lel Meisje van hiernaast NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Eerste Blad. No. 5487 DONDERDAG 1 DECEMBER 1921 49e JAARGANG Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVERO. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 60 Post-Glrorekenjng No. 16066. ADVERTENTIEN: Lloht op voor auto1* en fietsen i Donderdag l De».4.19 uur. Vakdag I 4.16 BUITENLAND. DE CONFERENTIE TE WASHINGTON. De bijzonder» correspondent van de Petit Parlsien meent te weten, dat en in de omge ving van president Harding een zekere ver wondering aan den dag treedt over het feit, dat de Europeesohe delegaties reeds aan ver trekken gaan denken. De Amerikaansche re dering is overtuigd, dat elk uitstel gevaar te gevolgen zal hebben. Zij zal er op aan dringen, dat d9 conferentie niet uiteengaat vóór zij de vraagstukken heeft opgelost, die voor Amerika direct van belang zijn. De Japanners en de Chineezen zullen aan dringen op voortzetting van de werkzaam heden, zelfs met beperkte Europeesohe dele gaties. De bijzonder» oorrespondent van het Petit Journal meldt, dat de Amerikaansche regee ring van meening is, dat er vier punten af gedaan moeten zijn vóór de conferentie uit eengaat: 1. de beperking van de bewape ning ter zee; 2. de ontbinding van het En- gelsch-Japansche verdrag; 8. de verplichting van Japan, Sjantoeng op den vastgestelden datum te ontruimen; 4. dezelfde verplichting betreffende ontruiming van Mandsjoerije. Wat de beperking van de ontwapening ter zee betreft, melden telegrammen uit Was hington, dat de Fransche en de Italiaansche delegatie van gedachten gewisseld hebben over de strijdkrachten ter zee, die Frankrijk •n Italië moeten behouden. Frankrijk heeft er geen bezwaar tegen, dat Italië een vloot heeft van dezelfde beteekenis ais de Fran sche, d.w.z. 300.000 ton eerste klas-eenheden, en (75.000 ton duikbooten. De ontwapening ter zee. De berichten over de vorderingen die ge maakt worden in verband met de vraagstuk ken van de beperking vloten loopea uit een. Eenerzijds wordt uit Washington ge meld, dat de drie betrokken groote mogend heden wellicht aan het eind dezer week tot een resultaat zullen komen, en dat Japan heeft afgezien van zijn eisch om 70 te be houden in plaats van 60 Een bericht van Dinsdag meldt echter dat Japan hiervan weer teruggekomen is. De verklaring van admiraal Kato verwek te Dinsdag te Washington hevige sensatie. Er zijn echter twee admiraals Kato; en de man die deze verklaring had afgelegd, is niet het lid der Japansche delegatie, doch een der Japansche maritieme deskundigen en een K'-keri'1 militarist. Om die reden heeft prins Tokoegawa het hoofd der Japansche dele gatie hedenavond verklaard, dat dé dele gatie het niet eens is met de verklaring van Kato (den deskundige), In de kringen der conferentie is men van oordeel, dat het er den Japanners meer aan gelegen is, hun zin te krijgen op het punt van de versterkte basis in den Stillen Oce aan dan op het punt der vloot-percentages. Niettemin is op verzoek van Japan een bij eenkomst van de commissie voor de vloot- beperking uitgesteld. De houding van Frankrijk is ook niet officieel bekend. Echter verluidt ter confe rentie, dat de Fransche delegatie bereid is om een in verhouding tot de Ver. Staten en Groot -Britannië even groote tonnenmaat aan eerste klas schepen als Japan te vragen. Daar Frankrijk een defensie-vloot wenscht te behouden in verhouding tot behoeften van rijn lcust-bescherming, zal de Fransche dele gatie toestemmen in een beperking van niet FEUILLETON. Naar het Engelsoh van RUGBY M- AYRES door W. J. A. BOLDANTJS JR. 47) „Ik heb het meisje lief en zij mij," liad ik tegen een vreemdeling kunnen zeggen, maar niet tegen Don, die zoovele «jaren als het ware mijn eigen vleesch en bloed ge weest was. Nooit zou de verstandhouding tusschen ons meer dezelfde kunnen zijn, als hij het wist; hoe dapper hij ook zou trachten mij op een dwaalspoor te brengen, toch zou ik in mijn hart weten hoe hij in werkelijkheid over mij dacht. Ik vervloekte de dwaasheid, die mij naar huis had doen komen; ik had de dingen nog maar duizendmaal erger gemaakt. „Omdat ik niet zonder jou kan leven.omdat ik iederen dag, dat ik je niet zie, haat. De woorden liepen als het ware naast me door de duisternis eh fluisterden! mij hun zoetheid nogmaals in. Wat moest zij gedacht hebben van het antwoord, dat ik haar gegeven had? Hoe kon zij raden, dat ik er naar gesnakt bad haar in mijn armen te drukken en haar met even hartstochtelijke woorden te antwoorden? Maar kom! Je kon toch geen uitweg door in een kringetje rond te loopen, en dat was toch wat mijn gedachten deden; eteed» °P e6Q tota^Q inhoud van 600,000. Het zal vragen 75.000 ton duik- oooten te behouden evenals d» groote vloot- mogendheden. Eveneens wordt verklaard dat de Itallaan- Bche voorstellen gebaseerd zijn op een vol gens schatting zelfde tonnenmaat als Frank rijk. De Chlneesche quaestle. Met de Chlneesche quaestie schiet men evenmin hard op. De Japanners zoo meldt de bijz. corr. van de N. Rott. Crt. bieden nooit ernstigen tegenstand, zelfs niet op die punten waarop men van hen tegenstand ver wachtte. Daar staat tegenover dat hun con- cesies nooit van werkelijke beteekenis zijn. De indruk is'dat de conferentie als hot ware aan het waskneden is: het materiaal wordt •mijdlger en weerstandloozer, maar het volu me vermindert niet. Inmiddels wordt steeds meer moeilijkheid ondervonden van het feit dat er feitelijk geen echte Chlneesche delegatie aanwezig is De beide gedelegeerden zijn weliswaar van Chl neesche afkomst maar zij waren in het bui tenland opgevoed en hebben daar gewoond, tengevolge waarvan zi.) thans vreemd staan tegenover de gevoelens, die in het Chinee- sche volk leven. Thans heeft een vertegenwoordiger van de Soen-Jat-Sen's regeering (dus van de Zul- delijken) te Washington de aandacht op zich weten te vestigen. Deze vertegenwoordiger betoogt dat hij ten onrechte niet op de con ferentie wordt toegelaten. De regecrlng te Peking is zegt de man van Soen-Jat-Sen een werktuig van de Japanners. Er zijn gedelegeerden die vinden dat de man nog niet zoo ongelijk heeft. Officieel wordt medegedeeld, dat er schik kingen zijn getroffen voor directe onderhan delingen tusschen de Japansche en de Chi- neesche delegatie over Sjantoeng, in afwach ting van welke onderhandelingen de commis sie voor het Verre Oosten voor onbepaald en tijd is verdaagd. De Engelschen en Amerika' nen hebben gezamenlijk hun goede diensten aangeboden als bemiddelaars voor recht- streeksche onderhandelingen tusschen China en Japan over Sjantoeng. Beide landen heb ben hun aanbod aanvaard. Do a.s. volledige bijeenkomst van de con ferentie wordt niet verwacht vóór het midden van de volgende week. ENGELAND. De diplomatieke medewerker van de „Daily Herald" beweert, dat een Engelsoh-Duitsche entente, „ter vervanging van de doode En- gelsch-FraniSche", een zeer goed mogelijke ontwikkeling van de Europeesche diplomatie is. Hij zegt zonder aarzeling, dat zij niet alleen mogelijk, maar „heel waarschijnlijk" is. De twee ministeries van huitenlandsche zaken zouden het plan er voor ernstig over wegen. Er is heel wat diplomatieke bedrijvig heid aan voorafgegaan, en het bezoek van Stinnes te Londen is het laatste incident ge weest- Dezelfde medewerker acht het bericht van den Parijschen correspondent van de „Ob- server" juist, dat de Engelsche regeering ten behoeve van Duitschland een moratorium van twee jaar zal voorstellen. Duitschland zou voor 1924 niets meer betalen en waarschijnlijk zou het beteekenen, dat het nooit meer iets zou betalen, Als Frankrijk bezwaar mocht maken, zal men het er aan herinneren, dat het verkozen heeft te Wksbaden een afzonderlijke over eenkomst te sluiten nopens betaling in natura bi ven en behalve de schadeloosstellingen. Engeland zal in geen geval meedoen aan nieuwe sancties. Als Frankrijk weigert het moratorium goed te keuren, zou Engeland Duitschland aanmoedigen te verklaren, dat het niet kan betalen. De meening van Wells. Naar men weet zond Wells, correspondent van een der Engelsche bladen te Washing- weer liepen zij rond in hetzelfde kringetje totdat het heele leven een hopeloos warnet van pijn en onwerkelijkheid scheen te zijn. Zij zou nooit meer tegen mij sproken, als zij dat ©enigszins vermijden kon, daar was ik zeker van; en hoe zou ik het durven wa gen haar te naderen alsof de tragische ©ogen blikken van den nacht er niet geweest waren of alsof lk ze vergeten had. Het begon licht te worden), toen ik einde lijk naar binnen ging; de groote blauwe del- phiniums, die als schildwachten' «tonden bij de plek waar Rags begraven was, kropen juist spookachtig uit do morgenmist, toen ik me nog even omkeerde, om een laatsten blik op het huis „ernaast" te werpen. Er was geen teeken! van leven aan een der ramen; het had ©en huis dos doods kunnen ^siiep zij? Ik kon het bijna niet gelooven; en door een plotselinge ironie dacht ik aan den nacht, dat het engagement van Don af geraakt was en herinnerde ik me hoe ik hem niet wakker had kunnen ksrijgeni; en die her innering deed mij pijn. Veronderstel, dat het engagement niet weer aangekomen was! Veronderstel, dat ik nooit gezegd had, dat hot mijn wensch was, dat zij hem vergiffenis schonk! Don's hart zou er niet door gebroken zijn, daar was ik zeker van; een paar dagen zou hij haar gemist hebben misschien en dan zou zijn ontvankelijk hart weer in do macht gekomen zijn van een ander knap meisje. IHij zou desnoods wel twintigmaal kunnen liefhebben. Maar ik?Maar Joy? Ik trachtte te denken, dat zij vergeten zou. Ik beredeneerde dat zij zoo jong was, nog een kind, dat zij weer gauw vergeten en ge lukkig zijn zou; maar toch gaf dia stem. VOOR HETWASSGHfN VAN ALLE FIJN GOLD- is g *en zeeppoeder - geen geraspte zeep geen tablet - doch zuivere zeep in vlokken! DOET WOL NIET KRIMPEN I MAAKT ZIJDE NIET GEELl ton, eenlg» dagen geleden! ©en bericht aan zijn blad, waarin hij de meening lanceerde, dat Frankrijk zich wilde wapenen tegen En geland. Dit werd hem ook door zijn direc tie hoogst kwalijk geniomen. Wells heeft thans zijn houding ten opzichte van Frankrijk nader gepreciseerd'. Zijn rne- dedeeling verscheen in de Parijsche editie van de Chicag© Tribune. Wells seinde: Misschien ben ik onrechtvaardig geweest jegens Frankrijk. Ik be: Briands vierkante weig ■wapening ook te ove: krachtig aandringen op rine, hetgeen een ree ging schijnt aan het e~ Italië. iep getroffen door g om welke ont- gen en door zijn itbreiding der ma- ■treeksche bedrei- van Engeland en Mijn vroegere vriend iPhilippe Milet legt mij in een boozen bri* uit, dat met deze zaken de vrede wordt k^oogd; en uit Enge land ontvang ik telegrafische protesten te gen mijn houding ten opzichte van Frankrijk. Ik zie echter niet in, waarom het insisteeren op oardinale feiten anti-iets zou kunnen we zen. Ik erken de entente niet als een muilband voor de -vrije kritiek. Het is mogelijk dat ik Frankrijk niet begrijp; ik geef toe, dat het niet gemakkelijk te begrijpen is. Het feit blijft bestaan, dat Frankrijk bankroet ls en dat bet blijft aandringen op een zware be wapening (ongetwijfeld uitsluitend voor vre desdoeleinden). Ik zie niet in, dat het deze zWare vredesbe- wapening kan blijven) torsen en tevens terug worstelen naar een toestand van industri- eele gezondheid en financieel© soliditeit. Frankrijk waggelt naar het mij voor komt zwaar gekluisterd naar den afgrond, Indien het die niet slaakt dan zal het naar ik geloof er op den langen duur moe ten invallen. Indien een ernstige waarschuwing vijan digheid is, dan ben ik een vijand van Fran krijk doch op geen 'andere manier." De Duitsche schadevergoeding en de geallieerden. Sommige Engelsche bladen melden, dat op eene conferentie van de Duitsche gedelegeer den met een bekenden bankier te Londen en den Engelschen kanselier van de schatkist. welke mij steeds vervolgde, mij geen rust. „Ik heb je Lief ik heb je altijd liefgehad, vanaf het allereerste oogenblik. De ochtendpost bracht eenj brief van Don, met blauw potlood en in groote baast ge schreven. Hij maakte het goed en hoopte, dat zulks met mij ook het geval was. (Hij begon altijd op dezelfde manier.) Hij had wat rust moe ten nemen, maar nu was hij heelemaal in orde en lk behoefde er niemand (waarmede hij, vermoedde lk, Joy bedoelde) over te spreken. Maar de quintessence scheen In hoï postscriptum te liggen waarin stond: „U zult nooit kunnen! raden wie ik hier onlangs ontmoet heb. Miss Girlings, het meisje van het auto-ongeluk, u weet wel. Zij is in een canitine, niet ver hiervandaan. Tus schen twee haakjes, wat is er met Joy? Ik heb'in geen week een brief van haar gehad. Ik hoop, dat zij niets mankeert." Ik stak den brief in mijn zak en ging naar den ouden Jardine. Er was niets van Joy te zien, toen ik het hek uitging, en de gordijnen aan den voorkant van het huis waren oog neer. Het scheen onmogelijk, dat de afge- loopen nacht niet heelemaal een droom ge weest was dat de zachte handen van het meisje ooit zich wanhopig aan mij vastge klemd hadden en een gebroken meisjesstem mij gezegd had dat zij mij liefhad. Alleen de gedachte daaraan deed mijn hart zóó klap pen, dat ik bijna stikte. Ik voelde me zoo onwaardig. In mijn hart lag ik voor haar op mijn knieën. Ik zou mijn leven gegeven willen) hebben om het recht te bezitten haar te antwoorden zooals alleen een man een der gelijke smeekbede van de vrouw, die hij lief heeft, beantwoorden kan. •een voorstel is overwogen, volgens hetwelk de geallieerden een moratorium voor de be taling van de Duitsche schulden zouden toe staan, op voorwaarde, dat Duitschland zijn aanmaak van papieren geld beperkt. Het doel van een dergelijk voorstel ls, zoo voegen de bladen er aan toe, het herstel van den Duitsohen koers op een gezonden grond slag, en het herstel van Duitschland als een normale handelsmarkt. In gezaghebbende kringen ontkent men niet, dat de kwestie van de schadeloosstelling een onderwerp van de besprekingen vormt, maar men legt er den nadruk op, dat de hui dige besprekingen uitsluitend één departe ment betreffen, d. w. z. dat van de schatkist, en dat de besproken kwesties in alle geval nog niet zijn gekomen op het gebied van de buitenlandsohe politiek. Te Parijs is men van oordeel, dat de Engel sche berichten over het plan tot een morato rium ten gunste van Duitschland, eenigen grond hebben. Men weet, dat bepaalde Lon- densche kringen inderdaad wensehen te ver krijgen, dat Lloyd George druk op de gealli eerden zal oefenen om hun toestemming te erlangen. Uit officieus© bron komt evénwel het bericht, dat een moratorium zonder spe ciale waarborgen onaannemelijk zou zijn voor Je Fransche belangen, waar deze zonder com pensatie zouden worden geschaad. De Engelsche bladen leggen groote be langstelling aan den dag voor het bezoek dat dr. Rathenau, de vroegere minister van wederopbouw, en dr. Simons, de gewezen minister van buitenlandsohe zaken, te Lon den brengen. Simons heeft in een) onderhoud gezegd, dat het bezoek van particulieren aard was. Een vestandig woord. De bekende economist Sir George Paish, heeft, sprekende in de Nationaal-Liberale Club te Londen er nadruk op gelegd, dat Duitschland niet in staat is, zelfs de gere duceerde betalingen te doen die in Spa over eengekomen zijn. Indien Duitschland er niet in slaagde te betalen, vroeg spr., zou men dan uitgenoodigd worden de Roer te bezet ten? Die weg leidde niet alleen tot vernietl- ving van Duitschland, maar ook tot die van Brittannië en de gebeele wereld. Duitschland zou voor herstel 100 millioen jaarlijks kun nen betalen, vooropgesteld dat zijn markten hersteld werden en het zelf teruggenomen Vreemd zoo gauw als iemand veranderen kanl Nog een korten tijd geleden zou lk het als een onmogelijkheid beschouwd hebben, dat ik ooit een vrouw zou kunnen zeggen, dat zij voor mij meer beteekonde dan de ge- heele wereld en toch. En dan./Goeden morgen," zeide een bitse stem naast mij. Het was Mrs. Kenyon, poeslief; zij stond voor haar hek in een af schuwelijke, rood© ochtendjapon, die een smet scheen op het landschap van den zon- nlgen morgen. Ik nam mijn hoed af en versnelde mijn pas. Maar ik kon haar niet ontloopen. „Ik hoopte u te zien," zeide zij. „Ik heb een boodschap voor u van uw neef. „Donald is mij neef niet," antwoordde ik geprikkeld. Ik weet zeker, dat zij .het alleen zeide; om mij te plagen.. „Niet?" Zij keek mij met onschuldige oogen aan. „Maar dat is waar ook, u hebt het me al eens verteld, hoe dom van me om het te vergeten I Het is uw pupil, niet? Ja, zoo is het, maar zoeveel verschil maakt dat toch eindelijk niet. Maar ik heb vanochtend be richt gekregen van mijn nichtje zij heeft hem ontmoet in Frankrijk natuurlijk wat is de wereld toch klein, hè? Herinnert u zich mijn nichtje?" „Ik geloof niet, dat ik ooit het genoegen gehad heb begon ik «tijf. „Ik bedoel of u zich het auto-mogeluk nog herinnert,'' viel zij mij ln de rede. „Toeval lig, dat zij elkaar nu weer hebben ontmoet." „Heel toevallig," zeide ik cynisch, ofschoon ik. naar wat ik van Don wist en van Miss Rosabella Girling gehoord had, niet geloof de, dat „toevallig" een goed gekozen woord was. „Zij was zoo blij hem weer te zien, ging werd in het gezelschap der naties en zijn woord vertrouwd werd. eD eenige manier om iets uit Duitschland te krijgen was niet door geweld maar door aanvaarding van zijn be lofte in vertrouwen op zijn eer. De geheele kwestie van de schadevergoeding moest voorgelegd worden aan een wereldconferen tie van bankiers en financieels deskundi gen, bijeengeroepen door den volkenbond. IERLAND. De vorig» week werd melding gemaakt van den aanval van 85 gevangenen in de gevangenis te Galway op hun bewaker» en van hun poging om de gevangenis in brand te «teken. De schuldigen hadden hun poging kunnen ondernemen, doordat hun toege staan was gemeenschap met elkaar te hou den. Natuurlijk ia dat voorrecht hun thans ontnomen. Dit ia voor 24 hunner aanleiding geweest tot een voedselstaking. D» regee ring heeft hen daarop naar Engelsche ge vangenissen laten overbrengen. Nieuwe Brltsche voorstellen. Lloyd George, Chamberlain »n Lord Blo- kenhead hebben heden een langdurige be spreking met de Sinn Feln-gedelegeerden gehouden, waarbij een geheel nieuw aantal voorstellen besproken zijn. Deze voorstel len zijn te voren aan Sinn Feln medegedeeld, doch zullen Ulster niet worden voorgelegd alvorens zij door Sinn Fein zijn aanvaard. In plaata dua op afbreken te «taan, zijn de onderhandelingen een nieuw» fase inge treden. FRANKRIJK. Hef proces Landen. Dinsdag heeft Mr. de Moro Giafferi een aanvang gemaakt met zijn pleidooi. Het zwaartepunt daarvan legde hij in het abso lute gebrek aan bewijs. Nooit zoo zeide hij o.m. heeft men een verpletterender 'beschuldiging gezien, die leeger was aan bewijzen. Gij zijit Frausdhen, zoo zeide mr. de Moro Giafferi aan het slot van het eerste gedeelte van zijn pleidooi tot de gezworenen; gij zijt goede burgers, die gezworen hebt uw taak te zullen vervullen. De wet zegt u: „Binnen dertig jaar zal het feit der verdwijning niet den dood bewijzen". Gij zoudt uw eed schen den zoo gij het tegendeel' uitspraakt. Men vraagt u een hoofd; gij zult: neen! ant woorden. Toen de verdediger deze woorden gespro ken had, ging er applau* op, dat terstond onderdrukt werd. Woensdag zette mr. de Moro Giafferi zijn pleidooi- voort. Hij opperde de veron derstelling, dat Landru een vrouwenhande laar was en dat deze het verdwijnen al dier vrouwen niet kan verklaren zonder vele anderen te compromitteeren. Moro gaf dit als onderstelling zonder meer. Tenslotte zei Landru tot zijn vreugde in het requisitoir te hebben gehoord, dat hij. volgens het oordeel van dén advocaat-gene raal zijn vrouw en zoon lief had. Op hun hoofden zwoer hij nooit een tmensohelijk wezen te hebben vermoord. Deze verklaring maakte diepen indruk. Na de verdediging door Mr. Moro ging de jury in de rookkamer. Zi1 verklaarde Landru schuldig aan moord, valschheid in geschrifte en diefstal. Het Hof veroordeelde Landru daarop tot de doodstraf. Ingezonden mededeellng. Voorkomt onsteklng. Huidkwalen als uitslag, eet oma, kloven, pulsten enz. breiden zich vaak uit als gevolg va* ontsteking. Voorkomt dit door de plek ken te wasschen en drogen, en daarna Fos- teria Zalf aan te wenden, de ontsteking tegengaat, de aangedane deelen heelt en de huid volkomen blank maakt Prijs 11.T5 doos, alom verkrijgbaar. de vrouw voort. „Het Uove kind, lk geloof, dat zij een beetje heimwee heeft en uw neeuw pupil heeft met haar thee gedron ken en haar gevraagd om, wanneer zij schreef, te melden), dat hij gezond en wel was. „Ik heb vanochtend een brief van Don ge had, waarin hij mij die twee lnterresante feiten zelf medegedeeld heeft," antwoordde ik. Het hinderde mij dat Don me op die ma nier Iets liet weten, als het tenminste waar was, wat ik betwijfelde. „En hoe gaat het met die charmante Miss Lambert?" ging mijn kwelgeest voort fI,Ge zond en niet al te ongelukkig, hoop ik!" Oude kat! Natuurlijk wist zij, net zoo goed als de heele buurt precies hoe dikwijls Roger en zijn kornuiten ln het huis naast ons geweest was en precies hoe dikwijls Joy in haar beste japon naar Londen gegaan was. Dus antwoordde lk, dat, voor zoover ik wist, Joy het heel goed maakte. Nogmaals nam ik mijn hoed af en ging dan door. Ik haatte Mrs. Kenyon met haar heele be dekte insinuaties en) huichelachtige glmlach- jse; ik keek erg boos, want Jardine s eerste woorden tegen mij waren. „Hallo, wat la er aan de hand?" „Niets! Alles.Ik ben moe!" „Hum!" zeide de oude Jardine. JJat ia fr aan te zien. De jongen goed?" „En Miss Joy?" „Gisterenavond was zij gezond en wel." „Gisterenavond!" De oude Jardine «pitste zijn ooren. Heb je haar gisteravond ge sproken?" -Ja."1 Wosdt vwfvolgd. mm T COURANT ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING: Heldemhe Courant f 1,50; fr. p, p. binnenland f 2.—, Ned. O. en W. Inidiiö p. izoepost f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4 20 Zondagsblad rasp. f 0.57', f 0.75, f 0.85, f lüö. Modeblad respT0.95,f L25f12flTl«0 Losse nummer» dor Qourant 4 ct., fr. p. p. 6 ct. 20 ct. p. regel (galjard). Ingez, meded, (kolombr. als redac. tekst) 60 ct. Kleine adv. (gevr., te koop, te huur) v. 1—4 reg. 50 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitb. (adre9Bur. v. d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bew.-no. 4ct. Alle prijzen tijd. verfi. met 10% papierduurtetoeel. DE LEVER'S ZEEP-MAATSCHAPPIJ, VLAARD1NGEN. Fabrikant» van Sanllglit Zeep. Dt. Rathenau, de gewezen Duitsche Minis ter van herstel, en Dr. Simon, die economisch is, vertoeven te Londen tot het houden van besprekingen over de Duitsche schadever goeding. b Ter dood veroordeeld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1921 | | pagina 1