DE JUWEELENDIEFSTAL.
Populair Bijvoegsel van de
HELDERSCHE COURANT,
van Zaterdag 23 Sept. 1922.
No. 39. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN)
MARINE-HERINNERING.
In de dagen, dat de Maitine imedehlielip aan
bet .„pacificeeren" van Atjeh 1888 en vol
gende jaren hadden'de kleine 4e klasse
stoomscheepjes natuurlijk niet altijd het
zelfde station: nu eens had men de Oostkust
dan weer de Noordkust, of de Westkust en
nat was maar goed ook, want anders werd
de eentonigheid al te eentonigl Op Noord
en Oostkust was het meestal nog al uit te
bouden, want daar pikte men nu en dan nog
eens een versch broodje, en somis de
maiJ op, maar de Westkust stond In een
minder goed blaadje, ■vooral dn de weet
pbuMon, wanneer het daar meestal gemeen
weêr was. Dan stond daar een ®ee van belang
en braken de ïjooge golven van den Indi-
schen Oceaan tegen de rotsige kust.... en
was het maar zaak niet te dioht onder den
wal te lu—uil Met je vijf of zes mijl vaart
hudt je ca-r niet veel In te brengen 1 Hoe
menigmaal zochten wij dan 's avonds een
oppertje adnter poeloe Rajah of poeloe Kas,
waar we oian voor honderd vaam ketting
lagen te rijden, onder stormvlagen en slag
regens, zoodat aan dek alle» droop van het
water en het beneden duf en benauwd waal
Neen, dat wa» geen prettig leven, voor nie
mand I,en dat de Jantje» dan later hun
schade te Singapore Inhaalden, wie kan het
Hen kwalijk nemenP Toch was het een prach
tig gezicht als Je op de brug stond, de maan
nu en dan tuaséhen de wfliddrUvende wolken
te voorschijn kwam en de reuzengolven tegen
de rotsen te pletter liepen en onder donde
rend lawaai! uit elkander spatten! je voelde
je dan, al* meiiwb, alleen maar klein!
Trof Je het, dat Je de beurt Westkust
kreeg in de Oost mouwou, dan was het daar
entegen ««n genot daai te vertoeven! Dan
waa ae we zoo glad als een spiegel en kr<
In
glad
wil met de oude .Mannarun
alle hoe
ou en
«Ken
en gaatjes. En wat een mraohtkust waa het
doarl Hoe goed herinner fknmo nog die mooie
Kloeang-baai en de nllet minder mooie Kloem-
l*ang-baal, maar bovenal de itlgakbaal met
z'n dubbelen lngangl Wat had men daar eon
magnifiek uitzicht, met de bergen op den
achtergronden wat «ouden we daar
eens gaarne aan don wal «IJn gegaanl Maar
dat wa* verboden vrnoht, want de heele
Westkuit, op eone klf»ln*> uitzondering na,
wa* in die dagen .jvUandelfyk" en de daar
wonende heeren Atjehers moesten niets van
ons hebben.... Integendeel!
Ja, het wsren lang geen vrienden van ons,
en alt e'1 ons een* konden beschieten, dan
Meten r'1 h*t ook niet! Zoo herinner Ik me,
dat w» M een goeden dag lagen voor Kloen
koen-» wdeelte vim de kust waar de !>e-
sroadda rotsen vrij stijl uil *ee oprijzen. Het
was een prachtige Zondagmorgen, de oom-
mtndabt had inspectie gehouden, waarna de
krtyffMrÜkelen werden voorgelesen. Kom
daar nu eens om op Zondagmorgen!!! en
de Secretaris, die dit deed, zal zonwat raid-
den In de zwaarste strafbepalingen aange-
lsnd «ün, toen er plotseling versohtllende
geweerschoten aan den wal vielen en enkele
kogel* binnen boord slosgon, gelukkig zon
der Iemand te raken. Nu, net was natuurlijk
onmiddellijk uit met de krijgsartikelen, de
mariniers en verschillende matrozen verdoel
don zich mot hunne geweren over het schip
en ddar badt Je hot vuurgevecht aan den
anker Pi
Ie*. Maar oh* volk hud
gelicht om klaar te itin voor al
ed nclilotonl d.1"
ii* volk had go
dulvslaohe *h»e#>er* aan don wal hadden iloh
wel zéé verdekt opgesteld dat men niets zag
dnn kleine rookwolkjes, maar geen mwi-
Hchen, on aanhoudend kregen wij schoten
binnenboord. Het was ondnrtussnhen elf uur
geworden en toen gesohieddP het gedenk-
Schets door Anneke.
Uit den trein, die te 4.88 het statdon to
L.blnnenstoomde, stapte een elegant ge-
kleedt* eu knappe jonge daiuo - eeu loeren
keffertje ln de hand. Hij don ultgung bleef
zo even staan, om zich heen kijkend of se
Iemand zocht. Plotseling flikkerden haar
oogeu toornig, toen ze een beer naar zleh
toe /.ug komen en woodeml mompelde ze:
^MX ellendig toch. Daar heli je
al weer! Te neele rol» heeft hU mij g»v
.Wat ellendig toch.Daar hul
hem
engerd met dat brutale flxeoron en z'n po
gingen on 'n gesprok aan te knoopon.
Zou lk nu woer zijn gozolsohup moeten1 ver-
drngenP.
Inmiddels waa tint voorwerp van haar ge
dachten nader gekomen en terwijl 1>U huar
hinik aanzag, relde bij:
Zoudt u mU even willen volgen, Juf
frouw?.
Schouderophalend voldeed zo aan zijn
vereeek en bulten het station gekomen vroeg
zo uitdagend:.
Wat wilt u eigenlijk van inU, mijn
heer y.
Uw koffertje 1 Dat la alles wat ik
wil zeldc hij beleefdU wordt name
lijk verdacht gestolen Ju woelen te ontvoer-
reul
Kr vloog eerv minachtend lachje over het
gelaat van de knappe vrouw. Ze wierp den
vrager eeu sinalenoen blik toe en vroeg:
Wie gis»ft li het recht let* dergel IJ kN
van mij te denken?, Hebt u etuilge uan-
w Dring voor uwe ItoMoluildlglng, mijnheer?.
Dat sullen we zien antwoordde de
lieer.mlimclilun Is het n genoog, wanneer
ik u zig, dat Ik Inspecteur van politie boni,
Dut In mU lang niet genoog. Dat kun
niet het grootste gemak Iedereen zoggen.
Mag ik u dan verzoeken gewillig moe
te gaan naar het nuaxt/bljzljnde politiebu
reau?,.. Indien u halsstarrig mocht wor
den:, I» hot mijn plicht u te urrosteoren.
Wat denkt u?.
Ik ga dadelijk meer sprak de jonge
*«>uw zonder zich te bedenkea
Zal ik een rijtuig nemen?.
Graag.... Maar alstublieft naar het
ber»te bureau het 'beate.
waardige feit, midden ondier het nog al he
vige vuur, dat de scheepskok de brug opklom
gewapend met het „proeflkmi", om den com
mandant het eten te laten proeven! En nau
welijks had deze den tijd gehad om te zeg
gen „zeg kok ben je nou bedderd om
nü hier te komen? verdwijn kerel" II of de
kok gaf een schreeuw het proefbord met
„raasdonders en kaantjes" lag kapot op de
brug en daar midden tusschen in zat de kok
plat op dek, met een schotwond aan de dij,
waar de witte broek zich mooi rood kleurde!
In minder dan geen tijd werd de gewonde
naar beneder. gehaald, op een kippenhok
gelogd en door den dokter onderzochtl Ge
lukkig was er geen hoofd ader geraakt, het
was een flinke vleeschwond, en na ver bon
don te zijn, moest kokkie rust houden en
blijven liggen. Maar toen had de comman
dant dan ook genoeg van die sloebersl één
gewonde was al te vééll Het voorste kanon
van 18 cM., ofdewel het pappie" zooals
de jannen het noemden werd te boord
gezet, geladen met een kartets, de „Sama-
ramg werd zoo dioht mogelijk onder aen wal
estuurd en.pangl daar vlogen met een
onderenden knal, eenlge honderden kartets
kogel» ln de rlimboe! En toen het geluld
weggestorven was, hoorde men niets meet
en zagen Wjj ook geen rookwolkjes meer: de
schietpartij was ultl do sloebers hadden er
blijkbaar genoeg vanl
Ondertussohen lag Kokkie op het halfdek
op een kippenhok met een kussen onder het
hoofd, had een beetje pijn, maar had dit
blijkbaar gaarne over voor de belangstel
ling,benevens voor de sigaren en het
glaasle wijn die hij, tijdens zijn rustkuur,
van do officieren kreeg!! MJ voelde zich héél
„senang" on Interessant en blééf daar met
genoegen liggen! En uls hem dim eens g«-
zegd werd, „maar kok, hoe kon je ook zoo
stom wezen om terwUl er zéé gevuurd werd
met je proefbord huar de brug te gaan",
dén antwoordde hij hooghartig „dut la
dienst, dat ls me voorgeschreven, en «1 had
den ze nog driemaal zoo hard gevuurd, dan
had lk het toch gedaan I"
Hot spijt me dat Ik den naam van deze
heldhaftige kom bul «figuur ben vergeten!
THIJS.
DIALOOG.
De LtJet.
Heb Je gehoord, dat er bU oen boks
wedstrijd een man ls doodgevallen....
Ja bij den wielerwedstrijd op het
Stadion In Amsterdam ook....
En 'n motorongeluk in Brabant.
Eu bij Zwollo.
En tusschen Den Haag en Voorscho
ten.
Kén man doodl.
Noo drie.
Eu bij die automobiel-botsing.
Wolko bedoel JeP.
In Arnhem
01 daar ls maar een man en een vrouw
b|j omgekomen, maar ln Dultachlaud.
Nou en ln Hj>anjo dan.
En de Vereonlgdo Staten.Eergiste
ren zeventien slachtoffers op één dag.
Uehave de spoorwegbotsingen.
De heer riep oen stationneerend rijtuig
aan en verzocht haar in te stappen, hetgeon
se deed. Toon hij voorstelde het koffertje van
haar over te nomen, weigerde ze hooghartig.
Een inspecteur van politie moet goon
gestolen gooa dragen als 't niet noodig ls
- s«l «U-
Terwijl het rijtuig op *Un bevel naar een
bepuHld adrea reed, trachtte de heer door
mdddol van verschillende sohljnbaHr aohte-
louzo vragen eeni «ohljn van bekentenis of
toegeven van de Jonge vrouw te bemaohtl-
gon HIJ vroeg waur zo vandaan kwam, waar
ze wus Ingestapt, wie de dlslslal eigenlijk
had gepleegd on wie haar van de bende had
ongedragen de Juiweelon over te brengen.
Zo antwoordde met niets anders dan korte,
niets loggende of misleidende woorden -
soms met een stugge knik en zelfB met een
hardnekkig stilzwijgen...
Terwijl *U het politlellmreau naderden
nam do hoer zijn gevangene eonlge malen
van tenzljdu op en zag dan weer naar bulten
oil om zich heen. liy ""'k u ÜU
sprak niet meer.
Voor don Ingang gekomen richtte- hnog
eenmaal strong hot woord tot
Hier zijn we er.Ik raaduJ**
eerlijk op te bleohten dankomt uw t beste
af. Kn geef mJJ nU hot koffertje.
Maar dt* Imige vrouw sriheen den lnspec-
AVt. Hulvereiid Mndjad»
stoep van het gebouw en drukte als instinkt-
De oonwnl**url* van politie g 8*-
- MUnhow -
dcete dame draagt WoVks« do
waarin zleh de Juwoolen
vorige week ontvreemd zlln
kamer van Gravin Olevoraiun. -
belooning van l(KM).-uitgeloofd ^K.r do-
een, dto de juweelen kon
'eluu: Wees zoo goed het koff' itjo te ope-
gtH
w
Hij sprak op vasten toon en al de aanwe
zigen inspecteurs en recherche^hel» na
ren een en al aandacht-^-vroco1 de
- Wie zijt gij. mijnheer?.... vroeg ae
0°rSj"^; d.t m IWSCWr politie
-Natuurlijk.in Kansas Oity zeven en
dertig.
En buiten Winnipeg drie en veertig.
—De laatste keer in Frankrijk acht en
twintig.
Verleden week de Italiaansche stoomer
,Jheria" met 880 passagiers omgekomen.
Ja en de Engelsche Jhvictible'-2 met
250....
En de „Chili" met haast vier hon
derd.
I En van de week de „Hammonia" met
100.
En die mijn-ontploffing?
En dat omgevallen schip in de haven
van Bremen?
En die gesprongen ketel in de Beier-
sche fabriek
En de groote brand!.
Waar?.
In Venetië geloof ik.
O, datis nog niks bij SmyrnaVoor-
loopig duizend dooden.
Het Marine-monument.
Binnen afzienbaren t|Jd zal het monument
ter herdenking van de marine-slachtoffers,
gedurende do mobillsatiejaren op het Haven
plein door H. M. de Koningin worden ont
huld. Dit is voor Helder een gebeurtenis van
dubbel gewicht Ten eerste om het feit zelve
en ten tweede, omdat wij daardoor een mo
nument rijk worden, waarmede we be
halve dan de „de Jong"-bank aan de Buiten
haven niet al te kwistig zijn bedeeld.
Eon reden te meer dus om er iets bijzon
ders van te makon, iets dat onze in dit op
zicht wel wat stiefmoederlijk bodeelde ge
meente wat aantrekkelijker maakt voor stad
genoot en vreemdeling.
Nu hebban wij het niet over het monu
ment zelve, dat heel mooi moet zijn, maar
over de plaats, en de omgeving, waar het
komt te staan, net milieu, do entourage,
waarin zoo'n kunstwerk wotdt geplaatst,
heeft besllssenden invloed op de beoordee
ling van het geheel. We zien dat in onizo
groote steden, waur op zlohzelf moolo stand
beelden ln een slordig of sleoht-ultzlend
stadsgedeelte maar weinig opvnllon on zelfs
dikwijl» ook' verwaarloosd worden.
Men zet daarom de monumenten bU voor
keur op een ruim, goedgelegen plein en om
ringt ze door een mooi, frisch -"-rsnerk of
plantsoen, versierd van planten en bloomen.
Zoodoende schept men oen'sieraad voor de
stad.
In onze gemeente bltfkt men ziet b.v
het Juliana-pnrk ook do kunst van plant-
soenaanleg wel te verstaan. En wU zouden
daarom ln overweging willen geven het
denkbeeld om ook het Marine-monument op
het Havenplein Jn de blommetjes" te zet
ten. WJj mogen waarlijk ons eerste en
esnlM monument toch wel goed verzorgen.
De kosten wegen ruimschoot* tegen de
stadnverfraallng opl
WU hopen, dat men niet, zooals wU ver-
t het plaatsen van
■Heen een U**ren hek. Een mooi beeldhouw
nemen, rlch zal bepalen tot
werk, geplaatst op eeo kalen, stoenen onder
grond, als het HavenpMn tooh 1s, soud»
van een vreemde aesthetisohe- opvatting ge
tuigen I Daarom verandere men het Haven-
dein ln een moot plantsoen en late langs het
eg over.
kkelUk-
held, mede bezienswaardigheid verrijkt,
er /|ln mug. Vooral het uitaloht vanaf de
Cl el
ek van den Palels-tuin nog een rijweg over.
Dan wordt de stad met een aantrekkelijk-
die
Wcstetraat en den Buitenkant zal mooi zijn!
Mooht men soms tegenwerpendut het
Havonpleln beschikbaar moot blijven als
standplaats van kermistenten die geld ln
hot gemeentelijk laudjo brongen mot ten
dan antwoorden wU daarop, dat dlo ruimte
itmr goed gevonden kan worden op het land,
dat tor woenwUden «t nal>U het Spulkanaal
(Singel) ls gelegen. Daardoor wordt tevens
bereikt, dat de kermis weer geconcentreerd
zal zijn, wat alle kermlsgangers en ook de
karmis-exploitanten zoor zouden waar-
deernn.
tsl rlop de dame triomfantelijk uit.
Maar gcon van u blijkt hem t« kennen
Dat was zoo on ieder begreep, dat het
slechts een truo van den hoer was goweoat
gew
om zijn slachtoffer tot ln hot politiebureau
Ogen. ln ieder andere omstaudlghel
sou oen zoodanige Inbreuk op het politië
le krl
ieder andere omstandigheid
recht niet zUn geduld, maar nu mon be
greep met welke bedoeling deze slimme
speurder naar de 1000,-- gehandeld had,
vergaf tnen hom bU voorbaat. Tomoer toen
hU als kordaat antwoord op de intimidatie
van de jonge dame zei: Ik verzoek u al
leen het koffertje to openen I
De aanwezigen verdrongen zldh om de
reizigster. De commissaris gelastte haar het
tasohje open te maken. Muar zU weigerde.
zich
g te
Isehap en begon hot koffertje te foroee-
Dlt gaf den politieman het recht zich toe-
rseJiaffen. HU vroeg dan ook ge-
gaug te vu
reu.
NlouwBglorlg zagen allen too on drongen
zich dichter om liet tweetal, begeerlg toch
maar niots van het voorval to missen.
Eindelijk sprong het koffertje open,,.,
leder keek.
Er was niets ln.
De indruk was verrassend I De commissa
ris keek oenlgszins verstoord, de aanwezi
ge reciheroheurs verbluft, de gewaande ln-
speoteur beteuterd en de verdaohto jonge
vrouw triomfantelijk.
ik geloof, dut u zich een weinig hebt
vergist.... begon de commissaris.het
schijnt mU gewonwht. dat u bU volgende, ge
legenheden meer beslagen ten U« Komt, al
vorens u iemand beschuldigt.
Verdmompelde bd.heb ik me
dan tooh vergist?.Kn hij begon links on
rechts verontschuldigingen te stamelen. Al
lereerst nUur den oommlHsurls en daarna
naar de verongelijkte jonge vrouw. HU
maakte nu een beleefde bulglnii
en wilde zloh verwUdoron.
Muur op dit oogenJbllk sprong met eon
snelle beweging ae jonge vrouw voor de
deur.
Een oogenblik! riep zU gebiedend
uit.... Nu heb ik een belangrijke mede-
deeling te doenEn zich tot den commis
saris wendend, zeide zU- Dit zal u mis
schien veel meer interesseeren, dan de ver-
ighig voor haar
Er zijn dus twee vliegen in één klap te
slaan!
Sla toe dan, hoogmogemden, wien het
slaan hier is toegestaan!
De gemeente zoude er door gediend zUnl
Redding.
Rond het reddingboothuis was veel beweeg
van menschen, die vol belangstelling keken
naar het uitbrengen der reddingboot, welke
een tocht zou maken naar het in de Haaks-
gronden gestrande scheepje, waarvan ver
luidde, dat er twee menschen in'het want
zaten.
Zooals altijd was er van alle zijden veel ge-
delibereer. De praatzieke menigte wist van
alles te vertellen. Dat er al menschen waren
verdronken; dat er moeite waa om mannen
'voor de boot te vinden, omdat er oip de 10 of
20 gulden, die met zoo'n tocht .werden ver
diend1, door de belasting beslag zou worden
gelegd, enz.
En het waren gepeperde meeningen, die
over een eventueele dergelijke beslaglegging
gehouden werden. Een melkboer, die zijn
dierbaar vocht tn den steek had gelaten voor
een wijle, verkondigde, dat ze tien gulden
kregen voor dat werk.
„Krijgen! noem jij dat krijgen! 't is
heel wat anders dan een maatjo melk ver-
koopenl Krijgen, jawel!
Ais ze op dat loontje ook nog beklag 1
gon, dan gaat er- immers later geen m<
meer imee.
„Ja, maar de menschen moeten toch gehol
pen worden". Ja, allemaal goed en wel,
maar.en dan stroomde het weer vorwU-
ten aan den fiscus.
Hadden de menschen toen met de „Huf-
tero" door on doornat, onder de heftigste
kou, niet hun centjes moeten verdienen en
wais daarop later ook geen beslag gelegd.
Zou je 't niet verd.
„Ja, maar de menschen moeten geholpen
worden". En de menschen zUn goholpen,
want de mannon, die daar In de boot zaten,
waren ver van het gakrakeel daar aan den
wol. ZU alleen hadden het doel voor oogen
om menschen te redden.
Hoe d'e zuidwester ook zwiepend de regen
vlagen ketst»* uit donker-drelgondo luchten,
zij zouden in hun opon hulk trachten do man
nen uit het want te halon.
Zoo'n dan»l doet tooh immers goed en ik
.heb steeds bewondering voor die stoere lie
den, dlo hun loven in de waagschaal stollen
om dat van anderen te redden.
En ln hun streven kan niets bUkomstlgs
zijn, want wie Ier wereld zal voor enkele, on-
noozele guldens zijn leven ten offer brengen?
Daarom bijt ik altUd van mo af als op die
paar guldens gezinspeeld wordt.
Een dergelijke daad tooh Is niet te boloo
non. Daar moetim andere drllfveeron zijn om
ln de roddlngboot plaats te nemen. Drijfvee-
oen die aliisoluut vrU «Un van hoop op be
looning. Zoo'n doad kan niet anaers don
mlvere menschllevendhoid tot grondslag
hebben.
En als go dan weer zoo'n paar oude beken-
'ion ln de roddlngboot ziet, bekenden, die
i*«l» lang hun sporen als rodidor verdiend
hebben on toch mot Jeugdig enthousiasme,
dat zleh alleen uit ln de daad zelf, gestapt
zijn ln de reddingboot, dan wordt go «eer ver-
Htcrkt ln de meening, dat mennohenrodden
vrli Is van het materialisme.
Wie onzer Is er volmankt
Als Ik dan hoor, dat er aan dezen dit man
keert en aan dien weeT dat. Dat Jan wel een
borreltje en Plet er goerv lust en al die arm
V
stapt, 'dl
evenveel respect voor Jou hebben, ondanks
zalige kleinigheden meer, dan zeg lk soms:
als JU tn de reddingboot stapt, dan zal lk
Jou gebreken als voor de mannen, die niet
één keer, doch tientallen van keeren hun
Jeven waagden.
Onze aard is zoo: ln den breede meten wc
«•uit wat er «ledht aan eon ander is, doch
wat or goeds aan dien ander ls, dat verzwU-
gen wo moestal.
Doch schamen moeston wo ons, als wo de
daad vam het redden niet hoog kondein waar-
docron bovvn de kleine munscholijke onvol
maaktheden.
Zeer groot is Nlouwediep's reputatie ln den
landt* (ten rechte of ten onrechte) niet, doch
hierin is men het Bli/em»*(*n In den lande
wél eens, dat Nleuwedlep ls het land der red
ders.
En mU dunkt: hqngOT reputatie ls er haast
meende Juweelendiefstal van mU.... Deze
heer, die zich aan mll voorstelde ais inspec
teur van polltlo, wil lk graag op mijn beurt
uun u voorstellen als de buruohte inbreker
„lange J«hunnes". Het ls dezelfde, die
verantiwoordolUk ls voor do inbraak in de
National Bank. nu drie weken geleden....
Wanneer gU nom misschien niet horkont,
verzoek ik u hem snor en pruik af to ne
men.
Er klonk op deze woorden een gesmoorde
vorwensohlng, eenlge stoelen vielen om,
m»ur voor de gewaande Inspecteur de deur
had kunnen bereiken, werd nU door de aan
wezige mannen der wet overmeesterd en ge-
boola
De gevangene wierp do Jonge vrouw een
blik van doodol tlke haat toen en heter be-
wUs van do waarheid van haar beschuldiging
was ïuoellUk denkbaar. Bleek van woede
stond hli ln het vertrok, nog steeds rond
ziende of er geen middel tot ontsnappen1 was.
Doch met zooveel tegenstanders viel daaraan
niet te donken.
Toon de chef do noodige bevolen jjegevon
had ten opzichte van den arrestant, zag hij
om naur ae Jong»* dame, die galm afwachtte
hoo <h* zaak venier loopen zou....
Ik maak u inUn oompliment ovor de
handige wijze waarop u deze vogel geknipt
hebt, mejuffrouw zelde hU.al onze
pogingen hebbon tot heden toe gefaald en
van rechtswege komt u in aanmerking voor
de 1000,ale door de Nationale Bank zUn
uitgeloofd voor de aanhouding van Lange
Johatmes.
De dame dankte en vervulde de formali
teiten, die mxxllg waren.
Hoi* Is het u eigenlijk gelukt dezen fu-
meuzon' Inbreker tot in heit hol van den leeuw
te lokken vroeg d<* ohef nog.
Met het leege koffertje, mijnheer
ant woordde de jongo vrouw eenvoudig.
HU ls in ij zeven uur nagereisd.
En zU verdween.
Bulten gekomen riep zU oen taxi aan en
liet zloh brengen naar het hotel Centraal.
Regelrecht in do lift stappend ging zU naar
de tweede verdieping en stapte zonder spre
ken een kamer binnen.
Aan de tafel in deze kamer vond zij een
jonge man, die haar alles behalve vriende-1
niet denkbaar.
En al is een profeet in het eigen land niet
geëerd, laten we todh het grootsche werk
onizer redders weten te waardeeren.
Hun zij onze hulde!
Kleinigheden.
Om kaas versch te houden moet de huis
vrouw ze in een doek wikkelen, wel1ro in
azijn is gedoopt en daarna stijf uitgewron
gen. Daarnaonoet de kaas op een koele plek
word'en bewaard l
Om inktvlekken uit linnengoed te verwij
deren moet men er gesmolten talk op strij
ken en vervolgens het geheel wassehen! Vet
en inkt zullen dan tezamen verdwijnen.
Wanneer de huisvrouw groenten of vruch
ten schoonmaakt, die vlekken geven, zal een
weinig vet op duim en wijsvinger verhin
deren, dat men de vlekken moeiÜjk van de
vingers krijgt.
Wanneer de handen met het aanstaande
gure on naitte woer barsten of kloven krij
gen door werken in het water moet men
de handen goed nawasschen, met azijn in
wrijven en laten drogen I
Vloerldeoden kan men er weer als nieuw
laten uitzien, door ze eerst flink te borste
len en er daarna met een schoone doek, in
zout water gedrenkt overheen te gaan. Een
kopje zout op een groote teil water ls vol
doende. Mme O.
BABBELUURTJE OVER MODE.
De Nieuwe Herfsthoeden.
Na een slechten ik zou hanst geneigd
zijn te zoggen: een al herfatachflgen zomer,
1h tooh nog de herfst min of meer plotseling
zijn entree komen maken. Want het ls niet
moer to ontkennen, dat we in den herfst zUn.
Do boomen en vooral de bladeren daurvan,
do winden, de tomporntuur, de mistighold.
alles getuigt ervan.
Maar toch 1» het echte najaar olgonlUk
nog zoo snel gekomen, dat wo als 't ware
nog niet t>erokend waren op zUn komst.
In verschillend opzicht niet!
Om te beglnnon onzo lichamen. Gewend
nan den zomer on zloh olgenUjk nog even
warm koesterend in die juist mooie laatste
zomerdagen vragen zU nu door den plot-
llngen overgang met aandranr naar een
knajipond hnardvniirtje, terwijl.... torw
rwlil
eetje
pe
fel
ons verstand dit tooh eigenlUk wol 'n be
mal vindt.
Op gelijk» wUze vergaat het ons met de
kleiding. De vorige week gingen we met oné
lichte on dunne tollet nog fUn genieten van
do laatste heerlijke •omordugon; 't kon nog
bi leder opzicht.
Maar deze week opgeschrikt door den
elgenlUken ernst van het weer en de tem-
eatuur zUn we ln allerijl aan het «nuf-
don geslagen om te weten wat er ln onze
garderobe nog aanwezig en geschikt was om
eventueel „direct" te kunnen worden gedra
gen.
Want er komen nu dagen, waarop we niet
meer zonder meer in onzo zomer Weeding
kunnen gaan....
Het 1* uitl
En zoo zUn we dan weer in oona verplaatst
In de perhxl© van hot „wanne" oostuura on
do „zware" bood. Kn «1 heblxm we dan ln
do gauwigheid Iets gevonden om aan te
trékkon en »*p to zetteni, zonder dat hot be
hoeft te worden vormaakt t kan tooh niet
voldoende zUn en we moeten du» woer eens
an zien, wat de mode voor dezen tijd
lodt.
De tijd 1» daar on hot nieuwe vraagt onze
aandaont!
Want in tegenstelling met onszelf blijkt
dat do vooraanstaande modehuizen wel de
gel Hk om het aanstaande najaar hebben ge
dacht-
lijk ontving.
Wat neb je
mo toch ln godsnaam 'n
eouw laten wachten.zei hÜ wrevelig.
Waar heb jo gei eten?.Je bent meer dan
'n uur over tijd.
Ze keek hom ln een mengollng van spot
en vreugde aan en antwoordde vreoUjk:
Wacht jo beurt af en oordeel niet voor
barig. Laten we rustig gaan zitten.
Toen de metgezel de kamer gesloten en
alle voorzorgen genomen had, begon de
vrouw haar verhaal. De man luisterde met
klimmende aandacht, maar toen ze was ge
komen aan de episode van hot koffertje, dat
door den oommussaris werd opengebroken,
spong hij verschrikt overeind en vroeg
flo
ademloos:
En?.
en?.
't Was leegl.
Leog?.Als van den donder getrof
fen zag hij iiudr aan,Hoe 1» dat moge-
lUk?.lk deed de juweelen er elgoiüitui-
dfg bil
En ik deed zo er onderweg weer ultl.
Waarom?.
Omdat lk dadelijk Lange Johannes had
opgemerkt en ik dus een veiliger plaatsje
nioóst zoeken. En diep uit haar onaerkloo
ding greep zU een ln oen zakdoekje gewik
keld pakje en reikte het den man over.
Ik begreep direct dat Johannes op ons loerde
en dat hij woest was, omdat hem de kans bU
gravin Clevermans ontgaan was.... Maar
Ik pam mij voor hem met z'n eigen wapens
te vellen.
En daarom.
Daarom weigerde ik het tasohje te ge
ven, want anders zou hU daarmee de plaat
gepoetst hebben en weliswaar bot hebben
vangen maar hU zou mU niet go
naar het bureau.Nu deed hij dat wel
extra
de domoor. En nu ving hU bot en maakte
zloh belaohelUk en lk ontsloeg ons van een
oonourrent en verdiende er 1000,-
aan.Nu wat zog je van me?.
Je bent 'n duivelin! riep hU i
uit.Ik neem m'n hoed voor je af,"Nolly.
We zullen op dezen dag *n flesch wijn drin
ken. kom mee.
En na zich te hebben verkleed, begaven
de 'beide gentlemenllke gasten zich naar de
restauratie van het hotel en dronken een
flesch middagwijn.
't Jutte rt je
gang, terwjjl men atoom lleéopkomen en liet
I>olltlCi zonder zloli nader te log «itdi
Dr. Brensa.
*00
Roblnson.