VOOR DE VROUWEN HET MODERN VODR DE KINDEREN de eeuw van de „Verbreoding"! De Vijzelstraat is uai lang vieren en vij ven en met geweldige offers verbrééd! De Daim is verbrééd.Alle bruggen over de Leidscbe straat worden op biet oogenblik rerbrééd!.... De brug voocr bet Weesper- poartófa/tion wordt.verbréód. De brug over de Gelderaohe toade wordt.ver brééd! .De perrons en de overkapping van het Oentraal-Station worden verbrééd!.De Almstettveenscbe Weg wordt verbrééd. Aan bet Rijks Museum i s een puist gebouwd en aan bet Oentraal-ÖtiaMon wordt "n puist gebouwd. Enzoovooris enzoovoorts...enzoo- .voorts.I Zal bet helpen? 'Neen! bet zal' niet beöpen! Want niettegenstaande de braafheid1 en de vermaardheid en de deftigheid van onze goe de hoofdstad en niettegenstaande de regel maat en het systeem van haar aanleg, heeft dütenzelfden aanleg dbon die eeuwen heen iets aangekleefd, wat ik een geweldig slechte trek in haar karakter vind. Dat is de pietpeuterigheid, die den aanleg van de stad Amsterdam altijd gekenmerkt beeft.dat is haar 'benauwde opvatting. baar volstrekt gemis aan.... ruimtebegrip! Amsterdam weet niet wat ruimte is. Zij doet lailes klein ze vindt iederen vierkanten centimeter grond zonde otm te gebruiken voor verkeersweg! Zij verkoopt het 'liever om er nog 'n huis met nog 'n ver dieping en nog bi torentje bovenop te zet ten Ze ia zoo buitengewoon krenteri g en piete rig in haar opzet, onze goede stad Amster dam zooals er tegenwoordig -zooveel men- Bohen in diezelfde stad krenterig en pieterig zijn.... Dat is het karakter van Amsterdam en van Holland maar het is een karakterfout! K-oto in een groote buitenlandsdhe stad, onverschillig waar en het eerste waardoor je verrast bent is de.ruimte!.De ruimte en de royaliteit waarmede de aanleg is opgezet en waardoor de aanleg zich blij vend kenmerktBreede wegen breedte pleinen, groote hoeken en wandelplaatsen En in Amsterdam? Men dempt een stuk (vooral- niet meer dan 'n stuk) van het Dam rak en breekt eindelijk wat oude rabatten af rond den Dam om.... ruimte te krijgen. Maar als de ruimte er Is, vindt men 't eigen lijk zoude van al dab terrein en wat gebeurt er?.De goede gemeente zet een schutting otm het afgebroken terrein van het voormalige kommiandentsbuis, met de bedoeling het bij gelegenheid' eens aan iemand te verhuren voor 'n nieuw 'gebouw!!.Tableau! Degeen, die meer van nabij 'bekend is met de Amsterdamscbe stadhuistoestanden weet dat al onze gemeentediensten -zijn on dergebracht in allerlei particuliere -huizen buiten het prinsenhof en in misschien wel twintig gebouwen rondom het prinsenhof Alleen om-dat men niet het spototane gebaar heeft heel die burgwtalennoimmel eens vier kant voor den grond te smijten (zooals Rotterdam dat beeft gedaan) en ot een ruim gebouwen-complex neer te zetten imet vol doende toe-gar it- vegen. Men schikt ©n plooit en maakt plannen en vergroot en verbreedt. Men knutselM.. „Jawel" zegtt ge maar' dat is ook alle maal' nög van vroeger jaren.... Dat etend er nu eenmaal!. Mis! Het is een blijvende fout in bet karakter van Amsterdam en daarom ook zal al die verbreederij niets helpen. Ook mu waar 'het betreft den volstrekt nieuwen aanleg en uitbreiding van de stad, toont zij n-og altijd dezelfde eigenschappen van kren terigheid en gemis aan ruimtezin ten op zichte van de verkeerswegen... 'n Volgende maal zal ik u typeerende staal tjes toonen van de wijze, waarop Amsterdam op dit ©ogenblik profiteert van de geweldige ruimten, waarop zjj nieuwbouwih. Ik voorspel, dat zij binnen de honderd' jaar zal imoeten gaan verbroeden of afbreken, wat zij op het oogenblik schept als stadeaanlei MODE!.... Mode is een van die eigenaardige dingen in ons -bestaan waarbij wij vrouwen al zijn wjj nog 'zoo eenvoudig of weinig eischend' graag een ©ogenblikje met onze gedachten stilstaan. Wij wilen allen graag „smaak" hebben en of onze beurs dun is of dik, wij: stellen er prijs op er goed uit te ziien. Voor onze jongens en meisjes .vinden we het echt gezellig wanneer ze „voor den dag" kunnen komen zooals wij dat gemeenlijk noe men. En dat kan ook wel vooral in onzen rijken tdjld van vergevorderden smaak en industrie en kunstnijverheid1! Toch is het niet altijd even gemakkelijk direct de 'goede keuze te doen. De kleur de stof en het model, 't speelt alles zoo'n onbewuste maar niet (minder beteekenisvoll© rol. Het kon -onzen opzet uitstékend doen slagen, maar niet minder doenmislukken! En bovendien: Ai hebben wij smaak en juist inzicht al hébben wij voorkeur voor be paalde tinten en nuances, dan nog is eenige oefening om den juisten weg te vinden in den ahaos, die de wonderlijke mode met zich brengt.Want ontegenzeggelijk is er veel moois en veel liefs on het gebied van kleur en stof en weefseQ; er zijn overstelpend voel rijke schakeeringen in de stoffen en fluwee- len en zijden. Maar er is ook opdringen van alle kanten en aanbieding van producten, die den schijn van het mooie hebben en vol strekt niet mooi zijn of pas mooi worden bij een bepaalde behandeling of in een bepaalde combinatie!. Dat is groote kunst en daarvoor is oefe ning noodig. Laat ons een voorbeeld nemen: ze pompeuze rokmode hoogtij. De dame in heeft verkregen. Wentel er eenlgo schijfjes haar salon paradeert ermee, maar ook haar appel in, leg die in het heete vet en bak cio keukenmeid voor het fornuis en niet minder apolbeignets lichtbruin en gaar. .Neem ze de bedelares en de boerin. Natuurlijk ver- met een lardeernaald of breinaald uit het scheen ze ook op het tooneeL In dien tijd vet Laat ze op grauw papier flink uitdrui- kon men b.v. in Weimar, de stad van Groethé, pen, bstrooi ze met poedersuiker enl dien ze een voorstelling zien van „Do Nibelungen" warm op. waarbij de hoofdfiguur Kriemhilde in Wanner er'onder het bakken geen die hoepelrok verscheen. Eenmaal werd I gaati0'in de beignets komt is het beslag nog haar dit noodlottig, want in de sterfscène jy xnoet er dus wat bier of spuitwater KWINKSLAGEN. Meneer komt met zijn hondje over de Tlaohmarkt. Hondje komt te dicht bij een mand kreeften. Een der kreeften pakt met adjn scharen het hondje bij zijn poot. Hondje er Jankend van door met zijn gast bflzich. v: isohVrouw woest Meneer, meneer, Wat! Fluit je hond! Fluit JtJ Je kreeft g gilt: -uit Je hond! Een oefenschip uit HeUevoetMuis is te Helder bkunongeloopen en een Jong, pas af gericht mlUlciloii-anatroos loopt wacht achter die reetog. De kapitein-luitenant komt aan boord en vraagt hem zjjn consignes. Ferm antwoordt de stoere zeeman: Ik mot de toegang tot de valreep wei geren aan leder verdacht uitziend persoon behalve aan de vrouw van den oomman- dant In een van de winkelstraten (we mogen niet zeggen wéér) komt een dame melk ha len: Melkboer vraagt ze.is dit zuivere melk?. Ja zeker, mevrouw antwoordt de melkslijter eerlijk.We verkoopen de room afzonderlijk. Ik heb 'n paar dagen geleden *n vers op unfat manchet geschreven, en Stuur In naar 'n wasscherij. 't Gaat er beelemaal uit! Wat is toch eigenlijk onweer? Wel, dat is elecfericiteit. Maak mij wat wijs! En toen er nog "een electricitoit bestond, onweerde het ook! Hoeveel Kronen kan lk hiervoor krij gen? vroeg de Hollander tn een bank te Weenen, een gouden tientje neerleggende. Als uwe Edelheid even wil wachten, zal ik den directeur roepen, sprak de kassier met een eerbiedige buiging. Misschien wil «ito bank hij ar u de heaie wel voor overdoen. Een model als op bijgaand .plaatje zal uit stekend Ideeclen aan de jonge vrouw, die blond is wanneer zij kiest een zachte, soepele stof in fcorenblauw. ,De rechte jurk is zonder veel moeite te maken en wordt al leen aan de heupen ingeplooid, zoodat zij op deze plaats om inet lichaam sluit. Vanuit do heuptahaling vallen dan de rechte slipjes ooquet naar omlaag. Deze slippen dan wor den langs den onderkant van een tamelijk faoogen rand borduursel voorzien, in de kleu ren diep oranje on zacht turkoois groen. Voor wie van stliero tinten houdt kan ook ■ebruik-t worden: 'n lichter kononblauw, dan stof ls cn lichtgrijs of zwart. I)c mouwen worden op dezelfde wijze ver sierd'. Voor den winter worden hals on' mou wen afgewerkt met een smal randje zwart saelsklm bont. Voor vrouwen, die om- bepaalde redenen de voorkeur geven aan een hoog© hals met' boord of tegenovergesteld kortere mouwen kaïn dit zonder moeite van het patroon wordlen 'gewijzigd! Nu is het eigenaardige, dat ditzelfde model de donkere of zwarte- vrouw ook zal staan, doch dan in een combinatie van geheel an dere Meuren: Zij neme stof in- diepe Terra Cotta en bordure of kieze (wanneer zij laat maken -of haar oostuuim kant en klaar koopt) de kleuren scherp lila en dito groen. Goi Voor de zachter© tinten t udjbelge imet zwart. Mme Corry. De Crinoline.... Terwijl de meesto vrouwen van tegenwoor dig zich nog de omslagdoeken zuilen herin neren en de pofmouwen en hibr en daar nog overblijfselen van deze mode gedragen wor den, zullen er niet velen onder ons zijn, die zich nog de Crinoline-rok weten voor te stellen.We kennen nog alleen 't oude rijmpje: 't Zal eens aan m'n moeder vragen. Of k een Crinoline mag dragen* Ia het jaar 1856 viert het dragen -001 de- viel de rok met een smak over haar en het publiek, eigenlijk op het punt van te weenen, barstte in lachen uit! Waar de smaak er in die dagen op uit was de rok een zoo groot mogelijken omvang te geven, zocht men z'n heil in overmatige gar neering. En de volants kwamen in de mode! Zij begeerden meer dan twintig jaar. Met het klimmen der jaren klom ook het aantal van de volants want terwijl men omstreeks 1850 één bij den zoom al mooi vond, groeide het aantal spoedig tot 57- en 0.... In 1860 zijn rokken met 16 of 18 volants geen zeld zaamheid evenmin als een crinoline van Tartya-tain met maar 25 oprijig-en.In 1869 verscheen de onlangs gestorven keizerin Eugénie op een bal in een kleed van wit at las met niet minder dan.103 tuilen vo lants. Onnoodig mee te deelen hoeveel kost bare stof vaak voor deze versierselen noo dig was! Bovendien werden deze garneersels op de hoepelrokken zelf op 'alle mogelijke manie ren bewerkt. Zij' werden gegolfd en geplis- seerd, uitgetand, gefrons^ en gefestonneerd, waren genomen in Meuren, die hel afstaken bij de Meur van de crinoline zelf en werden ten overvloede nog bezet met plooisels, kant of lint! Denk eens aan het ontzettende werk dat de arme naaisters zooals Jaoob tan Len- nep er eene beschrijft in „Het kanten Bruidskleed" gehad moeten hebben met zulke drukbegarneerdie «n ©norm wijd© Mee- dingstukkenl Gelukkig kwam omstreeks dienzelfden tijd de Amerikaansche naaimachine naar Eu ropa. Intusschen school in het dragen van de crinoline ©en niet denkbeeldig gevaar! M de eerste plaats het in brand raken van het dunne goedje. Nimmer kwamen dan ook zooveel ongelukken met vuur voor als in den tijd van hét dragen der wijdo rokken. In 1850 werd de Hertogin de Maillé, die op het kasteel Rochequyon op bezoek was en te dicht bij het haardvur zat, een prooi der vlammen. De actrice Emma Livry vond een afschuwelijken vuurdood op het tooneel en de dochter van Wilhelm von Kiigelgen ver brandde toen zij zich voor een bal Meedde! Eenige jaren later stak de vrouw van den tateren Keizer Friedrich bij het verzegelen van een brief een harer ballonmouwen in brand en liep zware brandwonden op. De dochter van Aartshertog Albrecht Prinses Mathilde vond evenzeer een schrikkelijk einde door 'het vuur. Zij werd betrapt op het rooken van een sigaret, borg verschrikt het brandend eind tusschen de plooien van haar Meed, dat vlam vatte en geenblusschen of dooven toeliet! Maar 'de grootst© catastrofe vond wel plaats te Santiago in het jaar 1863, waar op den feestdag Maria Ontvangenis in de Ka thedraal bijna 2000 vrouwen verbrandden. Er was 'in die kerk 11.L ©en draperie In brand geraakt en de lichte stoffen der damesMee- deren boden helaas een gemakkelijke prooi voor de vlammen. Geen wonder dan ook dat het nuchter denkend deel der menschheld met vreugde het jaar begroette, dat aan de heerschappij der hoepelrok een eind scheen te zullen maken. Het was in het jaar 1860 dat uit Engeland de tijding naar het vaste land overwoei:. Koningin Victoria draagt geen crinoline meer!. Weliswaar poogde men nog een beschei dener vorm te handhaven, maar sinds 1862 was hij over zijn hoogtepunt heen en 1867 wordt beschouwd als het jaar waarin hij voor goed verdween! bij gevoegd worden. Ml»» Op hot bureau van onze redactie vervoegde zich dezer dagen een' persoon, waarvan de uiterlijk© beschrijving ©enigszins moeilijk ie. Hij droeg 'géén schoenen, imaar w-el buiten gewoon lang© haren en 'n baard.Hij droeg boyendien "n slappe hoed' en meer der gelijk© dingen, waardoor hij wel degelijk ge stempeld werd tot' een van. de begenadigde menschuen, die 'we „artist" noemen. Mijnheer zeide hijU gaat 't Jut- tertje uitgeven! Weet u dat nu al?. Ja, meneer.de moderne mensch, d.w.iz. de nieuwe ultra-hyper moderne toe- k'omstmensch denkt vooruit!.... Zoo doende weet ik wel wat er komen zal niet wat er geweest is.U gaat dus het Jutter- tje uitgèven.Ik kom imij'zélf presentee ren. laat ik liever dadelijk zeggen: enga- geeren als medewerker.... Ja, meneer.Als artistiek-plastisch neo-futuxis-mMtlpljceerinigslkunistenaar Ik ben teekenaar, meneer! O!.... Juist.Ik vertegenwoordig een nieu we richting!Ik verafschuw het detail'. Het kleine 't gepeuter.!...Josef Israels en zjjin zoon Isaao ook, geven af en toe 'n smeer verf over het doek, ©n noemen dat 'm stoel 'n moeder met 'n zuigeling of zoo iets.Dat. is heel aardig, maar het is nog niet daü 'De Futuristen en Cuhisten en al' die andere komen er wel aardig in.Jawel maar mijn richting gaat daar ver 'boven uit.Kijk eens, ik 'zal iu dadelijk het be- wtjjs igèven en u zult mij dankbaar zijto, dat ik mij wel heb willen engageeren' voor uw blad.Want, ziet u ik behoef geen rijke ateliers voor mijn kunst met doekjes en pot jes en allerlei snorrepjjperij om tzjg. in de hesthetische stemming te komen.... Niets (daarvanIk zal u hierHier voor uw oogen in uw eigen kantoor een schepping maken, getiteld: De Blinde Neger, die tè mid dernacht in een donkeren kelder 'n zwarte kat zoekt.... Wat zegt U?. Ja, meneer.En de kunstenaar greep 'n blank blad copypapier, spelde het tegen den muur en schiep 't volgende. Ziezoo zeide hij voldaan.'n gou den lijst is daar niet bij noodig. die toeken ik er „en passant" bijZiedaar!Dat stelt voor: de blinde neger, die te midder nacht in een donkeren kelder 'n zwarte kat zoekt.Daar hoeven geen tierelantijntjes bij of prutsige nabootsingen van de natuur vormen Malligheid! Ik teeken de essentie van mijn onderwerpde geestelijke ge dachte! En wat is Au het alles overweldigend karakter van mijin onderwerp?.De blinde neger?en middernacht! en de donkere kelder en de zwarte kat?.Dat is z w a r t, meneer.niet andefs dan izwart.Dus ik teeken „Zwart" en niets anders! Zie daar!. Hij greep den hoed' en zei: Wees mij dankbaar, dat ik do moeite héb willen' nemen de Heldenaren iets schoons te loeren en in 't Juttertje eenige van imijn verheven denkbeelden te openbarenDe volgende week kom lk terug en 'dan zal ik een teetoenlng voor u maken over het begrip Eenzaamheid! het machtige en veelomvat tende ding Eenzaamheid. Oh.... die §olujjmend© Eenzaamheid! En weg was de kunstenaar. PRIJSRAADSELS. Ziehier een figuur van 36 ruitjes, nJ. een rechthoek van 8 ruitjes lang en 5 ruitjes (breed, met in het midden een opening van vier ruitjes. Die middelste opening moet eruit gesneden wórden. Tracht daarna eens het overblijvende zoodanig in twee stukken te knippen, dat deze beide deelen samen een vierkant vormen van 6 ruitjes lang en 6 ruitjes breed, RECEPTEN. Eenvoudige haringsla. enoodigdheden voor 8 personen. 6 haringen (zoute). 1 pond uien. I1/. pond zure appelen (goudreinetten of bellefleuren). v- 6 lepels olie. 8 lepels azijn. •x- -X- .x, xxxxxxxxx .x. .X. •X' X Op de kruisjeslij nen komt de naam van heer lijke vruchten. Op den eersten regel een klin ker, op den tweeden een huisdier, op den derden een jongehe rnam, op den vierden iets wat niemand mis sen kan, die verkouden is; op den vijfden 't gevraagde woord; op den zesden iets, dat men reeds jong op school Zet de haringen ©en nacht in het water, I al\ den zevenden een insect; op den snijd de kop er af, verwijder het vel, soheu I a°htsten iets, waarmede men schrijft; op dén die visoh doormidden, door in iedere hand negenden ©en medeklinker, een pfantje van den staart te houden' en de- Aif en toe zullen voor goede -oplossingen -der raadsels prijzen beschikbaar worden ge- meer to zout zUn. Week zo ander» non «HJ» In vorsoh irater molk. Snijd K °P- aan Meine stukjes, Schil de appelen, maak pfSHoofd l-llvèSSJ*1 prU®- ze sohoon, snijd ze in Meine stukjes; zoo ook "e,lu ''1 loting orden t©ego- de uien. zon clan voorzichtig van elkaar te trekken. Verwijder do graat, de ingewanden- en allo I kleino graatjes. Wasch ze. Proef of ze niet Doe alles ln een groote schaal, doe er de bovengenoemde hoeveelheid azijn en olie mot wat peper b!J en roer de massa flink dooroen. Log do dooreen gemengde massa op een schotel, ln het midden iet» hooger dnn non de kanton on garneer hot met hard gekookte eieren en augurkjes. Nieuwjaarswafelen. Benoodigdheden. 1 ei. 500 gr. bloem. 150 gr. boter. 440 gr. suiker opgelost in V» L. water. kend; De oplossingen imoeten vóór Donderdag a.B. In gesloten couvert met het opaohrlft: „Prijsraadsel#" aan 0:1bureau worden be zorgd. Denk om duidelijke opgave van naam en 'adres 1 VOOR DE KLEINTJES. Goed bedoeld, maar... Jimmy was een aardige kleine Jongen. Hij deed altijd zijn best om iets goed te doen, maar daarbij deed hij dikwijls heel domme dingen. Daarvan zal ik nu eens iets ver tellen. Op een moolen wintermorgen keek Jimmy uit het raam en klapte in de handen van de pret, want de heele straat lag vol sneeuw. Het ei kloppen, de bloem er bij voegen, I i f i j wou wel zoo in zijn hansop naar buiten dan de warme gesmolten boter en verder het hoopen, maar dat vond Moeder natuurlilk beslag aanmaken met het wanne suikerwa- Met goed. Eerst moest hij warm worden aan ton v oor een groot wafelijzer 1 dessertlepel I gekleed. Maar daarna zei moeder: „Nu man an 1 Ar<vn je naar buiten Jimmy en maak maar eens een mooie sneeuwpop." Jimmy holdo naar beneden en naar buiten. Daar begon hij dadelijk een berg van sneeuw te maken. Hier nog wat bij, déér wat plat ter, en zoo was al gauw het lijf voor. de sneeuwpop Maar. Toen maakte Jimmy een beslag (pion. 1 imin- baikfcen aan iederen kant). Appelbeignets. Benoodigdheden. 250 gr. tarwemeel. 8 31/' dX. bier of spuitwater. I bal een sneeuw, en zette die op hëtli'if. In netten oppete keuken haalde hij een paar stukjes steon- kool voor de oogen en hij stak een stokje in Reuzel of futuurvet I den mond van zijn pop als een pijp. Maak een flinke hoeveelheid reuzel of Toen kwam Moeder naar buiten en zei: futuurvet zoo heet in een diep Ijzeren potje, Jimmy ik moet even een boodschap doen. dat er blauwe damp afkomt Boor en scbil Zul je goed op het huis passen?" de appelen en snijd ze in niet te dikke plak-1 ,Ja Moeder", zei Jimmy: „ik blijf hier om ken. Meng het tarwemeel met wat bier of j op het huis te passen", spitwater en het zout vlug aan, roer er del ,Jo mag wel met je sneeuwpop spelen, klontjes uit en voeg er zooveel bier of spuit- j maar blijf niet te lang stil staan: anders vat water bij tot het beslag de vereischte dikte je kou. Zul je er om denkun, Jimmy?" „Ja Moeder, ik zal er om denken", zei Jim my". „Dat is een prachtige sneeuwpop", sel Moeder. ,Ja Moeder", zei Jimmy, „maar denkt U, dat hij lang goed zal blijven." „Dat Zal van het weer afhangen", ant woordde Moeder, terwijl ze naar de lucht keek, „of het warmer of kouder zal worden". Toen ging moeder de deur uit en Jimmy keerde naar zijn sneeuwpop terug, om er nog een paar armen aan te maken. Daar kwam de postbode voorbij en hij riep bewonderend: „Wel vent, wat heb Jij een prachtige sneeuwpop gemaakt." „Ja mijnheer post", zei Jimmy met eeu stralend gezicht. „Het is de mooiste sneeuwpop, die ik ooit van mijn leven gezien heb," ging de post bode voort. „Ja, mijnheer post, maar denkt U, dat hij lang goed zal blijven?" „JVel vent, dat zal van het weer afhan gen", zei de postbode, terwijl hij naar de lucht keek, „of het warmer of kouder zal worden". En de.postbode ging verder, ter wijl Jimmy naar zijn sneeuwpop terug keerde. ,Jk moest hem maar een hoed opzetten" zei Jimmy. „Als menschen geen hoed op heb ben, vatten ze kou. En ik zou niet graag wil len, dat mijn sneeuwman kou vatte." Meteen holde Jimmy het huis binnen, om zijn ouden zomerhoed te halen; die zette hij op het hoofd van de sneeuwpop. Het leek wel of het steeds kouder eri kouder werd'. „Ik moest hem maar een jas geven", zei Jimimy, „want hij mag geen (kou vatten", en Jiimimy haalde moeders man tel' uit huis en islopg die zorgvuldig om zjjn sneeuwpop heen. Maar -het werd nog voortdurend kouder. „O, wat is het koud", zei Jiimmy. „De sneeuwpop kan niet wamm genoeg zijn, want ik ben zelf zoo koudi. En lik wou hem zoo graag lang houden. Jiimmy vóelde aan de sneeuwpop en deze wa-s hard! en koudl „Ik denk, diat we beter naar binnen kon den gaan om bij die keukenkachel wat warmer te worden", -zei Jiimmy tegen de sneeuwpop. „Ik wil goed voor je zorgen en we mogen geen kou vatten." En Jimmy droeg met heel veel moeite de sneeuwpop de gang dioor naar de keuken en zette hem daar (bij het vuur. „Ziezoo", zei .llimmy, „nu kun Je lekker wartm worden, ter wijl Lk voor moeder do tafel ga dekken/' En Jltnvmy had het dlruk met het klaar zetten van brood' en boter en suiker voor zijn moe- (Lr. Daardoor merkte hij niet, dat de sneeuw- op net zoo warm kreeg, dat hij begon te ammen. Toen kwam moeder thuis, „Wat heb Je ivu ln huis gehaald, Jlmumy?" zei ze. „I>e sneeuwpop, moeder*". „De sneeuwpop?" herhaalde moeder. Jleb je de sneeuwpop in de keuken gebracht?" „Ja, moeder. „En wat heb je hem aangetrokken?" »Uw mantel, moeder,,' zei Jimmy. .jMlj'n mantel?" riep moeder uit. „En waar om deed je dat?" „Ik wou hem wanm houden. We mochten geen -kou vatten en waren allebei zoo koudi. Ivn-p^oeder, nu is hij toch een beetje kleiner „Maar natuurlijk ls hij Meiiner geworden", riep moeder uit. „Sneeuw smelt weg bij' het h™iL i "f81" eon,s mar d'en vloer. Die iii heelettnaal nat, en mijn mantel ook" „O, moeder,-het spijt me zoo", zei Jimmy, k niet". En hij bracht uit 1va" en Bneewwpop naar buiten. fti-A -nT/S k i IÜI6t erf? Lvettig voor moeder, nm 'boos was ze er toch niet doeld y v<d' £<**1 be- RUITJESPU ZZLE. KRUISRAADSEL. Rljdac maar! Duitachland voerde van 1 Jnnn«w w 1 October in N«terland I2Ü.7M tlwtew li?

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1921 | | pagina 4