HELDERSCHECOURANT
PRIHSES MELNIKOFF
Eerste Bied.
N*. B022
ZATMKtAOI 7 DECUBS8 W<8
48e MA88M8
UltfllTTa Q»
Opjaag 7QOM
In i
I 1.10, per i
f 1.1
Rfcml f 2.85.
LoiMte ex. 3 o«nt
Advei
per regel 15 «ent.
Op- en aniargang vu Zon u Met»
en tijd vu boegwater (Texel).
(WlRtarffd.)
Uub Z
D»o. op: eodar: opond«r: T.m.t a.
Zondig 8 ra. 10Wi. 97 769 8 46 1040 10 86
Maandag 9 11.18 10X1 8.0 Mi 1LM 11.38
Dlnidag 10 „1183.11.4181 8 46 -.- 0J
Woanid. 11 .1168 „-^.-8 3 Ml 8.18 X.S
Bonderd. 13 a. 0.80 m. 11 8 8 8.44 1.10 818
Tr^dag 13 0.46 8.13 8.4 8,44 8.80 8 86
Zatordig 14 1.1*. 8 46 8.8 M4 8 40 486
DE WEEK.
8 Decenbti.
"Wtj leven wederom in den tyd van
de verrassingen, de echte „surprises".
En dat behoort) ook zoo. Want elk
uur brengt ons nu dichter b| ,het
heerlik avondje", als wanneer „de
maan Bch(jnt door de hoornen" en
„van verwachting ons hart klopt",
wie de koek en wie de gard sullen
kragen't Is weer Sinterklaas
geworden en er bestaat gelukkig
reden om ait te roepen met blijden
zin: „Viert nü het December-feeat
van den Sint INu, na vier jaren,
gedurende welke het hoefgetrappel
van den braven grijsaard uit Spanje
in den naeht van 6 op 6 December
wel werd gehoord, als steeds, maar
toch lang niet zoo lustig klonk als
anders. Sinterklaas en agn trouwe,
zwarte Piet, strooien nu ook in veel
vroolüker stemming hun goede garen
door den schoorsteen. In de laaden,
die zij moesten passeeren uit Spanje
naar het kil-nevelige Noorden was na
de oorlogsgruwel eindelQk tot zwijgen
gebraeht. En zij weten óók wel,
hoezeer onze nijvere middenstanders
nu noodig hebbea een gezegend
Sinterklaas-feest na al de jaren van
nijpende zorgen.
Zeker, wij leven nu in de periede
van „surprises".
Verrassingen, nova, van allerlei
soort.
Ook min-aangename, eilacy 1
De Tweede Kamer braeht er eene
in de korte parlementaire week,
slechts bestaande uit twee zittingen.
Waarin minister Köaig zich, op raad
van dr. Nolens, den leider der Katho
lieke Kamerclub, tegen eea dreigend
échec behoedde door te vragen
schorsing der behandeling van het
ontwerp-contract met de „Zeeland"
minister Van YiBelsteyn, blijkbaar
thans „in des pas" bij de Kamer, en
het ontwerp, de Regeering bevoegd
heid gevend om schepen der binnen
vaart te vorderen. En heer WJjnkoep
zijn grieven kon ontboezemen over
de behandeling der Russische krijgs
gevangenen, welke interpellatie ein
digde met een „lintworm-motie",
grootor dan ooit in de Kamer ge-
beren werd
Op 27 November j.1. kwam de
„surprise" 1Er werd ingevoerd
rantsoeneering van spreektijd.
B. w. z., de grootste politieke
fracties zullen bij de Algemeene
Beschouwingen over de Staatsbegro
ting, die op Dinsdag 3 December een
aanvang namen, bet langst mogen
spreken. Maar 't is niettemin „mond
jesmaat". Gegeven de uitbundige
praatbestigheid van het Lagerhuis up
to date. De katholieke Kamerfractie
zal 2Va uur op z'n hoogst mogen
redevoeren, de soc.-democratlsche, op
haar velgend ln getalsterkte, twee
uren. Ten slotte komei, „hetle-
maal alleen", de hoeren Van de
Laar en A. P. Staalman, als repre
sentanten van de cbr.-social» en
chr.-democraten ln de Kamer. En
voor de replieken z(jn de maxima
gehalveerd.
Aldus wil busb trachten ia 18V,
uut door het „groot pelitiek toernooi"
heen te komen. Zal ditmaal luk
ken Dat is hier de greote vraag.
In 1917 bogen de Kamer oplONov.
met de Algemeene Beschouwingen
en besteedde er tien zittingen aan.
De theorie lijkt prachtig. Maar ook
hier zou men, mutantis mutandis,
een bekend woord kunnen citeeren,
uitroepend „Que messieurs les dé-
putés commencentWanneer de
ernstige wil bij de heeren ontbreekt
om wat medeleden te hebben met
den „nationalen tyd", waarmee
zij van eind September af soe
hebben gesold, dan baten weten
w(j immers uit ervaring de prach
tigste theorieön niet.
Zal 't lukken - nogmaals gezegd.
FEUILLETON.
Er is zóóveel aan de orde, waar
over ondanks de breedvoerige en
vaak woelige discussiön vanOctober
en November bespiegeld kan en
zal worden.
Onze verhouding tot de Geassoci
eerden.
De Regeering heeft eene commissie
benoemd, bestaande uit voortreffelijke
juristen, om na te gaan de positie
van den banneling, die op 28 No
vember formeel afstand deed van
zijne rechten op de Duitsche en
Pruisische kroon, als gast in
Nederland. In de Entente-landen gaan
al-meer stemmen op, geen rekening
houdend met „den eerbied voor de
majesteit van het ongeluk", en die
uitlevering en berechting elachen
▼an Wilhelm von Hohenzoliern. Men
maakt er het neutrale Nederland een
verwijt van, tegenover dea vluchte
ling, op wien wel ten volle nu van
toepassing is Van Haren's wanhoops-
uitroep ln zijn bekend vers, gedicht
na zyn val:
„Hoe spoedt zich ieder uur
met onze grootheid heen!
Het kleine Nederland, dat vier
jaren lang van zijn armoe uitdeelde
aan wie hulp noodig hadden, moet
zich nu zeer-bitse, zeer-drie3te uit
vallen, zelfs bedreigingen, doen wel
gevallen. En wèl uitermate grievend
is 't, onderwijl men zich hier te
lande opmaakt om hulde te brengen
aan den Kening en de Koningin van
Belgie, dat Belgische persorganen in
dat vijandig koor het luidst zich
laten hooren 1Men boert de
meest-exorbitante eischen. Dat Belgifl
de „abeolute vrijheid van doorvaart
in den geheelen loop der Schelde"
zou krijgen, is een van de gematigde.
Dat Nederland étappe-gebied voor
Belgis zou worden, een der ergste
en m eest-ergerlijke.
ij hebben de (eerst deugdelijk
ontwapende!) Duitsche troepen door
Zuid-Limburg laten trekken. Onze
Regeering gaf dadelijk van dat besluit
aan de Entente-gezanten kennis.
Maar het Reuter-bureau verspreidt
de tijding, dat die gezanten aanstonds
tegen dat voornemen zouden ge
protesteerd hebben. In üagranten
stryd, deze bewering, mot minister
Van Karnebeek's nadrukkelijke ver
klaring. En weer duikt, als in 1914,
het boosaardige verzinsel, de perfide
leugen op, dat Nederland in het begin
vaD den oorlog Duitsche troepen
deor Limburg heeft laten trekken 1
En een andere leugen, namelijk dat
Nederland te Washington zou hebben
aangedrongen, als bemiddelaar, op
verzachting van de voorwaarden van
den wapenstilstand, moest met allen
nadruk door het Haagsche Plein als
verzinsel worden gebrandmerkt. Ge
lukkig is onze gezant Cremer nu op
zyn pos* aangekomen. Kan hij ertoe
bydragen om het weefsel van leugen
en bedrog te helpen verscheuren?
Maar Nederland's positie van het
oogenblik doet mij denken aan de
oude fabel van den wolf en het lam,
die stoaden te drinken uit een water;
het lam werd beschuldigd het water
verontreinigd te hebben. Dat bleek
onmogeiyk den wolf gehinderd te
kunnen hebben, want hy stond aan
den bovenloop. Bovendien bleek het
feit te hebben plaats gehad Uoen 't
arme lam nog niet ter wereld was
gekomen.
Toch werd 't door den sterken,
wreeden wolf verscheurd tot z'n straf.
wilde roes der zege kan gevaarlijk
werden voor de kleineren, zwakkeren,
en altyd waar biyft 't, dat hek „met
groote macbtlge heeren kwaad kersen
eten is
De heer P. J. Troelstra heeft in
het orgaan van de S. D. A. P. een
dankbetuiging „aan mijn partijgeDOo-
ken" gericht, waarvan de toon, de
opzet, de styi zou doen denken, dat
hier een soort van „pendant" moest
gegeven werden van de proclamatie
der Koningin aan haar volkEn
van „vergissing", van het erken
nen, dat men de „machtsverhoudin
gen" Yarkeerd sag, toen er revolutie
werd gepredikt, geeft dit artikeltje
van den heer Troelstra al heel wei
nig blijk... Tegenover de pertinente
verklaringen van de heeren Vliegen
(in de Eerste Kamer), Henri Polak,
Oudegeest, Van den Tempel, Van Kol,
lflkt deze ontboezeming van mr.
Troelstra een wederom afwyken van
de koers, door de S.D.A.P. genomen.
DOOK
LOUIS TRACY.
14).
Hy lachte byna em zyn goedge
lovigheid, waarin hg zyne lucifers
afgegeven kad. Maar een verkarde
rooker heeft allicht een paar ver
dwaalde dingen van diea aard in »yn
zak, en nauwkeurig snuffelende,
haalde hy eea wasje te veorscbyn
waarvan de kop onbeschadigd was.
Met de grootste omsicbtigheid
streek h| ket onwaardeerbare voor
werp ever de xeol van x]jn schoeisel.
Het gelikte, en ket eerste dat hy
ontdekte was een gaslamp, die deor
fluitend ontsnappende lucht toonde
in lamgen tijd niet te zijn gebruikt,
maar toch hoe langer hee beter liehk
gaf, waardoor hfl nu eere» kon aien
waar h( slch berend. Het was een
inderdaad ruim vertrek, armelijk
gemeubeld met aog drie aansluitende
kamers, die eveneens allerminst van
weelde getuigden. Het geheel verried
geen bewoning, ?nsaar een tijdefijke
schuilplaats te sljn. In het grootste
vertrek stonden twee tafels, «enige
stoelen, een enkele rustbank en
allerlei leege flesscken met glazen
en tinnen bekers. lm een ander
appartement stond een bed. Nader
xoekende vond h| in het meer ruime
Zeer zeker is het noodig, dat hier
volkomen klaarheid worde gegeven.
Zonder mogeiykheid om zich later
to beroepen op vergissingen door
improviseeren,op misverstand, welke
soort 't moge zyn.
Daarvoor bieden de nu komende
Algemeens Beschouwingen over de
Staatsbegrooting een prachtige ge
legenheid. Die men dan ook stellig
niet ongebruikt zallaten voorbijgaan.
Een zeer onaangename „surprise"
in deze dagen van grauwe lucht,
van nog hardnekkig heerschende en
slachtoffers eischende griep, van
al-langer wordende avonden en nach
ten, Is het dreigend tekort aan ko
len, berokkend door het stopzetten
van den uitvoer uit Duitsohland. W|
kunnen represaille-maatregelen, geiyk
reeds geschiedde, treffen, door het
stopzetten van den uitvoer over de
oostelijke grenzen. Maar daarmee is,
zeker waar de productie der Limburg-
sche mijnen, na het vertrek der Bel
gische werkkrachten, beneden peil
ging, de toestand voor ons niet gered.
De vooruitzichten voor de graan-
voorziening zyn veel gunstiger,
maar ook by de breodbereiding speelt
natuurlijk de kelen-toevoer een be
langrijke rol.
En veel meer „surprises" van min-
verbiydenden aard. Het ontslag van
schout-bij-nacht Albarda als comman
dant te Willemsoord, met de toe
lichting die daaraan van soc.-deme-
cratische zyde wordt gegevende
bedreiging van minister Ruys de
Beerenbrouck byaldien de roode vlag
van het stadhuis te Zaandam zou
worden geheschen, ze wijzen op
woelige, warme urea, in hetP&rlement
weldra weer te doorleven.
De warme, ecbt-spontane geestdrift
waarmee de Koningin in den lande
nu wordt gehuldigd alom; op 2 De
cember in het Haagsche gebouw voor
K. en W. met daverenden jubel,
de groete toeloop voor de Vrijwillige
Burgerwachtenhet beveiligen van
erde en gezag tegen mogelijke aan
slagen, 't zyn xeer schitterende
lichtpunten.
Zeker, ondanks het stopzetten
van den oorlogsgruwel »yn de tijden
nog bang en zorgelijk genoeg. Maar
hiertegen moeten wij waken, dat de
vreugde, waarmede de kleine, jonge
menschen straks den Sint verwelko
men, door geen wanklank gestoerd
wordt. Se „zwarte "uren" in het
mensch'lijk leven vergeten wij dat
toch niet! ze komen waarlijk
vroeg genoeg!
Mn. Antonio.
vertrek een niet afgesloten safe, en
daarin velerlei couranten die neg
niet ingezien bleken te zijn, tenminste
zeer vele staken nog in den band
waarop het adres was te lezen. Sn
dat adres luiddeMonsieur Jacqut
Dumanet, te vinden ep numero xoo
en zooveel va* Avenue, onder
welken verzonnen naam Tommy
Atkins sich by de posl bad aange
geven.
Vertrouwende dat de onbewoonde
verdieping weinig gevaar liep van
door rechercheurs bezocht te worden,
stak hij een exemplaar in zyn zak
en nam een pook uit de zitkamer
mee. De deur van de geheele étage
was van buiten gesloten maar niet
gegrendeld.
Na al het gas litgedaan te hebben,
behalve dat van het vertrek waar
hy opgesloten was, begon Armstrong
het slot te forceeren. Dat was geen
gemakkeiyk werk. Hy moest een
deel van het yzeren beslag stuk
slaan, voor hij den pook als een
breekyzer kon gebruiken. Hij ver
wachtte dat het onvermijdelijke leven,
door hem gemaakt, natuurlijk enkele
medebewoners van het huis zeu doen
komea kyken, maar als hij dat niet
waagde, kon hy onmogelijk er uit
komen.
Eindelijk slaagde hij. Hij deed de
deur open en tuurde in de duisternis
op de trap, zoover het gaslicht reikte.
Er was niemand en niets te zien.
De bewoners van de andere étages
hadden zyn hameren niet gehoord
BINNENLAND.
Laster.
De correspondent van de N. Rott.
Ct. te Londen meldt:
De Haagsche correspondent van
de Daily Express seint d.d. 1 dezer
De voedingstoestand in Nederland
is schromelijk overdreven. De Neder
landers lijden geen gebrek en ik be
twijfel zelfs ten zeerste dat zy honger
hebben.
Ik heb, sedert ik hier te lande
aankwam, veel gereisd en ik spreek
bij ervaring als ik zeg dat de 100.000
ton levensmiddelen die Amerika zal
leveren opgehouden dienen te worden.
Als Hoover hier kwam en de tal-
looze stukken vee in de weiden, de
mylen en mijlen tuinderijen, de goed
voorziene winkels, restaurants en
hotels zag en waarnam dat elkeen
Yolop geld in zijn zak heeft om te
koopen al wat hy noodig heeft, zou
hy ze ook inderdaad ophouden. Ik
erken dat de levensmiddelen duur
zyn, in de eerste plaats omdat ieder
een ryk is en ten tweede omdat de
Duitschers hooge prijzen betalen en
de Nederlanders dus hetzelfde moeten
doen. Ik kan er echter niet genoeg
Dadruk op leggen dat de verwachte
100.000 ton levensmiddelen uit
Amerika aan de Duitschers verkocht
zullen worden.
Er zijn in Nederland ongetwijfeld
enkele heel arme menschen, te laag
betaalde beambten e. a. die moeten
scharrelen om voldoende eten te
krijgen, maar van gebrek is stellig
geen sprake. Het geschreeuw van
gebrek dient alleen om Nederland
in staat te stellen voorraden van
buitenaf te krijgen en die met grfoote
winst aan Duitschland te verkoopen.
Van sommige dingen is er onge
twijfeld een tekort. Yet is schaarsch,
evenals kaarsen, steenkool, zeep,
koffie en thee en 't broodrantsoen is
niet zoo ruim als 't placht te zijn,
maar dat is ook alles.
Men kan |in Nederland menschen
in de rij zien staan om steenkool,
maar niet om voedsel en ik durf
verklaren dat de bevolking van Neder
land stuk voor stuk tweemaal zoo
goed van levensmiddelen is voorzien
als de bevolking van Engeland.
Sliali».
De minister van landbouw heeft,
met intrekking in zooverre van de
ministrieele beschikking van 10 Juli
1918, no. 39500:
1. vastgesteld de navolgende maxi
mumprijs voor slaolie, in flesschen
inhoudende 80 cL:
in den kleinhandel f 2.75 per flesch
1L bepaald:
2. dat vorenstaande maximumklein-
handelprijzen zijn te verstaan inclu
sief verpakking.
Da „Galrla".
Het passagiersschip „Gelria" van
den Kon. Holl. Lloyd wordt in ge
reedheid gebracht om Uit te varen.
Vermoedelijk zal het schip begin
Februari naar Zuid-Amerika ver
trekken. Dan zal de „Gelria" byna
drie jaren in de haven van Amster
dam hebben gelegen, waar het
31 Maart 1916 arriveerde. Mede in
verband met het indertijd torpe-
deeren van het zusterschip „Tubantia"
heeft men de „Gelria", het grootste
schip van de Amsterdamsche vloot,
niet laten varen.
Hat aarata schip naar Java.
Het stoomschip „Dardanu3" van
de Ned. Stoomv. Mij. „Oceaan" ver
trok Donderdag met een volle lading
van Amsterdam naar Java. Dit is
het eerste Nederlandsche schip dat
uitgaande weder door het Suez-
Kanaal zal varen.
Ipaorwigroovera.
In de afgeloopen maanden werden
herhaaldelijk diefstallen gepleegd op
de treinen van de R. T. M., de maat
schappij die van Rotterdam uit de
Zuid-Hollandsche eilaSden berijdt. De
Rotterdamsche politie nam daarom
bijzondere maatregelenen liet agenten
op de treinen meerijden. Een dezer
politiemannen heeft een 18-jarigen
jongen gesnapt, die onder het rijden
de deur van een goederenwagon open
de. Deze aanhouding heeft geleid tot
ontdekking van een heel complot
jeugdige dieven, jongens van 14—18
jaar, die van deze treinrooverijen hun
vak maakten. Geconstateerd is al,
dat op deze manier gestolen zyn
vaatjeB jenever, balen meel, doozen
haken en oogen, dekkleeden, een baal
klaverzaad en zelf;, een jong varken.
Per rijtuig werd de buit achterom
naar Feyenoerd en Katendrecht ge
braeht, waar do bende haar Yaste
afnemers had. Tegen een paar van
deze helers is reeds proces verbaal
opgemaakt. Mei heeft kunnen nagaan,
dat het jonge varken doer de dieven
voor f 12 is verkocht.
Diefstal va» 15000 mark.
De Yenlosche politie arresteerde
aan het station aldaar, den Oosten-
ryker Max Keers, verdacht van dief
stal van 15000 mark, te 's Gravenhage
gepleegd. K. dreef aldaar met een
paar andere personen een handelszaak
en had het geld door een wissellooper
laten innen, waarna hij zich uit de
voeten had gemaakt.
De wissellooper beweerde eerst het
bedrag te hebben verloren, maar viel
al spoedig door de mand.
BUITENLAND.
EojolSDiJ.
Da ilagvioot.
Volgens den maritiemen medewerker
van de „Times" aijn de Britsche
slageskaders (de grootste klasse van
oorlogsschepen) sedert Augustus 1914
toegenomen met 21 schepen. Daar
onder waren 2 schepen vande.Iron
Duke" klasse, 10 van de „Queen
Elizabeth" klasse. Twee slsgsehepen
waren bestemd voor Turkije, twee
anderen voor Chili, terwijl d<
everblyvenden bekend stonden onder
den naam van „hnsh" schepen waar
omtrent de grootste geheimzinnigheid
bestaat. („Hush" is de Engelsche
uitroep Yoor „mondje dicht" of „houd
je stil".) Zij wordon ln twaalf
of waren zoo wys zich alleen met
hun eigen zaken te bemoeien.
Hy deed het laatsto gaslicht uit
en ging op den tast enkele treden
naar beneden.
Zonder cenige moeiiykheid kwam
hij op straat. Uit nieuwsgierigheid
ging hy naar de Shaftesbury Avenue
en nam het huis op, waar de brieven
voor Iran werden bezorgd. Yoor
zooveel hy kon aien, was het een
emerig winkeltje, ingerieht voorden
verkoop van couranten vnn het
vasteland en allerlei dingen die eon
verstandig mensch zeer zeker niet
zou koopen.
Hij wist zelf niet hoe vermoeid
hy wel was, voor hy op zyn eigene
kamer was. Terwyi hy zijn kleeren
uitdeed, moeBt h| zich inspannen
om niet in slaap te vallen.
Den volgenden morgen besloot hy,
zich los te maken van de bemoeiingen
die zijn verlofa-dagen hadden be
dorven. Hy schreef een brief aan
Carlingham, waarin hy kort en bondig
meldde wat er gebeurd was sedert
hij afscheid van hem nam. Hij postte
den brief en vertrok per trein van
elf uur, van af het Charing Cross
Station naar Parfja,
Drie dagen later Btapte hij aan
boord vau de P. O. stoomboot,
waarop hij genoot van dé voor hem
rustige omgeving van louter Engelsch-
Indische personen, overtuigd als hij
was dat by niet meer in contact zou
komen noch met den voornamen
Russischen Prins, noeh met Lady
Ermyntrude Grandiaon.
maanden afgeleverd en zijn, naar
verluidt, 800 voet lang, meteen water
verplaatsing van 30,000 ton elk, en
een maximum-snolheid van 30 h 35
knoopen. Zy zijn een combinatie van
groote snelheid, zware bewapening
en weinig diepgang, waardoor zy in
de ondiepe wateren van dè Oest- en
Noordzee kunnen worden gebruikt.
Duitsehlaad.
Een RIJosch-Weslfaalicha
republiek.
In Keulen is Woensdag eon ver
gadering van het centrum gehouden,
welke ten doel had, aan te sturen
op de stichting van een Rynsch-
Westfaalsche republiek.
Nadat geheimraad Trimborn, de
leider van het Rijnsehe centrum,
over het nieuwe program van de
party had gesproken, nam dr. Hoeber,
hoofdredacteur van de Koelnische
Volkszeitung, het woord.
Hij kritiseerde scherp de politiek
van de tegenwoordige Pruisische
regeering. Deze politiek, zeide hy,
ontketent den strijd van allen tegen
allen. Het noodzakelijk gevolg van
haar eigenwijze verkwisting van het
staatsvermogen moet uitloopen op
een bankroet. Om niet te worden
meegesleept in den burgeroorlog, die
door den Berlynschen warboel zal
ontstaan, moeten Rijnland en West-
falen hun toevlucht nemen tot eigen
hulp, voordat gewetenlooze en aan
het vaderland vreemde volksverlei
ders te Berlijn, aan deze streken een
onafwendbare ramp bereiden.
De andere partijen, zeide Hoefer,
zyn bereid om mede te werken.
De twee staten hoeven zich niet
af te scheiden van het Duitsche rijk,
maar moeten zich tot een zelfstan
digen staat inrichten, onder den naam
van Rynsch-Westfaalsche republiek.
Ten slotte nam de vergadering
in resolutie in dezen geest aan.
Da werkloosheid ta BerilJ.i.
Berlijn, 5 Dec. De Berlijnsche vak
verenigingen berichten in de laatste
dagen van groete werkloosheid, ver
oorzaakt door de massa teruggekeerde
soldaten, maar voor «en groot deel
ook door de onzekerheid der politieke
toestanden en de daarmede in verband
staande vermindering van den onder
nemingsgeest. Binnen een week is
het cijfer der werklooze arbeiders in
de bouwvakken gestegen van 300 op
ongeveer 1000. Bij de houtbewerkers
ia het aantal werkloozen sedert de
vorige week, toen het 1600 bedroeg,
snel toegenomen. Het juiste cijfer
valt neg niet aan te geven, maar er
zijn zeer zeker verscheiden duizenden
werkloozen.
Onder de metaalbewerkers zyn veel
meer dan 5000 werkloozen. Be orga
nisatie der boekdrukkers telt onge-
1000 werkloozen, een buitenge
woon hoog percentage, vergeleken bij
het aantal arbeiders in .dit vak.
Enkele vakveroenigingen staan reeds
voor de vraag hoo lang het nog
inogoiyk zal zijn aan dit ontzaglijk
leger vanworkloozondeondorstouning
uit te betalen.
Rusland.
Da bolijawlkl maarden vorder.
Oharbin, 30 November. Hot bericht
dat do bolsjowiki te Alapajefsk
grootvorst Sergius Michaolowitsj,
grootvorstin Elizabeth Foodorowna
en de prinsen Johannos, Konstantijn,
Igor en Paul hebben vermoord, wordt
bevestigd. Zij allen zijn gedwongen
in een mijnschacht te springen, waar
hun lijken thans zyn gevonden.
De Russische bladen melden dat
dezelfde troep bolsjewika de tsaritsa
en haar vijf kinderen (wier lyken nog
niet zijn gevonden) hadden vermoord
voor zy de moorden te Alapajefsk
bedreven.
Do namen van alle moordenaars,
die naar Perm zijn vertrokken, zyn
bekend.
Armeniü.
Nieuwe gruwelen.
Volgens de Verwart» hebben de
Turken by de ontruiming van Trans
Kaukasie nieuwe slachtingen onder
de Armeniërs aangorieht. In Bakoe
alleen moeten 30.000 Armeniérs zyn
gedood. In eenige steden is de Ar-
meensche bevolking totaal vernietigd.
Het aantal slachtoffers loopt ln de
tienduizenden.
Het ls op grond van zulke waar-
sebijnliikheden dat menigeen lucht-
kasteolen bouwt voor de toekomst
of luchthartig onverschillig het
nieuwe leven te gemoet gaat.
Zeer zeker, een jong officier van
de garde, die teruggaat naar zijn
regiment, zonder door Amors pijlen
in het hart getroffen te zijn, of hem
dierbare familiebetrekkingen achter
gelaten te hebben, mag radelyker
wijze rustig en blij, zijn toekomst in
de koloniën te gemoet zien. Maar het
minst verwachte kan in eens ieders
droombeelden te niet doen. En dat
was hiereen geschil tusschen Perziö
en Rusland.
In de Engelsche Offlcleele Courant
van Bultenlandsche Zaken stond het
te lezen dat de twee genoemde landen
besloten hadden de grenskwestie te
doen beslechten doer enkele ge
machtigden van beider zyde, die de
grens-lijnen zouden vaststellen tus
schen Rusland en Perziö op ofnaby
de Caspische Zee.
Engeland voorzag dat bij die vrien
delijke conferentie de fabel van den
wolf en het lam zou vertoond worden,
weshalve het goed zou zijn het
lam zegge Perziö, bij te staan
met een raadsman. Daartoe werd de
Engelsche ambassadeur te Teheran
aangewezen. Die persoon was be
kwaam genoeg, maar het Rus
sisch kon hy evenmin verstaan als
spreken.
Tot oplossing dier moeilijkheid
werd het Departement van Indische
Zaken ln den arm genomen, en een
Iets ovtr Aan toastin* In
Rusland.
Eso afgGhrlkw.kks.d voorbiald I
Wy ontleenen aan de N. Rott. Crt.
het volgende:
De heer Oudendijk, de afgetreden
en hier te lande teruggekeerde waar
nemende gezant van de Nederland
sche regeering te St. Petersburg, is
zoo vriendelijk geweest, over hetgeen
hy gedurende den laatsten tyd van
zijn verblyf aldaar, van de toestanden
in Rusland heeft gezien, ons het een
en ander mee te deelen. Wat hy ens
vertelde volgt hier; het mege in al
zyn afgryselijkheid aan het Neder
landsche volk ten voorbeeld en ter
waarschuwing worden voorgehouden I
De heer Oudendijk heeft 25 jaar in
Rusland doorgebracht, hy kent het
Russische volk door en door en mag
dus over Russische toestanden mee
spreken.
Bismarck, zei hy, heeft eens den
wenisch uitgesproken, dat aan de
socialisten een land zou worden aan
gewezen, waar zy naar hun inzichten
zouden kunnen arbeiden en aanvatten
en toonen wat z(j in de uitwerking
en de consequentie van hun systemen
vermochten, let is alsof de Yoer-
zienigheid Rusland .voor die proef
neming heeft willen bestemmen.
En het resultaat ls, dat onder het
nieuwe „bevrijdende"regiem tyran-
nie, wreedheid, omkoopery
en ellende grooter zijn da* onder
welk regiem ook, dat Rusland ooit
heeft gekend.
Da nationale rykdom, de welvaart,
de toekomst van Rusland syn door
een klein aantal menschen willens
en wetens, ja met de meeste geraf
fineerdheid en een verbijsterend door
zettingsvermogen vernietigdalles
wat in Rusland overeind stond, heb
ben zy omver, kapot gesmeten on
uitgeplozen tot er geen draad meer
van over was.
Petrograd is leeg, de weinige men
schen, die men op straat ziet, waren
als geraamten rond met bleeke ge
zichten, blauw om de oogen en den
mond van den honger; de paarden
vallen voor de wagens neer van uit
putting, de honden, die doer deatad
zwerven, zijn nog slechts uitgeteerde,
wankelende stumpers.
Ik heb menschen, Russen, bij my
gehad, die gehoord hadden, dat de
Nederlandsche gezant misschien zou
kunnen helpen en die in mijn armen
in zwijm vielen van hongeren ellende.
Alles wat er was van instituten van
algemeen welzijn en nut is totaal
te gronde gericht en bestaat eenvou
dig niet meer. Zelfs het internatio
nale zeemanshuis, dat te Petrograd
gevestigd was, is aan deze onder
gang niet ontkomen. De oude scheeps
kapitein en zyn vrouw, die het jaren
lang bestuurd hadden, zijn op straat
gegooid zonder middelen van bestaan
en alle protesten daartegen baatten
niets. Handel, nyverheid, bankwezen
en mijnwezen staan totaal stil; de
banken zijn leeggehaald, de gelds
waarden en effecten in beslag ge
nomen, de wisselpertefeuille naar
alle windstreken verstrooid uit ge-
conflskeerde goederen tracht men een
buitenlandsche ruilhandel in het
leven te roepen.
Toen de omwenteling in Rusland
losbrak, heb ik, aldus de heer Ouden
dijk, dadelijk gezegd, dat zy een
groot gevaar zou worden voor de
algemeene Westersche beschaving en
ik heb geiyk gehad. Men heeft den
wagen van de revolutie van de hel
ling afgeduwd, in de veronderstelling,
dat men hem wel zou weten te be
sturen, maar het is al gauw gebleken,
dat er geen houden meer aan was.
De mannen, die hem wilden remmen,
vielen er af, of brachten zich in
veiligheid toen zij zagen, dat bij aan
hun krachten ontsnapte. En zoo
loopt hij stuurloos verder tot hy in
den afgrond te pletter valt. Dan
zullen degenen, die goed willen,
kunnen trachten, de stukken bij
elkandef te zoeken en het wrak
weer naar boven te werken. Totale ver
nietiging van het huidige „zyzteem"
is de eenige redding, die er voor
Rusland overbiyft. De katastrophe is
er trouwens alhet land is met de
overgroote meerderheid van zijn in
woners aan de diepste ellende, de
wanhoep prijsgegeven. Levensmid
delen aijn er nietwel worden er,
vanwege de distributie, levensmid
delenkaarten uitgegeven, doch men
der daarby fungeerenden herinnerde
zich hy toeval dat de kort te voren
geëxamineerde tolk, de geed aange
schreven Luitenant Armstrong, van
zijn verlof terug kwam en den vol
genden dag Aden moest aandoen.
En zoo geschiedde het, dat toen
de China in de baai van dat kolen-
magazijn ankerde, er een kabel
telegram was voor „Luitenant Arm
strong", met bevel om aan land te
gaan en te wachten op nadere orders.
Die nadere orders lieten zich niet
wachten. Wel is het landen te Aden,
voor hoe korten tyd ook, alles be
halve verkwikkeiyk, maar een mili
tair heeft zonder tegenspraak te
gehoorzamen. En zoo deed Frank.
Dien middag werd; hy door Ara
bieren met zijn bagage naar wal
geroeid en dienzelfden avond opeen
kanonneerboot ingekwartierd, die
hem door de Perzische Golf bracht,
waarna hij door een vervelenden
tocht landwaarts te Teheran aan
kwam.
Onder geleide van den heer Claude
Egerton C. S. I. Ridder van de Orde
der Indische Ster (Companiön of the
Order of the Star of India), een jong
diplomaat die opgewassen was tegen
de Oostersche afzetterij, ging hij naar
Asterabad waar de scheids-rechters
vergaderden. Al dadelijk hadden zy
een harden strijd, vóór de Russen
verder wilden onderhandelen in
tegenwoordigheid van twee Engel-
schen. Londen en Petersburg stoven
in deze tegen elkaar op, de Shah
werd door beide partyen gedreigd
Ingezonden medodeellng.
Herman Nypels,
Tclef. latere. 148, Speoratraat 41.
Hnran BndurgOHdsren,
half- sb heel wol.
OvwtiMidan. - Handschoenen.
Billijke prijzen.
kan daarop in de meeste gevallen
niets krijgen. Het spoorwegverkeer
en daardoor ook de aanvoer van de
noodzakeiyke levensbehoeften, staat
nagenoeg stil, alleen op de groote
lijnen is er nog eenig verkeer. De
treinen kruipen van station tot
station, na ieder uur, dat zij hebben
afgelegd, blijven zij anderhalf uur
staan; van georganiseerde dienst
regeling is geen sprake, de wagens
zijn absoluut leeggestolen, al het
koperwerk, de gordijnen, de kapstok
ken, de bekleeding van de zittiDgen
zijn er uitgegaald. Reizen is zoo goed
als onmogeiyk tengevolge van de
ongekende pasdwang. Om een spoor
kaartje te koopen heeft men een
speeiale permissie noodig; op het
traject St. Petersburg-Moskou wordt
men drie maal gevisiteerd. De be
woners zitten in de steden gevangen,
overgeleverd aan willekeur, honger
en gebrek aan het noodzakelijkste.
Naar het buitenland uitwijken is
onmogelijk, de grenzen aijn her
metisch gesloten voor wie niet het
noodige geld beschikbaar heeft om
de grenswacht om te koopen. De
bevolkiDg is als mot een gloeiende
yzeren stang terneer geslagen, zoodat
zij de fut heeft verloren in opstand
te komen. Alle energie die in het
volk zat, is stelselmatig gekyot en
vertrapt. Politie, veiligheidsdienst,
rechtspraak bestaan niet meer en
hebben plaats gemaakt voor ter
rorisme en willekeur. Nooit onder
het oude regime zijn de gevangen
nemingen zoo talryk geweest als
thans, hebben er executies op groote
schaal plaats gehad als thans aan
de orde van den dag zijn. Hoeveel
malen heb ik niet een menigte
vrouwen aangetroffen, die schreiende
voor de gevangenissen bijeenstonden,
zoekend naar hun echtgenooten, broers
of zoens, die hun zonder vorm van
proces waren afgenomen en van
wie zjg niet wisten waar zij gebleven
waren. Hartverscheurend was het
geen men hoorde wanneer men zich
onder die vrouwen mengde.
Het reiligheidsregiem van de
bolsjewiki heeft alleen afgebroken
en verwoest, opgebouwd heeft hot
niets. Het «enige wat er gedaan
wordt is schermen met woorden in
krantenberichten en redevoeringen;
■aar ziet men de praktyk van die
frazen, dan biykt, dat het volk aan
honger en ellende is overgeleverd
als nooit te voren in eenig land van
de wereld. Zelfs voor de proleta
riërs is er niets en niets meer. In
den sluikhandel is echter voor bloed
geld nog allerlei te koop, en wil men
het leven houden dan is men wel
genoodzaakt zich langs dexen weg
van het noodige te voorzien. Het
achterbaksche geknoei met levens
middelen is dan ook onbesehrijfoiyk.
Eon pond boter (Russisch gewicht,
d. w. z. 400 gram van ens gewicht)
kost 50 70 roebel, een pond vleesch,
dat men vroeger voor 15 kopeken
kon krijgen, kost nu 22-25 roebel,
brood, (vroeger eenige kopeken per
pond) nu 16 roebel en dan is het
nog een kleffe ongenietbare stroopap.
Men begrijpe goed, dat dit de prijzen
van den sluikhandel zijn. Het feit,
dat zy gevraagd worden, bewyst
echter wol hoever het met den hon
gersnood gekomen is.
De „distributie" heeft de bevolking
in vier klassen verdeeld. De hoogste,
degene, die het meest krygt, omvat
de „elite" van de arbeiders, degenen,
die zwaren arbeid doen, d. w. x. het
uitvaagsel van de maatschappij,
waaronder zich losgelaten misda
digers en dergelijke elementen hebben
gemengd. Zy krijgen (nominaal 1) 200
gram brood per dag. In de tweede
klasse worden de arbeiders gerang
schikt, die liehten arbeid doen; zy
hebben recht op 100 gram per dag.
De kleine ambtenaren, welke in de
volgende klasse zyn ingedeeld, ont
vangen 50 gram en de laagste
klasser-die van de boursjous (bour
geois) 25 gram per dag. In den
laatsten tyd kregen dezen echter
omdat hy geen party durfde kiexen,
tot eindelijk, na vijf vervelende
maanden, de Commissie aan het
werk ging.
Op engelijke tijden kreeg Arm
strong brieven uit Engeland. In een
er van, vertelde Lord Carlingham
wat Prins Melnikoff gezegd had ter
verontschuldiging van zijn lijfknecht,
een verontschuldiging die de
beide vrienden bespotteiyk vonden.
„De man had gedacht dat Mijnheer
Armstrong hem den voet dwars had
willen zetten in eene liefdesgeschie
denis. Verder kan men van mij niet
verwachten dat ik my daarmee be
moei" had de Prins gezogd.
Een andere brief meldde dat de
Gravin Valletort er op stond dat hare
dochter met den Rus zou trouwen,
zoodat haar zoon zijn best deed
met er zich niot tegen te verzetten.
„Deed ik dat," zoe schreef hy
„dan zou ik een familie-twist in
het leven roepen, en ondanks alles
wat gezegd en gedaan is, scbynt
Ermyntrude hem toch te willen
hebben."
De laatste brief toonde dat de zaak
zoo geed als beklonken was. De
Gravin zou Daar Amerika gaan om
hare familie te bezoeken, maar de
Earl Yan Valletort, Lady Ermyntrude
en Lord Carlingham waren genoodigd
den winter op het landgoed van den
Prins te Bannofka door te brengen.
„Tot het huwelijk schynt vast
besloten to zyn," schreef Lord
Carlingham. „Ermie ls openlijk met
hem verloofd, en het huwelijk zal in
April voltrokken worden. Ik voor
mij, ben overtuigd dat myne zuster
hem niet liefheeft, maar betooverd
is door haar droomen van de heeriyk-
beid eener souvereine macht. Het
arme kind 1 Ik hoop dat de werke
lijkheid beantwoorden zal aan hare
verwachting. Hoe het ook zij, wy
gaan naar de Wolga, omstreeks
Kerstmis. Ik hoop daar een brief
van u te zullen ontvangen. Als zus
en papa naar huis gaan en gy nog
altyd te Asterabad aan het land
meten zjjt, zal ik enkele weken by
ukomen doorbrengen." En daarop volg
de een rudMl»htlK Post-scriptura
„Gisteren reed ik naar Ascot en
hield even op bij het politie-bureau.
De Inspecteur zeide mij dat bet
raadsel van het vermoorde meisje
opgelost was. Bij een standje in Soho
werd een man geknipt, in wiens
zak ees brief werd gevonden met
de letters J. D. wat beteekende
dat Yera Sassulitch uit den weg
geruimd was wegens verraad. En de
vermoorde was Yera Sassulitch, zooals
bleek uit de papieren die zij by zich
had. Natuurlijk, er is niemand dio
beweert, dat dit een voldoende op
lossing is van en voor een moord in
Ingeland, maar de reden waarom
zij gedood werd is nu ten minste
bekend, wat MelDikoff buiten alle
verdenking stelt dat hij ook maar in
de verste verte er by zou betrokken
zijn. Misschien hebben sommige om
standigheden gemaakt, dat we ,hem
onrecht hebben aangedaan."
(Wordt vervolgd).