HELDERSCHECOURANT PRIHSES MELNIKOFF Eerste Bied. N*. B022 ZATMKtAOI 7 DECUBS8 W<8 48e MA88M8 UltfllTTa Q» Opjaag 7QOM In i I 1.10, per i f 1.1 Rfcml f 2.85. LoiMte ex. 3 o«nt Advei per regel 15 «ent. Op- en aniargang vu Zon u Met» en tijd vu boegwater (Texel). (WlRtarffd.) Uub Z D»o. op: eodar: opond«r: T.m.t a. Zondig 8 ra. 10Wi. 97 769 8 46 1040 10 86 Maandag 9 11.18 10X1 8.0 Mi 1LM 11.38 Dlnidag 10 „1183.11.4181 8 46 -.- 0J Woanid. 11 .1168 „-^.-8 3 Ml 8.18 X.S Bonderd. 13 a. 0.80 m. 11 8 8 8.44 1.10 818 Tr^dag 13 0.46 8.13 8.4 8,44 8.80 8 86 Zatordig 14 1.1*. 8 46 8.8 M4 8 40 486 DE WEEK. 8 Decenbti. "Wtj leven wederom in den tyd van de verrassingen, de echte „surprises". En dat behoort) ook zoo. Want elk uur brengt ons nu dichter b| ,het heerlik avondje", als wanneer „de maan Bch(jnt door de hoornen" en „van verwachting ons hart klopt", wie de koek en wie de gard sullen kragen't Is weer Sinterklaas geworden en er bestaat gelukkig reden om ait te roepen met blijden zin: „Viert nü het December-feeat van den Sint INu, na vier jaren, gedurende welke het hoefgetrappel van den braven grijsaard uit Spanje in den naeht van 6 op 6 December wel werd gehoord, als steeds, maar toch lang niet zoo lustig klonk als anders. Sinterklaas en agn trouwe, zwarte Piet, strooien nu ook in veel vroolüker stemming hun goede garen door den schoorsteen. In de laaden, die zij moesten passeeren uit Spanje naar het kil-nevelige Noorden was na de oorlogsgruwel eindelQk tot zwijgen gebraeht. En zij weten óók wel, hoezeer onze nijvere middenstanders nu noodig hebbea een gezegend Sinterklaas-feest na al de jaren van nijpende zorgen. Zeker, wij leven nu in de periede van „surprises". Verrassingen, nova, van allerlei soort. Ook min-aangename, eilacy 1 De Tweede Kamer braeht er eene in de korte parlementaire week, slechts bestaande uit twee zittingen. Waarin minister Köaig zich, op raad van dr. Nolens, den leider der Katho lieke Kamerclub, tegen eea dreigend échec behoedde door te vragen schorsing der behandeling van het ontwerp-contract met de „Zeeland" minister Van YiBelsteyn, blijkbaar thans „in des pas" bij de Kamer, en het ontwerp, de Regeering bevoegd heid gevend om schepen der binnen vaart te vorderen. En heer WJjnkoep zijn grieven kon ontboezemen over de behandeling der Russische krijgs gevangenen, welke interpellatie ein digde met een „lintworm-motie", grootor dan ooit in de Kamer ge- beren werd Op 27 November j.1. kwam de „surprise" 1Er werd ingevoerd rantsoeneering van spreektijd. B. w. z., de grootste politieke fracties zullen bij de Algemeene Beschouwingen over de Staatsbegro ting, die op Dinsdag 3 December een aanvang namen, bet langst mogen spreken. Maar 't is niettemin „mond jesmaat". Gegeven de uitbundige praatbestigheid van het Lagerhuis up to date. De katholieke Kamerfractie zal 2Va uur op z'n hoogst mogen redevoeren, de soc.-democratlsche, op haar velgend ln getalsterkte, twee uren. Ten slotte komei, „hetle- maal alleen", de hoeren Van de Laar en A. P. Staalman, als repre sentanten van de cbr.-social» en chr.-democraten ln de Kamer. En voor de replieken z(jn de maxima gehalveerd. Aldus wil busb trachten ia 18V, uut door het „groot pelitiek toernooi" heen te komen. Zal ditmaal luk ken Dat is hier de greote vraag. In 1917 bogen de Kamer oplONov. met de Algemeene Beschouwingen en besteedde er tien zittingen aan. De theorie lijkt prachtig. Maar ook hier zou men, mutantis mutandis, een bekend woord kunnen citeeren, uitroepend „Que messieurs les dé- putés commencentWanneer de ernstige wil bij de heeren ontbreekt om wat medeleden te hebben met den „nationalen tyd", waarmee zij van eind September af soe hebben gesold, dan baten weten w(j immers uit ervaring de prach tigste theorieön niet. Zal 't lukken - nogmaals gezegd. FEUILLETON. Er is zóóveel aan de orde, waar over ondanks de breedvoerige en vaak woelige discussiön vanOctober en November bespiegeld kan en zal worden. Onze verhouding tot de Geassoci eerden. De Regeering heeft eene commissie benoemd, bestaande uit voortreffelijke juristen, om na te gaan de positie van den banneling, die op 28 No vember formeel afstand deed van zijne rechten op de Duitsche en Pruisische kroon, als gast in Nederland. In de Entente-landen gaan al-meer stemmen op, geen rekening houdend met „den eerbied voor de majesteit van het ongeluk", en die uitlevering en berechting elachen ▼an Wilhelm von Hohenzoliern. Men maakt er het neutrale Nederland een verwijt van, tegenover dea vluchte ling, op wien wel ten volle nu van toepassing is Van Haren's wanhoops- uitroep ln zijn bekend vers, gedicht na zyn val: „Hoe spoedt zich ieder uur met onze grootheid heen! Het kleine Nederland, dat vier jaren lang van zijn armoe uitdeelde aan wie hulp noodig hadden, moet zich nu zeer-bitse, zeer-drie3te uit vallen, zelfs bedreigingen, doen wel gevallen. En wèl uitermate grievend is 't, onderwijl men zich hier te lande opmaakt om hulde te brengen aan den Kening en de Koningin van Belgie, dat Belgische persorganen in dat vijandig koor het luidst zich laten hooren 1Men boert de meest-exorbitante eischen. Dat Belgifl de „abeolute vrijheid van doorvaart in den geheelen loop der Schelde" zou krijgen, is een van de gematigde. Dat Nederland étappe-gebied voor Belgis zou worden, een der ergste en m eest-ergerlijke. ij hebben de (eerst deugdelijk ontwapende!) Duitsche troepen door Zuid-Limburg laten trekken. Onze Regeering gaf dadelijk van dat besluit aan de Entente-gezanten kennis. Maar het Reuter-bureau verspreidt de tijding, dat die gezanten aanstonds tegen dat voornemen zouden ge protesteerd hebben. In üagranten stryd, deze bewering, mot minister Van Karnebeek's nadrukkelijke ver klaring. En weer duikt, als in 1914, het boosaardige verzinsel, de perfide leugen op, dat Nederland in het begin vaD den oorlog Duitsche troepen deor Limburg heeft laten trekken 1 En een andere leugen, namelijk dat Nederland te Washington zou hebben aangedrongen, als bemiddelaar, op verzachting van de voorwaarden van den wapenstilstand, moest met allen nadruk door het Haagsche Plein als verzinsel worden gebrandmerkt. Ge lukkig is onze gezant Cremer nu op zyn pos* aangekomen. Kan hij ertoe bydragen om het weefsel van leugen en bedrog te helpen verscheuren? Maar Nederland's positie van het oogenblik doet mij denken aan de oude fabel van den wolf en het lam, die stoaden te drinken uit een water; het lam werd beschuldigd het water verontreinigd te hebben. Dat bleek onmogeiyk den wolf gehinderd te kunnen hebben, want hy stond aan den bovenloop. Bovendien bleek het feit te hebben plaats gehad Uoen 't arme lam nog niet ter wereld was gekomen. Toch werd 't door den sterken, wreeden wolf verscheurd tot z'n straf. wilde roes der zege kan gevaarlijk werden voor de kleineren, zwakkeren, en altyd waar biyft 't, dat hek „met groote macbtlge heeren kwaad kersen eten is De heer P. J. Troelstra heeft in het orgaan van de S. D. A. P. een dankbetuiging „aan mijn partijgeDOo- ken" gericht, waarvan de toon, de opzet, de styi zou doen denken, dat hier een soort van „pendant" moest gegeven werden van de proclamatie der Koningin aan haar volkEn van „vergissing", van het erken nen, dat men de „machtsverhoudin gen" Yarkeerd sag, toen er revolutie werd gepredikt, geeft dit artikeltje van den heer Troelstra al heel wei nig blijk... Tegenover de pertinente verklaringen van de heeren Vliegen (in de Eerste Kamer), Henri Polak, Oudegeest, Van den Tempel, Van Kol, lflkt deze ontboezeming van mr. Troelstra een wederom afwyken van de koers, door de S.D.A.P. genomen. DOOK LOUIS TRACY. 14). Hy lachte byna em zyn goedge lovigheid, waarin hg zyne lucifers afgegeven kad. Maar een verkarde rooker heeft allicht een paar ver dwaalde dingen van diea aard in »yn zak, en nauwkeurig snuffelende, haalde hy eea wasje te veorscbyn waarvan de kop onbeschadigd was. Met de grootste omsicbtigheid streek h| ket onwaardeerbare voor werp ever de xeol van x]jn schoeisel. Het gelikte, en ket eerste dat hy ontdekte was een gaslamp, die deor fluitend ontsnappende lucht toonde in lamgen tijd niet te zijn gebruikt, maar toch hoe langer hee beter liehk gaf, waardoor hfl nu eere» kon aien waar h( slch berend. Het was een inderdaad ruim vertrek, armelijk gemeubeld met aog drie aansluitende kamers, die eveneens allerminst van weelde getuigden. Het geheel verried geen bewoning, ?nsaar een tijdefijke schuilplaats te sljn. In het grootste vertrek stonden twee tafels, «enige stoelen, een enkele rustbank en allerlei leege flesscken met glazen en tinnen bekers. lm een ander appartement stond een bed. Nader xoekende vond h| in het meer ruime Zeer zeker is het noodig, dat hier volkomen klaarheid worde gegeven. Zonder mogeiykheid om zich later to beroepen op vergissingen door improviseeren,op misverstand, welke soort 't moge zyn. Daarvoor bieden de nu komende Algemeens Beschouwingen over de Staatsbegrooting een prachtige ge legenheid. Die men dan ook stellig niet ongebruikt zallaten voorbijgaan. Een zeer onaangename „surprise" in deze dagen van grauwe lucht, van nog hardnekkig heerschende en slachtoffers eischende griep, van al-langer wordende avonden en nach ten, Is het dreigend tekort aan ko len, berokkend door het stopzetten van den uitvoer uit Duitsohland. W| kunnen represaille-maatregelen, geiyk reeds geschiedde, treffen, door het stopzetten van den uitvoer over de oostelijke grenzen. Maar daarmee is, zeker waar de productie der Limburg- sche mijnen, na het vertrek der Bel gische werkkrachten, beneden peil ging, de toestand voor ons niet gered. De vooruitzichten voor de graan- voorziening zyn veel gunstiger, maar ook by de breodbereiding speelt natuurlijk de kelen-toevoer een be langrijke rol. En veel meer „surprises" van min- verbiydenden aard. Het ontslag van schout-bij-nacht Albarda als comman dant te Willemsoord, met de toe lichting die daaraan van soc.-deme- cratische zyde wordt gegevende bedreiging van minister Ruys de Beerenbrouck byaldien de roode vlag van het stadhuis te Zaandam zou worden geheschen, ze wijzen op woelige, warme urea, in hetP&rlement weldra weer te doorleven. De warme, ecbt-spontane geestdrift waarmee de Koningin in den lande nu wordt gehuldigd alom; op 2 De cember in het Haagsche gebouw voor K. en W. met daverenden jubel, de groete toeloop voor de Vrijwillige Burgerwachtenhet beveiligen van erde en gezag tegen mogelijke aan slagen, 't zyn xeer schitterende lichtpunten. Zeker, ondanks het stopzetten van den oorlogsgruwel »yn de tijden nog bang en zorgelijk genoeg. Maar hiertegen moeten wij waken, dat de vreugde, waarmede de kleine, jonge menschen straks den Sint verwelko men, door geen wanklank gestoerd wordt. Se „zwarte "uren" in het mensch'lijk leven vergeten wij dat toch niet! ze komen waarlijk vroeg genoeg! Mn. Antonio. vertrek een niet afgesloten safe, en daarin velerlei couranten die neg niet ingezien bleken te zijn, tenminste zeer vele staken nog in den band waarop het adres was te lezen. Sn dat adres luiddeMonsieur Jacqut Dumanet, te vinden ep numero xoo en zooveel va* Avenue, onder welken verzonnen naam Tommy Atkins sich by de posl bad aange geven. Vertrouwende dat de onbewoonde verdieping weinig gevaar liep van door rechercheurs bezocht te worden, stak hij een exemplaar in zyn zak en nam een pook uit de zitkamer mee. De deur van de geheele étage was van buiten gesloten maar niet gegrendeld. Na al het gas litgedaan te hebben, behalve dat van het vertrek waar hy opgesloten was, begon Armstrong het slot te forceeren. Dat was geen gemakkeiyk werk. Hy moest een deel van het yzeren beslag stuk slaan, voor hij den pook als een breekyzer kon gebruiken. Hij ver wachtte dat het onvermijdelijke leven, door hem gemaakt, natuurlijk enkele medebewoners van het huis zeu doen komea kyken, maar als hij dat niet waagde, kon hy onmogelijk er uit komen. Eindelijk slaagde hij. Hij deed de deur open en tuurde in de duisternis op de trap, zoover het gaslicht reikte. Er was niemand en niets te zien. De bewoners van de andere étages hadden zyn hameren niet gehoord BINNENLAND. Laster. De correspondent van de N. Rott. Ct. te Londen meldt: De Haagsche correspondent van de Daily Express seint d.d. 1 dezer De voedingstoestand in Nederland is schromelijk overdreven. De Neder landers lijden geen gebrek en ik be twijfel zelfs ten zeerste dat zy honger hebben. Ik heb, sedert ik hier te lande aankwam, veel gereisd en ik spreek bij ervaring als ik zeg dat de 100.000 ton levensmiddelen die Amerika zal leveren opgehouden dienen te worden. Als Hoover hier kwam en de tal- looze stukken vee in de weiden, de mylen en mijlen tuinderijen, de goed voorziene winkels, restaurants en hotels zag en waarnam dat elkeen Yolop geld in zijn zak heeft om te koopen al wat hy noodig heeft, zou hy ze ook inderdaad ophouden. Ik erken dat de levensmiddelen duur zyn, in de eerste plaats omdat ieder een ryk is en ten tweede omdat de Duitschers hooge prijzen betalen en de Nederlanders dus hetzelfde moeten doen. Ik kan er echter niet genoeg Dadruk op leggen dat de verwachte 100.000 ton levensmiddelen uit Amerika aan de Duitschers verkocht zullen worden. Er zijn in Nederland ongetwijfeld enkele heel arme menschen, te laag betaalde beambten e. a. die moeten scharrelen om voldoende eten te krijgen, maar van gebrek is stellig geen sprake. Het geschreeuw van gebrek dient alleen om Nederland in staat te stellen voorraden van buitenaf te krijgen en die met grfoote winst aan Duitschland te verkoopen. Van sommige dingen is er onge twijfeld een tekort. Yet is schaarsch, evenals kaarsen, steenkool, zeep, koffie en thee en 't broodrantsoen is niet zoo ruim als 't placht te zijn, maar dat is ook alles. Men kan |in Nederland menschen in de rij zien staan om steenkool, maar niet om voedsel en ik durf verklaren dat de bevolking van Neder land stuk voor stuk tweemaal zoo goed van levensmiddelen is voorzien als de bevolking van Engeland. Sliali». De minister van landbouw heeft, met intrekking in zooverre van de ministrieele beschikking van 10 Juli 1918, no. 39500: 1. vastgesteld de navolgende maxi mumprijs voor slaolie, in flesschen inhoudende 80 cL: in den kleinhandel f 2.75 per flesch 1L bepaald: 2. dat vorenstaande maximumklein- handelprijzen zijn te verstaan inclu sief verpakking. Da „Galrla". Het passagiersschip „Gelria" van den Kon. Holl. Lloyd wordt in ge reedheid gebracht om Uit te varen. Vermoedelijk zal het schip begin Februari naar Zuid-Amerika ver trekken. Dan zal de „Gelria" byna drie jaren in de haven van Amster dam hebben gelegen, waar het 31 Maart 1916 arriveerde. Mede in verband met het indertijd torpe- deeren van het zusterschip „Tubantia" heeft men de „Gelria", het grootste schip van de Amsterdamsche vloot, niet laten varen. Hat aarata schip naar Java. Het stoomschip „Dardanu3" van de Ned. Stoomv. Mij. „Oceaan" ver trok Donderdag met een volle lading van Amsterdam naar Java. Dit is het eerste Nederlandsche schip dat uitgaande weder door het Suez- Kanaal zal varen. Ipaorwigroovera. In de afgeloopen maanden werden herhaaldelijk diefstallen gepleegd op de treinen van de R. T. M., de maat schappij die van Rotterdam uit de Zuid-Hollandsche eilaSden berijdt. De Rotterdamsche politie nam daarom bijzondere maatregelenen liet agenten op de treinen meerijden. Een dezer politiemannen heeft een 18-jarigen jongen gesnapt, die onder het rijden de deur van een goederenwagon open de. Deze aanhouding heeft geleid tot ontdekking van een heel complot jeugdige dieven, jongens van 14—18 jaar, die van deze treinrooverijen hun vak maakten. Geconstateerd is al, dat op deze manier gestolen zyn vaatjeB jenever, balen meel, doozen haken en oogen, dekkleeden, een baal klaverzaad en zelf;, een jong varken. Per rijtuig werd de buit achterom naar Feyenoerd en Katendrecht ge braeht, waar do bende haar Yaste afnemers had. Tegen een paar van deze helers is reeds proces verbaal opgemaakt. Mei heeft kunnen nagaan, dat het jonge varken doer de dieven voor f 12 is verkocht. Diefstal va» 15000 mark. De Yenlosche politie arresteerde aan het station aldaar, den Oosten- ryker Max Keers, verdacht van dief stal van 15000 mark, te 's Gravenhage gepleegd. K. dreef aldaar met een paar andere personen een handelszaak en had het geld door een wissellooper laten innen, waarna hij zich uit de voeten had gemaakt. De wissellooper beweerde eerst het bedrag te hebben verloren, maar viel al spoedig door de mand. BUITENLAND. EojolSDiJ. Da ilagvioot. Volgens den maritiemen medewerker van de „Times" aijn de Britsche slageskaders (de grootste klasse van oorlogsschepen) sedert Augustus 1914 toegenomen met 21 schepen. Daar onder waren 2 schepen vande.Iron Duke" klasse, 10 van de „Queen Elizabeth" klasse. Twee slsgsehepen waren bestemd voor Turkije, twee anderen voor Chili, terwijl d< everblyvenden bekend stonden onder den naam van „hnsh" schepen waar omtrent de grootste geheimzinnigheid bestaat. („Hush" is de Engelsche uitroep Yoor „mondje dicht" of „houd je stil".) Zij wordon ln twaalf of waren zoo wys zich alleen met hun eigen zaken te bemoeien. Hy deed het laatsto gaslicht uit en ging op den tast enkele treden naar beneden. Zonder cenige moeiiykheid kwam hij op straat. Uit nieuwsgierigheid ging hy naar de Shaftesbury Avenue en nam het huis op, waar de brieven voor Iran werden bezorgd. Yoor zooveel hy kon aien, was het een emerig winkeltje, ingerieht voorden verkoop van couranten vnn het vasteland en allerlei dingen die eon verstandig mensch zeer zeker niet zou koopen. Hij wist zelf niet hoe vermoeid hy wel was, voor hy op zyn eigene kamer was. Terwyi hy zijn kleeren uitdeed, moeBt h| zich inspannen om niet in slaap te vallen. Den volgenden morgen besloot hy, zich los te maken van de bemoeiingen die zijn verlofa-dagen hadden be dorven. Hy schreef een brief aan Carlingham, waarin hy kort en bondig meldde wat er gebeurd was sedert hij afscheid van hem nam. Hij postte den brief en vertrok per trein van elf uur, van af het Charing Cross Station naar Parfja, Drie dagen later Btapte hij aan boord vau de P. O. stoomboot, waarop hij genoot van dé voor hem rustige omgeving van louter Engelsch- Indische personen, overtuigd als hij was dat by niet meer in contact zou komen noch met den voornamen Russischen Prins, noeh met Lady Ermyntrude Grandiaon. maanden afgeleverd en zijn, naar verluidt, 800 voet lang, meteen water verplaatsing van 30,000 ton elk, en een maximum-snolheid van 30 h 35 knoopen. Zy zijn een combinatie van groote snelheid, zware bewapening en weinig diepgang, waardoor zy in de ondiepe wateren van dè Oest- en Noordzee kunnen worden gebruikt. Duitsehlaad. Een RIJosch-Weslfaalicha republiek. In Keulen is Woensdag eon ver gadering van het centrum gehouden, welke ten doel had, aan te sturen op de stichting van een Rynsch- Westfaalsche republiek. Nadat geheimraad Trimborn, de leider van het Rijnsehe centrum, over het nieuwe program van de party had gesproken, nam dr. Hoeber, hoofdredacteur van de Koelnische Volkszeitung, het woord. Hij kritiseerde scherp de politiek van de tegenwoordige Pruisische regeering. Deze politiek, zeide hy, ontketent den strijd van allen tegen allen. Het noodzakelijk gevolg van haar eigenwijze verkwisting van het staatsvermogen moet uitloopen op een bankroet. Om niet te worden meegesleept in den burgeroorlog, die door den Berlynschen warboel zal ontstaan, moeten Rijnland en West- falen hun toevlucht nemen tot eigen hulp, voordat gewetenlooze en aan het vaderland vreemde volksverlei ders te Berlijn, aan deze streken een onafwendbare ramp bereiden. De andere partijen, zeide Hoefer, zyn bereid om mede te werken. De twee staten hoeven zich niet af te scheiden van het Duitsche rijk, maar moeten zich tot een zelfstan digen staat inrichten, onder den naam van Rynsch-Westfaalsche republiek. Ten slotte nam de vergadering in resolutie in dezen geest aan. Da werkloosheid ta BerilJ.i. Berlijn, 5 Dec. De Berlijnsche vak verenigingen berichten in de laatste dagen van groete werkloosheid, ver oorzaakt door de massa teruggekeerde soldaten, maar voor «en groot deel ook door de onzekerheid der politieke toestanden en de daarmede in verband staande vermindering van den onder nemingsgeest. Binnen een week is het cijfer der werklooze arbeiders in de bouwvakken gestegen van 300 op ongeveer 1000. Bij de houtbewerkers ia het aantal werkloozen sedert de vorige week, toen het 1600 bedroeg, snel toegenomen. Het juiste cijfer valt neg niet aan te geven, maar er zijn zeer zeker verscheiden duizenden werkloozen. Onder de metaalbewerkers zyn veel meer dan 5000 werkloozen. Be orga nisatie der boekdrukkers telt onge- 1000 werkloozen, een buitenge woon hoog percentage, vergeleken bij het aantal arbeiders in .dit vak. Enkele vakveroenigingen staan reeds voor de vraag hoo lang het nog inogoiyk zal zijn aan dit ontzaglijk leger vanworkloozondeondorstouning uit te betalen. Rusland. Da bolijawlkl maarden vorder. Oharbin, 30 November. Hot bericht dat do bolsjowiki te Alapajefsk grootvorst Sergius Michaolowitsj, grootvorstin Elizabeth Foodorowna en de prinsen Johannos, Konstantijn, Igor en Paul hebben vermoord, wordt bevestigd. Zij allen zijn gedwongen in een mijnschacht te springen, waar hun lijken thans zyn gevonden. De Russische bladen melden dat dezelfde troep bolsjewika de tsaritsa en haar vijf kinderen (wier lyken nog niet zijn gevonden) hadden vermoord voor zy de moorden te Alapajefsk bedreven. Do namen van alle moordenaars, die naar Perm zijn vertrokken, zyn bekend. Armeniü. Nieuwe gruwelen. Volgens de Verwart» hebben de Turken by de ontruiming van Trans Kaukasie nieuwe slachtingen onder de Armeniërs aangorieht. In Bakoe alleen moeten 30.000 Armeniérs zyn gedood. In eenige steden is de Ar- meensche bevolking totaal vernietigd. Het aantal slachtoffers loopt ln de tienduizenden. Het ls op grond van zulke waar- sebijnliikheden dat menigeen lucht- kasteolen bouwt voor de toekomst of luchthartig onverschillig het nieuwe leven te gemoet gaat. Zeer zeker, een jong officier van de garde, die teruggaat naar zijn regiment, zonder door Amors pijlen in het hart getroffen te zijn, of hem dierbare familiebetrekkingen achter gelaten te hebben, mag radelyker wijze rustig en blij, zijn toekomst in de koloniën te gemoet zien. Maar het minst verwachte kan in eens ieders droombeelden te niet doen. En dat was hiereen geschil tusschen Perziö en Rusland. In de Engelsche Offlcleele Courant van Bultenlandsche Zaken stond het te lezen dat de twee genoemde landen besloten hadden de grenskwestie te doen beslechten doer enkele ge machtigden van beider zyde, die de grens-lijnen zouden vaststellen tus schen Rusland en Perziö op ofnaby de Caspische Zee. Engeland voorzag dat bij die vrien delijke conferentie de fabel van den wolf en het lam zou vertoond worden, weshalve het goed zou zijn het lam zegge Perziö, bij te staan met een raadsman. Daartoe werd de Engelsche ambassadeur te Teheran aangewezen. Die persoon was be kwaam genoeg, maar het Rus sisch kon hy evenmin verstaan als spreken. Tot oplossing dier moeilijkheid werd het Departement van Indische Zaken ln den arm genomen, en een Iets ovtr Aan toastin* In Rusland. Eso afgGhrlkw.kks.d voorbiald I Wy ontleenen aan de N. Rott. Crt. het volgende: De heer Oudendijk, de afgetreden en hier te lande teruggekeerde waar nemende gezant van de Nederland sche regeering te St. Petersburg, is zoo vriendelijk geweest, over hetgeen hy gedurende den laatsten tyd van zijn verblyf aldaar, van de toestanden in Rusland heeft gezien, ons het een en ander mee te deelen. Wat hy ens vertelde volgt hier; het mege in al zyn afgryselijkheid aan het Neder landsche volk ten voorbeeld en ter waarschuwing worden voorgehouden I De heer Oudendijk heeft 25 jaar in Rusland doorgebracht, hy kent het Russische volk door en door en mag dus over Russische toestanden mee spreken. Bismarck, zei hy, heeft eens den wenisch uitgesproken, dat aan de socialisten een land zou worden aan gewezen, waar zy naar hun inzichten zouden kunnen arbeiden en aanvatten en toonen wat z(j in de uitwerking en de consequentie van hun systemen vermochten, let is alsof de Yoer- zienigheid Rusland .voor die proef neming heeft willen bestemmen. En het resultaat ls, dat onder het nieuwe „bevrijdende"regiem tyran- nie, wreedheid, omkoopery en ellende grooter zijn da* onder welk regiem ook, dat Rusland ooit heeft gekend. Da nationale rykdom, de welvaart, de toekomst van Rusland syn door een klein aantal menschen willens en wetens, ja met de meeste geraf fineerdheid en een verbijsterend door zettingsvermogen vernietigdalles wat in Rusland overeind stond, heb ben zy omver, kapot gesmeten on uitgeplozen tot er geen draad meer van over was. Petrograd is leeg, de weinige men schen, die men op straat ziet, waren als geraamten rond met bleeke ge zichten, blauw om de oogen en den mond van den honger; de paarden vallen voor de wagens neer van uit putting, de honden, die doer deatad zwerven, zijn nog slechts uitgeteerde, wankelende stumpers. Ik heb menschen, Russen, bij my gehad, die gehoord hadden, dat de Nederlandsche gezant misschien zou kunnen helpen en die in mijn armen in zwijm vielen van hongeren ellende. Alles wat er was van instituten van algemeen welzijn en nut is totaal te gronde gericht en bestaat eenvou dig niet meer. Zelfs het internatio nale zeemanshuis, dat te Petrograd gevestigd was, is aan deze onder gang niet ontkomen. De oude scheeps kapitein en zyn vrouw, die het jaren lang bestuurd hadden, zijn op straat gegooid zonder middelen van bestaan en alle protesten daartegen baatten niets. Handel, nyverheid, bankwezen en mijnwezen staan totaal stil; de banken zijn leeggehaald, de gelds waarden en effecten in beslag ge nomen, de wisselpertefeuille naar alle windstreken verstrooid uit ge- conflskeerde goederen tracht men een buitenlandsche ruilhandel in het leven te roepen. Toen de omwenteling in Rusland losbrak, heb ik, aldus de heer Ouden dijk, dadelijk gezegd, dat zy een groot gevaar zou worden voor de algemeene Westersche beschaving en ik heb geiyk gehad. Men heeft den wagen van de revolutie van de hel ling afgeduwd, in de veronderstelling, dat men hem wel zou weten te be sturen, maar het is al gauw gebleken, dat er geen houden meer aan was. De mannen, die hem wilden remmen, vielen er af, of brachten zich in veiligheid toen zij zagen, dat bij aan hun krachten ontsnapte. En zoo loopt hij stuurloos verder tot hy in den afgrond te pletter valt. Dan zullen degenen, die goed willen, kunnen trachten, de stukken bij elkandef te zoeken en het wrak weer naar boven te werken. Totale ver nietiging van het huidige „zyzteem" is de eenige redding, die er voor Rusland overbiyft. De katastrophe is er trouwens alhet land is met de overgroote meerderheid van zijn in woners aan de diepste ellende, de wanhoep prijsgegeven. Levensmid delen aijn er nietwel worden er, vanwege de distributie, levensmid delenkaarten uitgegeven, doch men der daarby fungeerenden herinnerde zich hy toeval dat de kort te voren geëxamineerde tolk, de geed aange schreven Luitenant Armstrong, van zijn verlof terug kwam en den vol genden dag Aden moest aandoen. En zoo geschiedde het, dat toen de China in de baai van dat kolen- magazijn ankerde, er een kabel telegram was voor „Luitenant Arm strong", met bevel om aan land te gaan en te wachten op nadere orders. Die nadere orders lieten zich niet wachten. Wel is het landen te Aden, voor hoe korten tyd ook, alles be halve verkwikkeiyk, maar een mili tair heeft zonder tegenspraak te gehoorzamen. En zoo deed Frank. Dien middag werd; hy door Ara bieren met zijn bagage naar wal geroeid en dienzelfden avond opeen kanonneerboot ingekwartierd, die hem door de Perzische Golf bracht, waarna hij door een vervelenden tocht landwaarts te Teheran aan kwam. Onder geleide van den heer Claude Egerton C. S. I. Ridder van de Orde der Indische Ster (Companiön of the Order of the Star of India), een jong diplomaat die opgewassen was tegen de Oostersche afzetterij, ging hij naar Asterabad waar de scheids-rechters vergaderden. Al dadelijk hadden zy een harden strijd, vóór de Russen verder wilden onderhandelen in tegenwoordigheid van twee Engel- schen. Londen en Petersburg stoven in deze tegen elkaar op, de Shah werd door beide partyen gedreigd Ingezonden medodeellng. Herman Nypels, Tclef. latere. 148, Speoratraat 41. Hnran BndurgOHdsren, half- sb heel wol. OvwtiMidan. - Handschoenen. Billijke prijzen. kan daarop in de meeste gevallen niets krijgen. Het spoorwegverkeer en daardoor ook de aanvoer van de noodzakeiyke levensbehoeften, staat nagenoeg stil, alleen op de groote lijnen is er nog eenig verkeer. De treinen kruipen van station tot station, na ieder uur, dat zij hebben afgelegd, blijven zij anderhalf uur staan; van georganiseerde dienst regeling is geen sprake, de wagens zijn absoluut leeggestolen, al het koperwerk, de gordijnen, de kapstok ken, de bekleeding van de zittiDgen zijn er uitgegaald. Reizen is zoo goed als onmogeiyk tengevolge van de ongekende pasdwang. Om een spoor kaartje te koopen heeft men een speeiale permissie noodig; op het traject St. Petersburg-Moskou wordt men drie maal gevisiteerd. De be woners zitten in de steden gevangen, overgeleverd aan willekeur, honger en gebrek aan het noodzakelijkste. Naar het buitenland uitwijken is onmogelijk, de grenzen aijn her metisch gesloten voor wie niet het noodige geld beschikbaar heeft om de grenswacht om te koopen. De bevolkiDg is als mot een gloeiende yzeren stang terneer geslagen, zoodat zij de fut heeft verloren in opstand te komen. Alle energie die in het volk zat, is stelselmatig gekyot en vertrapt. Politie, veiligheidsdienst, rechtspraak bestaan niet meer en hebben plaats gemaakt voor ter rorisme en willekeur. Nooit onder het oude regime zijn de gevangen nemingen zoo talryk geweest als thans, hebben er executies op groote schaal plaats gehad als thans aan de orde van den dag zijn. Hoeveel malen heb ik niet een menigte vrouwen aangetroffen, die schreiende voor de gevangenissen bijeenstonden, zoekend naar hun echtgenooten, broers of zoens, die hun zonder vorm van proces waren afgenomen en van wie zjg niet wisten waar zij gebleven waren. Hartverscheurend was het geen men hoorde wanneer men zich onder die vrouwen mengde. Het reiligheidsregiem van de bolsjewiki heeft alleen afgebroken en verwoest, opgebouwd heeft hot niets. Het «enige wat er gedaan wordt is schermen met woorden in krantenberichten en redevoeringen; ■aar ziet men de praktyk van die frazen, dan biykt, dat het volk aan honger en ellende is overgeleverd als nooit te voren in eenig land van de wereld. Zelfs voor de proleta riërs is er niets en niets meer. In den sluikhandel is echter voor bloed geld nog allerlei te koop, en wil men het leven houden dan is men wel genoodzaakt zich langs dexen weg van het noodige te voorzien. Het achterbaksche geknoei met levens middelen is dan ook onbesehrijfoiyk. Eon pond boter (Russisch gewicht, d. w. z. 400 gram van ens gewicht) kost 50 70 roebel, een pond vleesch, dat men vroeger voor 15 kopeken kon krijgen, kost nu 22-25 roebel, brood, (vroeger eenige kopeken per pond) nu 16 roebel en dan is het nog een kleffe ongenietbare stroopap. Men begrijpe goed, dat dit de prijzen van den sluikhandel zijn. Het feit, dat zy gevraagd worden, bewyst echter wol hoever het met den hon gersnood gekomen is. De „distributie" heeft de bevolking in vier klassen verdeeld. De hoogste, degene, die het meest krygt, omvat de „elite" van de arbeiders, degenen, die zwaren arbeid doen, d. w. x. het uitvaagsel van de maatschappij, waaronder zich losgelaten misda digers en dergelijke elementen hebben gemengd. Zy krijgen (nominaal 1) 200 gram brood per dag. In de tweede klasse worden de arbeiders gerang schikt, die liehten arbeid doen; zy hebben recht op 100 gram per dag. De kleine ambtenaren, welke in de volgende klasse zyn ingedeeld, ont vangen 50 gram en de laagste klasser-die van de boursjous (bour geois) 25 gram per dag. In den laatsten tyd kregen dezen echter omdat hy geen party durfde kiexen, tot eindelijk, na vijf vervelende maanden, de Commissie aan het werk ging. Op engelijke tijden kreeg Arm strong brieven uit Engeland. In een er van, vertelde Lord Carlingham wat Prins Melnikoff gezegd had ter verontschuldiging van zijn lijfknecht, een verontschuldiging die de beide vrienden bespotteiyk vonden. „De man had gedacht dat Mijnheer Armstrong hem den voet dwars had willen zetten in eene liefdesgeschie denis. Verder kan men van mij niet verwachten dat ik my daarmee be moei" had de Prins gezogd. Een andere brief meldde dat de Gravin Valletort er op stond dat hare dochter met den Rus zou trouwen, zoodat haar zoon zijn best deed met er zich niot tegen te verzetten. „Deed ik dat," zoe schreef hy „dan zou ik een familie-twist in het leven roepen, en ondanks alles wat gezegd en gedaan is, scbynt Ermyntrude hem toch te willen hebben." De laatste brief toonde dat de zaak zoo geed als beklonken was. De Gravin zou Daar Amerika gaan om hare familie te bezoeken, maar de Earl Yan Valletort, Lady Ermyntrude en Lord Carlingham waren genoodigd den winter op het landgoed van den Prins te Bannofka door te brengen. „Tot het huwelijk schynt vast besloten to zyn," schreef Lord Carlingham. „Ermie ls openlijk met hem verloofd, en het huwelijk zal in April voltrokken worden. Ik voor mij, ben overtuigd dat myne zuster hem niet liefheeft, maar betooverd is door haar droomen van de heeriyk- beid eener souvereine macht. Het arme kind 1 Ik hoop dat de werke lijkheid beantwoorden zal aan hare verwachting. Hoe het ook zij, wy gaan naar de Wolga, omstreeks Kerstmis. Ik hoop daar een brief van u te zullen ontvangen. Als zus en papa naar huis gaan en gy nog altyd te Asterabad aan het land meten zjjt, zal ik enkele weken by ukomen doorbrengen." En daarop volg de een rudMl»htlK Post-scriptura „Gisteren reed ik naar Ascot en hield even op bij het politie-bureau. De Inspecteur zeide mij dat bet raadsel van het vermoorde meisje opgelost was. Bij een standje in Soho werd een man geknipt, in wiens zak ees brief werd gevonden met de letters J. D. wat beteekende dat Yera Sassulitch uit den weg geruimd was wegens verraad. En de vermoorde was Yera Sassulitch, zooals bleek uit de papieren die zij by zich had. Natuurlijk, er is niemand dio beweert, dat dit een voldoende op lossing is van en voor een moord in Ingeland, maar de reden waarom zij gedood werd is nu ten minste bekend, wat MelDikoff buiten alle verdenking stelt dat hij ook maar in de verste verte er by zou betrokken zijn. Misschien hebben sommige om standigheden gemaakt, dat we ,hem onrecht hebben aangedaan." (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1918 | | pagina 1