m Mme Corrg. Overtroefd! kar el ,XXXXXXX Zoowel op de staande f1® °P de liggende kruis- rv. loontjes aam Ze koralen natuurlijk niet deuken, dat de schoen, dl# de prins bij zloh Zij zijn klaar met de nieuwe modellen en nieuwe scheppingen en het eenige wat ze ven oaa vragen Is..nu maar naar den vol tooiden arbeid te komen zien en onze keus te maken! Nu ronduit gezegd er la keus. Er is inderdaad zeer veel nieuws, althans origi neels op het tapijt gebracht. Een van de „nieuwigheden® is de volledige toepassing van leer! Een geheel leeren hoed is modern. De bloemen erop van leer is nog moderner en dan een mantel erbij van leer is het hoogste wat te bereiken valt!.Leer en nog eens. leer!. Bovenstaande afbeelding geeft een der gelijke hoed te zien: Geheel gemaakt en ge garneerd van leer. De kleur is bruin. Om de bol ligt een garneerband van twee tegen elkaar afstekende tinten leer. Deze garneert»and besthat uit vier reepen, welke aan één kant' uitgeprint zijn en met de aldus verkregen peentjes over de rechte kant van de voorgaarde reep geschoven zijn. De onderste reep alleen is aan beide zijden uitgeknipt en aldus de afwerking. Intussohen: al doet het leder zijn intrede op het terrein van het hoedenmatoriaal duarom behoeft nog niemand te vreezep, dat hét oude beproefde vormmateriaal verdwe nen of in ongenade geraakt is. Hoed nummer 2 la een model van zwart Blap vilt. heeft als garneering zeven groote re zen van oud-rose-kleurig fluweelen zijde om de bol gehecht. Bovendien is Iedere roos op zichzelf nog op een rozet van zilverkant ge stoken. En hoe interessant de leerhoed ook moge zijn mij dunkt bovenstaande creatie geplaatst op een blonde vrouwefeop met frls- sche teint, moot aldus tesamen wel zooiels els een sprookje uitbeelden En tenslotte» Is ook het ven ouds geliefde fluweel als hoodenmatorioel niet vergeten. Hierboven een «eer chlo model van zwart fluweel. Deze hoed heeft als garneering een guirlande van bloemon, bladen en vruchten en vervaardigd uitleer! Het ia een zeer dankbaar werk om bi) den een of anderen 1 eerwerker een verzameling groote en kleine leersnippors in diverse kleuren te bemachtigen en dan uit deze res tanten zelf een verzameling van bloerpen, takjes, vruchten te maken. Zelfs de meest eenvoudige oude hoed kan men er modem mee maken! De Advertentie. In zekere streken van het Ghineesche rijk heoft men geen bepaalde last van preutsch- heid ten opzichte van het zoeken naar een man. Men adverteert het eenvoudig wanneer zich in een bepaald huis een dochter be vindt, die er niet afkeerig van zou zijn om te trouwen. En men adverteert dit door mid del van een.bloempot! Een bloempot met een vastgestelde bloeiende plant erin wordt op een daarvoor algemeen bekende piek meestal ergens in een hoek van de voorgalerij gezet en ieder, die voorbij komt, weet nu hoe de za ken staan! Snedig. Keizer Napoleon beklaagde zich eens bij zijn broeder Bodewijk Napoleon, die koning van Holland was dat die verduivelde Hol landers maar met geen mogelijkheid van het regiesmokkelen waren af te brengen. Wat wilt gij antwoordde Lodewijk zoudt gij een warme huid kunnen beletten te zweeten?. Goud. Bfl het bepalen van het gehalte van Goud, maakt men gebruik van den term „Karaat" En deze benaming is In de waardeering van den volksmond overgenomen en ingebur gerd. Wij spreken ook van zooveed-karaatsl Iets waarvan wij graag het nobele gehalte of de wezenlijke ideëele waarde willen aan- toonen, noemen we met voorliefde: „Acht tien kraats". Niettemin zijn er uitgenomen de man nen van het vak weinig menschen, die er zich verder om bekommeren, wat nu eigen lijk 'n karaat is. Een karaat is vier grein aan gewicht mi het beoordeelen van het goudgehalte naar den karaat, bedoelt men nu eenvoudig aan te toonen hoeveel zuivere hoeveelheden van vier grein er in een bepaalde hoeveelheid mengsel aanwezig is. Tegelijk heeft men aangenomen om als hoogste waardeering van zuiverheid 24-ka- raat te nemen. (Tenminste op het vasteland, want de goudtoets in Engeland is anders). 24-Karaats wordt beschouwd als volmaakt zuiver of tenminste zoo zuiver mogelijk. Een stuk goud van 24 karaat is dus een zoo goed als zuiver en onvermengd stuk. Evenwel komt dit in bewerkten toestand weinig voor. Een gouden tientje b.v. is lang geen 24-ka- raats. Ook de meeste goudten sieraden zijn ver beneden dezen toets. 18-karaats is een mengsel van ongeveer 31, dus drie deelen zuiver goud tegen een bijgevoegd deel ander metaaL Hierna komt nog 14-karaatg en tien, en negen-karaats.enz. Voor drie bollen Een oude gevelsteen in de stad Hoorn ver toont drie Hyacinten. Dit is een herinnering aan het feilt, dat het bewuste huis waain de steen geplaatst is. in de dagen der Hyacintenmanie welke viel na de bekende periode van den Tulpen handel eens voor drie zegge 8 hyacintonbollen is verkocht!. Die tijd is long voorbij. Bt Helena. Er is ln Het Louvre te Parijs een uitge breide verzameling voorwerpen samen ge bracht, die eens aan den grooten Napoleon hebben toebehoord. Een van de meest merk waardige dingen hieronder Is wel een klein en onaanzienlijk schrijf cahier, hetgeen door Bonaparte moet zijn gebruikt bij de aard rijkskundige les toen bij nog een jongen was en op Oorsika ter school ging. En de grootste merkwaardigheid nu van dit schrijfboek steekt ln de allerlaatste les, welke er door Napoleon ln geschreven ls en welke begint met de zin: .bt, HetLena, ls een klein, woest en afgelegen eiland ln, den Atlantisohen Oceaan. Niet de Haagsche ham, maar.... de Hollandsche Kaast Niet alleen in onzen tijd hebben dwaas heden van bluf, grootd'oen on O.W-ers-allu- res plaats. Ook in de oude tijden kwam dit voor en het zal vermoedelijk een eigenschap zijn, die meer van den mensah, dan van den tijd isl Wij kennen daarom wel in onzen tijd de gewoonte gewoonlijk die Haagsche ge woonte genoemd om met iets te geuren, zonder er het gebruikelijke nut van te ne men. Zoo b.v. de legende van de Hagenaars, die bij eenigerlel grootere festiviteit oen ge weldige. ham, tor tafel kregen, waarvan eohter geen der aonwezlgo gaston een snoodjo kroeg om do dood eenvoudige reden, dat het slechts oen veratoringaham on. een van hout waal Iets soortgelijks dood mon ln vroeger tijd. In do periode waarin do bekende Keurvorst Johan Gearge van Brandenburg regeerde en nog lang daarna was het b.v. de gewoonte zijn vrienden en huron de oogen uit te «te ken mot.kazen! Bi) oen of andere feest,o- gelegenheid fietzlj geboorte, huwo- doop etc., woa een vuil die grootste zor gen UU het gebruikelijk feestmaal om «oovoel mogelijk te pronken mot kazen. Groote en kleins, versierde en bijzonde® gevormde iloliuulwjio kazen werden boven op elkaar op de tafel gestapeld. Soans tot sulk een toren dut de tafel er vaak onder dreigde te bre ken Hoé voornamer do familie hou meer en hoo grootor de kazen en do stapol.Als be- W^Ê of men libi do de kraton van een fumlllo, die kort gele den ook sulk een feest gehad haddon.01: ln hot ultorsto geval men bootste kozen na van kolk of gips of *n zachte soort hout. Als er maar kozen op tafel waren. Men eit er eohter niet van!. Geld stinkt niet!.... De Romednsche Keizer Veepasiauus zat eens tijdens zijn regeering in zware geld zorgen en had' al op zooveel zaken belasting geheven dat hij schier geen ding meer wist, dat «enigszins in aanmerking kon komen.... Het was precies als ln onzen tijd!. Eindelijk toch de schaarschte was pend moest dij handelen en hij deed door een belasting af te kondigen op een minder welriekend object, maar dat toch een beduidende rol speelt in het menachelijk bestaan. De zoon Titus eohter meer kieskeurig dan zijn berooiden vader, uitte hierover zijn misnoegen en sprak zijn vader aan. Hoe komt het in uw hoofd riep hij uit om van stinkende mest en van vuile afval belasting te beffen. ..I Wacht slechts mijn zoon «el Vespasi- anus voorzichtig en zweeg verder tot de eer ste bedragen uit de nieuwe belasting binnen gekomen waren. Toen hield V esp aal anus zijn zoon de Juist ontvangen goudstukken onder den neus en vroeg: Is daar lucht aan, mijn zoon? Neen vader zei Titus. Juist! hernam den keizer.Geld stinkt niet, onverschillgi waar het vandaan komt. Dit ls de oorsprong van het Latijnsche spreekwoord: „Pecunia non olet".(Geld stinkt niet), Deze kek zou een uitstekend minister van fin- ;lcp voor ons geweest zijn!. mon geldgebrek had huurde mon van vriende zijde de noodige kuz> De reuk van den hond. Professor F. J. J. Buytendijk, wel tebend door zijn dier-psycbologisohe ten, heeft verleden jaar in de ^rch-vee Néerlandaisee de physioLogie de en des animaux" een in 't Fransch geschre ven artikel gepublioeerd over de reuk van den hond, waarin men het resultaat zon lezen van zijn bevindingen na verschillende proefnemingen, welke in hoofdzaak zijn ge houden met den -politiehond Albert, die oe heer Marcusse, de hoofdoommissans van politie te Amsterdam welwillend te zijner beschikking had gesteld. De politieagent Water, die den hond heeft gedresseerd, was daarbij steeds aanwezig. (Deze bond heeft o. m goede diensten be wezen bij de opsporing van het inbrekers- trio Grootveldt). De vraag of een dier -in staat is, na een lange dressuur, voorwerpen te onderkennen en op te zoeken, die aan bepaalde personen beboeren, vormt een punt van discussie tusschen hondenkenners en dresBeoirs, waar bij zij, die de vraag beamen en zij, die haar afwijlzen gewoonlijk afgaan op ervaringen, die zijn opgedaan zonder wetenschappelijke critflek. Het komt er op aan dit te maken of teen hond een oomplex van geuren ban analy seeren juist zoo als een geoefend musicus een acooord weet te ontleden. Professor Buytendijk vermeldt ln zijn Btu- <Me, voordat hij zijn onderzoek van de reuk van den hond beschrijft, hoe Albert rich gedroeg bij het volgen van een spoor. Daar bij bleek de hond tot spoor wel eens bijster te zijn, 't geen ban worden toegeschreven aan een zekere door allerlei omstandigheden bepaalde variabölitetit In de opmerkzaam heid van den hond. Soms blijkt zijn reuk vermogen in verband 'daarmede sterk te rea- geeren op den gewenschten reukpribkel, op een ander oogenblk ontbreekt deze reactie. Het behoort in belangrijke mate tot de taak van den dresseur het dier voortdurend te laten rea'geeren op de verlangde prikkels, waartoe hij het dier dus moeit leeren zich niiet te laten afleiden, niet 't spoor van wild b.v. of van een anderen hond te volgen. Om het reukoodersohelidlingsvermogen win „Albert" te examlineeren liet men hem ruiken boven een glazen vat, iwaarin een zoo gering© hoeveeltold van eon zeker zuur in water was gedaan, dat de Inhoud voor een mensch even reukloos was als water. Daar na werden drie andere glazen vaten ln man den geplaatst. Ben van deze was gevuld met de zuuroplossing, waaraan „Albert" hted ge roken», dé tweede met een andere zuurop- losSlng, de derde was leeg. „Albert" appor teerde telkenmale de volgorde der drie vaten werd n.1. een .paar maal gewijzigd het mandje met 't goedte ral Ook uit drie zwakke zuuroplosSingen wtlst de hond telkens de goede te halen. Om te oonsèateeren ol de hond ook een mengsel van drie zuren zou kunnen onder- Hohcüdon van twee mengsels, waarin telkens twee dier zuren vertogonwoordlgd waren, deed professor Buytendijk eveneens eon •roefnetrating. Deze slaagde eerst voort refffe- ijk. De hond bracht het mengsel van drie gelijksoortig aan hetgeen imen hetm te voren te rutlken had gegeven driemaal met gloed gevolg aan Doch daarna gaf men „Al bert" een der belde mengsels van twee zu ren te ruiken en moest hij' dit later onder kennen. Toen begonnen de vergissingen. Prof. Buvtendijk's conclusie ls nu, aat de hond wel degelijk ln staat was de mengsels te onderscheiden, maar dit niet kon doen b!j een proef, zoo onmiddellijk nadat de vo rige was afgeloopen, die blijkbaar nog haar Invloed <*p den hond Het 'gelden. De vorige handelingen zijn dus van beteekenls; het geen den hoogleeraar noopt te waarschu wen, dat men zeer voorzichtig moet zijn met het gebruik van politiehonden b]J Justitieel© riasporlngon. Dat professor DuytendiJk tfln proevon De vriendelijke man nam nu op Ha zak cm zijn rug wachtte nu eenlge ml miten en sprong ook door het venster n ln den nacht te verdwijnen. Juist imót zuren nam, vindt rijn roden hier in, dat .AlbertT gedresseerd was personen te onderkennen naar hun reuk; waarbij 't op de zweotafsoheidlng aankomt. Hoe. uit muntend do hond kon onderscheid on bewees een vorder voortgezet experiment mej, vet zuur tin een opgaande reeks, zoowel afzon derlijk als (ln mengsels. Bij een voortgezet» ondonzoek, na wijziging van de taak den hond gestold, kwamen ook nu woor tal van vergissingen voor. en kmemiatogrnflWhe opneming, ln de étiiid'l© gereproduceerd, geeft aanlig denk beeld van Albert1» gedragingen tljdi onderzoek. Lans het Het was nacht en doodstil in het huls. Buiten woei een sterke wind en diepe duis ternis was overal Dit was het geschikte weer om in te breken. En de Inbreker, die voerzichig het huis binnendrong werd dan ook door net geluk begunstigd. Zonder veel geluid te maken verzamelde hij alle kostbaarheden en tafelzilver, dat te vinden was en vulde er een meegebrachte zak mede. Eensklaps echter voelde ÜJ in het half duister zijn pols omklemd, terwijl een koude hem over den rug liep. buiten om Want hij was ook 'n inbreker. I De weddenschap Een Jonge man ontmoette voor het eerst rijn bekoorlijke niohtje, van wie hij veel had gehoord maar die hij nog nimmer bad ont moet. Van stonde af was hij onder baar be- verwed er een kwartje onder isei hij dat ik je een zoen zal tonnen geven zonder je aan te raken, nichtje I. Dat is gewoon onmogelijk! riep net nichtje. Zoo?Dus je neemt de weddenschap aan?. Ja antwoordde zei uitdagend dat durf ik genist aan te nemen. Goed! zei de wedgrage neef, om vatte zijn aardige nicht en gaf haar een zoen op haar wang, die klonk. Hoolalriep de aangevallene.ik heb de weddenschap gewonnen.Je beot me wel degelijk aangeraakt! Je hebt gelijk antwoordde de neef. en.hier is het kwartje! Moeder: Maar jongen wat zie je er weer uit!.Zulke vuile handen en zoo'n zwart gezicht!!! Heb je dat ooit van mij gezien? Zoontje: Nee, moeder.maar toen u zoo klein was als ik toen kende ik u nog nietl. Mijnheer O.W. leest aan zijn vrouw uit de krant voor, dat seismogr-afisch aan het Me teorologisch instituut te de Bildt een vrij he vige aardbeving is gevoeld'. Hoe is 't toch mogelijk! zegt mevrouw O.W. medelijdend.Alweer De Bildt. Dat gebeurt nou haast altijd in de Bildt! Nou, dat plaatsje wordt toch wel zwaar ge troffen. met al die aardbevingen! De zuiver© Waarheid!. Bedelend1© Jongen op huilenden toon tot een medelijdende juffrouw: Och Juf frouw!.asjeblieft Juffrouw.... Ik heb zoo'n honger.ik ben 't eenlgste kind van een kinderloos overleden weduwvrouw! En nou ls mijn vader ziek en die lelt ln 't gast huis. Och, Juffrouw.... 't ls niet zijn eigen schuld.Hij ls van de ladder ge vallen bij een moedige redding.Er werd 'n Juffrouw overreden door 'n zolderschuit en allebei 'r beenen verbrand.En omdat me moeder dood ls en me vader ln ft gasthuis lelt, kan-ie geen brood verdienen voor z'n vrouw en acht bloedjes van kinderen. Juf frouw.ft is de zuivere waarheid Juf frouw. Heb u misschien nog 'n oud pak- kie, Juffrouw Henrtik vrees.Ik vrees, Henrl dat Je me niet meer bemint. Maar lieve, beste, brave schattebout van 'n vrouw hoe kom Je daar nou bt). Hoor Je dan niet hoeveel btJvoegoUjfce bepa lingen ik bij Je naam zet?.Lief, best, braaf, schattig.doddig, snoezig.wat Vóór zich zag htt een man met een uit drukking van groote droefheid op het ge laat. O! mijn arme, ongelukkige vriend! zei de man tot den inbreker wou Je mijn kostbaarheden stelen?Heb Je er wel goed over nagedacht wat je bezig bent te doen?.Heb Je vrouw en kinderen en weet Je wat Jezelf en hun wacht, als ik je hier laat gevangen nemen?. Onthutst liet de inbreker de zak met sie raden en koetbaarheden op den grond zak ken. Bedenk Je nog eens goed en kom terug van de dwaling uwg weegs hernam de spreker met ernstige stem.... Neem die zak weer op of ik telefoneer ©ogenblik kelijk aan de politieGa dan naar huis, zooals je gekomen bent. zonder geluid en ik zal je vergiffenis schenken en je niet aan klagen. Nu: Kies!.... Zonder verder een woord te spreken, keer- de de inbreker zich af, sprong door het ven ster waardoor hij naar binnen was gekomen weer ln den tuin en verdween! wil Je nog meer?. Jla zie Je Hemt.Als Je vroeger m'n Japon vast maakte, dan.... dan ging het wel twee, driemaal verkeerd en dan had je zoo lanig werk en dan kriebelde je mo in m'n nek.en nou.nou ben je altijd oogenbllkkeltjk klaar. Een man was beschuldigd wegens het ste len van een broek. Op het pleidooi van den advocaat wordt hfj evenwél vrijgesproken wegens gebrek aan bewast Ds boklaagde blijft zitten na afloop der zaak en de advo- anat fluistert hora in.Nu de saak ls af- goloopenJe kimt gaan! Beklaagde (eveeneeng fluisterend).Ik wou lieve® even wachten tot de tuin klagers weg zijn.Want ik heb de hrook aan, riet UI.... Mama:— Julia, Je hebt gisteravond Karei een zoen gegeven.,,, Ik wil niet dat dit rfteer gebeurt. Julia: Goh gunst mama.Hfj heeft 'n ergen goeden oom verloren on Ik had soo met hem te doen. Mama: Ja dat geloof Ik.,,, Maar Ik verzeker Je els je doorgaat met hem op deze wijze ie sympathie te betuigen, dan zal zijn heele familie binnenkort als muizen uitsterven.Ieder oogénblik aal er een doods te betreuren wesen. Manlief heeft aan rijn vrouw beloofd nu eens op jacht een haaa voor haar te schieten. Na tien uur vergeofsohe pogingen gaat hij naar huls en stuurt de knecht vlug naar dien poelier om *n haas te koopen. Wel man.vraagt de vrouw.waar ls nou Je haasl De knecht komt er Juist mee aan, vrouw.,.. Nou Willem, waar is nou de haas?. Willem: Pardon mijnheer.... Ze hadden geen een haas meer! Nou heb ik maar paling gemomen. VOOB DB KINDEBEN. Oplossingen der vorige raadsels. L Er staat natuurlijk geen toren meer de kerk als je er omheen loopt. De nadruk moet op „meer* en niet op „toren'* geleed worden. f n. Karei die Groote oog —•roet Nieuwe raadsels. L Met k aan het eind ben ik een visch, met r een soort koord, met s een ander woord voor lieveling, met t een lichaamsdeel van een dier. H. JesliJn Komt de naam van een beroemd keizer. Op de le rij het ge- vraagde woord; op de 2e de naam van een sa SSnfd<U!ïïrd 'opde 4e OT gebergte op de gra, „ïn nShg en Siberië; op de 0e een \otaai; op de 6e oen telwoord; op do Ce een voorzetsel; op de 6e een medeklinker. Goede oplossingen van bedde "w ifY^ei B.; F. en M. B.; H. de B.; G. de B.; N. de B.; A, en P.D.; M.en L. B.; \f en P D.; J. D.; J. en V. Dd M. D.; K. f",O. F.i A. F.;H. F.i W. d.| M. da G 1 F C. de G.; O. de H.; H. 2L; M. de II,j u'en W. de JO. en G. K; A. K.; A. en W. K I U K.» D. M.; M. en T. N.; M. O.; M. O.; R. O.; F. O. v. P »J-I'. 3° G. P-; J. G- S.; A. v. S.; M. S„ D. 8., J. de S.; F. en O. T«; K. V.; J. v. d. Z. Dl PEINS MET DE KLEINE VOETEN. (Vervolg). HL Hoe se de goede Prinses zochten. In elk rijk, waar de aardige Prins Totum kwam, heerschte groote opwinding. Op do markt van elke hoofdstad raakte de trouwe kamerheer bekend», dat izpn Koninklijke Hoogheid Prins Totum van Kotoland gebo- inen was oan een! (prinses te Boekem En dat de prinses, die graag prins Totum s vrouw wild© worden, in staat moest rijn ©en houten schoen te dragen, daen hij uit Botoland had meegenomen. De kamerheer vertelde er niet bij of het een groote schoen was of een heel kleine, maar wel, dat de prinses een kwar tier met dén schoen moest tonnen loepen, zonder dat hij uit sltipte. Alle prinsessen kleedden ach ln hun mooiste japonnen en trokken hun klemsto en fijiBte schoentjes aan natuurlijk in de metening, dat d e schoen wel heel klein zou zijn en allen waren angstig, dat hun voetjes toch nog te groot zouden rij11* Maar als de kamerheer den schoen dan bracht op een rijden tossen, dachten de prinsessen, dat het een grap was en begon nen hartellijk te lachen. Doch de prins keerde den schoen zóó, dat zij den zool konden rien, waarop rijn moeder tod geschreven: „Wie dezen houten schoen kan dragen, Prins Totum aal tot vrouw haar vragen". De prins en zijn trouwe kamerheer beste gen dan telkens weer neerslachtig hun paar den, want de tijd ging izoo snel en de prins moest de prinses met de groote voeten Woh gevonden hebben, vóór rijn twee-en-twin- tigsten verjaardag. Zoo reisden ze van het eene land naar hot andere, maar overal vonden ze aieohts prin sessen met klein© voetje», waar ze erg trotsdh op waren. En er was er niet één, die de hou ten schoen zou kunnen dragen, condor dat ujj uitslipte. Prinses Myrn-Rosa. Eindelijk .bereikt© de prins het koninkrijk Zwaluiwonlaud. Nu had de Koning van dat land ras dochters en die waren allen mooi. Maar helaas! de jongste dochter, prinses Myra-Rosa was geboren met verbazond groote voeten. Haar Koninklijke Moeder trachtte steeds haar arme baby-teentjes ln te kleine schoen tjes te persen en haar Koninklijke Vader kwam eiken Zaterdagmorgen naar de kin derkamer met een paar nieuwe schoehen en een maatstokje. Maar de voeten van de prin ses werden steeds grooter. Toen rij voor het eerst begon te Loepen, moest zij de schoenen dragen van h««r oud ste zuster en vóór ze volwassen was, droeg tae mannenschoenen nummer 42. Ze moest steeds zóó lange Japonnen dragen, dat er niets van haar voeten te rien kwam en het irootste deel van den dag bracht alleen oor ln haar eigen slaapkamer, zóó schaam de ze rich voor haar groote voeten. Toen prins Totum ln Zwaluwonland aan kwam, liet hij zijn trouwen kamerhuur gauw op de marktplaats van de hoofdstad Tortel len waarvoor hi) kwam. En dadelijk kleeddon tde vijf oudste prinsessen 'zich in hun moodato japonnen en trokken hun kleinste, fijnste had, een groote schoen sou zijn. loon roden ze met don Koning en de Ko ningin weg om prins Totum uit le noodlgen naar hot palels t© komen met «()h kamerheer, opdat da prinsessen den schoon souden ton nen passen, Niemand dacht er aan de aam» prinses achterbleef on be droefd hot rijtuig nakeek uit het raam van haar slaapkamer. Al spoedig hoorde se weer hoefgetrappel daar zag «e naast het rijtuig prins Totum te paard. En de prinses nLela meteen van hm, omdat hij soo goed leek en ook bedroefd éclwen te rijn. Eu n|) was soo groot en soo en ijll droeg izoo'n prachtige rilveren wapen rusting. -A°hl" iruchtte de arme prinses: „Waarom «üw? J10^1 met *ulk'e a®1® ffrooto voeten gcooren. En een paar tranen drupten rit óaar lieve oogen over haar zachte frtesdto wangen. Want je moet weten, dat prinses Myra-Roea, hoewel ize izulke lange japonnen droeg, en hoewel ze haast nooit lachte of zong, toch de mootiat© van alle zes prinsAHSAn was, behalve dan haar voeten. Ze dacht er mZ Qa' ÏS6 Zi pThm 2011 tonnen ont moeten, vóór hij weer weg reed. Na een poosje hoorde ze beneden zich in den paleistuin den prins izeggen: .Prinsen fen, ik dank U zeer voor Uwhart^ikX" Uw vriendelijke uitnooligteÜ ik kan helaas met blijven. StriK ÏK wel niet tonnenHT^^^bf® zaüt döri 80110611 S 'lk 1111 fotoland mar vaW^LBaar kllnnon twee f5 voetjes tegelijk inI" pri don sdloen ©n de H^t6n en 8chudden hoofd- bririmTJr a™6 P^118 ™aak'e een diepe Weer <fn !h„ t °Pnleu,w teleurgesteld, toen hH cd springen en wegrijden, •oen- \v^L e' held6re 8tem hoorde roe-' mw! no8 0611 oogenblikje, Prins!" zirh 'i 0611 ™001, i>«traand ge- 3 venster» van een boven- veraleptlng van het paleis. Konte 18 dat' lMB^8telt vroeg hi) den „Waf, wie?" vroeg de Koning verward en H zün Jongste doohter Myraiïto«a5,e dat 16 prinW# week hoor je het eind van het

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1922 | | pagina 10