isje van
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Vermei kpstbare Ignderklcedinc^! £zr\
voudid en $terkj endanwasschen met
Eerste Blad.
No. 5448
DONDERDAG 1 SEPTEMBER 1921
49e JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVERO. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Intero. Telefoon 50
Poat-Girorekenlog No. 16066.
BUITENLAND.
Vredesonderhandelingen.
Yap.
In de „Morningpost" wordt uiteengezet
op welke wijze het geschil inzake het vroe
ger aan Duitschiand toebehoorende eiland
Yap tusschen de Vereenigde Staten en Ja
pan is opgelost. Zooals men weet, had de
Vredesconferentie aan Japan het mandaat
over het eiland toegekend, Japan ontleende
daaraan het recht van de uitsluitende con
trole over den daarin liggenden belangrijken
internationalen telegraafkabel. Amerika
maakte daartegen bezwaar op grond van de
bewering, dat Wilson in de verleening van
het mandaat zou hebben toegestemd onder
voorwaarde dat Yap zou worden geïnter
nationaliseerd voor telegraafdoeleinden, zoo.
dat Japan geen voordeel boven de anderen
zou hebben. Japan ontkende, dat deze voor
waarde aan het mandaat was verbonden.
Hierna werden vele besprekingen gehouden,
en vele nota's gewisseld, zoowel tusschen
Amerika en Japan, als tusschen Amerika en
de Geallieerden, zonder dat partijen tot over
eenstemming geraakten.
Japan bleef bezwaar maken tegen inter
nationalisatie van het eilanu, maar gaf ten
slotte te kennen dat het bereid was aan de
Vereenigde Staten alle faciliteiten ten aan
zien van het telegraafverkeer en alle privile
giën op het eiland te verleenen; het de con
trole te geven zonder tusschenkomst van Ja
pan over het op Yap uitkomende eindpunt
van den kabel GuamYap, die een schakel
vormt in den Amerikaansohen kabel San
FranoisooShanghay, en het de vrijheid te
verleenen, alle gebouwen, die voor het be
heer van de telegraaf noodig zouden zijn, op
te richten en in stand te houden, Japan was
verder bereid, soortgelijke concessies te ver
leenen aan alle andere landen, die Yap voor
telegraafdoeleinden mochten wensohen te be
nutten. Het zou zelf echter het eiland behee-
ren volgens de Japansche wetten.
Naar de „Morningpost" nu uit Washing
ton verneemt, heeft Amerika de door Japan
voorgestelde oplossing ten slotte aanvaard.
Er zullen nog wel enkele formaliteiten
plaats moeten hebben, doch sleohts van on
dergeschikte beteekenis, zoodat binnenkort
een officieele verklaring van de oplossing
tegemoet kan worden gezien. Onder deze
omstandigheden is het zeer goed mogelijk,
dat, zooals hedenmorgen werd gemeld, het
Japansche gezantschap te Parijs nog geen
bevestiging heeft ontvangen van de bereikte
overeenstemming.
Vrede tusschen de Vereenigde Staten en
HongarQe.
Het vredesverdrag tussohen1 de Vereenigde
Staten en Hongarije is Maandag geteekend.
OPPER-SILEZIE.
De Volkenbondsraad en Opper-Sllezië.
De algemeen© opinie te Genève is, dat de
Raad van den Volkenbond in staat zal zijn,
in de eerste week van October zijn advies te
kunnen uitbrengen over de kwestie van O.-S.
Een zonderling geval.
Een secretaris van de Engelsohe oommis
sie te Oppeln is in den trein Berlijn—Bres-
lau overvallen. Op zijn aangifte zijn twee
Polen als de daders op het station alhier ge
arresteerd, van wie een, met name Wladis-
laus Tomasslwitsj, zich ontpopte als Poolsch
•luitenant en lid van de Poolsche veeverorde-
ringscommissie. Hij droeg bij zijn arrestatie
de Engelsohe officiersuniform. Bij zijn ver
hoor, dat plaats vond in bijzijn van twee le
den van de Engelsohe commissie te Breslau,
FEUILLETON.
Naar het Engelsch
van RUBY M. AYRES
door W. J. A. ROLDANUS JR.
Drie dagen van Don's verlof waren nu om
en ik kon het niet langer uithouden: ik had
evenveel schuld als hij, misschien zelfs nog
meer; ik zou mijn trotsoben nek huigen en
naast ons mijn exuses maken aan heiden
als het noodig wasl
Ik wachtte op een goede gelegenheid en
sloop weg, toen Castle niet luisterde; ik
vond de gedachte aan wat ik op het punt
stond te doen .afschuwelijk, maar leelijke
medicijnen zijn dikwijls heel goed voor
iemand; dus klemde ik mijn tanden op el
kaar en ging ik door den tuin naar toet touis
ernaast.
Twee slapelooze nactoten toadden mijn
langzaam terugkeerende kracht een heelen
knak gegeven en ik voelde mij erg duizelig,
toert ik mijn band naar de ibel ophief, die
door het huis hoorde klinken en vervolgens
wiachtte.
Ik vermoed, dat ik een moreele lafaard
ben, want toen ik daar stond, hoopte ik vu
rig, dat er niemand thuis zou zijn; als ik het
met mijn gevoel van waardigheid overeen
had kunnen brengen, zou ik mij omgekeerd
hebben en gevlucht zijn; maar juist toen! ik
■ulks overwoog, koorde ik het jankem ra»
verklaarde hij, op een vraag naar de her
komst van die uniform, dat hij deze uit Pa
rijs had.
DUITSCHLAND.
De moord op Erzberger.
De politie zet haar onderzoek naar den
moord op Erzberger met groóten ijver voort.
Ieder spoor, waarvan men aanneemt, dai
het ook slechts een zwakke mogelijkheid zal
bieden tot opheldering van den moord wordt
gevolgd. Zoo is het ook te verklaren, dat op
verschillende plaatsen jonge lieden zijn aan
gehouden ervan verdacht de moordenaars te
zijn. Dinsdagmorgen werden in Berlijn twee
vroegere cadetten gearresteerd, van wie de
een .in een Berlijnsche bioscoop tot een
'vriendin zou gezegd hebben, dat zijn vriend
een der schuldigen was.
De vriendin deed hiervan mededeeling
aan de politie waarop beiden gearresteerd
werden. Gebleken is, dat beiden omstreeks
den tijd van den moord uit Berlijn afwezig
zijn geweest. De beide personen hebben een
alibi aan gevoerd dat thans nagegaan wordt.
Hun uiterlijk komt in het algemeen met het
signalement der daders overeen.
Ook te Heidelberg zijn Dinsdagmorgen
twee personen gearresteerd. Een der gear
resteerden deed onmiddellijk na zijn arres
tatie een poging tot zelfmoord, die tijdig be
let werd. Ook hun signalement komt vrijwel
met het signalement overeen.
Bij beiden werd meer dan 100.000 mark
gevondeni.
Naar uit Oppenau gemeld wordt, volgt
ook de politie daar een spoor, dat succes be
looft. Een hotelier uit Oppenau heeft aan
de politie meegedeeld, dat voor eenige dagen
twee jonge lieden bij hem in het hotel ver
toefden, waarop het signalement van toe
passing is. De heide jonge mannen maakten
iederen dag uitstapjes eni hadden het hotel
Vrijdagmorgen, den dag na den moord,
verlaten. Toen na hun vertrek de moord en
het signalement bekend werden, viel de ver
denking dadelijk op hen.
De begrafenis van Erzberger.
Berlijn, 81 Augustus. In het kleine, mooie
stadje Bi.berach is Matthias Erzberger van
daag begraven. Twaalf jaar geleden, hadden
de katholieken uit dit stadje hem voor de eer
ste maal haar den rijksdag .gestuurd.
Het requiem zou om 10 uur worden gehou
den, maar de bijzondere trein van rijkskan
selier Wirth kwam met 10 minuten vertra
ging te Biberach aan, zoodat de plechtigheid
eerst later kon beginnen. Aan het station
werd de rijkskanselier ontvangen door het
lid van den rijksdag Bauser. De rijkskanse
lier ©n de andere autoriteiten, die met hem
uit Berlijn waren overgekomen, begaven
zich vervolgens naar de kerk. De rijksdag
was door voorzitter Loebe en door den be
stuurder van den rijksdag gebeimrat Jung-
heim vertegenwoordigd, de centrumsgroep
zelf had vier afgevaardigden gestuurd. Ook
de onafhankelijk socialisten waren vertegen
woordigd.
De regeering van Baden was vertegen
woordigd door Bolz, minister van justitie,
Graf, minister van 'binnen! andsche zaken, en
Liesohing, minister van financiën.
Om 1 uur werd de .stoet gevormd, die het
lijk naar het buiten de stad gelegen roomsoh-
katholieke kerkhof zou vergezellen. Nadat
de godsdienstige plechtigheden hier waren
verricht, nam rijkskanselier Wirth het
woord om .te wijizen op de verdienste van
Erzberger voor het rijk en voor de Duit-
sche eenheid. Hij roemde de ongekende ar
beidskracht van Erzberger en hoopte, dat
het nageslacht hem beter zou waardeeren
dan een deel der tegenwoordige generatie
dat d'oet. Na den rijkskanselier hebben nog
verschillende sprekers het woord gevoerd.
Er werden ook een paar koren gezongen en
vervolgens legden de verschillende delega
ties de kransen op'het graf neer.
den terrier en stappen in den gang en dan
deed Joy zelf open.
Zulk een mogelijkheid was mij nooit In de
gedachte gekomen en hij verjoeg de wei
nige zelfbeheersctoing, die ik nog bezait, toee-
lemiaal.
Ik kon geen woord bedenken om te zeg
gen. Ik stond gewoon sprakeloos.
Ik zag de hooghartige manier, waarop zij
haar hoofd in den nek wierp, zag den kou
den blik, die in haar oogen kwam en toen,
wel, toen gebeurde er iets, waarover Ik ine
mijn heele verdere leven geschaamd heb,
want de schemerige tuin en bet gezictot van
het meisje in de donkere gang dansten voor
miijn oogen en ik toeb geen duidelijke her
inneringen aan wat er verder gebeurde.
HOOFDSTUK IV.
„Het was de zon! Het is apo vreeselijk
warm geweest vandaag! Ais u een oogenblik
stil wilt zitten. O, lieve hemel, als vader
maar wat whisky overgelaten had!"
De laatste woorden deden me ondanks mij
zelf lachen. Ik vond het zoo vreeselijk grap
pig, dat iemand, die Mr. Augustus Lambert
kende zooals zijn dochter hem toch kennen
moest, verwacht, dat hij een drupje overla
ten zou van iets, dat sterker was dan water.
Ik trachtte me te vermannen; het kostte
tmje echter heel wat inspanning.
Ik zat in een grooten stoel in den gang
en Joy stond naast mij met een flechtje vlie
genden geest in haar hand en een bezorgden
blik in haar oogent
Zij gaf een zucht van verlichting, toen ik
opstond. „Ik dacht, dat u ging sterven,"
zeide zij.
„Misschien hoopt» n dat wel, eeida ik
droogjes.
m *3 -o a m kw
F
'De Lever *sZeepnnjVlaöfdin^en.i
De toon van de pers.
De organen van links en rechts worden
steeds scherper in hun uitdrukkingen.
Naar aanleiding van het gebeurde te Pots
dam eischt de „Freiheit" in een hoofdartikel
onder het opschrift: „De aanval der arbei
dende klassen" de onmiddellijke opheffing
der verordening op het schieten van minis
ter Heine. Volgens toet blad zou het gisteren
niet tot zulke betreurenswaardige voorval
len zijn .gekomen, wanneer er een verbod om
te schieten had bestaan.
Verder zegt toet artikel, dat toet geduld der
arbeiders ten einde is, dat de provocaties
niet meer geaccepteerd worden en dat de
gansotoe arbeidersklasse aaneengesloten te
gen de reactie den strijd zal aanbinden.
De „Rote Fatone" publiceert een manifest
van toet bestuur der eomm. partij; dat de
heele eerste pagina inneemt. Daarin worden
de Duitsche arbeiders naar aanleiding van
den moord op Erzberger en toet gebeurde te
Potsdam uitgenoodigd zich aaneen te slui
ten om toet dreigende regime van knevelarij
gezamenlijk te bestrijden.
In toet manifest worden vier eischen ge
steld, voor welker vervulling de arbeiders
moeten strijden, n.1.:
lo. Volkomen ontwapening der reactionai
re organen (Orgesch, Stahlhelm, Eimwobner-
wetoren, enz.)
2o. De verwijdering van alle openlijke en
verkapte monarchisten uit de rijksweer, de
regeeringsliohamen en de justitie.
3o. Verkiezing der suprieuren van Rijks-
weer en veiligheidspolitie door de manschap
pen zelf. Verkiezing der rechters door de
arbeidende bevolking.
4o. Opheffing van den uitzonderingstoe
stand in Beieren, Oost-Pruisen en Saksen.
De conservatieve „D. Tagesztg." dreigt on
der het opschrift: „Op weg naar de heer
schappij van het gepeupel" met een staking
in de levering der landbouwproducten.
Mijne hoeren van de soc.-democratie, al
dus het blad, bedenkt eens wat er gebeurt,
wanneer de kringen, tegen welke gij den
parlementairen kruistocht predikt, op hun
beurt 'hun aanhangers te wapen roepen. Ge
kunt niet naar het platteland. Wilt ge, dat
de boer in het belang van zijn eigen be
staan ten slotte moet zeggen: Gij Berlijn en
Halle, Maagdenburg en Ërfurt, ge kunt toe
zien. Wilt ge dat, mijne heeren? Weet ge
wat dat beteekent?
„Dat hoopte ik niet," zeide zij met een niet
heel vaste stem. „Al haat ik u, daarom ben
ik nog niet zoo onmienschelijk om u dood
te wenschen."
„Dank u", zeide ik vrij grimmig en stond op
Het moet de hitte geweest zijn," zeide ik
hortend, „en toet gevolg van toet vervloekte
ziek zijn. Het spijt mij, dat lk u ongerust
gemaakt heb. En nu zal ik maar gaan."
Zij mompelde iets ongearticuleerds.
„Waarom ben/t gekomen, als u weer zoo
gauw weggaat?" vroeg zij verbitterd. Nu zij
zekerheid had, dat er geen ©ogenblikkelijk
gevaar meer dreigde, begon zij weer op haar
oude, kortaffe, manier te praten.
Ik voelde, dat ik een kleur kreeg, toch
scheen het niet mogelijk een nadere verkla
ring te geven.
„U moet toch voor iets gekomen zijn,"
zeide zij.
Ik kon heel goed zien, dat zij wist, waar
voor ik gekomen was; daarom leek het mij
het beste alles op te biechten.
„Ik kwam om Don te spreken," zeide ik.
„Om hem te zeggen geen dwaas te zijn en
mijn exuses te maken als het noodig is.
„O," zeide zij, „bent u tegen hem, ook al
zoo onhebbelijk geweest?"
Onze blikken ontmoetten elkaar.
„U bedoelt natuurlijk, dat ik u beleedigd
héb" zeide ik met inspanning van al imijn
krachten. „Ik bied u miijtn exuus aain ik
verzeker u, dat het mij erg spijt. Ik tooop,
dat u het mij vergeven zult."
Het was de moeilijkste verontschuldiging,
die ik ooit in mijn leven gemaakt toeb. Want
ik koesterde antipathie tegen het meisje.
Zij haalde de schouders op.
„O, wat dat betreft," zeide zij onverschil
lig, „dat kan mij zooveel niet schelen, maar
ais ik u was; zou ik lat hst vervolg eerst uf>
Rechtsche bladen verboden.
Dinsdagmorgen vond, naar het Hbl. ver
neemt, bij den rijkskanselier een bespreking
plaats, waaraan de Pruisische minister van
financiën Dominicus deelnam en waarbij
men zich bezighield' met de algemeene lijnen,
die op grond der gisteren gepubliceerde ver
ordening van den rijkspresident gevolgd
zullen worden. De rijksminister van binnen-
landsche zaken zal hedenavond een beschik
king uitvaardigen, waarbij op grond dezer
verordening acht rechtsstaande bladen,
waarvan de strekking onder de bepalingen
der verordening valt verboden worden; het
verbod geld voor veertien dageni en treedt
morgen in werking. Het is gericht tegen de
volgende bladen: De „Deutsche Zeitung",
het „Deutsche Tageblatt", het „Deutsche
Abendblatt,, het „Spandauer Tageblatt", de
„Völkischer Beobachter" (Miinchen), de
„Miesbacher Anzelger", de „Stlddeutsche
Zeitung" en het „Deutsche Woctoenblatt".
Rechts en links.
Zondag beproefden te Insterburg (Oost-
Pruisen), soc. arbeiders een stoet van deelne
mers aan een Tannenberg-herdenking te
verbreken, welk plan de Schutzpollzei wist
te verhinderen. Bij latere botsingen tusschen
de politie en de soc. demonstranten vielen
aan weerskanten gekwetsten. De syndicalis
ten. kondigden daarop de algemeene af.
Te Halle is het gisteren tot incidenten ge
komen. In een feestlokaal, waar een Krieger-
verein een feest vierde, kwam het tot woeste
vechtpartijen met de binnendringende ar
beiders; aan beide izijden vielen talrijke, ten
deele zwaar, gekwetsten. De zwart-wit-roode
vaandels in de zaal werden afgerukt.
Maandagavond zou in een door de Duitsch-
nationalen op touw gezette vergadering in
Dessau de Duitsch-nationale leider, graaf
Westarp, over den politieken toestand spre
ken. De Dessausohe arbeiders maakten ech
ter de vergadering onmogelijk. Reeds twee
uur voor het begin was de groote zaal geheel
met arbeiders gevuld. De sociaal-democraten
maakten van deze gelegenheid gebruik om
hunnerzijds in dezelfde zaal een groote mas
sa-demonstratie tegen den moord op Erz
berger te houden.
kijken wie u voor u hebt, voor u geld aan-
biedt"
Zij zeide het heel kalm, «naar er klonk iets
afschuwelijk scherps in haar stern.
„Ja," zeide ik, „dat zal lk doen."
Weer scheen zij mijn gedachten te lezen,
want zij zeide plotseling: „Don is uit, miaar
Ik verwacht hem gauw thuis."
Ik vond de manier, waarop zij sprak, af
schuwelijk. Het klonk alsof zij reeds ge
trouwd waren en alsof lk de eerste de beste
bezoeker was, die een praatje van een mi
nuut of vijf kwam maken.
Ik was jaloersch, hoor ik u zeggen. Ja, ik
geloof, dat ik het was.
„Ik wil de boodschap wel overbrengen,
als u dat wilt," zeide zij.
Ik antwoordde dadelijk niet. Ik zou heel
graag toet touis uitgegaan zijn enl haar ge
zegd hebben, dat er geen boodschap was en
dat, als ik er een had, ik 'best in staat zou
zijn die zelf tegen Don te zeggen, maar m'ju
ingeving had mij gebracht waar ik nu was,
en k had geen lust om een tweede, niet imeer
goed te maken stommiteit uit te halen.
U zoudt hem kunnen zeggen, dat ik, als
hij wil komen praten, in mijn studeerkamer
ben. Wij zuoden alles nog eens kunnen
overwegen en
„Neen," zeide zij, toen ik aarzelde en op
hield. „Neen, dat ban ik niet,"
Ik keek haar boos aan.
„Wat bedoelt u?" vroeg ik. „Als u met
voorbedachten rade geprobeerd hebt den
jongen tegen mij op te zetten Ik zweeg
verder. Het diende nergens voor mijn ge
duld nog eens te verliezen.
Zij nam mij enkele ©ogenblikken goed op
en zeide dan miet een grappjgen klank in
haar stèm:
„Weet u wel, dat ik vind, dat u voor een
De betoogingen voor de republiek. Geen
Incidenten.
Berlijn, 31 Aug. De heden gehouden betoo
gingen in den Lustgarden vódrr de repu
bliek en tegen de monarchie zijn zonder
eenig incident verloopen.
Het aantal betoogers overtrof dat van alle
vroegere demonstraties en bedroeg naar
schatting ten minste 150.000 personen. De
opmarsch der arbeiders en beambten ging
van de verschillende bedrijven uit. Op alle
straten, die naar den Lustgarten leidden,
vormden zich stoeten van indrukwekkende
'grootte. De opmarsch naar de gemeenschap
pelijke betooging was al om halfvier 'begon
nen. Van alle zijden der stad kwamen op
tochten met vaandels en opschriften aange-
marcheexd. Men zag ook opvallend veel
zwart-rood-gouden vlaggen.
De „Vonwërts" en de „Freiheit" hadden
reeds aangekondigd, dat ofschoon de partij-
vlag de roode blijft, onder de zwart-rood-
gouden vlag voor de veiligheid der repu
bliek zou worden gedemonstreerd.
Er hadden geen ongeregeldheden plaats,
evenmin was dit het geval in tal van andere
plaatsen waar betoogingen voor dia repu
bliek werden gehouden.
De oorlogsstiraldlgen.
Kapitein Starkey, de eenigste overleven
de van het stoomschip Torrington, dat 8
April 1919 tot zinken! werd gebracht door
de U-boot 55, in de buurt van de Scllly-eilan-
den, waarhij 84 menschen omkwamen, heeft
Dinsdag zijn getuigenis afgelegd yoor toet
politie-hof.
Dit stond in verband met het oorlogsmis
drijf van moord, waarvan Wilhelm Werner,
de kapitein van den U-boot, die niet door
de Duitsche overheid is gearresteerd, wordt
besohuidigd:
De vertegenwoordiger van de Engelsche
regeering zeide, dat het schip van Gibraltar
naar Barry Roads voer, en een kanon aan
boord had, zuiver voor defensieve doelein
den. De uitkijk zag reddingsbooten en( daar
om werd de koers van het schip een weinig
veranderd, opdat men hulp zou kunnen
brengen aan mogelijk overlevenden. Plotse
ling merkte de kapitein een torpedoboot op.
De torpedo trof het schip, dat gehavend
werd, maar niet zonk. Spoedig daarna kwam
de onderzeeër naar boven, eni opende onmid
dellijk het vuur op de Torrington, maar zon
der succes; er werd niemand gedood, en het
schip werd maar weinig meer gehavend.
Daarna gaf Starkey de bemanning last in
de reddingsbooten te gaan.
Starkey, en de bemanning van een dier
reddingsbooten, kregen last om op het dek
van den onderzeeër te komen. Starkey ging
naar beneden en' werd ondervraagd. Men be
schuldigde hem van een zeeroover te zijn.
De commandant van de U-boot merkte op,
dat de bemanning voor zich zelf moest zor
gen. Toen zij terugkwamen werd opgemerkt
dat zij de provisies bij zich hadden, die uit
de tweede reddingsboot waren genomen.
De onderzeeër dook twintig minuten lang
onder. De Engelsche matrozen op het dek
werden' er afgespoeld en verdronken. Er was
toen geen ander sdhip in zicht. De onder-
zeëer kruiste ongeveer een dag lang in de
huurt. Er werd vermoed, dat men de man
nen in de re<Mingbooten op de een of andere
manier uit dan weg had geruimd. De zee was
volkomen kalm, en de reddingsbooten waren
goed in orde.
Terwijl Starkey gevangen was op de U-
boot werden er nog twee schepen getorpe-
Ingezonden mededeeling.
Maagpijn,
vrouw een heel aardige man zou zijn?"
In miin heele leven ben ik nooit zoo uit
het veld geslagen; de verbazende imperti
nentie van dit alles maakte mij sprakeloos.
Ik voelde het bloed naar mijn gezicht stroo
men. Vergeefs trachtte lk een scherp ant
woord te bedenken, dat haar toonen zou wat
ik precies van haar dacht, maar iets in de
uitdrukking van haar oogen joeg iedere ge
dachte uit mijn hoofd, en plotseling keerde
ik mij om en liep de toenemende duisternis
in, niet wetend of ik op mijn hoofd of mijn
voeten liep.
„Weet u wel, dat ik vind, dat u voor een
vrouw een heel aardige man zou zijn?"
De woorden vervolgden mij in het huis
en in de stilte van de studeerkamer. Ik ge
loof niet, dat een andere vrouw in de wereld
het gewaagd zou hebben zoo iets tegen me
te zeggen. Hoe kon iemand met zoo'n meisje
omgaan? Op welk een manier was het mo
gelijk het haar precies te laten voelen wat
een man van haar en van haar onbeschaamd
heid dacht.
Ik draaide het licht op en liet de gordijnen
neer. Het was meer dan hopeloos te ver
wachten, dat Don komen zou. Zij zou in
geen geval mijn boodschap overbrengen, en
als zij hem verteld had (wat ongetwijfeld het
geval was), hoe ik haar had 'beleedigd, zou
hij het nooit vergeven of vergeten.
Castle klopte aan, om te zeggen, dat toet
tijd voor me was om naar bed te gaan en
voor het eerst in mijn leven snauwde ik
toaar af.
„Om 's hemelswil, laat mij toch met rust.
Ik ga niet naar bed. Iedereen zou denken;
dat ik een groot klein kind was
Wondt vervolgd.
COURANT
ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland f 2.—, Ned. 0. en W,
Indië p. zeepoet f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondageblad
reep. f 0.57', 10.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f l,25,f 1,25, f 1.60
Loese nummers der Courant 4 et., fr. p. p. 6 ct.
ADVERTENTIENs
20 ct. p. regel (galjard). Ingez. raeded. (koiombr. als redac. teket) 60 et,
Kleine adv. (gevr., te koop, te huur) v, 14 reg. 50 ct., elke regel meer
10 ot. bij vooruitb. (adres: Bur. v. d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv.
extra)Bew.-no. 4 ct. Alle prijzen tijd. verh. met 10% papierduurtetoesl.
8)
krampen, brekingen, slechte spijsvertering, ver
stopping enz. moeten spoedig zwichten voor
Foster's Maagpillon, het ideale, zacht werkende
laxeermiddel. Prijs f 0.65 per flaeon, alom
verkrijgbaar.
