DE JUWEELENDIEFSTAL. Populair Bijvoegsel van de HELDERSCHE COURANT, van Zaterdag 23 Sept. 1922. No. 39. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN) MARINE-HERINNERING. In de dagen, dat de Maitine imedehlielip aan bet .„pacificeeren" van Atjeh 1888 en vol gende jaren hadden'de kleine 4e klasse stoomscheepjes natuurlijk niet altijd het zelfde station: nu eens had men de Oostkust dan weer de Noordkust, of de Westkust en nat was maar goed ook, want anders werd de eentonigheid al te eentonigl Op Noord en Oostkust was het meestal nog al uit te bouden, want daar pikte men nu en dan nog eens een versch broodje, en somis de maiJ op, maar de Westkust stond In een minder goed blaadje, ■vooral dn de weet pbuMon, wanneer het daar meestal gemeen weêr was. Dan stond daar een ®ee van belang en braken de ïjooge golven van den Indi- schen Oceaan tegen de rotsige kust.... en was het maar zaak niet te dioht onder den wal te lu—uil Met je vijf of zes mijl vaart hudt je ca-r niet veel In te brengen 1 Hoe menigmaal zochten wij dan 's avonds een oppertje adnter poeloe Rajah of poeloe Kas, waar we oian voor honderd vaam ketting lagen te rijden, onder stormvlagen en slag regens, zoodat aan dek alle» droop van het water en het beneden duf en benauwd waal Neen, dat wa» geen prettig leven, voor nie mand I,en dat de Jantje» dan later hun schade te Singapore Inhaalden, wie kan het Hen kwalijk nemenP Toch was het een prach tig gezicht als Je op de brug stond, de maan nu en dan tuaséhen de wfliddrUvende wolken te voorschijn kwam en de reuzengolven tegen de rotsen te pletter liepen en onder donde rend lawaai! uit elkander spatten! je voelde je dan, al* meiiwb, alleen maar klein! Trof Je het, dat Je de beurt Westkust kreeg in de Oost mouwou, dan was het daar entegen ««n genot daai te vertoeven! Dan waa ae we zoo glad als een spiegel en kr< In glad wil met de oude .Mannarun alle hoe ou en «Ken en gaatjes. En wat een mraohtkust waa het doarl Hoe goed herinner fknmo nog die mooie Kloeang-baai en de nllet minder mooie Kloem- l*ang-baal, maar bovenal de itlgakbaal met z'n dubbelen lngangl Wat had men daar eon magnifiek uitzicht, met de bergen op den achtergronden wat «ouden we daar eens gaarne aan don wal «IJn gegaanl Maar dat wa* verboden vrnoht, want de heele Westkuit, op eone klf»ln*> uitzondering na, wa* in die dagen .jvUandelfyk" en de daar wonende heeren Atjehers moesten niets van ons hebben.... Integendeel! Ja, het wsren lang geen vrienden van ons, en alt e'1 ons een* konden beschieten, dan Meten r'1 h*t ook niet! Zoo herinner Ik me, dat w» M een goeden dag lagen voor Kloen koen-» wdeelte vim de kust waar de !>e- sroadda rotsen vrij stijl uil *ee oprijzen. Het was een prachtige Zondagmorgen, de oom- mtndabt had inspectie gehouden, waarna de krtyffMrÜkelen werden voorgelesen. Kom daar nu eens om op Zondagmorgen!!! en de Secretaris, die dit deed, zal zonwat raid- den In de zwaarste strafbepalingen aange- lsnd «ün, toen er plotseling versohtllende geweerschoten aan den wal vielen en enkele kogel* binnen boord slosgon, gelukkig zon der Iemand te raken. Nu, net was natuurlijk onmiddellijk uit met de krijgsartikelen, de mariniers en verschillende matrozen verdoel don zich mot hunne geweren over het schip en ddar badt Je hot vuurgevecht aan den anker Pi Ie*. Maar oh* volk hud gelicht om klaar te itin voor al ed nclilotonl d.1" ii* volk had go dulvslaohe *h»e#>er* aan don wal hadden iloh wel zéé verdekt opgesteld dat men niets zag dnn kleine rookwolkjes, maar geen mwi- Hchen, on aanhoudend kregen wij schoten binnenboord. Het was ondnrtussnhen elf uur geworden en toen gesohieddP het gedenk- Schets door Anneke. Uit den trein, die te 4.88 het statdon to L.blnnenstoomde, stapte een elegant ge- kleedt* eu knappe jonge daiuo - eeu loeren keffertje ln de hand. Hij don ultgung bleef zo even staan, om zich heen kijkend of se Iemand zocht. Plotseling flikkerden haar oogeu toornig, toen ze een beer naar zleh toe /.ug komen en woodeml mompelde ze: ^MX ellendig toch. Daar heli je al weer! Te neele rol» heeft hU mij g»v .Wat ellendig toch.Daar hul hem engerd met dat brutale flxeoron en z'n po gingen on 'n gesprok aan te knoopon. Zou lk nu woer zijn gozolsohup moeten1 ver- drngenP. Inmiddels waa tint voorwerp van haar ge dachten nader gekomen en terwijl 1>U huar hinik aanzag, relde bij: Zoudt u mU even willen volgen, Juf frouw?. Schouderophalend voldeed zo aan zijn vereeek en bulten het station gekomen vroeg zo uitdagend:. Wat wilt u eigenlijk van inU, mijn heer y. Uw koffertje 1 Dat la alles wat ik wil zeldc hij beleefdU wordt name lijk verdacht gestolen Ju woelen te ontvoer- reul Kr vloog eerv minachtend lachje over het gelaat van de knappe vrouw. Ze wierp den vrager eeu sinalenoen blik toe en vroeg: Wie gis»ft li het recht let* dergel IJ kN van mij te denken?, Hebt u etuilge uan- w Dring voor uwe ItoMoluildlglng, mijnheer?. Dat sullen we zien antwoordde de lieer.mlimclilun Is het n genoog, wanneer ik u zig, dat Ik Inspecteur van politie boni, Dut In mU lang niet genoog. Dat kun niet het grootste gemak Iedereen zoggen. Mag ik u dan verzoeken gewillig moe te gaan naar het nuaxt/bljzljnde politiebu reau?,.. Indien u halsstarrig mocht wor den:, I» hot mijn plicht u te urrosteoren. Wat denkt u?. Ik ga dadelijk meer sprak de jonge *«>uw zonder zich te bedenkea Zal ik een rijtuig nemen?. Graag.... Maar alstublieft naar het ber»te bureau het 'beate. waardige feit, midden ondier het nog al he vige vuur, dat de scheepskok de brug opklom gewapend met het „proeflkmi", om den com mandant het eten te laten proeven! En nau welijks had deze den tijd gehad om te zeg gen „zeg kok ben je nou bedderd om nü hier te komen? verdwijn kerel" II of de kok gaf een schreeuw het proefbord met „raasdonders en kaantjes" lag kapot op de brug en daar midden tusschen in zat de kok plat op dek, met een schotwond aan de dij, waar de witte broek zich mooi rood kleurde! In minder dan geen tijd werd de gewonde naar beneder. gehaald, op een kippenhok gelogd en door den dokter onderzochtl Ge lukkig was er geen hoofd ader geraakt, het was een flinke vleeschwond, en na ver bon don te zijn, moest kokkie rust houden en blijven liggen. Maar toen had de comman dant dan ook genoeg van die sloebersl één gewonde was al te vééll Het voorste kanon van 18 cM., ofdewel het pappie" zooals de jannen het noemden werd te boord gezet, geladen met een kartets, de „Sama- ramg werd zoo dioht mogelijk onder aen wal estuurd en.pangl daar vlogen met een onderenden knal, eenlge honderden kartets kogel» ln de rlimboe! En toen het geluld weggestorven was, hoorde men niets meet en zagen Wjj ook geen rookwolkjes meer: de schietpartij was ultl do sloebers hadden er blijkbaar genoeg vanl Ondertussohen lag Kokkie op het halfdek op een kippenhok met een kussen onder het hoofd, had een beetje pijn, maar had dit blijkbaar gaarne over voor de belangstel ling,benevens voor de sigaren en het glaasle wijn die hij, tijdens zijn rustkuur, van do officieren kreeg!! MJ voelde zich héél „senang" on Interessant en blééf daar met genoegen liggen! En uls hem dim eens g«- zegd werd, „maar kok, hoe kon je ook zoo stom wezen om terwUl er zéé gevuurd werd met je proefbord huar de brug te gaan", dén antwoordde hij hooghartig „dut la dienst, dat ls me voorgeschreven, en «1 had den ze nog driemaal zoo hard gevuurd, dan had lk het toch gedaan I" Hot spijt me dat Ik den naam van deze heldhaftige kom bul «figuur ben vergeten! THIJS. DIALOOG. De LtJet. Heb Je gehoord, dat er bU oen boks wedstrijd een man ls doodgevallen.... Ja bij den wielerwedstrijd op het Stadion In Amsterdam ook.... En 'n motorongeluk in Brabant. Eu bij Zwollo. En tusschen Den Haag en Voorscho ten. Kén man doodl. Noo drie. Eu bij die automobiel-botsing. Wolko bedoel JeP. In Arnhem 01 daar ls maar een man en een vrouw b|j omgekomen, maar ln Dultachlaud. Nou en ln Hj>anjo dan. En de Vereonlgdo Staten.Eergiste ren zeventien slachtoffers op één dag. Uehave de spoorwegbotsingen. De heer riep oen stationneerend rijtuig aan en verzocht haar in te stappen, hetgeon se deed. Toon hij voorstelde het koffertje van haar over te nomen, weigerde ze hooghartig. Een inspecteur van politie moet goon gestolen gooa dragen als 't niet noodig ls - s«l «U- Terwijl het rijtuig op *Un bevel naar een bepuHld adrea reed, trachtte de heer door mdddol van verschillende sohljnbaHr aohte- louzo vragen eeni «ohljn van bekentenis of toegeven van de Jonge vrouw te bemaohtl- gon HIJ vroeg waur zo vandaan kwam, waar ze wus Ingestapt, wie de dlslslal eigenlijk had gepleegd on wie haar van de bende had ongedragen de Juiweelon over te brengen. Zo antwoordde met niets anders dan korte, niets loggende of misleidende woorden - soms met een stugge knik en zelfB met een hardnekkig stilzwijgen... Terwijl *U het politlellmreau naderden nam do hoer zijn gevangene eonlge malen van tenzljdu op en zag dan weer naar bulten oil om zich heen. liy ""'k u ÜU sprak niet meer. Voor don Ingang gekomen richtte- hnog eenmaal strong hot woord tot Hier zijn we er.Ik raaduJ** eerlijk op te bleohten dankomt uw t beste af. Kn geef mJJ nU hot koffertje. Maar dt* Imige vrouw sriheen den lnspec- AVt. Hulvereiid Mndjad» stoep van het gebouw en drukte als instinkt- De oonwnl**url* van politie g 8*- - MUnhow - dcete dame draagt WoVks« do waarin zleh de Juwoolen vorige week ontvreemd zlln kamer van Gravin Olevoraiun. - belooning van l(KM).-uitgeloofd ^K.r do- een, dto de juweelen kon 'eluu: Wees zoo goed het koff' itjo te ope- gtH w Hij sprak op vasten toon en al de aanwe zigen inspecteurs en recherche^hel» na ren een en al aandacht-^-vroco1 de - Wie zijt gij. mijnheer?.... vroeg ae 0°rSj"^; d.t m IWSCWr politie -Natuurlijk.in Kansas Oity zeven en dertig. En buiten Winnipeg drie en veertig. —De laatste keer in Frankrijk acht en twintig. Verleden week de Italiaansche stoomer ,Jheria" met 880 passagiers omgekomen. Ja en de Engelsche Jhvictible'-2 met 250.... En de „Chili" met haast vier hon derd. I En van de week de „Hammonia" met 100. En die mijn-ontploffing? En dat omgevallen schip in de haven van Bremen? En die gesprongen ketel in de Beier- sche fabriek En de groote brand!. Waar?. In Venetië geloof ik. O, datis nog niks bij SmyrnaVoor- loopig duizend dooden. Het Marine-monument. Binnen afzienbaren t|Jd zal het monument ter herdenking van de marine-slachtoffers, gedurende do mobillsatiejaren op het Haven plein door H. M. de Koningin worden ont huld. Dit is voor Helder een gebeurtenis van dubbel gewicht Ten eerste om het feit zelve en ten tweede, omdat wij daardoor een mo nument rijk worden, waarmede we be halve dan de „de Jong"-bank aan de Buiten haven niet al te kwistig zijn bedeeld. Eon reden te meer dus om er iets bijzon ders van te makon, iets dat onze in dit op zicht wel wat stiefmoederlijk bodeelde ge meente wat aantrekkelijker maakt voor stad genoot en vreemdeling. Nu hebban wij het niet over het monu ment zelve, dat heel mooi moet zijn, maar over de plaats, en de omgeving, waar het komt te staan, net milieu, do entourage, waarin zoo'n kunstwerk wotdt geplaatst, heeft besllssenden invloed op de beoordee ling van het geheel. We zien dat in onizo groote steden, waur op zlohzelf moolo stand beelden ln een slordig of sleoht-ultzlend stadsgedeelte maar weinig opvnllon on zelfs dikwijl» ook' verwaarloosd worden. Men zet daarom de monumenten bU voor keur op een ruim, goedgelegen plein en om ringt ze door een mooi, frisch -"-rsnerk of plantsoen, versierd van planten en bloomen. Zoodoende schept men oen'sieraad voor de stad. In onze gemeente bltfkt men ziet b.v het Juliana-pnrk ook do kunst van plant- soenaanleg wel te verstaan. En wU zouden daarom ln overweging willen geven het denkbeeld om ook het Marine-monument op het Havenplein Jn de blommetjes" te zet ten. WJj mogen waarlijk ons eerste en esnlM monument toch wel goed verzorgen. De kosten wegen ruimschoot* tegen de stadnverfraallng opl WU hopen, dat men niet, zooals wU ver- t het plaatsen van ■Heen een U**ren hek. Een mooi beeldhouw nemen, rlch zal bepalen tot werk, geplaatst op eeo kalen, stoenen onder grond, als het HavenpMn tooh 1s, soud» van een vreemde aesthetisohe- opvatting ge tuigen I Daarom verandere men het Haven- dein ln een moot plantsoen en late langs het eg over. kkelUk- held, mede bezienswaardigheid verrijkt, er /|ln mug. Vooral het uitaloht vanaf de Cl el ek van den Palels-tuin nog een rijweg over. Dan wordt de stad met een aantrekkelijk- die Wcstetraat en den Buitenkant zal mooi zijn! Mooht men soms tegenwerpendut het Havonpleln beschikbaar moot blijven als standplaats van kermistenten die geld ln hot gemeentelijk laudjo brongen mot ten dan antwoorden wU daarop, dat dlo ruimte itmr goed gevonden kan worden op het land, dat tor woenwUden «t nal>U het Spulkanaal (Singel) ls gelegen. Daardoor wordt tevens bereikt, dat de kermis weer geconcentreerd zal zijn, wat alle kermlsgangers en ook de karmis-exploitanten zoor zouden waar- deernn. tsl rlop de dame triomfantelijk uit. Maar gcon van u blijkt hem t« kennen Dat was zoo on ieder begreep, dat het slechts een truo van den hoer was goweoat gew om zijn slachtoffer tot ln hot politiebureau Ogen. ln ieder andere omstaudlghel sou oen zoodanige Inbreuk op het politië le krl ieder andere omstandigheid recht niet zUn geduld, maar nu mon be greep met welke bedoeling deze slimme speurder naar de 1000,-- gehandeld had, vergaf tnen hom bU voorbaat. Tomoer toen hU als kordaat antwoord op de intimidatie van de jonge dame zei: Ik verzoek u al leen het koffertje to openen I De aanwezigen verdrongen zldh om de reizigster. De commissaris gelastte haar het tasohje open te maken. Muar zU weigerde. zich g te Isehap en begon hot koffertje te foroee- Dlt gaf den politieman het recht zich toe- rseJiaffen. HU vroeg dan ook ge- gaug te vu reu. NlouwBglorlg zagen allen too on drongen zich dichter om liet tweetal, begeerlg toch maar niots van het voorval to missen. Eindelijk sprong het koffertje open,,., leder keek. Er was niets ln. De indruk was verrassend I De commissa ris keek oenlgszins verstoord, de aanwezi ge reciheroheurs verbluft, de gewaande ln- speoteur beteuterd en de verdaohto jonge vrouw triomfantelijk. ik geloof, dut u zich een weinig hebt vergist.... begon de commissaris.het schijnt mU gewonwht. dat u bU volgende, ge legenheden meer beslagen ten U« Komt, al vorens u iemand beschuldigt. Verdmompelde bd.heb ik me dan tooh vergist?.Kn hij begon links on rechts verontschuldigingen te stamelen. Al lereerst nUur den oommlHsurls en daarna naar de verongelijkte jonge vrouw. HU maakte nu een beleefde bulglnii en wilde zloh verwUdoron. Muur op dit oogenJbllk sprong met eon snelle beweging ae jonge vrouw voor de deur. Een oogenblik! riep zU gebiedend uit.... Nu heb ik een belangrijke mede- deeling te doenEn zich tot den commis saris wendend, zeide zU- Dit zal u mis schien veel meer interesseeren, dan de ver- ighig voor haar Er zijn dus twee vliegen in één klap te slaan! Sla toe dan, hoogmogemden, wien het slaan hier is toegestaan! De gemeente zoude er door gediend zUnl Redding. Rond het reddingboothuis was veel beweeg van menschen, die vol belangstelling keken naar het uitbrengen der reddingboot, welke een tocht zou maken naar het in de Haaks- gronden gestrande scheepje, waarvan ver luidde, dat er twee menschen in'het want zaten. Zooals altijd was er van alle zijden veel ge- delibereer. De praatzieke menigte wist van alles te vertellen. Dat er al menschen waren verdronken; dat er moeite waa om mannen 'voor de boot te vinden, omdat er oip de 10 of 20 gulden, die met zoo'n tocht .werden ver diend1, door de belasting beslag zou worden gelegd, enz. En het waren gepeperde meeningen, die over een eventueele dergelijke beslaglegging gehouden werden. Een melkboer, die zijn dierbaar vocht tn den steek had gelaten voor een wijle, verkondigde, dat ze tien gulden kregen voor dat werk. „Krijgen! noem jij dat krijgen! 't is heel wat anders dan een maatjo melk ver- koopenl Krijgen, jawel! Ais ze op dat loontje ook nog beklag 1 gon, dan gaat er- immers later geen m< meer imee. „Ja, maar de menschen moeten toch gehol pen worden". Ja, allemaal goed en wel, maar.en dan stroomde het weer vorwU- ten aan den fiscus. Hadden de menschen toen met de „Huf- tero" door on doornat, onder de heftigste kou, niet hun centjes moeten verdienen en wais daarop later ook geen beslag gelegd. Zou je 't niet verd. „Ja, maar de menschen moeten geholpen worden". En de menschen zUn goholpen, want de mannon, die daar In de boot zaten, waren ver van het gakrakeel daar aan den wol. ZU alleen hadden het doel voor oogen om menschen te redden. Hoe d'e zuidwester ook zwiepend de regen vlagen ketst»* uit donker-drelgondo luchten, zij zouden in hun opon hulk trachten do man nen uit het want te halon. Zoo'n dan»l doet tooh immers goed en ik .heb steeds bewondering voor die stoere lie den, dlo hun loven in de waagschaal stollen om dat van anderen te redden. En ln hun streven kan niets bUkomstlgs zijn, want wie Ier wereld zal voor enkele, on- noozele guldens zijn leven ten offer brengen? Daarom bijt ik altUd van mo af als op die paar guldens gezinspeeld wordt. Een dergelijke daad tooh Is niet te boloo non. Daar moetim andere drllfveeron zijn om ln de roddlngboot plaats te nemen. Drijfvee- oen die aliisoluut vrU «Un van hoop op be looning. Zoo'n doad kan niet anaers don mlvere menschllevendhoid tot grondslag hebben. En als go dan weer zoo'n paar oude beken- 'ion ln de roddlngboot ziet, bekenden, die i*«l» lang hun sporen als rodidor verdiend hebben on toch mot Jeugdig enthousiasme, dat zleh alleen uit ln de daad zelf, gestapt zijn ln de reddingboot, dan wordt go «eer ver- Htcrkt ln de meening, dat mennohenrodden vrli Is van het materialisme. Wie onzer Is er volmankt Als Ik dan hoor, dat er aan dezen dit man keert en aan dien weeT dat. Dat Jan wel een borreltje en Plet er goerv lust en al die arm V stapt, 'dl evenveel respect voor Jou hebben, ondanks zalige kleinigheden meer, dan zeg lk soms: als JU tn de reddingboot stapt, dan zal lk Jou gebreken als voor de mannen, die niet één keer, doch tientallen van keeren hun Jeven waagden. Onze aard is zoo: ln den breede meten wc «•uit wat er «ledht aan eon ander is, doch wat or goeds aan dien ander ls, dat verzwU- gen wo moestal. Doch schamen moeston wo ons, als wo de daad vam het redden niet hoog kondein waar- docron bovvn de kleine munscholijke onvol maaktheden. Zeer groot is Nlouwediep's reputatie ln den landt* (ten rechte of ten onrechte) niet, doch hierin is men het Bli/em»*(*n In den lande wél eens, dat Nleuwedlep ls het land der red ders. En mU dunkt: hqngOT reputatie ls er haast meende Juweelendiefstal van mU.... Deze heer, die zich aan mll voorstelde ais inspec teur van polltlo, wil lk graag op mijn beurt uun u voorstellen als de buruohte inbreker „lange J«hunnes". Het ls dezelfde, die verantiwoordolUk ls voor do inbraak in de National Bank. nu drie weken geleden.... Wanneer gU nom misschien niet horkont, verzoek ik u hem snor en pruik af to ne men. Er klonk op deze woorden een gesmoorde vorwensohlng, eenlge stoelen vielen om, m»ur voor de gewaande Inspecteur de deur had kunnen bereiken, werd nU door de aan wezige mannen der wet overmeesterd en ge- boola De gevangene wierp do Jonge vrouw een blik van doodol tlke haat toen en heter be- wUs van do waarheid van haar beschuldiging was ïuoellUk denkbaar. Bleek van woede stond hli ln het vertrok, nog steeds rond ziende of er geen middel tot ontsnappen1 was. Doch met zooveel tegenstanders viel daaraan niet te donken. Toon de chef do noodige bevolen jjegevon had ten opzichte van den arrestant, zag hij om naur ae Jong»* dame, die galm afwachtte hoo <h* zaak venier loopen zou.... Ik maak u inUn oompliment ovor de handige wijze waarop u deze vogel geknipt hebt, mejuffrouw zelde hU.al onze pogingen hebbon tot heden toe gefaald en van rechtswege komt u in aanmerking voor de 1000,ale door de Nationale Bank zUn uitgeloofd voor de aanhouding van Lange Johatmes. De dame dankte en vervulde de formali teiten, die mxxllg waren. Hoi* Is het u eigenlijk gelukt dezen fu- meuzon' Inbreker tot in heit hol van den leeuw te lokken vroeg d<* ohef nog. Met het leege koffertje, mijnheer ant woordde de jongo vrouw eenvoudig. HU ls in ij zeven uur nagereisd. En zU verdween. Bulten gekomen riep zU oen taxi aan en liet zloh brengen naar het hotel Centraal. Regelrecht in do lift stappend ging zU naar de tweede verdieping en stapte zonder spre ken een kamer binnen. Aan de tafel in deze kamer vond zij een jonge man, die haar alles behalve vriende-1 niet denkbaar. En al is een profeet in het eigen land niet geëerd, laten we todh het grootsche werk onizer redders weten te waardeeren. Hun zij onze hulde! Kleinigheden. Om kaas versch te houden moet de huis vrouw ze in een doek wikkelen, wel1ro in azijn is gedoopt en daarna stijf uitgewron gen. Daarnaonoet de kaas op een koele plek word'en bewaard l Om inktvlekken uit linnengoed te verwij deren moet men er gesmolten talk op strij ken en vervolgens het geheel wassehen! Vet en inkt zullen dan tezamen verdwijnen. Wanneer de huisvrouw groenten of vruch ten schoonmaakt, die vlekken geven, zal een weinig vet op duim en wijsvinger verhin deren, dat men de vlekken moeiÜjk van de vingers krijgt. Wanneer de handen met het aanstaande gure on naitte woer barsten of kloven krij gen door werken in het water moet men de handen goed nawasschen, met azijn in wrijven en laten drogen I Vloerldeoden kan men er weer als nieuw laten uitzien, door ze eerst flink te borste len en er daarna met een schoone doek, in zout water gedrenkt overheen te gaan. Een kopje zout op een groote teil water ls vol doende. Mme O. BABBELUURTJE OVER MODE. De Nieuwe Herfsthoeden. Na een slechten ik zou hanst geneigd zijn te zoggen: een al herfatachflgen zomer, 1h tooh nog de herfst min of meer plotseling zijn entree komen maken. Want het ls niet moer to ontkennen, dat we in den herfst zUn. Do boomen en vooral de bladeren daurvan, do winden, de tomporntuur, de mistighold. alles getuigt ervan. Maar toch 1» het echte najaar olgonlUk nog zoo snel gekomen, dat wo als 't ware nog niet t>erokend waren op zUn komst. In verschillend opzicht niet! Om te beglnnon onzo lichamen. Gewend nan den zomer on zloh olgenUjk nog even warm koesterend in die juist mooie laatste zomerdagen vragen zU nu door den plot- llngen overgang met aandranr naar een knajipond hnardvniirtje, terwijl.... torw rwlil eetje pe fel ons verstand dit tooh eigenlUk wol 'n be mal vindt. Op gelijk» wUze vergaat het ons met de kleiding. De vorige week gingen we met oné lichte on dunne tollet nog fUn genieten van do laatste heerlijke •omordugon; 't kon nog bi leder opzicht. Maar deze week opgeschrikt door den elgenlUken ernst van het weer en de tem- eatuur zUn we ln allerijl aan het «nuf- don geslagen om te weten wat er ln onze garderobe nog aanwezig en geschikt was om eventueel „direct" te kunnen worden gedra gen. Want er komen nu dagen, waarop we niet meer zonder meer in onzo zomer Weeding kunnen gaan.... Het 1* uitl En zoo zUn we dan weer in oona verplaatst In de perhxl© van hot „wanne" oostuura on do „zware" bood. Kn «1 heblxm we dan ln do gauwigheid Iets gevonden om aan te trékkon en »*p to zetteni, zonder dat hot be hoeft te worden vormaakt t kan tooh niet voldoende zUn en we moeten du» woer eens an zien, wat de mode voor dezen tijd lodt. De tijd 1» daar on hot nieuwe vraagt onze aandaont! Want in tegenstelling met onszelf blijkt dat do vooraanstaande modehuizen wel de gel Hk om het aanstaande najaar hebben ge dacht- lijk ontving. Wat neb je mo toch ln godsnaam 'n eouw laten wachten.zei hÜ wrevelig. Waar heb jo gei eten?.Je bent meer dan 'n uur over tijd. Ze keek hom ln een mengollng van spot en vreugde aan en antwoordde vreoUjk: Wacht jo beurt af en oordeel niet voor barig. Laten we rustig gaan zitten. Toen de metgezel de kamer gesloten en alle voorzorgen genomen had, begon de vrouw haar verhaal. De man luisterde met klimmende aandacht, maar toen ze was ge komen aan de episode van hot koffertje, dat door den oommussaris werd opengebroken, spong hij verschrikt overeind en vroeg flo ademloos: En?. en?. 't Was leegl. Leog?.Als van den donder getrof fen zag hij iiudr aan,Hoe 1» dat moge- lUk?.lk deed de juweelen er elgoiüitui- dfg bil En ik deed zo er onderweg weer ultl. Waarom?. Omdat lk dadelijk Lange Johannes had opgemerkt en ik dus een veiliger plaatsje nioóst zoeken. En diep uit haar onaerkloo ding greep zU een ln oen zakdoekje gewik keld pakje en reikte het den man over. Ik begreep direct dat Johannes op ons loerde en dat hij woest was, omdat hem de kans bU gravin Clevermans ontgaan was.... Maar Ik pam mij voor hem met z'n eigen wapens te vellen. En daarom. Daarom weigerde ik het tasohje te ge ven, want anders zou hU daarmee de plaat gepoetst hebben en weliswaar bot hebben vangen maar hU zou mU niet go naar het bureau.Nu deed hij dat wel extra de domoor. En nu ving hU bot en maakte zloh belaohelUk en lk ontsloeg ons van een oonourrent en verdiende er 1000,- aan.Nu wat zog je van me?. Je bent 'n duivelin! riep hU i uit.Ik neem m'n hoed voor je af,"Nolly. We zullen op dezen dag *n flesch wijn drin ken. kom mee. En na zich te hebben verkleed, begaven de 'beide gentlemenllke gasten zich naar de restauratie van het hotel en dronken een flesch middagwijn. 't Jutte rt je gang, terwjjl men atoom lleéopkomen en liet I>olltlCi zonder zloli nader te log «itdi Dr. Brensa. *00 Roblnson.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1922 | | pagina 9