JACK DE ZANGER
GARAGE W. PRINS,
Verhuurinrichting
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
KANAALWEG - HELDER.
No. 5367
DONDERDAG 24 FEBRUARI 1921
49e JAARGANG
FËUILLETO N.
TELEFOON 179
Thans beschikbaar, mooie gesloten
4-persoons VERHUUR-AUTO,
tarief 50 ct. per K.M.
COURANT
ABONNEMENTEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Ct. per 8 mnd. 1.50, franco p. post 1.70. Buitenl. 2.50
Zondagsblad 8 0.57Vt, 0.651.05
Modeblad 8 0.95, 1,05. 1,80
Loese nummers dor Courant 4 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr„ HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc, Telefoon 50
Post-Glrorokenlng No, 16066.
ADVERTENTIEN
20 ct. p. regel(galjard). Ingez. meded. (kolombr. als redact, tekst) 60 ct,
Kleine adv. fgovr., te koop, te huur) v. 1—4 reg. 50 ct., olko regel meer
10 ct. bij vooruitb. (adres: Bur. v. d. bi. en met br. ondor no. 10 ot, p. adv.
extra). Bew.-ex. 4 et. Alle prijzen tijd. vorh, m, 10% paplerduurtetoesl.
BUITENLAND.
DE CONFERENTIE TE LONDEN.
Zooals men weet, heeft de conferentie te
Londen niet alleen ten doel de kwestie van
de Duitsche schadevergoeding te regelen,
dooh wilde men haar ook dienstbaar maken
aan het .zoeken van een oplossing van het
zeker niet minder moeilijke Oostersche
vraagstuk. -
De besprekingen daarover zijn reeds be
gonnen.
Naar imen zich zal herinneren, bleef na het
vredesverdrag met Turkije het verdrag
van Sèvres van het 1 Ottomaansche rijk
niet veel meer over. Van Europeesch Turkije
bleef alleen Konstantinopel met een smalle
landstrook eromheen in handen der Turken.
De rest, ibenevens eenige eilanden, kwam
vrijwel geheel aan Griekenland. Ook Azia
tisch Turkije werd geducht besnoeid. Een
deel van Klein-Azië, Smyrna en het achter
land daarvan, werden voor den tijd van 5 jaar
onder Grieksch beheer gesteld. Na verloop
van dien termijn zal een volksstemming uit
moeten maken of de bevolking onder
Grieksch bestuur wil blijven.
Verder werden groote landstreken aan het
Turksche bestuur onttrokken. Syrië, Meso-
potamië en den Hedjaz zouden onder bestuur
komen van mandatarissen van den Volken
bond, d. w. z. van Frankrijk en Engeland. De
onafhankelijkheid van Armenië moest wor
den erkend. Naast dit werkelijk verlies van
grondgebied kwam nog de eisch, dat Turkije
afstand moest doen van oude rechten op
Soedan, Tunis, Lyibie Egypte e. d. en de pro--
tectoraten der vreemde mogendheden over
deze gebieden erkennen. Niet dat het Turk
sche gezag hier iets te beteekenen had. Het
ontnemen van deze oude rechten was noch
tans een vernedering voor de Porte.
Als men verder nog bedenkt, dat groote
gebieden in Klein-Azië aangewezen werden
als vallende onder de invloedsfeer van ver
schillende mogendheden der Entente, dan
blijkt het, dat het rechtstreeksch bestuur
door Turkije nog slechts werd uitgeoefend
in het gebied aan de kust van de Zwarte Zee
en het binn enland van Anatolië.
En nu is juist in dit laatste gebied het ge
organiseerde verzet tegen het vredestractaat
begonnen. Kemal Pasja is de man, die het
verzet leidt, een 'zelfstandig bestuur instelde
en Angora tot zijn hoofdstad maakte. En of
schoon de Grieken een groote troepenmacht
in Klein-Azië op de been houden, slaagden
zij er niet in het verzet der Turken te breken.
Daarbij komt nog, dat Kemal ook nog met
de Porte overhoop ligt. Zoodat het een echte
Oostersche warboel is. Waarin de conferentie
te Londen klaarheid zal moeten brengen. Of
dit gelukken zal is een open vraag.
Het begin was reeds niet erg fortuinlijk.
De vertegenwoordigers van Kemal Pasja
konden niet met de Turksche delegatie tot
overeenstemming komen, zoodat een confe
rentie van den Oppersten Raad met deze
delegatie niet kon doorgaan, daar het hoofd
daarvan zich wegens (diplomatieke) onge
steldheid liet verontschuldigen.
Een later bericht meldt evenwel, dat over
eenstemming tusschen beiden vertegenwoor
digingen werd bereikt, zoodat de besprekin
gen voortgang konden hebben.
Doch daarmee is men er nog niet. De Pa-
rijsche „Éclair" weet n.1. te vertellen, dat het I
tusschen Lloyd George en Briand lang geen
botertje tot den boóm is. Frankrijk zou n.1.
overhellen naar een oplossing, waarbij de
Turken worden tegemoetgekomen ten koste
van hetgeen bij het tractaat van Sèvres aan
Griekenland is toegewezen. Doch daar wilde
Lloyd George blijkbaar niet van hooren. Ook
ten aanzien van Konstantinopel, de Darda-
nellen en de vergoedingen zouden de mee
ningen der staatslieden uiteenloop en.
door
HULBERT FOOTNER,
voor Nederland bewerkt door
J. KUYLMAN.
o
64)
Toen hij wakker werd was het pikdonker.
Hij sterkte zich met brood en vleesoh, en
spoelde een en ander door de keel 'met
sneeuwwater. Hij liet zijn geweer aohter, in
zijn deken gerold. De revolver zou hem béter
te pas komen en hij zette zijn hoed op een
steen, zóó dat de bol nog net even boven
zijn muurtje uitstak. Als het licht werd voor
hij hem bereikte, kon deze krijgslist mis-
sohien dienen om Jean Paul's aandacht een
poosje af te leiden. Als deze laatste erin
slaagde den hoed van den steen te schieten,
zoo veel te beter.
De tocht om den ranid der inzinking bood
geen bijzondere moeilijkheden, behalve dan
het gevaar, dat hij een miniatuur lawine zou
losmaken, die de helling kon afrollen, en
den halfbloed op zijn hoede doen zijn. Hij
overschreed deze helling voetje voor voetje.
Een uur later trok hij zich op tegen de eerste
treden van Jean Paul's rotstoren, terwijl de
sterren over zijn schouder keken, ook leken
öt sterren maar hem op te kijken uit de diep
ten van den awarten afgrond. Hij keek niet
naar beneden. Met de reeds meer besproken j
eigenschap die hij bezat, sloot hij zijn brein 1
voor alle gedachten aan vallen of mislukking.
»ik krijg hem vast. Ik krijg hem vast!" ha-
merd# het door zijn hoofd, als een zuigstang.
Zoo is dus het 'begin al weinig bemoedi
gend. Een oplossing zal men wel vinden,
maar of deze afdoende zal zijn en het nabije
Oosten tot rust zal brengen, valt te betwij
felen.
De Fransche pers begeleidt de beraadsla
gingen met de gebruikelijke stekelige op
merkingen aan het adres van Lloyd George.
De Fransch-Keltische „enjóleur" Briand uit
Bretagne staat in menige kwestie tegenover
den Britsch-Keltischen „wizard" Lloyd Ge
orge uit Wales. Briand's intuïtie zal hem den
kelijk niet tot blijvenden tegenstand tegen
de Britsche politiek ter zake van het trac
taat van Sèvres verleiden, want na de
Grieksch-Turksche ruzie komt de voor hem
veel belangrijker kwestie van de Duitsche
vergoeding in de volgende week. De twee
eerste-ministers zijn voornemens, op Che-
quers, het nieuwe buitenverblijf der Britsche
premiers, het week-end te slijten, en reeds
daarom moet er harmonie tusschen gastheer
en gast heerschen. Voor wat hoort wat. Als
Briand Engeland ter willle is in de kwestie
van het Naburige Oosten, mag hij allicht op
krachtiger steun van dat land op de confe
rentie met de Duitsohers rekenen. Briand
kan dat te gereedelijker doen, omdat de on
derhandelingen met Grieken en Turken nog
niet tot een onveranderlijke regeling kunnen
voeren en, naar te vreezen is, vele kwesties
open zullen laten.
Een telegram van het Intern. Verbond van
Vakvereenlglngen aan Lloyd George.
In verband met de conferentie te Londen
is door het Bureau van het. Int. Verbond van
Vakvereenigingen het volgende telegram
aan Lloyd George' verzonden:
„Bureau Internationaal Verhond van Vak
vereenigingen, optredend namens 25 milli-
oen georganiseerde arbeiders, acht bij den
aanvang besprekingen door vertegenwoordi
gers verschillende regeeringen van eisohen
aan Duitschland te stellen wegens schade
vergoedingen, noodig aandacht dezer verte
genwoordigers te vragen voor de eischen der
arbeiders in zake uitvoering Vredesverdrag
reeds herhaaldelijk aan Oppersten Raad Vol
kenbond kenbaar gemaakt, alsmede voor
resoluties in zake wederherstel van Europa
en kolenlevering door Duitschland op Inter
nationaal Vakvereenigingscongres van 22
29 November te Londeft genomen.
Georganiseerde arbeiders achtën schade
vergoeding door Duitschland noodzakelijk
en rechtvaardig; zij protesteeren echter te
gen de eischen, welke de arbeiders van Cen-
traal-Europa gedurende een mensohenleef-
tijd in slavernij zouden dompelen, de econo
mische reconstructie van Europa zouden
belemmeren, den haat tusschen de volkeren
zouden verscherpen en de beschaving zou
den vernietigen.
Bureau vraagt Internationalen Gezanten-
raad vaststelling billijke schadevergoeding
met inachtneming dezer overwegingen en
uitvoering der resoluties Londensch Con
gres.
DUITSCHLAND.
De verkeersconferentle te Barcelona.
Uit Parus wordt gemeld diat de Raad van
den Volkenbond gisteren besloten heeft om
Duitschland, Hongarije en Eeuador uit te
noodiilgen om dieel te nemen aan de verkeers-
conferentee, dfe d'en lOlden Maart te Barce
lona zal worden gehouden.
De Pruisische Landdag.
De Landdag zal nu als volgt zijn samen
gesteld (hierbij moet men rekening houden
met de afgevaardigden uit Oppèr-Silezië, die
uit den vroegeren Landdag blijven zitting
houden):
sociaal-democraten 111, verlies 33, centrum
83, verlies 11, Duitsche nationalen 73, winst
23, Duitsche Volkspartij 56, winst 35,
communisten 30, winst 30, onafhankelij-
ken 28, winst 4, democraten 25, verlies 41,
Welfen en Sleeswijk-Holsteiners 6, winst 4,
De duisternis hielp hem in zooverre, dat ze
hem het vreeselijke gevaar niet zichtbaar
voor oogen stelde.
Zijn handen moesten 'hem dienen als
oogen, tastend, voelend, naar de randen en
spleten als de voelhorens van een insect. Hij
gunde zich overvloed van tijd; hij wensohte
niet boven aan te komen alvorens het licht
genoeg was om zeker van zijn schot te zijn.
Hij had het allemaal uitgerekend op zijn
eigenaardige practische manier, drie uren,
dat waren honderdtaohtig minuten, ander
halve voet per minuut was ruimschoots ge
noeg. Hij had dan zelfs nog tijd genoeg om
aan eiken rand, die er breed genoeg voor
was, wat uit te rusten.
De rotswand ontvouwde zich als een kaart
onder de Oogen zijner handen, en hij herin
nerde zich iedere staanplaats, die hij aohter
zich liet. Als hij, zooals meer dan eens het
geval was, aan een loodrecht stuk wand
kwam, dat verderen voortgang onmogelijk
maakte, liet hij zioh geduldig weer zakken
en'probeerde het ergens anders. Zijn doel
was, zioh langzaaim naar boven te werken
naar den achterkant van Jean Paul's rots
toren, en hean van achteren op het lijf te
vallen.
Hij werd zich van het naderen van den
dageraad .bewust door' een lichte kleurver
andering van de rot3, waarop hij zijn oogen
koppig gevestigd hield. Hij wast niet hoever
hij nog te klimmen had, doch hij had ver
trouwen in zijn berekeningen. Slechts wer
den zijn zenuwen op een zware proef ge
steld. Een sneeuwhoen vloog plotseling uit
een spleet 'boven zijn hoofd, met een zacht
vleugelgedruiscih. Hij wankelde een oogen-
blik, en het zweet brak hem uit over het ge
heels liohaam. Dooh hij greep de rots kramp-
Ingezonden mededeellng.
GAARNE AANBEVELEND.
economische partij 2, winst 2, in het geheel
414 afgevaardigden.
Het „Hbl." teekent hierbij aari: Het feit,
dat -de drie socialistische partijen in stem
men- en ledental zijn achteruitgegaan, dat de
meerderheidssocialisten nagenoeg geen ach
terban hebben van onafhankelijken de
oommunisten tellen als parlementaire groep,
die vruchtbaar werk. wil doen, niet mee, aller
minst voor de „ScheidemSnner" verzwakt
hun positie aanmerkelijk. En het zou zeer
onlogisch zijn, indien in de nieuwe Pruisi
sche regeering de meerderheidssocialisten
de eerste viool bleven spelen, door even veel
ministerportefeuilles bezet te houden als de
beide andere coalitie-partijen centrum en
democraten en door een sociaal-" -aat
het premierschap te doen bekleeden. Zij be
lmoren nu, ofschoon verreweg de sterkste
partij, tot de verzwakte minderheid.
Dooh omdat zij nog steeds de sterkste par
tij vormen, zou het voor de hand liggen, en
ook in de lijn van de verstandige politiek,
hen niet uit te schakelen.
Een zuiver burgerlijke regeering zou zeer
sterk onder den invloed komen van den con
aervatieven vleugel Duitsch-nationale en
Duitsche volkspartij en daarom in hooge
mate ongewenscht zijn. Niet alleen voo- Prui
sen, dooh ook voor bet rijk, niet het minst
tegenover de entente.
Een burgerlijke coalitie, zonder de conser
vatieven zooals in net rijk zou 03n te
sterke minderheidsregeering zijn, die te
vechten heeft tegen een geweldige oppositie
van links èn rechts.
En daarom ligt het voor de hand, dat toe
vlucht gezocht wordt In een uitbreiding van
de regeeringsbasis met de nationaal-li'bera-
len, hetgeen van zelf een verzwakking van
het meerderheids-socialistische overwicht ten
gevolge zou hebben, wat in overeenstemming
is met den wil der kiezers. Dien kant zal het
in het rijk ook Wel uit moeten.
De sociaal-democraten hebben nu in dit
opzicht ook de handen iets vrijer gekregen,
nadat hun ergste concurrenten, de onafhan
kelijken, nagenoeg onschadelijk zijn gemaakt.
De Duitsche tegenvoorstellen.
Aan de Dinsdag gehouden zitting van de
deskundigen voor de conferentie te Londen
nam voor de eerste maal minister Simons
persoonlijk deel. Men verwacht, dat heden de
nota der deskundigen gereed zal komen, die
een diepgaande kritiek van de Ententevoor-
sbellen inhoudt en de volkomen afwijzende
houding van Duitschland ten opzichte van
deze voorstellen uitvoerig motiveert. Het
rijkskabinet zal de nota morgen bespreken,
en Donderdag, waarschijnlijk ook Vrijdag,
en indien noodig zelfs nog Zaterdag zullen
de besprekingen der deskundigen worden
voortgezet. Naar de „B. Z. a. M." verneemt,
zullen de Duitsche vertegenwoordigers Zon
dag maar Londen vertrekken. De nota der
Duitsche regeering zal eerst bij het begin
der conferentie aan de Entente worden over
handigd.
aohtig vast, en onderdrukte grimmig den
aanval van zenuwen, dien hij voelde opko
men. „Nog twintig voet, en ik heb hem!"
zeide hij tot zichzelven.
Eindelijk week de rotswand iboven zijn
hoofd terug onder zijn tastende hand en hij
wist, dat hij den top bereikt had. Dit was
het, moeilijke oogenblik, want hoe wist hij,
of hij zioh over den rand optrok, niet zou op-
staren in het grijnzende gelaat van zyn
vijand? Een klein duwtje zou voldoende zijn.
Hij wachtte even en luisterde. Plotseling
sprong zijn hart op van vreugde bij het hoo
ren van een schot. Jean Paul was.in den val
geloop en en was aan het schieten op den
hoed. Jack vergaarde al zijn laatste Lichaams-
en geesteskrachten, en trok zioh geruisch-
loos over den ronden rand van de rots.
Jean Paul bevond zich op een tiental me
ters afstand, en een paar voet boven hem.
Hij stond met den rug naar Jack toe.'Hij liet
zich brutaalweg zien over den rand van de
borstwering, zich wellicht afvragend waarom
zijn schieten niet beantwoord werd. Tegen
den wijden hemel vertoonde de silhouet nog
steeds den netten, zendeling-achtigen om
trek; 'het testament stak nog steeds uit zijn
zijzak. Jack sprong orver de rots. Jean Paul
wendde zioh om, en Jack had den indruk van
verbaasde oogen, die staarden, verstard als
door een verblindenden bliksemstraal in den.
nacht. Jack stormde op hem toe, en wierp
hem op den grond vóór hij zijn armen nog
kon opheffen, het geweer ging af in de lucht.
Jack ontwrong het hem en wierp het over
dein rand van de rota Zij hoorden het niet
neerkomen.
Na zijn revolver te hebben getrokken, stond
Jack van den halfbloed op. Jean Paul lag stil,
dooh Jack was op zijn hoede, en sloeg hem
De 20 miljard.
Duitschland tmoet voor 1 Mei 20 miljard
gouden mark betalen. Daarvan heeft het on
geveer adhtt .en een half .afgedaan. De Temps
zet uiteen, dat 360 millioen daarvan moet
besteed worden aan terugbetaling van te
Spa toegestane voorschotten, 4 miljard is be
steand voor betaling van de bezettingskosten
en 3 miljard voor terugbetaling van de som
men, waarmes Duitschland aan sten sn
grondstoffen geholpen werd. Dus zou er 1
miljard voor rekening van het herstel over
blijven. De Temps vraagt of de storting dier
20 miljards onafhankelijk is van de 84 half-
jaarlijksche stortingen, in de Parijsche be
sluiten hervat, en welke maatregelen de ge
allieerden zullen treffen om Duitschland te
nopen de rest dier 20 miljard af te doen.
ENGELAND.
Daling der vrachtenmarkt.
Als kenteekenend voor de diailing in die
vrachteamiarkt worden die moeilijkheden cre-
nioeonid bij Westviille Shippdng Oo., te Car-
d'iff, welke, wegenis gedwongen aflossing der
ibainlkored'ietein, van aandeelhouders verhoo-
ginig van het aanideelen&apitaal met de helft
verfiant, daar anders hef -geheele schepen-
bezit moet worden verkocht.
Het Engelsche bouwbedrijf.
Het bestuur van den 'bond van patroons in
die bouwvakken, heeft met algemeene stem
men besloten, dien bond aan te bevelen, in
het verzoek der regeering te treden, dat de
patroons 50.0000 gewezen soldaten en matro
zen 'in dienst zouden mennen. Er zal onder d'e
leiden een stemming wonden gehouden om
■het bestuur t« machtigen, de noodzakelijke
schikkingen met de vakvereenigingen te
treffen. Er ia een utan voor de bouwvakken
ontworpen, volgens hetwelk de vakvereeni-
giing een bijzondere belioonirag per man zou
kn'igen, maar ziji heeft herhaaldelijk elk aan
bod geweigerd, niiettei^enstaande het feit,
dlat de woningbouw overal geremd wordt
dloor gebrek aan werkkrachten. De zaak is
thans tot een climax gekomen, en imen wacht
die beslissing van de vereeiüigin.'T 'die haar
houding in een bijzondere conferentie op'3
Maart zal bepalen, met groote spanning af.
Het spookhuis te Hornsey.
De geheimzinnige „manifestaties" ten
huize der familie Frost te Hornsey, waarover
reeds eerder werd geschreven, duren nog
steeds voort. Naar men zich herinnert, werd
het elfjarig neefje, Gordon geheeten, naar
elders gezonden, omdat men aanvankelijk
meende, dat hij een /medium" was.
Vrijdagmiddag was, volgens de „Daily
Chronicle", de geheele benedenverdieping van
het „spookhuis" gevuld met sympathisee-
rende vrienden en op nieuws beluste verslag
gevers. De zoon des huizes, Ivan Frost, ver
telde: „Hedenmorgen om 7 uur hoorde ik
lawaai in de slaapkamer mijner ouders. Ver
schillende voorwerpen waren door het ver
trek geworpen, o. a. een sinaasappel, die
terecht kwam tegen het hoofd van Muriël,
mijn jongste broertje, en vervolgens in het
bed viel. Ook een speldekussen, de pantoffels
van mpn moeder en eenig ondergoed was
klaarblijkelijk in beweging geweest.
„Tegen koffiedrinkenstijd gebeurden er
geheimzinnige dingen in de keuken. Ter
wijl mijn tante mej. Clifford en de
twee kinderen zich in de kamer bevonden,
werd een brood in de gang geworpen, terwijl
men later een mes vond, dat in de houten
wand was gedrongen. Ook hoorde men twee
luide slagen op den (muur.
De tante wist te vertellen, dat er een groote
steen door den schoorsteen was komen val
len.
De verslaggever merkte bij zijn bezoek op,
dat de ruiten waren gebroken en dat tafels
en lampekappen, benevens Ohineesch porse
lein en ornamenten waren verbrijzeld en door
de bewoners in een vuilnisbak geworpen.
Bij wijze van voorzorgsmaatregel hadden
de bewoners van het huis alle kleine voor-
nauwkeurig gade. Het begon vagelijk tot hem
door te dringen, dat, na al wat hij had door
gemaakt, zijn moeilijkheden nu eerst recht
begonnen. Hij had zijn man gekregen en zijn
eed dus gehouden; doch al verdiende de half
bloed den dood ook nog zoo izeer, hij kon
hem niet ongewapend neerschieten. Wat
moest hij met hem aanvangen.
„Sta op," zeide hij ruw, „en dan over den
rand met je."
Jean Paul ging overeind zitten. Hij was
nog niet geheel van zijn verrassing bekomen.
Hij staarde Jack aan met een soort van stom
me verbazing. „Direct," mompelde hij.
Jack maakte maar al te gaarne van dit
respijt gebruik. Beide mannen waren licha
melijk bijna geheel uitgeput. Na het opwin
dende van de jaoht, was de eigenlijke vangst
erg mak.
„Hier zitten we nu," zeide Jean Paul met
een eigenaardigen laoh. „Wat ben je van
plan te doen?"
„Dat heb ik je al gezegd," zeide Jaok. „Ik
zal je naar het fort brengen of je onderweg
begraven. Ik zal mijn woord houden."
Er volgde een stilzwijgen. Geen van beiden
bewoog zich daar op hun kleine plateau,
midden in de onmetelijke ruimte. Jean Paul
keek recht voor zich uit met zijn harde,
zwarte oogen, waarin iets onmenschelijks en
onverklaarbaars lag en hij plukte kalm stuk
jes mos van tusschen de steenen. Alleen God,
die ook de Roodhuiden sohiep, weet, welke
gedachten er in hem omgingen. Toen hij zijn
oogen weder naar Jack wendde, was het met
den ouden, ijdelen, kinderlijken, zijdeling-
schen blik.
„Je denkt, dat je een dapper man bent,
huh, omdat je vannacht tegen de rots bent
opgeklommen, hè?"
werpen op den grond gezet, opdat de „geest
ze niet naar beneden zou werpen,,. In het
huis zijn voor en na drie personen overle
den en de familie veronderstelt, dat de geest
van een hunner de hand heeft in deze buite
nissige gebeurtenissen. („Tel.").
IERLAND.
Londen, 23 Februari Naar verluidt, dreigt
het D«ii Eireiann (lersche republikednsche
parlement) niet een aloemeene boycot van
Britsche goederen. De agsnten vtan Brit
sche firma's in Ierland hebben reeds een
wenk gekregen, om agentschappen van Ame-
riikiaansche en continentale firma's te zoeken.
Londen, 23 Februari. Officieel wordt uit
Dubtlin gemeld, dat 'bij Woodford, in Galwav,
de lijken van drie Britsche soldaten gevon
den zijn. Uit hun wonden bleek, dat zij dood
geschoten waren, en een briefje dat zij bij
zich hadden, vermeèdlde dat zij als' spionnen
door den kr'^raad ter dood veroordeeld
waren. Anderen moesten zich dat voor ge
zegd laten houden.
VEREENIGDE STATEN.
Sneeuwstormen.
Te New-York hebben hevige sneeuwstor
men de treinen uren vertraagd en zes dooden
geëischt.
Naar uit St. John gemeld wordt, heeft de
ergste sneemvstorm van dezen winter New-
founuland geteisterd en de trein- en stoom
bootdiensten stopgezet. Ook de handel staat
stil.
Een later bericht meldt:
De sneeuwstorm, die Zondag gewoed heeft
boven Neiw-York en tal van andere streken
van de Unie, wordt uitvoerig besproken in
de Amerikaansche telegrammen der Londen-
sche bladen. Het Meteorologisch Bureau te
New-York heeft bekend gemaakt, dat dit de
felste sneeuwstorm was geweest, gedurende
de laatste twintig jaar te New-York geregis
treerd. In 10 uur tijd viel meer dan 30 cM.
sneeuw. Door den orkaan voortgezweept,
stapelde de sneeuw zich in tal van plaatsen
voeten hoog op. Op de spoorlijnen, die het
meest blootgesteld lagen, werd het verkeer
totaal in de war gestuurd. In een bepaald ge
val bleef een trein vol reizigers steken op
enkele mijlen buiten New-York. De reizigers
hadden het zoo koud, dat zij van alle houten
voorwerpen in de compartimenten een vuur
tje stookten om niet te 'bevriezen. De tram-
dienst was totaal in de war. Op de lijnen
stonden heele stoeten wagens, die niet ver
der konden. Vele ongelukken en botsingen
op straat waren te wijten aan het feit, dat
bestuurders van voertuigen door de jagende
sneeuw verblind, tegen beletselen en men-
schen aanreden. Uit verschillende deelen
van de stad werden gevallen van dood door
de koude gemeld, in totaal zeven.
De sowjet-republiek en China.
De Morning Post verneemt uit Helsing-
fors, dat er een verdrag is gesloten tusschen
de Ohineesche vertegenwoordigers te Mos
kou en die sowjet-regeering.
Beide partijen verbonden zich, samen te
werken tegen de buiteniandsohe vijanden. Ti
Moskou zijn verscheiden Ohineesche journa
listen aangekomen.
Een krasse beschuldiging.
De „Wiener Mititaigpost" verneemt uit Boe-
Ingezonden mededeellng.
Aambeien.
De hevige jeuk en stekende pijn moeten
spoedig zwichten voor Foster's Zalf door haar
verzachtende, heelende en antiseptische eigen
schappen Foster's Zalf helpt ook uitstekend
bij jeukende huidkwalen, eczema, uitslag en
huidroos. Prijs f 1.75 per doos, alom verkrijgbaar.
„Daar praten we nou niet over," zeide Jack
bedaard. „Je weet nog niet wat blanken kun
nen doen."
Jean Paul sprong op, dol van woéde. „Blan
ken," riep hij uit, terwijl hij zijn armen om
hoog stak. „Jullie zijn niet de eenige mannen
Ik ben net zoo goed een man als een van jul
lie. Ik iben half blank, en ik haat de blanken.
Mijn voorvaderen waren blank, zoo goed als
de jouwe. Eerst verwekken ze ons, en dan
spuwen ze op ons. Is het mijn schuld, dat ik
gemengd ibloed heb? Ben ik je broeder?
Neen, je hond, dien je schopt. Goed, ik zal
iets doen, dat geen blanke ooit gedaan heeft.
Ga terug en vertel het hun."
Aan den rivierkant liep de rots waar zij
zioh op bevonden, steil omhoog en eindigde
in een rij van scherpe punten als de kaken
van een stalen val, dae boven bijna een peil-
lodze diepte uitstaken. Bij zijn laatste woor
den ijlde Jean Paul naar een dezer rotspun
ten, en bleef daar staan met zijn armen om
hoog, als een duiker vóór 'hij zijn sprong
doet.
Jaok's hart stond stil, toen hij het zag.
„Kom terug," zeide hij heesch.
„Kom me maar halen, blanke," riep Jean
Paul over den sohouder, en met een verhit
gelaat.
Jack stak zijn revplver weder in den hol
ster en, terwijl hij neerhurkte, trachtte hij
den man bij de ibeenen te grijpen. Met een
luiden kreet stapte Jean Paul van de rots,
en was niet meer. Jack had den moed niet
over den rand te kijken.
Wordt vervolgd.