Canvas-ZolenRubber-Hakken
Brandhout,
CBLBERT-CQSTUUMS,
HEESENMODEARTiKELEN
L KLOPPER EN ZONEN
HERMAN NYPELS,
Wafelen- en Poffertjesbakkerij
Steeds nieuwe keuze in:
Eigen kleedermakerij.
WIHQSHEIMER MIIEIAALIATEI
i.c. bakker - spborstraat12/14 - den helder.
Abdijtabletten
BOUWMATERIALEN
SPIUITjiesteracht.
SLAAPKAMER MEUBELEN.
ZurMilhlen&Co.
„NEDEILIHD"
DE VONDELING
Schoenen zijn duur
f 4.20 per lOO K.G.
H. BOOM, Molenstraat..
H. HEEMAN, Van Galenstraat.
W. DE RUITER, Jonkerstraat.
Nationale Bankvereeniging.
Voor export zal geveild worden,
DINSDAGS, DONDERDAGS en VRIJDAGS.
Aardappelen zullen iederen dag worden
afgenomen, dus ook ZATERDAGS.
LOGQEN's
Helder, - Spoorstraat 41,
gemaakt of naar maat.
Eng. Hemden, Dassen,
Handschoenen, Ondergoederen.
Billijke prijzen. Zie onze étalages.
Is Uw maag
van streek?
MAGAZIJNVOORRAAD.
LOODSGRACHT 69.
WOLLEN EN GESTIKTE DEKENS
GROOTE SORTEERING.
Passage-Agenten
HOLLANDAMERIKALIJN
F.MULDEB, HQIFDGRACRT 63a.
DE DISTRIBUTIE.
besoherm daarom Uw Zolen en laat er
onder slaan.
Zacht, maar zaar sterk. Ooedkoopar als Iser.
Verkrijgbaar bij
DITO» Koningstraat 89.
P. SCHENKELS, Zuidstraat 36-37.
P. DE BBL, Polderweg.
ZOLEN sn HAKKEN worden tegen matige vergoeding direct opgezet.
Aangekomen een lading
gezaagd aan blofc|es van IS c.M.,
Verkrl|gbaar bl| de handelaren:
KAPITAAL en RESERVEN t 7,200,000
KANTOOR DEN HELDER.
(P. QROEN O ZOON.)
EFFECTEN - COUPONS - INCASSEERINBEN
SAFE-DEPOSIT
HANDELSCREDIETEN - REKENING-COURANT
SPAARBANK 4 RENTE
CHEQUES OP BINNEN- EN BUITENLAND
DEPOSITO'S
BEWARIN6 VAN FONDSEN - REISCREDIETBRIEVEN.
Kantoor geopend van 0—4 uur.
Zatordaga van 0—1 uur.
TUINBOUW-VEREENIQING
„ANNA PAULOWNA".
O. KONING, Secretaris.
staat wederom
aan da Prins Hendriklaan.
Prijzen der WAFBLENper dozijn t 1.80
per portie 0.35
Prijzen der POFFERTJESper portie 0.35
Aanbevelend, W. LOGGEN.
Drinkt
Telefoon Intere. 140.
Prima lalelwater.
Agent voor den Helder en Omstreken
Uw tong beslagen? Uw
eetlust slecht? Lfydfe gij
aan maagpUnsn, indiges-
Ua, een zwaarte op do
maag, opgeblazenheid,
hst zuur, opriapingen
wvoor de maag
kunnen U er van afhel
pen. Overal verkrijgbaar
f 1.25 per dooa.
Een boekje Maagkwa
len" wordt U op verzoek
gaarne gratie toegezon
den door
L. I. Akker, Rotterdam.
Verkrijgbaar by alle
drogisten en bj|j de be
kende verkoop©™ van
Abdijsiroop.
Waalsteen,
Frlesohe steen,
Prollleteen,
Pannen en Vorsten,
Portland,
Tras en Kalk,
Grind en Zand,
Gegoten kalk,
Stuoadoorrlet,
Gips,
Vloer- en Wandtegels.
Vuurvaste steen.
Vuurvaste oement.
Rioolbuizen,
Dralneerbulzen,
enz., enz., enz.
der Stoomvaart-MiatsohappIJ
aa dar
VERTE8ENW00R01BER
Correspondentie over passage-
aaagelegenheden werden door bovon-
etaando Maatschappijen alleen ge
voerd met de Paeeage-Ageeten.
Andere Agenten voor bovengenoemde
Maatschappijen zijn er niet te Halder.
GRAMMOPHOONS vanaf f 15.—
Verder alt» soorten Instrumenten, ook
2* h., Naaldjes 40 ct. Gem. Oond,
Adres: Molenstraat 24.
Speolaal adres
voor OVERHEMDEN naar maat
OVERHEMDEN met piqué borat
16.-, prima kwalltslL
Oa lavenamlddelenbone.
Vanaf Maandag 22 Juli tot en met
Zaterdag 27 Juli 1818 zal bjj den ge
wonen handelaar worden verkrijgbaar
gestold
Op bon No. 106: 1 ona Rijst k 10
cent per pond, peraoon.
Op bon No. 1071 ona bruine boonen
k 11 cent per pond, per persoon.
Op bon No. 1081 ons kaas tegen
de geldende maximumprijzen, per
persoon.
Op bon No. 109, per gezin1 stuk
k 2 ons Huishoudzeep 25 °/0 vetge
halte, k 8 cent per ona, of 1 heel stuk
Sultanazeep 60 vetgehalte, k 16 J
cent per heel stux.
Bovendien vojr gezinnen van 5
personen en meer: J stuk Sultana-
zeep 60 vetgehalte.
Op bo?i No. 110i pond Regeerings-
achol per persoon, 14 cent per
pond, (indien voorradig).
Op hou No. 10 der Kindermeel-
kaarten: i pond Kindermeel volgens
prijs op de verpakking vermeld.
Op bon No. 104: voor eenheids
worst blijft gehandhaaft, (wanneer
voorradig).
Nieuwe aardappelen zUn naar be
hoefte verkrijgbaar tegen 9 cent per
KG.
Tegen overgave van Bon No. 107
wordt door de Centrale Keuken op den
daarvoor vastgesteldeu dag Bruine-
boonensoep verstrekt.
Callantsoog.
In de week van 20Juli toten met
27 Juli 1918, is verkrijgbaar op:
bon no. 182: aardappelen.
no. 138: 1 ona groene erwten.
no. 134: 1 ons gort.
no. 135: 1 ons havermout.
no. 186: 1 reep chocolade.
no. 187: 1 ons eenheidsworst,
brandstoffenbon no. 41 pak sago
of 2 pak pakmeel.
kaasbon no. 6: 1 ons kaas 20 -f-,
ZIJpe,
In het tijdvak van 23 Juli tot en
met29 Juli 1918, ie verkrijgbaar op:
bon no. 29: 2 ons bruine boonen.
80: 1 ons rijst.
31: IJ ons kaas 20 -f-.
32: 1 ons eenheidsworst.
Aana Paulowna.
In de komende weken van 15 Juli
tot en met 4 Aug. 1918, zijn bij den
gewonen winkelier verkrijgbaar:
op varkenavleeschbon no. 56: 450
gram groene erwten, per persoon,
op bon no. 39: 300 gram bruine
boonen, per persoon,
op bou no. 44: 75 gram haver
mout, por persoon,
op bon no. 3 en 4 der kindermeel-
kaartmaïzena of kindermeel,
op bon no. 7 en 8 dor kaaskaart:
kaas 20
Texel.
Van 22 Juli tot en met 28 Juli a.s.
is bij de winkeliers te Texel verkrijg
baar:
op elke grijze bon no. 20 2 ons
peulvruchten.
op elke groene bon no. 7 1 ods
rijst k 10 ct. por pond.
Maximumprijzen van peulvruchten:
gr. erwten en br. boonen 22 ct. per
kg. 11 per pond,
capucljDers 54 ct, per k.g. 27 ct.
pjr pond.
op elke blauwe bou no. 2 ons
bude zeep.
MaximumpiUzen van harde zeep:
Zeep 60 pet. 33 ct. per 250 gr., 16T
ct. psr 125 gr.
Zeep 25 pet. 16 ct. per 200 gr. 8
ct. per 100 gr.
Gedurende het tijdvak van 21 Juli
tot en met 4 Aug. a.s. is verkrijgbaar
op elke groene bon no. 8 één ons
gort bf indien voorradig één ons
havermout.
Gort 13 et. p. pond, 2Jct.p.ons.
Havermout 16,, 8J
op elke witte bon no. 10 gemerkt
G. L. 1 ons kaas 20 pCt. of 1 ons
duurdere kaas.
op elke witts bon no. 11 gemerkt
G. L. 1} ons kaas 20 pCt. of li ons
duurdere kaas.
op elke witte bon no. 10 niet ge
merkt G.L. 1 one kaas 20 pCt. of 1
ons duurdere.
op elke witte bou no. 11 niet ge
merkt G.L. li one duurdere kaas.
Maximumprijzen van kaas:
volvette Gouda f 1,56 per K.G. f 0,78
per i K.G. fO.IBi per one.
Edammer 40 pet. f 1,43 per K.G.
f 0,72 per i K.G. 0,14i per ons.
Bovenstaande goederen mogen niet
anders dan tegen afgifte van bons
worden verkocht.
Aan de Telegraaf wordt uit Haarlem
geschreven
Smokkelen en tmokkalaart.
.Tja," zei m'n gastheer, die 't
weten kan, ,'t smokkelen over de
ïuitsche grens ia zoo langzaamaan
afgeloopen, hè, tenminste vergeleken
bQ wat er alzoo gepasseerd is, maar
we zuilen samen deelen, wat hier
iedere week door Haarlem gaat, uit
de Haarlemmermeer en de andere
polders naar de villadorpen en, niet
te vergeten, Zandvoort."
Zo vóór zijn 'k Moet om je lachen.
Weet jij, wie 't doen 't Is geen
praatje van die moroele inzinking
van ons volk. Nu ja, 't zUn voor een
deel misschien wel de leegloopers
van vroeger, die er aan meehelpen,
maar ze vormen toch zoo'n gering
peresntage. Bijna iedeieoa smokkelt
en tracht ons om den tuin te leiden,
m'n waarde 1 Hebben we 't hier niet
gehad, dat een wagon met erwten
de grene overging, behoorlijk door
conaeut gedekt? Toen 't zaakje in
Duitacbland zat, hoorden we 't. 't Was
«en wagon met gummi-balletjes "ge
waest, precies erwten. Achterhalen
was natuurlijk niet meer mogelök.
De zaak een onderneming van
iemand, die hier in een van de parken
gewoond hetft was goed gelukt.
Wie or smokkelt?Iedereen.Onder
alle standen heb je ze. 't Is nog zoo
lang niet geleden, dat ik er achter
kwam, dat een leeraar de levens
middelen zelf uit do zooveolste
hand ontvangen versjacherde aan
de jongens, die les bij htm kwamen
nemen.
'k Had laatst de wetenschap, dat
er ergens een half varken in huis
was geslipt. Ik er hoen. M'n papieren
zfln in orde, O/eral toegang. Ook
daar. 't Was mis. Twee hammen,
dat was alles.
,'k Vind het een schandaal," zei
mevrouw.
Ik beaamde bet gedeeltelijk. Ver
telde baar, dat ik het tegenover me
zelf een schandaal vond, dat ik den
naam niet wist van haar vriendin,
waar de rest van de hal ve krulatraart
in de gauwigheid heengesleept was.
Zie, dat is 't bedenkelijke van dezen
tijd, als zulke menschen en er zijn
dozijnen zulke voorbeelden aan te
halen 't slechte voorbeeld geven,
al zullen zij nu juist niet belangrijke
hoeveelheden smokkelen, zooals op
andere plaatsen gebeurt.
.Waar dan?"
.Overal en nergens. Waar je maar
wilt. Op straat, in café'a, in den kap-
porssalon. Bie barbierser zijn
veel goede bij, maar or schuilen er
onder, die aan hun klanten tien,
twintig, honderdmaal het acheergeld
verdienen.
's Morgens, onder 't scheren, een
praatje, 'n smoesje, en 's avonds is
de barbier present met zijn tien pond
bloem in een handkoffertje
We zitten er hier net tueschen.
Baar de polders met hun graan, hun
koelen en aan den anderen kant de
villadorpen en Zandvoort. Er moest
daar graan zjjn. Van het mud re
geeringshaver iu den zooveel tijd
glimmen de paardjes niet, hè? En
je moogt ze nóg zien, maar hoeveel
haver er k f 30 per mud uit de Haar
lemmermeer naar Bloemendaal enz.
ia gegaan, zullen we wel nooit te
weten komen.
En 't vleesch Ik zeg altüdmaar:
toen het slachtverbod kwam, zijn de
menschen er eerst achter gekomen,
dat een beest geslacht kan worden.
Bat vleesch, dat vleesch I Ze slach
ten immers overal nog, dat 'teen
lieve lust ia! Vooral nu 'tvervoer-
verbod niet op runderen van toepas
sing is. Ze komen hier doodleuk met
de boot met d'r twee, drie beestjes,
zoo Donderdags en Vrijdags, want
Zondag moet er op Zandvoort vleesch
zyn. Ea 't is er. Loop 's Zondags
maar eens achter de hotels. Ban
komt de biefstuk-baklucht je tege
moet.
Nu zijn we den laatsten tijd niet
onfortuinlijk geweest. We hebben
heel wat vleesch in beslag genomeD,
maar 't blijft altijd een strijd van
slim togen slim, niet waarl En als
je dan maar altijd kijkt op de plaat
sen, waar je nu juist nooit vleesch
zou zoeken, dan kun je nog wel
eens iets op den kop tikken.
'k Ging er laatst op uit. 'k Had
gehoord, hoe, dat doet er niet toe,
dat er geslacht was in de buurt van
Haarlem en ik wist, dat geprobeerd
zou worden, op alle manieren, om
'fc vleesch Haarlem binnen te krijgen.
Ik kuierde dus zoo'n bietje den
kant uit, waar vandaan ik den aap
verwachtte. 'tWas goed we6r en ik
maakte eens een praatje met een
meisje, dat met een emmertje turf
uit buis kwam.
,Bag zus!"
Ze zei niet veel. Scheen nogal
haast met haar transport te bobben,
maar omdat zoo'n vuil emmertje
turfkluiten nu juist iets is, waar wel
nooit vleesch in vervoerd zal worden,
hield ik baar toch eventjes staande.
„Bat's beste turf", zei ik waar-
deerend.Mooie drooge stukkenSlecht
aan te komen tegenwoordig." Meteen
had ik al wat wits onder de kluiten
gezien, den zak met vleesch, dien ik
een minuut later uit 't' emmertje
opduikelde, 'k Had eeu politic-agent
in de buurt, die 't overnam en voor
bet verdere transport zorg droeg,
want ik wilde nog wel een stukje
door wandelen. Kijk, daar kwam 'n
boerekar aan. Leeg. Nergens wat te
bekennen. Maar toen ik eens op m'n
gemak den boel aan 't nakijken ging,
natuurlijk onder leeiyk gemopper van
den voerman, frappeerde h»t nw, dat
de wagen zoo ondiep was. Een ondiepe,
leege wagou met Dieta or in, op ten
dag, waarop geslacht is, in de richting
van Haarlem rijdenddaar moést
wat uit te halen zUn I En 't duurde
niet lang, of 'twaaor uit. Be dubbele
bodem zat stsvig volgestopt en toen
Ik dat eenmaal had, inviteerde ik den
voorman, die me wat al te erg op
zjjn gemak geBteld scheen, een oogen
blikje van den bok te komen. HU had
er niet veel ooren naar. Bleef liever
zitten. NatuurHjk deed ia-dat. Anders
liep 't zoo erg in de gaten, dat. de
bok niets anders waa dan een kist,
waar anderhalf mud boonen in zat.
'n Half uur later zat alles op het
diatributleburoau en ds voerman had
zUn reijutje, waarop hemden volgen
den dag de regoeringapiya van.zyn
waar zou worden uitbetaald.
Ik stapte kalmpjes door. Er kwam
weer 06n wagon aan. Een handkar,
waarop een piano stond. Ea of 't nu
een of andere ingeving was of dat
m'n geluk dien morgén me driest
maakte, weet ik niet, maar 'k hield
'fc stilletjes aan. 'n Praatje van mij
en 'n smoesje van hun kant. Kort
en goedda piano ging open en eerst
toen 't vleesch, dat er letterlUk in
geperst was, er uitgehaald was, kon
den ze verder gaan met hun wagen.
Zie je, dat ia een productieve morgen.
Zoo gaat het natuurlUk niet iedei.en
dag, maar wel heb je büca alle dagen
een nieuw bedenksel en merk je,
hoe eenvoudig de bedotterU is geweest,
waar je nu al wie weet hoo lang in-
geloopon bent
Zoo merk je telkens weer, hoo je
bedot wordt. Buitenshuis en binnens
kamers. Maar heb je eenmaal houvast,
dan kom je meestal wel aan de bron
waar dikwUls nog zooveel lafenis te
halen is. Ga nu niet denken, dat ik
bp een huiszoeking iedere hoeveelheid
boven het pond of kilo zal laten wsg-
sleepen V 'n B66tjo de menscbeiykheid
betrachten, niet waar Kom ik ergens
waar een tisn, twintig kop erwten
of boonen in huis zUn, dan moet ik
wat in mezelf lachen om de verhalep,
die me over deze omgeving zUn ver
teld of geschreven.Kasten en kel
ders vol 1" en 'k laat de luidjes dan
maar niet lang in angst en vreeze
zitten, maar wensch ze toe, dat zo
er smakelUk van mogen eten en
vertrek.
Maar daartegenover heb ja ook
lastige klanten, die beginnen met 't
eenvoudig te vertikken, je in huia te
laten. Ban moet je machtiging tot
Intreding van iedere woning, die 'k
altUd by me heb, dienst doem. 't Is
al gebeurd, dat er een rechtskundig
adviseur bU te pas mos»t komen,
die ook al niets anders kon doon, dan
advioeeren om toe laten.
Op 'n goeden dag snap ik iemand,
dis mat een pakje vleesch op weg
is. Waar 't vandaan kwam? Eorst
een beetje draaien, maar 't kwam er
eindelijk uit. Op eou bovenhuis in een
bultenwUk, waar je alweer alias eer
der zou gezocht hebben dan een
slagerswinkel. Ik er heen. 'k Belde
aaD. 'n Klein, dik schommel vrouwtje
deed me open.
Wat 'k bliefde?
.Dag, juffrouw," zei 'k vriendeiyk.
,'k Kom eens eventjes brutaal zUn.
'k Mag wel even naar boven loopen?"
Ze keek me op haar manier erg
verwonderd aan. Toen kwam 't er
gedecideerd uit„Complimenten van
m'n man, maar ik mag in deze tijden
nooit Iemand in huis laten."
.Juffrouw," zei ik, „doe vooral m'n
complimenten aan uw man terug en
zeg hem, dat ik noodzakelijk en nood
wendig toch even binnen moet zUn."
Meteen liep ik 't trapje op naar
den zolder. Jawel hoor, 't was raak.
'n Compleet, slagertje was daar ge
ïmproviseerd. 'n Toonbankje, 'n hefejo,
weegschalen, pootige stukken vleesch
en daar, achter '6 toonbankjo, stond
de heer des huizes, een gezellig, dik,
oud baasje, pendant van de juffrouw
beneden. HU was bezig, 'nstuk vleesch
uit te beenen en deed het met zoo
veel toewUdiDg, dat 't büna onge
permitteerd scheen hem in zyn bezig
heden te storen.
.Van de politie," zeide ik.
Toen pullden ineens zUn kleine
vette oogjes vor uit de kassen en 2Un
dikke lippen hapten als 'n viscb, die
op 't droge ligt. 't Stuk vltesoh, dat
uitgebeend moest wordea, en 'tmos
tuimelden op de toonbank, 'k Had
nog maar zelden zoo'n bo^ld van
hulpeloozs verwarring gezien.
Toen 'k een half uurtje later B&ar
bensden ging m'n klantje was
alweer wat kalmer geworden -
poeierde zUn vrouw juiat 'n paar
klantjes af, die 't hunne van de zaak
zeiden toen ik de straat opging.
FEUILLETON.
doob
PAUL TRENT.
26).
„MUnheer Strand, ik vrees, dat k
al heel weinig vrouwenkennis hesft,"
zeide Sylvia met een glimlach, dien
John niet begreep. ,ZU heeft me ook
verteld van dat mooie niohtje, dat
tegenwoordig bU mUnheer Cobden
woont, 't verwondert me, dat u
me daar niets van gezegd heeft,"
viel ze zichzelf in de rede.
,Ik dacht niet, dat het u zou in-
teresseeren."
„Ik sou graag kennis met haar
maken."
„Juffrouw Arnold heeft hier abso
luut gesn kennlsssn en als u zoo
vriendelijk zou willen zUn
.Ik zou haar dadelUk schryven
en vragen of zU eens bU me komt
lunchen," zeide Sylvia terstond.
Haar vader had geluisterd met een
nitdrukking op zUn gezicht, alsof
hem de wending van 't gesprek niet
recht aanstondhg brak het nu af
met de vraag aan John hem naar-
de bibliotheek te vergezellen.
„Bonk je, dat jt gekozen wordt
voor Mld-Hsm?" vroeg hU plotseling.
,'t Is haal twijfelachtig, maar ik
dos lk al mijn best," antwoordde
Strand.
.Sylvla'a hart zal breken," zeide
Mason sohertsend, .als je er niet
komt. Ik heb baar nooit zoo warm
voor iets gezien," voegde hU or ern
stiger by.
„Ze helpt me ontzagiyk. MUn agent
vertelde me, dat ze er zoo den slag
van heeft, propaganda te makon."
Be heer Macon bogon nu over de
bijzonderheden te spreken van een
flnantJöele operatie, die hU op touw
wilde zetten, en het was al lang
middernacht, voordat John weg kon
komen.
,Je hebt een zeldzaam scherpen
blik op de zaken," zeide Mason, toen
zU afscheid namen, ,je overtreft mijn
verwachtingen en die waren hoog
gespannen, dat verzeker ik je."
Er waa een wederzüdsche genegen
heid tussehen de twee mannen ont
staan rij voelden beiden achting en
vriendschap voor elkaar. Maar hoe
openhartig Mason was, toch was f'er
nu dan iets in zUn wUze van doen,
dat John niet begreep.
John wandelde van Grosvenor
Square naar huis, want hU voelde
behoefte aan beweging en frissche
luebt. Het was stormachtig weer en
hU liep stevig door; maar toen h|j
in d# laan kwam, waar Cobden hsm
gsvondsn had, stond hU even stil.
Een man kwam met wankelende
schreden op hem tos.
.Houd je roer recht," zeide John
waarschuwend, want hij dacht, dat
ds man dronken was. Maar dat denk
beeld verdween, toen bU het bleeks
gsziebt sn de ladende oogen zag.
.Wat scheelt eraan," vroeg hU
vriendelijk, toen hij de schamele
kleeding en het algemeen voorkomen
van ontzaglijke armoede bemerkte.
.Niets. Ik heb alleen maar.honger,"
luidde het met zwakke stem gegeven
antwoord. Be stem klonk zeer be
schaafd en Strand keek den man
onderzoekend aan.
.Een eind verder is een koffie-
stalletje."
Jawel, maar ik heb geen geld, -
gaen cent meer."
„Ga dan maar mee," zeide Strand,
en voor zU eenige metera hadden
afgelegd, had hU zijn arm al door
dien van zUn medgezel gestoken,
want bU zag, dat deze zich nauwe
lijks op de beenen kon houden.
Het kofflestalletje was weldra be
reikt, maar Strand liep door, hoewel
zijn medgezel stil wilde biUven staan.
ZU kwamen aan da Temple en do
portier liet hen binnen.
„Wat gaat u met me doen?"
vroeg de man.
,Ik neem je mee naar mijn kamera
om je buik eens flink te vullen. Maar
vertel ms eens waar heb je school
gelegsn
„Harrow," klonk het flauw en
aarzelend.
John ging hem voor de trap op
en zUn gast keek nieuwsgierig naar
den naam op de deur, waarvoor ze
stil stonden.
jlk ben John Strand. Kom bin
nen," zeide John, en zoodra se in de
kamer waren, schoof hU een leun
stoel aan en ging naar 't buffet,
maakte een glas whisky en soda
klaar en zette dat voor den vreemde
neer.
„Ik geloof, dat 't beter is, als ik
eerst wat eet."
„Ja, dat ia waar."
Eon oogenblik later stond een pan
op het gascomfoor in de keuken en
drong de geur en 't geluld van 't
braden van vleesch de kamer binnen.
John dekte vlug de tafel. Baarna
zette hU brood en een gebraden cote-
let voor zUn gast neer, en keek toe
maar slechts een seconde, want
bU had den razenden honger in de
oogen van den man gozten en be
grepen, dat by hem alleen zUnmaal
moest laten doen.
jlk kom dadelUk terng; eet in-
tussehen smakelijk."
Een kwartier later kwam hij weer
binnen; alles was verdwenen.
„Genoeg gehad?"
„Zooveel mUn maag maar bergen
konMaar het is me, alsof ik nooit
meer genoeg zal eten."
Er was wat kleur op zyn gezicht
gekomen en nu keek John verrast
op, want hU zag, hoe jong zUn gast
was niet veel ouder dan twintig
twee-en-twintig jaar.
„Wil je rooken
„Graag," en hU nam met bevende
vingers een sigaar uit den koker,
dien John hem voorhield. .Ik heb
de tabak bUna even zeer gemist als
het eten."
Strand streek een lucifer voor hem
af eu stak toen zelf ook een sigaar op.
„Ik wil ms niet in je vertrouwen
dringen, maar als je me Iets over
jezelf vertellen wilt
Hier hield hö op en er kwam een
glimlach op zUn gezicht, dia niet
sprak van medelUden maar van vrien
delijkheid en goedheid.
„Ik heet Philip Cranston maar
ik kan u geen verhaal doen van
onvordienden tegenspoed. Ik ben oen
zwakkeling en dat ik er zoo uitzie,
heb ik enkel en alleen aan mezelf
te wyten," bU keek hierbU naar zUn
kleeren.
„Ik ben blU, dat je zoo openhartig
bent.'!
„Ik heb een goede opvoeding gehad
- Harrow en Cambridge en dit
is nu het resultaat."
Neen - door den wUn is 't niet,"
zeide Strand; „vrouwen dunkt me
ook niet en
jU heeft geiUk. Het is mUn vloek
geweest, dat ik geboren ben zonder
eenig besef van de waarde van 't geld
ts hebben, ik heb nooit geweten
hoeveel een soverein waard was,
totdat ik er geen meer had. MUn
God 1 't Ia eenvoudig, dat ik met
mUn geld rechts en links om me
heen heb gesmeten, niet alleen
voor mezelf en ik ben er niet mee
opgehouden, voordat er geen cent
meer was. En toen
rNu?"
„Toen htb lk een tydlang vso mijn
vrienden gelsend. En toen begon lk
te beseffen, waar ik been ging en
hoe ver ik al gezonken was. Ik
zwoer mezelf te veranderen en pro
beerde te werken.' Bit is het resul
taat. Tanuacbt bad ik do grens be
reikt
„Je waart toch niet van plan
„Neen, ik ging naar mUn vrienden
terug," zeide Cranaton met een bitter
laobje.
„NatuurlUk kan je niet met de
achrUfmacbine werken, heb je lust
het te leeren?" vroeg John.
„Ik wil alles leeren, wat ik leeren
kan."
„Aan verstand ontbreekt het je
dunkt me niet en je zoekt dus
een betrekking. Heb je sen graad
gehaald aan de academie 1"
„Ik was half weg, toen mUn vader
stierf, en ik mUn fortuin in banden
kreeg. Als u 't een of ander werk
voor me wist - neen, een overUIde
belofte wil ik niet geven."
~„Bat ia verstandig."
„Maar waarom is u zoo goed voor
me. U zal toch wel niet elkaa half-
verhongerden man heipen, dien u
tegenkomt
„Bat zal ik je zeggen," antwoordde
John rustig, en nn deed hU in 't kort
hst verbaal van zUn eigen leven, en
hoe hU gevonden was door Cobden
en door hem was opgevoed. Cranston
luisterde met gespannen aandacht.
„MUnheer Cobden moet een goed
mensch zUn," merkte hU op.
„En nu wil ik probeeren voor
Iemand anden te doen, wat hU voor
mU deed. Ik wil daarmee niet zeggen,
dat lk je niet eerst op proef zal nemen,
maar van morgen af, kanjealsmUn
secretaris bU me komen."
Cranston stond op uit zyn stoel,
en kon zich met moeite staande
houden.
„Ga nu naar bed, dan kunnen we
er morgen verder over praten. Ik
heb een logeerkamer en me dunkt
mUn kleeren zullen je wel passen,
die kan je gebruiken tot je andere
hebt gekocht."
„Graag. Ik ben u zoo dankbaar.
Ja, ik ga naar bed, maar ik zou
zoo graag eerst een bad nemen."
John voelde hoe langer hoe meer
sympathie voor den jongen man, die
zoo dapper xUn ong6lnk droeg; hy
ging naar de badkamer en maakte
het bad klaar. Toen legde hy onder
goed van zichzelf op een stoel en
bleef een oogenblik op den drempel
staan.
„Ziezoo, alles is klaar; roep maar
als js iets noodig hebt, ik biyf nog
wat zitten scbrUven. En anders
wensch ik je goeden nacht."
„Goedennacht, mUnheer Strand,"
en aan do stem boorde John, hos
bowogen zyn jonge gast was.
Jobn ging aan zyn schrijftafel
zitten, maar het duurde geruimen
tyd, voor hU zUn gedachten kon ver
zamelen. HU luisterde naar '4 geplas
van 't water en toen hoorde hy voet
stappen, die even stil bleven staan
by zyn deur, en ten slotte het dicht
doen van de slaapkamerdeur eeu eind
verder in dsn gang. HU sehreef zyn
brieven af en besloot toen ook naar
bed te gaan, maar voor Cranston's
slaapkamer bleef by even atilataan.
(Wordt vervolgd).
