NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS. TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
GOEDKOOP REIZEN PER BOOT.
BELLEVUE"
No. 5260
ZATERDAG 19 JUNI 1920
48e JAARGANG
Zij, die zich heden
abonneeren op dit blad,
ontvangen dit tot 1 Juli
gratis.
FEUILELTON.
4 maal per week van beide zijden.
Informaties„ESONA". Binnenhaven 2a.
HOTEL
- CAFE - RESTAURANT
BEZOEKT DE
op ZONDAG 20 JUNI,
JOH. PALA viool.
ARiE D. v. d. WEG. piano.
P. KRIJGER violoncel.
Fa. M. J. SCHOUTEN.
(Wordt vervolgd).
heldersche courant
ABONNEMENTEN BIJ V 0 0 R U1 T B ET A T 1 N C
Heldersche Ct. per 3 mnd f 1 40 fro
Zondagsblad 3 n #i,_frwlco P' P08t 16°- Buitenl. 2.40
Modeblad
0.65.
3 „0.57
3 0.95, n (i 105.
Losse aummers der Courant 4 ct.
1.05
1.30
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN
20 ct. p. regel (gal jard). Ingez. meded. (kolombr. als redact, tekst) 60 ct.
Kleine adv. (gevr., te koop, te huur) v. 14 reg. 50 ct., elke regel meer
10 ct. bij vooruitb. (adresBur. v. d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv.
extra). Bew.-ex. 3V»ct. Adv. op bep. aangew. pl. worden 25% hoog. ber.
Op- en ondergang van Zon en Maan
en tijd van hoogwater (Texel).
(Zomertijd.)
Maan Zon Hoogwater
Juni. op: ond.: op: ond.: v.m.:n.m..
Zondag 20 m. 9.46 a. 11.39 4.39 9.2411.4012.20
Maand. 21 11.3 12.3 4.38 9.2512.30 1.—
Dinsdag 22 12.18 12.26 4.38 9.25 1.15 1.20
Woensd.23 1.30 12.48 4.39 9.25 2.5 2.10
Dond.d. 24 2.38 1.—4.39 9.25 2.55 3.10
Vrijdag 25 3.46 1.13 4.39 9.25 4.0 4.10
Zaterd. 26 4.50 1.39 4.40 9.24 5.0 5.15
DE KERMIS EN HARE VEREDELING.
Een der gevolgen van den staat van oorlog,
welke vanwege de mobilisatie over onze stad
werd gedecreteerd, is geweest, dat de kermis
na l9i4 niet meer geüouden is. Zoodoende
zagen wij in de maand Juli der laatste vjjf
jaren vanaf den buitenkant tot aan de Dijk-
straat niet meer die lange rij van carousseis,
kramen, tentjes en allerlei andere liefelijk
heden, welke nu eenmaal onafscheidelijk bij
een ouderwetsche kermis behooren en zoo'
zeer in staat schijnen te zijn om een sugge^
reerenden invloed uit te oefenen op de veien,
die zich volgens oud gebruik telkens weer
opmaken tot de pret.
Het kermis-houden is niet iets van den
laatsten tijd, doch dateert reeds uit vroegere
eeuwen. Vv anneer in de 15de en 16de eeuw
en misschien ook al eerder, een kerk werd
ingewijd, dan ging deze plechtigheid gepaard
met allerlei feestelijkheden. En dan werd
later jaarlijks op den datum dier inwijding een
mis gehouden en bij „uitnemendheid met den
naam van kerkmis bestempeld. De feeste
lijkheden bleven echter niet bepaald tot het
kerkelijke, want de groote volksmenigte,
welke was saamgestroomd, bood weldra voor
kooplieden, goochelaars, muzikanten, enz,
een schoone gelegenheid om goede zaken te
doen. Zoo ontstonden in de verschillende
steden en dorpen, waar men gewoonlijk ron
dom het kerkgebouw een ruim plein aantreft,
geleidelijk de kermissen, waarvan de jaar
markt het begin of het einde was, doch waar
bij na verloop van jaren aan de kerkinwij
ding niet meer gedacht werd. Wie tegen
woordig een kermis ziet of meemaakt, merkt
daarin dan ook totaal niets meer, dat aan iets
kerkelijks of iets ernstigs herinnert, in tegen
deel; de feestvierende menigte, welke daar
veel geld besteedt aan een vermaak, een pret
en een jool, welke in normale omstandigheden
beneden haar waardigheid zijn, verontschul
digt zich gemakkelijk met den goedkoopen
dooddoener, dat het nu eenmaal kermis isl
Zooals wij zoo straks reeds schreven, is het
jaarlijksche volksfeest, dat kermis heet, na
1914 in de stad onzer inwoning niet meer ge
houden. Dit feit was voor menigeen, die van
oordeel is, dat ons volk zich wel op een am
dere en betere wijze kan vermaken, een reden
om te verwachten, dat ze nu wel voor goed
van de baan zou zijn. Aan deze verwachting
is echter de bodem ingeslagen, want in zijn
vergadering van 21 Januari 1920 heeft de
Raad onzer Gemeente met 12 tegen 5 stem
men besloten, dat de kermis wèl weer ge
houden zal worden.
Dat dit besluit met zoo groote meerderheid
genomen is, heeft zijn verschillende redenen
gehad. Overwegingen van stoffelijken aard
waren ook hier niet vreemd. Met het oog op
door
JESSIE DOUGLAS KERRUISH,
voor Nederland bewerkt door
L. ALETRINO.
4"lzzedin zeide mij vaarwel en reed weg
Mijn gastheer leidde mij naar het hoofdver-
trek van zijn huis. Het lag half onder den
grond, en geleek veel op een sohuur. De
kaalheid ervan was eenigszins bedekt door
de zware rookwolken, die een vuur, midden
op den grond, afzond. Men moest er voort
durend hoesten. Ik ging zitten op mijn
samengerolden mantel, en vernam, dat mijn
gezelschap eens twee Engelschen had gezien,
en dat ze bij benadering wisten, hoe de Euro
peanen er uit zagen. Langzamerhand werden
ze vertrouwelijker: het was een treurig ver
haal, dat ze mij deden. Het dorp werd telkens
en telkens weer aangevallen door de vy al-
wand Koerden, aan de andere zijde der heu
vels, en de roovers hadden niet alleen den
gaheelen wintervoorraad en het vee meege
nomen, maar hadden zichzelf ook het genoe
gen gegund van alle landbouwwerktuigen
der dorpelingen een vuurtje te stoken. Zij
verzochten mij, zoo mogelijk, het verhaal over
te brengen aan den Engelschen consul te
Wan, de eenige hoop destijds van de Chris
tenen in Koerdistan, en deelden mij voorts
mede, dat de overige dorpelingen nog niet
terug waren van hun dagwerk, hetwelk be
de finantiën toch achtte men de staangelden,
geraamd tot een bedrag van 10 mille, voor
onze gemeentekas niet te versmaden. En van
evenveel invloed is misschien wel geweest de
overweging, dat verscheiden neringdoenden,
die zeer hooge belastingen moeten opbrengen
en gedurende de laatste jaren de voordeelen
van de kermis reeds misten, door de algeheele
afschaffing te zeer zouden worden gedu
peerd. Verklaarbaar is, dat er bij de hier be
doelde categorie van burgers groote ontevre
denheid ontstond, niet slechts vanwege het
tijdelijk niet-doorgaan van het jaarlijksche
volksfeest, doch vooral omdat terzelfder tijd
met toestemming der autoriteit wèl zooge
naamde partiëele kermissen werden gehou
den, waardoor veel geld uit de gemeente
werd gehaald en waarbij niet minder allerlei
tooneelen van ongerechtigheid te aanschou
wen vielen. En dat het niet alleen onze
neringdoenden zijn, die de grove onbillijk
heid van een dergelijke inconsequentie ter
dege hebben gevoeld, is o. a. duidelijk ge
bleken uit een fel debat, de vorige week ge
voerd in den Haarlemschen Raad. Te Haar
lem toch is de kermis definitief afgeschaft.
Maar nu hebben B. en W. aan Benner ver
gunning verleend om op een gemeente-ter
rein een caroussel, een aangebouwde cake
walk en een vliegschuitjesmolen te mogen
plaatsen tegen betaling van 5000 gulden
staangeld. Sommige raadsleden zagen hierin,
en zeker niet geheel ten onrechte, een weder-
toelating van de afgeschafte kermis, wes
halve zij een motie van afkeuring indienden,
vergezeld gaande van het verzoek aan B. en
W., om het gegeven verlof weer in te trek
ken, Wel is deze motie weer ingetrokken,
omdat het indienen van een motie van afkeu
ring wel het uiterste is, dat men doen kan,
doch dit neemt niet weg, dat de Raad zich
met groote meerderheid van stemmen veree-
nigde met eene andere motie, om uit te spre
ken, dat de Raad voortaan behoorde gekend
te worden in het verleenen van vergunningen
voor dergelijke vermakelijkheden. Uit een en
ander blqkt onzes inziens duidelijk genoeg,
dat men ook elders het scheeve en onoiliijke
heeft ingezien van het standpunt om aen
eigen neringdoenden de voordeelen van een
kermis te onthouden, doch onderwijl aan
vreemden de gelegenheid te geven om met
kermis-vermakelijküeden ruimschoots te ver
dienen.
Dat onze Raad in zijn vergadering van 21
Januari j.1. met een belangrijke meerderheid
het besluit nam om de kermis wederom te
laten doorgaan, heeft, meenen wij, behalve de
bovengenoemde nog een andere reden gehad.
Meerdere leden toch hebben des te gemak
kelijker vóór gestemd, omdat dadelijk Dij het
begin der beraadslagingen over dit onder
werp de heer Schoeffelenberger met het
voorstel kwam om gedurende de kermisweek
den drankverkoop te verbieden, welk voorstel
later met op drie na algemeene stemmen
werd aangenomen. Wij hebben hier alzoo te
doen met een poging om de natte kermis van
vroeger om te zetten in een droge; om door
een algemeen drankverbod allerlei uitspat
tingen, ongerechtigheden en liederlijkheden,
welke voor een groot deel op rekening van
het „misbruik" kunnen worden geschreven,
zooveel mogelijk tegen te gaan. Kortom, een
poging tot veredeling van de oude ker
mis, zooals ze tot heden altijd gevierd werd!
Onze stad staat in dit streven volstrekt niet
alleen, want op verscheiden plaatsen is een
dergelijk algemeen drankverbod uitgevaar
digd. De toekomst zal nu moeten leeren, ii>
hoeverre er van genoemd verbod werkelijk
invloed en kracht tot veredeling uitgaat. Ve
len twijfelen aan een resultaat van eenige
beteekenis, omdat zij verwachten, dat de
echte kermisgangers zich straks langs allerlei
wegen en omwegen toch wel sterken drank
zullen weten te verschaffen, waardoor het
misbruik dan nog wel eens erger dan ooit te
voren zou kunnen worden. En al deelen wij
deze verwachting niet, toch geven berichten
van elders wel eenige reden om te twijfelen
aan een goed resultaat. Zoo wordt b.v. uit
Ingezonden mededeeling.
stond in het zoeken van eikels, die, tot meel
gemalen, bestemd waren, hen gedurende het
koude jaargetijde op de been te houden. Zij
boden mij ook eikelkoeken aan het eenige
voedingsmiddel, waarop het dorp zich mocht
beroemen en vertelden, dat reeds ver
scheidene kinderen door voedselgebrek wa
ren omgekomen.
„En misschien komt er nog erger!" zuchtte
de man. „Nimrod, van het Huis van Mar Si-
meon is op ons vertoornd."
En fluisterend verhaalden ze mij, wat eerst
eenige jaren later met zekerheid bekend
werd. Nimrod, broeder van Mar Simeon, wilde
hoofd der kerk worden, en was begonnen een
handige intrigue op touw te zetten; hij
trachtte zich bij de Turken in de gunst te
dringen en de Chaldeeuwsche bisschoppen
en geestelijken zooveel mogelijk aan zijn zijde
te krijgen. Hen die trouw bleven aan het wet
tige hoofd der Christenen in het Oosten,
wiens waardigheid erfelijk was, wist hij in
twisten met de Mohammedaansche autoritei
ten te verwikkelen. Kasja Sergius van Sliwa
Klissia was trouw gebleven aan het werke
lijke kerkhoofd, en leefde met zijn volgelin
gen in voortdurende vrees, dat de afvalligen
lem door een of anderen gemeenen streek
n moeilijkheden zouden brengen.
„De Turken gelooven thans, dat alle Chris
tenen in Koerdistan zich wapenen voor een
algemeenen opstand. Weet ge, wat in Erze-
roem is voorgevallen?"
Ik knikte bevestigend. Toen ter tijd, voor
het gebeurde te Bitlis, Wan en Orfa, meende
het volk de moorden op de Armeniërs, die
volgden na de razzia voor wapens in de kerk
te Erzeroem, reeds een slachting te moeten
noemen.
„En dan in Dizbekr dat is een dorp, niet
Deventer, waar het tapverbod ook bestaat,
gemeld, dat daar nu op den eersten dag der
kermis acht processen-verbaal wegens open
bare dronkenschap zijn ongemaakt tegen
geen enkele in het vorige jaar, toen er geen
verbod was uitgevaardigd. Clandestien ver-
koopen en het binnensmokkelen uit naburige
gemeenten, wat natuurlijk veel erger is dan
net tappen in officieele gelegenheden, moeten
daar een belangrijke rol nebben gespeeld.
Zeker wordt hier ter stede door velen met
groote belangstelling uitgezien naar de uit
werking ten goede, welKe het besluit van
onzen Raad hebben zal. In allen gevalle is de
proef te nemen 1
Van eenige andere poging tot veredeling
van onze kermis hoorden wij tot heden niei.
Uit Zaandam komen echter andere berichten.
Gelijk de „Heldersche Courant" de vorige
week reeds meldde, hebben B. en W. daar
bij den Raad een voorstel ingediend om het
door de oommissie uit de burgerij opgemaakte
plan van feesten tot veredeling üer kermis
te aanvaarden en de daaraan verbonden kos
ten, die op J 9000 worden begroot, uit de ge
meentekas te bestrijden. Naast de wering en
het tegengaan van minder gepaste vermaken,
lijkt het u. en W. van Zaanuam noodzakelijk
net volk op te voeden tot betere vermaken
en zijn zij dankbaar, dat hun streven steun
vindt bij de organisaties uit de burgerij.
Daar door dit korte bericht uit de Zaan
streek onze belangstelling in hooge mate ge
wekt was, zijn wij eens gaan informeeren,
waarin ginds het feestplan, dat door de oom
missie uit de burgerij in overleg met B. en
W. is opgemaakt, wel bestaat, iioor de ons
verstrekte inlichtingen zijn wij in staat het
hier in zijn geheel te laten volgen.
Zondag: Voetbal-, korfbal- en worstelwed
strijden;
Maandag: 2 Concerten en étalagewedstrijden;
Dinsdag: Zanguitvoeringen door 3 gemengde
koren en 4 kwartetten; Concert voor de
verpleegden uit het huis voor Ouden van
Dagen; concert aan het Kalf;
Woensdag: Wedstrijden voor schoolkinderen
en .bioscoop-voorstellingen voor kin
deren;
Donderdag: Harddraverij;
Vrijdag: Zeil-, Roei- en Zwemwedstrijden;
Zaterdag: Gymnastiek- en Athletiekwedstrij-
den;
Zondag: Festival.
bij al deze uitvoeringen en concerten, uit
gezonderd de harddraverij, zal het publiek
gratis worden toegelaten, terwijl de verschil
lende vereenigingen uit de burgerij hare volle
medewerking üeoben toegezegd om het feest
plan zoo goed mogelijk te verwezenlijken.
Niemand zal kunnen ontkennen, dat er op
dit voorloopig programma, nogal wat staat,
en vermoedelijk zal er in den Raad voor het
voorstel van b. en W. wel een meerderheid
te vinden zijn. Toch zijn er te Zaandam, die
in deze poging tot veredeling niet veel heil
zien, integenueel. Zij zien er namelijk niet
zoozeer in eene veredeling, maar meer eene
uitbreiding van de kermis, daar het
oude gedoe van vroeger toch ook blijft
doorgaan, zoodat hier iets nieuws in het leven
wordt geroepen, niet in plaats van, maar
naast het oude, dat juist door dat nieuwe
wel eens weer meer zou kunnen gaan floree-
reü. Mocht dit het geval zijn, dan zou de
remedie eigenlijk nog erger zijn dan de
kwaal.
Ook hier zal de toekomst moeten uitwijzen,
of zij, die pessimistisch gestemd zijn ten op
zichte van het resultaat, gelijk hebben. Wij
hopen, dat zij zich vergissen en dat zal blij
ken, dat pogingen als bovengenoemd sturen
in de goede richting, n.1. om de kermis te
ver hiervandaan. Het is niet lang geleden,
dat de Turken daar binnenvielen en zelfs
Ohristen-begrafenissen stoorden om in de
doodkisten naar wapens te zoeken. Eens von
den zij in kist een handvol geweerpatronen.
Daarom vermoordden zij alle inwoners van
Dizbekr, en de Koerden, die meekwamen
De vrouw vertelde wat de Koerden op het
altaar van het geteisterde dorp hadden ge
daan. „En er wordt gezegd, dat een van Nim
rods handlangers die patronen in de kist had
gestopt, en hij daarna den Moslems een wenk
gaf om te gaan zoeken, omdat de kasja van
Dizbekr een aanhanger van Mar Simeon
was dien God behoede!" voegde de zoon er
somber aan toe. „En hoe kunnen wij leven
tusschen Nimrod en ds Koerden? Tien jaar
geleden konden wij een gast uit het verre
Frankenland eer bewijzen; thans vervult ons
de komst van een Europeaan niet vrees."
„Dus ik ben niet welkom?" vroeg ik ver
rast.
„'Stafar' llah! Dat wilde ik niet zeggen
„Geen leugen uit beleefdheid," antwoordde
ik. „Ik ben Christen, evenals gij; spreek dus
ronduit, mijn broeder."
„De Khanoum is ons ongemeen welkom,"
begon de vader thans; „maar als zij weg is,
zullen de Koerden van haar hooren; dat zal
hun een voorwendsel zijn, ons op het lijf te
vallen. „Jullie ellendig-volk, hondskinderen,"
zullen zij zeggen, „jullie hebt ons gezegd, dat
er niets meer over was om ons te kunnen
geven, en toch hebben jullie een Europeesche
dame 's nachts te gast gehouden." Ik verze
ker u, Effen', dat zij ons bij hun invallen ter
nauwernood een bank hebben gelaten om op
te zitten, maar zeggen we hun dat, dan krij
gen wij ten antwoord: „Tracht ons niet te
misleiden. Europeanen willen overal het
maken tot een op hooger peil staand volks
vermaak dan zij tot nu toe was. Wanneer het
nieuwe en betere het oude geleidelijk maar
zeker kan verdringen, dan zal ons volk, het
welk wij op zijn tijd van harte feest en ver
maak gunnen, gelegenheid hebb°n om zich
op waardige wijze te ontspannen
SPECTATOR.
BUITENLAND.
ENGELAND.
De gevaren in Azië.
De gisting in het Oosten, in Azië, mede
een gevolg van de propaganda der Russi
sche bolsjewisten, wekt in Engeland ernsti
ge onrust. En in het begin van deze week
liepen er te Londen geruchten, dat de Brit-
sche regeering vertrouwelijke berichten zou
hebben ontvangen uit Indië, waarin zeer
verontrustende mededeelingen werden ge
daan over een aanstaanden opstand. Deze
geruchten hebben de regering aanleiding
gegeven een officieel dementi te publicee-
ren. Er is geen waarheid in het bericht, al
dus luidt dit dementi, „dat de regeering
vertrouwelijke berichten zou hebben ont
vangen in verband met een mogelijken op
stand in Indië in het najaar".
Naar aanleiding van de geruchten echter
en ook in verband met de verklaring van
den Perzischen minister Firoez, „dat bols
jewistische agenten in Turkestan een strijd
macht organiseeren, met het doel Perzië en
Afghanistan aan te vallen", hebben de
„Daily News" aanleiding gegeven nadere
inlichtingen in te winnen over den toestand
in het Oosten en in Indië. De „Daily News"
vernam, dat reeds sedert eenigen tijd in
Britsch-Indië een paar revolutionaire comi
tés in het geheim aan het werk zijn, maar
dat tot dusver, daar deze slechts bestaan
uit een handvol extremisten, hieraan wei
nig beteekenis werd gehecht. In den laat
sten tijd echter zijn er aanwijzingen ver
kregen, dat revolutionaire propaganda
wordt gevoerd onder klassen, waartegen
tot dusver geen argwaan kon worden ge
koesterd, d.a. onder de Sikhs, die sedert de
dagen van de muiterij volkomen loyaal wa
ren. Die breedere vertakking van de pro
paganda begint nu ongerustheid te wekken.
Tot op zekere hoogte, zoo zeide de zegsman
van de „Daily News", kan die propaganda
in oorsprong bolsjewistisch zijn, „maar mijn
indruk is, dat minstens voor de bewe
ging plaatselijke oorzaken heeft en met de
actie van het bolsjewisme niets te maken
heeft."
Er zit nu eenmaal onrust in de luoht en
misschien behoeft men de zaak niet al te
ernstig op te vatten, maar op het oogen-
blik schijnt er toch voldoende „vuur achter
de rook", om de autoriteiten aanleiding te
geven tot eenige bezorgdheid. Echter meen
de de zegsman van de „Daily News", dat
de opvatting als zou er een plan zijn voor
een rooden aanval op Indië niet ernstig is
te nemen. „Er zijn geen spoorwegen in
Afghnistan en het zou onmogelijk zijn voor
een groote strijdmacht om Afghanistan
langs de bergpaden door te trekken. Men
zou natuurlijk de Afghanen kunnen op
ruien om onze grensposten te overvallen,
maar dat is iets anders dan een groote in
vasie. Als de roode strijdkrachten een inva
sie zouden beproeven ondanks al die moei
lijkheden, zouden ze waarschijnlijk zelf het
meeste hebben te lijden, daar de Afghanen
hun wel alles zouden afstelen, wat het ste
len waard is".
In het Midden-Oosten echter is de toe
stand ernstiger en gevaarlijker. In Trans-
Kaukasië ontwikkelen de bolsjewiki groo
te activiteit, uit Klein-Azië komen berich
ten van de toenemende kracht der Turk-
sehe nationalisten en in Mesopotamië zijn
oproerige Arabieren in actie.
Ingezonden mededeeling.
93
mooiste en het beste zeg op: waar hebben
jullie je fijn wit meel verborgen, en de zachte
dekens waarop zij geslapen heeft?" En als
we hun dan niets kunnen geven, zullen ze
ons slaan mischien ook wel dooden."
Ik wist dat dit waar was, maar ik zag geen
mogelijkheid om weg te komen, ofschoon ik,
aan den anderen kant het geheele dorp niet
graag zou willen blootstellen aan mishande
ling en roof. „Ik zal een oogenblik blijven
ooi uit te rusten en mij een beetje te warmen;
dan zal uw zoon mij wel naar Kochma willen
brengen," zeide ik.
„De hemel verhoede, dat ge zooiets van
ons zoudt denken!" protesteerde de vrouw-
verschrikt. „Een gast de deur wijzen! Maar
u kunt iets doen, waarmee u onze veiligheid
volkomen zoudt verzekeren, het kost u
slechts enkele minuten loopen. Er is een ge
heime plaats, een klein eindje den heuvel op,
waar wij een paar schapen en een paard nog
hebben kunnen verbergen; mijn zoon zal uw
merrie daarheen brengen, en er bij blijven:
u gaat met hem mee tot de taarste boomen
waaraan ge komt, zoodat wij, .wanneer er
spionnen mochten rondzwerven, altijd kun
nen zweren, dat we u met hem op
den weg naar Korihma hebben gezien. Maar
wanneer ge in de schaduw der boom-en zijt
gekomen, slaat ge de kap van uw mantel over
het hoofd, en keert terug; ik zal u dan de
kerk binnen laten. Het is er armoedig, maar
niet erger dan hier, en wanneer het avond
gebed is gedaan, zijt gij er gedurende den
genéelen nacht heer en meester."
„En 's morgens?"
„De morgengebeden worden zeer vroeg ge
daan, daarna kunt ge u uit de voeten maken;
ik zal u naar het bosch brengen, waar mijn
zoon u zal wachten met het paard. U kunt
van 8 /sII uur.
SOLISTEN:
Luchtballon vermist.
Uit Mitcham vertrok Dinsdagavond een
luchtballon met vier menschen erin, van wie
er twee behoorden tot het personeel van
een schouwburg te Londen, die van plan
waren strooibiljetten te Londen neer te
werpen, om te protesteeren tegen het ver
bod van verkoop van bonbons in de schouw
burgen na acht uur 's avonds. De ballon
raakte uit den koers en dreef naar het Wes
ten met een harden wind. Donderdagmid
dag had men nog geen tijding van de lucht
reizigers ontvangen.
HONGARIJE.
De arbeldersboycot.
Het Internationaal Verbond van Vakver-
eenigingen heeft op de zeeliedenoonferentie
te Genua besloten den boycot van Hongarije
te bevorderen met alle ten dienste staande
middelen.
VEREENIGDE STATEN.
Corruptie.
Men meldt uit New-York, dat de inspec
teur van politie Henry, die als gevolg van
de campagne ter bestrijding van misbrui
ken in het politiekorps, was vervolgd en
schuldig bevonden aan meineed, veroor
deeld is tot dwangarbeid van onbepaalden
duur, n.1. van minimum twee en maximum
vijf jaar.
Ingezonden mededeeling.
Urinekwalen en nier-waterzucht.
Iedere 24 uren dient men van 1l1/» liter
urine te loozen. Bij veel grootere of veel
kleinere hoeveelheden, als het water dik, be
wolkt, branderig of slechtriekend is, en te
dikwijls of te weinig komt, bestaat groot ge
vaar voor niergruis, -steen, ontsteking der
nieren of blaas en de waterachtige zwellin
gen van nier-waterzucht.
Tot het voorkomen en genezen van urine-
stoornissen en waterzucht is het verstandig
een speciaal niergeneesmiddel bij de hand te
houden en dit bij het eerste teeken der kwaal
te gebruiken.
Eoster's Rugpijn Nieren Pillen werken
spoedig en rechtstreeks op de nieren en
blaas. Zij bevorderen een vrije vloeiing der
urinewegen, spoelen de belemmerende on
zuiverheden uit de kanalen, en voeren het
opgehoopte water langs de natuurlijke we
gen af. Zij leiden de nieren zachtjes tot ge
zondheid en werkzaamheid terug, en berei
ken zoodoende de oorzaak van nier-water
zucht.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen werken
niet op het hart, noch op de lever, maag of
ingewanden, doch uitsluitend op de nieren
en urine-organen, en zijn derhalve van d«
hoogste waarde bij nier-waterzucht, nier-
gruis, -steen, en alle nier- en blaas-kwalen.
Te Den Helder verkrijgbaar bij A. ten
Klooster, Keizerstraat 93, a 1.75 p. doos of
10.per zes doozen. Eiseht de echte Fos
ter's Rugpijn Nieren Pillen, voorzien van
het handelsmerk de man met zijn handen
in de lendenen op de verpakking.
dan terugkomen en vertellen, dat ge den weg
zijt kwijt geraakt, en den geheelen nacht in
een hol hebt moeten doorbrengen die zijn
er hier in den omtrek toch genoeg."
„En ondertusschen zal mijn vader hier zijn
gearriveerd. Best. Wilt u de overige dorps
bewoners in het geheim betrekken?"
„Drie zijn voldoende om een geheim te be
waren, Effen'. Wij zullen het later den kasja
vertellen, maar voor de anderen en voor de
Koerden meet het den schijn hebben, dat u
geen geschikt onderdak kondt vinden, en
dus liever verder wildet gaan."
„Is de kasja ook uit om eikels te zoeken?"
„Neen, hij is met een paar mannen het lijk
van mijn zuster te halen, die in een dorp in
de buurt gestorven is, en hier hegraven moet
worden. Zij zijn vannacht vertrokken en zul
len tegen den avond terug komen, want ze
durven ons zoo lang niet alleen laten. Mis
schien brengen zij het lijk in de kerk, terwijl
gij daar zijt,. maar u is niet bang, wel?"
Ik stelde haar op dat punt gerust, en stem
de in het plan toe, behoudens in een enkel
onderdeel. Koppig als ik was, meende ik wel
in staat te zijn, alleen bij maanlicht den weg
naar Koehma te vinden, afgaande op de be
schrijving van het pad. Dat deed ik altijd,
zeide ik hun. Ik wilde daarmee te kennen
geven, dat ik wei buiten een gids kon, weten
de van hoeveel waarde de bescherming van
uw Christen-inboorling was. Ik beproefde
maar niet hun aan het verstand te brengen,
dat ik Ishu, hun zoon, een flinken knappen
man van omstreeks drie-en-twkitig, ook om
andere reden geen geschikt gezelschap vond
voor een nachtelijk tête-a-tête