VOOR DE KINDEREN
H. de B.; S. B.; F. én M. B.; A. F.; 0. F
Een van de meest Interessante onderdee-
len van de filmtechniek van den laatsten tijd
is de z.g. Micro-kinematogralie, Zij stelt ons
in de gelegenheid kennis te nemen van
hoogst ingewikkelde dingen in het dierlijk
leven, waarvan we te voren (althans met
eenige zekerheid) niet veel wisten.
Het belangrijke schuilt in het feit dat de
toeschouwer door middel van dit procédé
op het doek in duizendmalige vergrootingen
een voorstelling krijgt yan vroeger nooit ge
ziene en nooit vermoede zaken. Nu kan hij
daar zien het meest primitieve eencellige
levende wezen een amoebe een grega-
rina vijftien tot zestig duizend malen ver
groot en bezig met den verbitterden strijd
om het bestaan, die ook in de wereld van de
kleinste organismen heerschtl
Op weer andere films wordt hem de gele
genheid geboden den anatomischen bouw
van de afzonderlijke lichaamsdeelen en hun
functie van heel kleine, levende, maar vrij
wel onbekende wezenB te leeren kennen.
De nieuwste vinding, welke daaTbij van
groot nut is en de mogelijkheden opnieuw
heeft uitgebreid is de in Duitschland gecon
strueerde „Zeitlupe" en „Zeitraffer".
Het systeem van werking van deze instru
menten berust hierop:
Zooals men weet kunnen „bewegingen",
die een bepaalde grens naar boven of naar
beneden overschrijden niet meer door h M
menschelijke oog worden waargenomen
D.w.z. als het te hard gaat zien we de bewe
ging van iets niet meer en als het te
ïangzaam gaat ook niet!
De kinematografie nu heeft dit euvel ver
holpen door bovengenoemde instrumenten.
Zij kan door middel van de Zeitlupe bepaalde
bewegingssnelheden zoodanig vertrageD
dat we het weer kunnen waarnemen. Het is
een vinding van de bekende fabriek „Erne-
maim" te Dresden.
Juist het omgekeerde van de „ZeitlupeP-
opnamen gebeurt bij de „Zeitrafferi'-opna-
men. Hierbij gaat het om bewegingsproces-
Ben, die zich overeenkomstig hun aard zoo
langzaam afspelen, dat het.menBchelijke oog
ze niet onafgebroken volgen kan.
Een duidelijk voorbeeld hiervan geeft ons
het plantenleven. Niemand is b.v. in staat
geweest het ontluiken van een bloem onaf
gebroken waar te nemen. Dat kunnen we
oonstateeren door af en toe eens terug te
komen.
Datzelfde doet nu de Zeitraffeivmethode in
hoofdzaak.
Hetzelfde ontluiken van een mooie bloem,
dat soms 'n paar dagen duurt, wordt kinema-
tografisoh in beeld gebracht, door b.v. op
namen te maken met nauwkeurig berekende
tusschenrulmten. Op deze wijze vormt zich
op het lint een geleidelijke rij ibeelden van
de kleine veranderingen welke de bloem en
haar blaadjes al groeiende ondergaat.
Ook dit procédé is uit een wetenschappe
lijk oogpunt van de grootste beteekenis, om
dat hierdoor de mogelijkheid van het prac-
tisoh meeleven geschapen wordt! Om psy
chologische redenen zijn deze films voor on
derwijsdoeleinden van buitengewone waar
de, omdat ze den leerling en den primitieven
toeschouwer op Indrukwekkende wijze be
kend maken! met natuurwonderen, waarvan
zij zich anders bezwaarlijk een juiste voor
steling zouden kunnen vormen.
Uit het bovenstaande blijkt dus welke
vooruitgang de „nuttige" kinematografie
nog steeds maakt
En we zijn nog niet aan het eind!
Op het oogenblik zijn er b.v. drie pro
blemen, waarmede men zich In die film-we
tenschap druk bezig houdt In de eerste
plaats de nog verdere volmaking van de
„kleurenfotografie. In de tweede plaats het
aanbrengen van de z.g. „derde dimensie",
zoodat we niet alles meer vlak zien en zonder
eigenlijk perspectief. E/i ln de derde plaats
de „geluid-film" het verbinden van
gpreekapparaat met kinoapparaat.
B.
Een goed geneesmiddel.
Dokter X, ter zijner tijd een van de meest
beroemde Parijsche geneesheeren, werd eens
op een middag terwijl hij op zijn gemak
langs een der boulevards te wandelen liep,
•taande gehouden door een van zijn olienteu
een ouden heer, die weliswaar schatrijk,
maar in nog erger mate gierig was.
En ln de eerste plaats hierom, maar in de
tweede plaats, omdat deze rijkaard meende,
dat h]j als goede klant van den dokter zich
wel eenige vrijheid; veroorlooven mocht
durfde hij het wagen don gezienen genees
heer op straat op onbeleefde wijze aan te
houden en hem bij wijze van gratis oonsult
eenige vragen omtrent zijn gezondheid te
stellen.
Sinds ik de laatste keer bij u was
reide hij lichit verwijtend voel ik mij vol
strekt niet beter integendeel.
Dat spijt mij geducht antwoordde de
dokter deelnemend.mag ik eens vragen:
Waar hebt u eigenlijk de meeste pijn?
Ja.klaagde de rijke patiënt.m'n
voeten steken, m'n rug kraakt, m'n buik is
hard. M'n maag knijpt samen, m'n borst
piept, m'n handen beven, m'n hoofd suist,
m'n oogen branden.
Branden uw oogen?
Ja!
Wanneer u kijkt?.
Natuurlijk I
En beven uw handen daarbij?
Precies zei de zieke geïnteresseerd.
Dan weet ik hetl riep de beroemde
arts verheugd uit.Kom eens hier in
deze poort zoo hier ziet niemand ons.
Doe nu uw oogen dicht stijf dicht en steek
uw handen ongedwongen vooruit.Zoo
meer niet.oogen dicht en handen voor
uit. Nu wachten kalm wachten, dan
kan ik op m'n gemak even onderzoeken.
Niet bewegen, waarde heerStil blijven
staan met uw oogen stijf dicht en uw handen
losjes vooruit tot ik zeg „genoeg".
Niet spreken en niet schrikken, want ik stop
een instrument in uw nek.
Inderdaad voelde de zieke man een elpen
beenachtig, koel voorwerp onder z'n pruik
in zijn nek, maar hij durfde niets te zeggen.
.Sssttt.Ssssttt.fluisterde de dok
ter al zachter.
Eindelijk hoorde hij niets meer en
wachtte, de handen vooruitgestoken en de
oogen stijf toegedrukt.
Er gebeurde niets.
Eindelijk kon hij het bijna niet langer uit
houden en werd tegelijk opgeschrikt door
een lang ingehouden, maar uitbarstend ge
joel!
Hij keek!....
De dokter was weg kalm doorgewan
deld! Hij had het waardelooze instrument in
des patiënten nek laten zitten en de zieke
zelf onder de poort van het gebouw laten
staan. Binnen twee minuten was de blinde
man met de handen vooruit opgemerkt door
een voorbijganger, die zonder iets te zeggen
het vreemde verschijnsel aanstaardeEr
kwam er nog een bij.en nog een.Tot
er ten leste een wijde kring toeschouwers
om den patiënt stond, glimlachend, grijnzend
en eindelijk uitbarstend in een schaterlach
om den mop, waarvan men wel het juiste
niet wist, maar dien men gezien het iet
wat schaapachtige in de houding van het
slachtoffer wel half en half begrijpen
kon
Van straatoonsulten was inmiddels de rijke
en vrekkige patiënt genezen!
Zonnevlekken en ziekteverschijnselen.
De directeur van de Mont-Blanc-sterren-
wacht Vallot en de artsen Sardou (Nizza) en
Faure (Lamaion) Hebben samen een even
merkwaardige als belangrijke mededeeling
aan de Fransche Academie de Médecine ge
daan.
Zq wijzen er op dat de verschijnselen der
meeste chronische ziekten niet standvastig
en bestendig zijn, maar voortdurend in vorm
en graad wisselen, soms geleidelijk, soms
sneL Deze variabiliteit kan in een deel der
gevallen in den aard der ziekte een zekere
verklaring vinden, in andere gevallen wor
den belangrijke schommelingen in het symp-
tomenbeeld in geen enkel opzicht gedekt
door veranderingen in den loop van het zie
kelijke proces.
Het is opmerkelijk, dat deze onverklaar
bare schommelingen soms gelijktijdig voor
komen bij lijders aan zeer verschillende ziek
ten en niet alleen wanneer die samen op een
zaal maar ook wanneer ze afzonderlijk ver
pleegd worden zonder dat er eenige com
municatie tusschen hen is en er dus van
suggestieve beïnvloeding sprake zou kun
nen zijn. Ook kan men die schommeljpgen
niet toeschrijven aan de intensiteitswisse
ling der besmettelijke ziekten en seizoen-
ziekten. Zoo zijn de genoemde artsen er toe
gekomen naar een climatologische of meteo
rologische beïnvloeding te zoeken. Barome
trische en thermometrische onderzoekingen
leidden niet tot eenig resultaat. Toen kwam
een hunner op het idee de frequentie der
zonnevlekken in dit verband te bestudeeren,
omdat hij zich herinnerde dat het passeeren
van den meridiaan van deze vlekken dik
wijls met magnetische en electrische stoor
nissen gepaard ging, welke zich in Zwitser
land niet zelden manifesteerden in stoornis
sen in de telegrafische en telefonische ver
binding. Zij zochten en vonden toen een be
langstellenden medewerker ln den directeur
der Mont-Blanc-sterrewacht Deze noteerde
de dagen waarop de zonnevlekken passeer
den (plus de dag te voren en de daaropvol
gende) en zij noteerden de dagen waarop in
het sanatorium b!j de onder hun behande
ling zijnde patiënten de meeste verwikkelin
gen optraden.
Dit onderzoek duurde van 7 Januari tot 80
September 1921 (267 dagen) en ging over
237 patiënten. Het repultaat was zeer merk
waardig. Van de 25 „zonnevlek-periodes"
vielen er 21, dus 84 pet, samen met periodes
waarin veel verwikkelingen bij de desbetref
fende patiënten werden waargenomen.
Van de 61 periodes zonder zonnevlekken
vielen er 20, dus 33 pet., samen met periodes
waarin veel verwikkelingen werden waarge
nomen. Als verwikkelingen golden zoowel de
lichte als de ernstige. liet men de lichte on
belangrijke verwikkelingen buiten beschou
wing, dan waren de cijfers nog veel spre
kender, n.1. 52 resp. 8 percent.
Het patiënten-materiaal bestond uit lijders
aan ziekten van hart, bloedvaten, lever, nie
ren en zenuwstelsel. Do waargenomen ver
wikkelingen bestonden hoofdzakelijk uit: op
winding, benauwdheid, slapeloosheid, moe
heid, spijsverteringsstoornissen, pijn, be
nauwdheid en andere deels subjectieve, deels
objectieve verschijnselen.
De schrijvers komen tot de oonclusie, dat
het passeeren van zonnvlekken aan den Me
ridiaan gewoonlijk samenvalt met een ver
ergering der verschijnselen bij chronische
ziekten en ook met het voor dé eerste maal
optreden van ernstigo verwikkelingen.
Dergelijke verergeringen en verwikkelin
gen kunnen ook wel optreden op tijdefi dat
er geen zonnevlekken „in aantocht" of „op
doorreis" zijn, maar dat gebeurt veel minder
vaak. Indien dus de zonnevlekfrequentie niet
de eenige oorzaak in de genese dezer overi
gens onverklaarbare verergeringen en ver
wikkelingen mocht zijn zoo schijnt zij daar
bij ten minste toch een belangrijke, zoo niet
overwegende, rol te spelen.
Vraag des morgens u zei ven: Wat heb 4k
te doen? des avonds: Wat heb ik gedaan?
Een verstandige moeder vertrouwe he
toezicht over hare kinderen: aan geen
mensch, dan aan haar zelve toe.
Schuldeischer: Is mijnheer thuis?
Dienstbode: Neenl
Maar zijn hoed hangt daar toch aan de
kapstok, als ik me niet vergis?
U vergist je nietl Maar wat zou dat
danl D'r hangt 'n heele partij kleeren van
mij boven op zolder, maar daarom ben ik er
nog niet, is wel?.
Mama: Kind, kind bezin voor je be
gint. Het huwelijk is zoo een ernstige
zaak en dient goed te worden overwogen.
Dochter: Ja, zeker mama....
Mama: .De mannen worden met den
dag slechter.
Dochter: Dan zal ik me zelfs met trouwen
maar wat haasten, mama want hoe langer
ik wacht hoe slechter man ik dan krijg!
A. Morgen ga ik voor 'n dag of acht naar
Parijs, amice.
B. Zool dat is interessant! Ik hoop dat
je je zult museeren 1 Gaat je vrouw ook
mee?.
A. Zeg hoe heb ik 't nou met je?.
Zou jij naar Noorwegen 'n stokvisch of naar
München 'n vaatje bier of naar Marokko 'n
kameel meenemen?.
De troost der weduwe!
Dominee (in een plattelands-gemeente)
.Wel hoe heb Ik 't nou vrouw Korne-
BABBELUURTJE OVER MODE.
Kinderjurken en.... Borduren!
Nu is het de meest geschikte tijd» van! heft
jaar om die vingervaa rdigheid te ontwik
kelen!
Want het is vacamfcie enslecht weêr!
Nietwaar?
Wij weten er allés van. Het is hoogst ge
zellig ais je vacantie hébt, nagenoeg 't heeïe
jaar hard hebt gewenkt en gehoopt, gevlast
en gewacht op die eindeljjke week (of weken)
van vrij zijn en je hebt dan een zomer aoo-
als 1922, die je in de verzoeking 'brengt zoo
af en toe de electrische kachel even' aam te
steken-
Het is niet anders.
En wij zjjn een flegmatiek volk. Wanneer
het ons dan tenslotte overkomt, dat we va-
oamtie hebben en thuis of ,yen pension" door
*n regendag worden verhinderd op Otap te
gaan, dan -mopperen we wat en turen door
de gordijnen,klagen onzen nood aan elkaar en
eindigen.... met -van den nood een deugd
te maken en „imaar wat te gaan doen"!
En we gaan. eenvoudig zoeken naar een
gezellige, schadeloosstel-lende bezigheid.
Nu zijn en dat is eigenlijk hét goede in
de natuur en in het leven dat zij, zooals
reeds de bijbel zegt, voor iedere wondte tege
lijk de zadf verstrekt nu -zijn de mogelijk
heden, van 'bezigheid inderdaad meer dan
velerlei. De een zoekt het in musioeeren
do ander in lezen, spelletjes doen met de
aanwezige kinderen.'n derde is meer
aangetast van de moderne beweging en ver
staat of oefent zich lin sloid, houteniijkuinst,
plakken van. boeken.'m derde kan teeke
nent, schetsen, kleuren I
Somimi'gem zelfs maar dot ls jammer ge
noeg heel weinig zoeken hetd n schilderen
of kleiboetaoeren.
Maar de overgrooite meerderheid?....
De overgroot© meerderheid zoekt het heel
dichtbij en overbekend in.'n beetje hand
werken.
'n Boeltje hamdiwerken!JuistGemaks
halve wordt dam maar weer eens vorder ge
gaan aan het kleedje, dat er nog lag, of weer
eens een. tea-oosie opgezet, in kussen voor
'n a.8. verjaring bedacht of In toertje gedaan
aan de.eeuwige sprei!
'Maar niu komt het er op aan eens iéts an
ders en aardigs te kuinnen doen. Want ten-
sttottte al is de vrouw of het jonge meisje nog
zoo gek op hamdiwerken, het gaat toch wei
eens even vervelen die voortdurende kantjes-
hakerij votor Tt ondergoed] en dat altijd maken
van z.g. moderne kleurige niemendalletjes.
Daarom is hot een goed idee van een
Frahsch huis geweest er op aan te dringen
lisse.Toen ik je gister bij me thuis hoor
de praten over het verlies van je man toen
dacht ik werkelijk, dat je ontroostbaar was.
En nu vind ik je met 'n spel kaarten voor
je?.
Weduwe: Och, dominee u moet weten
alsdat ik gaar glen portret van m'n Krelis
zaliger rijk ben.en nou speel ik maar
wat met de kaarten omdat ik vind dat Kre
lis zooveel op Hartöboer lijkt!.
Professor (tijdens een voordracht, tot de
studenten).Ziet ge de uitdrukking „Ge-
men gdo gevoelens".Ja dat is moeilijk
te definieeren.wacht eensl Ik zal het u
duidelijk maken:.Stel u eens een oogen
blik voor, dat op een goeden morgen op
hetzelfde moment bij u aanbellen de post
bode met een brief met geldswaarde en.
uw kleermaker met de oude rekening.
'n Student: Goeie genade.Stel je zoo
iets 's 'n oogenblik voor!
f
Chef op het kantoor: Hoor eens Pleterse
je schrijft veel te onduidelijke cijfers,
hoor!.Kijk nou eens aan op deze reke
ning. Je schrijft 180, maar je kunt er
heel gemakkelijk 180 uit lezen.
Pieters: .Nu wat zou daar dan tegen
wezen als de rekening betaald wordt?.
Iemand, die tijdens een- vrij bevigen storm
van Enkhiüzen naar Stavoren overstak, zei
tot den oonducteur: .Hoor eens, ik -wil
eerst wel eens zien of jullie me veilig en
wel aan de overzij kunt brengen met dit
weer.Ik betaal dus als we op onze be
stemming zijn.
Meneer antwoordde de geldophaler
gevat.Het is heelemaal niet zeker, dat
wij met zoo'n storm de andere kant halen!
Denkt u dan, dat voor 't geval we naar den
kelder gaan, ik de risico van uw passage wil
dragen? Denk er niet aan! Ik moet vanavond
bij den chef afrekenen.Dus betalen, of
ik zet u over boord!.
RAADSELS.
Oplossingen der vorige raadsels.
I. Kaanpeenen ik fllami emmer
kroppier taampeeren IbeMeSen arren
dien- e.
II. Kamiktoimjmier <jk oan k otm p).
Goede oplossingen van beide raadsels
ontvangen- van:
5' w- G-i A- «o W. K.; 0,
p-F o!ADv1Ms!L.ai ïf- °->
P.f F. G. A» C. R.j A, v. S.j R. 8.
de kunstnijverheid - en daarbijïn domste
nllaats de gewome kunstnijverheid van- heken,
en steken en borduren
toepassing te brengen op onze Meeding. En
dan op een manier, die interessant is en tup
altijd afhankelijk yan voordbeelden van steken
en patronen en chablonen.
Weg met dat nu verouderde decoratieve,
al zijn de patronen (nog zoo modern, zegt dat
Fransche huis.
En voor dien dag met de Realiteit in uw
handwerken.... Bedenkt verhalen; en ge
schiedenissen -bordUuri; die Fairst van
Göthe op uw Zondiagsche japon. Doe
zdoals de oude en beroemde gobelinwevers
Zet er jacht- en liefde-tafereeïen op, enz.,
enz.
Dit Fransche huis heeft geil ijk!
Het geeft een alleraardigst effect door ih-
plaats van een of ander zij het dam ook
hoogst modern, patroon en ïijbrteekening te
borduren op de Meeding. Het lijkt misschien
in den aanvang eenógszine vreemd, maar het
went gauw.
Hieronder geef ik u eenige voorbeelden
van aldus bewerkte kinderjurken, waaraan
gij u dan op een regendag lm de vaoamtie
oefenen kunt!
In de plaats -van een patroon Ja op deze
jurk een aardig randje van „boerinnetjes"
met de eenvoudige stëelsbeek gewerkt.
Dit 'bekoorlijk kleedje, gemaakt van rosé
orgiamdie en bedoeld voor een jeugdige sdhoo-
ne van b.v. zes jaar -- geeft een zeer dank
bare uitkomst wanneer het word* gebor
duurd met Deflftsch blauw perlgaren.
Nieuwe raadsels.
L Het geheel is een ispreeüöwiooald, diat uillt
6 woorden of 27 letters bestaat.
16,14, 5, 6, 7, 20, 21 ils iets diat je op sdhololl
leert.
2, 18, 12 ls eten wiapieni.
19, 4, 17, 22, 9 is een amldieir wootrdi voor
„zeker".
5, 25, 26, 28 ls een Méekfflingistuk.
8, 2G, 1 is een faiwomier van liusdlattiKl.
10,14,13, 6, 21 to een gdtal.
Meer zeg ik- er niet iviaip, anjdlers wondt het
te gleaniaikikidüjlk.
II. Hjéromdler staat die naam wan een
mam, dille - dagelijks eenige kleeren je huie
voorbij gaat. De letters staan «leen een
beetje diooir eütoaar. Wlie ils die imian?
1-1-r-r-e-v-e-b-lb-eTlMs^ -ewe-m.
NOG EENS EEN VERHAAL VAN TIM.
Op de schoot, waar Tim heen ging, zou eer
prijsulitdéelmg zijuk „Denk je, diat jij eer
prijs krijgt, Tilm?" vroeg MÓriietje. Th
zuchtte eensL ,A ülk hoop het zoo, maar i£
ben hoedt-tniiaat ntiet Ikuiiap." „Nee", zei Ma
rietje: „Je kam riog inheit elen» giaeldl vermen ig
vuliiiligiscKmanen nitlken, zoauis Karet. Je kx
cigienffijUL in het gibeét geen aummi-en me
tóenl" „Wefli opitdisuinimen", protesteeirdi
iütrru Maar Mair jetje aehiuclldle haar houfdL Z
was er zeker van, diat Tim geen prijs aoi
krijgen en Tim ize'if eügeniïijk odk.
Hoe meer Idle odhtenldl verliep, hoe (nteetr
-dadhtïgeD Tim wiedd. Karet was er aker vaa
den prijs voor rekenen te krijgen. Bn Su-ze
-Die -een Fransche maedér hadi, was verreweg
het krt lin Fmanisch. Ook Éi ■efljk anjelier vak
wj)s<t '1 wet een klimd, dat het beter kenldie
dan hij. Nee, hoe hij het ook bekeek, Tim
hlald éi t gieteed gelen 'kans op een prijs. En
o, ier waren 'zulae aardige prijzen! Geen saak
boeken met geen of alleen kflefine pdaaftijns
maar prentenboeken en speelgoed) en- cLouzer
ehloooöadc. Eén- dloos was een „ark van
X-oach" amett afcmiaiaft dhooofflaldle Idliielren er Éi
Hm wou, dat hij toch maar wat knapper was
Tegen het ieli!n|d) van den ochtend zei juf
fooiuw Smlilt: Nu Ikiinldleiren, ik Haalt jiullie van
daag een half uur vroeger weggaan. Dan kur
je je Zoiidlagsete Moeren aantrekken. J
moet aHemaai je imioiedler meebrengenyam
mk'dldajg. En je waldler -en broers en zusje-
ook, allls ze wtileni Maar jle moesje moet ivoor
ali- -meekomen, wiÉit.
Maar wat was dlartt Daar begum Tilm hmm
band te huiem n
>>Tiim, ktteóte schlatl Wat is er?" den de
juffrouw, terwijl m ancfli maar helm toé teig
„Ik (kan moesje inliet meebrengen. Ze is m in
hiér. Ze ls -nlög aiitljd- tei Oamadn", etnlifldte Tim
„Maar mijn jongen, dan mag je tante Tillle
001111 Ajllftned oak"M Tiniti ver
driet bedkante e-en -boeltje. Hij wist ook mS
dot eir ook ooms en tantes mee mochten
fcomen. Manr todh- -kwam er -bij tante TiE
toert* tt! Ï5
aw tam™ wn prij, (n.#?Pn w
Dn wat zegt u dan1 van deze lieve onschuld J
Haar jur-K is van hémclébhaurwe voilestof
en op deze jurk draagt zij iruei minder dain
een vol-Ld-Lge historie een overoude his
torie zelfs en niet alleen dat, maar de histo
rie is tegelijk een tragédie een sentimen
teel? liefde-tragedie.Het is de overbe
kende geschiedenis van „Madame de ia
Luhe".De bekende -verdrietige Pierrot,
die het leed van zijn leven en van zijn liefde
tóafttit aan de nog meer bekende maan....!
Het lijkt (en het is ook) heel eenvoudig en
hrhHeel het raadsel van het leven ligt
erin.
En nummer 8? Is dat eveneens geen
snoesepoesjei' Gemuakit van wit en oeniae-
kieurige Shanibu.ig en dan geborduurd met
cerise eni zwart en Langs hals en zij en mouw
tjes om gefestoneerd me* oenlse is deze
jurk een ,jdod" voor Iedere kleuter van 8
tot 6 jaar.
Al deze borduurwerkjes zijn heel eenvou
dig van uitvoering. Ze worden gewoon ge
maakt van de steel- en) de lange steek en
kunnen .vooraf door middel van calqueer
papier op de stof geteekend worden
Mme Corry.
ha|d ook geien moesje en vadier om mee te
brengen iniaiar d|e iprijBuÜtldleieHing. Maar
vmeemdl genoeg tanlüe TOle ietiie dezen
knar haetoniautt biet op Tlm's veatMet. Ze
hielp hlern idloar zijn borteathanmnon en trok
hetm toen. zijn beste pakje aan.
,Jjulil9teir miu eens, mijn iieveil'ing", zei ze
tolen. „We toumien wieffl op Idle prijsuüitdealliiii-g,
miaiar een beetje later. Je moet er alleen heen
gaan. Tim zuchtte en ging langzaam pp weg.
II.
Hét sohoollokiaial was vemiekd met planten
«n bloemen en die juffrouw haldl een nieuwe
apan aan en, alle Minderen kwamen blUmen
net hun leve moedlema Tilm zat af leen lm een
iank, omdat hij plaats open moest houden
oor zijn oom en tante. Maar het leek wel of
jom en tante nooit zouden komen.
kö-Kl- kj.ieg aen prijs var xvklenen en
Vgixs eten vaar hanriweiikien en- Morietje een
•aar itp-fenion en iniog aiteme kinderen kie
ren pryzen -vuur Finomsilh en vootr aardiriilk»-
nurLia, enz.
1-itn iVftföTs een prop tn rijp keel kottnien,
nm-r hj hlieöd' ziicih fllipk.
OpémB zei -dé juffrouw: „Tim!"
1 m kan zijn oaren haost inliet gedooven.
e j ff nauw ptlklte dé arfk van Noadh en »(ii:
*t i-l- 'Prijs voor Tilm. Nktt oondlat hij zoo
mpp Jis. nuaar bij is ook nog zoo Jong en vecfl
weir -ap pdhaoüi gekomen dhn de amdeiren.
»e prijs ls voor Tim, <wn|AA hij OBtljd zou
kted zijn beat daet"
Ale taimidhren klopten In de hamldén en
'iepen hoema, wan* ze hiieUen veel van Tim.
1 «m Mdé inaair dé juffrouw, greep vemuM
lij® prijs en jatósit itaen hij wiear inaar zijp
pOWaits terUk willdé giaiain, aag -hij tante TiEie
tUnincntoottnen.
„Tamte, tante", riep hij verheugd: „Ik héb
ren doos éhoooflla gékregen, amiilat fik- crittikl
toovv*U fouten im^l"
Iédieireen Lachte. Maar wile wis <J!é toinsje
r^vn? Zeer zéker
't oom Alltfrédll En wie wns die aiaptfige
Iïm buste? Niét fniV Til e. Hri-
"auien dé viadér en mo»J(pr van Tk dié 'rit
^aMaldfe| tönui?geiki«e.nd waren. ..O. moesje".
'fp 1 ""V heb ren pnjs kregen. Kijlk
lens, vadler, wat moot!
IV rast vm dim ri 17 jn-p T'm crar van
oij; rri m. Hi.1 hofl> met Tom Vn tuhi roaid
'n ir Ti n n?rt Ibcm- cevtt hl rgrrw tot hij zoo
wrai en vri w,in dltt hem «wuw pie©
•mr 1- e iri 'hvmrr mm rewt te was-
.vfmn voor hij irre ren mf l kntn-. Moesje
tem ?>mr bet. M-mr tren tante Tiifié
wam om hern piredurr-noht te ilcuasen, fittiou--
rijn v| trrren. ..Tk wifli niiiet (naar dL
tariadr tew?". hij. ,Jk wJJ, inliet van u en
oom Alfred weg."
"Miju J 'ivfi 1 er", r-rii trhte: „Zal iflc Je
drel pretiTin i-refe'rnn. Vader en mosdW
gaiaini hJér brei d'irht bij woneni, maair dri?
1'n iizien verdl-ir, te wret -wél éi dat hluiia,
staat en dm bC'ljft mijn jongen tocb
dtóht b« ons hè?"
.A llféve, If-sve trnH, wwt is dart tewtHjlk".
teti T'm met stwilend»», regen.
