xxxxxxxxx
Tan -wat .oude, maar goede fluweel en wat dito
stof? Dan kunt gij dit imool gebruiken voor
het vervaardigen van model no. 21
Deize combinatie van stol en fluweel Is zeer
elegant en u maakt wanneer u dan toch
graag iets hebben wilt, maar tegen het koo-
pen van nieuwe stoffen opziet uw restan
tges op,
Ter opvTOolljking van het geheel kan om
het middel worden gedragen een gordel,
waarin duizend en één kleurtjes voorkomen.
OVER MISDAAD EN Misna moERia
door LBO FBLIX.
De taak dei; opsporings-ambtenarcn.
1
Wij hebben reeds een overzicht gegeven
van de werkzaamheden ten dienste van de
nasporing van straf pare feiten verrichten
en komen thans tot de niet minder belang
wekkende taak der opsporingsambtenaren
zelve, dus de rechter van instructie, de Of
ficier van Justitie en de recherche. Voor
ai over laatstgenoemde categorie willen wij
het hier hebben,, omdat in ons land al
thans in de steden van eanige beteekenis
het eigenlijke opsporingswerk grootendeels,
zoo niet geheel, aan de politie wordt over
gelaten. De werkzaamheid voor de hoogere
rechterlijke ambtenaren bestaat hoofdzake
lijk in het geven van algemeene leiding en
in werk van formeelen aard.
De taak der recherche, zooals wij die in
de groote steden kennen, ia veelomvattend,
afwisselend, zelfs enerveerend, maar ook-
zeer vermoeiend. Men werkt niet gewoon
zijn dienstvoorschriften of en gaat dan naar
huis, maar elke rechercheur is meestentijds
na ontvangen instructies een op zich zelf
aangewezen en zelfstandig handelend wezen
en aan zijn inzicht en bekwaamheid! wordt
dan ook veel overgelaten, „stillen", de „rus
sen" of hoe de volksmond hen ook moge be
stempelen, zijn door hun burgerkleeding on
getwijfeld in het voordeel, maar dit heeft
ook weer een tegenhanger. Stelt U zioh eens
voor, dat U zich te midden eener groote
volksmenigte bevindt, zonder te weten of en
waar zich collega's ophouden. Nu moet ge
een arrestatie verrichten, maas het volk
dringt op en vraagt zooals dat bijna
steeds geschiedt om legitimatie. Natuur-
is die poiitio-man geenszins verplicht zich
tegenover buitenstaanders, of laten we hier
liever zeggen nieuwsgierige bemoeizieken,
bekend to maken. Maar het verdient dikwijls
aanbeveling om dit toch maar te doen om
erger te voorkomen. Het is echter duidelijk,
dat, voordat de rechercheur lint, penning ot
aanstelling voor den dag heeft kunnen ha
len als dit in het gedrang nog mogelijk
isl -'of dat hij kans hoeft gezien om assi
stentie in te roepon, do persoon om wien het
to doen is allang de bconon heeft genomsn,
al of niet geholpen door het publiek, dat er
nu eenmaal pleizler in hoeft misdadigers en
opposanten te protegecren, zoolang ze maar
ui et aan hun eigen dierbaar ljjl nu goed
komen!
Ik herinner mij, dat ©enige jaren geleden
bij oen rolletje op de Groote Markt te 's-Gra-
vonhago een <ln politiek zjjndie) inspecteur
ven den Justitieelen Dienst tussohon belde
kwam. Hot opgewonden publiek eischto zijn
legitimatie, die hij echter niet zoo gauw kon
vinden. Men dacht nu mot een pseudo-in-
speoteur te doen te hebben zoo iets is na
tuurlijk een kolfje naar de hand van de me
nigte en voordat hij zich verweeren kon
werd hij aangegrepen en in optocht naar het
nabijzijndie politle-bureau gebracht, waar
een aantal agenten hem met moeite uit zijn
benarde positie konden verlossen; de klee-
ren waren hem stukgetrokken 1 En d© ver
wekkers van hot rolletje waren verdwenen I
Zooals men si et heeft elke medaille haar
keerzijde, maar interessant en leerzaam is
het recherche-werk zokor. Vooral de gel©-
genhoid om alle mensohon to loeren konnon,
mot de moest uitoonloopondo verschijnings
vormen van die mensoboljjko ondeugden en
dwalingen in aanraking to komen, dat alles
la seker veel waard.
Momenteel willen wij een en andor mode-
deolon over de methoden die de reehor-
eho bezigt bij haar opsporingen. Men kan
•eggen, dat daartoe in hoofdzaak twee «oor-
ton van kennis voor noodlg zijn n.1.
Ie Bekendheid met do plaatselijke omstan-
'ion «u gewoonten, alsook die van den
uuwlftdigera in 't ulgenu
2e. Bekwaamheid om uit de meest uiteen-
loopend© soorten achtergelaten sporen be
paalde bewijsbare waarheden af te lelden.
arrestatie van den dader kunnen leiden. Moet
men den verdachte in een bepaalde
Wat de oersto groep betreft, kan daarvan
Slechts een gedeelte wordan „goleerü" <n
«rordt veel overgelaten aan do persoonlijk o
ervaring en opmerkingsgaven. Deze stellen
dikwUls den opsporingsambtenaar ln staat
uit den aard van het
den aard
gepleegde feit en
zoeken, dan is het niet zoo heel moeilijk na
te gaan, welke soortgenooten zich mogelij
kerwijze op de plaats des misdrijfs hebben
kunnen bevinden. Door nieuwe gegevens in
dit onderzoek te betrekken kan men het aan
tal voor verdenking vatbare personen steeds
nauwer omgrenzen en ten slotte kan met
vrij groote zekerheid een keus worden ge
daan! Dat men natuurlijk wel eens mistast
en een verkeerde te grazen neemt, blijkt
o.m. uit sommige aanhoudingen, waarbij de
arrestant er ln slaagt zonder veel moeite
zijn alibi te bewijzen, doch waarna bijna di
rect een andere „Genosse" in bewaring
wordt genomen, die er dan ook gewoonlijk
meer van weet.
Dat is natuurlijk de risico van deze me
thode, maar als het maar goed wordt aange
legd en de arrestaties zooveel mogelijk in
stilte geschieden om geen slapende honden
wakker, te maken, dan kunnen niet zelden
mooie resultaten worden bereikt. Zoo ziet
men weer het „Kennis is Macht" bevestigd!
de wtise waarop zoodanige gevolgtrekkingen
fee maken, dat de verdenking in een bepaalde
richting wordt geleld. Velo Jongens van do
vlakte" hebben nu eenmaal ln hun „practlsoh
werk" steeds Iets wat voor hen bepaald ka
rakteristiek is. terwijl zl) ook dikwijls slechts
„specialiteit" zijn op een bepaald gebied.
Bij de grootore recherche-diensten, en we
noemen hier b.v. die te Berlijn, maakt men
daarvan een dankbaar gebruik om alle dief
stal-aangiften daarnaar te catalogiseeren;
deze verzameling telt dan ook reeds 10 ver
schillende afdeelingen. De lijsten, die de po
litie daar voor verdachte personen heeft aan
gelegd, telt niet minder dan 30 soorten die
ven en een 6fl soorten fleaschentoekkers en
bedriegers.
Onder de speciale bezigheden, dis ver
schillende heeren er op na houden, noemen
we diefstal uit winkelétalages en uitstallin
gen, stallen <soms alleen van paardentui
gen), telegraof- en telefoondraden, e.d» Er
zijn inbrekers, die steeds dezelfde soort wo
ningen met een bezoek vereeren b.v. alleen
herbergen, photografische ateliers, dokters-
te^ woningen, schoenwinkels, alleenwonende
dames, enz.
Naar Heïïwig mededeelt stal in 1004 een
dief steeds in de Berüjnscha gemeentescho
len en steeds ontbrak alleen de viool ven
den onderwijzer! Als moordenaar van een
katholiek geestelijke werd aangehouden een
handwerksgezel, die zich alleen bepaalde tot
pastoriën. Een «8-jarigen man had totaa
reeds 42 jaar tuchthuisstraf opgeloopen. al
leen voor een steel-manie van billard-ballen.
Het is voor de recherche nu zaak deze
specialiteiten-lijst nauwkeurig bij te houden
wordt er dan één of ander feit gepleegd, dan
kan deze verzameling waardevolle aanwij
zingen geven, die wms tot een onmiddellijke
De Beteekenis van een Vrouw!
Te dezer plaatse is reeds meermalen de
aandacht gevestigd op de belangrijkheid,
welke een vróuw van beteekenis vaak heeft
gehad op den uiterlijken gang ran zaken.
Volken hebben zij gericht en oorlogen uit
gelokt. Revoluties teweeg gebracht en de ge
schiedenis van heele landen beïnvloed.
Hierondei volgt nog een verhaal van een
soortgelijke vrouw, die echter hoewel
misschien niet naar onze tegenwoordige
smaak toch niet in de eerste plaats kwaad
heeft berokkend, maar veel meer naar het
goede heeft gestreefd.
Deze vrouw was de schoon© Theresa Ca-
barrus, in de geschiedenis bekend gebleven
als Madame Tallien pn overleden als Prin-
cesse de Chimay. Zij was het die als aristo
crate voor het volk voelde en de eigenlijke
oorzaak werd van de val van don beruchten
Robespierre. t
Theresa was geboren in Spanje als dochter
van den schatrijken edelman Cabarrus en
volgens een sohrijver uit haar tijd was zij
„zoo zeldzaam sohoon, dat zij die haai
voor de eerste maal zagen oen uitroep van
verbazing niet konden weerhouden'T,
Tengevolge hiervan trouwde zij roods op
zestienjarigen leeftijd met den Markies de
Fontenay. maar zooals valt te begrijpen
was dit jeugdhuwelijk niet gelukkig en word
dan ook spoedig weer ontbonden.
Al spoedig daarna openbaardon zioh in de
jonge vrouw de onstuimige idooën, welke
lljnreoht ln strijd waren met die van de
hoorsohende arlsfcocratlscho. Integendeel be
wogen zij zioh in de richting van hot volk
en het gemeentebest. ZIJ wildon algeheel»
terzijdestelling van de persoonlijke belangen.
ZIJ wilden hot algemeen welzijn ou heit zege
vieren der vrijheid!
Aan deze gevoelens gaf zij eens uiting ln
een schrijven tot de toenmalige conventie
gericht en voor deze was zij van dit ©ogen
blik af een volledige republikeinsoho geest.
Het wordt spoedig publiek en van dit mo
ment af ls de sohoone markiezin, de gevierde
vrouw en salonkonlngin een eenvoudige
oltoyenne ln dienst der oonventle.
Zij was ln dezen tijd juist twintig Jaar en
„schiuoroiid van aanbiddelijke schoonheid'1.
Eon nieuwe en veelbewogen portode ïn
haar leven breekt nu aan. Op wog van Parijs
naar Spanje zündo om haar vader te beasoo
een, wordt zij te Bordooaux gevangen geno
men wegens haar rolatios met do Girondij
nen. In deze stad nu hoersohte de onverbid
delijke on daardoor uiterst gevreesde pro
consul Tallien, die verwoed togon de Giron
dijnen to velde trok. Het zag or dan ook naar
uit alsof de dagen van de sohoone öpnnnsch»
Seteld waren. ZIJ oohtor kwam op de go-
aohto Tallien te schrijven en ham haar In
vrijheidstelling te vensooken. HIJ bracht haar
oon besock en een onkel© blik van <1©
innemende vrouw was reeds voldoende het
gernood van dezen, »oo Beduchten man te
vcrwoeken. Theresa werd Tn vrijheid gesteld.
Rn niet alleen dit! Door deze plotsellngo ver»
nndorlng ln het hart van Tallien, kwam een
algeheel» wijziging ln het annrlon van de
revolutie. Vanaf dit oogenbllk werden de ver
gingen on veroordeollngen ln Bordeaux
gestaakt Het regime van barbaarsohheld
word gevolgd door oen mild bostuur. Want
eiken dag gelukt# hst de sohoone smoeke-
llnge voor een aantal veroordeelden gratie
te verkrijgen. ZIJ was steeds ln de nabijheid
van Tallien en verbleef solfs onafgebroken
ln zijn woning.
Toch zou aan deze idylle ook een «inde
komen. Onder beschuldiging van „slap be
stuur" werd Tallien zelf naar Parijs geroe
pen, waarheen Theresa hem volgde. Robes
pierre en zijn trawanten wisten echter heel
goed, dat Juist zij de oorzaak was van het
door Tallien gevolgdo bestuursstelsel. En
niet zoodra had zij zich in Parijs vertoond of
zij weid gevangen genomen en in een kerker
geworpen. Hier verbeidde ze geruimen tijd
haar lot alleen en met een bos stroo als
legerstede, verstoken van daglicht en slechts
zeer schaarsoh voorzien van voedsel.
Alle pogingen van Tallien die e» selfs
voor uit kwam, dat zij zijn vrouw was ver
mochten niets om haan de vrijheid weeoe te
geven.
Ten slotte op een dag sohreef zij Tallien een
brief, waarin zij hem mededeelde, dat zij den
volgenden dag voor de rechtbank (<Lw.a. op
het schavot) zou moeten verschijnen. En in
deze brief beschuldigde rij hem van groote
lafheid. Deze pijl trof doeL Tallien had reeds
met verscheidene zijner oolega's een samen
zwering tegen Robespierre op touw gezet en
nog dienzelfden dag besteeg hij de tribune
en beschuldigde Robispierre ervan.naar de
dictatuur te streven. Do beschuldiging von<
dermate weerklank dat Robespierre zich niet
eens mocht verdedigen. HIJ werd bulten de
wet gesteld en den volgenden dag zonder
prooes ter dood gebracht
Parijs het schrikbewind dus rechtstreeks ten
gevolge van {ie charme en den moed eener
vrouw. Tallien al een zou nimmer zooveel
energie getoond hebben, ware hij niet ge
dreven door de hevige liefde welke zij hem
had ingeboezemd. Als belooning trouwde zij
hem nu op 26 December 1704. Zij vestigde
zich te Cballlot en de nieuwe salon werd hier
weldra beroemd.
Mede ln verband met Talllen's wijzigingen
n zijn politieke denkbeelden, ontstond er
evenwel een breuk tussohen.Theresa en hem.
Doch rij stelde zich daarvoor schadeloos door
te Parijs weder de elegance naar voren te
)rengen. welke door de ruwe gewoonten der
revolutionairen zoozeer in^de verdrukking
was geraakt De vrouwen die den vorigen
winter in angst en droefheid hadden doorge
bracht hadden behoefte aan vroolijkheid,
aan feesten, concerten en bals. Zooals steeds
na een periode van druk gingen zij over tot
buitensporigheden. Zij kleedde zich in Griek-
sche gewaden welke de beenen nauwelijks
of slechts voor een klein gedeelte bedekten
en schoeiden de voeten met cothurnen, de
teenen der bloot» voeten waren versierd met
diamanten en smaragden. Een op de wijze
der Ouden gedrapeerde tunica teekende de
taille af en liet de borst en armen bijna ge-
aeel bloot De jonge mannen droegen het
haar gevlochten en a la Victoire opgebonden
vertoonden zich in jassen met zwarten of
groenen kraag en noemden zich incroiyables,
muscadins of Jeunesse dorée. Ze groet ton
door het hoofd eenmaal en met een schok
op de borst te laten vallen: 'n zinspeling op
.Het vallende hoofd" op het schavot In deze
wereld heerschte Madame Tallien met de
grootste bevalligheid.
In haar salons trof men de meest gemeng
de gezelschappen: felle revolutionairen naast
mannen die zij wellicht eenige maanden eer
der als aristocraten zouden hebben doen lel
den. En menig onhandelbaar regeeringsper-
soon - werd door Mme. Tallien handig te
dineeren gevraagd en zoodanig onder den
invloed van haar gratie en lieftalligheid ge
bracht. dat hij gunsten verleende, besluiten
uitvaardigde, waarover hij anders niet ge
droomd zou hebben.
Het Directoire wa* gevolgd op cüe Oonvea-
den en nog steeds genoot Mmo. Talllon het
zelfde aanzien. Tallien, die ©enigen tijd ln
iretagno vertoefd had, 'gevoelde zich in het
mlllieu zijnor vrouw niet meer op zijn plaats
en vertrok met Bonaparte naar Egypte.
Toen hij na drie Jaren terugkeerde vroeg
zijn vrouw echtscheiding aan, welke op 6
April 1802 plaats had. In die jaron hacl zij
het leven goschonken aan twee kl:
meis'
sohe
inderon, een
eiste en een jongen, en tijdens het echt-
lHMdingnproers bracht zif nog een kind tor
wereld, m meisje. Alle drie werden op naam
van den moeder in de registers van de Bur
gerlijke stand lngosohrovon. Op 18 Juli 1805
trouwdo Theresa met graaf Joseph de Oara-
man. ZIJ had een zoon gehad bij don markies
de Fontenay on oen doohter bi) Talllon, <flo
mot don graaf do Narbonne Polot trouwdo.
>oor dit huwelijk vorkroog Mme. do Gara-
man later do titel van prlnoosse de Chimay,
Want in hetzelfde jaar rooda ovorlood do
eenmalige Prinses de Chimay on de erfge
naam van deze was nu» de ma-n van Mme.
de Tallien.
|De rest van het loven van Mme. Tallien
nu Princesso de Chimay is heel kalm
rerloopen. Ze werd moedor van verscheidene
ürKleren «a stierf te Chimay op 18 Januari
1
Die onbegrtfPéW*e Anwrl
ïb het stadje Perthamptonju
ten hebben ieder ruim 6o Jaar ln nuw
staat gewoond Elisabeth Korbor en
terson. Ze zijn nu beiden 73 3aar
hadden elkaar nimmer ontmoet ^u onla^
ontmoetten ze elkaar vwr hdS eerst, mei
het gevolg «ooals ze allebei veritl wen
dat zij terstond op elkander verliefd raakten-
Nu zijn ze dezer dagen getrouwd--dejtfuld
in het wit met een bouket rosé latin-ssen.
(Ohioago Examlner).
Onderwijzers-bijverdienste!
lil een welvarend dorp hl het noorden van
de provincie Groningen is een onderwijzer,
die zijn inkomen verhoogt door iederen nacht
als.wacht in een nabijzijnde villa te sla
pen! TVee bejaarde dames in een groot huis
en die daar zonder „manvolk" wonen* vin
den dit in deze troebele tijden ietwat gevaar-
Dientengevolge hebben ze een vertrouwd
man gevraagd om in hun huis te slapen en
aangezien de onderwijzers-wedden in het
noorden niet van dien aard zijn, dat een on
derwijzer 'a nachts in zijn eigen villa kan
slapen.In ieder geval de schoolmeester
van het dorp verricht slapersdiensten tegen
i.per nacht 's Avonds gaat hij in de
villa ter ruste, keert 'b morgens naar zyn
kosthuis en daarna naar de school terug en
weet op deze wijze zijn inkomen met 865,
pen jaar te varhoogen!
(Grom Nieuwsblad).
Op het oogenbllk- gaat Engeland «ven
als de andere landen gebukt onder d#
zorg van de werkloosheid. Wij herinneren
er daarom eens aan, hoeveel geld er tot voor
eenige jaren verdient ia. Tot voorbeeld geldt
b.v. de stad Grimsby, die kort geleden de
rijkste stad van deze grootte was in heel
Sngeland. Er was een schipper, die een in
komstenbelasting betaalde voor 10.000 pond
sterling per jaar. Er waren matrozen, die
80, 40 tot 70 Pond kregen voor een reis van
twee weken naar Ysland of de Faroër. Er
waren ln Grimsby meer taxis en autos en
motorcars, dan in eenige etad in Engeland.
Reeders kochten kostbare auto's b» twee te-
;elljk. De schippers bezaten Ford-auto en
nutman uluntoafl dsn zij *p on-moto®M
(TlzhJna News).
al vsn Robespierre eindigde te
DOE ZIET DE WERELD ER TEGEN
WOORDIG UIT???
Onze beschaving.
Sommige reizigers gedragen zich tegen
woordig ais ware vandalen. Terwijl in 1018
hot spoorwogboheer slechts 42.000 M2. glas
noodlg had voor do spoorwagons, wordon er
ihans reeds meer dan 104.000 M2. verbruikt!
Kort geleden werden op oan enkele reis van
e«n volstrekt niet al to lang traject KI nul-
tan van da wagons gebroken.
(De Fransoho Minister van
Spoorwegen in den Senaat).
Leeuwlnnoblefstuk.
(bi Dultsohland zal een wetsvoorstel wor.
cIbii Ingediend de nog bestaande menageries
en dierentuinen op lo ruimen uit oorzaak
van de voed sol sohaarschto, ln dit verband
wordt er aan herinnerd, dat voor korten tijd
te 1'arljg een wllhandelaar leeuwlunevleosoh
te koop aanbood. Hot was afkomstig van oer
door een ongeluk Invalide geworden leeu
win, die moest worden afgemaakt. Do prijs
bedroeg slechts Fr. ft pai; pond.
(Journal)
De om gehoorde wereld!
Een dokter te Keulen moest na een rit
een chauffeur Mk. 185 betalen. Hij had niot
kleiner dan 150. Mk. en gaf dit den chauf
feur. Deze kon op rijn beurt geen vijftien
mark klein geld bij olkaar krijgen en ga'
nu den dokter een twintig Mark schein, me
de woorden:.Hier drinkt u voor die rij:
Mark maar 'n kop kofüel.
(Nw. Roti Qri)
Hei „Vodje papier".
Een oude vtouw te Aken vervoegde zich
met een verkreukeld papier aan een bank
kantoor om te informeeren of het soms wat
waard was. Ze had het jaren als aandenken
bewaard, want ze had het eens van haar
zoon in Amerika ais geschenk gekregen.
Maar nu.
Tot haas ontzetting deelde de bankbe-
ambte haar mee, dat het groezelige vodje
papier een Duizend Dollarbiljet wasl
En de oude vrouw ging met eenige hon
derd duizend marken naar huis!
(Köln. Zeitung).
Russische cijfers..en gros!
Het ia bekend geworden dat er over het
tijdvak 1918/10 ln Rusland werden gearres
teerd: 128.000 personen. Hiervan waren
28.000 wegens z.g. oontra revolutionair©
handelingen, 19.700 wegens „dienst-vergrij-
pen", 8867 wegens speculatie, 2491 wegens
misdrijven tegen het gemeone recht en 9524
wegens kwaadwilligheid.
Er werden 9645 personen gefusileerd,
waarvan 7068 wegens contra-revolutionaire
aotie.
(Russ. Regeerlngsrapport!)
Eensgezindheid!
Llevo, bosta vrouw.sol Mijnheer
Meyor tot zijn wederhelft.sehoi nou
maar uit, want Je praat nonsens reine
nonsens....
Dat weet lk heel goed zei do weder»
lelft maar dat moot lk wol doony anders
zou JIJ mo niot begrijpon!
Hot eerste «liohterlijk genlo: Vindt JIJ het
eigenlijk niot buitengewoon ondankbaar, zeg
om voor die laag bij do grondscho oouran-
ten on tijdschriften te sohrijvon, zeg?.
Hot tweede dichterlijk genlo: wolneo, zog
toch niet, zog.lk vind die lui nog al
redelijk. Want bijna alles wat ik voor zo
schrijf, wordt me altijd onder dankzegging
soms zelfs onder beleef do dankzegging
teruggestuurd.
De Egoïst
De vrouw van don Jarlgo: De wou nu heusoh,
dat lk wist wat lk Willum voor rijn verjaar
dag moet govon.
Do broer van den Jarige: Dat zal lk Jo
zeggen: Jo koopt hom zoo wn hoele fijne
luxe kist met groote sigaren. Zoo'n groote
kist met weinig stuks urln en mooie bandon
irnmlHM-.il. Kuiio. OI1 dan kom lk mor»
genavond foUolteeron.
BedelasrShumor.
Een kleinigheid Asjeblieft mevrouw,lk
ben al zeventien maanden.
Neen man hier wordt niot gegeven!
Ik ben lid van do voreoniging tot wering van
bedelarij.
Noujt dat kunt u gemakkelijk «eg
gen. Maar soolang lk uw oontributlekaart
niet gooien heb, geloof lk es niks vaiil
eena, bolelaaf heb lk Ja slot
niot moor san dit huis mocht
Dame: Ze
?xegd, dat
hlonP
Bedelaar: Neem mij niot kwalijk, mevrouw
dot 1b de schuld van mijn secretaris. Hi|
aohljnt te hebben verzuimd uw naam ttn
adios vaa mijn bezookHJaten af ta voor es.
.Naar Ik gehoord heb Mijnheer was
Sprangen moot uw Jongste «oon ook dlohten.
lllj moet het heelemori slriy wat mij
betreft, maar hij doet tl
OP
medeklinker.
Goede oplossingen vwa beidt
een
Oplossingen des vorige rnadaela:
L Enoek, snoer, snoes, snoei
IL Napoleon, aardbei, praten* Oaral lood.
elf (aan), op, a.
Nieuwe raadsels.
L Ais l, 8,1, 4 een ander woord is voor
moeras en 4, 9, 6, f ©en muriekhurtrumenit
walks winkeliers iadanl*B,B,4,S,^g?
n.
do staand© en llg-
.fe kruiajeelijn komt
Je naam van ietat dat
Je dagelijks eet.
Op do eerste r» een
klinker; op de 2e rij hot
tegenovergestelde van
berg; op de 8e de naam
T*- van een een zangvogel
op de 4e rij dat, wat je nu oplost; op
SLÏÏÏ güüfa8fe *oord: °P de 6e dat
moeder doet, als er een gat in je kous
de
wa
is;
A_ Jf "V~ ""V km m je kous is;
op do 7e een andere naam voor zeerooverj
DE PRINS MET DE KLEINS) VOETEN.
HA
De schoen past
Het volgend oogenbllk ging de deur van
het paleis open en kwam prinses Myra-Rosa
schuchter te voorschijn. Ze was gekleed in
een leelijke lange japon, heur haar zat in
d© war en haar gozichtjö was bohuilu. Maar
toch vreemd genoeg zw gauw prina
Totum haar zag, vergat hij de vijf ander©
mooie prinsessen en begon hij van prinses
Myra-Rosa te houden. Hij keerde zich om
naar zijn trouwen kamerheer, nam de houten
schoen, dien hij heelemaal van Rotoland
had meegebracht en knielde voor prinses
Mary-Rosa. Een lakei bracht vlug een
stoel, en de prinses ging zitten om den
schoen te passen. En.de schoen paste
precies!
Alle hovelingen riepen hoera, want ieder
een hield van de goede prinsts.
Toen stond ze op en liep een paar passen.
Niemand hoorde den schoen slippen. Ook
niet teen de prinses Ben kwartier lang met
den schoen liep. Ze trok daarop den be
roemden houten schoen weer uit en haar
eigen grooten schoen ween aan.
Prins Totum keerde nu den schoen om,
zoodat de prinses de woorden kon lezen die
de Koningin van, Rotoland op de zool had
©schreven. O, wat was die lieve prinses
yra-Rosa nu gelukkig. De prins gaf haar
een hand en samen knielden ze voor den
koning en de koningin van Zwaluweniand.
„Geef ons Uw zegen", smeekte prins To
tum: „Want we moeten heel gauw vertrek
ken naas Rotoland, het koninkrijk van mijn
Yader
Toen haar ftunllieledeo hoorden, dat prin
ses Myra-Rosa hou bou gaan verlaten, her-
u ze zich hoe goed en liof zo altijd
voor hen geweest was. Haar zusters kusten
hanr en ga vsn haar hun mooiste Juweelon
en Japonnen soodat «o gekleed kon gaan als
hot paste aan d# bruid van prins Totiun.
Haar vader gaf haar een melkwltto
aohlmmel en zoo vertrok ei) met don prins
naast zioh en gevolgd door haar oude kin
dermeid. die altlid net meest van haar ge-
houden had, en oen trouwen kamerheer van
dan prina.
Hos hun voeten veranderden.
Prina Totum on prinses Myra-Rosa reden
c»n week lang eer «e ln de verte Rotoland
zagen liggen. Wat waren zo gelukklgl Myro-
Rost vergat zelfs liaar groote voeten. Prina
Totum droog rijlaarzen, die zoo knap ge
mankt waren en zoo goed opgevuld, dat nie
mand vermoedon kon, dat hij klnaervoeton
had. De weot niet, of hU er ook niet om
dacht, of, dat hij het liever niet verteld
maar hij liet zijn bruid nooit merken,
hh zulke kleine voeten had.
Toen se de hoofdstad van Rotoland na
derden werden «e al gauw gezien door don
torenwachter van het paleis. Die vertelde het
goede nieuwa van hun nadering aan den
koning en de koningin en dadelijk reden zij
naar de poort om den prins en de prinses
welkom te heetea Overal werden do vlaggen
uitgestoken en prinses Goedhart, die dade
lijk bericht had gekregen van de behouden
thuiskomst van dun prins, kwam ook al heel
gauw in haar eigen vliegmachine om hem
te sten en ds prinses, die hjj had meege
bracht.
Prinses Myra-Rosa word naa» de vertrek
ken van de koningin gebracht en daar ge
kleed ln een beeldige bruidsjapon met paar-
len bestlkt en versierd met echte bloemen.
Prins Totum kreeg een fluweolen pak aan
met prachtige kimton aan hals en mouwen.
Prlnaea Goedhart gaf de bruid een paar
groote, maar heel mooie met iuwoolen ver
sierde ach oenen present, terwijl de prins er
Juist aulka kreeg, maar alleen veel kleiner.
HU zuchtte, toon hij ae eantrok» hij had ge
hoopt een paar aohoenen te kunnen dragen
van denaelfdan aohoenmakor, die
laarzen had gemaakt maar hij wilde zijn
peettante geen verdriet doen.
HU atapto daarop in rijn koeta en do «es
koolswarte pa&rden ervoor trekken hom mei
na«r de kerk. Toen do prinses vanuit de
kamer der koningin hem zag vertrekken,
ging tij ook naar henedon en stapte in do
tweede koeta, waarvoor soa sneeuwwitte
paarden atonden en govolgd rtnnr don k«n
nlng ra de konlm-jn sa het heela hof rood
M ook naar d» kerk.
In de kerk keok lederoen aód naar haar
lieve* mooi» gezichtje, dat niemand de groo
te abhoonon aag, die onder haar japon uit
kwamen. Ook daoht niemand aan de voetjes
van den prins; prina Myra-Rosa zag alleen
het gelukkige gezicht van haar bruidegom.
Toen de plechtigheid was af geloop en en
ze samen de kerk verlieten, voelden ze bei
den ©en onweerstaanbare lust, om dansen.
Hun voeten waren zoo lioht, dat ze het niet
konden laten en tot groote verbazing van de
bruidsmeisjes en jonkers en ieder ander,
dansten de prins en de prinses de trappen
af en het kerkplein over. En alle gasten
dansten mee en hielden niet op fier ze bij
het paleis kwamen.
Myra-Rosa had nog nooit gedanst, omdat
ze het niet loeren wou met haar groote voe
ten en ze was voortdurend bang, dat de prins
zou struikelen over haar groote schoenen.
Toen ze dicht bij het paleis kwamen keek da
prinses eens naar haar voeten on daar zag
ze het liefste, mooiste paar meisjesvoetjes,
dat te ooit had gezien. Verrast stond ze
stil en wees er den prins op. Die herinnerde
zich toen opeens de belofte van zijn peet
tante, die hjj door zijn groot geluk haast
vergaten waa Hij vertelde alles aan Myra-
Rosa, die luisterde met open mond van ver
bazing en vreugde.
.►Driemaal hoera voor prinses Goedhart!"
riep de prins, die ook heel blij was met zijn
groote voeten.
Toen het gejuich ophield daalde prinses
Goedhart zelf neer in haar vllegmaohlne en
na den grooten feestmaaltijd stapten Myra-
Rosa en Totuk ook in en bracht Totüm's
peettante hen naar een heel mooi eiland
voor hun huwelijksreis. En natuurlijk leef
den re nog heel lang en gelukkig.
Mme Corry.
m*i Kaa verkeeren.
ot) nft 7a pati on^nwa
