Erdal
HERMAN NYPELS,
Passage bespreking
2e PLANTENVEILING
WEEST OF UW HOEDE!
H. JACOBS ZOON,
Agent P. B. Kampmeijer,
E. OOSTENDORP ZOON
Mijn officieele Vrouw.
Geheel-Onthouderszangkoor „Ons Doel".
Hooi-Watersnoodcomniissie.
Keizerstraat 90.
HeldersBelang.
COMPLETE
INDISCHE UITRUSTINGEN.
De Heldersche Bank
JOH. BRANDS,
OPRUIMING
Meubel- en Tapijt-Magazijn van
C. J. GRAAFF,
„HELDRIA".
T. van Zuylen,
TELEGRAAF
R. BAKKER Dz.
R. RAKKER Dz., Keizerstraat 56.
Directeur C. W. RUSTING.
UIT1I A C D lü ter gelegenheid van
I I V U L IV I n <bl het 3.jarig bestaan
op DONDERDAG 30 MAART 1916,
's avonds acht uur in 't „CASINO"-GEBOUW.
Mat welwillende medewerking van
Mevrouw RACHEL COPPIJN (Alt)
Den Heer J. A. v. d. VLIET (Piano)
en van een STRIJKKWARTET
|Di HumL B. I. POLAI. VioolI. OVERTOOM, VittlI. M. NuLLER, lil in OVERTOOM. Collo).
Entrée 20 cent. BAL na.
Chr. Bond van Bakkersgezellen, Chocolade- en Suikerbewerkers in Hederland.
GROOTE OPENBARE VERGADERING
op ZATERDAGAVOND 8 APRIL, gabouw „IRENE", Hoogstraat.
SPREKER: de Heer A. HANEMAAIJER,
Secr. H. B.van Rotterdam.
onderwerp: Vakorganisatie; Waarom Christelijk.
Deze vergadering is toegankelijk voor allen i/b. Bakkersbedrijft, en het
bedrijf voor voedinga- en genotmiddelen betrokken personen.
Debat vrij. Aanvang 9 uur.
Namens het Bestuur der Afd. Helder,
Secretariaat:
Bloemstraat 7.
P. LEIJDECKERS, Voorz.
C. PIETERS. Secr.
De Sub-Commissie voor de Vee
verzorging te den Helder maakt
bekend, dat veehouders uit het
Koagras, die vee gestald hebben uit
de overstroomde streken, nog tot
10 April a.s. gelegenheid hebben
om tót den vastgesteldan prijs bij
genoemde Commissie Hooi aan
te koopen.
In- en Verkoop van
Te koop en te zien: des morgens
van 10 tot 12 en des avonds van
6 tot 8 uur.
Wilt gij in slijk en vocht
Uw schoeisel bewaren
Moet gij vooral
Geen Erdal sparen.
zwart geel bruin.
Glaeé mm Tricot
op
Woensdag 5 April 1916,
voorm. 10 uur, aan het KONINGSPLEIN,
te Helder, van een groote partij
kerngezonde planten
w.o.Rhododendrons, hulst, struik,
stam- en klimrozen enz., enz.
Alles afkomstig van de bekende
kweekei Ij „Rozenlust" te Heilo.
Oeurw. W. BIERSTEKER,
TE KOOP:
hot HUIS Prins Hendriklaan 5.
Door ondergelegen werkplaats zeer
geschikt, in verband met uitoefenen
van een bedrijf.
JTe bevragen Spoorstraat 106.
■Illllllll
Hoest.
Hoe gemakkelijk kan §s|
Hl men den hoest iodi ver-
=e= zaditen of voorkomen: g
H W'ybert-tabletten verfris-
1H scben, werken oplossend
en heffen de neiging tot
1= hoesten op.
BU alle apotheker» E£rj
en drogisten 4 60 cent.
Wybert
Tabletten
MÊKÊÊÊKMÊÊKM
Het Bestuur der Vereeniging „Hel
ders Belang", verzoekt pensionhouders
of hen die gedurende de zomermaan
den kamers wenschen te verhuren,
aan den penningmeester van boven
genoemde vereeniging den Heer J.
VAN WILLIGEN, Weststraat alhier,
opgaaf te willen verstrekken van den
huurprijs dier kamers per dag en
per persoon zoowel metalszonder
pension met het oog op het samen
stellen van een pensionaat.
Telef. Interc. 140,
HELDER.
Levering onder garantie.
Vraagt prijscourant.
Wij belasten ons met den aan-
en verkoop van effecten en het
verzilveren van coupons. -
MUZIEKLEERAAR.
Verhuisd m Kerkgracht 5
naar Kroonstraat 12.
Bij A. BLIKKENHORST
is verkrijgbaar
vet SCHAPENVLEESCH 45 ct., LAPJES
50 ct., STUKJES 55 ct., KALFSVLEESCH
50 ct., CARBONADE 35 ct.
Alles per 5 ons.
Langectraat 46 HELDER.
Geacht Publiek I
Geen verstandig ruenacli stoort zich daaraan,
Hooge prijzen ontvangen daar komt het op aan
Indien tl' dus naar hot onderstaande
Niettegenstaande
de belangrijke
prijsverhooging zijn wij, zoolang
de voorraad strekt, nog in de
gelegenheid onze bekende
Behangselpapieren
aan te bieden zonder verhooging.
Aanbevelend,
GEBRS. BAKKER,
Koningstraat.
(goed wilt kyken,
Zal U dit ten duidelijkste blUken-
Oeen praatjes ol" vleiendo woordjes bezigt
IJ. DE J0NGH met de voorletter J.
Hij betaalt de U de hoogste prijzen,
Zorgt voor Uw portemonuaie.
Ondergateekenda betaalt voor onder
staande artikelen de navolgende prijzen:
linnen kannen (compnsitie) nn
oud lin12.10
Rood koper. 1.56
Brons koper1.10
Geel koper (zwaar)O.BO
Geel koper [licht]D.GQ
Oud link (irjjblijftnil nn nukl) „0.65
Oud lood idem 0.51
Matrashaar 0.65
Wollen kousen en dekens mui.) 0.95
Vodden [dooi elkaar met wol] „0.21
Vodden [zonder wol)0.21
Katoenen nn bonten0.15
Oud tapijt0.01
Oude gonje3'et.
Ond touw van 10 tot 10 ct.
Boeken en couranten4 ct.
Oud ijzer1,2 en 3 ot.
Alles per kilo.
Speciaal adres voor gutta percha, rub
ber en gummi. Beeft ook de hoogste
waarde voor alle ongeregelde goederen,
alsmede voor huisraad en inboedels en
knap gedragen dames- en heerenkleeding.
Adres J. DE JONGH,
Koopman, Bassingracht no. 30.
Briefkaarten worden vergoed.
Laat zich aan huis ontbieden.
Het vertrouwdste
Rood koper 152
Geel koper, zwaar 75
licht 55
Zink vrljblljvead 75
Lood46
Kousen en dekens
vrijblijvend 90
Vodden zonder wol 17
Vodden met wol 27
(0 Haar 60
"3 Weegt eerst Uw goed
O voor U het brengt.
Bij niemand zulke reuzen-
prijzen dan bij JACOBS ZOON
voor huisraad, rommeling, oud
goud, zilver, gedragen klee-
ding, boeken, couranten enz.
Laat zich aan huis ontbieden.
LANGESTRAAT 10.
Speciaal adres
voor OVERHEMDEN naar maat.
OVERHEMDEN met piqué borst
f 2.85, prima kwaliteit
in het
SPOORSTRAAT 74.
Groote geschilderde Linnenkast,
f15.00 per stuk.
Groote geschilderde Tafels,
f 3.50 per stuk.
Mooie Schilderijen f 1.25 p. stuk.
Portretlijsten 15 ct. en duurder.
Gaatjesstoelen f 1.50 per stuk.
Zeilen, Karpetten, enz.
Alles zeer goedkoop.
KIEZERSLIJST.
Burgemeester en Wethouders van
Helder brengen ter kennis van be
langhebbenden
dat de Kiezerslijst met supple
toire Kiezerslijsten en de alphabeti-
sche lijsten van hen, die krachtens
de artt. 2 en 3 der Wet van 24 Fe
bruari 1916 (Staatsblad No. 81) van
de nu nog geldende Kiezerslijsten
zijn afgevoerd, en van hen, die daarop
zijn gebracht, vanaf heden tot en met
21 April a.s. op de Secretarie ter
inzage nedergelegd en in afschrift
n betaling der kostenverkrijg
baar zijn;
b. dat tot en met 15 April ,a.s.
een ieder bevoegd is bij hen verbe
tering van de Kiezerslijst en supple-
toire lijsten aan te vragen, op grond,
dat h|j zelf of een ander in strijd met
de Wet daarop voorkomt of niet be
hoorlijk voorkomt.
Helder, 23 Maart 1916.
Attentie s. v. p.
Geachte Plaatsgenooten!
Ondergeteekende maakt u bekend,
dat hij van af heden niet meer
compagnon is met M. BUITENKANT,
en in hoegenaa'md geen enkel opzicht
in relatie staat met hem.
Van af heden worden
REUZENPRIJZEN besteed!
Daarom geaqht publiek is het
juiste adres
S. JACOBS, Langestraat nr. 10.
HAARH ERSTELLER.
Beproefd middel tegen het uitvallen
en tot bevordering van den hergroei
van 't hoofdhaar, blijkt steeds het beete.
Per flacon 50 cent.
Alléén verkrijgbaar bij:
Spoorstraat, Coiffeur.
voor
MU- Nederland,
Rotterdamsche Lloyd
en Amerika-Lijn.
Hoofdgracht 37.
Ter dekking beschikbaar
de zwarte geprimeerde HENGST
Stamboek No. 983. Dekgeld f 12.50.
S. BIERSTEKER,
KOEGRAS, JULIANADORP.
Goedkoopste adres voor
Prima Tafelrijst per pond 14 ct.
Java 16
Goede 15
0E BOER's Gemalen Javarljst
per pondspak 15
Grle8meol per pond '17'/s
Havermout 14
Parelgort 14
Boekweit liter 22
Gort 23
Beleefd aanbevelend,
LANGESTRAAT 29 - HELDER,
betalen vanaf heden de
volgende prijzen:
p. 1.6.
Rood kopei
Zwaai goal topoi
Licht gooi koper
Zink
Lood
Gebroide wol on
wollen dekens
Vodden met wol
Goede Vodden zonder wol II
Oude tapijt 5
genie 3
boeken en couranten 3'
Matrashaar 65
Tamme Konijnenvellen 15 „stuk.
Aanbevelend,
E. OOSTENDORP ZOON.
Laten zich aan huis ontbieden.
Snoepen.
'tls gebeurd in vroeger tijd „in
een oud stadje langs de watergracht",
zooals het luidt in Gorter's Mei. Toch
is het een minder poëtisch verhaal,
dan dit dichtwerk.
De handelende personen zjjn een
welgedaan groenteboer en een net
dienstmeisje. De eerste dreef zjjn
volgeladen schuit. dagelUks door de
gracht, meerde ze vast aan de op
het water uitkomende achtertuintjes
van de huizen zijner klanten, stapte
dan aan wal en begaf zich langs de
keurige grintpaadjes naar de propere
keukens om de orders van den dag
af te wachten.
Zoo kwam hij ook eiken dag in
het huis, waar Betje diende laten
we haar zóó maar noemen' en
was het toeval of opzet, altijd.kwam
hij om een uur of een, juist als de
familie aan de middagtafel zatmen
at in dat huis vroeg.
Betje wasteen voortreffelijke keu
kenmeid. En daarom zag mevrouw
het door de vingers, dat ze heel erg
snoepte. Maar als het wel eeüs de
spuigaten uitliep, dan onderhield me
vrouw haar over die kwaal.
Kreeg 'ze niet genoeg te eten?
Dan kon ze nog meer krijgen al
vond mevrouw, dat Betje nog meer
naar binnen kon werken, dan haar
eigen man. Over dat vele eten, wou
ze niets zeggenals dat zoo in 't
meisje 'r gestel lag, dan moest ze
het hebben, al begreep ze- niet, waar
zè 't liet.
Maar 't snoepen was onbehoorlijk.
De eene dag moesten de rozijnen het
ontgelden den anderen dag de kren
ten. Dan bleek er weer een gat te
zijn in de suiker en eens was het
zelfs gebeurd, dat er een heele moot
sucade was verzwolgen, hoewel Bet
altijd zei, dat ze niet van sucade
hield en de kleine snippers zorgvuldig
uit 'r Zondagsche krentenbolletjes
wipte.
Ja 1 Dat ontkennen van Betje, dat
was een tweede en misschien nog
ernstiger grief van mevrouw. Dat
ze snoepte, dat was desnoods te ver
geven. Ze hield zelf te veel van zoe
tigheden om dat niet te bergrUpen.
Maar dat Betje stijf eD strak volhield
en bleef volhouden, dat ze nooit iets
weg nam en niet meer at, dan ze
kreeg, dat griefde mevrouw.
Eerst vroeg ze het vriendelijk en
werkte op Befjes gevoel, wees haar
op 't verkeerde en op de gevolgen,
die het hebben kon. 't Gaf niet. Betje
werd direct boos en zei, dat de kin
deren het wel zouden gedaan hebben.
Maar die deden het niet; konden het
niet gedaan hebben. Dat bleek, toen
ze eens zes weken ziek lagen, alle
drie, en 't snoepen rustig doorging.
Soms werd mevrouw booB en dreigde
ze met ontslag. Maar toch niet al te
dikwijls, want behalve dat snoepen
en liegen, was Betje de voortreffelijk
heid zelf en dus moeilijk te vervangen.
De lezer zal al wel begrepen hebben,
dat het de groenteboer was, die
snoepte, maar de manier, waarop dat
uitkwam was hoogst vermakelijk en
de moeite van het vertellen waard.
De man legde het heel handig aan
en wist maanden lang het betrappen
te vermijden niet alleen, maar ook
alle verdenking van zich te houden.
Hjj zag er vertrouwenswaardig
genoeg uit en het zelf door en door
fatsoenlijke Betje was nooit op de
gedachte gekomen, dat hij het was,
die haar de snoepreputatie had be
zorgd.
De man kwam zooals gezegd
onder etenstijd, wanneer de heele
familie aan tafél en dus veilig bijeen
in de huiskamer zat. Alleen Betje
was in de keuken. Het eenige wat
nu gedaan moest worden om ,vrU
spel te hebben, was, Betje ook naar
binnen te sturen. Dat was natuurlijk
niet moeilijk. Met een volle mand,
gevuld met specimina van alle op
zijn schuit aanwezige groentensoor-
ten, werd de dienstmaagd eiken dag
naar binnen gestuurd en dan koos
roevrouw op haar gemak - en
bijgestaan door man en kinderen
de groente uit voor den volgenden
dag. Dat duurde altijd wel een kwar
tiertje en dat was tijd genoeg om te
snoepen. Van zijn eigen waar was
hij ook lang niet vies, want heel
dikwijls schepte hU een lepel groente
uit de pan én liet dat naar zijn maag
verhuizen. Belde de familie dan later
om nog wat groente, dan kwam
Betje .gewoonlijk met een miniatuur
portie voor den dagen kon mevrouw
zich er weer over verbazen, dat die
1 toch zoo vreeselijk veel at. De
ooren van hun hoofd.
Maar dat snoepen uit de pan bracht
hem ten val. Op een goeden dag was
hij wat later dan gewoonlijk en Betje
had al voor de tweedemaal opgediend.
Toen ze weg was Daar binnen wou
hij weer zUn slag slaan en een flinke
hap van dev spinazie nemen, die hij
den vorigen dag had verkocht.
De lepel stak hij in de paneen
schepde lepel kwam vol naar boven
Hap, zei de man en stroopte met de
lippen de schep schoon.
Toen Betje terug kwam uit de ka
mer gauwer dan anders vond
zeden groentemanschuimbekkend
in de keuken staan, zijn heele gezicht
verwrongen van angst. Met de hand
was hij bezig putsjes water uit de
kraan in z(jn mond te wippen. Steeds
meer begon degroene zeep te schui
men, de klodder groene zeep, die Betje
vast met den groentelepel uit het
vaatje had geschept en in de pan gezet,
voor het vatenwasschen.
In een oogwenk overzag ze de
situatie. Groenteman snoepend van
zijn eigen spinazie en happend in de
bijtende, zure, wrange groene zeep.
Schaterlachend is ze naar binnen
gevlogen om de familie te roepen en
meneer en mevrouw en alle drie de
kinderen hebben ter volledige rehabili
tatie van hun dienstmaagd, den bra
ve maar snoependen groente
man om het hardts uitgelachen.
Och mevrouw was niet kwaad,
en Betje ook niet. Ze bleven den netten
en goed goed leverenden groenteman
respecteeren, al had hij dan ook die
eene kwaal waarvan Betje hem nu
zü het per ongeluk zoo goed ge
nezen had. T. B. („H.blad.")
De Dultsche trainen, die zoo
precies op tijd rijden..
Dat is toch maar prachtig in
Duitschland 1 En als je dan van over
de grenzen terugkomt in ons land,
dan begint dadelijk het gesukkel
weer. De treinen 'n kwartier, 'n half
uur te laat. Wat drommel, wat in
Duitschland kan, zou hier toch ook
mogelijk zijn.
Zeker, zegt „Ons Land", zeker is
het mogelUk. Maar zoudt ge den
prijs er voor willen betalen Want
dan moet geer wat voor over hebben.
Wilt gij Pruisische preciesheid op
de Pruisische wijze bij de treinen be
reiken, dan moet gij allereerst odzö
geheele staatsorganisatie veranderen
naar Pruisisch model.
Vervolgens moet gij de geheele
democratie overboord gooien, want
de straffe organisatie die spoorwegen
is voor een belangrUk deel daaraan
te danken, dat het Pruisische volk
zoo weinig macht beeft en dat de
volksvertegenwoordigers dus ook zoo
weinig te zeggen hebben over die
organisatie.
Als gU dit alles nu gedaan hebt,
zijt gU er nog lang niet. GU moet nu
het geheele Pruisische militarisme
overnemen, de vrees voor den meer
dere en den in vleesch en bloed
overgeganen geest van discipline. En
gy moet dan, evenals in Pruisen, van
dé spoorwagen een bUwagen voor het
leger maken, waar de sergeants en
de adjudanten als stationschef, chef
van het goederenvervoer, hoofdcon
ducteur enz. een plaatsje krUgen
nadat zU hun tijd in het leger hebben
uitgediend.
En nóg zUt gU er niet. Want nu
moet gU ook het publiek van dien
eigenaaidigen eerbied voor de uniform
doordringen, die het Duitscbe reispu-
bliek zooveel gedweeër maakt dan het
onze.
Nu nog een stuk of tien kleinere
hervormingen enuwtreinen komen
op tijd, net als in Pruisen.
Of er geen andere methode is?
Zeker. En die is heel wat eenvou
diger, al heeft zy niets Pruisisch. GU
moet de menschen opvoeden tot hot
besef, dat het ook hier „een voor allen
en allen voor een" is', dat elk persoon
lijk plichtsverzuim onschuldige slacht
offers maakt. Ons volk is niet zoo
dwars. Doch het moet eerst begrij
pen. En aan deze opvoeding laat men
zich in Nederland veel en veel te
weinig gelegen.
FEUILLETON.
Naar het Amerikaansch van
RICHARD HENRY SAVA9E.
BOEK I.
HET OFFICIEELE HUWELIJK.
HOOFDSTUK I.
1)
De Bruid.
Wij huiverden allen in de koude
winterlucht, terwijl de ratelende wie
len ons door de vlakten van Oost-
Pruisen voortrolden. Onze lange snel
trein naderde het. grimmige oude
Koningsberg. Hoeven en dorpen, wou
den en beken, moerassen en rivieren
vlogen in wilden galop voorbij.
In reisdekens gewikkeld, gemakke
lijk gezeten in de zacht gepolsterde
kleine coupés, hielden de reizigers
uit alle landstreken zich bezig met
rooken, dutten, brommen of prateD,
al naar den bizonderen lust van de
leden van dit bonte gezelschap. Ik
had weinig van mijn medereizigers
gezien, want de indeeling in afzonder-
lUke wagens belet in Duitschland de
onderzoekingstochten door den trein,
die wU in Amerika ondernemen.
Het ongewone uur van middernacht
is 'uitgekozen voor het vertrek van
den sneltrein van Berlijn naar St.
Peteraburg. Hierin erkende ik de
trotsche verachting voor het
van het publiek bij de Duitsche spoor-
wegbesturen.
Terwijl ik mU naar het station in
de Friedrichstrasse begaf, had ik nog
een half uur om mijn vrienden in
de Russische hoofdstad kennis te geven
van myn vertrek uit Berlijn, en een
doorreisbiljet te nemen via Eydt-
kuhnen naar het nieuwe Parijs aan
den oever der Newa. Nu, een nacht
in een weelderig ingerichten coupé
eerste klasse was niet erg voor een
oud-militair.
Ik bereidde my op mUn Russische
tocht voor met een goede reisdeken-,
een hapdvol van de minst slechte
sigaren die ik krijgen kon, een paar
deeltjes Tauchnitz en eenige Fransche
romans als pikante saus bU het
overige. Een groote veldfleech werd
gevuld en zorgvuldig in den zak van
mUn warmen ulster geborgen. Het
was half October en in den mane
schijn zag het schrale steenachtige
veld er hongerig uit, alsof al wat
leeft, was doodgevroren. Mijn. reis
makkers waren twee knappe, flinke
Russische officieren met blanke handen
vol juweelen ringen,die naar hun
geboorteland ierugkeerden, na een
bezoek aan het verrukkelUke Parijs,
zoo geliefd bU eiken Rus, die met
verlof uit is-
Ik maakte het mij gemakkelijk op
de breede, zachte bank aan mijn kant
van den coupe en viel spoedig in
slaap, terwyl myn buren zich bezig
hielden met het maken van papieren
cigaretten en het prateo over win
kels, over meisjes met wie zij kennis
gemaakt hadden, en over nationale
zaken, met de brutale vrijheid, die
de Russen zoo graag in den vreemde
tentoonspreiden omdat de luxe
hun thuis onder de Ijzeren roede van
den „Witten Czar" verboden is.
BU het aanbreken van den dag
ontvingen ons de oude wallen van
Koningsberg (de plaats waar de
Pruisische vorsten gekroond werden).
Langs en over grachten kwamen wij
door zwaar versterkte vestingwerken,
langzaam in het hart van de laatste
groote stad van het krijgshaftige
Pruisen bU de Russische grenzen.
Na het ontbyt namen myn mili
taire medereizigers opnieuw hun toe
vlucht tot de genoegens van het
„baccarat" en hun eeuwige cigaretten.
Uit hun gesprek vernam ik dat zij
waren kapitein Gregory Shevitchen
luitenant Alexis Michaelovitch van
de „bloem van het leger", de Russi
sche keizerlijke garde.
In het eigenaardig goed Fransch
van hun natie, spraken zij over al
gemeens onderwerpen, terwUl de
wisselende kaarten de bestemming
aanwezen van het geld, dat niet in
Parijs uitgegeven was.
In mUn boek kykend en myn si
gaar genietend, stelde ik als gewezen
Amerikaansch officier veel belang in
hun gesprek, daar ik hun romantisch
land voor de eerste maal bezocht.
Terwijl ik traag de vervelende blad-
zUden omsloeg, hield ik mijn ooren
open.
ZU bespfaken de benoeming tot
hoofd der Russische geheime politie
van een gevreesden bullebak, wiens
boosaardigheid bekend was.
Deze heer, hoewel een Duitscher
en niet van Slavische afkomst, had
een onbepaalde macht, zelfs in dit
despotische land. Uit z{jn verborgen
nest in St. Petersburg trof de on
zichtbare hand van dezen Machiavelli.
ZUn hooge rang, groote macht en
gewichtige betrekking gaven hem
vrUen toegang tot den nieuwen czar:
overal waar zijn bliksem trof, was
het in diens verheven naam.
„Gegory," zeide Alexis, „er is mU
verteld, dat de Nihilisten tegenwoor
dig erg druk zUn, en met alle macht
hun best doen om hun gemeenschap
per post en. telegraaf te herstellen,
die Loris Melikoff afsDeed."
„Dat is zoo, antwoordde Gregory,
terwUl hy in zijn kaarten keek met
de zucht tot winstbejag van een
slimmen Rus. „Die arme duivels kun
nen onze grenzen niet over, zonder
gevaar te loopen, levenslang naar
Siberiö gezonden te worden, of
nog erger. Het nieuwe hoofd der
politie is zoo wUa als Bismarck en
zoo sluw als Vidocq."
Gregory rolde nadenkend zUn ciga-
ret en fluisterde: „ZU moeten nu een
wanhopige poging wagen, om op een
of andere manier over de grenzen te
komen. ZU moeten noodzakelijk de
gemeenschap weer herstellen. Zij
moeten een nieuwen code vaststellen
van teekens en cUferschrift of hun
samenzwering voorgoed opgegeven.
Geld hebben zU in overvloed en
zeer slimme agenten ook."
„Dat is waar," stemde de ander
toe, terwijl hij gaf. „Mijn oom, de
ambassadeur, hee/t mU verteld, dat
er onder ons telegraflstencorps leden
van hun verbond zijn, en die zijn
voor hen natuurlijk van onbereken
bare waarde."
„Al zUn zij ook nog zoo slim,"
antwoordde Gregory, „het nieuwe
hoofd der politie is nog slimmer. Hy
lacht ze allemaal uit."
„Tenminste, als zij hem niet eerst
vermoorden," zeide Alexis, zUn win-
nenden kameraad met een gesmoor-
den vloek een handvol gekreukeld
bankpapier overreikendhet liep
hem erg tegen.
Gregory lachte, terwUl hU de roebels
natelde en in den zak stak.
„De Nihilisten zullen niet veel ge
lukkiger zUn dan gU, oude jongen I
GU weet nog wel, den fraaien salon
van Prinses Troubetskoi te ParUs?"
Alexis glimlachte en streelde met
voorliefde zUn blonden snor, by de
herinnering aan vroegere verove
ringen.
Het was alsof er op de lippen van
den knappen officier nog gestolen kus
sen zweefden.
„Nu," ging de kapitein voort,
„menig dik pak blauwe briefjes van
de Banque de France, afkomstig van
de „Haute Direction" is door die
blanke handen, met juweelen ringen
gegaan. Zij levert afschriften van
hun plannen. Ik heb zelfs gehoord,
dat zU informaties moet hebben, die
weldra zullen leiden tot gevangen
neming van HU zag my' wan
trouwend aan, liet zijn stem dalen
en fluisterde zijn makker eenige
woorden in, die ik niet verstaan kon.
„BU St. Wladimir!" riep Alexis,
„de vrouw, die de geheele politie
heeft zoeken in handen te krijgen,
sinds den dood van onzen geliefden
keizer? Als zU haar vangen, zal het
een mooi hapje zUn voor den beul.
Men zegt, dat ze eruit ziet als engel
„Ja!" viel kapitein Gregory in,
met een uitdrukking van verlangen
op zy'n Tartaarsch gelaat. „In dat
geval kon het mfj niet schelen, als
ik de beul was." De officieren pakten
hun goed by elkaar want w(j waren
dicht b|j de laatste grensstad.
„Vlegels I" dacht ik, „ik zal weldra
van uw akelig gezelschap bevrijd
zijn, en van uw praatjes, die van in
triges en afschuwelUkheden aaneen
hangen." Ik keerde tot myn roman
terug, want ik gevoelde persoonlyk
geen angst of twijfel bU myn aan
komst in Rusland. Ik was de geluk
kige bezitter van passen, behoorlyk
en regie, geviseerd door de Russi
sche Ambassade te Pary's. Ik had
ook warme aanbevelingen aan mUn
aangetrouwden bloedverwant, Con-
stantine Weletsky, raadsheer van den
czar, vroeger page van de overledene
hoogvereerde keizerin, en nu nog in
hooge gunst staande bij de keizerlyke
familie.
Deze en andere brieven van intro
ductie zouden voor mij den „betoo-
verden kring" van St. Petersburg
opendenwant mR|n dochter waagge-
trouwd geweest met den eenigen
broeder van Weletsky, Basilius, een
dapper jong officier, die zfjn bataillon
had aangevoerd in den Grevitska-pas
bij Plewna, en toen in het verre
Oosten was gestorven, zijn vrouw
als weduwe met een kindje achter
latend. Mfjn dochter had dien edel
man in Japan ontmoet en was daar
met hem getrouwd.
Het was in haar belang en om
haar eens te bezoeken, dat ik voor
het eerst in Rusland kwam.
MUn vrouw was te Parijs gebleven.
Zy vreesde de gestrengheid van den
noordelUken winter, en wachtte be
richt van mfj, voordat zy besloot,
ons kind te gaan bezoeken, dat
slechts een paar weken bU ons in
Amerika gebleven was, vóór zU naar
haar nieuw tehuis en vreemde hoe
wel vriendelUke familie vertrok,-op
de tfjding dat haar man in Azië was
gestorven in den dienst van zijn
land.
Luid bellen en gillend fluiten kon
digden onze aankomst te Edytkubnen
aaD, op de grens van het Heilige
Rusland. Hier verandert -de weg bU
een standaard van zes voet hoog,
als om iederen plotselingen inval te
voorkomen. Om van den standaaard
over de Russische grenzen te komen
kost altijd oponthoud.
Twee en een half nur wordt er
berekend voor het onderzoek van
bagage en passen.
(Wordt vervolgd).
