VOOR DE VROUWEN
HET MODERN
VODR DE KINDEREN
de eeuw van de „Verbreoding"!
De Vijzelstraat is uai lang vieren en vij
ven en met geweldige offers verbrééd!
De Daim is verbrééd.Alle bruggen over
de Leidscbe straat worden op biet oogenblik
rerbrééd!.... De brug voocr bet Weesper-
poartófa/tion wordt.verbréód. De brug
over de Gelderaohe toade wordt.ver brééd!
.De perrons en de overkapping van het
Oentraal-Station worden verbrééd!.De
Almstettveenscbe Weg wordt verbrééd. Aan
bet Rijks Museum i s een puist gebouwd en
aan bet Oentraal-ÖtiaMon wordt "n puist
gebouwd.
Enzoovooris enzoovoorts...enzoo-
.voorts.I
Zal bet helpen?
'Neen! bet zal' niet beöpen!
Want niettegenstaande de braafheid1 en de
vermaardheid en de deftigheid van onze goe
de hoofdstad en niettegenstaande de regel
maat en het systeem van haar aanleg, heeft
dütenzelfden aanleg dbon die eeuwen heen iets
aangekleefd, wat ik een geweldig slechte trek
in haar karakter vind.
Dat is de pietpeuterigheid, die den aanleg
van de stad Amsterdam altijd gekenmerkt
beeft.dat is haar 'benauwde opvatting.
baar volstrekt gemis aan.... ruimtebegrip!
Amsterdam weet niet wat ruimte is.
Zij doet lailes klein ze vindt iederen
vierkanten centimeter grond zonde otm te
gebruiken voor verkeersweg! Zij verkoopt
het 'liever om er nog 'n huis met nog 'n ver
dieping en nog bi torentje bovenop te zet
ten
Ze ia zoo buitengewoon krenteri g en piete
rig in haar opzet, onze goede stad Amster
dam zooals er tegenwoordig -zooveel men-
Bohen in diezelfde stad krenterig en pieterig
zijn....
Dat is het karakter van Amsterdam en van
Holland maar het is een karakterfout!
K-oto in een groote buitenlandsdhe stad,
onverschillig waar en het eerste waardoor
je verrast bent is de.ruimte!.De
ruimte en de royaliteit waarmede de aanleg
is opgezet en waardoor de aanleg zich blij
vend kenmerktBreede wegen breedte
pleinen, groote hoeken en wandelplaatsen
En in Amsterdam? Men dempt een stuk
(vooral- niet meer dan 'n stuk) van het Dam
rak en breekt eindelijk wat oude rabatten af
rond den Dam om.... ruimte te krijgen.
Maar als de ruimte er Is, vindt men 't eigen
lijk zoude van al dab terrein en wat gebeurt
er?.De goede gemeente zet een schutting
otm het afgebroken terrein van het voormalige
kommiandentsbuis, met de bedoeling het bij
gelegenheid' eens aan iemand te verhuren
voor 'n nieuw 'gebouw!!.Tableau!
Degeen, die meer van nabij 'bekend is met
de Amsterdamscbe stadhuistoestanden
weet dat al onze gemeentediensten -zijn on
dergebracht in allerlei particuliere -huizen
buiten het prinsenhof en in misschien wel
twintig gebouwen rondom het prinsenhof
Alleen om-dat men niet het spototane gebaar
heeft heel die burgwtalennoimmel eens vier
kant voor den grond te smijten (zooals
Rotterdam dat beeft gedaan) en ot een ruim
gebouwen-complex neer te zetten imet vol
doende toe-gar it- vegen.
Men schikt ©n plooit en maakt plannen en
vergroot en verbreedt.
Men knutselM..
„Jawel" zegtt ge maar' dat is ook alle
maal' nög van vroeger jaren.... Dat etend
er nu eenmaal!.
Mis! Het is een blijvende fout in bet
karakter van Amsterdam en daarom ook
zal al die verbreederij niets helpen. Ook mu
waar 'het betreft den volstrekt nieuwen
aanleg en uitbreiding van de stad, toont zij
n-og altijd dezelfde eigenschappen van kren
terigheid en gemis aan ruimtezin ten op
zichte van de verkeerswegen...
'n Volgende maal zal ik u typeerende staal
tjes toonen van de wijze, waarop Amsterdam
op dit ©ogenblik profiteert van de geweldige
ruimten, waarop zjj nieuwbouwih.
Ik voorspel, dat zij binnen de honderd' jaar
zal imoeten gaan verbroeden of afbreken, wat
zij op het oogenblik schept als stadeaanlei
MODE!....
Mode is een van die eigenaardige dingen
in ons -bestaan waarbij wij vrouwen al
zijn wjj nog 'zoo eenvoudig of weinig
eischend' graag een ©ogenblikje met onze
gedachten stilstaan.
Wij wilen allen graag „smaak" hebben
en of onze beurs dun is of dik, wij: stellen
er prijs op er goed uit te ziien. Voor
onze jongens en meisjes .vinden we het echt
gezellig wanneer ze „voor den dag" kunnen
komen zooals wij dat gemeenlijk noe
men.
En dat kan ook wel vooral in onzen
rijken tdjld van vergevorderden smaak en
industrie en kunstnijverheid1!
Toch is het niet altijd even gemakkelijk
direct de 'goede keuze te doen. De kleur
de stof en het model, 't speelt alles zoo'n
onbewuste maar niet (minder beteekenisvoll©
rol. Het kon -onzen opzet uitstékend doen
slagen, maar niet minder doenmislukken!
En bovendien: Ai hebben wij smaak en juist
inzicht al hébben wij voorkeur voor be
paalde tinten en nuances, dan nog is eenige
oefening om den juisten weg te vinden in
den ahaos, die de wonderlijke mode met zich
brengt.Want ontegenzeggelijk is er veel
moois en veel liefs on het gebied van kleur
en stof en weefseQ; er zijn overstelpend voel
rijke schakeeringen in de stoffen en fluwee-
len en zijden. Maar er is ook opdringen van
alle kanten en aanbieding van producten,
die den schijn van het mooie hebben en vol
strekt niet mooi zijn of pas mooi worden bij
een bepaalde behandeling of in een bepaalde
combinatie!.
Dat is groote kunst en daarvoor is oefe
ning noodig.
Laat ons een voorbeeld nemen:
ze pompeuze rokmode hoogtij. De dame in heeft verkregen. Wentel er eenlgo schijfjes
haar salon paradeert ermee, maar ook haar appel in, leg die in het heete vet en bak cio
keukenmeid voor het fornuis en niet minder apolbeignets lichtbruin en gaar. .Neem ze
de bedelares en de boerin. Natuurlijk ver- met een lardeernaald of breinaald uit het
scheen ze ook op het tooneeL In dien tijd vet Laat ze op grauw papier flink uitdrui-
kon men b.v. in Weimar, de stad van Groethé, pen, bstrooi ze met poedersuiker enl dien ze
een voorstelling zien van „Do Nibelungen" warm op.
waarbij de hoofdfiguur Kriemhilde in Wanner er'onder het bakken geen
die hoepelrok verscheen. Eenmaal werd I gaati0'in de beignets komt is het beslag nog
haar dit noodlottig, want in de sterfscène jy xnoet er dus wat bier of spuitwater
KWINKSLAGEN.
Meneer komt met zijn hondje over de
Tlaohmarkt. Hondje komt te dicht bij een
mand kreeften. Een der kreeften pakt met
adjn scharen het hondje bij zijn poot.
Hondje er Jankend van door met zijn gast
bflzich.
v:
isohVrouw woest
Meneer, meneer,
Wat!
Fluit je hond!
Fluit JtJ Je kreeft
g gilt:
-uit Je hond!
Een oefenschip uit HeUevoetMuis is te
Helder bkunongeloopen en een Jong, pas af
gericht mlUlciloii-anatroos loopt wacht achter
die reetog.
De kapitein-luitenant komt aan boord en
vraagt hem zjjn consignes.
Ferm antwoordt de stoere zeeman:
Ik mot de toegang tot de valreep wei
geren aan leder verdacht uitziend persoon
behalve aan de vrouw van den oomman-
dant
In een van de winkelstraten (we mogen
niet zeggen wéér) komt een dame melk ha
len:
Melkboer vraagt ze.is dit zuivere
melk?.
Ja zeker, mevrouw antwoordt de
melkslijter eerlijk.We verkoopen de
room afzonderlijk.
Ik heb 'n paar dagen geleden *n vers
op unfat manchet geschreven, en
Stuur In naar 'n wasscherij. 't Gaat er
beelemaal uit!
Wat is toch eigenlijk onweer?
Wel, dat is elecfericiteit.
Maak mij wat wijs! En toen er nog
"een electricitoit bestond, onweerde het ook!
Hoeveel Kronen kan lk hiervoor krij
gen? vroeg de Hollander tn een bank te
Weenen, een gouden tientje neerleggende.
Als uwe Edelheid even wil wachten, zal
ik den directeur roepen, sprak de kassier
met een eerbiedige buiging. Misschien wil
«ito bank
hij ar u de heaie
wel voor overdoen.
Een model als op bijgaand .plaatje zal uit
stekend Ideeclen aan de jonge vrouw, die
blond is wanneer zij kiest een zachte,
soepele stof in fcorenblauw. ,De rechte jurk
is zonder veel moeite te maken en wordt al
leen aan de heupen ingeplooid, zoodat zij op
deze plaats om inet lichaam sluit. Vanuit do
heuptahaling vallen dan de rechte slipjes
ooquet naar omlaag. Deze slippen dan wor
den langs den onderkant van een tamelijk
faoogen rand borduursel voorzien, in de kleu
ren diep oranje on zacht turkoois groen.
Voor wie van stliero tinten houdt kan ook
■ebruik-t worden: 'n lichter kononblauw, dan
stof ls cn lichtgrijs of zwart.
I)c mouwen worden op dezelfde wijze ver
sierd'. Voor den winter worden hals on' mou
wen afgewerkt met een smal randje zwart
saelsklm bont.
Voor vrouwen, die om- bepaalde redenen
de voorkeur geven aan een hoog© hals met'
boord of tegenovergesteld kortere mouwen
kaïn dit zonder moeite van het patroon
wordlen 'gewijzigd!
Nu is het eigenaardige, dat ditzelfde model
de donkere of zwarte- vrouw ook zal staan,
doch dan in een combinatie van geheel an
dere Meuren: Zij neme stof in- diepe Terra
Cotta en bordure of kieze (wanneer zij
laat maken -of haar oostuuim kant en klaar
koopt) de kleuren scherp lila en dito groen.
Goi
Voor de zachter© tinten t
udjbelge imet zwart.
Mme Corry.
De Crinoline....
Terwijl de meesto vrouwen van tegenwoor
dig zich nog de omslagdoeken zuilen herin
neren en de pofmouwen en hibr en daar nog
overblijfselen van deze mode gedragen wor
den, zullen er niet velen onder ons zijn, die
zich nog de Crinoline-rok weten voor te
stellen.We kennen nog alleen 't oude
rijmpje:
't Zal eens aan m'n moeder vragen.
Of k een Crinoline mag dragen*
Ia het jaar 1856 viert het dragen -001 de-
viel de rok met een smak over haar en het
publiek, eigenlijk op het punt van te weenen,
barstte in lachen uit!
Waar de smaak er in die dagen op uit was
de rok een zoo groot mogelijken omvang te
geven, zocht men z'n heil in overmatige gar
neering. En de volants kwamen in de mode!
Zij begeerden meer dan twintig jaar. Met het
klimmen der jaren klom ook het aantal van
de volants want terwijl men omstreeks 1850
één bij den zoom al mooi vond, groeide het
aantal spoedig tot 57- en 0.... In 1860
zijn rokken met 16 of 18 volants geen zeld
zaamheid evenmin als een crinoline van
Tartya-tain met maar 25 oprijig-en.In 1869
verscheen de onlangs gestorven keizerin
Eugénie op een bal in een kleed van wit at
las met niet minder dan.103 tuilen vo
lants. Onnoodig mee te deelen hoeveel kost
bare stof vaak voor deze versierselen noo
dig was!
Bovendien werden deze garneersels op de
hoepelrokken zelf op 'alle mogelijke manie
ren bewerkt. Zij' werden gegolfd en geplis-
seerd, uitgetand, gefrons^ en gefestonneerd,
waren genomen in Meuren, die hel afstaken
bij de Meur van de crinoline zelf en werden
ten overvloede nog bezet met plooisels, kant
of lint!
Denk eens aan het ontzettende werk dat
de arme naaisters zooals Jaoob tan Len-
nep er eene beschrijft in „Het kanten
Bruidskleed" gehad moeten hebben met
zulke drukbegarneerdie «n ©norm wijd© Mee-
dingstukkenl
Gelukkig kwam omstreeks dienzelfden tijd
de Amerikaansche naaimachine naar Eu
ropa.
Intusschen school in het dragen van de
crinoline ©en niet denkbeeldig gevaar! M de
eerste plaats het in brand raken van het
dunne goedje. Nimmer kwamen dan ook
zooveel ongelukken met vuur voor als in
den tijd van hét dragen der wijdo rokken. In
1850 werd de Hertogin de Maillé, die op het
kasteel Rochequyon op bezoek was en te
dicht bij het haardvur zat, een prooi der
vlammen. De actrice Emma Livry vond een
afschuwelijken vuurdood op het tooneel en
de dochter van Wilhelm von Kiigelgen ver
brandde toen zij zich voor een bal Meedde!
Eenige jaren later stak de vrouw van den
tateren Keizer Friedrich bij het verzegelen
van een brief een harer ballonmouwen in
brand en liep zware brandwonden op.
De dochter van Aartshertog Albrecht
Prinses Mathilde vond evenzeer een
schrikkelijk einde door 'het vuur. Zij werd
betrapt op het rooken van een sigaret, borg
verschrikt het brandend eind tusschen de
plooien van haar Meed, dat vlam vatte en
geenblusschen of dooven toeliet!
Maar 'de grootst© catastrofe vond wel
plaats te Santiago in het jaar 1863, waar op
den feestdag Maria Ontvangenis in de Ka
thedraal bijna 2000 vrouwen verbrandden.
Er was 'in die kerk 11.L ©en draperie In brand
geraakt en de lichte stoffen der damesMee-
deren boden helaas een gemakkelijke prooi
voor de vlammen.
Geen wonder dan ook dat het nuchter
denkend deel der menschheld met vreugde
het jaar begroette, dat aan de heerschappij
der hoepelrok een eind scheen te zullen
maken.
Het was in het jaar 1860 dat uit Engeland
de tijding naar het vaste land overwoei:.
Koningin Victoria draagt geen crinoline
meer!.
Weliswaar poogde men nog een beschei
dener vorm te handhaven, maar sinds 1862
was hij over zijn hoogtepunt heen en 1867
wordt beschouwd als het jaar waarin hij
voor goed verdween!
bij gevoegd worden.
Ml»»
Op hot bureau van onze redactie vervoegde
zich dezer dagen een' persoon, waarvan de
uiterlijk© beschrijving ©enigszins moeilijk ie.
Hij droeg 'géén schoenen, imaar w-el buiten
gewoon lang© haren en 'n baard.Hij
droeg boyendien "n slappe hoed' en meer der
gelijk© dingen, waardoor hij wel degelijk ge
stempeld werd tot' een van. de begenadigde
menschuen, die 'we „artist" noemen.
Mijnheer zeide hijU gaat 't Jut-
tertje uitgeven!
Weet u dat nu al?.
Ja, meneer.de moderne mensch,
d.w.iz. de nieuwe ultra-hyper moderne toe-
k'omstmensch denkt vooruit!.... Zoo
doende weet ik wel wat er komen zal niet
wat er geweest is.U gaat dus het Jutter-
tje uitgèven.Ik kom imij'zélf presentee
ren. laat ik liever dadelijk zeggen: enga-
geeren als medewerker....
Ja, meneer.Als artistiek-plastisch
neo-futuxis-mMtlpljceerinigslkunistenaar
Ik ben teekenaar, meneer!
O!....
Juist.Ik vertegenwoordig een nieu
we richting!Ik verafschuw het detail'.
Het kleine 't gepeuter.!...Josef Israels
en zjjin zoon Isaao ook, geven af en toe 'n
smeer verf over het doek, ©n noemen dat 'm
stoel 'n moeder met 'n zuigeling of zoo
iets.Dat. is heel aardig, maar het is nog
niet daü 'De Futuristen en Cuhisten en al' die
andere komen er wel aardig in.Jawel
maar mijn richting gaat daar ver 'boven
uit.Kijk eens, ik 'zal iu dadelijk het be-
wtjjs igèven en u zult mij dankbaar zijto, dat
ik mij wel heb willen engageeren' voor uw
blad.Want, ziet u ik behoef geen rijke
ateliers voor mijn kunst met doekjes en pot
jes en allerlei snorrepjjperij om tzjg. in de
hesthetische stemming te komen.... Niets
(daarvanIk zal u hierHier voor uw
oogen in uw eigen kantoor een schepping
maken, getiteld: De Blinde Neger, die tè mid
dernacht in een donkeren kelder 'n zwarte
kat zoekt....
Wat zegt U?.
Ja, meneer.En de kunstenaar greep
'n blank blad copypapier, spelde het tegen
den muur en schiep 't volgende.
Ziezoo zeide hij voldaan.'n gou
den lijst is daar niet bij noodig. die toeken
ik er „en passant" bijZiedaar!Dat
stelt voor: de blinde neger, die te midder
nacht in een donkeren kelder 'n zwarte kat
zoekt.Daar hoeven geen tierelantijntjes
bij of prutsige nabootsingen van de natuur
vormen Malligheid! Ik teeken de essentie
van mijn onderwerpde geestelijke ge
dachte! En wat is Au het alles overweldigend
karakter van mijin onderwerp?.De blinde
neger?en middernacht! en de donkere
kelder en de zwarte kat?.Dat is z w a r t,
meneer.niet andefs dan izwart.Dus
ik teeken „Zwart" en niets anders! Zie
daar!.
Hij greep den hoed' en zei:
Wees mij dankbaar, dat ik do moeite héb
willen' nemen de Heldenaren iets schoons te
loeren en in 't Juttertje eenige van imijn
verheven denkbeelden te openbarenDe
volgende week kom lk terug en 'dan zal ik
een teetoenlng voor u maken over het begrip
Eenzaamheid! het machtige en veelomvat
tende ding Eenzaamheid. Oh.... die
§olujjmend© Eenzaamheid!
En weg was de kunstenaar.
PRIJSRAADSELS.
Ziehier een figuur van 36 ruitjes, nJ. een
rechthoek van 8 ruitjes lang en 5 ruitjes
(breed, met in het midden een opening van
vier ruitjes. Die middelste opening moet
eruit gesneden wórden. Tracht daarna eens
het overblijvende zoodanig in twee stukken
te knippen, dat deze beide deelen samen een
vierkant vormen van 6 ruitjes lang en 6
ruitjes breed,
RECEPTEN.
Eenvoudige haringsla.
enoodigdheden voor 8 personen.
6 haringen (zoute).
1 pond uien.
I1/.
pond zure appelen (goudreinetten of
bellefleuren). v-
6 lepels olie.
8 lepels azijn.
•x-
-X-
.x,
xxxxxxxxx
.x.
.X.
•X'
X
Op de kruisjeslij nen
komt de naam van heer
lijke vruchten. Op den
eersten regel een klin
ker, op den tweeden
een huisdier, op den
derden een jongehe
rnam, op den vierden
iets wat niemand mis
sen kan, die verkouden
is; op den vijfden 't gevraagde woord; op den
zesden iets, dat men reeds jong op school
Zet de haringen ©en nacht in het water, I al\ den zevenden een insect; op den
snijd de kop er af, verwijder het vel, soheu I a°htsten iets, waarmede men schrijft; op dén
die visoh doormidden, door in iedere hand negenden ©en medeklinker,
een pfantje van den staart te houden' en de-
Aif en toe zullen voor goede -oplossingen
-der raadsels prijzen beschikbaar worden ge-
meer to zout zUn. Week zo ander» non
«HJ» In vorsoh irater molk. Snijd K °P-
aan Meine stukjes, Schil de appelen, maak pfSHoofd l-llvèSSJ*1 prU®-
ze sohoon, snijd ze in Meine stukjes; zoo ook "e,lu ''1 loting orden t©ego-
de uien.
zon clan voorzichtig van elkaar te trekken.
Verwijder do graat, de ingewanden- en allo I
kleino graatjes. Wasch ze. Proef of ze niet
Doe alles ln een groote schaal, doe er de
bovengenoemde hoeveelheid azijn en olie
mot wat peper b!J en roer de massa flink
dooroen.
Log do dooreen gemengde massa op een
schotel, ln het midden iet» hooger dnn non
de kanton on garneer hot met hard gekookte
eieren en augurkjes.
Nieuwjaarswafelen.
Benoodigdheden.
1 ei.
500 gr. bloem.
150 gr. boter.
440 gr. suiker opgelost in V» L. water.
kend;
De oplossingen imoeten vóór Donderdag
a.B. In gesloten couvert met het opaohrlft:
„Prijsraadsel#" aan 0:1bureau worden be
zorgd. Denk om duidelijke opgave van naam
en 'adres 1
VOOR DE KLEINTJES.
Goed bedoeld, maar...
Jimmy was een aardige kleine Jongen.
Hij deed altijd zijn best om iets goed te doen,
maar daarbij deed hij dikwijls heel domme
dingen. Daarvan zal ik nu eens iets ver
tellen.
Op een moolen wintermorgen keek Jimmy
uit het raam en klapte in de handen van de
pret, want de heele straat lag vol sneeuw.
Het ei kloppen, de bloem er bij voegen, I i f i j wou wel zoo in zijn hansop naar buiten
dan de warme gesmolten boter en verder het hoopen, maar dat vond Moeder natuurlilk
beslag aanmaken met het wanne suikerwa- Met goed. Eerst moest hij warm worden aan
ton v oor een groot wafelijzer 1 dessertlepel I gekleed. Maar daarna zei moeder: „Nu man
an 1 Ar<vn je naar buiten Jimmy en maak maar eens
een mooie sneeuwpop."
Jimmy holdo naar beneden en naar buiten.
Daar begon hij dadelijk een berg van sneeuw
te maken. Hier nog wat bij, déér wat plat
ter, en zoo was al gauw het lijf voor. de
sneeuwpop Maar. Toen maakte Jimmy een
beslag (pion. 1 imin- baikfcen aan iederen
kant).
Appelbeignets.
Benoodigdheden.
250 gr. tarwemeel.
8 31/' dX. bier of spuitwater. I bal een sneeuw, en zette die op hëtli'if. In
netten oppete keuken haalde hij een paar stukjes steon-
kool voor de oogen en hij stak een stokje in
Reuzel of futuurvet I den mond van zijn pop als een pijp.
Maak een flinke hoeveelheid reuzel of Toen kwam Moeder naar buiten en zei:
futuurvet zoo heet in een diep Ijzeren potje, Jimmy ik moet even een boodschap doen.
dat er blauwe damp afkomt Boor en scbil Zul je goed op het huis passen?"
de appelen en snijd ze in niet te dikke plak-1 ,Ja Moeder", zei Jimmy: „ik blijf hier om
ken. Meng het tarwemeel met wat bier of j op het huis te passen",
spitwater en het zout vlug aan, roer er del ,Jo mag wel met je sneeuwpop spelen,
klontjes uit en voeg er zooveel bier of spuit- j maar blijf niet te lang stil staan: anders vat
water bij tot het beslag de vereischte dikte je kou. Zul je er om denkun, Jimmy?"
„Ja Moeder, ik zal er om denken", zei Jim
my".
„Dat is een prachtige sneeuwpop", sel
Moeder.
,Ja Moeder", zei Jimmy, „maar denkt U,
dat hij lang goed zal blijven."
„Dat Zal van het weer afhangen", ant
woordde Moeder, terwijl ze naar de lucht
keek, „of het warmer of kouder zal worden".
Toen ging moeder de deur uit en Jimmy
keerde naar zijn sneeuwpop terug, om er
nog een paar armen aan te maken.
Daar kwam de postbode voorbij en hij riep
bewonderend: „Wel vent, wat heb Jij een
prachtige sneeuwpop gemaakt."
„Ja mijnheer post", zei Jimmy met eeu
stralend gezicht.
„Het is de mooiste sneeuwpop, die ik ooit
van mijn leven gezien heb," ging de post
bode voort.
„Ja, mijnheer post, maar denkt U, dat hij
lang goed zal blijven?"
„JVel vent, dat zal van het weer afhan
gen", zei de postbode, terwijl hij naar de
lucht keek, „of het warmer of kouder zal
worden". En de.postbode ging verder, ter
wijl Jimmy naar zijn sneeuwpop terug
keerde.
,Jk moest hem maar een hoed opzetten"
zei Jimmy. „Als menschen geen hoed op heb
ben, vatten ze kou. En ik zou niet graag wil
len, dat mijn sneeuwman kou vatte." Meteen
holde Jimmy het huis binnen, om zijn ouden
zomerhoed te halen; die zette hij op het
hoofd van de sneeuwpop.
Het leek wel of het steeds kouder eri kouder
werd'.
„Ik moest hem maar een jas geven", zei
Jimimy, „want hij mag geen (kou vatten", en
Jiimimy haalde moeders man tel' uit huis en
islopg die zorgvuldig om zjjn sneeuwpop heen.
Maar -het werd nog voortdurend kouder.
„O, wat is het koud", zei Jiimmy. „De
sneeuwpop kan niet wamm genoeg zijn, want
ik ben zelf zoo koudi. En lik wou hem zoo
graag lang houden. Jiimmy vóelde aan de
sneeuwpop en deze wa-s hard! en koudl
„Ik denk, diat we beter naar binnen kon
den gaan om bij die keukenkachel wat warmer
te worden", -zei Jiimmy tegen de sneeuwpop.
„Ik wil goed voor je zorgen en we mogen
geen kou vatten."
En Jimmy droeg met heel veel moeite de
sneeuwpop de gang dioor naar de keuken en
zette hem daar (bij het vuur. „Ziezoo", zei
.llimmy, „nu kun Je lekker wartm worden, ter
wijl Lk voor moeder do tafel ga dekken/' En
Jltnvmy had het dlruk met het klaar zetten
van brood' en boter en suiker voor zijn moe-
(Lr. Daardoor merkte hij niet, dat de sneeuw-
op net zoo warm kreeg, dat hij begon te
ammen.
Toen kwam moeder thuis, „Wat heb Je ivu
ln huis gehaald, Jlmumy?" zei ze.
„I>e sneeuwpop, moeder*".
„De sneeuwpop?" herhaalde moeder. Jleb
je de sneeuwpop in de keuken gebracht?"
„Ja, moeder.
„En wat heb je hem aangetrokken?"
»Uw mantel, moeder,,' zei Jimmy.
.jMlj'n mantel?" riep moeder uit. „En waar
om deed je dat?"
„Ik wou hem wanm houden. We mochten
geen -kou vatten en waren allebei zoo koudi.
Ivn-p^oeder, nu is hij toch een beetje kleiner
„Maar natuurlijk ls hij Meiiner geworden",
riep moeder uit. „Sneeuw smelt weg bij' het
h™iL i "f81" eon,s mar d'en vloer. Die iii
heelettnaal nat, en mijn mantel ook"
„O, moeder,-het spijt me zoo", zei Jimmy,
k niet". En hij bracht
uit 1va" en Bneewwpop naar buiten.
fti-A -nT/S k i IÜI6t erf? Lvettig voor moeder,
nm 'boos was ze er toch niet
doeld y v<d' £<**1 be-
RUITJESPU ZZLE.
KRUISRAADSEL.
Rljdac maar!
Duitachland voerde van 1 Jnnn«w w 1
October in N«terland I2Ü.7M tlwtew li?