I1 HYPOTHEEK
Reclame Kous,
HERMAN NYPELS,
THEE
E. Brandsma.
Wafelen Poffertjes
a 5
Klappa-Melangeboter.
Uniformen
I. A. MEIJER, Kleedermaker,
W. LOGGEN voorh. F. B6UKAMP,
98 Koningstraat 99,
Passage bespreking
Marine-Cantine
ZurMühlen&Co.
„NEDERLAND"
HOLLAND AMERIKA LIJN
DE HELDERSCHE BANK.
Magazijn van Piano's, Vleugels,
Orgels en Muziekinstrumenten.
C. ADRIAANSE
P. DUINKER, WESTGRACHT 84.
PREMIE,
De Kaart der Gemeente Helder
HET F.UL0LN MYSTERIE.
Fotografisch Atelier
F. MULDER, Weststraat 32.
HELDER.
R. GROEN ZOON.
Incasseeringen
GEBRS. SPANJAARD
GEEN KERMIS
BESGIIKIMI TEGEN EEK RÜITE
Prijs 55 cent per pond.
i Wederverkoopers genieten rabat.
Vraagt
bij ons de
FIINKE JONGENS
Vrijdag 14 Juli, 's avonds 8 uur,
„Helder's Mannenkoor".
Eiken Zondagavond, 8-10 uur,
CONCERT
van de -
Kleine Marine-Kapel.
Ondergetekenden zou
den gaarne
eene kleine Bibliotheek
vormen voor de patiënten (oud
en jong) In het GEMEENTE
ZIEKENHUIS, die tot nu toe ver
stoken zijn van bijna alle lectuur.
Overtuigd, dat eun ic-dci door het
afstaan van eenige boeken, liefst
zijn lievelingsboeken, tneo zal wil
len werken tot dit achoone doel, ver
zoeken z|j beleefd deze aan haar
te doen toekomén.
Finantlëelen steun voor aankoop en
onderhoud tevens zeer gewenscht.
Ook zullen de boeken op aan
vraag gaarne worden afgehaald en de
gifteD in dit blad verantwoord.
6. M.C. NAUDIN TEN CATE
BEBEL,
Buitenhaven 4.
J. DELL-KAMPS,
Dijkje 39 a.
W. HOUWING CALTEN,
Havenplein 11.
van
CHEF KREUGER,
88 Koningstraat. 88
Dagelijks gaopendook Zondags
van 9 tot 4 uur.
Onderscheidingun Binnen- en Buitenland.
Passage-Agenten
der Stoomvaart-Maatschappij
en der
VERTEGENWOORDIGER
Oorrespondentlën over passage-
aangelegenheden worden door boven
staande Maatschappijen alleen ge-
vcitrd met de Passage-Agenten.
Keizerstraat 90.
In- en Verkoop van
Te koop en te zien: des morgens
van 10 tot 12 en des avonds van
6 tot 8 uur.
CIVIELE- EN MILITAIRE-KLEEDERMAKERIJ.
voor Land- en Zeemacht.
LAKENHANDEL.
Vraagt onze prijscourant.
Wij belasten ons met
het inoasseeren van
wissels en kwitanties
door geheel Nederland.
Anno 1860.
Interc. Tel. 222.
binnen en buiten de gemeente,
op alle plaatsen des Rijks.
Aan- en verkoop van effecten,
coupons, vreemd bankpapier en
vreemde muntspeciën.
LANGESTRAAT 88 - Tel. Interc. 533 - ALKMAAR.
Voor het stemmen, per keer en bij abonnement,
komen wij geregeld aan den Helder.
Het oude, voortreffelijke merk!
NIEUW!
NIEUW!
Hoofdgracht 25,
leverancier van UNIFORMEN
voor marine en leger. Indische
Uitrustingen-
Voorhanden een groofe sortee
ring STOFFEN voor Heeren-
kleeding, Tennis-tweed.
toch
van de van ouds bekende firma
waar voorheen was gevestigd het
Atelier van den Heer CHEF KREUGER.
11=151511
AANBEVELEND
SPOORSTRAAT 18
Vanaf HEDEN voor het eerst verkrijgbaar
Deze qualiteit wordt machinaal uit Klappa-
en Delftsche Roomboter bereidfj met
toestemming Vfcn Z.Exc. den Minister v. Landbouw.
Tevens verkrijgbaar de van
ouds bekende 5Ö-cen
mtsBoter.
AANBEVELEND,
wr- f 0.59. m
uitsluitend voor de geabonneerden
op de HELDERSCHE COURANT.
Schaal 1 op 5000,
Is uitsluitend voor de geabonneerden van de HELDERSCHE
COURANT verkrijgbaar tegen 25 CGVTtS a contant.
Dit aanbod geldt slechts VOOR KORTEN TIJD.
Do ondorgotoekondo wonscht te ontvangen, een Kaart
dor Gemeente Helder, i 25 cent, franco per post 30 et., (In
koker 40 ct.)
Haam:
Woonplaats
Bedrag bijvoegen).
Op 15 Juli a.s, wordt in Eier' 1
en iu den PrinaHendrikpoldei i
jacht op waterwild geopend, iu. d
oyerige deelen 14 dagen later.
In genoemde polders is veel bouw
land, waar wilde eenden bü het rijpen
van de oogst heel wat schade bunnen
doen.
Breezand.
Vergadering der Vereenlging tot
bevordering van getrouw schoolbe
zoek, op Vrfjdag 7 Juli in café Borst.
De voorzitter, de heer K. L. van
Gorkom, opent met eeD woord van
welkom de vergadering en brengt
rapport uit over de ingekomen gelden.
Daaruit blijkt, dat er f519.40 bij
elkaar is gebracht, een som, vol
doende om het schoolfeest op du
gewone wijze te vieren. Daarvan
dient eerst betaald te worden hst
nadeelig saldo van het vorige jaar,
f58. Maar dan nog kan het
feest zijn beslag hebben. De voor
zitter dankt de heeren, die zich met
het circuleer en der lijsten hubben
belast.
De heer Reinders vraagt inlichtin
gen omtrent een gave van f40.—,
gestort door den heer Jonker, foto
graaf te Egmond aan Zee. Bedoelde
fotograaf heeft namelijk gepubliceerd,
dat de helft der opbrengst van de
verkochte ansichten zou gestort
worden in de kas van het Watersnood
comité. De heer Reinders is van
meening, dat het bestuur deze f 40.
die een ander toekomen, beslist niet
mag aannemen. Na eenige discussie
wordt het voorstel in stemming ge
bracht. Vastgesteld wordt, dat de
som aan den heer Jonker zal worden
teruggegeven.
De heer Wissekerke vindt het goed,
dat eerst het nadeelig saldo betaald
wordt. Maar de bijeengebrachte gelden
zijn niet gegeven om oude schulden
te betalen. Op die manier zou men
toch nog niet in staat zijn schoolfeest
te houden.
j Hij wil daarom voorstellen b|j het
Nut van 't Algemeen aan te kloppen,
waarvan de vereenigiDg oen onderdeel
was. Nu we schuld hebben, laten het
Nut de V. B. S. Iob.
De heèr De Boer licht echter toe,
dat die afscheiding door do vereeni-
ging zelf is gewild.
Intusschen zijn echter nog 2 lijsten
ingekomen, met een totaal bedrag
van f46. waardoor de bezwaren
weer uit den weg geruimd zijn. Bij
het Nut van 't Algemeen zal niet
worden aangeklopt.
Aan de orde komt nu de reis naar
A'dam. Het vorige jaar was de treinen
loop van dien aard, dat men alleen
geschikt met de trein van half 12
kon thuis zijn. De voorzitter meent,
ook met het oog op den meerderen
tijd in A'dam, dat men dit jaar wol
weer zoo laat kon arriveeren.
De heer J. C. Geerligs licht echter
toe, dat het veel te laat is, enkele
kinderen waren half een pas thuis.
Daarom wordt besloten met trein
5 uur uil A'dam te vertrekken. De
voorzitter vraagt den heer Raap of
hij de leiding naar A'dam op zich
wil nemen. Deze bedanktde heer de
Boer laat zich echter deze opdracht
welgevallen. Verder zouden als ge
leidersister) meegaanmejuffrouw
Duits en de heeren L. Mallekote, G.
Blom, H. Stellingwerf, J. v. Stipriaan.
50 kinderen zullen aan de reis
Speciaal adres
voor OVERHEMDEN naar maat. a
OVERHEMDEN met piqué borat
I 2.85, prima kwaliteit.
3 perceelen
BOUWTERREIN te koop,
ook zeer geschikt voor Hötel,
vlak tegenover het Station.
Adres: Aannemer WIJKER.
Ter Drukkerij van dit
blad kunnen een paar
geplaatst worden.
voor
M>J- Nederland,
Rotterdamsche Lloyd
en Amerika-Lijn.
Hoofdgracht 37.
UIT DEN OMTREK.
Taxel, io Juli.
De auto van dokter W. geraakte
gisteren op l£uur afstands van diens
woning defect. Er kwam een paard
voor die het auders vlugge voertuig
langs den weg sjokte. Chauffeur en
paardbestuurder zaten knusjes naast
elkander op de voorbank. De dokter
heeft zich van een ander rijtuig
voorzien.
Tusschen paal 8 en 9 is een mijn
aangespoeld, cylindervorraig en voor
zien van voelhoorens. Zou dit een
mijn zijn door een zeppelin uitge
worpen?
Ook de reis naar Bergen zal zijn
gewoon verloop krijgenper boot tot
Schoorldam—tram Bergen aan Zee
Bergen-Speeltuin Duin vermaak"-
Zandgat-terug per tram Schoorldam
—boot tot Westeinde.
half 8 zou men weer terug zijn.
Gekozen werden 14 leden, die als
geleiders zullen fungeeren. Als datum
der reis werd vastgesteld 12 Juli, daal
de boot en speeltuin op andere dagen
niet beschikbaar waren.
Op voorstel van den heer Raap
wordt besloten de verzuimen vanaf
14 Jan. '16 tot 1 April niet te tellen,
daar een goede controle tijdens dat
tijdvak onmogelijk was.
De heer v. Duin vraagt, waarom
kinderen, die landbouwverlof hebben
gehad niet meegaan.
Dp voorzitter licht toe dat dit nu
eenmaal in het reglement is vast
gesteld.
De heer Koorn vindt dit onbillijk.
De kinderen moeten wat helpen bij
verdienen en voor straf mogen ze
niet mee.
De voorzitter zegt nogmaals dat
het reglement dit onder schuldige
verzuimen telt. Ook de heer Raap
zet dit nader uiteen.
Nu echter de vereeniging los is van
„het Nut", wordt eerstdaags een
nieuw reglement opgesteld in den
geest zooals de leden der vereeniging
dit zelf willen. Dit is thans niet aan
de orde.
Hierna sluiting.
FEUILLETON.
Door t C. N. kn A. M. WILLIAMSON.
Vertaald door
W. KS. IN H. A. CORNELISSEN.
5.)
G «en woord over „de zaak" ofschoon
hij er natuurlijk alles van weten
m eest - zelfs in Algiers.- Stephen
gevoelde zich dankbaar tegenover
zijn vriend, en zijn hart klopte war-
Daer om dien brief en de uitnoodiging.
Jün handelend naar de eerste ingeving,
telegrafeerde Stephen nog dienzelfden
dag, dat hü de uitnoodiging aannam,
en binnen twee of drie dagen naar
Algiers zou vertrekken..
Een paar weken geléden zou zulk
een plotselinge reis hem heel wat
last veroorzaakt hebben. Er zouden
massa's lunchen en diners aftezeggen
geweest zijn, en een menigte brieven
te verzenden. Nu had- hü alleen een
paar zakenbrieven en een brief aan
Margot te schrijven. Het was de eerste
goede kant, die Stephen aan „de
zaak" ontdekte.
Stephen was zelf verbaasd over hot
gevoel van opluchting, waarmede kü
den volgenden dag in den nachttrein
stapte. Algiers scheen hem, die te
veel gehouden had van het leven in
zijn vaderland om veel te geven om
het reizen in den vreemde, een afige-
egen oord toe. En de gedachte, dat
zeker „de zaak" niet
met zoo pijnlijke belangstelling zoii
hebben gevolgd als in Engeland,
stemde hem rustig.
Hst was een zwoele avond geweest
mas.t toen de nachtboot van Dover
was vertrokken, werd de wind koeler
en Stephen wandelde met vlugge
schreden het dek op en neer, eerst
even huiverend, totdat zijn bloed
wa,rm begon te worden. Langzamer
hand werd het zóó koud, dat alle
reizigers het dek verlieten, behalve
een zestal heeren met pijpen in den
mond, die uitgloeiden tusschen hun
omhoog geslagen jaskragen, en een
meisje in een blauw cheviot japon
netje, met niets dan een dun manteltje
van bijna dezelfde stof tot beschutting
tegen de koude. Stephen had haar
eerst nauwelijks opgemerkt, maar
toen de heeren hun jassen dicht
knoopten of naar beneden gingen, en
zij bleef, werd zijn aandacht getrokken
door het slanke figuurtje, dat tegen
de verschansing leunde. Haar gelaat
was afgewendze keek over de zee,
tot waar de twinkelende sterren
weerspiegelden in de donkere golven.
Haar ellebogen rustten op de ver
schansing, en haar kin lag in de holte
van haar beide handen; maar heur
haar, onder een blauw matelotje, dat
met een voile werd vastgehouden,
hing neer in een dikke, dubbele vlecht,
zoodat Stephen veronderstelde, dat
ze nog heel jong moest zijn. Het
was een prachtig hoog-blond haar,
glanzend, waar een lichtstraal erop
viel, en de wind maakte telkens kleine
krullende lokjes los uit de dikke,
zware vlecht.
Stephen begreep, dat het jonge
meisje het koud moest hebben in haar
cheviot manteltje, en vroeg zich af,
waarom ze niet naar beneden ging
naar de dameskajuiten ook, waarom
haar familie niet meer acht sloeg op
het kind, want er moest toch zeker
wel iemand aan boord z\jn, die bij
haar hoorde.
Eindelijk keerde ze zich om, ten
einde heen en weer te gaan loopen,
zooals de anderen deden. Ze liep voor
Stephen uit, met een lichten, veer-
krachtigen tred, als van iemand, die
lustig stapte op de maat van muziek
en er was iets zeer persoonlijks, iets
bizonders in haar gang en de wijze,
waarop ze het hoofd droeg op den
slanken hals. Deze bizondere eigen
aardigheid viel Stephen nog temeer
op door den bijna armelijken eenvoud
van het blauw cheviot japonnetje.
Het was van bepaald burgelijken
snit, en zag er uit, alsof de draagster
het zoo kant en klaar gekocht had
in het een of ander provinciestadje.
Ook haar hoed was van het soort,
dat bij duizenden tegelijk op de markt
wordt gebracht en verkocht voor een
paar schillings, voor jonge meisjes
tusschen de twaalf en twintig.
Toen ze den voorsteven van het
schip had bereikt,-keerde het meisje
om, en zag Stephen voor het eerst
even haar gelaat, in de volle witte
schittering van'het electrische licht.
Hij had verwacht een heel gewoon
alledaagsch gezicht te zientot zijn
groote verwondering keek hij in een
gelaat van zeldzame schoonheid. Nog
nooit bad hij zulk haar, zulk een
gelaatstint gezien. De groote oogen
wierpen hem slechts een vluchtigen
blik toe, maar ze waren zóó levendig,
zóó vol diepon blauwen glans terwijl
ze de zijne ontmoetten, dat hij een
plotseling gevoel had, of ze hem op
een allervriendelijkste wijze aan
spraken. Het was of het meisje hem
een boodschap had over te brengen,
en hij stil moest blijven staan om er
haar naar te vragen.
Toen ze elkander voor de tweede
maal voorbij gingen onder het licht,
keek ze in het geheel niet naar hem,
en het scheen hem nu, dat ze niet
zoo buitengemeen schoon was, als hij
eerst had gemeend. De indruk, dien
zij maakte lag meer dan in iets anders
in een bepaald effect van kleuren en
tinten. De blanke gelaatskleur van
een heel jong meisje, rozig en wit
getint door den zeewind, stralende
turkooisblauwe oogen onder het ge
schitter van golvend rood baar, dit
waren de eenige wonderenwant de
kleine, rechte neus waB precies zooals
de meeste neusjes van knappe meisjes,
en de mond, hoewel sprekend en zacht,
met een korte bovenlip, was heel
gewoon, tenzij men lette op de vast
beradenheid, die zy uitdrukte.
Toen ze elkander voor de derde
maal voorbijgingen, merkte Stephen
op, dat ze er uitzag, alsof ze buiten
gewoon onschuldig was en belang
stelde in het leven, hetgeen voor
Stephen, in de stemming waarin hij
verkeerde, iets aandoenlijks had. En
langzamerhand begon hij er een
onschuldig vermaak in te vinden, te
peinzen over dat jeugdige kind met
haar stralende oogen en wuivende
roode lokken. Hij kwam tot de con
clusie, dat ze een schoolmeisje was
van zestien jaar, die nu naar Parijs
gebracht werd, waarschijnlijk om daar
haar opvouding te voltooien. Haar
moeder of chaperone lag ongetwijfeld
zeeziek in haar hut, zich er niet om
bekommerend, of het kind onvoldoende
gekleed op het dek heen en weer
liep of in zee viel.
Naar haar kleeding te oordeelen
was haar familie arm, en misschien
moest ze worden opgeleid voor
gouvernantedaarom zonden ze haar
zeker naar Frankrijk. Ze moest kun nen
beschikken over alle mogelijke aan-
bevelings-kwaliteiten, om later te
kunnen solliciteeren naar een „aan
gename positie." En al peinzend
voelde Stephen een steeds sterker
medelijden in zich opkomen voor
„het jonge ding", zooals hij haar in
gedachten noemde.
Nadat ze een half uur op en neer
gewandeld had, keek ze rond naar
een beschut hoekje, en ging zitten.
Maar het plekje, dat ze uitgezocht
had, was maar betrekkelijk beschut,
en plotseling meende Stephen haar
van koude te zien huiveren. Nu werd
het hem toch te erg.
„Mag ik u eern reisdeken leenen
vroeg hü, op éen toon, zooals een
goedige oom spreekt tot een kind.
„Ik heb er hier een vlak bü de hand,
en het is nogal koud, als u niet heen
en weer loopt."
„Heel graag," zei het mei3je. „A1b
het niet te veel moeite is!"
Ze sprak zeer eenvoudig en had
een lieve stem maar een Ameri-
kaansch accent. Stephen was verbaasd
bü de ontdekking dat ze een Ameri-
kaansche was, in weerwil van zün
bespiegelingen. Hü had nooit gehoord,
dat Amerikaansche meisjes naar
Parijs gingen om zich tot gouvernante
te bekwamen.
Hy ging heen om de reisdeken
halen en kwam er binnen twee of
drie minuten mee terug. Het meisje
bedankte hem, stond op, en sloeg de
zachte donkere deken om haar schou
ders en lichaam. Toen ging ze weer
zitten, met een zucht van welbehagen..
„Dat doet goed!" riep ze. „Ik wa*
echt koud."
„Ik denk dat het verstandiger van
u geweest zou zyn in de dameskajuit
te blüven," zei Stephen, nog op den
zelfden beschermenden toon.
„Ik houd van frissche lucht," zei
het meisje. „En het doet me volstrekt
geen kwaad koud te zijn."
„En als u nu kou vat vroeg
Stephen.
„O, zulke dingen houd ik er niet
op na. Die bestaan niet. Tenminste,
wanneer je ze niet aanmoedigt,"
antwoordde ze.
Hü lachte. „Dat doet denken aan
Christian Science," waagde hij te
zeggen.
..Ik weet niet of het een soort
wetenschap is," zei ze. „Maar als je
niet bang bent voor iets, dan kan het
je ook geen kwaad doen, niet waar
„Misschien niet. Ik denk, dat u
bedoeld, dat je dat kwaad niet behoeft
te voelen. Zooiets alswees onge
voelig als een krokodil en niets kan
je deren."
„Dat bedoel ik volstrekt niet. De
vind ongevoeligheid afscbuwelük,"
wierp ze hier tegen in. „We zouden
van niets kunnen genieten, als we
ongevoelig waren."
Stephen stond op het punt iets
bitters te zeggen, maar zweeg bü'tüds.
„Het is heerlük jong te zün," zei hü
inplaats daarvan.
„Ja, maar ik ben blü, dat ik eindelijk
toch volwassen ben," zei bet meisje
en Stephen moest zün best doen om
niet te lachen.
„Ikbegryp best, hoe u zich gevoelt,"
antwoordde hü- „Ik voelde eenB
hetzelfde."
„En nu niet meer?"
„Niet altüd. Ik heb ruimschoots
den tyd gehad om er genoeg van te
krügen om volwassen te zijn."
„Misschien bent u militair geweeBt,
en hebt u veel treurige dingen gezien,"
veronderstelde ze.
„Ik wilde, dat ik het geweest was.
Dan bad ik in den eenigen oorlog
van mijn tüd ook nfijn land kunnen
dienen.
,In Zuid-Afrika
jJa. In dién ver verleden tüd was
u nog een baby."
(Wordt vervolgd.)