VRAAGT MMI»
ITALIË.
Onlusten.
FRANKRIJK.
De strijd tegen het leger der misdaad.
BELGIE.
Brand te Antwerpen.
Het nlenwe Amerikaansche kabinet.
Ernstig tramongeluk.
CHINA.
De aardbeving van 16 December.
KORTE BERICHTEN.
VEREENIGDE STATEN.
De Vereenlgde Staten en de mandaten.
Internationaal Verbond van Vakvereenigin-
gen en de Werkloosheidscrisis.
Bank voor Nederlandsche gemeenten.
Een gemeentelijke schoonmaakdienst.
Uitvoer ven levende runde™. I
Raden van Arbeid.
Overwerk ln de metaalindustrie.
Ballonnen-vlucht
sen en tevens een hof van beroep in te stel
len voor de vonnissen van den krijgsraad.
Na het dooden van twee man van de hulp
politie te Bally Longford heeft die politie
uitgebreide represailles ondernomen. Er wer
den twintig huizen verbrand.
De Epoca verneemt uit Bari, dat de natio
nalisten een aanval hebben gedaan op het
gebouw van de confederale kamer van arbeid.
Op verschillende punten der stad 'kwam het
tot onlusten; op tal van plaatsen werd ge
schoten. Het schijnt, dat de toestand ernstig
is. Aanvallen van de politie «p de menigte
volgden elkaar elk oogenblik op. Bij een
gevecht tusschen socialisten en nationalisten
viel een doode. Er zijn verscheidene ge
kwetsten.
Wederom twee slachtoffers I J
Twee gendarmen van de brigade van Ca-
vaillon (Vaucluse) wilden op den straatweg
de papieren controleeren van drie Italianen.
In plaats van deze te toonen, trokken de
heeren hun revolvers en schoten beide gen
darmen met hun paarden neer.
De bevolking organiseerde een klopjacht
en wist twee moordenaars te vangen.
Te Cranzac (Aveyron) is een man dood ge
vonden; den schedel met een knuppel inge
slagen.
Te Oambremer is een landbouwer ver
moord, zijn huis verbrand. Diefstal is waar
schijnlijk de beweegreden tot de daad.
In Algiers is wederom een postauto over
vallen, thans tusschen Oran en Mostaganem.
Drie gewapende inboorlingen hielden de
wagen aan, terwijl andere misdadigers de j
omgeving hadden afgezet om elke ontijdige i
interventie te beletten. De 26 reizigers wer- j
den geheel uitgeplunderd.
Dinsdagavond is brand uitgebroken in
loods 86 van de Belgische (marinebasis. De
loods was geheel gevuld met koffie, cacao
ingemaakt vleesch en visch. Ook de bureau'*
van de intendance zijn mee vernield. Dc
schade wordt op zes millioen frs. geschat, i
De overige loodsen konden worden gered.
geland zich nauwer aaneen te èluiten. Tot
vermeerdering van de bier bestaande sym
pathie voor Amerika strekt dit alles nu juist
niet.
De Times verneemt uit Washington: Er
wordt bijzondere beteekenis gehecht aan de
benoeming van Fletcher tot onder-secreta
ris van staat. Fletcher beschikt over veel
jarige diplomatieke ervaring. HU is een ken
ner van het Verre Oosten, waar naar Har
ding meent de Ver. Staten een steeds be
langrijker rol zullen moeten vervullen. Dc
benoeming van Fletcher wordt dus uitgelegd
als een aanwijzing, dat er in het verre Oos
ten een krachtige Amerikaansche politiek zal
worden gevoerd, welke rol is toevertrouwd
aan een man met de vereischte bijzondere
kennis en qualiteiten.
Bij een botsing van twee trams te Shelter
(Connecticut) ontplofte een bus benzine op
het baloon van een van de wagens, waardoor
deze beiden in brand geraakten. Er kwamen
acht pasagiers in de vlammen om en 25 be
kwamen verwondingen. Onder de slachtof
fers zijn verscheidene kinderen.
Het hoofdkantoor te Londen van de öhi-
neesdhe missie heeft thans nadere berichten
ontvangen over de aardbeving, die op 16
December in de Chineesche provincie Kan-
soe en aangrenzende provincies had gewoed.
Het blijkt dat de noodlottige gevolgen der
beving zich hebben doen gevoelen over 40.000
vierk. mijlen. De vernieling ls ontzaglijk. In
tal van plaatsen is over de helft van de
huizen vernield. Waarschijnlijk zijn ettelijke
duizenden menschen omgekomen. Gapende
dalen openden zich en honderden menschen
werd door den 'boden verzwolgen.
Het is de hevigste en noodlottiingste aard
beving geweest, die de laatste»80 jaar in
China was geconstateerd. Aan de bevings-
wacht te Tokio werd de seismograaf door den
schok vernield.
Prins Rupprecht, de gewezen kroonprins
van Beieren, heeft zich opnieuw verloofd
met prinses Antoinette van Luxemburg.
Naar men weet, had de prins bij de ineen
storting van het keizerrijk zijn verloving
verbroken.
Uit Parijs wordt gemeld:
De Vereenigde Staten hadden reeds aan
Engeland, Frankrijk, Italië en Japan laten
weten, dat zij (de Ver. Stat.) zich niet ge
bonden konden achten door de voorwaarden
waaronder de mandaten waren verleend.
De Ver. Staten stellen er prijs op, dat men
nota zal nemen van hun protest en wenscht,
dat de Volkenbondsraad het vraagstuk nog
maals zal overwegen.
De besprekingen in de Voïkenbondsraad,
waaraan acht gezanten deelnamen, eindigde
om 7 uur 's avonds. Er wordt 'geen verslag
van de besprekingen meegedeeld. De Ame
rikaansche mededeeling zal wellicht Donder
dag worden gepubliceerd.
De besprekingen, die duurden van half
vijf tot 7 uur waren zoo geheóm mogelijk.
Het is aan den Voïkenbondsraad om te be
llissen of de nota al of niet zal worden pu
bliek gemaakt.
In de Amerikaansche nota wordt o.m. op
gemerkt, dat de Ver. Staten nooit hun toe
stemming hadden gegeven tot het inbegrij-
pen van het eiland Jap onder de gebieden,
waarvoor bet mandaat aan Japan zou worden
gegeven.
Nu de tekst van de nota der Ver. Staten
den Volkenbond bekend geworden is, ziet
men zoo wordt uit Parijs gemeld dat
het niet een verheugende belangstelling der
Ver. Staten is in de toestanden der oude
wereld, doch dat alles neerkomt op eigenbe
lang.
Amerika is 'het niet eens met de toewijd
zing der mandaten in KMn-Azië, omdat
waarschijnlijk de Standard Oil haar deel wil
hebben in de petroleum van Mossoel, waar-
op thans grootendeels Engeland de hand ge
legd had. Het is het niet eens met de toe
wijzing der mandaten in de Stille Zuidzee,
omdat het niet wil, dat het eiland Yap, een
belangrijk kruispunt van onderzeekabels,
aan Japan komt. Men is hier nogal verbaasd
over deze onverwachte interventie tegen be
slissingen, waarmee Amerika niets meer te
maken scheen te willen hebben en betoogt,
dat dit aanleiding is voor Frankrijk en En
dat het Davy niet was. Terwijl hij zich bukte
en nog verder naar binnen keek, zag hij een
vermagerde travestie van Frank Garrod's
gelaat. De oogen waren gesloten.
Jack ontroerde. Hij deinsde terug. „Goeie
God!" zeide hij. „Je hebt hem! Is hij dood?"
Zij schudde het hoofd. „Hij slaapt," zeide
zij. „Kom even hier mee heen."
Zij gingen aan den anderen kant van het
vuur zitten. „Davy is terug naar de blok
hut," zeide zij, ervoor zorgend Jacik's oogen
te vermijden, „om melkpoeder, als dat er ten
minste is, en om whisky, en de medicijnen
die hij kan vinden; voor 't donker is hij
weer terug."
„Heeft hij iets gezegd?" vroeg Jack, naar
de tent kijkend.
Mary sdhiuidldle h'elt hoofd. „Niets dart je kon
verstaan. Hij is erg minnetjes. Wij krijgen
hem nooit op 't fort. Hij is vier dagen in de
wildernis geweest, en heeft alleen bessen
gegeten."
„Dan is het per slot toch nog De laat," zeide
Jack lusteloos.
„Wie zal 't zeggen?" zeide Mary. „Ze zeg
gen dat ze een poos voor ze sterven, hun volle
verstand vaak terug krijgen."
Jack haalde de schouders op. „Wie zou
nu gelooven wat hij in zulke oogenblikken
zei?"
Mary zweeg. Haar vermogen om te zwij
gen was misschien nog grooter dan dat van
„Vertel me eens hoe je hem gevonden
hebt," zeide Jack.
„Wij gingen op weg zoo gauw jij vertrok
ken was," zeide zij, zorgvuldig haar stem be-
heerechend. „Het was duidelijk dat Jean
Paul hem mee zou nemen de heuvels in om
hem daar aan zijn lot over te laten, en dus
Het bureau van het Internationaal Ver
bond van Vakvereenigingen heeft dezer da
gen den volgenden brief gericht aan de aan
gesloten organisaties:
Waarde makkers. De vakbewegingsinter-
nationale kan niet onverschillig blijven te
genover de ontzettende industrieele crisis,
die in alle landen heerscht.
Alle inlichtingen, die ontvangen zijn van
de aangesloten organisaties, alle feiten ver
meld door de pers, wijzen erop, dat de wer
keloosheid hoe langer hoe meer om zich heen
grijpt. In alle takken van bedrijf worden
fabrieken en werkplaatsen gesloten op last
van de werkgevers of wel men krimpt het
aantal arbeiders in. Overal wijst men op po
gingen om de arbeiders te dwingen belang
rijke loonsverlagingen te aanvaarden.
Het Bureau van het Internationaal Ver
bond van Vakvereenigingen heeft hiertegen
stelling genomen. Het houdt de argumenten
van patroons voor de inkrimpingen der pro
ductie voor onaannemelijk. Het constateert,
dat nauwelijks eenige maanden geleden de
werkgevers verklaard hebben, dat de pro
ductie moest worden opgevoerd en dit stand
punt juist hebben verdedigd om de eischen
der arbeiders te bestrijden.
De bewering als zoude er overproductie
zijn, is onhoudbaar, als men bedenkt, dat de
oorlog in heel de wereld een ontzaglijke ver
arming heeft teweeg gebracht, dat de ellende
in talrijke landen hoogtij viert, dat de ruïnes
nog niet weer opgebouwd zijn. Men kan niet
zeggen, dat de produotie van levensmiddelen
te hoog is, wanneer honderdduizenden ge
zinnen ernstig gebrek lijden aan het aller-
noodigste. Ongehoord is het, dat in Amerika,
in Engeland, in Frankrijk, in Duitschland
de spinnerijen stilstaan, wanneer millioenen
vrouwen en kinderen gebrek aan kleeding-
stukken hebben. Het is schandelijk te moeten
oonstateeren, dat geweldige voorraden ka
toen vernietigd kunnen worden, dat aan
zienlijke voorraden wol onverwerkt blijven,
dat de fabrieken gebrek hebben aan grond
stoffen, wanneer in de meeste gezinnen de
behoefte aan linnengoed grooter ls dan ooit.
Zulk een toestand, die geschapen is door
een egoïsme van de kapitalistische onderne
mers, welke sleohts denken aan hun persoon
lijke belangen ten nadeele van de gemeen
schap, is de veroordeeling zelf van het sy
steem, dat dergelijke gebruiken mogelijk
maakt.
De toeleg der werkgevers om dezen crisis
uit te houden teneinde de loonen te verlagen,
is een openlijke bedreiging aan het adres der
arbeiders en kan geen andere uitwerking
hebben dan deze: de ellende te vergröoten
en de crisis te verergeren, want indien de
kapitalisten klagen over gemis aan afzet
hunner voorraden, vergeten zij, dat de be-
staansvoorraden, waarin de arbeiders zijn ge
bracht, er schuld aan zijn, dat deze gedwon
gen worden zich in hun inkoopen te beper
ken.
De arbeidersorganisaties moeten dezen
toeleg met alle kracht bestrijden. Zij moeten
bij het steeds groeiende leger werkenden den
wil tot en den geest van strijdvaardigheid
versterken, ten einde de door het Londensche
internationale vakbewegingscongres gefor
muleerde eischen meer en meer ingang .te
doen vinden.
De industrieele crisis draagt een wereld
karakter. Om haar te bestrijden moet een
actie ondernomen worden van internationaal
karakter. Bij den huidigen toestand in de
verschillende landen zullen er geen motieven
voor werkloosheid meer zijn, indien overeen
komstig de door de arbeiders geformuleerde
ideeën, de regeerders der verschillende lan
den een oplossing vinden vooor de proble
men, die zioh voordoen als gevolg van de
valuta-verschillen en aldus aan de verarmde
naties het vermogen weergeven tot het doen
van de noodzakelijke inkoopen, tegemoet
koming aan de dringende behoefte van indi
vidu en industrie en de rijke naties het mid
del aan de hand doen tot den afzet hunner
productie.
Het bureau van de vakvereenigingslnter-
nationale wijst er den vakbonden van alle
landen nogmaals op, dat de aanwas van het
nationaal bezit van een volk tegelijkertijd de
diepste ellende voor diens arbeiders kan ver
oorzaken en het verzoekt deze de politiek te
bestreden van economisch en financieel im
perialisme, hetwelk zich tegen henzelf keert.
Hij roept de aangesloten .bonden op een
dringenden eisch te stellen voor de interna
tionale distributie der grondstoffen.
Het is ongeoorloofd dat de steenkolen b.v.
in sommige landen ontbreken, terwijl in En
geland, in het Saarbekken en in Frankrijk
zelfs kolenmijnen het delven staken, omdat
de voorraden zich ophopen in de schachten.
Het roept de organisaties op, de systema
tische propaganda voor de socialisatie der
productiemiddelen, zooals deze door het Con
gres van Londen zelf vastgelegd is voort te
zetten en op te voeren. Immers, wanneer de
productie niet meer wordt voltrokken ten
bate van enkele individuen, maar ten behoeve
van het algemeen, zou er geen sprake meer
van kunnen zijn haar te beperken om op deze
wijze de ramp der werkloosheid los te doen
barsten.
Het bureau roept derhalve de georgani
seerde proletariërs der verschillende landen
op de manoeuvres, die loonsverlaging ten
doel hebben en de bedreiging van sluiting
der werkplaatsen en daaruit voortspruitende
ellende te beantwoorden met een energiek
gevoerde propaganda, waaraan de grootst
mogelijke uitbreiding moet worden gegeven.
Het voelt zich voorts geroepen de aandacht
der nationale bonden te vestigen op de nood
zakelijkheid om met alle middelen een crisis
te bestrijden, die tegen de arbeiders en hun
organisaties wapenen in handen spelen van
de wereldreactie.
Wij verzoeken het bureau van het Interna
tionaal Bureau van Vakvereenigingen op de
hoogte te houden van de als gevolg van dezen
brief te nemen maatregelen in de verschil
lende landen.
Ingezonden mededeeling.
verworpen met 59 tegen 16 stemmen.
Het interpellatie-verzoek van den heer
Ketelaar betreffende de teruggave van pen-
sioenstortingen wordt toegestaan. De inter
pellatie zal plaats hebben op een nader te
bepalen dag.
Voortgegaan wordt met de behandeling
van de suppletoire begrooting betreffende
militaire bezoldigingen.
De heer Marchant (v.-d.) betoogt, dat
de poliitietroepen overbodig zijn. Beter zou
zijn uitbreiding van de marechaussee.
De heer Soheurer (a.-r.) vraagt eenige
verbeteringen voor de officieren van ge
zondheid.
MinisterPop betoogt, dat de gevraag,
de verbeteringen niet bepaald noodig zijn.
De politietroepen zijn niet bedoeld als een
blijvende organisatie.
De begrooting wordt aangenomen met 54
tegen 19 stemmen. Tegenstemmers waren de
sociaal-democraten, de heer A. P. Staalman
en de vrijz.-dernocratern De „N. Rott. Ort"
„Is do
BINNENLAND.
gingen we dadelijk de coulee in. Er waren
al te veel dagen verloopen om nog sporen
te vinden, en bovendien had het geregend.
Maar ik was er zeker van, dat wij hem in de
vallei zouden vinden. De heuvels waren te
steil; .bovendien blijft zelfs een krankzinnige
in de buurt van water. Wij zochten den ge-
heelen dag zonder iets te vinden tot het don
ker werd. Toen vonden wij wat sporen in de
modder bij de rivier. Den eersten nacht ble
ven wij daar kampeeren. Er waren veel
coyotes op de heuvels, aan allebei de kanten,
en daarom daoht ik, dat hij in de buurt moest
zijn, en dat zij wachtten." Zij huiverde.
,,'s Morgens vonden wij hem." Zij ging od
zachten toon voort. „Daar ginds beneden. Hij
was aan den rand van het water neergeval
len. Hij lag met zijn gezicht in de modder,
maar de muskieten hadden hem nog niet
verlaten, en dus wist ik dat hij nog niet
dood was. Davy en ik droegen hem hierheen,
waar het droog is. Ik gaf hem een stukje
brood, in water geweekt. Davy ging terug
om de andere paarden en de tenten, en om
een teeken voor jou achter te laten. Dat was
gisteren. Vanmorgen is Davy maar de cachec
gegaan."
„O Mary! Wat een vrouw ben je!" mom
pelde Jack, uit de diepte van zijn hart.
Zij stond met een plotselinge beweging op,
en ging naar den zieke kijken. Even later
kwam zij terug met een bleek, kalm gezicht,
en begon bedaard deeg te kneeden voor hun
avondmaal.
Er volgde een lange, en zeeT pijnlijke stilte.
,,'t Is een zonderlinge situatie hé?" zeide
Jaok ten laatste, met een bitteren lach.
„Laten we er maar niet' over praten," zeide
zij zacht. „Laten we afwachten wat er ge
beurt."
Bij de Tweede Kamer is een wetsontwerp
ingediend, beoogende door den staat voor
5 millioen te doen deelnemen in het op
10 millioen te brengen kapitaal van de
Gemeentelijke Credietbank, welke herdoopt
zal worden in Bank voor Ne<jerlandsohe ge
meenten.
De bedoeling is, dat de bank meer dan tot
dusver in staat zal zijn, de gemeenten bij het
plaatsen van leeningen met korten of langen
looptijd te steunen.
De 'gemeenteraad van Amsterdam heeft
nkt zonder dlat d'aa riepen bedenkingen wer
den georeerd een voorstel inzake instel
ling van een gemeentelijke schoonmaakdienst
goedgekeurd. Daarmee zijn een 400-tal
schoonmaaksters in gemeentedienst gekomen
Voor de loonen etc. maakt dat geen verschil,
want die werden toch al door de gemeente
vastgesteld en betaald. Het heet te gaan om
uitsparing van de winst, die door de firma
Dake gemaakt werd. Die winst wordt nu in
derdaad uitgespaard, maar wat er tegenover
zal staan moet nog blijken. Waarom, vraagt
het H.bL, niet het aanbod van Dake aanvaard,
om het met een andere regeling 50.000 per -- -
jaar goedkooper te doen? Omdat die regeling 1 Jner^.t naar n iwh
onaannemelijk was voor-Onderwijs, zei de houding \ano ij. og niet
heer De Miranda. Ook werd niet ingegaan zoov^ nrf
op een aanbod van de firma Dake om gratis s°cialastisclie ,,g Jnt'"
een ontwerp te maken, dat alle schoonmakerij j veer hunne g k rel vrjj
- "ëotTlKeks conclusie, v„„ vers.,8™
De Minister van Landbouw heeft besloten jSchwantje, hoofdonderwijzer te Helder, hou.
in te trekken alle op den uitvoer van runde-dende verzoek hem over zijn diensttijd ala
ren en rundvleesch betrekking hebbende j onderwijzer bij de marine pensioen te verlee-
beschikkingen en met ingang van 1 Maart uen of hem jaarlijks het bedrag toe te ken-
tot nadere aankondiging dispensatie te ver- uen, waarop hij aanspraak zou nebben g@.
leenen van het verbod van uitvoer van leven- had, indien hij pensioengerechtigd ware ge-
de runderen, behoudens bepaalde regelen, en «veest.
van alle rundvleesch behoudens de geldende Zonder hoofdelijke stemming heeft de Ka.
voorschriften ten aanzien van voor uitvoer mer het wetsontwerp tot vaststelling
bestemd vleesch. voorschriften betreffende overzetveren en
In deze regelen wordt ojn. bepaald, dat, veerrechten aangenomen. Dit wetsontwerp
de voor uitvoer bestemde dieren vooraf ge- vervangt een gebrekkige, sinds lang verou-
keurd moeten zijn door den districtsveeartsderde regeling.
of door deze aan te wijzen veeartsen. i Nog sneller ging het toch niet onbelang-
Als plaats en tijd van de per spoor uit te rijke voorstel tot wijziging van de algemeens
voeren dieren is vastgesteld, voor zoover deOnteigeningswet er door; geen woord zelfs
provincie Noord-Holland betreft: 1 werd daarover gezegd. Gelijk bekend, wordt
te Alkmaar des Maandags van 0 uur voor- daardoor onteigening in het belang van de
middags tot 5 uur namiddags; lkswelvaart (verhooging van de opbrengs
te Schagen des Donderdags van 9 irur voor-v '-n gronden, verbeteiing \an waterloozing)
middags tot 5 uur namiddags; v' rgemakkelijkt; de eisch eener voorafgaan-
te Hoorn des Woensdags van 9 uur voor- j110 verklaring by de wet is \oor deze gevallen
middags tot 5 uur namiddags; 3 °-a' losgelaten,
te Purmerend des Woensdags van 9 uur
voormiddags tot 5 uur namiddags;
te Amsterdam des Donderdags van 9 uur
voormiddags tot 5 uur namidags.
Vragen van Kamerleden.
Vragen van den heer Van Rappard
aan den Minister van Arbeid:
Is de minister bereid mede te deelen, hoe
veel ambtenaren bij de verschillende Raden
van Arbeid werkzaam zijn en hoeveel in to
taal aan genoemde ambtenaren aan salaris
sen en bijslagen wordt uitbetaald?
De Minister had aan de Haarlemsche Ma
chinefabriek, voorheen Gebr. Figee, vergun
ning verleend tot het laten werken van 10
uur per dag door 60 werkleiden, gedurende
drie maanden, drie dagen per week, in ver
band met een opdracht uit België.
Woensdag wees de directie 60 personen
voor dit overwerk aan, doch allen weigerden
overwerk te verrichten.
De zaak werd in handen gesteld van de
besturen der samenwerkende organisaties,
die een conferentie met de directie zouden
hebben.
Daar het hem dus verboden was erover te
praten, werd het verlangen hiernaar juist
bijzonder groot. „Als hij eens niets meer
zei," begon hij.
„Dat zal voor je vrienden geen verschil
maken," zeide zij. „Die weten toch wel dat
je geen dief bent."
,,'t Is een raar iets een goeie naam te heb
ben, en er toch ook weer niet een te hebben,"
ging Jack voort, terwijl hij grashalmpjes
afplukte. „Net of het iemand kan schelen,
wie het geld weggenomen heeft."
Mary antwoordde hieuiiet op.
„Ik zou mijn claims verliezen," ginig Jack
voort. „Ik zou natuurlijk niet naar de stad
kunnen gaan om ze te laten registreeren.
Maar de gouverneur zou me de politie nu
niet meer op mijn hals sturen. Hij zou maar
al te blij wezen om me kwijt te raken."
Mary weigerde haar oogen van het deeg
op te slaan.
- Jack dacht dat zij niet begrepen had waar
hij heen wilde. „Dan zou ik daar natuurlijk
nooit meer kunnen komen, zie je. Dan zou
dit mijn land voor altijd zijn, en de lui hier
mijn eenige vrienden."
Wederom volgde er stilte. Hij keek haar
hongerig aan. Het strakke jongensgezicht
was nu zacht.
„Mary," mompelde hij heesch, ,,'t kan me
geen dschelen, ai zegt hij geen woord
meer."
Eindelijk liet zij de deegpan vallen. Zij
toonde hem een pijnlijk gelaat. „Schei toch
uit!" mompelde zij zacht en snel. „Zie je
dan niet wat hot voor mij zeggen wil? Zie
je dlan niet hoe 'n pijn je me doet? Dat mag
je niet wensohen. Misschien beïnvloed' on
ze gedachten zijn zieke brein op dit oogen
blik wel, Hij móét spreken! Hij moet de
Vergadering van Donderdag.
Over een verzoek van den heer L. M.
Hermans om over den aankoop van het
huis voor den Raad van Arbeid te Tiel eene
interpellatie te mogen houden, zal Vrijdag
worden beslist.
De motie-Duys betreffende omzetting van
het artilleriebedrijf in een vrodesbedrijf on
der het departement van landbouw wordt
verworpen met 60 tegen 16 stemmen.
De motle-Kolthek aangaande omzetting
van het artilleriebedrijf In een niet winstge
vend vrodesbedrijf onder beheer van perso-
neelorganisaties, wordt verworpen niet 70
tegen 6 stemmen.
De motie-ter Hall inzake onderzoek naar
den toestand van de artillerie-inrichtingen
wordt aangenomen met 41 tegen 86 stemmen.
Het amendement-Duys op de begrooting
van het artillerie-bedrijf, bedoelende schrap
ping van den post voor de detacheering van
officieren aan artillerie-inrichtingen, wordt
In den laten namiddag 'kswam het ontwerp
van wet betreffende de electriciteitsvoorzie-
ning van het land aan de orde. In tegenstel
ling met zoovele andere wetsvoorstellen ia
dit belangrijke wetsontwerp zonder noemens
waardig getreuzel in (behandeling genomen.
Op 26 Juli 1920 werd het ingediend. Het
geeft uitdrukking aan de meening van het
kabinet en speciaal van minister König, dat
de tijd gekomen is, om de electriciteitsvoor-
ziening en wel bepaaldelijk de opwekking
van stroom van rijkswege te ooncentTeeren.
Weliswaar wordt een naamlooze vennoot
schap als bedrijfsvorm aangewezen, maar de
staat neemt dan toch onder de aandeelhou
ders een voorname plaats in. Ja, in de me
morie van antwoord worden rijk en naam
looze vennootschap zelfs meermalen geïdén-
tifeerd.
De heer De Kanter acht niet slechts voor
de rijksfinanciën, ook voor die der gemeen-
ten, die thans op voordeelige saldi utt, bun
electriciteitsbedrijf kunnen wijizen, de voor
genomen concentratie een gevaar. Met groots
zorg ziet hij dan ook de totstandkoming van
deze wet tegemoet. Aan meer leiding moge er
behoefte zijn; niet aan zóó ver doorgedre
ven concentratie.
De anti-revolutionaire afgevaardigde Zijl
stra bleek ook al niet erg ingenomen met
het wetsontwerp. Volgens hem stond de Ka
mer hier voor drie vraagstukken, een tech
nisch, een politiek en een financieel vraag
stuk. Het politieke vraagstuk raakte het
karakter der overheidsbemoeiing. Dat een
staatsmonopolie hem niet toelachte, liet de
heer Zijlstra thans reeds doorschemeren.
waarheid zeggen en jou ontlasten. Verder
komt er niets op aan. Jij moet kunnen gaan
waar je verkiest. Je moet iedereen in de
oogen kunnen zien. Iets anders zou ik niet
kunnen dulden."
Jack keek somber en zeer gekwetst en
misschien ook wel wiat beschaamd.
„Ik dacht niet dat je zoo verlangend was
om me hier weg te krijgen," zeide hij.
Zij wierp hem den blik vol medelijden en
wanhoop toe, die vrouwen geven aan man
nen, die zij lief hebben en die haar niet wil
len begrijpen, en opspringend, ging zij weder
naar den patiënt kijken.
Een poosje later kwam Davy terug. Zijn
begroeting van Jack vulde de warmte aan,
waarin Mary was tekort geschoten. Jack om
helsde den knaap met een zijdelingschen blik
naar zijn zuster. Daarna vertelde Jack zijn
verhaal, kort en onopgesmukt, bij het vuur.
Onzó held had geen talent van vertellen.
„Ik sliep tot het donker, en toen kroop ik
eenvoudig om den rand van de helling heen
onder den kam, en kfliom tegen' den aohter-
toant van den mts op."
Davy en Mary zetten groote oogen op
..Kroop je achter tegen den top op in 't don
ker?" mompelde Mary.
,,Zeker zei Jack. „Ik nam m'n tijd ervoor.
Zoo gauw ik genoeg kon zien viel ik heni
van achteren op 't lijf. Of die Roodhuid ook
verrast was!
„En wat gebeurde er toen?" vroeg Daw
ademloos. 6
Jack fronste het voorhoofd. „Hij sprong
naar beneden," zeide hij kort.
„Sprong?" riepen beiden uit. „Viel hli
dood?" vroeg Davy.
„Morsdood," zeide Jack grimmig. „En nog
een beetje meer." Meer konden zij niet uit
Zij stond op den hoek van den Dam en de
Kal verstraat te Amsterdam, het oude vrouw
tje met de ballonnetjes. De kleurige dings*
kens wiegelden aan den stok.
Een kloin jongetje kwam een ballonnetje
koopen en metoen gebeurde het verschrik
kelijke. Het vrouwtje sneed een verkeerd
draadje door en haar heele voorraad het
waren er wel veertig gleed do lucht in.
De menschen keken en keken, het
vrouwtje huilde. Weg waren haar verdien*
sten!
Tot een jongen de pet nam en een collecte
hield voor het oude menschje. De menschen
gaven goed en 't moedertje, toen zij den in*
houd van het hoofddeksel ontving, lachte
tevreden, 't Was meer dan de ballonnetjes
hadden kunnen opbrengen! („BbL").
hem krijgen.
Zij nuttigden hun avondmaal, en toen 6^.
de zon onder. Nadat Mary de ander®W
het vuur rookende had achtergelaten, Pj®
zij weidter 'in heit A-tentje zitten hij den
ke. Davy babbelde over het prairiehoen
dwars over het spoor was gevlogen, oj0*
de eekhoorns, die in de blokhut gebrek®
waren, over den eïv.i, Jte hij over de rivier
had zien zwemmen. Met een ongerust hafl|
zat Jack te wachten op een teeken van Matf*
Plotseling kwam zij uit de tent, en liet o®
flap achter zioh dicht vallen.
„Jack," fluisterde zij ademloos.
Hij vloog naar haar toe.
Haar saamigeknepen handen drukte zij
gen haar borst. „Hij is wakker," zeide zij-
„Is hij bij zijn positieven?" n
„Dat dat weet ik niet," zeide zij
beetje opgewonden. „Hij keek me zoo vree®"
aan. O, Jack." u
Hij vatte haar bevende hand. Er was n
geen zelfzuchtige hartstocht in hem.
„Kalm, Mary," zeide hij. „Wij hebben J®'
daan wat we konden. Misschien doe je bew»
een poosje weg te gaan."
Zij drukte zijn hand even en schudde u
hoofd. „Ik ben kalm genoeg," mompelde zv
„Ik moet het weten." v.
Jack sloeg de tentlappen weg, en trad hu*
kend binnen. „Hallo!" zeide hij kalm.
De zieke wendde het hoofd om. Zijn oog.
waren abnormaal helder, en zijn gelaat JT
©vertogen door een koortsblos. j
gor," fluisterde hij. Hij voer met de h
over zijn oogen, ,,'t Is Macgreegor toch(
waar?"
Wordt vervolgd
