lel Meisje van hiernaast
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
No. 5487
DONDERDAG 1 DECEMBER 1921
49e JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVERO. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 60
Post-Glrorekenjng No. 16066.
ADVERTENTIEN:
Lloht op
voor auto1* en fietsen i
Donderdag l De».4.19 uur.
Vakdag I 4.16
BUITENLAND.
DE CONFERENTIE TE WASHINGTON.
De bijzonder» correspondent van de Petit
Parlsien meent te weten, dat en in de omge
ving van president Harding een zekere ver
wondering aan den dag treedt over het feit,
dat de Europeesohe delegaties reeds aan ver
trekken gaan denken. De Amerikaansche re
dering is overtuigd, dat elk uitstel gevaar
te gevolgen zal hebben. Zij zal er op aan
dringen, dat d9 conferentie niet uiteengaat
vóór zij de vraagstukken heeft opgelost, die
voor Amerika direct van belang zijn.
De Japanners en de Chineezen zullen aan
dringen op voortzetting van de werkzaam
heden, zelfs met beperkte Europeesohe dele
gaties.
De bijzonder» oorrespondent van het Petit
Journal meldt, dat de Amerikaansche regee
ring van meening is, dat er vier punten af
gedaan moeten zijn vóór de conferentie uit
eengaat: 1. de beperking van de bewape
ning ter zee; 2. de ontbinding van het En-
gelsch-Japansche verdrag; 8. de verplichting
van Japan, Sjantoeng op den vastgestelden
datum te ontruimen; 4. dezelfde verplichting
betreffende ontruiming van Mandsjoerije.
Wat de beperking van de ontwapening ter
zee betreft, melden telegrammen uit Was
hington, dat de Fransche en de Italiaansche
delegatie van gedachten gewisseld hebben
over de strijdkrachten ter zee, die Frankrijk
•n Italië moeten behouden. Frankrijk heeft
er geen bezwaar tegen, dat Italië een vloot
heeft van dezelfde beteekenis ais de Fran
sche, d.w.z. 300.000 ton eerste klas-eenheden,
en (75.000 ton duikbooten.
De ontwapening ter zee.
De berichten over de vorderingen die ge
maakt worden in verband met de vraagstuk
ken van de beperking vloten loopea uit
een. Eenerzijds wordt uit Washington ge
meld, dat de drie betrokken groote mogend
heden wellicht aan het eind dezer week tot
een resultaat zullen komen, en dat Japan
heeft afgezien van zijn eisch om 70 te be
houden in plaats van 60
Een bericht van Dinsdag meldt echter dat
Japan hiervan weer teruggekomen is.
De verklaring van admiraal Kato verwek
te Dinsdag te Washington hevige sensatie.
Er zijn echter twee admiraals Kato; en de
man die deze verklaring had afgelegd, is niet
het lid der Japansche delegatie, doch een der
Japansche maritieme deskundigen en een
K'-keri'1 militarist. Om die reden heeft prins
Tokoegawa het hoofd der Japansche dele
gatie hedenavond verklaard, dat dé dele
gatie het niet eens is met de verklaring van
Kato (den deskundige),
In de kringen der conferentie is men van
oordeel, dat het er den Japanners meer aan
gelegen is, hun zin te krijgen op het punt
van de versterkte basis in den Stillen Oce
aan dan op het punt der vloot-percentages.
Niettemin is op verzoek van Japan een bij
eenkomst van de commissie voor de vloot-
beperking uitgesteld.
De houding van Frankrijk is ook niet
officieel bekend. Echter verluidt ter confe
rentie, dat de Fransche delegatie bereid is
om een in verhouding tot de Ver. Staten en
Groot -Britannië even groote tonnenmaat aan
eerste klas schepen als Japan te vragen.
Daar Frankrijk een defensie-vloot wenscht
te behouden in verhouding tot behoeften van
rijn lcust-bescherming, zal de Fransche dele
gatie toestemmen in een beperking van niet
FEUILLETON.
Naar het Engelsoh
van RUGBY M- AYRES
door W. J. A. BOLDANTJS JR.
47)
„Ik heb het meisje lief en zij mij," liad
ik tegen een vreemdeling kunnen zeggen,
maar niet tegen Don, die zoovele «jaren als
het ware mijn eigen vleesch en bloed ge
weest was.
Nooit zou de verstandhouding tusschen
ons meer dezelfde kunnen zijn, als hij het
wist; hoe dapper hij ook zou trachten mij
op een dwaalspoor te brengen, toch zou ik
in mijn hart weten hoe hij in werkelijkheid
over mij dacht.
Ik vervloekte de dwaasheid, die mij naar
huis had doen komen; ik had de dingen nog
maar duizendmaal erger gemaakt. „Omdat
ik niet zonder jou kan leven.omdat ik
iederen dag, dat ik je niet zie, haat.
De woorden liepen als het ware naast me
door de duisternis eh fluisterden! mij hun
zoetheid nogmaals in.
Wat moest zij gedacht hebben van het
antwoord, dat ik haar gegeven had? Hoe kon
zij raden, dat ik er naar gesnakt bad haar
in mijn armen te drukken en haar met even
hartstochtelijke woorden te antwoorden?
Maar kom! Je kon toch geen uitweg door
in een kringetje rond te loopen, en dat was
toch wat mijn gedachten deden; eteed»
°P e6Q tota^Q inhoud
van 600,000. Het zal vragen 75.000 ton duik-
oooten te behouden evenals d» groote vloot-
mogendheden.
Eveneens wordt verklaard dat de Itallaan-
Bche voorstellen gebaseerd zijn op een vol
gens schatting zelfde tonnenmaat als Frank
rijk.
De Chlneesche quaestle.
Met de Chlneesche quaestie schiet men
evenmin hard op. De Japanners zoo meldt
de bijz. corr. van de N. Rott. Crt. bieden
nooit ernstigen tegenstand, zelfs niet op die
punten waarop men van hen tegenstand ver
wachtte. Daar staat tegenover dat hun con-
cesies nooit van werkelijke beteekenis zijn.
De indruk is'dat de conferentie als hot ware
aan het waskneden is: het materiaal wordt
•mijdlger en weerstandloozer, maar het volu
me vermindert niet.
Inmiddels wordt steeds meer moeilijkheid
ondervonden van het feit dat er feitelijk geen
echte Chlneesche delegatie aanwezig is De
beide gedelegeerden zijn weliswaar van Chl
neesche afkomst maar zij waren in het bui
tenland opgevoed en hebben daar gewoond,
tengevolge waarvan zi.) thans vreemd staan
tegenover de gevoelens, die in het Chinee-
sche volk leven.
Thans heeft een vertegenwoordiger van
de Soen-Jat-Sen's regeering (dus van de Zul-
delijken) te Washington de aandacht op zich
weten te vestigen. Deze vertegenwoordiger
betoogt dat hij ten onrechte niet op de con
ferentie wordt toegelaten. De regecrlng te
Peking is zegt de man van Soen-Jat-Sen
een werktuig van de Japanners.
Er zijn gedelegeerden die vinden dat de
man nog niet zoo ongelijk heeft.
Officieel wordt medegedeeld, dat er schik
kingen zijn getroffen voor directe onderhan
delingen tusschen de Japansche en de Chi-
neesche delegatie over Sjantoeng, in afwach
ting van welke onderhandelingen de commis
sie voor het Verre Oosten voor onbepaald en
tijd is verdaagd. De Engelschen en Amerika'
nen hebben gezamenlijk hun goede diensten
aangeboden als bemiddelaars voor recht-
streeksche onderhandelingen tusschen China
en Japan over Sjantoeng. Beide landen heb
ben hun aanbod aanvaard.
Do a.s. volledige bijeenkomst van de con
ferentie wordt niet verwacht vóór het midden
van de volgende week.
ENGELAND.
De diplomatieke medewerker van de „Daily
Herald" beweert, dat een Engelsoh-Duitsche
entente, „ter vervanging van de doode En-
gelsch-FraniSche", een zeer goed mogelijke
ontwikkeling van de Europeesche diplomatie
is. Hij zegt zonder aarzeling, dat zij niet
alleen mogelijk, maar „heel waarschijnlijk" is.
De twee ministeries van huitenlandsche
zaken zouden het plan er voor ernstig over
wegen. Er is heel wat diplomatieke bedrijvig
heid aan voorafgegaan, en het bezoek van
Stinnes te Londen is het laatste incident ge
weest-
Dezelfde medewerker acht het bericht van
den Parijschen correspondent van de „Ob-
server" juist, dat de Engelsche regeering ten
behoeve van Duitschland een moratorium van
twee jaar zal voorstellen. Duitschland zou
voor 1924 niets meer betalen en waarschijnlijk
zou het beteekenen, dat het nooit meer iets
zou betalen,
Als Frankrijk bezwaar mocht maken, zal
men het er aan herinneren, dat het verkozen
heeft te Wksbaden een afzonderlijke over
eenkomst te sluiten nopens betaling in natura
bi ven en behalve de schadeloosstellingen.
Engeland zal in geen geval meedoen aan
nieuwe sancties. Als Frankrijk weigert het
moratorium goed te keuren, zou Engeland
Duitschland aanmoedigen te verklaren, dat
het niet kan betalen.
De meening van Wells.
Naar men weet zond Wells, correspondent
van een der Engelsche bladen te Washing-
weer liepen zij rond in hetzelfde kringetje
totdat het heele leven een hopeloos warnet
van pijn en onwerkelijkheid scheen te zijn.
Zij zou nooit meer tegen mij sproken, als
zij dat ©enigszins vermijden kon, daar was
ik zeker van; en hoe zou ik het durven wa
gen haar te naderen alsof de tragische ©ogen
blikken van den nacht er niet geweest waren
of alsof lk ze vergeten had.
Het begon licht te worden), toen ik einde
lijk naar binnen ging; de groote blauwe del-
phiniums, die als schildwachten' «tonden bij
de plek waar Rags begraven was, kropen
juist spookachtig uit do morgenmist, toen ik
me nog even omkeerde, om een laatsten blik
op het huis „ernaast" te werpen.
Er was geen teeken! van leven aan een der
ramen; het had ©en huis dos doods kunnen
^siiep zij? Ik kon het bijna niet gelooven;
en door een plotselinge ironie dacht ik aan
den nacht, dat het engagement van Don af
geraakt was en herinnerde ik me hoe ik hem
niet wakker had kunnen ksrijgeni; en die her
innering deed mij pijn.
Veronderstel, dat het engagement niet
weer aangekomen was! Veronderstel, dat ik
nooit gezegd had, dat hot mijn wensch was,
dat zij hem vergiffenis schonk!
Don's hart zou er niet door gebroken zijn,
daar was ik zeker van; een paar dagen zou
hij haar gemist hebben misschien en dan
zou zijn ontvankelijk hart weer in do macht
gekomen zijn van een ander knap meisje.
IHij zou desnoods wel twintigmaal kunnen
liefhebben. Maar ik?Maar Joy?
Ik trachtte te denken, dat zij vergeten zou.
Ik beredeneerde dat zij zoo jong was, nog
een kind, dat zij weer gauw vergeten en ge
lukkig zijn zou; maar toch gaf dia stem.
VOOR HETWASSGHfN
VAN ALLE FIJN GOLD-
is g *en zeeppoeder - geen geraspte zeep
geen tablet - doch zuivere zeep in vlokken!
DOET WOL NIET KRIMPEN I
MAAKT ZIJDE NIET GEELl
ton, eenlg» dagen geleden! ©en bericht aan
zijn blad, waarin hij de meening lanceerde,
dat Frankrijk zich wilde wapenen tegen En
geland. Dit werd hem ook door zijn direc
tie hoogst kwalijk geniomen.
Wells heeft thans zijn houding ten opzichte
van Frankrijk nader gepreciseerd'. Zijn rne-
dedeeling verscheen in de Parijsche editie
van de Chicag© Tribune. Wells seinde:
Misschien ben ik onrechtvaardig geweest
jegens Frankrijk. Ik be:
Briands vierkante weig
■wapening ook te ove:
krachtig aandringen op
rine, hetgeen een ree
ging schijnt aan het e~
Italië.
iep getroffen door
g om welke ont-
gen en door zijn
itbreiding der ma-
■treeksche bedrei-
van Engeland en
Mijn vroegere vriend iPhilippe Milet legt
mij in een boozen bri* uit, dat met deze
zaken de vrede wordt k^oogd; en uit Enge
land ontvang ik telegrafische protesten te
gen mijn houding ten opzichte van Frankrijk.
Ik zie echter niet in, waarom het insisteeren
op oardinale feiten anti-iets zou kunnen we
zen.
Ik erken de entente niet als een muilband
voor de -vrije kritiek. Het is mogelijk dat ik
Frankrijk niet begrijp; ik geef toe, dat het
niet gemakkelijk te begrijpen is. Het feit
blijft bestaan, dat Frankrijk bankroet ls en
dat bet blijft aandringen op een zware be
wapening (ongetwijfeld uitsluitend voor vre
desdoeleinden).
Ik zie niet in, dat het deze zWare vredesbe-
wapening kan blijven) torsen en tevens terug
worstelen naar een toestand van industri-
eele gezondheid en financieel© soliditeit.
Frankrijk waggelt naar het mij voor
komt zwaar gekluisterd naar den afgrond,
Indien het die niet slaakt dan zal het
naar ik geloof er op den langen duur moe
ten invallen.
Indien een ernstige waarschuwing vijan
digheid is, dan ben ik een vijand van Fran
krijk doch op geen 'andere manier."
De Duitsche schadevergoeding en de
geallieerden.
Sommige Engelsche bladen melden, dat op
eene conferentie van de Duitsche gedelegeer
den met een bekenden bankier te Londen en
den Engelschen kanselier van de schatkist.
welke mij steeds vervolgde, mij geen rust.
„Ik heb je Lief ik heb je altijd liefgehad,
vanaf het allereerste oogenblik.
De ochtendpost bracht eenj brief van Don,
met blauw potlood en in groote baast ge
schreven.
Hij maakte het goed en hoopte, dat zulks
met mij ook het geval was. (Hij begon altijd
op dezelfde manier.) Hij had wat rust moe
ten nemen, maar nu was hij heelemaal in
orde en lk behoefde er niemand (waarmede
hij, vermoedde lk, Joy bedoelde) over te
spreken. Maar de quintessence scheen In hoï
postscriptum te liggen waarin stond:
„U zult nooit kunnen! raden wie ik hier
onlangs ontmoet heb. Miss Girlings, het
meisje van het auto-ongeluk, u weet wel. Zij
is in een canitine, niet ver hiervandaan. Tus
schen twee haakjes, wat is er met Joy? Ik
heb'in geen week een brief van haar gehad.
Ik hoop, dat zij niets mankeert."
Ik stak den brief in mijn zak en ging naar
den ouden Jardine. Er was niets van Joy te
zien, toen ik het hek uitging, en de gordijnen
aan den voorkant van het huis waren oog
neer. Het scheen onmogelijk, dat de afge-
loopen nacht niet heelemaal een droom ge
weest was dat de zachte handen van het
meisje ooit zich wanhopig aan mij vastge
klemd hadden en een gebroken meisjesstem
mij gezegd had dat zij mij liefhad. Alleen de
gedachte daaraan deed mijn hart zóó klap
pen, dat ik bijna stikte. Ik voelde me zoo
onwaardig. In mijn hart lag ik voor haar
op mijn knieën. Ik zou mijn leven gegeven
willen) hebben om het recht te bezitten haar
te antwoorden zooals alleen een man een der
gelijke smeekbede van de vrouw, die hij lief
heeft, beantwoorden kan.
•een voorstel is overwogen, volgens hetwelk
de geallieerden een moratorium voor de be
taling van de Duitsche schulden zouden toe
staan, op voorwaarde, dat Duitschland zijn
aanmaak van papieren geld beperkt.
Het doel van een dergelijk voorstel ls, zoo
voegen de bladen er aan toe, het herstel van
den Duitsohen koers op een gezonden grond
slag, en het herstel van Duitschland als een
normale handelsmarkt.
In gezaghebbende kringen ontkent men
niet, dat de kwestie van de schadeloosstelling
een onderwerp van de besprekingen vormt,
maar men legt er den nadruk op, dat de hui
dige besprekingen uitsluitend één departe
ment betreffen, d. w. z. dat van de schatkist,
en dat de besproken kwesties in alle geval
nog niet zijn gekomen op het gebied van de
buitenlandsohe politiek.
Te Parijs is men van oordeel, dat de Engel
sche berichten over het plan tot een morato
rium ten gunste van Duitschland, eenigen
grond hebben. Men weet, dat bepaalde Lon-
densche kringen inderdaad wensehen te ver
krijgen, dat Lloyd George druk op de gealli
eerden zal oefenen om hun toestemming te
erlangen. Uit officieus© bron komt evénwel
het bericht, dat een moratorium zonder spe
ciale waarborgen onaannemelijk zou zijn voor
Je Fransche belangen, waar deze zonder com
pensatie zouden worden geschaad.
De Engelsche bladen leggen groote be
langstelling aan den dag voor het bezoek
dat dr. Rathenau, de vroegere minister van
wederopbouw, en dr. Simons, de gewezen
minister van buitenlandsohe zaken, te Lon
den brengen.
Simons heeft in een) onderhoud gezegd,
dat het bezoek van particulieren aard was.
Een vestandig woord.
De bekende economist Sir George Paish,
heeft, sprekende in de Nationaal-Liberale
Club te Londen er nadruk op gelegd, dat
Duitschland niet in staat is, zelfs de gere
duceerde betalingen te doen die in Spa over
eengekomen zijn. Indien Duitschland er niet
in slaagde te betalen, vroeg spr., zou men
dan uitgenoodigd worden de Roer te bezet
ten? Die weg leidde niet alleen tot vernietl-
ving van Duitschland, maar ook tot die van
Brittannië en de gebeele wereld. Duitschland
zou voor herstel 100 millioen jaarlijks kun
nen betalen, vooropgesteld dat zijn markten
hersteld werden en het zelf teruggenomen
Vreemd zoo gauw als iemand veranderen
kanl Nog een korten tijd geleden zou lk het
als een onmogelijkheid beschouwd hebben,
dat ik ooit een vrouw zou kunnen zeggen,
dat zij voor mij meer beteekonde dan de ge-
heele wereld en toch.
En dan./Goeden morgen," zeide een
bitse stem naast mij. Het was Mrs. Kenyon,
poeslief; zij stond voor haar hek in een af
schuwelijke, rood© ochtendjapon, die een
smet scheen op het landschap van den zon-
nlgen morgen.
Ik nam mijn hoed af en versnelde mijn
pas. Maar ik kon haar niet ontloopen.
„Ik hoopte u te zien," zeide zij. „Ik heb
een boodschap voor u van uw neef.
„Donald is mij neef niet," antwoordde ik
geprikkeld. Ik weet zeker, dat zij .het alleen
zeide; om mij te plagen..
„Niet?" Zij keek mij met onschuldige
oogen aan. „Maar dat is waar ook, u hebt het
me al eens verteld, hoe dom van me om het
te vergeten I Het is uw pupil, niet? Ja, zoo
is het, maar zoeveel verschil maakt dat toch
eindelijk niet. Maar ik heb vanochtend be
richt gekregen van mijn nichtje zij heeft
hem ontmoet in Frankrijk natuurlijk
wat is de wereld toch klein, hè? Herinnert
u zich mijn nichtje?"
„Ik geloof niet, dat ik ooit het genoegen
gehad heb begon ik «tijf.
„Ik bedoel of u zich het auto-mogeluk nog
herinnert,'' viel zij mij ln de rede. „Toeval
lig, dat zij elkaar nu weer hebben ontmoet."
„Heel toevallig," zeide ik cynisch, ofschoon
ik. naar wat ik van Don wist en van Miss
Rosabella Girling gehoord had, niet geloof
de, dat „toevallig" een goed gekozen woord
was.
„Zij was zoo blij hem weer te zien, ging
werd in het gezelschap der naties en zijn
woord vertrouwd werd. eD eenige manier om
iets uit Duitschland te krijgen was niet door
geweld maar door aanvaarding van zijn be
lofte in vertrouwen op zijn eer. De geheele
kwestie van de schadevergoeding moest
voorgelegd worden aan een wereldconferen
tie van bankiers en financieels deskundi
gen, bijeengeroepen door den volkenbond.
IERLAND.
De vorig» week werd melding gemaakt
van den aanval van 85 gevangenen in de
gevangenis te Galway op hun bewaker» en
van hun poging om de gevangenis in brand
te «teken. De schuldigen hadden hun poging
kunnen ondernemen, doordat hun toege
staan was gemeenschap met elkaar te hou
den. Natuurlijk ia dat voorrecht hun thans
ontnomen. Dit ia voor 24 hunner aanleiding
geweest tot een voedselstaking. D» regee
ring heeft hen daarop naar Engelsche ge
vangenissen laten overbrengen.
Nieuwe Brltsche voorstellen.
Lloyd George, Chamberlain »n Lord Blo-
kenhead hebben heden een langdurige be
spreking met de Sinn Feln-gedelegeerden
gehouden, waarbij een geheel nieuw aantal
voorstellen besproken zijn. Deze voorstel
len zijn te voren aan Sinn Feln medegedeeld,
doch zullen Ulster niet worden voorgelegd
alvorens zij door Sinn Fein zijn aanvaard.
In plaata dua op afbreken te «taan, zijn
de onderhandelingen een nieuw» fase inge
treden.
FRANKRIJK.
Hef proces Landen.
Dinsdag heeft Mr. de Moro Giafferi een
aanvang gemaakt met zijn pleidooi. Het
zwaartepunt daarvan legde hij in het abso
lute gebrek aan bewijs. Nooit zoo zeide
hij o.m. heeft men een verpletterender
'beschuldiging gezien, die leeger was aan
bewijzen.
Gij zijit Frausdhen, zoo zeide mr. de Moro
Giafferi aan het slot van het eerste gedeelte
van zijn pleidooi tot de gezworenen; gij zijt
goede burgers, die gezworen hebt uw taak
te zullen vervullen. De wet zegt u: „Binnen
dertig jaar zal het feit der verdwijning niet
den dood bewijzen". Gij zoudt uw eed schen
den zoo gij het tegendeel' uitspraakt. Men
vraagt u een hoofd; gij zult: neen! ant
woorden.
Toen de verdediger deze woorden gespro
ken had, ging er applau* op, dat terstond
onderdrukt werd.
Woensdag zette mr. de Moro Giafferi
zijn pleidooi- voort. Hij opperde de veron
derstelling, dat Landru een vrouwenhande
laar was en dat deze het verdwijnen al dier
vrouwen niet kan verklaren zonder vele
anderen te compromitteeren. Moro gaf dit
als onderstelling zonder meer.
Tenslotte zei Landru tot zijn vreugde in
het requisitoir te hebben gehoord, dat hij.
volgens het oordeel van dén advocaat-gene
raal zijn vrouw en zoon lief had. Op hun
hoofden zwoer hij nooit een tmensohelijk
wezen te hebben vermoord. Deze verklaring
maakte diepen indruk.
Na de verdediging door Mr. Moro ging
de jury in de rookkamer. Zi1 verklaarde
Landru schuldig aan moord, valschheid in
geschrifte en diefstal.
Het Hof veroordeelde Landru daarop tot
de doodstraf.
Ingezonden mededeellng.
Voorkomt onsteklng.
Huidkwalen als uitslag, eet oma, kloven,
pulsten enz. breiden zich vaak uit als gevolg
va* ontsteking. Voorkomt dit door de plek
ken te wasschen en drogen, en daarna Fos-
teria Zalf aan te wenden, de ontsteking
tegengaat, de aangedane deelen heelt en de
huid volkomen blank maakt Prijs 11.T5 doos,
alom verkrijgbaar.
de vrouw voort. „Het Uove kind, lk geloof,
dat zij een beetje heimwee heeft en uw
neeuw pupil heeft met haar thee gedron
ken en haar gevraagd om, wanneer zij
schreef, te melden), dat hij gezond en wel
was.
„Ik heb vanochtend een brief van Don ge
had, waarin hij mij die twee lnterresante
feiten zelf medegedeeld heeft," antwoordde
ik. Het hinderde mij dat Don me op die ma
nier Iets liet weten, als het tenminste waar
was, wat ik betwijfelde.
„En hoe gaat het met die charmante Miss
Lambert?" ging mijn kwelgeest voort fI,Ge
zond en niet al te ongelukkig, hoop ik!"
Oude kat! Natuurlijk wist zij, net zoo
goed als de heele buurt precies hoe dikwijls
Roger en zijn kornuiten ln het huis naast
ons geweest was en precies hoe dikwijls Joy
in haar beste japon naar Londen gegaan was.
Dus antwoordde lk, dat, voor zoover ik
wist, Joy het heel goed maakte. Nogmaals
nam ik mijn hoed af en ging dan door.
Ik haatte Mrs. Kenyon met haar heele be
dekte insinuaties en) huichelachtige glmlach-
jse; ik keek erg boos, want Jardine s eerste
woorden tegen mij waren. „Hallo, wat la er
aan de hand?"
„Niets! Alles.Ik ben moe!"
„Hum!" zeide de oude Jardine. JJat ia fr
aan te zien. De jongen goed?"
„En Miss Joy?"
„Gisterenavond was zij gezond en wel."
„Gisterenavond!" De oude Jardine «pitste
zijn ooren. Heb je haar gisteravond ge
sproken?"
-Ja."1
Wosdt vwfvolgd.
mm
T
COURANT
ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldemhe Courant f 1,50; fr. p, p. binnenland f 2.—, Ned. O. en W.
Inidiiö p. izoepost f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4 20 Zondagsblad
rasp. f 0.57', f 0.75, f 0.85, f lüö. Modeblad respT0.95,f L25f12flTl«0
Losse nummer» dor Qourant 4 ct., fr. p. p. 6 ct.
20 ct. p. regel (galjard). Ingez, meded, (kolombr. als redac. tekst) 60 ct.
Kleine adv. (gevr., te koop, te huur) v. 1—4 reg. 50 ct., elke regel meer
10 ct. bij vooruitb. (adre9Bur. v. d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv.
extra). Bew.-no. 4ct. Alle prijzen tijd. verfi. met 10% papierduurtetoeel.
DE LEVER'S ZEEP-MAATSCHAPPIJ, VLAARD1NGEN.
Fabrikant» van Sanllglit Zeep.
Dt. Rathenau, de gewezen Duitsche Minis
ter van herstel, en Dr. Simon, die economisch
is, vertoeven te Londen tot het houden van
besprekingen over de Duitsche schadever
goeding.
b
Ter dood veroordeeld.