isi'tettïSS
bfj&f; E4.v."5f feadwi V X
s. rib
leden Joechlm van Pruisen onder
grocre deelneming plaat*. De kerk wa* ryk
vewJerd. Voor het altaar stond de lykkUt,
Bedekt me* een overvloed van bloeden. De
keizer en keizerin, de kroonprins benevene
de andere prinsen hadden kransen laten
'neerleggen oö de baar. Zeer «terk waren
de leden van de vroegere hofhouding en de
generaals vertegenwoordigd, Hcgimenten
van Potsdam en elders hadden deputaties
gwonden. Kort voor het begin van den
clgenlijkren dienst verschenen de prinsen
Kltel Frlodrich, Adolbert. August ^Vilhelm,
Siglsmund en joachlm Albrooht met hun
ecntgcnooten. Verder generaal-veldmaar-
schalk von Hindenburg en generaal Luden-
dorff. De vier broeders van den ontslapene
betrokken bij de baar de eerewacht.
Na inleidend orgelspel gaf „Oberpredl-
ger" Vogel een aangrijpend levensbeeld van
den prins. Na het gebed en den zegen zong
de zangeres Frau Götze „Ruhe in Frieden".
Des namiddags werd de lijkkist voorloo-
pig in de Waldemarkapel der kerk bijgezet.
Minister Simons over Spa.
De minister van buitenlandsche zaken
Simons, hield Dinsdagmiddag in de pers
conferentie een voordracht over de resulta
ten der conferentie van Spa. Zijn heldere
uiteenzetting gaf een aaneengeschakeld
beeld over den loop der onderhandelingen
in de twee voornaamste quaesties, die in
Spa ter sprake kwamen, ni. de ontwapening
en de kolenquaestie.
Zeer interessant was de verklaring van
Simons, dat hij oorspronkelijk op grond der
opgaven der deskundigen de onderteeke-
ning van het „kolendiotaat" voor onmogelijk
hield, dat hij echter naderhand twijfel over
de onvoorwaardelijke juistheid van de ver
klaringen der deskundigen koesterde, toen
hem ten eerste de mogelijkheid eener sterke
bruinkoolproductie en ten tweede van een
straffere steenkooldistributie aangetoond
werd. Er is n.L geconstateerd, dat de distri
butie der kolen door het oentraalbureau niet
geheel zonder bedenking is en dat „Schie-
bungen", achter den rug van den rijkskolen-
oommlssaris om, tot dusver aan de orde van
den dag waren.
Het kabinet heeft in verband hiermede tot
een scherpere nieuwe organisatie der kolen-
productie en der distributie besloten. De re
geering denkt nu het kolenverdrag zonder
al te groote benadeeling der Duitsche indus
trie, dank zij haren maatregelen, te kunnen
nakomen.
Wat de militaire quaestie betreft, deze
was volgens de woorden van Simons zoo
geloopen, dat iedere tegenstand tegen de
edschen der geallieerden, die op het recht
van het vredesverdrag stoelden, zonder uit
zicht op succes waa
Wij kunnen de concessies destemeer als
een zeker succes opvatten, zeide de minis
ter, daar d)e 10e Juli volgens het vredesver
drag de termijn was geweest, waarop zoo
wel de Rijksweer tot 100.000 man vermin
derd had moeten worden, als de neutrale
zóne had moeten worden ontruimd.
Over de nieuwe organisatie der Duitsche
weermacht, meende de minister, moeten wij
het met de geallieerden eens worden en
daartoe moeten wij hun vertrouwen winnen,
waartoe wij in de thans komende maanden
overvloedig gelegenheid zullen hebben.
In ansluiting daarop verklaarde hij, dat
de vroegere regeering niet met de noodige
stiptheid voor de nakoming van het vredes
verdrag had gezorgd. De minister acht het
onjuist thans aan een herziening van het
vredesverdrag te denken. Als Duitschland
de Entente van zijn goeden wil heeft over
tuigd, en als in weerwil hiervan de nako
ming van het verdrag onmogelijk blijkt, zal
de herziening vanzelf komen, aldus besloot
.de minister.
De mijnwerkers en Spa.
Berlijn, 20 Juli. In een reeks vergaderin
gen van mijnwerkers, die in het Ruhrgebied
plaats vonden, werd de houding bepaald ten
aanzien van de onderhandelingen te Spa. De
mijnwerkers van alle richtingen sloten zich
daarbij eenparig aan bij de opvatting der
mijnbouwdeskundigen, zooals zij tevens uit
naam van den christelijke gedelegeerde
Imbusch en den onafhankelijken Pieper
door den afgevaardigde Hue te Spa tot
uiting zijn gebracht
Algemeen werd de uitvoerbaarheid der te
Spa onder dwang aangegane verplichtingen
betwijfeld.
De „Arbeitsgemeinschaft" in den mijn-
Ihjuw in het. Ruhrgebied zal waarschijnlijk
nog deze week In zake de bolenquaestie haar
houding bepalen en de onlangs afgebroken
onderhandelingen over het overwerk her
vatten.
Het orgaan van den ouden mijnwerkers-
bond, de „Bergarbeiterzeitung" te Boohum,
wijst aan de hand van cijfermateriaal op de
onmogelijkheid de door de Entente verlang
de hoeveelheden kolen te leveren. Aan het
slot zegt het blad:
„In Spa heeft het geweld over het recht
gezegevierd. De aldus geschapen toestand is
op dien duur niet te handhaven en de kolen-
quaestie kan alleen door internationale sa
menwerking van alle betrokken factoren,
met name de mijnwerkers, opgelost worden."
Het artikel eindigt met een protest tegen
de verdrukking der mijnwerkera De mijn-
weikers zouden zich niet door slavernij tot
opvoering hunner praestatie laten dwingen.
In een districtsoonferentie der mijnwer-
I kers in het district Aken werd een motie
aangenomen, waarin o.a. gezegd wordt: De
mijnwerkers erkennen de verplichting om
de bepalingen in zake de kolenlevering van
het verdrag van Versailles naar hun beste
krachten na te komen. Zij zijn echter niet
meigd zich als arbeidsslaven te laten be-
andelen. Tot vrijwilligen arbeid ter ver
mindering van den kolennood zijn zij be
reid. In dwang zullen zij zich echter niet
schikken.
De vergadering der hoofdvertegenwoordi
gers van de Beiersche verkeersambtenaren-
vereeniging nam een motie aan, waarin het
resultaat der conferentie van Spa een tot
slavernij brengen van het Duitsche volk
wordt genoemd en solidariteit met de mijn
werkers wordt betuigd.
Aan het Poolsche front
De bolsjewieken hebben Grodno en Tar-
nopol genomen. Volgens een verklaring van
minister Simons zijn hun legers nog slechts
enkele dagmarschen van de Duitsche grens
verwijderd.
Aan de „Rheinisch Weetffilische Zeitung"
wordt gemeld uit Helsingfors: De „Prawda
schrijft onder het opschrift „Het begin vsn
het eind": Door de overwinningen van het
Sovjet-leger ral spoedig de roode vlag boven
Warschau waaien.
Polen zal ophouden te bestaan. Het toe
komstige sovjet-Polen zal de brug vormen
tusschen het aoolale Rusland «n het revolu
tionaire Duitschland, Onze overwinning sal
te Londen haar ultwerklg niet missen. Het
roode leger «tl den oorlog tot het «egevle-
rende einde doorzetten.
Doitschland en de Rneeisch-Poolsche oorlog
Berlijn, 21 Juli. In do vergadering van gis
teren van de oonrmlseie voor buitenlandsche
aangelegenheden uit den Rijksdag heeft de
socialistische afgevaardigde Bernstein dc
opmarsch van de bolsjewiki in Polen bewra
ken. De minister van buitenlandsche zaken
Simons merkte op, dat het bolsjewistische
leger slechts weinige dagmarschen van de
Duitsche grens was verwijderd, dat Duitsch
land zich geheel neutraal had verklaard in
den Russisch-Poolschen oorlog, en dat voor
de bescherming van de grensbevolking tegen
het door den afgevaardigde Bernstein aan
geduide gevaar reeds zorgvuldige maatre
gelen waren genomen.
CHINA.
De burgeroorlog.
In een mededeeling der Chineeeche lega
tie te 's-Gravenhage wordt gezegd, dat de
gebeurtenissen, welke zich thans in China
afspelen, tegen elkaar in het strijdperk heb
ben gebracht maarschalk Toean-Taj [-Joeei,
aanvoerder der troepen van de An-Foepartij
en generaal Woe-Pei-Foe, staande aan het
hoofd der troepen van de Tsjl-li-partij. De
president der republiek Sjoe-Sjl-Tsjang be
proeft de strijdende partijen met elkaar te
verzoenen.
De Toestand.
De „Nieuwe Rolt. Courant" schrijft onder
^bovenstaand hoofd over het doen en laten
der geallieerden:
Toen wij onlangs met een vroegeren Duit-
schen zeeofficier over het verwijt spraken
van wijlen lord Fisher tegen admiraal Jelli-
coe, dat deze laatste in den zeeslag bij Jut
land een al te voorzichtige taktiek gevolgd
en zijn groote schepen, die den slag opeens
in het voordeel van de Engelschen hadden
kunnen beslissen, te veel ontzien heeft, ont
kende de Duitscher de gegrondheid van dit
verwijt. Veeleer uitte hij bewondering voor
den vooruitzienden blik, die niet alleen de
taktiek van den Engelschen vlootvoogd,
maar de Engelsche politiek in het algemeen
kenmerkt. Jelliooe, zoo redeneerde de Dult-
soher, daoht verder dan zijn doel van dat
oogenblik: de vernietiging van de Duitsche
vloot. Voor hem legde de toekomst van het
Britsche rijk het grootste gewicht in de
schaal. Zeker, hij had zijn groote schiepen
onvervaard op het spel kunnen zetten (want
aan moed ontbreekt het Jelliooe zoo min als
den minste zijner officieren), maar hij had
dan ook die kans gewaagd, dat hij uit den
slag terugkeerde met het verlies van kost
bare eenheden, die Engeland's opperheer
schappij ter zee niet alleen tegenover
Duitschland, maar tegenover andere zeemo
gendheden, om nu maar alleen Amerika en
Japan te noemen, verzekerden.
Als men de jongste geschiedenis van
Lloyd George's politiek tegen de Sowjet-
regeering nagaat, is het weer de vooruit
ziende hl ik, die in zijn beleid treft en naar
welken de staatsmanskunst van eiken re
geerder gemeten dient te worden. Eerder
dan een van zijn andere bondgenooten heeft
de Engelsche eerste-mdmister het belang
van het herstel van den vrede met Rusland
begrepen. Zelfs al toon Engeland zijn oude
eilanderspolitiek tegenover Europa volgen
en van het vasteland zijn handen aftrekken
(wat niet meer mogelijk is, sedert het mo
derne geschut over het Kanaal heen draagt
en de oorlog in de lucht zijn ontwikkeling
begonnen is), moest het op de toekomst van
zijn Aziatische rijk in Engelsoh-Indië en de
aangrenzende invloedssferen, in Egypte
enz. bedacht zijn. De geallieerden die den
oorlog gewonnen hebben, zullen den vrede
niet gewonnen hebben, zoolang het nieuwe
militairistisoho Rusland een bedreiging voor
Europa en Azië is. Daarom is Lloyd George
zoo ver gegaan, om, in het belang van een
hervatting van den handel met Rusland, die
den vrede moet voorbereiden, den bolsjewis-
tischen volkscommissaris Kra&sin met zijn
medeonderhandelaars in Engeland toe te
laten en zou hij, als het conflict over Polen
in der minne geschikt werd, ook geen be
zwaar maken tegen Kamanef, den door den
wol geverfden bolsjewist, die in het begin
van den oorlog zich al tegen wat hij het
imperialistische avontuur noemde verzette
en hoofdredacteur van de (toen socialisti
sche) Prawda en raadsman van de eerste
kleine bolsjewistische groep in de Doema
werd. Daarom alweer slikt het Britsche ka
binet een onbeschaamde nota uit Moskou
over Polen en wil het, voor het 't met zoo
veel moeite opgetrokken broze gebouw van
de eerste aangeknoopte betrekkingen in dui
gen laat vallen, zioh nog eens overtuigen, of
Sowjet-Rusland inderdaad dadelijk bereid is
tot een wapenstilstand met Polen dan wel
dit land eerst onder den voet wil loop en en
de Duitsche grens bereiken. De verbinding
met Duitschland vreest Lloyd George aller
meest, omdat West-Europa dan bedreigd
wordt met de wanhoopspolitiek, die meu vele
Duitschers kan hooren verkondigen, dat het
bolsjewisme Duitschland weliswaar naar den
kelder zou helpen, maar de reet van Europa
meteen. Daarom heeft hij te Spa gestaan op
de ontwapening van de burgerij en de uit
levering van de millioenen geweren, die nog
in gevaarlijke handen zijn en op de afschaf
fing van de veiligheidspolitie, waarin een
belangrijk overschot van het Duitsche leger
is ondergebracht. Maar nu komt ook tege
lijkertijd de tegenstrijdigheid in de politiek
der geallieerden aan het licht, die het Duit
sche leger willen halveeren en misschien
niet zoo heel veel later op datzelfde leger
een beroep zouden willen doen, om onder
ordelievende leiding een bolwerk tegen de
rooide Russen te vormen, gelijk de Duitsche
ridders eeuwen geleden tegen de heidenen
uit het Oosten op de bres standen. Wij heb
ben er al vroeger de aandacht op gevestigd,
dat het offensief der bolsjewiki tegen Polen
zijn invloed heeft laten gelden op de proce
dure die men te Spa tegenover de Duit
schers gevolgd heeft. De geallieerden zou
den tegenover de Duitschers nog wel ve»l
tegemoetkomender kunnen worden bij de
verdeTe ontwikkeling van de gebeurt iris
sen aan het bolsjewistischs front, Len.n
Sft&W.V d.t fcwJ.t-Ru.iradm»»-
tv ecnjichappelüke grens met Duitsohlanc
noodia heeft, omdat dit Istste Rusland op
economlsob en industrieel gebied moet hel-
pen, Men kan er zeker van zijn, dat Trotikv
en Broessüof en de andere Russische raill-
talriston, die nu soo'n hooge horst opzetten,
da» nog om andere redenen willen. Aooali
de Franeche revolutie expansie naar het
buitenland zocht ln militaire ondernemto
gen, herhaalt de geschiedenis zich ten op.
zlehte van de Russische revolutie, waarbij
de ellendige blnnenlandeohe toestand nog
een drijfveer te meer ia.
Toen Mllierand Woensdag met stemver
heffing ln de Kamer verklaarde, dat Enge
land en rijn bondgenooten Polen met hun
geheele macht zouden steunen, juichte de
meerderheid hem onstuimig toe. Na de vree-
gelijke ervaringen van vier jaren, juicht een
parlement nog zoo gemakkelijk bij het voor
uitzicht van een nieuwen oorlog en een duur-
zamen vijand. Te Londen verklaart men open,
dat de vraag van oorlog en vrede spoedig
beslist zal worden. Veelbeteekenend is reeds,
dat er geruchten loopen over onderhandelin
gen, cQe tusschen Sinn-Fein en Downing
Street op handen zouden zijn. Als de Inter
nationale toestand dreigend wordt, heeft de
Engelsche regeering er het grootste belang
bij, de militaire bezetting uit Ierland weg te
nemen en daar op een schikking aan te stu
ren. In 1914 toen Carson aan het hoofd van
zijn Ulster-vrijwilligers den burger-oorlo
wilde beginnen, heeft men hetzelfde beleef*
De Polen verdedigen op het oogenblik de
wegen naar Grodno, Brest-Litofsk en Kowel,
dio bedekt zijn met konvooien en vluchtelin-
en. Maarschalk Foch is met vacantie naar
retagne, maar heeft gezegd, dat de toestand
aan het Poolsche front zijn terugkeer noodlg
zou kunnen maken. De schitterende veldheer
Foch zal ongetwijfeld ontboden worden, als
het einde van Polen naby is. Maar de politici
zullen dan zyn rug moeten dekken. Als de
geallieerden werkeiyk, geiyk zy het nu voor
stellen, van plan zyn om Polen met hun „ge
heele macht" te hulp te komen, kunnen zy
tusschen den Ryn en Warschau geen
Duitschland met een latent-vyandlge bevol
king achter zich velen. Zal Duitschland mis
schien spoedig een betere kans op herziening
van het vredestractaat krijgen dan te Spa?
Maar dan heeft het een staatsman noodig met
takt en vooruitzienden blik.
LANGS DE STRAAT.
De vigelante en de krab.
Dit is een wonderiyk verhaal van levens
lot en levenstragedie.
De krab zwom genoeglijk rond ln het
diepe water van de haven. Haar krabben-
leven was tot nog toe op rolletjes gegaan;
haar levensillusies af en toe een hapje
eten. en wat helder water waren verwe
zenlijkt. Dit is meer, voorwaar, dan men
van u of my zeggen kan, en philosofisch be
schouwd, was dan ook het krabbenleven
volmaakt, ideaal en genoegiyk.
Totdat haar noodlot kwam. Heit noodlot
achterhaalt ons allen, arm of ryk, jong of
oud. Haar noodlot was een jongen van
twaalf jaar, die het diertje ..pvischte uit zyn
element, en het ten prooi liet aan de onge
wisheden eens waterloozen bestaans
want een krab op het droge, lieve lezer, is
een roos zonder geur, is het maanlicht zon
der sterren, is de wereld zonder liefde. En
het noodlot voltrok zich dan ook aan het
arme beestje: het stierf langzaam den aller-
akeligsten kraibbendood der verstikking.
De vigelante daarentegen had een gansoh
andere lotsbestemming. O, ik weet wel, een
vigelante is een dood ding, een vrouwelijk
zelfstandig naamwoord, dat niettemin onzij
dig is, een niets, een passieve constructie
van wielen en hout en kussens.Jawel,
dat denkt u. Maar gaat u eens met uw
familie op een moolen achtermiddag door
de stad toeren, dan zult u eens zien hoe
uw doode vigelante levend wordt. De wie-
en draaien gezellig in 't rond, uw geachte
partea posteriores ondergaan een aangena
me, lichte deining, uw spysverteringsor-
janen werken in sneller tempo, uw bloed
legint te gisten, uw gestel ondervindt de
heilzame gevolgen van dit toertje.Kort
om, uiw vigelante is uw tweede ikheid ge
worden, uw supplementair aanhangsel, dat
evengoed van net toertje geniet als gyzel-
ven. En nu spreek ik nog niet eens van het
paardje. Het paardje! Het blonde, schim-
melkleurige of rosbruine paardje, dat zoo
elegant zyn pooten zet, en dat de oumiddel-
Ujke oorzaak is van de aangename deining
uwer zoo hooggeachte partea posteriores.
Om kort te gaan, lieve lezer, het was, in
die open vigelante, by dat goddeUjke weer,
een hemelsohe zaligheid rond te toeren. Zoo
dacht ook een gezelschap, bestaande uit
vader, moeder, tante Kee en opoe er over,
en de knussigheid van het toertje lag op
eders gelaat Vaders physionomie zweefde
in de bovenaardsche sferen der zaligheid;
rij lag lui en lang, voor zoover zyn plaats
ïem dit toeliet, in het rijtuig en zwol in de
mietingen van een dikke en zware sigaar,
oeder keek tevreden rond: oü peut-on
être mieux qu'au sein de sa familie? En
daar vader pret had genoot moeder niet
minder. Tante Kee d'r kraaloogjes strftól-
den; d'r blozende wangetjes glommen, en
d'r heele aanminnige gezichtje was één en-
cele, reusaohtige glimlach. Opoe zat stil,
kleintjes ineengezakt, op d'r plaatsje; haar
oude-vrouwtjes gezicht glansde van genoe
gen over dit uitstapje. Op d'r kin had ze
een paar bobbeltjes, waarop haartjes ge
groeid waren. Als de vleugels van een libel
trilden de haartjes in het zonlicht en den
wind.
Gewichtig zat, en hoog, de koetsier op
den bok. In zyne hand berustte het tijde
lijke lot dezer vier menschen; één mis
greep, één enkele verstrooidheid, en een
onheil ware geschied, minstens zoo nood
lottig als dat van de krab.
Vader, moeder, tante Kee en opoe had
den genoegiyk de stad doorgetoerd. Ze
hadden niet verzuimd af en toe eens aan
te leggen, en wellioht was dit op hun hel
derheid van geest niet zonder invloed ge
bleven, maar zeer zeker was hun algemeen e
stemming voor een groot deel haar oor
zaak verschuldigd aan deze onderbre
kingen.
Op een bepaald punt in de stad was we
der door den scherp-opmerkenden heer des
huizes een geschikt etablissement ontdekt
om zich te verkwikken, en de gewillige
koetsier liet den rossinant stilstaan en
daalde af van rijn zitplaat» om deftig he
portier te openen. Vader stapte het eers
uit, geweldig rookend en met de handen in
zijn broekzakken rammelend, als wilde hl
zeggen: „hier blnne" de oente". Na hem
volgde tante Koe. een beetje styfjes van
wege de rlmmetJek en het nauwe ritten,
Moeder volgde, en ten laatste verdween
aonter de g
dese mensolillevendo Instelling,
ook opoe
ter de geheimzinnige deur van
'dievende instelling, gevolgd
door den koetsier, die óók niet op één been
kon loopen. Heel erg vast was vader nie
meer ter been geweest, maar by had het
tooh weten klaar te spelen naar binnen te
Bleven over: de leege vigelante en het
paardje. Het laatste stond droomerig rijn
leidsels te bekauwen, peinzend over de ge-
oomplioeerdheid van de mensdheiyke na-
Nu nadert het dramatisohe punt ln mijn
verhaal. Houd uw hart vast, lieftallige le
zeres en griezel: de jon-gen-met-de-krab
verschynt ten tooneele. Het diertje was nog
aityd stervende, dank zy de warme en niet
bepaald liefkozende vingers van zijn
eigenaar. De bewegingen van het dier wer
den al minder en minder, en, daar het zyn
kwelgeest begon te vervelen, wierp hy het,
in een kwajongensachtige opwelling, op de
gecapitonneerde zitbank der wachtende vi
gelante. Stuiptrekkend in zyn laatsrten
doodsstrijd wachtte het beestje daar zyn
einde.
O, ik word heelemaal niet sentimenteel;
zoo*n stervende krab is nu niet bepaald een
onderwerp voor lyrische ontboezemingen.
Bovendien was het volstrekt geen roem-
looze dood ook. Er sterven er van het genus
mensoh massa's op een bos stroo en maar
weinigen op de gewatteerde kussens van
een degeiyke vigelante, en ome- krab was
nog volstrekt niet te beklagen.
Neen, maar wat daarnft gebeurde. Dat
was yseiyk. Niet om na te vertellen. U moet
weten, tante Kee was nog al dikkig, ietwat
corpulent. Laat die me nu, na haar ver-
versohinig gebruikt te hebben, pardoes bo
ven op de zevenachtste doode krab gaan
zitten.
Nietwaar, u yst? 't Zat zóó: tante Kee
zag het beest liggen, maar vóórdat ze haar
zwaarwichtig lichaam weer in evenwicht
ion brengen, was het onheil al geschied.
Die aantrekkingskracht der aarde ook! En
dan dat laatste cognakkiel
Onder een yseiyken gil rees tante Kee,
toen zy zich bewust werd van haar daad,
omhoog: „o allemenschelijke gomm-enlkkie-
mensohwatschrikikdaar!" Zoo ongeveer was
haar uitroep in den vocatief, die vader deed
toesnellen en het enge beest oppakken, en
op straat deponeeren.
Nadat het gezelschap er voor den schrik
nog eentje genomen had, werd zonder ver
dere incidenten het ritje vervolgd. Vader
zat, geweldig rookend, ietwat slaperig op
zyn zitplaats. Tante Kee, nog een tikkie
bleek van de alteratie, naast hem. Opoe, die
niet te best meer tegen cognac kon, was
ingedommeld, en moeder had vuurroode
koontjes, en zat èls maar te lachen van
wege tante Kee.
De arme krab lag op straat. Ik weet niet
of zyn laatste stuiptrekking plaatsgevon
den had onder het lichaamsdeel van tante
Kee, dat ik niet nader zal aanduiden, dan
wel of het beest nog zooveel uithoudings
vermogen en savoir vivre had om op straat
den laatsten adem uit te blazen. Een feit
s het, dat eenige uren later het kadaver in
iet fietsmandje van een juffrouw in een
lemelsblauw japonnetje gekleed, terecht
kwam. The rest is silence, maar u zal me
moeten toestemmen dat dit voor een krab-
beneinde nog zoo kwaad niet is. Want wij
menschen mogen -streven naar wat beters
dan een alledaagsoh lot, de hemelsblau
we japonnetjes vinden wy lang niet alle
maal op onzen weg. Lang niet.
Baas boven
baas.
broodprijs verhoogd
wittebrood gebracht
Maastricht spant de
verhoogd van 32 op
kost aldaar 30 cent
groote arbeidersge-
dnpe van.
h™
sa v?i
naar dien he^r u j 4? h,'<lr ketner verwilt
mTn Pref heer Ketn*r ■'■enkt, dat. als
ni artiidig Dr' V00r znn dan is men
weron. dat va
"^gS^Redactle. bij voorbaat dankzeggend.
Hoogachtend,
P. TUK, Laan 88.
P.S. Tijd ontbrak mij eerder dit ter plaatsing
aan te bieden.
T.f
hlstèrTsêH Kaan^a» Jwui
lat ik maar seggep wil, dat
UIT DEN OMTREK.
Texel, 21 Juli.
Gisteren maakten de schoolkinderen van
Den Burg een uitstapje naar Amsterdam,
daartoe in staat gesteld door de milde bydra-
gen van de ingezetenen. Natuuriyk werd een
bezoek gebracht aan Artis. In een afgehuurde
tram werd een rit gemaakt door de geheele
stad. Het wéér, dat zich 's morgens niet mooi
liet aanzien, hield zich goed, zoodat de kin
deren volop genoten en zeer voldaan huis
waarts keerden. Op de haven stonden de ry-
tuigen gereed om hen naar Den Burg te
srengen. Ook schoolkinderen van De Koog
maakten hetzelfde reisje. Deze hebben onder
weg overnacht en keerden eerst hedenavond
naar hum woonplaats terug.
Callantsoog.
Alhier is op het strand gevonden een por-
tomonnale met geld. Ter gemeente-secreta
rie zyn inlichtingen te bekomen.
Het aantal zomergasten neemt steeds toe.
ïotel Duinzicht, Dorpskoffiehuis, familie
A. Kos, familie J. Brouwer e. a. hebben pen
siongasten, terwyi by anderen kamers of
iet geheele huis aan families verhuurd en
jewoond zyn. De V. v. V. heeft reeds in zoo
verre succes gehad, dat het aantal gasten en
lezoekers steeds toeneemt. Vele gasten
spreken er hun spyt over uit, dat behalve
iet Dorp en het strand ailles zoo onvrij is en
het er wel eens op lijkt, of een menschen-
acht gehouden wordt. We hoorden reeds
van eenige bekeuringen.
Wierlngen, 20 Juli
Heden werd in de algeimeene vergadering
van „Het Heemraadschap Wierlngen" we
gens periodiek aftreden en bedanken van
den Heemraad, den heer 8. Or. Bakker, de
volgende aanbevelingslijst voor Heemraad
opgemaakt:
1. de heer M. Bakker Sz. te Ooeteriand;
de heer A. Klein Sz. te Smern; 8. de heer
S. Koorn Jz. te Strbe.
Heden werd met de jongere kinderen der
O. L. scholen van Hlpp. en Ooeterland (de
ouderen hadden een reisje naar Amsterdam
gemaakt) van wege de Ver. ter bev. van ge
trouw schoolbezoek een plaatselijk school
feest gevierd. Om l1/» uur ging de Hippo-
lytushoever jeugd in rijtuigen over Stroe
naar Oosterland, alwaar zich de Oosterlan-
ders per rijtuig bijvoegden, om gezameniyk
naar den Oever te gaan. Te den Oever werd
uitgestapt en onder een vrooiyke marsch
van de muziekver. „Apolio" aldaar ging men
n optocht het vriendeiyke dorpje rond. Na
lier den inwendigen mensch wat versterkt te
lebben, ging men terug naar Hlppolytus-
hoef. De terugreis ging door den Polder en
31ft. In Hippolytushoef werd uitgestapt en
de kinderen in de school getrakteerd. On
derwijl had de muziekver. „Harmonie" zich
voor de school opgesteld en ging men in
optocht met de feestvierenden door Hippo-
lytushoef's straten naar een in gereedheid
gebracht speelterrein van den kindervriend
Jb. Bruul. Hier werden verschillende spel
letjes uitgevoerd, welke by de jeugd zeer
in den smaak vielen en liet „Harmonie" zich
gedurig hooren. Na afloop hiervan weer in
optocht naar de school en volgde opnieuw
traktatie, uitdeelimg der prijzen en een tom
bola, waaruit prijzen werden getrokken.
Voldaan over dit sohoone en goed ge
slaagde feest keerden hierna allen huis
waarts. Het weêr hield zioh, ondanks de
flinke bries, die er heersche, goed. Een
woord van dank aan allen die het hunne
hebben bygedragen om dit feest zoo goed
te doen slagen is hier dan ook niet mis
plaatst.
Breezand.
Toegelaten is tot de Handelsdagsohool te
Helder A. Kromhout, leerling van de Openb
Lagere School alhier.
EmTs-Y" AkSfiatS:
Be Quick in Scandinavië
marktberichten.
di.W«„^he^ize? f 5-9-20, koksianen 5-5.80
hftuS? a schoolmeesters 4.80—8.20, eiveii-
lS Julni i °i biaiiwe aardappelen 9.$0
ifin ^ad-blaadjes f 12—12.80, drielingen f 2 20—
ÏStt -rw
Schagen, 22 Juli.
7 stieren 300 k 650; 40 geldekoeien niair
850 k 675; 86 id. vette 500 k 950 - 80 kalt'.
oeicn i 500 850; 39 pinken ƒ350 'k 450- 40
nuchtere kalveren ƒ20 k 40; 352 schaden
vette 6U 90; 204 lammeren 30 45- 27
varkens, mag. 65 ft 85; 18 id vette n Ko
015 ft 1 25- 140bk?ge" ffn h 55; 57 ^nen
7 0.15 ft 1.25,140 kippen 0.50 ft 3 21 k 1
«•'f-W'i iWhksk"p,kSnK„Vr
0J2' 2664 wodel6wn ƒ0.12
k0nien- x
Overal in het land is de
en is de prijs van 800 gr.
van 82 op 34 of 85 cent.
kroon en heeft den prijs -
86 cent. Het roggebrood
per 800 gram. Vooral de
zinnen zijn hier weer de
INGEZONDEN.
De strijd ln de bouwvakken.
Geachte Redactie.
o naar aanleiding van dee heeren
Scnoeifülenberger'a ingezonden schrijven, getiteld
„Misgeschoten' even repliek.
Ik kan kort zijn, schrijft de heer 8ch., nu dit ig
goed gezien, anders kregen wil nog meer onzin
te verwerken.
Ten eerste. Zou ik voorziohtig zijn met miin
bewering, dat loonen van 70, 80 en 100 afre
keningen zijn van ettelijke weken en dus het argu
ment om niet te teekenen vervallen zou zijn, want,
zegt de heer Sch.: dat is een der oorzaken van het
conflict, dit blijkt alweer, dat de heer Sch. zich
met zaken inlaat, waar hij totaal geen verstand
van heeft, want wie mijn uiteenzetting in het
ocgin der uitsluiting goed heeft begrepen, weet,
flat het gaat om een loon van 47.25 in ae hoogste
40 50 terwi^ ket aanbod van de patroons ig
Ten tweede. Ik had geschreven: de bouwarbei-
i r8j *c®nnen bun plicht als de beste patroon. Nu,
als de heer Sch. zoo naief is daaruit te ooncludee-
ren, dat kennen of nakomen een groot verschil is,
noem ik dat spijkers zoeken op laag water. Elk
gezond verstand begrijpt mijn bedoeling.
Ten derde. Schrijft de heer Sch. wat betreft het
geïntimideerd zijn, is de stok achter de deur, wie
nuj kennen, weten wel beter. Nu, Ik neem aan, dat
er slechte weinig menschen kunnen zijn, die u
kennen, want uit uw heele betoog is moeilijk op
te maken of u een patroons- of arbeidersstandpunt
inneemt (altijd oppositie?).
Verder wensch ik met den heer Sch. niet meer
over deze zaak te discussieeren, aangezien er zich
toch geen nieuwe gezichtspunten voordoen; beter
ware het, dat de H.-K. Chr. of patroonsorganisa
tie hun standpunt uiteenzetten.
U dankend voor de verleende plaatsruimte.
Hoogachtend,
G. GROOT, lid A. N. B.
Geachte Redactie.
Map ik nog eenige plaatsruimte vragen naar
aanieïdmg van het stukje van den heer Ketne^
lk vleide mij geenszins met de gedachte Zïï'
heer Ketner niet op mijn stukje^T«
Maar de zaak waarom het gaat staat ,n„ i ,ren'
Ketner plaatst een ingezonden stuk m t i r
zoek allen, die bijzonderedr^enhXnK^f'"
cinaties, enz., zenden die en te» „is fla"u-
„Studievereeniging voor 1'svchipai nra° ^au de
las een stukje v^den heer (5ndè^wii!^Xh lk
schuwde, dat van die vereeni ai^lö
SPORT.
Voetbal.
D. F. C. in Duitschland.
Broek op Lagendijk, 21 Juli.
