JACK DE ZANGER NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Eerste Blad. - No. 5358 DONDERDAG 3 FEBRUARI 1921 49e JAARGANG De door Dultschland te betalen schade vergoeding. „Wacht hier op me," beval Mary. Amerlkaansche oordeelvellingen over de aan Duitschland gestelde elschen. Een voorstel van de „Temps". De besluiten van den Oppersten Raad ln den Dultschen Rijksdag. Het eenstemmig verzet ln Duitschland. Een Godsvrede ln Duitschland. Het geschut der Duitsche vestingen. De hulp aan Oostenrijk. ENGELAND. De prijsdaling. Vlsschersstaklng te Grlmsby. De «lapte ln Engeland wordt minder. IERLAND. De strijd met Slnn Feln. VEREENIGDE STATEN. Ingezonden mededeeling. Ook voor kinderen COURANT ABONNEMENTEN BIJ VOORUITBETALING: Heldersche Ct. per 8 mnd. 1.50, franco p. post 1.70. Buitenl. 2.50 Zondagsblad 3 »- Q-Ö71/»» „0.65. „1.05 8 Modeblad 8 0.95, 1.05. Losse nummers der Courant 4 ct. 1.80 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIEN 20 ct. p. regel (gal jard). Ingez. meded. (kolombr. als redact, tekst) 60 ct. Kleine adv, (gevr,, te koop, te huur) v. 14reg. 60 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitb. (adres: Bur. v. d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bew.-ex. 4 ct. Alle prijzen tijd. verh. m. 10% papierduurtetoesl. BUITENLAND. Het besluit van de conferentie te Parijs vindt ook in de landen der Entente niet overal onverdeelde instemming. In de Engelsche pers bijvoorbeeld, komen meeningen naar voren, waarin niet alleen op het buitengewoon harde van de genomen be sluiten, maar ook op de onuitvoerbaarheid ervan wordt gewezen. Een van de meest pes simistische beschouwingen komt voor in de onafh. liberale „Westminster Gazette". Dit blad zegt 0. a.: „Het publiek wordt in den waan gelaten, dat men in de eerstvolgende twee-en-veer tig jaren 11.300 millioen van Duitsch- land terug zal krijgen, en de politici kun nen er zich op beroemen, dat geen zwak heid betoond is tegenover een vijand, die haar in het geheel niet verdient. Wij wen- sohen hun niet van hun lauweren te be- rooven, maar kunnen alleen zeggen, dat, indien de geallieerde naties of hun kanse liers van de schatkist de politieke cijfers van de Parijsche besluiten als werkelijke activa blijven behandelen en hun begroo tingen er in ernst op baseeren, zij stellig den ondergang tegemoet gaanWij stellen ons voor, dat de politici alleen aan hun eigen tijd denken. Na hen de zond vloed. Als zij nu een regeling kunnen krij gen, iets dat den schijn van eenheid hand haaft, en in de paar volgende jaren eenige uitkomst oplevert, kan de toekomst voor zichzelf zorgen. Maar zij doen twee din gen, die zij misschien niet voldoende beseft hebben. Zij zadelen Europa op met een lang gerekten twist, die noodlottig kan worden voor den Volkenbond of elke rede lijke ordening van internationale zaken tijdens het leven van het grootste deel van 'het nu levende geslacht. En verder doen zij ernstige afbreuk aan hun kans om een matige som van de Duitschers los te krij gen in den tijd, waarin zij los te krijgen zal zijn." 4 In de „Manchester Guardian" is het de Engelsche economist Keynes bekend door zijn boek over de vredesconferentie die een vernietigend oordeel uitspreekt over de thans genomen besluiten, die hij „variaties op het onmogelijke" noemt. Hij wijst 0. m. op de voorstelling, die men zich maakt van de opbrengst der heffing op den uitvoer van Duitschland. Hij merkt hier evenwel op, dat indien Duitschland den om vangrijken uitvoer zou kunnen bereiken, die men zich bij de Parijsche voorstellen heeft gedacht, dit alleen zou kunnen door eenige stapelartikelen van Groot-Brittannië van de wereldmarkten te verdrijven. Nog een andere kant der zaak verdient, naar Keynes betoogt, vermelding. Een som van 200.000.000 (goud) beteekent bij den huidigen koers meer dan 50 milliard marken. De huidige ontvangsten der Duitsche regee ring bedragen ongeveer 30 milliard, de uit gaven meer dan 100 milliard. De Duitsche minister van financiën moet dus, als hij be talen wil wat hjj schuldig is, het vraagstuk oplossen om zijn ontvangsten te verdrievou digen en dezelfder tijd zijn uitgaven te hal- veeren. En na enkele jaren moet hij zijn ont vangsten weer verdubbelen. Wij zijn hier weer, zegt Keynes, in het gebied der fanta sie. En als hij het niet doet, wat gebeurt er dan? Dan zal de commissie van herstel op treden, de douanegelden innen en de belas tingen heffen I Welk een verleiding voor hem om haar te vragen maar dadelijk op te treden! wÜst op de opengelaten mogelijkheid om meer Duitsch gebied te be- feuilleton. door HULBERT POOTNER, voor Nederland bewerkt door J. KUYLMAN. 0— 55) Na Davy wakker te hebben gemaakt, en hem op wacht te hebben gezet, gingen zij °p weg, het spoor op. Na de rivier te zijn overgestoken, verdwenen zij weder in het geurende pijnbosoh. Het was een zwoele, stille nacht; de lucht was zwaar bewolkt, en voor dien breedtegraad was net buitenge meen donker. Het pad strekte zich voor hen uit als een bleek lint, dat een half dozijn passen verder weder in de duisternis ver dween. In het dichter gedeelte van het bosdh moesten zij leterlijk naar den weg tasten met hun voeten. Zij behoefden niet ver te gaan. Na ongeveer een kwartier ver te zijn gegaan werd de stilte plotseling verbroken door een koor van blaffende honden, een paar hon derd meter voor hen uit. „Dat zal Jean Paul zijn, die in het kamp aankomt," zeide Mary. Het woud kwam hier plotseling ten einde, en zij bevonden zich aan den rand van een natuurlijke weide die zich tot aan de Darwiiu Rivier uitstrekte. Onder hen bevond zich een carré van tepees, duister verlicht door de kleine vuurtjes er binnen, alsof zij met phosphor waren bestreken. Hier en daar blafte nog een hond. zetten en merkt hierbij op:. „Twee-en-dertig jaar moeten wij erop voorbereid zijn onze dividenden met de ba jonet te innen. Is het niet de moeite waard, om onszelf af te vragen, wat het netto saldo in ons voordeel zal zijn, wanneer wij na 42 jaar de kosten van de bajonet van het geheele ontvangen bedrag aftrekken?" De „Manchester Guardian" gelooft even min aan de mogelijkheid van uitvoering der genomen besluiten. Een groote natie een halve eeuw in slavernij houden zegt het het blad is een misdaad tegen de bescha ving, die alleen met de misdaad van den oor log te vergelijken is. LONDEN, 2 Februari. Uit de Ver. Staten wordt bericht, dat de Amerikaansche pers en vooraanstaande politici over het 'algemeen de betalingsvoorwaarden afkeuren, die aam Duitschland zijn opgelegd, wijl de geëischte schadevergoeding grooter is dan Duitschland in staat is te betalen, en een ongunstigen terugslag zal hébben op de Ver. Staten. PARIJS, 2 Febr. Met het oog op de weige ring van Duitschland om de voorwaarden, door de conferentie van Parijs opgelegd, te aanvaarden, stelt de „Temps" voor, dat de geallieerden niet zullen wachten tot de pro testbeweging in Duitschland zich ontwik kelt, hetgeen noodlottige gevolgen zou kun nen hebben voor Frankrijk en voor den we reldvrede, rniaar dat zij dadelijk dwangmaat regelen nemen. De „Temps" stelt als 'zoodanig voor, dat de geallieerden de doaune in het bezette ge bied in bezit nemen, dat zij een doaune-gor- don instellen waardoor dit gebied van het overige Duitschland wordt gescheiden en dat zij in gemeenschappelijk overleg in het be zette frebied een doaune-regime instellen. Dinsdag heeft de Duitsche minister van Buitenlaniclsche Zaken een verklaring afge legd met betrekking tot de jongste besluiten van den Oppersten Raad. Hij merkte op, dat de Duitsche regeering ternauwernood kennis gekregen had van de plannen van Seydonx, doch niettemin haar bereidwilligheid had te kennen gegeven om onder zekere voorwaar den daarover te onderhandelen, toen de rede voering van Doumer, den Franschen minis ter van financiën, als een bom daartusschen kwam vallen. Aan Duitschland was ook ter nauwernood iets van de besluiten van Bou- logne meegedeeld. Simons wees de verwijten van de hand, dat de Duitsche regeering in zake de schadeloosstelling geen positieve voorstellen zou gedaan hebben en somde voorstellen op, die zij tusschen November 1919 en de bijeenkomst van Spa had inge diend,- waar echter slechts drie voorstellen ingediend waren, die echter onder hoonende uitroepen van de Parijsche bladen in de prullemand gegooid waren. Onder groote beweging van het Huis stelde von Simons vast, dat nooit een volk zijn kaarten openlijker bloot gelegd had. Naar aanleiding van de nota over de ontwa pening wees hjj er, onder verontwaardiging van het Huis op, dat de beslissingen van Pa rijs aan Duitschland zijn meegedeeld, zonder dat dit vooraf is gehoord. Hij betreurt verder dat er geen enkel woord van waardeering is gehoord over wat Duitschland tot dusver volbracht heeft inzake de ontwapening en dat er, ondanks den goeden wil van Duitsch land, in ententekringen nog zooveel wan trouwen heerscht. Vervolgens besprak de minister de nota over het schadeloosstellingsvraagstuk en be rekende, dat het geëischte bedrag neerkomt op 3000 milliard papieren marken, waarbij dan nog komt de uitvoerpremie van 12 per cent, welke nog oen of twee milliard boven Onbewust stak hij zijn hand naar haar uit. „Mary..." Zij talmde. „Nu Jack?" „Laat mij gaan. Ik ban me hier niet kalm houden en niks dloen." „Dat moet je toch. Jij verstaat hun taal niet zoo goed als ik. Er kan me niets vor komen. Als ze me mochten ontdekken, dan ben ik per slot toch bevriend met hen." „Maar de honden.,." „O, die blaffen om niets. Niemand let op hen." Haar oogen straalden hem zacht tegen, als sterren door den nacht; ook haar zachte stem klonk als geboren uit den nacht, zoo dapper en teeder! Zij leek hem aanbiddelijk toe. Hij wierp zich plotseling languit in het «gras, uit vrees haar anders in zijn armen te zullen nemén. „Vooruit dan maar," zeide hij een weinig heesch. „Maar gauw terug." Het leek hem toe dat er uren voorbij gin gen; misschien was het in werkelijkheid een half uur. De honden blaften en huilden, en een uil vloog van tusschen de boomen te voorschijn met een klagend geluid dat aan zwol tot smartkreet. Verder in de vallei blafte een vos scherp en uitdagend, en de honden antwoordden met een hernieuwd luid rumoer. Een troep paarden draafde doelloos tusschen de tepees op en neer. Het was een zwoele, dreigende nacht en elk wezen was onrustig. Eindelijk zag hij haar plotseling gebukt komen aandraven, de met gras bedekte hel ling op naar hem toe. Zijn hart bonsde van verlichting. „Vlug!" fluisterde zij. „Jean Pau' is al op den terugweg." Zij begonnen snel door het donkere woud te loopen, met de handen voor zich uitge- de jaarüjksche afbetaling af zal dwingen. Het is ongelooflijk, dat men bij den Duit- schen handel ervan uitging, dat hij voor den oorlog in zijn hoogsten bloeitijd 16 tot 18 miljard gouden mark voor uitvoer aanwees. Ook inzake de schadeloosstelling heeft men geheel buiten beschouwing gelaten, wat Duitschland al tot stand heeft gebracht. Hierop kwam de eigenlijke regeerlngsver- klaring met omschrijving van het standpunt nopens de voorstellen voor de naaste toe komst. Daar de uitnoodiging tot het bijwo nen van de bespreking te Londen nog niet is ontvangen, kunnen deze thans noch van de hand gewezen, noch aanvaard worden. De minister was echter gemachtigd tot de ver klaring, dat de onderhavige voorstellen der entente niet beschouwd kunnen worden als een geschikte grondslag voor verdere onder handelingen. De tegenstanders moeten het zich voor gezegd houden, dat, als deze voor stellen Duitschland later onder dwang moch ten worden opgedrongen, er niet zooveel uit zou zijn te halen, als in het geval, dat Duitschland als vrijwillige partij, bij verdrag zelf verplichtingen op zich nam. Deze verklaring ontlokte levendigen bijval. Loebe, de voorzitter van den Rijksdag, ver zocht daarop de partijen zich het bepalen van hun standpunt voor te behouden tot de volgende bijeenkomst. Per telefoon werd gisteravond nog aan het HbL gemeld: De zitting van den Duitschen Rijksdag van Woensdag, was in tegenstelling met die van Dinsdag van een felle bewogenheid, waardig en ernstig de toon, waarop de oud minister Sohiiffer de verklaring van het ne- geeringsbloo voorlas, scherp en dreigend die mededeeling van de ex-kanselier Müller en vooral, oim niet te vergeten, daarin m ei gende woorden: „Een Duitsche regeering, die bereid zou zijn te verklaren, dat deze eischen uitvoerbaar zijn, zal niet gevonden kunnen worden". Opgemerkt dient te worden, dat de meer- derheidssocdalisten zich stellig bij de alge meens verklaring zouden hebben aangeslo ten, indien zij niet uit tactische overwegin gen een afwijkend oordeel in de quaestie der ontwapening 'hadden willen uitspreken. De Duitsch-nationale spreker Hergt vond het natuurlijk noodig de toch werkelijk zeer waardige meerderheadsverklaring met de noodige bloeddorstige zinnen, waarin o.a. van „Auisgeburt des Wahnsinns" bij de geallieer den sprake was, aan te dikken en vooral zijn rede gaf herhaaldelijk aanleiding tot ernstige incidenten van links, waarbij de clowns Le- debour en Hoffmann weer met wellust de re putatie van den Duiiscben Rijksdag op zulke geweldig ernstige oogenblikken te 'grabbelen gooiden. Ten slotte sprak wat in zulke gevallen vaak geschiedtdé voorzitter Löbe, die een uitnemend spreker is, nog enkele zeer se rieuze woorden, waarin bij de protesten van de ovengroote meerderheid van den Rijksdag samenvatte in de verklaring, van rechts tot ver naar links de onmogelijkheid der En tente-voorstellen is betoogd. Onder 'Stormachtige instemming van het Huis noodigde hij de volken der Entente uit, niet de ooren te sluiten voor de woorden der Duitsche volksvertegenwoordigers, >yopdat hun en ons de gevolgen gespaard 'blijven, die zouden voortvloeien uit pogingen om de eischen met gewéld door te zetten. Niet slechts Duitschland zoude ernstige gevolgen hebben te dragen, wanneer de waar schuwende stem van het Duitsche volk die eens roei)enden in de oewstijn zou blijken". Deze woorden van den president, werden met handgeklap ontvangen. De pogingen der communisten om stoornis te veroorzaken konden den sterken indruk, dien de betooging van het parlement maakte, niet verzwakken. BERLIJN, 2 Febr. Uit de 'berichten in de avondbladen blijkt de eenheid des rijks te- strekt. De lichte aanraking doortrilde Jack's geheele lichaam. „Jean Paul kwam bij Etzeeah, het opperhoofd, om hem te vertel len, wat hij morgen tegen-ons moest zeggen. Ik luisterde buiten met mijn oor onder aan de tent. Ze spraken zacht, zoodat ik niet alles kon verstaan. Het schijnt dat Jean Paul de Indianen nog altijd aanraadt elkaar bij te staan en de blanken het land uit te drijven. ,yDe oude historie," zeide Jack. „Hjj is handig en zij zijn eenvoudig. Hij zegt tegen hen dat mijn vader hen afzet en hun pelzen voor niets krijgt. Hij zegt dat al de Roodhuiden op een toeken van hem ge reed zijn om op te staan. Hij doet hen den ken dat bij niet een gewoon mensch is zoo als zijzelf, maar een soort van geest. Zij staan heelemaal onder zijn Invloed. Ze ,zijn opge wonden on er heerscht een verkeerde geest onder, net als opstandige kinderen." „En heb je ook iets over Garrod gehoord?" „Niks," zeide zij bedrukt. „Ik geloof wel dat zij weten waar hij is, maar ik hoorde geen woord over hem." „Een ding is zeker," zeide Jack, „als we morgen iets uit hem willen krijgen, moeten we Jean Paul achterlaten." „Hoe kunnen we beletten dat hij mee gaat?" „Daar moet ik nog 's over denken," zeide Jack. Den volgenden morgen kwam Jean Paul zijn tent uit, zoo stemmig en gladjes als een kopericleurige heilige. Als ze hem zoo zagen, geloofden ze bijna dat hij het kamp geen oogenblik 'had verlaten. Hjj deed zijn kamp werkzaamheden opgewekt en goed. Zelfs had hij de kieschheid of wat de beweegre den dan ook was zich met zijn ontbijt een eindje te verwijderen van hen, opdat zij een genover de eischen der entente. In de huidi ge zitting van den Badenschen Landdag ver klaarde de voorzitter, dat de Landdag ook ditmaal achter de Duitsche regeering staat en dat het te hopen is, dat alle Duitsche parlementen als één man de Duitsche regee ring zullen blijven steunen. ESSEN, 2 Febr. Uit Brunswijk wordt ge meld, dat de Landdag vandaag een betoo ging hield tegen die plundering van Duitsch land door het vijandelijke buitenland. De voorzitter legde een verklaring af, waarin gezegd wordt, dat de Landdag in den eisch van de entente de bedoeling ziet om 't Duit sche volk tot slavernij te brengen en het economisch ite vernietigen. Wij verwachten, zei hij, dat de rijksregeering bij de onder handelingen met de entente rustig en bezon nen te werk zal gaan en staan met eenpari- gen schouder achter haar, bij haar verkla ring tegenover het vijandelijke imperialisme. Toen de nieuw-communlst Sievers de met levendige toejuichingen ontvangen verkla ring van den voorzitter wilde bestrijden, wei gerde de Landdag hem het woord te ver- leenen. KEULEN, 2 Febr. In een vergadering der meerderheidssocialisten te Keulen ver klaarde Severimg, de Pruisische minister van bdnnenlandsche zaken: Ik meen één indruk van het resultaat van de bijeenkomst te Pa rits te moeten vasthouden. Wat in econo misch en financieel opzicht van ons geëiscbt wordt beteekent de economische worging van Duitschland. Wij mogen echter ook niet al les in een roes van de hand wijzen, maar moeten trachten het vijandelijk verbond er van te overtuigen, dat wij doen wat wij 'kun nen. BERLIJN, 2 Febr. Het bestuur van de Duitsche democratische partij verspreidt een oproep, waarin bet, met het oog op den ernst van den buitenlandschen toestand, den kie zers aanmaant bij de komende verkiezings- aetie voor den Pruisischen Landdag zich te onthouden van eiken kwetsenden aanval op andere oartijen om de eeheid en saamhoorig- hedd van het Duitsche volk te waarborgen. KONINGSBERGEN, 2 Februari. De Duitsch-nationale volkspartij, Duitsche volks partij, Duitsche democratische partij en cen trum hebben gemeenschappelijk het volgend 'telegram gezonden aan den rijksminister van buitenlandsohe zaken en den voorzitter van den Rijksdag: De handhaving van het volledige geschut der Oost-Pruisische grensvestingen is een vraag van leven of dood voor onze provin cie. Oost-Pruisen eischt een eensgezind op treden van regeering en Rijksdag voot zijn eischen. LONDEN, 2 Febr. Reuter verneemt, dat er 'geen tijd verloren zal worden met het voorbereiden van de conferentie over Oosten rijk te Triest, die waarschiinliik binnenkort behouden zullen worden, daar alle betrok kenen ^absoluut doordrongen zijn van de noodzakelijk van een spoedig optreden. Alle buren van Oostenrijk zullen op de conferen tie vertegenwoordigd zijn. De Times meldt, dat het index-cijfer voor Januari een vermindering aangeeft van 10.6 p.ct. in het peil van de groothandelprijzen, tegen een vermindering van 6.7 pet. in De cember en 11 pet. in. November. Het index cijfer is nu 9 pet. beneden het peil ten tijde van den wapenstilstand (November 1918). Groote dalingen vertoonen de prijzen van levensmiddelen en grondstoffen. Het index-cijfer voor levensmiddelen staat tijdje van zijn gezelschap verlost zouden zijn. „Hij is een wonder van een vent," zeide Jack met een zekere 'bewondering tot Mary. Toen zij klaar waren met eten zeide Jack iets tot Davy, en toen haalden zij een sleep lijn uit de bagage, een lang, licht, sterk boord dat Jack had meegenomen omdat het voor allerlei doeleinden te gebruiken was. Hij gaf den streng touw aan Davy, en toen keerden zij naar Jean Paul terug. Jack ver gewiste er zich 'heimelijk van dat zijn zes loops revolver los in den holster zat. De halfbloed zat, na gegeten te hebben, op den grond, en was bezig zijn pijp aan te steken. Jack bleef staan wachten tot de pijp behoor lijk brandde. Jean Paul flikte de lucifer weg met een uitdagend gezicht, en een zijdeling- schen spotlach. „Steek je handen achter je!" beval Jack plotseling. Jean Paul sprong verbaasd op. Jack trok zijn revolver. „Beweeg je niet weer," waarschuwde hij ruw. „Je handen achter je!" Jean Paul gehoorzaamde langzaam, en Davy draaide het boord om zijn polsen. „Wat begin je nou?" protesteerde Jean Paul, met een oog op den revolver, en een bewonderenswaardig air van verbaasde on schuld. „Ik hoor bij jullie. ïk werk aldoor voor je. Je bent aldoor slecht voor me. Je gelooft me nooit." „Als je de volgende keer *s nachts het kamp weer 's verlaat, dan moet je ons maar eens vertellen waar je heengaat," zeide Jack met een glimlach. Dit intimideerde Jean Paul niet. „Moet ik 't jou zeggen als ik naar een tneisje toega?" vroeg hij, diep beleedigd. Jack lachte. „Je bent verduiveld handig! Maar dat meisje was Etzeeah, en ik weet 146 pet. boven het peil van vóór den oorlog, dat van grondstoffen is nog maar 82 pet. hooger. Als gevolg van de staking, zijn er Maan dagochtend maar negen treilers uit Grimaby vertrokken. Tusschen de dertig en veertig werden opgehouden. De kapiteins en stuur lui trachten met taxi's hun schepen te be reiken, maar posten van de stakers hielden ze aan en hun bagage werd op straat ge worpen. Er zijn aanwijzingen, dat er een keer ten goede komt in de slapte in den handel in Engeland. De Bond van Jjzergieters aan de Westkust heeft de prijs van het ruwijzer verlaagd met 20 shilling per ton. Men hoopt, dat deze prijs vermindering een herleving van den ijzer handel tengevolge zal hebben. Een kolenmijn in Zuid-Wales, waarbij 1600 man in dienst zijn, en die een maand geleden gesloten werd wegens het gemis aan afzet op het vasteland, wordt thans her opend, aangezien zij die afzet heeft her kregen. Ook een aantal staalfabrieken in Zuid- Wales hebben het werk hervat. Het eerste doodvonnis onder vigueur van de krijgswet in Ierland is Dinsdag voltrok ken. Een boer uit Kerry, die ter dood was veroordeeld wegens het onrechtmatig in het bezit zijn van een geladen revolver, is dood geschoten te Oork. Een afdeeling gewapende mannen vuurde Maandagavond op een inspecteur der Ier- sche politie en diens vrouw op het station M'allow dn het graafschap Oork. Beiden wer den ernstig gewond. De vrouw stierf enkele uren later na een hevig lijden; de toestand, van den inspecteur is ernstig. Op de toesnel lende politie en militairen werd eveneens geschoten. Zij beantwoordden ihet vuur, doodden een burger en verwondden er twee. LONDEN. 2 Febr. Officieel wordit gemeld, dat twee gewapende en gemaskerde man nen gisteren heit huis van den magistraat te Miltown (in het graafschap Wicklow) bin nendrongen en geld eischten. Toen er eenige tegenstand werd geboden, werd de magi straat doodgeschoten en zijn zoon ernstig gewond. De vlootquaestle. Er zal geen beperking zijn in den vloot- bouw, zei minister Daniels in een Zondag avond in de academie voor de adelborsten gehouden rede. Hij verwierp de geruchten, dat de slagschepen spoedig door luchtstrijd krachten vervangen zouden worden. 4 Tal van lieden, 0. w. senator Borah, ge- looven vast, dat de vliegtuigen met hun bommen de groote schepen gemakkelijk kunnen vernielen, terwijl zij ook het gevaar van de duikbooten voor dergelijke kapitale schepen hoog aanslaan; maar ettelijke mari tieme deskundigen zijn het met die opvatting oneens. Thans heeft de directeur van de schietoefeningen met de scheepskanonnen, kapitein Leahy, het volgende verklaard: „Het is onwaarschijnlijk, dat het moderne slagschip ooit geheel kan worden vernield of buiten gevecht gesteld door luchtvecht- tuigen." Deze uitspraak gaat rechtstreeks in tegen zijn Poster*» MaagpiUen het ideale laxeermid del, gemakkelijk in te nemen en aangenaam van smaak. Prijs 0.65 per flacon, alom ver krijgbaar. alles wat je gezegd hebt." Plotseling werd Jean Paul stil. „Ga op je knieën liggen," beval Jack. „Bind z'n enkels samen, Davy, met zijn pol sen er tusschen." Jack voltooide deze karwei zelf, en ging al de knoopen nog eens na, en sloeg het touw een half dozijn slagen om Jean Paul's lichaam, met den laatsten knoop on zijn borst, buiten bet bereik van handen en tan den. Toen namen hij en Davy hem op en legden hem in zijn eigen tent. Bij het overbrengen viel Jean Paul's pijp uit zijn mond. Jack raapte hem op en stak hem 'goedig weer tus schen zijn tanden. Jean Paul trok er uit dagend aan. Jack sloeg de tentliappen zoo ver mogelijk open, zoodat het binnenste der tent goed te zien was. „Als we weggaan, zal ik hem aan jou moe ten overlaten, Davy. Blijf uit zijn buurt. Luister niet naar wat hij ook zegt. En vooral dit: raak hem niet aan. Ik geloof niet dat 'hij zich los kan werken, maar als hij 't mocht doen"Jack verhief zijn stern, opdat zij iin de tent goed te hooren zou zijn... dan schiet je hem neer als een prairiehond. Ik beveel 'het je. Ik neem de gevolgen op mij." Jean Paul lag daar onbeweeglijk. Zijn ge zicht was niet te zien. „God weet wat voor giftige rommel er weer 'binnenin die schedel gebrouwen wordt," zeide Jack tot Mary onder het wegrijden. "Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1921 | | pagina 1