omdat om meer wapen» gevraagd was.
Onder een tooneel van onbeschrijfelijke
opwinding eindigde de Valera zijn toespraak.
FRANKRIJK.
Het is bekend, dat Poinoaré weinig inge
nomen is met de ter vredesconferentie inge
wijde diplomatieke gebruiken en die „ritueele
ceremonies, die Frankrijk de gewoonte hoeft
te betalen met een supplement aan opoffe
ringen": seances voor den fotograaf, rede
voeringen van Lloyd George, een Fransch
antwoord, officieele diners, officieuze ont
bijten, stormachtige discussies, enz.
Stellig, zoo schrijft Poincaré aan de „Ma-
tin", waren de diplomaten van vóór den
oorlog niet volmaakt, maar zij kenden het
vak, zij praatten niet voor de galerij, zij hiel
den geen toespraken tot volken, zij wisten
wat er in hun dossier stond, openden1 het en
zetten hét uiteen. Zij dachten er niet aan hun
tegenpartij te overschrijden; zij deden hun
best haar te overtuigen.
De afschaffing van de geheime diplomatie
is, naar het schijnt, een groote door de we-
reld-demoératie geëischte hervorming. Maar
Poincaré vraagt zich af of het noodig is die
periodieke voorstellingen te geven, met de
eerste-ministers als voornaamste acteurs. In
alle schouwburgen zijn koelissen, waar
slechts de bevoorrechten doordringen. Bij
elke tournée van den Oppersten Raad wor
den dé belangrijkste tooneeien achter de
décors afgespeeld, zonder dat het publiek of
zelfs de stenografen er een woord van ver
nemen. Er is de raad, dien men ziet, en de
raad, dien men niet ziet en waarlijk, de diplo
matie is nimmer klandestiener geweest dan
sedert den dag, waarop zij ons heeft aange
kondigd, dat zij voortaan op de daken ging
zetelen.
Intusschen moet zij doen alsof zij haar
woord houdt, en zoo acht zij zich verplicht
door de vensters aan de voorbijgangers een
zeker aantal geruchtmakende nieuwtjes toe
te werpen. Sch jjn-op enbaarheiddie niet
zonder bezwaren .is. Aldus heeft men aan de
alduitscho kwade trouw wapens kunnen be
zorgen tegen Polen, tegen Tsjecho-Slowakije,
Roemenië, Servië, tegen Italië en Frankrijk.
Poincaré maakt hier waarschijnlijk een
toespeling op de redevoering, waarin Lloyd
George Opper-Silezië bij Normaodië verge
leken heeft en al' de volken, die het Oosten-
rijfcsche huis vroeger onder zijn scepter ver-
eenigd had, Duitsch genoemd heeft.
Utoyd George heeft nog (gezegd1, dat de
Pruisen Opper-Silezië gedurende 17 jaar be
zeten en. het voortdurend verrijkt hebben
dloor het hun arbeid en hun kapitaal te geven.
Als dat een aanspraak is, zoo merkt Poin
caré op, dan kon de stelling van Lloyd Ge
orge zich ook tegen Engeland keeren. Want
er is in Oost-Afrika een sohoone kolonie,
waar de Duitschers rijkdom gebracht hebben
en toch heeft Engeland Oost-Afrika aan zich
laten toebennen.
Wat, vraagt Poincaré, zou Lloyd George
zeggen, wanneer Wirth zijn briljante argu
mentatie overnam om Oost-Afrika op te
eischen?
Verbouwing van vestingen.
Uit Frankfort wordt gemeld, dat de Fran-
echen de vestingen Métz, Straatsburg en
Diedenhofen geheel imoderniseeren en ver
bouwen. In plaats van naar het westen, zal
de vexdedi-gingarichtinig naar het oosten
worden gekeerd. De drie vestingen zullen
de steunpunten worden van de Fransche de-
fenaia
Weer een treinroof.
Het slechte voorbeeld van de bandieten,
die in den nachttrein ParijsMarsedito ge
moord en gestolen hebben, heeft Zondag
avond navolging (gevonden in den sneltrein
WiesbadenParijs. Twee bandieten, Italia
nen, hebben in de buurt, van Metz, waar de
sneltrein 's avonds ongeveer halftien aan
komt, terwijl vele reizigers in den restaura
tiewagen aan het eten waren, de reizigers,
die in een eerste-klas-wagen waren blijven
zitten, uitgeplunderd onder bedreiging met
een pistool. Tevens smeten de treinroovers
al de bagage, die in de coupé's in de netten
was geplaatst, door de geopende raampjes
naar buiten. Vervolgens zijn zij uit den in
vólle vaart zijnden trein gesprongen. Een
der bandieten is den volgenden dag gepakt.
Hij liep kreupel, heeft bekend en zijn mede
plichtige verraden. Tevens deelde hij mede,
dat hij en zijn medeplichtige, toen zij uit den
trein gesprongen waren, langs de lijn terug
waren geloopen om de uit de ramen gewor
pen bagage te gaan plunderon. In het bezit
van den aangehouden bandiet zijn allerfel
dingen van reizigers gevonden.
Een zeemansboutado.
,,1'Oeuvre" laat een zeeman, die jarenlang
in de Fransche vrachtvaart werkzaam is ge
weest >en nu landrot is geworden, omdat „in
Frankrijk geen schepen meer zijn", zijn nood
klagen.
„Ja, moppert hij, ik ben er uit gegaan; er
zijn geen schepen meer. Vijftien jaar lang
heb vrachtbooten gecommandeerd en nu
bieden ze me een visschersboot aan! Dank
je weL De handelsmarine sterft. Men liqui
deert de laatste schepen, het beate bewijs,
dat Frankrijk hard achteruit gaat.
Hola en de overwinning?
Och wat, die overwinning I Er is geen vloot
meer, zeg ik je. De Fransche schepen, die
nu nog varen, zijn te tellen. Kijk eens in de
haven rond: van de tien schepen, die er lig-
len, zijn» er negen vreemde. De dienst op
Nooxd-Afrika beteekent niets meer.' Het
heet, dat wij een machtig Afrikaansoh leger
organiseeren maar, indien wij het naar
het continent moesten overzetten, zouden wij
geon voldoende schepen voor het -transport
hebben. Voor -goud zouden wij buitenland-
scbe schepen moeten charteren, en dan zou
er niets gebeuren, als Engeland het vervoer
niet wenschte toe te laten.
Engeland is thans niet meer de eenige
op de zeeën.
Op de Europeesche wateren? Toch wel.
En dan vervolgt de zeerob:
In het begin van het jaar voerde ik het
bevel over het jacht van een Argentijnsch
graanhandelaar. Ik bracht hem naar Bremen,
Hamburg, Kiel. Weet je wat daar gaande
is? De Duitschers, die geen mark hebben
om te betalen, beschikken over milliarden
om hun vloot weer aan te bouwen. De ac
tie in de haven van Hamburg is al twee
derde van hetgeen er omging voor den oor
log; in Bremen de helft.
En na vertelt te hebben van de havenwer
ken te Kiel en den financieelen steun aan
de Duitsche reeders om hun handelsvloten
weer te herstéllen, verzekerde hij, dat op de
werven aan de Weser veel harder gearbeid
wordt dan op die van La Seyne (bij Mar-
seille). Als de Duitschers doorgaan, zooals
ze nu zijn, hebben zij met vijf jaar een ge-
heele vloot, maohtiger dan vóór den oorlog.
En op bitteren toon besloot de Fransche
zeeman:
In dien tijd liquideert- men bij ons: praat
men, speculeert men en betaalt men aan het
buitenland een vracht, die verleden jaar niet
minder dan zes milliard bedroeg 1
DUITSOHLAND.
De te Berlijn vertoefende Amcrikaansche
financier Van der Lip, heeft in een onder
houd met de Deutsche Ailgem. Ztg. verklaard,
dat bjj den econondschen toestand van
Duitschland hopeloos acht. Zi. kan Duitsch
land het vredesverdrag niet nakomen. Ten
zij het herzien! wordt zullen Europa en ook
de Ver. Staten de huidige verlammende cri
sis niet te boven komen.
Nog steeds Duitsche krijgsgevangenen.
De Duitsche draadlooze dienst meldt, dat
uit de strafgevangenis te Avignon 430
Duitsche krijgsgevangenen ontslagen zijn.
De Duitsche pers hoopt, dat nu ook weldra
de laatste Duitsche krijgsv-angenen in Frank
rijk, welker aantal ongeveer dubbel zoo groot
is als dat der thans ontslagenen, in vrijheid
gesteld zullen worden.
Commissaris Hoppe.
Te Berlqn worden geregeld flinke beloo
ningen voor het vatten van mis ladigers uit
geloofd. De leider der afdeeling van het
hoofdcommissariaat van politie, die het meest
«•et dergelijke crimineele zaken te doen
heeft, is Kriminalkommissar Hoppe, wiens
r aam onder bijna eiken oproep tot de bevol
king, waarin een belooning wordt uitge
loofd, gedrukt staat.
De Rote Fahne publiceert zeer ernstige
beschuldigingen aan het adres van commis
saris Hoppe. Het blad vertelt dat in Mei
19?" in een fabriek voor ongeveer 150.000
mark goederen waren ontvreemd. Op de mu-
en van Berlijn werd een affiche geplakt,
een goede belooning toezeggend aan hem,
die de gestolen goederen terug helpt vinden.
Kort daarop werden de goederen aan den
slager te koop aangeboden.
Deze verwittigde den commissaris Hoppe,
welke er op zijn ibeurt in slaagde de dieven
te arresteeren en den buit terug te vinden.
De slager verlangde nu zijn belooning. Men
stuurde hem echter van het toastje naar den
muur en eindelijk ontving hij, nadat hij her
haaldelijk; had geprotesteerd, -een gedeelte
van de beloofde som. Hoppe hield de groot
ste helft voor zich en zijn agenten.
Aan de Magdeburger Feuerversicherung
Gesellschaft, (die de belooning moest uitbe
talen, stuurde Hoppe een door de Rote
Fahne gereproduceerde brief, zeggend, dat
zoowel hij als zqn agenten voor de belooning
in deze zaak in aanmerking kwamen. De
•ief is door Hoppe persoonlijk ondertee-
m-di
Noodweer.
Aan de grenzen van Wurtemberg en in
geheel midden Zwaben hebben vreeselijke
onweders gewoed, die gepaard (gingen met
hagelslag en windhoozen. De schade aan de
oogst moet buitengewoon ernstig zijn. De
windstooten waren zoo hevig, dat tal van da-
cen zijn afgerukt, boomen ontworteld. Vijf
menschen zijn gedood.
Het was tijdens 't onweer zoo donker dat
men geen meter voor zich uit 'kon zien.
Stakingen.
De spoorwegstaking in het district Kas
sei is geëindigd. Vanochtend om 4 uur zou
do_ arbeid overal worden hervat. 20,000 ar
beiders hebben aan de beweging deelgeno
men.
De patroons in het bouwbedrijf hebben in
Zuid-Beieren alle bouwvakarbeiders uitge
sloten, om een eind te maken aan de telkens
voorkomende wilde stakingen.
De staking der Becrlijnsohe houtbewerkers
breidt zich uit. 8000 arbeiders nemen reeds
aan de -beweging deel.
RUSLAND.
KiaMnin, de voorzitter van het opperste
uitvoerende comité in Sovjet-Rusland, die
tevens voorzitter van het al-Russische hulp-
oomité is, doet in de Krasnaja Gaseta van
4 Augustus een aantal mededeellngon over
den hongersnood.
Kalinin begint met te zeggen, dat dé ge
zamenlijke gebieden, die door den honger
-geteisterd' worden, meer dan 1600 vierkante
werst beslaan. Het zijn juist de streken, die
anders bet moeste grann opleveren. Hij be
toogt,, dat do oorlog en de verschrikkelijke
verarming van het land de sovjet-regeering
verhinderd hébben dien grooton arbeid te
ondernemen, die als bestrijding van de
droogte -ondernomen had moeten worden.
Thans is men eigenlijk door de ramp over
rompeld, maar men is dan ook 'bezig door het
ontwikkelen van een kolossale energie aan
de ellende het hoofd te bieden.
Als men dan uit de mededeelingen- van
Kalinin nagaat, waarin die .kolossale ener
gie" bestaat,' bemerkt men, dat het 't nemen
van theoretische besluiten, maar vooral het
jdoen van een energiek beroep op het buiten
land 'betreft.
Kalinin, die na het aangeven van de cijfers
van de aanwezige voorraden en van de op
brengst van den -oogst uit andere gebieden,
zelf tot de gevolgtrekking moet komen; dat er
niet zooveel voedsel te kort zou zijn, als men
het maar beter over de verschillende stre
ken kon verdoelen, toont hier, tegen zijn
bedoeling, aan, dat de huidige crisis in de
allereerste plaats te wij-ten- -is aan de gewel
dige vernietiging van het transportwezen in
Rusland, ontzaglijke ramp voor het uitge
strekte land en die te wijten is aan de bolsje-
wieksche economische politiek.
Het internationaal verbond van vakver
eenigingen, waarvan de zetel te Amsterdam
■is, heeft 18 en 14 Augustus te Berlijn een
conferentie gehouden om te beraadslagen
over den hongersnood in Rusland.
Het verbond maakt bekend, dat die con
ferentie de volgende besluiten genomen
heeft:
Zij draagt het Bureau van het Internatio
naal Vakverbond op onmiddellijk een drin
genden oproep tot het internationaal prole
tariaat te richten.
De vakcentralen der verschillende landen
moeten de opbrengst van de door aangeslo
ten organisaties en andere deelnemende bon
den gehouden inzamelingen centraliseeren.
De aldus gecentraliseerde fondsen worden
overeenkomstig de wenschen van het Inter
nationaal Secretariaat ter beschikking ge
steld van het bureau van het internationaal
verbond van vakvereenigingen.
De door het internationaal verbond van
vakvereenigingen gecentraliseerde fondsen
zullen, zooveel mogelijk, dienen tot het zen
den van sanitaire hulp en tevensmiddelen-
treinen. De eerste zending wordt onmiddellijk
georganiseerd en zal onder toezicht en con
trole van -het internationaal vakverbond naar
Rusland worden gezonden.
Een bedrag van 1 mi Ui,oen mark wordt on
middellijk uit de middelen van het inter
nationaal verbond van vakvereenigingen ge
nomen. Verder worden de landelijke vakcen
tralen verzocht voorschotten te geven voor
dit doel.
Betrekkingen van practischen en technl-
schen aard zullen worden aangeknoopt met
het Roodé Kruis voor het transport der trei
nen, waarbij de actie van het I. V. V. vol
komen onafhankelijk zal -blijven.
Het is -de gebiedende plicht der landelijke
vakcentralen pressie op haar regeeringen uit
te oefenen, -opdat deze onverwijld tot steun-
verleening aan het Russische volk zullen
overgaan.
De internationale vakvereenigings-confe-
rentie verklaart, dat haar actie staat boven
de meeningsverschillen van politieke inter-
nationales.
Het is een proletarisch werk, waaraan alle
arbeiders moeten deelnemen.
De sowjet-regeering schijnt wel buitenge
woon bevreesd te zijn voor de controle op
de distributie, -dér door het buitenland1 te
verstrekken hulp.
In een draadloos bericht uit Moskou aan
de communistische partijen in het buiten
land tracht het -uitvoerend comité van de
communistische internationale aan den zeer
rechtmatigen wenSch van het buitenland .om
toezicht te houden op de distributie der te
verleenen hulp te ontkomen door het sma
lend voor te stellen alsof de burgerlijke re
geeringen thans voor den dag bomen met
de tegenrevolutionaire -bedoelingen, die er
schuilden achter de eerst door hén toege
zegde hulp.
Het comité draagt nu die communistische
partijen in het buitenland op die hulp te
reorganiseeren om dat te voorkomen, daar
de hulp in geen geval door burgerlijke re
geeringen zal mogen geschieden.
Uit Riga wordt (geméld, dat door een de
creet van de volkscommissarissen de ver
koop van reeds genationaliseerde huizen,
evenals het terugkoopen daarvan door de
vroegere eigenaars is toegestaan. Een ainder
decreet staat de vervaardiging en verkoop
van alcoholhoudende dranken, met een al
coholgehalte van ten hoogste 14% toe. Op
een flesch van deze dranken zal een belas
ting van 16000 roebel werden gelegd.
Er is in Sovjet-Rusland -reeds weder een
nieuwe stap in de richting van het burger
lijk kapitalisme gedaan. Officieel is aan een
groote organisatie in de vlas-industrie een
uitgebreide bevoegdheid verleend o-m geheel
op de wijze van een particulier groot-bedrijf
te werk te gaan. De Ekonomifsjekaja Shesn
erkent, dat de industrie „bevrijd m-oet wor
den van het doodend bureaucratisme".
Volgens bericht uit Parijs zouden in Rus
land de generaals Klembowski en Gostar met
46 andere officieren en de echtgen-ooten van
2 officieren terechtgesteld zijn.
SPANJE.
Uit Marokko.
Met de overgave van de bolonne die den
berg Arroeit verdedigde, is de nederlaag
door Spanje in Marokko geleden, bezegeld.
Alleen in de versterkte stad Melilla houden
de Spanjaarden nog stad en daar wordt hun
positie bij den dag hachelijker, nu opnieuw
10,000 Kabylen er tegen oprukken.
De opstandige Rifstammen hebben sleohts
24 dagen noodig géhad (van 10 Juli tot 11
Aug.) om de Spanjaarden te verdrijven en
daarmee twaalf jaar kolonisatie-werk onge
daan gemaakt.
Dat Spanje in dezen geduchten tegenslag
niet zal berusten bewijst de (samenstelling
van het nieuwe kabinet onder Maura, t welk
uit vertegenwoordigers van alle groote par
ten bestaat. Deze concentratie ware zekor
niet tot stand gekomen als niét één doel, de
herwinning van het verlorene alle partijen
vereeulgd-o.
Madrid, 16 Aug. Abd-el-Krimi zou beschik
ken over 7800 man gedisciplineerde troepen,
andere inboorlingen ten getale van 20,000
gehoorzamen geen enkelen chef; zij zijn
sleohts op bult uit en vechten! onder elkaar
om dien te krijgen. Het schijnt, dat Abd-el-
Krim troepen te Nador en op den Goeroo-
goe-berg bij Melilla samentrekt om binnem
kort een offensief te beginnen.
HONGARIJE.
Het district Baranya, diat tot nog tee door
de Zuid-Slavische troepen bezet werd ge
houden, zal op si Aug. worden ontruimd on
aan Hongarije worden terug gegeven. Dit
is evenwel- niet naar den zin van de bevol
king. Deze verklaart wel Hongaarsch-gezind
■te zijn, doch eerst vain een aansluiting te
willen weten nadat de H-orty-regeering ge
vallen is. Het brandpunt van de verzet be
weging is de hoofdstad Fünftoirchen. Er wer
den aldaar -groote betoogingen gehouden,
waarbij de republiek werd- uitgeroepen. Tot
president werd M-ichael Ka-roligi Jr. be
noemd. Verklaard werd; dat de bevolking zich
met de wapens tegen een eventueele bezet
ting der 'Hongaarsche troepen zou verzet
ten. Een vertroebelend element in deze ge
schiedenis is de overwegend communistische
gezindheid van Fünfkirchen.
De nieuw gestichte republiek Baranya
heeft aan de regeering te Belgrado kennis
gegeven van het uitroepen der republiek en
zich onder bescherming geplaatst van Zuid-
Slavië. De ministerraad' heeft besloten van
deze uiting van den volkswil kennis te geven
aan den oppersten raad.
De Gezantenraad te Parijs heeft, na kennis
te hebben genomen van de telegrammen
over den toestand in Baranya, 'besloten, on
middellijk aan te dringen bij de Zuid-Slavi-
sohe regeering op de noodzakelijkheid, die
op haar rust, om het Hongaarsch gebied te
ontruimen, overeenkomstig het verdrag van
Trianon. Hij herinnert haar tevens aan de
vroegere mededeelingen, die hij op dat stuk
-tot haar heeft gericht.
ZUID-SLA VLE.
Koning Peter van Servië t-
Brussel, 16 Augustus. Koning Peter van
Servië is gestorven.
(Peter I, koning van Servië, werd- 11 Juli
1844 te Belgrado geboren, als oudste z-oon
van Alexander Karageorgievio. Hij bezocht
het lyceum te -Qenève, daarna de Fransche
krijgsschool te St. Oyr en tot 1867 de school
van den general-en staf te Parijs. In 1870
trad hij als vrijwilliger in Franschen krijgs
dienst en verwierf het ridderkruis van het
legioen van eer. In 1876 nam hij aan een op
stand in Bosnië deel. In 1883 huw-de hij met
prinses Zorka van Montenegro, uit welk hu
welijk een dochter en twee zoons geboren
werden. In Juni 1903 werd hij na den moord
op den Servischen koning Alexander en
koningin Draga op den Servischen troon ge
plaatst. Hij had met vele moeilijkheden te
kampen, onder meer wat betreft de buiten-
landsche betrekkingen, die door dien konings
moord afgebroken waren.
Van 1908 af heeft Servië onder het ko
ningschap van Peter zeer bewogen jaren
doorgemaakt en beeft telkens in het brand
punt van de Europeesche politiek gestaan,
totdat in 1914 uit een geschil Servië betref
fende, de wereldoorlog uitbrak. De rol van
koning Peter is daarin hoofdzakelijk die van
krijgsman geweest en hij heeft lief -en leed
van zijn leger meegemaakt, totdat hij physiek
geheel geknakt de regeermacht overdroeg
aan zijn tweeden zoon Alexander).
De Mirdieten.
Belgrado, 16 Augustus. Uit Skoetari wordt
gemeld, dat de Mirdieten in Westelijke
richting v-oortgerukt zijn tot Boeigeri en
dreigen de verbinding tusschen Skoetari en
Tirana af te snijden. Er zijn 3 bataljons ge
zonden om den opstand te onderdrukken.
ALBANIË.
Albanië en de Volkenbond.
De regeering van Albanië, welk land lid
is van den Volkenbond, heeft, op grond van
art. 2 der Volkenbondsovereenkomst, de in
terventie ingeroepen van den Volkenbonds
raad, om den vrede te waarborgen tusschen
Albanië aan den eenen kant en Serbo-kroa-
ten en Slovenen aan den anderen kant. Al
banië acht zich bedreigd. De president van
den Volkenbondsraad heeft beslist dat de
zaak op Sept. zal worden in behandeling
genomen door den Raad, die dan bijeenkomt.
BULGARIJE.
Bulgarije en Roemenië.
De Bulgaarsche gezant te Boekarest, die
door zijn regeering is teruggeroepen, heeft
Roemenië veriaten. Bij zijn vertrek was het
corps diplomatique slechts vertegenwoor
digd door den Duitschen en den Oostenrjjk-
schen zaakgelastigde.
VEREENIGDB STATEN.
Ambroso Small gevonden.
Een telegram aan de „Chicago Tribune"
uit Des Moines in Iowa meldt, idat Ambrose
Small, de schouwburg-eigenaar uit Toronto,
die twee jaar geleden onder geheimzinnige
omstandigheden verdwenen is met een -mil-
lioen dollars in zijn zak, daar Maandag is
teruggevonden door een detective-agent-
sohap. Hij is thans een gebroken en ver
minkt man; hij mist beide beenen tot aan de
knie, heeft een kogelwond in den schouder
en oen diep litteeken aan het hoofd-, vermoe
delijk tengevolge van een schedelbreuk.
Toen hij ontdekt werd-, verklaarde Small her
haaldelijk, dat hij John Daugherty, zijn se
cretaris, was, maar herkende later zichzelf
van een portret, waarop hij onmiddellijk
weer zijn geheugen verloor.
De detectives, die hem vonden, gelooven,
dat hij verminkt werd door de personen, die
hem beroofden van zijn millioen en dat hij
door eenjtooval zijn vreeselijke verwondin
gen overleefde.
Naar men zich herinnert, werd de secre
taris Daugherty, die kort na Ambrose Shell
zelf verdween, verleden jaar in Oregon ge
vonden en naar Toronto teruggebracht, waar
hij beschuldigd werd van verduistering van
het milllo-en.
Er was een belooning van 60.000 dollar»
uitgeloofd voor het vinden van Small en
deze wordt nu door het deteotive-agentsohap
opgeölsóht.
JAPAN.
Rassen-ethiek.
Eastern Service verneemt uit Tokio:
In de Taikwan schrijft Sakoejiro Koewa-
bara over permanenten vrede en rassen-
ethiek. Onder rassenethiek verstaat hij de
moreeie regelen, die voor het welzijn der ras
sen moeten worden gevolgd in hun onder
ling verkeer op dezelfde wijze als interna
tionale moreeie regelen noodzakelijk zijn
voor het vreedzaam verkeer tusschen de na
ties. Het idee -is niet nieuw, zegt Koewabara;
reeds Jezus waarschuwde tegen de slechte
behandeling van vreemde rassen. Confucius
leerde eveneens universeele -broederschap.
Maar heden is dit begrip vergeten of ver
donkeremaand. Ra-si nstinkten breken zich
overal in de wereld baan, gelijk kan worden
ontwaard'in den geest van uitsluiting, welke
zich meer en meer doet gelden in Australië,
Amerika en Canada. Eeni dergelijke geest
is altijd in de we-reld geweest, maar heden
toomt hij voort uit een combinatie van vrees
on vooroordeel van de zijde der blanken. De
Manken ontkennen dit natuurlijk en bewe
ren, dat hun antagonisme tegen de gekleur
de rassen alleen uit economische redenen
voortspruit. Maar 'het is een feit, dat die op
gegeven redenen zelf gebaseerd zijn op voor
oordeel en vrees, n.1. de vrees, dat de ge
kleurde rassen te machtig zouden worden en
de blanken over het hoofd groeien. De blan
ke rassen spreken over zelfbescherming en
dit maakt hen blind voor alle rede en recht
vaardigheid. Zij zouden liefst alle gekleurde
volken in een afgesloten gebied opsluiten
en zelf den scepter over de aarde zwaaien.
Er beerscht op het oogenbli-k een bittere
stemming tegen de Japanners in de geheele
West-ei sche wereld, vervolgt Koewabara.
Dit is, omdat de Japanners hebben1 getoond
•de blanke rassen te kunnen evenaren en
nieuwe hoop onder de gekleurde rassen heb
ben gewekt. Een Australisch schrijver zegt
naar waarheid, dat het blanke ras gesteld
zal kunnen worden voor de volgende drie
problemen: le. volkomen gelijkheid voor alle
gekleurde volken 'bij den Volkenbond; 2e.
de aftocht van alle blanken uit Azië en het
sluiten van Amerika en Australië vooij
Aziaten; 8e. -oorlog met Japan, CShina en mis
schien Rusland aan den eenen kant en alle
blanke volken aan den anderen. Dr. Koewa
bara meent, dat geen enkele oplossing blij
vend kan zijn, welke ln strijd is met recht
vaardigheid en menschelijkheid.
De blanken- spreken van goedkoope Ja-
pansche werkkrachten, -maar de waarheid is,
dat de Japanners bereid zijn zich aan te slui
ten bij de blanke arbeidsorganisatie» en hun
loontarieven. Doch de -Manken weigeren de
toelating der Japanners. De blanke rassen
'bezitten voorts uitgestrekte gebieden in
Amerika en Australië, welke vele millioenen
kunnen huisvesten maar zij zien ze liever
sluiten voor de Japanners en dezen d-oor
overbevolking en honger omkomen. M-oet dat
men-schelijtoheid heeten?
Dr. Koewabara spot met de vrees der
Australiërs om Japanners op Jap te zien. In
dien Australiërs zich in herinnering wilden
brengen, wat Japan voor hen tijdens den
oorlog -deed, zouden zij geen reden zien Ja
pan in het minst te vreezen. Indien zij hun
oogen openzetten, zullen zij integendeel ont
waren, dat hen niet van de zijde van Japan
eenig dreigt, maar vain die groote republiek,
welke een wereldbeheerschende vloot bouwt
om van den Stillen Ooeaan een vijver te ma
ken.
Dr. Koewabara levert dan uitvoerig cri-
tiek op het boek: „The Rising IMe of Oolour
against White World Sup-remacy" van Dr.
Lathrop Stoddard, een Harvardman, die
vreest, dat de blanken zullen worden weg
gejaagd door de Aziaten onder leiding der
Japanners. Koewabara wijst o.a. op <fe ge
schiedenis van den Tartaarsch-en inval in
Europa in de vijfde eeuw; de expeditie van
Attila liet -geen Aziatische sporen in Euro-pa
na, -omdat, zegt hij', de Aziaten niet als de
blanken gretig alles vastklemmen, wat zij
eenmaal in hun vingers hebben gekregen. De
blanken- nestelden zich aldus in Afrika,
Australië, Amerika, de Stille Oceaan-eilan
den, Indië en andere Zuidelijke strooken van
Azië en de noordelijke helft van hetzelfde
kontinent met het voornemen daar nimmer
meer vandaan te gaan. Zij zijn meesters in
de voortdurende uitbreiding van hun macht.
De gekleurde rassen zijn grooter in aantal
en gebied-, maar worden d-oor hen beheerscht
en de blanken meen-en, dat de wereld voor
hen is geschapen. Het was een onaangename
verrassing voor hen, toen Japan in den oor
log met Rusland hen uit dien droom hielp.
Het -gevolg echter is, dat velen thans een
kolossalen rassen-oorlog voorspellen, wel-ke
mogelijk zal eindigen in de totale vernieti
ging van het menschdom.
Een rassen-oorlog is geen nieuwe zaak. De
meeste oorlogen in de geschiedenis zijn van
oorsprong uit een rassenstrijd geweest. De
laatste oorlog vond- zijn eigenlijken oorsprong
in een twist tusschen de Duitsche en- Slavi
sche rassen. Weinig menschen hebben een
werkelijk idee van al het kwaad, dat de oor
log in de wereldgeschiedenis heeft aange
richt. Een vrouwelijk parlementslid van
Tsjecho-Slowakije heeft naar verluidt, aan
dat verheven -lichaam voorgesteld een wet te
maken, welke den man twee vrouwen toe
staat. Zulk een voorstel is p-og niet gedaan
in de parlementen van Engeland-, Frankrijk,
Duitechland-, Oostenrijk en- andere landen-;
maar de zedelijkheid -in die land-en moet haar
laagste peil hebben bereikt.®
Alle oorlogen zijn verwoestend, maar in
het bijzonder de rassen-oorlog. Niettemin be
reiden Amerikaansche chauvinisten een ras
senstrijd met Japan voor d-oor het bouwen
van een groote vloot en zij sporen de Austra
liërs, Canadeezen en Nieuw-Zeelanders aan
hun zijde te kiezen. Deze rasseruoorlog, zegt
Dr. Koewabara, zou, als -zij uitbrak, de Stille
Wateren- rood kleuren- en m-oet daarom tegen
iederen prijs worden vermeden. Een ge
schikt midel tegen die gevaarlijke neigin
gen acht hij een beweging voor rassen-
ethica. Hij doet een beroep op de wereld
conferentie der Zondagschool, het inter
nationale onderwijscongres, de wereldconfe
rentie voor wetenschappen enz., om zulk een
beweging te steunen-. Alle beschaafde landen-
-moeten er toe worden -gebracht een gelijk
soortig -leerboek voor rassen-ethiek in hun
scholen -te gebruiken. Alleen rassen-ethiek
kan den gro-oten wereldoorlog voorkomen, die
het menschdom bedreigt. Dr. Stod-da-rd
spreekt -over de gekleurde rassen, die op gaan
-rijzen -om wraak te nemen op de blanken;
Dr. Koewabara wijst er op, dat dit oen er
kenning inhoudt van een onbehoorlijke be
handeling van do gekleurde rasson door de
Manken. Als het geheele menschdom echter
degelijk onderwezen zou zijn in de rasson-
ethica, zou er geen rassen-oorlog meer ont
staan. Daarom is een -beweging in die rich
ting zoo dringend noodig.
Een stout stukje.
Twee politieagenten van New-York hebben
dezer dagen een krankzinnige gered-, d-ie,
met het voornemen om zelfmoord te plegen,
naar den top was geklommen van een der
groote torens van de hangende brug van
Williamsburg, die New-York met Long Is-
land verbindt over de East River. De torens
zijn 350 voet hoog.
KORTE BERICHTEN.
Er wordt gemeld, dat in Azerbeidsjan de
cholera en de hongersnood 'hevig woeden-
Het aantal dooden bedraagt van 600 tot 1000
per dag.
De „Vesuvius" is sedert een paar dagen in
lichte mate in .actie.
De hongersnood.
Hulp voor Rusland.
De nieuwe koers.
Terechtgesteld.
De ontruiming van Baranya.
De krankzinnige, een jonge Hongaar, was
naa-r den toren geklommen -langs de ijzeren
ladder, gebezigd voor inspectie-doeleinden
men zag hem -op het platje boven op den
toren woest met zijn armen zwaaien. Twee
verkeersagenten klommen hem onmiddellijk
achterna en vingen een gevaarlijke worste
ling met hem aan. Tenslotte sloeg een hun
ner hem bewusteloos met zijn stok. Toen
kwam het moeilijkste, hem naar beneden te
tran-sporteeren. Het laatste deel van den toren
is voorzien- van twee -ladders, enkele voeten
van elkaar af, en terwijl de eene agent zijn
armen, de andere zijn -beenen vasthield,
slaagden zij erin, hem -behouden naar bene
den te brengen -onder het gejuich der me
nigte, het (geloei van de sirenen der schepen
in de haven en het getoeter van autohoorns.
