NIEUWSBLAD. VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Malvery Hold
Eerste Blad.
No. 5588
DINSDAG 25 JULI 1922
50e JAARGANG
L/osbo minimiers der Courant 4 et.; fr. p. p. 6 et
FEUILLETON.
16)
J. 8. FLETÖBER.
-«ff:*?
„Wie zegt dat dat niet zoo is?" vroeg hij
Het bestuur der Assoclation had de ver-
eeniging geadviseerd' er naar te streven, dat
de rechtbanken het beginsel zullen erkennen
volgens hetwelk het bewaren van- het be
roepsgeheim een maatregel van speciale
overweging noodzakelijk maakt, er dat de
médicns-getulge dus boveh en hulton den
.Au J© solide, als hij terug ls gekomen,"
merkte do man ln den hoek op. „Maar dut
staat er niet. H|) is hier geweest en nu is
bJJ er niet meer, zoo Ls het."
(Wordt vervolgd).
-
COURANT
ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Sdi¥T5^ST2t601iS°n n'P'binnenland f2— Ned- °- en W-
S f 0A7^f07B f HR laaiden f 4.20. Zondagsblad
reep. u.o l I U.75, 10.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f 125, f 125 f 1 60
Licht op
voor auto's en fietsen i
Dinsdag 25 Juli 9.32 uur
Woensdag 26 9.31
BUITENLAND.
De toestand.
Alvorens uiteen te gaan hébben de niet-
Russisohe vertegenwoordigen© ter Haagsche
conferentie, gelijk men iwoet, eenparig het
besluit genomen, hun onderscheidenen re-
geeringen aan te bevelen, hun onderdanen
niet te steun en 'bij het verkrijgen vain eigen
dommen in Rusland, doe aan vreemdelingen
toobehooren zonder toestemming van de oude
eigenaars. Zij willen dus een ,jbesimet"-ver-
■fclaring van de genationaliseerde goederen
van vreemdelingen, om te verhinderen, dat
de Sowjet-regeering nu in hare dringende
'behoefte aam geld gaat voorzien door ander
mans (bezit in den' vorm van concessies aan
vreemde ondernemers te versjacheren. De
Vereenigde Staten, die geheel buiten de
Haagsche oonferentie standen, hebben in dit
opzicht van een loffelijke solidariteit met de
andere 'beschaafde mogendheden blijk gege
ven door een officieel© verklaring te doen,
die datgen© vat de Haagsche gedelegeerden
nog maar aan hun regeeringen aanbevelen,
tot een punt van de Amerikaansche politiek-
te maken. Het Amerikaansche ministerie van
buitenlandsdhe zaken heeft namelijk, volgens
.een Reuter-Megram uit Washington, het
volgende bekend' gemaakt: „In antwoord op
verzoeken is aan den Amerükaanschen zaak
gelastigde in iDen/ Haag op 15 Juli opgedra
gen te zeggen, dat de regeering van de Ver
eenigde Staten geen enkiele regeling van hun
burgers met de Sovjet-autoriteiten zullen
bevorderen, welke de 'gevestigde rechten in
Rusland van burgers van andere landen in
gevaar zou brengen en Amerika heeft het
volste vertrouwen, dat de andere betrokken
regeeringen aan detaelfde gedragslijn vast
zullen houden."
Er blijft misschien bij nauwkeurige tekst-
uitlegging nog een klein veirschll over, in
zoo ver de Vereenigde Staten geen enkele
regeling ten aanzien van andermans goed
tussohen hun 'burgers en de Sowjet-autori-
teiten willen bevorderen, terwijl aan de an
dere regeeringen wordt aanbevolen, een zoo
danige regeling niet te steunen, maar in de
praktijk zal het in beide gevallen wel hierop
neeffkomen, dat het' -risico toot vreemde spe
culanten bij de verwerving van Russische
concessies buitengewoon groot wordt, als zij
niet op steun van hun regeering kunnen
rekenen. Het is natuurlijk niet uitgesloten,
dat er vreemde speculanten zijn, die dit
risioo toch nog op zich nemen (misschien
reeds afspraken in dien -zin met de Russen
gemaakt hebben), maar over het algemeen
kan imen zeggen, dat een der .vruchten van
de Haagsche conferentie vermoedelijk zal
zijn, dat er een barrière Is opgericht In het
belang van de eerbiediging van het oude
eigendomsrecht, en dat die barrière een bij
zonderen weerstand heeft gekregen doordrt
de Vereenigde Staten aan haar oprichting
meewerken. De eenige oonoeasionariaeen,
•He zich er niets van behoefden aan te trek
ken,'zouden Duitschers zijn, die door hun
tractaat van Rapallo de lel met de Sowjete
schoongemaakt nebben. Het zou echter voor
Duitschland'is moreele positie tegenover de
overige wereld) een 'bedenkelijke gedragslijn
kunnen blijken, indien het zich alleen op een
standpunt plaatste, geheel tegenovergesteld
aan dat hetwelk de overige wereld zou aan
vaarden. Duitsohland heeft voor de regeling
van de schadevergoeding den goeden -wil van
andere mogendheden te zeer noottig.
(„N. Rott. Ort.").
DUÏTSCnLAND.
Tn «en onderhoud met eon vewringgover
v«n de Lok al Amelgor hooft do Amerlkuan-
door
VUL
Juduh en Gllllan Clent
Hem voorgaande naar het kamertje, waar
biet filake en Atherton vroeger op den
luddag had1 zitten praten, wees iBrisooe naar
*j°n diep© nis in den muur. Het was ér half
jonker, maar eT viel een zwak licht binnen
riHr rood' gordijn heen, dat voor een
Jjutje in d©n muur van' d© gelagkamer hing.
waard) bracht Blalke voanziöBtjg naar vLLe
iut^rr11 daanziittenj, mijnheer," fluisterde
v.m Jilaatsje, dat Ik soms erg
gr"1 ^Lelijk vind, als ik wü booren wat er
".i" huis gezegd wordt. In het glas zit
gaatje, en u kunt om den hoek van het
bw 'Ju "Mjlben. Er zijn nu verscheiden*- lui
Juut .'i'1JP0- Mi spreken over die belooning,
rhto (ücut is dl© gtroote kerel met gouden
kutln" h zijn ooren. U zult hier rustig
J1,, Mttten niemand zal hier Ibinnen-
,v> hechtte niet veel gewicht aan dit
1U in maar hij moest erkennen, dat bij
zaak toetrokken was, die een heel
Versohijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: O. DÊ BOER Jr„ HELDER
Bureau: Koningstraat 29 In tere. Telefoon 50
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ot. p. regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) 60 et Kleine advertenties (gevraagd, te koop, te huur) v. 14
regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adresBureau
v. d. blad en m«t br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijeno. 4 ct
sche bankier Vanderlip verklaard, dat hij
net moede was, in Europa de rol van Sassan-
dra.te vervullen, daar toch alles te vergeefs
is. Zoolang de Franschen Duitsohland in een
toestand hielden die het aan dat land onmo
gelijk maakte, zijn verplichtingen na te k<>
men, kan ook Frankrijk zelf niet aan de in
eenstorting ontkomen. Het eenige, wat
Frankrijk thans nog staande houdt, is de
hoop op betalingen door Duitsohland.
Duitschland stemt toe ln de önancleele
cürateele.
In antwoord op de memorie van de oom
missie voor de waarborgen heeft rijkskan
selier Wirth verklaard, dat de Duitsche re
geering, .trots den zwaren druk; dien de be
oogde maatregelen voor Duitschland zullen
opleveren, op zich neemt, deze voor den duur
van het moratorium te vervullen.
De Duitsche regeering heeft zich vooral
laten leiden door de overweging, dat daar
door tegelijkertijd voor de vergoedingscom-
missie een grondslag zou worden gelegd,
waardoor rekening zal worden gehouden met
den gevaarlijken economische» en financiee-
len toestand, waarin Duitschland verkeert.
Dr. Wirth heeft in zijn antwoord aan de
commissie voor de waarborgen nog ver
klaard, dat de aanvaarding door Duitschland
geschiedt in de opvatting, dat d© souvereini-
teit van Duitschland' gehandhaafd zal blij
ven, dat niet zal worden ingegrepen in Het
bestuur, en dat het belasting- en handelsge
heim zal worden geëerbiedigd.
Wat betreft de bestrijding van de z.g. „ka-
pitaalsvlucht" acht de Duitsche regeering
zich verplicht er den 'nadruk op te leggen,
diat de beslissing van den Oppersten Raad
der Geallieerden (13 Aug. 1921) thans wordt
ten uitvoergelegd.
Verarmd DultschlandL
De Be'rlijnsche correspondent van het
„HM." schrijft o. a.:
D© Duitschers zijn arm geworden en
gooien niets meer weg. Want alles^ hoe oud,
hoe versleten, hoe (kapot hot ook is, heeft
nog waadde. Niet alleen voor den lorren- en
beenenkoopman, maar ook voor den eigenaar
zelf. Pakken worden gedragen totdat ze tot
op dien draadl versleten zijn en dan ge
keerd. Schoenen gefliM en bijgelapt tot de
schoenmaker weigert er ook nog (maar één
stukje op te zetten. Beenderen zorgvuldig
verzameld om er soep van te koken. Brood
en vleesch tot op het laatste stukje veror
berd, ook al is het eerste oudbakken en het
laatste al min of meer adellijk. Dan is het
altijd nog goed genoeg voor hazenpeper.
Zoo heeft men (hier in de laatste jaren
van den oorlog, toen er niets te krijgen was,
en ln de eerste jaren van den vrede, nu alles
te duur is, d© waarde leeren (beseffen van
wat men vroeger als oud vuil en afval be
schouwde.
Maar er is méér, waaruit de algemeen©
verarming blijkt.
Reeds als men Berlijn met den trein bin
nenkomt, wordt men getroffen door de ver
veloosheid der huizen. Zelfs in het rijke
Western! De gepleisterde muren zien er ge
havend: uit: overal zijn groote 'lappen cement
van den muur afgevallen en de ruwe bouw
steen (kijkt er doorheen. Raamkozijnen en
deurposten zijn verweerd) en hébben drin
gend een verfje noodig. Maar alle reparaties
zijn te duur en zoo neemt de verwaaxloozing
en het verval' voortdurend toe.
Ook' de straten dragen allerwegen de spo
ren van verarming on achteruitgang. Zij
zijr. alle, tot diep ln d© arbeiderswijken va.11
het uiterste Noorden en Oosten, geasfalteerd,
en vroeger werden ze met pijnlijke zorg on
derhouden. Ieder putje werd weer aangevuld,
iedere oneffenheid weggewerkt. Maar als
thans het asfalt door het rustelooze verkeer
van autobussen en vrachtauto's is etufcgere-
den, dan hakt men' er eeni vierkant stuk uit
en bestraat dat.met keien. 'Zoo komt het,
dat zelfs de fraaie avenue's van het Westen
en de toreede verkeerswegen van de midden-
stad er alle uitzien als waren ze overdekt
met de leelijke iitteekena van aware verwon-
En'de Friedrlohtfram, de «pil van Berlijn
en zeker een van de mooiste «lrwelstraten
van de oude stad, die nu al meer dan aolit
ernstig «analen kreeg, en hij was benieuwd),
om Jndali ment te zien en uit te vinden, wat
voor soort van man hl) was. UH «tejto dus
hm Molu' alkoofje binnen en keek behoed
zaam om den hoek vaai hot rood© rolgordijn,
terwijl Brlsooe, die pp fluisterenden toon
aeididat hij spoedig terug zou komen, weer
kante kamer met lage zoldering, waarin oen
dikke tabaksrook hkg,
kelHike izeur met dien van ibier en den va
sïïfvaS opgronden. Hoofden vemengd,
dï?r het gaatje drong, waarvan Br^oe ge-
snrmken had Er waren weinig gemakken
Eerig - een Steenen vloer, ruwe hou
ten tat'Hs een paar banken tegen den muur,
Z SSïi Sa hier en <IMT, «f
hanglamp ie ln lijsten gevatte reclame
platen van verschillend© 'brouwerijen
kerken - «tal was d.
tegen drie of vier mannen in grove .ee-
manskleereni zaten of ^nden.
geen moeite om Judah Gent te heikeimerL
Hij zat aan tafel midden in de kamer, nu t
het licht van de lamp vol op zijn
gezicht en zijn truwe, verward© hoofd- en
baardharen een kerel met een Rijker
gezicht, grof van leden, wiens te^en
fevendlg glinsterden als de gouden ringen
in zijn ooren. Als men hemeeü aeemanébum
nit vroeger (dagen Mngetroki^n en een roe
de muts opgezet iiad, zou
(zien hébben als een zeeroover of ^'jha ter,
ou was hij echter de eenige onder dde man-
Ingezonden mededeeling.
jaar lang opengebroken ligt,, omdat de bouw
van die nieuwe ondergrondbaan al de jaren
van den oorlog en' daarna maar niet vorde
ren' wil, eeröt uit gebrek aaji arbeiders, toen
uit gebrék aan geld de Friedridhstrasse
zal, als zij straks weer -is dichtgegooid, niet
meer geasfalteerd, maar eveneens heel een-
voudigjes met keien geplaveid worden.
Sedert eenigen tijd zijn lichtreclames op
de huizen, die eertijds bed dien nacht door
hun vurige kreten door het donker slinger
den, inaaT tijdens den oorlog verboden wa
ren, weer toegestaan. Overal ziet men op
drukke punten de groote installaties nog op
de daken staan, maar tot dusver heb ik er
nog niet één gezien, die weer functionneerde.
De eleetriciteit is ite düur.
En geen koffiehuis, geen restaurant, waar
men 's avonds alle eleetrische lichten brandt.
Van iédere drie gloeilampjes is er één uit-
geschroefd. En ook op de straatverlichting
wordt, vooral in de 'buitenwijken, meer be
zuinigd dan met het oog op de onveiligheid
wenschelijk is.
De .trams zijn veirveloos, de rails uitgere
den, de taxi's voor het overgroote meeren-
deel oud en rammelend, de huurrijtuigen
zonder uitzondering vervallen en gammel,
de paarden ervoor strompelende geraamten,
die er zelf verbaasd van staan als ze hét af
en toe nog tot een sukkeldrafje brengen.
Altemaal symptomen van verarming, die
leder dag aan dag in dé straten van Berlijn
kan waarnemen.
Maar niettemin wordt het sprookje van
het rijke DuitscMand. dat zich alleen maar
arm houdt om van zijn finantieel© verplich
tingen tegenover de Entente af te komen,
nog altijd verteld.
En nog altijd geloofd 1
Beieren en het Rijk.
Berl|jn, 24 Juli. Het ii||k«kabinet is heden
voormiddag bijeengekomen om zich bezig te
houden met de Beiersclirquaestie. Daar het
slechts dagbladberichten en geen offlcleele
mededeelingen omtrent het besluit der Beier-
sehe regoering bezat; heeft het z|jn beslissing
uitgesteld tot na het ontvangen van definitieve
berichten uit Munehen.
Zou een eonflict tusschen Beieren en het
Rijk niet te vermijden z|jn, hetgeen echter in
parlementaire kringen wel wordt aangenomen,
dan zou men voor de zeer ernstige nood
zakelijkheid staan tegen Beieren de Hit zulk
een daad voortvloeiende uensequenties te
trekken. De r|Jksgrondwet geeft den Rijks-
president de bevoegdheid om zoowel met de
gewapende macht als door instelling van een
rijkscommissariaat de doorvoering der rijks
wetten te bewerkstelligen, waardoor ook elke
Belersehe speciale wet, die met de rijksgrond
wet in strijd ls, buiten werking kan worden
gesteld.
De Beiersche regeering moet er onder zekere
omstandigheden ook rekening meu houden,
dat de arbeider! in het gansohe R|Jk onmid
dellijk een tegenactie beginnen, waardoor de
tegenstand van Beieren vermoedelijk o.a. ook
■ou worden beantwoord met de stopzetting
der kolenvoorziening van Beieren.
Het inzake de binnenlandsoho politiek als
officieus te beschouwen orgaan der S. P. D.,
de „Vorwarts", ls de meoning toegedaan, dat
Beieren voornemens is, de voorgenomen om
werking der rijkswetten tot Beiersche ver
ordeningen en de nitsehakeling der Justitie
en der rijkspolitie als een voorstelpbij de
r|jksregeering In te dienen en haar te vragen,
hoe zij hierover denkt. Het antwoord der
R|jksregeering behoeft ook voor Beieren niet
twijfelachtig te a|jn, meent de „Vorwttrts",
want zou de R|jksgeerlng er mee akkoord
gaan, dat rijkswetten door landswetten bulten
werking kuuaen worden gesteld, dan was de
grondwet van Weimar te niet gedaan en de
ma dl© iroet eenige zwier gekleed wa* ln ©en
van dikke Ma uwe aorge, waarvan bet
buie met gouden galon» wuh afgezet. In d©
ven© hamf hield' 'hij een glas, dat met ©en
donker© vLoebstof gevuld waa, ln de andere
zwaaLd© hij ©en ai,gaar. En toen Blak© naar
hem (kéék, sprak hij het gezelschap toe op
de bazige manier van een mart, die weet dat
hij in djn onmiddellijk© omgeving hét hoog
ste woord mag voeren.
„Als het izqo is," izeld© hij, met een som
beren ultdaigenden blik naar rechts en links,
„ais het zoo is, dat die jonge kwast hier in
de buurt terug is gekomen, moet hij oppas
sen, dat hjj niet in mijn vaarwater fcomtl
Dat wil iik maar zeggen!"
„Het lijkü m|j," merkte ©pn andere man
op, die in een hoek 'bij de toonbank zat,
waarachter Briscoe zijn plaats weer had in
genomen, ;het lijkt irnij, Qent, dat jij de
zaak niet goed begrijpt. Volgens hetgeen
er op dat papier staat, ziet het er nliet naar
uit, of mijnheer RiChaid terug en hier in de
buurt is. Er staat alleen in, dat hij ln Fe
bruari terug is gékomen en dat ze na dien
tijd niets meer van hem gezien hebben. En
nu loven ze honderd pond uit voor wie kan
zeggen wat er van hem gewonden ls."
„Ja, dat is zoo," gaven de anderen toe,
„dat Staat er duidelijk genoeg in te lezen."
„Toch ls hij hier geweest en' daarna
hebben ze hem niet meer gezien," tzelde een
andere man. ,J>at lees ik milt."
Clent zette rijn glas near en sloeg op d©
tafel.
ontbinding dea Rijks zou er het gevolg van
z|}n.
Daar Beieren dit alles weet, doet zich de
vraag voor, wat het dan verder zon doen.
Ion het een verordening tegen het R|jk uit
vaardigen, aldus de „Vorwftrts", dan ware
dit een openlijke oorlogsverklaring en de
steen was aan het rollen.
Naar in parlementaire kringen verluidt,
wordt in verband met den ernstigen toestand
in Beieren het denkbeeld opgeworpen, den
Rijksdag b|jeen te roepen.
Nooit oorlog meer.
Op 30 Juli zullen in 200 steden van Duitsch
land groote betoogingen worden gehouden
door de „NooiUoarlog-meer"-beweging, wel
ke beweging, zonder aanzien van partij, ob
jectief, tegen den oorlog als zoodanig ageert.
Dergelijke demonstraties zullen ook in En
geland, .Amerika én andere landen (óók Ne
derland) worden gehouden.
Indien geen oppervlakkig gelegenheids-
vertoon, maar een uiting van inneriijken
drang der naties, kan deze beweging van
grooten steun worden voor de werkelijke
volkenbondsgedachte, welke zij leven en be
zieling kan geven.
BELG IE.
De commissie van onderzoek naar de
oorzaken van den oorlog.
Uiit Brussel wordt .gemeld: 'De Belgische
regeering is .gepolst dóór de neutrale com
missie van' onderzoek naar de oorzaken, van
den oorlog, die te «Stockholm is ingesteld.
Er is nog geen officieel antwoord- gegeven,
aangezien de kwestie ernstig moet worden
onderzocht.
Een van de leden van de regeering heeft
echter verklaard, dat zijn amibtgenooten dit
onderzoek niet gunstig gezind waren, omdat
enkele leden van die comanissie geen vol
doenden waarborg van onpartijdigheid ga
ven. Men trok de goede troutw der beide
Nederlanders, die in de comissie ritten, ndet
in twijfel, noch die der Zwitsers. Maar men
wantrouwt zekere Fransdhen, zooals Cachin,
den communistischen afgevaardigde, Bar-
busse ©n Romain Rolland, de Düitschgezlnde
schrijvers, en vooral Morel, den Engelsch-
mam, die Indertijd een heftige campagne te
gen de Belgische Kongo heeft gevoerd, en
tijdens den oorlo-g veroordeeld 1» wegens po
ging tot begunstiging van de vijandelijke
oropaganda. Bovendien zou de commissie
financieel gesteund worden door Amerikaan
sche Duitsdhgerinden.
ENGELAND.
Een snelheidsrecord van de Olymplc.
Het uit New-York Zaterdag te Southamp-
ton aangekomen stoomschip Olympio van de
White-Star-lijn heeft in het Engelsohe Ka
naal een snelheid bereikt van 27.82 knoop en
zoodoende het snelheidsrecord van de we
reld gébroken. De vaart die het schip had,
is vooral merkwaardig, omdat het gebouwd
werd voor een bij contract gewaar borgde
snelheid van 28 knoop. Men vraagt zich af,
of de grootere snelheid verklaard kan wor
den uit de verandering die het schip onder
gaan heeft, toen het voor olie als brandstof
werd ingericht.
Het geheim van den medicus In een
rechtsgeding.
De Brltish IMedioal Associé tien, wellke op
het oogenbiik ln Glasgow ©en congres houdt,
heeft de quaestle besproken of ©en medicus
verplicht is in een rechtsgeding de geheimen
van rijm spreekkamer te onthullen. De quaes-
tle ls gedurende de laatste maanden her
haaldelijk op don voorgrond! getreden, o.a.
In de vergiftigingszaak van majoor Arim-
strong. Gedelegeerden uit alle d©eien van
/Engeland namen aan de beraadslaging deeL
wvuMlund, „ik toéh niet, wal?"
„En waarom zou hij hier niet meer zijn?"
vroeg Olent. „Ho© weet jij nou, dait hij hier
nu niet in de buurt is. Wat let hem, om zich
'verborgen te houden in dat oud© half ver
molmde mtteninest aan dien oveukant var. de
kreek? Zegt mijl dat eens, jelui landrotten
met je dikke koppen. Is dat oude Jkrot va»
een hui» niet groot 'genoeg om er wél hon
derd zooals hij in te verstoppen?"
De, mannen keken elkaar zwijgend aan.
Van dien kant hadden zij de zaak nog niet
beschouwd. En Glenit sloeg weer op tafel,
en keek weer uitdagend naar de mannen om
zich heen.
„Wat ik zeg ls alleen laat hij oppassen
dat hij uit mijn contreye blijft," zeide hij
grimmig. „Ek zou hem de hotten stuik, slaan,
als ik hem te pakken kreeg!"
He zult jezelf nog in moeilijkheden hel
pen,' Judah Olent, als je zulke taal uit blijft
slaan," zeide d© waard. „Er is een wet tegen
bedreiging en' je tong slaat door. Je hebt
zes jaar geleden genoeg je mond' geroerd
en als je nu weer begint
,Hr is geen iwet, die iemand kan (beletten
zijn meening te zeggen," zeide Clent. „Ik
ben vrij om (hard op te denken!"
„Maar rtlet om den menschen hun leven
te bedreigen," zeide Briaooe. „En ik zal Je
een» iéts zeggen. Men is niet vergeten, wat
jij vroeger vaat mijnheer Richard hebt ge-
gewonen getuige moet worden behandelde
Bovendien drong het er op aan, dat de vt>nm
van den eed, waarbij de getuige zweert de
waarheid te zullen spreken, zal worden ge
wijzigd.
Verschillende geneesheeren voerden het
woord en wezen er op, dat doctoren over" het
algemeen door advocaten scherp in de gaten
worden gehouden, daar deze hopen bij hen
eenig teeken van zwakheid' te bespeuren. De
doctoren voeren dus niet zoozeer een strijd
voor zich zelf als (wel Voor hun patiënten.
En algemeen was men van oordeel, dat doc
toren in dezelfde positie moeten verkeeren
als geestelijken, die niet onder eede behoeven
te getuigen.
Dr. Langdown uit Down sprak vervolgerus
van een geval van eem medicus, die wist, dat
zijn patiënt schuldig was aan een misdrijf,
waarvoor een ander ter dood zou worden
gébracht. Was hij nu niet .verplicht in zoo'n
zaak te getuigen? En wanneer (b.v. de dochter
van een vrien'd van den medicus voornemens
is t© huwen irnet een zijner patiënten, die lijdt
aan een besmettelijke riekte, (kan het 'be
ginsel der volstrekte geheimhouding dan
worden geharidhaafd?
De Associatio'n nam tenslotte een motie
aan, waarin werd verklaard', dat alle leden
zullen worden gesteund, wélke zich na ern
stige. overweging gerechtvaardigd achten om
te weigeren 'inlichtingen te verschaffen, die
zh 'bij. het uitoefenen hunner functie hébben
verkregen.
IERLAND.
Berichten uit Limerick, die Vien val van de
stad- (beschrijven, behelzen, dat de overwin
ning te danken i» aan een krachtigen artil
lerie-aanval, die de volledige overgave van
een gedeelte der rebellen ten gevolge had.
Het overige garnizoen, dertig man, werd ge
vangen genomen na een stormloop door de
nationale troepen. De rest van de rebellen
trok af uit de versterkte stellingen in het
omringende land.
Het begin van het einde (kwam toen Don
derdagochtend de artillerie van de nationale
troepen was aangevoerd. De artillerie nam
stellingen in, dié den voor- en achtergevel
van de kazerne bestreken, waarin d© rebellen
een sterke bezetting hadden. Een projectiel
werd op de kazerne afgeschoten en daarna
den rébeien gelegenheid gegeven zich over
te geven, wat rij weigerden. Toen vielen ne
gentien projectielen op de voorzijde van het
gebouw en veertien op d© achterzijde. (Ver
volgens bestormden de nationale troepen d©
stelling. De rebellen hadden mijnen gelegd
in de aangrenzende straat en de huizen Ln
de buurt, maar de aanval verraste hen en 'de
verbinding van d© mijnen werd doorgesne
den voor z|j konden ontploffen. De rebellen
vochten tot hét einde toe verwoed en binnen
de kazerne had een scherp treffen plaats.
De val van Limerick ils van groot 'belang,
daar de stad een sterke dn king voor de een©
flank van 'de rebellen vormde.
Sfcroopende rebellen terroriseeren het plat
teland van Sligo en Roeoomimon. Boeren
worden belaagd, hun jassen gestolen en ln
hun huizen worden 's nacht» invallen ge
daan, waarbij rij van bed gejaagd worden,
om den -©bellen gelegenheid te geven te
slapen. Hun vee wordt gestolen, kostbare
goederen en huisraad meegesleept.
In Ballymore is weer een trein uit Sligo
naar Dublin aangehouden. De postpakken
werden verbrand.
Een kolonne Vrijstate» la. uit Athlone en
Rosoommon tegen Oaetlerea opgetrokken.
Zij bombardeerden de stad tot de witte vlag
werd geheechen, waarna de Vrijstaters van
haar bezit namen.
Oaetlerea is thans ln handen van het natio
nale leger. Men verwacht, dat d° opstande
lingen hun laatste gevechit ,te Cork zullen
leveren.
Tsgsn aambeien,
droge of bloedende, wende men Foater'i Zalf
aan Desa doet de jeuk en p|Jn onmiddellijk'
bedaren, on heeft een b|j|onder heelende wer
king. Fr|J» f L75 per doo», alom verkrijgbaar
zegd, en «ls hij in Februari terug gekomen
en opeens verdwenen la, zullen ae willen
weten, of i|j som» let» met 'dl© verdwijning
te maken hebt."
„Daar 1» zéker wat voor te zeggen," zeide
een man uit het gezelschap. „De menschen
hebben ©en goed geheugen voor zulke din
gen. Ze herinneren J© aan je woorden, als
J© daar het minst op verdacht (bent."
Olent nam een slok uit zijn glas en zette
het weer met ©en slag op tafel neer.
„Als ik hem ln Februari, of wanneer ook,
tegengekomen1 was, zou ik hem in zijn ge
zicht geteelkend hébben," gromde hij. „Maar
er ls nu niemand die iets tegen mij kan in
brengen over iets wat in heft laatst van Fe
bruari of ih Maart gébeurd is. In Februari
was ik ver weg Ik toen van hall Februari
tot einde Maart naar d©n Levant geweest,
Uat staat vast."
Blak© zette z|jn ooren open, toen hjj dat
hoorde. Als dat waar was, had Judah Clent
zeker niets met de verdwijning van Richard
Malvery te maken. En dat was een feit,
waarnaar gemakkeHjlk te informeeren was.
„Ik ben den tienden Februari uit de ha
ven van Shilhampto» uitgevaren en op den
derdigsten Maart weer binnengekomen,"
zeide Olent „Zoodat ik maar wou zeggen,
dat ais hem iets ls overkomen toen hij te
rug was, dat niet, tot m||n spijt, door mijn
toedoen kan gebeurd zijn."
