NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS. TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Eerste Blad. GOEDKOOP REIZEN PER BOOT. BELLEVUE" No. 5260 ZATERDAG 19 JUNI 1920 48e JAARGANG Zij, die zich heden abonneeren op dit blad, ontvangen dit tot 1 Juli gratis. FEUILELTON. 4 maal per week van beide zijden. Informaties„ESONA". Binnenhaven 2a. HOTEL - CAFE - RESTAURANT BEZOEKT DE op ZONDAG 20 JUNI, JOH. PALA viool. ARiE D. v. d. WEG. piano. P. KRIJGER violoncel. Fa. M. J. SCHOUTEN. (Wordt vervolgd). heldersche courant ABONNEMENTEN BIJ V 0 0 R U1 T B ET A T 1 N C Heldersche Ct. per 3 mnd f 1 40 fro Zondagsblad 3 n #i,_frwlco P' P08t 16°- Buitenl. 2.40 Modeblad 0.65. 3 „0.57 3 0.95, n (i 105. Losse aummers der Courant 4 ct. 1.05 1.30 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIEN 20 ct. p. regel (gal jard). Ingez. meded. (kolombr. als redact, tekst) 60 ct. Kleine adv. (gevr., te koop, te huur) v. 14 reg. 50 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitb. (adresBur. v. d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bew.-ex. 3V»ct. Adv. op bep. aangew. pl. worden 25% hoog. ber. Op- en ondergang van Zon en Maan en tijd van hoogwater (Texel). (Zomertijd.) Maan Zon Hoogwater Juni. op: ond.: op: ond.: v.m.:n.m.. Zondag 20 m. 9.46 a. 11.39 4.39 9.2411.4012.20 Maand. 21 11.3 12.3 4.38 9.2512.30 1.— Dinsdag 22 12.18 12.26 4.38 9.25 1.15 1.20 Woensd.23 1.30 12.48 4.39 9.25 2.5 2.10 Dond.d. 24 2.38 1.—4.39 9.25 2.55 3.10 Vrijdag 25 3.46 1.13 4.39 9.25 4.0 4.10 Zaterd. 26 4.50 1.39 4.40 9.24 5.0 5.15 DE KERMIS EN HARE VEREDELING. Een der gevolgen van den staat van oorlog, welke vanwege de mobilisatie over onze stad werd gedecreteerd, is geweest, dat de kermis na l9i4 niet meer geüouden is. Zoodoende zagen wij in de maand Juli der laatste vjjf jaren vanaf den buitenkant tot aan de Dijk- straat niet meer die lange rij van carousseis, kramen, tentjes en allerlei andere liefelijk heden, welke nu eenmaal onafscheidelijk bij een ouderwetsche kermis behooren en zoo' zeer in staat schijnen te zijn om een sugge^ reerenden invloed uit te oefenen op de veien, die zich volgens oud gebruik telkens weer opmaken tot de pret. Het kermis-houden is niet iets van den laatsten tijd, doch dateert reeds uit vroegere eeuwen. Vv anneer in de 15de en 16de eeuw en misschien ook al eerder, een kerk werd ingewijd, dan ging deze plechtigheid gepaard met allerlei feestelijkheden. En dan werd later jaarlijks op den datum dier inwijding een mis gehouden en bij „uitnemendheid met den naam van kerkmis bestempeld. De feeste lijkheden bleven echter niet bepaald tot het kerkelijke, want de groote volksmenigte, welke was saamgestroomd, bood weldra voor kooplieden, goochelaars, muzikanten, enz, een schoone gelegenheid om goede zaken te doen. Zoo ontstonden in de verschillende steden en dorpen, waar men gewoonlijk ron dom het kerkgebouw een ruim plein aantreft, geleidelijk de kermissen, waarvan de jaar markt het begin of het einde was, doch waar bij na verloop van jaren aan de kerkinwij ding niet meer gedacht werd. Wie tegen woordig een kermis ziet of meemaakt, merkt daarin dan ook totaal niets meer, dat aan iets kerkelijks of iets ernstigs herinnert, in tegen deel; de feestvierende menigte, welke daar veel geld besteedt aan een vermaak, een pret en een jool, welke in normale omstandigheden beneden haar waardigheid zijn, verontschul digt zich gemakkelijk met den goedkoopen dooddoener, dat het nu eenmaal kermis isl Zooals wij zoo straks reeds schreven, is het jaarlijksche volksfeest, dat kermis heet, na 1914 in de stad onzer inwoning niet meer ge houden. Dit feit was voor menigeen, die van oordeel is, dat ons volk zich wel op een am dere en betere wijze kan vermaken, een reden om te verwachten, dat ze nu wel voor goed van de baan zou zijn. Aan deze verwachting is echter de bodem ingeslagen, want in zijn vergadering van 21 Januari 1920 heeft de Raad onzer Gemeente met 12 tegen 5 stem men besloten, dat de kermis wèl weer ge houden zal worden. Dat dit besluit met zoo groote meerderheid genomen is, heeft zijn verschillende redenen gehad. Overwegingen van stoffelijken aard waren ook hier niet vreemd. Met het oog op door JESSIE DOUGLAS KERRUISH, voor Nederland bewerkt door L. ALETRINO. 4"lzzedin zeide mij vaarwel en reed weg Mijn gastheer leidde mij naar het hoofdver- trek van zijn huis. Het lag half onder den grond, en geleek veel op een sohuur. De kaalheid ervan was eenigszins bedekt door de zware rookwolken, die een vuur, midden op den grond, afzond. Men moest er voort durend hoesten. Ik ging zitten op mijn samengerolden mantel, en vernam, dat mijn gezelschap eens twee Engelschen had gezien, en dat ze bij benadering wisten, hoe de Euro peanen er uit zagen. Langzamerhand werden ze vertrouwelijker: het was een treurig ver haal, dat ze mij deden. Het dorp werd telkens en telkens weer aangevallen door de vy al- wand Koerden, aan de andere zijde der heu vels, en de roovers hadden niet alleen den gaheelen wintervoorraad en het vee meege nomen, maar hadden zichzelf ook het genoe gen gegund van alle landbouwwerktuigen der dorpelingen een vuurtje te stoken. Zij verzochten mij, zoo mogelijk, het verhaal over te brengen aan den Engelschen consul te Wan, de eenige hoop destijds van de Chris tenen in Koerdistan, en deelden mij voorts mede, dat de overige dorpelingen nog niet terug waren van hun dagwerk, hetwelk be de finantiën toch achtte men de staangelden, geraamd tot een bedrag van 10 mille, voor onze gemeentekas niet te versmaden. En van evenveel invloed is misschien wel geweest de overweging, dat verscheiden neringdoenden, die zeer hooge belastingen moeten opbrengen en gedurende de laatste jaren de voordeelen van de kermis reeds misten, door de algeheele afschaffing te zeer zouden worden gedu peerd. Verklaarbaar is, dat er bij de hier be doelde categorie van burgers groote ontevre denheid ontstond, niet slechts vanwege het tijdelijk niet-doorgaan van het jaarlijksche volksfeest, doch vooral omdat terzelfder tijd met toestemming der autoriteit wèl zooge naamde partiëele kermissen werden gehou den, waardoor veel geld uit de gemeente werd gehaald en waarbij niet minder allerlei tooneelen van ongerechtigheid te aanschou wen vielen. En dat het niet alleen onze neringdoenden zijn, die de grove onbillijk heid van een dergelijke inconsequentie ter dege hebben gevoeld, is o. a. duidelijk ge bleken uit een fel debat, de vorige week ge voerd in den Haarlemschen Raad. Te Haar lem toch is de kermis definitief afgeschaft. Maar nu hebben B. en W. aan Benner ver gunning verleend om op een gemeente-ter rein een caroussel, een aangebouwde cake walk en een vliegschuitjesmolen te mogen plaatsen tegen betaling van 5000 gulden staangeld. Sommige raadsleden zagen hierin, en zeker niet geheel ten onrechte, een weder- toelating van de afgeschafte kermis, wes halve zij een motie van afkeuring indienden, vergezeld gaande van het verzoek aan B. en W., om het gegeven verlof weer in te trek ken, Wel is deze motie weer ingetrokken, omdat het indienen van een motie van afkeu ring wel het uiterste is, dat men doen kan, doch dit neemt niet weg, dat de Raad zich met groote meerderheid van stemmen veree- nigde met eene andere motie, om uit te spre ken, dat de Raad voortaan behoorde gekend te worden in het verleenen van vergunningen voor dergelijke vermakelijkheden. Uit een en ander blqkt onzes inziens duidelijk genoeg, dat men ook elders het scheeve en onoiliijke heeft ingezien van het standpunt om aen eigen neringdoenden de voordeelen van een kermis te onthouden, doch onderwijl aan vreemden de gelegenheid te geven om met kermis-vermakelijküeden ruimschoots te ver dienen. Dat onze Raad in zijn vergadering van 21 Januari j.1. met een belangrijke meerderheid het besluit nam om de kermis wederom te laten doorgaan, heeft, meenen wij, behalve de bovengenoemde nog een andere reden gehad. Meerdere leden toch hebben des te gemak kelijker vóór gestemd, omdat dadelijk Dij het begin der beraadslagingen over dit onder werp de heer Schoeffelenberger met het voorstel kwam om gedurende de kermisweek den drankverkoop te verbieden, welk voorstel later met op drie na algemeene stemmen werd aangenomen. Wij hebben hier alzoo te doen met een poging om de natte kermis van vroeger om te zetten in een droge; om door een algemeen drankverbod allerlei uitspat tingen, ongerechtigheden en liederlijkheden, welke voor een groot deel op rekening van het „misbruik" kunnen worden geschreven, zooveel mogelijk tegen te gaan. Kortom, een poging tot veredeling van de oude ker mis, zooals ze tot heden altijd gevierd werd! Onze stad staat in dit streven volstrekt niet alleen, want op verscheiden plaatsen is een dergelijk algemeen drankverbod uitgevaar digd. De toekomst zal nu moeten leeren, ii> hoeverre er van genoemd verbod werkelijk invloed en kracht tot veredeling uitgaat. Ve len twijfelen aan een resultaat van eenige beteekenis, omdat zij verwachten, dat de echte kermisgangers zich straks langs allerlei wegen en omwegen toch wel sterken drank zullen weten te verschaffen, waardoor het misbruik dan nog wel eens erger dan ooit te voren zou kunnen worden. En al deelen wij deze verwachting niet, toch geven berichten van elders wel eenige reden om te twijfelen aan een goed resultaat. Zoo wordt b.v. uit Ingezonden mededeeling. stond in het zoeken van eikels, die, tot meel gemalen, bestemd waren, hen gedurende het koude jaargetijde op de been te houden. Zij boden mij ook eikelkoeken aan het eenige voedingsmiddel, waarop het dorp zich mocht beroemen en vertelden, dat reeds ver scheidene kinderen door voedselgebrek wa ren omgekomen. „En misschien komt er nog erger!" zuchtte de man. „Nimrod, van het Huis van Mar Si- meon is op ons vertoornd." En fluisterend verhaalden ze mij, wat eerst eenige jaren later met zekerheid bekend werd. Nimrod, broeder van Mar Simeon, wilde hoofd der kerk worden, en was begonnen een handige intrigue op touw te zetten; hij trachtte zich bij de Turken in de gunst te dringen en de Chaldeeuwsche bisschoppen en geestelijken zooveel mogelijk aan zijn zijde te krijgen. Hen die trouw bleven aan het wet tige hoofd der Christenen in het Oosten, wiens waardigheid erfelijk was, wist hij in twisten met de Mohammedaansche autoritei ten te verwikkelen. Kasja Sergius van Sliwa Klissia was trouw gebleven aan het werke lijke kerkhoofd, en leefde met zijn volgelin gen in voortdurende vrees, dat de afvalligen lem door een of anderen gemeenen streek n moeilijkheden zouden brengen. „De Turken gelooven thans, dat alle Chris tenen in Koerdistan zich wapenen voor een algemeenen opstand. Weet ge, wat in Erze- roem is voorgevallen?" Ik knikte bevestigend. Toen ter tijd, voor het gebeurde te Bitlis, Wan en Orfa, meende het volk de moorden op de Armeniërs, die volgden na de razzia voor wapens in de kerk te Erzeroem, reeds een slachting te moeten noemen. „En dan in Dizbekr dat is een dorp, niet Deventer, waar het tapverbod ook bestaat, gemeld, dat daar nu op den eersten dag der kermis acht processen-verbaal wegens open bare dronkenschap zijn ongemaakt tegen geen enkele in het vorige jaar, toen er geen verbod was uitgevaardigd. Clandestien ver- koopen en het binnensmokkelen uit naburige gemeenten, wat natuurlijk veel erger is dan net tappen in officieele gelegenheden, moeten daar een belangrijke rol nebben gespeeld. Zeker wordt hier ter stede door velen met groote belangstelling uitgezien naar de uit werking ten goede, welKe het besluit van onzen Raad hebben zal. In allen gevalle is de proef te nemen 1 Van eenige andere poging tot veredeling van onze kermis hoorden wij tot heden niei. Uit Zaandam komen echter andere berichten. Gelijk de „Heldersche Courant" de vorige week reeds meldde, hebben B. en W. daar bij den Raad een voorstel ingediend om het door de oommissie uit de burgerij opgemaakte plan van feesten tot veredeling üer kermis te aanvaarden en de daaraan verbonden kos ten, die op J 9000 worden begroot, uit de ge meentekas te bestrijden. Naast de wering en het tegengaan van minder gepaste vermaken, lijkt het u. en W. van Zaanuam noodzakelijk net volk op te voeden tot betere vermaken en zijn zij dankbaar, dat hun streven steun vindt bij de organisaties uit de burgerij. Daar door dit korte bericht uit de Zaan streek onze belangstelling in hooge mate ge wekt was, zijn wij eens gaan informeeren, waarin ginds het feestplan, dat door de oom missie uit de burgerij in overleg met B. en W. is opgemaakt, wel bestaat, iioor de ons verstrekte inlichtingen zijn wij in staat het hier in zijn geheel te laten volgen. Zondag: Voetbal-, korfbal- en worstelwed strijden; Maandag: 2 Concerten en étalagewedstrijden; Dinsdag: Zanguitvoeringen door 3 gemengde koren en 4 kwartetten; Concert voor de verpleegden uit het huis voor Ouden van Dagen; concert aan het Kalf; Woensdag: Wedstrijden voor schoolkinderen en .bioscoop-voorstellingen voor kin deren; Donderdag: Harddraverij; Vrijdag: Zeil-, Roei- en Zwemwedstrijden; Zaterdag: Gymnastiek- en Athletiekwedstrij- den; Zondag: Festival. bij al deze uitvoeringen en concerten, uit gezonderd de harddraverij, zal het publiek gratis worden toegelaten, terwijl de verschil lende vereenigingen uit de burgerij hare volle medewerking üeoben toegezegd om het feest plan zoo goed mogelijk te verwezenlijken. Niemand zal kunnen ontkennen, dat er op dit voorloopig programma, nogal wat staat, en vermoedelijk zal er in den Raad voor het voorstel van b. en W. wel een meerderheid te vinden zijn. Toch zijn er te Zaandam, die in deze poging tot veredeling niet veel heil zien, integenueel. Zij zien er namelijk niet zoozeer in eene veredeling, maar meer eene uitbreiding van de kermis, daar het oude gedoe van vroeger toch ook blijft doorgaan, zoodat hier iets nieuws in het leven wordt geroepen, niet in plaats van, maar naast het oude, dat juist door dat nieuwe wel eens weer meer zou kunnen gaan floree- reü. Mocht dit het geval zijn, dan zou de remedie eigenlijk nog erger zijn dan de kwaal. Ook hier zal de toekomst moeten uitwijzen, of zij, die pessimistisch gestemd zijn ten op zichte van het resultaat, gelijk hebben. Wij hopen, dat zij zich vergissen en dat zal blij ken, dat pogingen als bovengenoemd sturen in de goede richting, n.1. om de kermis te ver hiervandaan. Het is niet lang geleden, dat de Turken daar binnenvielen en zelfs Ohristen-begrafenissen stoorden om in de doodkisten naar wapens te zoeken. Eens von den zij in kist een handvol geweerpatronen. Daarom vermoordden zij alle inwoners van Dizbekr, en de Koerden, die meekwamen De vrouw vertelde wat de Koerden op het altaar van het geteisterde dorp hadden ge daan. „En er wordt gezegd, dat een van Nim rods handlangers die patronen in de kist had gestopt, en hij daarna den Moslems een wenk gaf om te gaan zoeken, omdat de kasja van Dizbekr een aanhanger van Mar Simeon was dien God behoede!" voegde de zoon er somber aan toe. „En hoe kunnen wij leven tusschen Nimrod en ds Koerden? Tien jaar geleden konden wij een gast uit het verre Frankenland eer bewijzen; thans vervult ons de komst van een Europeaan niet vrees." „Dus ik ben niet welkom?" vroeg ik ver rast. „'Stafar' llah! Dat wilde ik niet zeggen „Geen leugen uit beleefdheid," antwoordde ik. „Ik ben Christen, evenals gij; spreek dus ronduit, mijn broeder." „De Khanoum is ons ongemeen welkom," begon de vader thans; „maar als zij weg is, zullen de Koerden van haar hooren; dat zal hun een voorwendsel zijn, ons op het lijf te vallen. „Jullie ellendig-volk, hondskinderen," zullen zij zeggen, „jullie hebt ons gezegd, dat er niets meer over was om ons te kunnen geven, en toch hebben jullie een Europeesche dame 's nachts te gast gehouden." Ik verze ker u, Effen', dat zij ons bij hun invallen ter nauwernood een bank hebben gelaten om op te zitten, maar zeggen we hun dat, dan krij gen wij ten antwoord: „Tracht ons niet te misleiden. Europeanen willen overal het maken tot een op hooger peil staand volks vermaak dan zij tot nu toe was. Wanneer het nieuwe en betere het oude geleidelijk maar zeker kan verdringen, dan zal ons volk, het welk wij op zijn tijd van harte feest en ver maak gunnen, gelegenheid hebb°n om zich op waardige wijze te ontspannen SPECTATOR. BUITENLAND. ENGELAND. De gevaren in Azië. De gisting in het Oosten, in Azië, mede een gevolg van de propaganda der Russi sche bolsjewisten, wekt in Engeland ernsti ge onrust. En in het begin van deze week liepen er te Londen geruchten, dat de Brit- sche regeering vertrouwelijke berichten zou hebben ontvangen uit Indië, waarin zeer verontrustende mededeelingen werden ge daan over een aanstaanden opstand. Deze geruchten hebben de regering aanleiding gegeven een officieel dementi te publicee- ren. Er is geen waarheid in het bericht, al dus luidt dit dementi, „dat de regeering vertrouwelijke berichten zou hebben ont vangen in verband met een mogelijken op stand in Indië in het najaar". Naar aanleiding van de geruchten echter en ook in verband met de verklaring van den Perzischen minister Firoez, „dat bols jewistische agenten in Turkestan een strijd macht organiseeren, met het doel Perzië en Afghanistan aan te vallen", hebben de „Daily News" aanleiding gegeven nadere inlichtingen in te winnen over den toestand in het Oosten en in Indië. De „Daily News" vernam, dat reeds sedert eenigen tijd in Britsch-Indië een paar revolutionaire comi tés in het geheim aan het werk zijn, maar dat tot dusver, daar deze slechts bestaan uit een handvol extremisten, hieraan wei nig beteekenis werd gehecht. In den laat sten tijd echter zijn er aanwijzingen ver kregen, dat revolutionaire propaganda wordt gevoerd onder klassen, waartegen tot dusver geen argwaan kon worden ge koesterd, d.a. onder de Sikhs, die sedert de dagen van de muiterij volkomen loyaal wa ren. Die breedere vertakking van de pro paganda begint nu ongerustheid te wekken. Tot op zekere hoogte, zoo zeide de zegsman van de „Daily News", kan die propaganda in oorsprong bolsjewistisch zijn, „maar mijn indruk is, dat minstens voor de bewe ging plaatselijke oorzaken heeft en met de actie van het bolsjewisme niets te maken heeft." Er zit nu eenmaal onrust in de luoht en misschien behoeft men de zaak niet al te ernstig op te vatten, maar op het oogen- blik schijnt er toch voldoende „vuur achter de rook", om de autoriteiten aanleiding te geven tot eenige bezorgdheid. Echter meen de de zegsman van de „Daily News", dat de opvatting als zou er een plan zijn voor een rooden aanval op Indië niet ernstig is te nemen. „Er zijn geen spoorwegen in Afghnistan en het zou onmogelijk zijn voor een groote strijdmacht om Afghanistan langs de bergpaden door te trekken. Men zou natuurlijk de Afghanen kunnen op ruien om onze grensposten te overvallen, maar dat is iets anders dan een groote in vasie. Als de roode strijdkrachten een inva sie zouden beproeven ondanks al die moei lijkheden, zouden ze waarschijnlijk zelf het meeste hebben te lijden, daar de Afghanen hun wel alles zouden afstelen, wat het ste len waard is". In het Midden-Oosten echter is de toe stand ernstiger en gevaarlijker. In Trans- Kaukasië ontwikkelen de bolsjewiki groo te activiteit, uit Klein-Azië komen berich ten van de toenemende kracht der Turk- sehe nationalisten en in Mesopotamië zijn oproerige Arabieren in actie. Ingezonden mededeeling. 93 mooiste en het beste zeg op: waar hebben jullie je fijn wit meel verborgen, en de zachte dekens waarop zij geslapen heeft?" En als we hun dan niets kunnen geven, zullen ze ons slaan mischien ook wel dooden." Ik wist dat dit waar was, maar ik zag geen mogelijkheid om weg te komen, ofschoon ik, aan den anderen kant het geheele dorp niet graag zou willen blootstellen aan mishande ling en roof. „Ik zal een oogenblik blijven ooi uit te rusten en mij een beetje te warmen; dan zal uw zoon mij wel naar Kochma willen brengen," zeide ik. „De hemel verhoede, dat ge zooiets van ons zoudt denken!" protesteerde de vrouw- verschrikt. „Een gast de deur wijzen! Maar u kunt iets doen, waarmee u onze veiligheid volkomen zoudt verzekeren, het kost u slechts enkele minuten loopen. Er is een ge heime plaats, een klein eindje den heuvel op, waar wij een paar schapen en een paard nog hebben kunnen verbergen; mijn zoon zal uw merrie daarheen brengen, en er bij blijven: u gaat met hem mee tot de taarste boomen waaraan ge komt, zoodat wij, .wanneer er spionnen mochten rondzwerven, altijd kun nen zweren, dat we u met hem op den weg naar Korihma hebben gezien. Maar wanneer ge in de schaduw der boom-en zijt gekomen, slaat ge de kap van uw mantel over het hoofd, en keert terug; ik zal u dan de kerk binnen laten. Het is er armoedig, maar niet erger dan hier, en wanneer het avond gebed is gedaan, zijt gij er gedurende den genéelen nacht heer en meester." „En 's morgens?" „De morgengebeden worden zeer vroeg ge daan, daarna kunt ge u uit de voeten maken; ik zal u naar het bosch brengen, waar mijn zoon u zal wachten met het paard. U kunt van 8 /sII uur. SOLISTEN: Luchtballon vermist. Uit Mitcham vertrok Dinsdagavond een luchtballon met vier menschen erin, van wie er twee behoorden tot het personeel van een schouwburg te Londen, die van plan waren strooibiljetten te Londen neer te werpen, om te protesteeren tegen het ver bod van verkoop van bonbons in de schouw burgen na acht uur 's avonds. De ballon raakte uit den koers en dreef naar het Wes ten met een harden wind. Donderdagmid dag had men nog geen tijding van de lucht reizigers ontvangen. HONGARIJE. De arbeldersboycot. Het Internationaal Verbond van Vakver- eenigingen heeft op de zeeliedenoonferentie te Genua besloten den boycot van Hongarije te bevorderen met alle ten dienste staande middelen. VEREENIGDE STATEN. Corruptie. Men meldt uit New-York, dat de inspec teur van politie Henry, die als gevolg van de campagne ter bestrijding van misbrui ken in het politiekorps, was vervolgd en schuldig bevonden aan meineed, veroor deeld is tot dwangarbeid van onbepaalden duur, n.1. van minimum twee en maximum vijf jaar. Ingezonden mededeeling. Urinekwalen en nier-waterzucht. Iedere 24 uren dient men van 1l1/» liter urine te loozen. Bij veel grootere of veel kleinere hoeveelheden, als het water dik, be wolkt, branderig of slechtriekend is, en te dikwijls of te weinig komt, bestaat groot ge vaar voor niergruis, -steen, ontsteking der nieren of blaas en de waterachtige zwellin gen van nier-waterzucht. Tot het voorkomen en genezen van urine- stoornissen en waterzucht is het verstandig een speciaal niergeneesmiddel bij de hand te houden en dit bij het eerste teeken der kwaal te gebruiken. Eoster's Rugpijn Nieren Pillen werken spoedig en rechtstreeks op de nieren en blaas. Zij bevorderen een vrije vloeiing der urinewegen, spoelen de belemmerende on zuiverheden uit de kanalen, en voeren het opgehoopte water langs de natuurlijke we gen af. Zij leiden de nieren zachtjes tot ge zondheid en werkzaamheid terug, en berei ken zoodoende de oorzaak van nier-water zucht. Foster's Rugpijn Nieren Pillen werken niet op het hart, noch op de lever, maag of ingewanden, doch uitsluitend op de nieren en urine-organen, en zijn derhalve van d« hoogste waarde bij nier-waterzucht, nier- gruis, -steen, en alle nier- en blaas-kwalen. Te Den Helder verkrijgbaar bij A. ten Klooster, Keizerstraat 93, a 1.75 p. doos of 10.per zes doozen. Eiseht de echte Fos ter's Rugpijn Nieren Pillen, voorzien van het handelsmerk de man met zijn handen in de lendenen op de verpakking. dan terugkomen en vertellen, dat ge den weg zijt kwijt geraakt, en den geheelen nacht in een hol hebt moeten doorbrengen die zijn er hier in den omtrek toch genoeg." „En ondertusschen zal mijn vader hier zijn gearriveerd. Best. Wilt u de overige dorps bewoners in het geheim betrekken?" „Drie zijn voldoende om een geheim te be waren, Effen'. Wij zullen het later den kasja vertellen, maar voor de anderen en voor de Koerden meet het den schijn hebben, dat u geen geschikt onderdak kondt vinden, en dus liever verder wildet gaan." „Is de kasja ook uit om eikels te zoeken?" „Neen, hij is met een paar mannen het lijk van mijn zuster te halen, die in een dorp in de buurt gestorven is, en hier hegraven moet worden. Zij zijn vannacht vertrokken en zul len tegen den avond terug komen, want ze durven ons zoo lang niet alleen laten. Mis schien brengen zij het lijk in de kerk, terwijl gij daar zijt,. maar u is niet bang, wel?" Ik stelde haar op dat punt gerust, en stem de in het plan toe, behoudens in een enkel onderdeel. Koppig als ik was, meende ik wel in staat te zijn, alleen bij maanlicht den weg naar Koehma te vinden, afgaande op de be schrijving van het pad. Dat deed ik altijd, zeide ik hun. Ik wilde daarmee te kennen geven, dat ik wei buiten een gids kon, weten de van hoeveel waarde de bescherming van uw Christen-inboorling was. Ik beproefde maar niet hun aan het verstand te brengen, dat ik Ishu, hun zoon, een flinken knappen man van omstreeks drie-en-twkitig, ook om andere reden geen geschikt gezelschap vond voor een nachtelijk tête-a-tête

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1920 | | pagina 1