften der tegen
woordige hygiëne, gefabriceerd uit
grondzeep, die hiervoor speciaal is
vervaardigd uit de zuiverste vet-
soorten, bovendien nog geneutraliseerd
en verder met een zacht en aangenaam
parfum bereid.
Let op ons gedeponeerd fabrieks
merk „Ouderweelde" (naar de
schilderij van Kate Bisschop.)
Stoom-Zeepfabriek „HEI KLAVERBLAD",
HAARLEM.
spoedig en billijk.
STOELEN VLECHTEN ZEER GOEDKOOP.
De slagkruisers in actie.
Na de beschrijving van den zeeslag
bij de Falklandseilanden, door offi
cieren die op de „Kont" en de „Glas-
gow" dienden is wel intoressant
een beschrijving, welke een officier
van de „Inflexible" van hetzelfde
gevecht geeft. Zij is daarom belang
wekkend, omdat z(j de mededeelingen
bevat van iemand, die op zulk een
modernen slagkruiser dezen zeeslag
meegemaakt heeft. Juist uit een
maritiem oogpunt is het inteiessant
to vernemen, hoe de „Inflexible" en
de „Invincible" (admiraal Sturdee's
vlaggeschip) tegen de Duitsche pant
serkruisers „Scharnhorst" en „Gneise-
nau" vochten. Wij laten hier dus ook
de beschrijving van den officier van
de „Inflexible" volgen, die de reeds
meegedeelde verhalen over het zinken
van de „Leipzig" en „Nürnberg"
completeert. De beschrijving is aan
de „Times" ontleend
Den 8en waren wij in de haven
der Falklands-eilanden, en begonnen
om 6 80 's morgens kolen te laden.
Om 8.30 ongeveer werden vijf Duit
sche kruisers door het seinstation
gerapporteerd, die de haven naderden.
Het bleken de „Scharnhorst" (vlagge
schip), „Gneisenau", „Nürnberg",
„Dresden" en „Leipzig" te zijn, het
eskader, dat bij Valparaiso de „Good
Hope" en de „Monmouth" deed zin
ken. Natuurlijk waren wij blij ze te
zien, daar wij er naar verlangden,
om met ze af ie rekenen, naar aan
leiding van hun laatste daad.
Toen zij ons zagen, vluchtten zij
zoo snel als zij konden, want wij had
den een zeer machtig eskader. Blijk
baar hadden zij eerst geen idee, dat
wij in de nabijheid waren, want fij
hadden verwacht de Farklands-eilan-
den-zonder tegenstand te nemen en
kolen te laden. Ik geloof, dat de helft
van hun zeelieden in landingstenue
was, toen wij naderen. Zoodra zij ge
rapporteerd werden, hielden wij op met
kolen laden, maakten ons los van de
kolenschepen en vertrokken. Daar
wij wisten, dat wij sneller waren dan
de Duitschers, haastten wij ons niet
te erg, maar stoomden hen langzaam
achterop, waardoor wij tijd hadden
om kalm te eten, vóór het gevecht
begon.
Omstreeks 12.30 vermeerderden
het vlaggeschip '(„Invincible") en ons
schip, dat veel sneller liep dan de
andere schepen van het eskader, hun
vaart en stoomden op de twee groote
kruisers „Scharnhorst" en „Gneise
nau" toe. Om 1 uur openden wy het
vuur op een afstand van - yards;
het vlaggeschip nam de „Gneisenau",
en w(j de „Scharnhorst" voor onze
rekening. Hun kleine kruisers ver
spreidden zich dadelijk, maar wij
gaven nog één schot op de „Leipzig"
af, daar wij zagen, dat zij snel met
het achterschip zonk. Daarop vestig
den wij al onze aandacht op de twee
groote kruisers en lieten aan de rest
van ons eskader de kleine kruisers
over. Wij vuurden gedurende drie
uur op de „Scharnhorst", die om 4
uur ten slotte zonk. Het is zeer
moeilijk te vertellen, welke schade
wij haar toegebracht hadden, daar er
veel rook was en wij natuurlijk op
een grooten afstand verwijderd waren.
Wy konden zien, dat drie schoor-
steenen weggeschoten waren, evenals
de beide masten en zij zag er uit als
een zeef, toen zij voor goed naar de
diepte ging. Wij hadden zeer weinig
schade, daar wij een groote over
macht in artillerie hadden. Onze
30 c.M.-kanonnen troffen haar voort
durend, maar daar zij slechts 21 c.M.
kanonnen had, had haar vuur al dien
tijd weinig uitwerking, hoewel het
zeer nauwkeurig was. Toen de
„Scharnhorst" op het punt stond te
zinken, verdween zij zeer snel in
golven en ongelukkigerwijs waren
w(j niet in staat te stoppen en
iemand van de bemanning op te
pikken, daar de „Gneisenau" nog goed
door scheen te vuren.
Wjj kwamen het vlaggeschip te
hulp en stoomden naai de „Gneise
nau". Om ongeveer 4.45 schc-en zij
zinkende te zijn, en hield zU op met
vuren. Haar vlag was verscheidene
malen weggeschoten, maar zij heesch
er telkens weer een en nu meenden
wij, dat zij haar gestreken had. De
eenige zichtbare schade was, dat haar
voorste schoorsteen weggeschoten
was, ofschoon wij later bemerkten,
dat zij er leelijk aan toe was. Blijk
baar had zij geen vlag meer, maar
was toch nog een prooi voor ons,
daar, toen wij naderbij kwamen, z(j
nog met één enkel kanon vuurde.
Wij gaven haar nog eenige schoten
en een ander van onze kruisers, die
naderbij was gekomen, gaf ook een
paar salvo's af.
Ongeveer om 5.15 zagen wij, dat
zij zinkende was en wij naderden.
Zij helde langzaam over, tot 70 gra
den; daarop zonk zij met een vaart,
terwijl een groote wolk stoom te
voorschijn kwam. Zij stak haar achter
schip in de lucht on verdween.
Ik geloof, dat ongeveer driehonderd
van de vierhonderd leden van de
bemanning van het schip poogden
af te springen. Zij dreven in hot
water, zich vastklampende aan stuk
ken wrakhout, matten en alles wat
voor de hand lag. Al die hoofden, uit
het water opstekende, leken op een
groot stuk bruin zeewier. Zoo vlug
mogelijk zetten wij de booten, die
wij hadden -uit, om hen op to vis-
schen, en wierpen wij hun redding
boeien en stukken hout toe. Het
vlaggeschip en de andere kruiser was
naderbij gekomen en deden hetzelfde
doch verscheidene drenkelingen ver
dronken, daar wij te weinig bouten
hadden en de zeo onstuimig begon
te worden. Hot was vreeselljk koud
in het water en de mannen, die wij
aan boord kregen, waren half be
vroren, en men kon zien, dat vele
hunner het wrakhout in het water
loslieten, daar zij letterlijk verstijfd
waren. Wij zagen den volgenden dag
ijsbergen.
Wij vischten den commandant van
de „Gneisenau", zeven officieren en
ongeveer 50 man op en tusschen de
drie schepen trachtten wij nog 180
man te redden. Maar velen verdronken
en het was een verschrikkelijk ge
zicht, om ze in het water te zien
drijven, naar de reddingbooten roe
pende, om bij hen te komen, totdat
zij plotseling naar de diepte gingen-
De officier vertelt dan verder nog,
dat de Engelsche schepen zoo goed
als onbeschadigd waren en dat de
slag sneller beslist zou zijn, als zij
den vijand dichter genaderd hadden,
maar het doel was natuurlijk, zelf
zoo min mogelijk schade op te loopen.
Later werd gerapporteerd, dat de
„Leipzig" en „Nürnberg" ook ge
zonken waren, zoodat wij wel het
gevoel hadden, dat de „Good Hope"
on „Monmouth" danig waren ge
wroken. Toch hadden wij medelijden
met de arme kerels, die dapper tegen
een overmacht gevochten hadden.
Een van de geredde officieren ver
telde mij, dat bij bij bet einde van
het gevecht niet langs het bovendek
kon loopen, daar het letterlijk ver
dwenen was; bijna iedereen was op
het opperdek gedood, al de kanonnen
buiten gevecht gesteld en een toren
werd geheel over boord geschoten
door een 12 c.M. lydiet-granaat. Beide
machines waren beschadigd en er
was brand in het achterschip. Er zou
misschien nog vaker brand uitge
broken zijn, maar sommige onzer
granaten ontploften op het water in
de nabijheid van het schip en ver
oorzaakten groote kolommen water,
die de branden bluschten. Het water
spatte bij het ontploffen onzer gra
naten soms tot op de helft van hun
mast; vermoedelijk ongeveer 300
voet hoog.
De Duitsche matrozen dachten, toen
zij aan boord waren genomen, dat zij
doodgeschoten zouden worden en zij
waren aangenaam verrast, toen bleek,
dat zij inplaats daarvan, heel fatsoen
lijk behandeld werdenHbl.
Vertrek en aankomst dei Ireinen.
VAN OEN HELDER NAAR AMSTERDAM.
Vertrek Aankomst
6.269.10
7.40 sneltroln 9.10
12.-2.21
1.053.11
4.106.03
8.8010.54
VAN AMSTERDAM NAAR DEN HELDER.
Vertrek Aankomst
6.0 48,35
9.47 gedeeltelijke sneltrein 11.47
12.543.25
3.386.07
8.3611.14
9.05 sneltrein 10.35
FEUILLETON.
24)
Haar vertrouwen was hij nooit
waard geweest en haar liefde had
hij versmaad, toen hij Jenny najaag
de. - Nu, hij kreeg wel loon naar
werk. Hij had geen beter lot ver
diend. Gekluisterd was hij nu aan
de vrouw, die gelukkig zou zijn, als
ze van hem af was.
Daar wordt aangeklopt. De meid
komt met de boodschap: „Mevrouw
laat vragen, of u maar zonder haar
wil eten. Zij
„Wat? Mijn vrouw? Is ze thuis?
Waar is ze?" vraagt hij snel.
„Mevrouw is zoo pas thuisgeko
men en dadelijk naar haar slaapka
mer. Zij laat vragen, of u
Hij luistert niet vorder, maar gaat
vlug naar haar kamer. De deur is
op slot: „Och, eet vandaag maar
zonder mijl Ik ben erg vermoeiden
rust nu een beetje".
„Och, doe de deur open, wil je?
Kan ik iets voor je doen? Wil je een
dokter?"
„Neen, ik ben vermoeid, dat is
alles. Ik wil rusten. Over een paar
uren is het wel in orde".
Dio laatste woorden stellen hom
gerust on tevreden gaat hij heen.
Wat is hü veranderd! Hij heeft nu
flink trek in zijn eten. Hij laat da
delijk opdienen en eet met smaak,
Aan de arme Fanny denkt hy niet
meer. Hij steekt een lekkere sigaar
op on neemt zijn gemak op de sofa.
Neen, het loven is nog zoo kwaad
niet.
En in haar kamer ligt Jenny ge
knield voor de tafel. Zij snikt, maar
dempt het geluid, door haar zakdoek
voor den mond te houden. Zij lijdt
vreeselljk door den strijd in haar
binnenste. Ach, z|j heeft Harkstede
zoo lief, maar zij vreest voor de te
leurstellingen en pijnlijke ontmoe
tingen, die hij zeker zal moeten dra
gen, als zij tot hem gaat.
ZESTIENDE HOOFDSTUK.
Foei, wat. was het warm! Dat
voelde men tusschen de hooge hui
zen van Amsterdam nog meer dan
in het open veld. Ieder haakte naar
het oogenblik, dat de arbeid afge
daan zou zijn om dan in de vrije
lucht wat af te koelen. Zoo ging het
in die Julimaanden dag aan dag.
Natuurlijk had Hendrik Heshuy-
sen het ook warm maar toch deed
h\j zijn werk met groote opgewekt
heid. Hij was blij - aanstaanden
Vrijdag kreeg hij tien dagen verlof.
Dan kon hij bij moeder thuis eens
een gat in den dag slapen, en met
zijn dochtertje wandelen. En 'savonds
naar Scheveningen, naar het Bad
huis, misschien wel met zijn vader
en moeder. Bij dit vooruitzicht hin-
dorde de warmte hem niet zoo
erg. Nog slechts drie dagen en
dan
Heel Nederland zuchtte onder die
tropische warmte. Zoo kwam het,
dat Freda Vollenhove dien Donder
dagavond na het afnemen van de
tafel uitging om een luchtje te schep
pen. Ze had plan eens bij tante Hes-
huysen aan te loopen; ze was er
sedert Maandag nog niet geweest. Ze
wist reeds, dat Hendrik morgen met
verlof kwam, daarom ging ze dezen
avond er heen om kleine Freda te
zien. Anders kon het wol Zaterdag
of Zondag worden, eer ze haar schat-
je weer eens op schoot kon hebben.
Ze was het Oranjeplein overgesto
ken, door de Koningstraat gegaan en
wilde over de brug juist den
Zuidwal op, toen zij geheel onver
wacht voor Hendrik stond.
Dat was een verrassing. Freda
bloosde, vergat bijna de haar toege
stoken hand te drukken. „Dag,
Freda
„Dag Hendrik! Hoe gaat het?"
„Dank je, best! Dat had je niet
verwacht, hé?"
„Neen, je zou immers morgen pas
komen I"
„Ja, maar ik heb gisteren en eer
gisteren eenige uren dienst gedaan
voor een collega, die vandaag voor
mij invalt. Op die manier kon ik
dezen ochtend al weg uit Amster
dam".
„Dat zal je ouders ook verrast
hebben. Hoe vond je kleine Freda?
Ze wordt steoda liever, he?"
Nu waren ze al dadelijk op het
onderwerp, waarover ze allebei nooit
uitgepraat waren. Maar ze begre
pen, dat ze daar niet konden blijven
staan. Ze hadden elkaar veel te
vertellen en daarom gingen ze liefst
de stille gracht langs. Ongemerkt
waren ze voortgeloopen tot de brug
bij het Bezuidenhout. Toen sloegen
zij rechts af en gingen het Bosch in.
Het gesprek over kleine Freda
bracht als vanzelf ook Antoinette
ter sprake. Het leven van die drie
jonge menschen was jaren lang zoo
danig geweest, dat ze geen geheimen
voor elkaar haddon. Daardoor had
den zij natuurlijk vele gemeenschap
pelijke herinneringen, die bijna alle
werden opgehaald. Ze zaten al een
poos op een bank, voorbij het Pa
viljoen, en bemerkten nu, dat de
avond schemering inviel. Het werd
dus tijd om naar huis terug te kee-
ren. Zy aanvaardden den terugtocht
naar de stad, maar do uitdrukking
op beider gelaat was vroolijker dan
te voren. Ze waren het eens gewor
den en richtten hun schreden dade
lijk naar de vriendelijke woning van
Hendriks ouders. Die moesten de
eersten zijn om het groote nieuws
te vernemen.
Ze werden allerhartelijkst ont
vangen door zijn ouders, die beiden
verklaarden, dat nu een van hun ge
heimste wenschen vervuld was. Als
de kleine Freda een nieuwe moeder
kreeg, was Freda Vollenhove daar
voor de aangewezene, vonden zij.
Maar het had toch anders kunnen
loopen, en dat zou de oudjes wel
gespeten hebben, al hadden ze er
niets aan kunnen veranderen.
Dat trof mooi! Donderdagavond
was de eenige avond, dat papa Vol
lenhove na het theedrinken uitging
Van acht uur tot half elf was de
oude heer in de Witte Sociëteit te
vinden. Een beetje afleiding zoo
één avondje per week was wel
goed voor hem, had de dokter ge
zegd. Zoo kwam het, dat papa er
niet was, toen Freda thuis kwam.
Haar moeder zat nog wat in „het
Dagblad" te neuzeneigenlijk had ze
alles al gelezen, maar nu ze alleen
zat, ging ze uit verveling de fami
lieberichten nog maar door. Toen
Freda binnenkwam, legde zij de krant
weg. Al dadelijk zag zij, dat haar
■dochter en vroolljk uitzag en haar
wangen meer kleur hadden dan ge
woonlijk,
„Wat ben je laat," zeide zy. „En
wat heb je een kleur".
„Och, ja, mama! laat ik het u
maar dadelijk zeggen. Hendrik Hes-
huysen heeft mij gevraagd zijn vrouw
te worden. Hij heeft me tot aan de
deur gebracht, maar morgen komt
hij hier om de toestemming van u
en papa te vragen".
„Maar Freda!" klonk het verwij
tend.
,U weet toch wel, mama, dat wij
van jongs af op voet van vriendschap
hebben gestaan. Kom, wees nu eens
recht vriendelijk voor me, en zeg,
dat u hot goedvindt".
„Neen, Freda! dat kan ik niet.
Het komt zoo onverwacht. Dat is
een zaak, die rijp overwogen moet
worden. Ik kan toch niets zeggen,
voordat ik weet, hoe papa er over
denkt. Wjj hebben nooit kennis ge
maakt met dien heer en we weten
eigenlijk niets van hem. Ryk zal hij
wel niet wezen, en een hoogen
rang
„Een hoogen rang? Dat weet ik
niet".
„Weet je dat niet? Maar hoe kan
je dan goedvinden, dat hij morgen
hier aanzoek komt doen. Hoe is het
mogelijkEn zijn vrouw is pas
een half jaar dood. Wat een stof
om alle babbeltongen aan hot werk
te zetten!"
„Dat hindert ons niemendal, ma
ma! Wij zullen de lieve Antoinette
nooit vergeten, en willen met trou
wen wachten, totdat het rouwjaar
voorbij is".
„Zoo zoo! Dus het trouwen is
ook al bepaald. Je bent er vlug by,
alles zoo op staanden voet te rege
len".
„Laten we er vanavond maarniet
vqrder over spreken," zei Freda, die
wel zag hoe haar moeder gestemd
was. „Morgen komt Hendrik hier;
die zal zijn woord wel weten te doen.
Goeden nacht, mama!"
Daar zat mevrouw Vollenhove
weer alleen. Vroeger had ze Freda
zoo lang aan het hoofd gemaald,
dat ze Hendrik Heshuysen had laten
schieten. En daar stond ze nu weer
voor hetzelfde feit. Neen, toch niet,
Freda was sedert dien tijd veel ver
anderd. Ze had haar eigen meenin
gen en liet zich niet meer zoo ge
makkelijk leiden als vroeger.
Haar man bleef juist van avond
zoo lang weg. Uiterlijk tien minuten
voor elven was hij anders altijd
thuis, en nu was het al kwart over
elven. Het werd tien minuten voor
half twaalf. Nog niet thuis! Waar
zou hij zoo lang blijven! Eindelijk
hoort ze den sleutel in de voordeur
omdraaien. Goddank! Zo zal hem
dadelijk inlichten en afspreken, wat
ze allebei zullen doen om hot drei
gend onheil af te wenden.
„Gut, man, wat ben jij laat van
avond 1" zeide zij. „En wat zie je er
vroolljk uit".
„Ja, hé. Het is wat laat geworden,
en toch had ik al bijna een uur
thuis kunnen wezen. Maar dicht bij
huis trof ik den jongen Heshuysen en
die heeft me aan de praat gehouden.
Heeft Freda je niets gezegd?"
„O ja. Ze vertelde me, dat Hen
drik Heshuysen morgen hier komt
om by ons aanzoek te doen om haar
hand".
„Wat zeg je dat spijtig! Dat is
toch geen ongeluk. Ik gun Freda
van harte een degelyken man tot
echtgenoot. Hij heeft me behoorlijk
acces gevraagd voor morgen".
„Maar, Otto, we kunnen toch nooit
onze toestemming geven."
(Wordt vervolgd.)
