NIEUWSBLAD VOOR
HELPER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BLAUWE IML-MIK
I. GRUNWALD,
No. 5244
WOENSDAG 12 MEI 1920
48© JAARGANG
FEUILLETON.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- n Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVERC. DE BOER Jr„ HELDER
GROOTE VOORRAAD
COURANT
ABONNEMENTEN BIJ VOORUITBETALING:
Hddenche Ct. per 3 mnd. fl 40 franco per poet f 1.60. Buitenland f 2.40
Zondagsblad 0.57o 65 1 05
Modeblad 0.95"t j.05! 1 30
Losse nummers der Courant 4 ct.
HET SOOIALISATIEBAPPORT
DER 8. D. A. P.
V.
Het Rapport verdeelt het vierde hoofdstuk
van het Eerste deel, „De organisatie van het
gesocialiseerde bedrijf', in vier onderdee-
len, -waarvan A. het principe der Eigen
domsregeling en doel der Pro
ductie vooraf uiteenzet.
Het doel is niet, zoo als oppervlakkigen
dikwijls beweren: „de mijn, de fabriek, de
grond aan de arbeiders, daarin of daarop
werkzaam", maar de productiemiddelen aan
de gemeenschap. Van arbeiderszijde wordt
n.1. dikwijls de fout begaan, om te meenen,
alleen met hun toevalligen werkgever te ma
ken te hebben. Als zij die maar baas zijn, is
't klaar, denken zij en hoe dat gaat, daarover
bekommeren velen zicii niet.
Die echter in de Maatschappij werkt,
behartigt een nog veel grooter belang
dan dat dee werkgevers alleen, en wel het
belang der verbruikers, welke groep
nu eenmaal niet alleen uit de „kapitalisten"
bestaat, integendeel, overwegend uit hun
eigen lot- en klassegenooten.
De eisch van „de mijn of de fabriek aan
de arbeiders" zou dan ook slechts een ver
plaatsing van particulier bezit zijn, zooals
Rusland dan ook wel hee'ft bewezen, met
bovendien het nadeel van ondoelmatige
leiding.
Men mag zoo iets van alles noemen, als
men het in vredesnaam maar geen „socia
lisme" heet.
Het socialisme dankt er voor, en heeft
ook nooit bedoeld, inplaats van het kapitalis
tische dictatoriaat dat van allerlei willekeu
rige groepen arbeiders te stellen.
De ruil zou zeer in 't nadeel van de pro
ductie, van de maatschappij en voornamelijk
van de arbeiders zelf zijn.
„Het doel der exploitatie der gesociali
seerde bedrijven is zoo goed en zoo goed
koop mogelijk in de behoeften der gemeen
schap te voorzien, doch niet hen, die er in
werkzaam zijn, te bevoordeelen op kosten
der gemeenschap.
Al naar gelang van den aard van het te
socialiseeren bedrijf zal het eigendom
lokaal (Gemeente(n)), regionaal (Provin
cie(s)), nationaal (Rijk) moeten zijn, in de
verdere toekomst in meerdere gevallen
ook internationaal, terwijl soms ook het
eigendom in handen der verbruikscoöpe
raties kan liggen."
zegt het Rapport hier en wij onderschrijven
dit volkomen.
Onder B. bespreekt het verder de „Inrich
ting van het Bedrijf'.
„De fundamenteels gedachte, waarvan
bij de inrichting van het bedrijf behoort
uitgegaan te worden, is dat het gesociali
seerde bedrijf als zelfstandige eenheid
moet geconstitueerd worden, en los van
politieke inmenging moet trachten zijn
doel, n.1. zoo goed en zoo goedkoop moge
lijk voor de gemeenschap te produceeren,
te bereiken. Alle bureaucratie en stroeve
ambtenarij moeten zoo sterk mogelijk ge
weerd worden. Bevordering moet niet auto
matisch naar anciënniteit, maar veelal bij
keuze geschieden. De meest soepele en
nuttige inrichting van het bedrijf moet in
alles op den voorgrond staan."
De politieke vertegenwoordigende licha
men behooren alleen de opperste oontröle
uit te oefenen. Loon- en prijs bepalin
gen behooren niet tot hunne be
voegdheid. Zij hebben zich er trouwens
altijd ongeschikt voor betoond.
„De algemeene bedrijfspolitiek behoort
te worden aangegeven en het toezicht op
de Direktie te worden uitgeoefend door
een „Raad van Beheer en Toezicht" (in een
naamlooze vennootschap dus een Raad van
Commissarissen), door het betreffende
orgaan der gemeenschap (voor rijksbedrij-
ven dus de volksvertegenwoordiging op
door
JESSIE DOUGLAS KERRUISH,
voor Nederland bewerkt door
L. ALETRINO.
26)
Zij stond voor een moeilijk dilemna. De
voornaamste vrouw van een deftig Turksch
huis is de „Khanoum Effen'" of Mevrouw
par excellenoe, en zij, die op de hoogte zijn
van de eischen der Oostersche etiquette, zul
len zich gemakkelijk kunnen indenken, hoe
moeilijk de keuze voor Lailah Khanoum
moest zijn: öf tegenover gasten de honneurs
doen waarnemen door een plaatsvervangend
hoofd der huiehouding, öf een voornaam
persoon uit haar slaap wekken. Ik verzocht
haar dan ook, de Khanoum Effen met te
storen.
Zichtbaar opgelucht, deelde zij me toen
mede, dat de Khanoum Effen' de grootmoe
der van den Beg was zijn stiefgrootmoe-
der zou ik gezegd hebben de jongste en
eenig overlevende weduwe van den vorigen
Beg, Ischaryar's vader. „En ik wek haar niet
gaarne," voegde zij er aan toe. Zij heeft wit
haar, en is al zoo oud bijna veertig."
Bij deze woorden keerde de Beg terug. Na
ons aan zijn vrouw voorgesteld te hebben,
jva8 hij namelijk weer naar de gemeenschap
pelijke zaal gegaan. Er was geen tweede ge
zicht voor noodig, om thans te weten, dat de
spion van Gadarwand, die hier reeds was
Bureau: Koningstraat '29 - Interc. Telefoon 50
Post-Girorekening No 16066.
ADVERTENTIE N.
20 ct. p. regel (gal)ard). Ingei. mededeelinpen (kolombr. als redact, tekst) 60 ct.
Kleine advert. (gevr.. te koop, te huur) v. 1 tot 4 regels 50 ct.. elke regel meer 10
ct. bl) vooruitb. (adresBur. v. d. bl. en met br onder nr. 10 ct. p advert. extra).
Bew.-exempl. 3' ct. Adv. op bep. aangew pl. worden 25 hooger berekend.
pol
het
voordracht van den betreffenden minister)
te benoemen.
In dezen Raad behooren o. m. de ver
schillende bij het bedrijfsleven betrokken
groepen van personen, die dus uit den
aard der zaak minstens eenigermate des
kundig zijn, vertegenwoordigd te zijn; zoo
b.v. technici, ambtenaren en arbeiders. Zij
dienen zich echter niet in het bijzonder
door de belangen dezer groepen, doch door
het algemeen belang te doen leiden. Verder
moeten in dezen Raad vertegenwoordigers
der gemeenschap (uit den aard der zaak
zullen dit meestal leden der volksvertegen
woordiging zijn) en der gxoot-konsumen-
ten, indien daarvoor uit den aard van het
bedrijf aanleiding bestaat, zitting hebben.
Waar deze Raad o. m. de kontröle over het
bedrijf uitoefent, spreekt het van zelf, dat
geen der leden werkzaam ln het bedrijf
zelf mag zijn.
De leden van dezen Raad, waaraan de
ilitieke vertegenwoordigende lichamen
.et fceheer en de dagelijkflche kontröle
overdragen, behooren door deze lichamen
benoemd te worden, doch het is gewenscht,
dat zulks geschiedt op voordracht van den
betreffenden minister, die over deze keuze
geacht kan worden het beste te kunnen
oordeelen. Aan de betrokken vakvereni
gingen (ook aan de organisaties van kon-
sumenten, voorzoover deize bestaan), be
hoort en reht van verdracht toegekend
te worden. Geeft men den vakverenigin
gen het reht zelf leden te benoemen, dan
zouden de groepsbelangen in dezen die der
gemenschap kunnen overschaduwen, het
welk met de leidende gedachte van dit
rapport, volgens welke steeds de belangen
van het geheel boven die van de deelen
moeten gaan, in strijd is."
Het rapport windt er, zooals men ziet,
geen doekjes om. Elk persoonlijk of groeps
belang, zooals dit altijd óók noodwendig door
de vakvereeniging moet worden behartigd,
blijft buiten de directe bedrijfsleiding. Het
gemeenschapsbedrijf heeft de zorg voor de
gemeenschappelijke belangen, die vèr uit
gaan boven die van willekeurige groepen.
Het bedrijf moet voorts in zijn beheer de
noodige soepelheid bezitten. De Raad van
Toezicht mag dus niet te veel knellen.
„Hoewel de Raad in het bedrijf dua een
belangrijke positie inneemt, dient er voor
gezorgd te worden, dat de Direkteuren
niet in hun initiatief beperkt wórden, hun
verantwoordelijkheidsgevoel niet vermin
dert en zij dus geen ambtenaren worden,
die in een bureaukratischen sleur leven
en tevreden zijn. Doet men anders, dan be
nadeelt men het bedrijf op gevoelige wijze
en staat te vreezen, dat overigens voor
hun taak bêrekende personen zullen wei
geren zich beschikbaar te stellen",
zegt het rapport hieromtrent.
In de bespreking over O.: „D e positie
van het personeel" wordt, zooals wel
verwacht zal worden, met beslistheid het z.g.
„Radenstelsel" afgewezen.
Ook hier zegt het rapport zal met de eco
nomische ontwikkeling de opvoeding der
arbeiders naar mede-beheer geleidelijk
gaan en de vakvereenigingen zijn de licha
men, die deze opvoeding moeten bewerkstel
ligen.
De arbeidsvoorwaarden moeten, buiten de
politieke lichamen, door de bedrijfsleiding
in overleg met de vakvereenigingen worden
geregeld.
„Instelling van vaste bemiddelings-kom-
missies e.d. ter vermijding van bedrijfs-
stilstand door werkstaking is noodzakelijk.
Indien deze in strijd met het moreele recht
toch mocht uitbreken, dient de ge
meenschap over de middelen
te beschikken zich daartegen
teverweren."
Wij onderstreepten een deel der laatste
zin. In het gemeenschapsbedrijf zal dus tegen
onredelijke stilstand van het bedrijf door
staking moeten worden opgetreden.
aangekomen voor ons, en voor de wind was
gedraaid, hem volledig over ons had inge
licht Toen wij binnenkwamen, had hij be
proefd zich te verbergen achter een Pers,
die de helft grooter was dan hij.
Het verhaal, dat de Koerd van ons deed,
en dat in Moesjat reeds niet weinig was op
gesierd voor het zijn oor bereikte, had bij
het vertellen door den eersten Oosterling
aan den anderen, niets van zijn lengte inge
boet. Wij vernamen dan ook van Lailah
Khanoum, dat wij kleindochters van Sultana
(Victoria waren, en dat ik Abdoel Hamid be
loofd had, hem te huwen, wanneer zijn rijk
pi ij zou aanstaan, waardoor ik nu een inspec
tiereis maakte. Wij deden geen moeite, het
relaas te rectificeeren. Zooals het nu was,
had het den eerbied van den Beg voor ons
nog doen toenemen.
Hij verklaarde, dat het hem leed deed, dat
Kharlis in gevaar verkeerde, en vroeg naar
bijzonderheden, daar het lang geleden was,
dat men in Kalmaru nieuws uit het westen
had gehad. Ik bracht hem met enkele woor
den op de hoogte, en vervolgde: „En gij, Beg
Effenzijt een Yosbashi der hamidiel"
Hij sloeg de oogen neer. „Kharlis ligt bui
ten de grenzen van mijn gezag, Khanoum
Effen'."
„De belegeraars zijn van Gadarwand,"
zeide ik. „Is het waar, wat u in Stamboel mij
zeide, dat uw stam meer was dan een hand
vol mannen, ja, dat hij zelfs een veete tegen
een anderen sterken stam kon volhouden?"
„Wij naderen den tijd van Allah's jaarlijk-
schen wapenstilstand, Khanoum."
Ik voelde, dat hij mij wilde ontwijken, en
hij mij er alleen aan herinnerde, dat de
sneeuw weldra aan alle krijgsbedrijven een
eind zou maken, omdat hij de Gadarwanders
Ingezonden mededeeling.
CONFECTIE-
AFDEELING.
Wij verstaan dat zeer goed. In het gesocia
liseerde bedrijf werkt men voor de gemeen
schap. Zucht op persoonlijk: winstbejag is
uitgesloten. Maatregelen tot overleg en mede-
zeggingschap zullen er voldoende zijn; doch
verschil van meening kan toch onvermijde
lijk blijken.
Evenals in de organisatie zal dan de leiding
van het bedrijf de beslissing moeten hebben,
tenzij er reden tot bemiddeling is.
Maar Indien dit alles niet helpt, dan is
een staking een aanslag op de gemeen
schap, die door haar niet kan worden ge
duld.
Er zal in vele arbeidershoofden nog wel
een en ander moeten veranderen, vóór zij
dit óók zoo zien.
Maar indien zij de Socialisatie willen, dan
zijn dit toch de onvermijdelijke consequen
ties.
Elven duidelijk is het rapport over Rege
ling van de loonbepaling.
Behoud van den loonvorm tot in af-
zienharen tijd is noodzakelijk. Immers,
bij de socialisatie dient uitgegaan te wor
den van het mensohelijk karakter, zooals
dit zich onder de bestaande omstandighe
den gevormd heeft, en niet zooals men
verwacht dat -het worden zal. Opvoeding
en scholing van degenen, die in gesocia
liseerde en daarmede in dit opzicht gelijk
te stellen bedrijven werkzaam zijn, tot
ijverige, plichtsgetrouwe medewerkers is
geboden. Van de resultaten hier
van zal afhangen of en in hoe
verre de prikkel van het eigen
belang door een van moreelen
aard kan vervangen worden.
Het loon behoort in overeenstemming
te zijn met de prestatie. Invoering van
een passenden venn van stukwerk (ook
groepsstukwerk) is, waar mogelijk, ge
wenscht, mits een minimumloon -bij be
hoorlijke, d.w:z. gemiddelde prestatie ge
waarborgd is, en zorg wordt gedragen dat
het niet tot overmatige inspanning voert
(maximum-prestatie). Stukloon ia èn voor
het bedrijf èn voor den arbeider onder
deze voorwaarden voordeelig en geeft
hem een grooter mate van vrijheid. Even
eens is geboden de produktiviteitever-
hoogende elementen uit de systemen van
modern bedrijfsbeheer over te nemen,
voorzoover deze geen roofbouw op den
arbeid vormen. Immers van de verhoog
de produktiviteit van den arbeid hangt
voor een groot deel het welslagen der so
cialisatie af.
De. billijkheid, alsook de
noodizak el ijkheld om uitste
kende krachten als bedrijfs
leiders aan te stellen, brengen
met zich mede dat deze onbe
krompen gesalarieerd worden.
Uit de praktijk der gemeentebedrijven
e.d. is reeds aannemelijk gemaakt dat tan
tièmes e.d. niet noodzakelijk zullen zijn,
daar deze door moreele faktoren ruim
schoots vervangen worden."
Ziehier dus het groote twijfelpunt. Zul
len de prikkels van moreelen aard die van
het eigenbelang kunnen verdringen?
Wil men „Socialisatie" dan zal het moe
ten. Maar overtuigd ls de Oommissie toch
zelf niet, waar zij „stukloon" toch onvermij
delijk acht, een vorm van loonbepaling, die
op het prikkelen van het eigenbelang ge
richt is.
Dit geldt natuurlijk den overgangstijd.
Naar gelang de socialisatie voortschrijdt,
niet wilde aanvallen, juist nu zij christenen
bestookten, uit vrees, dat de padisjah mocht
denken, dat hij de laatsten begunstigde.
Daarop had men in Gadarwand blijkbaar ge
rekend. Ik zag mij gedwongen, mijn laatste
troef uit te spelen.
Evelyn was meer een novum voor de vrou
wen dan ik, wij hadden dan ook onopgemerkt
staan praten, terwijl zij zich met haar bezig
hielden. „Lailah Khanoum Ischaryar Beg
en ik spraken over veeten," zeide ik luide.
„Waart gij in Kalmaru in de dagen, dat de
Gadarwanders het hebben aangevallen?"
„Zeer zeker, Khanoum," haar oogen
schitterden „het getal mijner vingers was
toen het getal mijner jaren; het gebeurde
twee keer zooveel jaar geleden, en alles her
inner ik mij nog! Als de Khanoum Effen' er
toen niet geweest was, leefden wij nu geen
van allen meer."
„Inderdaad?" vroeg ik belangstellend.
„Zeker. Het meerendeel onzer mannen
was afwezig; zij waren vertrokken op een
tocht naar het noorden en hadden de ouden,
de vrouwen en de kinderen hier achterge
laten. Toen, op het midden van den dag,
kwam de Khanoum Effen' het fort binnen
snellen, en schreeuwde ons toe: „Vrouwen,
kinderen en grijsaards! Allah heeft mij ge
zonden om u te zeggen, dat de Gadarwanders
een aanval op u zullen doen!"
„Wij spraken sprakeloos van schrik, en
wisten niet wat te doen. Zij bracht ons allen
samen binnen het fort, en sloot de poorten.
En, bij Allah! hoe wist ze ons moed te geven!
Kokend lood, kokend water en gloeiende
steenen waren onze voornaamste wapenen,
maar wij hadden ook nog enkele geweren en
we hadden haar! YAllah, wij gehoor
zaamden haar, als was zij de Beg zelf ge-
moet, in de gedachtengang der Oommissie,
die prikkel op den duur gemist kunnen
worden.
Onder dit gedeelte wordt voorts nog ge
handeld over de „Medezeggenschap van het
Personeel" en de „Rechtspositie der ar
beiders".
GedaCht wordt aan een stelsel van
Groepsraden, gevormd uit de verschillende
personeelsgroepen, die geregeld met de
Directie overleg plegen. Hun taak zou o.m.
zijn:
lo. In samenwerking met de betreffen
de vakvereenigingen kontrole uit te oefe
nen op het naleven der overeengekomen
arbeidsvoorwaarden.
2o. In samenwerking met de Axbelds-
inspektie kontrole uit te oefenen op de
veiligheidsmaatregelen e.d.
3o. Het bij de bedrijfsleiding ter sprake
brengen van wenschen, de arbeidsver
houdingen betreffende, doch alleen voor
zoover deze liggen binnen de grenzen
der overeengekomen arbeidsvoorwaar
den, zoo bijv. maatregelen van veiligheid,
hygiëne en algemeen gerief.
4o. Het geven van advies hij het vast
stellen van prestatienormen, de indeeling
der arbeiders bij de verschillende werk
zaamheden e.d."
Uit die groepsraden moet dan een Per-
soneelsraad worden gevormd. Hierover zegt
het Rapport de volgende verstandige woor
den:
„Bij de samenstelling hiervan zal niet
alleen op de getalsterkte van een groep
gelet worden, doch ook op haar kwalita
tieve positie in het Bedrijf. Waar door de
regeerende klassen de beteekenis van
den handenarbeid vaak veel te gering
wordt geschat, dient men qr voor te wa
ken niet in hét andere uiterste te verval
len en handenarbeid met hersenarbeid
gelijk te stellen.
Tot de taak van den Personeelraad be
hoort o.m. het geven van advies over wij
zigingen in de arbeidsregeling in het al
gemeen, over opvoering en verbetering
van de produktiviteit e.d., welke de be
drijfsleiding verplicht is te zijner ken
nis te brengen."
Het geheel der gesocialiseerde bedrijven
staat onder „De Algemeene Economische
Raad", waarover Punt D van dit hoofdstuk
handelt, tot wiens taak o.m. behoort:
„le. algemeene regels voor 'bedrijfsbe
heer (bijv. afschrijving en reserveering)
te ontwerpen;
2e. het initiatief te nemen tot de stich
ting van instituten ter systematische ver
betering der techniek;
3e. in overleg met de betreffende vak
vereenigingen voldoende overeenstem
ming in de arbeidsvoorwaarden voor het
personeel in de verschillende gesociali
seerde bedrijven te brengen;
4e. advies uit te brengen, hetzij ge
vraagd of op eigen initiatief over de
vraag welke bedrijven voor socialisatie
verder in aanmerking komen;
5e. in overleg en samenwerking met
dergelijke organen in andere landen te
treden, mede ten einde de internationale
socialisatie voor te bereiden van bedrijfs
takken, die daarvoor aangewezen zijn;
6e. aanwijzingen te geven ten aanzien
van de verdeeling der produktie voor het
binnenland en voor den uitvoer."
Dit radenstelsel, dat dus niet is, naar het
Russisch model, de vervanger der bedrijfs
leiding, maar naast en in overleg daarmeé
optreedt, mag:
„ln geen geval voor het per
soneel een middel zijn, om te
trachten zich bijzondere voor-
deelen te v ersohaf f en, noch de
bedrijfsleiding in haar initia
tief beperken, nooh haar ver
antwoordelijkheidsgevoel ver
minderen."
zegt het Rapport ten overvloede.
weest. Ais helden weerden zich allen! En zij
zelf stond op het dak. Allah alleen weet hoe-
velen zij versloeg, vóór het pistool van een
onzer jongens, toen hij dood naast haar neer
viel, ontplofte, en de vlam haar het gelaat
ea de oogen verbrandde. En toen zij niet
meer zien kon, vuurde zij ons met woorden
aan, zoodat wij het fort behielden, totdat ein
delijk de belegeraars zich terugtrokken uit
angst, dat onze mannen konden terugkeeren
/en hen onverwachts aanvallen."
„Ja, ik hoorde dat verhaal gedeeltelijk in
Moesjat," knikte ik. „En heeft de veete sedert
voortgeduurd, twintig jaar lang? Wat is er
gedaan om de Gadarwanders voor dien aan
val te straffen?"
Ik wendde mij met de vraag tot den Beg.
Lailah sprak voort met Evelyn. „Heel Koer-
distan bespotte de /Gadarwanders, dat zij
door vrouwen, kinderen en oude mannen
werden verdreven," antwoordde Ischaryar.
Ik knikte.
„Ja, ja, maar ik dacht, dat gij Koerden
muzelmannen waart. Is de wet der weder
vergelding in Koerdistan afgeschaft?"
Hij keek mij verbijsterd aan. „Het is een
zeer juiste wet," ging ik peinzend voort. „Zij
luidt, als mijn geheugen mij niet bedriegt:
„leven om leven, oog om oog, en aanval op
onbeschermde dorpen om aanval op onbe
schermde dorpen". Is het niet zoo, Beg
Effen'?"
Ischaryar had dit nooit alles zelf bedacht.
Hij was verre van slim. Bij mijn woorden
grijnsde hij bijna onmerkbaar.
(Wordt vervolgd).
En hiermede is het Eerste Deel van het
Rapport doorloopen.
In het Tweede deel worden de afzonder
lijke bedrijven aan uitvoerige beschouwin
gen onderworpen, die den grondslag voor
de belangwekkende principes in Deel I heb
ben gevormd en ten slotte de in Deel III
opgenomen Conclusies hebben voortge
bracht.
Plaatsruimte weerhoudt ons, om de vele
belangrijke feiten en cijfers in dit tweede
deel aan eene bespreking te onderwerpen.
Wij moeten den lezers hier naar het Rap
port zelf verwijzen.
In een Slotartikel zullen wij dus de be
langrijke „Conclusies" de revue laten
passeeren.
Helder, 8/5 *20. A
PLAATSELIJK NIEUWS.
Te Amsterdam slaagde voor de exa
mens Bouwk.-opzichter en Bouwk.-teeke-
naar, onze vroegere plaatsgenoot den heer
J. O. Dop.
Onze plaatsgenoot, de heer W. Krjjnen,
oud-leerling Zeevaartschool alhier, slaagde
te Rotterdam voor het examen ter verkrij
ging van het Rijkscertificaat voor Radio-
telegrafist.
De heer Krijnen is een leerling van de
Opleidingsschool voor Radio-telegrafisten,
Van Hogendorpstraat, Helder.
Zeepost naar Oost- en West-Indlë.
De directeur van het postkantoor Amster
dam brengt ter kennis, dat brievenmalen zul
len worden verzonden naar N. O. Indië per
stoomschip „J. P. Coen" van de Mij. Neder
land. Het zeeposttarief is op deze zendingen
van toepassing. Laatste buslichting ten
hoofdpostkantore A'dam 14 Mei 5 uur 's mid
dags, aanteekening tot 3 uur 's middags; voor
groote partijen drukwerk aanmerkelijk vroe
ger.
Postpakketten voor N. O. Indië en Egypte
met deze gelegenheid te verzenden kunnen
worden aangeboden tot 14 Mei 2 uur 's mid
dags.
Voor de zeepost naar West-Indië per
stoomschip „Oranje Nassau" van den K. W.
I. Maildienst .kunnen tot denzelfden tijd als
hierboven genoemd, stukken worden gepost.
Hr. Ms. „Zeeland".
Hr. Ms. „Zeeland" is gisterochtend 8 uur
Catherinepoint gepasseerd. Alles wel aan
boord.
De „Tromp" en „Hertog Hendrik" ln Japan.
„Eastern Service" seint (Ld. 6 Mei uit
Tokio:
De Nederlandsche oorlogsschepen „Tromp"
en „Hertog Hendrik" zijn allerhartelijkst
ontvangen.
De états-major werd een feestmaal aan
geboden door den Japanschen Marinestaf.
Vandaag staat een schitterend tuinfeest
op het program, aangeboden door de Ver-
eenlging tot bevordering der toenadering
tusschen Japan en Nederland.
Bij officieren en manschappen is er maar
één roep over de ontvangst. De matrozen
mogen b.v. van de tram gratis gebruik ma
ken en hebben vrijen toegang tot de bios-
oopen.
Men schrijft ons
Gisteren 11 Mei 1920 des middags ten 12 uur
werd door de leden van de Politievereeniging
alhier grafwaarts geleid de gepenslonneerde
Brigadier van Politie G. Arends.
De begrafenisstoet maakte een diepen Indruk
door grooten eenvoud en diepen ernst.
Op het graf werd door den Voorzitter van
de Politievereeniging den Brigadier Van der
Wedden enkele woorden aan de nagedachtenis
van den overledene gewijd en in herinnering
gebracht de moeilijke tijd, welken»de Politie
tot voor eenige jaren geleden doorleefde in
deze gemeente, toen de danshuizen, ontucht
en drankmisbruik welig tierden en ernstige
vechtpartijen aan de orde van den dag waren
de overgangsperiode door wetswijzigingen
tengevolge waarvan door buitengewone in
spanning van de politie binnen betrekkelijk
kort tijdsverloop het succes mocht worden
behaald, dat de gemeenschap van dezen poel
van ongerechtigheid was bevrijdde onver
mijdelijke gevolgen van dit zenuwmoordend
politiewerk met als resultaat dat de overledene
evenals alle tot nu toe gepensionneerde politie
mannen, vóór zijnen tij*! met een geschokt
zenuwgestel moest worden afgekeurd.
Spreker sprak de hoop uit, dat het de familie
en vooral de weduwe eenige troost zoude zijn
te weten, dat haar echtgenoot ook door zijne
oud-Collega's niet was vergeten en ook door
de jonge politiemannen werd herdacht.
Vereenlging van Huisvrouwen.
Gaarne vestigen wij de aandacht op de
hedenavond plaatshebbende lezing met
lichtbeelden, in het Militair Tehuis over mo
derne woningbouw en -inrichting, en ver
wijzen belangstellenden naar de in dit num
mer opgenomen advertentie.
Blauwe Week.
Evenals vorige Ja en heeft het Drank-
weer-Comité, samengesteld uit leden der
plaatselijke drankbestrijdersvereenigingen,
weder een z.g. „blauwe week" georganiseerd.
Een „blauwe week", gewijd aan Intensieve
propaganda voor geheel-onthouding.
Morgen (Hemelvaartsdag) vangt de Blau
we week aan met een fietstocht door de ge
meente, bij gunstig weer naar Huisduinen.
Afrit van het Stationsplein om 3 uur. Als
i—
