lELIEUCOH Tweede Blad. VAN DINSDAG 22 NOVEMBER 1921. PLAATSELIJK NIEUWS. Hr. Va. «Zeeland". Onderzeeboot K VI. Voor da Russisch# noodlijdenden. Wlnkelnlenws. LeerllagregeUna bi ia Typografie. Kerk-concert. Arbelders-Zanffvereenlging „Kunst aan het Volk". Dubbel Mannenkwarïet „Inter Nos". A. G. O. INGEZONDEN. Antwoord aan den heer v. O». SPORT. Voetbal. Hr. Ms. is 19 Nov. te Las Pal- inias aangekomen. Hr. M*. „K. VI" is 18 Nov. van Tumto ver trokken. Lererl^ea De levering van bevroren vleeach ten be hoeve van het garnizoen Helder gedurende de maand December 1821 ie opgedragen aan den heer T. Majoor alhier tegen den prjjs van 0.90 da K.G. Bjj het inzamelingscomité voor de Ru»»i- sche noodlijdende bevolking zijn alsnog inge komen de volgende giften: v. d. P. 1.saldo rekening mevr. v. d. L. —.32; M. B. 2.50; mej. M. Kr. 1.—; de heer V. 8.60; kinderen v. M. 4.mej. V. 2.50; mevr. L. 2.50; kazerne Oostbatterij 4.50; inzameling Onderzeekazerne 91.30, totaal met vorige opgaven 3768.13. In hei perceel Keizerstraat 63 heeft de heer P. A. Leijdeckers een brood-, koek- en ban ketbakkerszaak geopend. Het perceel, dat vroeger een woonhuis was, is op praktische wijze door gebr. Boot verbouwd tot een win kel, die van buiten een goeden indruk maakt en de aandacht trekt van de voorbijgangers. Op dit drukke punt van ons verkeer zal de winkel met zijn smakelijk# waar, ongetwijfeld veel koopers lekken. Dn ide week van 5—12 Nov. j.1. ie in heft district Helder en Omstreken voor het eenst sinds hot in werking treden! der leer- lingenrogeilng in die Typiografie het exa men gehouden voor jonggezellen, die, na den 4-jarigen leertijd, het in de Leerlingenrege- ling vastgestelde diploma als zetter of druk ker wenisohten te behalen. Tegelijk daarmede werd 'het jaarlijtosch onderzoek gehouden naar de vorderingen der leerlingen, die nog in opleiding zijn. Aan het examen, toestaande uil het zelf standig gereedmaken van verschillende werk stukken, onderzoek naar speciale en alge- meene vakkeninis, enz., werd deelgenomen door 7 leerlingen, waaronder 4, die het diplo ma wenisohten' te toehalen. ■De proeven van itoekwaamheld werden af gelegd ten overstaan van eene oommissie, be staande uit de heeren P. O. de Boer, Helder, voorzitter der Leerlingen-Commissie,.. J. A. van Ketel, boekdrukker te Schagen, J. van der Star, voorman-drukker ter drukkerij der Held. Uitgevers-Mij., H. Woudenberg, druk ker, werkzaam ter drukkerij van de firma Trapman: Oo. te Schagen en O. Boer, druk ker bij de firma C. de Boer Jir., alhier, secre taris der Leerlingen-Commissie. Zaterdag j.1. werd in de bovenzaal van den heer Van Weelde de uitslag van het examen bekend gemaakt. Het resultaat was zeer be vredigend. Niettegenstaande het feit, dat het den leerlingen niet gemakkelijk was gemaakt, kon aan drie der vier jongelingen het diploma worden uitgereikt, en wel aan N. de Kok en O. F. Molenaar, werkzaam ter drukkerij van de firma De Boer, het diploma drukker en aan A. Beneker, werkzaam 'bij de firma Eg- ner, het diploma zetter. De diploma's met een opgave van toehaalde cijfers en een exemplaar van elk der vervaar digde werkstukken met daarbij behoorende op- of aanmerkingen', werden met een toe passelijk woord door dien voorzitter der Leer lingen JCommissie overhandigd. Spr. wees er daarbij op, dat de verwerving van het diploma wel Ibeteekende, dat de leerlingen aan de eiischen, die hen gesteld mochten worden, konden voldoen, doch dat dit inog niet inhield, dat zij alle moeilijkheden, die zich voor kun nen doen, ook zonden kunnen overwinnen. Hij wekte die geslaagden dus ook op hunne kennis te vergrooten niet alleen door erva ringen uit de praktijk, doch ook door een trouw bezoeken der cursussen in Ned. Taal, Teefcenen en' Theorie, die ini de Ambachts school worden gehouden. Het 'onderzoek haar de vorderingen der overige leerlingen wees uit, dat deze volde den aan1 de elgchen om tot het volgende leer- jwiflir te worden toegelaten. Nadat door dan oudsten der leerlingen dank was gebracht en van de zijde der Leerlinigen- Comimlssie een woord van. waardeering was gesproken over de wijize, waarop de examen- oummdssie hare taak had vervuld', werd de bijeenkomst gesloten. Het oonoert, dat Vrijdagavond in de Doops gezinde Kerk werd' gegeven, heeft wat de prestatie van het koor aangaat, de verwach ting zeker overtroffen, er werd zuiver ge zongen, ook vjas er licht en schaduw aange bracht. In het koor uit Melaienis van Mann viel' de sopraanisfteim door haar licht aanspre kende hoogte op. Een hizondere luister werd aan de uitvoe ring bijgezet door de medewerking van Mej. Marthy Veenhuiizen, concert-zangeres te Gron ingen, en den heer Joh. Pala. Mej. V. deed' ons 'genieten van haar vol maakte kunst. Haar stom heeft een bi-zonder e bekoring, zij weeft juist dien toon te treffen voor elk .1'ed,"ringt rnieft een gloeiende passie als het moet, en toch hoe gemakkelijk valt het haar zich ann te sluiten bij een mede-soliste; dit bleek duidelijk Ini haar samenzang met de dilettant-zangeres. Bij .Waar geen flakkeren van de stem im de zachte passages, de stem staat steeds. Vooral in de liederen met piano begeleiding gezongen wist zij meermalen te ontroeren. De heer Pala gaf een, schitteren ie vertol king van de twee eerste deelen van het viool concert op. 35 van Gedard, dat was af en onberispelijk van intonatie. Hoo wist hij.zijn "mhoor te treffen in de k'tine nummer# van Mattheson en Martini Kre'iSler door fijn spel en imooie opvatting. Hielt koor en de solisten werden begeleid door den heer L. de Wit. Vrijdagavond gaf bovengenoemde zangver- eeniging een concert in Casino, onder direc tie van den heer C. W. Rusting en met me dewerking van de heeren Ad. Bongaards (viool). P. Kreuger (cello) en B. Steinroth (piano). Bij den aanvang was de groote zaal geheel gevuld met leden, donateurs en genoodigden. Of het zang was of de muziek, dan wel het kleine woordje onder aan het programma, bestaande slechts uit drie letters, waaraan die groote opkomst was te danken, willen wij in het midden laten, doch de waarheid was, dat hetgeen ten gehoore gebracht werd, een gang naar Casino niet deed betreuren. Het wa9 een rijk programma, dat echter vlot werd af werkt en dat de belangstelling ten einde toe boeide. Bovenaan het programma prijkten de woor den „Inwijding van het Vaandel". Dat dit een evenement in het leven van iedere vereeni- ging is, behoef ik zeker niet te zeggen; geen wonder, dat de president, de heer Overbeeke, het met een woord van trots en voldoening onthulde en presenteerde. Het mag dan ook gezien worden,, en wie het bewonderen wil, kan het zien in'de etalage van de Coöperatie in de Spoorstraat. Voor deze gelegenheid werd de Vereeniging met haar Directeur ge complimenteerd door den heer Zondervan, namens de Afd. Helder van de S. D. A. P. en de Soc. dem. Raadsfractie, terwijl haar tevens namens deze corporaties een bloemenhulde werd gebracht. Hierbij werd de hoop en de verwachting uitgesproken, dat de Zangver- eeniging, zooals tot nog toe steeds bereid zou zijn, haar schoone gaven ten dienste te stel len in den strijd der Arbeidersklasse naar een hooger levensplan. Door den heer de Zee werd1 de Vereeniging met de inwijding van haar vaandel geluk- gewenscht, die denzelfden wensch uitte als de heer Zondervan namens den Helderschen Be- stuurdersbond en de President gaf de verze kering, dat de vereeniging op hare wijze zou medewerken aan de propaganda van de door haar voorgestane beginselen. Hierna werd een aanvang gemaakt met het vocale en instrumentale gedeelte van het programma. Het zou ons te ver voeren, om bij ieder nummer hiervan stil te staan; genoeg zij het, dat èn zang èn muziek, hetzij afzonderlijk, hetzij gecombineerd ten gehoore gebracht, bij het dankbare publiek in goede aarde viel niet alleen, doch dit telkens door 'n luid applaus zijn voldoening over het gehoor de te kennen gaf. O. a. werd uitgevoerd „Na tuur", compositie van onzen plaatsgenoot, den heer A. J. Leewens, waarmede K. ai. 't V. op het alhier gehouden concours in de hoog ste afdeeling den 3den prijs verwierf. Wel was het evenwel voor den Directeur als voor de Vereeniging een zware avond, doch zij kunnen met groote voldoening op dezen avond terugzien. Al» één opmerking nog ge oorloofd zij te maken, dan is het, dat er zorg dient te worden gedragen, dat er tijdens de uitvoering van zulke verdienstelijke muziek en schoone zang «tllte heerscht in de zaal. Dit liet soms te wenschen over, meest door kinderen, waardoor een deel van de beko ring, die van de schoone tonen had kunnen uitgaan, te loor ging. Een collecte werd gehouden voor de sta kende Metaalbewerkers, die ruim 30 op bracht en een tombola, om aan het vaandel een kast te bezorgen, ten einde het voor mot en roest te vrijwaren. Van het hal weet ik niets mee te deelen, misschien was dit voor een deel der bezoe kers nog wel de grootste attractie. Bekend werd nog gemaakt, dat den 29sten van deze maand door de Vereeniging een concert zou worden gegeven ten bate van de stakende metaalbewerkers. Het Dubtoel-Maninjênkwartet „Inter Nos" komt periodiek eiken iwinter met een concert, diat, onder de bekwame leidiing van den heer Leewens, heft kunstleven (hier ter plaatse 'be vordert en verhoogt. Ditmaal was er foijiz-onr dere aanleiding tot concerteeren, omdat het eerste lustrum van biet Kwartet stond te wor den gevierd. En Ide heer Leewens was er in geslaagd de medewerking te verkrijgen, niet aleen van onize stadgenoote, mejuffrouw Hoogenbosch, maar ook van de Hongaarsöhe celliste Jud-ith Bofcor. Dat dit een voor olnze plaats buitengewoon evenement is, behoeft geen betoog. En dat deze gelegenheid door vele muzieMiefhetotoers zou worden benut, was te denken. Het was dan- ook geen wonlder, dat het aantal bezoeker® groot was. De vele honderden, 'die gisterenavond in „Casino" aanwezig waren, hebben een groot en 'zeldzaam kunstgenot gesmaakt. Mevrouw Bofcor is een celliste van groote bekwaamhe den, die haar instrument ten volle beheerscht en die aan een schier vlekkelooze techniek een gróót© muzikaliteit paart. Reeds aan stond® won zij aller harten door de wedergave van de e-mdll-isoniate van Amiosti. Eigenaardig deed de pianobegeleiding hier tegen het oello- obUgaat, en de heer Leewens, dié deze zware en uitteraard ondankbare taak op zich geno men had, kweet zich daarvan uitmuntend. Men' Staat, als men zoo's muziekstuk voor de eerste maal hoort, wat vreemd' en aarzelend er tegenover, en wij wil en ons liever van een beoordeeling ervan onthoud ern Het volgend niummer, variaties van Tschaikowsky op een rocooo-thema, was schitterend in alle opzich ten. Het was een zeer interessant en boeiend nummer, de variaties 'getuigden van een rijke muzikaliteit, en de wedergave op het fraaie instrument, dat mevr. Bofcor bespeelde, was siibliem en technisch volmaakt. Na de pauze kregen we een drietal Meimere nummers; het prachtige melodieuss Abend- lied van Schumanin, en twee composities van D. Po'pper, waarvan vooral het laatste, de Fapillons, groote eischen stelde aan de vir tuositeit en techniek van de vertolkster. Voor de celliste waren de Papillens, met hun af gronddiepe intervallen, niet meer dan 'Spie lerei; en de heer Leewens had de handen vol aain die begeleiding dezer vli/ndervlugge tonen- watervafllen, die in sierlijke cadenzen aan de violoncel ontsnapten. Het publiek was dot-enthousiast, het ap plaudisseerde aks razenden en hield niet op vóór de (kunstenares, die eenmaal terugkwam zonder strijkstok, eenmaal met strijkstok, tenslotte met haar instrument terugkeerde voor een toegiftje. En werkelijk bracht Schu berts „Ruh'n in Frieden alle Seelen" de ont roerde gemoederen tot rust. Tot zoover het celHospel van mevr. Bokor. Over Mej. Hoogenbosch kunnen we wat kor ter rijtn, omdat zij al meermalen voor het Hel- dersche publiek is opgetreden. In een vier tal' .nummers, waarvan Schutoert-Liszt's ,J)ie Allmacht" met medewerking van het kwartet gezongen werd, bewees zij nog eens weder, in het bezat te zijn van een glasheldere, zui vere sopraanistem, die den laatst en tijd voller en krachtiger is geworden. In de tooogere regionen, met name in de falset, wordt haar stem wat ijl en scherp. Behalve hét genoemde „die Allmacht" izong zij een drietal met goe den 'Smaak uitgezochte Hollandsche 'liederen van Mann, van Tussenbroek en Verballen, waarin verschillende stemmingen en indruk ken treffend juist, ook in de begeleiding, werden weergegeven. Tenslotte het Kwartet zelve: hiet puyck van soete kelen. Mozarts wondermooie priester- aria en koor uit de „Zaulberfdote" opende den avond; de heer Van Weelde had in 'zijn „O Isis uind Osiris" gelegenheid zijn souoren bas te doen hooren, en bracht de lage gis en f er zuiver en glansvol' af, hetgeen zelfs voor een bas een heele prestatie is. Kerper's „Pel grimslied" toad overigens niet veel te vertel len, ofschoon aan het slot eenige stijging werd bereikt, die ons in het „verre Vader land" des pelgrims bracht. Beter kon-ons het welbekende „Sur lesRemparts" bekoren; „Inter Nos" is hier trouwens ai vaker mee gekiotnen, zoodat dit- numimer er goed in zat. Bekoorlijk' waren ook Alfred Schuberts „An den Mond" en vooral' het lieve „AJbendsftand- chen" van ScMetoold. Met een tweetal num mer» van A. Giessen en H. Kjerulf werd be sloten. De uitspraak, ook van Fransch en Duitsoh, was te prijzen. Samenvattend was het diuis een op hoog artis' 'peil. staand concert, dat dien goeden naam „Inter NoS" weder heeft .bevestigd en versterkt. 'Op Woensdagavond 23 Nov. zal in „Scala." de heer D. J. van der Ven voor A.G.O. als spreker optreden mét het Onderwerp „Een rondreis door Zweden". 'Alhoewel de heer Van. der Ven hier geen onbekende meer is, izulien toch weinigen (hem gehoord hebben, wanlt toien deze spreker itn den aanvang van dit jaar voor A.G.O. optrad, was dat wel eeniigszins een fiasco, niet door de schuld van den heer Van der Ven, nioich door het A.G.'O.-bestiuiUjr, npaar door de schuld van het geachte Heidersctoe publiek, dat bijna als één rniain schitterde door afwezigheid (100 verstaindigen uitgezonderd) en daardoor A. G.O. een iinandieele strop bezorgde. Maar er waren toen misschien wel eenige verontschul digingen aan te voeren. Wie in dien Helder h!ad toen ooit van genoemden heer of van zijn openluchtmuseum gehoord? Den Helder leeft imimers miet het gezicht naar de zee gekeerd; de gebeurtenissen op het vasteland dringen traag in deze brave .stad door. Zoo wist men toen in den Helder nog niet, wat men elders al wel wist, namelijk dat de heer Vain der Ven een aangenaam causeur is en dat een open luchtmuseum niet zoo taai ié als een fort of een wachtschip.' Het bestuur van A.G.O. heeft gemeend, dat 'dat nu wel eenigszdbs is veranderd. In de eerste plaats haddien talloozen spijt van hun 'afwezigheid, toen zij vernamen, hoe de heer v. d. V. een ganischen avond van het begin tot het eilnd zijin gehoor had weten te boeien aan de hiaind- van een waarlijk schitterende serie lichtbeelden. En verder zal menigeen nia dien tijd wat meeri over dezen geeStdxif- tigen Nederlander en zijn grootsche plannen vernomen hebben door lezing van de karak terschets over hem in de Juni-afleverding van de „Hoilaindsohe Revue". Zweden, de bakermat van het openlucht museum, is den heer v. d. Ven goed bekend. Als gast van 'de Zweedisdhe regeerinig en van eenige Zweedsche geleerde genootschappen heeft de heer v. d. V. dat land in alle richtin gen doorkruist, overal lezingen houdend over Nederland, gelijk hij 'ons thans over Zweden zal vertellen. Fraaie lichtbeelden zullen ook nu weer de lezing opluisteren, zoodat het een interessante avond belooft'te worden. Als de bewoners van d.en Helder nu ook 'raar het liuinine doen, om den avond te doien slagen 1 Wanneer de zaal niet beter bezet zou zijn dan de vorige maal, zou men moeten gaan twijfe len aan de behoefte aan geestelijke ontwik keling ook bij hen, die in- Den Helder voor Intellectueelen doorgaan. Het toestuur van A.G.O. twijfelt daaraan echter niet, anders hlad het den heer 'Vlain der Ven niet opnieuw uitgenood igd'. Dat data ook niemand zonder zeer geldige reden wegb'lijve 1 De „Hertog Hendrik" en „Koningin Regentes". (Schriftelijk beantwoorde vragen). Op de vragen) van den heer Ter Hall betreffende de overbrenging van Hr. Ms. „Hertog Hendrik" ter herstelling en van Hr. Mis. „Koningin Regentes" .ter slooping nae de Marinewerf te Amsterdam, antwoordde de Minister van Marine a. 1, dlat de „Hertog Hendrik" naar het Marine-Etablissement te Amsterdam vervoerd Is op grond, dab er op de Marinewerf te Helder geen voldoende plaats was voor andere 'schepen, waaraan re- parati&n moesten worden 'Uitgevoerd. Voor overvoer van de ,,Koiilngiu Regentes" -naar Amsterdam bestaat geenl aanleiding. De aanwezigheid van d!it schip te Willemsoord is nog noodig, teneinde aldaar het geschut en andere voor de marine bruikbare onlder- deielen te doen alfnemen, alvorens het schip ten verkoop te kunnen aanbieden. Het ligt voorloopi'g niet in 'het voornemen over te gaan tot het herstellen van Hr. Ms. .Hertog Hendrik". Uit Bourges (Frankrijk) meldt een B.T.A.- telegram, dat daar een militaire vliegmachine van een- hoogte van 200 meter naar beneden is gestort eq verpletterd. De bestuurder en de waarnemer werden gedood. Nieuwe uitgaven. In de „Kleine Stamperius-BMofthéek", (Uitg.-Mij. E. J. Bosch Jhzn., Baarn). versche nen weer drie aardige boekjes voor jongere kinderen: Goudhartje van Jac. v. d. Kley, De Wandersmeer en andere verhalen van F. J. Hoffman en Jammeman en de droomkabouter van J. Sbamiperius. Alle drie werkjes 'bevatten gezonde, echt 'kinderlijke lectuur, zuiver van taal en stij'l. Janneman en de droomkabouter is al heel spoedig geschikt voor kleine lezers. Goudhartje ia een sprookje van het goede soort, zonder griezelige, angstwekkende we zens, terwijl de verhalen van' Hoffman ook voor wat gxootere kinderen nog aantrekkelijk zullen zijn. De boekjes .rijn met flinke, duidelijke letter gedrukt, aardig geïllustreerd!, vooral de sil houetten van Jo Wiegman in „Goudhartje" zjjn keurig, en in mooie stevige bandjes ge bonden. Een aanwinst op de boekenplank van de kleinen. De heer Van Os heeft het noodig gevonden, als antwoord! op ons artikel in dit blad van 12 Nov. j.1. een igroot stuk uit zijin pen te lalten .vloeien. De /typografische aanblik van dit artikel bewjjst de heftige gemoedste estamd, waarin, de schrijver moet hebben verkeerd. Alleen een opgewonden man onderstreept op een wijze, zooals hier te zien was, vijftig percent van zijn geschrijf. En dus zouden wij' den heer v. Os eens allereerst willen vragen, toch voortaan wat minder zenuwachtig te dóen. Wij zelf zijn ge woon zeer bezadigd en zakelijk te schrijven. We nemen óók' de alngumienten 'des telgen- Standers ernstig en trachten miemaind onmoe dig te kwetsen. Wij mogen minstens .verlangen, dat iemand, die meent, het met ons niet eens te kunnen zijn, die goéde gewoonte volgt. En dam passen zeker geen oordeelvellingen als door den heer v. Os in zijn stuk gebruikt, schrijvende over ons artikel over „Verbete ring zij ons Streven", als: „op eene wijze, zoo laag bij den grond, voor een zoo groot mandat men zich er werkelijk over bedroeven moet, hoe hij het dorst neer te schrijven," Als er sprake is van droefenis, dan zou die eerder bij ons dam. bij den heer v. Os aanwezig moeten zijn, al was hét alleen maar over het feit, 'dat nog zoo weinig menschen igoed kun nen lezen. Want wat wij over „Verbetering zij ons 'Streven" hebben gezegd', kan woordi voor woord, na alles wat,we van deze' vereeniging hebben gezien en gehoord, door ons worden volgehouden. Er is niéts krenkend® voor wie ook meê bedoeld', en wanneer er ook maar iets onwaars in zou zijn geweest, zou het zijin tegengesproken. Ms dalt milet geschiedde en evenmin door den heer v. Os geschiedt. Wij zijn voorts niet toornig geweest, dlait het Kamerlid Hazevoet vragen «telde, waarop een aan den heer v. Os geestverwant Minister, het antwoord gaf, dat we wel konden voor spellen; maar indien we toornig hadden kun nen worden, zou het hierom zijn geweest, dat „Verbetering zij ons Streven" een vertrou welijk stuk van ons Gemeentebestuur, dat zelfs den Raad taog niet bereiken kon, publiek maakte, door het een buitenstaander als den heer Hazevoet in handen te stellen. Evenmin zijn wij ons bewust, door poli tieke overwegingen fte zijn geleid, toen we ons artikel van'12 Nov. jl. schreven. Juist, omdat wij de politiek .op dit zakelijk gebied zoo ver mogelijk willen .bannen, altijd reeds, <we hebben b.v. óók nooit willen mee doen aam de speciale arbeiderswonimgbouw- vereeniginigen), willen wij van een specifiek Room'sch-Katholieke vereeniging niets weten. In 'de Vereenlginig „Helder" kan .elke rich ting medewerken en' niemand komt daar in de verdrukking. „Verbetering zij ons Streven" was volko men overbodig, trots ,zijm vele leden, die met elkaar toch geen kans zien, één huis te zetten, We zouden 't dan ook gerust niét noodig hebben gevonden, over iets zoo onbelangrijks als die overbodigheid te gaan schrijven, in dien dezeVe reeniging zelve niet van- den txren was gaan. blazen .op een wijze, waaruit duide lijk IMeek, dat z;j zelve van die overbodigheid nog niet -overtuigd was. Dat de Minister het met die overbodigheid eens was, verheugt ons bovenmate, evenals het verstandige besluit der Vereeniging, om zich weer te doen verdwijnen, ons heeft ver blijd. Indien iematadi overtuigd Is geraakt van eigen overbodigheid, zij het door anderen, is dat een reden tot verheugenis. De heer v. Os heeft voortls vele belangrijke cijfers gegeven. Maar waarvoor eigenlijk? Om onze aanhef, die zeer algemeen was, ibe bestrijden, zijin ze niet genoegzaam. Want diaJt er in 1910 reeds woningnood was, ook hier, is in een adres der SJDA.P. aan den Raad toen reeds aangetoond'. Daaruit is de Vereeniging „Helder" 'ont staan en al' is er ook na 1910 nog wel door particulieren gebouwd, een feit is het, dat heft veel en veel te kort was, want de woning nood is steeds erger geworden. Natuurlijk hébben particuliere huiseige naren daar belang ibij, omdat daarmeê de huren op .peil blijven en minder risico 'be staat. Vandaar dat de Volkshuisvesting reeds jaren lang een taak van. overheidszorg is en indien het nieft harder is gegaan, is 'dit zeker de .schuld n'ieft van de Vereeniigingen, maar wel van Rijk en Gemeente, die, zooal niet tegenwerkende, toch altijd .ontzaglijk Lang werk hebben, eer ontworpen plannen einde lijk door hunne goedkeuring rijp voor uit voering zijn, Die cijfers (bewijzen dus tégen onze bewe ringen nlieft veel' en de 859 woningen van Volkshuisvesting, waarvan er 819 van en met 1910 zijn gezet, bewijzen temeer, dat de particuliere bouw die iaren zoowat geheel heeft stop gestaan, daar ook volgens 'het staatje van den heer v. Os in 1916 t/m. 1920 in totaal slechts 369 woningen -zijin gezet, waarvan dus 319 door vereenlgingen. Maar detoeteekenis van deze VereenJgimgs- woningen is vooral deze, dat ze over 50 jaar, indlien zij geheel -zijn afbetaald, nog minstens evenveel jaren meê fcutamlen, terwijl over en kele jaren heele wijken van de vroeger ge bouwde 'particuliere woningen wel kunnen worden afgebroken, die dan nog lang geen 50 jaar staan. 'Reden, om die particulieren dus zoo dank baar te zijn, zien wij 'nieft. Als hun producten versleten izjjta, en hum renten tienvoudig heb ben opgebracht ten bate van den eigenaar, mag de gemeenschap voor andere woningen zorgen, omdat er nu niets meer aan te ver dienen valt. De heer v. Os ueetmt Minister Aaiberse in bescherming, hetgeen zijn recht is. Wij heb ben persoonlijk voor dezen bewindsman groot respect en kennen hem als een harde werker en sociaal' voelend imensdh. Maar dlat weer houdt ons niét, om zijn wom-mgpolMek, spe ciaal voor deze gemeente, verderfelijk te vin den. Door de huren .op te doen drijven, zooals hij hier eischt, wil hij het particulier initiatief de Volkshuisvesting weer in handen spelen. Afgescheiden van heft feit, dat een stuk voikszorg al® de woningvoorziening al lang niet meer veilig gebleken is in particuliere handen, heeft het ook dit gevolg, dat, indien particulieren, doordat woningbouw weer loo- nend dreigt te worden, die taak gaan over nemen, aanstonds de woningen van Volks huisvesting door de veel te 'toooge huren leeg loopën. Men moet ibij deze zaken eens een jaar of wat vooruit zien ook. Nu kan' het Rijk daar vrij koud onder zijin, maar de strop is voor de Gemeente, die tégenover het Rijlo garant is en zich de verschuldigde sommen voor rente en aflossing voor dén neus ziet afgehouden. Aan dien anderen kant heeft deze huuirop- dirijving een ongemotiveerde bevoorrechting der particuliere huiseigenaren tengevolge. Wamt zij strijken aanstonds de zoete win sten op, die voor verdere voorziening in den woningnood benut zouden bunnen worden, indien dezelfde Regeering, die de arbeiders zoo goed durft te toélasten, ook deze onver diende winst eens aan dorst te pakken. Thans een enkel woord over de „Stichting". De heer v. Os d'oe-t hier zeer geheimzinnig, en sensationeel. Na de zéér groote, zéér ijve rige en van. alle gemakken voorziene, Ver eeniging „Verbetering zij ons Streven" goed te hebben opgevijzeld, vervolgt hij met de volgende tragische 'tirade: „Maar 'het 'heeft niet 200 mogen zijn; andere machten waren aan 't werk en be raamden en overlegden hoe men toeft zou moeten aanleggen, om dien bouw te ver hinderen, en ziedaar, eindelijk had men het gevonden. Als men mJL. een „stichting" tot stand kon brengen,...enz., enz." Als we ondeugend wilden zijn, zouden we den heer v. Os in overweging geven, alsnog romanschrijver te worden. Want dat een Ver eeniging zonder woningen, die niets had dan een planop een dergelijke listige wijze zou moeten worden overbodig gemaakt, is een stuk zelfoverschatting, die aleen dootr een romantische geest verklaard kan1 worden. De zaak is, dat reeds lanig vóór „Verbete ring zij ons Streven" ontstondi, ml. in den tijd, dat onze vorige Gemeente-secretaris hier nog in functie was, die .Stichting" reeds aata de 'orde werd gesteld. Het doel daarvan is in ons artikel' vami 11 Ocft. jl. duidelijk uiteengezet. Dat er in elke gemeente neutrale, roomsche, vrijzinnige, socialistische en wie iweét wat nog meer aparte womingbouiwivereenigingen zouden ontstaan, heeft men dn 1901 Ibij het behandelen der Woningwet niet kunnen voor zien. Maalr dat ieder, die er meê te maken heeft, en de tegenwoordige Minister van Arbeid niet het minst, dien toestand zeer verkeerd acht, is bekend genoeg. Van dezen bewindsman is de drang naar Centralisatie onlangs eveneens uitgegaan. Van dezen Minister is ook gekomen de Landatabeiderswetwaarin óók speciale ver- eenigingen tot uitvoering daarvan kunnen worden toegelaten, imaar welke wet slechts één vereeniging per gemeente toelaat, waar van- 't bestuur volgens den Minister neutraal behoort te. zijn. Precies dus, zoo-als wij walen. ■Hiet is derhalve logisch, dat, toen (hier van gemeentewege naar centralisatie werd ge streefd, de oprichting van iweêr een nieuwe Vereeniging niooift in de hanldi gewerkt had moeten worden. Diat toch B. en W. en de Raad aanvankelijk hebben .medegewerkt, .om voorschot te ver- leenen, behoeft nog geen bewijs te zijn., dat dit wijze besluiten waren. Intusschen van die romantische booze machten, die de schootae jonkvrouw Verbe tering zij ons Streven" belaagden, door iden heer v. Os ten tooneel'e gevoerd, vermogen wij nergens iets te zien. De toorn des heeren v. Os zou dus beter besteed zijn voor andere doeleinden, al zal die toorn- ons niet weerhouden, te blijven doen, wat. we ita 't belang der Volkshuisves ting wenschelijk achten. A. W. MICHELS. Helder, 18 November 1921. x) Dat de 92 in eigen beheer gebouwde wo ningen -op 4300 per stuk kwamen1 (toch nog laag), Is de schuld van den Raad, die ons eerst slechts 18 stuks lieten zetten, die 2900 per stuk kostten, terwijl later pas, toen de aller duurste prijzen inmiddels waren ingetreden, voor de overige 74 machtiging werd verleend. De uitdagen van d» wedstrijden der Heldereoke vereenigingen. ir. r. B. 6e klaese A. Steed» Voorwaart»Helder 1—1. K. H. V. B. Ie klasse B. H.R.O.—C.S.V. 6—1. Alkmaar: Alcmaria Victrix 2—Helder 2 4—0. 8e klasse C. Texel 1H.R.C. 8 00. H.R.C. 4—Geel Wit 2 0—0. Batavier 2—Zeemacht 2 1—1. Helder 8—Batavier 1 (uitgesteld). 4e klasse D. Schagen 1H.R.C. 5 21. Spart» 1—Helder 4 1—1. Geel Wit 3—Batavier 8 0—5. Zeemacht 8—'Batavier 4 7—0. H.R.C. I-C.S.V. I 6—1. Een eenzijdige wedstrijd. Zooals te voorzien was, Is geheurd. H.R.C. be haalde Zondagmiddag een royale overwinning op de Castricummers; met beter schieten althaas in de le helft iad de thuisclub de dubbele cijfers kurmen beihalen. De Racers gaan door deze zege stevig aan den kop; uit 4 wedstrijden iv het maximum aantal winstpunten behaald, en het mooi# doelsaldo van 158. De leer Jongens, de aangewezen scheidsrech ter, had afgetelegrafeerd, doch de heer Gode bleek bereid de match te lelden. De le helft hebben da roodjhemden den eenigszins schuin over het veld staanden wind tegen, wat niet belet, dat zij reed» direct overwegend sterker zijn en dat het in deze periode een voortdurenden strijd van den HJR.C.- voorhoede versus den C.S.V.-verdedigihg was. Tiessen was enorm op dreef en speelde een zeer enthousiaste partijherhaaldelijk bracht hij ver dienstelijk op en hield het spel op de viiandelijke helft. Jammer echter, dat Lij door te veel drijven en door nu en dan als 6e voorhoede-speler op te treden, het spel wel eens te lang opheld en het verhand in de voorhoede daardoor wel een» ta wenschen overliet. Ondanks hun groote meerderheid in bet veld kon II.R.C. er maar niet in slagen te scoren. Prins trachtte goals te forceeren, doch hij echoot steeds te hoog, terwijl zijn verre schoten evenmin suc ces hadden. Ook Helder is steeds abuis met da goede richting. De middenvoor van C.S.V. moet na eea botsing eenigen tijd het veld verlaten, doch de thuisclub brengt I:et geen voordeel. In het kort gezegd: het samenspel der voorhoede La zeer goed, doch een zuiver schot ontbreekt. Het gewensahte »ucoe» komt, al» er nog eenige minu ten te spelen. Smit krijgt rA. den bal en met een schuin schot heeft zijn club de leiding. Direct daarna een dribbel Van Tiessen, gevolgd door een -hoog schot van zijn voet. waarra de bal juiat on der de lat in het doel verdwijnt. Met 2—0 breekt de rust aan. Dadelijk na de iervatting zien we weer eea zeer snelle aanval der roodgehemde voorhoede, waaruit een strubbeling voor het C.-doel ont staat. Prins schiet in, en via een der C.-back»

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1921 | | pagina 5