JACK DE ZANGER GARAGE W. PRINS, Verhuurinrichting NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Eerste Blad. KANAALWEG - HELDER. No. 5367 DONDERDAG 24 FEBRUARI 1921 49e JAARGANG FËUILLETO N. TELEFOON 179 Thans beschikbaar, mooie gesloten 4-persoons VERHUUR-AUTO, tarief 50 ct. per K.M. COURANT ABONNEMENTEN BIJ VOORUITBETALING: Heldersche Ct. per 8 mnd. 1.50, franco p. post 1.70. Buitenl. 2.50 Zondagsblad 8 0.57Vt, 0.651.05 Modeblad 8 0.95, 1,05. 1,80 Loese nummers dor Courant 4 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr„ HELDER Bureau: Koningstraat 29 Interc, Telefoon 50 Post-Glrorokenlng No, 16066. ADVERTENTIEN 20 ct. p. regel(galjard). Ingez. meded. (kolombr. als redact, tekst) 60 ct, Kleine adv. fgovr., te koop, te huur) v. 1—4 reg. 50 ct., olko regel meer 10 ct. bij vooruitb. (adres: Bur. v. d. bi. en met br. ondor no. 10 ot, p. adv. extra). Bew.-ex. 4 et. Alle prijzen tijd. vorh, m, 10% paplerduurtetoesl. BUITENLAND. DE CONFERENTIE TE LONDEN. Zooals men weet, heeft de conferentie te Londen niet alleen ten doel de kwestie van de Duitsche schadevergoeding te regelen, dooh wilde men haar ook dienstbaar maken aan het .zoeken van een oplossing van het zeker niet minder moeilijke Oostersche vraagstuk. - De besprekingen daarover zijn reeds be gonnen. Naar imen zich zal herinneren, bleef na het vredesverdrag met Turkije het verdrag van Sèvres van het 1 Ottomaansche rijk niet veel meer over. Van Europeesch Turkije bleef alleen Konstantinopel met een smalle landstrook eromheen in handen der Turken. De rest, ibenevens eenige eilanden, kwam vrijwel geheel aan Griekenland. Ook Azia tisch Turkije werd geducht besnoeid. Een deel van Klein-Azië, Smyrna en het achter land daarvan, werden voor den tijd van 5 jaar onder Grieksch beheer gesteld. Na verloop van dien termijn zal een volksstemming uit moeten maken of de bevolking onder Grieksch bestuur wil blijven. Verder werden groote landstreken aan het Turksche bestuur onttrokken. Syrië, Meso- potamië en den Hedjaz zouden onder bestuur komen van mandatarissen van den Volken bond, d. w. z. van Frankrijk en Engeland. De onafhankelijkheid van Armenië moest wor den erkend. Naast dit werkelijk verlies van grondgebied kwam nog de eisch, dat Turkije afstand moest doen van oude rechten op Soedan, Tunis, Lyibie Egypte e. d. en de pro-- tectoraten der vreemde mogendheden over deze gebieden erkennen. Niet dat het Turk sche gezag hier iets te beteekenen had. Het ontnemen van deze oude rechten was noch tans een vernedering voor de Porte. Als men verder nog bedenkt, dat groote gebieden in Klein-Azië aangewezen werden als vallende onder de invloedsfeer van ver schillende mogendheden der Entente, dan blijkt het, dat het rechtstreeksch bestuur door Turkije nog slechts werd uitgeoefend in het gebied aan de kust van de Zwarte Zee en het binn enland van Anatolië. En nu is juist in dit laatste gebied het ge organiseerde verzet tegen het vredestractaat begonnen. Kemal Pasja is de man, die het verzet leidt, een 'zelfstandig bestuur instelde en Angora tot zijn hoofdstad maakte. En of schoon de Grieken een groote troepenmacht in Klein-Azië op de been houden, slaagden zij er niet in het verzet der Turken te breken. Daarbij komt nog, dat Kemal ook nog met de Porte overhoop ligt. Zoodat het een echte Oostersche warboel is. Waarin de conferentie te Londen klaarheid zal moeten brengen. Of dit gelukken zal is een open vraag. Het begin was reeds niet erg fortuinlijk. De vertegenwoordigers van Kemal Pasja konden niet met de Turksche delegatie tot overeenstemming komen, zoodat een confe rentie van den Oppersten Raad met deze delegatie niet kon doorgaan, daar het hoofd daarvan zich wegens (diplomatieke) onge steldheid liet verontschuldigen. Een later bericht meldt evenwel, dat over eenstemming tusschen beiden vertegenwoor digingen werd bereikt, zoodat de besprekin gen voortgang konden hebben. Doch daarmee is men er nog niet. De Pa- rijsche „Éclair" weet n.1. te vertellen, dat het I tusschen Lloyd George en Briand lang geen botertje tot den boóm is. Frankrijk zou n.1. overhellen naar een oplossing, waarbij de Turken worden tegemoetgekomen ten koste van hetgeen bij het tractaat van Sèvres aan Griekenland is toegewezen. Doch daar wilde Lloyd George blijkbaar niet van hooren. Ook ten aanzien van Konstantinopel, de Darda- nellen en de vergoedingen zouden de mee ningen der staatslieden uiteenloop en. door HULBERT FOOTNER, voor Nederland bewerkt door J. KUYLMAN. o 64) Toen hij wakker werd was het pikdonker. Hij sterkte zich met brood en vleesoh, en spoelde een en ander door de keel 'met sneeuwwater. Hij liet zijn geweer aohter, in zijn deken gerold. De revolver zou hem béter te pas komen en hij zette zijn hoed op een steen, zóó dat de bol nog net even boven zijn muurtje uitstak. Als het licht werd voor hij hem bereikte, kon deze krijgslist mis- sohien dienen om Jean Paul's aandacht een poosje af te leiden. Als deze laatste erin slaagde den hoed van den steen te schieten, zoo veel te beter. De tocht om den ranid der inzinking bood geen bijzondere moeilijkheden, behalve dan het gevaar, dat hij een miniatuur lawine zou losmaken, die de helling kon afrollen, en den halfbloed op zijn hoede doen zijn. Hij overschreed deze helling voetje voor voetje. Een uur later trok hij zich op tegen de eerste treden van Jean Paul's rotstoren, terwijl de sterren over zijn schouder keken, ook leken öt sterren maar hem op te kijken uit de diep ten van den awarten afgrond. Hij keek niet naar beneden. Met de reeds meer besproken j eigenschap die hij bezat, sloot hij zijn brein 1 voor alle gedachten aan vallen of mislukking. »ik krijg hem vast. Ik krijg hem vast!" ha- merd# het door zijn hoofd, als een zuigstang. Zoo is dus het 'begin al weinig bemoedi gend. Een oplossing zal men wel vinden, maar of deze afdoende zal zijn en het nabije Oosten tot rust zal brengen, valt te betwij felen. De Fransche pers begeleidt de beraadsla gingen met de gebruikelijke stekelige op merkingen aan het adres van Lloyd George. De Fransch-Keltische „enjóleur" Briand uit Bretagne staat in menige kwestie tegenover den Britsch-Keltischen „wizard" Lloyd Ge orge uit Wales. Briand's intuïtie zal hem den kelijk niet tot blijvenden tegenstand tegen de Britsche politiek ter zake van het trac taat van Sèvres verleiden, want na de Grieksch-Turksche ruzie komt de voor hem veel belangrijker kwestie van de Duitsche vergoeding in de volgende week. De twee eerste-ministers zijn voornemens, op Che- quers, het nieuwe buitenverblijf der Britsche premiers, het week-end te slijten, en reeds daarom moet er harmonie tusschen gastheer en gast heerschen. Voor wat hoort wat. Als Briand Engeland ter willle is in de kwestie van het Naburige Oosten, mag hij allicht op krachtiger steun van dat land op de confe rentie met de Duitsohers rekenen. Briand kan dat te gereedelijker doen, omdat de on derhandelingen met Grieken en Turken nog niet tot een onveranderlijke regeling kunnen voeren en, naar te vreezen is, vele kwesties open zullen laten. Een telegram van het Intern. Verbond van Vakvereenlglngen aan Lloyd George. In verband met de conferentie te Londen is door het Bureau van het. Int. Verbond van Vakvereenigingen het volgende telegram aan Lloyd George' verzonden: „Bureau Internationaal Verhond van Vak vereenigingen, optredend namens 25 milli- oen georganiseerde arbeiders, acht bij den aanvang besprekingen door vertegenwoordi gers verschillende regeeringen van eisohen aan Duitschland te stellen wegens schade vergoedingen, noodig aandacht dezer verte genwoordigers te vragen voor de eischen der arbeiders in zake uitvoering Vredesverdrag reeds herhaaldelijk aan Oppersten Raad Vol kenbond kenbaar gemaakt, alsmede voor resoluties in zake wederherstel van Europa en kolenlevering door Duitschland op Inter nationaal Vakvereenigingscongres van 22 29 November te Londeft genomen. Georganiseerde arbeiders achtën schade vergoeding door Duitschland noodzakelijk en rechtvaardig; zij protesteeren echter te gen de eischen, welke de arbeiders van Cen- traal-Europa gedurende een mensohenleef- tijd in slavernij zouden dompelen, de econo mische reconstructie van Europa zouden belemmeren, den haat tusschen de volkeren zouden verscherpen en de beschaving zou den vernietigen. Bureau vraagt Internationalen Gezanten- raad vaststelling billijke schadevergoeding met inachtneming dezer overwegingen en uitvoering der resoluties Londensch Con gres. DUITSCHLAND. De verkeersconferentle te Barcelona. Uit Parus wordt gemeld diat de Raad van den Volkenbond gisteren besloten heeft om Duitschland, Hongarije en Eeuador uit te noodiilgen om dieel te nemen aan de verkeers- conferentee, dfe d'en lOlden Maart te Barce lona zal worden gehouden. De Pruisische Landdag. De Landdag zal nu als volgt zijn samen gesteld (hierbij moet men rekening houden met de afgevaardigden uit Oppèr-Silezië, die uit den vroegeren Landdag blijven zitting houden): sociaal-democraten 111, verlies 33, centrum 83, verlies 11, Duitsche nationalen 73, winst 23, Duitsche Volkspartij 56, winst 35, communisten 30, winst 30, onafhankelij- ken 28, winst 4, democraten 25, verlies 41, Welfen en Sleeswijk-Holsteiners 6, winst 4, De duisternis hielp hem in zooverre, dat ze hem het vreeselijke gevaar niet zichtbaar voor oogen stelde. Zijn handen moesten 'hem dienen als oogen, tastend, voelend, naar de randen en spleten als de voelhorens van een insect. Hij gunde zich overvloed van tijd; hij wensohte niet boven aan te komen alvorens het licht genoeg was om zeker van zijn schot te zijn. Hij had het allemaal uitgerekend op zijn eigenaardige practische manier, drie uren, dat waren honderdtaohtig minuten, ander halve voet per minuut was ruimschoots ge noeg. Hij had dan zelfs nog tijd genoeg om aan eiken rand, die er breed genoeg voor was, wat uit te rusten. De rotswand ontvouwde zich als een kaart onder de Oogen zijner handen, en hij herin nerde zich iedere staanplaats, die hij aohter zich liet. Als hij, zooals meer dan eens het geval was, aan een loodrecht stuk wand kwam, dat verderen voortgang onmogelijk maakte, liet hij zioh geduldig weer zakken en'probeerde het ergens anders. Zijn doel was, zioh langzaaim naar boven te werken naar den achterkant van Jean Paul's rots toren, en hean van achteren op het lijf te vallen. Hij werd zich van het naderen van den dageraad .bewust door' een lichte kleurver andering van de rot3, waarop hij zijn oogen koppig gevestigd hield. Hij wast niet hoever hij nog te klimmen had, doch hij had ver trouwen in zijn berekeningen. Slechts wer den zijn zenuwen op een zware proef ge steld. Een sneeuwhoen vloog plotseling uit een spleet 'boven zijn hoofd, met een zacht vleugelgedruiscih. Hij wankelde een oogen- blik, en het zweet brak hem uit over het ge heels liohaam. Dooh hij greep de rots kramp- Ingezonden mededeellng. GAARNE AANBEVELEND. economische partij 2, winst 2, in het geheel 414 afgevaardigden. Het „Hbl." teekent hierbij aari: Het feit, dat -de drie socialistische partijen in stem men- en ledental zijn achteruitgegaan, dat de meerderheidssocialisten nagenoeg geen ach terban hebben van onafhankelijken de oommunisten tellen als parlementaire groep, die vruchtbaar werk. wil doen, niet mee, aller minst voor de „ScheidemSnner" verzwakt hun positie aanmerkelijk. En het zou zeer onlogisch zijn, indien in de nieuwe Pruisi sche regeering de meerderheidssocialisten de eerste viool bleven spelen, door even veel ministerportefeuilles bezet te houden als de beide andere coalitie-partijen centrum en democraten en door een sociaal-" -aat het premierschap te doen bekleeden. Zij be lmoren nu, ofschoon verreweg de sterkste partij, tot de verzwakte minderheid. Dooh omdat zij nog steeds de sterkste par tij vormen, zou het voor de hand liggen, en ook in de lijn van de verstandige politiek, hen niet uit te schakelen. Een zuiver burgerlijke regeering zou zeer sterk onder den invloed komen van den con aervatieven vleugel Duitsch-nationale en Duitsche volkspartij en daarom in hooge mate ongewenscht zijn. Niet alleen voo- Prui sen, dooh ook voor bet rijk, niet het minst tegenover de entente. Een burgerlijke coalitie, zonder de conser vatieven zooals in net rijk zou 03n te sterke minderheidsregeering zijn, die te vechten heeft tegen een geweldige oppositie van links èn rechts. En daarom ligt het voor de hand, dat toe vlucht gezocht wordt In een uitbreiding van de regeeringsbasis met de nationaal-li'bera- len, hetgeen van zelf een verzwakking van het meerderheids-socialistische overwicht ten gevolge zou hebben, wat in overeenstemming is met den wil der kiezers. Dien kant zal het in het rijk ook Wel uit moeten. De sociaal-democraten hebben nu in dit opzicht ook de handen iets vrijer gekregen, nadat hun ergste concurrenten, de onafhan kelijken, nagenoeg onschadelijk zijn gemaakt. De Duitsche tegenvoorstellen. Aan de Dinsdag gehouden zitting van de deskundigen voor de conferentie te Londen nam voor de eerste maal minister Simons persoonlijk deel. Men verwacht, dat heden de nota der deskundigen gereed zal komen, die een diepgaande kritiek van de Ententevoor- sbellen inhoudt en de volkomen afwijzende houding van Duitschland ten opzichte van deze voorstellen uitvoerig motiveert. Het rijkskabinet zal de nota morgen bespreken, en Donderdag, waarschijnlijk ook Vrijdag, en indien noodig zelfs nog Zaterdag zullen de besprekingen der deskundigen worden voortgezet. Naar de „B. Z. a. M." verneemt, zullen de Duitsche vertegenwoordigers Zon dag maar Londen vertrekken. De nota der Duitsche regeering zal eerst bij het begin der conferentie aan de Entente worden over handigd. aohtig vast, en onderdrukte grimmig den aanval van zenuwen, dien hij voelde opko men. „Nog twintig voet, en ik heb hem!" zeide hij tot zichzelven. Eindelijk week de rotswand iboven zijn hoofd terug onder zijn tastende hand en hij wist, dat hij den top bereikt had. Dit was het, moeilijke oogenblik, want hoe wist hij, of hij zioh over den rand optrok, niet zou op- staren in het grijnzende gelaat van zyn vijand? Een klein duwtje zou voldoende zijn. Hij wachtte even en luisterde. Plotseling sprong zijn hart op van vreugde bij het hoo ren van een schot. Jean Paul was.in den val geloop en en was aan het schieten op den hoed. Jack vergaarde al zijn laatste Lichaams- en geesteskrachten, en trok zioh geruisch- loos over den ronden rand van de rots. Jean Paul bevond zich op een tiental me ters afstand, en een paar voet boven hem. Hij stond met den rug naar Jack toe.'Hij liet zich brutaalweg zien over den rand van de borstwering, zich wellicht afvragend waarom zijn schieten niet beantwoord werd. Tegen den wijden hemel vertoonde de silhouet nog steeds den netten, zendeling-achtigen om trek; 'het testament stak nog steeds uit zijn zijzak. Jack sprong orver de rots. Jean Paul wendde zioh om, en Jack had den indruk van verbaasde oogen, die staarden, verstard als door een verblindenden bliksemstraal in den. nacht. Jack stormde op hem toe, en wierp hem op den grond vóór hij zijn armen nog kon opheffen, het geweer ging af in de lucht. Jack ontwrong het hem en wierp het over dein rand van de rota Zij hoorden het niet neerkomen. Na zijn revolver te hebben getrokken, stond Jack van den halfbloed op. Jean Paul lag stil, dooh Jack was op zijn hoede, en sloeg hem De 20 miljard. Duitschland tmoet voor 1 Mei 20 miljard gouden mark betalen. Daarvan heeft het on geveer adhtt .en een half .afgedaan. De Temps zet uiteen, dat 360 millioen daarvan moet besteed worden aan terugbetaling van te Spa toegestane voorschotten, 4 miljard is be steand voor betaling van de bezettingskosten en 3 miljard voor terugbetaling van de som men, waarmes Duitschland aan sten sn grondstoffen geholpen werd. Dus zou er 1 miljard voor rekening van het herstel over blijven. De Temps vraagt of de storting dier 20 miljards onafhankelijk is van de 84 half- jaarlijksche stortingen, in de Parijsche be sluiten hervat, en welke maatregelen de ge allieerden zullen treffen om Duitschland te nopen de rest dier 20 miljard af te doen. ENGELAND. Daling der vrachtenmarkt. Als kenteekenend voor de diailing in die vrachteamiarkt worden die moeilijkheden cre- nioeonid bij Westviille Shippdng Oo., te Car- d'iff, welke, wegenis gedwongen aflossing der ibainlkored'ietein, van aandeelhouders verhoo- ginig van het aanideelen&apitaal met de helft verfiant, daar anders hef -geheele schepen- bezit moet worden verkocht. Het Engelsche bouwbedrijf. Het bestuur van den 'bond van patroons in die bouwvakken, heeft met algemeene stem men besloten, dien bond aan te bevelen, in het verzoek der regeering te treden, dat de patroons 50.0000 gewezen soldaten en matro zen 'in dienst zouden mennen. Er zal onder d'e leiden een stemming wonden gehouden om ■het bestuur t« machtigen, de noodzakelijke schikkingen met de vakvereenigingen te treffen. Er ia een utan voor de bouwvakken ontworpen, volgens hetwelk de vakvereeni- giing een bijzondere belioonirag per man zou kn'igen, maar ziji heeft herhaaldelijk elk aan bod geweigerd, niiettei^enstaande het feit, dlat de woningbouw overal geremd wordt dloor gebrek aan werkkrachten. De zaak is thans tot een climax gekomen, en imen wacht die beslissing van de vereeiüigin.'T 'die haar houding in een bijzondere conferentie op'3 Maart zal bepalen, met groote spanning af. Het spookhuis te Hornsey. De geheimzinnige „manifestaties" ten huize der familie Frost te Hornsey, waarover reeds eerder werd geschreven, duren nog steeds voort. Naar men zich herinnert, werd het elfjarig neefje, Gordon geheeten, naar elders gezonden, omdat men aanvankelijk meende, dat hij een /medium" was. Vrijdagmiddag was, volgens de „Daily Chronicle", de geheele benedenverdieping van het „spookhuis" gevuld met sympathisee- rende vrienden en op nieuws beluste verslag gevers. De zoon des huizes, Ivan Frost, ver telde: „Hedenmorgen om 7 uur hoorde ik lawaai in de slaapkamer mijner ouders. Ver schillende voorwerpen waren door het ver trek geworpen, o. a. een sinaasappel, die terecht kwam tegen het hoofd van Muriël, mijn jongste broertje, en vervolgens in het bed viel. Ook een speldekussen, de pantoffels van mpn moeder en eenig ondergoed was klaarblijkelijk in beweging geweest. „Tegen koffiedrinkenstijd gebeurden er geheimzinnige dingen in de keuken. Ter wijl mijn tante mej. Clifford en de twee kinderen zich in de kamer bevonden, werd een brood in de gang geworpen, terwijl men later een mes vond, dat in de houten wand was gedrongen. Ook hoorde men twee luide slagen op den (muur. De tante wist te vertellen, dat er een groote steen door den schoorsteen was komen val len. De verslaggever merkte bij zijn bezoek op, dat de ruiten waren gebroken en dat tafels en lampekappen, benevens Ohineesch porse lein en ornamenten waren verbrijzeld en door de bewoners in een vuilnisbak geworpen. Bij wijze van voorzorgsmaatregel hadden de bewoners van het huis alle kleine voor- nauwkeurig gade. Het begon vagelijk tot hem door te dringen, dat, na al wat hij had door gemaakt, zijn moeilijkheden nu eerst recht begonnen. Hij had zijn man gekregen en zijn eed dus gehouden; doch al verdiende de half bloed den dood ook nog zoo izeer, hij kon hem niet ongewapend neerschieten. Wat moest hij met hem aanvangen. „Sta op," zeide hij ruw, „en dan over den rand met je." Jean Paul ging overeind zitten. Hij was nog niet geheel van zijn verrassing bekomen. Hij staarde Jack aan met een soort van stom me verbazing. „Direct," mompelde hij. Jack maakte maar al te gaarne van dit respijt gebruik. Beide mannen waren licha melijk bijna geheel uitgeput. Na het opwin dende van de jaoht, was de eigenlijke vangst erg mak. „Hier zitten we nu," zeide Jean Paul met een eigenaardigen laoh. „Wat ben je van plan te doen?" „Dat heb ik je al gezegd," zeide Jaok. „Ik zal je naar het fort brengen of je onderweg begraven. Ik zal mijn woord houden." Er volgde een stilzwijgen. Geen van beiden bewoog zich daar op hun kleine plateau, midden in de onmetelijke ruimte. Jean Paul keek recht voor zich uit met zijn harde, zwarte oogen, waarin iets onmenschelijks en onverklaarbaars lag en hij plukte kalm stuk jes mos van tusschen de steenen. Alleen God, die ook de Roodhuiden sohiep, weet, welke gedachten er in hem omgingen. Toen hij zijn oogen weder naar Jack wendde, was het met den ouden, ijdelen, kinderlijken, zijdeling- schen blik. „Je denkt, dat je een dapper man bent, huh, omdat je vannacht tegen de rots bent opgeklommen, hè?" werpen op den grond gezet, opdat de „geest ze niet naar beneden zou werpen,,. In het huis zijn voor en na drie personen overle den en de familie veronderstelt, dat de geest van een hunner de hand heeft in deze buite nissige gebeurtenissen. („Tel."). IERLAND. Londen, 23 Februari Naar verluidt, dreigt het D«ii Eireiann (lersche republikednsche parlement) niet een aloemeene boycot van Britsche goederen. De agsnten vtan Brit sche firma's in Ierland hebben reeds een wenk gekregen, om agentschappen van Ame- riikiaansche en continentale firma's te zoeken. Londen, 23 Februari. Officieel wordt uit Dubtlin gemeld, dat 'bij Woodford, in Galwav, de lijken van drie Britsche soldaten gevon den zijn. Uit hun wonden bleek, dat zij dood geschoten waren, en een briefje dat zij bij zich hadden, vermeèdlde dat zij als' spionnen door den kr'^raad ter dood veroordeeld waren. Anderen moesten zich dat voor ge zegd laten houden. VEREENIGDE STATEN. Sneeuwstormen. Te New-York hebben hevige sneeuwstor men de treinen uren vertraagd en zes dooden geëischt. Naar uit St. John gemeld wordt, heeft de ergste sneemvstorm van dezen winter New- founuland geteisterd en de trein- en stoom bootdiensten stopgezet. Ook de handel staat stil. Een later bericht meldt: De sneeuwstorm, die Zondag gewoed heeft boven Neiw-York en tal van andere streken van de Unie, wordt uitvoerig besproken in de Amerikaansche telegrammen der Londen- sche bladen. Het Meteorologisch Bureau te New-York heeft bekend gemaakt, dat dit de felste sneeuwstorm was geweest, gedurende de laatste twintig jaar te New-York geregis treerd. In 10 uur tijd viel meer dan 30 cM. sneeuw. Door den orkaan voortgezweept, stapelde de sneeuw zich in tal van plaatsen voeten hoog op. Op de spoorlijnen, die het meest blootgesteld lagen, werd het verkeer totaal in de war gestuurd. In een bepaald ge val bleef een trein vol reizigers steken op enkele mijlen buiten New-York. De reizigers hadden het zoo koud, dat zij van alle houten voorwerpen in de compartimenten een vuur tje stookten om niet te 'bevriezen. De tram- dienst was totaal in de war. Op de lijnen stonden heele stoeten wagens, die niet ver der konden. Vele ongelukken en botsingen op straat waren te wijten aan het feit, dat bestuurders van voertuigen door de jagende sneeuw verblind, tegen beletselen en men- schen aanreden. Uit verschillende deelen van de stad werden gevallen van dood door de koude gemeld, in totaal zeven. De sowjet-republiek en China. De Morning Post verneemt uit Helsing- fors, dat er een verdrag is gesloten tusschen de Ohineesche vertegenwoordigers te Mos kou en die sowjet-regeering. Beide partijen verbonden zich, samen te werken tegen de buiteniandsohe vijanden. Ti Moskou zijn verscheiden Ohineesche journa listen aangekomen. Een krasse beschuldiging. De „Wiener Mititaigpost" verneemt uit Boe- Ingezonden mededeellng. Aambeien. De hevige jeuk en stekende pijn moeten spoedig zwichten voor Foster's Zalf door haar verzachtende, heelende en antiseptische eigen schappen Foster's Zalf helpt ook uitstekend bij jeukende huidkwalen, eczema, uitslag en huidroos. Prijs f 1.75 per doos, alom verkrijgbaar. „Daar praten we nou niet over," zeide Jack bedaard. „Je weet nog niet wat blanken kun nen doen." Jean Paul sprong op, dol van woéde. „Blan ken," riep hij uit, terwijl hij zijn armen om hoog stak. „Jullie zijn niet de eenige mannen Ik ben net zoo goed een man als een van jul lie. Ik iben half blank, en ik haat de blanken. Mijn voorvaderen waren blank, zoo goed als de jouwe. Eerst verwekken ze ons, en dan spuwen ze op ons. Is het mijn schuld, dat ik gemengd ibloed heb? Ben ik je broeder? Neen, je hond, dien je schopt. Goed, ik zal iets doen, dat geen blanke ooit gedaan heeft. Ga terug en vertel het hun." Aan den rivierkant liep de rots waar zij zioh op bevonden, steil omhoog en eindigde in een rij van scherpe punten als de kaken van een stalen val, dae boven bijna een peil- lodze diepte uitstaken. Bij zijn laatste woor den ijlde Jean Paul naar een dezer rotspun ten, en bleef daar staan met zijn armen om hoog, als een duiker vóór 'hij zijn sprong doet. Jaok's hart stond stil, toen hij het zag. „Kom terug," zeide hij heesch. „Kom me maar halen, blanke," riep Jean Paul over den sohouder, en met een verhit gelaat. Jack stak zijn revplver weder in den hol ster en, terwijl hij neerhurkte, trachtte hij den man bij de ibeenen te grijpen. Met een luiden kreet stapte Jean Paul van de rots, en was niet meer. Jack had den moed niet over den rand te kijken. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1921 | | pagina 1