NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
DE FIJNSTE BOTER
Eerste Blad.
VOLHARDING'» BROOD
MARGUERITE'st
WONDERE «JAAR
No. 5548
ZATERDAG 22 APRIL 1922
50e JAARGANG
- VOEDZAAM HEERLUK
dVaORDEELIEC'
SERVIEL
PERZIE.
FEUILLETON.
COURANT
ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersehe Courant fl.50; fr. p. p. binnenland f2.—, Ned. O. en W.
Indië p. zeepost f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
reep. f 0-575, f 0.75, f 0.85, f 1.26. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.60
Loeee nummers der Courant 4 ct.; fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVERC. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Intern Telefoon 50
Poat-Girorekening No. 16066.
AD VE RTENTIEN:
20 ct. iregel (g&ljard) Ingez. meded. (kolombreedte ala redact!oo
teket) 60 ct. Kleine advertentiee' (gevraagd, te koop, te huur) v. 14
regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 at.
Op* en ondergang van Zon en Maan
•n tijd van hoogwater (Texel).
Z o m e r t ij d.
Maan Zon Hoogwater
April op: oDd.: op: ond.: v.m.:n.m.:
Zondag 23 m. 4.27 a. 4.17 5.48 8.09 7.15 7.24
Maand. 24 4.4# 5.21 5.46 8.11 8,05 8.14
Dinsdag 25 5.12 6.25 5.44 8.12 8.47 8.56
Woensd.26 5.36 7.30 5.42 8.14 921 9.35
Dond.d. 27 6 03 8.35 5.40 8.16 9.5510.10
Vrijdag 28 6.34 9.41 1.38 8.18 10.27 10.45
Zaterd. 20 7.10 10.43 5.80 8.19 10.59 11.20
Lfoht op
voor auto's en fietsen t
Zaterdag 22 April 8.37 uur.
Zondag 23 8.39
Maandag 24 8.41
BUITENLAND.
De economische reconstructie van Europa.
Onder ibovenstaanden titel is in die ^Man
chester Guardian Commercial" een serie
artikelen aangevangen, die onder Leqdimg
staan van den ook van de conferentie te
Genua welbekenden Engetschiman Keynes.
De artikelenreeks wordt geopend met een
beschouwing van sir Charles W. Macara,
oudnpresidpnt van de Int. Vereeniging van
Katoenspinners, waarin deze nogmaals het
licht doet vallen op de onderlinge afhanke
lijkheid deir verschillende landen. Indien
Engeland b.v. vrijelijk ruwe katoen kan be
trekken uit Amerika, maar de daaruit ver
vaardigde garens en weefsels niet kan ver-
koopen aan haar vroegere afnemers op het
Vasteland en elders, zal zaj'n katoenindustrie
zich niet kunnen herstellen. Indien tmen
Duitschland bestraft door het grondstoffen
te onthouden, jdan zal het b.v. ook het over
schot van den Bfitsch-Indisch en katoen oogst
niet kunnen aankoopen, en zal Britsch-Indië
zooveel minder geld beschikbaar hebben
voor artikelen,' die het uit Engeland pleegt
•te betrekben.
Op het artikel van Macara volgt een korte
bijdrage van Lloyd George, diie er op iwijdt,
dat er slechts één weg is naar herstel, nl.
een eerlijke en. bpenlijke samenwerking tus
schen al de Buropeesche natiën. Dit alleen
ban leiden tot herstel van de groote mark
ten in Centraal- en Oost-Europa, tot een ver
betering van den financieelen toestand' in
landen, die thans gebukt gaan onder groote
militaire %itgaven, en tot het stopzetten van
de banbbiljettenpers. De bedoeling van Ge
nua is, dit vraagstuk onder het oog te zien.
De minister-president van Tsjecho-Slo-
wakije wijst er op, dat voor het herstel van
het economisch leven goede wil en goed ver
trouwen noodzakelijk zijn. Men moet de toe
standen onde r de oogen durven zien zoo als
zij werkelijk zijn. De oorlog heeft vier groote
rijken: Duitschland, Oostenrijk, Rusland en
Turkije vernietigd, evenals het geheele' poli
tieke, economische en moreele systeem van
twee derde van Europa en van een zeer
groot deel van Azië. Hef orediet-, het trans
portwezen etc. zijn weggevaagd. Er heeft
een -sociale revolutie plaats gegrepen van
een omvang als nooit t© voren. Dit alles kan
niet in een dag, in een maand of in een jaar
worden hersteld. Wij zullen derhalve lang
zaam te werk moeten 'gaan, en rekening
moeten houden met de geweldige moeilijk
heden. Het zou onrechtvaardig zijn, te con-
cludeeren, dat Europa's .beschaving failliet
is. omdat drie jaar na het sluiten van den
wapenstilstand het herstel nog niet voldoen
de is opgeschoten. Een werkelijk staatsman
zal er zich rekenschap van moeten geven,
dat wij een langen lijdensweg hebben af te
leggen, en dat zelfs een gedeeltelijk verval
van Europa gedirrende eenigen tijd onver
mijdelijk kan blijken. Des te meer reden is
er echter, om voor het overige geloof en
hoop te voeden.
Keines zelf behandelt het vraagstuk van
de stabilisatie der wisselkoersen. Hij zet
uiteeh. dat het stabüiseeren niet hetzelfde
is als het verbeteren der wisselkoersen; hij
meent, dat het laatste de voorkeur veTdient.
Verbetering der valuta' zou ten goede komen
aan «ie koopkracht van houders van schuld
vorderingen (staatsschuld, enz.), waar tegen
over staat, dat de tijdens en na den oorlog
aangegane staatssohuldien etc. dan tevens
veel drukkender zouden worden, en wel zoo
danig, dat er tenslotte geen andere keuze
zou zijn dan tusschen revolutie, gevolgd
door annuleering der schuld, en een zware
kapitaalheffing, waardoor het voordeel voor
de renteniersklasse weder Moor zou gaan.
Onjuist is de meening, dat een verbete
ring der valuta Frankrijk b.v. in staat zou
stellen, om gemakkelijker zijn schuld aan de
Ver. Staten te voldoen, dat de koopkracht
van het loon door deze verbetering zou stij
gen, of dat de import goedkooper zou wor
den, doordien hij met minder Francs zou
kunnen worden betaald.
Door stabilisatie zou de handel weder
zekerheid krijgen bij zijn berekeningen, het
geen het internationaal verkeer zou .bevor
deren. Intusschen erkent hij, dat zelfs stabi
lisatie op het tegenwoordige nivéau groote
moeilijkheden opleverthij meent 'echter,
dat men een poging moet wagen en wel op
de basis van den gouden standaard. Voor
een land als Duitschland zou die stabilisatie
niet wel mogelijk zijln wegens het groote
verschil in de binnen- en ibuitenlandsche
koopkracht van de mark en het groote spe
culatieve buitenlandsche bezit daarvan. Men
zou het beschikbare goud moeten houden als
reserve voor fluctuaties in wisselkoersen
en het alleen gebruiken voor het regelen
van1 internationale schulden, dus voor ex
port. Verder zou de stabilisatie op langen
termijn moeten worden gesteld.
In een tweede en derde artikel bespreekt
hij achtereenvolgens de theorie der wissel
koersen en de kwestie van tenmijinimarkten
in buitenlamdsohe wissels, ook van theore
tisch standpunt. (H.bl.)
ENGELAND.
Bezoek aan België.
De koning en de koningin van Engeland
uilen en Ssten Mei 's oc tends *it Londen
vertrekken, om aan het Belgische hof hun
aangekondigde officieele 'bezoek te brengen.
Zij zullen met het koninklijke jacht „Victo
ria and Aibert" naar Ostende oversteken. -
De Duit8che concurrentié,
De oude handelsnaijver tusschen Enge
land en Duitschland herleeft hoe langer hoe
meer, vooral nu de daling van de mark den
Duitschers net ooncurreeren steeds gemak
kelijker maakt.
D-e „Times" komt nu op voor de bescher
ming van de Bngelsche handschoennijver
heid, die een moeilijken tijd beleeft. Fabrie
ken die in den oorlog geopend waren, zijn
gesloten en ruim tweederden van het per
soneel is afgedankt. In December j.1. is al
'medegedeeld, dat de Duitschers katoenen
handschoenen leverden voor 16 sh. 3 st. het
dozijn, waarvan het maken alleen in Enge
land op 23 sh. 5 st. het dozijn kwam. Dm
Duitschers kostten zij 11 sh. het dozijn, ter
wijl in Engeland aan loon alleen 12 sh. 9 st.
voor zulke handschoenen betaald moest
worden.
Ingezonden Mededeellngen.
3 VERVANGT
Een oorlogsslachtoffer.
In het district Churchlll ,in het Iersche
graafschap Donegal is, volgens de Engel-
sche bladen, Zondagavond een afschuwelijke
moord gepleegde
Een 73-jarige vrouw Hella Gallagher lag
in haar huisje te sterven. Op bezoek bij haar
waren een buurman met zijn zevenjarig
dochtertje en een ander meisje. Zij zaten
b;j den haard, toen een lange man met e<-n
bijl op zijta schouder binnenkwam en uit
riep: „Is hier iemand, dien ik kan dooden?"
De bezoekers liepen verschrikt het huis uit
en toen zij na een tijdje terugkrvyamen, lag
de oude vrouw met ingeslagen Hersenpan
diood op bed.
Later heeft men den moordenaar in den
omtrek gevat. Het is een gewezen soldaat,
die eenige dagen geledén thuis gekomen
was en aan „granaatschok" en «Maria lijdt.
IERLAND.
Te Belfast zijn Woensdagavond de vecht
partijen tusschen Katholieken en Protes
tanten hervat. Een aantal hulzen werd in
brand gestoken, vier menschen gedood en
verscheidene gewond. j
Te Dublin is Donderdagnacht brand uit
gebroken in het hart van de stad. Er werd
tegelijk heftig geschoten, Men gelooft, dat
er een aanval op de posten van het repu-
blikeinsche leger werd- gedaan.
FRANKRIJK.
De ongelijkheid ln de wereld.
Mevrouw Ooiiet, rue Judaique 85 te Bor
deaux, voorspelt de toekomst, na toezending
van drie franks mitsgaders voornamen en
datum van geboorte. In alle kranten! van
Frankrijk, België en Zwitserland stond deze
advertentie eenigen tijd geleden te lezen.
1800 frs. besteedde mevrouw Oollet per
maand aan publiciteit. Per jaar had zij een
inkomen van 100,000 frs. Zij hield bij haar
toekomstontsluieringen vast aan één begin
sel: nooit voorspelde zij iets anders dan
aangename dingen.' Aan Simone's, Huguet-
te's, Lucieifne's tusschen de 18 en 45 jaar
voorspelde zij een beantwoorde liefde, met
de waarschuwing op 'haar hoede te zijn voor
een zekere donkere vrouw. Allen Ludovic's.
Alfred's en Ferdinand's boven de 50 werd
een decoratie aangekondigd, mits zij zich
dekten tegen de vijandschap vete. een blon
den man.
Voor drie frs. was al dat schoons toch
tegeef.
De rechter te Bordeaux hebben echter
gemeend, dat d.ze weldoenster, die de men
schen in de huidige sombere tijden' nog w^t
vreugde en hóóp wist te verschaffen, in de
gevangenis behoorde.
Mijn hemel, wij hebben talrijke officieele
koffiediklezers en waarzeggers, die veel ge
vaarlijker zijn,x constateert Vautel in zijn
„Joumal-Film", dan alle dames Collet van
Bordeaux, Parijs en Montmajrtre bij elkaar.
Maar die loopen geen gevaar voor de recht
bank gehaald te worden. Neen, wij verschaf
fen hun onderdak in officieele paleizen, waar
zij 'gevoed worden op onze kosten.
Immers, wat zijn onze politici feitelijk
anders dan profeten, die ons allerlei moois
belooven, dat echter zuiver denkbeeldig is?
Zoo hebben zij ons verkondigd, dat de
oorlog de laatste der oorlogen zou zijn en
hij is slechts de laatste in datum. Zij bewe
ren zelfs in de kaarten te hebben gelezen,
dat Duitschland zou betalen!
Was dat soms wat anders dan misbruik
maken van onze goedgeloovigheid?
Neen, dan Mme Collet.
Die vertelde ongetwijfeld méér waarheden
en zij vroeg tenminste maar drie frankI
RUSLAND.
De nieuwe bolsjewistische bourgeoisie ln
het hongergebled.
Wij hebben reeds eenmaal aan de sowjet
pers berichten ontleend over de wreede
tegenstelling, die er in de steden van het
hongergebied bestaat tusschen de welge
dane nieuwe bolsjewieksche 'bourgeoisie, die
van alles in overvloed heeft, en de honger
lijdende bevolking. Ih de .Frasnaja Gazeta"
van 4 April komt een schildering van Kazan
voor door Sergej Semenof. Hij schrijft over
deze stad:
Uiterlijk is het een stad, als alle andere,
waar de „Nep" (de nieuwe economische po
litiek) heerscht. De spiegelruiten van de
café's prijken vol etenswaren. De aantrek
kelijke uitstallingen vai*, de winkels tarten
de voorbijgangers uit met voorwerpen, die
men sedert lang vervlogen - dagen niet ge
zien heeft. Automobielen en sierlijke equi
pages gaan voorbij. En op de trottoirs ziet
men goed gevoede, vette honden, wier vet
in de zon glanst.
En de schouwburgen zijn vol. De beste
schouwburg draagt den meTkwiaardigen
naam: kasteel van het roode leger. Gisteren
had er de eerste opvoering van een vroolijke
operette 'plaats. De prijzen voor deze plaat
sen waren 760.000 roebel.
De markt varn Kazan doet wel het aller
minst denken aan een markt in het honger
gebied. Zij kan wedijveren met een Soecha-
rewka (de Moskousche markt). De St. Pe-
tersburgsohe markt is in vergelijking met
die. van Kazan een armoedige uitstalling.
Terzelfder tijd heeft de levensmiddelen-
crisis tengevolge van het ontbreken van
aanvoer van levensmiddelen haar hoogste
spanning (bereikt. Begin Maart is de helft
van de eethuizen van de hulporganisatie
voor de hongerenden gesloten. De sterfte in
de dorpen neemt in schrikbarende mate toe.
Het Tataarsche uitvoerende comité (Kazan
is de hoofdstad van de Tataren-republiek)
beeft over het tijdperk van 15 Februari tot
1 Maart in de kantons van de republiek
20221 gevallen van hongerl-ooze en 1234 van
hongertyfus vastgesteld. De ziekten brei
den zich schrikbarend uit. In hert kanton
Tsjitstopoi zijn in dezelfde twee weken 73947
menschen op de 289.842 hongerenden ziek
g wor en. De kindersterfte is nog grooter.
Óp 1 Februari was 25 procent van de Ta
taarsche kinderbevolking te gronde gegaan,
Er volgen nog zes hongermaanden. Men
vreest, dat slechts 30 procent, van de Tataar
sche bevolking den nieuwen oogst zal kun
nen overleven.
Er volgen dan in het artikel nog uitvoe
rige beschrijvingen van het ontzettende
lijden van de hongerenden, van de massa's
bedelaars, voornamelijk bedelende, kinderen.
Vele kunnen niet spreken, maar bedelen
stomTe Kazan geeft niemand acht op
deze kinderen.
De Tataarsche bevolking is, onder invloed
van haar geloof, van een fatalistische be
rusting en gansche dorpen sterven zonder
Ingezonden mededeeling.
Slechte spijsvertering, maagzuur, op
risping, pijnlijken stoelgang, enz., worden met
veel succes bestreden door Freco's Maag-
tabletton. Per koker 60 ct,, verkrijgbaar
bti, eiken drogist Voor engros bij: A. TEN
KLOOSTER, Keizerstraat 93, Helder.
protest weg. De Rassen trachten te vluch
ten om elders aan eten te komen.
De schrijver vertelt dan nog dit staaltje-
„In inljn tegenwoordigheid gaf een dame in
een café haar hondje een sandwich met
te eten, maar gaf niets aan het stom, met
begeerigen blik aan de deur 'bedelende
meisje. En geen der aanwezigen was daar
verontwaardigd over."
De ontploffing te Monastlr.
Uit Belgrado werd Donderdag gemeld: De
onploffingen van munitie te Monastlr duren
voort. Er is een nieuwe opslagplaats van de
artillerie in de lucht gevlogen. Tal van hui
zen zijn ingestort. 30.000 lieden slapen onder
den blooten hemel. Men vreest, dat tal van
menschen zijn omgekomen.
Pioniers melden, dat de geheele politie
macht van Teheran staakt, omdat zij ver
scheidene maanden niet betaald ia. Geregel
de troepen vervangen tijdelijk de politie,
maar de troepen verloopen ook, omdat hun
soldij ook verscheiden maanden ten achter
is.
VEREENIGDE STATEN.
Overstroomingen.
In de dalen van de Missouri en de Miaals-
sippi stijgt het water voortdurend. Heele
steden zijn er door overstroomd en duizen
den boerderijen1 staan onder water. Hevige
regens doen het gevaar nog toenemen. Da
Ingezonden mededeeling.
WATERZUCHT EN DE NIEREN.
Waterzucht is een ophooping van water fai
het lichaam, doordat de nieren niet in staat
waren om het af te voeren. Het ia niet een
ziekte op zich zelf, maar een verschijnseil
van een organische ziekte. Of gebrekkige
nieren, of een hartkwaal kunnen de oorzaak
zijn, dooh daar nierkwalen zoo vaak het hart
aantasten, zijn gewoonlijk de nieren schuldig.
's Morgens optredende verschijnselen van
waterzucht (pafferighead onder de oogen en
in het gezicht) wijzen op een nieraandoening.
Zwellingen van de voeten en handen na In
spanning, vooral 's avonds, kunnen aantoo-
nen, dat het hart is aangedaan.
Dikwijls treedt waterzucht door nierzwakte
tijdens zwangerschap op. Dit wordt ver
klaard door het feit, dat de nieren dan meer
bloed te filtreeren hebben. Deze overspan
ning kan de nieren verzwakken.
Andere indirecte oorzaken van waterzucht
zijn bloedarmoede, overwerking en zorgen.
In verwaarloosde gevallen kunnen de bee-
nen en het lichaam enorm opzwellen, en de
buik, de bonst en de hersenen worden aan
gedaan.
Heete luchtbeden zijn nuttig, doordat zij
de huddporiëm openen en reinigen, en gere
gelde stoelgang is noodzakelijk. Deze belde
voorzorgen verlichten het werk van de nie
ren. Maar gebruik om deze organen te hel
pen en te versterken Foster's Rugpijn Nie
ren Pillen. Duizenden zijn blijvend gebeterd
door dit speciale niergeneeamiddel.
Te Helder verkrijgbaar bij A. ten Klooster,
Kelzerstr. 98, f 1,75 per doos.
Is van de allerbeste hoedanigheid, leder verbruiker kan hal U raoommandearan.
wat hij thans verbruikt. Vodemelkbrood 8 ons 87 ot., Wittebrood 8 ons 88 et.
Clko niet gebruiker nertte dus proef en vergelijk# hst eens met
door MABEL BARNES—GRUNDY
voor Nederland bewerkt door
ELLY HARTING.
88)
V
Ik trachtte de tranen terug te houden
geen tranen van verdriet nu, doch van
vreugde.
Terwijl mijn man sprak, was het verdriet
heen gegaan en in mijn ziel straalde zich
eenQ7°rdKrgr0°l f 1Uu Ik Y^gat mijn
moede lichaam, het scheen van mli wee te
vallen, op té lossen en alleen miiri <*Utt
Weef achter.zingend?.een Te Dcum
Mijn twijfel, mijn angst, ze waren wee'
Dimbie zou mij altijd blijven liefhebben.
Ik geloofde daaraan, ik vertrouwde daarop
even zeker als ik geloofde, dat de zon mor
gen w eer zou opgaan.
„Dimbie, liefste," zei ik eenvoudig, „ik
geloof je en ik vertrouw je. Deze woorden
van je, vanavond, hebben het mij heel ge
makkelijk gemaakt, je iets te zeggen, wat- ge
zegd moet worden. Ik zal nooit meer kun
sten loopen." Mijn arm slipte om zijn hals,
ik trok zijn wang tegen de mijne.
„Neen, spreek niet, vóór ik klaar ben. Ik
teil je er nu van vertellen alles. Dan zul
len we het aannemen als iets onvermijdelijks
•n er nooit meer over spreken.
Js Hgt, dat ik geduldig b»a u go#d.
Toen de doktere me alleen hadden gela
ten Dr. Renten vertelde het mij be
schimpte lk God. In mijn angst riep ik uit:
„Dit kruis Is grooter dun lk dragon kanl"
Ik sloeg op de kussens, probeerde de lakens
te verscheuren en bonsde mijn hoofd togen
liet bed. Ik wilde sterven. Ik 'bad te mogen
doodgaan. Ik trachtte op te'staan on viel be
wusteloos neer. Deze bewusteloosheid redde,
geloof ik mijn verstand.
En, o, de tranen, de bittere tranen, die ik
schreide! Ik ben blij dat jij er niet was,
Dimbie. In het donker van den nacht, ver
vloekte ik, evenkla Job, den dag waarop ik
was geboren.
Nooit meer kunnen loopen.... de woor
den klonken en weerklonken in mijn ooren.
Altijd stilliggen. De wind en de zee zouden
mij roepen', maar ik moest' liggeit, stil, altijd
stil. 'Nooit zou ik meer mijn ledematen uit
strekken, de zon en de berglucht voelen op
mijn gezicht, nooit meer zou ik den wind
hooren in het koren en het zachte vallen
der dennennaalden in de bosschen.
Dimbie, die nacht heeft een merk op mijn
voorhoofd achtergelaten, vrees ik. Ik voelde
het als een schroeiing met een heet ijzer.
Ik huiverde als zij mij aanraakten Peter,
Moeder, Amalia als zij bij mij^ kwamen,
riep ik: „Ga weg, laat me alleen!"
Met een hartstochtelijke 'beweging wilde
Dimbie gaan spreken, doch ik drukte mijn
hand op zijn lippen.
„Wacht," zei ik, „stil liefste. Nu ben ik
niet ongelukkiger meer.dat alles is voorbij
jij hebt het op de. vlucht gejaagd. Want bo
ven al dat verdriet stond een smart duizen
den malen sterker en bitterder. Ik twijfelde
a&n je liefde, maar ik verweet het je niet.
Dimbie. „Hij is nog jong *n «tok," ri#p ik
uit, „en ik ben een invalide. Hij kan de rest
van zijn loven niet doorkomen met oen
vrouw op een stoel. De Natuur vraagt een
gezond wijfje, lk kan niet verwachten, dat
hij me trouw blijft." Maar, o, ik voelde, dat
ik je niet op kón gevent Ik had je zoo lief,
je was mij n mam Geen andere vrouw zou
je hebben. En.ik bestudeerde mijn ge
zicht; het is om medelijden met me te heb
ben. Dimbie als een vrouw haar gezicht gaat
bestudeeren. Ik geloof, dat het de schuld van
de mannen is. Ach, wat de spiegel mij ver-
teldel Ik legde hem weg en lachte vreugde
loos.
„Dit zal ik hem nooit vertellen," daoht ik,
en naderde zoo meter eni meer mijn Gethsé-
mané en de beker was vol tot den rand.
En toen kwam jij en verjoeg dat alles
als een afschuwelijke nachtmerrie. Mijn
smart, mijn pijn, mijn angst vielen me af
als een oude, versleten mantel. Dimbie,
weet je hoe je glimlachte. In dien heerlijken,
grappigen, scheeven1 glimlach lag de hemel
van je vrouw een hemel op aarde en
zonder jou verlangt ze geen ander paradijs."
Dimbie's armen waren om mij heen, toen
ik eindigde.
Zijn tranen vielen op mijn gezicht, doch
hij sprak iflet
We lagen in eikaars armen.de'stille,
warme nachtlucht was om ons, de stilte was
heerlijker dan woorden!.
Later, toen hij mij naar bed droeg, knielde
hij naast me en zeide: „Ik dank u, voor -mijn
kostbaren schat, zooveel te kostbaarder nu
zij. ziek is.en ge..brokenl"
Hij zweeg, stond op en ging rüstig de ka
mer uit.
HOOFDSTUK XIX.
Wij erven een fortuin.
Ik heb afgedaan met het verdriet, voor
altijd.
wie kan treurig zijn op een middag als
deze?
Is de toovereij der lentte weer tot ons ge
komen? vragen wij; het heeft een week lang
geregend en al wat groen is bladeren,
gras, boomen en heggen heft zioh nu op
in trots over zijn helder, frisoh kleed.
Ze zijn als bakvischjes in een nieuwe
jurk de kinderen der Natuur.
De rozen houden haar kopje omhoog en
noodigen je uit je hoofd in het hart van haar
lieflijkheid te dompelen, waar trillend
nog de laatste regendrupjes rusten. Vol
blijdschap geef je gevolg aan die uitnoodi-
ging en Amalia, die ze je bracht, vindt je een
excentriek schepsel om zoo te snuiven en de
natte blaadjes te kussen.
„De liefelijkste bloem die er bloeit," zing
je, maar Amalia zégt: „Vejooltjes spanne' de
kroon."
„Mijnheer komt om half fier thuis," zeg
je en zij antwoordt, dat je dat wel al een! half
dozijn keeren gezegd hebt
„Pas tweemaal, Amalia," zeg ik, „je moet
de waarheid leeren spreken."
Zij stapte vastberaden naar de bel, die op
het gras ligt, als om mij te leeren, dat ik het
ding niet telkens kwijt moest zijn. Ik zeg,
dat het mij spijt en zij randt .ne aan het aan
een lint om mijn hr1** .««gen.en de
menschen zullen denken, dat het een
portret va»* «ei ol ander familielid ia.
naar opmerking ri
een lijster, die zioh een Luoullus maaltijd
bereidt van wormen, na den regen.
Ik snap niet, dat wormen zioh zoo makke
lijk laten bedriegen en het trippelen van de
dunne pootjes van een lijster aanzien voor
een aardbeving, die ze uit hun edhullplaau
sen haalt.
„Portrette' drage' is mode," gaat Amalia
voort.
Ik ben nog steeds verdiept in de lijster.
„Dat miniatuur van u in de zitkamer is
nie' kwaad, maar een beetje geflatteerd."
„Miniatuur van mij?" vroeg ik lui en wil
nog steeds geen interesse ln haar conversa
tie toonen. „Ik heb nog nooit in mijn leven
een portret laten schilderen. Het portret, dat
je bedoelt is er een van mijnheers oud-tante
toen zij nog een jong meisje was."
Op hooge scheeve hakken gaat Amalia het
huis inhoofd in de lucht
In twee minuten was ze terug (slecht ver
holen triompf zetelde op haar gezicht) en
plaatste werkelijk een portret van mijzelf op
m'n knieën. Verwonderd nam ik het op.
Ja.ik was het.en in mijn hart voelde
ik een klein kneepje. Is er zulk een uitdruk
king in mjjn oogen.nu? Dat kan toch
nietl
Haastig zette ik het miniatuur weer neer.
Amalia keek me nieuwsgierig aan.
„Vin' u 't nie' mooi, M'fjou? Ik zou 't mooi
vinde' as 't mijn portret was. Ofschoon.
ik vin' 't een beetje geflatteerd. Mehaer
heef er vanmorrege' wel een half uur op
ritte' stare' zonder aan z'n ontbijt te danke'
en t was nog wel gebakke' tong."
i i
'Voedt ▼snsoügd,