NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
Abonnements-
vóór 15 April
Nd. 5231
DINSDAG 13 APRIL 1920
48e JAARGANG
Aan onze lezers bulten de
gemeente doen wij het verzoek
de abonnementsgelden over he
tweede kwartaal
over te maken per postwissel.
Na dien datum wordt daarover
met 10 ct. verhooging beschikt.
Over de abonnementsgelden
in de stad wordt dezer dagen
per looper beschikt.
De Fransche bezetting.
FEUILLETON.
door
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER i C. DE BOER Jr.. HELDER
Bureau: Koningstraat 29 - Interc. Telefoon 50
na een hernieuwde poging om met Kharlis
contact te krijgen.
„Draad Kharlis gisternacht doorgesne
den: stad geïsoleerd) ik zond troepen.
Raoef Pasja
(Wordt vervolgd).
m
COURANT
ABONNEMENTEN BI] yoORUITBETALING:
Keldersche Ct. per 3 mnd. f 1.40, franco per post f 1.60. Buitenland f 2.40
- - 1-05
Modeblad 0.95, j .05. 1 30
Losse nummers der Courant 4 ct.
BUITENLAND.
DUITSCHLAND.
In het Westelijk Industriegebied.
De Ryksregeering heèft besloten, dat de
troepen niet in het Zuidelijk gedeelte van het
Ruhrgebied zullen oprukken. Het gevolg
hiervan is, dat ten zuiden van de Ruhr nog
steeds benden roode gardisten rondzwerven,
Velen van hen, die in de steden thuis behoo-
ren, die thans door de Rijksw^er zijn bezet,
durven niet naar huis terugkeereh, omdat zi,
geen vertrouwen hebben in de amnestie
belofte.
Uit Münster werd Zaterdag gemeld, dat
van herstel van de orde in het industriege
bied nog geen sprake was, vooral niet in het
land van Berg. Ten Zuiden van Lünen werd
er weer op de rijkstroepen geschoten. Elders
ook bij Wezel, zijn gewapende roode benden
gemeld. Tusschen Oberhausen en Wezel is
een groot wapendepót met verschillende
kanonnen ontdekt. Te Vohwinkel is een ar-
beidersweerbaarheidskorps gevormd uit lou
ter bolsjewistische vluchtelingen, dat tot een
revolutionnaire rooverbende gegroeid ia Te
ElberfeldBannen heeft de roode arbeiders-
weerbaarheid verklaard, dat zij zich tegen
den opmarsch van de rijkstroepen zou ver
zetten en in het gebied van Barmen, Elber
feld en Remseheid krachtigen tegenstand
zou bieden. Hier staan 6000 man, welk aan
tal, bij een aanval van de rijkstroepen tot
16.000 man verhoogd kan worden, waarbi
nog de roode gardes komen, welke thans, op
Barmen terugtrekken, zoodat men met een
leger van 85.000 man rekening moet houden
In het district Hagen denkt niemand erover
de wapens in te leveren.
De verliezen van de rijkstroepen in het
Roergebied zijn in totaal 25 officieren en
128 man gedood en 800 gewonden.
Volgens een bericht aan de „Lok. Anz."
d.<L 10 April, namen de Franschen maatre
gelen voor eene uitbreiding der bezetting
van het Maingebied. Het doel zou Aschaffen-
burg zijn. In Duitschland ziet men hierin een
poging om door de Mainlinie Noord- en
Zuid-Duitschland van elkaar te scheiden.
De Franschen hebben 500 man van de bi
de bezetting van Frankfort gevangen geno
men af deeling veiligheidsweer als krijgsge
vangenen naar het kamp van Griesheim
overgebracht.
Zaterdagmorgen werd bericht, dat de
Franschen nog steeds voorwaarts trekken.
Van offioieele zijde is decse opmarsch nog
JESSIE DOUGLAS KERRUISH,
voor Nederland bewerkt door
L. ALETRINO.
ADVERTENTIE N.
20 ct p. regel (galjard). Ingez. mededeelingen (kolombr. als redact, tekst) 60 ct.
Kleine advert. (gevr., te koop, te huur) v. 1 tot 4 regels 50 ct., elke regel meer 10
ct. bi) vooruitb. (adresBur. v. d. bl. en met br. onder nr. 10 ct. p. advert. extra).
Bew.-exempl. 31/, ct. Adv. op bep. aangew. pl. worden 25 4/0 hooger berekend.
13)
Ik kan mij geen oogenblik van mijn leven
herinneren, dat Miksl Gauriel'a geverfde
vlechtjes niet hier of daar in 't zicht Waren.
Tn Engeland hield men hem voor een Bosch-
jesman van het meest woeste soort, en in
derdaad, met den Robinson Crusoë-hoed, die
zijn valkachtig gezicht overschaduwde, zijn
korte jas van geel veulenhaar, zijn van boven
wijden broek, waarvan de pijpen door hooge
laarzen werden omsloten, en den gordel,
waarin een klein arsenaal stak, lijkt de oude
baas alles behalve wat bij in werkelijkheid
is: een diaken van de Ohaldeeuwsche Kerk,
de oudste gemeente van het christendom,
gesticht door de magiërs bij hun terugkeer
uit Bethlehem.
Op last van Papa had hij een uitstekend
Armeniseh paard voor Evelyn gekocht; een
compleet stel van de noodige last- en rij-
muildieren, twee militairen als geleide, Pa
pa's roode Kermansjahschimmel en mijn
bruine merrie Arjamand waren eveneens
klaar voor het vertrek. Arjamand is de lief
ste kleine Arabische merrie, die ooi* op de
markt van Mosoel heeft rondgedraaid, e n
haar zijdeachtige manen een stamboom be- -
vestigd, waaruit haar afkomst van het paarc
niet geconstateerd. Dit geldt ook voor deü
vermelden opmarsch naar Aschaffenburg.
^.aar Aschaffenburg wordt gemeld, is
rjjdagavond Stockstadt aan de Main door
de Franschen bezet. Een Fransch officier
verklaarde aan den burgemeester, dat de
Franschen de stad niet zouden hebben befcet,
als zij hadden geweten, dat zij in Beieren
lag.
Ook Babenhausen is bezet.
Van Darmstadt uit zijn de Franschen naar
het Zuiden opgerukt.
Frankrijk en de geallieerden.
De verhouding tusschen Frankrijk en de
geallieerden is er door de uitbreiding der
bezetting niet beter op geworden. Wij wezen
er reeds eerder op, dat de Italiaansche pers
zich scherp uitliet over de door Frankrijk
ten deze gevolgde politiek.
Ook in de Vereenigde Staten ls men het
hiermede niet eens, en verschillende bladen
betoogen, dat Duitschland in staat gesteld
dient té worden de orde in het Duitsche ge
bied te handhaven.
Het meest nam evenwel de Engelsche re
geering stelling tegen de Fransche militaire
actie. Dit kwam scherp naar voren in de
door Engeland tot Frankrijk gerichte nota's,
waarin onomwonden werd verklaard, dat En
geland niet met deze actie instemt. Over den
hierdoor ontstanen toestand schrijft de „N
Rott. Crt":
De kaakslag, dien Lloyd George aan Mil-
lerand heeft toegediend, is hard aangeko
men. Er zijn nu al in het geheel drie zeer
officieuze mededeelingen over het Engelsche
standpunt tegenover het optreden van de
Franschen in de onzijdige zone openbaar ge
maakt, en zij zijn allo drie zeer onaangenaam.
Op de stemming van de Fransche regeering
moeten zij werken als waarschuwing, aan
maning en dwangbevel op een nalatig be
lastingbetaler.
De eerste mededeeling was kort en bon
dig: de Engelsche regeering is hetn i e
eens met de Fransche over de tusschenkomst
in Duitschland.
De tweede lichtte uitvoeriger toe, waarin
het verschil in opvatting bestond:
„Reuter verneemt uit gezaghebbende bron
dat Frankrijk geheel op eigen verantwoorde
lijkheid handelde, toen het 'besloot in de on
zijdige zone op te rukken, daar Engeland,
Italië, België en Amerika er allen tegen
waren.
„De Duitsche regeering schijnt overijlc
gehandeld te hebben, en Frankrijk heeft
daarop geantwoord door. de methode toe te
passen, die de geallieerden als laatste mid
del voorgesteld hadden. Frankrijk, dat een
langdurige ervaring van het Duitsche juk
en van de waarde van Duitsche verzekerin
gen had, kwam blijkbaar tot de conclusie, dat
de Duitsche zet gedaan werd uit verder
strekkendè beweegredenen. De geallieerden
in hun geheel kunnen niet in de verantwoor
delijkheid voor Frankrijk'e optreden deelen.
Stellig ligt het niet in het voornemen van de
Britsche regeering om Britsche soldaten te
laten deelnemen aan een bezetting van de on
zijdige strook, ofschoon ongetwijfeld de toe
stand onmiddellijk zou veranderen, wanneer
de argwaan van Frankrijk ten opzichte van
de Duitsche beweegredenen een uitgemaakte
zaak is geworden."
Het bij uitstek grievende van diit tweede
communiqué is, dat de eigen bondgenoot
hierin een gevoelige chasse krijgt, terwijl
Duitschland, de vroegere vijand, er zoo
zachtzinnig in behandeld wordt, dat het erop
lijkt, dat het tegen Frankrijk half ln bescher
ming genomen wordt, terwijl toch vaststaat
dat de Duitsche regeering wist, dat zij op
eigen verantwoordelijkheid hare troepen he
neutrale gebied liet binnenrukken. Duitsch
land had aanvankelijk te Parijs uitdrukke
lijk om toestemming laten vragen, had zijn
troepen tegengehouden toen bleek dat zij in
den beginne de grens van het onzijdige ge
bied eenigszina hadden overschreden en
Kubleh, den half-god, duidelijk bleek.
Zonder eenlg bijzonder avontuur bereikten
wij Wan, over Erzeroem. De weg behoort
niet tot de gemakkelijkste, maar Evelyn
weerde zich bewonderenswaardig. De gelij
kenis niet haar moeder bepaalde zich niet
alleen tot het uiterlijk; zij genoot werkelijk
van alles, van hitte en koude al naarmate
de weg bergopwaarts of langs dalen voerde
van weinig comfortabele slaapgelegenhe
den, van vervelende reizigers, die wij ont
moetten. Zelfs toen wij eens gestrand waren
bij een daklooze karavansera, waar een aar
dig graf met oude inscripties aan den weg
en twee steenen leeuwen die den deurpost
schoorden, naar mijn meening niet opwogen
tegen bet achterblijven van de knechts, die
met onze bagage verdwaald waren, en wij
ons dus zonder avondeten moesten uitstrek
ken op de niet zeer zachte rustplaats, waar
van een deken en een paardedek ons de
illusie moesten geven, zeide zij alleen maar:
„Wat afschuwelijk, die jaren die ik in En
geland heb verknoeid!"
Zoo kwamen wij dan in Wan, tot vreugde
van de Europeesche inwoners. In dien tijd
gebeurde het niet zeer zelden, dat zij in geen
twee jaar een blanken vreemdeling zagen.
Daar wij opgravingen wilden doen op een
heuvel, die eenlge mijlen verder naar het
Zuid-Westen dag, sloegen wij! ons hoofd-
cwartier op in Wastan, op den oever van
iet meer van Wan. Daar brachten Evelyn
en ik het grootste deel van onzen tijd door
met het ontvangen van gasten uit Wan en
de plaatsen in den omtrek, terwijl Papa het
werk ging opnemen, dat er te doen viel.
De K< h'-iv-ju een week bij ons, en na-
nen daarop Evelyn mee naar Kharlis, hun
mplaats. Wij zouden binnenkort naar
beeft daarna besloten, maar zonder toestem
ming te handelen. Dat het van de andere
geallieerden behalve Frankrijk wel vergun
ning had, is uit niets gebleken. Het zag er
meer naar uit, alsof vooral Engeland de ro
van Püatus speelde. De politiek van Mille-
rand wordt nu zoo scherp mogelijk verloo
chend door de verklaring, dat de Engelsche
regeering er niet aan denkt aan de bezet
ting van Frankfort en de andere steden mee
te doen. Alleen wordt deze verklaring ten
slotte nog wat verzacht door de verzekering
dat de toestand onmiddellijk veranderen zou
wanneer Frankrijk's argwaan ten opzichte
van de Duitsche beweegredenen een uitge
maakte zaak is geworden wat nog niet
zoo gauw kan blijken. Het is maar een schra
le troost voor Frankrijk, dat de Belgen ach
teraf hun instemming met Millerand's poli
tiek zullen betuigen, door een afdeeling sol
daten naar de pas bezette steden te zenden
en hun vlag daar naast de Fransche te laten
wapperen. Als de Dui/tsche regeering wer
kelijk gehandeld had, niet uit die voor de
hand liggende reden om de orde in het Roer
gebied -te herstellen, maar met het ver ge
zochte, boosaardige opzet, om de eenheid
onder de bondgenooten te verstoren, mocht
zij in haar succes roemen.
De derde mededeeling aan het adres van
Frankrijk is de scherpste van alle. Op zijn
Duit-sch heet dat „ein Wink init dem Zaun
pfahl", een por met een voorwerp dat zoo
scherp is, dat hot zelfs door de huid van een
nijlpaard heengaat. Do vorige onaangename
mededeelingen zijn niet gedaan, zoo heet het,
om de openbare meening in welk land ook
op te winden, maar „hoofdzakelijk om scha
de voor het EngelschFransche bondgenoot
schap te voorkomen", waarop „de hoop van
de wereld voornamelijk gevestigd is". Dan
volgt een ernstige vermaning dat „elk bond
genootschap snel uiteen moet vallen, indien
eenig lid van een verbond in een belangrij
ke aangelegenheid op eigen initiatief en zon
der toestemming van de andere leden" han
dolt. Vervolgens weer een kleine vorzach
ting. En ten slotte de verzekering dat he'
„geloof en vertrouwen in de Entente of de
vriendschappelijke gevoelens voor het Fran
sche volk geenszins verminderd" zijn. In
den staart zit venijn, omdat wel te kennen
wordt gegeven, dat de vriendschappelijke
gevoelens voor het volk van Frankrijk niet
veranderd zijn, maar tan zijn regeering op
in het oog loopende wijze niet gerept wordt,
Men herinnert zich uit heit -midden van den
oorlog de vriendschapsbetuigingen' der geal
lieerden aan het Duitsche volk, dat alleen
voor een andere regeering moest zorgen.
Er is meer wat niet in de mededeeling
staat en er toch uit te lezen valt en dat is
dat Engeland niet van zins is het garantie-
traotaat met Frankrijk, dat dit land tegen
een niet uitgelokten aanval van Duitschland
moet beschermen, te houden, als dit zoo licht
zinnig op eigen houtje handelt. Men weet hoe
het met dit garantie-tractaat zit. Het is een
tractaat tusschen drie partijen: Frankrijk.
Engeland en de Vereenigde Staten, dat allen
van kracht wordt indien alle drie het ratifi-
ceeren. Het Engelsche parlement heeft dat
gedaan, maar def Amerikaansche Senaat
maakt geen mines om dit voorbeeld te vol
gen. Blijft de bekrachtiging van Amerika
uit, dan is ook Engeland niet gebonden en
komt er een nieuwe' toestand, waarin Enge
land zou hebben te overwegen, of het alleen
een garantie aan Frankrijk verleenen wil.
Lloyd George heeft dat maanden geleden in
het parlement uiteengezet. Na het joiigste
incident zullen Engelsche staatslieden zich
tweemaal willen bedenken, voor zij zulk een
tractaat sluiten, omdat Frankrijk feitelijk op
dit oogenblik reeds kiemen gelegd heeft, die
een lateren aanval van Duitschland zouden
kunnen uitlokken.
De emotie te Parijs over de houding van
Engeland is niet gering en er zou eigenlijk
een heele nieuwe regeering noodig zijn, om
datgene wat op het oogenblik in de verhou
ding tusschen Frankrijk en Engeland bedor
ven ia, weer bij te lappen.
Mosoel vertrekken, en kwamen dus overeen,
dat wij een telegram zouden sturen, na ont
vangst waarvan Mr. Kent haar naar Koohma
zou brongen, een stad aan den hoofdweg
naar Mosoel, op een dagreis afstand van
Kharlis, waar wij elkaar dan weer zouden
ontmoeten. Zoo kwam het, dat wij, bij het
uitbreken van den herfst-opstand, geschei
den waren.
In den herfst trekken de nomadische Koer
den van hun kwartieren in de bergen, naar
hun winterverblijfplaatsen in de vlakte.
Duidelijko sporen van moord en plundering
laten zij daarbij op hun weg achter. Boven
dien veroorloven zich in dat jaargetijde de
gezeten stammen eenige kleine vrijheden,
waaraan hun niet zeer geciviliseerde geest
behoefte schijnt te hebben: aanvallen op na
buren, en eenige moorden op belasting-
inners en christen-inboorlingen.
Wij werkten te lang voort; de heuvel lag
in een beschutte vallei, en dus hadden wij
ons laten verleiden te blijven, tot van de
bergen sneeuw werd gemeld, en de berichten
weinig goeds voorspelden. Mijn stamverwan
ten van moederszijde hadden zidh overigens
tot dusverre zeer kalm gehouden. Zij hadden,
zooals zij het schertsend uitdrukten, het var
ken zioh laten vetmesten, dat wil zeggen,
dat zij den christen-dorpelingen hadden toe
gestaan eerst hun oogst binnen te halen, en
een beetje geld te maken, alvorens hen te
Derooven, wat onder deze omstandigheden,
natuurlijk .nog meer de moeite loonde. Nu
begonnen 'dan ook de jaarlijksche stroop
tochten en gevechten, die dezen herfst bui
tengewoon hevig en talrijk waren. Het halve
Artoesje-district was in opstand; de Dikrans
hielden zich buiten alles; Gadarwand, in de
buurt van Kharlis, scheen echter in bewe
De heele ongelukkige Fransche politiek
van den laatsten tijd is voortgekomen uit
leurstelling over het feit, dat het vredestrao
taat nog niets tastbaars heeft opgeleverd, be
halve dan de teruggaaf van Elzas-Lotharin-
gen. Men zit er met de ruines van de slag
velden, de geknakte nijverheid en de ontred
derde financiën. Engeland daarentegen heeft
reden om tevreden te zijn. Zijn sterkste me
dedinger ter zee in Europa is onschadelijk
gemaakt, Duitschland heeft geen oorlogs- en
geen koopvaardijvloot meer, als koloniale
mogendheid bestaat het niet meer. Alle be
palingen van het tractaat, die voor Engeland
van belang waren, zijn stipt nagekomen, be
halve dan de financieele, maar het ls nu een
maal moeilijk voeren plukken van een kip,
die kaal ia Donderdag zijn ook de Duitsche
linie-schepen Nassau en Oldenburg aan En
geland uitgeleverd, volgens de bepalingen
van het vredestraotaat.
Frankrijk daarentegen heeft het gevoel,
dat de oude mededinger daar aan den rech
ter Rijnoever nog altijd staat, dat heel deze
bloedige oorlog het nog geen geruste toe
komst verschaft heeft. Wij laten daar, of deze
vrees niet half -een oorlogspsychose is en of
het gevaar zoo tastbaar is, als de Franschen
gelooven. Ook in Duitschland is heel wat ver
anderd. Maar als de Franschen dan werke
lijk bang voor Duitschland zijn, lijkt het toch
wel een averechtsche politiek, om, in stede
van toenadering tot Duitschland te zoeken,
dingen te doen, die bij den tegenstander
wraakgedachten wekken en bondgenooten
schuw maken of hun een voorwendsel aan
de hand doen om zich te desinteresseeren.
Niet alle Engelsche bladen zijn het met de
houding der regeering eens. Vooral de „Ti
mes" doet menige scherpe aanval op het be
leid van Lloyd George, wion het blad on
dankbaarheid jegens Frankrijk verwijt. En,
met andere bladen, vreest de „Times" ge
vaar voor het Engelsch-Fransche Bondge
nootschap.
In Frankrijk is men daar blijkbaar even
zeer voor beducht, en als een -middel om dit
gevaar te bezweren moeten dan ook de po
gingen worden beschouwd, die Frankrijk
aanwendt om tot -een bevredigende oplossing
te -komen. In enkele onderdeelen gaf de
Fransche regeering reeds aan wenken uit
Engeland gehoor. Zoo was, omdat een Fran
sche jager te Frankfort was gemolesteerd,
aan de stad een boete opgelegd van itien rij
wielen, tien revolvers en 10.000 mark in goud,
welke gisteravond in handen der Franschen
moesten zijn. Een protest der stad bleef
vruchteloos. Blijkbaar op aandrang der En
gelsche regeering is echter deze boete kwijt
gescholden en zouden de zwarte troepen uit
Frankfort worden teruggenomen.
Een Engelsche waarschuwing.
De „Daily News" schrijft: „Er is een groot
gevaar, dat bij de misverstanden en detail
geschillen, waartoe de Fransche bezetting
der Duitsche steden aanleiding heeft gege
ven, het essentieele feit, dat aan die geschil
len ten grondslag ligt, uit "het oog zal wor
den verloren tot inderdaad de tijd komt,
waarin het in den vorm van een onherstel
bare ramp allen duidelijk zal worden. Dit
essentieele feit ls niet of Duitschland het
verdrag heeft geschonden, of, zoo ja, Frank
rijk de beste en verstandigste maatregelen
neemt met het oog op den toestand, zelfs niet
of de bezetting van Europeesche steden door
zwarte troepen ln eenigerlei omstandigheid
kan worden gerechtvaardigd (de „Daily
News" is over dit laatste feit verontwaar
digd). Maar het ls of en hoe Duitschland
industrieel en economisch op de been kan
worden geholpen. Tenzij en tot dit kan ge
schieden, zal Frankrijk steeds dieper zinken
in het economisch moeras, waarin het zich
sedert den wapenstilstand bevindt. Hooge
prijzen, met de daaraan verbonden ontevre
denheid, zullen ln dit land voortduren. In
Duitschland zelf zal de desorganisatie gelei
delijk tot volkomen anarchie worden. En het
ging te komen. Dit laatste bericht deed ons
opschrikken; wij zonden het deel van den
buit, dat aan het museum te Konstantinopel
toekwam, naar Wan, ontsloegen de werklie
den, en begaven ons op weg naar Mosoel
De zware bagage zou later volgen.
Wastan, Kharlis en Kochma vormen de
hoekpunten van een onregelmatigen drie
hoek. Wastan ligt tweemaal zoover van de
beide andëre plaatsen, als deze onderling
van elkaar. Wij zouden twee dagen noodig
hebben om Kochma te bereiken, en Evelyn
één etmaal, om ons daar te treffen. Bij
Koohma kwamen verscheidene wegen samen:
die van Wastan, een van Diabekr, een die
naar Mosoel leidt over Sart en Amadië, en
de hoofdverkeersweg, die noordwaarts naar
Erzeroem loopt. Kharlis ligt het dichtst bij
den laatsten.
Den Maandag van ons vertrek seinden
wij, dat Evelyn ons Woensdag te Kochma
mQest ontmoeten. Het antwoord kwam on
middellijk:
„Was van plan E. Ln elk geval naar
Kochma te brengen. Toestand hier ernstig.
Kent"
Wij konden 's nachts onmogelijk meer
dan tien mijl afleggen, daar wij in onze
haast om weg te komen, ons met een vrij
sleoht stel muildieren hadden moeten tevre
den stellen. Dinsdagmiddag maakten wij
halt ln een dorp, waar het laatste telegraaf
station vóór Kochma was en wilden opnieuw
seinen.
Na eenige vruchtelooze pogingen, trok de
Laze, die het toestel bediende, verlegen aan
zijn vetachtige haarvlechten. Er was iets
niet in orde met het noorden. Dit werd be
vestigd door een bericht, dat Kochma. seinde
vooruitzicht op onrust ln het oosten zal ern
stiger worden als de westelijke barrière
hiertegen in puin valt.
Over de feiten kan er waarlik geen ver
schil van meening zijnDe welvaart, wel
licht het voortbestaan van Euro-pa, hangt af
van de reconstructie in een of anderen vorm
van een stabiel Duitschland. Dat is het eenige
onmiddellijke doel, waarop gezonde politiek
het streven der geallieerden zou moeten
ten. Het moge waar zijn, dat het militairisme
in Duitschland niet dood is, dat de regeering
van Mtlller, gelijk de vorige, zwak en onbe
voegd is, misschien de dupe of de prooi van
militaristische intriges. De taak van de ge
allieerden is om een volksregeering te steu
nen en haar van zulke tyrannie te bevrijden.
Dat kan niet geschieden met geweld. Het
eenige gevolg hiervan zou zijn de versterking
der militaire elementen. Er is geen andere
weg, die hoop kan geven, dan de weg der
aanmoediging. Maak het duidelijk, dat een
hervormd Duitschland zal worden voorzien
van de zoo dringend noodige levensmidde
len en van het noodige kapitaal, dat het on
middellijk tot een waren Volkenbond zal
worden toegelaten on Duitschland zal worden
hervormd. Maar bedreigingen en geweld
tegenover een stervende zijn nutteloos. Hij
zal alleen een weinig spoediger sterven.
VEREENIGDE STATEN EN
FRANKRIJK.
Naar de^.Temps" verzekert, is geen enkele
officieele mededeeling ontvangen van de
Vereenigde Staten, waarbij de bezetting van
de steden aan de Main wordt afgekeurd. De
gedachtenwisseling tusschen Parijs en Wash
ington duren voort. De Amerikaansche re
geering blijft op het standpunt staan, dat het
de zaak van Duitschland is, de orde aan de
Ruhr te herstellen. Zij meent, dat Frankrijk
slechts, indien het zeer ernstige redenen
heeft, zijn troepen op den rechter-Rijnoever
kan laten oprukken. Zij verzoekt de redenen
te mogen vernemen, welke de Fransche re
geering daarbij hebben geleid. De Fransche
regeering heeft nog geen enkele nota uit
Rome ontvangen. Wat de houding der Ja:
panscho regeering betreft, schijnt het, dat
de minister van Buitenlandsche Zaken te
Tokio in een onderhoud met den Franschen
gezant verklaard heeft, dat de Japansebe
regeering geen enkel bezwaar maakt tegen
de bezetting van den rechter-Rijnoever.
Ingezonden mededeeling.
Oorzaken en behandeling
van «zeem.
Eczeem ls dikwijls te wijten aan bloedar
moede, lichamelijke of geestelijke inspan
ning. Ook kan het een gevolg zijn van be
smetting, het voortdurend omgaan met natte
of droge waren in winkel of werkplaats, of
overgevoeligheid voor buitengewone warmte
of kou.
De behandeling eischt veel zorg en zinde
lijkheid. De lijder dient eenvoudige, voed
zame spijzen te gebruiken en vooral zwaar
voedsel en alcohol te vermijden. Geregelde
stoelgang is noodzakelijk; verstopping ver
ergert de kwaal.
Tot beteugeling der ontsteking en om de
last van eczeem te doen verdwijnen, bestaat
niets beters dan Foster's zalf. Deze verdrijft
de prikkeling en de geneigdheid om de aan
gedane plaatsen te krabben.
Foster's zalf heeft een antiseptische, ver
zachtende en heelende werking, droogt niet
te spoedig op, laat zich niet te gemakkelijk
afvegen en dringt tot op iedere aangedane
plek door.
Deze zalf is zeer succesvol bij alle Jeuken
de huidkwalen en heeft tal van hardnekkige
en langdurige gevallen genezen. Zij is ook
een uitstekend geneesmiddel voor aambeien.
Foster's Zalf Get op den juisten naam) is
te Den Helder verkrijgbaar bij A. ten Kloos
ter, Keizerstraat 08, 1.75 per dooa
Er was ln Kharlis Iets vreeselijka gebeurd,
en Evelyn was daar! Wij vroegen om nadere
bijzonderheden. Dit werd ons geantwoord:
„Gadarwand in opstand; heeft toegangs
wegen tot Kharlis bezet. Zoo Allah wil, en
wegen niet te slecht, zullen troepen binnen
een week hier zijn. Raoef Pasja."
In een week kan heel wat gebeuren. Dien
dag kwamen wij niet verder. Een reiziger
van Kochma bracht slecht nieuws betreffen
de den toestand van den weg. Deze liep over
heuvels, en daar lag de sneeuw voeten hoog.
De muildierdrijvers staakten. „Ya, Effen-
dim,'* jammerden zij, „y*Allah, onze prach
tige muildieren zullen bevriezen, wij zullen
van koude sterven, onze kinderen zullen
weezen worden, de moeders onzer kinde
ren
In dien stijl ging het voort, drie uren lang.
terwijl Papa met zijn tong, en de militairen
hen met den platten kant van hun sabel tot
andere gedachten trachtten te brengen.
Sleohta het antwoord op een beroep, dat wij
telegraphiach op den provlnele-oommlssaris
van Wan deden, was in staat hun ontzag in
te boezemen; toen dat gekomen wa9, stemden
zij toe. Ongelukkig was nu het donker reeds
ingevallen, en daar zfl de muildieren bij hel
begin van de moeilijkheden hadden afgela
den, was onze bagage in een hopelooze ver
warring. Voor dezen nacht zaten we vast.