NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
Abonnementsgelden
vóór 15 Januari
No. 5505
DONDERDAG 12 JANUARI 1922
50e JAARGANG
FEUILLETON.
COURANT
ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
rC<T/?Lf 1,50; fr" p" p- binnenland f 2.—, Ned. 0. en W.
VTMrrf™ P-nmail en weti«e landen f 4 20 Zondagsblad
p' 0-50.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.60
LK39ee nummers der Cöurant 4 ct., fr. r p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct j.. regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) 60 ct Kleine advertenties (gevraagd, te koop, te huur) v. 1—4
regel: 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra), Bewijsno. 4 ct.
Aan onze lezers bnlten de gemeente doen
wfj het verzoek de abonnementsgelden over
het eerste kwartaal ten bedrage van 2
over te maken per postwissel of over te
laten schrijven op No. 18066, kantoor Helder
per post-glroblljet
De laatste manier van vereffening raden
wfj ten zeerste aan, daar het bedrag dan
voor slechts 6.05 wordt overgeschreven;
formulieren zijn aan alle postkantoren een
halven cent verkrijgbaar. Per postwissel
daarentegen zijn de kosten 0.16.
Na genoemden datum wordt beschikt met
0.15 verhooging.
Over de abonnementsgelden ln de stad
wordt dezer dagen per looper beschikt en
verzoeken wij U beleefd de kwitantie b|j eer
ste aanbieding te voldoen.
DE ADMINISTRATIE.
BUITENLAND.
DE CONFERENTIE TE WASHINGTON.
Men is in Amerikaansche kringen slecht
te spreken over de gang van zaken voor
zoover China betreft. Ér wordt dan ook van
uit invloedrijke kringen aandrang uitge
oefend om de Siberische en Mandsjoerijsche
kwesties krachtig ter hand te nemen.
Er wordt in deze dagen koortsachtig ge
arbeid aan de voltooiing van de vloot-quaes-
tie, teneinde de handen vrij te krijgen voor
het Vér-Oostersche vraagstuk, en een krach
tige pressie te kunnen uitoefenen op de Ja
panners, en van dezen concessies af te dwin
gen in Sjantoeng.
De Japanners nemen wat dit aangaat, een
verdedigend standpunt in. Zij wachten blijk
baar wantrouwend den loop der dingen af.
DE CONFERENTIE TE CANNES.
Naar men reeds weet is de regeling van
de schadeloosstelling afhankelijk gemaakt
van de Engelsch-Fransche overeenkomst
waarbij Engeland Frankrijk hulp toezegt in
het geval dat Duitschland Frankrijk zou
aanvallen.
Ten aanzien van dit vraagstuk echter be
staat tusschen Engeland en Frankrijk een
scherp verschil van meening.
Engeland stelt als voorwaarde, dat eerst
le met Frankrijk hangende geschillen be'
Jecht worden; ze betreffen Angora, Tandz
jer, de nieuwe Hebrieden en misschien ook
de duikbooten.
Het Engelsche standpunt inzake Angora
is bekend, al nijgde het ook den laatsten
tijd meer naar het Fransche. Nopens Tandz-
jer gaat Londen met Spanje mee. Dit betreft
de eischen, die de Sultan op de stad stelt. De
Fransdie opvatting is, dat die kwesties af
gescheiden van gescheiden van de in uit
zicht gestelde overeenkomst moeten worden
behandeld; deze mag men niet tot een ruil
object verlagen, dit zou belden landen on
waardig zijn.
Frankrijk wilde aanvankelijk, dat Enge-
land's garantie over de kleine staten zou
strekken, waarbij Frankrijk vooral ten
aanzien van Polen belang heeft. Lloyd
George merkte hiertegenover echter op, dat
voor de waarborg-overeenkomst met Frank
rijk reeds de goedkeuring der dominions
noodig was en deze zeker niet ervoor te vin
den zouden zijn indien de kleine staten er
eveneens in werden betrokken.
Reeds werd gemeld, dat er een uitweg in
deze gevonden is, n.1. dat die staten begre
pen zouden worden in het algemeene Euro-
peesche garantie-verdrag, waarbij alle on
derteekenaars plechtig verklaren, dat zij
zioh zullen onthouden van een aanval op
hun huurlieden.
Deze garantie van Engeland verkrijgt
Frankrijk slechts ten koste van opofferin
gen aangaande de schadevergoeding. De
financieels regeling met Duitschland zal
herzien moeten worden), m.a.w. ook Frank
rijk zal een deel moeten laten vallen van
het bedrag dat Duitschland over 1922 zou
betalen. Voor Briand is dit een lastig geval.
De publieke opinie en de Kamer verklaar
den zich tegen vermindering of uitstel van
betaling. Aan den anderent kant dreigt een
verbreking der Entente oordiale.
Woensdagochtend hebben Briand en Lou-
chearr een langdurig onderhoud gehad met
Lloyd George, diie Briand den tekst van het
voor-ontwerp van het Fransch-Engelsoh ver
drag ter hand stelde. Briand 'besloot daarop
vanmiddag om drie uur uit Cannes naar Pa
rijs te vertrekken, teneinde imorgen den kabi
netsraad, die onder voorzitterschap van Mil-
lerand in het Elyssee vergadert, het stuk
voor te leggen. Hij zal vervolgens (beslissen
of er reden is een (mededeeHing aan het par
lement te doen.
België, dat ook een stem in het kapittel
heeft, waar het gaat om de betalingen door
Duitschland, wil geen verdere concessies
doen ten opzichte van bet Belgische voor
keursrecht., dan het reeds gedaan heeft.
Daardoor is wrijving met Frankrijk.
Frankrijk vraagt intrekking van het ar
tikel in het financieels aocoord van 13 Aug.
dat de gekapitaliseerde waarde der Saar-
mijnen op het debet van Frankrijk sohreef.
België meent aangaande zijn voorkeursrecht
tot het uiterste gegaan te zijn. Daar de
Fransche en Belgische delegatie het niet
eens konden worden, liet Briand aan Mille-
rand telegrafisch de beslissing over.
Volgens de Temps, wilde deze de kwestie
in tweeën deelen, en genoegen nemen met
140 millioen als het aandeel van Frankrijk,
doch op voorwaarde, dat de betrokken bepa
ling niet over 1921 toegepast zal worden ver
klaard. Dit voorstel werd officieus aan de
Belgische delegatie overgebracht, dooh deze
wilde niet toegeven.
Tenslotte heeft België zijn zin gekregen.
Volgens een bericht uit Cannes zal België
zijn voorkeursreoht behouden, dat onmiddel
lijk toegepast zal worden en onaantastbaar
blijft voor de toekomstige bepalingen. Bel
gië zal 530 millioen gouden mark in geld
krijgen, wat, na de velerlei aarzelingen, die
deze dagen van strijd gekenmerkt hebben
en vooral na de vermindering van de som
men, die Duitschland over 1922 betalen moet,
het in het oog soringende feit ls.
Hetzelfde bericht uit Oannes meldde, dat
men de kwestie der vergoedingen als defi
nitief geregeld beschouwde. Duitsohland zal
720 millioen gouden mark moeten betalen.
Er bestaat aanleiding om van deze som 140
millioen ten bate van Frankrijk en 50 mil
lioen ten bate van Engeland af te zonderen.
Frankrijk had meer willen ontvangen en do
Fransche gedelegeerden hebben dan ook
naar Parijs geseind om de positie uiteen te
zetten en definitieve instructies te vragen,
De Duitsobe delegatie onder leiding van
RrtVurn is Woensdagochtend om 10 uur te
Camxa aangekomen.
Hierboven werd reeds medegedeeld, dat
Br and naar Parijs terugkeerde imet het
>itwerp-veidr?g. De ware oorzaak is even-
wol dat er dlc gaand imeenilngsversohil be
staat tnaachen -dein president, de ministers en
Krimpis eenepitjds en Briand anderzijds
i vgaande de te Cannes door laatstgenoemde
gevolgde gedragslijn. Br is dus feitelijk een
ministerieel© orisis, die Briand's overkomst
absoluut noodzakelijk (maakte.
Aan het „Hfcl." wordt uit Parijs gemeld,
dat in de beide Kamers de opwinding groot is.
In den Senaat is de commissie voor buiten-
landsche zaken onder presidium van Poin-
caré bijeengekomen, welke telegrafisch ter
kennis van Briand is gebracht. Ze heeft hem
waarschijnlijk ergens onderweg naar Parijs
bereikt.
De resolutie houdit vier punten in, die de
commissie onder de aandacht van Briand
wensobt te brengen, n.1.: lo. de reconstructie
van Frankrijk, is een eerste voorwaarde voor
een reconstructie van Europa; 2o. het is on
toelaatbaar, dat de Fransche of Belgische
rechten op de schadevergoeding worden op
geofferd; Co. Frankrijk kan niet naar Genua
gaan 'zonder vooraf gaandie waarborgen te
hebben ontvangen; 4o. het met Engeland te
sluiten verdrag moet uitdrukkelijk aangeven,
dat niet geraakt -wordt aan de waarborgen,
in het Verdrag van Versa illes vervat- De
resolutie besluit met te zeggen, dat te Cannes
geen enkele (beslissing genomen mag worden,
die bindend zou zijn zonder dat het parle
ment 'zich daaromtrent eerst zal hebben uit
gesproken.
Deze verschillende uitingen van het wan
trouwen, hetwelk in het parlement tegen de
politiek van den minister-president bestaat,
is zoo ernstig, dat het haast onmogelijk lijkt,
dat Briand, zelfs al komt (hij met den minis
terraad tot overeenstemming, dit zou kunnen
overwinnen. In parlementaire kringen ver
wachte men dan ook ©enigszins, dat hij, zon
der een afkeurend votum na de behandeling
van- de interpellaties af te wachten), uit zich
zelf het ontslag van het kabinet zou indienen.
Men oordeelde althans, dat öit 'maar het ver
standigst zou -zijn, al is niet te zeggen of
Briandl, die zich nu niet zoo gemakkelijk ge
wonnen geeft, zeil niet nog een poging zal
willen wagen om 'zijn positie te handhaven.
De bijeenkomst te Genna.
De Opperste Raad heeft Woensdag de
strekking van art. 5 van het besluit van 6
Jan. omtrent het ekonomisch herstel van
Europa en de bijeenroeping van een ekono-
mische conferentie te Genua gepreciseerd.
Volgens dit artikel verplichten de mogend
heden zich eikaars grenzen te eerbiedigen
en elkaar niet aan te vallen.
Deze tekst heeft aanleiding tot misvatting
gegeven en daarom heeft Lloyd George na
mensyde conferentie vastgesteld, dat het be
sluit van 6 Jan. geenszins afbreuk kan doen
aan de rechten, die de geallieerden krachtens
de bestaande verdragen hebben en dat Het
schadevergoedingsvraagstuk, 't welk den Ge
allieerden aangaat, in geen geval te Genua
aan de orde kan worden gesteld.
Volgens berichten uit Berlijn zou Lenin
niet aan de conferentie deelnemen, doch zou
de Sowjet-regeerlng vertegenwoordigd wor
den door Tsjitsjerin, Litwinof en Krassin.
Het internationaal financieel consortorlum.
De geallieerde ministers hebben het te Pa
rijs ontworpen plan tot vorming van een
internationaal consortorlum voor het eco
nomisch herstel van Europa vastgesteld. Er
waren twee ontwerpen, het eene van Engel-
aohen oorsprong strekt tot oprichting eener
vereeniging met een kapitaal van 20 milli
oen pond sterling. Dit zou echter moeilijk
heden opleveren voor de landen met gede
prooieerd geld en dezen verliezen berokke
nen. Loucheur opperde toen een centrale
vereeniging op te richten met een kapitaal
van slechts 2 millioen pond sterling, waar
toe een aantal maatschappijen in de belang
hebbende landen zouden toetreden, welker
kapitaal zou worden bijeengebracht in het
geld der betrokken landen. Het laatste ont
werp is thans definitief aangenomen. Het
lieert het tweeledige voordeel, de koersver
liezen tot hun minimum te beperken en de
groepen der onderscheidene naties in staat
te stellen haar actie gemeenschappelij voort
in het bizonder bij de centrale zijn betrok
ken.
DUITSCHLAND.
Het Saargebied.
Genève, 11 Januari. Valentin SchSfer,
lid van de Saarlandsche afvaardiging en voor
zitter der s.-d. -partij in ihet Saargebied), heeft
den vertegenwoordiger van Wolf! meege
deeld, dat de delegatie alle groote politieke
partijen en alle fcreitsdagen van 'het Saarge
bied vertegenwoordigt, Zij zal te Genève in
hoofdzaak het volgende verlangen: opheffing
der in strijd met het vredesverdrag voortdu
rende 'bezetting door Fran salie troepen, in
achtneming van de bestaande wetten, van de
moedertaal der bevolking en van haar recht
ccp vrije meeningsuiting. Voor alles verwacht
de delegatie, dat de Volkenbondsraad reke
ning zal houden imet dien eisch tot instelling
van een demooratischen regeeringsvorm met
een bij algemeen stemrecht gekozen vólks-
vertegen woo rdigi ng.
SchMfer .besloot met de woorden: Wij ver
zetten ons niet tegen de regeeringsoomimissie,
maar eischen medezeggenschap bij de ver
kiezing van het Saarlandsche lid dezer com
missie. Wij verlangen verder, dat de regee-
rlng onze moedertaal machtig is.
Berlijn, 11 Januari. De Fransche Saar-
regeering heeft getracht de bijeenkomst van
den Kreitsdag te Saarlouis gewapenderhand
te verhinderen.
De Volkenbond en het Saarbekken.
Parijs, 11 Januari. De raad van den vol
kenbond te Genéve heeft op voorstel van
den vertegenwoordiger van China, die als
rapporteur optrad, zonder bespreking beslo
ten de reeks van protesten der Duitsohe re
geering tegen de regeeringsoommissie van
het saarbekken van de hand te wijzen.
Hoe en wat er in winkels wordt gestolen.
De winkeldiefstallen van Frau Röber,
vrienden en vriendinnen! te Berlijn ge
pleegd, overtreffen door oimvang en systeem
alles, wat op dit gebied sedert Jaren ls ge
presteerd. De recherche heeft het resultaat
van haar voorloopig onderzoek gepubli
ceerd. De hoofdschuldige, Frau Röber, heeft
tien jaren geleden reeds haar handwerk uit
geoefend, haar jonge dochters zijn pas vier
jaar in het vak, dat zoo schitterend ging,
dat de heele familie met aanhang er zeer
weelderig van kon leven. Trouwens, van de
„verdiensten" krijgt men een klein begrip,
wanneer men leest, dat de corpulente dame,
die tot „dekking" diende van de dieveggen;
in zes.maanden een salaris heeft genoten
150.000 mark.^pHH^I^H^H^p
Tot nu toe ls vastgesteld, dat deze bende
in 78 winkels heeft „gewerkt". Daar een
snelle omzet van de gestolen goodtren om
begrijpelijke redenen gewenscht was, hoeft
men in de woning aan den Kurfürstendamm
alleen gevonden, wat kort geleden gestolen
was. Deze goederen deden eohfcer reeds den
ken aan een klein warenhuis. De magere,
en] zoo elegant uitziende ekstervrouwtjes
hebben o.m. gestolen beelden uit brons ter
hoogte van 60 centimeter, kristallen sohe-
pen van ongeveer een halven meter lengte,
een poroelelnem servies van 75 stuks,
een electrlsche kachel, Perzische tapijten,
Naar het Engelsch
van RUGBY M AYRES
door W. J. A. BOLDANUS JR.
65)
„Bent u al lang in Frankrijk?" vroeg ik
dan en zij vertelde nu, dat zij een der eer
sten geweest was, die na het uitbreken van
den oorlog naar Frankrijk gegaan waren.
pV 'Ü^t mij nog heel jong," zeide ik onwil
lekeurig.
„ik ben vijf-en-twintig," antwoordde zij.
Dat verbaasde mij; ik zou haar niet meer
uan twintig gegeven hebben, maar dat
*am waarschijnlijk, omdat ik zoo weinig
verstand had van vrouwen.
»Dus dan bent u ouder dan Don?" zeide ik.
'u'" enj bloosde even.
«Blijft u nog lang hier?" vroeg zij dan.
„Ik zou graag zoo lang blijven tot ik Don
mee kon nemen."
Zij scheen het niet te hooren en ik her
haalde vrij scherp mijn woorden.
„Ja," zeide zij.
Ik keek haar, dadelijk het ergste vermoe
dend, aan.
„U probeert toch niet voor mij verborgen
te houden» dat hij nooit meer terug zal ko
men?" vroeg ik heel kalm.
„O neen, neen! protesteerde zij onmiddel
lijk. „De dokter heeft vanochtend mij ge
zegd, dat hij beter, veel beter was dan 'hij
verwacht had. Ik dacht alleen.,., o, hebt
u er niet aan gedacht wat er van al die arme
jongens worden moet als de oorlog eenmaal
voorbij ls? Wie zal er voor hen zorgen wan
neer al het romantische ervan verdwenen ls
wanneer zij zelfs niet meer ln uniform
zijn?"
„De moesten hebben familie en vrienden."
Zij haalde haar schouders op.
„Ja, dat weet ik wel, dat weet ik well
Maar sommigen hebben heelmaal niemand
niemand, die werkelijk van hsn houdt;
niemand, die het een geluk zal vinden voor
hen te mogen zorgen en hen te mogen ver
plegen; niemand, die nooit vergeten zal wat
zij gedaan en wat zij.geleden hebben.
„Dat zullen de menschen niet vergeten."
zeide ik vlug. „Deze oorlog is te grootsch,
te nationaal, iedereen heeft verwanten, in de
zen oorlog! Als niemand anders eraan denkt,
dan zullen de vrouwen hen tooh zeker niet
vergeten!"
Zij lachte als wilde zij graag den oor-
spronkeüjken ernst van haar woorden ver
drijven!.
„Ik weet, dat in ieder geval voor Mr. Ca-
rey goed gezorgd zal worden," zeide zij,
maar het scheen haar moeite te kosten» „Hij
zal trouwen, als hij in Engeland terugkomt,
niet?"
„Hij is geëngegeerd," antwoordde ik.
„Ja dat heeft hij mij verteld."
Er was een vreemde klank in haar stem
en ik keek haar vlug aan, maar haar gezicht
was van mij afgewend.
„Zij is heel mooi, niet?" vroeg zij na een
korte stilte.
„Ja."
„Ja, dat dacht ik wel," stemde zij toe. „Ik
heb haar portret gezien."
Zij bleef staan. „Wij moeten nu teruggaan
--ik tenminste ik blijf nooit graag zoo
heel lang uit."
Wij gingen denzelfden weg terug.
„U hebt mij nog niet verteld hoe u heet,"
zeide ik dan. „Mijn naam is Buchanan.
Zij knikte.
„Ja, ik weet het, Don heeft het mij ver
teld."
Ik geloof niet, dat zij wist, dat zij, zonder
er by te denken zijn voornaam gebruikt had,
maar ik merkte het dadeiyk op.
„Ik heet Pamela Pamela Druty," zeide
zy.
Een typische, aardige naam, die heel goed
by haar paste, vond ik.
„En wilt u my dadehjk laten weten, als
Don my noodig heeft?" vroeg ik, toen we af
scheid namen. „Wilt u het my dadehjk laten
weten, als er verandering komit?"
Zy beloofde het mij en ik ging naar ndjn
hotel terug, waar ik den! verderen dag bleef.
Ik had Jardine eeni telegram gezonden,
waarin ik zoo weinig mogeiyk gezegd had,
en dat ik volgen liet door een brief, waarin
ik hem vroeg Jov mede te deelen, dat het
been van Don geamputeerd was. Ik weet, dat
de meeste menschen het iets verschrikkeiyks
vinden, maar het leek my zoo onbeteekenend
vergeleken by wat ik gevreesd had en waar
Ik nog bang voor was.
Maar van dien dag af aan was het alsof
Don -flink in beterschap toenam; de dokter
wreef den volgenden keer, dat ik hem sprak,
biy in zyn handen; alles liep prachtig, heel
prachtig, zeide hy veel beter, dan hij ooit
gedacht had.
Ik vroeg of ik Don dien dag mooht zien,
wat hy toestond. Zeker mocht dat en verder
iedereu dag, zoolang lk in Frankrijk bleef,
balen zyde, dozymen paraplu's en stokken
(daaronder één van 80.000 mark), tallooze
japonnen, bonten) mantels, jumpers, hand
tasschen, eniz. enz.
Hoe hebben zy op klaarlichten dag, on
der de oogen van het personeel, deze, soms
groote en zware dingen, uit den winkel gi
kregen? De recherche is achter de techniek
gekomen. Voor een diefstal waren drie per
sonen noodig: één, die de aandacht afleidde
van de verkoopster, één, de oorpulente, die
tot dekking diende van de derde, die het
voornaamste werk deed: het stelen. Deze
derde moest natuuriyk inage zijn. Trad ze
den winkel binnen, dan leek ze onder haar
Kracht! gen bonten mantel nogal zwaariyvig
[aar twee splraalveeren in den mantel bó
ven de taille zorgden voor een ruimte,
waarin gemakkelijk drie of vier zyden rok
•keilt geborgen konden worden. En onder
niits ik niet te veel met hem praatte en hem
niet te veel opwond.
„Dus u gelooft u gelooft werkeiyk, dat
hy bulten gevaar Is?" vroeg lk, byna bang
die woorden uit te spreken,
Don's oude „beeiiderenzager" knikte on
glimlachte. Het was een gezette, flink ge-
ouwde man, die altyd te groot scheen voor
zyn uniform, maar voor ndj was hit mooi
als een Apolio, toen hy my zeide, dat Don
heelemaal buiten gevaar en dat het slechts
een kwestie van tyd was, om.
„Bijna had lk gezegd, hem weer op de been
te krygen, arme jongen," voegde hy er ver
ontschuldigend aan toe. „Maar ik weet, dat
hy heel bly zal zyn weer al zyn kracht terug
to zullen krygen. Het zyn prachtjongens,
sir, waarachtig nooit komt er een klacht
over hun lippen."
wy drukten elkaar harteiyk de hand en
ik ging naar Don. Iemand had een vaas met
rozen op zyn beddetafeltje gezet je be
hoefde niet erg schrander te zyn om te ra
den wie het gedaan had en Don lag er,
gesteund door kussens, naar te kyken.
„Wat heb je daar mooie rozen, zeide lk
erg oppervlakkig; maar wat kon je zeggen,
waneer de emotie in je keel klopt en Je
eenige angst is, dat het gemerkt zal worden.
„Ja," zeide Don. „De verpleegster heeft
ze gebracht.
Hy zeide het overdreven onverschillig.
„Tusschen twee haakjes," zeid© hy dan, en
er klonk iets moe's in zyn stem, „zy heeft
den eersten1 avond, dadelijk nadat u wegge
gaan was, een roos op den grond gevonden."
„Ja," zeide ik, „die heb ik ook zien liggen."
Ik kon er my niet toe brengen to vertel
len, dat Joy er een1 kus op gedrukt had en
haar my voor hem gegeven had.
deze ruimte was er, tusschen den afstaan-
den mantel en het lichaam, nog een groo-
tere ruimte. De dievegge sloeg haar wyden
mantel, terwyi de verkoopster zich omdraai
de, om het op de toonbank liggende voor
werp en droeg daarna, met behulp vam de
in den zak verborgen hand, dingen als het
bronzen beeld eni de electrlsche kaohel naar
bulten. De werkelijk oorpulente dame-liep
dan achter haar.
Natuurlijk was voor het toepassen van dit
systeem niet alleen handigheid noodig, dooh
ook voorstudie en plaatseiyke kennis. De
dieveggen hadden bestudeerd, hoe de ver
schillende verkoopsters waren, zochten de
nonchalante uit. Zy kenlden ook de winkel
detectives. En werden zy toch gesnapt, dan
probeerden zy het met bluf, en dat werkte
steeds.
De recherge heeft by deze gelegenheid
tevens meegedeeld, dat het aantal winkel
diefstallen voortdurend toeneemt In de
groote warenhuizen gebeurt het, dat per dag
een honderd dieven gesnapt worden; in den
drukken tyd voor Kerstmis of by ultver-
koopen. In stille tijden is een vangst van
vyf dieven niet gering. De groote winkels
rekenen op een diefstal van drie procent van
de waarde der Inventaris.
Een aanslag.
Uit Essen woidt gemeld: In de zaal van
het genootschap Erholung te Hambun a.d.
Rein, waar de roeiver. Germania feest vier
de, is Dinsdag door het geopende venster een
handgranaat geworpen. By de ontploffing
zyn in de volle zaal 9 menschen gekwetst,
de meeste zwaar.
De politie heeft twee Belgische soldaten
als daders opgespoord. Zy zyn door de Bel-
;tsche gendarmerie gevangen genomen. De
Irijfveer tot den aanslag is onbekend.
ENGELAND.
Poging tot vergiftiging.
Voor den politierechter te Hay is het pro
ces begonnen! tegen den procureur majoor
Armstrong, die verdacht wordt zyn oollega
Martin te hebben willen vergiftigen met ar-
senioum. Men herinnert zich wellicht, dat in
verband met deze zaak het ïyk van Arm-
stróng's vrouw werd opgegraven, dooh dit
bracht niets bzwarends aan het licht.
De openbare aanklager verklaarde dat het
motief voor den daad beroepsyver en per-
Hooniyke jaloezie was. In Januari van ver
leden jaar had, volgens de aanklacht, Arm
strong arsenicum gekoöht by den schoon
vader van Martin onder voorwendsel dat dit
moest dienen om onkruid in zyn tuin te ver
nietigen. Martin en zijn vrouw hadden van'
eeni onbekende een doosje ohooolaadjes ge
kregen. Een vrouweiyk familielid' had er van
gegeten en by haar hadden zioh verschijn
selen van vergiftiging geopenbaard. In de
chooolaadjes bleek zich arsenicum te bevin
den. Later had Martin by Armstrong thee
gedronken en had zyn gastheer hem zelf
een gebakje overhandigd. Martin was daar
na ziek geworden onder dergeiyke ver-
schyinseión als de dame die van de chooo
laadjes had gegeten em een onderzoek wees
uit, dat ook hier arsenicum in het spel was.
Als getuige gehoord verklaarde Martin
overtuigd te zyn, dat Armstrong hem uit
den weg had wfllen ruimen.
IERLAND.
Griffith is Dinsdag gekozen tot president
van de Dall Eireann. Collins zeide, toen hij
Griffith's verkiezing voorstelde, dat li(i
meende, dat deze vergadering de regeering
van het Iersche volk was, omdat zy verko-
lngezonden mededeellng.
Tegen aambeien,
drogn of bloedende, wei do men Pottier'» Z»lf
aan Deze doet de jeuk en pyn onmiddellijk
bedaren, en heeft een büzonder lieelende wer
king Pril» f 175 par doo». alom verkrijgbaar.
„Wat heb jo ermee gedaan?"
„O, ik heb de roos aan de verpleegster ge
geven; zy is dol op bloemen."
Hij keek, terwyi hy dat zeide, een andere
richting uit en ik kon met moeite een glim
lach bedwingen, toen ik dacht aan de byna
tallooze andere malenj, dat hy op dezelfde
would-be onverschillige manier gesproken
had over liet een of ander meisje, dat op dat
oogenblik onbeperkte heerscheresse was in
zyn hart.
Niet dat ik Pamela Drury tot een alle-
daagsche, dwaze flirtation in staat achtte;
daarvoor was zy een veel te lief meisje,
maar het was heel waarschyniyk, dat Don,
nu zijn gezondheid en kracht terugkeerden,
een tydeiyke toegenegenheid voor haar had
opgevat, die daar twyfeld© lk geen oogen
blik aan weer sterven zou, zooals alle an
dere gestorven waren, zoodra hy in een an
dere omgeving kwam
Per slot van rekening is er tooh wel iets
te zeggen voor onbestendigheid, wanneer
dat je de pyn van levenslange zlelesmart
bespaart.
HOOFDSTUK XXI.
lk bleef veertien dagen bij Don: gelukki
ge dagen waren het, geloof ik, voor ons bei
den, te meer daar hy, nu de crisis eenmaal
voorby was, snel ln krachten toenam.
Hy sprak nu dikwyis over Joy; scheen
over haar te spreken met een vreemde soort
beslistheid, vond ik, als wist hy heel goed,
dat ik haar naam liever niet noemde.
Hy had verscheidene brieven van haar
gekregen, maar er nooit eenige toespeling
op gemaakt, en my schreef zy niet.
Wordt vervolgd.
