TELEFOONGIDS
DE HELDERSCHE BANK.
Schietoefeningen.
CaféJUPASSAGE"
HANDELS
AVONDSCHOOL
HAAR WRAAK.
Stelling van den Helder.
„SERENATA".
ZOMER-CONCERT
„HELDRIA".
T. van Zuylen,
„Ons Belang".
124
207
50
197
202
41
172
32
263
50
191
228
96
74
167
241
83
52
249
131 <"163
288
193
21
204
280
155
105
264
141
262
143
194
37
260
153
192
200
82
Gezelligst
Café-Billard
„Wilhelmina"
KEIZERSTRAAT.
Heldersche
Auto-Verhuurinrjichting.
DEPOSITO RENTE.
Op 2, 4, 7 eil 9 September
1915 en zoo noodig op volgende dagen
zullen er schietoefeningen met
vestinggeschut gehouden worden in
het duinterrein bezuiden het fort
Kijkduin. Gedurende deze schietoefe
ningen, welke ten 8 ure v.m. aanvan
gen is onveilig en derhalve ver
boden het strand en de duinen be
zuiden het fort Kijkduin tot aan de
lijn loopende van af de Middenvliet
tot aan het terrein van de werkzaam
heden van den Rijkswaterstaat pl. m.
Paal 4 aan het strand. In het Oosten
wordt deze duinstrook begrensd door
de Ityn gaande van de Tuintjes naar
den kop-Zanddljk en den Zanddijk.
De grenzen van het onveilig ter
rein zullen aangegeven worden door
op hooge punten geplaatste róode
vlaggen. Op de dagen dat geschoten
wordt zal op het fort Kijkduin een
roode vlag waaien. Zijn de schiet
oefeningen geëindigd zoo zal deze
roode vlag gestreken en gedurende
een half uur door een zwarte bal
vervangen worden.
Hst oprapen en medenemen van pro
jectielen, scherven en kogels is levens
gevaarlijk, en aangezien deze voorwer
pen Rijkseigendom zijn, verboden.
Stelling Hoofdkwartier,
26 Augustus 1915.
De Vice-Admiraal,
(get.) TEN CATE.
Heldersche Mandoline-Club
op Zaterdag 4Sept. in „Casino".
Zaalopening V/a uur. Aanvang 8 uur.
Namens de Vereeniging Introdu
ceert het Bestuur.
MET 3-JARIGEN CURSUS
DER ALGEMEENE HELDERSCHE
WINKELIERSVEREENIGING.
Aanmelding van leerlingen voor
de voorbereidende en de Ie klasse
voor den cursus 1915-1916 kan
geschieden:
Maandag 6 September.
Dinsdag 7
Woensdag 8
's avonds 7 - 8l/a uur, in het gebouw
der Zeevaartschool, Ankerpark.
Inlichtingen verschaft de Directeur,
de Heer Th. C. W. VAN MIERLO.
Het Bestuur der A. H. W. V.
Jb. BAKKER Dz.,
Voorzitter.
H. VAN WILLIGEN,
Secretaris.
HAARHERSTELLER.
Beproefd middel tegen het uitvallen
en tot bevordering van den horgroei
van 't hoofdhaar, blijkt steeds het beste.
Per flacon 50 cent.
Alléén verkrijgbaar bij:
Spoorstraat, Coiffeur.
Begrafenls-Vereeniging
Aansprekers:
R. M. BOUMA, 2de Vroonstraat 9.
J. J. BUT, Breewaterstraat 57.
P. REINTS, late Vroonstraat 11.
Het Bestuur:
H. F. B. DISSEN, Gravenstraat 83.
A. v. WAARDEN, Laan 28.
P. REINTS, lste Vroonstraat 11.
FEUILLETON.
21.)
„Een oogenblik!" sprak deze, „ik
wil niet, dat iemand van die edele
dames en heeren eene slechtere ge
dachte van my zal koesteren dan ik
verdien. Het zy my vergund één vraag
tot u te richtentwijfelt iemand na
het gehoorde nog aan mijne identiteit?
Ik vraag u een onbewimpeld ant
woord."
„Voor de wet zou die misschien te
betwisten zijn," gaf Van Weert ten
antwoord. „Doch zedelijk mogen we
er niet meer aan twijfelon, of u is
werkelijk freule Juliana Renoy van
Vorden."
„Welnu, laat mij dan eenige woor
den mogen zeggen. Ik zou een roe
rend verhaal kunnen doen van het
lijden mijner jeugd maar dan zou ik
ondankbaar zijn jegens de Franconi's,
die mij steeds met liefde en toege-
I negenheid hebben verpleegd en be
handeld.
Zeker, het pad van een schoolrijdster"
loopt niet altijd langs rozen, vooral
in den beginne niet. Het is werkelijk
te zijn of niet te zyn. Genoeg, dat ik
later door de hartelijke toejuichingen
van het publiek schadeloos werd ge
stold. Of mijn leven altijd is geweest,
wat men onberispelijk noemt, betwijfel
Iele!. No.
C. ADRIAANSE, 4QQ III
Agent voor Hypotheekbanken. I«.U n Ifr
Malson VAN ALPHEN, Oljkstraat 34. nil
Conflseur Patissier.
P. BANDSMA, Zwaanstraat.
Brandstoffen handel
W. BIERENBROODSPOT, Spoorstr. 87 89.
Manufacturen, Heerenraode-artikelen.
C. DE BOER Jr., Koningstraat 29.
Boekdrukker.
A. COLTOF, Binnenhaven 1.
Mantels, BeddeD, Confectie, Kinderwagens.
L. COLTOF, Manufacturen- en Confectie-
Magazijn „de Bijenkorf', Spoorstraat 75-77.
H. DITO, Kruisweg.
Handel in ICruideniersw. en Gedistilleerd.
H. L. ELTE, Koningstraat.
Luxe Brood- en Banketbakkerij.
T. C. GOVERS, Kanaalweg.
Stoffeerderlj en Behangertj, Verhuizingen
M. A. GRüNWALD ZOON, Kanaalweg.
Grossiers in Koloniale Waren en Petroleum.
I. GRUNWALD, Kanaalw., Keizerstr. n n
Dames-Confectie en Manufacturen- 4IJ ®n O
Magazijn „De Zon"
H
A. i. H. VAN HAAREN, Keizerstraat.
Spekslagerij, Fijne Vleeschwaren.
„HELDERSCHE COURANT".
Koningstraat 29.
M. L. HEIJLIGENBERG, Spoorstraat.
Gasgloei-artikelen, aanleg v. Gas- cn Water!
P. M. HEIJLIGENBERG, Spoorstraat 91.
Handel in Rijwielen en Onderdeelen.
W. HEIJMAN, Hoofdgracht.
Banketbakkerij.
Gebrs. H00GERDUIJN, Middenstraat.
Glas- en Verfwaren.
ZE6ER H0UTER, Kanaalweg.
Banketbakkerij.
Stoom-Melklnrlchtlng „JONG HOLLAND".
Westgracht 31.
P. B. KAMPMEIJER, Hoofdgracht.
In Wynen en Gedistilleerd.
S. A. KANNEWASSER ZOON. nQn
Kanaalweg 148-149. Manufacturen-
Magazijn en Damesconfectie.
S. A. KANNEWASSER ZOON, Zuldstr. 82. npC
Manufacturen-Magazijn. fcOU
N.V. Grosslerderij v/h. A. KLIK,
Grossiers Kol. waren en Bakkersartikelen.
C. KIESEWETTER, Kanaalweg 174.
Behangerij, Stoffeerderlj, Verhuizingen.
Iilil. No.
DIRK KOPPEN.
GranchBazar, Spoorstr., Zuidstr.
A. TEN KLOOSTER, Ass. Apoth.,
v/h. De Bxe—Biersteker, Keizerstraat 93, "70
Drogerijen, Chemicaliën, O
Verplegings-Artikelen.
Firma P. J. LAFEBER, Zuidstraat.
Rijwielhandel, Smederij.
0. W. LAGERVELD, Zuidstraat.
Fruithandel.
VAN DER LEE's Wijnhandel, Spoorstr. 106. 4 CC
Grootesorteering Binnen-en Buitenl.Likeuien. D UU
R. Th. LUiJCKX.
Weststraat 61, Helder.
M
BERNH. MEIJER, Kanaalweg 97.
Manufacturen-Magazijn „DE STER",
201
BERNH. MEIJER, Spoorstraat 46.
Manufacturen-Magazijn „DE STER".
HERMAN NVPELS, Spoorstraat.
Civiele- en Militaire Kleedermakerij. Heeren- Al]
mode-artikelen. Indische Uitrustingen. s~w
F. VAN PEPERZEEL, Rozenstraat 33.
Handel in Kruideniersw. en Gedistilleerd.
A. P0STMA, Spoorstraat.
Fruithandel.
P. SCHAGEN, Oostsl.str. of 2e Vroonstr. 98.
Bier- en Brandstoffenhandel.
H. SCHOL Jr., Breewaterstraat.
Banketbakker.
„SEMPERFLORENS", HELDER.
Bloemenmagazijn Koningstraat 13.
Heldersche Vleeschhal, Spoorstraat.
(Gebrs. SLIKKER).
P. SPRUIT, Kanaalweg.
Boekhandel. Agent van „de Telegraaf'.
Firma A. J. SCHAAP, Keizerstraat.
Rijwielen en Automobielen.
J. W. THIJSSEN, Spoorstraat.
Stalhouderij en Sleeperij.
Hotel Cafe-Restaurant „DE TOELAST". 1Q7
Spoorstraat. 101
C. TROOST, Spoorstraat.
Hoeden en Petten.
C. VIS, Kanaalweg.
Banketbakker.
I. DE VRIES, Spoorstraat.
Kruidenierewaren en Gedistilleerd.
J. VAN WILLIGEN, Weststraat.
Huishoudelijke Artikelen, Galanterifin.
Firma H. WITSENBURG, Hoofdgracht.
Luxe Brood- en Banketbakkerij.
Aanbevelend, A. DOL.
Dames Knip- en Naai-Cursus, Kerkgracht 19.
Dames, the nog wenschen doel te nomen aan den CURSUS,
welke aanvangt 16 SEPTEMBER a.s., gelieven zich vóór dien datum
een 16 melden. Aanbevelend,
M. M. BRIZEE— TIMMERMAN, gedipt, leeraresse.
GarageGRAVENSTRAAT.
Aanvragen worden aangenomen Kanaalweg 89 en Keizerstr. 61
Beleefd aanbevelend, W. PRINS.
Wij nemen gelden in deposito. Rente tot nadere aankondiging
mei één dag opzegging 3
tien dagen 3'/2
voor drie maanden vast 3/2
zes maanden 33/4 7°
één jaar vast 4 7
■inn v }oj e uba s6epuoz s, j(00 'puedoeG
83IT31V
■ppaooid jj|8 u| us6u!)ooj6j8a esse|i| ajsg
■u!0|ds6u|uo)| jaq fiq 'ge ÏVVBISÖNINOX
'}eejBo)Oj
nzH mnm J3H0
BLOUSES, ROKKEN, PATRONEN,
PLISSEEREN, UITSLAAN.
Aflevering in 24 uur.
Dames SCHOEMAN,
Kanaalweg 23.
INGEZONDEN.
ik. Maar toch had ik onder mijne
kunstgenooten den naam van onge
naakbaar te zijn en ik ben dat steeds
gebleven. Dit heb ik in de eerste
plaats te danken aan de Franconi's,
die met angstvallige zorg over my
waakten, in de tweede plaats aan
mijn echtgenoot, in de derde plaats
aan my zelve. Een soort van goede
genius hield mij wel niet van licht
zinnigheid terug, maar toch van be
paalde laagheid. Kortom, terwijl mijne
dubbelgangster vergun me u zoo
te noemen, mevrouw, waarschijn
lijk eene vrooljjke, zorgelooze jeugd
genoot, had ik ook mijne gelukkige,
verrukkelijke oogenblikkenderhalve
.n wij op dat punt gelijk. Hoe ik
mijn man, dien ik hartstochtelijk lief
had, verloor, en om welke reden ik
Cora aan de zorgen van mijnheer
Van Weert en zyne vrouw toever
trouwde, doet hier niets ter zake en
zal u misschien wel bekend zijn. Door
oen toeval kwam men mijne geboorte
op bet spoor, ook dit is opgehelderd.
Ik ben er het lot dankbaar voor. Heeft
die ontdekking mij bevredigd Ik kan
moeilijk die vraag beantwoorden, nu
ik een oogenblik heb mogen staren
in dat leven der voorname klasse,
dat velen zoo schitterend en gelukkig
toeschijnt. Dit ééne blik heeft mij
veel geleerd. Ik heb de laagheid van
dien man, die zich mijn vader noemt,
in al zijn diepte gepeild. Hij moge
mij als zijn dochter erkennen, ik heb
een afschuw van dien man. Ik gruw
van zijn gemeenheid, ik verloochen
hem I En wat de bewijzen aangaat,
waarop voornamelijk de wettigheid
mijner geboorte gebasseerd wordt, die
ring en de kinderkleeren daar gaan
ze
En voor iemand het verhinderen
kon, wierp zij ze in het vlammend
haardvuur en zag met zegeyierenden
blik toe, tot het geheele bundeltje
tot asch was verteerd.
„En nu," vervolgde ze met een
zonnigen glimlach, „is freule Renoy,
of beter, wie men daarvoor hield, in
vlammen opgegaan en ik tart u, het
bewijs te leveren, dat ze bestaan heeft.
Alleen signora Baldini, de'schoolrljd
ster, is overgebleven.
Maar signora Baldiniging ze met
klaterende stem voort, „veracht u,
hoogwelgeboren heer, tot in het diepst
harer ziel. U, evenwel, mevrouw Van
Weert, dank ik voor hetgeen ge voor
mijn kind zijt geweest. Hare eenvou
dige daad heeft voor de moeder zoo
oneindig veel vertolkt, wat door geen
woorden kan worden weergegeven,
slechts door het hart kan worden ge
voeld. U heeft den naam van jonk-
vrouwe Renoy edeler gedragen dan
ik ooit doen kon, door den adeldom
uwer ziel. En ook u allen, die myn
kleine Cora in meer of mindere mate
eene plaats hebt gegeven in uw hart,
dankt de moeder daarvoor uit den
grond van haar gemoed. Vaart allen
wol, of liever tot weerziens Vergun
my voor het oogenblik afscheid to
nomen. Ik verzoek u dringend my
alleen te laten vertrekken en zelfs
Cora my niet te volgen. Als ik voor
het tegenwoordige mocht zijn heen
gegaan en gy", mevrouw, als gelukkige
gade en zalige moeder uwe kinderen
aan het hart drukt, wyd dan ook een
enkele gedachte aan signora Baldini,
de circus koningin 1"
Diep ontroerd liet ze haai- sluier
vallen en schreed naar de deur, doch
in den ingang gekomen, wendde ze
haar nog eenmaal om, sloeg haar
sluier op en allen als met één blik
omvattend, sprak ze langzaam, doch
op vasten toon:
„Het spijt mij, dat hier een mis
verstand heeft plaats gehad. Signora
Baldini heeft niets gezien en niets
gehoord."
Nauwelijks was zy vertrokken,
allen onder den indruk hare woor
den achterlatend, of de oude jonker
gaf Van Berken een wenk. Deze
haastte zich hem zijn arm aan te
bieden en naar zijn vertrek terug te
geleiden. Met een lichte buiging ver
wijderde hij zich, zwaar op den arm
leunend van zijn schoonzoon. Ook
tusschen hen werd geen woord ge
wisseld. Op de kamer gekomen, legde
hij een gesloten brief op tafel, zoo
danig, dat de luitenant bet adres niet
kon lezen trok zyn zegelring van den
vinger en legde dien er bovenop,
waarna h(j zich met behulp van zijn
schoonzoon te bed begaf. Nog één
maal richtte hij zich op en met dorren
vinger op den brief wijzend, sprak
hij slechts dat ééne woord:
„Morgen".
Duchtte de oude man een nieuwen
aanval en wist hy, dat h(j daaronder
bezwijken zou? Had h(j een voorgu-
Mljnheer de Redacteur 1
U zoudt my zeer verplichten met
de opname van 't onderstaande:
Maandag j.1. is weder eene familie
in rouw gedompeld door het ver
drinken van een jong milicien-ser
geant van de Vesting-art. in de
Noordzee vóór het badpaviljoen te
Huiduinen. Ook verleden jaar heeft
de zee aldaar hare slachtoffers gemaakt
en telkens komt het voor, dat per
sonen b(jna verdrinken wegens het
niet aanwezig zijn van een verant
woordelijk badmeester en reddings
middelen.
Zouden geen wettelijke bepalingen
kunnen worden gemaakt ter zake
het nemen van zeebaden?
In Zandvoort gelden o.a. de na
volgende
By onstuimig weer is het baden
in zee verboden, te beoordeelen.dooi
Burg. en Wethouders.
De exploitanten der badinrichtingen
moeten, wanneer en zoolang door
hen baden gegeven worden, op het
door hen gepachte gedeelte strand
steeds aanwezig hebben:
a. een roeibootje, hetwelk gemak
kelijk in zee gebracht kan worden en
goed zeewaardig is, te beoordeelen
door B. en W.
b. oen reddingsboei met lijn;
c. een lange stok, waaraan eene
lijn is bevestigd van minstens 50 Meter.
Gedurende het baden in zee zal
steeds een badmeester of badknecht
bij de badenden aanwezig moeten
zijnhij moet goed kunnen zwemmen
en voorzien zijn:
a. van eene schelle fluit of ander
schelklinkend of goed geluidmakend
instrument, waarmede de badenden,
welke zich volgens hun oordeel
te ver wagen, kunnen worden terug
geroepen
b. van een gordel met haak, waar
aan bevestigd is een lijn met een
stok of eene kurk, welke hij naar
personen, die in gevaar van verdrinken
verkeeren en die hij niet spoedig kan
bereiken, kan toewerpen;
c. van een scaphander, dien hij
steeds gedurende het baden moet
dragen enz.
Indien dergelijke bepalingen ook in
Huisduinen golden, zou ongetwijfeld
het aantal ongelukken tot een mini
mum beperkt blijven.
Met dank voor de plaatsing,
Hoogachtend
J. D. T. EEKMA,
le Luit.-adjudant Hl 20 R.-I.
SCHETSEN Uil 01 HECHTSZAAl.
Oud verhaal.
De oorzaak.
„Ja", zei de oude boef, terwijl hij
zich over de ruige wangen streek,
waar een „baard" van drie, vier dagen
op prikte, - „ja, zegt u dat nu wel,
maar over dat punt zou toch nog
heel wat te redeneeren vallen".
't Was een week of vier geleden,
dat hij „thuisgekomen" was uit de
„bajes" wel te verstaan, - ik had
de opmerking gemaakt, dat met wat
goeden, vasten wil, een mensch toch
wel boven-water kan blijven, 't Be
spiegelen over zulke dingen met be
jaarden boef was in den laatsten tijd
niet gemakkelijker. Hij dwaalde her
haaldelijk afzijn gedachten concen-
treeren op 't onderwerp, waar ik z'n
attentie voor trachtte te winnen, ging
steeds moeilijker, 't Was al een paar
jaar geleden, dat hij me aanbevolen
was door den advocaat, hem toege
voegd.
„Let nou eens goed op dien kerel",
had de jurist mij gezegd, - „ik wed,
dat je nog wel wat bruikbaars in hem
ontdekt, 't Is een menschelijk wrak,
dat weet ik, maar er zijn nog
overblijfselen van iets, dat weinigen
in hem zoeken zullen!"
En de ervaring had mij inderdaad
geleerd, dat advocaat gelijk had.
Uren-lang heb ik „geboomd" met
grijs-boefje, 't Vooruitzicht van een
stuk-of wat-biertjes, „vergoeding voor
den verloren tijd", monterde hem op.
Soms was hij mistroostig en stroef.
De oorzaken van zulke stemming
leerde ik eerst gaandeweg doorgron
den. Oude, teere herinneringen plaag
den, martelden hem wel. En het
zachtere, fijnere van zieleleven, voor
zulke sensatiön noodig, zullen niet
velen zoeken in het gemoed van een,
die alles en alles bijeengenomen
toch wel een jaar of acht tusschen
celwanden heeft doorgebracht.
Dien middag was hij in buitenge
woon gevoelige stemming, 't Kon
best wezen, dat extra rantsoen jenever
er ook schuld aan had. Maar toch
had ik opgemerkt, hoe hij, de man
van de circa acht celjaren, met tus-
schenpoozen van „thuiswezen",
ook in nuchteren toestand blijk kon
geven van invallen, opvattingen, die
maar zeer weinigen in cel-habitué
zullen zoeken.
„Zoudt U 't werkelyk denken?"
vroeg hij me, met iets medelijdends
in zijn w(jze van glimlachen „Ik
dacht, dat U meer kijk op menschen
en toestanden hadt". „Een kerel zoo
als ik jou heb leeren kennen" zei 'k,
„had best kracht kunnen vinden om
een ander leven te beginnen. Je weet
wel, Luk, wij praten ronduit tegen
elkaar, hé?... Dat was van begin
afaan afspraak. Ik wil je volstrekt
niet krenken, daarvan ben je
overtuigd. Dat weet ik. En 'k zegje
precies mijn meening. Waarom zou
't niet nog tyd voor je zijn om een
ander te worden Je hebt me
Neen, ik wil geen oude koeien uit
de sloot halen. Maar je herinnert je
toch dat gesprek, van een jaar zoo
wat geledenToen je me vertelde...1'
„Soedah!" zei oud-gediende, en nu
was de toon van z'n praten kortaf,
nydig, opgewonden.
Ik zweeg en wachtte af.
Hy keek me aan met zonderlingen
expressie. Klopte z'n pijp en stopte
een versche. 't Was of hij twijfelde
My taxeerend, of ik waard was zyn
geheim te hooren.
„Weet U", begon grijze boef plot
seling, als iemand die tot vast be
sluit is gekomen, weet U, hoe ik
tot mijn eersten diefstal ben ge
komen?. Ja, ik noem 't nu in Uw
eigen taal. Tot de allereerste?...
Ik wachtte nog steeds.
„Dat zal nu" zei oudgediende,
hevig-zware rookwolken uitpaffend
en met een stemklank, die ik nog
niet van hem gehoord had, zoolang
ik hem kende dat zal nu mis
schien zestien, achttien jaar geleden
zijn Misschien nog langerIk
weet 't niet precies. Hij was ziek.
Heel erg ziek. De dokter was geweest
en toen 'k hem vroeg, wat-ie dacht
van den boy, toen haalde ie de schou-
voel van zijn naderend einde? Nie
mand is bij zijn scheiden van het
leven tegenwoordig geweest. Den vol
genden morgen toch, toen Van Weert
zich naar zijne kamer begaf om t
te verzoeken zoo spoedig zyn toestand
zulks zou gedoogen, Hohenlo te ver
laten, vond hij hem dood in zijn bed.
De geneesheeren, die de schouwiDg
verrichtten, haalden de schouders op
en constateerden den dood tenge
volge van een beroerte. Gelukkig dat
daardoor zijn einde was verhaast. Hij
zou anders vermoedelijk het nog
overige gedeelte van zijn leven bed
legerig zijn gebleven.
Zonderling genoeg liet jonker
Renoy zijn zegelring na aan Cora.
In den brief stond, dat indien ze
kwam te huwen haar echtgenoot
dien zou bekomen, mits hij by zijn
geslachtsnaam zoude voegen: „Renoy
van Norden". Of die jonge dame aan
die voorwaarde zal kunnen voldoen,
zal de tijd moeten leeren, daar ze
tegenwoordig nog te jong is om aan
huwelijksplannen te denken.
Signora Baldini bleef by Franconi
tot een jongere schoolrljdster haar
vervangen kon, en dat gebeurde al
heel spoedig. Haar naam verdween
van het programma, haar roem smolt
weg in dien van opkomende circus-
sterren. In de eenvoudige mevrouw
Van Weert, die thans op een dorp
bij Nijmegen rustig hare dagen slijt
en voordurend met de familliön Van
Weert en Van Berken op den meest
vriendscbappelljken voet verkeert, zal
niemand de éénmaal zoo schitterende
circus-koningin herkennen.
Het voorgevallene op dien avond
op Hohenlo bleef steeds geheim. Het
drama daar afgespeeld, kwam nooit
voor het voetlicht der wereld, dank
zij de doeltreffende maatregelen,
door de beide schoonzoons van den
ontslapene genomen.
Franconi ontving een geschenk, dat
zijne stoutste verwachtingen over
trof.
De oude koetsier eene wekelljksche
toelage tot aan zye dood en hij zweeg,
deels uit eigenbelang, deels uit angst
voor „dinsigheid met de politie" en
hij was „een voorzichtig man".
Aan Elsa en Heinricn werd gele
genheid gegeven tot terugkeer naar
hun „Heimath". Zij weigerden elke
andere belooniDg en zullen het stil
zwijgen bewaren, vooreerst uit eer
bied voor de nagedachtenis hunner
meesteres en ten andere, omdat zy
haar wensch hadden vervuld en
hunne taak voor volbracht rekenden.
Voor Van Weert en Liane had
het gebeurde alleen dit gevolg, dat
de band der liefde hen nog vaster
verbond. Ze waren gelouterd uit den
smeltkroes der beproeving gekomen.
De dreigende onweerwolk, die plot
seling boven huw huwelijkshemel
was opgerezen, had zich ontlast zon
der hen te deeren.
dors op. Nu ja, dat zegt genoeg niet
waar?... En zij lag te grienen. Ze
was een mooi wijf in dien tijd, dat
kan ik U verzekeren. Ze bad van
dat echt-fijae prachtige, blonde haar.
Als de zon erop scheen, was 't kom
pleet goud, wat je zagEn van
die leuke, zachte blauwe oogen.
Aflju, - als je jong bent en je
houdt eenmaal van zoo'n wijf, dan
zie je natuurlijk niets anders dan
moois. Ik hield ook veel van 't kerel
tje. 't Was een aardig kindhoe
en wat dan ookdat zou niemand
hebben ontkennen. Ik had toen ik uit
de Oost kwam, een baantje gekregen,
't Was niet veel bijzonders, 't Gaf
niet meer dan een gulden of vier in
de week. Maar mijn gagemeut was
er. En Trui verdiende met borduren
voor den rijkdom nog watBor
duren dat ze konAls u dat gezien
had Prachtig, in één woord. Maar
de kleine moest versterkende middelen
hebben. Dat was had de dokter
gezegd, 't eenige.
Eieren, melk, bouillon, stout,
weet ik veel wat nog meer. En er
waren geen centen in huis. Ik had
myn gagements-akte al verpand.
En die kerel ging, als do centen
moesten ontvangen worden, meé.
D4t snapt u, hè?... Trui lag met
d'r behuilde gezicht op het handje
van den jongen, 't Was niet om aan
te zien. „Wacht maar meid," zei ik
„centen moeten er zijn. En ze zul
len er komen!" Ik naar den baas,
waar ik dat baantje had, van die drie
of vier gulden in week. Ik vertelde
hem 't geval. Ik soebatte, smeekte,
zanikte, griende, totdat ik misselijk
van mezelf was, dat kan ik je
met een woord van waarachting be
tuigen. Maar ik had net zoo-goed tegen
een steenen beeld kunnen praten.
Niks aan te doenEn hij, die
vent, zou misschien nog tenslotte
toegegeven hebben. Maar zijn vrouw
wou 't niet, zij presenteerde mij een
paar kwartjes. En als me dat niet
aanstond, dat moest ik maar voor
goed uitsnijden. Van bedelaars mosten
ze niks hébben. Die vent stond go-
woon-weg onder den plak. En in de
gang wou ie me nog een guldentje
in de band stoppen. Maar dat gaf
natuurlijk geen zier. Toen heb ik,
„ging oude cel habitué voort" - dien
avond wel een uur rondgezworven.
Thuis was alles nog oender. Het joggie
lag te hijgen en te hoesten. Ik wist
wel, er was toch niks aan te doen.
Maar ik kón nu eenmaal het verdriet
van de moedervan haar van
Trui..." Ik zag zijn lippen beven,
en ook, hoe er tranen biggelden over
de vale wangen met stoppelbaard
van enkele dagen.
„Afijn!" zei boef, zich toch weer
vermannend „'t verdere is gauw
verteld, meneer. Ik wist den weg
naar den baas z'n kantoortje en waar
het spie was geborgen. Ik bezweer
je"met een woord van waarachtig,
dat ik toen nooitAfijn, het verdere
begrijp je. Ik was gek van verdriet
en medelijden. Ik wachtte tot 'tnog
een paar uren later was geworden.
Het deurtje van kantoor was makke
lijk genoeg te forceeren. En in het
laadje vond ik over de zestig gulden.
Ik greep wat ik maar pakken kou,
zonder zelf te weten wat ik eigenlijk
had, maar 'k wist van den vorigen
dag zoo'ongeveer wat de baas had
ontvangen. Toen 'k 't huisje verlaten
woü en 'k al overlegde, wat ik voor
den joDgen zou koopen En hoe
blij Trui zou wezen Schittert mij
daar opeens een lantaarntje. Voel ik
myn schouders grijpen door vuistje
van klabak.
Een signaalNog twee manne
tjes komen aanschieten. En een volk
op de been, hoe laat 't ook al was!
'n Inbreker I 'n inbrekerschreeuw
den zy. Ik wou naar Trui en den
jongen. Ik worstelde al wat ik kon.
De bracelletjes aan. En bij meneertje
kreeg ik m'n portie.
Den volgenden morgen was 't of
al mijn ribben gekraakt waren."
Cel-habitué praatte rustiger, lang
zamer. 't Was of hij zich nu aan
denstroom zijner herinneringen
overgaf.
En ik waagde het niet erken 'k
volkomen hem te storen.
Na een poosje hervatte hij schier
fluisterend, heelemaal niet rood of
driftig meer
„Ik heb twee jaar gekregen. De
eiscb was liefst drie. Maar ik bofte
met den advocaat, dien ze mij had
den gegeven. Ik moet toegeven dat
was een knappe vent. Voor een jury
zooveel weet ik ervan had-ie
me misschien vrijgekregen
Ik wachtte nog steeds, zonder te
durven vragen het vervolg en slot
van boeven-verhaal, want ik voelde,
,Verder is er weinig te vertellen,"
zei Luk, „ik heb mijn twee jaar
uitgezeten."
Even keek ik hem-vragend aan.
„De jongen was allang dood, toen
ik weer vrijkwam," zei hij nog
nu op zachter toon dan ik nog van
hem gehoord had. „Al lang En
Hij had een hand vóór de oogen
gelegd. En 'k zag hoe tranen drupten
langs de gore, beverige vingers.
„Haar, Trui, heb ik eenmaal terug
gezien" zei by, maar terwijl hy dat
vertelde, was zijn stem buitengewoon
schor en onvast, by m'n weten. Ik
had haar overal gezocht. Ze had een
anderen naam aangenomen'tWas
in de Kalverstraat. Zy was geparfu
meerd, mensch, je bon haar een
uur in den wind wel ruiken aan-
len. U begrypt er alles van
Ik stak haar de band toeEinde
lijk had ik 'r gevonden. En toen
Hy kon niet meer praten.
Maar uit de onsamenhangende
woorden, die oude halfdronken boef
uitbracht, kon ik opmaken, dat Trui
hem de rug had toegedraaid. Hem
had uitgelachen. Met een gilletje van
honende spotterny een „thea-room"
was binnengevlogen om aan de ver
volging van straatschooier te ont
komen.
Oude boef knarste op z'n houten
tabakspijpje om zyn wilde uitbarsting
van vlijmende zielesmart te be-
heerschen.
Maar hij snikte als een kind by de
oude herinnering.
Toen heb ik myn hand troostend
en vriendschappelijk, toen eerst
begrypend - op zyn gore, sidderen
de knuist gelegd.
En nog altijd schaam ik my niet
over die opwelling van medeiyden
Ma3tbb Cobbkau.
