verhuizingen. Jb. HARJER en Zn De Raad zat er mee. Immers, het was vol strekt niet de bedoeling geweest den heer de Jongh een brevet van onbekwaamheid uit te reiken. De sociaaldemocraten hadden eenvoudig een hunner partijgenooten naar voren gebracht omdat, zooals zij thans op merkten, zij jarenlang door de raadsmeerder- ieid waren genegeerd in openbare lichamen. Maar de andere heeren? De heer Staalman was, naar hij zeide, onbekend met het feit, dat de heer de Jongh voorzitter van het Col lege van Regenten was, en de anderen, zoo als de heeren Grunwald en Bok, waren blij met deze amesnde honorable, die voor hen gereede aanleiding was óók hun leedwezen te betuigen overlezen gang van zaken. Had men ons eens even ingelicht! riep de heer Adriaanse verwijtend aan het adres van het College uit. Moeten jelui nu al dadelijk de heele buit binnenhalen? vroeg de heer Grunwald aan de heeren de Zwart c.s. Nu deze onweerswolk voorloopig voorbij was gedreven, was de atmosfeer weer wat zuiverder geworden, en de verdere discussies jolden genoeglijk voort. De heer Staalman deed eene poging om te protesteeren tegen de alweder door Gedeputeerde Staten voor genomen salarisverhoogingen van burge meester, secretaris en ontvanger, .en ofschoon de soc.-dem. het wel met zijn standpunt eens waren, kon een dergelijk protest uitteraard niet dan zuiver platonisch zijn, daar Gedepu teerden die salarissen vaststellen en de Raad hoogstens kan adviseeren. Heldersche Meubeltransportonderneming -r De wedstrijd Purmerstefln—Helder. INGEZONDEN. Zij hadden dan ook in den huidigen raad hun collectief ontslag ingediend. Op het Tuindorp-terreil speelde N.W.D. t^en een Heldersche cohbinatie en won mft 4—3, wanneer zij buitensporig waren, omdat er geen mogelikheid was van konkurrentie. En verder moesten onze goederen van en naar het Vasteland grotendeels gaan via de Lon- dense markt, die natuurlik zijn kommissie daarvoor nam." Wat vooral met groot genoegen vernomen zal worden meent het blad: de nieuwe stoom vaartlijn zal geen uitsluitend Nederlandsche onderneming zijn. „In Holland wordt bet gesteund-met 'n sterk kapitaal, maar ook in Zuid-Afrika zal 'n rui me gelegenheid worden^egeven voor het ne- in - aandeelen. Twib direkteuren zullen in Zuid-Afrika wonen en vooral de Zuid-Afri kaanse belangen Vertegenwoordigen. En naar ons meegedeeld is, bestaat er zelfs het voor nemen om zo spoedig als mogelik is, regelin gen te treffen voor de theoretiese en prak- tiese opleiding van jonge Afrikaners die zich aan de zeevaart willen wijden. Zuid-Afrika en Holland zullen dus niet alleen maar zijn de eindpunten van. de nieuwe kommurukatie, e zal tot stand komen 'n werkelik ge- •happelik belang, 'n grote onderne- ua Zuid-Afrika werkelik 'n mede- a e zal zijn en die er veel toe bijdragen om het gevoel van eigenwaarde bij de Afrikaner aan te wakkeren. De lijn zal in alle opzichten de naam verdienen van de „Holland—Zuid-Afrika Stoomvaart Lijn". „Dat er pogingen aangewend zullen worden om de nieuve onderneming te dwarsboomen en als 't mogelik is, te breken, kan wel wor den verwacht, 't Zou niet de eerste maal zijn dat zoiets gebeurt." Gelukken kan het echter niet meer, meent „De Burger". V De maritieme verdediging van Indië. De Berlijnsche oorrespondent van het „Hbl." heeft nog eenige marinespecialitei ten naar hun ovrdeel over bovenstaand on derwerp gevraagd. Admiraal von ifüller verklaarde niet ge neigd te zijn dom een uitvoerig antwoord op mijn vragen u*g eens in bet openbare leven terug te keeten. Na lezing van het materiaal, dat ik hen had voorgelegd, ant woordde hij echter >porzichtig: „Misschien heeft do minister grëyt gelijk." ^■1^1 In tegenstelling me deze opvatting staat het oordeel van den dovr zijn kruistocht ver maardenkapitein ter tee Karl von Müller, den gezagvoerder van dyn kruiser „Emden", iie zijn meening als vo^t voor mij formu leerde: „Ik gevoel mij eigenliji niet ln staat om ovei het vraagstuk „de bete maritieme ver- dediftng der Nederlandse^ koloniën in den Indisou-n archipel" openlig mijn meening uit te Syreken. In het algen^en wil ik: daar over sletjta dit zeggen, dat>ok wel met de meening W meeste marine-^ficieren over eenkomt: iet doel der Nedermdsche vleet- politiek zal-wel zijn Nederl^d voor oor- logsverwikk^ngen te behoede^ in een oor log tusschen feydere staten als eutrale staat zijn rechten «^handhaven en jjn plichten te vervullen en vj 3 het in oorioy gewikkeld zou worden de Nderlandsche kooniën door energieke bestrijd^g her vijand^jke strijd macht en benadeevjg her vijan^ijjke be langen te bescher^n. Afgezien van een geschikt gebruik ma-.u van hen yolitieken woreldtucstaaid zal het)ereik6n va. hit doel in de eerste plaats A da Nedeiandsche zeemacht in de Indisch). wateren ahangen, De sterkte' van de zeemvat hangt roorna- melijk af van de juiste *nenstell\g der vloot uit dé verschillende sc^epstypei, Door ■urwaarloozing van een ipdzakelij; be standdeel lijdt het geheel. Wnr het net de v r'lediging van een haven bVeft, worfc de waarde der torpedobooten e. onderzeeërs zeer verhoogd door den steun, strijd v<ar- dige „Ueberwasserschiffe" hu^eveil< ^an zijn torpedobooten en ouderzeeg veei hankelijker van hun steunpunt* dan krui sers, hun arbeidsveld is kleiner hat d*r kruisers, wat voor een uitgestr-t gebio als Ned.-Indië van bijzondere botkenia ia, Torpedo- en duikbooten kunnen-j^j, dt t woordige afweermiddelen ,n.erSper. u gemakkelijker onschado:lijkvor(]eil j la.ikv, indien zij op zich zelf ?U^ange- va'zen, dan wanneer zij met strijdv-dige „Ueberwasserschiffe" samenwerken.^ he aanwezigheid dezer laatste ligt een atejer. kelijke versterking der marine opgesl<£ (,n buitendien wat men in politiek en?Lm_ mercieel opzicht niet gering moet 3eh(.n een verhooging van het maritiem t'go. De handhaving der neutraliteit u, d' I ht De sociaaldemocraten, bij monde van de heeren de Zwart en, bij interruptie, Borkert, genoten van een soort Schadenfreude. Jaren lang ijveren wij al om personen van andere richting in openbare lichamen te krijgen en een anderen geest, zoo riepen zij, en wat die kwestie betreft van Evenredige Vertegen woordiging, juist ds. Buiskool, een der leiders der vrijzinnige partij, betoogde in het Dagblad, dat het z.g. urgentieprogram ten dezen opzichte geene uitvoering behoefde. Wij moeten, aldus ging de heer de Zwart voort, de consequenties aanvaarden van de verkiezingen, die wilden dat met de oude sleur gebroken werd en het gaat toch niet aan, dat men van een „punt van eer'-' het wel zijn der weezen afhankelijk maakt. De heer Biersteker merkte op, dat, toen in dertijd stemmen opgingen om een katholiek of antirevolutionair in het College te benoe men, 'daar aanstonds gevolg aan gegeven is, en dat de sociaaldemocraten toch eerst pa» sinds September in staat zijn een grootea mond op te zetten. Waarop de heer Borkert vlam vatte en zeide, dat nu de jnachtsverhou' dingen veranderd waren. Enfin, do Raad zat er Ieelijk-meo. Tot overmaat van ramp was van den heer van Aken al bericht ingekomen, dat hij zijne be noeming aannam. De door den heer Staalman aan de hand gedane modus vivendi, waarbij aan het Col lege bericht wordt, dat de Raad de ontslag aanvrage niet goedkeurt en-vraagt om aan den Raad voor te leggen een voorstel tot uit breiding van het College met twee personen, zoodat dan de benoemden tevens zitting blij ven houden, werd tenslotte aanvaard. Of daarmede de kwestie van de baan is en de heer de Jongh alsnog genade voor recht zal doen gelden?. De kwestie van de Arbeidsbeurs gaf den Raad aanleiding weder zijn gelief^ stok paardje te berijden van decentraliseer ju g der bedrijven. Voor eenige jaren heeft men het kantoor van den ontvanger ondergebracht in het voormalige gebouw der waterleiding. Daar dit gebouw meerdere ruimte aanbood dan men hoodig bad, heeft men er eerst den dienst der controle, later het distributiebe drijf, nog later de Arbeidsbeurs onderge bracht Thans wordt deze laatste instelling uitge breid tot een districtsinstelling en is de ruim te daarvoor te klein. Men stond nu voor de keus: óf de Arbeidsbeurs c.s. onderbrengen in dit gebouw en de kantoren van den ont vanger verplaatsen óf omgekeerd. De beer Grunwald handhaafde zijn oude standpunt, dat de plaats van den ontvanger bij uitstek gunstig was. Immers, het is het centrum der gemeente, onmiddellijk bij rijksontvanger en postkantoor, hetgeen voor veie belastingbe talende®, gerief oplevert. Ontegenzeggelijk is voor dit standpunt veel te zeggen. Nog maar al te veel mensohen weten eigenlijk nooit precies waar ze belas ting moeten betalen, en komen tereoht bij den rijksontvanger als ze bij den gemeente-ont vanger moeten wezen en omgekeerd. Daartegenover bepleitte wethouder Verste gen de overbrenging van den dienst naar het gebouw aan de Weststraat, hoofdzakelijk om- Ingezonden med^eellng. BehangerljSpoorstraat 49. SleeperljSpuistraat 8. Door het gebruik van groota wagens en vakkundig personeelhet meest aange*®2®0 *n tevens het goedkoopste adre* *er plaatse. Eischt vlugge en nette bediening. vattingen der personen, die in hoogste in-, stqntie te beslissen hebben. En als M. de vraag stelt, „of onze berooide gemeentekassen, de eerst aangewezene zijn, om zoo royaal met het geld der gemeente naren om te springen", dan ben ik zoo vrij te antwoorden: dat hebben de gemeenten zelf te beoordeelen. Meer dan ooit is thans de Raad de. afspie geling en de vertegenwoordiging der bevol king, en als men ook maar iets voor de auto nomie van de gemeente voelt, dan meen ik dat het niet verdedigbaar, en ih het raam van den tegenwoordigen tijd zelfs niet ver klaarbaar is, 'als men op die autonomie een hinderlijke voogdij tracht uit te oefenen. Het is het onbetwistbaar recht van den Raad, om te bepalen welke uitgaven hij meent te moeten doen. Immers de lastgevers eventueel een bouwverbod op kan leggen. Dit is van groote beteekenis, omdat daardoor wil lekeur met bouwen is uitgesloten. Heele stadsgedeelten, ja_schier de gansche stad, is mv„„u WMi WWW. w ontsierd doordat ieder maar steeds de vrije van den Raad, de gemeentenaren zorgen band had om te bouwen en de wonderlijkste Toor de noodige dekking. En het argument, huisgedrochten neerzette. In de toekomst zal meer controle hierover worden uitgeoefend, zoodat men een grooter eenheid en meer aesthetiek verkrijgt. De méatrvgm is nog slechts voorloopig en de Raad zal later over elk perceel afzonderlijk hebben te beslissen. Ten slotte het pensioen van de wethouders de Geus en Grunwald. Dat van eerstgemoem- dat de meeste gemeenten steunen op 's Rijks kas, schijnt in dit verband zeer gezocht, om dat M. heel goed weet, dat de gemeenten tot het doen van allerlei, soms zeer belangrijke uitgaven gedwongen worden, door en voor het Rijk. Volgens de ontwerpen van de Gemeente wet, heeft de Gemeenteraad volkomen de be de is in orde, maar de heer Grunwald I voegdheid te doen, wat Amsterdam heeft is 10 dagen te kort wethouder geweest. De J gedaan. ledig)6 zullen zijn. „Er zijn toch", zoo was Öar oordeel „ooknoganderezeer bijzjndere gevallen denkbaar." ^Xar hoe ook, in dezen tijd moet m.i. een (pUege van Ged. Staten wel degelijk te radejaan bij zijn "beslissingen met den fi- nanofclen toestand, waarin vele gemeenten verk£ren- Z<Jang de gemeentekassen niet eens toe reikt zijn voor eigen behoeften, mag ze ker een voet worden gegeveh aan de zucht om fooi te doen zonder dat men de midde len t toe bezit. doet verkeerd, om dit voogdij te noe- meJ integendeel geloof ik, dat op den duur eerfGfde inzicht over den aard en de ma.te d>.rfcmeentelijke uitgaven tusschen de pro visie en de gemeentebesturen zal ont- Stfjjl. pt Ged. Staten in het onderhavige geval zw£ stonden, wordt tot nu toe alleen door dej heer V. beweerd. Ik betwist hem dat rejt allerminst, maar hecht in dit geval to< wel waarde aan de organen, die zich ov? dit soort aangelegenheden plegen uit teipreken. at dezen tot nu toe zwijgen, zegt in dit genoeg. M. telder, 29/12 '19. Raad vond het een „lastig geval" voor de Haagsche Post, want dèt was niet de bedoe ling. Bovendien kon bet, naar de heer de Zwart terecht opmerkte, nog wel eens vaker gebeuren, dat een wethouder bij voorbeeld periodiek aftreedt en de verkiezingen een of twee dagen binnen den termijn van 2 jaar vallen'. De verordening zal worden gewijzigd en de heer Grunwald krijgt zijn pensioen wel. ■De heer van Breda wilde een termijh van 10 jaar zien gesteld om récht op pensioen te krijgen en vermaakte den Raad met zijne op- Ik zal trachten dat aan te toonen. In het „ontwerp Gemeentewet" kwamen aan het slot van artikel 205 letter x luidende: „alle uitgaven, door bijzondere wet ten aan de gemeente opgelegd" nog de volgende woorden: „of in het belang der gemeente noedig". In het „voorloopig verslag'' der Tweede merking,' dat de tegenwoordige wethouders Kamer werd tegen die woorden door eenige het óók wel niet lang zouden uithqpden en leden „bezwaar gemaakt" de gemeente op die manier in een paar jaar tijds een heele oompagnie gepensioneerden krijgt. Wie weet, komt de heer van Breda er óók nog niet eens bij? Hij kan dan hopman wor den van al deze aftandsdie heeren. Inmiddels was het, met eenige andere din gen, al «7eder oven het middernachtelijk uur geworden. De heer Spruit het enfant terrible van den Raad was al voor lang verdwenen. En gelukkig, de „rondvragende" heeren slik ten hun woorden in. Zoodat om half één het meerendeel der raadsleden den slaap des rechtvaardigen kon snurken, veronder steld altijd dat een raadslid snurkt. En in de „Memorie van Antwoord" wérd door den ontwerper der Wet toegestemd, dat die woorden beter konden worden gemist, want: „In den aanhef van het artikel is reeds voorgeschreven, dat de begroo- ting alle uitgaven der gemeente, van welken aard ook, moet vermelden. Of eene uitgaaf, buiten die, welke de wet aan de gemeente oplegt, in haar be lang noodig zij, staat bij den Raad te beoordeelen." SPORT. Voetbr' Toor deze ontmoeting, waarvoor zoo groote ïgstelling bestaat, zal „Hekloru als volgt (komen: P. Kroon' Duinker Jurg Tiessen Versluijs borta Smit Selderbook T ■R.Tnn.r Prins e wenscben de Heldersche club veel eces toe; wprdt door „Helder" verloren, n is de kkïEte kans, die ze momenteel voor t kampioenschap nog hebben, weg ook. us het beste beentje voor en zet het nieuwe ar eens met een verrassihg in! Er dient rq- ming mee gehouden te worden, dat op m vet en, modderig terrein gespeeld zal orden, wat voor H. nu niet bepaald een for- intje is, daar behoorlijk en vlug spel op in dergeljjk veld niet mogelijk is. N. O. S. Deze club, welke nog steeds terreinloos is, Gedeputeerde Staten van Noord-Holland en de Amsterdamsche 100.000 voor Weenen. Misschien mag ik naar aanleiding van het artikel van M. in uw blad van 23 dezer, handelende over de beslissing van Gedepu- Ik meende deze laatste woorden even te moeten spatieëren, omdat daaruit m.i. zon- neklaar de bedoeling van den Wetgeverjai haar verdere thuiswedstrijden op het ter- blijkt, en waarop hij oy de openbare behan- ein van Purmersteijn spelen, waardoor hadde amid^cht tTvestiSen gelegeolleid Helder" binnenkort deze omslachtige reis 1 En nu XefSttJh wKgeMaidig aan '°8 e8M kan "anïaar<i6n- zeventig jaar later, het bestaan van onze Helder—oud S, 0. B. S. 0—0. I Provincie tot een gansch andere opvatting xt- I der wet te zien komen. Aituvyaarsdag speelde „Helder tegen En ten slotte lijkt mij zelfs de aanhaling asp®le£f> waarvan de van artikel 14 der Armenwet van een bui- S. zijn uitge- tengewone zwakte, omdat in dat artike was eei1 gemoedelijk par- slecbts van instellingen van weldadigJ "'e» vcei waa er, op enkele uitzonde heid wordt gesproken, volkomen in (Ar.€rpen-rilnSen1I?a> spelers met aanwezig. Bij ie wateren niet mogelijk zijn f i aardige „Ueberwasserschiffe"' zal ook Nederlands afhankelij m de bondgonooten in een oorlog vw gstuk der verdediging van het NeA^at "do"beschikbare ruimte aan den Kanaal- i sclio koloniaal bezit grooter zijn. m heter is voor de Arbeidsbeurs dan die „Om al deze redenen acht ik een vlootpo.iaü do Woststraat en de ontvanger aan de ifiölr /Ma /la hacjaVm-nmlnrr /lav» "MoH ot! nnH«>: iii.__.ii T3/-vtt<w» litiek, die de bescherming der Nederland- scho koloniën alleen of bijna alleen op tor pedo- en duikbooten baseert, onjuist en geldverspillend." RAADSOVERZICHT. rr broeide onweer op dezen voorlaatsten avond van het stervende jaar. Door do ge sloten deuren van de raadszaal rommelde de donder, en zwarte onweerskoppen verduister den de lucht.Het was ae periode vóór de begrooting en de atmosfeer was overvol elec'uL'iciteit, die zich straks, bij de algemeene beschouwingen, ontlast in een flinke b'di. Waarna we een heel jaar lang weer ge noeglijk voortgaan in den dagelijkschen tred molen. Ja, er broeide onweer, en reeds dadelijk ontlastte zich èen buitje, toen wij de raads zaal binnentraden. Nu was het ook een gek geval, en de Raad zat er mee. Er is een spreekwoord, dat, vrij oneerbiedig spreekt van een gebrand veel gebruikt lichaamsdeel, waardoor hem, wien dit overkomt, op de blaren moet zitten. U be grijpt, dat een raadsoverzichtschrijver, die zichzelf en den rdad respecteert, dit spreek woord niet kan toepassen. Hetgeen ontegen zeggelijk jammer is, want het past zoo goed bjj de situatie. In de vorige raadsvergadering heeft de Raad in een onbewaakt oogenblik den be kwamen en ijverigen regent van het Alg. Weeshuis, den heer J. A. de Jongh, die ja renlang zijne krachten aan de goede zaak gegeven heeft, zooals de gemeenzame term luidt, „gewipt", en in zijne plaats benoemd een sociaaldemocraat, den heer J. W. van Aken. Deze benoeming geschiedde tegen de voordracht van het College van Regenten in, en dat dezen zich hierdoor gekrenkt voel den, was alleszins begrijpelijk. /eststraat voldoende ruimte heeft. Boven- pn, zoo zeide de heer Verstegen, krijgen we Wig de betaling per giro en eene weke- Jscho schoolgeldheffing, die buiten den "auger omgaat. Raad besliste ten gunste van de ver- V.-'sLng van de kantoren des ontvangers. Snkort zal het publiek zich dus weer Weststraat moeten begeven om zijn Tfngpennmgen kwijt te raken, vjut deoentraliseeren 1 v; S miliionair geeft ons eens een nieuw waarin al die diensten,'kunnen wor- V^Uebracht? iasting gesproken: de verificateur itefinantiën had een nieuw aan- gifte-biL ontworp6n> dat ter tafel lag en Raad zijn oordeel had te zeggen. j ,3 liivig document vol vragen en de venfiOv ,i r E0U h6tl komen verdedi- raadsleden, die het erg inge- J én meenden, dat het pubhek minder dan>t' het geval was, wjjs 8011 ,w(?rd.en-f al die vragen. Daarentegen ïrïïv1 Zwart het nog al aanneme- lyk. leuga Ypoeg de heer van Breda of vina«hïHot w' heelemaal zonder beschrij- -n doen, en de menschen wfltink do veiirei1 aanslaan. Maar de heer dat de riikskohWteurwas van 1meenin-8' Hiana meestal zeer laag zyn. d^Rarnl vSvTerf werd niet belooIld' ae Kaaa verviertTegenover het werk van een do^ R^ad zelf aangesteld onding niet erg vrien- teerda Staten van Noord-Holland ten op- stemming met de gehéele structuur dezei d6combiniti6 waren er enkele, die na eenige I 'oefenmg ia een club lang geen kwaad figuur zouden slaan. H. B. S. kwam in deze opstelling uit; Kwast v. d. Dassen Schaf Seeboldt Buiskool fl Biersteker Manhoim Everards V. d. Plaat Scheidsrechter was de heer A. Pelser. Hoewel liet weer uitstekend was, had de belangstelling grooter kunnen zijn. Het becin was voor H. B. S.; als Jurg over een bal heenstapt, schiet v. d. Plaat juist over, wat Manheim hem even later nadoet. Spoedig wordt het spel echter verplaatst en behoudens enkele uitvallen, blijft „Helder'» aan het'woord. Er wordt evenwel te weinig geschoten; Smit deugt niet als midvoor, daar liij liet spel niet verdeelt. En bovendien zijn Seeboldt en v. d. Dussen in goeden vorm, terwijl Kwast het keepen nog niet verleerd is, hoewel hij niet vrij van zenuwen is. De meeste aanvallen van „Helder" komen van rechts, daar Schut telkens mist en Alberts hem steeds te vlug af is. Het aantal hoek schoppen is legio op het H. B. S.-doel, maar geen heeft resultaat, daar èn Broekhuizen én Alberts deze te laag nemen of wel achter werken, hoewel van wind geen sprake is. De voorhoede van H. B. S. heeft maar voor het toezien, ze zien geen kans door de midden linie van „Hdder" te komen, die uitstekend steunde en afnam. Biersteker gelukt het wel eens, maar daar Duinker in goeden vorm is, krijgt Sohrler geen werk. Trots het groote overwicht van H. breekt de rust aan met 00. De 2e helft waren ijo partijen wat meer aan elkaar gewaagd, Schut is nu veel beter en ook v. d. Dusson is trapvast. Het eerste kwartier wordt er vlug gespeeld; een goal van „Helder" wordt geaanuleerd wegens bui tenspel van Jongbloed, aan den anderen kant zoekt Manheim htt doel te hoog. Het samenspel in de H. B. Sl-voorhoede vlot niet erg, daar er herhaaldelijk misverstanden plaats hebben, een gevolg natuurlijk van on geoefendheid, en Evertrds te houterig is. zichte van bei'Opsluit van den Amsterdam- schen Raad, oan 100.000 uit de gemeentekas beschikbaar te stellen voor* de bevolking van Weenen wel een paar opmerkingen maken. Het verrassende in dit 'artikel is wel dat M. begint met te zeggen: zoek maar niet in de Wet, of de Raad van Amsterdam tot het doen van deze uitgaaf het recht had, want gij zult geen enkele aanwijzing daar omtrent in de Gemeentewet zelf vinden, om aan het slot van zijn artikel tot de conclusie te komen dat Gedeputeerde Staten wèl de den, door aan de hand van uitleggingen dier wet, genoemd Raadsbesluit ter vernie tiging aan de Kroon voor te dragen. En tot deze conclusie wordt dan gekomen, door het aanhalen van eenige wazige cita ten, die geen enkel punt van houvast geven, ook niet voor de daad van Ged. Staten. En laat ik het maar zeggen, eenig houvast geven noch de Wet, noch do uitleggers van de Wet. Do beslissingen door andere colleges en autoriteiten in soortgelijke gevallen waar bij het gemeentebelang was betrokken, ge nomen, zijn van een soms belachelijke uit- eenloopendheid. M. noemt er een paar. Maar, wat zegt men b.v. van het goed keuren door de Kroon, van een besluit der gemeente Kampen, om 2000.te bestem men voor verhooging van de traotementen van vier predikanten? Waar was hier het gemeentebelang? Toch werd deze uitgaaf goedgekeurd. 't Is lang geleden, het was in 1875 toon het gebeurde. ambtenaar was d delijk. Onder de overige was nog een voorstel 1 van gronden ten beho bebouwing van het dingsterrein der ger hiervan is, dat de ge) iten van de agenda ■effende onteigening jvan de toekomstige >jecteerde uitbrei ite. De bedoeling t lx?Vite mettertijd den eigendom krijgt over al \7Q gronden, en er wet. En, hoe, zooals M. zegt, dit artikel 14 vai de Armenwet aan Ged. Staten „een zee sterk argument" voor hun daad hebben g< geven, begrijp ik niet. Want van een „bi zonderen vorm van weldadigheid" spreel dit heele artikel niet. Het behandelt alleen het verieenen van subsidies uit de gemeentefondsen aan ande re instellingen van weldadigheid, dan df burgerlijke. Het 3e lid van art. 14 lett. b, o, d en e he vestigen en verduidelijken dit volkomen. Et in den geest van Ged. Staten geredeneef blijft er dan ook niets anders over, dan aï te nemen, dat door dit college Weenen I beschouwd als een andere instelling v weldadigheid dan een burgerlijke, en, c de Weldadigheidsinstelling Weenen niet aanmerking mag komen voor een subsi) uit de gemeente fondsen. Maar dat Wijst dan ook volkomen 1 uiterst zwak öus Provinciaal bestuur sta in zijn houding tegenover het Amsterdp. sche Raadsbetimt H VJ Mijn dank vooj. de toezending van artikeltje van den heer V. om er 't a woord, dat overig^., jj-ort Iran zijn, dir onder te kunnen jetten. De heer Y. d bewijst alleen, j '%en door mij zelf is kend, dat over 1 et wettige van een genie* telijke uitgaai t yan gevoelen moi lijk is. Zeker, hl'8t;V,, do gemeenten z zelfstandig (al is l*amJHl die financieel 1 hankelijlc is, dan al jractlsch heel woli Maar later, in 1911, werd Koninklijk goed - - L™ gekeurd do wijziging eener gemeentebegroo zelfstandig), toezicht van Ged. ting, waarbij de kosten van een diner, ge-1 ten is toch ook niet voor oen gra geven bij gelegenheid van de installatie van I to Vgezet. JT een nieuwen burgemeester, ten laste der ge- E11 uitspraken van 4ltconege wisselen dt meente werden gebracht. dikwijls met do pers^, wuaruit het.'H Zou deze fuif efcn behartiging van het I staat, terwijl tegen al tigrove willekeur jmeentebelang hebben beteekend? En toch der_ beroep op de Kr*^H reeds ook zoniet Wil hij het 4q x H. - ojne rekening lè (tot nu toe las ik iistemmipse: dit besluit), dat ^tfcjjzeer verded^ de Kroon vond het een „redelijke beharti ging" van dat belang. De litteratuur over de toepassing der Ge meentewet bevat een groote reeks van zulke in mijn oogen meer of minder groote mal ligheden. Mij komt het voor, dat de Gemeentewet moet worden toegepast, rekening houdende' met de algemeens situatie, waarin de immer voortsnellende tijd, de samenleving plaatst Onze Gemeentewet is buiten de twee wij zigingen tengevolge van de verandering in de additioneele artikelen in 1887 en 1917, als ik goed geteld heb reeds vijftienmaal herzien". Dat bewijst dat zelfs deze wet, zoo goed mogelijk pasklaar gemaakt wordt aan den tijd. Maar dat de Wet daarbij altijd ver den tijd ten achter is, ligt voor de hand. Hfct geroep om een algeheele herziening der Gemeente wet is niet zonder grond en als de samen leving niet zoo geoompliceerd was en nog even eenvoudig als in 1851 toen de Gemeen tewet werd gemaakt, dan was men met die herziening zeker al lang begonnen. Daarom lijkt het mij toe, dat controleeren- de colleges, als Ged. Staten zijn, verstand! ger doen, wanneer zij de Wet trachten aan te passen aan de tijden, die wij beleven, dan dat zij, den tijdgeest trachten tegen te hou den, omdat zij me en en, dat de Wet zijn vooruitgang niet toelaat. Dat lijkt mij hier om zoo verstandig, omdat hetgeen toelaat baar of niet toelaatbaar is, zooals M. terecht opmerkt, geheel afhankelijk is van de op- van de {el- ren voor bet ter in hetjüt- er niet irtffe- Itusscbeqhet fy)0 voor de Maar dit alles wiste iet artikel van den hel sterdamsche besluit yo men met au oeBiuii;, uai- x» ^u20er verdëdgi baar als het tegenoi erS^jde, Dikwijl^ za! de vraag, hoe men tegei* dergeliike M sluiten staat, afhangen ^Cot gSht, lat men hecht aan het verk*- - 1 den, die men wil uitgeve Wie veel heeft moeten eerste, is uiteraard voorzi geven dan anderen, die het uitgeven zorgen. Maar hoe ook, de heer slaagd, eenig verband te v gemeentebelang en de f Weensche kinderen. lip dit) uiteenloopende beslissingei ..;c]lt^per Zoolang dus reeds bij van geld voor zuiver NederlaMsc*^oeleRjen reeds twijfel heerscht, zoqfls dA r y met zijn voorbeelden aantoon«hoezey difjdan het geval, waar het gel( over L ercjzen gaat. Artikel 14 Armenwet s Met t advocateert de heer V. fcar als kei zelfs voor Nederig]sche a grens wordt gesteld, aldt die t voor buitenlanders. Trouwens bij de bohjMeling van ditprti- kel in de Tweede Na» werd een pifing, om de bijzondere ge^]eD) waarin'ileen steun zou mogen wofc verleend, te noe men in de W et, doonjf. Regeering bestre den, omdat deze ban||faS) dan juist ffivol- Het spel verflauwt allengs, bij H. zijn alleen Tiessen en Versluijs in actie, terwijl het bij II. B. S. Seeboldt en de backs zijn. Deze spe lers beletten elk succps. Tegen het einde pro beert Alberts het nog epns. Een prachtvoor- zet van hem wordt jiot benut door talmen en als hij even later zplf fraai op doel schiet, kan Kwast ternauwernood redden. Nog een hoekschop op het H.B. S.-doel en dan, te slechts Oor midden van een halve duisternis, kondigt de heer Pelser het einde aan. „Helder" heeft 1920 dus niet met een,overwinning kunnen beginnen. Zooals rqeds meer gezegd is, de Meldersche spelers daiken hun succes aan toch^ bijjille Ie Verdediging. Tiessei, Versluijs en Duin ker waren weer eenig. Jprstgenoemde vooral ia rust. Het binnentrio poet meer uit elkaar. 55 De spelers zitten elkaai veel te veel in den Veg om een behoorlijk ichot te kunnen los ten. Alberts prima. Bij de combinatie speilden de spil en de bicks een goede partij. Schut was in de le felft verre van betrouwoaar, na dien ging bet veel beter. In de verhoede was alleen vanheim goed, hoewel hijte veel alleen wilde doen. Biersteker had nu cd dan goede oogen- biikfcen. De wedstrijd werd in le beste verstand houding gespeeld. assiÉk, datpti- -:en een eker

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1920 | | pagina 2