COURANT
feuilleton.
PRINSES MELNIKOFF
No. «052
DINSDAG 18 FEBRUARI I01B
47* jaaKuanQ
Ultgwr: C. ffifi B#gH JrM H>M»r.
Oplaag 7000 ex.
Abonnementsprijs; In de etad f 1.10, per poat 1 1.86, Buitenland f 2.85.
Losse ex. 3 oent
per regel 15 sent.
Ontwerp Volkerenbond.
▼erschenen is de tekst van het
ontwerp verdrag betreffende den vol
kerenbond.
Be contracteerende partyen zullen
worden vertegenwoordigd door een
college van afgevaardigden, een uit
voerenden raad en een permanent
internationaal secretariaat, ter plaatse
waar de bond zlja zetel heeft Op
vaste tyden zal worden vergaderd.
Be uitvoerende raad zal bestaan uit
vertegenwoordigers van de T. S.,
het Britaetie Rijk, Frankrijk, Italië
en Japan, alsmede van vier andere
Art. 5 regelt de samenstelling van
het secretariaat. Zijn vertegenwoor
digers zullen ep de vergaderingen
diplematieke onschendbaarheid ge
nieten, de gebruikte gebouwen als
extra-territoriaal werden beschouwd.
Been staat zal tot den bond worden
toegelaten, tenzij hij afdoende waar
borgen kan bieden veor zijn op
rechte bedeeiing om z(jn interna
tionale verplichtingen na te kernen
en tenzij h|j zich voegt naar de
beginselen, die door den bond zullen
worden opgesteld met betrekking te
land en ter zee.
Over de ontieapening.
Art. 8. De hooge contracteerende
partijen erkennen het beginsel, dat
handhaving vanden vrede, beperking
van de nationale bewapening zal
eischen tot de kleinste mate, die
met de nationale veiligheid en de
doorvoering van de internationale
verplichtingen door gemeenschap
pelijke actie overeen kan worden
gebracht, in het bijzonder met het
oeg op de geografische ligging en
de omstandigheden van eiken staat.
De uitvoerende raad zal plannen
ontwerpen, om deze beperking tet
stand te brengen. Ook zal de uit
voerende raad vaststellen, welke
militaire toerusting en bewapening
billijk en redelik is in verhouding
tot de in het ontwapeningsprogram
vastgestelde sterkte der strijd
krachten. leze limiet mag,
indien zij eenmaal is aan
genomen, niet zonder toe
stemming van den raad
worden overschreden.
Het artikel regelt yoorts de parti
culiere aanmaak van munitie en de
partijen verbinden zich in geen enkel
opzieht den Btaat van die onderdeelen
van hare industrieën, welke voor
oorlogsdoeleinden knnnen worden in
gericht alsmede den omvang van hare
bewapening, voer elkander
verbergen te houden en
komen overeen, dat z|j elkander met
vólkernen openhartigheid op de hoogte
zullen houden van hun leger- en
vloet-programs.
Hiervoor zal een-permanente com
missie werden ingediend om van
advies te dienen.
Be partijen verbinden zich onderling
elkanders politieke onafhankelijkheid
en integriteit te waarborgen. Iedere
eorlogsbedreiging wordt beschouwd
als den bond betreffend. Geschillen,
die niet langs diplematieken weg
kunnen worden geregeld, zullen
arbitrair worden beslecht.
Plannen zullen worden gemaakt
betreffende de instelling van een
permanent internationaal gerechtshof,
waar alle kwesties worden behandeld.
Art. 16 omschrijft de wijze waarop
geschillen bij den uitvoerenden raad
aanhangig werden gemaakt. -
Tuchtmiddelen.
Art. 16. Mocht een der contractee
rende partijen de verplichtingen
krachtens art. 12 (die aan arbitrage
zjjn onderwerpen) overtreden of niet
nakomen, dan zal zij ipso facfco geacht
worden een oerlogsd&ad te kebbhh
begaan tegen alle andere leden van
den bond die hierbg ep -zich mensen
haar dan onmiddellijk van alle handeln-
of financieels betrekkingen, en elk
verkeer tussehen de onderdanen van
hun eigen staten en die van dbn
staat, welke z|jn verplichtingen heeft
«vertreden te verbieden, alsmede alle
financieel, commercieel en pernoenljjk
verkeer tuaschen de onderdanen van
den staat, die zijn verplichtingen
niet is nagekomen en de onderdanen
van eiken anderen staat, hetzij lid
van den bond of niet, te beletten.
Het zal de plicht van den uitvoe
renden raad z|jn, in zulk e«a> geval
te beslissen heeveel land- ef I
strijdkrachten de leden van den bond
elk zullen bijdragen tot de strijdmacht,
die gebruikt zal worden om de ver
plichtingen van den bond te doen
eerbiedigen.
De hooge contracteerende partijen
komen verder overeen, dat zij elkaar
bij de financieele en economische
maatregelen, welke krachtens dit
artikel worden genomen, zullen steu
nen teneinde de verliezen en het
ongerief, welke bovengenoemde maat
regelen meebrengen, zooveel mege-
lijk te beperken; voorts zullen zij
elkaar wederkeerig steunen wanneer
een staat, die zijn verplichtingen
heeft overtreden, bizondere maatre
gelen neemt tegen een van de leden
van den bond. Verder zullen zij door
tocht over haar grondgebied verlee-
nen aan de strijdkrachten van de
heoge contracteerende partijen, die
samenwerken veer het doen eerbie
digen van de verplichtingen van den
bend.
Bij geschillen tussehen staten,
waarvan dén van beide of beide niet
aangesloten is bij den bond, zullen
deze staten worden uitgenoedigd tot
aanvaarding van de verplichtingen
van den bond ten behoeve van hun
gesehil.
Aan den bend zal het toezicht
werden toevertrouwd ep den handel
in wapens en munitie met landen,
waar toezicht op dien handel in het
algemeen belang noodzakelijk is.
Over het koloniale beheer.
Art. 19. Op die koloniën en ge
bieden, die ten gevolge van den
jongaten oorlog niet meer onder de
souvereiniteit ataan van de staten
die ze vroeger bestuurd hebben, en
die bewoond worden door volken,
welke nog niet op zichzelf kunnen
staan in de moeilijke omstandigheden
van de moderne wereld, moet het
beginsel toegepast worden dat het
welz|jn en de ontwikkeling van hun
volken afhangen van het heilige
toezicht der beschaving dat de waar
borgen voor de uitoefening van dat
toezicht belichaamd dienen te worden
in de statuten van het verbond.
Het karakter van het mandaat
meet verschillen al naar het stadium
van ontwikkeling van het volk, den
aardrijkskundigen toestand van het
gebied, zijn economische omstandig
heden en zoo meer. Zekere gemeen
schappen, die vroeger tot het Turk-
aehe rfjk behoorden, hebben een
atadium van ontwikkeling bereikt
waarin hun bestaan als onafhanke
lijke staat erkend kan worden.
Andere gebieden, met name die
van Midden-Afrika, verkeeren in een
zoodanig stadium dat de mandataris
verantwoordelijk moet zijn voor het
bestuur van het gebied.
In elk geval zal de mandaat-
mogendheid elk jaar aan het verbond
verslag uitbrengen over het gebied
dat aan haar hoede is toevertrouwd.
De graden van gezag, toezicht of
bestuur die een mandaat-saegendheid
uitoefent, zullen, indien de hooge
contracteerende partijen zich er veor-
af niet ever verstaan hebben, nauwkeu
rig bepaald werden door den uitvoe
renden raad in een bijzondere oer-
konde ef eharter.
Het permanente arbeidsbureau.
Art. 20. Be heoge contracteerende
mogendheden zullen er naar streven
em behoorlijke #n menschelljke ar
beidsvoorwaarden in het leven te
reepen en te handhaven veor man
nen, vronwen en kinderen, zoowel
in eigen landen als in alle landen,
waarmede z|j handels- en industrieele
betrekkingen onderheuden. Te dien
einde komen zij overeen .om alsender-
deel der erganisatie ,van den bond
een permanent arbeids-bureau te
vestigen.
Se wrjje doorvoer.
Art. 21. De hoege centracteereade
ssegendheden komen evereen em
deer middel van den bend maatrege
len te lemen ten einde de vrijheid
van doorvoer en de onpartgdige be
handeling op handelsgebied te ver
zekeren en te handhaven voor alle
staten die leden zijn van den bend.
Daarbjj hebben zij o.a. bijzondere
regelingen op het oog, in verband
met de behoeften der gebieden, welke
tijdens den eorlog van 1914—1918
werden verweest.
Omtrent de zitting der vredes
conferentie, waar dit entwerp doer
Ingazonden mededoeling.
Extra aanbieding
in Heerenharadschof-nen.
Kleuren: bruin en grijs.
Tricot onuevoard f 1.25 psr paar.
Qobisld f 1.60
Tricot gevoerd f 1.60
Bijzonder voordoollg.
herman nypels.
president "Wilson werd voorgelezen,
meldt de correspondent van het
„Handelsblad"
Het was een onvergetelijk schouw
spel daar Wilsen te fcien aan het
hoofd van de tafel, terw|jl h|j eerst
de artikels voerlas en hier en daar
besprak, van de evereenkomst, waar
van hij vooral de ontwerper en be
vorderaar is. Daarop zette hij het
groote gewicht van den verrichten
arbeid uiteen. A living thing is borne,
seide hg en een blik in de toekomst
werpende na de verschrikkingen van
het verleden, schilderde hg het vol
komen geluk, welke de arbeidzame
volken zullen genieten wanneer een
maal door de algeheele samenwerking
van de gedelegeerden ter eonfeeentie,
die 1200 millioenen zielen vertegen
woordigen, bet schrikbeeld van den
oorlog voergoed is verbannen. De
president maakte den indruk van een
bezielden apostel, terwijl h|j toch zfln
grooten eenvoud behieldop zijn ge
laat lag de verheven schoonheid van
hen, die niets ieders willen dan
het geluk van de mensehheid.
Er werd niet geapplaudisseerd, daar
dit geen gewoonte is op de conferentie,
maar er kiosk een goedkeurend ge
mompel.
Het is wel merkwaardig te zien,
dat "Wilson, die den naam heeft van
•en idealistisch droomer, tegelijk een
uiterst praktisch man is, hetgeen
h|j weer bewezen heeft door te zorgen,
dat de commissie voor den volken
bond met haar werk spoedig is gereed
gekomen.
Ha Wilson zette lord RobertCecil
in enkele woerden uiteen, dat men
slechts de grondslagen had gelegd
voor het gebouw, hetgeen op zich
zelf reeds van groot belang is, en
dat men thans aan den opbouw moet
voortarbeiden.
Orlando (Italië), vereenigde zich
onder voorbehoud met den tekst;
Löon Bourgeois (Frankrijk), deed
uitkomen, dat men voor Frankrijk
te* opzichte der vermindering van
bewapening verder moet gaan dan
het ontwerp voorschrijft, Nog enkele
andere afgevaardigden vroegen aan-
vulliige*.
Da verlanging van dan
wapenstilstand.
In het aan vuil inga verdrag over de
verlenging vau den wapenstilstand
wordt verklaard
le. De Duitschers moet»* alle
offensieve bewegingen tegen de Polen
staken en hun troept* mogen de
volgende linie niek overschrijden
Van de Bussische grens, zuidelijk van
Linsenfelde, westelijk van Bross-
Neudorff, suidel|jk van Brsoza, noor
delijk van Hernbin, n. van Exin, z.
van Samotsjin, z. van Chodziesu
(Kolmar), n. van Czarnikau, w. van
Miala, w. van Birnbaum, w. van
Beutschen, w. van Wallensteia, n.
van van Lissa, u. van Tiernsjow, tot
aan de Sileziseh-Russische grenzen.
2e. Be wapenstilstand wordt voor
onbepaalden tijdsduur met een «pzeg-
gingstermijn van drie dagen verlengd.
3e. De tenuitvoerlegging van de
vroegere wapenstilstandsvoorwaar
den wordt voortgezet en beëindigd.
B> ëëëfereotlë op Prlnklpe.
laar geen der regeeringen in Rus
land de eerste voorwaarde der ge
allieerden, om een ouderlingen wapen
stilstand te sluiten, heeft aangenomen,
bestaat er reden, em aan te nemen,
dat de geallieerde regeeringen zich
genoodzaakt zullen zien, baar uit-
noodiging -tot de conferentie op
Prinkipo te herroepen.
Ouitsehland.
Oe nationale vergadering te Weimar.
Tijdens de zitting der nationale
vergadering op Zaterdag j.1. kwam
de financieele toestand van Duitsch-
land ter sprake. B|j de aanvraag van
een crediet van 25.300 millioen mark
verklaarde de minister van financien
Sehiffer, dat in October 1918 de rijks
middelen uitgeput waren. Ha een
uiteenzetting van de wijze waarop
tijdens de revolutie-periode in de
geldmiddelen werd voorzien, ver
volgde Sehiffer:
Ia de vyf oorlogsmaanden van 1914
hebben wij 7.5 milliard gebruikt, in
1915 23 milliard, in 1916 26.6 milliard,
in 1917 37.6 milliard en in 1918
48.5 milliard.
De hoep dat na het einde van den
oorlog de uitgaven zouden verminde
ren zeide spr. verder is niet
verwezenlijkt. De werklust verslapt
en er heerseht werkeloosheid. Be
produetie werd doer tal van enrode-
del|jke stakingen belemmerd. Er be
gon een waanzinnige wedloop om de
hoogste loonen. Hot rijksaandeel in
de werkleezenondersteuning steeg
van 17 millioen mark in Dec. 1918
tet 67 millieen mark in Febr. 1919.
Wij hopen echter do uitgaven
spoedig aanmerkelijk te kunnen ver
minderen.
Er is geen sprake van dat de
oorlogsleenigen zullen worden ge
annuleerd of dat de deposito's in
beslag genomen zullen worden.
De vraag of Duitschland de finan
cieele nood ooit meester zal worden,
hangt af van de houding onzer vij
anden en van onze eigen houding.
Wij meeten het begrip eigendom
nog meer dan tot nu toe laten
varen, en nog meer er van in dienst
van het algemeen belang stellen. De
persoon moet meer van den staat
in zich hebben. Ik geloof aan de
gezonde kern van ons volk, en ik
geloof, dat de door het heele volk
gekozen Constituante de roeping
voelt vóór te gaan op den rechten
weg, ook op financieel gebied. (Applaus
van de vergadering en op de tribunes.)
Eo* nsodkrëët.
Berl|jn, 15 Febr. De Saksische pers
publiceert een manifest, waarin e.a.
wordt gezegd: Het Saksische volk
lijdt sedert jaren honger. Het is aan
het einde zijner physieke en moreele
kracht. De geneeskundige verklarin
gen bevestigen de ondervoeding.
Tegelijkertijd voltrekt zich de psy
chische ineenstorting des volks. De
verzwakte wilskracht en de vermin
derde arbsidslust bereiden den bodem
voor anarchistische toestanden voor.
De Saksisebe pers doet een beroep
op de geallieerden om de noodlottige
afsluiting van Duitschland op te
heffen en levensmiddelen aan te
voeren.
Portugal.
Oe reyaliëtisehe beweging
onderdrukt.
Lissabon, 13 Febr. Officieel. Be
republikeinen rukken ep en hebben
stellingen bjj Regoa ingenomen. Be
royalisten trekken lange de Minko
terug.
Oaluëtaa in Spanje.
Berieht uit Madrid maken melding
van ernstige en aanhoudende onge
regeldheden te Grasada. Be staat
van beleg is afgekondigd.
Bij een brand te Satannah is
voer een waarde van vele millioenen
dollars aan kateen, schaepsprovisiën,
enz. verleren gegaan, welke gereed
lagen om naar Europa te worden
verscheept.
BMNESU.A30.
Prëf. P. K. Pël. t
Yrljdag is te Amsterdam, 66 jaar
end, overleden prof. dr. P. K. Pel, de
bekende hoogleeraar in de genees
kunde aan de universiteit van Am
sterdam.
Ot Belglsëbë „alsofca^".
Het „Hbl. van Antwerpen" zegt,
in verband met de berichten omtrent
de door België ter vredesconferentie
gestelde eischen:
Met het oog op de tegenstrijdige
berichten die in omloop zijn zouden
w|j het raadzaam vinden dat de
Belgische Regeering liet weten, wat
eigenlijk Minister Hynaans te Parijs
gevraagd heeft.
Heeft Minister Hymans inlijving
van grondgebied gevraagd, dat de
Regeering het dan bekend make.
Geen geheime diplomatie meer, na
al de rampen door deze uitgelokt.
Wij willen weten wat ons te doen
staat, want wij willen niat dat Belgie,
het land van recht, uit grootheids
waanzin ontaarde in het land van het
onrecht. Wij vragen vriendschappe
lijke oplossing van het geschil met
Holland. Wij vragen wat ons tee-
kemt, maar aan een campagne om
meer te willen, dan wat de over
groot», ontzaglijke meerderheid van
ons volk verlangt, doen we niet mee.
„Le Peuple" bericht, dat het Havas-
telegram, betreffende de door Minister
Hymans geformuleerde wenschen,
erge onjuistheden bevat, n.1. die
aangaande Luxemburg, en de Hol-
landsch-Belgische betrekkingen.
Onnoodig te zeggen schrijft „Le
Peuple", dat bedeeld telegram nöch
rechtstreeks, nöch onrechtstreeks van
de Belgische Legatie uitgaat.
Da ëversanksmtt mat da
StastoolaardëH.
In goed ingelichte kringen te
's Gravenhage verluidt, dat een spoe
dige grendige wijziging der overeen
komst met de Geassocieerden op
grond van uit het buitenland ont
vangen berichten niet onwaarschijn
lijk mag worden geacht. Het schijnt,
dat de voedsel- en grondstoffen-
reserve» speciaal in Amerika van
dien aard zijn, dat kan worden ever-
gegaan tot liquidatie van het rant-
soenenstelBel voor de neutralen, al
thans ten aanzien van een aantal
artikelen. Uit den aard der zaak zou
de opheffing van een groot aantal
rantsoenen een zeer belangrijke wij
ziging in het karakter der overeen
komst meebrengen, maar verschil
lende ondergeschikte regelingen zou
den niettemin moeten worden [ge
handhaafd.
Oa voedselvoorziening van
Duitschland.
Er mag worden aangenomen, dat
de Geassocieerden thans een rege
ling voer de voedselvoorziening van
Duitsehland voorbereiden, die spoedig
in werkiBg treden zal. Waarschijnlijk
zal de zaak bij de hernieuwing van
bet wapenstilstandsverdrag princi
pieel worden beslist; wij vernemen
inmiddels, dat daarbij aansluitende
besprekingen van technischen en
flnancieelen aard ln Nederland zullen
worden gehoHden en wel vermoede
lijk te Rotterdam, dat tevens bij de
aanvoeren een rol als transito-haven
spelen zal.
Men weet, dat de quaeatie der voed
selvoorziening in de Centrale rijken,
voor zoover de Geassocieerden daarbij
betrokken zyn, aanvankelijk op den
voet van vr|jlatiag van een aantal
artikelen zonder meer scheen te zul
len worden geregeld. Het Amerikaan-
sche bacon-aaabod aan Nederland
geschiedde, gel|jk men zich herinne
ren zai, zonder eenige beperkende
bepalingde bacon kan zonder be
lemmering ook weer worden uitge
voerd. Later werd van Amevikaan-
scho zijde Medegedeeld, dat hier een
vergissiDg in bet spel was geweest.
Hoe dit zij, thans schijnt de onmid-
deiijke medewerking der neutralen
niet. eea zoo belaegr|jke rol te z|jn
toebedacht in de voorziening van
Duitschland als het geval aeu hebben
kunne* z|jn, wanneer men eenvoudig
tot vrijlating van een aantal artike
len zou zijn overgegaan. De aanvoeren
zullen geheel worden geregeld van
uit de betrokken staten zelve, zender
de bemiddeling der neutralen, voor
zoover deze niet absoluut onontbeer
lijk is, gel|jk bijv. b| de overlading enz.
(Hbl.)
Uitvoer va* haring.
Be Yiss»h#r|j-C»urant meldt, dat
de uitvoer van haring vanwege de
Nederlandsohe regeering binnen zeer
herten tijd zal worde* toegestaan.
Steenkolen uit Amarlka.
Het steomsehip „Stella" van de
Kod. Ned. Stoomb. Mij. is Zaterdag
te IJmuiden binnengekomen met een
lading steenkolen uit Noord-Amerika.
Koffie an rauzal alt Amarlka.
De War Trade Board heeft afge
voerd van de lijst van artikelen,
waarvan de uitvoer verboden is, met
ingang van 14 Februari koffie en
alle soorten reuzel, samenstelling
va* remzel en surrogaten.
Staankolan.
B. en W. van Ylissingen hebben
de volgende mededeeling aan den raad
gedaan In verband met de dreigende
kolenschaarschte hebben B. en W.
zich reeds in December 1918 tot
Amerika gewend met de vraag, of
het mogelijk was kolen te leveren.
Er werd bericht ontvangen, dat een
groote party bitumineuze steenkolen
beschikbaar was.
Wethouder M. Larmoes heeft daarop
de zaak b|j de Kodibu aanhangig ge
maakt, waar de heer Hulsman zijn
instemming met het plan betuigde.
B. en W. hebben daarop in Decem
ber aan de regeering de beschikking
gevraagd ever het te Ylissingen ge
ïnterneerde stoomschip „Main", dat
dadelijk 12 h 18.000 ton zou kunnen
halen. Yoor alle zekerheid is nog
eens gevraagd, of de aangeboden
kolen boven het rantsoen zo*den
geleverd worden, waarep de regeering
der V. S. liet weten, dat een extra-
consent veor 60.000 ten kon gegeven
worden.
Daarop heeft de N.O.T. geweigerd
consent te verleenen, onder mede
deeling, dat alleen de Nederlandsebe
gezant in Amerika gerechtigd is te
keopen.
Zoodat van deze zaak niets komen
kan.
Da Patrslëumdiitrlbutlê.
Het Bureau voor Mededeelingen
inzake de Voedselvoorziening meldt:
Op Maandag 17 Februari treedt
i distributieregeling voor petroleum
in werking. Be houders eener groene
kaart zullen tot en met 28 Februari
op de bons 18 en 14 elk 2 L. mogen
ontvangen, terw|jl gedurende het
zelfde tijdvak op de bons 18 en 14
der bruine schipperskaarten elk 8L.
kan worden geleverd.
ïegelljk ia de prijs tot 26 cent
per L. verlaagd.
Intueschen bestaat de mogelijkheid,
dat, in verband met transportmoeilijk
heden wegens gesloten water, nog
niet alle kleinhandelaars over hetj
geheele land aanstonds voldoende
voorzien z|jn van petroleum om aan
de aanvragen te veldeen.
Men make zich daarover echter
niet ongerust. Binnen korten tgd
zullen alle kleinhandelaren over
voorraad kunnen beschikken. Er is
dus geen aanleiding om, wanneer
de gewone leverancier nog geen
voorraad mocht hebbon, de petro-
leumkaart op oen anderen leveran
cier te doen overschreven.
De stiunvtrlaeRlsg aaa disast-
pliohtigso.
(Officieel) Do meening heeft zieh
verspreid, dat voor de dienstplichti
gen, die eerst na 31 Maart a.s. met
onbepaald (klein) verlof vertrekken,
neen geldelijke steun van Rijkswege
zal worden verleend. Voor di# mee
ning bestaat vooralsnog geea deug
delijke grond. In de bekende steun
regeling van einde December 1918
ia weliswaar bepaald, dat de daarbij
vastgestelde maatregelen van kracht
zijn ten aanzien van hen, wier ver
blijf onder de wapenen een einde
neemt vódr 1 April 1919, doch die
regeling bevat tevene do mededeeling,
dat te z|jner t|jd zal worde* ever-
wogen in hoeverre, ix verband met
do dan heerschende omstandigheden,
het verleenen van steun zal gosohie-
den ten aanzien van hen, wier ver
bl|jf onder de wapenen eerst ep of
na genoemden datum eindigt.
Het staat derhalve niet vast, dat
de steun verleening met 1 April a.s.
ee* einde neemt. Komt er eehter voer
den verderen tijd een steunregeling
tot stand, dan zal deze wellicht
do bestaande afwijken.
T|jdig vóór 1 April zal worden
bekend gemaakt of ook voor ben
die ca 31 Maart a.s. hais waart» wor
de* gezonden, steunmaatregelen van
Rijkswege zullen gelden en zoo ja,
waarin dié maatregelen zullen bestaan.
Vragen va* Kamorlodoo.
De heer Oud beeft tot den Minister
van Landbouw de volgende vraag
gericht:
Is de Minister bereid de verleening
van uitvoervergunningen voor zee
gras, die thans geschiedt door be
middeling der Yereenigingen van
Zeegrasbelanghebbenden, waarvan
slechts een zeer klein gedeelte der
zeegrasbelanghehbeaden lid is, geheel
aan de bemoeiingen van die ver-
eeniging te onttrekken?
Qësstel||kë ontwikkeling ver-
zerglag vaa bat narlnaparsoitial.
De Minister van Marine heeft eene
commissie ingesteld om te onder
zeeken welke maatregelen noodig of
weneekelljk zjjn om de geestelijke
ontwikkeling en verzorging van het
militaire personeel der zeemacht te
bevorderen, met uitnoodiging zoo
spoedig dit mogelijk zal zyn aan den
Minister vooratellen in te dienen
welke uitvloeisel z|jn van dit onder
zoek.
In deze commissie a|jn benoemd
als lid en voorzitter de heerE. René
van Ouwenalier te Hilversum, als
leden de scheut-b|j-nacht-titulair W.
H. C. Hoog te Helder, de heer mr.
dr. C. F. Schoeh, hoofddirecteur van
de Suriaaamsche Bank, vice-voor-
zitter van het Nederlandsche Jonge
lingsverbond te Amsterdam, de heer
J. J. C. v. Dijk, directeur van de
topegraphiMhe inrichting, voorzitter
va* de Nationale Chrlsten-officieren-
vereeniging te 's-Gravenhage; de
heer mr. dr. R. S. Krtmer, referen
daris b|j het Departement van Oor
log te 's-Gravenhage, de luitenant
tér zee der le klasse A. ten Broeke
Hoekstra, te 's-Gravenhage, de heer
L. A. Harms, hoofdonderwijzer te
Zaaadam, lid van bet hoofdbestuur
van het Gereformeerd Jongelings
verbond, de heer J. A. Schutte,
secretaris van de federatie der R. K.
werklieden bonden en volksbonden te
Boxtel, de heer C. Tabak, algemeen
secretaris van het Nederlandsch
Jongelingsverbond te Amsterdam.
Werktljdeo.
Als men denkt b|j invoering van
de* 8-urigen werkdag van onze
anarchisten af te z|jn, dan bedriegt
me* zich. Dat valt ep te maken uit
hetgeen de heer W|jnkeop in de
Tweede Kamer liet verluiden. Spre
kende over de toekomstige Arbeids
wetgeving verzekerde h|j, dat wan
neer Miiiater Aalberae den 8-urigen
arbeidsdag invoert, maar aietinalle
vakken, h|j neg veel te lang laat
werken. Een arbeidsdag van 8 aur
moet het maximum zijn. In Rus
land is dat reeds 6 uur eu in som
mige bedrijven maar 4 uur.
Toen de heer Schaper uitriep:
„Dan is het de moeite niet meer
om te werken" merkte de heer
Wijnkoop op, dat dit een volkomen
eurgerlljke opvatting was, daar het
oommuiiisrae als wetenschap aan
vaardt, dat er eigenlijk maar 2 uur
per dag behoeft te worden gewerkt,
mits da* ook iedereen ln de maat
schappij werkt.
Nu was ons tot dusver wel eenige
communistische wetenschap bekend
en stond het ook b|j ons vast, dat
er heel wat luilakken in de wereld
z|jn, die niets uitvoeren, althans
niet* wat pieduet oplevert voor hen-
zelf of veer de samenleving. Maar,
dat er b.v., als er voor ieder, die
werkt, 8 uur als maximum wordt
vastgesteld, nog drievierde van het
menscheiyk geslacht niets zou uit
voeren, dht was nog nieuw.
Inderdaad, aan zoo'n stelsel moet
een einde komen. Als 2 uur werken
genoeg ia, dan 1 het genoeg en als
de keer W|nkeop dit zegt, dan is
het waar. Tet dasver is een men-
schenbeataaa mogelijk gebleken, ook
al zou men in 't geheel niet werken.
0|) zekere negerstammen in de mod-
derstaten vaa Unnen-Afrika en ook
nog b|jsommige Oost-Aziatische eilan
ders heerscht eea dagelijksche rust
tijd vaa Bi u*r. Z| leven als de
leliën dea veld, als de vogelen des
hemels oa als klkvorsehen in een
sloot; do aaisar is hun arbeids
kracht ea w ter»* «p hetgeen hu*
wilde, kraldtsiaea, hun bosschen,
hun kreken ea neeevers opleveren.
Zij plukken het heele jaar en ze
jagen eu visacheo, maar s|j apinnen
noch weven, omdat de atmosfeer
en het ongedierte hun huid omgeeft
als een kleed.
-Df heer Wijnkoop zou verkeerd
doen, ala h| de menachcn wil binden
aan eea 3-urige* werkdag. Dat is
een burgerlijk begrip, in etr|jd met
zjjn eigen communistische weten
schap.
Vooruit, naar de moeras-negers
en de besehmenschen I („Tijd".]
LOON «%A0ar.
Zóó vlug stond d© oude eehter
op, dat hij nauwelijks tijd had om
zijn hoofd weg te trekken. De too-
verkol staarde Natushka aan, en
kwaakte:
„Het merkteeken is er niet. Zij
zal nooit, een Melnikoff. trouwen.
Was Ivsn nia, tusKta^beW-n
geKomen, dan zou zJJ nu de bruid
zijn," spotte Natushka, allerminst
tevreden met de falende toover-
kracht der oude vrouw, die op het
gelaat der arme Ermyntrude het
merkteeken der Melnikoff* niet
had kunnen tooveren.
„Wat ik gezegd heb, blijft ge-
zegdl" verzekerde z|J hooghar
tig* „Mijne woorden worden
altijd vervuld. Maar zien wat niet
is, gaat mijne kracht te boven. G|j
kunt trouwen met een stamgenoot
van de Melnikoffa, al is het niet
met den Prins. ZJJ kan het niet."
„Maar Ivan? wat moet ik doen
om hem te doen zien, dat al z|jn
streven om haar of mij aan den
Prins te koppelen vergeefsch ia.
De Engelsche kan niet, en ik wil
niet, omdat zijn. duifje, zijn lelie,
zooals hij mfl noemt, gezegd heeft:
„liever dood dan den Prins" en
wat ik gezegd heb, heb ik gezegd!"
„Ik ben bang voor Ivan, en be
moei me met hem niet. Ik kan
menigeen dwingen, maar naar hem
kan ik zelfs niet wijzen. Maar ik
heb menigen man zien trouwen
met een meisje dat hem niet be
geerde, ten minste dat veinsde,
maar niet met eene die hem lokte.
Denk daar aan!"
„Wat moet ik doen? Als Boris
hier was, zouden wij getrouwd wor
den, al moesten we eerst aan een
paal vastgebonden worden!"
„Ja, dat zou men met u moeten
doen, als gij den man niet zoudt
willen."
„Zoo is het, maar ik ben machte
loos. Kunt ge mij dan niet helpen 1"
„Wees niet zoo wanhopend. Ik?
heb op dit oogenblik nog veel te
doen, en het is al laat. Ik blijf aan
u denken. Er is nog een en ander
dat ik niet begrijp. Laat me met
Ivan spreken. Als ik moederlijk
voor zijn gewonde mannen zorg,
luistert hij wel naai- mij."
Armstrong kon niet alles hooren
wat er verhandeld werd, maar toch
kon hij uit enkele woorden opma
ken, wat er gedaan zou worden; en
ziende dat zij van Ermyntrude weg
zouden gaan, ging hij vlug ach
teruit.
Nu echter wilde hij niet ongezien
blijven. Vóór zij in de galerij
waren, stond hij bij den ingang,
leunende tegen ae rots, rustig roo-
kende, en even met z|jn voet schui
vende, zoo dat z|j hem moesten
hooren en zien. Ook was geheel
zijne houding zoodanig dat z|j
moesten denken, dat hij er al lang
was geweest.
De oude vrouw schrikte en sloeg
een kruis, want ondanks haar zoo
genaamde toovenarij, was ze een
devote lidmate dor orthodoxe Rus
sische Kerk.
„Heilige Nicolaast" kreet zq.
„Wie is dat?"
„Een Engelschman," fluister
de Natushka.
„Wat! Een van dat vervloekte
soort, hier op het terrein van
Stenka!"
„Voorzichtig, moedertje. Hij ver
staat en spreekt onze taal."
Armstrong wilde de waarzegster
niet ontstemmen. Hij ging op haar
af, en liet een goudstuk zien.
„Z|jt gij Maria Petrovna?"
vroeg h|j.
„Ja; maar wat zou dat?"
„De arme gewonde mannen, die
hier zijn, hebben uwe hulp noodig.
Zij wilden mij beschermen. Neem
dit van mij aan. Ik beloon zoo iets
altijd."
Hij bleek een milddadig heer
schap te z|jn. De oude Znakharka
veranderde nu van opinie met de
verstandigheid en vlugheid van
zekeren Kaptein Dalgetty, die den
laatsten betaler ook het laatst het
hoofd afsloeg.
„Ik ben oud," zeide zij in
klaagtoon, ,Jn den donker kun
nen mijne oogen mij bedriegen,
andera zou ik er een eed op willen
doen, dat gij op uw voorhoofd een
lijn hebt die de vervulling van uwe
liefste wenschen voorspelt."
Zij haastte zich weg te gaan,
maar Natushka bleef staan.
„Waarom slaapt gij niet?"
vroeg zij.
„Het kermen der gewonden was
mij te aandoenlük, en ik kan niet
rusten als ik de jammerkreten hoor
van die met den dood worstelen.
Maar ik ben blij, Natushka, u zoo
toevallig hier te vinden. Zoudt
ge Ivan Stephanovitch niet kun
nen overhalen, om het Engelsche
meisje naar Bannofka te zenden?
Als hij een gijzelaar verlangt, laat
hij mq als zoodanig daarvoor hou
den, tot z|j en de haren van hier
weg zijn."
„Tot mijn spijt moet ik bekennen
dat hij naar mij niet wil hooren.
En als ik het al van hem gedaan
kreeg, wat gij vraagt, zou ik zelf
er het slechtst aan toe zijn. Ik ben
nu al ongelukkig, maai- dan was
er voor mij geen uitkomst meer.
Nu al ben ik soms zoo wanhopend,
dat ik in staat ben van deze rots af
te springen, om maar dood te z|jn.
En ik doe het zeker, als ik tot het
uiterste gedwongen word."
Armstrong ontroerde toen hij de
jammerklacht hoorde. Twee par
tijen stonden strijdend tegenover
elkaar, en het levensgeluk van
mannen en vrouwen stond op het
apel. Arm en rijk, adel en laag
geborenen werden heen en weer
geslingerd als wrakken in de bran
ding eener onstuimige zee. Prins
Melnikoff gebonden aan eene ster
vende en moedwillig verminkte
vrouw, die hij met al het vuur
zijner jeugd had liefgehad; Na
tushka, in hare kindsche jaren ver
bonden met hem, wiens naam zij
vervloekte, en die zuchtte naar de
liefde van een dweepzieken ruwen
volksmenner; Ermyntrude, het
verwende kind van een Engel schen
Lord, dat een Prins verfoeide, om
dat hjj de man harer idealen niet
was, en nu verliefd was op een
man die haai- aanbad, ofschoon z|j
allebei wisten dat het sociale ver
schil hun huwelijk onmogelijk
maakte; welk een warreling
van toestanden! En al die beel
den woelden Armstrong door het
hoofd! Maar met zijn gedachten
was hij ook op Bannofka, bij Lord
Valletort en diens zoon.
Hoe verwonderd moesten zij zijn,
dat h|j, Frank Armstrong, meedeed
met gemeen volk, domme boeren
die zich hadden laten opstoken tot
revolutie-makers door mannen die
jui9t het tegendeel beoogden! Ivan
toch deed al wat hij kon om de
heerschappij van het Huis van
Melnikoff te bevestigen door den
steun van den Kozakken stam, ter
wijl de boersche Nihilisten juist
alle oppermacht haatten.
Maar Frank wist niet dat het
vertrouwen van vader en zoon, in
den Prins, in absoluut wantrouwen
was overgegaan door wat z|j onk
dekt hadden tijdens den strijd in
het klooster, en gehoord hadden
van Julie, de trouwe kamenier. En
werkelijk, te zelfder tijd broeide er
eene vredesconferentie, die tot een
ongedachte oplossing zou leiden.
Iets er van had Armstrong voeler
aankomen, maar verstandig en
waakzaam als hij bewezen had te
zyn, liep h|j ook nu de gebeurte
nissen niet vooruit.
Toen Natushka naar hare kamer
terug was gegaan, zoo wanhopend
en zenuwachtig als zij was, wist
Frank dat Ermyntrude volkomen
veilig was, en zocht hij voor zich
zelf, wat hij meer dan moodig had,
een rustig hoekje. Hij schikte zijn
dekens en zijn pels, en sliep ter
stond in.
Het duurde echter niet lang, o<
hij werd door Ivan Stephanovitch
gewekt.
„Sta op, kapitein!" zeide de
^reus. „Ik begreep al niet, waar
ik u vinden zou. Hier i« iemand
die u gaarne zou willen spreken."
Stijf, koud en nauwlijks wetende
waar hij eigenlijk waa, stond Frank
op en zag tot ziine verwondering
dat het reeds klaarlichte dag was,
en de dreigende sneeuwval nog
altijd in de lucht hing. Geheel wak
ker geworden, was z|jn eerste ge
dachte aan Ermyntrude en aan wat
Ivan gezegd had. Dit doed hein om
zien naar dengene die hem wilde
spreken.
Het was Sussalitoh, de wade* van
de door Prins MeUdkoff verlatene
vrouw, dezelfde die hem aangera
den had, uit Moskou weg te gaan
naar Bannofka, om de Engelsche
vrienden bij te staan.
Sussalitch was een geboren edel
man. Ware hij niet in aanraking
gekomen met de Melnikoff's, dan
zou hij ongetwijfeld een prinselijke
handelsman geworden zijn.
De mishandeling zijner dochter
door den Hooggeboren Hoogmo-
genden vader van Prins Melnikoff,
had hem echter tot den edelen
volksvriend" gemaakt die, hoe ver
dacht hem dit ook maakte bij de
regeerenden en hunne politie, er
aldoor op uit was om hen, die in
gevaar verkeerden, bij te staan.
Hoewel geen partijman, zooals
Ivan, had hij dezen toch leeren ach
ten en vertrouwen, wat dan ook
de oorzaak was dat hij door Ivan
b|j„Frank was gebracht. En te eer
der had Ivan dit gedaan, omdat
Sussalitch hem zou helpen tot ver
wijdering van Ermyntrude, die
zijns inziens een huwelijk van Na
tushka met Prins Melnikoff in den
weg stond.
Dat de edele Rus met geen blijde
boodschap kwam, hoorde Frank
terstond aan de woorden, waar
mede hg het- gesprek opende.
(Woj-dt vervolgd).