Loon naar kinderen.
De ultleverlngsquaestle.
Kolenschaarschte en werkeloosheid.
De onveiligheid.
Een spoorwegongeluk.
De spoorwegstaking.
Koltsjak aan de soclaal-revolutionnalren
uitgeleverd.
Een aanslag op een Egyptisch minister.
Een man, die zioh als pnotograaf voordeed
wierp Dinsdag een bom naar de auto van
Sirry-pasja, minister van openbare werken,
De minister werd niet getroffen. De auto
werd vernield. De aanvaller ontkwam.
OEKRAÏNE.
De Amerikaansche brigade-generaal Jad
wins, die ln Sept. van het vorige Jaar een reis
door de Oekraine heeft gedaan, heeft een
rapport opgesteld over de pogroms. De Jood-
sche vereeniglngen hebben er hem de gege
vens voor verschaft ln den vorm van lijsten
met de namen en de woonplaatsen van de
vermoorde Joden. Die lijsten bevatten het
ontstellende totaal-cijfer van ruim 29.000.
Uittreksels uit het rapport zijn aan preal
dent Wilson verstrekt door Lanslng, die aan
het rapport een inededeeling toevoegde over
plannen tot verder onderzoek der toestanden
door het departement van Staat. Het zal den
Admiraal Mc Oully is aangewezen als spe
ciaal agent van het dept. van Staat; hij heeft
opdracht om naar het zuiden van Rusland te
gaan voor algemeene waarnemingen. Zoowel
hij als de heer Young zijn thans onderweg,
maar men vreest, dat de militaire opmarsch
der Bolsjeviki van onlangs hun doordringen
in de Oekraine zal kunnen beletten.
te steden ontbrak, niet minder omdat de boer
dan liever consumptiemelk leverde),
dat nu niet meer voor de melk. Als zij ne.
betaalt, ruineert zij zich totaaL De prp?c.°.-
hng van industrlemelk vormt uitteraaro een
reden, om die van de consumptiemelk te be
vorderen.
De tweede reden ls van klemmender aard.
Sedert de opheffing van de zeer zware be
lasting van den export kwam er weinig gen
meer in het laadje. De uitvoer is daarna ge
heel en al gestremd en nu komt er dus heele-
maal niets meer. Het zuivelkantoor kan den
bijslag niet meer betaleh en daar de minis
ter in de gegeven omstandigheden voor een
begrootingspost in het het geheel niets voelt
(wat hem te vergeven is), moet de bijslagre-
geling worden opgeheven.
Hiermede demonstreerde de
Schip vermist
m m vootol
Verduistering van 80.000.
~I' rnnflkt Door een valsche opgave aap
w- knsaier der Instelling, wist hij deze som
d v ^ffn to Vrtieen. De bediende is met dit
mSSdefHaag getrokken, in gezel,
«hap van de echtgenote van den ooncierge
dag zijn in den Haag de kan.
I^SSnSS en de vrouw gearresteerd. De
aangehoudene was neg in het volledig bezit
De relletjes ln het theater Verkade.
Bij de tegenwoordige prijzen In Duitech-
land ls het veel moeilijker voor een werk
man, die vrouw en kinderen heeft, rond te
komen dan voor den ongehuwden. De bond
van Berlijneche metaalindustrieelen wil nu
loon betalen niet alleen naar werken, doch
ook naar kinderen. Hij wil geven aan onge
huwde mannelijke arbeiders een toelage van
6 mark per week, aan getrouwde bovendien
nog 3 mark voor de vrouw en voor ieder
kind 6 mark. Alleenstaande vrouwen zullen
6 mark duurte toeslag krijgen en voor ieder
kind (ook onwettige) eveneens 6 mark.
Om te voorkomen dat werkgevers bij voor
keur werklieden in dienst nemen, niet ge
trouwd of met weinig kinderen, opdat er aan
loon gespaard zal kunnen worden, is er be
paald dat het bedrag aan deze extra toela
gen betaald zal worden door alle werkgevers
gezamenlijk, ieder voor een even groot deel.
Naar aanleiding vande Duitsche nota,
waarin er bij de geallieerden op aangedron
gen wordt, af te zien van bet opelschen der
oorlogsmisdadigers en het aan Duitschland
over te laten ze voor een Duitsche rechtbank
te dagen, meldt een Exchange-telegram uit
Parijs, dat de geallieerden zullen weigeren,
om aan dit verzoek te voldoen. De overgave
van de schuldigen is vastgesteld in een be
paling van het vredestractaat die, met dit
tractaat in zijn geheel, uitgevoerd moet
worden.
De „Daily Mail3 zegt dat de Duitsche re-
geering den Britschen zaakgelastigde te
Berlijn meedeelde, dat zij de „oorlogsmisda
digers" niet binnen een maand kan arres
teeren en uitleveren, gelijk door het vredes
verdrag wordt geëischt
De bekende Bremer Vulkanwerke te Ve-
gesack bij Bremen heeft het bedrijf stopge
zet, wegens gebrek aan kolen. Hierdoor wor
den 4000 arbeiders werkeloos. Te Elbing bij
Koningsbergen zijn de Schickauwerken om
dezelfde oorzaak gesloten. Hier bedraagt het
aantal werkeloozen 6000.
Uit de Badensche aniline- en sodafabriek
te Mannheim werden de laatste dagen voor
honderdduizenden mark aan werktuigen,
metalen en kunstmest gestolen door een ben
de, waarvan enkelen de bewakers in be
dwang hielden, terwijl de overigen den buit
wegsleepten. De bende is zoo groot, dat zij
Maandagavond de bewaking van 140 man
politieagenten op die vlucht joeg.
De spoorlijn BerlijnKoningsbergen is
wel een ongeluksverbinding. Elf dagen gele
den had er het, verschrikkelijke spoorwegon
geluk plaats, waarbij vele dooden en gewon
den te betreuren waren. Donderdag reed op
nieuw de D-trein uit Berlijn tegen een mili
tairen trein op, waarbij 0 personen gedood
en 17 gewond werden. Ditmaal zag de machi
nist het onveilige signaal niet. De vorige
maal waren door onverlaten de rails opge
broken.
ITALIË.
De spoorwegstaking, verloopt meer en
meer. Maandag reden reeds meer dan de
helft van de gewone passagierstreinen. Ver
moedelijk zal binnenkort ©en regeling tus-
schen de regeering en de stakers tot stand
komen.
Op bijna alle punten is reeds overeenstem
ming bereikt.
Bjj Venetië is een aanslag op een trein ge
pleegd, doch doordien de op de spoorbaan
gelegde bom te vroeg ontplofte Js er maar
weinig schade aangericht. Vier wagens zijn
ontspoord.
v
FRANKRIJK.
De rechten der vrouw.
Jules Guesde heelt bij de Fransche Kamer
een wetsontwerp ingediend om alle wette
lijke bepalingen, waarbij de vrouw als de
minderwaardige van den man wordt be
schouwd, in te trekken en de vróuw te doen
deelen in de voorrechten van alle wetten, tot
dusver alleen op de mannen toegepast. Alle
wetten moeten in de toekomst het mensche-
lijke wezen betreffen zonder onderscheid van
sekse.
RUSLAND.
Do bijzondere correspondent van de „Ti
mes" te Kharbin meldt, dat de Fransche ge
neraal Janin de Tsjechen heeft gemachtigd,
admiraal Koltsjak uit te leveren aan de
aociaal-revolutionnairen.
De bolsjewistische troepen hebben Nikolsk
bezet en zijn nog slechts 60 mijlen van Wla-
diwostock af.
In Fransche bladen wordt de Juistheid be
vestigd van het telegram van de „Times",
dat Koltsjak zich in handen bevindt van de
revolutioxmair-socialistische regeering van
Irkoetsk.
De Fransche regeering heeft den FTan-
schen commissaris in Siberië verzocht aan
generaal Janin een rapport over dit incident
te vragen en de invrijheidsstelling van den
admiraal te elsclhen.
Pogroms.
Senaat interesseeren verklaarde Lanslng
in den Senaat te vernemen, dat het dep:,
van Staat onlangs een prachtige poging heeft
gedaan om venier en recenter eerstehands
nieuws te verwerven. Tot dat doel heeft het
Evan E. Young, een ervaren consul-generaal
bij den consulairen dienst, naar Odessa ge
stuurd; en het heeft van de vloot de diensten
verkregen van schout bij nacht Mc. Cully,
die eenlangdurige ervaring heeft van Rus
sische zaken en die de Russische taal mach
tig is.
In de uittreksels uit het rapport van gene
raal Jadwin komen de volgende plaatsen
voor: „Zij beweren, dat behalve dezen (de
29.000 dooden) ongetwijfeld nog vele anderen
zijn gedood, omtrent wie men geen tijding
heeft. Wat aangaat het pogrom in Fastof,
waarover vele berichten in de bladen zijn
verspreid, verklaart generaal Jadwin:
Fastof was gedurende vier dagen het too-
neel van zware gevechten, in den loop waar
van naar beweerd wordt - - ongeveer 400
mensehen gedood zijn. Toen ik door Fastof
reed, merkte ik op, dat op vele huizen krui
zen waren aangebracht. Toen ik informeerde
die woningen Christenen woonden.
VEREENIGDE STATEN.
„Droge" schepen.
Het Amerikaansche departement van de
schatkist heeft water in zijn wijn gedaan, wat
betreft de draconische- bepalingen nopens
den drankvoorraad aan boord van buiten-
landsche schepen in Amerikaansche havens.
Die voorraden moesten nahielijk gedurende
het vertoef van' het schip in een Amerikaan
sche haven verzegeld blijven. Dat besluit was
gestuit op groot© ontstemming. Vooral Fran
sche, Spaanséhe en Italiaansche zeelieden
weigeren aan te monsteren op schepen die
voor Amerikaansche „droge" havens be
stemd zijn. Kort geleden verliet het geheele
machinekamerpersoneel bij aankomst van
een Italiaansch schip te Genua uit New York
het vaartuig. Het schip moest met een be
perkte noodbemanning weer naar New York
vertrekken. En deze noodbemanning slaakte,
toen zij wederom van New York wegvoer
naar Italië de kreet: „dat nooit weer". Ook
Engelsohe stoomvaartmaatschappijen hebben
veel, moeilijkheid om volle bemanningen bij
een te krijgen voor de vaart op de Ameri-
kaanschePhavens.
Thans heeft het dept. van de schatkist de
betreffende verbodsbepalingen in zooverre
gewijzigd, dat de buitenlandsche schepen in
de havens zullen worden beschouwd als bui-
tenlandsch territoir. Er zal, van den kant der
Amerikaansche autoriteiten, geen bezwaar
worden gemaakt tegen do verstrekking aan
boord van de gebruikelijke rantsoenen wijn
of sterken drank aan de bemanningen van
buitenlandsche schepen. Nu dit gelukt is,
wordt door Spaansche stoomvaartlijnen ge
tracht, dergelijke voorrechten -te verwerven
voor hun passagiers, die er zeer tegen zijn,
dat zij, op weg naar Cubaanscho, Mexicaan-
sohe of Spaansche havens, zich het gébruik
van alcoholhoudende dranken moeten ont
zeggen, gedurende het stilliggen in een Ame
rikaansche haven.
BINNENLAND.
Is er nu vrees voor moeilijkheden? Ja, er
kunnen recalcitrante boeren zijn, die liever
niets zullen leveren. Maar dat kunnen zij
niet lang volhouden. Eind Februari begint
de melkgift zeer toe te nemen, het afzetge
bied aan de fabrieken is beperkt, wordt wel
licht nog beperkter en zal in de naaste toe
komst toch óók slechts 18 cent per liter op
leveren. Weigert de boer melk tegen dien
prijs te leveren, om het even voor de con
sumptie of voor de verwerking, dan blijft hij
met zijn melk zitten. Hij zal begin Maart in
de melk zwemmen. Dat kan de boer niet
lang: hij gaat leveren of.verdrinkt.
Wij schrijven hier nu op badineerenden
toon over en voornamelijk ter geruststelling
»ret MR.-B2SSX. SfBd
zaken echter alles behalve grappig, want een
prijs van 13 cent is waarschijnlijk voor een
aanzienlijk deel der producenten niet loo-
nend. Er is evenwel geen tusschenweg, een
van de keur om in termijnen een prijsdaling
te bevorderen of ineens, schijnen ook de
producenten het laatste verkieslijk te ach
ten. Het is bovendien een eminent belang,
dat thans reeds, om de daling van den prijs
die de boeren voor hun melk kunnen bedin
gen, een evenredige daling van de pachten
wordt bewerkstelligd. Dat komt hier maar
terloops ter sprake, dobh is wellicht het al
lerbelangrijkste gevolg van de opheffing der
bijslagregeling.
De prijs vóór den consument daalt niet:
wij hopen dat te hebben doen uitkomen. Er
mogen enkele dagen storingen zijn, en mis
schien zal hier of daar wel wat meer voor
de melk worden betaald, hetzij door de in
richting of den slijter, hetzij door den con
sument, maar groot© moeilijkheden zijn niet
te verwachten. Melknpod? Geen nood!
hSVöSdenttmar, dat M>nja m
t™ en aen hall jaar «toe.
oud namelijk was ome WdM tam ruï
en trekken aan den arm der moeaer, «u
Z h*ZS&>i 'Olisci,dat "«JS/S
het armpje van het aanvallig wicht rukte en
trok Ten tweede demonstreerde de jaffrouv
de soliditeit van het kWerhcham.
dien het armpje loa gezeten had aan
het schouderblad, zou het kond zijn
dere levensdagen met één arm door
reld hebben moeten gaan. Alzao liet nci
armpje niet los, trots het geweldige .rukken
en trekken der moeder. Of het aan\ allig
wicht in kwestie pijn leed, zullen wij buiten
beschouwing laten, daar dit niet tot de zaa
afdoet. 1r
Daar in weerwil van het rukken en tres-
ken het kindje toch dóór bleef gaan met
rechts te willen, in lijnrechten strijd met
de bedoeling der moeder, was hiermede een
conflict geboren. Voor een belangstellend
voorbijganger is zoo'n conflict altijd interes
sant. Want het kan lang duren of kort du
ren, maar er komt eene oplossing.
Het duurde kort: de moeder begreep er
met rukken en trekken niet te komen. En
wat deed ze, denkt u? Nam ze het aanvallig
wicht op den arm om dan haar weg te ver-
yolgen? Geenszins. Onder den pathetischen
uitroep: „Nou zullen we toch eens zien wie
de ba-as ls!" gaf zij een laatsten ruk aan het
armpje des aanvalligen wichts, wendde toen
hare schreden en ging.het kind achterna.
Daarmee was het conflict geëindigd, het
schreeuwen van het aanvallige wicht be
daard, de rustige rust in de Weststraat we
dergekeerd.
Nu is dit, we stommen het aanstonds toe,
een kinderachtig verhaaltje. Maar toch zal
iedereen het met ons eens zijn dat het hooge
opvoedkundige moraal bezit. Ouders, als gij
met een schreeuwend kind op de Weststraat
loopt (voor andere stadsgedeelten gaat de
proef óók op) doe dat als deze moeder, en
het resultaat is verrassend. Aanstonds zal
uw kind zoet zijn.
En gij kinderen, weest zorgvuldig in de
keuze uwer ouders. Kiest ze altijd, die zich
laten wandelen in stede van te gaan wande
len. Dan vermijdt gij conflicten en uw kin
derleven loopt op rolletjes. Hetgeen je van
een groote menschenleven niet altijd zeggen
kunt, lang niet.
GEMENGD NIEUWS.
De uitlevering van den ex-keizer.
Een telegram, van onzen Parijschen cor
respondent meldt, dat in de „Lanterne" Lu-
cien. Descares zondeï- voorbehoud de weige
ring van Nederland goedkeurt, dat zich
daarbij beroept op het asylrecht. Na de Com
mune van 1871, zegt het blad, hebben ver
scheidene landen eveneens geweigerd de uit
levering van de oommunards toe te staan en
onze vaders hebben zich met energie op dit
reoht beroepen. Descares toont dan aan, dat
de houding van Nederland niet gebaseerd is
op sympathie voor Wilhelm, maar zegt ook,
dat er in deze materie niet met twee maten
gemeten is.
De gedwongen leening.
De Eerste Kamer heeft Donderdag het ont
werp tot heffing van, een gedwongen leening
van 450.000.000 z. h. s. aangenomen.
Men maakt zich te Ezinge (Gr.) ernstig
ongerust over het uitblijven van het schip
„De Hoop", dat aldaar thuisbehoort en waar
van kapitein is de heer W. Bootsman. Het
schip vertrok zeven weken geleden met een
lading steenkolen van Engeland naar Zwe
den. Sindsdien is niets meer vernomen om
trent schip en bemanning, bestaande uit ka
pitein, vrouw, kind en twee knechts.
De melkvoorzienlng.
De aangekondigde opheffing der bijslag-
regeling voor de melkleveranciers heeft bij
velen de vrees doen ontstaan, dat de levering
van melk groote stagnatie zou ondervinden
en we dus weer voor een melk-nood zouden
komen te staan.
Het „Handelsblad" is van meening dat die
vrees ongegrond ls.
„De bljslagregellng" zegt het blad
„wordt nu opgeheven. Dit beteekent dus 01!
prijsstijging van de melk voor den com
ment, 6f prijsdaling voor den producent. E
middenweg is er niet, want van de weder-
verkoopers is niets te halen!
Een prijsstijging wordt onmogelijk ge
maakt door het handhaven van den maxi
mumprijs. Bijgevolg zou de prijs, die de pro
ducenten ontvangen, moeten dalen en wel
van 10 cent tot 18 cent. Zwartkijkers moe
nen nu, dat de boer met 18 cent niet tevre
den zijn zal en op de beruchte Watergraafs-
meersche wijze de melkvoorzienlng zal sa-
bot eeren.
Waarom wordt de bijslagregeling opgehe
ven? De belde redenen loopen parallel, zijn
feitelijk identiek. Daar geen noemenswaar
dige uitvoer van boter en kaas plaats heeft,
terwijl er enorme voorraden zijn, speciaal
van het laatste product, wordt de voortbren
ging geremd. De industrie, die aanvankelijk
10 cent betaalde (niet méér, in het algemeen,
omdat zij eventueel tegen 16 cent aan het
zuivelkantoor leveren moest, wat ln de groo
LANGS DE STRAAT.
De Juffrouw, hot aanvallig wicht en
het armpje. Paedagogische schets.
Opvoedkunde, waarde lezer, is een schoone
zaak. Het volgende ware en leerrijke ver
haal moge het u leeren indien gij het nog
niet wist.
Op de Weststraat wandelde de juffrouw.
Dat wil zeggen: 'de juffrouw liet zich wande
len. Of eigenlijk is ook dat niet juist en moe
ten wij zeggen: De juffrouw werd gewan
deld. Natuurlijk zullen taalkundigen onder
u het hoofd schudden over dezen lijdenden
vorm van het werkwoord wandelen; niette
min verklaren wij plechtig en met de hand
op het hart, dat de juffrouw in kwestie het
lijdend onderwerp was, hetwelk, zeer tegen
haar, zin, de handeling van het wandelen on
derging.
Kijkt u eens: er is wandelen èn wandelen.
Jé kan op een moolen zomeravond of op
een mooien wintermorgen, hetgeen in we
zen hetzelfde is gezellig een „ommetje"
maken. Je kan dat doen op je nieuwe schoe
nen, in een nieuwe blouse of tailor-made,
bras-dessus-bras-dessous, en al wandelende
de sterren tellen of naar de vliegmachines
kijken boven uw hoofd. Je kan het ook an
ders doen; je kan met je besten vriend al
wandelende een philosofische, theologische,
staatkundige of moreele kwestie oplossen,
revolutie mbken en de maatschappij omver
gooien, of iets van dien aard. Kortom, er zijn
honderderlei manieren om op een niooien
zomeravond of wintermorgen hetgeen in
wezen hetzelfde is, te wandelen. Ip al die
gevallen wandel je ook, wezenlijk en
waarlijk wandel je. Je kunt naar links gaan
of naar rechts, waarheen de luim van het
oogenblik je drijft.
Onze juffrouw helaas kan niets van dit
alles. Onze juffrouw was volkomen willoos,
volkomen passief, en onderworpen aan de
luimen en grillen van iets anders, iets, dat
in embryo een tweede juffrouw was, en dat
in dit verhaal zal worden aangeduid met den
naam van „aanvallig wicht". Onze juffrouw
namelijk was eigenares van voormeld wicht,
maar als u denkt, dat de juffrouw ook haar
eigendomsrechten kon doen gelden, vergist
u zich deerlijk.
Vermoedelijk was de juffrouw, bij het van
huis gaan, van plan geweest een wandeling
met het haar toebehoorend aanvallig wicht
te maken. Wij zeggen „vermoedelijk"; wie
peilt de inwendige gedachten eens men-
schen? Maar er waren symptomen daarvoor;
meergemelde nieuwe tailor-made, het fraaie
manteltje des aanvalligen wichts, het mooie
wpej[, enz. Het bleek op de Weststraat niet
temin, dat de vermoedelijke bedoelingen der
moeder omgekeerd evenredig waren aan de
werkelijke des aanvalligers wichts. Althans,
wanneer de moeder links wilde, wilde het
kind rechts, und so weitor. U zal ons toe
stemmen, dat voor een goeden gang van za
ken dergelijke toestand ongewenscht was;
het aanvallige wioht in kwestie zag er nie';
naai- uit dat het bereids het juk van zelf
standlg optreden kon dragen.
Het aanvallig wicht in kwestie dreinsde,
jenkte, zeurdfv blèrde en schreeuwde. Het
deel der Weststraat waar zich dit ware ver
haal afspeelt, lag in het lulde gerucht der
stombanden des uanvalllges wichts, en mis
schien werkte dit heilzaam op gezegde stern
banden, maar zeer zeker deed het dat nie;
op der moeder humeur.
Do moedor was booa Neem het haar eens
kwalijk, geachte lezer, als gij durft, of
anders ook eens met een aanvaHIg wicht
dezelfde conditie op de Weststraat wandelen,
dan zult ge wel Inbinden. Alzoo: de moeder
was boos. 'Het gezichtje des aanvalligen
wichts was rood, dat van de moeder niet
minder. -
Nu bezat het kind een armpje. Dat wil
zeggen: het bezat er twéé (er is reden aan
te nemen, dat het die nég bezit, want een
menschelljk lichaam, zelfs van een kind, la
taal). En de moeder rukte en trok aan dat
armpje, alsof het van den schouder af moest.
Van de grens.
Van de Oostgrens schrijft men aan de *N.
Rott. Crt.'»:
Eenige maanden geleden maakten we een
uitstapje over de grens en gaven we hiervan
onze indrukken in dit blad weer. Thans
arachten we andermaal een bezoek aan ver
schillende plaatsen van Hannover en West-
falen en dé indrukken, welke we thans opde
den, waren in menig opzicht geheel verschil
lend van die, welke ons toen troffen. In de
eerste plaats constateerden we een groote
verandering onder het militairisme. Het viel
ons op, dat het oude. regiem van de streng
militaire Duitsche tucht meer en meer terug
keert. De soldaten zoowel als hun meerderen
gaan weer keurig gekleed heel anders dan
ettelijke maanden geleden de militaire
groet, enz. wordt weer streng in acht geno
men, de hoogere militairen genieten de eer
bewijzen als voorheen, ook van de zijde der
burgerlijke bevolking. Het beste is voor den
soldatenstand niet te goed en de welgezinde
bevolking gaat weer „op" in het militairisme.
Natuurlijk is er ook een deel der Duitschers,
vooral die der lagere standen, welke er ge
heel anders over denkt. Zij heeft genoeg van
iet Duitsche militairisme en hoopt slechts,
dat het zoo spoedig mogelijk verdwijne.
'De economische toestand der bevolking is
alles behalve rooskleurig. Vooral de midden
stand lijdt gebrek. Deze categorie onder de
bevolking is zoo goed als reddeloos verloren.
Zoovele bloeiende zaken van neringdoenden
zijn ten ondergang gedoemd. Zij weten zich
met geen middelen op de been te houden.
Zoovele dochters van weleer gezeten bur
gers, die hun nering zagen verloopen, zijn
in dienstbetrekking gegaan, omdat in hel;
ouderlijk huis gebrek voor de deur stond. En
de voeding? Men kan zich haast geen denk
beeld vormen van de eischen, welke men daar
onder de nette bevolking aan het leven stelt.
Dag in dag uit lijdt men gebrek. Men voedt
zich met spijzen, die al zeer weinig tot onder
houd of opbouw van het lichaam kunnen me
dewerken. Algemeen is dan ook de verslap
ping, en zoo langzamerhand komt men tot de
conclusie, dat er geen kans op zelfbehoud
meer bestaat.
De eenige hoop op behoud is gevestigd op
de landbouwende bevolking. Van den land
bouw en de veeteelt verwacht men algemeen
in de naaste toekomst een hulp in den nood.
Maarook op het platteland is de toestand
zeer gedrukt. Daar leeft men thans, niet zelfs
als tijdens den oorlog, van de hand in den
tand.
De noodzakelijke voorwaarden voor een
opleving van het landbouw- en veehouders-
bedrijf, zooals kunstmeststoffen, veevoeder
artikelen, geschoolde werkkrachten, enz.
zoekt men nog steeds tevergeefs. En een
ieder is ten zeerste bezorgd over de naaste
toekomst. Algemeen is men bevreesd, dat
binnen enkele weken Duitschland aan den
hongersnood is overgeleverd. Wel heeft men
het broodrantsoen niet verminderd, maar
toch meent men, dat het Bpoedig tot een dé-
bacle moet komen.
We kregen overal den indruk, dat het
Duitsche volk hoe langer hoe meer de Ween-
sche bevolking gaat gelijken, die zioh in de
meest benarde omstandigheden zooals zh'
thana doormaakt „gemoedelijk" en berus
tend toont en zich desnoods bij de pakken
neerzet.
Zeer te betreuren aoht men onder de goed
gezinde bevolking den onwil van zoovele
H™ZCÜ?e?j Duitschers, die door tegenzin in
den arbeid of zucht tot oproer in don chaos
Jtog bre£goï0m^ l6V€n nog meer verwar"
Wij kregen echter den Indruk, dat ook deze
ÏZmtU'fZTan DuitacWands opbloei tot be-
tere gedacton zouden komen, wanneer er
ihnsaa| met 80 duizend gulden uit de voe-
van de geheele geldsom.
De uersonen, die zich hebben schuldig ge-
1 f «pn het verwekken van relletjes m
SXÊeffS Verkade te 's-Grayenhage zullen
iet tneawr terecht staan. Eenige
Sa d»'
om een kaart te koopen
om daar de bokeado
strooibiljetten te verspreiden.
Onbekende Marconl-teekens.
draadloos opg g melding maak-
ff f
de mogelijkheid heeft geopperd, dat detee-
kens van een andere planeet zouden worden
afgezonden. Hij heeft eenvoudig op do vraag
vim een journalist of dit het geval zou kun- j
nen zijn, te kennen gegeven, dat hy de mo-
gelijkheid niet uitgesloten achtte, ioch aat
Sa® wel degelijker zou moeten tror- j
SSUtó wor men ziek kon wgen
aan een bepaalde verklaring van het geval.
Marconi's uitlating heeft inmiddels opwy
eenige bladen aan het praten gébracht over
de vraag of de planeet Mars en de maan wel-
licht bewoond zijn en of levende wezens bui.
ten de aarde zich met de aarde in verbinding^!
hebben willen stellen.
De teekens, waarvan Marconi me ning
heeft gemaakt, verdienen intussohen belang- I
stelling. Al eenigen tijd lang schijnen Mar
conisten in verbazing te zijn gebracht door
interrumpeerende lettercombinaties waar
in de S veelvuldig voorkomt waaraan ze
geen beteekenis hebben kunnen toeschrijven, j
Het verschijnsel moet zich zoowel in Londen
als in New-York hebben voorgedaan, ook al
voor den oorlog, overdag en bij nacht. Men
nam de interrupties zelfs gelijktijdig waar a
op beide plaatsen en ze deden zich met een
zelfde intensiteit op beide plaatsen gelden, j
Dit leidde dan tot de conclusie, dat deze toe-
kens van zeer ver af moeten komen, over een 1
afstand vele malen grooter dan de_ afstand j
tusschen New-Yark ©n Londen, en dit bracht J
Marconi er toe de vraag te stellen of moge-
lijk' erupties op de zon met eleotrischo ver
storingen als gevolg daarvan, het verschijn
sel teweeg brengen.
I5GEZOSDEH.
Zeker! Drankvrije kermist
Mijnheer de Eedacteur.
Gaarno wenschte- ik den heer M. even te mogen
antwoorden.
Wanheer mep den heer M. zijn stnk leest en
herleest, oen - tuk, niets anders als eiteoren mot
wettelijke artikelen en bepalingen, overgenomen
uit onze verschillende heilige wetten, dan doet
hot toch eigenaardig aan, om daar 2 VoWmaien
uwer courant aan te spendeeren. Want 1
de h.eer M. daarmede naar voren brengt, zegt niets,
althans niet voor mij. Hst staat voor mij nog lang
niet als zeker, of die wetsbepalingen in het be«
lang zijn van onze samenleving, integendeel. -
Juist da verschillende gapingen fat onze ver
schillende wetten daargasteld, geven maar al te 1
ruim gelegenheid, zich door die gapingen heen te
kunnen wringen, ze althans te ontduiken, qm daar-
mede alleen het eigenbelang te dienen. Ik weet j
niet of de heer M. zelf tapper, caféhouder of der-
gelijke uitoefent, doch wanneer men zijn betoog
goed naleest, dan vermoedt men zulks. Oefent hij
werkelijk dergelijk bedrijf uit, welnu, het bloed j
kruipt waar het niet gaan kan, ook bij den alïo-
holverkooper. Ik neem dat zoo iemand geenszins
kwalijk. Het was dan ook niet de bedoeling van
mij, toen ik het voorstel deed in den Raad, de be-
trokkenen te treffen en... zij worden erniet
door getroffen.
't Is wel eigenaardig, dat een zoo van aanbelang
fen omen besluit door den Raad, wordt bestreden
oor iemand, van wie men mag vermoeden, gezien
de vele verschillende stukken, die hij plaatst met
M. onderteekend en zich daarin democratisch voor-
doet, thans zich als oerconservatief aanstelt. Doch
mijnheer M. moet maar eens informeeren te Nij- i
megen, Leeuwarden en Groningen naar het drank
verbod gedurende de kennis. Met het grootste
succes slaagde het daar. En ik lees daar juist zoo
even, dat men ook te Zaandam het initiatief er
voor naim t Is gekkenwerk, zegt de heer M. Ja.
in Den Helder ia zooveel gekkenwerk, dat di?
beetje er nog wel bij kan. Maar 't is lnn.nl /lnni- j
gen werk te beweren, dat het niet uit te voeren is.
tt'. Z'Y': 2 .6er .(°°k de Raadsoverzichtschrij-
's het op anderen grondslag), Art. zooveel
ioorziet met in drankverbod zonder algeheelo
2 j V1"11 Hf?11 moet niet vragen wat
"VA en dat artikel, men dient te oordoüien,
2L"? ^.et ?elaDs der menschheid en
dat is het toch zeker niet, het drankgebruik!
E»de heer M. bestrijdt het genomen besluit met
J wetsartikelen, zoodat hij daarmede
b^eUndfgtl mi8schiün °nwetend.
a ^effi_ B°lsslag van dezen tijd aan-
mwiii ln het allerminst al dergeliika
i g.aa? «ebruiken om een goed ge-
te dammen, doch veileer te hel-
pen die chaos in onze wetten te veranderen in-
Plaats er mede te paraderen. Een drankvrije kor-
Sin T* T11 nie,t? Onuitvoerbaar zeg*
kosten ir^^finTii?! ^««bigen en financiedK
leggen u w 2fluit wel naa3t
voor één^;' <kn- 200 0Ilahvoerbaar, om
week eenige controleurs aan to
SSsF1'SÜS
maar men zal zich toch wél tw£M b&ffi"
alvorens men maar raak tent, wanneer er streng»
maatrego.en worclen getroffen. En of de café-
zeer Dit'do«f vo66 ,0^er betwijfel ik e^en-
6611 «eheele sluiting,
meii die menflPhoi1^* acooJord! maar dan moet
foodat ®L°°k;.T00r do sluiting vergoeden.
wi ir in sk' p de opgebrachte staangelden
Gemeentekas komt. en - daar
schroef niet k 2 't Is om de belasting-
te draaien, docllj
¥Ïiven> Wie naar do Kerk "wlï'gaan.
Ier de Ko^u0117!?1 r#cbt bozooki de voorsta»
.„„i.i. mis, .mitshij zich gedraagt al'
oen
Joof
verpeste dranken, welk®
•innv.] u»° verpesie dranken, wei*0
Kofcn p bevatten. Vandaar, viert kermis, Heldor-
f;Jurgerij, laat toonen, dat u het genomen
Raadsbosluit respecteert, dat het niet noodig «al
zijn eene overtreding -
Helder hier een voorl
dat D80
e overig®
Plaatsen, opdat het het initiatief^dtmrbil'tegelijker*
ioo Plaatselijke Keuzo. Dat bat
Achtend,
J. 8GHOEFFELENBERGEB.
Helder, 28 Januari 1920.
moet bJükbaar nog loeren onderschei-
tuambou een bostrijdiug v«i een bepm'ld®
eSiQ zuivör theoretische bosohouwinff. Mc*
W W^dJ° bdvo^baat onvruchV
^r'blh£i0pen- van .Un vondst plsi»*'
mag hebbon.
28-1—'20,
M.
