regende het, zoodat wij genoodzaakt waren
aan boord te blijven en wij deze gelegen
heid waar namen oom eens vroegtijdig naar
bed te gaan. Den volgenden morgen 6 uur
kwam het s.s. „Merope" In zicht. Onmiddel
lijk werden vlag en geus geheeohen en bi
het paasoeren werd front gemaakt naar bet
s.s, „Meropo", terwijl de officieren de mili
tairen groet brachten.
Om 8 uur 20 min. liet de Merope" het
anker vallen en vertrok onmiddellijk daarna
de groepsoomm. naar het as. Merope" oan
zijn opwachting te gaan maken bi* den adj.
van Hr. Ms. de Koningin, de kap.-luit ter
zee A. ten Broeke Hoekstra. Aan boord van
het aa „Merope*1 kreeg de oomm. orders on
middellijk stoomklaar te maken oom op to
stoomen naar Drontheim, ongeveer 140 mijl
verwijderd van Molde, om aldaar de secre
taris van het kabinet van Btr-Ma do Koningin
Baron Snoeckart van Shouburg te halen, als
mede de post voor het sa „Merope*1
Donderdag 18 Aug,, 'a imiddiags 2 uur,
moest de Z 9 te Merok (een plaatsje in de
Geiranger fjord) aanwezig zijn. Om 0 uur
80 Tnin v.m. van den 16en, Aug. vertrok de
„Z 6" met een 14-miijls vaart van Molde naar
Drontheim. Te 8 uur nsn. kwam men1 voor
de haven aan en te 8 uur 19 min. was in de
haven gemeerd. Den volgenden dag werd er
weder kolen en drinkwater ingenomen' en
maakte de état-major een autotochtje rond
Drontheim, waarbij de havenmeester geheel
belangloos als gids diende. Om 8 uur 80 min-
rum. kwam Baron Snoeckart van Shouburg
aan boord en kort daarop vertrok de „Z 6"
uit de haven op weg naar Merok.
Den volgenden dag *s middags 12 uur
kwam de „Z 6" dn de Geiranger fjord te
Merok aan en| daar er nog niets van het ba
„Merope*1 te zien was, besloot de oomm. de
équipage te laten' passagieren. Ook door de
état-major werd gebruik gemaakt van de
gelegenheid om een1 tochtje te maken in de
nabijheid, waarbij eenige aardige water
vallen bezocht werden. Is Middags 4 uur
kwam het ba „Merope" in zicht en lief ten
4 uur 10 min. voor Molde het anker vallen.
Onmiddellijk begaf de groepsoomm, zich
weer aan boord' van het s-a. „Merope", om
nadere orders te ontvangen, zoo ook de se
cretaris van het kabinet om Hr. Mis. de mail
te kunnen' overhandigen. Even daarna kwam
de stoomsloep van het éls. „Me^pe" langs
zijde, waarin H.KJEL de Prinses was gezeten.
Onmiddellijk werd front gemaakt en het mi
litair saluut gebracht Om pijn. half zes
werd de état-major van de „Z 6'J door mid
del van de stoomsloep naar het sa „Merope"
gebracht, waar zij aan Hare Majesteit wer
den voorgesteld.
De état-major van de „Z 5" bestond uit:
luit. ter zee le klasse O. D. (0. de Ridder;
adelborst le klasse M.-R. J. Lagas; off.-
mach. 2e klasse W. F. Knoppers; oft-mach.
2e klasse M. Kraal; off.-mach. 8e kL G. de
Jongh.
Met iedereen onderhield Hare Majesteit
zich een oogenblik en het moet een prettig
oogenblik voor den connru geweest zijn, toen
Hare Majesteit hem de vraag stelde: „Dus
U brengt mij naar Holland terug." Na aan
Hare Majesteit voorgesteld te zijn, vertrok
de état-major weder naar de ,JZ P.
Onmiddellijk werd stoomklaar gemaakt
voor de reis van Molde naar Bergen; 6 uur
60 min, mm. werd Molde verlaten. Op de
E.W., ongeveer 10 uur, ontmoetten wij de
„Z 6", die op weg was van Bergen naar
Molde, om de post voor het ba „Merope"
te brengen.
Vrijdagmorgen! 10 Aug. kwamen wij weer
in de haven van Bergen aan, waarna de
oomm- de équipage het passagieren. Den
volgenden dag werden pLm. 60 ton kolen
en 11 ton water geladen en werd er na af
loop daarvan weder gepassagierd. Door tus-
schenkomst van deni groepsoomm. mocht de
équipage van beide booten geheel kosteloos
een voorstelling volgen in het daar vertoe
vende circus, waar dan ook flink gebruik
van werd gemaakt en er pLm. 60 leden der
bemanning, waaronder begrepen officieren
en onderofficieren, aanwezig waren. Voor
den aanvang van het programma werd het
„WIen Neerlands Bloed" door het orkest
gespeeld, waarbij met ontbloot hoofd ieder
opstond. Den volgenden dag, Zondag 21 Aug.
's avonds 7 uur, vertrokken beide booten
weder in groepsverband van Bergen naar
Lervik, alwaar zij het sa .Merope" zouden
ontmoeten, om de thuisreis te aanvaarden.
11 uur 'a avonds kwamen wij in de haven
van Lervik. Onmiddellijk werd de post voor
'het s.s. „Merope*1, welke aan boord van de
„Z 6" was, gebracht naar het sa .Merope",
hetwelk voor anker lag en) begaven beide
booten zich daarna weder buiten de haven
om daar op het éls. „Merope" to wiachton.
Middernacht lichtte het as. Merope" het
anker en vertrok uit Lorvlik, gevolgd door
do beide torpedobooten. Na Hugosund e«n
Kopervik gepaasoord to zijn waar do loods
van boord ging, stoomde het sa „Merope^
de Karmsund uit en zette weldra koers op
de NederlaDdsche kust. Hot weer was prach
tig, Oostelijke wind en heldere lucht Al
leen aan de Zuidkant van Noorwegen stond
nog al wat zee, waardoor belde torpedoboo
ten nogal slingerden!. Dinsdagavond half
acht werd het lichtschip Haaks gepasseerd
en werd koers gezet op IJmuiden. Te 11 uur
's avonds werden beide booten door den ad
judant van Hare Majesteit namen de Ko
ningin bedankt voor de begeleiding en
stoomden zij daarop met een1 18-mijls vaart
naar Nieuwediep terug. 23 Aug. te 1 uur
's nachts was men voor de haven eni te 2 uur
lagen de booten gemeerd en behoorde deze
Noorsche reis weer tot het verleden.
Oproer In West-Vlrgtalë.
New-York, 26 Augustus. In West-Virginla
zijn ernstige ongeregeldheden uitgebroken.
Het departement van oorlog heeft reeds stap
pen gedaan in antwoord op een berioht van
den gouverneur, dat een oproerige menigte
van verscheidene duizenden oprukt in de
richting van Charleston do Menge. De me
nigte houdt treinen en auto's aan en poogt
zich meester te maken van de hoofdstad. De
ongeregeldheden zijn een gevolg van geschil
len tusschon mijnwerkers en patroons.
BUITENLAND.
VEREENIGDE STATEN.
Londen, 25 Aug. Er heersoht aanmer
kelijke verontwaardiging over het optreden
van den Shipping Board, die 205 houten
schepen beschikbaar stelt itoit een prijs be
neden de kosten van den bouw van één schip.
Deze verklaart dat er slechts één bod is ge
daan. De kosten van onderhoud zouden
12.000 pd. st. per maand bedragen, en de
Board beschikt niet over voldoende middelen
daartoe. Hij stond op het punt de schepen
weor te geven of ze tot zinken te brengen ten
ei? 'e de kosten van het onderhoud te ver
mijden.
De film .Nederland" van de Vereeniging
.Nederland dn den Vreemde" zal binnenkort
haar intrede in Amerika doen. De heer Ed-
ward Bok heeft een exemplaar van die film
gekocht. Door zijn bemiddeling zal de film
in de Vereenigde Staten vertoond worden.
RUSLAND.
In Engelland is een Enlgelschman uit Rus
land (teruggekeerd, die daar de laatste vier
jaren als een soort „Roblnson Orusoe" had
geleefd. Door de revolutie van 1917 werd de
zaak, die hiji al jaren had gedreven, totaal
geruïneerd' en besloot hij het binnenland in
te trekken en daar het verloop van den storm
af te wachten. Hij vestigde zich in een kleine
stad aan de Welga, en toen de bolsjewistische
periode kwam, trok 'hij zich nog een veertig
mijl landwaarts in de bosschen terug in een
klein boerendorp, meenende, dat de nieuwe
revolutie wel gauw uit zou wezen.
Maar spoedig bemerkte hij, dat hij zich op
een verblijf van langen duur had' voör te be
reiden en dus ging hij leven als de boeren
in dat dorp, wier 'taal hij sprak, en wist zich
het eigendom te verzekeren van een kleine
hut, die gelukkig een Russische kachel be
vatte van groote afmeting.
Over zijn leven in dat dorp, eendgszins als
een „Roblnson Orusoe" it/usschen een aantal
„Vrijdagen", heeft hij nu aan de „Daily Te-
legraph" een en ander medegedeeld.
De boeren waren over het geheel erg vrien
delijk voor hem en de plaatselijke sovjet,
dien zij vormden, liet hem met rust. Hij hielp
den timmerman, den smid, enz. 'bij hun werk
en 'bakte in de groote kachel zijn eigen zwart
bood, terwijl hij in de wintermaanden kon
slapen op die kachel, die hij stookte met het
hout, dat ihij zelf in de bosschen moest kap
pen en huiswaarts dragen.
De boeren waren over den1 nieuwen toe
stand vrij onverschillig; zij spraken veel over
den goeden ouden tijd, doch schenen zich
tegen het bolsjewisme niet te kunnen ver
zetten. In de eerste twee jaren voelden zij
den nieuwen toestand niet erg. Zij kregen
veel geld voor hun producten en kwamen met
manden vol papieren roebels -thuis, doch be
merkten al spoedig, dat zij daar niets voor
k onden koop en. De toestand werd allengs
steeds ellendiger. Kunstlicht was er niet en
in de lange winterav-ondeh kon men slechts
om de 'kachels zitten, die men steeds bran
dende moest houden, omdat er geen lucifers
waren, eens in de drie maanden was er kans
een doosje machtig te worden.
Een groote marteling was het gebrek aan
zout. De menschen spraken over zout en
droomden van zout. (Zeep was er niet en als
men eens een stukje kreeg, was het meer
zand dan zeep. Nieuwe Moeren waren zeld
zaam en spoedig liep men rond in kwalijk-
riekende lompen. Spelden, naalden, garen,
glas en tal van andere artikelen waren- niet
te krijgen, evenmin spijkers, zoodat de boe
ren', gelijk hun voorvaderen, weder houten
spijkers gingen maken.
Ai en toe kwam er eens een bolsjewistische
propagandist, doch hij werkte niet veel- uit.
De priester, dien men eerst eenigen tijd ge
vangen had gezet, was weer vrijgelaten en
deed' zijn werk onder boeren weder als voor
heen. Men zond allerlei communistische
schoolboeken voor de kinderen, die echter
niets gaven, want de kinderen gingen niet
meer naar school. Zij benoemden mij tot on
derwijzer in En-gelsoh en Framsch, wat ook
niets beteekende, want leerlingen 'kreeg ik
niet. Het nieuws uit de buitenwereld was
schaars; af en toe kwam er eens een officieel
orgaan of communistische pamfletten, die
niemand' las.
Door een bloot toeval kwam ik in Mei van
dit jaar te weten, dat door een handelstrac-
taat met Engeland, alle Britten in vrijheid
zouden worden gesteld1. Toen vulde ik een
zak met zwart brood en liep veertig mijlen
naar een kleine stad-, waar ik mij bij de auto
riteiten meldde. Na ©enige dagen kon ik in
een aller-ellendigste spoorwagen met mijn
zak 'brood Moskou bereiken. In een gebouw,
waar honderden ellendige, vuile menschen
waren opgepropt, vond ik een oude kamer,
steeds mijn zak met 'hard, zwart brood' Ibij
mij- houdende en na lang getreuzel werd ik
eindelijk naar Peltrograd' gestuurd. De ellen
dige reis duurde zes dagen en na twaalf da
gen te Petrograd geweest to zijn, kreeg ik
tenslotte toestemming naar Engeland terug
to koeren.
Na vier jaren in de wildernis te hebbon ge
toefd, vond ik Moskou en Petrograd onher
kenbaar terug. De Straten waren er vuil en
verlaten; de hui-zen verwaarloosd of in elkan
der gestort, de menschen ellendig en angstig-
kijkend.
„Ik voel die vier jaren aan lichaam en
geest", zeide hij ten slotte.
DUITSOHLANT).
Tegen de belastingplannen.
Zoowel de meerderheddssociallsten als de
onafhank-elijken verzetten zich ten Éiterkste
tegen de belastingplannen der regeering,
waarin de indirecte belastingen, die voor
namelijk op de groote massa van, het volk
zullen drukken, bun een te groote plaats in
nemen. Beide partijen verlangen dat de z.g.
goudwaarden, met name het onroerende be
zit als grond en huizen, sterk aangesproken
worden.
Men weet dat de onafhankelijken het ka-
binet-Wirth reeds de scherpst mogelijke op
positie hebben aangezegd en nu begint zich
ook onder de meerderheidssocialisten een
dergelijke strooming te laten gelden, De dis-
tricts-partijdag in Brandenburg heeft kort
en goed de belastingontwerpen voor de meer
derheidssocialisten onaannemelijk verklaard
en daarna toegevoegd dat de partij nieuwe
verkiezingen voor den Rijksdag zal verlan
gen als de regeering bij haar plannen blijft.
Verscheidene Berlijnsche bladen wijzen op
het belang van deze resolutie, die het kabi-
net-WMh in een zeer moeilijke positie brengt
De burgerlijke meerderheid daarvan zal zich
of naar de socialistische minderheid moeten
sohlkken, of tot nieuwe verkiezingen over
gaan, welker uitslag ongetwijfeld in haar na
deel zou zijn.
Matthlas Erzberger, de oud-RIJks-Mlnlster
van financiën vermoord.
Een politieke misdaad?
Wat staat Dnltschland te wachten?
Offenburg (Baden), 26 Aug. De Rijks
dagafgevaardigde Erzberger Is vanmiddag
met 12 revolverschoten doorboord, nabi,
Griei-foach, waar hij met zijn familie vertoef
de, vermoord gevonden.
De eerst na zes uur verschenen Berlijn
sche avondbladen brachten het opzienbaren
de Wolffntelegram, afgedrukt met extra dikke
letters: „Erzberger vermoord".
Het „Berliner Tageblatt" had nog kans ge
zien een extra-blad te drukken, dat met auto's
in de stad rondgedeeld werd. Morgen zal heel
de wereldpers ditzelfde sensatiebericht ge
ven: „Erzberger vermoord".
Want Matthias Erzberger had zijn wereld
naam. Éi
Op de Kniebds bij het kleine badp-laaitsje
Griesbach heeft men zijn lijk gevonden.
Twaalf wonden van revolverkogels. En dit
maal het is de vierde aanslag op Erzber-
ger's leven is het maar al te goed raak
geweest»
Slaan we Erzberger's eigen „Eriebnisse
lm Weltlkrieg" op, dan vinden we aan die
aanslagen heel' aan het slot de volgende so
bere regels gewijd: „Een op mij gean-unte
aanslag van soldaten, der Rij'ksweer op den
avond vain dien dag (22 Juni 1919 te Weimar)
mislukte; weinige dagen later werd Is nachts
mijn werkkamer in het ministerie van finan
ciën .beschoten, en een kamer, waarvan men
vermoedde, dat het mijn slaapkamer was,'
Öioor een bom vernield. Bij den derden aan
slag in Moabit werd' ik zichtbaar door God's
hand beschermd, en slechts licht gewond.
Maar ook deze „dank" en al de haat mijner
tegenstanders kon mij die overtuiging niet
ontnemen, dat indertijd slechts de ondertee-
kening van den vrede de weg tot redding
van het Duitsche volk was."
Dat is alles wat Matthias Erzberger over
de drie verschillende aanslag-en op zijn leven
in dit boek geschreven heeft. Maar waarmee
eigenlijk ook alles is gezegd; Want in dezen
laatsten zin lag heel het gevaar, dat hem el-
ken nieuwen -dag dreigde: een deel van het
Duitsche volk beschouwde hem als den- hoofd
schuldige aan den ondergang, zag in die on-
derteekeriing van den vrede, waarvoor Erz
berger gepleit had, den grootsten smaad, die
het Duitsche vaderland aangedaan is, en had'
Slechts één wensch: dien man tot ellken prijs
onschadelijk gemaakt te zien.
Tusschen 10 en 11 uur vanmorgen ging
Erzberger met den centrumsafgevaardigde
Dtiez wandelen. Op den straatweg van Gries
bach naar Freudenstadt bemerkten zij, dat
zij door twee mannen weiden achtervolgd.
Zij wilden daarom naar Griesbach terug-
keeren.
Maar bij het passeeren der beide mannen
hield een van hen de beide afgevaardigden
staande en loste zonder een woord te zeggen
een schot op hen, dat dén afg. Diez aan den
schouder trof. Deze stortte ter aarde, Erz
berger spr ong over de heg langs den weg en
trachtte te ontkomen. Zonder zich verder
om Diez te bekommeren snelden de beide
onbekenden Erzberger na en losten tal van
schoten op hem. Reeds na enkele minuten
zonk hij ernstig getroffen ineen. Zijn achter
volgers ibleven echter op den zwaargewonden
man doorschieten tot hij, door 12 kogels
doorboord, -tenslotte den 'geest gaf.
Intusschen was Diez weer opgestaan, onder
de heg doorgekropen en naar Erzberger toe-
geloopen. Hij bereikte hem juist op 't oogen
alik toen hij den laatsten adem uitblies.
De beide moordenaars bleven op eenigen
afstand staan kijken, waarschijnlijk om zich
te overtuigen, of hun slachtoffer werkelijk
doodelijlk was getroffen. Met Diez bemoeiden
zij zich verdermiet. Toen zij zich hadden ver
gewist, dat Erzberger geen teeken van leven
meer gaf, kozen' zij het hazenpad.
Daar Diez begreep, dat achtervolging doeï-
oos was, begaf hij zich naar Griesbach om
ïulp te halen.
Het lijk van Erzberger bleef, met het oog
op gerechtelijke schouwing, den heelen mid
dag op de plaats des misdrijfs liggen. De
ïeele omtrek was door poltietroepen afgezet.
3r weid -onmiddellijk een begin gemaakt met
de achtervolging der daders, tot dusver ech
ter zonder succes. Een poging tot berooving
van het lijk van Erzberger heeft niet plaats
gehad.
Dat (hot ook ditmaal weer om oon politlelkon
moord gaat, ligt zóó voor do hand, dat zeker
niemand' daaraan ook maar één oogenblik
zou kunnen -twijfelen en de dader of daders
zullen dan natuurlijk in do eerste plaats ge
zocht worden onder die partijen, die Erziber-
jper steeds in pers en redevoeringen als don
grootsten vijand van Rijk en vol-k hebben
aangeduid, en die tegen hem gestookt hebben
op een wijze, die zéker alles overtreft wat aan
politieke schendliteratuur ooit „dagewesen"
s.
Dat men officieel dezen moord' in alle krin
gen ten scherpste zal afkeuren, is even zeker
als dat men rechts en ook in een deel van
Erzbergers eigen Centrumpartij een opluch
ting zal gevoelen, die men wei tusschen de
regels zal kunnen doorlezen, want de politicus
rzberger heeft tallooze vijanden. Zelfs, en
niet in de laatste plaats onder zijn mede
katholieken en daartegenover betrekke-
jjk weinig vrienden.
Wachten wij af welke politieke gevolgen
deze moord' zal hebben.
De spanning tusschen links-radicalen en
conservatieven neemt met den dag toe.
Uit München komen steeds meer onrust
barende berichten.
Onder die omstandigheden 'kan Erzbergers
plotseling gewelddadig einde er slechts toe
bijdragen de wederzijdsche hartstochten te
prikkelen. Wat het best blijkt uit de „Sozial.
Korresp." van gisteravond, die schrijft:
„Een nieuwe revolutie is In zicht. Men ver-
gisse zich niet! De maait is vol.
,Nu weet ieder Duitsch arbeider zeer dui
delijk, dat de 'beulsknechten van den wereld
oorlog stelselmatig de leiders van de linker
partijen vermoorden.
„De gevolgen van den moord op Erzberger
zullen voor Duitschland noodlottig zijn. De
arbeiders pakt een koude maar duurzame
haat tegen de ophitsers van rechts, die den
moord op hun geweten hebben.
„Nu Is de man dood, die de sterkste be
middelaar was tusschen burgerij en arbei
ders.
„Zou dT. Wlr-th in Errirerger's geest ver
der schrijden? Zoo ja, dan zullen de sluip
moordenaars tot verdere schanddaden over
gaan, zoo neen, dan staan Duitschland vree-
selijke dingen te waohten. De moord op Erz
berger is een signaal. Wij staan aan den
vooravond van een ernstige, bloedige „Aus-
eonandersetzung". (Hbl.).
IERLAND.
Het antwoord van Slnn Feta.
Een brief van Lloyd George.
Londen, 26 Augustus. Het antwoord van
Sinn-Fein op het aanbod van de Britsche re
geering is openbaar gemaakt.
In de nota aan Lloyd George verklaart de
Valera, dat de Dail Eixeann eenstemmig het
aanbod heeft verworpen. De vertegenwoor
digers van het Iersohe volk .kunnen zich
niet vereenigen met de eischen, die, naar hij
zegt, de Britsche regeering w-enscht op te
leggen.
In de eerste plaats verwerpt de Dail Eire-
an als „fundamenteel ongerechtvaardigd" het
principe, dat „de geografische nabuurschap
van Ierland een toestand van subordinatie
schept van Ierland's rechten aan de strate
gische belangen van Engeland, zooals dit ze
begrij.pt, en dat de langdurigheid en hard
nekkigheid van de pogingen, die in het ver
leden zijn aangewend om Ierland te dwingen,
toe te stemmen in een vreemde heerschap
pij, thans het berusten in die overheersching
noodzakelijk maakt."
„Als het recht op onafhankelijkheid van
een klein volk verbeurd is, als een krachtiger
buur zijn grondbezit begeert voor militaire
of andere voordeelen, die het schijnt te be
zitten, is er geen vrijheid meer bestaanhaar.
Nederland en Denemarken kunnen dienst
baar worden aan Duitschland, België aan
Duitschland of Frankrijk, Portugal aan
Spanje".
Ten tweede verklaarde de Dail Erreann,
dat het fundamenteel onjuist was „te spreken
van een afscheiding van Ierland van een deel
genoot, dat het niet aangenomen heeft, of
van een verbintenis, die het niet op zich
heeft genomen, na te komen".
Vervolgens verklaart de Valera: „Wij ver
langen ernaar, een eind te maken aan hei
conflict tusschen Engeland en Ierland" en hij
eindigt met de volgende zinnen^ die zwaar
van beteekenis zijn en een verlangen naar
verdere onderhandelingen uitspreken:
„Op den grondslag van een ruim toe
gepast principe van de regeering hij toestem
ming van de geregeerden kan de vrede wor
den verzekerd een vrede, die rechtvaardig
en eervol zal zijn voor allen en vruchtdra
gend wegens samenwerking, instemming en
duurzame vriendschap.
Ten einde over een diergelijken vrede te
onderhandelen is de Dail Eireann bereid om
zijn vertegenwoordigers aan te wijzen en, als
onze regeering het voorgestelde -principe aan
vaardt, hun volmacht te verieenen om met
u te vergaderen en te onderhandelen over
de toepassing in hij zonderheden.'
In den brief, waarmee hij de Valera beant
woordt, zegt Lloyd George, dat de Engelsohe
regeering ten diepste door de Valera's brief
is teleurgesteld.
De Valera, zegt hij, schrijft alsof er nim
mer een ontmoeting heeft plaats gehad, ter
wijl er, sinds zes weken geleden de gedach
tewisselingen zijn begonnen, drie maal een
onderhoud zonder eenige voor-af gestelde
voorwaarden heeft plaats gehad. De gedane
voorstellen zijn gegrond op een volledige in
stemmende overweging van de gezichtspun-
;en welke de Valera heeft te keninen gege
ven.
De regeering ging tot de uiterste grens van
ïaar bevoegdheid in haar verlangen om de
Britsche en Iersohe belangen met elkaar te
verzoenen. De voorstellen gaan veel ver
der dan alle voorgaande en zijn door de heele
wereld als vrijgevig erkend. Zelfs in kringen,
welke sympathie eetoond hebben voor de
uiterste eischen der Ieren, beschouwt men ze
als het uiterste wat het rijk redelijkerwijze
kan aanbieden en als het uiterste wat Ier
and redelijkerwijze kan eischen.
De Valera's brief toont hiervoor niet de
minste erkentelijkheid en Lloyd! George
vreest, dat verdere onderhandelingen volsla
gen nutteloos zullen zijn, zoolang er geen be
paalde vordering is gemaakt ten opzichte
van het aanvaarden van den 'grondslag.
Bij het beantwoorden van de bewering van
de Valera, dat de voorstellen Ierland tot
dienstbaarheid zouden doemen, merkt Lloyd
Georgo op, dat zij het in staat zouden stel
len, Iedere spier en zenuw van zijn lichaam
te regelen. Het zou, binnen1 de grenzen van
Ierland vrij zijn in ieder opzicht van natlon-
nale activiteit en uitdrukking en ontwikte-
kenning van dien eisoh onderzllda, of dat
wti als wij ons daartegen verzetten, het be
lang van geografisohen en historische over-
wegingen overdrijven om een recht tot over
heersching over het Iersohe ras te recht-
vaardlgon. Er is geen politiek principe, hoe
duidelijk het ook zij, dat kan worden toege
past zonder verband mot de beperkingen, op-
gelegd door natuurlijke en historische feiten.
Die beperkingen zijn even noodzakelijk als
het principe zelf is voor het opbouwen van
elk vrij volk. Het niet meer rekening houden
daarmee zou de ontbinding met zich bren
gen van alle democratische staten.
Het is op deze elementaire gronden, dat
wij de aandacht hebben gevestigd op het
belang van de nabuurschap van deze twee
eilanden, en van hun langdurige historische
gemeenschap, niettegenstaande het groote
verschil van karakter en ras. Wij gelooven
niet, dat een blijvende verzoening van Groot-
Brittannië en Ierland ooit kan worden be
reikt, zonder erkenning van hun natuurlijken
en liistorischen samenhang, die een volkomen
politieke en economische scheiding voor bei
den onuitvoerbaar maakt."
In het eind van zijn brief merkt Lloyd
George op, dat hij reeds had duidelijk ge-
maakt, dat de regeering geen regeling kon
besproken, die met zich zou brengen een
mogelijke weigering door Ierland om de uit-
noodiging te aanvaarden voor een vrij, ge
lijkwaardig en loaal deelgenootschap in het
Britsche gemeenebest onder één souverein
„Wij zijn niet geneigd om' een oplossing
to verhaasten, maar wij moeten er op wijzen,
dat een verlenging van den huidigen stand
van zaken gevaarlijk is. Hoewel wij mitsdien
alle mogelijk vrijheid van tijd willen geven
die de zaak van den vrede kan bevorderen!
zoo kunnen wij toóh niet doorgaan met het
wisselen van nota's. Het is absoluut nood
zakelijk, dat ér een definitieve en onmiddel
lijke voortgang wordt gemaakt naar een
grondslag, waarop verdere onderhandelin
gen toet succes kunnen worden ondernomen.
Uw brief schijnt ongelukkigerwijs een dier
gelijke voortgang niet) te toonenl
Ik heb in dezen en voorgaande brieven
overwegingen doen gelden, die de houding
van de regeering moeten duidelijk mnVen
bij' alle onderhandelingen, die zij begint.
Als gij geneigd eijt te onderzoeken, in
hoever deze overwegingen kunnen worden
verzoend met 't streven, dat gij' vertegenwoor
digd, zal het ons een genoegen zijn, U en
uw collega's te ontmoeten."^
Londen, 20 Augustus. In do slotzitting
van de Dail Eireaan vandaag te Dublin ia
de Valera herkozen tot president van de Ier
sohe republiek en) is het ministerie in zijn
geheel herbenoemd. Hei voorstel tot het aan
gaan van een leening van 20 millioen dollar
in Amerika en een half millioen pond ster
ling in Ierland ia aangenomen.
ZWITSERLAND.
Het 16de Internationale Congres tegen het
alcoholisme.
Men schrijft uit Lausanne (Ld. 23 Augus
tus aan de N. Roti Grt. om.:
Met een enormen optocht ia Zondagmid
dag het congres geopend. Het was een prach
tig gezicht de stoet met zijn kleurige vaan
dels en zijn pittoreske kleederdrachten uit
alle doelen van het land door de straten' van
Lausanne te zien trekken. Het wekte herin
neringen op aan den optocht 2 jaar geleden
onder leiding van dr. van der Ven in Am.
hem gehouden. Ook hier de forsche bóeren-
mannen en -vrouwen in rijke en vaak bonte
dracht. Voorop gingen de studenten van Ba
zel, Bern en' Zürich te paard en in groot
tenue, dan kwam het eere-oomité en vervol
gens de eigenlijke stoet, de leden van al de
Zwitsersche drankbestrijdersvereenigingen
met hun schitterende vaandels. Het eerste
vaandel was het eenige buiteniandsche en
wel dat van de Nederlandsdhe Vereeniging
tot Afschaffing van Alcoholhoudend e Dran
ken. Een tiental muziekkorpsen luisterde
den stoet op, die na een marsch van onge
veer anderhalf uur halt hield te Monthenon
en zich schaarde om het standbeeld van Wil
lem TelL Hier werden twee korte, maar
krachtige toespraken gehouden, een in het
Fransch door Junod, uiteenzettend de dub
bele beteekenis van de betooging, n.1. om de
buitenlanders welkom te heeten en do Zwit
sersche afschaffers op te wekken en aan te
moedigen in hun strijd, en een in het Duitsch
van Sehoenenberg.
De officieele opening van het congres had
den volgenden dag plaats in de prachtige,
Vroeg-Goüsohe kathedraal. Het groote kerk
gebouw stroomt onder klokgelui geheel en
al ïT0!! rï011 *P66^ hot orgel het Zwitsersche
volkslied, dat door allen staande wordt aan-
ling van do nationaliteit.
U meenen dat deze voorstellen volkomen
uw wensch vervullen, dat het prinoipe van
een bestuur bij toestemming van de bestuur
den het leidende prinoipe van de regeling zal
zijn. Dat prinoipe is het eerst ontwikkelt in
Engeland, en is de voornaamste drijfveer van
de vertegenwoordigende instellingen, die dat
land voor het eerst heeft ingesteld. Dit Is
door Engeland over de geheele wereld ver
spreid, en het is thans het leven zelf van het
Engelsohe gemeene best.
Wij konden het Iersche volk niet hebben
uitgenoodigd om zijn plaats in te nemen in
dit gemeenebest op eenig ander principe, en
wij zijn ervan overtuigd', dat wij daardoor
het oude misverstand uit den weg kunnen
ruimen eiv een duurzaam deelgenootschap
vormen, dat even eervol voor Ierland Is als
voor de andere volken die deel uitmaken' van
het gemoenbest.
Als gij cisch, dat Ierland zal worden be
handeld als een afzonderlijke souverelne
macht, die in geen verband staat tot de kroon,
en geen verplichtingen heeft tegenover de
zuster-naties van het gemeenebest., stelt fdj
eisohen op, die de beroemdste nationale He
den in de Iersche geschiedenis, van Grattan
tot PameU en Redmond, met klem hebben
ontkend."
Lloyd George haalt gedeelten aan van
uitingen van groegere Iersche leiders, om
den omvang van 'hun eischen aan ite toonen,
en vorklaar, dat de Engélscho regeering alles
heeft aangeboden, wat zij vroegen, en meer.
Dan vervolgde hij: „wij vinden tegenover
ons slechts den exorbitanten eisoh, dat wij
Ierland zullen erkennen als een vreemde mo
gendheid.
Het is spelen met woorden als men zegt,
dat het principe van regeering bij toestem
ming van de geregeerden dwingt tot de er
Hij bespreekt den oorlog toeft zijn nasleep
van ellende en1 demoralisatie, de ontwrich
ting op economisch en poUtiek terrein, de
veranderde sociale verhoudingen. In derge
lijke omstandigheden Is het voor alles noo-
dig dat de volken en regeeringen nuchter
zijn om de gevaren te zien' en de middelen
te beramen tot herstel. Immers het alcoho
lisme Is een van de eerste factoren van de
demoralisatie en de strijd er tegen vormt
oen van de voornaamste elementen ter ver-
hoogdng van het sociale, eoonomiache, lntel-
leotueele en moreele peil van de buiteniand
sche afgevaardigden toet zoo^n bizondore
sympathie. ïmimers het betreft hier den strijd
tegen een van de grootste geeselen van de
menschheid. Nia pen rede van dr. Horoourd,
den voorzitter van het oongresoomité, was
het woord aan de afgevaardigden van do 28
buiteniandsche regeeringeni
Prof. Slatemaker de Bruine voerde namens
de Nederlandscho regeering het woord.
's Middags opende dr. Scharffenberg de
rij van lezingen met een rede over het weten
schappelijk onderzoek op het gebied van den
alcohol. Hij wijst er op, dat er nog vele vra
gen onopgelost zijn. In verband hiertoede
bepleit hij de oprichting van een internatio
naal wetenschappelijk instituut.
De Dinsdagmorgen1 was gewijd aan de
Elaatselijko keuze. Ónze landgenoot Don was
ierbij de inleider. De overheid moet den par
ticulieren-strijd tegen het alcoholisme te hulp
komen, maar er dreigen 'gevaren als oppo
sitie tegen en ontduiking van de wettelijke
bepalingen. Naarmate deze maatregelen ech
ter steun vinden in de volksovertuiging, in
dezelfde mate worden de gevaren minder. En
het beste middel om die overtuiging te weten
Verkoop van schepen.
Een „Roblnson Crusoe" uit Rusland.
