n.
te strikken. Dan nog een flink stiksel In het
midden en de „zakken" zitten er al op!
Van de resteerende lap schuint men nu
het bovengedeelte af: van de taille af naar den
hals toe. Dé halsbreedte zal pUru 66 cJM.
zijn. Aan de halslijn komen aan weerszijden
♦wee knoopjes, die 82 oJM. van elkander blij
venDaarna zet men aan de lengtezijden
18 o.M, van boven af gemeten =- leder
een band met. twee knoopsgaten aan het
elndel Peie banden moeten juist lang ge
noeg rijn om onder den arm door gekruist
te worden en vervolgen* te kunnen worden
vastgeknoopt aan de aohouderknoopjes vai^
de andere zijde!
In de taille ot half op de heup wordt de
taille een weinig ingehaald en daarop eeq
ceintuur gestikt, die van achteren kan wor
den vast gestikt.
Hiermede ia het beachermschort
klaari
Wanneer na het nuttige werk de
vrouw haar hart dan wil ophalen aan toch
nog 'n aardig „slerschortje dan vindt zij
hiervoor haar gading in model No. 2.
Dit la een bij uitstek geschikt en fijn ka-
merschortje, dat het jonge meisje of de ko
kette jonge vrouw draagt, wanneer zij 's
middags met naaien of handwerken bezig is.
Hoewel met een beetje meer geduld, is
ook dit model heel goed zelf te vervaardigen.
Alleen: het Is vrij wat bewerkelijker, dan
No. L
Het materiaal moet hier zijn organdie of
linon en van een heel fijnen kleur. Wit Is
In dit geval niet zoo flattant.
Het origineel van het hierboven gerepro
duceerde model was van mauve (licht lila)
llnbn. De steekjes warén gehaakte plootjes
van oud-rose. Schouderbandjes en ceintuur
waren van mauve bandfluweel!
KLEINIGHEDEN
Om olie ©enigen tijd te bewaren voege
men er een theelepeltje zout bij en schudde
daarna de flesch om.
Door een druppel verdunde rozenolie op
een stukje vloeipapier ln den trekpot te
doen, kan men de thee heerlijk geurig
maken.
Doe btt kookwater van vlsoh vier dessert
lepels azijn op eiken liter water. De smaak
der vlsch wordt daardoor lekkerder en de
graten zullen prachtig loslaten.
Droog nooit flanel bij het vuur. Daardoor
krimpt het Wanneer gij het niet bulten
kunt drogen, doet gij het 'best 't in een
warme kamer te drogen te hangen. Maar
zoover mogelijk van de uitstralende hitte
der kachel verwijderd.
Zijden kousen wasoht men eerst in warm,
daarna in koud water; ln belde moet dan 'n
scheutje azijn gedaan zijn. Wring ze nooit
maar knijp het water eruit en rol ze daarna
ln een drogen doek om op natuurlijke wijze
te drogen. De kousen worden daarna aaD
den verkeerden kant opgestreken.
Om vetvlekken uit marmer te verwijderen,
maakt men van fijne pijpaarde en water een
niet te dun papje, bestrijkt daarmede de vlek
en laat het vier en twintig uur drogen.
Daarna maakt men het schoon met warm
water. Is de vlek nog niet verdwenen, dan
herhaalt men de behandeling!
Men oordeele:
Er was eens een vrouw ln vroeger
eeuwen die in gezegende omstandigheden
verkeerde. Zij was een mooie vrouw, maar
hoogst Ijdel op haar schoonheid. En toen zij
nu wist moeder te zullen worden, was haar
eenlge hoop en haar eeni'ge vrees en haar
eenlg begeeren dat haar kind vooral,
mooi kind sou wezen!
Zfl bad dagelijks aan alle goden, die «jj
vooral 'n mooi, *n door
nkend kind te «uilen baren
kende om toch
schoonheid uttbl
Een a op een
„01 God.Ik w
ag riep «11 «elfli ten hemel:
«Kinderen krijgen,
Bijgeloof.
Het ligt niet ln mijn bedoeling hier ln
*n paar regels een opsomming te geven van
de duizend en een legenden van volksbijge
loof. Er zouden boeken vol over te sohrij-
ven zijn, want ofschoon de publieke, mee
ning en de z.g. verlichte tijd kans heeft
gezien deze trek in den mensch op den ach
tergrond te dringen en min of meer belache
lijk te maken.Laat niemand gelooven.
dat de eigenaardige zucht van het individu
om te hechten aan voorteekens en der
gelijke nu uitgestorven is. Volstrekt niet!
Zij moge dan in grofheid verminderd zijn,
maar in wezen is en blijft zij.Er Is geen
ménsoh of op een of andere wijze zou hij te
betrappen zijn op het waarde hechten aan
teekens en waarschuwingen zoogoed als
het bevreesd zijn voor mogelijke gebeurt©
nissen, welke uit sommige toevallige om
standigheden te voorspellen zijn
Het behoeft dan in 't geheel geen vrees
te wezen voor heksen of hellegoden.De
vrees voor het spelen met messen en vor
ken, het morsen van zout, bet loopéra onder
een ladder door, het zetten van schoenen
op de tafel, het droomen van sommige din
gen enz., is ruim voldoende om aan te too-
nen, diat we allemaal nog 'n beetje van de
betooverde kat gebeten zijn.
En dat zal er wel irïblijven!
Ik wil dus volstrekt niet dit geweldige
deel van onze menschelijke aard en wezen
ln breede studie nemen. Het zou te ver voe
ren en te veel plaats kosten.
Alleen wil ik ter kenschetsing toch van
het bijgeloof hier een paar staaltjes re-
leveeren van een bepaald soort geloof.
N.l. ten opzichte van de menschelijke ge
boorte!
Bij het gelooven aan een legende spelen
de gedachte aan belooning van goede daden
en bestraffing van slechte dito altijd een ge
wichtige rol. Ik voor mij geloof, dat het de
quiteesens van alle bijgeloof ls: Bestraffing
of belooning!
als ze dan maar: aan wassebeelden gelijk
zijn!.
En ziet: Deze moeder kreeg werkelijk zes
kinderen en ze waren boven verwachting
mooi! Ze groeiden op tot beelden van
schoonheid waarover ieder verbaasd stond....
Maar ze bleven tot hun dood stom, doof
en blind!
Zooals wassebeelden dat altijd zijn!
Tegenover dit geval van bestraffing door
de goden voor een wensch, staat een een
voudig historisch geval uit mijn jeugd, waar
van "het bijgeloovig publiek ook dadelijk een
legende gemaakt heeft
Het geldt hier een geval van belooning
door de godheid van eeh moeder, die niet
aan de schoonheid maar aan het geluk van
haar toekomstige kinderen dachtl
Een jonge vrouw, knap, frisch en brutaal,
had tegen de wensch van haar ouders, haar
zinnen gezet op een even knappen jongen,
die een ruim rendeerende zaak bezat
En ze was met hem getrouwd.
Maar nu bleek spoedig, dat de ronde Jon
gen een losbandige boemelaar was, die het
masker afwierp, zoodra de jonge vrouw wer
kelijk in zijn macht was.
En kort daarna ^as de jonggetrouwde
zwanger en verwachtte haar eerstgeborene!
En terwijl zij ln moeizame oogenblikken
de geboorte verbeidde, zwierf haar man bui
tenshuis en kwam laat ln den nacht dron
ken terug. Op het oogenblik, waarop zij aan
haar eerstgeborene het leven gaf, stortte de
man vloekend binnen.
Toen verhief zich de vrouw recht over
eind in haar bed en met beide handen ten
hemel geheven, bad zij lulde: ....„01 lieve
god! Ik alleen heb schuld en lk alleqp, zal
de straf dragend Neem daarvoor mijn kin
dergeluk ln de plaats en laat ik nooit...
nooit kinderen meer krijgen.... Laat ze
ongeboren en gelukkig zijn, inplaats van on
gelukkig in zoo'n huisgezin!.
En het gebeurde zooals de vrouw gebe
den had. Het kind stierf. Ieder jaar tot
in rijpen ouderdom verkeerde de vrouw
gedurende een korten poos ln gezegende
omstandigheden, maar nooit bracht zij meer
een kind ter wereld.
Tot slot een middel om weer wel kinderen
te krijgen door middel van d« goedertieren-
de Voorzienigheid!
Eeuwen geleden zoo luidt het volksver
haal woonde te Loosduinen een Gravin
van Henneberg.
Op zekeren dag werd deze aangesproken
door een jonge, schamel gekleedc vrouw,
die tweelingen op haar arm droeg. Zij vroeg
de gravin een aalmoes. De gravin echter
trok voor haar en schijnbaar voor de twee
havelooze kindertjes den neus op en gaf
een bits bescheid?
Verontwaardigd sprak nu de arme moeder:
Ik hoop dat de goeie god geeft, dat gij zoo
veel kinderen ln één keer zult krijgen, als
er maanden in het jaar zijn!
En nog geen jaar daarna bracht de gra
vin werkelijk zooveel kinderen ter wereld.
Zij- werden door Guido blsschoR van
Utrecht, allenl tegelijk gedoopt De Jongens
kregen den naam van Johannes en de meis
jes dien van Elisabethl
Maar de kinderen stierven den een na den
ander weer ze«er spoedig en met hen.de
moeder!
In de kerk van Loosduinen werden toen
de belde bekkens bewaard waaruit de kin
deren door den bisschop gedoopt waren; ze
droegen het opschrift: „In deze bekkens
zijn de kinderen van gravin van Henneberg
gedoopt"!
En deze twee bekkens nu waren in den
ouden tijd de laatste toevlucht voor vrou
wen, wier huwelijk tot heden1 kinderloos
bleef.Zij kwamen' soms van heinde en
ver om deze kerk te bezoeken, ten einde
haar handschoen of een ander kleedingstuk
met de koperen doop-bekkens in aanraking
te brengen.
Dit n.L was probatutn voor de vruchtbaar
heid.
HOE ZIET DE WERELD ER TEGEN
WOORDIG UIT???
RUSSISCHE ROEBELS
8.75 per één mlllioen franco door het ge-
heele land, tegen inzending van postwissel.
Verkrijgbaar aan het Wisselkantoor „Het
Witte Kruis", Hemonystraat 89, Amsterdam,
Tel. Zuid 3381.
Om millionair te wezen is tegenwoor
dig ook de „sjeu" af. Jan en Alleman kan
't zijn. Tot ik als gesjochte journalist toe!
Of 't dan gekleed staat om tot de „arme lui"
te behooren? Ook niet, want daar zijn er ook
meer dan genoeg van. 'n Modern mensch
weet in deze belabberde tijden niet meer,
waardoor hij de aandacht op zich moet ves
tigen 'n motorfiets millionair gefail
leerde. 't is alles over gewoon en onder
ieders bereik. Tot zelfs de oude Diogenes
in v'n ton te Athene blijft niet meer unique.
Want in den Amstel bij Schollenbrug ligt
op 't oogenblik 'n sinds jaren afgedankte In
dische torpedojager en dient als.... woon
schuit 5-
Ongevallen-freqnentle ln Amerika.
De Statistical Bulletin van de Metropoll-
tan-Levensverzekeringmaatschappij klaagt
steen en been over het overweldigend groot
aantal ongevallen dat jaarlijks in Amerika
plaats vindt en slachtoffers bij duizenden
eisoht: „onze spilzucht als volk ls spreek
woordelijk en wij zjjn ook niet zuinig met
menschenlevens". Het ongevallencijfer is in
Amerika tweemaal zoo hoog als hijvoorbeeld
in Engeland en Wales. Had Amerika naar
verhouding niet meer ongevallen met doo-
delljken afloop Jan Engeland en Wales dan
zou dat jaarlijks 37,000 menaehcnlevena
schelen.
Dit surplus ls hoofdzakelijk te wijten aan
spoorweg- en auto-ongelukken, ook gaat
Bakerpraatjes.
Gij gelooft er niet aan, natuurlijk niet. On
ze verlichte tijd, wetenschappelijke experi
menten, persoonlijk onderzoek, ja, ja, wij
kennen dat. Maar..., eerlijk opbiechten!
Vindt u het prettig om juist op Vrijdag iets
te ondernemen? En als die Vrijdag ook nog
de dertiende van de maand is; lijkt het u dan
toch maar niet voorzichtig om met het uit
voeren van uwe plannen vier en twintig uur
te wachten? En.hebt gij 't nooit ln stilte
afgeklopt, als over uw goed voorkomen, uw
voorspoed in zaken werd gesproken?
Zoo'n héél klein beetje bjjgeloovig zijn
wij per slot Van rekening allemaal. En juist
daarom lachen wij graag over het bijgeloof,
de bakerpraatjes van het platte land.
Gij kunt lachen. Wij hebben het oor te
luisteren gelegd en komen nu aandragen met
een kleine bloemlezing van hetgeen, volgens
oeroude overleveringen, wél mag en niet
Luister:
Als er een zieke in huis is geweest, leg
dan, na zijn herstel of ha zijn overlijden, het
beddegoed op een pas gespit land. Dat trekt
de ziekte aan en geen der huisgenooten zal
er verder last van ondervinden.
Als gij buitenslands moet, of naar de groo-
te stad, en gij vreest, dat het verlanden naar
uw eigen dorp u te machtig zal worden,
draag dan een beetje zand van uw vaders
tuin in een zakje op het bloot lijf. Geen be
ter middel om heimwee te voorkomen.
Wie zijn wratten kwijt wil worden, legge
in een katoenen draad zooveel knoopeu, als
hij bruine knobbeltjes bezit Terwijl de klok
\oor een begrafenis lüidt, gooie men dien
draad in stroomend water en.... de wrat
ten zullen verdwijnen.
Engelsche ziekte wordt door verscbe gras
zoden verjaagd, waaronder men het kind te
slapen legt.
Pluk nooit zeerozen, want daarmede haalt
gU r!en wat fkerel, anders gezegd, dood
in huis.
Zet nooit fuchsia's op uw vensterbank.
Bloedvergieten zou er het gevolg van zijn.
Zorg er voor, dat een pasgeboren kind ge-
dragon-kleertjes aan krijgt en geen nlouwe.
P!r rijn doertrokktn van dj? dor
kwiftingj en «ouden die ondeugd overbrea-
ges ep «en baby.
Laat de kinderen nooit door het venster
naar buiten gaan of de woning betreden, pat
jelet hun te groeien. Hhld.
men ln de Vêreonigd® Stalen! veel roekei oo-
zer om met vurwapenen (ln Engeland 0,3
per 100,000, in Amerika 216 per 100,000 in
woners per jaar, dus achtmaal zooveel). Ook
de moord-frequentie toont overeenkomstig
merkwaardige cijfers (Engeland .0,8 per
100,000, Amerika 7,1 per 100,000).
Deze cijfers spreken misschien nog meer
als men ze vergelijkt met de tuberculoso-
sterfte: door uitwendige oorzaken stierven
n 1921 in het geheel 66,2 per 100,000 Inwo
ners, aan tuberculose 116,1 dim tweemaal
zooveel
Bij het Amerikaansohe volk als geheel
zoo luidt de gevolgtrekking is mem zich
nog niet voldoende de beteekenis bewust ge
worden van het ongevallenvraagstuk."
en meng dit dooreen met vier lepels suiker,
I 'n bordje appelschijfjes met suiker, kaneel
en krenten overstrooid. Doe nu ln een voch
tig gemaakte puddingvorm een laagje in
melk geweekt brood daarop het appel
mengsel en daarop weer 'n laagje geweckt
brood. Overstrool dat met poedersuiker en
bak 't sohoteltje in de oven bruin.
De Maorl's.
Het eenlge volk, dat ln Australië den Inval
der beschaafde volkeren schijnt te kunnen
overleven, zijn de Maori's. Daarvan zijn er
nog 52751, volgens-de volkstelling van 1921;
hoewel de oorlog zij zijn er immers ook
op uitgetrokken voor de vrijheid der we
reld en de griep vele slachtoffers hadden
gevergd, is dit een vooruitgang van 21% in
25 jaren. Van 1874 tot 1896 was de Maoribe-
volking gedaald van 45870 tot 39864. Zij
tracht zich de voordeelen der Europeesche
beschaving eigen te maken, en zal de na
doelen kunnen vermijden, zoolang zij het
land blijft bewonen
De Duitsche Keuken.
Het ls begrijpelijk dat het er voor de
Duitsohe keuken tegenwoordig nog niet al
te rooskleurig uitziet. Zelfs al zijn zij over
de periode heen van b.v. twee, drie jaren
geleden, toom een hospita mij in Leipzig
nog wilde tracteeren op z.g. koek, genoemd:
Etwas von nichts (iets van niets) en waar
van de ingrediënten eigenlijk alleen maar
waren: veel lucht, ten of andere koolzure
soda, die erg glst-achtig werkte en heel fijne
sagarinastroolsel om do zoete sulkersmaak
na te bootsen.
Want al is er ln dezen tijd zoowat van
alles in een groote stad als Berlijn te koop,
men moet het toch eerst kunnen koopen! Es
ist nur geldfrage zegt de Duitsche huis
vrouw en daar komt het opaan.
En daarom moet inderdaad het maal voor
het Duitsche burgergezin nog meer dan een
voudig zijn.
Als voorbeeld daarvan het volgende week
menue, dat nog vrij regelmatig afgewerkt
wordt:
Zondag: Kervel-soep Goulasch
(een sterk gepeperde vleesch- of vischscho-
tel) Hierin kunnen met succes minder
superieure kwaliteiten en restanten ver
werkt wordem, want het sterk gekruide ka
rakter verbergt veell Meelknoedels en ap
pelmoes.
Maandag: Rijst met paddestoelen.
Dinsdag: Linzen of andere erwten met
„saucijzen" anders gezegd: bleeke, heel
dunne aan elkander gekoppelde worstjes,
smakeloos en melig.
Woensdag: Aardappelkoek.
Donderdag: Groene erwten of...
linzen met haringl
V r ij d a g: Griesmeelpap met gestoofde
vruchten.
Zaterdag: Haringsla met aardappelen.
Het klinkt niet bijster aanlokkelijk!
Hieronder laten we nog 'n paar recepten
volgen, die men ln de schaarsche dagen en
ln de minder rijke gezinnen ln Duitsohe ste
den veel toepast:
Broodschoteltje met appelen!
Verkruimel zooveel oudbakken brood, to
men daarvan twee groote koppen vol heeft
Een andere s^ortt
Noem je dat koeien?.zegt Jansen,
die een nieuwe schilderij van zijn vriend
komt bewonderen. Ik heb nog nooit
koeien gezien, die er zoo uitzagen.
Verbeeld jij je dan is het antwoord
van den verontwaardigden schilder dat
jij alle koeien van de wereld hebt gezien.
Zeggen en doen!
Als er nu weer eens iemand binnen
komt, die zegt: Dat 't zoo'n leeUjk weer is
vandaagl dan gooi ik hem vierkant den
winkel uit.riep de verbolgen drogist.
Net komt er een klant binnen
Leelijk weertje, hè?zegt hij en de
drogist antwoord:
Meneer, zegt u dat wel.'t ls gewoon
verschrikkelijk vandaagl....
Slimme Plet!
Meester: Pietnoem JU mij eens 'n woord
met 'n Y erin.
Piet: Ommelet, meesterl
Een groote-stadsbewoner bezoekt een groo
te en beroemde kweekerij en wordt rondge
leid door een tuinknecht.
Jonge zegt de bezoeker, stilstaande
Wat heeft deze boom 'n eigenaardige
vorm.Is dat kunstmatig?
Natuurlijk! antwoordt de tuinknecht.
De bezoeker: Wat je zegt:.Natuur
lijk.
Nee kunstmatig.
Qch zoo, dat dacht ik ook al: Kunst
matig.
Natuurlijk!.
Hoe is 't nou: Kunstmatig of natuur
lijk?
- Kunstmatignatuurlijkl.zegt de
tuinknecht.
Om een naam
Wat heeft u daar toch een mooie bi
bliotheek I.Zeker allemaal romans, niet-
wöar?i
j'a' die heeft mijn vrouw ln den loop
der jaren gekocht om een mooie naam voor
ons dochtertje te vinden.
En op welken naam is uw keuze ge
vallen?
Op Betjel.
Een Don Juan
Zeg, amice wat heb jfl met al de sou-
vernlrs uit je studententijd gedaan?.
Allemaal verbrand, kerel -Behalve
de haarlokken, daar heb ik m'n kanapoe mee
laten opvullen.
Beleedlgd
Bezoeker: Dit schilderij ls van een ouden
meester, zie ikVrouw des huizes: (ver
ontwaardigd) Jawel, maar de lijst is spik
splinternieuw, hoor mijnheer.
Dressuur
Koetsier zei een heer, die een rij-
ulg bij het uur genomen had hoe komt
iet nou, dat hoe harder jij je paard slaat, hoe
ïaïder 't loopt?.
Daar heb ik "m 6p gedresseerd, mljn-
ïeer was het antwoord als ik 'm op
z'n linkerzijde sla, beteekent dit, dat ik een
vrachtje bij 't uur heb en dat hij dus niet al
hard moet loopen.
RAADSELS.
Oplossingen der vorige raadsels.
I. Gust West, thuis best.
Toos twee thee Soest
buis.
test
II.
1. Krokodil
2. Kan ge roe.
8. Waiviach.
TIM EN HET „ENGELTJE".
L
Weet juïïic nog wel van Tim ©n rijtn hond
Top, die 'bij boon Aïfred en tante Tillie lo
geerden. Daar moohten ze nog een heelen
poos Wijven en Tkra ging kn het dorp naar
Op een Zondagochtend waren oom, tante
en Th» «en wnqafla^ fM» waarbij
tril 4 4X14
w hun Imiw» dm «mm vwirw on
dorihtertje, ontmoet hadden. „O", aal tante,
toen te voorbij waren: „wat toch een Ba-
editie. Ik wou, dart lk ®ooVi meisje had."
Tim vond ook, dat het imeisje er zoo lief
en vriendelijk uit zag en oök hij wild© wel,
dat tante zoo'n meisje had. Aren© tante TMy:
ze had geen kinderen dan nu alleen Tikn
voor een poos. Tim dacht nog een heel tijdje
over tante Tilie en het Engeltje" en 's mid
dags, toen hij wat in den tuin speelde, keek
hij eèrïs door een openömgin dc haag cn daar
zag h'ij het meisje. Maar, o, nu zag ze er
heelsmaal n-iet engelachtig uit. Ze schreeuw
de uit alle macht, niet van angst of schrik,
maar van boosheid
„Ik wil niet, ik wil- niet giMe
„Foei, Beppie", zei het dienstmeisje, dat
b'j'hiar stond: „Wat ben Je n/u stoot. Dat is
heelemaal niet Mamma's kleine meisje
„Ik wil Mamma's klein© meilsj© niet zijn
schreeuwde Bepptie weer.
„En ik denk, dat Mamtma heelemaal niet
van izon'n stout meisje houdt".
„Het kam me niet schelen of er Iemand
van me houdt".
Toen ging het dienSbmrisje maar binnen,
zeggend: „Blijf maar zon lang buiten tot je
boo7e bui over is. Breng alsjeblieft niet noo'n
ondeugend gezicht mee in huls".
Ineens hield Beppie op met huilen en liep
op den haag toe. Ik -zal wegloopen-", zei ze
hardop.
Ze 'kroop door een opening en was heet
verbaasd toen ze Tim daar zag staan.
„Wil je heusch wegloopen?" vroeg Tim.
„Ja, want m iemand hier wil me hebben",
zei Beppie weer.
„Nu kom dan maar mee. Ik zal je wel hel
pen", riep Tim verheugd u't. Flj dacht er
geen oogenbldik aan h-oe stcr't Beppi© was.
Hij wist alleen, dat tante Tril- graag zooïi
meisje had- en miu vertelde het Engeltje hem,
dat niemand haar wilde hebben. Toen greep
hij Beppie's (handje en s'.arte niet haar naar
den stal. Ze klommen op <?-°n hooieolder en
diaar vertelde Tim het heerlijke plan, dat hij
gemaakt had.
„Z'e je", legfe hij uit: „Je moeder wil je
niet meer hebben en Jij wilt haar kleine
me'sje n!et meer zljm".
■„Fm",
en
Goede oplossingen van beide raadsels
ontvangen van:
F. en M. B.; W. M. B.; S. B.; A. en G. B.;
G. de B.; P. en A. D.; A. D.; M. en A. D.]
C. F.; A. F.; A. en H. F.; C. en D. F.; M. 3
de G.; W. G.; J. de G.; de H.; M. 4e H.:
K. K.; H. v. d. K; G. K; H. J. v. d. K; A
en W. K; T. de L.; W. en M. L.; D. M.; C
J. v. M.; M. O.; S. P.; G. F. v. P.; H. en A
de R.; F. G. A. C. R.; J. de R.; J. G. S.; J. 8.
A. v. S.; M. 8.; A. Z.; 8. J. v. Z.
De prijEen zijn bij loting ten deel gevallen
aan:
G. en A. Rot «ma, Trompstraat 37.
S. Buurman, Baleissibeeg 11.
Ai en M. Ferwerda, Rortihastnaat 29.
W. Groot, W illhoLmiiniastraa t la.
H. van der Koojj, Oestersteeg 1.
G. Kiroonstuiver, Molengiracht 37.
Kees Koning, EmimiaStinaat 84.
T. dc Loaze, Achtergracht W.Z. 50.
C. J. van Manie. Ie Goversdwiansstraat 18
*S. van Zoo oen, Torenstraat 4.
Nieuwe raadsels.
m m
Vul de hokjes m©t de op
gegeven letters zóó ln, dat
op de eerste liggende
op de eerste staande lv„
de naam vam een bloem
kamt te staan. Op de
rij een meubelstuk; op -
8e een lekkernij; op de
een keukengereedscha
tuten
op de 5e een roatuurversdhljnsel.
TT. Welke provincie lm- ons tand kunt
maken nit een bril en een mug?
zei Btpple twljf'-'cnl.
.Nu wor:'t Ie tarte T'd'il?1» kïetn© meisje
je blijftt h'er en mg cjtljd sp©l©n met
Top en m'j. Is dat niet heeri^k?" vroeg Titn
opgetogen.
„En als M'Tim'e me nu toch wel hebben
wil?" vrneg Benp'e.
„O, dat onmogelijk", antwoordde Tim:
„Het dienstmeisje z°l, dait je Mamiml© niet
van aoo'n stout raals1e kan houden".
„Ik was mdet stout", riep Bspple en haar
lpj© begon te trillen: „IkQc
„O, ga alsjeblieft niet huilen"', smeekte
Ttan angstig„Kom, laten- we ln het hooi
gaan spelen."
Em Beppie en Tim en Top rolden en stoel
den lm het hooi, tot Beppie's mooie krullen
veelemaai1 ln de war zaten en ze alle drie
hljgldien en warm waren.
Juist teen luidde de etendbel dm het huls
van den burgemeester. (Je weert toch nog
wel, dat oom Altfred burgemeester was).
Xileve help", riep Tfon uit: )rA5 etenstijd.
Tk kan je tru niet meenemen en aan taait©
Tillle geven-, want er zijn gasten en Je ziet
er zoo vreeseHjk uit."
„Maar ik wil' ook eten", protesteerde
Beppie.
..Ik zal je wel wat brengen", «ei Tim.
zal van alles wat voor je bewaren en dan
krijg Je het dadelijk na het eten. Maar nu
moet je je zootang Ln het hooi verstoppen,
want straks komt Jan de paarden voeren."
'Poen Tim weg was, begon Beppie zich erg
alleen en ongelukkig te voelen. Ze was er
toch heelemaal niet zeker van, dat Mammie
haar nibt wild© hebben-. Ze hoopte maar, dat
Tim gauw terug sou komen. Maar Tïm kwam
niet zoo heel gaaiw en het was «oo waren ln
het hooi en dc rifegen gonsden aoo en...
het Engeltje viel- In slaap.
ItitPisscöien voelde ook Tlim zloh heel onge
luk kg, waht tante TIM© vroeg tiaar gasten
•in *s avonds nog wat te blijven en als hij
ru raar bed mopSt voor ze vertrokken-, wan>-
icr moest hij tarnt© TILll© dan haar Engeltje
geven?
Nw h-t eten ging hij naar Beppie kijken
m vond hiar Ln den diepen slaap. Tim zucht-
-9 v'-'i verlichting. N.u sou ze vast den heelen
o o S 4 ,1.1
ao it doorslapen en dan voor (hjj haar den
«♦enden dag a&n tante geven. Tim deed de
5 «'Ir aan den- -bu itenkant op slot en ging
wb Top Lr den tuin «reien.
Ma«r vjjf minuten later holden ©en heer
■n dame het tuLnhek binnen en rLepen: „O,
Burgemeester. Beppie Is verdwenen."
„Onmogelijk", riep oom Alfrid.
„O. diat engeltje?' riep tante TU11«.
Beppie's vader vertelde, dat hjj den hond
ter leen kwam vragen om het kirnd op te
zoeken. Hij had een manteltje van Beppie
bij zich.
„Hier Top'riep oom Alfred. Top kwam
aanhollen, rook aan den martel en rende
vrooi ij k naar den Stal. Achtor h«m aan lie-
pen Beppie's ouders, oom en tinto en de
gasten, Maar wat was dat Ire^rs voor een
lawaaa m den- stal? Een luid rehuil en een
gebons op de staldeur. „O, 'o hut me er uit.
u niaar Man"n!-e! O. o. Mammie!"
Een paar oogenhl'kkcn tater hield Mam
mie bet snikkende E-iz'i'j» lm haar anmen
xxu0*1 steo.'ta. d«t ze nooijt,
uöó t meer zoo cr-de iiwcni zo-i
w'e heeX je h er opgesloten?"
m slikt© B-rin!©.
•■Tj"1-h<)e durf je", b'T'erd» oom Altfred
end teven- den joc-gjn, die juist aan
icwim i-oooen.
oom?" vr-^y hij: „O, hebt u
chgelt'» «r uit, g°Hen? En ik wou haar
aan tante TUI© geven."
Arme Tim. FJj moest eerst eflle© uitleggen.
Hoe kon hij o-rit weteni, dat Beppie niet
meende, wat rel?
kM'8,m «lies ln orde en toen
tante Tillle hem naar bed bracht, fluisterde
"v'1* Keen ander kind hebben dan Jou,
ÏÏSwSm.",k
Mme Carry.
1 wel zes
schooi,
V
1 v iro no/WVv o/J
ge
BeppieWH W62808even worden", snikte
