Sjr* hWaD(i ü&f /Z i7 ïeho PLAATSELIJK NIEUWS. J. J. Cohen. t In den ouderdom van bijna 83 jaar is te Renkum overleden de heer J. J. Cohen, in leven adj.-oommies bij 's Rijkswerven alhier. De heer Cohen was een Ijverig en be kwaam ambtenaar, wiens langdurig en slee- pend lijden van ongeveer drie jaar thans zoo'n tragisch einde heeft genomen. Hij was een der goede krachten van de tooneelver- eenlglng Tavenu, waarvan hij secretaris was, en heeft verschillende rollen vertolkt. De laatste maanden trachtte de heer Qohen ln de Geldersohe lucht van het liefelijke Renkum, herstel zijner gezondheid te vin den, helaas tevergeefs. Een jonge en v belovende carrière is door den dood or aig verstoord. als Rudolf verwijt op verwijt' op haar hoofd stapelt, of bij de scène met haar man, komt zij tot een uitbarsting, maar meestal ver loopt haar leven uiterlijk vredig en rustig. Zoo werd „de Vrijbuiter" tot een stuk dat, naast hoog kunstgenot, hooge en pure levens wijsheid geeft: de philosophie van den levensdurf, van het onconventioneele, het bo- ven-maatschappelijke. En wij kunnen Heyer- mans slechts dankbaar zijn, dat hij dit leer zame en diep-ernstige stuk aan het Neder- landsch publiek heeft gegeven. Aan mejuffrouw Gijswijt werden namens de Oommiasio, praohtige bloemen overhan digd, en herhaald applaus riop do spolers meer dan eens terug. A. G. O.-lezlng. Vereenlglng van huisvrouwen. Derde Kunstavond. we in elk geval deze drie maanden de ver hoogde opbrengst niet en dan sluit onze be grooting niet. Laten we dit dus aannemen, dan kunnen we al die dingen, die gij noemt, in den loop van het jaar onder de oogen zien, en uit den weg helpen. Heel veel zin had den Raad er niet in. De heer Van Os mopperde, de heer Spruit riep uit: ik ben al jarenlang bezig om die zaken uit de wereld te helpen, en al dien tijd had men gemakkelijk den toestand kunnen be- studeeren; de heer De Geus en andere hee- ren sputterden tegen, maar het eind was, dat de verordening en bloc aangenomen werd zonder amendementen of ioo. Toen eerst konden we boven water ko men en ademhalen. Hè, hè, de Raad en de TWEEDE KAMER. binnenland. venslot heeft beslist. Een enkel maai slechts,1 riet Voeren we dit nu niet in, dan hebben De bespeling van den Amsterdamschen Stadsschouwburg. Dr. Royaards krijgt den schouwburg. De Opperste Raad. De vrede met Turkije. 'ENGELAND. Tegen den petroleumwoeker. duitschland. marktberichten. zö ft 45; 186 schapen 80 h 90. matig- eond- - De uitvoering ten bate van het Marine- Sanatorium-fonds op 28 Febr. jl bmcht een batig saldo op van 377.59. Malariabestrijding. Naar wij vernemen, zal in het begin van Maart een colonne voor anophelesverdelging Door ongesteldheid van den heer Herman Poort kpn de lezing van morgenavond over literatuur niet plaats hebben. De reeês ge kochte plaatsbewijzen blijven geldig voor de lezing van den heer Portielje, op 19 Maart a.s. RAADSOVERZICHT. Om het maar ineens te zeggen: we zaten al heel gauw dezen avond in en onder water. naauri ecu ceiuiiue vuur Allereerst do Tieretrihiine Da officieele sfft. te Den Helder komen, om ta deze gemeente ^SSEn&Sï di?S£ta& en zat daar, eenzaam en alleen, in een don ker hoekje, en schreef de punten van zijn en omgeving werkzaam te zijn. De afdeeling Helder van de Vereenlging van Huisvrouwen heeft mevrouw Thierbach uitgenoodigd een lezing te houden. Deze heeft aan de uitnoodiging gevolg gegeven en zal Maandag a.s. spreken over: Het ver- jeenvoudigen van Ide huishouding len wat daarmee in verband staat. Voorwaar een be langrijk onderwerp voor vele huisvrouwen. De lezing zal gehouden worden in de Boci- teitszaal van den heer Van Weelde (ingang Koningsplein). Voor leden is de toegang vrij; niet-leden kunnen de lezing bijwonen tegen betaling van het zeer geringe bedrag van 10 ct. Voor bijzonderheden zie xnen de adver tentie in dit nummer. •l Lot van dezen derden kunstavond, door de N.V. „Tooneelvereeniging" (dir. Herman Heyermans) gisterenavond gegeven, had aan een zijden draadje gehangen. Een paar da gen geleden had n.1. de heer Heyermans be richt, dat de acteur Nico de Jong, de ver tolker van de hoofdrol in dit interessante stuk van Hans Martin, ongesteld was, en wellicht niet zou kunnen optreden, 't Ware een ramp geweest, daar met hem dit gan- sche Stuk stond ot vieL Gelukkig, te rech ter tijd bleek de heer Nico de Jong hersteld en in staat de rol te spelen. Echter was, naar hij zelve vóór den aanvang mededeelde, me vrouw Emma Morel, die do vrouwelijke hoofdrol vertolken zou, ongesteld .geworden, zoodat mejuffrouw Gijswijt voor haar inviel. De aanvankelijke teleurstelling van het pu bliek verkeerde al spoedig in enthousiasme, toen men zag op welke waarlijk schitterende wijze deze haar ongemeen zware taak ver vulde. Hans Martin is als schrijver van eenige werken gunstig bekend, voor zoover wij we ten, is „de Vrijbuiter" zijn eersteling als too- neelwerk. Het is een stuk van ongemeene bekoring, van een geest en losheid van dia loog, die prettig aandoet; "het stuk boeit en bekoort en vele scherpe en rake waarheden worden erin verkondigd. De handeling ver loopt streng logisch, en de hoofdfiguren zijn zonder uitzondering goed geteekend en con sequent volgehouden. De Vrijbuiter, Rudolf Verburg, is het specimen van den sarcas- tischen wereldwijze, die een sohatje als Loekie noodig heeft om tot een groot en goed, en gelukkig mensch te worden. Loekie, die al in het eerste bedrijf doodelijk van hem is n'en déplaise haar verloving met den saaien Jan-van-dominé, blijft ook de beide eerste bedrijven op gelijke hoogte. In het derde is een merkbare verslapping inge treden. Immers, de uitbundige Loekie vindt daar, himmelhoch-jauchzend-zum-Tode-be- trübt de vervulling van haar innigsten har- tewensch, en haar blijdschap is, vergele ken met de exubérante uitingen van leed een bedrijf vroeger, wat mat. Ook ten opzichte van Rudolf is dit derde bedrijf zwak. Nergens is, in de voorgaande bedrijven, ons aannemelijk gemaakt, dat zijn gevoelens voor Loekie dieper zouden kun nen zijn dan zijn bijtende spot doet vermoe den. Zoodat wij ietwat abrupt staan tegen over de plotselinge oplossing, die natuurlijk in het eerst ©bedrijf al te voorzien was. Dit is de eenige aanmerking, die wij zou den willen maken, want èn de personen èn het verloop der handeling zijn alleszins lo gisch geteekend. Het tragische levenslot van de arme Annie, die haar leven, bij ge brek aan durf, verfehlte, die, eenmaal in den tredmolen, voort moet naar het bittere einde, is uitstekend geschetst. Wat Bram Verburg betreft, Rudolfs oom, hij is het type van den onbeduidenden doorsne^nensch, met al de decadente eigenschappen van een ondergaand tijdperk. Om deze vier hoofdfiguren zijn een viertal bijfiguren gegroepeerd; een conventioneel predikanten-type met een onbeduidenden zoon, een ouden arbeider en jeugdvriend van Rudolf, en het lieftallige kamerkatje. Nico de Jong was de schitterende vertol ker van des vrijbuiters moeielijke rol. Hij was den ganschen avond op het tooneel en lanceerde daar zijn vaak harde- en wreede waarheden. Maar.het waren waarheden, en daarom was zijn figuur zoo sympathiek. Was het niet Multatuli, de dezer dagen her dachte strijder tegen conventie en dufheid, die zeide, dat sarcasme de hoogste uiting was van leed? Zoo ook Rudolf Verburg; ach ter zijn masker van onverschilligheid, van spot met alles wat anderen heilig en waar en mooi vinden, verbergt zich het schrijnend leed om wat van deze wereld en van de menschen, die haar bewonen, is geworden en van wat zij bad moeten zijn. En Loekie, de rakker, heeft hem doorzien, heeft van den aanvang af achter zijn masker gekeken en de ernstige, trouwhartige oogen gezien, die zoo gaarne een ieder geluk willen geven. En dit kwam zoo uitstekend tot zijn recht ook in het spel In Loekle's rol was het het echt-vrouwe- lijke, dat zoo naar voren kwam. Heel vee" menschenkennis bezit Hans Martin, om zóó een figuur te kunnen teekenen. Elise Willebeek le Mair had de tamelijk ondankbare vertolking van de arme Annie, wier gebrek aan energie, aan durf haar le- C" lieke tribune zuchtte ervan. Dit water de eigenaardigheid, dat je er warm van werd inplaats van koud. Van deze zitting valt overigens niet veel te vermelden, dan dat de beslissing omtrent cle vaststelling vaü erfpachtsvoorwaarden voor gemeentegrond verdaagd werd, een Vergadering van Woensdag 8 Maart Voortgegaan wordt met de behandeling van de wijziging van de Oorlogswinstbelas ting. Het amendement-J. ter Laan om de oorlogswiastbelasting ook nog over 1919 te heffen, wordt verworpen met 89 tegen tl stemmen. Het ontwerp wordt z. h. s. aangenomen, nadat de sociaal-democraten aanteekemng van hun stem tegen hebben verzocht. Het jaar 1918 zal dus het laatste zijn, waar over nog O.W.-belastlng wordt betaald. En van een conjunctuurwlnstbelasting, die in de plaats van do O.W.-hefflng zou treden, komt voorloopig, naar de Minister gisteren mede deelde, ook niets. Bij de behandeling van de heffing van een recht op de mijnen betoogt de heer D e Jonge, dat van heffing per ton delfstoffen afwenteling van de belasting op den consu ment te duchten is, en wensebt heffing naar LM_M LfilAl VtXLU-ClClgvi. v* v/j.vxj w-n i-* verzoek van de gemeente Schagen om ad- de belastbare opbrengst. Hjj dient een mot e haesie-betuiging aan een voorstel inzake in, vragende om omwerking in dien geesi. potlooden stomp op al de belangrijke dis cussies van dezen avond. En dan de Raad zelve.Maar daarover straks. Want eerst moest een nieuweling be- eedigd worden; 'sheeren de Geus' joyeuse rentróe bëgon met het opsteken der beide vingers en eindigde met het plaatsnemen, pan het einde der lange tafel, vlak naast den heer Heyblok. Voor den heer de Geus, wiens gehoor niet zoo heel scherp is, een tamelijk ongelukkige plaats. Na die eedsaflegging de question brülan- te: wethoudersbenoeming. Wat al popelende harten, wat al zenuwachtige gemoederen! De s.-d. fractie had te elfder ure aan de vrijzin nige fractie bericht, dat zij niet van plan was haar candidaat, Lc. den heer de Geus, te steunen, zoodat ten opzichte van de ver- I vulling dezer belangrijke functie, men i eigenlijk in raadselen leefde. Bij de eerste stemming verkreeg niemand de meerderheid. De heeren de Zwart en van Breda verkregen het grootst aantal stemmen en kwamen dus in herstemming. Het was typisch, dat de heer Adriaanse nog altijd al geheel verloochend wordt door de zijnen, en deze poging, om den heer van Breda naar voren te schuiven, was teekenend voor de stemming van rechts. De s. dL a. p., die, zooals we zeiden, van den candidaat van links niets moest hebben, slaagde erin haar woordvoerder de Zwart een kleine meerderheid te doen behalen. Bij de derde, beslissende, stemming, was een der andere raadsleden naar den kant van den loer de Zwart overgeloopen, daar deze heer lij de beide eerste stemmingen met 8 stem men uitgekomen, thans met 9 de meerder- ïeid behaalde. De stemmingen gaven de con stellatie van den raad tamelijk juist weer, maar de vraag is thans wat een in meerder heid sociaaldemocratisch ooilege zal kunnen beginnen tegenover een dergelijken eigen aardig samengestelden raad, waar geen en kele partij op zichzelf eene meerderheid be zit. En die den heer de Zwart kennen weten dat hij ten opzichte van beginselkwesties wei nig plooibaar is, veel minder dan zijn collega Verstegen althans, zoodat in de toekomst oonflicten niet zullen kunnen uitblijven. De heer De Zwart heeft ten opzichte van zijne benoeming den wettelijken termijn van beraad zich voorbehouden. Zijne partij zal een en ander wel behoorlijk onder de oogen zien alvorens hem te binden aan een mandaat van dergelijke beteekenis. Na een gezellig, maar voor het heil der gemeente tamelijk onvruchtbaar debat over een partijtje tapiocameel van den heer Van der Lee, dat deze heer op principieele gron den en in weerwil van het scherpzinnig en wellicht zeer juist betoog des heeren Grun- wald niet vergoed krijgt men kan het na zien in het verslag kwam al spoedig het waterballet. Eerst was nog de nieuwe veror dening op de" heffing van belasting op pu blieke vermakelijkheden, die zooveel stof deed opwaaien in de gemeente, verdaagd, op grond van eenige adressen, die hierom trent waren ingekomen en die nogal ingrij pend waren. O. a. was er een van de recht- sche raadsfractie om de nieuwe verordening te verwerpen en eenige amendementen op de oude in te voeren. Een en ander gaf het College aanleiding het voorstel terug te ne men, teneinde opnieuw- prae-advies uit te brengen. Het waterballet dan. Om negen uur begon het en de Raad, met de verslaggevers en de beele publieke tribune erbij, ging kopje onder. Al die waterleidingsdiscussies maak ten de debatten waterig en dun en toen we om tien uur een streep konden zetten onder de eindstemming, waren we eigenlijk pre cies even ver als in 't begin. Alleen wat sla periger en verveelder. Bij de begrooting reeds was in beginsel aangenomen, dat de tarieven voor het water verbruik zouden worden verhoogd, en dit nieuwe ontwerp was het resultaat van de toen gevoerde discussiesi^^^H Maar in dit nieuwe ontwerp, dat de Raad thans had te beoordeelen, waren, naar het oordeel van vele leden, nog allerlei gebre ken, onbillijkheden. O. a. deze, dat bij het minimum-tarief voor waterverbruik men een bepaald maximum betalen moet. Ge bruikt men minder dan dit maximum, dan krijgt men geen vergoeding voor dat min dere, gebruikt men daarentegen meer, dan wordt dat meerdere volgens het tarief, dat voor water, dat over den meter loopt, betaald moet worden, berekend, en dat is nogal aan zienlijk. De heer Spruit heeft al jaren tegen deze onbillijkheden gestreden. Er zijn nog andere onbillijkheden in. Er is een nieuwe bepaling ontworpen, volgens welke een huiseigenaar bij verbouwing en verandering van zijn huis onmiddellijk ken nis moet goven aan de centrale boekhou ding. Verzuimt hij dit, dan kan, tien jaar lang (excusez du peu!) het dubbele tarief worden berekend. Endit moet dan na tuurlijk de huurder in kwestie betalen. Al deze dingen kwamen te berde en aller wegen werd gevraagd om «de vaststelling van dit nieuwe reglement te verdagen en een en ander eerst eens onder de oogen te zien. Maar de Burgemeester hield voet bij stuk. Kijk eens, heeren, zeide die heer, we hebben de begrooting gebaseerd op het nieuwe ta wijziging der gemeentewet, teneinde het mo gelijk te maken, dat voor de benoeming van den burgemeester de Raad zelve een drietal aan de regeering kan opgeven, voor ken nisgeving aangenomen. De Raad meende, dat deze zaak minder op den weg lag eener gemeente, nu zij bovendien in de Vereeni- ging van Nederlandsche gemeenten ook ter sprake komt. Eigenaardige mededeelingen vernamen we van de bestuurstafel omtrent gemeentelijken verkoop van schoenen en linnen. Zooals wet houder Adriaanse zeide, was schoenverkoop een tak van handel, die met allerlei moei lijkheden voor gemeentelijke bemoeiing ge paard ging. En wat dat goedkoope linnen betreft, er is geen sterveling in de heel© ge meente, die wist, dat er goedkoop linnen te krijgen was. De aanwezige voorraden schij nen door de winkeliers speculatief te zijn op gekocht, omdat het linnen, dat 2.20 aan de gemeente kostte, voor /'0.65 verkocht moest worden. Vermoedelijk is men bang geweest voor een al te groot finantieel offer voor de gemeente en heeft men van eene distributie afgezien. Zeer zeker is eenig meerder licht over deze zaak gewenscht. Ook op «én vraag van den heer Grunwald betreffende den scboolbouw kreeg deze heer onvoldoend antwoord. Deze heer betoogde, dat, van de zijde van het polderbestuur niet genoegzaam medewerking bestond, ja, dit optreden zelfs den indruk wekte van de zaak te willen tegenwerken. En of het college al het tegendeel betoogde, de heer Grunwald was niet voldaan. Tenslotte namen de discus sies den vriendelijken vorm aan van ,,'t is nietes, 't is welles" en toen de heer Grun wald bleef sputteren, kreeg hij van den heer Verstegen de opmerking; dat in ieder geval de scboolbouw niet zoo lang zou duren onder het huidig ooilege dan onder dat waarvan de heer Grunwald destijds lid was. Welke opmerking, naar men gemeenzaam zegt, „zat". Ondertusschen wees de klok alweer naar middernacht alvorens het einde was gekomen van deze weinig verkwikkelijke en niet zeer belangrijke agenda. Minister De Vries wijst erop, dat af wenteling steeds onmogelijk is. De motie wordt verworpen met 43 tegen 18 stemmen. Het wetsontwerp wordt aangenomen. Vervolgens worden nog enkele andere wetsvoorstellen onder hoofdelijke stemming aangenomen, o. a. dat tot bekrachtiging van overeenkomsten met de Spoorwegmaatschap pijen betreffende wijziging van de pensioen regeling voor haar personeel en uitsluiting van belasting op haar reizigersverkeer. Dat komt dus hierop neer, dat de maatschappijen de afloopende pensioenkorting voor haar personeel (waarvan het rijk aanvankelijk de helft voor zijn rekening had willen nemen) geheel zullen bekostigen, doch dat daaren tegen voorgoed van een plaatskaartenbelas- ting is afgezien. Verder kwam nog in behandeling het wets ontwerp tot instelling van een staatsgiro- bedrijf. Verschillende leden opperden be zwaren tegen de instelling van een apart staatsbedrijf. Na de rede van minister De Vries, die pleitte voor aanneming van het ontwerp, werd de vergadering verdaagd. BUITENLAND. -t- DE TRANSPORTARBEIDERSSTAKING. De broodvoorziening. In verband met de eventueel© moeilijkhe den, waarin het bakkersbedrijf kan komen te verkeeren tengevolge van de transport arbeidersstaking, hebben het bestuur van den Algem. Ned. Bond van Arbeiders(sters) in het Bakkersbedrijf en de werkgevers- crisis-commissie een bespreking gehouden. Tot nu toe bestond er geen reden, bepaalde lijk maatregelen te nemen teneinde het bak kersbedrijf normaal te doen functionneeren, maar de vergadering meende er op bedacht te moeten zijn, dat de omstandigheden in het nadeel van de bakkerij kunnen omslaan. Vastgesteld werd, dat in alle bakkerijen de aangevoerde grondstoffen, ingrediënten of brandstoffen verwerkt zullen worden. De besmettings-theorie zal niet worden toege past. Brood, gebakken'om niet-stakers, aan wie in de havens onderkomen is verschaft, te voeden, zal niet worden bezorgd, noch door bakkers, noch door anderen. Degenen, die dit brood verlangen, moeten zelf maatrege len nemen om het onder hun bereik te brengen. Voor zoover het tot nu toe gewoonte was, dat bloem, kolen of ingrediënten door eigen personeel, hetzij per schuit of per wagen, aan de bakkerijen worden bezorgd, zal dit op den ouden voet moeten worden voort gezet. Teneinde ook voor den verderen duur van den strijd de grootst mogelijke zekerheid te verkrijgen, dat de bakkerijen zullen blijven werken, zal een bespreking met de trans portarbeiders-organisaties worden gevraagd. Vliegongelukken bij de Marine. Op vragen van den heer De Groot betref fende de vliegongelukken bij den Marine- Luchtvaartdienst antwoordde de Minister van Marine a. i., dat het hem zeker is opge vallen, dat zich in den laatsten tijd herhaal delijk vliegongelukken bij den Marine-Lucht vaartdienst hebben voorgedaan; te meer is dit opgevallen, waar tevoren gelet op het groot aantal uren, dat gevlogen werd het aantal ongelukken gering is geweest. Ook bij den Minister is de vraag gerezen of het materiaal wel aan de te stellen eischen voldoet en of de opleiding van den vlieger wel voldoende ia De Minister zal een veelzijdig saamge- stelde oommissie benoemen teneinde een grondig onderzoek in te stellen, waarvan het resultaat aan de Kamer zal worden mede gedeeld. De Amsterdamsche gemeenteraad heeft •gisterenavond de voordracht van B. en W., om hen te machtigen, met dr. Willem Royaards. een overeenkomst «tan te gaan, waarbij hem de Stadsschouwburg van 1 Sep tember 1920 tot 1 September 1928 ter bespe ling wordt afgestaan, aangenomen met 25 tegen 14 stemmen. Londen, 2 Maart Reuter verneemt, da Turïdje voortaan geen marine zal bezitten, Volgens de huidige plannon van <ken Opper sten Raad zal de vermindering van Turksch gebied een vermindering der bevolking van 30 millioen tot op 6 millioen met zich bren gen. Van de van Turkije afgenomen gebie den zou worden geëischt, dat zij een gedeelte der Turksche schuld op zich nemen. Parijs, 3 Maart. De Temps gelooft, dat de Fransche regeering het Brdtsche voorstel, om door den oppersten raad de grensstaten van Rusland te doen uitnoodigen om met Sowjet-Rusland vrede te sluiten, niet zal goedkeuren. De Journal des Debats meldt, dat Syrië, Palestina, Mesopotamië en Arabië van Tur kije gesoheiden zullen worden. De Armeni sche republiek wordt vergroot met de vil- layets van Bitlis en Erzeroem. Griekenland krijgt mandaat voor Smyrna, Frankrijk voor CiMcië en Italië voor Adalia. Al deze beslui ten zijn echter voorloopig. Te Parijs zullen ze voor goed hun beslag krijgen. FRANKRIJK. Na de spoorwegstaking. Parijs, 8 Maart. De secretarissen der syn dicaten van spoorwegarbeiders, welke in verband met het stakingsbevel gearresteerd zijn, werden thans voorloopig in vrijheid ge steLd. Daar bij den terugkeer van het perso neel verscheidene arbeiders ontslagen zijn, hebben de afgevaardigden der Parijsche syn dicaten een motie aangenomen, waarin hier tegen wordt geprotesteerd, en waarin de spoorwegarbeiders gewaarschuwd worden, zich bereid te houden, voor het geval dat een nieuwe oproep tot hen zal worden gericht, indien deze maatregelen niet onmiddellijk ongedaan worden gemaakt, om den werkge vers een zoodanig antwoord te geven, dat zij in de toekomst meer respect voor het ge geven woord zullen toonen, De houding van de „andere zijde". Behalve de vele duizenden aanbiedingen vin particulieren om lid te worden van den technischen hulpdienst (deze dienst zal thans blijvend georganiseerd worden), heeft de regeering ook vele adressen van Kamers van Koophandel, enz. gekregen'. Zoo heeft o. m. een K. v. K. van Poitiers in een adres den wensch uitgedrukt, dat de regeering onmiddellijk het initiatief zal ne men om het parlement een wet te doen aan nemen tot opheffing van het stakingsrecht voor alle geëmployeerden en arbeiders in openbare diensten; voorts wordt aangedron gen op doortastende maatregelen om de soc. leiders te beletten bet nationale economische leven te verstoren en Frankrijk de vruchten van zijn overwinning te doen verliezen. Terwijl de bladen melding maken van en kele gevallen van terrorisme en geweldple ging door stakers, wordt tevens bericht, dat in verschillende gemeenten de stakers door de goedgezinden werden geboycot; het pu bhek betoonde zich zoo vijandig, dat het hier en daar tot handtastelijkheden is gekomen De burgemeester.van een plaatsje aan de IL. M. besloot in overleg met de bakkers, dat geen brood meer zou worden verkocht aan de stakers of hun gezinnen. De Commissie tegen den woeker in Enge land, heeft een rapport uitgebracht over de petroleumprijzen, waarvan men ook in an dere landen met belangstelling zal kennis nemen. Het rapport is een bittere kritiek op en een scherpe aanklacht tegen de twee voornaamste trusts, de Koninklijke-Shell en de Standard OiL De commissie beschuldigt hen van ongeoorloofde winstneming op ieder onderdeel van productie en transport en jTeest voor de toekomst een permanent ge brek aan motorbenzine. Zij dringt bij de re- prijïetting1 °P onmiddellijk ingrijpen door Voor petroleum nummer een noemt zij als h noeste prijs twee shillings, tien en een hal- stuiver per gallon, dat ia bijna een shil- 2g minder dan thans. In tegenstelltag met de meerderheid zijn eenige leden echter be deesd, dat prijszetting door de regeering een petroleumnood in Engeland zal veroor zaken De commissie wil vorhooging van de X productie van het Britsche rijk en Shot wonschelijk, dat de regeering als machtbezittendo over de Anglo-Persian Oil Oompany na 1022, als de contracten dier maatschappij afloopen, zorg draagt, dat haar verkoobt worden. Verder zou met het oog op het internationaal karakter der twee trusts de eenige uitweg zijn, of één gemeen schappelijke aotie der gcallloerden of dat de volkenbond zloh deze zaak aantrekt. Uit Frankrijk terug. Uit Frankfort a. M. schrijft men aan de „N. Rott. Ct.": V1 Wie op 't oogenblik in Duitschland reist, speciaal natuurlijk West-Duitschland, komt midden tusschen de uit Fransche gevan genschap terugkeerende Duitschers. In de groote doorgangskampen komt lederen dag een trein met ruim 1000 man aan. Drie da gen blijven ze in de kampen, worden gevoed, door doktoren vluchtig onderzocht, speciaal naar besmettelijke ziekten, en voor zoover ze er prijs op stellen door officieren verhoord. Het gaat in die kampen eigenaardig toe. Evenals in de harten dier dikwijls vijf jaar gevangen gehouden mannen. Vreugde en woede wonen er te zamen. Vreugde over de mogelijkheid tot terugkeer. Niet alleen naar de familie maar ook naar hun land, werk en omgeving. Woede over de ondergane behan deling. En jammer genoeg niet alleen woede jegens het Fransche militaire systeem, maar ook jegens de bevolking. Juist de laatste ja ren eerst kwamen ze daarmee in aanraking. Nu eerst kan men beseffen, wat dat lange verschrikkelijke vasthouden voor een kwaad gedaan heeft. En ook, hoe velen, al te velen, door ziekten geleden hebben. Veel, heel veel tuberculoselijders krijgt Duitschland terug. Graag praten ze, als men hen in de trei nen ontmoet. Do beoordeeling der. behande ling is natuurlijk verschillend. Dat hangt daarvan af, of ze in een goed, dan wel een slecht gevangenkamp waren. En ook van de natuur der terugkomenden. Verschrikkelijke dingen hoorf men. Van een kamp uit Tunis, waarvan ten hoogste de helft terugkomt; van gedwongen werk in voor de oogen schadelijke bedrijven, enz. Van Duitsche zijde wordt dat alles geproto- kolleerd. Wat er van waar is-zal men dus later wel hooren. Het iaatsta zullen de strafcompagnieën komen! Over da politieke veranderingen in Duitschland zijn ze georienteerd. Of ze er tevreden mee zijn? Of links of rechts hen tot hunne aanhangers kunnen rekenen? Er is, geloof ik, voor beiden voorloopig niet veel kans. Want ze willen na het lange niets doen of het gedwongen werk, weer voor zichzelf en 't gezag aan den arbeid. Dit geldt voor de meesten, die van het platteland komen. Zoo hoorde ik van een Schwarzwalder boeren zoon, die 's avonds thuis kwam en 's morgens om 4 uur aan zijn werk ging. Begrijpelijk is dat. Vooral waar op het platteland door vrouwen en ouden van da gen zoo geploeterd is. Niets was in de laatste jaren van den oorlog zoo verschrikkelijk als het afscheid van vrouw en kinderen, als er een trein naar het front vertrok. Maar ook de terugkomst nu is aangrijpend! Vrouwen zoeken hunne mannen, kinderen hun vader. Ze vinden hen niet als ze met een anderen trein komen dan ze dachten, en dikwijls herkennen ze hen nauwelijks. Men behoeft zich slechts ©ven in zulke gemoedsstemmingen in te denken, om te kunnen begrijpen hoe ook daar vreug de en leed te zamen gaan. Hoe daar geen oog droog blijft. En hoe menigeen wordt verwacht, die nooit terugkomt. Een laatste hoop dwingt de ongelukkige vaders, moe ders, vrouwen naar 't station. Er bestaat geen grooter aanklacht tegen den oorlog dan dit zoeken van deze menschen. Men moet zien hoe angst en teleurstelling hun tranen m de oogen brengen, hoe ze de werkelijkheid met begrijpen willen en als de trein weer vertrekt, hoe ze dan ter zijde staan en hunne tranen den vrjjen loop laten! De terugkeer der gevangenen doet bijna in iedere familie hier weer oude herinnering opleven. Het Duitsche hart is in oproer. Maar noe sneller deze golf over Duitschland uit gevloeid is, des te sneller kan ook de troos- L® tijd zijn invloed gaan, oefenen. Het is te hopen, dat ze gelegenheid moge vin den, haar werk grondig te volbrengen. Korte berichten. In de grensplaats Bocholt lijden 25.000 menschen aan de griep. Dagelijks sterven ca. 10 personen. Onderhandelingen tusschen den Italiaan- schen minister Nitti en den Zuid-Slavischen gedelegeerde te Parijs hebben tot geen resul taat geleid. Purmerend, 2-Maart. 8 stapels fabriekskaas p. 60 K.G. ƒ61; 418 KG. w°pr h 8 8-2^ 190 V6tt0 anderen p. «■'oon 1 ij&O 1.70; 207 inelke en gelde p. -tuk ?o' mati«: 10 stieren: 29 paarden ƒ200 a /800; 12 vette kalveren p. K.G. ƒ2.20 h 240 matig; 846 nuchtere idem p. stuk ƒ18 k 60- 2*9 vette varkens p. K.G. IM k 1.64, stug-' lOf OT 8tu£ f 65 U0;k^b» P- «tul HV'sn100 t8tuis nA o1' 240 zak appelon 8; 20 zak peren H 2 p, zak. Broek op Langendijk, 8 Maart. Roede kool 46.10, kleinere dito f240—8 90 uitschot 0.70—2, gele kool f 1 9Q__o nn tlëïn'orö dito 1.80, uitscfiot 0.60—£l0DMneriin witte 1-60—2, kleinere dito 1.10—1,30 uitschot f U 50 roffir™ Ll.0—7.20, poon ƒ1.70-L por Schagon, 4 Maart. 11 Paarden 160 900; X0 oiifktn Vftn s 1PO '-.DO1 vaarzen 250 ft 450; 8 85. ria «voAJj?L^.talveren lö

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1920 | | pagina 2