NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
BERICHT.
VOLHAWPINO'g VOL MELKBROOP
No. 5455
ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1921
49e JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50
Poet-Girorekening Ne. 16066.
ADVERTENTIEN:
ZIJ, die zich vanaf heden voor
minstens 3 maanden op dit blad
abonneeren, ontvangen het tot
1 October GRATIS.
(Z o m e r t U d).
Maan Zon Hoogwater
Sept. op; ond.: op; ond.: v.m.:n.m.:
Zondag 18 a. 7.26 m. 7.47 6.39 7.7 9.5010.15
Maand. 19 7.51 8.52 6.417.5 10.2010.45
Dinsdag 20 8.19 9.59 6.43 7.3 10.5011.15
Woensd.21 8.52 11.6 6.45 7.0 11.3011.50
Dond.d. 22 9.30 12.13 6.46 6.57 12.— 12.25
Vrijdag 23 10.17 1.16 6.47 6.55 12.45 1.—
Zaterd. 24 11.12 2.14 6.49 6.53 1.5 1.30
Zaterdag 17 September
Zondag 18
Maandag 19
7.39 uur,
7.37
7.35
BUITENLAND.
ENGELAND.
De toestand ln Ierland.
De Valera's antwoord.
Londen 15 Sept. Naar verluidt verklaart
De Valera zich in zijn brief aan Lloyd
George bereid in bet plan tot bet houden
eener conferentie te treden doch slechts als
vertegenwoordiger van een souvereinen
staat.
Londen, 16 Sept. In zijn antwoord zegt De
Valera: In deze laatste nota achten wij het
onze plicht te herhalen, dat onze stelling
is en niet anders kan zijn, dan wij in onze
briefwisseling hebben uiteengezet. Het begin
sel van de regeering met toestemming der ge-
regeerden moet den grondslag vormien voor
elke overeenkomst, welke zal moeten lelden
tot blijvende bevrediging. Wij aarzelen niet
onze bereldwiligheld te verklaren tot het
houden van een samenspreklng om vast te
stellen hoe de verbinding van Ierland met
de gemeenschap van volken, welke bekend
staat als het Britsohe Rijk, kan worden! ln
overeenstemming gebracht met de Iersche
nationale wensohen.
Wij leggen de retgeerlng met toestemming
der regeerenden uit ln den zin, waarin de
eenvoudige lieden ter wereld zulks hebben
begrepen), toen gij den 6en Januari 1918
zelde: „De regeling van zaken ln Europa
moet gegrondvest zijn op die gronden van
redelijkheid en rechtvaardigheid, welke ze
kere belofte geven voor vastheid. Daarom
zyn wy van gevoelen dat een regeering met
toestemming der geregeerden den grondslag
moet zyn voor elke territoriale re gel in, g,
welke uit dezen oorlog voortvloeit." Deze
woorden geven het juiste antwoord op de
kritiek op onze stelling.
Geen conferentie-
(Londen, 15 Sept. In zyn antwoord aan De
Valera verklaart Lloyd George dat hij, we
genis het vasthouden aan de erkenning der
Iersche souvereinitelt, genoopt is de rege
lingen voor een de volgende week in Inver-
ness te houden Britsoh-Iersche oonferentie
te annuleeren. Hij moet het Kabinet over die
actie, welke noodzakelijk is geworden^ raad
plegen.
De werkeloosheid ln Engeland.
Het vraagstuk van de bestryding der werk
loosheid is in Engeland in een acuut stadium
getreden. Vijftien burgemeesters van Lon-
densche arbeiders-gemeenten laten niet af
van hun pogingen, om er Lloyd George over
aan te spreken. Engeland's nood is ten deele
een gevolg van de verbetering van den eigen
wisselkoers. Toen het pond na den wapen
stilstand nog laag stond, en allerwege groote
behoefte heerschte aan Engelsche fabrikaten,
regende het bestellingen en (beleefden indus
trie, handel en verkeer ©en korten tyd van
bloei. Maar -bet pond steeg en herstelde zich
en de Engelsche fabrikaten werden te duur
in vergelijking met die uit landen met gesta
dig afbrokkelen'den wisselkoers en dus goed
koop en arbeid. Nu is het al zoover, dat een
Engelsoh fabrikant dezer dagen aan een
journalist een scheertoestel liet zien', dat
Duitschland voor zes stuivers aan Engelsche
•winkeliers levert, maar dat voor dien prijs,
zoo verzekerde hij, in Engeland niet eens te
maken is, zelfs al had men den1 arbeid voor
niets. Tegen de Duitsche concurrentie valt
niet op te werken. Voor eeni ander deel' is
Engeland's nood natuurlijk te wyten aan het
afbrokkelen van den wisselkoers in' landen,
die vroeger zyn beste (klanten waren voor
specifiek Engelsche artikelen. Zy kunnen
niet koopen.
Nu het proces van afbrokkeling verder
dreigt te gaan, kan het verschiet moediyk
duurzaam verhelderen, ook al was er in den
laatsten tijd een vleug van verbetering ge
komen, niet het minst door het dalen van den
kolenprijs. De kolen, die het voedsel voor de
industrie zyn, zijn, zooals dezer daigen ge
meld is, te Sheffield gedaald tot een prijs, die
een vijfde van dien van verleden jaar be
draagt en beneden het peil van 1914 staat.
De lichte verbetering werkte terug op de
arbeidsmarkt. Van 2.170.000 werMoozen en
988.000 werklieden met verkorten werktyd-
op 1 Juli (toen was de Industrie echter ook
sterk onthand door ,de mijnwerkersstaking,
die pas op 28 Juni geregeld was), is men op
2 September gekomen op 1.527.000 werklov
zen en 400.000 werklieden met verkorten
werktyd. Het aantal Is 'kleiner, maar de nood
Is grooter. Want voor 290.000 werkloozen ls
de tyd van twee-en-twintig weken voorfby,
gedurende welken zij uit het fonds voor ver
zekering tegen werkloosheid volgens de wet
'ondersteuning trokken, zy krijgen pas, even
eens volgens de wet, den 2den November het
recht, om opnieuw te trekken en dan voor
16 weken. De plaatseiyke belastingbetalers in
gemeenten met een' groote werkliedenbevol-
king kunnen niet meer opbrengen voor on
dersteuning, voor hen is de belastinggrens
al lang bereikt en overschreden. Men wil dus
opnieuw de staatskas aanspreken, juist op
een oogenbllk dat de regeering alle krachten
voor bezuiniging Inspant. Er is een comité
uit het kabinet bezig met de bestudeering
van het vraagstuk en, naar verluidt, denkt
dit ernstig over twee voorstellen. Het eene
van Maonamara wil eenige mlllioenen pond
uit de schatkist nemen, om de plaatseiyke
besturen te helpen by het doen van ultkee-
ringen, zonder dat nieuwe gemeentebelastin
gen geheven worden. Het tweede voorstel,
waarvan Sir Alfred Mond, de minister van
volksgezondheid, de vader schynt te zyn,
strekt om de plaatseiyke autoriteiten' te
machtigen, leeningen aan te.gaan voor hulp-
versohaffing, waarvan de schatkist de rente
zou betalen.
Algemeene staking in Nederland onder de
Spoorwegmannen onvermijdelijk?
Na 1 October rijdt geen trein meer?
Het is te hopen dat het transportverkeer
om het kleine verschilpunt tusschen de direc
tie en arbeiders, niet lamgelegd zal worden.
De spoorwegmannen eischen, dat hun niet
alleen dienstkleeding, doch ook burgerklee-
ding verstrekt zal worden. Indien de directie
der Ned. Spoorwegen weigert 1 October de
dienstdoenden in haar bedrijf een jas en
burgeroostuum te verstrekken, zal, zyn wy
wel ingelicht, de staking onvermijdelijk zyn.'
In een schrijven aan de directie luidt het al
dus: „Ondergeteekenden, overwegende dat
de firma I. Grunwald, Kezerstr. 116 (boven-
wmkel) door de zeer en zeer lage valuta in
Duitschland een schitterende collectie stoffen
kocht, uitnemend geschikt voor ulsters, de
mi's; overwegende dat de prijzen, die de firma
Grunwald nu voor een ulster of winterjas
noteert, uiterst goedkoop zyn, en de prijzen
van 1914 niet te boven gaan, eischen wy dat
de directie der Ned. Spoorwegen onze Voor
waarden zal inwilligen en de firma I. Grun
wald de leverantie van deize kleedingstoffen
zal opdragen, dan 'zal de staking niet door
gaan.
Het is inderdaad waar, dat 'een onzer spot
goedkoop de allerbeiste stoffen in Duitsch
land inkocht, meldt ons de firma Grunwald
en dat wy niet alleen aan de spoorwegman
nen, doch ook aan arbeiders, onderwyzera,
officieren, onderofficieren enz., enz. spot-
'goedkoop magnifieke oostumes naar maat
kunnen leveren. Komt u eens dit saison op
onze bovenwinkel van de firma Grunwald,
Kelzerstr.116, kyken? Dit kost niets. Het is
spotgoedkoop. (Adv.)
Meer dan een) tydelijk lapmiddel is geen
van beide stelsels, want als de verminderde
welvaart zich hoe langer hoe meer gaat uit
drukken in de opbrengst van de belastingen,
zal de schatkist niet kunnen doorgaan. Het
afdoende middel zou zijn een verbetering van
den wisselkoers in de landen met gedepre-
cieerd ruilmiddel en het is teekenend, dat
dezer dagen in de pers al ernstig ter sprake
gebracht is, of men1 j dien wisselkoers des
noods niet fictief zou kunnen verhoogen.
Dan zou, zoo meent men, Engeland weer kun
nen concurreeren en het verarmde buiten
land weer kunnen koopen. De economisten,
moeten maar uitmaken, of zoo Iets uitvoer
baar is. Anders zal het kwaad moeten uit
zieken.
Een industrieele „sovjet".
Londen, 15 Sept. Ten 'gevolge van de sta
king van de transport-arbeiders der Dro-ghe-
da-yzergletery als protest tegen de loonsver
mindering, welke reeds drie weken duurt,
hebben de stakers gisteren met geweld de
gebouwen bezet, om het bedryf op eigen
houtje te voeren. Zy kondigen aan dat „de
nieuwe Sovjet" heden de fabriek onder zyn
bewaking zal stellen.
RUSLAND.
Door hongeriydend Rusland.
De /bevoegde opmerker", die in de „Times"
zyn indrukken weergeeft van een tocht door
Rusland, waaraan wij reeds een en ander ont
leenden, Bchryft thans een tweede artikel,
wanrln hy gesprekken weergeeft, die hy
heeft gevoerd op de kade te Samara of aan
boord van een passagiersschip, waarmee hy
een tocht op den Wolga heeft gemaakt.
De schrijver heeft op een vraag aan een
boer op de kade te Samara, of het waar was
dat de dorpen leegloopen en de boeren naar
de steden en rivieren de wyk nemen, ln de
hoop voedsel te vinden, ten antwoord gekre
gen, dat dit meer het geval was ln de lente
en het begin van den zomer, toen de hongers
nood voor den eersten keer acuut werd. Toen
trokken duizenden weg; doch velen waren
gebleven in weerwil van de tropische weers
gesteldheid, die ruïne voor den oogst betee-
kende, omdat zy nog altijd de hoop koes
terden, dat een of andere verandering ten
goede zou intreden. Thans hadden zy een
schralen oogst van hun vernielde velden in
gehaald dikwyls een tiende van het koren
dat zy hadden uitgezaaid en dit had, voor
het oogenblik, de vlucht tegengehouden,
Doch in het dorp van dengeen, met wien de
schryver het gesprek voerde, werden alle
huizen gesloten, daar de families er een voor
een wegtrokken. Hij zelf had zyn huis ver
kocht voor voedsel in het begin van den zo
mer. „Ik heb myn huis opgegeten", zoo druk
te hy zich uit.
De schryver vroeg of de boeren thans hun
huizen en paarden verkochten aan de rijken
in de dorpen, aan de woekeraars. „Wie koopt
er thans?" kreeg hy ten antwoord. De woe
keraars zyn thans zeiven bedelaars. Wie ver
koopt er een huis wanneer er geen voedsel
te krijgen is? En wie wil er een paard heb
ben om het te eten te geven?"
Elders vernam de schryver, dat als de uitge
wekenen uit de dorpen hun laatste paard
verkocht hebben, zy door vee-speculanten
dan vaak uitgenoodigd worden ook hun scha
mele kleedingstukken, die zy nog bezitten,
te verkoopen. Niet alleen op de boeren, doch
ook op de stadsbevolking wordt drang uit
geoefend om haar kleeren te verkoopen. De
ze kleeren worden door de speculanten dan
naar het Oosten van Rusland getranspor
teerd, waar graan in groote voorraden aan
wezig is, doch fabrieksgoederen uitermate
sohaarsch zyn. Daar ruilen zy de kleeding
stukken in tegen koren, dat zy naar de hon
gerlijdende districten vervoeren. Op deze
wyze doen zy het mes aan twee kantent sny-
d'en. Aldus^vernam de schr., werd Siberië het
vorige jaar gekleed ten koste van de honge
rende gebieden van den Wolga, terwyi dit
jaar het de beurt van Tasjkent is om te pro-
fiteeren.
De speculanten koopen ook diamanten op,
en de voorraden en aandeelen, welke hun
oorspronkeiyke eigenaars nog vasthouden in
de hoop dat zy nog eens van waarde zullen
worden, en karpetten, bontwerken, In het
kort alle artikelen, die éen1 intrinsieke waar
de bezitten.
Ter illustratie van het verhaal aan den
man van de „Times" over het verlaten van
de dorpen door haar bewoners moge hier
onder een beschrijving volgen van een cor
respondent van dé „Manchester Guardian"
van den toestand in den omtrek van het half-
verlaten dorp Semeniko, een verzameling van
200 houten hulzen op een twintig mijl af-
stands van Samara:
„De afwykende families zitten in hun kar
ren boven op hun beddegoed. De paarden
zijn alle versohrikkeiyk vermagerd en dik
wyls zoo zwak, dat zij sterven nog voordat
zy ver geloopen hebben. Ik ben op verschei
dene1 geraamten van paarden op myn weg
hier gestuit. Eén familie een oude man,
zyn vrouw en zes kinderen stonden er hul
peloos en apathisch rondom het paard, dat
een paar minuten tevoren dood was ineen
gezakt. Als een paard sterft, wordt het open
gesneden en het vleesoh opgegeten of ver
kocht. De familie zet de reis te voet voort,
met achterlating van den wagen en het groot
ste deel der hulshoudeiyke goederen.
„Byna de helft der hulzen in Semeniko is
verlaten. Ik heb een familie van aoht per
sonen bezocht 41e mij lieten zien al wat zy
nog te eten had, een paar verschrompelde to
maten en wat brood, dat van gras, meloen-
schil en zonnebloemzaden was gemaakt en
walgelijk is. Voor leder die niet van honger
sterft, zy had al haar vee geslacht, behalve
één mager paard. Zy had juist haar wagen
met wat beddegoed en meubels geladen, die
zy in Samara ging te géide maken. Zy zou
dan in staat zyn om voldoende voedsel te koo
pen om zich nog voor een week of veertien
dagen in 'het leven te houden."
Dit is volgens den correspondent de ge
schiedenis van tallooze families in het ge-
heele hongersnoodiydend gebied, waar dé le
vensmiddelen uitgeput raken en de mensohen
hun huizen verlaten in de hoop elders voed
sel te vinden. Zij trekken in het algemeen
naar de groote stad, wanneer er één in de
buurt is, doch weten dikwyls niet waarheen
zich te wenden en loopen dan maar raak tot
zy er by neervallen van uitputting en ster
ven. Velen dergenen, die geen paard en wa-
fen bezitten, wachten den dood gelaten in
un huizen af. /Wanneer er niet zeer spoe
dig hulp opdaagt, zal er te Semeniko geen
levende ziel overbiyven."
„D© dorpelingen", gaat de schrijver voort,
„hebben alle hoop laten varen. Het vooruit
zicht van „Amerikaansche hulp" maakt geen
indruk op hen. De hongersnood duurt daar
voor al te lang, daarvoor zyn reeds te veel
onvervulde beloften gedaan."
VEREENIGDE STATEN.
Met muziek verwelkomd.
Het gebeurt zeker niet dikwijls, dus schrijft
de correspondent der Daily Ghronioie" te
New-York, dat de directeur van een bank,
die met een tekort van 160.000 gesprongen
is, eerst vlucht en dan teruggekomen, door
het publiek ingehaald wordt met gejuich en
muziek.
Toch is dat dezer dagen gebeurd met den
directeur eener 'bank te Blair in den staat
Nebraiska.
Toen hy daar terugkeerde stonden er hon
derd mensohen gereed borg voor hem te
bhjven, opdat hy ongehinderd naar zyn ge
zin zou kunnen terugkeeren.
De oorzaak van die ontvangst was, dat
Ingezonden mededeellng.
MOEDER! DENK EB OM.
Vrouwen dienen meer rust te nemen. Als
volwassenen deden wat zy onderwyzen
vroeg naar bed gaan zouden veel minder
mensohen ïyden aan nierkwalen. Het is niet
verstandig om na de inspanning overdag
's avonds laat nog te strijken, verstellen,
stoppen enz. Denk er om, moeder!
Laat naar bed gaan, zorgen, overwerking,
en ongeregelde maaltijden overladen het
bloed met urinezuur, en het fiitreeren van
zulk vergiftigd bloed verzwakt de nieren. De
pyn ln den rug, in de lendenen en zijden,
ls een waarschuwing van nierzwakte, die als
niets gedaan wordt, kan lelden tot nieront
steking, blaaskwalen, nierwaterauoht, nier-
gruis en -steen.
Besluit zulke gevaren te vermyden. Ver
minder de inspanning der nieren. Vermijd
laat naar bed gaan en onverstandige ge
woonten. Geniet meer frlssche lucht, wandel
meer buiten, en zorg voor meer gezond-ge-
vende slaap.
Laat Foeter1® Rugpyn Nieren Pillen u
bystaan in uw poging om gezond te worden.
Dit geneesmiddel voor de nieren bereikt zul
ke uitstekende resultaten, doordat het uitslui
tend op de nieren en blaas werict, dooh niet
op de ingewanden. Vroege behandeling ia
het beet. Bytijds genomen, kunnen Foster's
Rugpyn Nieren Pillen de ontwikkeling van
nier- en blaaskwalen voorkomen. Duizenden
dankbare vrouwen danken haar geluk en
gezondheid aan dit speciale niergeneesmiddel
De bandteekenng van James Poster komt
voor op elke echte doos. Te Helder verkrijg
baar by A. ten Klooster, Keiserstr. 98 k
f L75 per doos.
FEUILLETON.
Naar het Engelsch
van RUBY M. AYRES
door W. J. A. ROLDANUS JR.
lfl)
„Terwille van hem. Ja natuuriyk, terwille
van hem!" viel zy my ln de rede. „Ik tel
natuuriyk niet mede. Wat ik denk of voel
komt er niet op aan. Ik ben maar een pion
in het spel, die je ongelukkig genoeg niet
kimt missen. Niemand geeft er wat om of
ik gelukkig ben of niet ik ben alleen maar
een meisje, dat met geld afgekocht kan
worderi."
,Daar heb ik myn exuees voor gemaakt,"
viel, ik haar in de rede. „Het was een onver-;
geeflijke onbillijkheid van me, maar ik dacht,
dat u zoo edelmoedig geweest was het te
vergeten."
„Ja natuurlijk, zeide zy spottend. „U vindt,
dat ik -heel dankbaar moet zijn, dat u uw ver
ontschuldigingen gemaakt hebt; dat ik op
myn knieën had moeten vallen om u te be
danken, dat u het goedvindt, dat ik tegen
uw Don sprak; u vindt misschien wel, dat
u heel nobel geweest bent." zy lachte boos-
„Maar ik vergeet zoo gemakkelyk niet,"
ging zij op harden toon voort. „Ik 'heb niet
vergeten evenmin als u. Soms wordt ik 's
nachts wakker en denk ik er aan en dan maak
ik me zoo woedend zóó woedend, dat ik
u graag sou vermoerden. Soms, wanneer Don
u hemelhoog prijst en vertelt wat een bo
venste beste man u bent en hoe goed u altyd
voor hem geweest bent, moet ik wegloopen,
om hem niet over te vertellen wat u tegen
mij gezegd hebt en hoe ik door u beleedlgd
ben.
„U moogt het hem gerust vertellen, als u
het wilt," zelde ik, ofschoon ik er niet aam
denken kon wat Don dan zeggen zou. „Laat
geen misplaatste consideratie voor my u be
letten het hem te vertellen."
Ik wou dat ik haar nooit toegestaan had
met niy| mee te gaan wandelen. Het zou
altijd hetzelfde biyven, als wy samen waren.
Ik wist dat onze wederkeerige antipathie
nooit bedwongen zou kunnen worden. Ik
keek haar boos aan.
Zii had haar hoed afgezet en het frissdhe
windje, dat over het open veld blies, had
het haar uit haar gezicht gewaaid. Blykbaar
had het ook de boosheid uit haar oogen ge
waaid, want toen zy ze weer naar my op
sloeg, keken1 ze weer droevig.
„Zoo dom zal ik niet zym," zeide zy met
een terugkeer van haar ontwapenende open
hartigheid. „U weet heel goed, dat ik dat
niet doen zal. Alleen maar wanneer ik aan
al die dingen ga denken.En zy zuchtte
diep.
[Wat kan een man met haar 'beginnen?
Heeft er ooit zoo'n grillig vruwspersoon be
staan? Geen wonder, dat ik met myn kleine
ervaring niet begreep, maar het begon toch
langzamerhand tot mij door te dringen, dat
zy iets tantaliseerend bekoorlyks moest leb
ben voor een man, die haar liefhad, en ik
weet zeker, dat ik wat vaderlyks voor haar
voelde, toen ik zeide:
„Het is jammer, dat we naast elkaar wo
nen, Als we ieder in een andere etad woon
den, zouden we veel beter kunnen opschie
ten met elkaar."
Zy hukte zich en plukte een lange gras-
pluim, die zy tusschen het lint van haar hoed
stak. „Ik heb nooit gezegd, dat ik u niet
mocht," zeide zy onverschillig.
Ik haalde myn schouders op.
„Ik spreek u niet graag tegen," antwoord
de ik. „Maar ik weet zeker, dat u me toch
wel eens gerekend hebt tot de dingen en
personen, waar u 'het land aan badt."
„O toen!" zeide zy zachtjes. „Maar toen
verdiende u het ook."
„Ik zal probeeren het niet meer te ver
dienen."
„Ter wille van Don," voegde zy er spottend
aan toe.
„Ja," stemde ik toe- „Ter wille van Don
en van ons 'allemaal. Er is geen enkele reden,
waarom wij met ons drieën geen vrienderï
en niet gelukkig zouden kunnen zijn. Als u
later zyn zijn -vrouw en als u werkelyk
van hem houdt
Ik (hield op, daar ik besefte, dat ik nu op
gevaarlyk terrein bevond.
We waren nu aan hot eind van de weide
en ik hield het hek, dat ons 'op den hoofdweg
bracht, open om haar te laten passeeren.
Maar zy bleef staan en keek den we<g, dien we
over het veld geloopen) hadden, nog eens af;
dan keek zy mij plotseling met een ruk van
haar kortgeknipt kopje, alsof zy juist een be
sluit genomen had, recht in de oogen.
„Maar ik heb hem niet lief," zeide zy vast
beraden.
Ik liet het hek weer terugvallen en staarde
haar aan. Ik kon biet gelooven, dat zy het
meende, maar zij sloeg haar blik geen oogen
blik neer, ea eindelyk stamelde ik:
„Pardon."
„U hebt gehoord wat Ik gezegd Iheb," ant
woordde zy. „Ik zeide, dat ik Don niet lief
heb; dat ls alles."
„Maar waarom dan waarom ter wereld
begon ik beteuterd.
„Waarom ter wereld doet iemand iets?"
vroeg zy radeloos, „Ik haat myn tehuis, dat
zoudt u in myn plaats ook doen. Ik Ik zou
met iedereen trouwen om eruit weg te ko
men om bevrijd te zyn van mijn vader
en van andere dingen en zy wuifde mei
haar hand naar de gele 'boterbloemen.
„En nou hebt u Don gekozen als het ge-
makkeiykste slachtoffer?" vroeg ik bitter.
„Ik heb hem gekozen," antwoordde zy zon
der aarzelen, „omdat hij my beter beviel dan
een van de anderen), die my gevraagd heb
ben; hjj heeft zich 'altyd als een gentleman
tegenover my gedragen en is hartelyk en
kiesch geweest."
„En om uw' dankbaarheid daarvoor te too-
nen>, wilt u met hem trouwen, hoewel u heele-
maal niet van hem houdt?"
,Dat doe ik wel," protesteerde zy. „Ik
houd veel van hem, ik mjag hem heel graag,
ik voel meer voor hem, dan voor al de an
dere mannen, die ik ken, maar ik heb hem
niet hef."
„O, liefde!" zeide ik gemelyk. „Als u zoekt
naar dien onzin, waar je in boeken over
leest
„Het is geen onzin," bitste zy terug. „Het
is juist het mooiste wat er in de wereld be
staat."
Haar oogen flikkerden en hoewel ik mij
boos voelde, moest ik toch glimlachen. Zij
was in haar eeriykheid zoo echt kinderiyk.
„U bent nog te jong; dat is de quaestie,"
zeide ik toegeefhjk. „U weet nog niet wat
u wilt U verlangt het ©nmogeiyke. Nu ziet
u misschien in hoe verstandig het van my
was my tegen het engagement te verzetten,
Jullie benit nog kineden. Als u nog een paar
jaar moest wachten wat u natuurlijk niet
wilt dan zoudt u later lachend op dit alles
terugzien."
,.('f huilen! bij de gedachte aan wat wy
gemist hebben; zeide zy met een van haar
philosophische flitsen.
„Ik geloof, dat het tyd wordt om naar huls
te gnan," zeide ik. „Als u uw bond een riep."
„Rags! Rags!"
Zoodra het dier haar stem hoorde, vloog
het naar haar toe. Rags was warm en hygde
en zyn neus zat vol aarde, alsof hy op de
konynenjacht geweest was. Hy keek naar
ha-ar en kwispelstaartte; dan keek hij my aan,
alsof hy vragen wilde: „Laat mij als het
j1 belieft nog wat bl'yven. Waarom wil je nou
al naar huis?"
Maar al had hy er niet genoeg van, ik wel,
en toen ik het hek weer opendeed, liep Joy
er door en ik volgde haar.
„Maar ik heb hem niet lief.Haar
woorden klonken my steeds in myn ooren.
Was het waar? Ik wilde liever niet verder
op het onderwerp ingaan en toch had ik
gevoel alsof ik het weten moest.
„Welk geluk verwacht u in de gegeven
omstandigheden, te vinden?" vroeg ik.
Zy lachte.
„In de eerste plaats zal ik weg zyn van
mijn vader, in de tweede plaats zal ik niet
meer tot over myn ooren ln de schulden zit
ten en
„Hebt u nu dan schulden?" vroeg ik.
„Altijd," flapte zy er uit. „U zoudt ze ook
hebben, als u geen geld hadt
«-v Weedt vsevelgd.
COURANT
ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland f 2.—, Ned. O. en W.
Indiö p. zeepoet f 2.60; ld. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
re#p. f 0.57', f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad rèsp. f 0.95, f 1.25,f 1.25, f 1.6Q
Logee nummers der Courant 4 ct., fr. p. p. 6 ct.
20 ct. p. regel (galjard). Ingez. meded. (kolombr. als redac. tokst) 60 ct.
Kleine adv. (gevr., te koop, te huur) v. 14 reg. 50 ct., elke regel meer
10 ct. bij vooruitb. (adresBur. v. d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv.
extra). Bew.-no. 4ct.,Alle prijzen tijd. verh. met 10% papierduurtetoeel.
Op- en ondergang van Zon en Maan
en tijd van hoogwater (Texel).
Licht op
voor auto's en fietsen t
De eerstgenoemde soorten zijn aan den bovenkant bewerkt an dientengevolge gemakkelijk van Waterbrood te onderscheiden, dat altijd W T gemerkt la, ter voorkoming van verwarring en mialelding.
Is niet van een merk voorzien j dit verbiedt de plaatselijke verordening. Het Is verkrijgbaar uitsluitend In z.g. luxebroodvormen,
alsi Knip-, Strengel-, Snijder-, Weener-, Casino-, (Sandwlohea) en Busbrood, benevens dubbel en zaoht gebakken koraten.
