ELDERSCHECOURANT
Nederlandsche Bond van Werklieden in
Openbare Diensten en Bedrijven.
Openbare Vergadering
Ne. 6112
DINSDAG 8 JULI 1919
47e JAARGANG
Redacteur-Uitgever: C. PE BOER Jr., Helder. - Oplaap 7000 ex. - Abonnementsprijs: In de stad I 1.15, par post I 1.40. Buitenland I 2.40. - Lo.se ex. 3 cl. - Advertenllèn per repel 17'Tö~
Erfpacht of verkoop.
Het doel, waarmede de gemeente
gronden aankocht, die gronden als
grondbedrijf afzonderlijk ging be-
heeren en de herziening van het
uitbreidingsplan ter hand nam
wordt met de afdoening van deze
zeer belangrijke zaak wel voldoen
de spoed gemaakt? was niet om,
zoodra men dit alles voor elkaar
had, de zaken verder rustig op
haar beloop te laten en met de han
den in de schoot te wachten, wat
er gebeuren zou.
De stap, die men deed, bracht de
noodzakelijkheid van verdere stap
pen met zich en het zal goed zijn,
wanneer men niet al te lang wacht
met voort te gaan.
Nu de onzalige gedachte om
een nieuwe school in een deel van
het plantsoen te plaatsen definitief
is losgeJaten, zal de voorgenomen
schoolbouw tot bespoediging moe
ten leiden. Niet, dat wij ons voor
stellen, dat de nieuwe school reeds
met October 1920 in gebruik ge
nomen zal kunnen worden. Het
schijnt, dat de Gemeentebouwmees
ter dit wonder vertoonen wil. Wij
kennen dergelijke uitspraken van
technische zijde. „Technisch moge
lijk" noemt men dan wat praktisch
vrijwel onmogelijk is, tenzij een
ieder, die over de plannen en hun
uitvoering mee te spreken heeft,
van zijn recht tot oordeelen afstand
doe en zonder meer aanvaardt, wat
hem wordt voorgelegd. Want het
plan omwerken, met aesthetische
overwegingen van andere perso
nen rekening houden, een andere
oplossing dan de aanvankelijk ver-
kozene nog eens objectief overwe
gen, dat alles geeft vertraging en
dus doet men er het zwijgen toe.
En als dan ten slotte het gebouw
toch nog niet op tijd klaar is, komt
dat door allerlei toevalligheden:
door den Raad, die zich nog wel
eens beraden wilde, door den
Schoolopziener, die een paar weken
meer noodig had, dan hem waren
toegemeten, doordat het aantal
regendagen wat grooter was, dan
men aannam, enz.
Maai- of zij op tijd gereed zal
zijn of niet, de nieuwe school moet
er komen. Daar zij in het gebied
van het nieuwe uitbreidingsplan
komt te liggen, zal haar bouw er toe
medewerken, dat dit plan in uit
voering komt, en dus zal het meer
nog dan anders noodig zijn, dat
omtrent die uitvoering een besluit
wordt genomen.
Dit beteekent, dat eindelijk ook in
den Helder het vraagstuk „erfpacht
of verkoop" beslist moét worden.
Het is wel laat; in verscheidene
andere gemeenten behoort de tijd,
waarin die strijd werd uitgevoch
ten, al tot de geschiedenis. Dit heeft
het voordeel, dat men met de er
varing van elders rekening kan
houden. Daarmee komt, als wij
goed zien, de erfpacht aan de win
nende hand.
Alvorens wij nu over de strijd
vraag zelve spreken, zullen wij
voor den niet ter zake kundigen
lezer in het kort uiteenzetten wat
erfpacht is.
„Erfpachtsregt", bepaalt artikel
767 van het Burgerlijk Wetboek,
„is een zakelijk regt om het vol
genot te hebben van een aan een
ander toebehoorend onroerend
goed, onder gehoudenis om aan
laatstgemelden, als eene erkentenis
van deszelfs eigendom, eene jaar-
lijksche pacht te voldoen, hetzij
in geld, hetzij in voortbrengselen
of vruchten".
Hij, die een stuk grond in erf-
pacht heeft, oefent dus met betrek
king daartoe alle rechten van den
eigenaar uit, alleen mag hij
niets doen, waardoor de waarde
van den grond zou verminderen,
d.w.z. hij mag b.v. geen steenkolen
uit den grond delven, tenzij de
exploitatie al aangevangen zou
zijn, toen hij zijn recht verwierf.
Boomen, die tijdens den duur van
de erfpacht' sterven, vervallen aan
den erfpachter, mits hij er nieuwe
voor in de plaats plant. Over be
plantingen, die hij zelf aanlegde,
heeft hij de vrije beschikking. Hij
heeft het recht, als hij woesten
grond pachtte, dezen te ontginnen,
mag gebouwen op den grond stich
ten, draagt de belastingen, welke
op den grond drukken.
Behoudens zijn verplichting om
de jaarlijksche pacht, den erf
pachtscanon te voldoen, staat,
dus de erfpachter zoolang zijn recht
duurt, geheel met een eigenaar
gelijk.
Uitfluitend de situatie, waann
hij bij het einde van de erf
pacht komt te verkeeren, is oor
zaak, dat de positie van erfpachter
minder aanlokkelijk kan "zijn dan
die van eigenaar.
Omtrent de positie van den erf
pachter bij het einde van' zijn recht
bepaalt het Burgerlijk Wetboek
liet volgende:
„Bij hét eindigen van ziin regt,
kan hij wegnemen alle zoodanige
door hem gestelde gebouwen of
gemaakte beplantingen, waartoe
hij, uit kracht der overeenkomst,
niet gehouden was; dqch hij is ver
plicht de schade te vergoeden, wel
ke door d^t wegnemen aan den
grond mocht veroorzaakt zijn".
„De erfpachter is onbevoegd om
van clen grondeigenaar te vorde
ren, dat hij de waarde betale van
de gebouwen, werken, betimmerin
gen en beplantingen, hoegenaamd,
welke eerstgemelde heeft gemaakt,
en die zich bij het eindigen dei-
erfpacht op den grond bevinden."
Indien dus het erfpachtsrecht
eindigt, kan de erfpachter tweeër
lei doen:
hij kan allé gehouwen, die hij
op den grond gesticht heeft afbre
ken. Zijn dat gebouwen van eenige
waarde, dan lijdt hij daardoor
zeker belangrijke schade;
hij kan ook den grond met alles,
wat er op staat, aan den eigenaar
overgeven. In dit geval behoeft de
laatste hem echter geenerlei ver
goeding te geven voor hetgeen hij
verwerft.
Het behoeft geen betoog, dat, al
stelde de gemeente de gelegenheid
daartoe open, slechts weinigen lust
zouden gevoelen om voor woning
bouw grond hi erfpacht te aan
vaarden, wanneer zy er rekening
mee moesten houden, dat na af
loop van het recht hun eigendom
men of die hunner erfgenamen,
voor zooverre zij die niet afbraken,
zonder recht op schadevergoeding
aan de gemeente zouden vervallen.
De praktische bruikbaarheid dei-
erfpacht zou dus uiterst .beperkt
zijn, zoo niet artikel 782 van het
burgerlijk wetboek het volgende
voorschrift inhield: „Alle de bij
dezen titel vastgestelde verorde
ningen zullen alleen plaats grij
pen, voor zooverre daarvan dooi
de overeenkomsten der partijen
niet is afgeweken."
Hiermede is de zaak gered.
Praktisch gesproken kunnen par
tijen hun verhouding, zoowel tij
dens den duur als bij het einde van
het recht, precies zoo regelen als
zij willen. Zij kunnen bepalen, dat
de gestichte gebouwen niet mogen
worden afgebroken, yiaar dat de
volle waarde ervan wordt vergoed;
zij kunnen in vrijwel ieder opzicht
de regeling zoo maken, dat zij voor
beide partijen te aanvaarden wordt.
Het spreekt vanzelf, dat de ge
meentebesturen niet met iedereen,
die grond in erfpacht wenscht te
verkrijgen, weer opnieuw in alle
bijzonderheden de gevolgen van
die erfpacht kunnen regelen. Daar
om hebben alle gemeenten, die bij
de exploitatie van haai- grondbezit
de erfpacht (hetzij uitsluitend, het
zij naast verkoop) -gebruiken, z.g.
erfpachtsvoorwaarden vastgesteld.
Zij hebben, dikwijls zeer in bijzon
derheden, met- afwijking van de
voorschriften van het burgerlijk
wetboek, geregeld, hoe, zoowel tij
dens den duur der overeenkomst
als bij het eindigen daarvan, de
verhouding van partijen is.
Voor zoover noodig worden die
algemeeiie erfpachtsvoorwaarden
bij iedere uitgifte van gronden met
eenige bijzondere voorschriften
aangevuld.
Eer wij thans nagaan, wat alzoo
in die algemeene erfpachtsvoor
waarden staat, moeten wjj eenigs-
zins uitvoeriger de vraag onder de
oogen zien, welke de voor- en na-
deelen van erfpacht tegenover ver
koop zijn.
Indien de erfpacht voor langen
termijn, b.v. 100 jaar wordt aan
gegaan, is, zelfs indien van de be
palingen der wet niet wordt af
geweken, de positie van den erf
pachter praktisch vrijwel gelijk
aan die van den eigenaar. De
eigenaar, die een stuk grond koopt,
om daarop een huis te bouwen,
moet voor dien grond een zekeren
prijs betalen. Neemt hij dat geld
uit zijn vermogen, dan mist hij
er in hqt vervolg de rente van;
dient hij het te leenen, dan moet
hy er rente voor betalen, dus wordt
ook dan zijn inkomen met de rente
van den koopsom verminderd. De
erfpachter is een jaarlijksche
pacht, den canon, verschuldigd; het
bedrag daarvan houdt natuurlijk
ook met de waarde van den grond
verband. In beide gevallen, bij
koop zoowel als bij erfpacht, mist
de man, die het genot van den
grond heeft, een zeker deel van
zijn inkomen: de rente, in het eene
geval misschien een kleinigheid
hooger of lager dan in het andere,
van het door den grond vertegen
woordigde kapitaal.
Verder heeft de erfpachter tij
dens den duur van zijn recht alle
rechten en verplichtingen van den
eigenaar. Hij staat inderdaad ge
durende dien tijd met den eigenaar
op één lyn.
Het verschil ligt dus a 11 een in
de vooruitzichten voor de toekomst.
Bij het einde van het recht is, zoo
als wij reeds opmerkten, de erf
pachter volgens de bepalingen dei-
wet in vrij ongunstige positie. Hij
kan hetgeen hij bouwde afbreken
en de afbraak tot zich nemen, maar
lijdt dan, zoo de gebouwen, die hij
stichtte, eenige waarde hebben,
ongetwijfeld schade.
Hij kan het gebouwde laten
staan, maar dan is, voor zoover
niet iets anders werd overeenge
komen, de eigenaar van den grond
tot geen schadevergoeding ver
plicht.
Nu kan men dit van betrekkelijk
ondergeschikte beteekenis achten
bij. een erfpacht, die voor 100 jaar
wordt aangegaan.
De man, die den grond in erf
pacht krijgt, weet dan zeker, dat
hij het einde van zijn recht niet be
leven zal. Gedurende zijn leven
zal hij alle rechten van den
eigenaar hebben; eerst jaren na
zijn dood zal een van zijn rechtver
krijgenden, misschien reeds een
rechtsopvolger van een zijner on
middellijke erven, de minder aan
gename gevolgen hebben te dragen
van het feit, dat zijn recht slechts
van tijdelijken aard was. En voor
dézen behoeft dat niet zooveel te
beteekenen; immers, hetzij hij door
erfenis of koop in de rechten van
den oorspronkelijken erfpachter
trad, hij den eigendomsovergang
zal de tijd, dien het recht nog du
ren moest, in aanmerking zijn ge
bracht bij de waardebepaling.
Deze redeneering is theoretisch
volkomen juist en men zou dus
geneigd zijn er uit af te leiden, dat
bij een erfpacht voor 100 jaar tegen
de regeling van het burgerlijk wet
boek niet zooveel bezwaar bestaat.
Toch leert de ervaring, dat zelfs
bij langjarige contracten een rege
ling, die zich nauw bij de bepalin
gen van het burgerlijk wetboek
aansluit, geen succes lieeft.
De oorzaak hiervan ligt ten deele
in de menschelijke natuur.
De geaardheid der menschen
leidt er nu eenmaal toe, dat zij bij
het maken van hun plannen ver
der in de toekomst trachten te
zien, dan liet eindpunt van hun
eigen leven. De man slooft en
zorgt, niet slechts om zelf een
onbekommerd bestaan te hebben,
maar ook om zijn kinderen bij
zijn dood de vruchten te laten van
zyn werk. Men bouwt geen huis
voor zich zeiven alleen, maar
droomt, dat ook kinderen en kinds
kinderen er het genot van zullen
hebben.
Bij industrieele ondernemingen,
die veelal behooren aan een zede
lijk lichaam, maatschappij of ven
nootschap, welks bestaan niet aan
het leven van bepaalde nersonen is
verknocht, kan men uit den aard
der zaak nog minder dan bij par
ticulieren bouw met een eindigend
i-echt genoegen nemen, zoo niet
vaststaat, dat bij het einde van het
recht voor het dan nog aanwezig
bezit volledige vergoeding zal wor
den genoten.
Toch is er voor de gemeente, die,
dikwijls voor groote offers, eigena
res van den grond is geworden,
ontzaglijk veel aan gelegen, dat zij
dien eigendom niet definitief uit
handen geeft.
De grond moet in exploitatie
worden gebracht, zeer zeker. En
daarvoor is noodig, dat particulie
ren (personen of ondernemingen)
er de volledigp beschikking over
krygen. Maar de gemeente moet
niet voor de noodzakelijkheid ko
men te staan, om, al is het over
honderd jaren, hetzelfde spel te
moeten spelen van thans: grond,
dien zij voor de vervulling van
haar taak niet missen kan, met
groot beleid en dikwijls voor groo
te offers (wat wij in den Helder za
gen, is in dit opzicht slechts kin
derspel) los te maken uit de handen
der tijdelijke eigenaren. Honderd
jaar is slechts een korten tijd in
den ontwikkelingsgang der ge
meenschap. Wij kunnen nu mee-
nen, dat een bepaald perceel wel
nooit voor den publieke)) dienst
benoodigd zal zijn, maar wie weet,
hoe de toestand over tien, twintig,
veertig, honderd jaar zal wezen?
In dit opzicht hebben de gemeen
ten dure lessen betaald. Men denke
aan Amersfoort, dat in de 70-tigei
jaren voor een appel en een ei
den Amersfoortschen Berg, woes
ten grond, waar niemand iets aan
had, verkocht, en dat in bet laatste
tiental jaren een deel van het toen
versmade bezit voor tonnen gouds
moest terugkoopen. Dit is één
voorbeeld, maar zoo zijn er tien
tallen.
Van den kant van bet gemeente
belang gezien is erfpacht het
prachtige middel, waardoor de
eigendommen "der gemeente op de
beste wijze in exploitatie kunnen
worden gebracht en niettemin de
bestuurders van het oogenblikhun
opvolgers in de toekomst niet stel
len voor feiten, waar niet meer
aan te veranderen is.
De gemeente heeft er belang bij,
dat te eenïger tijd hel beschik
kingsrecht den grond tol haar te
rugkeert.
Zij beeft er ook belang bij, dat
de vruchten van de waardever
meerdering van den grond, die
door li a a r ontwikkeling, niet dooi
de daad van den toevallige» ge
bruiker van éeuTperceel grond, te
voorschijn werd' geroepen, althans
voor een deel aan haar ten goede
komen.
Maar zij heeft niet noodig den
man de vruchten te ontnemen van
zijn eigen werk. Zij heeft niet
noodig, bij het einde van bet recht
een winstje binnen te sleepen door
een haar gunstige regeling nopens
den opstand, die zich op de ver
pachte gronden bevindt.
De redenen, waarom, bij een re
geling overeenkomstig de wet,
gebruiker van den grond erfpacht
niet wil, zijn andere dan die,
waarom de gemeente erfpacht wél
moet willen.
Daarom moet bet mogelijk zijn,
nu de wet partijen in de regeling
hunner verhouding groote vrijheid
laat, een oplossing te vinden, die
beider belangen verzoent.
Inderdaad is dat geschied. Na
een periode van zoeken is men
erin geslaagd erfpachtsvoorwaar
den op te stellen, die zonder be
zwaar te -aanvaarden zyn voor den
gebruiker van den grond, en die
uit een oogpunt van gemeentelijk
beheer boven verkoop groote voor
dooien hebben behouden.
Daarover een volgende maal.
BUITENLAND.
Duitschland.
Da spoarwagstskingen.
Te Berlijn is de spoorwegstaking
geëindigd. Echter is, wegens den
slechten toestand waarin de locomo
tieven voor de stads- en ceintuur-
en verkeeren, nog niet aan het
hervatten van het verkeer op die
lijnen te denken. Reeds voor de
staking was het ternauwernood mo
gelijk het verkeer nog zoo'n beetje
gaande te houden. De directie van
de staatsspoorwegen verklaart, dat
het volstrekt noodzakelijk is om eerst
te zorgen, dat er weer meer locomo
tieven ter beschikking komen.
Op andere plaatsen heeft de staking
zich uitgebreid. In het z.g. spoorweg
district Hannover hebben de spoor weg-
arbeiders te Minden en Lühne het
werk neergelegd. De dienst wordt
zoo goed als het gaat door beambten
aan den gang gehouden, doch het
verkeer ondervindt niettemin uren
lange vertraging.
Te Bielefeld hebben de spoorweg
arbeiders zich tegen de staking ver
klaard.
Het spoorwegkruispunt Witten-
borgen, tusschen Hamburg en Berlijn,
is door regooringstroepen bezet. Deze
troepen hebben er voor gezorgd, dat
door technische spoorwegtroepen het
verkeer met moeite gehandhaafd
wordt. Gisteren zou door de arbeiders
in het district Altona, waartoo Ham
burg behoort, beslist w'den, of ook
zij tot stakiug zullen c .-gaan.
De regeering in Berlijn heeft het
plan tegen het terrorisme der stakers
met alle middelen in te grijpen. Zon
dag zou, indien de toestand niet was
verbeterd, over Frankfort de staat
van beleg worden afgekondigd.
De ryksweer heeft opdracht ge
kregen, de Btations, die thans door
de stakers fcezet zijn, vrij te maken.
Mochten de ter beschikking staande
troepen niet toereikend ziju, dan
zouden uit andere garnizoenen'troepen
naar Frankfort worden gezonden.
Engeland.
Hut vrouwenkiesrecht.
B(j de behandeling in derde lezing
door het Engelscbe Lagerhuis van
het door de Labour Party ingediende
voorstel betreffende de rechten der
vrouw, deelde jle regeering mede,
dat zij de volgende week aan de bij
de verkiezingen afgelegde belofte zal
voldoen door de indiening van een
wetsontwerp, waarbij aan vrouwen
dezelfde burgerlijke en juridische
rechten worden verleend als aan
mannen.
Astor stelde namens de regeering
voor, het voorstel der Labour Party
verwerpen, daar dat ontwerp
slecht was geredigeerd en het regee-
ringsontwerp beter aan de eischen
zou voldoen.
De Labour Party en de ouafh.
liberalen verzetten zich krachtig
tegen Astor's voorste), dat met 100
tegen 85 stemmen werd verworpen.
Men hecht geen politieke beteekenis
aan deze nederlaag der regeering.
Het wetsontwerp van de Labour
Party is zeer ver strekkend. Het ver
leent aan de vrouwen dezelfde poli
tieke rechten als de mannen reeds
hebben. Ook vrouwen onder de dertig
jaar, de huidige Jeeftydsgrene, kun
nen du3 stemmen. De „peeresea"
worden lid van 't Hoogerhuis en in
het algemeen worden do vrouwen
verkiesbaar voor alle staatsambten.
Het ontwerp gaat thans naar het
Hoogerhuis, waar het waarschijnlijk
niet zal wordon aangenomen, vooral
daar het ontwerp ook de peeresses
lid van het Hoogerhuis zou maken.
De nederlaag der regeering wordt
als een waarschuwing beschouwd.
Nu do vrede gesloten is, willen veel
coalitionisten hun vrijheid van han
delen herkrijgen.
PogiageR tot lichting van de
„Virndictlr»".
De kruiser „Vindictize", welken
de Engelschen op 10 Mei 1918 lieten
zinken in den havenmond van Osten-
de, rust op een bedding vau zand,
maar als gevolg van de sterke stroo-
mingen is het schip gaan werken en
nu in tweeën gebroken. Een groote
scheur gaapt in den romp, waardoor
het water naar binnen stroomt.
Men is thans doende, deze scheur
te dichten met behulp van betfö.
Lukt dat, dan zal men vervolgens
trachten met behulp van krachtige
pompen het vaartuig weer leeg te
zuigen en het aldus te doen drijven.
Als de kruiser drijvende blijft, dan
zal de Eugelsche admiraliteit pogen,
hem naar Engeland terug te brengen.
De Engelsche Marine is thans te
03tende vertegenwoordigd door 1700
man personeel, hetwelk zich onledig
houdt met het opruimen van mijnen.
Men heeft reeds 2300 van die moord
werktuigen vernield en ongeveer 250
vierkante mijlen mfynvrjj gemaakt.
Koning Alfrons XIII van Spanje
heeft den wensch te kennen gegeven
een bezoek te brengen aan België.
Binnenkort brengt, president
Poincaré, vergezeld van verscheidene
generaals een bozoek aan Brussel,
Antwerpen en verschillende andere
plaatsen.
AfdeallngHELDER.
op hedenavond 8 uur, in de groote zaal van TIVOLI.
OND5RWEF-EN:
Oe loopactie der Gemeente Werklieden.
Is verhooglng van loon noodig 7
en
Waarom modern georganiseerd 7
De beginselen der moderne organisatie.
SPREKERS:
Nb VAN HiNTE) Bonds-Voorzitter.
FVAN MEURSj Bands-Secretaris.
TOEGANG VOOR IEDER VRIJ. -:- Zaal open 7>/, uur.
Publiek van Helder,
bezoekt deze zeer belangrijke vergadering, opdat een ieder overtuigd wordt
van de dringende noodzakelijkheid dat de loonen van het Personeel in
Gemeentedienst, verhoogd worden en wel zeer belangrijk, vooral voor de
Werklieden.
Geen Ambtenaar of Werkman mag op deze Vergadering ontbreken.
Neemt Uw Vrouw mee. Het Dagelijksch Bestuur dezer Gemeente als
mede H.H. Raadsleden zijn mede uitgenoodigd.
Entrée VRIJ.
Namens het Bestuur,
J. SPOELSTRA, Voorzitter.
J. W. v. TEEKELENBURCH, Secretaris
Ex-Keizar Wilhalm voor hst
8arsohtshof.
De aankondiging, dat Londen de
ilaats zal zijn, waar de gewezen
Iuit3che Keizer voor een uit zijn
vijanden samengestelde rechtbank zal
moeten verschijnen, blijft de publieke
aandacht in Engeland bezig houden.
„Dat Lloyd George van plan is aan
het volk dit eenige schouwspel te
bereiden, zal stellig zijn populariteit
bij den grooten hoop vergrooten," zoo
merkt de correspondent van de „N.
RottCrt." te Londen op.
Romeinsche triumphators lieten de
aanzienlijksten van een verslagen volk
geboeid achter de zegekar loopen, in
Carthago liet men zulke ongelukkigen
door het volk doodmartelen, de
Romeinsche Keizers lieten ze in het
circus voor de wilde beesten werpen.
Dit alles diende tot verhooging van
de populariteit vau de machthebbers,
en zoo zal daar nu de sensationeele
terechtzitting van den gewezen Keizer
voor moeten dienen. Misschien gaat
de voorstelling niet door, maar dat
zal voor de bereiking van het doel
niet schaden. De correspondent zegt
dan ook, dat Llöyd George's popula-
lariteit bij den grooten hoop zal
worden vergroot omdat hy van plan
aan het volk dit eenige schouwspel
bereiden.
Lloyd George is populair geworden
als de man van den .oorlog tot het
uiterste". Aan het volk heelt men
de voorstelling bijgebracht, dat de
ezen Keizer eigenlijk alleen de
schuld van den oorlog is, dat hij in
vyf-en-twintig jaar vrede heeft zitten
broeden op brandstichting, mishan
deling van vrouwen en kinderen, enz.,
want de „groote hoop" moet houvast
hebben aan een persoon, wii zij een
zondebok hebben. En als nu die
groote schuldige te Londen voor de
vierschaar van zijn vyanden zal
moeten komen, dan houdt zulk
sensationeel proces voortdurend de
geesten indezelfde stemming als die,
welke Lloyd George aan het roer
heeft gebracht. Dat geschiedt nu al
door de verschillende overwegingen
over de bizonderheden van het proces
en de overweging van de kansen ten
opzichte van de gedragsiyn van de
Nederlandsche regeering.
In zijn rede, door Lloyd George in
het Lagerhuis gehouden, zeide hij
o. a. over de Keizer-kwestie het
„Als oorlogen gelijk deze er een
was voortaan zullen worden voor
komen, dan acht ik het volstrekt
noodzakelijk, dat degenen die er per
soonlijk verantwoordelijk voor zijn,
er ook aansprakelijk voor moeten
worden gesteld. Daarom hebben wij
besloten dat de man, die ongetwijfeld
in de allereerste plaats aansprakelijk
was voor den oorlog, in ieder geval
naar het oordeel der goallieerde naties
terecht zal staan wegens het misdrijf
hetwelk hij beging, door verdragen
te schenden, welke dé eer hem voor
schreef na te leven, en waarbij hij
zelf partij stond en omdat bij aldus
deze verschrikkingen ovpr de wereld
heeft gebracht.
De geallieerde naties heb
ben volkomen eenstemmig
besloten, dat bet-gereeths-
hof, hetwelk intergealli-
eerd zal zyn, te Londen zit
t in g, zalhouden, ter berech
ting van den persoon, die
in de aller eerste plaats ver
antwoordelijk is voor dezen
oorlog."
Deze uitlating van Lloyd George is
met verbazing vernomen in Frankrijk,
en vooral in Amerika. Iu Frankrijk
is de heerschende opinie, dat volgens
den tekst van het vredesverdrag, het
in-beschuldiging-stellen van Wilhelm
uitsluitend een moreele en politieke
beteekenis heeft.
Telegrammen uit WashiDgton
toonen aan, dat men in de V. S.
niets afweet van een overeenkomst
als waarover Lloyd George sprak.
Lansiug, die nog te Parijs is ver
klaarde nooit gehoord te hebben van
een schikking, ten doel hebbende de
j uitlevering van den keizer te vragen
om hem te Londen voor den rechter
stoel te brengen. Lansing voegde
hieraan toe, dat hy niet gelooven
kon, dat Wilson zulk een schikking
zou hebben getroffen zonder er hem,
Lansing, van te hebben in kennis
gesteld.
0« zoors als plaatsvervangers.
Prins Eitel Friedrich van Pruisen
heeft aan den koniog van Engeland
het volgende telegram gezonden
Aan Z. M. den Koning van Groot-
Brittanie en Ierland.
Om te voldoen aan den vanzelf
sprekenden plicht als zoon en officier,
stel ik my met mijn vier jongere
broeders in plaats van mijn keizer-
lyken heer en vader voor het geval
van 7.yn uitlevering, ter beschikking
van ITwe Majesteit, om hem door
ons offer den onleerenden gang te
besparen.
Namens de prinsen Adalbert, August
Wilhelm, Oscar en Joachim van
Pruisen.
(Get.) EITEL FBIEDBKH
- Korts bnrlchtsR.
De verwoesting, door de Spartaciers
te Hamburg veroorzaakt, wordt, alleen
in het. raadhuiskwartier op 10,000,000
Mark geschat.
Er zijn meer dan 120 winkels en
magazijnen leeggeplunderd.
Koning George de V van Enge-
'l&nd, zal éen bezoek brengen aan de
haven van Zeebrugge. Waarschijoiyk
zal hij zijn reis tot Brussel uitstrekken,
- Het Hamburger Fremdenblat"
verneemt uit Petrograd, dat de bolsje
wistische commandant Peters 800
familieleden van soldaten, die uit
Petrograd gevlucht waren, en
officieren heeft doen executeeren.
BINNENLAND.
De economische overeenkomst
met de geassocieerde*.
Naar de Tel. meldt, zal de econo
mische overeenkomst met de geasso
cieerde regeeringen, het General
Agreement, in het begin der volgen
de week worden opgeheven. De
werkzaamheden zullen binnen enkele
weken men spreekt van ongeveer
drie weken worden stopgezet.
Krupp i* NodarlaRd?
De „Maast. Anzeiger" verneemt
uit Essen, dat de firma Krupp in
Nederland, dicht bij de Duitsche
grens, groote terreinen aangekocht
heeft. Het zou do bedoeling zijn, dat
de firma een groot deel van hare
productie in Nederland gaat vervaar
digen.
Do maii.
De Directeur van het Postkantoor
Amsterdam brengt ter kennis dat
brievenmalen zullen worden verzon
den naar Ned. Oost-Indië per s.s.
„J. P. Coen" van de Stoomvaart
maatschappij „Nederland".
Het zeeposttarief is op deze'zendin
gen van toepassing.
Laatste buslichtiDg ten Hoofdpost-
kantore alhier 11 Juli 12 uur 's nachts,
3angeteekende stukken tot. 8 uur
's avonds. Voor groote partijen druk
werk aanmerkelijk vroeger.
Postpakketten, met4eze gelegenheid
t.e verzenden kunnen worden aange
boden tot 8 uur 's avonds en moeten
vergezeld zijn van certificaten van
oorsprong, geviseerd door de N.O.T.
Onbepaald (klein) varlof.
De Opperbevelhebber van Land- en
Zeemacht a.i. heeft het volgende be
paald
Op 1 Aug. a.s. zullen, behoudens
onvoorziene omstandigheden, met on
bepaald (klein) verlof worden gezon
den: a. de dienstplichtigen der lich
ting 1918, die tusschen 14 en 18 Jan.
1918 zyn ingeiyfd bij de regimenten
infanterie (hieronder begrepen de
grenadiers en jagers); b. de dienst
plichtigen der lichting 1918, die tus
schen 14 en 15 Jan. 1918 zyn inge
lijfd bij het korps pontonniers; c. de
dienstplichtigen der lichting 1918, die
tusschen 4 en S Maart 1918 zijn in
gelijfd bij de regimenten vestingar
tillerie; d. de dienstplichtigen der
lichting 1918, die tusschen 4 en 8
Maart 1918 zijn ingelijfd bij het korps
pantsérfort-artilleriee.dedienstplich
tigen der lichting 1918, die tusschen
4 en 8 Maart zyn ingelijfd bij hot.
korps torpedisten.
Werkloosheidszorg van
overheidswege.
Wetsontwerpen zy'n ingediend tot
instelling van een werkloosheidsver
zekering in verband daarmede supple
toirs begrootingen verband houdende
met de opheffing van het Kon. Natio
naal Steuncomité. Dit ziet zich, door
allerlei oorzaken, genoopt zijn werk
zaamheden te stakenechter kan de
steun nog niet worden gemist. De
organisaties der plaatseiyke steun
comités brokkelen langzaam af, de
uitgaven nemen niet af, maar integen
deel toe, en de steun van vrywillige
bljdiagoü vloeide niet langer, zoodat
hoo langer hoe meer het ryk dien
steun moet overnemen. De onder
steuning ir oet thans op geheel andere
grondslagen worden gevestigd en zal
zich voortaan nauw aansluiten bij
wat in normale tijden voor hulpbe
hoevenden en werkeloozen geschiedt.
Onder werkloosheidszorg verstaat de
regeoring de door de overheid ver
leende steun aau arbeiders die niet
alleen werkwillig zijn, maar ook
bekwaam in hun vak, om zich te
verzekeren tegen de finantieele ge
volgen der werkeloosheid, ook om
die werkeloosheid te beperkeu, en te
voorkomen. In den oorlogstijd is het
gelukt de werkeloosheidsverzekering
niet slechts in stand te houden, maar
die uittebreiden en op steviger grond
slagen te vestigen.
De regeeriagshulp zal deels van
bffivenden aard zijn, zooals die voor-
loopig reeds is geregeld in het Werk
loosheidsbesluit 1917. In dat besluit
is thans een wijziging voorgenomen,
volgens welke het subsidie van het
Ryk en van de gemeenten waar de
leden der werkloozenkas woonplaats
hebben, op een hooger percentage
dan 100 kan worden gesteld, indien
de vereenlging waarvan de werk
loozenkas uitgaat, niet in staat is
de bijdragen zoo hoog op te voeren
als noodig zou zijn, om uitkeeringen
te verstrekken over een termijn van
ten minste 90 dagen per jaar, tot
een zoodanig bedrag, dat daaruit "t.
noodzakeiyke levensonderhoud der
werklooze leden kan worden bekos
tigd.
In den overgangstijd kunnen echter
bovendien middelen van tijdelyke hulp
niet gemist worden,vooral niet, omdat
aan de vereenigingen met werklozen
kassen gevraagd zal moeten worden
om de taak der steuncomité's voor
wat aangaat hare leden, over te
nemen, zoolang de crisisverschijnselen
dit nog noodzakeiyk maken.
Ten slotte zyn gedurende de oorlogs
jaren de wachtregelingen ontstaan,
die zeer veel hebben bijgedragen tot
leniging van den nood der werkloos
heid en tot het verlichten van de taak
der werkloozenkassen. Het ware te
betreuren indien deze zonder meer
worden opgeheven en spoorloos ver-
Ofschoon voor de Regeering de
nuttige werking dier regelingen vast
staat, wil zy niet tot eenige verplich-
ting der invoering daarvan overgaan.
Zij meent zich te moeten beperken
tot een aanmoediging door voorwaar-
deiyken steun toe te zeggen.
Toch is het in elk geval noodig,
dat de verplichtingen die het Kon.
Nationaal Steuncomité voor wacht
geldregelingen heeft aangegaan wor
den overgenomen. Het is de bedoeling,
met de invoering eri de controle den
Dienst der Werkloosheidsverzekering
en Arbeidsbemiddeling te belasten.
Deze. bijgestaan door een commissie
van vertegenwoordigers uit alle be
trokkenen, kan dus nagaan in hoever
de bereidwilligheid van het Rijk om
mede te helpen teneinde blijvende
instellingen in het leven te roepen
succes kan hebben.
Het is te vreezen, dat er nog vele
rjrsonen zullen overbiy ven, die thans
door de steuncomité's worden gehol
pen en diu by opheffing daarvan
den steun niet zullen kunnen missen.
De regeering oordeelt het noodig,
dat de instellingen van armenzorg
zich met de ondersteuning van deze
personen zullen belasten.
De minister van Binnenlandsche
_aken acht het gerechtvaardigd, daar
waar de lasten de draagkracht te
boven zouden gaan, van rijkswege
flnancieele hulp te verleenen. Zij
denkt er echter niet aan, daardoor
iets te veranderen aan de beginselen
der Armenwet. Het moet regel bffiveu,
dat alle lasten der armenverzorging,
voor zoover deze niet door de ker-
keiyke enz. of gemeenteiyke instel
lingen van weldadigheid worden
gedragen, voor rekening van de
gemeenten biy ven. De hulp uit 's rijks
kas geldt dan ook slechts voor den
uitzonderingstoestand, die na het
ophouden van de buitengewone om
standigheden eindigt. Alleen in de
gevallen, waarin dit strikt noodig
is, d.w.z. waar en voor zoover de
lasten de draagkracht der gemeente
te boven gaanzal een subsidie
aan de gemeentebesturen
worden verstrekt. Wanneer zij dan
subsidie aanvragen zullen zy een
uitvoerig omschreven opgave moeten
verstrekken, waaruit o.a. biykt, dat
deze subsidie noodzakelijk is om aan
de verplichtingen van een goede
armenverzorging te voldoen.
Dn nieuwe regeling zou 1 Nov.
in werking moeten treden.
GEMENGD NIEUWS.
Door doa hoRd gevat.
Een net gekleed heer vertelt de
„Rsb." klom Zaterdag de trap op
van een étage woning aan deChar-
lotte de Bourbonstraat te 's-Graven-
hage en nam, na de deur, die niet
gesloten was, geopend te hebben,
uit de portiek een flets weg, waarop
een nieuwe cape lag, die hy ook
medenam. De bewoners merkten den
roof en zetten den dief na. Deze
wierp de cape weg en ging er snel
met het gestolen rijwiel van door.
Nog sneller was de keeshond, dien
de bewoner den rijwieldief had nage
zonden. Hij haalde spoedig den dief
in en beet in den band van het
achterwiel, dien hy ondanks alle
pogingen van den dief niet losliet.
De dief was genoodzaakt, zy'n ge
stolen Sfets in den steek te laten en
te voet te vluchten. Het baatte hem
echter weinig; op den Schenkweg
^rerd hij gegrepen en ingerekend.
On irr klalRighaid i
Het Opperste Gerechtshof van de
Ver. Staten heeft George Gould ont
zet uit zyn positie van curator en
executeur van de nalatenschap zyns
vaders, den spoorwegspeculant Jay
Gould. Het verzoek tot die ontzetting
was gedaan door zijn broer Frank
Gould en zijn zuster Anna, hertogin
de Talleyrand, die George betichtten
van nalatigheid en ontrouw beheer.
Bij het onderzoek was gebleken,
dat George 26.000.000 van de ge.
zamenlljke erfenis had zoek gemaakt
dat h(j niet had voldaan aan zijn vader's
uitersten wil, dat de erfenis in zes por
ties zou worden gesplitst, voor elk der
kinderen één, over welke porties dan
niet verder door hem, George, mocht
worden beschikt; dat hij met het
geld had gespeculeerd en de wiDsten
zelf opstak, maar de verliezen af
wentelde op den boedelen dat by
zich met 625.000 had laten be-
loonen voor den verkoop van stukken,
die tot den boedel behoorden.
Men verwacht dat; nu de andere
kinderen Gould hun broer George
zullen aanspreken voor de weggo-
admimstreerde 26.000.000.