Passage bespreking
HERMAN NYPELS,
a 10 cents
THEE
L Brandsma.
ONMISBAAR
Ingebruikname niCUW Orgel,
op Woensdag 17 Mei a.s., des avonds 8 uur.
Vereeniging
„Ambachtsschool voor Helder en Omstreken".
Algemeene Vergadering
op WOENSDAG 17 MEI a.s.,
„O. S. W."
Nutsspaarbank
Agent P. B. Kampmeijer,
Thee —-I is
Verkooplokaal a. i Loodsgracht.
Publieke Verkooping
VOOR KLEIN HANDELSDRUKWERK
ZOMERBLOEMEN.
Bij VAN LEIJEN
3 nieuwe
BILJARTEN.
Keizerstraat 90.
f 1.25,1.75,2.50,3.00
f 2.50,3.50,4.50
n, zwart en gekleurd, f 3.00, f 4.50
fngelsche Sportpettenf 0.80,1.25,1.75,2.25
P. VAN DEN BRUL, Amsterdam,
W. BIERENBROODSPOT, Spoorstraat 87-89
Illllllllllllllllllllllllllllll
DIENSTREGELINGEN
De Heldersche Bank
Mijn officieele Vrouw.
in de Geref. Kerk (Spoorstraat),
Voor zoovar de ruimte toelaat, kan aan niet-Leden der Kerk,
welke bij de ingebruikname tegenwoordig willen zijn, daartoe
gelegenheid worden gegeven, tegen een entróe van f 0.20
per persoon (voor toegangsbewijs en programma), welke ver
krijgbaar zijn gesteld bij den Heer R. JONBKEES, Paarden
straat,'of bij den ingang der Kerk.
HET ORGEL-COMITÉ.
des avonds 8 uur, in de school.
De wnd. Secretaris,
R. KASTELIJN.
Ned. Nat. Wsrklisdsn-Verseniging
Algemeene Vergadering
op DINSDAG 16 MEI, 'savonds
8 uur ia de Bovenzaal.
Agenda
Herziening Algemeen Reglement.
Getrouwe opkomst beleefd verzocht.
HET BESTUUR.
Polderweg.
GEOPEND:
alleen voor pensioenen
iéderen Woensdag,
n.m. van 7 tot 8% uur,
en
iederen Zaterdag,
n.m. van 7 tot O uur,
voor het Inbrengen en afhalen
van gelden.
voor
MU- Nederland,
Rotterdamsche Lloyd
en Amerika-Lijn.
Hoofdgracht 37.
onovertroffen van kwaliteit en zeer
waterhoüdepd, 80, '90 en 110 cent
per pondf
Pakjes van 1 - 21/» ons.
In het oude Victualiehuls.
R. MAALSTEED, DgkiM 22. Nh.
Woderverkoopers provisie.
SPECIALITEIT van het
MAGAZIJN,DE 5TER"
op
Woensdag 17 Mei 1916,
voorm. 10 uur, van":
Meubilaire- en
Inboedel-goederen,
w.o.een salon-ameublement, diverse
soorten tafels, stoelen, spiegels, schil
deren, mah. kasten, étageres, lampen,
keukenbenoodigdheden, enz.
VOORTS: veeren- en kapokken
bedden, dekens, waacbtafels, tapis
Beige kleeden, enz. enz.
Te bezichtigen daags te voren.
Deurw. W. BIERSTEKER.
ZOOALS LABELS, BRIEFKAARTEN, ENVE
LOPPEN, TROUW-, ROUW- EN VISITE
KAARTEN, BEVEELT ZICH BELEEFD AAN
BOEK- EN STEENDRUKKERIJ
„HET NOORDEN31,
NIEUWSTRAAT 3 - HELDER.
Ondergeteekende biedt
zich beleefd aan tot het
verrichten van alle voorkomende
METSEL- en WITWERK.
C. DE WIJN,
3e Emmadwar6Straat11, Helder.
3 perceelen
BOUWTERREIN te koop,
ook zeer geschikt voor Hotel,
vlak tegenover het Station.
AdreB: Aanuemer WIJKER.
Franco door geheel Nederland zenden
wij 25 prachtige BOLBIGONIAS
met potklult, die direct op perken,
serre of balcons kunnen worden uit-
geplant.
Dit pakket slechts f 1.25>/s pakket
f 0.75. Ieder besteller 10 wit bloeiende
Leliën gratis.
Noord-Naderlandsche
Bloembollenkweekerlj en Zaadhsndsl
„Qroningia", Sohesmda.
m
Speciaal adres
voor OVERHEMDEN naar maat. a
OVERHEMDEN met piqué borst
f 2.85, prima kwaliteit.
In- en Verkoop van
Te koop en te zien: des morgens
w;n 10 tot 12 eu des avonds van
6 tot 8 uur.
Telefoon 140.
HELDER.
De nieuwste modellen.
Heerenkleeding naar Maat
geven door deze kennis, dat voor hunne afdeellng Hee
renkleeding naar Maat een onzer Coupeurs
steeds iederen Donderdag van 12 tot
4 uur met een prachtige collectie stalen der nieuwste
Stotfen en modelboeken aanwezig zal zijn bij den Heer
Confectie voor Heeron, Jongeheeren en Kinderen wordt
op aanvrage op zicht gezonden.
Aanbevalend, N.ll. Kleedermagazijnen P. IIAN DEN BRUL, Amsterdam.
bevattende de
op de Holl. Spoor, Tram,
Booten, Beurtveeren, Post
en Telegraafkantoor is
verschenen en
verkrijgbaar bij de Boek
handelaren alhier, alsmede
aan de Drukkerij v. d. blad.
VOOR KANTOOR EN WINKEL
Wij belasten ons met den aan-
en verkoop van effecten en het
verzilveren van coupons. - -:
Duizenden drinken ze dagelijks.
UIT DEN OMTREK.
Texel, 15 Mei.
De heer S. de Vries, onderwijzer
aan de school M. U. L. O. te Den
Burg, is benoemd te Gouda.
Vergadering van „Texels
Eigen Stoomboot-Onderneming (T.E.S.0.)
op 13 Mei, gehouden in café „Den
Burg".
Aanwezig 40 aandeelhouders.
Bij de opening riep de voorzitter,
de heer A. Wagemaker, den aanwe
zigen het welkom toe. Hoewel men
de opkomst grooter had mogen ver
wachten, deed het toch heugenis, dat
alle deelen van de Gemeente verte
genwoordigd waren.
T.E.S.O. houdt nauw verband met
Texel en zijné bewoners; toch ziet
men er geen groote belangstelling
voor, daar behalve de pers slechts 3
aandeelhouders de rekening en balans,
die 8 dagen ter inzage lagen, hebben
ingezien.
Moge dat in de toekomst beter
worden I De Directeur is steeds bereid,
de gevraagde inlichtingen te geven.
Met den wenscb, dat de vergade
ring een opbouwend karakter zou
mogen hebben, werd ze voor geopend
verklaard.
De secretaris, de heer P. Dros Albz.
las de notulen, die met dank van den
Voorzitter onveranderd goedgekeurd
werden. Ze werden, volgens art. 19
der J3tatuten, geteekend door den
Voorzitter en een der gewone aan
deelhouders.
Hierna werden de balans en de
winBt- en verliesrekening overgelegd,
waarvan we de cijfers reeds hebben
gegeven in het nummer van .Zater
dag j.l.
De heer Stömpff, directeur, lichtte
enkele posten toe na voorlezing van
het geheel.
Vervolgons las de Voorzitter het
verslag voor ozer het jaar 1915. Hier
bij werd op den voortdurenden oor
logstoestand gewezen, die evenwel
aan T.E.S.O. geen schade heeft ge
daan tot heden. Er is winst gemaakt,
niettegenstaande alleen bij dag ge
varen werd met het oog op het
mijnengevaar. „De Dageraad" was zoo
weinig mogelijk uit de vaart geweest,
alleen voor dokken en schoonmaken
en dan wanneer de Texelscbe haven
mond te veel zeegras bevatte, of
wanneer door het groote werk aan
den steiger uitgeoefend de vaart be
lemmerd was. Verder had deze stoom
boot 5 dagen dienst gedaan voor
Visscherlj onderzoek en 2 dagen, om
Daar Terschelling te varen. Ijsgang
was er heelemaal niet geweest. Me
dedeling geschiedde van de miftaties
bij het personeel, terwijl aan de loonen
fl.- per week als duurtetoeslag Was
toegekend aar gaande subsidie eo af
schrijvingen. De steenkolenrekening
was beneden de begrooting gebleven,
daar men nogal voordeelig had kun
nen inkoopen, eerst voor f 11.90, latei-
voor f 16.- per ton.
Verder werd aangegeven, wat aan
booten en*gebouwen was gedaan.
Het personen- en rij wielen ver voer
heeft f'4061.20 meer opgebracht dan
in 1914, door het meerder vreemde
lingenverkeer en door het vervoeren i
van militairen. Vervoerd werden'
71,323 passagiers (alleen in Augustus
10,834) en-17,821 rijwielen.
Met applaus werd het jaar vei slag
goedgekeurd.
Nadat besloten was van de winst
ad f 3615.84J, voor buitengewone
afschi ij vingen te bestemmen, werden
balans en winst- en verliesrekening
met algemeene stemmen vastgesteld.
Voor al den arbeid en voor de
administratie, zoo netjes in orde,
werd dank gebracht aan den directeur,
den heer Stömpff. Decharcheering
volgde.
Thans kwam aan de orde de ver
kiezing van een commissaris wegens
altreding van den heer A. "Wagema
ker. Met 34 stemmen werd de aftre
dende herkozen3 stemmen waren
uitgebracht op den heer Am. Lange-
veld en 3 in blanco.
Op de vraag van den vice-voorzltter,
den heer Keesom, of de heer Wage
maker de benoemiDg aanneemt, ant
woordt deze, dat hij dit gaarne doet
en opnieuw zijn beste krachten aan
de zaak wil blijven wijden. (Applaus).
Het volgende punt der agende was
.uitloting obligaties".
Het bestuur stelde voor weer f 2000
uit te loteD, n.1. 1 obligatie van f 500,
van f 250 en 10 van f 100.
Enkelen waren de meening toege
daan, dat men wel meer zou kunnen
uitloten, daar de rekening een bezit
ting aanwees van f 10,100 aan effecten.
Het bestuur was evenwel van meening,
dat men zich niet van veel contanten
moest ontdoen. Vooral zou men in
hooge kolen-rekeningen komen té
vervallen. Ook gaat het niet aan, de
boot minder te laten varen.
Voor de post fs men verplicht des
winters drie- en des zomers viermaal
te varen. De middelste dienst is geen
verplichte postdienst, doch deze is
zoo wenschelljk voor het publiek, dat
men ook dien niet missen kan.
Hierna had de uitloting plaats.
1 obligatie van f 500, No. 6;
2 obligaties van f 250, Nos. 51 en 61
10 obligaties van f 100, Nos. 220,
106, 85, 120, 162, 184, 214, 110, 183
en 154, betaalbaar op 1 Juli a.s.
De Voorzitter wijst er op, dat velen
niet tevreden waren met de dienst
regeling van den verloopen winter.
Ook het Bestuur was niet tevreden,
doch men kon niet anders, het mijnen
gevaar was niet denkbeeldig; het
was force majeure. Sterk gegispt
werden twee niet onderteekende in
gezonden stukken, die waren geplaatst
in de „Tex. Courant". Beter is het
met eventueele klachten te komen
bij het Bestuur, dat alles in het werk
wil stellen, om het publiek terwille
te zijn. Er is een klachtenboek,
daarin behoort men te klagen, doch
niet anoniem in de couranten. Het
laatste werd als min gekwalificeerd.
Hierna volgde de rondvraag.
gevraagd werd naar de loonen van
het' bootpersoneelopgave van loonen
en werktijden volgde.
Een der aanwezigen meende, dat
de rekening vooraf behoorde onder
zocht te worden, doch geantwoord
werd, dat zulks geschiedt door de
Commissarissen.
Men heeft hier te doen met een
Naamlooze Vennootschap en niet
met een Coöp. vereeniging. Wanneer
nu ook de Commissarissen weer ge
controleerd moeten worden, waar
blijft dan de grens? Bovendien zou
den dan ook eerst de Statuten ge
wijzigd moeten worden.
Wel zou het, volgens een deriaan-
deelhouders afgesproken kunnen wor
den, om met eenige personen de
rekening, die ter visie ligt, na te
zien, maar dat hoeft niet besk
te worden; zulkB is een teeht voor
iedereen. Evenwel zou het getuigen
van belangstelling. Gevraagd wordt
of er bij leveranties en arbeid aan
booten en gebouwen niet wat meer
aan Texelaars gedacht kan worden.
De Voorzitter antwoordde, dat hier
aan wel gedacht werd, doch dat
grootere werken, als het dokken en
schilderen der booten op Texel niet
gemakkelijk of in het geheel niet
uitgevoerd kunnen worden. Willen
de Texelaars er voor zorgen, dat het
wel kan, dan gaarne. Nog wórdt ge
vraagd, of de Commissarissen vrijen
overtocht hebben met de boot, wat
bevestigend wordt beantwoord- Even
wei hoeft het Bestuur het zelf niet
gewild, doch het is, als het'ware,
Hierover werd nogal langdurig ge
sproken en voorgesteld werd, om
aan iederen Commissaris een aantal
vrljbiljetten te verschaffen. Dit zal
op de volgende vergadering aan de
orde gesteld worden.
Tenslotte krijgt de heer J. deJongh
het woord, die zegt, dat hy weldra
Texel zal verlaten, hij wenscht af
scheid te nemen met deze motie:
„De Vergadering van aandeelhou
ders van T.E.S.O., er van overtuigd,
dat, ondanks de ongunstige tijdsom
standigheden de zaak uitstekend
marcheert; er mede van overtuigd,
dat die vooruitgang te danken is aan
de algebeele toewijding van H. H.
Commissarissen, 'blijft in het bestuur
het volle vertrouwen stellen eng
over tot de orde van den dag".
Applaus en dank volgden.
Hierna werd de vergadering ge
sloten met dank voor opkomst en
het gesprokene.
Bezichtigd konden nog worden
keurige graphischo voorstellingen
omtrent vervoer van personen en
zaken, ontworpen door den heer J.
A. G. Stömpff, directeur van T.E.S.O.
Het hiel thuiabehoorende vissefters
vaartuig T. X. 93, dat gezonken was
bij Vlieland, is leeggepompt en door
„De Sperwer" ie Terschelling binnen
gebracht. De bemanning was op Ter
schelling aangebracht.
De schade aan vaartuig en inhoud
is vrij groot; een hoeveelheid visch
is verloren gegaan.
Breezand.
Vergadering van den Nederlandsche
Bond van Arbeidersin het Landbouw
Tuinbouw- en Zuivelbedrijf, afdeeling
Anna Paulowna, op Zaterdag 13 Mei
in café Borst. De heer B. Looy, voor
zitter der afdeellng, opende _met een
woord van welkom de vergadering.
Na de gebeurtenissen, in den loop
van dit jaar alhier voorgevallen, is
het afdeelingsleven eenigszins ver
flauwd. Doch nii de velden weer droog
zjjn en de meeste bewoners hun ge
havende woningen weer hebben be
trokken, nu meende het bestuur, dat
de t(jd weer daar was, een bijeenkomst
te houden ten einde te trachten, de
levensgeesten weer op te wekken.
Pl.m. 20 personen hadden aan dezen
oproep gehoor gegeven.
Als inleider tot deze bijeenkomst
trad op de heer -W. v. d. Vall. van
Leeuwarden met onderwerp: Het
heden en de toekomst.
De spreker schetate kort den toe
stand in den Anna Paulownapolder.
Zoo oppervlakkig gekeken, lijkt de
toestand voor den arbeidersstand guu-
stig. Buitengewoon hooge loonen wor
den thans betaald. Niét tegenstaande
dat wees hij er toch de arbeiders
klasse op, dal> zij op haar hoede
moest zijn, en den band van ver»
eenigingsleven niet gaan verbreken.
De koopkracht is nu, in verband met
den oorlog, «iet als voorheen. Onge
twijfeld is er een crisis te verwachten
maar wanneer? Mannen als o.a. Dr.
Bos, hebben beweerd, dat na den
oorlog de oorlogsdruk komt op de
arbeiders.
En daaraan dient weerstand gebo
den te worden. Door den Bond wordt
hard gewerkt. Het aantal leden is
geklommen van 4700 tot 6500. Vol
gens spreker's meening is niet te
verwachten een verlaging der pacht,
sommen, maar wel een vermindering
der loonen, die thans 15 °/0 hooger
zijn dan voor den oorlog. Als men
echter in aanmerking neemt, dat bij
de levensmiddelen een prijsstijging
valt te constateeren van 40%,
dan ziet men dat de arbeiders achter
uit,' in plaats van vooruit gegaan zijn.
Ondervoeding is hiervan een noodza
kelijk gevolg. Met eenige staaltjes,
hem bekend, zette spreker dit nader
uiteen. Om dergelijke wantoestanden
tegen te gaan, ligt slechts èón weg
open vak vereeniging. In samenwer
king schuilt de groote kracht, die den
arbeider helpen kan om het loou te
verkrijgen dat hem toekomt. Hij sprak
den wensch uit, dat de afdeeling AnDa
Paulowna weer dezelfde strijdkracht
zou toonen, zooals men dat voorheen
van haar gewoon was, dat alles weer
spoedig op pooten zou staan.
De heer Looy dankte den spreker
voor de inleidende woorden. Hierop
ging de vergadering over tot het
bespreken van huishoudelijke zaken.
Later werd ons nog meegedeeld,
dat enkele personen zich als lid op
gaven. Het bestuur werd opnieuw
samengesteld als volgt:
B. Looy, voorzitter;
J. Kouseband, penningmeester
J. Jonker, secretaris;
J. Crum en K. Looy, commis.
De vroegere leden, die niet aanwezig
waren, zullen worden opgezocht door
de bestuursleden. Toegestaan werd,
dat de achterstallige contributie niet
aangezuiverd behoefde te worden.
Het Watersnood-comité te Anna
Paulowna is thans met het vaststellen
der schade van de ingekomeD lijsten,
wat den Wsstpolder betreft, gereed.
Eerstdaags zullen de lijsten worden
opgestuurd naar den Commissaris
der Koningin in Noord-Holland, die
ze later voor bet coutroleeren en het
vaststellen van het uit te keeren
bedrag, weer doorzendt aan den
Inspecteur van het Algemeen Waters
nood-comité te Amsterdam.
Naar wij vernemen, verzoekt de
heer C. Smit Sz., candidaat bij de a.s.
gemeenteraadsverkiezingen, den kie
zers, hun stem niet op hem uit te
brengen, daar hij voor lid van den
Raad beslist zal bedanken.
FEUILLETON.
Naar het Amerikaansch van
RICHARD HENRY SA VAGE.
21)
Doch ik verzette my, hier tegen,
ik handelde uit nood; en ik lachte
bü mij zelf, toen ik den lakei hoorde
aanmelden„Kolonel en mevrouw
Lenox", en wü naar den grooten
salon gebracht werden.
Hier begroette ons de geheele
familie, Constantine, waarvan de een
page aan het hof en de ander keizerlijk
cadet was, benevens een aardig meisje
van negen jaar, vormde de familie
kring.
Het lieve kind, Sophie genaamd,
was onder de hoede eener gou vernante,
een mooie, jonge Frangaite, die een
net, slank figuurtje had, vrij gedécol
leteerd was, en door onze gastvrouw
W6rd voorgesteld als Mademoiselle
Eugénie de Launay.
Al pratend met den gastheer, be
speurde ik toch, dat Hélène zich
ongemerkt meester maakte van de
genegenheid van bijnaalleaanwezigen,
vooral van die der jongeren. De page
aan het hof was voor dien avond
haar page en de cadet spreidde voor
haar zyn beste militaire manleren
ten toon; kleine Sophie zat op haar
schoot en noemde haar, zeer tot haar
verdriet: grootlama
„Zij Is uw grootmama niet", zeide
Olga lachend.
„Zij is de grootmama van mijn
neefle, en z(j moet de mijne ook
wezen," riep het kind„mijn groot
mama de toovergodin Zoo noemt
Sacha haarSacha Zij werd
door-de kussen van mijn vrouw, die
daardoor tevens, zooals het mij voor
kwam, een blosje en een kleine ver
legenheid wilde verbergen.
B(j de woorden van het onschuldige
kind heerschte er een oogenblik een
verlegen stilzwijgen, dat slechts werd
verbroken door Sacha's lachen, en ik
ving een dreigende blik op uit de
oogen der jonge Franijaise die bestemd
was voor mijn tijdelijke echtgenoote.
„Stil, kind 1" zeide mevrouw Weiets-
ky; „uw tongetje is te lang voor uw
leeftijd."
„Maar het is de waarheidriep
jongejuffrouw Sophie „zy ziet er uit
als een toovergodin 1" En zij sloeg
haar bruine oogen vol bewondering
op Hélène, die er, in haar licht,
golvend kleedje, een schepping van
Worth of Pingat, uitzag zooals de
kleine meid zeide, en zelfs nog fraaier.
„Pas op, of gij zult de japon van
de toovergodin bederven,"lachte Olga,
want het kind kroop tegen Hélène
aan, zonder te letten op het fraaie
toilet, dat zij verkreukelde. „Mij dunkt,
gij moest nu maar heengaan."
„Tot na het diner,mama? Mag ik
bij het dessert niet binnenkomen?"
vleide het kind, toen Mademqiselle
de Launay haar meenam. Aan het
eifid der zaal zag ik hoe de jonge
Frantjaise zich omkeerde. Sacha boog
zich over Hélène, met een Tartaar-
schen' liefdegloed in zyn oogen. Op
dit gezicht begon het hart der gouver
nante te kloppen en ik zag een uit
drukking bp haar gelaat, die ik niet
juist kon verklarenhet scheen een
mengeling van angst en wanhoop te
zijn.
„Ahadacht ik, vriend Sacha heeft
hier ook al zyn rol gespeeld 1" En ik
lachte in mijn vuistje, toen ik op
eens bedacht, dat mijn militaire vriond
'nu druk bezig was, op mijn gebied
te stroopen.
Het gesprek werd algemeen.
Ik wandelde door de oude zalen,
met Boris, die mij de schilderijen aan
de wanden verklaarde. Dit was een
krijgsman, die in de oude Tartaarsche
oorlogen had medegevochten;- hier
was een vertegenwoordiger der familie,
die de gevaarlijke eer had genoten,
kamerheer te i(jn by de groote Katha-
rina de Tweede.
Voortwandelende kwamen wij bij
de ramen, die uitzagen op de vroolijk
daarheen stroomende rivier, met
vaartuigen van alle natiën bedekt,
vervroolykt door varende stoomsche
pen, roeibootjes en vrachtschuitjes,
die in het- maanlicht voortgleden.
„Dit zal wel spoedig gedaan zijn,
het is al laat in den tyd," zeide Boris,
met zijn zeemansblik. „Wy krijgen
spoedig winterde Newa wordt rus
tig, en over het ijs bewegen zich
"aden in plaats van schepen."
Over den zilveren stroom die voor
ons lag, ontwaarde ik op den andoren
oever een groot granieten gebouw.
Ik ontstelde; ik had in myn gids
gelezeD, dat, wat ik voor mij zag, de
verschrikkelijke gevangenis was, waar
zooveel levens zijn weggeteerd in de
vochtige holen onder de rivier.
„Het fort van Peter en Paul," sprak
Boris, die mijn blik gevolg had.
„Ach! de gevangenis voor staat
kundige veroordeelden
„Ja," zeide hij, en te gelijk voelde
ik een zachten adem op mijn wangen
en hoorde ik een flauwe zucht aan
myn oor.
Het was Hélène, die zeide
„Er wordt op u gewacht, om me
vrouw Weletsky naar de eetzaal te
geleiden, geloof ik, Arthur."
„En gij zyt de buit van het hoofd
des huizesdoch ik zit aan uw andere
hand," fluisterde Sacha, die naar haar
toekwa'm.
TerwljL wij naar de groote eetzaal
gingen, konden zelfs Olga Weletsky's
vroolyk gezichten hartelijke manieren
my nauwelijks in myn gewone opge
ruimde stemming brengen. Het ge
zicht van dat groote fort, in welks
onderaardsche kerkers zooveel staat
kundige gevangenen zijn omgekomen;
waar, naar men verhaalt, de dochter
van de schoone Elizabeth in wanhoop
haar geboeide handen heeft gewron
gen, toen de wassende rivier haar
verzwolgde plaats, waar nu degenen
gekerkerd worden,idie Rusland's czar
beleedigen de plaats waar ik mis
schien mijn verdere levensdagen zou
moeten slijten: dat gezicht had
plotseling mijn geestigheid gedoofd
en mijn vroolijkheid gebluacht. Doch
weldra wekten de schitterend ver
lichte eetzaal en de fraaie met bloemen
bedekte tafel, waarvoor de Russen
roekeloos hun zoogenaamde winter
tuinen of broeikassen plunderen, aan
genamer gedachten in mij op. Reeds
hadden wij, volgens Moscovitisch
gebruik ons beat gedaan aan de sacuska
van gezouten visch, kaviaar en andere
spijzen, die den eetlust moeten prik
kelen; wy hadden eenige gerechten
van den eigenlijken maaltijd gebruikt
en daarbij goed wijn gedronken, zoo
dat mijn opgeruimdheid geheel terug
gekeerd was.
Constantine, die aan het hoofd der
tafel zat, was de gastvrijheid zelf en
Sacha, aan den anderen kant van
Hélèna, Bcheen bijzonder in zijn schik
te z(jnhet gesprek werd licht, luchtig
en gezellig, eu tegeahet eind van het
diner zaten alléïi te schateren om
eenige anecdoten uit mijn krijgsmans
leven in de prarieën, die ik zoo geestig
mogelijk vertelde. Hierop liet ik myn
pièse de rési8tance volgen, myn be
roemd verhaal, hoe korporaal Flaherty
gevangen werd genomen door vijf
Sioux op het oorlogspad. Deze wilden
hadden zich, met hun gevangene, een
Hinken roes gedronkenaan de whiskey,
dié de dappere korporaal altijd in
plaats van water in zijn veldflesch
haden den volgenden morgen was
korporaal Flaherty op de inspectie
verschenen, nog altijd dronken, maar
met vijf scalpen aan zijn gordel, die
hij gedurende de feestelijkheden van
den vorigen nacht, zyn makkers, den
roodhuiden, ontnomen had.
„Eerst heb ik hen gescalpeerd en
toen wakher gemaakt," deelde hij den
commandeerenden officier mede.
Deze geschiedenis, op mijn onna
volgbare wijze verteld, verwekte al
gemeen geschaterwant als ik wil,
kan ik buitengewoon humoristisch
vertellendat zeide my zelfs de Prins
van Wales. Doch ik dwaal af.
Hélène lachte zoo dol mee, dat ik
bang was. dat zij het op de zenuwen
zou krijgen.
„Kyk 1" zeide Sacha, toen zij wat
bedaard was, „zijn vrouw lacht by zijn
aardigste geschiedenis, en zij moet
het wel honderdmaal gehoord heb
ben."
„Wel duizendmaal, beste neef,"
fluisterde Hélèna, schouderophalend.
„Ja," sprak mevrouw Weletsky,
„Mag&retha heeft het my verteld, en
zeide, dat gij altijd stil werd, als
papa er mee begon."
„O I als wij onder ons zyn," zeide
Hélène, een gezichtje trekkend; „in
gezelschap bewys ik aan de verhalen
van mijn echtgenoot altyd de ver
schuldigde beleefdheid. Niet waar
Arthur?" zeide zijschalks glimlachend
tot my.
Mevrouw Weletsky gaf het teeken
en de dames vèrlieten de eetzaal,
terwijl de heeren samen onder wijn
en sigaren bleven praten. Boris, die
begreep, dat Constantine en ik iets
te bespreken hadden, en Sacha, die
ongetwijfeld" verlangde; weer bij mijn
„officieele vrouw" te zijn, (wat my
inwendig deed knarsetanden) stonden
weldra op en gingen de d
ken.
Toen het hoofd der familie Weletsky
en ik alleen'waren, kwam het gesprek
weldra op de zaak, die mij naar
Rusland gevoerd had - dat is, het
vaststellen van wat de echtgenoot
van mijn dochter haar bij testament
vermaakt had. Zeer spoedig bemerkte
ik, dat er geen tegenwerking was
dat de Weletsky's Margaretba alles
wilden laten, wat het testament haar
schonk meer zelfsdat mijn ge
heele taak was, voor den vorm als
beschermer v3n de belangen mijner
dochter op te treden, zoodat niemand
eenige verdenking zou kunnen koeste
ren omtrent de schikkingen, door
Margaretha's vriendelijke, Russische
bloedverwanten gemaakt voor haar
toekomstigen rijkdom, haar bezit
tingen en haar positie. Ik vertelde
hem, dat ik, zoodra de voorloopige
zaken afgehandeld waren, naar Parijs
terug moest, doch dat ik wat latei-
in het seizoen zou wederkomen voor
de geheele afdoening. Constatine had
hier, tot myn verwondering niets tegen
in te brengenhy merkte alleen op,
dat wij altijd welkom zouden zijn in
St. Petersburg. „Dat weet gij, mijn
•waarde Lenox," zeide hij, „èn om
M&rgaretha èn om u zelf."
(Wordt vervolgd).
