avond te doen slagen, niet het minst de hee-
ren musici, die zich belangeloos beschikbaar
stelden.
Het programma was hiermede geenszins
afgeloopen; na het zingen ^an „Zegepraal"
ving het bal aan. Maar toen was het al over
half een.
„Boemel-Petrus."
What's in a (name? De heer Piet Köhler
heeft triomfen gevierd als Boemel-Baron;
waarom zou een Boemel-Petrus van dezen
zelfden Piet Köhler miet óók een suooesrol
kunnen worden? Maar de, naam is onrecht
vaardig jegtens den onsöhuJdiigen Kobus,
wiens grootste ondeugd bestaat in een tekort
aan intellect, die overigens de sympathiekste
en fatsoenlijkste onan van de wereld is.
Piet Köhler heeft de bezoekers van giste
renavond op zijn onnavolgbaar komieke wijae
laten lachen, den ganschen a'vond lang, om
de grollen en streken, die hij uithaalde in dit
weliswaar niet zeer oorspronkelijke, niet
temin zuiver Hollandsch vaudeville-tje.
Ais wij alleen maar vertellen, dat Petrus, de
kelner, zich voor een behoorlijke som laat
overhalen de rol te spelen van een quiasi-
baron, om daardoor in diens plaats in dienst
te kunnen 'giaan, dan kan men begrijpen wat
al complicaties daarvan het gevolg zijn. Want
hoewel Petrus aan een collega-soldaat, die
nogal deftig in zijn spraak is, een behoorlijk
maandgeld heeft aangeboden om hem wat ge-
distingueerd ,te leeren spreken, is het resul
taat vooralsnog bedroevend. Natuurlijk ko
men er ook liefdes-verwikkelingen, want als
baron zijnde, moet hij met een meisje trou
wen, terwijl hij als Petrus, met een ander in
het huwelijksbootje moet stappen. En nu on
mogelijke krachttoeren verricht om dat klaar
te spelen, 't Spreekt vanzelf, dat alles op zijn
pootjes terechtkomt. Alles bijeengenomen een
kluchtig dingetje, van onschuMigen inhoud,
en 'groot vermaak. Aardige muziek van Vada
Ennen.
Trots een drietal invallers wegens ziekte
liep de vertooning vlot van stapel. Zelfs was
een der dame® eerst hedenavond ingevallen
voor Mevr. Heilbron, die ziek geworden was,
en me.t krachtige hulp van den souffleur
sloeg zij zich moedig door haar rol heen. Ook
Mevr. Köhler was vervangen.
De niet zeer talrijke aanwezigen genoten
van het vroolijke, luchtige dingetje
„Vlam".
De opvoering van het buitengewoon sterke
speelstuk „Vlam" door het gezelschap „Co-
moedia" met Greta LoboBraakensiek en
Van Kercklioven in de hoofdrollen, is thans
vastgesteld op Zondag 5 Febr. in „Casino".
Het „Alg. Handelsblad" schrijft over de
opvoering:
„Deze voorstelling is een bijzondere praes-
tatie van- het jonge gezelschap. Mevrouw
LoboBraakensiek speelt de hoofdrol in een
ontroerend en aangrijpend realisme, het is
een uitbeelding, levend in alle overgaingen,
van de blijdschap tot de woede en drift, van
de innigheid' tot de wanhoep en diepe versla
genheid. Het was een groote verrassing, dit
dramatisch vermogen bij een actrice, die wij
vooral in blijspelen kenden. Van Kerckhoven
Jr, gaf een niet minder sterk tegenspel. Zijn
algemeene typeering met het 'brilletje en het
half vefrlegen lachje was uitstekend; prachtig
veelde hij Ln het eerste bedrijf de smarte
lijke ontdekking en even mooi in de laatste
acte de ontzetting en wanhoop, als hij den
terugval van Anna tot het kwaad verneemt.
'De kleinere rollen werden eveneens goed
vervuld. Ik roem mevrouw Van Kerckhoven
en Peggy Sohutmacher als de twee vriendin
nen van Anna, mevrouw Ranuoci Beekman
als de waardige moeder van den componist,
Dirk Verbeek «1» zijn meer nuohteren vriend',
Dora llaus als het klassieke type ©ener ka
mer verhuurster.
De sobere decors en de regie van Lobo vol
deden ook best, zoodat Ik het gezelschip met'
deze zeer geslaagde voorstelling van harte
gelukwensoh."
„Aschenhrbdor' „Toonkunst".
In aansluiting met hetgeen reeds ds gemeld
over de uitvoering van bovengenoemd prach
tig muzikaal gekleurd sprookje (Aaschepoe#-
ter) van Helnrloh Hofm&nn, volgen hieronder
©enige kritieken der groote 'bladen:
Over Mei. Joh, Benjamin#© (Feeënkonin
gin) schrijft o. a. „D« Telegraaf":
.een bloeiende, kreukelooze alt!"
„De Tijd":
een *t'w mooie alt, die door baar
muzlkaltelt en intelligentie treffende ver
tolkingen Weet te geven!"
„Nieuwe Itotteru. Courant":
„Utrerbteohe Courant":
„....haar »<cr mooie, twvvangrijtke alt la
vam edel gehalte, krachtig en soepel m vol
temperament"
Óver Mi'vr. leljwid (Aaachepoestw) zljm de
vemlagon unaniem gunstig, - haar prachtig
ontwikkeld» sopraan trekt overal zeer de
aam
De beer Joh. Nellssen (de „Koning"). Hier
zijn de kritieken zoo overvloedig en vol' wnr-
gne waardering, dat een overzicht terecht
„water ln de zee dragen" en teveel ruimte
ven de courant zou vragen.
Daar de 'uitvoering op Woensdag alleen
gegeven, wordt voor lieden met introduré's,
zal de slotrepeititie op a.s. Dinsdag 81 Jamuari
tegen een geringe entrée voor ieder toegan
kelijk worden gesteld. Op deze slotrepetitie
Wordt geheel gelijk als op het concert hot
heel© w«rk met solisten en orkest uitgevoerd.
k Betreffende nadere bijzonderheden raad
plege men de advertentie in het blad var
heden.
Concert Toonkunst.
In de advertentie van bovenstaand concert
Is verzuimd te vermelden, dat de piano-be
geleiding is van Mevrouw C. W. Velthuys
HuchShom, alhier.
Tav en u-Bioscoop.
Het theater aan de Spoorgracht heeft deze
week een bizonder mooie film, die een be
zoek aan dit theater alleszins verdient. Li
Hang, de Wreedaard is een drama naar An-
dre de Lorde en Henri Bauche; het Is rijk
aan ufwisseling en aan spannende tooneelen.
en de Chineesche entourage van de hande
ling het stuk speelt in China maakt
het aantrekkelijk. De schatrijke Chinees Li
Hang heeft voor de bekoorlijke Europee-
sohe Maud, dochter van den directeur der
Europa-China-Bank, een groote liefde op
geval Welke intrige» Li-Hang verzint om
zich van dit meisje te verzekeren, en hoe
Maud tenslotte, met haar vriend Richard
Morton, een vriend harer meisjesjaren, aan
de heïsche lagen en listen, haar door den
Chinees gelegd, weet te ontkomen, dat alles
kan men in het spannend verloop der film
meemaken. Als wij alleen vertellen, dat de
Chinees erin geslaagd is het meisje op te
sluiten in een vertrek, waar hij twee boa-
constrictors op haar afstuurt, en dat slechts
door een toeval de beide jongelui aan dit ge
vaar ontsnappen, dan begrijpt men welk een
spannende tooneelen deze film telt en welk
een fantasie de handeling biedt.
Van dit alles kan men bij een gang naar
de Tavenu-bioscoop genieten.
'Kleurenpracht
Het zjjn nu harde tijden voor onze geve
derde vrienden, die het groote uitgestrekte
terrein, de zee, bevolkeni.
In gewone omstandigheden als de winter
zich wat gematigder houdt, komen we van
die zeebevolkers niet veel te zien. Dan ha
len ze hun kostje op op de uitgestrekte Wad
den, waar ze leven van wat daar kruipt en
wroet op het slikkerig terrein eni waar ze
ettelijke schelpdieren weten te jbonsumee-
ren. Doch als de barre vorst, zooals dat nu
het geval is, zijn scepter zwaait en heel het
Waddenoomplex bedekt niet een laag ijs,
valt er niet veel te bikken voor al die dui
zenden vogel®, die daar rondzwervend azen.
De maag laat dan haar rechten gelden
de beesten hebbeni daaraan te gehoorzamen
en ze zoeken gelegenheid om aan den le
vensdrang te voldoen. Ze begeven zich naar
„open water" en daaraan hebben ze het te
danken, dat we vele van die zwervers van
dchtbij kunnen bewonderen.
Als ge er nu dan ook eens een kouden
neus voor over hebt, moet ge eens gaan
langs den zeedijk en, als ge het treft, zult
ge verbaasd staan over al die kleurenpracht
die daar op zee wordt tentoongespreid.
Bijzonder, trof ik het Donderdagmiddag
op mijn dageljjkschen rondtocht
De bries stond fel uit het oosten en het
vroor, dat het kraakte.
Texelstroom was voor een groot deel be
zet met drijfijs; langs de kust was een breede
zoom open water en daarin dreven, zwom
men, doken honderden eenden en smienten.
Ze zaten op vijf, tien, twintig en meer imeter
van de kust en volop kon ik hun kleuren
pracht bewonderen.
De donkere smient, de vogel van zoo zie
je me wel eni zoo zie je me niet, verrichtte
ook nu weer zijn duiktoeren. Het is aardig
te zien, hoe die vogels onder water Joempen
en als je goed oplet,, kun je aan de opstij
gende luchtbelletjes zien, welken weg sin
jeur onder water neemt. En hij kan lang on
der water blijven, want op flinken afstand
van de plaats, waar hij onderdook, komt hij
eindelijk weer boven.
De kuifeend was ook duidelijk te onder
scheiden aan het eigenwijze kuifje op den
kop.
Een pracht van een eend ik zag daar
van slechts één exemplaar zwom er ook
rond. Om den hals droeg hij een witten ve
derband en als ik me niet bedrieg, was dat
eeri middel ziaagbek.
Zooals gezegd waren er talrijke vogels en
Je kwam haast niet uitgekeken aan de
prachtige vederen, die ze toonden, 't Was
naast alsof Je je bij den vijver in Artis be
vond, zooveel schakeering van kleur was er.
Aardig was ook te zien 'hoe «en dame zicii
verdienstelijk maakte met een aantal kap-
meeuwen den harren tijd wat meer dragelijk
te maken. Ze was op den uitbouw van wlcr-
hoofd gezeten en met een half brood naast
zich en deelde maar steeds brokjes uit unn
de meeuwtjes, die vlak bij haar zaten en
vlogen. Het was haast gelijk aan het voede
ren der duiven ln sommige Italiaanwvh©
steden.
O, als go wilt eni er wat tijd en een roodoh
neus voor over hebt, valt er, ook ln den win-
tertijdr nog zooveel op te merken en te ge
nieten langs onze „onherbergzame" dijken
Ik sou willen roepen, gelijk de apultebanf
op de kermis: Uuut dat zlenl Gaat dat zlenl
ROBTNSON,
IJ».
Men seint uit Holltim (Ameland): Tkmdor-
dagmorgon zijn vumtlt Nes (Ameland) twee
minuien: met de brievenpost van vijf dagen
te voet over de Wadden naar Hol werd ver
trokken. Twee passagiers, die noodzakelijk
weg moesten, zijn met hen mudegegaan.
Vier Jaar geleden werd een dergelijke
tocht voor de laatste maal gemaakt.
IJlt Vlieland meldt men: Veel ijs. I>e rno-
tordlenst naar Vliereed» is gestaakt. De
„Prinses Jullani", gistermorgen van Ter
schelling vertrokken, moest wegens ijs der
waarts terugkeeren. De post arriveerde vla
Nleuwedlep per vliegtuig F 8,
Nnbii het eiland Rottwmeroog zit een No-
derUnasohs tweemaster vast ln het ijs. Het
schip heeft de noodvlag ln top. Twee sleep-
booten, die van Schiermonnikoog waren ver
trokken om hulp te verleenen moesten on-
verrlchterzakn' terugkeeren.
IJs ln Friesland.
Door de streng© vorst ls het ijs overal sterk
zoodat tochten naar her en der kunnen
worden gemaakt. En toch, men ziet heel wei
nig schaatsenrijdon in onze provincie.
Er zijn veel wakken door den hevigen wind
tijdens de vorst; bovendien heerscht een erge
koude, geregeld vergezeld van een halven
storm uit het Oosten.
Al die dingen houdt zelfs den grootsten
liefhebbers thuis.
„De lilden bij 't fjür en 't jongfolk op re
dens", maar ook het „ong-Friesland wijdt
zich thans niet veel aan de zoozeer geliefde
sport, nu Siberische koude en stormwind de
ijsbanen zoo „unheimisch" maken.
Bovendien is het ijs niet mooi en zijn de
banen langs w egen en paden vaak met een
laapie zand bedekt, dat de wind er op jaagt.
Zelfs op de banen van de Jjsclubg in eigen
plaats is het niet druk met schaatsenrijden.
De aardigheid schijnt er glad af te zijn
en 't moge vreemd klinken, maar niemand in
Friesland zal gaan mopperen, als morgen het
weer omslaat.
LUCHTVAART.
De heer Hugemboltz heeft dm minls
ter vam Marine a. I, de volgende vragen ge
stejd;:
lo. Is de Minister bereid aan de Kamer te
verschaffen een volledige opgave vam de kos
ten van de Marine Luchtvaartdienst (M. L
D.), zoowel hier te lande als in Ned. Imdië
sedert de oprichting, afzonderlijk voor ieder
jaar, en onderverdeeld in de volgende ru
brieken?
a. salarissen, toelagen, premies, enz.;
Ib. voe;dlnig en'huisvesting;
c. pensioenen en wiskundige waarde der
premies, die zouden moeten worden gestort
als de ihilitaire pensioenen uit een afzonder
lijk fonds gekweten werden;
d. kosten van geneeskundige verpleging;
e. kosten van opleiding;
f. kosten van ontspanning;
g. kosten van aankoop, onderhoud en her
stelling van vliegterreinen en loodsen, aan
schiaffing van de daarvoor benoodigde mate
rialen, kosten van vervoer, toezicht en be
proeving;
h. idem van 'labd- en watervliegtuigen
i. vergoeding voor hulp, verleend aan in
nood verkeerende vliegtuigen, zoomede ver
goeding van schade en daarmede verband
houdende kosten, veroorzaakt door vlieg
tuigen;
j. kosten van hulppersoneel;
k. alle andere hxervoren niet mader om
schreven kosten, als daar zijn: auto's, vaar
tuigen, motorrijwielen, polderlasten, over
tocht per particuliere gelegenheid naar Indië,
enz., enz.
2o. Hoe groot is het aantal zeeofficieren,
officieren, speciaal als officier-vlieger aan
genomen, en onderofficieren met den rang
van korporaal en hooiger, thans in werkelü-
toen dienst bij den M. L. D., hier te lande en
in Ned. Indië?
3o. Hoeveel van de onder 2o. genoemde
categorieën zijn in de verschillende jaren
sedert de oprichting in opleiding genomen,
hoevelen hebben brevetten verworven en
welke, hoevelen hebben den dienst verlaten
en om welke redenen?
4o. Hoe groot is het percentage nuttig ren
dement van de opleiding bij den M. L. D. en
hoe groot is dat, in Engeland', Frankrijk en
de Vereenigde Staten van Amerika?
tweeduizend. Er bestaan wel nieuwe benamin
gen: de vroegere milreis heet thans officieel
escudo 'nominaal ongeveer f 2.50, thans 20
cents) en is onderverdeeld in honderil centavos
(dus als Amerika's dollars en centen). Maar
geen mensch, die voor deze nieuwe benamingen
iets voelde. Met het gevolg, dat thans dc cijfers
nog vele malen hooger zjjn dan in Weenen.
Want niet alleen is de goudwaarde der kroon
nog tweemaal zoo hoog als die van de reis
(enkelvoud is eigenlijk real), maar het leven
is in Lissabon daarenboven nog veel duurder
dan in Weenen. En zoo dineer je makkelijk
voor vyftien mille, zeventienduizend met de
fooien
En ik loop met ettelijks millioenen. Maar
ik verga desalniettemin van de kou. Want
palmboomen en andere tropische en sub
tropische boomen en gewassen zyn al even
bedriegely'k als een barometer.
Als dat ding by de 780 staat kan je schip
nog haast over zjjn kop rollen. Dat heeten
ze dan een antieyloon.
Tusschen de palmen kun je in een steenen
kamer zonder vuur in je pelsjas bibberend
brieven trachten te schrijven. Dat heeten zs
winter in het Zuiden.
Anti-cycloon op zee.
De heer Nypels, buitengewoon correspondent
van het „Handelsblad", die voor z{jn blad
ongeveer reeds geheel Europa heeft bereisd,
en zijn ondervindingen op zoo'n smakelijke
wjjze weet te zeggen, is nu weder naar Por
tugal gezonden. Hy vertrok met een vracht
boot van Rotterdam naar Lissabon; aan zjjn
brief, waarin by die reis beschryft, ontleenen
wy het volgende:
Weet de lezer wat een anticycloon is? Ik
hoop vopr hem van niet, en dat hy er ook
nooit mee kennis zal maken. Want anders is
zyn vertrouwen in den barometer voor goed
□aar de maan.
Ik heb er een meegemaakt, maar weet er
toch nog niet veel meer van, dan dat we
Januari uit Rotterdam vertrokken met een
jskouden wind, die dwars door je heen sneed,
en dat den volgenden morgen in het Engelsche
Kanaal de temperatuur totaal omgeslagen was
vanwege een warmen, maar harden Zuid-
Westen wind. A1b maar zeer matig zeevast
mensch, ga je dan den barometer even raad
plegen en Je verheugt je over een pijltje, dat
heelemaal rechts staat, in de regionen van
mooi weer. Goed zoo, die storm zal dus wel
gauw ophouden! Neen, zeggen je de zeelui,
mis. Ze hebben n.1 een weerbericht uit Londen
ot Parys opgevangen «n verklaren je dat dat
nu een anticycloon is. De technische uitlegging
ontgaat Je als leek en op een zwaar stampend
en slingerend sohlp grootendeels. Maar Je snapt
tooh één ding: dat die 776 van den barometer
voor don gekhoudery li vas de gemeenste
soort; waut hoe hooger dat ding siygt, des
te woester wordt de'zee
Als je in Je kool ln de «nest sombere
stemming dien waunzlnnlgen dans bekekuu
hebt van al die uit hun «wuartekraehtwetteti
gesprongen voorwerpen, van dien handdoek
byvoorbeold, dlo ln plaats van recht laugs
de wuschkast af te hangen, ar telkens haast
horizontaal tegenaan gaat staan, en miserabel
aan het peinzen geslagen bent wanneer die
maag van je, die ook al gekke en voor de
audore organen zeer hinderlyke standen ln
wil nemen, weer eens lust in haar gewone
plaats en functies zal krygen, dan komt de
plotselinge terugkeer tot normaal schommelen
als een groot geluk over je; een heeriyk geluk,
dat de mensch, die niet zeeziek was, lekker,
niet gekend heeft.
Dan vindt je het eten aan boord nog eens
zoo heeriyk en het weer prachtig en de zee
fijn en d« barometer een aardig, zy' het dan
wat onbetrouwbaar ding. En je hebt dubbel
leedvermaak met al die ledige schepen, die
je ontmoet, en die natuurlyk, barstend van nyd,
naar onze volgeladen „Calypso" kyken.
Ook in Portngal is men als Hollander
geiyk in Oostenryk gauw millionair. De heer
Nypels heeft dat ondervonden. Hy schrijft o. a
Ze hielden er vroeger In Portugal reeds van
ln hoog© cyfers te zwelgen de cavalerie
telden ze te dien einde byvoorbeeld al by de
beenen der paarden en alle pryzen waren
genoteerd in het kleinste geldbegrip, een
kwart cent, dat in munt zelfs niet bestond
maar thans is het op dit begrip echt lekker
voor hen geworden. Voor tien Engelsche pon
den kreeg ik 540.0' 0 reis neergeteld en met
dat geld kun je in de duizenden gaan smyten
Het woord reis vermydt men daarby nauw
lettend. Je schoenpoetser vraagt je „vyfhon
derd" en je kapper zegt bescheiden, als Je
UIT DE PERS.
Ambtenaarssalarissen.
De Middelb. Ct. (lib.) schrijft over het rap
port der Staatscommissie voor de salariee-
ring van gemeentepersoneel:
Wanneer die, in September 'opgestelde
beschouwingen, iets later waren gehouden,
nè de op versobering aandringend» millioe-
nennota, zouden zij nooit zóó hebben kunnen
luiden, met een totaal negeeren van de vraag
of het financieel uitvoerbaar is wat door de
meerderheid wordt voorgesteld.
De motieven waarmee de meerderheid haar
voorstel voor minimum-loon bepleit komen
neer op:
verheffing van 't levenspeil van het ge
meente-personeel;
de krachtige personeels-organisatie, die
in het particulier bedrijf behoorlijke loon-
eischen zou weten door te voeren:
de afwezigheid van concurrentie van 't bui
tenland;
de vergoeding tegenover het gemis aan
recht van staking.
Is dat nu een ernstige uitspraak van een
Staatscommissie die waarachtig toch nog
iets anders moet zijn dan een spreekbuis van
de vakvereenigingen, wellte alleen maar
denken aan het behouden vuff wat, in tijden
van duurte, verworven scheen te zullen kun
nen worden, en die niet eens willen toege
ven, dat daling van levenskosten toch ook
invloed heeft op het levenspeil?
Mag een regeering ooit gevolg geven aan
voorstellen, die hiermee gemotiveerd wor
den: dat het personeel zoo sterk georgani
seerd is, en aat de bultenlandsche concur
rentie de invoering niet belet? Zit in dat
laatste zelfs niet een aanwijziging van de er
kenning dat de voorstellen eigenlijk te hoog
zijn?
Als een goed loon wordt gemotiveerd door
het gemis aan recht van staken, had daar
tegenover dan niet, in deze vergelijking met
iet particuliere bedrijf, ook ln cijfers van
aftrek moeten worden uitgedrukt, wat een
ambtenaar aan voordeel heeft door zijn be
staanszekerheid die de werkers ln het par
ticulier bedrijf bij de huidige werkloosheid
zoo duidelijk niet hebben; en door de vrije
pensioenverzorging voor don ouden dag,
waarvoor de particuliere werkers zelf hebben
te zorgen? Is dat dan geen geld waard?
Als de belastingbetalende nlev-ainbtenaren
denken aan het gemak waarmet ln de voor
afgaande Jaren do voorstellen van salarlscom-
missies ln rijk en gemeente door de regee-
rlug en colleges van B. ©n W. zijn overge
nomen, dour de Kamer en de gemeentera
den zijn aangenomen, dan zou «tuk een rap
port met zulke argumenten van ©én stuuts-
commissie slechts groote bezorgdheid kun
nen wekken, ware het niet dat 3e tijden nu
tooh werkelijk zoo duidelijk veranderd zijn,
dat ook ln de vertegenwoordigende bestuurs
lichamen de geest minder gewillig la gewor
den tegenover de machtige amDtenaarsor-
gauiaatles. De regeerlngeu zullen dit zeker
niet meer klakkelooz overnemen.
Maar ©en rapport met zulke argumenten
Is een nieuw bewlja van het gevaar, dst rsrs
de gemeenschap ontstaan ls, door het C"V
zagHJk toegenomen ambtenaren-aantal, dat
o:» «rund van zijn organisatie met zulke
©lachen durft komen, met totale negcenng
van het belang der nlet-ambtenaren, dl© het
betalen moeten,
Wh herinneren er bij deze schouwing van
het Mlddelburgsohe blad aan, dat een min
derheid ln de commissie tegjm het bedrag
van 84 voor het minimum-loon ln de ge
meenten eerste klasse besjvaren heeft ont
wikkeld (h.l. was dat voor die gemeenten
op f 80 te stellen) en dat zij ln het alge
meen van oordeel was, dat nader Intredende
wijzigingen ln den toestand van loonen en
prijzen, welke tot verlaging van do voorge
stolde salarissen zouden moeten voeren, ter
heoordeellng en waardeering ataan van an
deren, met name van de regeering. Zoodra
verder doorgaande daling van de kosten vun
levensonderhoud daartoe de gelegenheid
biedt, zou naar de meening dezer minderheid
ook het salaris van overheidspersoneel te
ruggebracht moeten worden tot het peil, dat
alsdan billijk en redelijk voorkomt. Deze
minderheid achtte, ook ln verband met den
stand der rijks- en gerneentefinanclën, „reeds
thans" (December 1921) het algemeene peil
der voorgestelde salarissen niet te handha
ven.
en hij pleit voor verlichting der lasten, die
op de pachters en op de hypotheekboeren
drukken:
„Er zijn ln ons land meer dan honderdui-
zend' pachters, waarvan we gerust kunnen
zeggen, dat ze op een veel te hooge pacht
zitten. Die menschen dienen direct ontlast
te worden. En voor dé duizenden hypotheek-
boeren dient een moratorium te worden ln-
gesteld, uitstel van aflossing, want zooals
het nu met de prijzen gaat 'loopen, houden
ze weinig over om met hun huishouden te
kunnen leven. Individueel kan flier niet
worden opgetreden; de regeering, die over
macht beschikt, kan alleen uitkomst geven.
En dan spoedig!"
Soberheid.
Mevr. Gruys Kruseman wekt in „De
Holl. Huisvrouw" haar zusteren op tot ver
sobering.
Zij schrijft:
„Iedereen loopt tegenwoordig met een
bontmantel", zegt men, „want uit Duitsch-
land binnengeloodst waren ze heusch niet
zoo duur. Voor 160 had men een bizonder
mooien".
„Ja, zeker, maar hebt ge wel eens geke
ken naar al die .vrouwen, die er géén dra
gen? die zelfs 150 of 100 voor een enke
len wintermantel te veel geld vinden, die
jaar in jaar uit met 't zelfde mantelpak loo
pen, zoowel 's zomers als 's winters, met de
variatie van met een bont en zonder bont?
En hebt ge wel eens opgemerkt, tot welke
categorie die dames behooren? Tot den
ambtenaarsstand en de leeraarsvrouwen, tot
de predikantvrouwen en tot hen, die van
een vast inkomen, dan thans zéér onvast is
moeten leven. Heusch dezulken zijn er meer
dan zij die met 't Duitsch bont pralen. Laten
we moed houden, huisvrouwen, ons tot het
uiterste Inspannen, sober zyn in onze uit
gaven, woekeren met wat we hebben en on
ze eischejj aan het leven „versoberen". Is
er geen geld, om een dure dienstbode te
>etalenl, dan maar goedschiks haar taak
aanvaard.1 't Gaat wel, men leert heksen, als
iet moet. Is er geen geld voor een duren
circulatie-haard, dan maar een salamander,
die met cokes kan gestookt. Is er geen geld
voor duur kalfsvleesch, dan maar ossenhaas
van buitenlandsch vleesch. Vraag eens na
bij uw vrienden en gij zult verbaasd staan
over de menigte huisgezinnen, die buiten
landsch vleesch betrekken!"
WAT DE KRANTEN ZEGGEN.
De toekomst van den Landbouw
De meening van den kroniekschrijver ln
het „Alg. Ned. Landb.bl.", betreffende dc
toekomst van den landbouw, is nog al pessi
mistisch. De pryzen van melk en boter gaan
steeds omlaag, en 't ergste ls, zoo schrijft
hy. dat er geen verbetering ln zicht is.
Vaneen vleesch- en zuivelexporteerem
land zijn we nu geworden een vleesch- en
zulvelimporteerend land; we voeren In en
niet meer uit. En zoodoende iB hier een
overvloed, die de pryzen doet kelderen.
„Of dat weer zal ophouden? Dat moeten
wc vragen aan Denemarken. Tsjecho-Slowa-
klje, Australië en Argentinië. Die doen den
boerenstand nu den domper aan. We zien
den toestand zeer donker ln".
Ook de landbouwkundige medewerker van
het ,i$. v. d. D." ziet donkere perspectieven
Diamanten voor de volksklasse.
S
Wethouder De Miranda komt in het „Week
blad vain den A.N.DJÜ." nogmaals terug op
zijin dienikbeeld om diamanten in den handel
te brengen tegen véél lage ren prijs dan tot
dusver geschiedde, een gedachte, die volgens
hem niet zonder imeer gerangschikt mag wor
den onder de rubriek aardige bedenksels.
Ik hdb het angstige .gevoel, schrijft hij, dat
de verwachting van veilen uit de eerste krin
gen van* handel en bedrijven, dat voor de
diamant-industrie een periode van bloei niet
terug ad 'keeren, 'bewaarheid zal worden.
Wanneer de Redacteur van het „Weekblad"
zich niet had aangesloten by de gedachte van
beperking der ruw-produotde als middel tot*'
kunstmatig hooghouden van de waarde vaM,
di'amant, zou ik mijnerzijds geen aanleiding^
hebben gevonden om imljn imeening in het
openbaar kenbaar te maken.
Hetgeen lk' schreef omtrent volkswlnkele
n Amsterdam, waar echte diamant verkooht
zou worden, gold natuurlijk slechts als voor-
)eeld voor de duizenden andere plaatsen ln
andere landen, waar dit allicht met nog meer
suooes bekroond zou worden,
I Ik ging daaihU udt van hot standpunt, dat
het vrootste deel van de dlamant-bewciklng
och eigenlijk niet» anders ls dan confectie,
>e kenmerkende ©'genschap van de ooufeo
tle ls tooh: massaproductie, eenheid ln be
werking, eenheid ln snit.
Zooveel herkwier lk mij nog wel van het
tak. dat lk, zonder vrees voor tegenaprask,
lurf zweren* dat deze elgenadhappon 'h, de
teer mij bedoelde artikelen aanwezig zijn.
En dan tracht de heer De Miranda niet ver-
wU'zlng naar den huldigen ©oononUschon toe
stand, «an te tooi urn, dat als uitsluitend de
Klittend* klasse de productie mogelijk v<{i>f
Uanaint moet aangeven, buitengewone lieper-
.vlug, die veel zal geiyken op het begin van
een ©fetervl'ngs-perlode, daaruit noodzak©*
ykerwlj» Ml voortvloeien.
Anderzijds echter geeft hij 'gaarne toe, dat
ook «au prijsverlagingen een grens is, <11#
o lot mag worden «ywaobreden,
lu zijn antwoord op dit artikel betoogt de
heer Henri lV»lak iiognnuU*, dat men diamant
niet ln maflM kan Werken, zooals goed-
koene stoffen tot oonfeotlekteeren worden be
werkt.
Het kenmerk van ootifrotle: machinale pro-
luotlo van groots b<mveelheden tegelijk, ls ln
het diamantvak onuitvoerbaar.
Bovendien is ook de prodwotlo daar niet op
Ingericht.
Volgei» dien heer Polak is er mear éAn
middel om uit vlo huidige im>|naaste te geraken:
Een Internationaal kartel van prixniowntuin
beperking van het aantal werklieden en voor-
uli beperking van den arbeid» 'uur, zoo dat
de beschikbare hoeveelheid w rk zoo goed
mogelijk verdeeld kan worden óver de be
schikbare arbeidskrachten.
Dit zal, aldus de sohryver, niet gemakke-
iyk te verwezêniyken zijn dooh te verwe
zenlijken is heb Het ls praotieoh uitvoerbaar.
Schatten op den bodem der zee.
Een ingenieur, die te weten is gekomen
dat op een plaats ergens aan de kust een
schip gezonken ligt, bevattende twee mil-
lioen pond aari goud, heeft verklaard dat hij
in staat zou »ijn dien schat binnen drie we
ken tijd naar hoven te brengen.
In verband daarmede schrijft de „Daily
Chron." dat de admiraliteit binnen vier jaar
tijds 440 getorpedeerde schepen naar boven
heeft doen brengen en daardoor een bedrag
van 50 millioen pond heeft gered. Men kent
de plaatsen van 2000 Engelsche koopvaar
ders, die door de Duitschers werden getor
pedeerd en ongeveer 2.000,000 ton ligt «P
een diepte, die „bewerkt" kan worden. I)(*
admiraliteit vestigt er de aandacht op dat a»
hetgeen gezonken is aan de schatkist toebe
hoort, zoodat het particulieren niet geoor
loofd te op eigen houtje „reddingswerk"
gaan verrichten.
te
Lang niet mis!
Een vooruitgang bij 1920, want toen
droeg het 15.000.000 mark.
be*
,,hut rustige, evenwichtige in de muzikale
voordracht dezer kunstenares deed bhsondfir
weldadig aan,"
MM
hem vraagt hoeveel het haarknippen kost:
MM!
Wie ln «Dn leven wel eens zeeziek geweest
ls of voelde, dat er niet mser veel by behoefde
te komen om het te worden, zal me begrijpen,
als Ik hem zog, dat lk dleu barometer aan
boord van onze brave „Calypso" gehaat heb,
ln een gewonen storm tik Je op dien laag
staauden barometer en, als hel pijltje 4au maar
oven wil stijgen, ben je alweer hoopvol. Maar
waar meet ju nu troost zoeken ln zoo'u anti-
cyoloon, als de golven lustig over het dek
slaan, je boven op de brug telkens achter de
verschansing moet bukken oiu niet kletsnat
to worden, Je aan tafel Je bord ln Je hand
moet houden en Je fleseh bier ln je jaszak,
en do barometer „met een stalen gezleht"
nu al een paar dagen by de 780 biyft wijzen
Maar de ware optimist viadt Wel» altijd Iets
om hem to troosten By gebrek aan Iets beters
l.jjv. een zeeman, die zeeziek wordt vóór hem,
ui ls die „zeeman" dan ook maar een stuur
mansleerling
Gelukkig ls er verder vQor alle narigheid
en du» ook voor die van een anticycloon,
de gro0te troost en de glorie als de kwelling
ophoudt.
Officieel is er vastgesteld, dat er J"
Dultschland ln 1921 voor veertig mlluo011
mark aan telefoondraad gestolen Is!
k>uil££«KÉËfiu
