COURANT feuilleton. PRINSES MELNIKOFF No. «052 DINSDAG 18 FEBRUARI I01B 47* jaaKuanQ Ultgwr: C. ffifi B#gH JrM H>M»r. Oplaag 7000 ex. Abonnementsprijs; In de etad f 1.10, per poat 1 1.86, Buitenland f 2.85. Losse ex. 3 oent per regel 15 sent. Ontwerp Volkerenbond. ▼erschenen is de tekst van het ontwerp verdrag betreffende den vol kerenbond. Be contracteerende partyen zullen worden vertegenwoordigd door een college van afgevaardigden, een uit voerenden raad en een permanent internationaal secretariaat, ter plaatse waar de bond zlja zetel heeft Op vaste tyden zal worden vergaderd. Be uitvoerende raad zal bestaan uit vertegenwoordigers van de T. S., het Britaetie Rijk, Frankrijk, Italië en Japan, alsmede van vier andere Art. 5 regelt de samenstelling van het secretariaat. Zijn vertegenwoor digers zullen ep de vergaderingen diplematieke onschendbaarheid ge nieten, de gebruikte gebouwen als extra-territoriaal werden beschouwd. Been staat zal tot den bond worden toegelaten, tenzij hij afdoende waar borgen kan bieden veor zijn op rechte bedeeiing om z(jn interna tionale verplichtingen na te kernen en tenzij h|j zich voegt naar de beginselen, die door den bond zullen worden opgesteld met betrekking te land en ter zee. Over de ontieapening. Art. 8. De hooge contracteerende partijen erkennen het beginsel, dat handhaving vanden vrede, beperking van de nationale bewapening zal eischen tot de kleinste mate, die met de nationale veiligheid en de doorvoering van de internationale verplichtingen door gemeenschap pelijke actie overeen kan worden gebracht, in het bijzonder met het oeg op de geografische ligging en de omstandigheden van eiken staat. De uitvoerende raad zal plannen ontwerpen, om deze beperking tet stand te brengen. Ook zal de uit voerende raad vaststellen, welke militaire toerusting en bewapening billijk en redelik is in verhouding tot de in het ontwapeningsprogram vastgestelde sterkte der strijd krachten. leze limiet mag, indien zij eenmaal is aan genomen, niet zonder toe stemming van den raad worden overschreden. Het artikel regelt yoorts de parti culiere aanmaak van munitie en de partijen verbinden zich in geen enkel opzieht den Btaat van die onderdeelen van hare industrieën, welke voor oorlogsdoeleinden knnnen worden in gericht alsmede den omvang van hare bewapening, voer elkander verbergen te houden en komen overeen, dat z|j elkander met vólkernen openhartigheid op de hoogte zullen houden van hun leger- en vloet-programs. Hiervoor zal een-permanente com missie werden ingediend om van advies te dienen. Be partijen verbinden zich onderling elkanders politieke onafhankelijkheid en integriteit te waarborgen. Iedere eorlogsbedreiging wordt beschouwd als den bond betreffend. Geschillen, die niet langs diplematieken weg kunnen worden geregeld, zullen arbitrair worden beslecht. Plannen zullen worden gemaakt betreffende de instelling van een permanent internationaal gerechtshof, waar alle kwesties worden behandeld. Art. 16 omschrijft de wijze waarop geschillen bij den uitvoerenden raad aanhangig werden gemaakt. - Tuchtmiddelen. Art. 16. Mocht een der contractee rende partijen de verplichtingen krachtens art. 12 (die aan arbitrage zjjn onderwerpen) overtreden of niet nakomen, dan zal zij ipso facfco geacht worden een oerlogsd&ad te kebbhh begaan tegen alle andere leden van den bond die hierbg ep -zich mensen haar dan onmiddellijk van alle handeln- of financieels betrekkingen, en elk verkeer tussehen de onderdanen van hun eigen staten en die van dbn staat, welke z|jn verplichtingen heeft «vertreden te verbieden, alsmede alle financieel, commercieel en pernoenljjk verkeer tuaschen de onderdanen van den staat, die zijn verplichtingen niet is nagekomen en de onderdanen van eiken anderen staat, hetzij lid van den bond of niet, te beletten. Het zal de plicht van den uitvoe renden raad z|jn, in zulk e«a> geval te beslissen heeveel land- ef I strijdkrachten de leden van den bond elk zullen bijdragen tot de strijdmacht, die gebruikt zal worden om de ver plichtingen van den bond te doen eerbiedigen. De hooge contracteerende partijen komen verder overeen, dat zij elkaar bij de financieele en economische maatregelen, welke krachtens dit artikel worden genomen, zullen steu nen teneinde de verliezen en het ongerief, welke bovengenoemde maat regelen meebrengen, zooveel mege- lijk te beperken; voorts zullen zij elkaar wederkeerig steunen wanneer een staat, die zijn verplichtingen heeft overtreden, bizondere maatre gelen neemt tegen een van de leden van den bond. Verder zullen zij door tocht over haar grondgebied verlee- nen aan de strijdkrachten van de heoge contracteerende partijen, die samenwerken veer het doen eerbie digen van de verplichtingen van den bend. Bij geschillen tussehen staten, waarvan dén van beide of beide niet aangesloten is bij den bond, zullen deze staten worden uitgenoedigd tot aanvaarding van de verplichtingen van den bond ten behoeve van hun gesehil. Aan den bend zal het toezicht werden toevertrouwd ep den handel in wapens en munitie met landen, waar toezicht op dien handel in het algemeen belang noodzakelijk is. Over het koloniale beheer. Art. 19. Op die koloniën en ge bieden, die ten gevolge van den jongaten oorlog niet meer onder de souvereiniteit ataan van de staten die ze vroeger bestuurd hebben, en die bewoond worden door volken, welke nog niet op zichzelf kunnen staan in de moeilijke omstandigheden van de moderne wereld, moet het beginsel toegepast worden dat het welz|jn en de ontwikkeling van hun volken afhangen van het heilige toezicht der beschaving dat de waar borgen voor de uitoefening van dat toezicht belichaamd dienen te worden in de statuten van het verbond. Het karakter van het mandaat meet verschillen al naar het stadium van ontwikkeling van het volk, den aardrijkskundigen toestand van het gebied, zijn economische omstandig heden en zoo meer. Zekere gemeen schappen, die vroeger tot het Turk- aehe rfjk behoorden, hebben een atadium van ontwikkeling bereikt waarin hun bestaan als onafhanke lijke staat erkend kan worden. Andere gebieden, met name die van Midden-Afrika, verkeeren in een zoodanig stadium dat de mandataris verantwoordelijk moet zijn voor het bestuur van het gebied. In elk geval zal de mandaat- mogendheid elk jaar aan het verbond verslag uitbrengen over het gebied dat aan haar hoede is toevertrouwd. De graden van gezag, toezicht of bestuur die een mandaat-saegendheid uitoefent, zullen, indien de hooge contracteerende partijen zich er veor- af niet ever verstaan hebben, nauwkeu rig bepaald werden door den uitvoe renden raad in een bijzondere oer- konde ef eharter. Het permanente arbeidsbureau. Art. 20. Be heoge contracteerende mogendheden zullen er naar streven em behoorlijke #n menschelljke ar beidsvoorwaarden in het leven te reepen en te handhaven veor man nen, vronwen en kinderen, zoowel in eigen landen als in alle landen, waarmede z|j handels- en industrieele betrekkingen onderheuden. Te dien einde komen zij overeen .om alsender- deel der erganisatie ,van den bond een permanent arbeids-bureau te vestigen. Se wrjje doorvoer. Art. 21. De hoege centracteereade ssegendheden komen evereen em deer middel van den bend maatrege len te lemen ten einde de vrijheid van doorvoer en de onpartgdige be handeling op handelsgebied te ver zekeren en te handhaven voor alle staten die leden zijn van den bend. Daarbjj hebben zij o.a. bijzondere regelingen op het oog, in verband met de behoeften der gebieden, welke tijdens den eorlog van 1914—1918 werden verweest. Omtrent de zitting der vredes conferentie, waar dit entwerp doer Ingazonden mededoeling. Extra aanbieding in Heerenharadschof-nen. Kleuren: bruin en grijs. Tricot onuevoard f 1.25 psr paar. Qobisld f 1.60 Tricot gevoerd f 1.60 Bijzonder voordoollg. herman nypels. president "Wilson werd voorgelezen, meldt de correspondent van het „Handelsblad" Het was een onvergetelijk schouw spel daar Wilsen te fcien aan het hoofd van de tafel, terw|jl h|j eerst de artikels voerlas en hier en daar besprak, van de evereenkomst, waar van hij vooral de ontwerper en be vorderaar is. Daarop zette hij het groote gewicht van den verrichten arbeid uiteen. A living thing is borne, seide hg en een blik in de toekomst werpende na de verschrikkingen van het verleden, schilderde hg het vol komen geluk, welke de arbeidzame volken zullen genieten wanneer een maal door de algeheele samenwerking van de gedelegeerden ter eonfeeentie, die 1200 millioenen zielen vertegen woordigen, bet schrikbeeld van den oorlog voergoed is verbannen. De president maakte den indruk van een bezielden apostel, terwijl h|j toch zfln grooten eenvoud behieldop zijn ge laat lag de verheven schoonheid van hen, die niets ieders willen dan het geluk van de mensehheid. Er werd niet geapplaudisseerd, daar dit geen gewoonte is op de conferentie, maar er kiosk een goedkeurend ge mompel. Het is wel merkwaardig te zien, dat "Wilson, die den naam heeft van •en idealistisch droomer, tegelijk een uiterst praktisch man is, hetgeen h|j weer bewezen heeft door te zorgen, dat de commissie voor den volken bond met haar werk spoedig is gereed gekomen. Ha Wilson zette lord RobertCecil in enkele woerden uiteen, dat men slechts de grondslagen had gelegd voor het gebouw, hetgeen op zich zelf reeds van groot belang is, en dat men thans aan den opbouw moet voortarbeiden. Orlando (Italië), vereenigde zich onder voorbehoud met den tekst; Löon Bourgeois (Frankrijk), deed uitkomen, dat men voor Frankrijk te* opzichte der vermindering van bewapening verder moet gaan dan het ontwerp voorschrijft, Nog enkele andere afgevaardigden vroegen aan- vulliige*. Da verlanging van dan wapenstilstand. In het aan vuil inga verdrag over de verlenging vau den wapenstilstand wordt verklaard le. De Duitschers moet»* alle offensieve bewegingen tegen de Polen staken en hun troept* mogen de volgende linie niek overschrijden Van de Bussische grens, zuidelijk van Linsenfelde, westelijk van Bross- Neudorff, suidel|jk van Brsoza, noor delijk van Hernbin, n. van Exin, z. van Samotsjin, z. van Chodziesu (Kolmar), n. van Czarnikau, w. van Miala, w. van Birnbaum, w. van Beutschen, w. van Wallensteia, n. van van Lissa, u. van Tiernsjow, tot aan de Sileziseh-Russische grenzen. 2e. Be wapenstilstand wordt voor onbepaalden tijdsduur met een «pzeg- gingstermijn van drie dagen verlengd. 3e. De tenuitvoerlegging van de vroegere wapenstilstandsvoorwaar den wordt voortgezet en beëindigd. B> ëëëfereotlë op Prlnklpe. laar geen der regeeringen in Rus land de eerste voorwaarde der ge allieerden, om een ouderlingen wapen stilstand te sluiten, heeft aangenomen, bestaat er reden, em aan te nemen, dat de geallieerde regeeringen zich genoodzaakt zullen zien, baar uit- noodiging -tot de conferentie op Prinkipo te herroepen. Ouitsehland. Oe nationale vergadering te Weimar. Tijdens de zitting der nationale vergadering op Zaterdag j.1. kwam de financieele toestand van Duitsch- land ter sprake. B|j de aanvraag van een crediet van 25.300 millioen mark verklaarde de minister van financien Sehiffer, dat in October 1918 de rijks middelen uitgeput waren. Ha een uiteenzetting van de wijze waarop tijdens de revolutie-periode in de geldmiddelen werd voorzien, ver volgde Sehiffer: Ia de vyf oorlogsmaanden van 1914 hebben wij 7.5 milliard gebruikt, in 1915 23 milliard, in 1916 26.6 milliard, in 1917 37.6 milliard en in 1918 48.5 milliard. De hoep dat na het einde van den oorlog de uitgaven zouden verminde ren zeide spr. verder is niet verwezenlijkt. De werklust verslapt en er heerseht werkeloosheid. Be produetie werd doer tal van enrode- del|jke stakingen belemmerd. Er be gon een waanzinnige wedloop om de hoogste loonen. Hot rijksaandeel in de werkleezenondersteuning steeg van 17 millioen mark in Dec. 1918 tet 67 millieen mark in Febr. 1919. Wij hopen echter do uitgaven spoedig aanmerkelijk te kunnen ver minderen. Er is geen sprake van dat de oorlogsleenigen zullen worden ge annuleerd of dat de deposito's in beslag genomen zullen worden. De vraag of Duitschland de finan cieele nood ooit meester zal worden, hangt af van de houding onzer vij anden en van onze eigen houding. Wij meeten het begrip eigendom nog meer dan tot nu toe laten varen, en nog meer er van in dienst van het algemeen belang stellen. De persoon moet meer van den staat in zich hebben. Ik geloof aan de gezonde kern van ons volk, en ik geloof, dat de door het heele volk gekozen Constituante de roeping voelt vóór te gaan op den rechten weg, ook op financieel gebied. (Applaus van de vergadering en op de tribunes.) Eo* nsodkrëët. Berl|jn, 15 Febr. De Saksische pers publiceert een manifest, waarin e.a. wordt gezegd: Het Saksische volk lijdt sedert jaren honger. Het is aan het einde zijner physieke en moreele kracht. De geneeskundige verklarin gen bevestigen de ondervoeding. Tegelijkertijd voltrekt zich de psy chische ineenstorting des volks. De verzwakte wilskracht en de vermin derde arbsidslust bereiden den bodem voor anarchistische toestanden voor. De Saksisebe pers doet een beroep op de geallieerden om de noodlottige afsluiting van Duitschland op te heffen en levensmiddelen aan te voeren. Portugal. Oe reyaliëtisehe beweging onderdrukt. Lissabon, 13 Febr. Officieel. Be republikeinen rukken ep en hebben stellingen bjj Regoa ingenomen. Be royalisten trekken lange de Minko terug. Oaluëtaa in Spanje. Berieht uit Madrid maken melding van ernstige en aanhoudende onge regeldheden te Grasada. Be staat van beleg is afgekondigd. Bij een brand te Satannah is voer een waarde van vele millioenen dollars aan kateen, schaepsprovisiën, enz. verleren gegaan, welke gereed lagen om naar Europa te worden verscheept. BMNESU.A30. Prëf. P. K. Pël. t Yrljdag is te Amsterdam, 66 jaar end, overleden prof. dr. P. K. Pel, de bekende hoogleeraar in de genees kunde aan de universiteit van Am sterdam. Ot Belglsëbë „alsofca^". Het „Hbl. van Antwerpen" zegt, in verband met de berichten omtrent de door België ter vredesconferentie gestelde eischen: Met het oog op de tegenstrijdige berichten die in omloop zijn zouden w|j het raadzaam vinden dat de Belgische Regeering liet weten, wat eigenlijk Minister Hynaans te Parijs gevraagd heeft. Heeft Minister Hymans inlijving van grondgebied gevraagd, dat de Regeering het dan bekend make. Geen geheime diplomatie meer, na al de rampen door deze uitgelokt. Wij willen weten wat ons te doen staat, want wij willen niat dat Belgie, het land van recht, uit grootheids waanzin ontaarde in het land van het onrecht. Wij vragen vriendschappe lijke oplossing van het geschil met Holland. Wij vragen wat ons tee- kemt, maar aan een campagne om meer te willen, dan wat de over groot», ontzaglijke meerderheid van ons volk verlangt, doen we niet mee. „Le Peuple" bericht, dat het Havas- telegram, betreffende de door Minister Hymans geformuleerde wenschen, erge onjuistheden bevat, n.1. die aangaande Luxemburg, en de Hol- landsch-Belgische betrekkingen. Onnoodig te zeggen schrijft „Le Peuple", dat bedeeld telegram nöch rechtstreeks, nöch onrechtstreeks van de Belgische Legatie uitgaat. Da ëversanksmtt mat da StastoolaardëH. In goed ingelichte kringen te 's Gravenhage verluidt, dat een spoe dige grendige wijziging der overeen komst met de Geassocieerden op grond van uit het buitenland ont vangen berichten niet onwaarschijn lijk mag worden geacht. Het schijnt, dat de voedsel- en grondstoffen- reserve» speciaal in Amerika van dien aard zijn, dat kan worden ever- gegaan tot liquidatie van het rant- soenenstelBel voor de neutralen, al thans ten aanzien van een aantal artikelen. Uit den aard der zaak zou de opheffing van een groot aantal rantsoenen een zeer belangrijke wij ziging in het karakter der overeen komst meebrengen, maar verschil lende ondergeschikte regelingen zou den niettemin moeten worden [ge handhaafd. Oa voedselvoorziening van Duitschland. Er mag worden aangenomen, dat de Geassocieerden thans een rege ling voer de voedselvoorziening van Duitsehland voorbereiden, die spoedig in werkiBg treden zal. Waarschijnlijk zal de zaak bij de hernieuwing van bet wapenstilstandsverdrag princi pieel worden beslist; wij vernemen inmiddels, dat daarbij aansluitende besprekingen van technischen en flnancieelen aard ln Nederland zullen worden gehoHden en wel vermoede lijk te Rotterdam, dat tevens bij de aanvoeren een rol als transito-haven spelen zal. Men weet, dat de quaeatie der voed selvoorziening in de Centrale rijken, voor zoover de Geassocieerden daarbij betrokken zyn, aanvankelijk op den voet van vr|jlatiag van een aantal artikelen zonder meer scheen te zul len worden geregeld. Het Amerikaan- sche bacon-aaabod aan Nederland geschiedde, gel|jk men zich herinne ren zai, zonder eenige beperkende bepalingde bacon kan zonder be lemmering ook weer worden uitge voerd. Later werd van Amevikaan- scho zijde Medegedeeld, dat hier een vergissiDg in bet spel was geweest. Hoe dit zij, thans schijnt de onmid- deiijke medewerking der neutralen niet. eea zoo belaegr|jke rol te z|jn toebedacht in de voorziening van Duitschland als het geval aeu hebben kunne* z|jn, wanneer men eenvoudig tot vrijlating van een aantal artike len zou zijn overgegaan. De aanvoeren zullen geheel worden geregeld van uit de betrokken staten zelve, zender de bemiddeling der neutralen, voor zoover deze niet absoluut onontbeer lijk is, gel|jk bijv. b| de overlading enz. (Hbl.) Uitvoer va* haring. Be Yiss»h#r|j-C»urant meldt, dat de uitvoer van haring vanwege de Nederlandsohe regeering binnen zeer herten tijd zal worde* toegestaan. Steenkolen uit Amarlka. Het steomsehip „Stella" van de Kod. Ned. Stoomb. Mij. is Zaterdag te IJmuiden binnengekomen met een lading steenkolen uit Noord-Amerika. Koffie an rauzal alt Amarlka. De War Trade Board heeft afge voerd van de lijst van artikelen, waarvan de uitvoer verboden is, met ingang van 14 Februari koffie en alle soorten reuzel, samenstelling va* remzel en surrogaten. Staankolan. B. en W. van Ylissingen hebben de volgende mededeeling aan den raad gedaan In verband met de dreigende kolenschaarschte hebben B. en W. zich reeds in December 1918 tot Amerika gewend met de vraag, of het mogelijk was kolen te leveren. Er werd bericht ontvangen, dat een groote party bitumineuze steenkolen beschikbaar was. Wethouder M. Larmoes heeft daarop de zaak b|j de Kodibu aanhangig ge maakt, waar de heer Hulsman zijn instemming met het plan betuigde. B. en W. hebben daarop in Decem ber aan de regeering de beschikking gevraagd ever het te Ylissingen ge ïnterneerde stoomschip „Main", dat dadelijk 12 h 18.000 ton zou kunnen halen. Yoor alle zekerheid is nog eens gevraagd, of de aangeboden kolen boven het rantsoen zo*den geleverd worden, waarep de regeering der V. S. liet weten, dat een extra- consent veor 60.000 ten kon gegeven worden. Daarop heeft de N.O.T. geweigerd consent te verleenen, onder mede deeling, dat alleen de Nederlandsebe gezant in Amerika gerechtigd is te keopen. Zoodat van deze zaak niets komen kan. Da Patrslëumdiitrlbutlê. Het Bureau voor Mededeelingen inzake de Voedselvoorziening meldt: Op Maandag 17 Februari treedt i distributieregeling voor petroleum in werking. Be houders eener groene kaart zullen tot en met 28 Februari op de bons 18 en 14 elk 2 L. mogen ontvangen, terw|jl gedurende het zelfde tijdvak op de bons 18 en 14 der bruine schipperskaarten elk 8L. kan worden geleverd. ïegelljk ia de prijs tot 26 cent per L. verlaagd. Intueschen bestaat de mogelijkheid, dat, in verband met transportmoeilijk heden wegens gesloten water, nog niet alle kleinhandelaars over hetj geheele land aanstonds voldoende voorzien z|jn van petroleum om aan de aanvragen te veldeen. Men make zich daarover echter niet ongerust. Binnen korten tgd zullen alle kleinhandelaren over voorraad kunnen beschikken. Er is dus geen aanleiding om, wanneer de gewone leverancier nog geen voorraad mocht hebbon, de petro- leumkaart op oen anderen leveran cier te doen overschreven. De stiunvtrlaeRlsg aaa disast- pliohtigso. (Officieel) Do meening heeft zieh verspreid, dat voor de dienstplichti gen, die eerst na 31 Maart a.s. met onbepaald (klein) verlof vertrekken, neen geldelijke steun van Rijkswege zal worden verleend. Voor di# mee ning bestaat vooralsnog geea deug delijke grond. In de bekende steun regeling van einde December 1918 ia weliswaar bepaald, dat de daarbij vastgestelde maatregelen van kracht zijn ten aanzien van hen, wier ver blijf onder de wapenen een einde neemt vódr 1 April 1919, doch die regeling bevat tevene do mededeeling, dat te z|jner t|jd zal worde* ever- wogen in hoeverre, ix verband met do dan heerschende omstandigheden, het verleenen van steun zal gosohie- den ten aanzien van hen, wier ver bl|jf onder de wapenen eerst ep of na genoemden datum eindigt. Het staat derhalve niet vast, dat de steun verleening met 1 April a.s. ee* einde neemt. Komt er eehter voer den verderen tijd een steunregeling tot stand, dan zal deze wellicht do bestaande afwijken. T|jdig vóór 1 April zal worden bekend gemaakt of ook voor ben die ca 31 Maart a.s. hais waart» wor de* gezonden, steunmaatregelen van Rijkswege zullen gelden en zoo ja, waarin dié maatregelen zullen bestaan. Vragen va* Kamorlodoo. De heer Oud beeft tot den Minister van Landbouw de volgende vraag gericht: Is de Minister bereid de verleening van uitvoervergunningen voor zee gras, die thans geschiedt door be middeling der Yereenigingen van Zeegrasbelanghebbenden, waarvan slechts een zeer klein gedeelte der zeegrasbelanghehbeaden lid is, geheel aan de bemoeiingen van die ver- eeniging te onttrekken? Qësstel||kë ontwikkeling ver- zerglag vaa bat narlnaparsoitial. De Minister van Marine heeft eene commissie ingesteld om te onder zeeken welke maatregelen noodig of weneekelljk zjjn om de geestelijke ontwikkeling en verzorging van het militaire personeel der zeemacht te bevorderen, met uitnoodiging zoo spoedig dit mogelijk zal zyn aan den Minister vooratellen in te dienen welke uitvloeisel z|jn van dit onder zoek. In deze commissie a|jn benoemd als lid en voorzitter de heerE. René van Ouwenalier te Hilversum, als leden de scheut-b|j-nacht-titulair W. H. C. Hoog te Helder, de heer mr. dr. C. F. Schoeh, hoofddirecteur van de Suriaaamsche Bank, vice-voor- zitter van het Nederlandsche Jonge lingsverbond te Amsterdam, de heer J. J. C. v. Dijk, directeur van de topegraphiMhe inrichting, voorzitter va* de Nationale Chrlsten-officieren- vereeniging te 's-Gravenhage; de heer mr. dr. R. S. Krtmer, referen daris b|j het Departement van Oor log te 's-Gravenhage, de luitenant tér zee der le klasse A. ten Broeke Hoekstra, te 's-Gravenhage, de heer L. A. Harms, hoofdonderwijzer te Zaaadam, lid van bet hoofdbestuur van het Gereformeerd Jongelings verbond, de heer J. A. Schutte, secretaris van de federatie der R. K. werklieden bonden en volksbonden te Boxtel, de heer C. Tabak, algemeen secretaris van het Nederlandsch Jongelingsverbond te Amsterdam. Werktljdeo. Als men denkt b|j invoering van de* 8-urigen werkdag van onze anarchisten af te z|jn, dan bedriegt me* zich. Dat valt ep te maken uit hetgeen de heer W|jnkeop in de Tweede Kamer liet verluiden. Spre kende over de toekomstige Arbeids wetgeving verzekerde h|j, dat wan neer Miiiater Aalberae den 8-urigen arbeidsdag invoert, maar aietinalle vakken, h|j neg veel te lang laat werken. Een arbeidsdag van 8 aur moet het maximum zijn. In Rus land is dat reeds 6 uur eu in som mige bedrijven maar 4 uur. Toen de heer Schaper uitriep: „Dan is het de moeite niet meer om te werken" merkte de heer Wijnkoop op, dat dit een volkomen eurgerlljke opvatting was, daar het oommuiiisrae als wetenschap aan vaardt, dat er eigenlijk maar 2 uur per dag behoeft te worden gewerkt, mits da* ook iedereen ln de maat schappij werkt. Nu was ons tot dusver wel eenige communistische wetenschap bekend en stond het ook b|j ons vast, dat er heel wat luilakken in de wereld z|jn, die niets uitvoeren, althans niet* wat pieduet oplevert voor hen- zelf of veer de samenleving. Maar, dat er b.v., als er voor ieder, die werkt, 8 uur als maximum wordt vastgesteld, nog drievierde van het menscheiyk geslacht niets zou uit voeren, dht was nog nieuw. Inderdaad, aan zoo'n stelsel moet een einde komen. Als 2 uur werken genoeg ia, dan 1 het genoeg en als de keer W|nkeop dit zegt, dan is het waar. Tet dasver is een men- schenbeataaa mogelijk gebleken, ook al zou men in 't geheel niet werken. 0|) zekere negerstammen in de mod- derstaten vaa Unnen-Afrika en ook nog b|jsommige Oost-Aziatische eilan ders heerscht eea dagelijksche rust tijd vaa Bi u*r. Z| leven als de leliën dea veld, als de vogelen des hemels oa als klkvorsehen in een sloot; do aaisar is hun arbeids kracht ea w ter»* «p hetgeen hu* wilde, kraldtsiaea, hun bosschen, hun kreken ea neeevers opleveren. Zij plukken het heele jaar en ze jagen eu visacheo, maar s|j apinnen noch weven, omdat de atmosfeer en het ongedierte hun huid omgeeft als een kleed. -Df heer Wijnkoop zou verkeerd doen, ala h| de menachcn wil binden aan eea 3-urige* werkdag. Dat is een burgerlijk begrip, in etr|jd met zjjn eigen communistische weten schap. Vooruit, naar de moeras-negers en de besehmenschen I („Tijd".] LOON «%A0ar. Zóó vlug stond d© oude eehter op, dat hij nauwelijks tijd had om zijn hoofd weg te trekken. De too- verkol staarde Natushka aan, en kwaakte: „Het merkteeken is er niet. Zij zal nooit, een Melnikoff. trouwen. Was Ivsn nia, tusKta^beW-n geKomen, dan zou zJJ nu de bruid zijn," spotte Natushka, allerminst tevreden met de falende toover- kracht der oude vrouw, die op het gelaat der arme Ermyntrude het merkteeken der Melnikoff* niet had kunnen tooveren. „Wat ik gezegd heb, blijft ge- zegdl" verzekerde z|J hooghar tig* „Mijne woorden worden altijd vervuld. Maar zien wat niet is, gaat mijne kracht te boven. G|j kunt trouwen met een stamgenoot van de Melnikoffa, al is het niet met den Prins. ZJJ kan het niet." „Maar Ivan? wat moet ik doen om hem te doen zien, dat al z|jn streven om haar of mij aan den Prins te koppelen vergeefsch ia. De Engelsche kan niet, en ik wil niet, omdat zijn. duifje, zijn lelie, zooals hij mfl noemt, gezegd heeft: „liever dood dan den Prins" en wat ik gezegd heb, heb ik gezegd!" „Ik ben bang voor Ivan, en be moei me met hem niet. Ik kan menigeen dwingen, maar naar hem kan ik zelfs niet wijzen. Maar ik heb menigen man zien trouwen met een meisje dat hem niet be geerde, ten minste dat veinsde, maar niet met eene die hem lokte. Denk daar aan!" „Wat moet ik doen? Als Boris hier was, zouden wij getrouwd wor den, al moesten we eerst aan een paal vastgebonden worden!" „Ja, dat zou men met u moeten doen, als gij den man niet zoudt willen." „Zoo is het, maar ik ben machte loos. Kunt ge mij dan niet helpen 1" „Wees niet zoo wanhopend. Ik? heb op dit oogenblik nog veel te doen, en het is al laat. Ik blijf aan u denken. Er is nog een en ander dat ik niet begrijp. Laat me met Ivan spreken. Als ik moederlijk voor zijn gewonde mannen zorg, luistert hij wel naai- mij." Armstrong kon niet alles hooren wat er verhandeld werd, maar toch kon hij uit enkele woorden opma ken, wat er gedaan zou worden; en ziende dat zij van Ermyntrude weg zouden gaan, ging hij vlug ach teruit. Nu echter wilde hij niet ongezien blijven. Vóór zij in de galerij waren, stond hij bij den ingang, leunende tegen ae rots, rustig roo- kende, en even met z|jn voet schui vende, zoo dat z|j hem moesten hooren en zien. Ook was geheel zijne houding zoodanig dat z|j moesten denken, dat hij er al lang was geweest. De oude vrouw schrikte en sloeg een kruis, want ondanks haar zoo genaamde toovenarij, was ze een devote lidmate dor orthodoxe Rus sische Kerk. „Heilige Nicolaast" kreet zq. „Wie is dat?" „Een Engelschman," fluister de Natushka. „Wat! Een van dat vervloekte soort, hier op het terrein van Stenka!" „Voorzichtig, moedertje. Hij ver staat en spreekt onze taal." Armstrong wilde de waarzegster niet ontstemmen. Hij ging op haar af, en liet een goudstuk zien. „Z|jt gij Maria Petrovna?" vroeg h|j. „Ja; maar wat zou dat?" „De arme gewonde mannen, die hier zijn, hebben uwe hulp noodig. Zij wilden mij beschermen. Neem dit van mij aan. Ik beloon zoo iets altijd." Hij bleek een milddadig heer schap te z|jn. De oude Znakharka veranderde nu van opinie met de verstandigheid en vlugheid van zekeren Kaptein Dalgetty, die den laatsten betaler ook het laatst het hoofd afsloeg. „Ik ben oud," zeide zij in klaagtoon, ,Jn den donker kun nen mijne oogen mij bedriegen, andera zou ik er een eed op willen doen, dat gij op uw voorhoofd een lijn hebt die de vervulling van uwe liefste wenschen voorspelt." Zij haastte zich weg te gaan, maar Natushka bleef staan. „Waarom slaapt gij niet?" vroeg zij. „Het kermen der gewonden was mij te aandoenlük, en ik kan niet rusten als ik de jammerkreten hoor van die met den dood worstelen. Maar ik ben blij, Natushka, u zoo toevallig hier te vinden. Zoudt ge Ivan Stephanovitch niet kun nen overhalen, om het Engelsche meisje naar Bannofka te zenden? Als hij een gijzelaar verlangt, laat hij mq als zoodanig daarvoor hou den, tot z|j en de haren van hier weg zijn." „Tot mijn spijt moet ik bekennen dat hij naar mij niet wil hooren. En als ik het al van hem gedaan kreeg, wat gij vraagt, zou ik zelf er het slechtst aan toe zijn. Ik ben nu al ongelukkig, maai- dan was er voor mij geen uitkomst meer. Nu al ben ik soms zoo wanhopend, dat ik in staat ben van deze rots af te springen, om maar dood te z|jn. En ik doe het zeker, als ik tot het uiterste gedwongen word." Armstrong ontroerde toen hij de jammerklacht hoorde. Twee par tijen stonden strijdend tegenover elkaar, en het levensgeluk van mannen en vrouwen stond op het apel. Arm en rijk, adel en laag geborenen werden heen en weer geslingerd als wrakken in de bran ding eener onstuimige zee. Prins Melnikoff gebonden aan eene ster vende en moedwillig verminkte vrouw, die hij met al het vuur zijner jeugd had liefgehad; Na tushka, in hare kindsche jaren ver bonden met hem, wiens naam zij vervloekte, en die zuchtte naar de liefde van een dweepzieken ruwen volksmenner; Ermyntrude, het verwende kind van een Engel schen Lord, dat een Prins verfoeide, om dat hjj de man harer idealen niet was, en nu verliefd was op een man die haai- aanbad, ofschoon z|j allebei wisten dat het sociale ver schil hun huwelijk onmogelijk maakte; welk een warreling van toestanden! En al die beel den woelden Armstrong door het hoofd! Maar met zijn gedachten was hij ook op Bannofka, bij Lord Valletort en diens zoon. Hoe verwonderd moesten zij zijn, dat h|j, Frank Armstrong, meedeed met gemeen volk, domme boeren die zich hadden laten opstoken tot revolutie-makers door mannen die jui9t het tegendeel beoogden! Ivan toch deed al wat hij kon om de heerschappij van het Huis van Melnikoff te bevestigen door den steun van den Kozakken stam, ter wijl de boersche Nihilisten juist alle oppermacht haatten. Maar Frank wist niet dat het vertrouwen van vader en zoon, in den Prins, in absoluut wantrouwen was overgegaan door wat z|j onk dekt hadden tijdens den strijd in het klooster, en gehoord hadden van Julie, de trouwe kamenier. En werkelijk, te zelfder tijd broeide er eene vredesconferentie, die tot een ongedachte oplossing zou leiden. Iets er van had Armstrong voeler aankomen, maar verstandig en waakzaam als hij bewezen had te zyn, liep h|j ook nu de gebeurte nissen niet vooruit. Toen Natushka naar hare kamer terug was gegaan, zoo wanhopend en zenuwachtig als zij was, wist Frank dat Ermyntrude volkomen veilig was, en zocht hij voor zich zelf, wat hij meer dan moodig had, een rustig hoekje. Hij schikte zijn dekens en zijn pels, en sliep ter stond in. Het duurde echter niet lang, o< hij werd door Ivan Stephanovitch gewekt. „Sta op, kapitein!" zeide de ^reus. „Ik begreep al niet, waar ik u vinden zou. Hier i« iemand die u gaarne zou willen spreken." Stijf, koud en nauwlijks wetende waar hij eigenlijk waa, stond Frank op en zag tot ziine verwondering dat het reeds klaarlichte dag was, en de dreigende sneeuwval nog altijd in de lucht hing. Geheel wak ker geworden, was z|jn eerste ge dachte aan Ermyntrude en aan wat Ivan gezegd had. Dit doed hein om zien naar dengene die hem wilde spreken. Het was Sussalitoh, de wade* van de door Prins MeUdkoff verlatene vrouw, dezelfde die hem aangera den had, uit Moskou weg te gaan naar Bannofka, om de Engelsche vrienden bij te staan. Sussalitch was een geboren edel man. Ware hij niet in aanraking gekomen met de Melnikoff's, dan zou hij ongetwijfeld een prinselijke handelsman geworden zijn. De mishandeling zijner dochter door den Hooggeboren Hoogmo- genden vader van Prins Melnikoff, had hem echter tot den edelen volksvriend" gemaakt die, hoe ver dacht hem dit ook maakte bij de regeerenden en hunne politie, er aldoor op uit was om hen, die in gevaar verkeerden, bij te staan. Hoewel geen partijman, zooals Ivan, had hij dezen toch leeren ach ten en vertrouwen, wat dan ook de oorzaak was dat hij door Ivan b|j„Frank was gebracht. En te eer der had Ivan dit gedaan, omdat Sussalitch hem zou helpen tot ver wijdering van Ermyntrude, die zijns inziens een huwelijk van Na tushka met Prins Melnikoff in den weg stond. Dat de edele Rus met geen blijde boodschap kwam, hoorde Frank terstond aan de woorden, waar mede hg het- gesprek opende. (Woj-dt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1919 | | pagina 1