PLAATSELIJK NIEUWS.
Bevestiging Ds. K. H. Wallien.
Bouwmeester-huldiging.
Dubbel-Mannenkwartet „Liter Nos".
Deze zang, met de volle, donkere alt van
Vereeniging „Pensioenbelang".
Neutrale partij.
Een Afscheid aan boord Hr. Ms.
Gelderland.
De grootste snees van Nederland.
Het publiek bij het voetballen.
Nu vernemen we weer, d«t in België
op
Een werklooze werkgever.
Een practisch communist te Antwerpen.
Ter benoeming tot leerares in de Nedér-
landsche taal en letterkunde aan de H. B. S.
voor meisjes te Arnhem wordt aanbevolen
mej. R. Ranneft, te Helder.
Met ingang van 16 Febr. is benoemd
tot kantoorknecht der posterijen de heer P.
Brands, besteller alhier.
Zondag werd Ds. K. H. Wallien de
nieuw beroepen predikant bij de Herst. Ev.
Luth. Gem. alhier bevestigd door den
oud-leeraar van die gemeente, Ds. O. O. G.
Visser, die als tekstwoord had gekozen
2 Corinthiërs 5 vers 20„Zoo zijn wij nu
boden in Christus plaats, want God vermaant
door ons; zoo bidden wij nu in Christus
plaats, laat U met God verzoenen."
Des avonds ten 5 ure deed de nieuwe pre
dikant zijn intrede in het overvolle kerkge
bouw. „Ziet hder ben ik, gij hebt mij geroe
pen, aldus Ds. Wallien, Gij gemeente van
Helder hebt mij geroepen, maar als gij mij
alleen had geroepen, was ik niet gekomen.
Het was God, die mij riep. Ik wil hier achter
eenvolgens drie vragen beantwoorden en
wel: „Waarom ik hier kom", „Wat ik U zal
brengen" en „Wat ik U vraag" en zal dit
doen naar aanleiding van Jeremia 1 vs. 7.
„Gij zult gaan waarheen Ik U zend en gij
zult prediken wat Ik U gelast".
In deze prediking vroeg de nieuwe predi
kant de medewerking van zijn collega's ter
plaatse, d^ voorbede van zijne gemeente en
den steun van kerkeraad en vereenigingen.
Hij dankte Ds. Visser voor de hartelijke
woorden hem dien morgen toegesproken.
Ds. Westermainn sprak namens de Alge-
meene Kerkelijke Oommissie van het Herst.
Ev. Luth. Genootschap een woord van har
telijk welkom, Ds. Warners namens de Ned.
Herv. Gemeente en ook persoonlijk en
hoopte op innige samenwerking. Spr. zou
steeds blijven ijveren voor het verbreken
van de muren en muurtjes, die de verschil
lende kerkgenootschappen van elkander
scheidt. Ds. Koster namens de Doopsgezinde
gemeente sprak dat men in deze donkere
dagen, waarin wij thans leven, niet de gods
dienstige verschillen naar voren moeten
brengen, die ons van elkanders-scheiden,
maar die ons verbinden. Spr. hoopte ook op
medewerking van Ds. Wallien op maatschap
pelijk terrein. Ds. v. Griethuysen sprak na
mens de Kerkeraad te Huisduinen en ook
persoonlijk een hartelijk woord van welkom,
waarna Ds. Westermann de gemeente ver
zocht den nieuwen leeraar toe te zingen
Gez. 419 vs. 2.
Hiermede was deze plechtigheid afgeloo-
pen.
Reeds vermeldden wij, dat onze groote
tooneelspeler, Louis Bouwmeester, welke hier
op Woensdag 9 Februari a.s. optreedt met
het gezelschap Heyermans, een van zijn be
kende rollen zal spelen, en wel die van de
Rebbe in het aardige blijspel. „Vriend
Fritz" is de titel van ©en roman der bekende
Elzasser schrijvers ErckmannChatrian. Als
boek verscheen „l'Ami Fritz" in 1864 en de
tooneelbewerking werd voor het eerst in 1877
opgevoerd Ofschoon dus voor het tegenwoor
dig publiek wat verouderd, is nochtans het
werk van deze bedde schrijvers volstrekt niet
„ouderwetsch" in den meer ongunstigen zin
van bet woord. Wat Bouwmeester van de
rol van dezen rebbe weet te maken, mogen
de volgende oordeelvellingen bewijzen:
Het Handelsblad: „Den geheelen avond
heeft het fijne spel van Bouwmeester mij ver
rukt".
De Nieuwe Courant: „Het bracht de imen-
schen weer in verrukking".
De Haagsche Cour.: „Bouwmeester is kos
telijk, vol humor, levend en levendig".
De Avondpost: „Een van de beste creaties
van onzen veteraan,'en .terecht".
Het dubbel mannenkwartet „Inter Nos",
onder leiding van zijn directeur, den heer A.
J. Leewens, heeft zich door zijn optreden bij
vroegere gelegenheden bereids een groote
mate van populariteit verworven. Nu voor
dezen avond de heer Leewens zich de mede
werking had weten te verzekeren van eene
zangeres als Meta Reidel, was die popula
riteit nog gestegen, en een volle zaal was er
het verblijdende gevolg van.
Mejuffrouw Meta Reidel was voor Helder
nog een onbekende; de kennismaking met
haar glansrijk, omvangrijk en buitengemeen
fraai orgaan doet den wensch voor een spoe
dig weerzien opkomen. Haar diepe, kleur
rijke stem is van buitengewonen omvang;
met 't grootste gemak zong zij de duo-decime
van klein-bes tot tweegestreept f, in één en
kelen satz van Mahler en de lage bes was
even kleurrijk als de hooge f, die zij zonder
zichtbare inspanning zong. Haar voordracht,
hier en elders, voldeed aan de hoogste
eischen van muzikale dictie en ontroerde
buitengemeen. De wedergave van de dopr
hun eenvoud treffende volksliederen van
Mahler uit zijn latere perioden werd daar
door tot een puur en verfijnd genot. De drie
Fransche liedjes waren: „Les Berceaux" van
Faure op woorden van Sully Prudhomme en
het „les horizons qui leurrent" werd inder
daad tot den lokkenden, verleidelijken roep
van de zee, die de oorzaak is, dat de vrou
wen weenend achterblijven met hun wiegjes
als de mannen naar zee gaan. Voor Helder
was dit innige liedje niet zonder symboliek.
Victor Hugo's prachtige „Si mes vers
avaient des ailes" vond in Hahn een innig,
fijnvoelend, componist en in de zangeres een
subliem vertolkster van deze broze poëzie.
„Mariage des roses" (woorden van Eug. Da
vid, muziek van César Franck), was geestig
en origineel; inderdaad: exoepté d'aoir aimé
qu'est-il donc sur terre? de zangeres mocht
het met haar meeste intensiteit den compo
nist nazingen. Tenslotte Helene Swarth's
Ghasele op muziek van Zagwjjn. Zoo'n gha-
sele leent zich zoo uitstekend voor composi
tie, en Zagwijn heeft dit begrepen en door
voeld toen hij de telkens terugkeerende rijm-
groep scandeerde. Else van Brabant's liedje
is wat lager bij den grond, niettemin maakte
Kuiler er een lieve compositie van. Ook
Cath. S. Kiehl's slapende bloempjes een
kinderliedje zonder pretenties had in
Wulffraat een toondichter gevonden, die den
eenvoud der woorden wist te behouden.
Meta Reidel, vond een willig gehoor en
noopte tot een toegiftje. Zij vond dat in den
tekst van Lovendaal's „Schipperinnetje",
door het kwartet te zingen volgens de oom
positie/van Olman, door haar vertolkt op de
wijze van Zweem En oen tweetal fraaie
bloemstukken werden haar re®(1® 1k
aanvang overhandigd, vertolkend den dank
Ti. hulde van een <tonthaar puhUeh. De
krachtige persoon van mej. Relde!I mtncn
onzes inziens het beste in sterke liederen.
^?t Set was over 't algemeen schitte
rend. Enkele Weinigheden daargelaten, een
beetje minder gedisponeerd zyn, een paar
menschelijke tekortkomingen, - was hun
zane beschaafd en hun uitspraak goed. De
compositie „Ave Maria" van den chr^teur
den heer Leewens, maakt onder de tallooze
Ave Maria's, die in den loop'der jaren ge
zonnen zijn, een meer dan middelmatig fi
guur; en speciaal aan dit eerste en Bern.
Diamant's middeleeuwsche Kerstliedje „Ons
ffhenaket die avondstaer" als .tweed© num
mer, had het kwartet zijn liefde verpand.
Vaarwel, o Zomer" van Nico v. d. Linden,
ofschoon bekroond op een wedstrijd m Am
sterdam, kon ons slechts matig boeien, de
componist slaagde er slechts eenmaal in wat
temperament aan te brengen, en by Selly ae
Jong, de dichteres, moet hij maar met meer
te gast gaan, zoolang deze dame m sleepende
rijmen dicht, want dat is toch voor een com
ponist niet het ware. Beethoven s "^ie Ves
per" en het bekende, geliefde „Heimweh
van Heim vonden uitstekende vertolking.
Na de pauze Jan Prins' prachtige gedicht „de
Bruid". Ook een heele onderneming voor den
componist, maar Den Hertog maakte er een
prachtcompositie van en het Wvartet zo g
haar met veel gevoel en voordracht. Tot slot
Jac. Perk's sonnet „Dorpsdans uit den
Mathilde-cyclus. Het dansmotief was hetl
aardig door N. H. Andriessen weergegeven.
Maar wij kunnen ons voorstellen, dat Wag-
ner liever zelf zijn woorden schreef, al wa
ren zijn zinnen dan ook vaak wat monosyl
labisch. Zoo'n sonnet is óók al met geschikt
voor compositie.
Dit is natuurlijk geen verwyt aan het
kwartet, dat waarlijk in alle opzichten vol
deed. Wij zoiiden nog Olman s aardige
Vrijage" vergeten, dit is nu een liedje naar
den aard, waar je voor je pleizier een melo-
I dietie bijschrijft. En dan het geestige be-
denksel van het la-la-refreintje. Beter dan
I w.at Zweexs ervan maakte.
i Resumeerende: een goede avond; goed
j voor de kas, hopen wij, goed voor de popu-
j lariteit van „Inter Nos", goed voor ons, om-
dat je niet altijd zulken in doorsnee vol-
maakten zang hoort. En tot wederziensl
Den 27 Januari j.L werd de tweede jaar-
lijksche vergadering gehouden der Veree
niging „Pensioenbelang" te Helder.
Aan ihet jaarverslag, uitgebracht door den
len secretaris, den heer W. Bruul, wordt het
volgende ontleend betreffende de verrichtin
gen der Vereeniging in het jaar 1920.
Audiëntie werd gevraagd en verkregen
bij Zijne Excellentie den Minister van Fi-
nantiën; aan dezen staatsman werd wederom
het lot der gepensionneerden geschetst en
aangedrongen op het verhoogen van den
reeds toegekenden duurtetoeslag van 40 pet.
Aangedrongen werd verder, dat aan de
weduwen, die geen pensioen, doch slechts
een gratificatie genieten, eveneens verhoo
ging zou worden toegekend, evenals aan de
gepensionneerden was geschied. Ook werd
verzocht om den bijslag, die aan de gepen
sionneerden van vóór 1913 in het jaar 1919
was toegekend, t. w. 20 pet. van het stan-
iaardpensioen, ingevolge de door Z. E. den
Minister van Marine in uitzicht gestelde be
stendiging daarvan, blijvend aan het pen
sioen van die heden toe te voegen en alsdan
over het dan verkregen .volle pensioen 40
pet. verhooging toe te kennen.
De volgende verzoekschriften werden ge
durende 1920 ingediend:
9 April. Om de toe te kennen verhooging
van 40 pet. op de pensioenen ook uit te strek
ken over de Indische jaren. Dit verzoek werd
ingewilligd.
10 April 1920 werd verzocht aan den ge
meenteraad, om de pensioenen der door de
gemeente gepensionneerden eveneens te
verhoogen, evenals dit door het Rijk was
geschied; ook dit verzoek werd ingewilligd.
1 Augustus werd verzocht om de 20 pet.,
die in 1919 werd toegekend als verhooging
van het standaardpensioen, aan de gepen
sionneerden van vóór 1918 te blijven toe
kennen en het alsdan verkregen pensioen
met 40 pet. te verhoogen. Dit verzoek werd,
na door het Departement van Finanfiën te
zijn gerenvoieerd naar het Departement van
Marine, door laatstgenoemd Departement
van de hand gewezen.
Laatstgenoemd verzoek werd 5 October
opnieuw ingediend aan de Tweede Kamer
der Staten-Generaal en is alsnog aldaar in
behandeling.
16 Augustus werd een verzoek ingediend
aan het Departement van Finarctiën en aan
de Tweede Kamer om verhooging van pen
sioenen boven de toegekende 40 pet., of in
dien geen vaste verhooging kon worden toe
gekend, dit dan te verstrekken in den vorm
van duurtetoeslag.
20 Augustus werd verzocht aan de Tweede
Kamer, dat, indien weder pogingen in het
werk zouden worden gesteld om de pensioe
nen te verhoogen, het dan daarheen te lei
den, dat bij een eventueel© toekenning, deze
meer trapsgewijze zoude geschieden, h.v. de
gene met klein pensioen een eenigszins hoo
ier percentage toe te kennen dan hen, die
met hoog pensioen werden gepensionneerd.
10 September werd ten behoeve van den
heer Hoefkens een verzoekschrift aan den
gemeenteraad ingediend, ten doel hebbende
een wijziging te brengen in het aan genoem
den heer toegekend pensioen.
21 November werd verzocht aan Z. E. den
Minister van Marine, om de uitkeering van
een maand salaris of min. van 100, di© aan
de werklieden op 's Rijks werf in 1919 was
toegekend, en ook was verstrekt aan d© lie
den, die 1 April 1919 wegens 60-jarigen leef
tijd van 's Rijks werf waren ontslagen, enz.
eveneens toe te kennen aan de 1 o s s e werk
lieden, die 1 April 1919, wegens meer dan
60-jarigen leeftijd waren ontslagen.
De verzoeken gericht aan de Tweede Ka
mer, zijn nog niet behandeld, voor zoover
bekend is.
De beide laatstgenoemde verzoeken, t. w
inzake Hoefkens en de losse werklieden, wer
den afgewezen,
Een motie werd ingediend door het Be
stuur uit naam der leden van „Pensioenbe
lang", aan den heer Ketelaar pn hen, die de
motie van dezen heer teekenden (t. w. die be
treffende het doen vervallen der Pensioen
storting door gepensionneerden), houdende
den dank van „Pensioenbelang", voor de
wijze, waarop door genoemde heeren steeds
de belangen der gepensionneerden werden
behartigd.
Na voorlezing van het jaarverslag werd
een woord van opwekking tot de leden ge
richt, om te trachten door het verspreiden
van berichten betreffende „Pensioenbelang",
de zaak der Vereeniging te dienen, door op
die wijze meerdere animo tot toetreding op
te wekken.
Donderdag vergaderde de plaatselijke afdee-
ling der Neutrale Partij iQ Bellevue ten einde
de aanwezigheid van den algemeenen voorzitter
dier party, het kamerlid H. ter Hall, te be
nutten tot het bekomen van inlichtingen om
trent het werkprogramma der partij en de
voorgestelde fusie. Hoewel de vergadering een
intiem karakter droeg, waren evenwel de ver
tegenwoordigers der liberale partyen alhier
uitgenoodigd, waarvan dan ook gebruik was
gemaakt.
De afdeelingsvoorzitter, de heer Haak,
opende de bijeenkomst met een kort woord,
er op wjjzende dat men deze samenkomst niet
als een politieke vergadering moest beschou
wen en dat hij, wanneer de spreker van den
avond hiermede accoord ging, gelegenheid
zou geven tot het vragen van inlichtingen,
doch dat hy. geen politieke discussies zou
toelaten. Hierna, was het woord aan den heer
Henri ter-Hall.
De spr. splitste zyn rede in twee defelen
het eerste gaf een overzicht van hetgeen de
jonge party sedert hare oprichting had ver
richt, terwyl het tweede deel de plannen voor
de toekomst, het werkprogramma en de aan
sluiting met de overige liberale partijen bloot
legde. Uit het gesprokene kregen de hoorders
een duidelyk beeld dat de N.P. steeds de aan
dacht had gevestigd op zaken van algemeen
belang en reeds meermalen in 'slands ver
gaderzaal een gewichtigen invloed had uit
geoefend in het belang van de vloot, van on
derwijs en van de kunst, ja thans weder aan
het werk was voor het aanschouwelijk onder
wijs in Indië.
Doch de spreker merkte terecht op, dat het
beginsel „in het isolement ligt my'n kracht"
hier op den duur verkeerd zou werken, dus
dat het „concordia re sparvae crescunt" hier
toepassende, een aansluiting aan geestverwan
ten meer practisch zou blijken, in dien zin
echter dat, gelijk zulk reeds in de Kamerclub
was geschied, ieder der aangeslotenen het recht
behield zich voor elke zaak afzonderlijk te
kunnen afscheiden. Hierdoor blyft het be
ginsel der N.P. „de opvattingen van den af
gevaardigde worden niet prijs gegeven voor
die eener party" onaangevochten.
Nadat door de aanwezigen nog eenige vragen
waren gesteld, die door den spreker duidelijk
werden beantwoord, sloot de voorzitter met
een hartelijk woord van dank aan den afge
vaardigde, zoowel voor zijne duidelijke uit
eenzetting, als voor het vele, wat hy reeds
in het belang voor het algemeen, maar vooral
voor Helder had verricht, de vergadering.
Men schrijft ons:
Maandagmorgen verzamelde zich voor
den 'boeg van Hr. Ms. Gelderland de op
varenden, om getuig© te zijn van het af
scheid van schipper A. Aaldertsz. De Com
mandant van dit vaartuig sprak den schei
denden schipper toe, dien hij gedurende
lVa jaar had loeren kennen; eerst op Hr.
Ms. Bellona later aan boord van de „Gel
derland". Hoewel het geen -gewoonte is dat
een Chef der equipage aan 't eind zijn-er
carri-ere wordt toegesproken, meende
Z. HoogEd. Gestrenge dit thans niet te mo
gen nalaten waar het dezen schipper be
trof di© <zoo goed d« kunst verstond met de
bemanning om te gaan en het vertrouwen
zoowel van officieren alsook van onder
officieren en minderen had weten te s ver
werven. En de Commandant wenschte *hem
met zijn gezin een lang en gelukkig leven
toe.
Na afloop van deze plechtigheid verza
melde de bemanning zich in den „kuil" om
hun chef een afscheidscadeau aan te -bie
den. De Commandant deelde mede, dat zich
een Commmissie had gevormdm hiertoe,
waarvan hij Eere-voorzitter was, en gaf
daarna het woord aan- den sergeant-schrij
ver, van de Putte. Deze zeide, dat reeds voor
dat de datum der overplaatsing van schip
per Aaldertsz bekend was, het plan was -ge
vormd hem te huldigen. Elk lid der beman-'
ning gaf zijn volle medewerking aan het
welslagen der plannen. Spr. overhandigde
nu een gouden horloge met ketting en ins
criptie, benevens een pendule met garnituur
en een prachtig'bloemstuk. Diep onder den
indruk dankte schipper Aaldemtz d© aanwezi
gen voor deze blijijken van sympathie. De
inscriptie luidt: „Souvenir van de bemanning
Hr. Ms. Gelderland 1 Februari 1921 als af
tredend Chef der Equipage".
Aan boord Hr. Ms. „Gelderland", 31 Jan.
1921.
A. ROOK.
Men schrijft ons:
Tuberculose-bestrtJdingl
Vooral in den laatsten tijd worden de in
gezetenen opgewekt, de verschillende ver
eenigingen, welke zich tot taak stellen de
Tuberculose te bestrijden, zoo veel mogelijk
financeel te steunen, hetzij door zich aan te
melden als lid eener vereeniging of em vlag
getjes, vlindertjes of bloempjes te koopen.
Deze aansporingen komen permanent op ge
geven tijden terug. Anders gaat het met
het voeren van plaatselijke actie. Wanneer
de financieele toestand der vereenigingen,
welke zich niet alleen interesseeren voor lan
delijke acties om voor tuberculose land- en
plaatsgenooten opname in sanatorium moge
lijk.te maken, doch ook moeite doen om de
huisverplöging en alles wat hiermede samen
gaat, zooals het verstrekken van verster
kende middelen, ligtenten en stoelen enz.,
ter hand nemen, -zoodanig zijn uitgeput, dat
de loopende rekeningen groote zorg met zich
brengen, moeten wij uitzien naar andere mid
delen, om den financdeelen toestand weer be
ter te doen worden.
Een dézer middelen is het geven van too-
neeluitvoeringen, waarvan het batig saldo
komt ten goede aan de kas van de vereeni
ging, welke voor een dergelijke uitvoering
het initiatief neemt Welnu, „Herwonnen
-crfw-fll haar telden jongsten Zondag verschillende ongere-
TwhS hiiuwien van oen j geldheden heben plaats gehad. Bij eenwedu
willen steunen door het bijwonen van
uitvoering in het gebouw van den Ned. K.K.
I geldheden
strijd te Gent had een speler een verschil
ga der grensrechters,
VrHdfloi 4 Februari as. zal 1 van meening met een der grensreonters,
^taoneelstuk in 8 be- waarbij de speler d© juistheid van zqn op-
worden opgevoerd het tooneelstuk in
drijven: „De advocaat der armen".
Deze uitvoering is in handen van de gun
stig bekende spelers, welke het vorige jaar
meerdere mooie stukken hebben opgevoerd.
Wij hebben reeds een uitvoering mede ge
maakt en kunnen het stuk met den meesten
nadruk aanbevelen. Het belooft een groot
succes te worden voor de spelers en, als ge
volg hiervan, moet het worden een ruime
bron van inkomsten voor het plaatselijk
oomité van „Herwonnen Levenskracht
Voorziet U bijtijds van .plaats, slechts 450
plaatsen zijn beschikbaar. Entrée, met inbe
grip van plaatselijke belasting, 25 cent. Er
bestaat gelegenheid plaatsen te bespreken
op den dag der uitvoering h 10 cent extra,
van des nam. 46 uur.
Helpt ons in de bestrijding der Tubercu
lose, dan verricht gij een goed werk en zijn
dankbaar de menschen, welke wij kunnen
bijstaan, zoomede
Het Plaatselijk Oomité.
In ons vorig nummer hebben wij ver
meld, dat de storing in het ©leotrisch licht op
Woensdagavond te wijten was aan het ver
branden van een fcafbelhiudsj© aan de Langen-
dyk. Men deelt ons nü mede, dat slechts een
stroomtransformator in dat kabelhuisje ver
brand is.
Voor de Arnhemsche rechtbank werd Vrijdag
behandeld de zaak tegen J. H. Peperkamp,
taxateur te Nijmegen, die tydens de oorlogs
jaren den langen tijd onbekend gebleven heler
was in tal van groote diefstallen van effecten
en kostbaarheden in Nederland gepleegd.
Hem was ten laste gelegd dat by in den
loop van 1917, 1918 en 1919 een gewoonte
heeft gemaakt van het opzettelijk koopen, in
ruilen, in pand nemen en verbergen van door
misdrijf verkregen effecten, loten en kostbaar
heden.
De gestolen waarden werden hem o.a. door
zekeren Wijnen gebracht, hij kocht of ruilde
ze, nam ze in pand of nam ze ten deele ten
geschenke aan. Eerst ontving hy een zeker
percentage van de opbreDgst, maar later ging
beklaagde alles voor zich zelf behouden.
Vele effecten werden door beklaagde beleend
en coupons ten eigen bate verzilverd. Dit ge
schiedde ten deele te Amsterdam, anderdeels
te Rotterdam en te Nijmegen. Te Rotterdam
b.v. kocht hy gestolen effecten van zekeren
Verdyseldonk en van Wynen een £aar kost
bare miniaturen, een antieken flacon en andere
kostbaarheden.
Beklaagde heeft de ten laste gelegde feiten
hekend. De president wees hem er op dat hy
in een groot aantal belangrijke diefstallen de
bemiddelaar is geweest van de dieven om hun
buit van de hand te doen. Iemand die in de
dievenwereld goed thuis is noemde hem den
grootsten snees van Nederland.Droevig noemde
de president dit feit, waar Peperkamp tot
dusver vertrouwen genoot, vermogend was
en niet noodig had door misdrijf aan geld te
komen.
Beklaagde beweert, dat hy vóór 1917 nim
mer connecties had met dieven-handlangers
als Wijnen en eorisorten. De gestolen effecten,
welke beklaagde' in handen kreeg, bleken af
komstig te zyn van een in 1917 te Hpendam
in de kerk gepleegden diefstal, waar de brand
kast werd geplunderd; voorts van eenbrand-
kastdiefstal in 1918 ten kantore van den uit
gever J. N. v. Kampen, te Amsterdam gepleegd
en van een in Maart 1917 te Rotterdam inde
Hugo de Grootstraat gepleegden diefstal.
De kostbare miniaturen, flacon en andere
antiquiteiten, werden gestolen op het kasteel
Nyenrode te Breukelen. Beklaagde deed ze,
ofschoon de waarde veel hooger was, voor
f175 van de hand. Daarna zijn ze weer voor
f700 verkocht.
De subst. officier van justitie, mr. Visscher,
wees er op, dat beklaagde een rol heeft ge
speeld in de groote diefstallen tijdens de oor
logsjaren, waarin ook Belgische vluchtelingen
waren betrokken. Peperkamp was de handlan
ger, door wien de gestolen waarden van de
hand konden worden gedaan. Het is voor een
man als beklaagde treurig, maar hij is even
gevaarlijk als de inbrekers zelf. By een huis
zoeking te Nijmegen in beklaagde's woning
zijn de effecten, afkomstig van zes groote
diefstallen, in beslag genomen. Dank zij de
voortvarendheid van den rechter-commissaris
mr. Quintus kan tegen beklaagde zooveel be
wijs worden opgelegd, dat hij ten slotte be
kende den opkooper van het gestolen goed
te zijn. In Nijmegen werd Peperkamp reeds
lang verdacht de hand to hebben in groots
smokkolzaken. Beklaagde werd de oorzaak, dat
verschillende jongelieden tot inbraak en dief
stal kwamen, omdat zij wisten door bemid
deling van beklaagde van het gestolene te
kunnen afkomen. Oplegging van een zware
straf is noodig. Eisch: 5 jaar gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Van Ditzhuyzen, was
van oordeel, dat beklaagde in zekeren zin een
oorlogsslachtoffer is. Tydens den oorlog is
hy door willekeurig optreden van ambtenaren
in een stemming van onverschilligheid geraakt
en is hy in aanraking gekomen met de grootste
schurken in het land en daardoor tot de ge
pleegde feiten gekomen. Zooveel mogelijk wil
bekl. de veroorzaakte schade vergoeden. PI.
verzocht oplegging van een clemente straf
Uitspraak 8 Februari.
Men schrijft aan de N. Rjott. Crt.:
Met de steeds grooter wordende belangstel
ling voor voetbal op het vasteland schijnt de
sportieve ontwikkeling van het publiek, dat
de wedstrijden geregeld bezoekt, geen celii-
ken tred te houden, want vrijwel uit alle
landen komen berichten, dat het nu/bliek tii
dens of na wedstrijden wanordelijkheden
heeft gepleegd. In Weenen en Boedapest
heeft men enkele malen den scheidsrechter
op minder prettige manier trachten te over
tuagen, dat zijn opvatting van de spelregels
met m overeenstemming was met die van
het publiek waarvan zelfs het gevolg iS
weest is, dat de Oostenryksohe Voetbalbond
enkele terreinen voor eenigen tiid
heeft. Uit Italië komen soortve Hv/^ J1
vatting trachtte te bewijzen1 door don grens-
rechter in kwestie een paar opstoppers to©
te dienen, waarvan er een zoo krachtig aan
kwam, dat Let kustgebit van het slachtoffer
volkomen werd vernield. Een gedeelte van
het publiek ging daarna den scheidsrechter
en de grensrechter te lijf en slechs door
het krachtig optreden van het bestuur der-
ontvangende vereeniging konden de officials
er in slagen per automobiel te „ontvluchten".
Te Meohelen ging het publiek na afloop
van den wedstrijd eveneens de leidend©
officials te lijf, een der grensrechters werd
ernstig aan gelaat en boenen verwond. De
scheidsrechter, d© heer Ghristophe, bereikte
met veel moeite de kleedkamer. Een speler
van de bezoekende club, die bij den wed
strijd werd verwond, werd na afloop op den
koop to© nog mishandeld en ten slotte moest
het gezelschap in auto's de vlucht nemen.
Het record van den dag werd echter ge-
slagen bij ©en wedstrijd In Vlaanderen,
waarbij een soort krijgsmuziek den wedstrijd
opluisterde. Toen een speler der bezoekende
vereeniging gewond op den grond bleef lig
gen zette de muziek de „Marohe funèbre
van Chopin" in! Grenst zooiets niet aan
waanzin?
De Engelsche bladen maken melding van
het volgende teeken des tijds: Een man, die
meedeelde al zyn kapitaal verloren te hebben,
dat hy in zyn zaken gestoken had, vroeg
Donderdag aan den magistraat ly Highgate
om hem te willen helpen om werkloozen-on-
dersteuning te krygen. Er ontspon zich het
volgende gesprek:
Magistraat: Maar u is werkgever en geen
werknemer.
De werklooze werkgever: Ik heb al mjjn
kapitaal verloren en ben nu werkloos.
De Mag.Ja, maar ik kan niet zeggen, dat
u recht hebt op werkloozen-ondersteuning.
De w.w.: De arbeidsbeurs nam er genoegen
mee en heeft my een papier gegeven en ge
zegd, dat ik aan m vragen moest om dat te
teekenen.
De Mag.: Ik geloof, dat n liever naar de
arbeidsbeurs moest teruggegaan en daar alle
omstandigheden uiteenzetten.
In het centrum der stad hondt een weduwe
zich onledig met den verkoop van oude boe
ken. Haar winkel is zoowat de bijeenkomst
van 'allerhande aanklevers der meest vooruit
strevende principen, Belgische en vreemde
ultra's". Zy zelve is voorstandster der vrye
liefde en haar zoon kleeft de bolsjewistische
theorieën aan. Kort geleden kwam een Hollan
der van vooraan in de twintig by haar inwonen.
Hywerd op kosten van een letterkundig
genootschap eerst naar Frankrijk en nu naar
België gezonden om een studiereis te doen.
Werkelijk begaafd werkt by aan de byzonderd-
ste Noord-Nederlandsche tijdschriften mede en
verspreidde er zyn communistische gedachten
door. In zyn geboorteland werd hy reeds een
2-tal malen veroordeeld, o. m. voor dienstwei
gering.
De weduwe had vertrouwen in haar kostgast,
vertrouwde hem zelfs desleutels van haar brand
kast toe. Nu heeft onz£ Hollander Donderdag 1.1.
de plaat gepoetst. Hy vergat een klein bedrag,
door hem nog verschuldigd, te betalen en
geleend geld terug te geven. Buitendien
stelde men vast, dat hy voor een huidige
waarde van 3000 fr. aan financieele stukken
had verdonkeremaand.
Daags nadat hy het had afgetrapt, ontving
de weduwe, op luxe-papier, waarop zyn naam
voluit gedrukt stond, het volgende briefje van
onzen eommunistischen letterkundige:
Waarde vriendin.
Ik ben er uitgeknepen met iets wat me
feitelyk niet toebehoort (ge zult wel te wee»
komen wat). i
Het spijt me warempel, dat ik je dat moest
aandoen, maar ik zag er heusch geen gat meer in.
Ik zal altyd dankbaar aan je denken en je
mag vaak schrijven en mooie aanzichtkaarten
zenden.
Je zoudt heusch onlogisch zyn met onze
principen, moest je me doen vervolgen door
een kapitalistenrecht.
Daarenboven, als ik betere dagén in de spul
zal krygen, zal ik je heusch schadeloos stellen.'
Mochten onze gemeenschappelijke principen
verwezenlijkt worden wat warempel beter
zijn zou ware zulks niet meer noodig.
In afwachting,
Je trouwe
X. X.
En men is communist óf men is het niet,
er werd geen klacht bij de politie ingediend.
„Zulks mocht de loopbaan van zulken slimmen
jongen benadeelen," beweerde de weduwe.
(„Hand. v. Antw.").
Een operatie met een zakmes
is zéker geen alledaagsch geval en d© oington-
ciignoaen, waaronder deze te Weenen is toe
gepast, waren ook niet iheel gewoon. Een 21-
jarige werkster was wegen gebeime prosti
tutie voor vijf jaar uit Weenen verbannen.
Daar zy aan (het uitwijzingsbevel geen ge
volg had 'gegeven, weni zij door dé politie
opgepakt. De jong© dame bleek echter over
ongewone krachten te bpsohikken; vijf man
waren noodig om haar ibaas te worden. Den
volgenden dag, 't was Zondag, slikte zij de
noopen en spelden van haar jurk in en
wem, toen dit ontdekt was, naar het groote
ziekenhuis gebracht, waaruit zij Maandag-
oentend echter wist te ontsnappen, 's Avonds
werd zij weer opgepikt. Bij haar overbren-
£pn|> sprong zij voor een eleotrische traim<
doch de koetsier van dat voertuig stopt© smel
genoeg, dat haar geen letsel berokkend werd.
Dan maar onder een automobiel, zei zij, doch
ook deze_ poging tot zelfmoord mislukte. GP
het polifie-bureau ging zij zoo te keer, dat
men haar een dwangbuis moest aanleggen-
Tevens telefoneerde men om een dokter.
Toen deze verscheen, had het (meisje jui^
een arm vrij weten te maken en slikte ziJ
een harer ringen in, met het gevolg dat zij
dreigde te stikken. Van den mond uit kon
de ring niet meer verwijderd worden en tijd
tot overbrenging naar het ziekenhuis vvafl
er met. Vandaar dat de dokter zijn zakmes
nam en het meisje een snee gaf in de lucht
pijp. Haar longen vulden zich dadelijk met
lucht en zij sliikte den ring nu verder door.
Nadat de dokter een noodverband had aange
legd, werd de ongelukkige naar een kran~*
zirmigengesticht gebracht, waar zij verklaa-
de, dat men haar toch niet zou kunnen be
letten om zelfmoord te plegen.
