JACK DE ZANGER
Waarom atheist?
Koopt bij de Fa.
UwCostuum
Uw Jas
Uw Demi
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN ENANNA PAULOWNA
Prima coups.
Prima
afwerking.
Spotgoedkoop Uw Ulster
I. GRUNWALD,
No. 5319
DONDERDAG 4 NOVEMBER 1920
48e JAARGANG
WrangeL
FEUILLETON.
16)
DINSDAGAVOND 9 NOVEMBER,
1
KEIZERSTRAAT 116 (boven).
(Wordt vervolgd).
COURANT
ABONNEMENTEN BIJ VOORUITBETALING:
Helderscho Ct. per 8 mnd. 1.60, franco p. post 1.70. Bultenl. /2.50
Zondagsblad 8 .0 57ll, nrr. -
Modeblad 8 noa 0 GÖ'
Modeblad „8 „0.95, 1.08.
ix)tee nummers der Courant 4 ct.
1.05
1.80
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 60
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN
20 ct. p. regel (gal jard). Ingez. meded. (kolombr. als redact, tekst) 60 ct,
Kleine adv. (gevr., te koop, te huur) v. 1—4 reg. 50 ct., elke regel meer
10 ct. bij vooruitb. (adres: Bur. v. d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv.
extra). Bew.-ex. 4 ct. Alle prijzen tijd. verh. m. 10% papierduurtetoesl.
BUITENLAND.
RUSLAND.
De „Krasnaja Gaseta" heeft uit Moskou
een merkwaardig bericht van financieelen
aard ontvangen. De raad van volkscommis-
•arissen heeft aan den commissaris van fi
nanciën opgedragen een besluit uit te vaar
digen, waarbij het aantal «aken, dat gratis
te verkrijgen zal zijn, nog aanzienlijk uitge
breid wordt.
Zoo zullen kosteloos worden: telegrammen
aan autoriteiten; telefoon, waterleiding, elec-
triciteit in alle staats-admlnistraties en -on
dernemingen en eveneens voor degenen, die
er aan verbonden zijn; brandhout voor die
zelfde kategorieën; alle levensmiddelen, die
op kaarten verstrekt worden; huren voor
personeel in staatsdienst.
Het aantal personen in staatsdienst zal
nog zeer uitgebreid worden.
Dit lijkt allemaal prachtig. Een steeds
grooter deel der bevolking zou 'dus weldra
fratis kunnen leven, lijkt het, Maar uit an-
ere bijzonderheden van dezen financieelen
maatregel krijgt men heel sterk den indruk,
dat de sowjet-regeering de volledige waarde
loosheid van haar geld begint in te zien.
De klandestiene sluik- en ruilhandel
schijnt trouwens nog steeds grooter verhou
dingen aan te nemen.
Volgens een bericht uit Konstantinopel
trekt Wrangel zich achter de Perekop-linle
terug. Woensdag zou de terugtocht geheel
voltrokken zijn. Een divisie heeft zware
verliezen geleden.
Het aanvallend leger der bolsjewiki moet
wel 140.000 man tellen.
In een radio-telegram verklaart Trotzky
evenwel, dat Wrangel's troepen door vijf
bolsjewieksche legers zijn omsingeld en dat
het lot zijner hoofdmacht is beslist.
Uit Odessa.
De berichten uit de Krim lalden onheilspel
lend voor generaal Wrangel. De beschrijvin
gen, die de toch bevriende Fransche Journa
listen over het leven uit Wrangel'B hoofdBtad
Sebastopol geven, wekken, ondanks de leven
digheid der verhalen en de pogingen om aan
alles een goeden kant te zien, een niet veel
minder somber beeld.
De correspondent van de Matin, majoor
d'Etchegoyen, vertelt er van. De reis er heen
is al verre van aangenaam, daar men van
Konstantinopel af moet reizen op de zeer
weinig comfortable Russische booten, waarop
zich de Russische vluchtelingen met hun onbe
schrijfelijke massa ongedierte bevinden.
Dan komt de kwestie van het onderkomen.
De stad, die in normale tijden 70.000 inwoners
telde, moet er nu 250.000 overbrengen. Zoo
kan men alleen nog onmogelijke hokjes machtig
worden, waar men tegen ratten en ongedi'erte
vechten moet. Natuurlijk betaalt men voor alles
'n ongelooflijk aantal roebels. Een heel beschei
den kamer kost als huur van 150.000 tot 200.000
roebels in de maand. Haarknippen kost 10.000
ropbels, schoenpoetsen 1000 roebels. Biljetten
van 10 of 20 roebels zijn onbekend en beant
woorden ook aan niets. Een bedelaar krijgt
nog 250 k 500 roebel. Men zegt, dat de biljetten
van 500 roebel duurder aan maken kosten, dan
de waarde, die ze vertegenwoordigen. Het
biljet van 10.000 roebel is de gewone gangbare
eenheid.
Deze schrikkelijke depreciatie van het geld
heeft een merkwaardig gevolg gehad voor
de militaire promotie. Een kolonel ontvangt
60,000 roebel per maand. Dat is nog een hon
gerloon, al krijgen de officieren een aantal
dingen vrij goedkoop uit de militaire voor
raden, zoo dit mogelijk is. Om de offiicieren
nu toch aan dat uiterste minimum van 60,000
roebel te helpen, had Denekin het stelsel in
gevoerd om de officieren maar zeer spoedig.
tot kolonel te bevorderen. Zoo ziet men een
onwaarschijnlijk groot aantal kolonels, en van
zeer jeugdigen leeftijd. Ze hebben hun snelle
door
HULBERT FOOTNER.
voor Nederland bewerkt door
J. KUYLMAN.
„En hjj heeft al zijn geld aan zoo'n ver-
wenscht hospitaal nagelaten 1 Dat heb ik
zeker te danken aan mijn wegloopen. Nou,
spijt heb ik er niet van. Van het geld, bedoel
ik. Maar 't spijt me tooh, dat de ouwe heer
heenging met 'n wrok tegen me. Ik dacht,
dat hij het wel begrijpen zou. Hij was anders
verstandig genoeg. Ik heb dikwijls gedacht,
dat er ieta anders moet geweest zijn. Jij stond
erg bij hem in de gunst, Frank. Was er nog
iets anders?"
Al dien tijd had Garrod Jack niet aange
keken. Bij deze laatste vraag begonnen zijn
kranke oogen woest ongeduldig te schitteren,
alsof hij het uiterste punt van zijn draag
kracht bereikt had. Hij maakte een ongedul
dige beweging met het hoofd naar den ander,
en het was alspf hij iets wanhopigs wilde
zeggen. Hat werd echter nooit geuit, want
op hetzelfde oogenblik uitte Jack een kreet,
en terwijl hij zijn paard de sporen gaf, schoot
hjj naar voren. Een van de pakken was afge
gleden, en het paard, dat het droeg, zat nu
als een hond op het pad.
Nadat het pak weder recht geschoven was,
kwamen er nog andere dingen tusschenbelde.
Garrod nam zijn eigen plaats in den stoet
weder in, en voor het oogenblik tenminste
promotie gemaakt niet wegens schitterende
wapenfeiten, maar eenvoudig ,bjj wijze van
voedingsmaatregel" (par mesure alimentaire).
Waar de positie van de actief dienende offi
cieren al zoo moeilyk is, kan men begrijpen
in welken toestand diegenen verkeeren, die.
uit den dienst en zonder betrekking zijn.
Hun lot is afschuwelijk. Met ziet generaals,
admiraals, in jammerlijken staat van ellende,
in kapotte schoenen, bijgelapte, versleten, ou
de uniformen, een stuk zwart brood onder
den arm en een kommetje soep dragend. En
toch houden ze zich waardig, met hun epau
letten, waar geen verguldsel meer op zit, en
een commandeurskruis om den hals.
Vrouwen van de wereld, echtgenooten van
officieren, jonge meisjes van geruïneerde fa-
miliën, bedienen in café's om toch maar te
eten te hebbenanderen, die te oud zijn om
nog zulk werk te doen, trachten aan den kost
te komen door op straat lucifers en cigaretten
te venten. Men ziet ze voortschrijden, vermoeid
van het eindeloos rondloopen, en toch met een
distinctie, die het ongeluk niet heeft kunnen
neerslaan, een ouden hoed op de grijze haren,
zonder kousen, de voeten naakt in kapotte
lakschoenen, maar met oude handschoenen
aan. Verscheidene van de ongelukkigen kwamen
vroeger aan het hof.
Daar intusschen het weer op het oogenblik
nog mooi is, biedt het geheel nog geen te
droevigen aanblik, waarbij ook komt de Rus
sische gelatenheid, die zich met het stopwoord
,nitchewo 1" een heeleboel aanleunen. En daar
er onder de vrouwen heel veel mooie zijn, ziet
men de officieren flirten, buigen, handen kus
sen en iedereen profiteert nog van het mooie
weer, ofschoon men toch weet, dat de winter
komen moet en er geen hout, geen steenkool
en voor velen geen eten zijn zal.
ENGELAND.
Een nederlaag der arbeiderspartij.
Naar uit Londen wordt gemeld, toonen
de uitslagen der Gemeenteraadsverkiezingen
aan, dat de arbeiderspartij groote verliezen
heeft geleden.
In ongeveer 800 gemeenten in Engeland
en Wales ging het om de vernieuwing van
het derde gedeelte van de gemeenteraden,
dat elk jaar aftreedt. Van het groote aanta
candidaten der arbeiderspartij is er maar
een klein percentage gekozen. Van de 202
candidaten van die partij in achttien distric
ten zijn er slechts 20 gekozen.
Bij de verkiezingen ging het meerendeels
om de kwestie van belastingverhooging. De
staking van de mijnwerkers heeft echter on
getwijfeld ook grooten invloed gehad.
De nalatenschap van keizerin Eugenle.
Een bijzondere correspondent van de
„Matin" te Londen weet een en ander mede
te deelen uit het testament van ex-keizerin
Eugenie. Aan Prins Victor Napoleon, haar
neef, heeft zij haar buitenverblijf in Farn-
borough vermaakt, met de verplichting het
in zijn huidigen staat te laten. De zoon van
den prins zal de bezittingen erven, welke in
de nabijheid van Bologna zijn gelegen, en
op een waarde van tien millloen worden ge
schat. Deze bezittingen zijn afkomstig van
prinses Elisa, de zuster van Napoleon I.
De hertog van Alva erft alle goederen van
de keizerin, die in Spanje zijn gelegen, ter
wijl de fondsen der keizerin, in versohillende
banken gedeponeerd, tusschen de familie
Alva en prins Napoleon worden verdeeld.
De geheele erfenis wordt op 60 millioen
geschat, waarvan de fiscus bijkans de helft
zal krijgen.
IERLAND, i
Volgens nadere berichten over het ge
beurde te Tullamore, werd daar Maandag
avond een politle-agent op het oogenblik,
dat hij zijn huis verliet, met kogels door
zeefd. Hij bezweek den volgenden ochtend.
Manschappen in uniform legden daarop een
bioscoop en een vakvereenigingsgebouw in
de asch en vernielden huizen en winkels van
bekende Sinn-Feiners.
Ingezonden mededeellng.
Hierover spreekt de Heer N. J.
PABON, die kortgeleden de Kerk,
als predikant verliet omdat hij
vrijdenker is geworden,
om 8 uur, in de Groote Zeel ven CASINO.
Ieder voor- en tegenstander, die
belangstelt in den geestesstrjjd,
onzer dagen, zorge aanwezig te
zijn.-De vergadering gaat uit van
de Vereeniging „De Dageraad" en
dient ter verbreiding der vrijden
kersbeginselen. Debat vrij. Entrée 20
cents. Zorgt tijdig aanwezig te zijn.
Elders moesten velen teleurgesteld
worden. Geeft U op als Lid van
„De Dageraad".
Da. SCHERMERHORN spreekt
15 November a.s., zelfde zaal en tijd.
Onderwerp: Afbraak en opbouw.
vergat Jack, dat zijn vraag onbeantwoord ge
bleven was. Jack's waardigheid als aanvoer
der drukte soms zwaar op hem, en hij hield
ervan achter te blijven, zoodat hij op zijn ge
mak in het zadel kon hangen en naar harte
lust zingen en fluiten. Hij was altijd blijder
gestemd als de tocht weder verder ging en
de zon scheen.
Jack kende een heele massa oude Engel-
sche balladen. Bij een van dergelijke gele
genheden was hij bezig de hooge hemelen
in te wijden in de verdiensten der schoone
„Hebe", toen hij plotseling om een bocht
komende, verrast werd door het zien van
Linda Trangmar, die naast haar paard stond,
en met een 'n beetje nijdigen glimlach toe
luisterde. Zij droeg een boschje roode bloe
men, die zij geplukt had, in de hand. Jack
hield plotseling op met zingen en kleurde.
„Schei nu niet uit," zeide ze. „Wat vertelde
de Rede u over de schoone Hebe?"
Jack deed alsof hij haar niet hoorde. Onze
held hield er niet van voor den mal gehouden
te worden, „t Is gevaarlijk om van den troep
af te raken," zeide hij stijf.
„Ik wist dat u er aan kwam,'* zeide zij
koeltjes. „Bovendien ben ik van mijn paard
gestegen om deze bloemen te plukken, en ik
kon er zonder hulp niet weder opkomen."
Zij stak de bloemen bij haar ceintuur in. Zijn
ze niet prachtig? Hoe heeten ze?"
„PaintePs brush," zei Jack laconiek.
Hij tilde haar op haar paard. Zij was erg
licht. Het was moeilijk te gelooven, dat dit
bleeke, knappe kleine ding een volwassen
vrouw was. Haar wijze van spreken was altijd
zóó op den man af, dat men haar voor bru
taal zou gehouden hebben, als zij niets tevens
iets aardigs-kinderlijks over zich had gehad.
„Ziezoo, au kunnen we eens wat samen
De hlnderlagenoorlog.
Honderdtwintig burgers, die zich bij
Youghal in een hinderlaag hadden gelegd,
overvielen elf soldaten en doodden er één,
verwondden er twee en ontwapenden ze
allen.
De lijken van twee vermiste politie-agen-
ten uit Trabe zijn gevonden doorzeefd met
kogels.
CANADA
Prijsdaling.
De „Times" vereemt uit Torinto:
De prijzen in Canada dalen en de loonen
vertoonen dezelfde neiging. De automobiel
fabrieken worden gesloten. De arbeiders in
de kleeding-nijverheid staan voor de keuze
van een loonsverlaging of werkloosheid. De
boeren houden hun koren liever vast, dan
het voor de tegenwoordige prijzen te ver-
koopep.
ZWEDEN.
Malaise ln de tjzerlndustrle.
In Zweedsche vakkringen acht men de
vooruitzichten der Zweedsche ijzernijverheid
zeer ongunstig. Eerst heeft de industrie ge
durende langen tijd te lijden gehad van sta
kingen, daara is een stagnatie opgetreden
in den afzet. De onmogelijkheid de produk-
tie te plaatsen, heeft reeds bij vele en be
langrijke ijzerondernemingen tot beperking
der productie geleid, en zelfs wordt bij en
kele maatschappijen de volledige stopzetting
overwogen.
Ook in andere bedrijven is de toestand
ongunstig wegens onmogelijkheid van afzët.
Zoo zijn o. a. de wolfabrieken in Norrköping,
de werven in Lindhamm, de sulf .iek
der Johnsonsche Mij. in Avesta tot beper
king, resp. stopzetting der bedrijfswerk-
zaamheden overgegaan.
PORTUGAL.
Koning Albert ln Lissabon.
Op de thuisreis van zijn bezoek aan Bra
zilië is koning Albert van België eergisteren
met de „Sao Pa-ulo" in Lissabon aangeko-
wnen. Hij werd door den president der Por-
tu-geesche republiek en tal van autoriteiten
ontvangen, terwijl hem door de Portugeesche
troepen de eerbewijzen werden gebracht,
Een bezoek aan het stadhuis, en een wapen
schouw vormden het programma van het
kortstondig bezoek.
De koning is 's avonds over land naar
Brussel vertrokken, terwijl de koningin en
prins Leopold de reis op de „Sao Paulo"
vervolgen.
praten," zeide zij, toen hun paarden zich in
beweging stelden. „Om u de waarheid te zeg
gen, ben ik expres achtergebleven om wat
met u te kunnen praten. Ik wil vriendschap
met u sluiten."
Daar Jack niet goed wist wat hij hierop
moest zeggen, zeide hij niets.
Zij wierp hem een onderzoekenden blik
toe. „Meneer Vassall zegt, dat het gevaarlijk
is, iemand hier vragen over zijn persoon te
doen," ging zij voort. „Maar ik zou u toch
wel graag eens wat willen vragen. Mag ik?
Heeft u er iets op tegen?"
Deze woorden gingen vergezeld van een
allerinnemendsten glimlach. Jack kleurde op
nieuw. Jack had het land aan zichzelven, dat
hij zich had laten overtroeven, doch hij stond
nu geheel met den mond vol tanden.
Zij dacht: „Wie zwijgt, stemt toe," en zedde:
„In de eerste plaats over uw naam; hoe moet
ik u noemen? Meneer de Zanger zou te bela
chelijk zijn, en zonder het meneer klinkt het
te familiaar."
„O, u hoeft me heelemaal geen meneer te
noemen. Noem me eenvoudig Jack, net alsof
u 't tegen Jean Paul of Charlbogin of een
van de andere mannen in het kamp hadt."
„O, maar dat is heel iets anders," zeide zij.
„Ik noem meneer Garrod ook geen Frank, of
Kapitein Vassall Sydney. U kunt probeeren
me op den mouw te spelden wat u wilt, maar
ik weet zeker, dat u iemand is, die me be
vallen zal. Als u een Canadees bent, dan weet
ik zeker, dat ik een heeleboel menschen ken,
die u ook kent."
Jack begon zijn zelfvertrouwen terug te
krijgen. „Als u dan per sé een fatsoenlijken
burgerlijken naam wilt hebben, noem me dan
meneer Awkinsy," zeide hij luchtigjes.
„Bah! Kunt u niets beters bedenken?" zei-
VEREENIGDE STATEN.
De presidentsverkiezing. Harding
gekozen.
De senator Warren G. Harding heeft
naar de telegrammen melden met aanzien
lijke meerderheid den verkiezingsstrijd ge
wonnen op zijn voornaamsten tegencandidaat
Cox. Pas in Maart van het volgend jaar be
hoeft hij in functie te treden. Harding, die
dezer dagen 66 jaar werd, geldt als een ge
matigd man. Hij heeft zich van te voren be
reid verklaard om te breken met de praktijk
van Wilson, en in zekeren zin ook van wijlen
Roosevelt, om alle gewichtige beslissingen
met zijn kabinet zelf te nemen. Harding zal
regeeren mèt zijn Senaat en Huis van Afge
vaardigden en zeker niet tegen den Senaat.
Evenals Cox, was ook Harding betrokken
bij de dagbladpers, Cox als redacteur, Har
ding als uitgever. De gekozen candidaat ge
niet den roep van bezadigdheid, maar men
houdt hem niet voor een bepaald groote fi
guur. Dit is dan ook geheel in overeenstem
ming met hetgeen in de Ver. Staten pleegt
te geschieden. De partijleiders houden niet
van èl te sterke naturen in den presiden-
tieelen zetel; dat wil wel eens lastig zijn.
In het algemeen beschouwd, mag men van
Harding een voorzichtig ietwat tam-conser-
vatief bewind verwachten. Groote schokken
de nieuwigheden zijn van hem niet te ver
onderstellen. In zakenkringen zal men deze
verkiezing ongetwijfeld gunstig beoordeelen.
Het standpunt van Harding ten opzichte
van den Volkenbond is ,dat hij, met behoor
lijke wijzigingen, aan te brengen in overleg
met den Senaat, de V. St. zich wel bij den
Bond wil laten aansluiten.
De vrouwen spelen ditmaal voor het eerst
een groote rol bij de stemming.
De spanning van deze verkiezing zal ech
ter pas opgeheven zijn, indien men ook zal
weten, welke de uitslag is van de verkiezin
gen voor d enAmerikaanschen Senaat, voor
welk lichaam 84 leden gekozen moeten wor
den. Het zal Harding pas mogelijk zijn het
Republikeinsche partijprogram uit te voeren
indien men in den Senaat over het doode
punt heenkomt en hij daar een meerderheid
krijgt, op welke hjj steunen kan.
DUITSCHLAND.
De kosten der bezetting.
Berlijn, 3 Nov. De centrale commissie uit
den Rijksdag kwam heden bijeen ter bespre
king van de uitvoering van het vredesver
drag.
De mededeelingen van den rijksminister van
de schatkist waren van vertrouwelijken aard.
Hij stelde voor, de kosten voor de bezetting
van 20 tot 40 milliard te verhoogen. Deze
verhooging is noodzakelijk tengevolge van de
nieuwe eischen der bezettende mogendheden.
Afg. Helfferich (D.-nat.) zeide: Wanneer
de veronderstelling van den rijksminister van
de schatkist, dat Amerika de kosten voor zijn
17.000 man sterk bezettingsleger op 1.220.000
dollar per dag berekent, juist is, dan zou dit
ca. 90 millioen mark in papier per dag betee-
kenen, hetgeen voor 17.000 man een absolute
onmogelijkheid is.
Staatssecretaris Walter deelde mede, dat
de kazernes voor de Fransche troepen te Lud-
wigshafen niet acht millioen kosten, zooals
in de begrooting is opgegeven, doch 42 mil
lioen. Voor den niéuwen aanbouw is 120 mil
lioen mark uitgetrokken.
Bovendien eischen de Belgen bij Aken in
fanterie-, cavalerie- en artilleriekampen, die
op 56 millioen mark komen.
De financiën van den ex-kelzer.
Berlijn, 3 Nov. De juridische commissie
uit de Pruisische Landsvergadering hield zich
heden bezig met het voorstel omtrent de fi-
nantieele regeling tusschen den staat en het
huis Hohenzollern.
Bij de daarop volgende algemeene bespre-
de zij.
,A maar Awkins is een heel fatsoenlijke
naam," zeide hij. -„Daar heb je Jonkheer
Awkeye van Awkwood Al, om nog niet eens
te spreken van Enery Awkins en Liza, die
iedereen wel kent. En hier in Amerika heb
je ook nog Happy Hawkins. Dat is allemaal
familie van mij."
Hij beviel haar, omdat hij dat dwaze spel
letje speelde zonder dom te grinniken inder
daad trok hij de lippen nog altijd een beetje
hooghartig op. „U lijkt anders heelemaal niet
op de Awkinsen, die ik gekend heb," zeide zij.
Hieruit bleek, dat zij de mannen even goed
kon vleien als de baas over hen spelen. Jack
begreep zeer goed, dat hij gevleid werd, en
daar hij slechts eeü mensoh was, vond hij
het niet onprettig. Doch terzelfdertijd was
bij vastbesloten haar nieuwsgierigheid niet
te bevredigen.
„Dat spijt me," zeide hij. „Om uwentwil
wilde ik, dat ik het reoht had me Montmo-
renci of Featherstonehaugh t« noemen. Maar
Awkins heet ik, en nederig is mijn beroep.
Ik ken geen enkele van de Vere de Veres,
de Gholmondeleys of de Silligers hier in Ca
nada, alleen maar 't plebs."
Zij lachte niet. Zij gaf nu haar directe ma
nier van vragen op, en zeide:
„Wat beeft u hier eigenlijk voor geregelde
bezigheden?"
„Geregelde bezigheden heelemaal niet,"
zeide hij met een glimlach. „Een beetje van
alles, maar erg ongeregeld. Aan den anderen
kant van de bergen heb ik paarden, en ik-
verdien mijn brood met vrachten te Vervoe
ren naar de handelsfactorijen, of voor op
zichters of voor lui die zoo maar voor hun
pleizier trekken, overal waar maar paarden
noodig zijn. Als ik een paar centen daarmee
Ingezonden mededeellng.
king deed de vertegenwoordiger van het mi
nisterie van financiën de volgende mededee
lingen:
In Januari 1919 heeft de ex-keizer een
millioen Holl. guldens ontvangen.
In Augustus 1919 nog 1.138.000 en in
October 10 millioen mark.
Uit den verkoop van een stuk gronds in
de Wilhelmstrasse ontving de keizer 40 mil
lioen mark, welke gedeeltelijk voor den aan
koop van het slot Doorn werden gebruikt.
Voor dit kasteel is hem in Augustus 1919
ook alles geleverd wat hij voor de inrichting
daarvan noodig had.
Het verblijf van den keizer bij graaf Ben-
tinck kostte 1000 per dag.
De prinsen ontvingen tot 1 Juli 1919 hun
apanage uit de Kroonkas en later uit de
„Hausschatz", doch thans bedraagt deze nog
slechts het tweederde gedeelte van vroeger.
FRANKRIJK.
Een geweldig scherp artikel komt voor in de
„Humanité" tegen Poincaré naar aanleiding
van een artikel, dat deze op Allerheiligen in
de „Matin" heeft geplaatst. De „Humanité"
schrijft:
„Meri zegt, "dat Wilhelm II, toen hij eens
een hospitaal aan het Duitsche front bezocht,
een zwak oogenblik had. De aanblik van al de
daar opgehoopte ellende ontrukte hem den
kreet: „Ik zweer, dat ik dat niet gewild heb."
Raymond Poincaré, de waardige mede
plichtige van den bloedigen Keizer erv die, als
deze, de verantwoordelijkheid draagt zoowel
voor het ontketenen van den geesel als, in
het bijzonder, voor de schrikkelijke verlenging
daarvan, ^heeft meer pit dan de Hohenzol
lern. De aanblik van de tallooze graven van
hen tot wier dood hij zooveel heeft bijgedra
gen, bezorgt hem geen treurige gedachten."
De „Humanité" haalt dan iets aan uit Poin
caré s artikel in de „Matin" en dan vervolgt
het socialistische blad: Bij het aanschouwen
van de kerkhoven aan het front, wordt Poin
caré s zin voor symetrie en orde aangenaam
getroffen en hij verheugt zich in zijn hart: hij
is trotsch op zijn werk.
Wij moeten wijzen op dit. cynisme van den
man met het dorre hart, die alles gedaan heeft
om den oorlog voor te bereiden, die niets ge
daan heeft om hem tegen te houden op het
laatste oogenblik en die vervolgens, vier en
een half jaar lang, alle vredesmogelijkheden
heeft afgewezen, den moord laten voortduren
èn het aantal slachtoffers onmatig vergroot.
Hoe durft deze man, die aan het eind van
den oorlog bij zijn verschijning in de kanton-
nementen aan het front door de poilus met
steenen werd gegooid, aldus te spreken en
met zijn brutale woorden de smart kwetsen
van de verwanten der 1.700.000 F/anschen,
verdiend heb, ga ik, net als ieder ander, er
een tijdje op uit om goud te zoeken. Ik weet
een paar plaatsen..."
„Waar goud zit?" zedde zij, met glinste
rende oogen. „Waar?"
„Ja, nou vraagt u alles tegelijk," zei Jack,
terwijl hij zjjn pony een klapje gaf.
„Kent u iemand in Toronto?" vroeg zij
plotseling.
Hij glimlachte over haar plotseling weder
aanvallen, en schudde het hoofd.
„In Montreal dan?"
Zijn gezicht vertrok een weinig. Een
oogenblik daarna zeide hij sluw:
„Ik heb aan den anderen kant van de
de bergen een venit ontmoet die uit Mon
treal kwam."
„Een heer?"
„Min of meer."
„Hoe heette hij?" vroeg zij.
>rM aioolm Piers."
Zij keek hem met groote oogen aan.
„Wat verschrikkelijk interessanti" riep zij
uit.
„Interessant?" zei Jack, erg verbaasd.
„Ja, natuurlijk!" zeide zij. „Er kan maar
één zijn die zoo heet. Dat moet de Maloolm
Piers zijn, dié er van door is gegaan."
Deze laatste woorden hadden min of meer
de uitwerkng van een granaatontploffing
onder Jack's paard. Het dier stijgerde woest
en vel haast achterover op zijn berelder.
Linda was geen geoefend genoeg rijdster om
te zien hoe Jack's hand aan het wreede ge
ilt dat ln het westen van het land gebruikt
wordt, een krampaohtigen ruk had gegeven.
Iet paard sloeg achteruit en schudde woest
den kop, om zich van de pijn te bevrijden.