HELDERSCHECOURANT Op Duistere Paden. VOORHEEN GENAAMD 'T VLIEGEND BLAADJE Nieuwsblad voor Helder, Koegras, Texel, Wieringen en Anna Paulowna No. 4425 DINSDAG 9 FEBRUARI 1915 43e JAARGANG Abonnement per 3 mnd. 65 ct, franco per post 90 ct., Buitenland f 1.90 Zondagsblad 37£ 45 „0.75 Modeblad 65 75 1.00 Voor het Buitenland bij vooruitbetaling - Losse nummers der Courant 2 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag UITGEVER: C. DE BOER Jr. - HELDER Bureau: Koningstraat 29 l Interc. Telefoon 50 Advertentiën van 1 tot 4 regels (bij voorultbet) 30 cent Elke regel meer 6 ct. Ingezonden mededeellngen van 1 tot 4 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Advertentiën op bepaald aangewezen plaatsen worden 25°/o hooger berekend. Qroote letters en cllché's naar plaatsruimte. - Bewijs-exemplaar 2h cent Stelling van DEN HELDER. Ontspannings-avonden. Dinsdag 9 Woensd. 10 Donderd. 11 Harine-contlne Neptunus Lezing met lichtbeelden; 8 u. Marine, Veldst. 100. Haxssens dr. Mlnkoma i 60, Kustv. 60, W.-Oever 60, O.-Oovor 60, Neptunus 60, Torp.-magazUn 50 Stafmuziek S'/a—7'/s Muzlek-avond „D.M.V." Voor aanvang en ontrée zie aan- Mii7if,ir.nvr,nii t>m v kondiglng. Bovendien op 10 Febr. Muziek avond „D.M.V. Erfprins 100,27 L.W.I.100, Kilkduin 60op 11 Febr. Nautilus 50, Torp.- mag. 60 en I.andvak 150. DE OORLOG. De officieels legerberlchten van 5, 6 en 7 Februari. Van het W e s t e lij k front is niet veel nieuws te vermelden. Het Fran- sche legerbericht dd. 6 Febr. meldt dat nergens op hét front de infan terie in actie geweest is. Tusschen Atrecht en Reims werden hevige artilleriegevechten geleverd. Een be richt uit Sluis meldt dat wederom een hevige beschieting van de Bel- ■gische kust heeft plaats gehad. Ook het Fransche avondbericht van denzelfden datum meldt slechts artilleriegevechten. Het Fransche be richt van den 7en meldt echter dat er eenige vorderingen werden ge maakt door de Engelschen bij La Bassée. Hier vermeesterden zij een steenfabriek welke tot nog toe door de Duitschers bezet was. In Cham pagne werd een Duitsche aanval af- Het Duitsche legerbericht van den 7en deelt mede dat de Duitschers ten Z.O. van Yperen een vijandelijke loop graaf namen en twee Engelsche machinegeweren veroverden. Bij La Bassée drongen do vijanden een loop graaf binnen, waarom het gevecht nog voortduurt. Op het O o s t e 1 ij k front wordt bijzonder hevig gevochten. Er worden daar groote verliezen geleden. Alle gevechten loopen bijna uit op bajonet- werk. De aanvallen hebben steeds verbitterde gevechten tengevolge. Het Russische legerbericht dd. 5 Februari meldt dat de Russische troe pen welke het offensief hernamen de Bzura bij zijne uitmonding overtrok ken en een gedeelte van de vijande lijke stellingen bij Dakowa verover den. De Russische en Duitsche aan vallen wisselen elkander af in de streek van Borzimow en Gumin. De artillerie is voortdurend in actie. Ook ten Z. van den spoorweg Skierniwice- Warschau worden artilleriegevechten geleverd. Een door de Duitschers over de Nida geslagen brug werd opge blazen. In de Karpathen wordt het Rus sische offensief voortgezet. De Russen maakten hier ongeveer 8000 gevan genen. Het Russische bericht van den 6n Februari maakt daarentegen melding van kleine voordeelen voor de Russen. Op den linkeroever van de Bzura zouden zij een aanval van de Duit schers hebben afgeslagen en bij een tegenaanval een belangrijk steunpunt van den vijand, ten Noorden van het dorp Vitkovitsj, genomen hebben. Bij Borjimof namen zij over een groote lengte Duitsche loopgraven en ver meesterden zij een gedeelte van de loopgraven der Tweede linie. Hierbij veroverden zij 6 mitrailleurs. Het Duitsche legerbericht dd. 6 Februari meldt, dat Russische aan vallen aan de Oost-Pruisische grens, ten Zuiden van de Weichsel, en aan de Bzura werden afgeslagen. De Duit schers veroverden 6 machinegeweren en namen 1000 man gevangen. Ook op het Zuidelijk gedeelte van het Oostelijk front gaat de strijd onaf gebroken voort. Het bericht uit Wee- nen meldt ten minste, dat zoowel in de Karpathen als in de Boekowina de gevechten voortduren. Het schijnt dus, dat de Russen de geheele Boe kowina niet meer in handen hebben. FEUILLETON. 6) Maar als hij werkelijk een de" Sainto Claire is en ik twijfel er haast niet meer aan dan is hij ook de erfgenaam. Want bet meisje kan eerst als zoodanig optreden, wanneer er geen mannelijke nakome lingen zijn. Maar dan heb ik ook in hem een wapen, waarmee ik mij van dien on beschaamden Renaud kan bevrijden. En Antonia in een kloos ter I Zie, eindelijk komt er toch weer eens een gelukstraalDie kleine Lucia heeft mij uitmuntende berich ten gebracht 1 Wie weet zou ze mij anders nog eens vinden, en misschien met de hulp van Renaud hier opduiken. Maar wat heeft de oude schurk die aardige Lucia listig in zijn netten gevangenDe voorstelling van het geheime genootschap van weldadigheid is niet slecht. Hij ver staat de kunst om het sprookje tel kens een anderen vorm te geven, al naar het noodig is voor een nieuw offer, dat hij zich heeft uitgekozen. Want een sprookje is het zeker, al is het niet te ontkennen, dat zijn verbindingen verbazend ver reiken. Maar al deze bondsleden zijn voor bet meerendeel van hem afhankelijke Dat zij Kimpolung reeds weder heb ben ontruimd, is echter nog niet be vestigd. Een nachtelijke aanval der Russen bij Lopuczno werd afgeslagen. In den Kaukasus is volgens een bericht uit Tiflis weer eens ver andering. Er wordt namelijk gemeld, dat de Turken groote versterkingen kregen, waardoor zij in staat waren de Russen aan te vallen en hun dwongen het gebied van den Tsoroch te ontruimen. Volgens een bericht uit Rome zijn de Engelschen in Egypte niet zoo op hun gemak als het wel lijkt. Volgens dit bericht heerscht er te Cairo een angstige spanning. Wel is waar ver liepen de gevechten tot nog toe gun stig voor de Engelschen, doch de terugslag is waarschijnlijk, daar zij een belangrijk deel van de troepen in het binnenland moeten houden, om gedekt te zijn tegen een aanval uit Soedan en Cyrenaika. Er wordt gemeld, dat 20,000 Bedouinen in op- marsch zijn door de Oase Siwa. Australische troepen zyn gelegerd by do Pyramide van Gizeh en hebben daar hun verschansingen aangelegd. Ook over de houding van Soedan maakt men zich ongerust. De in- landsche soldaten worden niet meer betrouwbaar goacht. Volgens een Turksch bericht zijn de voorhoeden van het Turksche leger het Kanaal van Suez genaderd. De Engelsche voorposten werden tegen het kanaal teruggedrongen. Gevechten, welke volgens dit bericht (dd. 7 Febr.) nog voortduren, werden geleverd bij Kantara en Ismalia. In Zuid-Afrika werd een gevecht geleverd bij de Hartebeest-rivier. De Duitschers vielen hier Kakamas aan. Zij werden echter teruggeslagen met een verlies van 9 dooden en 22 ge wonden. De Engelschen verloren 1 doode en 2 gewonden. Van het Oostelijke gevechts terrein. Tusschen Weichsel en Rafka. Rome, 7 Febr. De „Messagero" ver neemt uit PeterBburg van haren bij zonderen correspondent, dat de strijd tusschen Weichsel en Rafka reus achtige, voorbeeldelooze afmetingen aanneemt. Talrijke bajonetaanvallen maken het slagveld tot een monster achtig worstelpark, waar de soldaten bij duizenden vallen. De verliezen zijn zoo groot, dat op sommige plaatsen de lijken voeten hoog opgestapeld liggen. De redding der gewonden is uiterst bezwaarlijk, daar de strijd on afgebroken voortduurt en ook omdat vele gewonden onder de lijken hunner kameraden bedolven liggen. Op Zee. De Duitsche verklaring. De Duitsche bedreiging om de geheele Noordzee tot oorlogsgebied te verklaren, vindt niet overal een bijzondere waardeering. Integendeel. Er wordt bijzonder over geklaagd, behalve door de Noordsche landen, welke het ook wel niet aangenaam vinden, maar die in het begin evenveel last van Engeland gehad hebben, en door het Duitsche gedeelte van Zwit serland. In de overige landen laten de groote bladen zich nu juist niet bijzonder gunstig over de houding van Duitschland uit. Vooral in Ame rika is dit het geval. personen, die door verschillende mid delen in zijn macht zijn gekomen." Chaumont keek naar de pendule, die juist sloeg. „Half elf. Het wordt tijd om te bedenken, wat ik vandaag zal doen. Vooreerst moet ik kennis maken met mevrouw de Ch&teauneuf, dan de koffietafel en voor vanmiddag zal ik Jéröme uitnoodigen, om met mij uit rijden te gaan. Daarna gaan we samen naai- den schouwburg. Ik zal van zijn vrouw wel zoo lang verlof voor hem krijgen, en hij kan mij dan meteen met zijn vrienden in kennis brengen. Daarna laat ik hem loopen en ga nog een beetje aan het werk. Maar nu moet ik eerst nog wat opheldering hebben." Hij greep weer naar het adresboek en bestudeerde den plattegrond van de stad, die er Yoor in stond. „Hier is de brug en daar loopt de breede straat Baptistestraathm, een heel mooie titel, voor de een voudige huisjes aan weerszijden. Toen gingen wij om den derden hoek, een, twee, drie, daar is het Beltstraat hem - en toen weer een hoek dit kromme steegje hier zal het zijn haha: Krommegang, die naam is zeer gepastDaar moet ik dus Het blad „Evening Sun" zegt in in een hoofdartikel, dat Duitschland tegenover Engeland kan doen wat het wil, het kan dit tegenover neu trale Staten slechts doen als het de blokkade afkondigt. De vernietiging echter van een neutraal schip met bemanning en passagiers echter zou de wereld in vlam zetten. Zelfs het doen zinken van een Engelsch schip met neutrale passagiers zou beschouwd worden als een beleedi- ging voor de menschheid, en zou tot een algemeen protest uitlokken. De „Post" zegt, dat, zoo het geen snoeverij van Duitschland is, dan is het brutaliteit, zoo het geen zeeroof is. Het zou gelijk staan met een oorlogsdaad en zoo er niet onmid dellijk verontschuldigingen werden aangeboden, met vergoeding van de geleden schade, zou het onmiddellijk ten oorlog moeten lijden. Niet minder kras spreekt de „New- York Herald". Deze zegt, dat, te oordeelen naar het laatste Duitsche besluit, Roosevelt gelijk had toen hij beweerde, dat de Vereenigde Staten zich zouden aansluiten bij de geal lieerden, ten einde behulpzaam te zijn bij het aan de ketting leggen van den dollen hond. De „New-York Times" zegt, dat het schijnt of Duitschland zich van de vrienden, die het nog had, wil ontdoen. De Engelsche bladen spreken bijna in het geheel niet over wat zij noe men „de groote Duitsche bluf'. Zy verklaren, dat de Duitschers niet in staat zijn door een proclamatie te be reiken wat zij niet kunnen bereiken door hun tegenwoordige wijze van oorlogvoeren. Het beste bewijs van de meening in Engeland is het feit, dat de „War Risks Insurance Asso- ciation" last heeft gegeven, dat alle schepen als gewoonlijk zullen ver trekken. De verzekerings-premies bij Lloyds voor kustvaartuigen zijn on veranderd. De bladen verklaren met nadruk, dat de verklaring van de Duitsche admiraliteit betreffende een Engelsch bevel tot misbruik der neutrale vlag een besliste onwaarheid is. Alleen de maritieme medewerker m de „Times" bespreekt in hot kort den Duitschen maatregel. Hij noemt deze een parodie op het En gelsche besluit van 2 November betreffende de sluiting van de Noord zee. De Britsche regeering toch zorgde voor een aanwijziging der doorgan gen voor neutrale schepen, terwijl Duitschland thans alle schepen be dreigt welke het Kanaal door willen. Volgens den schrijver is de weg om Schotland niet veilig daar ook hier Duitsche mijnen zyn gestrooid. Ver der zegt hij dat Engelsche schepen het recht hebben om den vijand te misleiden. Het gebruik op zee en vele precedenten bewijzen dat het toegelaten wordt. De Duitsche bladen laten zich na tuurlijk niet onbetuigd en juichen de aanzegging van actie tegen Enge land toe. Graaf Reventlow schrijft in de Duitsche „Tagesztg.": Duitschland grijpt naar het middel van den han delsoorlog en is zich bewust dat het middel slechts aan zijn doel kan be antwoorden, wanneer het grondig en duurzaam wordt toegepast. Het geldt niet een poging die men heden doet en morgen weer opgeeft, maar ernstige maatregel die tegen een vijand die sedert een tiental jaren een vernietigenden oorlog tegen Duitschland heeft voorbereid in zijn rol van beroepsbrandstichter op het Europeesche vasteland. In Weensche diplomatieke kringen is men overtuigd dat Amerika geen protest tegen de blokkade van Enge land door Duitschland zal doen hoo- ren, daar het het goed recht van Duitschland is den handel van En geland te treffen. Men weet hier dat de Duitsche regeering deze maat Hij sloeg den naam van de s' in het register op. „Hier, nummer drie", vervolgde hij halfluid, „dat kan goed uitkomen. Jacques Lutin, gepen sioneerd grenswachter, Madelaine Lutin, waschvrouw. Verder woont er niemand in bet huis, enfln, erg groot was het ook niet. Gisterenavond heb ik het wijf al gezien, nu moet ik dus nog met den vader kennis maken. Overdag bedelt hij, des avonds drinkt hij zeker, net als zijn mooie dochter. Ik zal dus eens naar hem moeten zoeken in kroegen, die daar in de buurt zijn." Met deze woorden sloeg hij het adresboek dicht en schelde den kel ner, om het rijtuig voor te laten komen. Vervolgens verdween liy in zijn slaapkamer, maakte zeer zorgvuldig toilet en liet zich naar het huis van zijn vriend Jéröme rijden. Hier aangekomen werd hij vrien delijk ontvangen door mevrouw de Chateauneuf, die hem in haar boudoir liet. „Mijn man heeft mij reeds veel van u verteld, en heeft bij mij zeer den lust opgewekt, om u te leeren kennen", begon ze, in een der gemakkelijke fauteuils plaats nemend. „U hebt langen tijd samen gewoond in Nar- bonne, niet waar?" „Zeker, mevrouw," antwoorde Chau mont. En we hebben ons best gedaan, om de verveling, in dat plaatsje zoo veel mogelijk te verdrijven. En dat is soms ook werkelijk heel goed lukt." „Ja, dat kan ik mij voorstellen, jagen, spelen en drinken, nietwaar? In die kleine plaatsjes leiden deheeren gewoonlijk nogal een losbandig leven." Toegegeven, mevrouw, maar waar aan de schuld? Mjj dunkt eerder aan de omstandigheden dan aan de jonge regelen reeds sedert eenigen tyd voornemens was, dat het de midde len bezit ze uit te voeren en dat de blokkade door reusachtige zendingen Amerikaansch oorlogsmateriaal naar Engeland is verhaast. Ook wordt gemeld dat men in Duitschland stemmen die in de neu trale pers over de Duitsche verkla ring opgaan met groote belangstel ling volgt, en dat men zeer goed begrijpt dat de neutrale handel in een moeilijke positie komt. Echter kan, zooals de toestand thans is, Duitschland geen invloed op zijn be sluit laten oefenen. De „Basler Anzeiger" vindt dat Duitschland in zijn recht staat. Waar Engeland denkt dat macht gaat boven recht, zoo zegt het blad daar zal men toch aan Duitschland het zelfde recht moeten toekennen. Nu wreekt het zich, dat de neutralen na de maatregelen door Engeland ge nomen, niet dadelijk geprotesteerd hebben. Verder is het blad van mee ning, dat het geheime bevel van de Engelsche admiraliteit om onder neutrale vlag te varen welk be richt intussehen op de meest stellige wijze tegengesproken wordt de zaak dubbel ingewikkeld maakt. Is het niet de taak der neutralen hier tegen ernstig te protesteeren? Zoo zij dit niet doen dan is ook het op treden der Duitsche onderzeeërs tegen neutrale schepen te vreezen. Misschien brengt deze mogelijkheid de neutralen er toe om gezamenlijk op de achting hunner rechten aan te dringen. In de Noorsche landen is de stem ming ten opzichte van Duitschland ook een weinig gunstiger. De Zweed- sche „Nya Dagiigt Alehanda" schrijft „Niet Duitschland, maar Engeland heeft door zijn Noordzee-Ukase den zeeoorlog in banen geleid, welke on verbiddelijk alle volkenrechtelijke be palingen te niet doen. Engeland kan zich met de uithongeringstaktiek ten opzichte van Duitschland niet opzijn levensbelang beroepen, wat DuitBCh- land daartegenover met zooveel te meer recht kan doen. De Zweden zouden de uitwerking van den Duit schen maatregel met kalmte kunnen afwachten infcm niet de Engelsche eisch bestond dat de schepen het ge vaarlijke Kirkwall moeBten aandoen. De Kopenhaagsche bladen leverden weinig commentaar op den Duitschen maatregel. „Politiken" meent dat de moderne groote onderzeeërs wel tot uitvoering van het plan in staat zijn. Belingske Tidende" beschouwt den maatregel als een antwoord op de Engelsche afsluiting van de Noordzee. Ook toon verwachtte men groote moeilijkheden, doch deze vielen nogal mee. De portee van het Duitsche plan is echter niet te overzien. Overigens meldt „Politiken" dat de Duitsche verklaring erg kalm wordt opgevat. Ook de Nederlandsche pers laat zich natuurlijk niet onbetuigd. Het „Handelsblad", den Duitöchen De Engelsche regeering waarschuw de- (hier) in de eerste plaats tegen het mijnengevaar; zij had de Noordzee volgestrooid met mijnen, gaf aan waar die lagen en verklaarde zich bereid koopvaarders, die naar Neder land en de Scandinavische landen koersten, een weg te wijzen, waarop deze geen gevaar liepen. De weg om Schotland heen werd, juist in tegen stelling met wat Duitschland thans verklaart, gevaarlek genoemd. Maar koopvaardijschepen stelden zich in de Noordzse ook aan gevaar bloot wegens oorlogsschepen, die dag en nacht ijverig zoeken naar verdachte vaartuigen. Wat deze oorlogsschepen dien koopvaardijschepen zouden aan doen, wordt niet gezegddat zij ge vaar loopen te worden getorpilleerd, blijkt niet. En op die zinsnede volgde lieden, die na een dag van ingespannen arbeid des avonds tevergeefs naar eene andere uitspanning omzien dan het spel en het café." „Waar een wil is, ook een weg. En wie in een kleine stad, ja zelfs op het platte land andere, meer edele uitspanning zoeken wil zal ze daar ook vinden. Boeken zijn er toch overal niet waar? en de mogelijkheid om te musiceeren eveneens „Zoo dachten wij ook," viel Chau mont in. „Ha, is u muzikaal? vroeg mevrouw de Chateauneuf snel. „Zeker, ten minste als u het muzi kaal wilt noemen, dat ik van muziek houd. Maar zelf kan ik geen muziek maken." Dan gaat het u als mijn man, die het bovendien niet eens graag mag hooren." „Ja, vroeger, had hij er zelfs bepaald een afkeer van. Maar wij gaven toen meer om andere dingen, zooals schil derkunst en bouwkunst en beeldhouw kunst. En vooral Jéröme nam de zaak ernstig op, terwijl ik eerlijk gez er meer op uit was, om van alles slechts het mooiste te genieten. Ach, ik heb later op mijne reizen dikwijls teruggedacht aan die stille uren in Narbonne en de overtuiging werd dan telkens levendig in my, dat ik zonder die uren zeker niet met zulk een bevrediging de kunstschatten had kunnen bewonderen." Mevrouw de Chateauneuf had op merkzaam geluisterd. Thans zei ze: „Myn man had ook meer moeten deze zin „Alle koopvaardijschepen en visschers vaartuigen worden hierbij gewaarschuwd voor de gevaren, die zij in dit gebied loopen, behalve wanneer zij zich strikt houden aan de aanwijzingen van de admiraliteit". De weg om Schotland heen wordt daarna Af-, die door het Kanaal, ge koerst door de Engelsche loodsen, Aangeraden. Dat de Engelsche regeering met deze bemoeilijking der scheepvaart vrij ver ging, is zeker. En de Scan dinavische landen hebben daartegen dan ook geprotesteerd. Of het van de zijde van onze regeering gebeurd is, weten wij nietvoor ons was de aanleiding minder sterk, omdat Neder landsche schepen den weg om Schot land zelden nemen en naar de aan wijzingen van de Engelsche admira liteit door het Kanaal vrij veilig kon worden gevaren. Maar met de Duitsche proclamatie staan wij er anders voor. Niet alleen omdat wij grooter belang hebben bij den Kanaalweg, maar vooral omdat do Duitsche regeering niet alleen met mijnen, maar ook op andere wijze, door onderzeeSrs blijkbaar, misschien ook met vliegtuigen, de scheepvaart denkt te belemmeren. Hier wordt gedreigd met de mogelijkheid van een direct actief optreden, en dat is zeker veel ernstiger. Duitschland zou op deze wijze in de meest druk bévaren zee van de wereld alle handelsschepen en passa- giersstoombooteh, welke door zijn vernielingswerktuigen bereikt kunnen worden, kunnen vernietigen. Neutrale schepen, die onvernietigd willen blij ven, moeten dan maar uit die meest bevaren en voor de scheepvaart meest onmisbare zeeén wegblijven. Zoo ver is Engeland in elk geval niet gegaan. En daartegen mag ook in het meest geduldige land van Europa wel een woord van protest opgaan. Het „Niouws van den Dag" gaat vrijwel van hetzelfde standpunt uit. Niet alleen zoo zegt dit blad dat de Noordzee thans gevaarlijk wordt om te bevaren, want dat was zij al door de mijnen, maar het wordt thans veel erger. Ieder neutraal schip waarvan een Duitsch officier aan neemt dat het onder valsche vlag zou kunnen varen, of waarmede een vergissing" wordt begaan, zou gevaar loopen getorpilleerd te wordeD, waar bij dan naar de opvarenden niet verder wordt omgezien. Wij zitten dus tusschen twee vuren. De weg om Schotland is door Engeland als gevaarlijk aangegeven. Het zal zoo'n vaart niet loopen zegt men, en wy hopen dat. Maar onze regeering staat in dezen moei lijken tijd opnieuw voor een netelig vraagstuk. De „Standaard" schrijft dat er wel niets anders aan te doen zal zijn dan maar af te wachten. Wel zal onze vaart op Oost Indiö en Amerika onder denCuitschenmiatregel te lijden hebben, doch wy kunnen er niets aan veranderen. Afwachten Is dus het parool. Washington, 7 Februari. Vau Rap- pard, de Nederlandsche gezant, heeft met Lansing, den adviseur van het ministerie van buitenlandsche zaken, geconfereerd. Van Rappard verklaar de, dat hy van zijn regeering geen lastgevingen ontvangen had. Er is echter reden om aan te nemen, dat het doel van de conferentie was, er zich van te vergewissen, of er kans bestaat op een protest van de Ver eenigde Staten tegen de kennisgeving van de Duitsche admiraliteit. In regeeringskringen wacht men op de toelichting van het Duitsche minis terie van buitenlandsche zaken, welke de Amerikaansche gezant te Berly'n zendt. Men verneemt, dat, tenzij die toe- lichtingjde voorzorgsmaatregelen aan geeft welke de Duitsche commandan ten moeten nemen, om er zich van te vergewissen of zy met neutrale reizen en zien, want het is by hem meest theorie gebleven, nietwaar Hij kent precies alle schilderscholen en schilders, hij weet ook wanneer hun werken gemaakt zijn en in welke museums ze tegenwoordig te zien zijn, dat weet hij allemaal. Hij heeft voor deze dingen een merkwaardig geheugenMaar zijn smaak is vreese- lijk. Verbeeld u, hij vindt bijvoorbeeld schilderijen als de veldslagen van Vouwermans en de drinkpartijen van Teniers veel mooier dan het portret van Mona Lisa en dergelijke kunst stukken." Mijnheer Chaumont glimlachte en zei: „Zeker, mevrouw, maar Jéröme staat daarin niet alleen. Terwijl de smaak van den een zich richt op het verhevene, neigt die van den ander meer tot het werkelijke. Dit verschil van smaak is zoo oud als de kunst zelve. Dat is niet tot haar schade, maar wel tot haar voordeel. Beide richtingen zijn noodzakelijk, zij vullen elkander aan tot een schoon geheel. En daarom zou ik u liever willen feliciteeren, in plaats van u te be klagen, omdat uw smaak niet altyd overeenkomt met die van uw man. Ongestoorde harmonie iB vervelend en maakt eenzijdig, maar nu hebt ge beiden in uwe verschillende op vattingen een middel, dat u behoedt voor het vervallen in overdrijving." De komst van haar echtgenoot, die op dit oogenblik het boudoir binnen stapte, was mevrouw niet zeer aan genaam. Het babbelde zoo prettig met mijnheer Chaumont, hij beviel schepen te doen hebben, de Vereenig de Staten zeer vermoedelijk in geen onzekere termen te kennen zullen geven, dat zij in een vernieling van neutrale schepen, welke geen contra bande als lading hebben, en in het veroorzaken van letsel aan hun pas sagiers niet zullen berusten. Het gevecht op de Noordzee. Te Kopenhagen is een particulier bericht uit Hamburg ontvangen, vol gens 't welk de Derffiinger, de groot ste en nieuwste liniekruiser van de Duitsche vloot, in den slag bij Helgo- land zoo zwaar is beschadigd, dat hij nu op de werf van Blum en Voss te Hamburg wordt hersteld. Ofschoon de keizer heeft bevolen het herstel zoo spoedig mogelyk te voltooien en 1600 man er dag en nacht aan bezig zijn, zal het wel zes weken duren voor de kruiser weer dienst kan doen. De gepantserde kruiser Seydlitz, die in den slag in brand is geraakt, ligt op dezelfde werf. Het herstel zal 2 tot 2£ maand duren. Londen, 6 Febr. De Engelsche bla den maken gewag van een officeel bericht uit Berlyn, waarin de verze kering wordt herhaald dat een Engel sche linie-kruiser, vermoedelijk de Tiger, in den slag van den skaten Januari is gezonken, en dat nu is ontdekt dat het schip door den Duit schen torpedojager in den grond is geboord. De Engelsche bladen merken hier bij alleen op dat het lang heeft ge duurd voor de Duitsche autoriteiten hebben ontdekt wie deze daad heeft verricht. Zij herinneren voorts dat tweemaal officieel is meegedeeld, dat alle Engelsche oorlogsschepen uit den slag in de haven zijn teruggekeerd en dat admiraal Beatty in zijn rap port van 28 Januari heeft gezegd dat de schade aan de Lion en de Tiger toegebracht, onbeduidend is. Aan boaid van de „Seydlitz". Achter de „Seydlitz" met de vlag van den commandant van het krui sers eskader in top, liepen den 28en Januari de groote kruisers „Moltke", „Derffiinger" en „Blücher" uit Wil helmshaven, vertelt Otto v. Gottberg in de „Milnchener Nachrichten." Voor op varen de kleine kruisers „Kolberg" en „Stralsund" met torpedoboot-flot tieljes in den vorm van een boog, of een open parapluie, die steeds het eBkader tegen een plotselingen regen van granaten moeten bescher men I Boven in alle vaartuigen turen de uitkijken naar het Noord-Westen. Beneden slapen zij, die geen dienst hebben, den slaap der rechtvaardigen. Naar het doel van den tocht vraagt voorloopig niemand. Het is slecht» aan den admiraal bekend. De morgen grauwt. De wachten worden afgelost. Yoor op de brug van de „Kolberg" staat een jonge kapitein-luitenant als officier van de wacht. In de eerste lichtstralen van den komenden dag ziet by half links vooruit er ongeveer uit als een lucifer boven de golven, en naast hem links en rechts zyn eenige zwarte scha duwen zichtbaar. Hij laat de binocle aan den lederen band vallen, salueert enroepttotden commandant en eerste officier: „Bakboord vooruit kruisers met een mast en torpedojagers, dus... Engelschen", wil hij verder zeggen. Maar de commandant Is hem voor: „Schip klaarmaken voor gevêcht." De zwarte stokers van den nacht dienst doen hun kleeren aan, inplaats van een bad te nemen. De matrozen, die het geschut bedienen, gaan op hun posten, de doktoren naar de ver- bandplaats. De ingenieurs snellen naar de machine-kamer en stook plaatsen, de officieren naar de hun aangewezen plaatsen en naar den commaDdo-toren. Door de nauwe spleet zien in gespannen afwachting, de oogen; het hart klopt snel: van daag gebeurt er iets! De kapitein-luitenant op de „Kol berg" kijkt voortdurend naar den Ingezonden Mededeeling. HERMAN NYPELS - HELDER. Telef. Inte. 140. ABONNEMENTSKLEEDING voor Hoeren. Zeer doelmatig. De goederen blijven het eigendom van den geabonneerde. Ons tarief wordt U op aanvraag on- mlddelijk toegezonden. tegenstander en spoedig spuwt de „Kolberg" Ijzer over het water. De Brit laat drie minuten verloopen, voor hij met een boegkanon het eerste schot lost. Daarop begint een artil lerie-gevecht tusschen twee kleine kruisers. Op den vijandelijken komen goede treffers aan. Ook de onze krijgt er twee, n.1. een 15 c.M. en een 10 c.M. granaat, zonder veel schade te veroorzaken. De „Kolberg" heeft thans nog dezelfde gevechtswaarde, doch slechts 8 gesneuvelden en twee licht gewonden. De „Stralsund", die verder rechts vooruit, van het naar het noord westen varende eskader, stoomt, meldt intussehen aan den admiraal op de „Seydlitz": „Stuurboord voor uit, acht groote vijandelijke schepen Het vlaggeschip antwoordt met een signaal, dat de vier groote kruisers doet zwenken, en het scherm van vier kleine kruisers doet dichtklap pen. In tegenovergestelde richting als tevoren gaat nu de tocht zuid oost. De„Kolberg",„Stralsund",„Grandenz" en „Rostock" en de torpedobooten zijn het dichtst bil de Duitsche kust. Daarop volgen de „Seydlitz", „Moltke", „Derffiinger" en aan het eind van de linie stoomt onze „Blücher". Tijdens den tocht naar de Duitsche kust staat op de brug van de „Moltke" de kapitein-tor-zee. Hij ziet door een binocle naar do vijf, ternauwernood zichtbare schaduwen op de grijze zee, toen plotseling op 600 M. afstand een groote granaat in het water slaat en een hooge water-kolom opwerpt. Daarmee had de vyand zijn masker afgeworpen. Op rechts achter ons eskader waren vyf nog niet gemeldo, groote schepen opgedoken, bf vijf van de vroeger gemelde acht oorlogs schepen waren om ons eskader van links naar rechts gevaren. Het vuur wordt dadelijk beantwoord. Op een afstand van ongeveer 22 kilo meter varen in een rechte linie voor vier Duitsche en achter vijf Engel sche schepen. Elk schip poogt door zwenkingen den vijand met zooveel mogelijk kanonnen te beschieten. De Britten hadden er meer dan wij. "Wie de bewapening en de grootte van de „Blücher" kent, weet, dat wij in het gevecht met 8£ eenheid tegen 6 een heden moesten vechten. Het vuur van de Engelschen concentreert zich eerst op ons laatste schip. Een zware treffer in de machine-kamer maakt, dat de „Blücher" langzaam achter blijft. Reeds voordat hij, na een tweede treffer seint: „Alle machines weige ren", staat hij van de brug tot het achterschip in brand. Reusachtige vlammen stagen op. Toch hebben zij de-mannen aan boord niet afgeschrikt. Een brand namelijk schijnt minder gevaarlijk ala hij er uit ziet. Ook op de „Seydlitz" was, na een gevecht van drie kwartier brand. Dit schip is van de teruggekeerde schepen „Seydlitz", „Moltke", „Derffiinger", „Kolberg", „Stralsund" en „Grandenz" het eenige, dat door het vuren, dat twee uur duurde, werkelyke schade kreeg. De Engelschen schieten n.1. op al te grooten afstand, om buiten het bereik van onze middelbare artil lerie te blijven. Daarom hebben wij op de „Derffiinger" en „Seydlitz" een treffer, die wel tegen den romp sloeg maar deze zoo weinig bescha digde, dat het inzetten van een nieuwe plaat overbodig is. De granaat, die op de „Seydlitz" brand veroorzaakte, sloeg door den onderbouw van een toren en ontstak de munitie. Daardoor kwam er brand in den toren, en waren er dooden. haar zeer goed. Behalve heusche ma nieren bezat hij, naar hare meening ook, degelijke kennis. Toen ze nu de beide vrienden naast elkaar zag staan haar kleinen lichtblonden man met het goedige gezicht, en Chaumont's rijzige gestalte, met het geestige ge laat, toen voelde zij, dat aan haar Jeröme iets ontbrak. Wat dit was, kon ze niet precies zeggen, maar zijn vriend bezat het. Chaumont stond op, begroette de Chiteauneuf en zeide, terwijl hij weer plaat nam: „Mijn beste Jéröme, ik moet je maar dadelijk zeggen, dat ik je een verzoek heb te doen. Ik wilde je vanmiddag en van avond in beslag nemen, en je aan het gezelschap van mevrouw onttrekken." En als ik het verlof daartoe weiger", zei mevrouw Joséphine plagend, ter wijl zij zich glimlachtend oprichtte. „Vanmiddag en vanavond," zei Jéröme aarzelend, terwijl h(j zijn vrouw vragend aankeek, „dat is een lange tyd. Maar wanneer ik je van dienst kan zijn, beste vriend Joséphine je zou eigenlijk ook even goed zonder mij professor Girard kunnen ontvangen niet waar dat is toch wel mogelyk?" Hoe zwak, hoe beschroomd klonk dati Josephine had veel liever gewild dat haar man gezegd hadHoor eens vrouw vandaag laat ik mU niet vast houden. Maar dit gebrek aan flinkheid ergerde haar. Daarom zei ze onvriende lijker, dan ze eigenlijk bedoelde„Och ja. Professor Girard zou de foto's weer meenemen, waarover hy gisteren ge sproken heeft. Maar dan zal hij ze wel hier laten en dan kan jij ze latei- zien." „Misschien ben ik dan ook al wel weer terug," zei Jeröme snel en zich tot Chaumont wendend, voegde hij erbij„Ja, beste vriend, den namiddag kan ik wel met je gaan, maar den avond „Neen, neen," viel Josephine in, „ik wil je niet tegenhouden. Je moet je vriend ook den avond schenken; Ge hebt elkander in zoo'n langen tijd niet gezien, dat ge elkaar wel veel te vertellen zult hebben." „Dat is waar," stemde de Chateau neuf toe. „Wij hebben elkaar voel to vertellen, en als je het dus goed vindt Josephine, blyf ik ook vanavond uit." Chaumont had schijnbaar voor zich neer gezien, doch van onder de neer geslagen oogleden had hy Josephine'a gelaat bespied. Duidelijk had hij daar op gezien, hoe de gang van haar ge dachten telkens veranderde. Thans boog hij glimlachend voor haar, en zei: „U moet toestemmen, mevrouw, dat u een zeer galanten echtgenoot hebt. Zelfs een ouden vriend schenkt hij geen oogenblik tijd, als hij u niet om verlof heeft, gevraagd." „Och, ik kan ook wel eens zeer ongalant zijn, „riep de ChAteauneuf uit. „Als ik mij eenmaal iets voor genomen heb, voer ik het ook uit, al heeft Josephine er wat tegen." (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1915 | | pagina 1