m
Mme Corrg.
Overtroefd!
kar el
,XXXXXXX Zoowel op de staande
f1® °P de liggende kruis-
rv.
loontjes aam Ze koralen natuurlijk niet
deuken, dat de schoen, dl# de prins bij zloh
Zij zijn klaar met de nieuwe modellen en
nieuwe scheppingen en het eenige wat ze
ven oaa vragen Is..nu maar naar den vol
tooiden arbeid te komen zien en onze keus
te maken!
Nu ronduit gezegd er la keus. Er
is inderdaad zeer veel nieuws, althans origi
neels op het tapijt gebracht.
Een van de „nieuwigheden® is de volledige
toepassing van leer!
Een geheel leeren hoed is modern. De
bloemen erop van leer is nog moderner en
dan een mantel erbij van leer is het hoogste
wat te bereiken valt!.Leer en nog eens.
leer!.
Bovenstaande afbeelding geeft een der
gelijke hoed te zien: Geheel gemaakt en ge
garneerd van leer. De kleur is bruin. Om
de bol ligt een garneerband van twee tegen
elkaar afstekende tinten leer.
Deze garneert»and besthat uit vier reepen,
welke aan één kant' uitgeprint zijn en met
de aldus verkregen peentjes over de rechte
kant van de voorgaarde reep geschoven zijn.
De onderste reep alleen is aan beide zijden
uitgeknipt en aldus de afwerking.
Intussohen: al doet het leder zijn intrede
op het terrein van het hoedenmatoriaal
duarom behoeft nog niemand te vreezep, dat
hét oude beproefde vormmateriaal verdwe
nen of in ongenade geraakt is.
Hoed nummer 2 la een model van zwart
Blap vilt.
heeft als garneering zeven groote re
zen van oud-rose-kleurig fluweelen zijde om
de bol gehecht. Bovendien is Iedere roos op
zichzelf nog op een rozet van zilverkant ge
stoken.
En hoe interessant de leerhoed ook moge
zijn mij dunkt bovenstaande creatie
geplaatst op een blonde vrouwefeop met frls-
sche teint, moot aldus tesamen wel zooiels
els een sprookje uitbeelden
En tenslotte» Is ook het ven ouds geliefde
fluweel als hoodenmatorioel niet vergeten.
Hierboven een «eer chlo model van zwart
fluweel. Deze hoed heeft als garneering een
guirlande van bloemon, bladen en vruchten
en vervaardigd uitleer!
Het ia een zeer dankbaar werk om bi) den
een of anderen 1 eerwerker een verzameling
groote en kleine leersnippors in diverse
kleuren te bemachtigen en dan uit deze res
tanten zelf een verzameling van bloerpen,
takjes, vruchten te maken. Zelfs de meest
eenvoudige oude hoed kan men er modem
mee maken!
De Advertentie.
In zekere streken van het Ghineesche rijk
heoft men geen bepaalde last van preutsch-
heid ten opzichte van het zoeken naar een
man. Men adverteert het eenvoudig wanneer
zich in een bepaald huis een dochter be
vindt, die er niet afkeerig van zou zijn om
te trouwen. En men adverteert dit door mid
del van een.bloempot!
Een bloempot met een vastgestelde
bloeiende plant erin wordt op een daarvoor
algemeen bekende piek meestal ergens in
een hoek van de voorgalerij gezet en
ieder, die voorbij komt, weet nu hoe de za
ken staan!
Snedig.
Keizer Napoleon beklaagde zich eens bij
zijn broeder Bodewijk Napoleon, die koning
van Holland was dat die verduivelde Hol
landers maar met geen mogelijkheid van het
regiesmokkelen waren af te brengen.
Wat wilt gij antwoordde Lodewijk
zoudt gij een warme huid kunnen beletten
te zweeten?.
Goud.
Bfl het bepalen van het gehalte van Goud,
maakt men gebruik van den term „Karaat"
En deze benaming is In de waardeering van
den volksmond overgenomen en ingebur
gerd. Wij spreken ook van zooveed-karaatsl
Iets waarvan wij graag het nobele gehalte
of de wezenlijke ideëele waarde willen aan-
toonen, noemen we met voorliefde: „Acht
tien kraats".
Niettemin zijn er uitgenomen de man
nen van het vak weinig menschen, die er
zich verder om bekommeren, wat nu eigen
lijk 'n karaat is.
Een karaat is vier grein aan gewicht mi
het beoordeelen van het goudgehalte naar
den karaat, bedoelt men nu eenvoudig aan te
toonen hoeveel zuivere hoeveelheden van
vier grein er in een bepaalde hoeveelheid
mengsel aanwezig is.
Tegelijk heeft men aangenomen om als
hoogste waardeering van zuiverheid 24-ka-
raat te nemen. (Tenminste op het vasteland,
want de goudtoets in Engeland is anders).
24-Karaats wordt beschouwd als volmaakt
zuiver of tenminste zoo zuiver mogelijk. Een
stuk goud van 24 karaat is dus een zoo goed
als zuiver en onvermengd stuk. Evenwel
komt dit in bewerkten toestand weinig voor.
Een gouden tientje b.v. is lang geen 24-ka-
raats. Ook de meeste goudten sieraden zijn
ver beneden dezen toets.
18-karaats is een mengsel van ongeveer
31, dus drie deelen zuiver goud tegen een
bijgevoegd deel ander metaaL
Hierna komt nog 14-karaatg en tien, en
negen-karaats.enz.
Voor drie bollen
Een oude gevelsteen in de stad Hoorn ver
toont drie Hyacinten.
Dit is een herinnering aan het feilt, dat het
bewuste huis waain de steen geplaatst is.
in de dagen der Hyacintenmanie welke
viel na de bekende periode van den Tulpen
handel eens voor drie zegge 8
hyacintonbollen is verkocht!.
Die tijd is long voorbij.
Bt Helena.
Er is ln Het Louvre te Parijs een uitge
breide verzameling voorwerpen samen ge
bracht, die eens aan den grooten Napoleon
hebben toebehoord. Een van de meest merk
waardige dingen hieronder Is wel een klein
en onaanzienlijk schrijf cahier, hetgeen door
Bonaparte moet zijn gebruikt bij de aard
rijkskundige les toen bij nog een jongen
was en op Oorsika ter school ging.
En de grootste merkwaardigheid nu van
dit schrijfboek steekt ln de allerlaatste les,
welke er door Napoleon ln geschreven ls
en welke begint met de zin: .bt, HetLena,
ls een klein, woest en afgelegen eiland ln,
den Atlantisohen Oceaan.
Niet de Haagsche ham, maar....
de Hollandsche Kaast
Niet alleen in onzen tijd hebben dwaas
heden van bluf, grootd'oen on O.W-ers-allu-
res plaats. Ook in de oude tijden kwam dit
voor en het zal vermoedelijk een eigenschap
zijn, die meer van den mensah, dan van den
tijd isl
Wij kennen daarom wel in onzen tijd de
gewoonte gewoonlijk die Haagsche ge
woonte genoemd om met iets te geuren,
zonder er het gebruikelijke nut van te ne
men. Zoo b.v. de legende van de Hagenaars,
die bij eenigerlel grootere festiviteit oen ge
weldige. ham, tor tafel kregen, waarvan
eohter geen der aonwezlgo gaston een
snoodjo kroeg om do dood eenvoudige reden,
dat het slechts oen veratoringaham on.
een van hout waal
Iets soortgelijks dood mon ln vroeger tijd.
In do periode waarin do bekende Keurvorst
Johan Gearge van Brandenburg regeerde en
nog lang daarna was het b.v. de gewoonte
zijn vrienden en huron de oogen uit te «te
ken mot.kazen! Bi) oen of andere feest,o-
gelegenheid fietzlj geboorte, huwo-
doop etc., woa een vuil die grootste zor
gen UU het gebruikelijk feestmaal om «oovoel
mogelijk te pronken mot kazen. Groote en
kleins, versierde en bijzonde® gevormde
iloliuulwjio kazen werden boven op elkaar
op de tafel gestapeld. Soans tot sulk een toren
dut de tafel er vaak onder dreigde te bre
ken
Hoé voornamer do familie hou meer en
hoo grootor de kazen en do stapol.Als
be-
W^Ê of men libi
do de kraton van een fumlllo, die kort gele
den ook sulk een feest gehad haddon.01:
ln hot ultorsto geval men bootste kozen na
van kolk of gips of *n zachte soort hout.
Als er maar kozen op tafel waren.
Men eit er eohter niet van!.
Geld stinkt niet!....
De Romednsche Keizer Veepasiauus zat
eens tijdens zijn regeering in zware geld
zorgen en had' al op zooveel zaken belasting
geheven dat hij schier geen ding meer wist,
dat «enigszins in aanmerking kon komen....
Het was precies als ln onzen tijd!.
Eindelijk toch de schaarschte was
pend moest dij handelen en hij deed
door een belasting af te kondigen op een
minder welriekend object, maar dat toch
een beduidende rol speelt in het menachelijk
bestaan.
De zoon Titus eohter meer kieskeurig
dan zijn berooiden vader, uitte hierover
zijn misnoegen en sprak zijn vader aan.
Hoe komt het in uw hoofd riep hij
uit om van stinkende mest en van vuile
afval belasting te beffen. ..I
Wacht slechts mijn zoon «el Vespasi-
anus voorzichtig en zweeg verder tot de eer
ste bedragen uit de nieuwe belasting binnen
gekomen waren.
Toen hield V esp aal anus zijn zoon de Juist
ontvangen goudstukken onder den neus en
vroeg:
Is daar lucht aan, mijn zoon?
Neen vader zei Titus.
Juist! hernam den keizer.Geld
stinkt niet, onverschillgi waar het vandaan
komt.
Dit ls de oorsprong van het Latijnsche
spreekwoord: „Pecunia non olet".(Geld
stinkt niet),
Deze kek zou een uitstekend minister
van fin- ;lcp voor ons geweest zijn!.
mon
geldgebrek had huurde mon van
vriende zijde de noodige kuz>
De reuk van den hond.
Professor F. J. J. Buytendijk, wel tebend
door zijn dier-psycbologisohe
ten, heeft verleden jaar in de ^rch-vee
Néerlandaisee de physioLogie de
en des animaux" een in 't Fransch geschre
ven artikel gepublioeerd over de reuk van
den hond, waarin men het resultaat zon
lezen van zijn bevindingen na verschillende
proefnemingen, welke in hoofdzaak zijn ge
houden met den -politiehond Albert, die oe
heer Marcusse, de hoofdoommissans van
politie te Amsterdam welwillend te zijner
beschikking had gesteld. De politieagent
Water, die den hond heeft gedresseerd, was
daarbij steeds aanwezig.
(Deze bond heeft o. m goede diensten be
wezen bij de opsporing van het inbrekers-
trio Grootveldt).
De vraag of een dier -in staat is, na een
lange dressuur, voorwerpen te onderkennen
en op te zoeken, die aan bepaalde personen
beboeren, vormt een punt van discussie
tusschen hondenkenners en dresBeoirs, waar
bij zij, die de vraag beamen en zij, die haar
afwijlzen gewoonlijk afgaan op ervaringen,
die zijn opgedaan zonder wetenschappelijke
critflek.
Het komt er op aan dit te maken of teen
hond een oomplex van geuren ban analy
seeren juist zoo als een geoefend musicus
een acooord weet te ontleden.
Professor Buytendijk vermeldt ln zijn Btu-
<Me, voordat hij zijn onderzoek van de reuk
van den hond beschrijft, hoe Albert rich
gedroeg bij het volgen van een spoor. Daar
bij bleek de hond tot spoor wel eens bijster
te zijn, 't geen ban worden toegeschreven
aan een zekere door allerlei omstandigheden
bepaalde variabölitetit In de opmerkzaam
heid van den hond. Soms blijkt zijn reuk
vermogen in verband 'daarmede sterk te rea-
geeren op den gewenschten reukpribkel, op
een ander oogenblk ontbreekt deze reactie.
Het behoort in belangrijke mate tot de taak
van den dresseur het dier voortdurend te
laten rea'geeren op de verlangde prikkels,
waartoe hij het dier dus moeit leeren zich
niiet te laten afleiden, niet 't spoor van wild
b.v. of van een anderen hond te volgen.
Om het reukoodersohelidlingsvermogen
win „Albert" te examlineeren liet men hem
ruiken boven een glazen vat, iwaarin een zoo
gering© hoeveeltold van eon zeker zuur in
water was gedaan, dat de Inhoud voor een
mensch even reukloos was als water. Daar
na werden drie andere glazen vaten ln man
den geplaatst. Ben van deze was gevuld met
de zuuroplossing, waaraan „Albert" hted ge
roken», dé tweede met een andere zuurop-
losSlng, de derde was leeg. „Albert" appor
teerde telkenmale de volgorde der drie
vaten werd n.1. een .paar maal gewijzigd
het mandje met 't goedte ral Ook uit
drie zwakke zuuroplosSingen wtlst de hond
telkens de goede te halen.
Om te oonsèateeren ol de hond ook een
mengsel van drie zuren zou kunnen onder-
Hohcüdon van twee mengsels, waarin telkens
twee dier zuren vertogonwoordlgd waren,
deed professor Buytendijk eveneens eon
•roefnetrating. Deze slaagde eerst voort refffe-
ijk. De hond bracht het mengsel van drie
gelijksoortig aan hetgeen imen hetm te
voren te rutlken had gegeven driemaal met
gloed gevolg aan Doch daarna gaf men „Al
bert" een der belde mengsels van twee zu
ren te ruiken en moest hij' dit later onder
kennen. Toen begonnen de vergissingen.
Prof. Buvtendijk's conclusie ls nu, aat de
hond wel degelijk ln staat was de mengsels
te onderscheiden, maar dit niet kon doen
b!j een proef, zoo onmiddellijk nadat de vo
rige was afgeloopen, die blijkbaar nog haar
Invloed <*p den hond Het 'gelden. De vorige
handelingen zijn dus van beteekenls; het
geen den hoogleeraar noopt te waarschu
wen, dat men zeer voorzichtig moet zijn met
het gebruik van politiehonden b]J Justitieel©
riasporlngon.
Dat professor DuytendiJk tfln proevon
De vriendelijke man nam nu op
Ha zak cm zijn rug wachtte nu eenlge ml
miten en sprong ook door het venster n
ln den nacht te verdwijnen.
Juist imót zuren nam, vindt rijn roden hier
in, dat .AlbertT gedresseerd was personen
te onderkennen naar hun reuk; waarbij 't
op de zweotafsoheidlng aankomt. Hoe. uit
muntend do hond kon onderscheid on bewees
een vorder voortgezet experiment mej, vet
zuur tin een opgaande reeks, zoowel afzon
derlijk als (ln mengsels. Bij een voortgezet»
ondonzoek, na wijziging van de taak den
hond gestold, kwamen ook nu woor tal van
vergissingen voor.
en kmemiatogrnflWhe opneming, ln de
étiiid'l© gereproduceerd, geeft aanlig denk
beeld van Albert1» gedragingen tljdi
onderzoek.
Lans het
Het was nacht en doodstil in het huls.
Buiten woei een sterke wind en diepe duis
ternis was overal Dit was het geschikte
weer om in te breken. En de Inbreker, die
voerzichig het huis binnendrong werd dan
ook door net geluk begunstigd.
Zonder veel geluid te maken verzamelde
hij alle kostbaarheden en tafelzilver, dat te
vinden was en vulde er een meegebrachte
zak mede.
Eensklaps echter voelde ÜJ in het half
duister zijn pols omklemd, terwijl een koude
hem over den rug liep.
buiten om
Want hij was ook 'n inbreker.
I
De weddenschap
Een Jonge man ontmoette voor het eerst
rijn bekoorlijke niohtje, van wie hij veel had
gehoord maar die hij nog nimmer bad ont
moet. Van stonde af was hij onder baar be-
verwed er een kwartje onder isei
hij dat ik je een zoen zal tonnen geven
zonder je aan te raken, nichtje I.
Dat is gewoon onmogelijk! riep net
nichtje.
Zoo?Dus je neemt de weddenschap
aan?.
Ja antwoordde zei uitdagend dat durf
ik genist aan te nemen.
Goed! zei de wedgrage neef, om
vatte zijn aardige nicht en gaf haar een zoen
op haar wang, die klonk.
Hoolalriep de aangevallene.ik
heb de weddenschap gewonnen.Je beot
me wel degelijk aangeraakt!
Je hebt gelijk antwoordde de neef.
en.hier is het kwartje!
Moeder: Maar jongen wat zie je er weer
uit!.Zulke vuile handen en zoo'n zwart
gezicht!!! Heb je dat ooit van mij gezien?
Zoontje: Nee, moeder.maar toen u zoo
klein was als ik toen kende ik u nog
nietl.
Mijnheer O.W. leest aan zijn vrouw uit de
krant voor, dat seismogr-afisch aan het Me
teorologisch instituut te de Bildt een vrij he
vige aardbeving is gevoeld'.
Hoe is 't toch mogelijk! zegt mevrouw
O.W. medelijdend.Alweer De Bildt.
Dat gebeurt nou haast altijd in de Bildt!
Nou, dat plaatsje wordt toch wel zwaar ge
troffen. met al die aardbevingen!
De zuiver© Waarheid!.
Bedelend1© Jongen op huilenden toon tot
een medelijdende juffrouw: Och Juf
frouw!.asjeblieft Juffrouw.... Ik heb
zoo'n honger.ik ben 't eenlgste kind van
een kinderloos overleden weduwvrouw! En
nou ls mijn vader ziek en die lelt ln 't gast
huis. Och, Juffrouw.... 't ls niet zijn
eigen schuld.Hij ls van de ladder ge
vallen bij een moedige redding.Er werd
'n Juffrouw overreden door 'n zolderschuit en
allebei 'r beenen verbrand.En omdat me
moeder dood ls en me vader ln ft gasthuis
lelt, kan-ie geen brood verdienen voor z'n
vrouw en acht bloedjes van kinderen. Juf
frouw.ft is de zuivere waarheid Juf
frouw. Heb u misschien nog 'n oud pak-
kie, Juffrouw
Henrtik vrees.Ik vrees, Henrl
dat Je me niet meer bemint.
Maar lieve, beste, brave schattebout van
'n vrouw hoe kom Je daar nou bt).
Hoor Je dan niet hoeveel btJvoegoUjfce bepa
lingen ik bij Je naam zet?.Lief, best,
braaf, schattig.doddig, snoezig.wat
Vóór zich zag htt een man met een uit
drukking van groote droefheid op het ge
laat.
O! mijn arme, ongelukkige vriend!
zei de man tot den inbreker wou Je mijn
kostbaarheden stelen?Heb Je er wel
goed over nagedacht wat je bezig bent te
doen?.Heb Je vrouw en kinderen en
weet Je wat Jezelf en hun wacht, als ik je
hier laat gevangen nemen?.
Onthutst liet de inbreker de zak met sie
raden en koetbaarheden op den grond zak
ken.
Bedenk Je nog eens goed en kom terug
van de dwaling uwg weegs hernam de
spreker met ernstige stem.... Neem die
zak weer op of ik telefoneer ©ogenblik
kelijk aan de politieGa dan naar huis,
zooals je gekomen bent. zonder geluid en
ik zal je vergiffenis schenken en je niet aan
klagen. Nu: Kies!....
Zonder verder een woord te spreken, keer-
de de inbreker zich af, sprong door het ven
ster waardoor hij naar binnen was gekomen
weer ln den tuin en verdween!
wil Je nog meer?.
Jla zie Je Hemt.Als Je vroeger
m'n Japon vast maakte, dan.... dan ging
het wel twee, driemaal verkeerd en dan had
je zoo lanig werk en dan kriebelde je mo in
m'n nek.en nou.nou ben je altijd
oogenbllkkeltjk klaar.
Een man was beschuldigd wegens het ste
len van een broek. Op het pleidooi van den
advocaat wordt hfj evenwél vrijgesproken
wegens gebrek aan bewast Ds boklaagde
blijft zitten na afloop der zaak en de advo-
anat fluistert hora in.Nu de saak ls af-
goloopenJe kimt gaan!
Beklaagde (eveeneeng fluisterend).Ik
wou lieve® even wachten tot de tuin klagers
weg zijn.Want ik heb de hrook aan, riet
UI....
Mama:— Julia, Je hebt gisteravond Karei
een zoen gegeven.,,, Ik wil niet dat dit
rfteer gebeurt.
Julia: Goh gunst mama.Hfj heeft
'n ergen goeden oom verloren on Ik had soo
met hem te doen.
Mama: Ja dat geloof Ik.,,, Maar
Ik verzeker Je els je doorgaat met hem
op deze wijze ie sympathie te betuigen, dan
zal zijn heele familie binnenkort als muizen
uitsterven.Ieder oogénblik aal er een
doods te betreuren wesen.
Manlief heeft aan rijn vrouw beloofd nu
eens op jacht een haaa voor haar te schieten.
Na tien uur vergeofsohe pogingen gaat hij
naar huls en stuurt de knecht vlug naar dien
poelier om *n haas te koopen.
Wel man.vraagt de vrouw.waar
ls nou Je haasl
De knecht komt er Juist mee aan,
vrouw.,.. Nou Willem, waar is nou de
haas?.
Willem: Pardon mijnheer.... Ze hadden
geen een haas meer! Nou heb ik maar paling
gemomen.
VOOB DB KINDEBEN.
Oplossingen der vorige raadsels.
L Er staat natuurlijk geen toren meer
de kerk als je er omheen loopt. De nadruk
moet op „meer* en niet op „toren'* geleed
worden. f
n. Karei die Groote oog
—•roet
Nieuwe raadsels.
L Met k aan het eind ben ik een visch,
met r een soort koord, met s een ander
woord voor lieveling, met t een lichaamsdeel
van een dier.
H.
JesliJn Komt de naam van
een beroemd keizer.
Op de le rij het ge-
vraagde woord; op de 2e
de naam van een sa
SSnfd<U!ïïrd 'opde 4e OT
gebergte op de gra, „ïn nShg
en Siberië; op de 0e een \otaai; op de 6e
oen telwoord; op do Ce een voorzetsel; op
de 6e een medeklinker.
Goede oplossingen van bedde
"w ifY^ei B.; F. en M. B.; H. de B.;
G. de B.; N. de B.; A, en P.D.; M.en L. B.;
\f en P D.; J. D.; J. en V. Dd M. D.; K.
f",O. F.i A. F.;H. F.i W. d.| M. da
G 1 F C. de G.; O. de H.; H. 2L; M. de II,j
u'en W. de JO. en G. K; A. K.; A. en
W. K I U K.» D. M.; M. en T. N.; M. O.;
M. O.; R. O.; F. O. v. P »J-I'. 3°
G. P-; J. G- S.; A. v. S.; M. S„ D. 8., J. de
S.; F. en O. T«; K. V.; J. v. d. Z.
Dl PEINS MET DE KLEINE VOETEN.
(Vervolg).
HL
Hoe se de goede Prinses zochten.
In elk rijk, waar de aardige Prins Totum
kwam, heerschte groote opwinding. Op do
markt van elke hoofdstad raakte de trouwe
kamerheer bekend», dat izpn Koninklijke
Hoogheid Prins Totum van Kotoland gebo-
inen was oan een! (prinses te Boekem En dat
de prinses, die graag prins Totum s vrouw
wild© worden, in staat moest rijn ©en houten
schoen te dragen, daen hij uit Botoland had
meegenomen. De kamerheer vertelde er niet
bij of het een groote schoen was of een heel
kleine, maar wel, dat de prinses een kwar
tier met dén schoen moest tonnen loepen,
zonder dat hij uit sltipte.
Alle prinsessen kleedden ach ln hun
mooiste japonnen en trokken hun klemsto
en fijiBte schoentjes aan natuurlijk in de
metening, dat d e schoen wel heel klein zou
zijn en allen waren angstig, dat hun voetjes
toch nog te groot zouden rij11*
Maar als de kamerheer den schoen dan
bracht op een rijden tossen, dachten de
prinsessen, dat het een grap was en begon
nen hartellijk te lachen.
Doch de prins keerde den schoen zóó, dat
zij den zool konden rien, waarop rijn moeder
tod geschreven:
„Wie dezen houten schoen kan dragen,
Prins Totum aal tot vrouw haar vragen".
De prins en zijn trouwe kamerheer beste
gen dan telkens weer neerslachtig hun paar
den, want de tijd ging izoo snel en de prins
moest de prinses met de groote voeten Woh
gevonden hebben, vóór rijn twee-en-twin-
tigsten verjaardag.
Zoo reisden ze van het eene land naar hot
andere, maar overal vonden ze aieohts prin
sessen met klein© voetje», waar ze erg trotsdh
op waren. En er was er niet één, die de hou
ten schoen zou kunnen dragen, condor dat
ujj uitslipte.
Prinses Myrn-Rosa.
Eindelijk .bereikt© de prins het koninkrijk
Zwaluiwonlaud. Nu had de Koning van dat
land ras dochters en die waren allen mooi.
Maar helaas! de jongste dochter, prinses
Myra-Rosa was geboren met verbazond
groote voeten.
Haar Koninklijke Moeder trachtte steeds
haar arme baby-teentjes ln te kleine schoen
tjes te persen en haar Koninklijke Vader
kwam eiken Zaterdagmorgen naar de kin
derkamer met een paar nieuwe schoehen en
een maatstokje. Maar de voeten van de prin
ses werden steeds grooter.
Toen rij voor het eerst begon te Loepen,
moest zij de schoenen dragen van h««r oud
ste zuster en vóór ze volwassen was, droeg
tae mannenschoenen nummer 42. Ze moest
steeds zóó lange Japonnen dragen, dat er
niets van haar voeten te rien kwam en het
irootste deel van den dag bracht alleen
oor ln haar eigen slaapkamer, zóó schaam
de ze rich voor haar groote voeten.
Toen prins Totum ln Zwaluwonland aan
kwam, liet hij zijn trouwen kamerhuur gauw
op de marktplaats van de hoofdstad Tortel
len waarvoor hi) kwam. En dadelijk kleeddon
tde vijf oudste prinsessen 'zich in hun moodato
japonnen en trokken hun kleinste, fijnste
had, een groote schoen sou zijn.
loon roden ze met don Koning en de Ko
ningin weg om prins Totum uit le noodlgen
naar hot palels t© komen met «()h kamerheer,
opdat da prinsessen den schoon souden ton
nen passen,
Niemand dacht er aan de aam» prinses
achterbleef on be
droefd hot rijtuig nakeek uit het raam van
haar slaapkamer.
Al spoedig hoorde se weer hoefgetrappel
daar zag «e naast het rijtuig prins Totum
te paard. En de prinses nLela meteen van
hm, omdat hij soo goed leek en ook bedroefd
éclwen te rijn. Eu n|) was soo groot en soo
en ijll droeg izoo'n prachtige rilveren
wapen rusting.
-A°hl" iruchtte de arme prinses: „Waarom
«üw? J10^1 met *ulk'e a®1® ffrooto voeten
gcooren. En een paar tranen drupten rit
óaar lieve oogen over haar zachte frtesdto
wangen. Want je moet weten, dat prinses
Myra-Roea, hoewel ize izulke lange japonnen
droeg, en hoewel ze haast nooit lachte of
zong, toch de mootiat© van alle zes prinsAHSAn
was, behalve dan haar voeten. Ze dacht er
mZ Qa' ÏS6 Zi pThm 2011 tonnen ont
moeten, vóór hij weer weg reed.
Na een poosje hoorde ze beneden zich in
den paleistuin den prins izeggen: .Prinsen
fen, ik dank U zeer voor Uwhart^ikX"
Uw vriendelijke uitnooligteÜ
ik kan helaas met blijven. StriK ÏK
wel niet tonnenHT^^^bf® zaüt döri 80110611
S 'lk 1111 fotoland
mar vaW^LBaar kllnnon twee
f5 voetjes tegelijk inI"
pri don sdloen ©n de
H^t6n en 8chudden hoofd-
bririmTJr a™6 P^118 ™aak'e een diepe
Weer <fn !h„ t °Pnleu,w teleurgesteld,
toen hH cd springen en wegrijden,
•oen- \v^L e' held6re 8tem hoorde roe-'
mw! no8 0611 oogenblikje, Prins!"
zirh 'i 0611 ™001, i>«traand ge-
3 venster» van een boven-
veraleptlng van het paleis.
Konte 18 dat' lMB^8telt vroeg hi) den
„Waf, wie?" vroeg de Koning verward en
H zün Jongste doohter
Myraiïto«a5,e dat 16 prinW#
week hoor je het eind van het