JACK DE ZANGER
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
-
No. 5358
DONDERDAG 3 FEBRUARI 1921
49e JAARGANG
De door Dultschland te betalen schade
vergoeding.
„Wacht hier op me," beval Mary.
Amerlkaansche oordeelvellingen over de
aan Duitschland gestelde elschen.
Een voorstel van de „Temps".
De besluiten van den Oppersten Raad ln den
Dultschen Rijksdag.
Het eenstemmig verzet ln Duitschland.
Een Godsvrede ln Duitschland.
Het geschut der Duitsche vestingen.
De hulp aan Oostenrijk.
ENGELAND.
De prijsdaling.
Vlsschersstaklng te Grlmsby.
De «lapte ln Engeland wordt minder.
IERLAND.
De strijd met Slnn Feln.
VEREENIGDE STATEN.
Ingezonden mededeeling.
Ook voor kinderen
COURANT
ABONNEMENTEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Ct. per 8 mnd. 1.50, franco p. post 1.70. Buitenl. 2.50
Zondagsblad 3 »- Q-Ö71/»» „0.65. „1.05
8
Modeblad 8 0.95, 1.05.
Losse nummers der Courant 4 ct.
1.80
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN
20 ct. p. regel (gal jard). Ingez. meded. (kolombr. als redact, tekst) 60 ct.
Kleine adv, (gevr,, te koop, te huur) v. 14reg. 60 ct., elke regel meer
10 ct. bij vooruitb. (adres: Bur. v. d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv.
extra). Bew.-ex. 4 ct. Alle prijzen tijd. verh. m. 10% papierduurtetoesl.
BUITENLAND.
Het besluit van de conferentie te Parijs
vindt ook in de landen der Entente
niet overal onverdeelde instemming.
In de Engelsche pers bijvoorbeeld, komen
meeningen naar voren, waarin niet alleen op
het buitengewoon harde van de genomen be
sluiten, maar ook op de onuitvoerbaarheid
ervan wordt gewezen. Een van de meest pes
simistische beschouwingen komt voor in de
onafh. liberale „Westminster Gazette". Dit
blad zegt 0. a.:
„Het publiek wordt in den waan gelaten,
dat men in de eerstvolgende twee-en-veer
tig jaren 11.300 millioen van Duitsch-
land terug zal krijgen, en de politici kun
nen er zich op beroemen, dat geen zwak
heid betoond is tegenover een vijand, die
haar in het geheel niet verdient. Wij wen-
sohen hun niet van hun lauweren te be-
rooven, maar kunnen alleen zeggen, dat,
indien de geallieerde naties of hun kanse
liers van de schatkist de politieke cijfers
van de Parijsche besluiten als werkelijke
activa blijven behandelen en hun begroo
tingen er in ernst op baseeren, zij stellig
den ondergang tegemoet gaanWij
stellen ons voor, dat de politici alleen aan
hun eigen tijd denken. Na hen de zond
vloed. Als zij nu een regeling kunnen krij
gen, iets dat den schijn van eenheid hand
haaft, en in de paar volgende jaren eenige
uitkomst oplevert, kan de toekomst voor
zichzelf zorgen. Maar zij doen twee din
gen, die zij misschien niet voldoende beseft
hebben. Zij zadelen Europa op met een
lang gerekten twist, die noodlottig kan
worden voor den Volkenbond of elke rede
lijke ordening van internationale zaken
tijdens het leven van het grootste deel van
'het nu levende geslacht. En verder doen
zij ernstige afbreuk aan hun kans om een
matige som van de Duitschers los te krij
gen in den tijd, waarin zij los te krijgen
zal zijn."
4
In de „Manchester Guardian" is het de
Engelsche economist Keynes bekend door
zijn boek over de vredesconferentie die
een vernietigend oordeel uitspreekt over de
thans genomen besluiten, die hij „variaties
op het onmogelijke" noemt.
Hij wijst 0. m. op de voorstelling, die men
zich maakt van de opbrengst der heffing op
den uitvoer van Duitschland. Hij merkt hier
evenwel op, dat indien Duitschland den om
vangrijken uitvoer zou kunnen bereiken, die
men zich bij de Parijsche voorstellen heeft
gedacht, dit alleen zou kunnen door eenige
stapelartikelen van Groot-Brittannië van de
wereldmarkten te verdrijven.
Nog een andere kant der zaak verdient,
naar Keynes betoogt, vermelding. Een som
van 200.000.000 (goud) beteekent bij den
huidigen koers meer dan 50 milliard marken.
De huidige ontvangsten der Duitsche regee
ring bedragen ongeveer 30 milliard, de uit
gaven meer dan 100 milliard. De Duitsche
minister van financiën moet dus, als hij be
talen wil wat hjj schuldig is, het vraagstuk
oplossen om zijn ontvangsten te verdrievou
digen en dezelfder tijd zijn uitgaven te hal-
veeren. En na enkele jaren moet hij zijn ont
vangsten weer verdubbelen. Wij zijn hier
weer, zegt Keynes, in het gebied der fanta
sie. En als hij het niet doet, wat gebeurt er
dan? Dan zal de commissie van herstel op
treden, de douanegelden innen en de belas
tingen heffen I Welk een verleiding voor hem
om haar te vragen maar dadelijk op te
treden!
wÜst op de opengelaten
mogelijkheid om meer Duitsch gebied te be-
feuilleton.
door
HULBERT POOTNER,
voor Nederland bewerkt door
J. KUYLMAN.
0—
55)
Na Davy wakker te hebben gemaakt, en
hem op wacht te hebben gezet, gingen zij
°p weg, het spoor op. Na de rivier te zijn
overgestoken, verdwenen zij weder in het
geurende pijnbosoh. Het was een zwoele,
stille nacht; de lucht was zwaar bewolkt, en
voor dien breedtegraad was net buitenge
meen donker. Het pad strekte zich voor hen
uit als een bleek lint, dat een half dozijn
passen verder weder in de duisternis ver
dween. In het dichter gedeelte van het bosdh
moesten zij leterlijk naar den weg tasten met
hun voeten. Zij behoefden niet ver te gaan.
Na ongeveer een kwartier ver te zijn gegaan
werd de stilte plotseling verbroken door een
koor van blaffende honden, een paar hon
derd meter voor hen uit.
„Dat zal Jean Paul zijn, die in het kamp
aankomt," zeide Mary.
Het woud kwam hier plotseling ten einde,
en zij bevonden zich aan den rand van een
natuurlijke weide die zich tot aan de Darwiiu
Rivier uitstrekte. Onder hen bevond zich
een carré van tepees, duister verlicht door
de kleine vuurtjes er binnen, alsof zij met
phosphor waren bestreken. Hier en daar
blafte nog een hond.
zetten en merkt hierbij op:.
„Twee-en-dertig jaar moeten wij erop
voorbereid zijn onze dividenden met de ba
jonet te innen. Is het niet de moeite waard,
om onszelf af te vragen, wat het netto saldo
in ons voordeel zal zijn, wanneer wij na 42
jaar de kosten van de bajonet van het geheele
ontvangen bedrag aftrekken?"
De „Manchester Guardian" gelooft even
min aan de mogelijkheid van uitvoering der
genomen besluiten. Een groote natie een
halve eeuw in slavernij houden zegt het
het blad is een misdaad tegen de bescha
ving, die alleen met de misdaad van den oor
log te vergelijken is.
LONDEN, 2 Februari. Uit de Ver. Staten
wordt bericht, dat de Amerikaansche pers
en vooraanstaande politici over het 'algemeen
de betalingsvoorwaarden afkeuren, die aam
Duitschland zijn opgelegd, wijl de geëischte
schadevergoeding grooter is dan Duitschland
in staat is te betalen, en een ongunstigen
terugslag zal hébben op de Ver. Staten.
PARIJS, 2 Febr. Met het oog op de weige
ring van Duitschland om de voorwaarden,
door de conferentie van Parijs opgelegd, te
aanvaarden, stelt de „Temps" voor, dat de
geallieerden niet zullen wachten tot de pro
testbeweging in Duitschland zich ontwik
kelt, hetgeen noodlottige gevolgen zou kun
nen hebben voor Frankrijk en voor den we
reldvrede, rniaar dat zij dadelijk dwangmaat
regelen nemen.
De „Temps" stelt als 'zoodanig voor, dat
de geallieerden de doaune in het bezette ge
bied in bezit nemen, dat zij een doaune-gor-
don instellen waardoor dit gebied van het
overige Duitschland wordt gescheiden en dat
zij in gemeenschappelijk overleg in het be
zette frebied een doaune-regime instellen.
Dinsdag heeft de Duitsche minister van
Buitenlaniclsche Zaken een verklaring afge
legd met betrekking tot de jongste besluiten
van den Oppersten Raad. Hij merkte op, dat
de Duitsche regeering ternauwernood kennis
gekregen had van de plannen van Seydonx,
doch niettemin haar bereidwilligheid had te
kennen gegeven om onder zekere voorwaar
den daarover te onderhandelen, toen de rede
voering van Doumer, den Franschen minis
ter van financiën, als een bom daartusschen
kwam vallen. Aan Duitschland was ook ter
nauwernood iets van de besluiten van Bou-
logne meegedeeld. Simons wees de verwijten
van de hand, dat de Duitsche regeering in
zake de schadeloosstelling geen positieve
voorstellen zou gedaan hebben en somde
voorstellen op, die zij tusschen November
1919 en de bijeenkomst van Spa had inge
diend,- waar echter slechts drie voorstellen
ingediend waren, die echter onder hoonende
uitroepen van de Parijsche bladen in de
prullemand gegooid waren.
Onder groote beweging van het Huis
stelde von Simons vast, dat nooit een volk
zijn kaarten openlijker bloot gelegd had.
Naar aanleiding van de nota over de ontwa
pening wees hjj er, onder verontwaardiging
van het Huis op, dat de beslissingen van Pa
rijs aan Duitschland zijn meegedeeld, zonder
dat dit vooraf is gehoord. Hij betreurt verder
dat er geen enkel woord van waardeering is
gehoord over wat Duitschland tot dusver
volbracht heeft inzake de ontwapening en
dat er, ondanks den goeden wil van Duitsch
land, in ententekringen nog zooveel wan
trouwen heerscht.
Vervolgens besprak de minister de nota
over het schadeloosstellingsvraagstuk en be
rekende, dat het geëischte bedrag neerkomt
op 3000 milliard papieren marken, waarbij
dan nog komt de uitvoerpremie van 12 per
cent, welke nog oen of twee milliard boven
Onbewust stak hij zijn hand naar haar uit.
„Mary..."
Zij talmde. „Nu Jack?"
„Laat mij gaan. Ik ban me hier niet kalm
houden en niks dloen."
„Dat moet je toch. Jij verstaat hun taal
niet zoo goed als ik. Er kan me niets vor
komen. Als ze me mochten ontdekken, dan
ben ik per slot toch bevriend met hen."
„Maar de honden.,."
„O, die blaffen om niets. Niemand let op
hen."
Haar oogen straalden hem zacht tegen,
als sterren door den nacht; ook haar zachte
stem klonk als geboren uit den nacht, zoo
dapper en teeder! Zij leek hem aanbiddelijk
toe. Hij wierp zich plotseling languit in het
«gras, uit vrees haar anders in zijn armen
te zullen nemén.
„Vooruit dan maar," zeide hij een weinig
heesch. „Maar gauw terug."
Het leek hem toe dat er uren voorbij gin
gen; misschien was het in werkelijkheid een
half uur. De honden blaften en huilden, en
een uil vloog van tusschen de boomen te
voorschijn met een klagend geluid dat aan
zwol tot smartkreet. Verder in de vallei blafte
een vos scherp en uitdagend, en de honden
antwoordden met een hernieuwd luid rumoer.
Een troep paarden draafde doelloos tusschen
de tepees op en neer. Het was een zwoele,
dreigende nacht en elk wezen was onrustig.
Eindelijk zag hij haar plotseling gebukt
komen aandraven, de met gras bedekte hel
ling op naar hem toe. Zijn hart bonsde van
verlichting.
„Vlug!" fluisterde zij. „Jean Pau' is al op
den terugweg."
Zij begonnen snel door het donkere woud
te loopen, met de handen voor zich uitge-
de jaarüjksche afbetaling af zal dwingen.
Het is ongelooflijk, dat men bij den Duit-
schen handel ervan uitging, dat hij voor den
oorlog in zijn hoogsten bloeitijd 16 tot 18
miljard gouden mark voor uitvoer aanwees.
Ook inzake de schadeloosstelling heeft men
geheel buiten beschouwing gelaten, wat
Duitschland al tot stand heeft gebracht.
Hierop kwam de eigenlijke regeerlngsver-
klaring met omschrijving van het standpunt
nopens de voorstellen voor de naaste toe
komst. Daar de uitnoodiging tot het bijwo
nen van de bespreking te Londen nog niet
is ontvangen, kunnen deze thans noch van
de hand gewezen, noch aanvaard worden. De
minister was echter gemachtigd tot de ver
klaring, dat de onderhavige voorstellen der
entente niet beschouwd kunnen worden als
een geschikte grondslag voor verdere onder
handelingen. De tegenstanders moeten het
zich voor gezegd houden, dat, als deze voor
stellen Duitschland later onder dwang moch
ten worden opgedrongen, er niet zooveel uit
zou zijn te halen, als in het geval, dat
Duitschland als vrijwillige partij, bij verdrag
zelf verplichtingen op zich nam.
Deze verklaring ontlokte levendigen bijval.
Loebe, de voorzitter van den Rijksdag, ver
zocht daarop de partijen zich het bepalen
van hun standpunt voor te behouden tot de
volgende bijeenkomst.
Per telefoon werd gisteravond nog aan het
HbL gemeld:
De zitting van den Duitschen Rijksdag
van Woensdag, was in tegenstelling met die
van Dinsdag van een felle bewogenheid,
waardig en ernstig de toon, waarop de oud
minister Sohiiffer de verklaring van het ne-
geeringsbloo voorlas, scherp en dreigend
die mededeeling van de ex-kanselier Müller
en vooral, oim niet te vergeten, daarin m ei
gende woorden: „Een Duitsche regeering,
die bereid zou zijn te verklaren, dat deze
eischen uitvoerbaar zijn, zal niet gevonden
kunnen worden".
Opgemerkt dient te worden, dat de meer-
derheidssocdalisten zich stellig bij de alge
meens verklaring zouden hebben aangeslo
ten, indien zij niet uit tactische overwegin
gen een afwijkend oordeel in de quaestie
der ontwapening 'hadden willen uitspreken.
De Duitsch-nationale spreker Hergt vond
het natuurlijk noodig de toch werkelijk zeer
waardige meerderheadsverklaring met de
noodige bloeddorstige zinnen, waarin o.a. van
„Auisgeburt des Wahnsinns" bij de geallieer
den sprake was, aan te dikken en vooral zijn
rede gaf herhaaldelijk aanleiding tot ernstige
incidenten van links, waarbij de clowns Le-
debour en Hoffmann weer met wellust de re
putatie van den Duiiscben Rijksdag op zulke
geweldig ernstige oogenblikken te 'grabbelen
gooiden.
Ten slotte sprak wat in zulke gevallen
vaak geschiedtdé voorzitter Löbe, die een
uitnemend spreker is, nog enkele zeer se
rieuze woorden, waarin bij de protesten van
de ovengroote meerderheid van den Rijksdag
samenvatte in de verklaring, van rechts tot
ver naar links de onmogelijkheid der En
tente-voorstellen is betoogd.
Onder 'Stormachtige instemming van het
Huis noodigde hij de volken der Entente uit,
niet de ooren te sluiten voor de woorden der
Duitsche volksvertegenwoordigers, >yopdat
hun en ons de gevolgen gespaard 'blijven, die
zouden voortvloeien uit pogingen om de
eischen met gewéld door te zetten.
Niet slechts Duitschland zoude ernstige
gevolgen hebben te dragen, wanneer de waar
schuwende stem van het Duitsche volk die
eens roei)enden in de oewstijn zou blijken".
Deze woorden van den president, werden
met handgeklap ontvangen.
De pogingen der communisten om stoornis
te veroorzaken konden den sterken indruk,
dien de betooging van het parlement maakte,
niet verzwakken.
BERLIJN, 2 Febr. Uit de 'berichten in de
avondbladen blijkt de eenheid des rijks te-
strekt. De lichte aanraking doortrilde Jack's
geheele lichaam. „Jean Paul kwam bij
Etzeeah, het opperhoofd, om hem te vertel
len, wat hij morgen tegen-ons moest zeggen.
Ik luisterde buiten met mijn oor onder aan
de tent. Ze spraken zacht, zoodat ik niet alles
kon verstaan. Het schijnt dat Jean Paul de
Indianen nog altijd aanraadt elkaar bij te
staan en de blanken het land uit te drijven.
,yDe oude historie," zeide Jack.
„Hjj is handig en zij zijn eenvoudig. Hij
zegt tegen hen dat mijn vader hen afzet en
hun pelzen voor niets krijgt. Hij zegt dat al
de Roodhuiden op een toeken van hem ge
reed zijn om op te staan. Hij doet hen den
ken dat bij niet een gewoon mensch is zoo
als zijzelf, maar een soort van geest. Zij staan
heelemaal onder zijn Invloed. Ze ,zijn opge
wonden on er heerscht een verkeerde geest
onder, net als opstandige kinderen."
„En heb je ook iets over Garrod gehoord?"
„Niks," zeide zij bedrukt. „Ik geloof wel
dat zij weten waar hij is, maar ik hoorde
geen woord over hem."
„Een ding is zeker," zeide Jack, „als we
morgen iets uit hem willen krijgen, moeten
we Jean Paul achterlaten."
„Hoe kunnen we beletten dat hij mee
gaat?"
„Daar moet ik nog 's over denken," zeide
Jack.
Den volgenden morgen kwam Jean Paul
zijn tent uit, zoo stemmig en gladjes als een
kopericleurige heilige. Als ze hem zoo zagen,
geloofden ze bijna dat hij het kamp geen
oogenblik 'had verlaten. Hjj deed zijn kamp
werkzaamheden opgewekt en goed. Zelfs
had hij de kieschheid of wat de beweegre
den dan ook was zich met zijn ontbijt een
eindje te verwijderen van hen, opdat zij een
genover de eischen der entente. In de huidi
ge zitting van den Badenschen Landdag ver
klaarde de voorzitter, dat de Landdag ook
ditmaal achter de Duitsche regeering staat
en dat het te hopen is, dat alle Duitsche
parlementen als één man de Duitsche regee
ring zullen blijven steunen.
ESSEN, 2 Febr. Uit Brunswijk wordt ge
meld, dat de Landdag vandaag een betoo
ging hield tegen die plundering van Duitsch
land door het vijandelijke buitenland. De
voorzitter legde een verklaring af, waarin
gezegd wordt, dat de Landdag in den eisch
van de entente de bedoeling ziet om 't Duit
sche volk tot slavernij te brengen en het
economisch ite vernietigen. Wij verwachten,
zei hij, dat de rijksregeering bij de onder
handelingen met de entente rustig en bezon
nen te werk zal gaan en staan met eenpari-
gen schouder achter haar, bij haar verkla
ring tegenover het vijandelijke imperialisme.
Toen de nieuw-communlst Sievers de met
levendige toejuichingen ontvangen verkla
ring van den voorzitter wilde bestrijden, wei
gerde de Landdag hem het woord te ver-
leenen.
KEULEN, 2 Febr. In een vergadering
der meerderheidssocialisten te Keulen ver
klaarde Severimg, de Pruisische minister van
bdnnenlandsche zaken: Ik meen één indruk
van het resultaat van de bijeenkomst te Pa
rits te moeten vasthouden. Wat in econo
misch en financieel opzicht van ons geëiscbt
wordt beteekent de economische worging van
Duitschland. Wij mogen echter ook niet al
les in een roes van de hand wijzen, maar
moeten trachten het vijandelijk verbond er
van te overtuigen, dat wij doen wat wij 'kun
nen.
BERLIJN, 2 Febr. Het bestuur van de
Duitsche democratische partij verspreidt een
oproep, waarin bet, met het oog op den ernst
van den buitenlandschen toestand, den kie
zers aanmaant bij de komende verkiezings-
aetie voor den Pruisischen Landdag zich te
onthouden van eiken kwetsenden aanval op
andere oartijen om de eeheid en saamhoorig-
hedd van het Duitsche volk te waarborgen.
KONINGSBERGEN, 2 Februari. De
Duitsch-nationale volkspartij, Duitsche volks
partij, Duitsche democratische partij en cen
trum hebben gemeenschappelijk het volgend
'telegram gezonden aan den rijksminister van
buitenlandsohe zaken en den voorzitter van
den Rijksdag:
De handhaving van het volledige geschut
der Oost-Pruisische grensvestingen is een
vraag van leven of dood voor onze provin
cie. Oost-Pruisen eischt een eensgezind op
treden van regeering en Rijksdag voot zijn
eischen.
LONDEN, 2 Febr. Reuter verneemt, dat
er 'geen tijd verloren zal worden met het
voorbereiden van de conferentie over Oosten
rijk te Triest, die waarschiinliik binnenkort
behouden zullen worden, daar alle betrok
kenen ^absoluut doordrongen zijn van de
noodzakelijk van een spoedig optreden. Alle
buren van Oostenrijk zullen op de conferen
tie vertegenwoordigd zijn.
De Times meldt, dat het index-cijfer voor
Januari een vermindering aangeeft van 10.6
p.ct. in het peil van de groothandelprijzen,
tegen een vermindering van 6.7 pet. in De
cember en 11 pet. in. November. Het index
cijfer is nu 9 pet. beneden het peil ten tijde
van den wapenstilstand (November 1918).
Groote dalingen vertoonen de prijzen van
levensmiddelen en grondstoffen.
Het index-cijfer voor levensmiddelen staat
tijdje van zijn gezelschap verlost zouden zijn.
„Hij is een wonder van een vent," zeide
Jack met een zekere 'bewondering tot Mary.
Toen zij klaar waren met eten zeide Jack
iets tot Davy, en toen haalden zij een sleep
lijn uit de bagage, een lang, licht, sterk
boord dat Jack had meegenomen omdat het
voor allerlei doeleinden te gebruiken was.
Hij gaf den streng touw aan Davy, en toen
keerden zij naar Jean Paul terug. Jack ver
gewiste er zich 'heimelijk van dat zijn zes
loops revolver los in den holster zat. De
halfbloed zat, na gegeten te hebben, op den
grond, en was bezig zijn pijp aan te steken.
Jack bleef staan wachten tot de pijp behoor
lijk brandde. Jean Paul flikte de lucifer weg
met een uitdagend gezicht, en een zijdeling-
schen spotlach.
„Steek je handen achter je!" beval Jack
plotseling.
Jean Paul sprong verbaasd op. Jack trok
zijn revolver.
„Beweeg je niet weer," waarschuwde hij
ruw. „Je handen achter je!"
Jean Paul gehoorzaamde langzaam, en
Davy draaide het boord om zijn polsen.
„Wat begin je nou?" protesteerde Jean
Paul, met een oog op den revolver, en een
bewonderenswaardig air van verbaasde on
schuld. „Ik hoor bij jullie. ïk werk aldoor
voor je. Je bent aldoor slecht voor me. Je
gelooft me nooit."
„Als je de volgende keer *s nachts het
kamp weer 's verlaat, dan moet je ons maar
eens vertellen waar je heengaat," zeide Jack
met een glimlach. Dit intimideerde Jean Paul
niet. „Moet ik 't jou zeggen als ik naar een
tneisje toega?" vroeg hij, diep beleedigd.
Jack lachte. „Je bent verduiveld handig!
Maar dat meisje was Etzeeah, en ik weet
146 pet. boven het peil van vóór den oorlog,
dat van grondstoffen is nog maar 82 pet.
hooger.
Als gevolg van de staking, zijn er Maan
dagochtend maar negen treilers uit Grimaby
vertrokken. Tusschen de dertig en veertig
werden opgehouden. De kapiteins en stuur
lui trachten met taxi's hun schepen te be
reiken, maar posten van de stakers hielden
ze aan en hun bagage werd op straat ge
worpen.
Er zijn aanwijzingen, dat er een keer ten
goede komt in de slapte in den handel in
Engeland.
De Bond van Jjzergieters aan de Westkust
heeft de prijs van het ruwijzer verlaagd met
20 shilling per ton. Men hoopt, dat deze prijs
vermindering een herleving van den ijzer
handel tengevolge zal hebben.
Een kolenmijn in Zuid-Wales, waarbij
1600 man in dienst zijn, en die een maand
geleden gesloten werd wegens het gemis
aan afzet op het vasteland, wordt thans her
opend, aangezien zij die afzet heeft her
kregen.
Ook een aantal staalfabrieken in Zuid-
Wales hebben het werk hervat.
Het eerste doodvonnis onder vigueur van
de krijgswet in Ierland is Dinsdag voltrok
ken. Een boer uit Kerry, die ter dood was
veroordeeld wegens het onrechtmatig in het
bezit zijn van een geladen revolver, is dood
geschoten te Oork.
Een afdeeling gewapende mannen vuurde
Maandagavond op een inspecteur der Ier-
sche politie en diens vrouw op het station
M'allow dn het graafschap Oork. Beiden wer
den ernstig gewond. De vrouw stierf enkele
uren later na een hevig lijden; de toestand,
van den inspecteur is ernstig. Op de toesnel
lende politie en militairen werd eveneens
geschoten. Zij beantwoordden ihet vuur,
doodden een burger en verwondden er twee.
LONDEN. 2 Febr. Officieel wordit gemeld,
dat twee gewapende en gemaskerde man
nen gisteren heit huis van den magistraat
te Miltown (in het graafschap Wicklow) bin
nendrongen en geld eischten. Toen er eenige
tegenstand werd geboden, werd de magi
straat doodgeschoten en zijn zoon ernstig
gewond.
De vlootquaestle.
Er zal geen beperking zijn in den vloot-
bouw, zei minister Daniels in een Zondag
avond in de academie voor de adelborsten
gehouden rede. Hij verwierp de geruchten,
dat de slagschepen spoedig door luchtstrijd
krachten vervangen zouden worden.
4
Tal van lieden, 0. w. senator Borah, ge-
looven vast, dat de vliegtuigen met hun
bommen de groote schepen gemakkelijk
kunnen vernielen, terwijl zij ook het gevaar
van de duikbooten voor dergelijke kapitale
schepen hoog aanslaan; maar ettelijke mari
tieme deskundigen zijn het met die opvatting
oneens. Thans heeft de directeur van de
schietoefeningen met de scheepskanonnen,
kapitein Leahy, het volgende verklaard:
„Het is onwaarschijnlijk, dat het moderne
slagschip ooit geheel kan worden vernield
of buiten gevecht gesteld door luchtvecht-
tuigen."
Deze uitspraak gaat rechtstreeks in tegen
zijn Poster*» MaagpiUen het ideale laxeermid
del, gemakkelijk in te nemen en aangenaam
van smaak. Prijs 0.65 per flacon, alom ver
krijgbaar.
alles wat je gezegd hebt."
Plotseling werd Jean Paul stil.
„Ga op je knieën liggen," beval Jack.
„Bind z'n enkels samen, Davy, met zijn pol
sen er tusschen."
Jack voltooide deze karwei zelf, en ging
al de knoopen nog eens na, en sloeg het touw
een half dozijn slagen om Jean Paul's
lichaam, met den laatsten knoop on zijn
borst, buiten bet bereik van handen en tan
den.
Toen namen hij en Davy hem op en legden
hem in zijn eigen tent. Bij het overbrengen
viel Jean Paul's pijp uit zijn mond. Jack
raapte hem op en stak hem 'goedig weer tus
schen zijn tanden. Jean Paul trok er uit
dagend aan. Jack sloeg de tentliappen zoo
ver mogelijk open, zoodat het binnenste der
tent goed te zien was.
„Als we weggaan, zal ik hem aan jou moe
ten overlaten, Davy. Blijf uit zijn buurt.
Luister niet naar wat hij ook zegt. En vooral
dit: raak hem niet aan. Ik geloof niet dat
'hij zich los kan werken, maar als hij 't mocht
doen"Jack verhief zijn stern, opdat zij
iin de tent goed te hooren zou zijn... dan
schiet je hem neer als een prairiehond. Ik
beveel 'het je. Ik neem de gevolgen op mij."
Jean Paul lag daar onbeweeglijk. Zijn ge
zicht was niet te zien.
„God weet wat voor giftige rommel er
weer 'binnenin die schedel gebrouwen wordt,"
zeide Jack tot Mary onder het wegrijden.
"Wordt vervolgd.