Oir DE ME WERELD
Populair Bijvoegsel van de
HELDERSCHE COURANT,
van Zaterdag iS April 1922.
SCHETSEN VAN DE WIELERBAAN
NO. 16. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN)
CHINEESCHE PHILOSOFIE,
De Chineesche beschaving is zeer oud.
Menige gedachte, eerst in nieuweren tijd door
de westersche denkers gevonden, en in ons
geestelijk leven vaak diep ingrijpend, is
reeds eeuwen en eeuwen vóór onze wester
sche beschaving door Chineesche philosofen
nedergeschreven. Reeds van keizer Foehi,
die van 2852 tot 2788 vóór Christus regeer
de hebben de Chineezen het heilige boek
va'n Y-king; da eerste klassieke periode
der Chineesche philosofie vangt evenwel
aan met Lao-tse <604 dhr.), en Confusius
(551-470 t. Chr.). De grootste philosoof en
geleerde van China was Tsjoe-ht (gestorven
1200 na Chr.), wiens denkbeelden thans nog
het beschaafde China beheerschen. Zijn le
vensbeschrijvers zeggen van hem: „Tsjoe-hi
was slechts één man", daarmede te kennen
evende, dat zoo iemand slechts eenmaal ge-
iren wordt.
De aanhangers van Lao-Tse noemen zich
Taoisten. Dat begrip Tao, dat Lao-Tse in zijn
boek „Tao-te-king", dat is: de Weg naar. dè
Deugd, beschreef, laat zich uiterst moeilijk
in westersche begrippen omschrijven. Hen-
ri Borol wijdde er in zijn werk „Wijsheid
en Schoonheid, uit Chlnau een interes
sante beaohouwing aam Hot Tao-begrip is
misschien het beat te vergelijken met het
begrip „Nirwana" van de Boeddhisten; bot
is oen staat van gelukzaligheid, waarin men
overgaat, zonder leed, zonder vreugde, zon
derbegeerten, de volmaakte rust van het
eeuwig Opperwezen. Dit boek Tao-te-king is
een van de heerlijkste uitingen van den men-
echelijken geest. Een van Lao-tse's uitspra
ken is: „Slechts hij, die zichzelf kent, Lb ver
licht". Hij predikte ook liefde voor den
vijand.
Een andere Chineesche philosoof was
Meng-tse, tijdgenoot van Plato en Arlstotè-
les, van wien deze uitspraak la: „De hemel
schept de dingen, terwijl hij ze tevens een
bestemming geeft". Evenals alle Chineesche
denkers, was ook Meng-tse wat wij thans
een anti-militarist noemen. „Land nemen en
menscnenvleesch verteren", zoo zegt hij, „is
een misdaad waarvoor de doodstraf te zwak
De philosoof, Mih-tse, die misschien de
eenlge Chineesche philosoof is geweest, die
ook over krijgswetenschap" heeft geschreven,
liet zich als volgt uit: „Het dooden van één
mensch verdient de doodstraf: gaat men ver-
der, dan zou hij, die tien menschen doodt,
tienmaal, hij die honderd mensohen doodt,
honderdmaal bestraft moeten worden. De
ervaring van thans erkent niet het onrecht
vaardige van aanvalsoorlogen. Daarom
brengt men het verhaal hiervan In boeken
om het aldus aan het nageslacht over te le
veren". Aldus vóór tweeduizend jaar een
wiJzel
Mih-tse stelde ook reeds aan de staten een
ontwerp-verdrag voor om oorlogen onmo-
Ujk te msken. „Wordt een kleine staat aan
gevallen door een grooteren, dan moeten de
andere staten den kleinen redden", aldus
zegt hij. „De regeerders der kleine staten
zullen zich daarover verheugen en in plaats
van militaire toebereidselen te maken zullen
zij den inwendigen toestand van het rijk
kunnen verbeteren en het volk gelukkig ma
ken; dit ware slechts voordeel voor het rijk".
Zoo ziet men, dat er niets nieuws onder de
zon is.
In de lle eeuw na Christus werd China
ook reeds socialistisch geregeerd. Het was
de eerste minister Wang-Nang-aji, die den
toen regeerenden keizer wist te bewegen tot
invoering van het socialistisch regiem; het
privaateigendom werd afgeschaft, het land
werd van staatswege verbouwd en de op
brengst gelijkelijk over het volk verdeeld.
De regeering dwong den kapitalisten hun
vermogen aan den staat over te leveren bin
nen een tijdverloop van vijf jaren, d,w.z. elk
jaar moesten ze een vijfde van hun vermo
gen afstaan. Rijken noch armen bestonden
dan meer. Nochtans mislukte dit plan; er
ontstond een algemeene verwarring en toen,
vijftien jaar na de invoering van dezen so-
ciallstischen heilstaat, de keizer, die hem ge
decreteerd had, stiorf, herstelde zijne wedu
we den vroegeren minister Sze-ma-koeong,
die voor Wang-Nang-sji had moeten wijken,
weder in zijn ambt, en alle heerlijkheid was
voorbij.
DIALOOG.
IL
Jammer!.
Morgei.weet je wat eigenlijk jam
mer Is in de wereld?
Morge.nee dat weet Ik nog niet.
Dan zal lk 't j? zeggen.
Goed dat moet je doenl.
't Is jammer, dat er zoo weinig men
schen failliet gaan!
Goeie morgen.Gaan er nog niet ge
noeg?
En van de week nog Marx Co's
Bank.Arnold Gillissen.
Lang niet'genoeg.Op het groote
aantal beteekent dat niemendal!
En die snuiter In den Haag de vori-
e week die er met de duiten van de har
e Haagscho schilders vandoor is.Wou
jij?....
Niet voldoende.
En die meneer van de Maatschappi
Sanltas met 't arme geld van z'n depót-
houders in z'n zak!
Geeft niets op het aantal.Dat is
allemaal al yeel vaker voorgekomen Ban
ken failliet on maatschappijen.... Heele
Staten zelfs.
Nou?...
Nou! Dat heeft velstrekt niet ver
hinderd, dat nog altijd tot vandaag toe
dezelfde menschen weer hun geld op 'n bank
brengen en weer in 'n Maatschappij ste
(TMkanloaaa rua J. Luts.)
door
CAREL BRENSA
E -0-
(Auteurereaht voorbehouden.)
IL
Voor me ligt het geheimzinnig# en aan
trekkelijke terrein van den strijd het in
wendige van het Stadion.'n groens gras
vlakte 'n verbluffend groote ellipo van
houten latten, die aan de rondingen haast
recht omboog staan.... tribunes gewel
dige, duizelingwekkende hooge tribunes....
machtige oementen amphltheaters en er rond
omheen: muren.moren als voor 'n moder
ne vesting, dik, «waar en onbegrijpelijk hoog.
Aan de vier ver van elkaar liggende hoekon
zijn de muren afgewerkt met de reeds geme
moreerde vierkanten, indrukwekkende torens
recht, stijl, stom on stevig.met "n ult-
gekairtelden rand er bovenop als 'n oirwerwet-
sche baronnenkroon... Daarop zullen van
nacht de rood© vuren branden 1.
Op het terrein heerscht een gezellige, imaar
niet minder ontroerende bedrijvigheid....
Overal over het veld loopen half uitgekleede
mannen op zachte schoentjes, die je direct
als renners herkent en nog niet uitgekleed©
mannen, die j© in heimelijke verwachting
voor renners houdt.... Misschien loopt de
Franse,hman Pellissier, die enorme Fransche
wegrenner, de man van de Tour de Lombar-
dië en van de „rit der slagvelden" er wel tu&-
scben met z'n broer.of Btrooco, de win
naar van de laatste Amerikiaansche „zes-
daagsche"...of...
In ieder geval: of ze 't niert zijn of wel zijn
ze zijn er tochl.Er zit iets in de lucht.
We verwachten groote dingenl....
De muziek speelt. Het is niet erg toepas
selijk, want zij speelt de beroemde aria uit
de serieuze Opera: „Op stap":
JTe mot niet huilen als je van
[elkander gaatl"
en we zijn nog niet eens voltallig b ij elkan
der gekomen.
We storen ons evenwel niet aan de on
juiste iprogrammakeuze; we nemen de mu
ziek op den koop toe en als stemmings-
middel! De aandacht gaat voor alles naai de
penners en naar het terrein, dat als slagveld
in gereedheid wordt gebracht!
Ron iom den geheelen muur en op d© to-
reus staan rechte lang© stokken omhoog ©n
aan deze stokken wapperen vrooiyk en kleu
rig de levensgroote vlaggen van alle be
schaafd© naties en van alle (Aoderne volks
stammen, dis van d© wielersport houden.
Naast d© Engelsche waalt de Belgische ©n
daarnaast d© Fransche en d© Dultscho en d©
Noorsohe.Het UJkt wel een gepavoisoerd
oorlogsschip op Koninginnedag! Er ls 'geen
pau! of er hangt een vlag aan en er la geen
vlag gelijk aan de andere.Ik herken
duidelijk de Amerikaansohe en daar voorbij
de Italïaansohe en dan weer d© Spaansch© en
do Peruiaanaehe en Gorslkaansche on Par-
masaansohe, d© Atrlkaanaohe en ld© Jorda&u-
D© muziek zet een nieuw stuk in.
Uit alle vierkant© gaten in d© tribunes
komen zwarte golven menschen naar boven
en schuiven in elkaar tot 'n egale massa over
de stoelen, banken en trapzittingen.De
reusachtige amphitheaters worden donker
gekleurd van de bezoekers. Twee welbekend©
Amsterdaxnsche „pierementen" worden aan
stukken en brokken over d© baan gezeuld
•en (midden op het grasveld opgebouwd! Deze
slingerorkesten van Jan Waroies zullen van
nacht de pret erin houden, als de blazers op
het podium van het blazen moeten uitblazen 1
Het is warm heel erg warm zelfs.
Als eindelijk de tribunes in het rond zoo
voigeloopen zijn, dat ik mij benauwd afvraag
of zij straks niet aillen inzakken en er toch
nog onophoudelijk menschen uit de vlerkante
schachten naar boven dringen gaat ©r 'n
bel.
Er komen renners van den overkant! De
starter lost 'n schot!
Erna volgt een sprint-match tusschen Jan
Tulleken, De Castro, Hein Duim en Bus-
traan. Dan een race achter levende gang
mak ing over 12 Kilometer.... De amateurs
Jan Peters en Jan Wiilems.Het is prach
tig en Wiilems iwint „opzittend" anet 'n halve
baan, maar het interesseert ons niet.
ken of aan !n schwindel-directeur geven
om 'n depót te krijgen.Als dat eens op-
ïi^d, hield vanzelf het crpdiet op en als het
creidiet ophield, dan was er geen mogelijk
heid meer voor Bedriegerij en voor wegloo-
pen met andermans geld.dan had ieder
z'n eigen duiten en moest ieder op z'n eigen
portefeuille passen.Dan kocht je nooit
zondor te betalen en als je iets koopt wat je
dadelijk moet betalen, dan kjjk jo in den
regel bovenstbest uit de oogen.... Niet
goed.geen monney!.,..En betalen
goed, maar dan precies weten wat ik er
voor krijgt.
Dus?.
Dus kon de fiscus van "n groote stad
geen belastinggeld van de burgers vragen
voor onderhoud van de lagere school en er
stilletjes automobielen voor de wethouders
voor koopen of zooiets.Dan kon de Hol-
landsche staat zonder er met jou of mij
over te spreken geen afgedankte unifor
men aan Polen verkoopen en na 'n strop
hebben met de betaling!.... Crediet kost
geld!.'.:. Crediet geeft verkeerd vertrouwen
en baart misbruik van vertrouwen..Neem
het crediet uit de samenleving weg en we
weten over 'n week allemaal wat we hebben
en wat we niet hebben.En er wordt <*een
dubbeltje meer vermorst!
Ik zal er eens met den minister van
financiën.
Ja dat moet je doen!En weet je
wat er dan gebeurt?
Nou?.
Dan kun jij over 'n week de stoel van
den minister krijgen om op te zitten.
Zou je denken?
Beslist l en tien bankdirecteursplaatsen
erbij..».
Nou.als 't goed betaalt!.
Ho hol.Betalen naar wat je le-
vertl.Dus eerst laten zien wat je kan.
Eer stil.
Natuurlijk!.
Merciik ga niet!
Dacht ik wel! Jij laat ook liever de we
reld zooals ze is.
Nogal glad!.Zoolang ik nog te bik
ken heb.
Bonjour.Jij bent net als de rest!.
Jij hebt 't veel te goed!
Ik? hoezoo?.
Dat zal ik je da volgends week eens
vertellen.Addio!
Saluut!
B.
Uit hef Leven van moedige menschen.
He Prins von Wied die eenige jaren
geleden korten tijd vorst van Albanië was
en wiens naam de laatste maanden in ver
band met de wederinstelling van deze waar
digheid opnieuw wordt genoemd is na
komeling uit een gëslacht waarvan vooral
één der zonen een roemruohten naam heeft
gehad.
Deze man was een vroegere prins uit het
huis von Wied, die zich vooral ln het begin
van de negentiende oeuw groote bekend
heid verwierf door rijn avontuurlijke toch
ten in het verre on toonmaals vrij onbeken
de Westen en zijn onverschrokken verbiy
ven onder de Indianen- en Roodhuidstam-
mon.
Bedoelde prins uit het geslacht werd 28
September 1782 te Neuwled geboren en trad
ln Pruisisohen dienst, waarin hij reeds in
1800 den rang van generaal-majoor bereikte,
Zooals hy zelf zelde, gevoelde hdj echter
een onweerstaanbaren drang de wyde we
reld in te gaan en had een hevig verlangen
naar de uitgebreide prairiën en eeuwige
wouden van het Verre Westen, waar de oude
Indiaansche stammen tot den huldigen dag
Voorlooplg héb ik mij geïnstalleerd ln den
Paddook. M'n stoel ls uitgezet en van linnen
heb ik een overkapping gemaakt voor het
spiribusstelletje om vanavond 'n paar eieren
te bakken en koffie te warmen.Naast mi} heeft
'n Bohilder "n half atelier ingerioht om stu
dies te maken. De teek©naar Lutz loopt on
gedurig te speuren in d© Ibuiuirt van d© jury
tafels. D© pers-vertegenwoordigers komen
op het terrein en het verhoogt o ogenblikke
lijk het officieel© van d© stemming.
Er rijdt iemand een eereronde met In groote
tuil bloemen; ik weet volstrekt niet wie 't is.
In afwachting van het groote moment,
steek ik de baan en het terrein over en ga in
d© rennerskwartieren en in de boxen. Het
ls er druk en warm. Er wordt getraind en
gemasseerd. Race-wagens liggen uit elkaar
en worden met nieuwe velgen en nippels en
kettingen weer opgebouwd! De renners loo
pen te fluiten en de helpers zijn zenuw
achtig....
Klaas van Nek staat in een groepje gang
makers en tweede klas renners, die vandaag
niets te doen hebben. Hy heeft or de tram
naar het Stadion 'n „pasje" genomen inplaats
van een „enkele" want hij was vergeten,
dat hij vier en twintig uur moest rijden.
Nu wil hy het pasje overdoen aan den meest
biedend©. Maar niemand doet 'n bod, iwant
elk der aanwezigen is voornemens tot mor
genavond elf uur te blijven.
De amateurs mopperen.
Niks an te doen troost Jan Tulleken
't is vandaag pretesters-race.
T0^w gebleven wax aar. d© aedcis huxmet
^roodara.
In het jaar X81S vertrok hfl dan ook naar
Rxo de Janeiro en doorkruiste twee jaren
lang de eenzame wouden van het uitgestrekt
en onbekend Brnzüio.
v oor kerteo «ja Europa te
rug en vertrok daarna opnieuw nu naar
Noord-Amer i k a, waar hij achtereenvolgens
een bözoex aan alle Indiaanscho stam-
men. Hij ontmoette te allen De Ayowa's -
do Omaha's do Punca's do Oto'sde
drie onderscheidene stammen van do be
roemde Sioux-Indianen: de Yanktons de
Tetons en de Yanktonara De rwartvoet-in
dianen en nog vele anderen. Hy beschreef
hun zeden en gewoonten - telde ze, mat hun
lichaamsverhoudingen en toekende ze uit.
Kortom: hy stelde al es te boek op de meest
nauwkeurige wyzo.
In het uiterste „Verre Westen" rookte de
prins de „Calumet" of vredespyp met stam
hoofden, wier namen „Berenvanger" Roo-
de Os" „Wolfskop" enz., aan de oude In-
dianen-romantiek herinneren.
Bijna overal werd hy door de wilden vrien-
deiyk ontvangen. By de Dakota's b.v. liet
het opperhoofd ter eere van den Bleekge-
zicht en zyn begeleiders, waaronder zich
o.m., een half-indiaan Tranper en een tolk
Drion bevonden den vetsten hond van de
stam slachten en tot een feestmaaltijd be
reiden!
Het geheele gezelschap legde zich rond
om het vuur op een met grillige figuren be
schilderd kleed neer en ieder vlachte nu uit
den ketel de beste brokken maar op.
Volgens de dacboek-aanteekeningen van
den prins-wereldreiziger zag het vleesch er
niet al te smakeiyk uit en had het karakter
van erg oud geworden kalfsvleesoh. Doch
het smaakte vrij good, vooral wanneer men
bedacht niet in de onmiddeliyke nabijheid
te zyn van een comestibleswinkel waar men
'n paar versche Mainzer knakworstjes kon
koopen!
De prins woonde zooals haast vsnzelf
spreekt, ook verschillende min of meer bloe
dige oorlogen by tusschen elkaar vyandlg
gezinde stammen. Hierby werd zelfs dikwijls
zyn hulp gevraagd en zeer op prijs gesteld,
omdat deze bleekgezicht beschikte over 'n
uitstekende.„Donderbus"!
By de Apachen en Komantschen stond de
vorsteiyke bezoeker hoog aangeschreven
vanwege zyn.bril on verrekijker.
Do Apachen geloofden dat hy door mid
del van deze wonderlijke Instrumenten door
de ziel der Indianen kon hoonkyken on
zekeren avond verscheen er zelfs voor de
tent van den prins een delegatie van stam
hoofden onder aanvoering van den blau
wen Valk'1 om het alwetende Bleekgezicht
op plechtige wyze het hoogste waardigheids-
commando van den stam aan te bieden.
Men ziet uit deze geschiedenis dat de
avonturen van Dr. Karl May anders ge
zegd „Old Shatterhand" of de Greenhorn uil
de beroemde boeken (wie heeft ze niet gele
zen?) niet heelemaal nieuw en ongewoon
zyn. CHd Shatterhand was niet de eerst blan
ke, die wegens zyn koene moed en durf op
perhoofd van een Indlanein-stam werd.
NUTTIGE WENKEN.
Wat men nooit altstellen moet!
Het betalen van zyn rekeningen.
Het nakomen van een gegeven belofte.
Het ophelderen van een misverstand
Het orde brengen op zyn zaken, als men
op reis of voor andere doeleinden afwezig
is geweest.
Het veranderen van verhoudingen, die
niet deugen.
Het vrijwillig erkennen van een vergis
sing.
Het vernietigen van in boosheid geschre
ven brieven.
Het reiken van de hand ter verzoening.
En.het maken van zyn testament!.
Op de hardriJerij-lbaan. -
Piet Dlckentanan geeft vaderlijk© wenken
aan d© jong© rijders. Hijzelf izai niet mee
doen;. Want jonge, ais 't zoo hard gaat....
Neel.
Jij heb' ook geen verstand van „rad
féére"1) meent John Stol, de beroemd©
„zesdaagsohe" en hij heeft gelijk, zeggen de
renners.'t is nogal d© moeite.100 Ki
lometer ln vyi kwartier en dan nog achter
'n motor.
Ga je gang maar, knikt Piet.ik
zal wel lujken of 't goed gaat!
Inmiddels wyizen we elkander Brooco
(die alleen maar luistert naar den naam
„Goco" en die 'n 24-uui»-rit rijdt om uit
te rusten tusschen twee zesdaagschen in)
en fiuter, d© Zwitser, en Sawall, d© Berlijn-
sche stayer.*... Oor Blekeanolen is kant en
klaar ln z'n zwart met geél-trioot. In afwach
ting van het startschot bokst de kleine Oor
twee ronden van drie miniuten met den reus
Moeskops.
Let op.waarschuwt hy als t m©
te hard gaat, schel ik eruit.dan ga ik in
m'n eentje zitten viisohen in de Bóeren-
wetering!.
Dan is elndeiyk het groote oogenblik "aan
gebroken 1 De avond is gevallen. Achter de
rechtschen hoektoren zakt ld© bloedrood© zon.
Zij heeft dienst vannacht en kam dus niet
In de verte ligt d© stad en staan onder den
avondhemej de nieuw© hulzen van Plan
Zuid. Maar wij denken niet aan de stad en
niet aan de nieuwe huizen.... We denken
niet eens aan onze vrouwen en kinJderenl
Op het midden van het terrein, boven het
platform van de muzikanten, wordt een hooge
paal opgericht met Ujn«n naar den gTond en
daaraan komen nog meer vlaggen net als
by het oorlogsschip op Koninginnedag:
schuine vlaggen aan de lijnen vertoonend
de kleuren, welke door d© verschillende
koppels zullen worden gedragen.... Zalm
rood rood met geel zwart paars
.'Blauw grijs groen.en verder
zooveel oomblnaties als er koppels zijn!
Er zijn twee en dertig renners tot zes
tien koppel» saaingevoegd! Het is alles kleur
en biyheid en popelende verwachting....
Ter weerszijden op het veld staan witte ten
ten acht aan iedere zyde en met Fransche,
Zwitsersche, Belgische, Duitsche en Holland-
sche vlaggen, ter herkenning getooid.De
tenten gaan open. De rennen» treden naar
buiten in de kleurige trokken en tricots.
De raoe-carren worden naar d© vluchtlat-
ten van d© 'baan gedragen.
Een tfldsohrltt op rflut.
Omstreeks het jaar 1840 zag liet er, in ons
▼aderlaud, treurig uit op het gebied der
poëzie. Bildordijk was lang dood. Tollens
was toen reeds een zestiger, en gaf slechts
nu en dan een huiseiyk liedje ten beste. Da
Oosta, die, na „vyf-en-twintig jaren" te heb
ben gezwegen, plotseling weder optrad,
toonde zich een waardig leerling van Bilder-
dyk; en Bogaers wwi in riln volle werkzaam
heid. Overal in het land verschenen jaarlijk-
sche „Muzenalmanakken", „dichterlijke jaar
boekjes" etc., en hierin schreef een heir van
gelegenheidsrijmeiaars, die de redacteuren
overstroomden met verzen en versjes.
Wie echte poëzie op prijs stelde was diep
verontwaardigd over al dien namaak, en vu
rig verlangde men naar een Hercules, die
den Augiusstal zou reinigen. Er werden
door verschillende begaafde jongelui, studen
ten aan een der hoogescholon, pogingen ge
daan om tot beter begrip van poëzie te ko
men, en in 1842 verscheen daartoe een tijd
schrift, „Braga" geheeten naar den god der
welsprekendheid en dichtkunst uit de Noor-
sche mythologie, dat geheel op rijm w««t ge
schreven, en vele felle en rake aanvallen be
vatte op de toenmalige rijmelaars. Het waren
in hoofdzaak J. J. L. Ten Kate en A. Wink-
ier Prins, die dit tydschrift verzorgden.
Het heeft twee jaren bestaan, en zwaaide ln
die twee jar8n onbarmhartig den geesel
over meDig „dichter". Het zou ons te ver voe
ren hier uitvoerig de geschiedenis van dit
tydschrift na te gaan; liever willen wy don
lezer een paar staaltjes voorzetten va nde wy
ze waarop deze jongelui toen te keer gin
gen. Wat Ten Kate betreft: hy werd later
op zijn beurt in 't ootje genomen o.a. door
Frederlk van Eeden, want het jonger ge
slacht vond op zijn beurt de poëzie van Ten
Kate weer hopeloos vervelend en oudar-
wetsch.
Deze .jnannen van 3£80*, voornamelijk
Frederik van Eeden en Willem Kloos, heb
ben, nu zy bezadigde oude heeren zyn ge
worden, hun Jeugdigen overmoed weder on
gedaan me8non te moeten mkon door
amende honorable aan de schimmen van Ton
Keto, BilderdWk, Rheinvis, Falth m anderen.
Ten Kate, die ia 1.S4S, toon „Braga" ver
scheen, ongeveer 23 jaar was, en reeds heel
wat bundels gedichten had uitgegeven,
opende het tydschrift met de volgend© bou
tade:
Een Tijdschrift heel ln rijm! Wie zegt nu
nog
Mot schuddend hoofd, dat Holland op de
flesch ls?
De schatkist ls misschien wat lens, maar
och,
Wat zegt dit waar de Muze sohutsgodes is?
Zijn macht en rykdom niet een dTooimlbedrog?
Wy leerden t! Miaar hoe bitter ook die
les la,
Ze wiend verzoet door bond/els ,poëzy:
Wat ons verlaat, die bleven eeturwlg bij!
Zoo glaat hy vootrt, elf coupletten lang, om
te eindigen:
Schenkt ons één traan van dénkb're
broedermin,
En teekent voor aea exemplaren Int
Deze zelfde Ten Kate karakteriseerde ln
een vytftal geestige rijmpjes, de toenmalig©
toonaangevende literaire tijdschriften. Een er
van, „Het Algemeen Letterlievend Maandr
schrift", werd door de jongelui hardnekkig
steeds „het Leuterilevenider genoemd; Ten
Kate zegt ervan:
Een lummel van de straat, een stadsschools
plakmajoortjen.
De muziek zet volle kracht ln en davert
een taterende fanfare over de ruimt©.
De vlaggen ontplooien zich extra. Al
lerlaatste hulpmiddelen worden aangedragen.
De helpers omarmen de renners en weenen
in hun zakdoeken van ontroeringl Het is
buitengewoon aandoeniyk.
Het woridt donker wij zien de in verre
vaagt© wegnevelende stad niet meer, door het
floers van aandoening, dat in onze oogen
komt.'n Oud© moeder naast mij «nikt.
De baan is leeg. Alles op het veld staat
overeindl
De groote mannen zitten op en landgewijs
stellen zy zich op voor een voorstelling aan
het trampelende publiekD© muziek zet
UI
De Marsaillaiae...
Voorop rijden Broooo, Beyl en de Pelis-
slers.
D© Brabanoonne.Aert», Spieasens....
Débaets, Persyn..,. Pies van de Velde an
de Pauw.
Het Zwitsersche volkslied!.Gebroeders
auter.-..
Wy rijzen op.als 'n blok!.Gedempt
klinkt het aanmoedigend gejuich.Telkens
voor andere renners.
Van de vier hoektorens klinkt krygsmans-
haftig het bazuingeschal -uit d© koperen
monden...
Groot© rood© vlammen laaien op en grij
pen ons in een overweldigende ontroering.^
Hoog vlamt het bengaalsche vuur!....
Die Wacht am Rhein!.... De muzikanten
blazen alsof het reeds voor de overwinning
isl De orgelmannen staan .beteuterd op het
veld!..., Tadewald en Schrage.... Saldow
en Sawall gaan voorbij D© eerbiedwaar
dige jury vergeet het decorum ©n zwaait met
hoeden en zakdoeken.De persmannen
zetten nerveus de eerste regels op papier.
Wy staan wy vergeten voor een oogen
blik ons hebben en houden, onze eetwaren
en de flesechen met citroensap, en staan
overeind recht overeind, juichend en groe
tend naar de helden van het stalen ros.
Het Wien Neerlandsch bloed klatert over
de .grasvlakte en reesoneert tegen de wanden
der tribunes..,, en het totaal aan Holland-
sohe koppels gaat aan onze vochtige oogen
voorby.Klaas van Nek en Oees Erkelens
voorop.... Dan Moeskops en Vlemmix....
Van der Wiel en Blekemoien.
Hoera!.Hoera voor Klaas.1
Hou je goed, RInus!.... Hou J© goed!
En w© wuiven hen toe voor de verre reis.
(Wordt voortgezet).
l) raü-fahren (Duiisch v, wUlrijdm).
3t Juffertje
üerinnerlng pan den H uurt Wedstrijd
ln het Amsterdamse! u) Stadion
Er is een nieuwelingen-race begonnen.
Niemand let eropDaarna Tandem-pre
mie-wedstrijd over 18 ronden!W© kijken
niet eens!
Er rijdt iemand 'n eereroende met "n sroote tuil
bloemen
biy ven-
