't Juffertje
SCHETSEN VAN HET LAND
Populair Bijvoegsel van de
HELDERSCHE COURANT,
van Zaterdag 30 Sept. 1922.
ir'SSvi^?. «*r.
NO. 40. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN)
MARINE-HERINNERING.
Toen 2hj ba kol begin van Juni 'DO, twee
jaar op de kust van Atjeh had doorgebracht,
kwam ei op goeden dag 'n „paimipteren;
brie! aan boord van de „öamarang", waarin
mij werd medegedeeld dat ik werd overga
plaatst naar „Oonorang" te Bandjer-
iaasinl Va» da pret sprong ik wel twee ine-
ter hoog dg Itwht i®I on stoottö ïiiijn, hoofd
geweldig «eges da dékbalken! wan! dat
waa nn eeaa een ongedacht fortulntjel
Een iiensoh went aan alles en dus ook aan
het verblijf op Atjeh, maar als je je dan hebt
lngesehotes op een derde Jaar trammen langs
de „kust" M ja krijgt dan plotseling een in
vitatie voer de bewoonde wereld, wui dan voel
je je als 11 de» levenden homel I.Ik ten
minste Jubelde van plelzierl En dia reis werd
een prachtreis! luistert maarl Toen mij n af
losser sta boord was gekomen en den dienst
had overgenomen, lag juist de „Ooet"-boot
van de PaketvaartmaatsohapptJ op de ree van
Olehleh en dis aara mij den volgenden dag
mee; dis boot ging langs de Oostkust, vla
IdL Penang, Singapore en Muntok naar Ba
tavia, vandaar de naam „Oostf'-boot, in tegen
stelling van de „West'-boot, die langs Pa
ri ang an Bankoelen gaat. Maar toen wij te
Edi kwamen waa men daar in de buurt hard
aan het vechten 1 Benige bataillons van de
landmsoht benevens een marine-divisie van
de „Henirik'waren daar bezig de boeren
Atjehera mores te leeren, en daar Édl toen
nog ïlat teUgraphlsoh met den vasten wal
waa verboicen, werd de Oostboot doos de
autoriteiten aangehouden om berichten over
te brengen van de expeditie. WIJ verloren
daardoer bijna twee dagon, hetgeen mij niet
onwelkom waal hoe langer hoe lleverl want
het leven op de boot waa lang niet onaange
naam, Je kwam weer eene op Je verhaal en
Ik had den tfldl WIJ deden Pinang cn Sin
gapore aan, ik nam nog eens een kijkje in
die geselllge plaatsen, maar het gevolg waa
dat wfl twee dagen te laat Tandjong Prlok
Juist op het oogenollk dat
de kustboot, van Batavia naar Soerabaja de
binnen stoomden,
de k uitboot, van
haven verliet! Het kon niet mooier! want
dagen wachten op de vol-
treinverbinding tuaeohen
toen moeat lk vhf dagen wachten op de vol
Sto snde boot de treinverbinding tuaaohen
atavla en Soerabaja bestond nog nietl
oa
en die vijf dagen braoht lk hotrlijk door in
het mooie en prettige Weltevreden, te mid
den van landalui en bekenden in het „hotel
des Indoe". Dat waa me een genoegen na de
AVjrhaohe misère en het tweejarige leven op
eon kleine 4e klasl Je voelde Je zoo vrij als
een vogel 1> de luaht, had geen „dienetJe
kon lui atji «ooveel Je wilde, mandleèn mei
zoetwatar naar hartelust, en 'aavonda ging
je naar een „.pul" of braoht «ion tijd in de
schitterende sooletedten „Harmonie" of „Oou-
oardla" doorl enfin het waa ,de pracht" en
Je voelde Je weer moneoh worden! Daarop
ging het met de kuetboot naar Soerabaja en
toen lk mij daar aan boord van hot Wacht
schip meldde.hoorde ik dat de boot naar
Bandjrrmialn Juiet twee dagen geleden waa
vertrokken en dat lk dua oen kleine vlo» we
ken moei. wachten.die boot vooo tnaai
ééna in de maand! Ben particulier of ambte
naar iou dit een koopje gevonden hebben,
maar lk daoht ar anders over! Ik had nog
Htoode geen haaat en hos aangonamea dat
i hoe lieven hot mtJ vaal Nu
i oen paar uur tporons
mlnlskrateur van eon
derdejaar omging hoe 1
had lk een broer die o»
van Soerabaja nf, adiJ
suikerfabriek wan, seinde hem dat lk «a wAz,
kreeg antwoord Jkoiu umnlridollJJk bij mtj'
lk vroeg en kraog verlui woop aoolang ik op
de boot moest wachten, en twee dagen later
zat ik heerlijk b# dien broer, dien lk In geen
Jaren had goriftn. op da fabriekt wat lk daar
genoten heb! niet alleen Jn da sulkor", maar
üiuhtsn te panrd naar hot gebergte en ik hor-
ook „ia de koffie", want wij maakten ook
tan©» mij nog duidelijk het heerlijke verblijf
op het koffieland „Pengadjaran'', waar het
'a morgens zoo koud' was dat je ex niet aan
dacht vóór tien urur te gaan baden, waar de
olie In de nachtpitten bevroor en waar ja
"s nachts onder twee dekens riiepl Dn alles
waa nieuw voor mi#, en ik kreeg daar eens
een kijkje op het leven in het binnenland,
waar oen doorsnee-marine menadh anders zoo
Weinig van af weet! Het waren magnifieke
dagen die lk nooit aal vergoten en ik ont
moette vele hartelijke, gaatvrjfe menachen d e
lk nog minde» aal vergeten! Maar eindelijk
waa ook dia pradhttijd om! na een hartelijk
afscheid ging het wee» naar Soerabaja terug,
en twee dagen later was ik op da kust dia mg
naar Bandjermaain braoht,
En toen ik wéé» twoe dagen late», daar
aankwam.loon waa er geen „Scmarang"
to vinden en hoorde ik dat zij een tocht maak
te naar de Oostkust van Borneo; en daar er
geen ander oorlogsschip aanwezig waa, meld
de lk mij bij dqn Resident.
„Ja" soids de»e „hét Sohip la pas ten
„week weg pn Bal OM wel een week of drie
„uitblijven! lk raad U dua maar aan zoolang
„!n het hotel te gaan", En zoo nam lk een
kamer voor een maand ln bet hotel van „moe
der Grevollng" en had toen alle gelegenheid
tnij op het nieuwe station te orlënteeren.
maar daarvan vertol ik later mtesohien wel
eeni! Na ruim drie weken kwam de „Bema-
rang'1, een gezellig, breed, ©enigszins log,
rad or atoom schip ia klasse, terug van haar
reta en meldde lk ml# aam boord. ïk had van
10 Juni tol SI Augustus wn heerlijk „ver
lof doorgemaakt, waarvooB men wel een ptar
Jaar „Atjoh" overheeft.en lk maakte nog
oen aardige deolnratis op ÖBn koop toe! Ja,
wij leefden toen ln ïndlë nog niet in den sul-
nlgen tijd! tegenwoordig zou men er niet aan
denken iemand na twee jaar Atjeh aoo n dure
rola to Inton maken voor eene MnTOudlge
overplaatsing..,. ma*» ben blij dat te
hebben genoten. EHIJi.
De baggermachine.
,Ov«r t Krliasnpls» U vssl fsdfoht.
•ot burgsmsMtsr Houw Lus »lj braakt,
Ds dichter van desa sohoone regelen heeft
besoheldenlijk zijn naam verzwegen, toen hij
se ln steen liet beitelen en plaateen d»«-i
ln den monumentalen muur van het epui
kanaal naast het Weeshuis. Daar houden cc
nu „dag en naohf de herinnering levendi
aan doxa Heldereeha historie, op wei
Sahoom© woord de woorden „glorie" en
atnomorle" eoo prachtig rijmen
Hot ia intueeohen een aardig idee gev
en do uitvoering li neer smaakvol, eoodai
vele geelaohten nog met plelzie» tegen dezen
gedenksteen sullen aankijken en mlseohlen
nog dikwijls do oude koe uit de sloot zullen
haten» „aan ja, te die vereohnlkkelljke Jaren,
toou du kanaal zoo riekte.Ie souvlene-
tu*7..Alleen de heer flohosffelsnbsrger (of
sljn Bahlsi} «andt niah «4 «SDuniwaardlgd au
böotff g 11
Maar nog te al hef wwh niet atgsïoo-
pen. bi de eerste plaste moet nog het sluisje
woeden gemaakt ln de fortgraoht, en het ge
meentebestuur heeft van deze geler'-"
gebruikgemaakt tovens een doortrok
projoutooren van den Middenweg^
ZIUILLSTO
door
Dr. CAREL J. BRENSA.
1)
De Vresmdeilng.
Katrlen had gezegd:.Nooit van mijn
leven zou lk met 'n soldaat langs den wog
willen.vast niet!.Ifin "n auoa gewu?
Noa m lader I
Het was als een plagerij geweest ln de
dagen toen Aria loten zou voor de soldaten.
.rT ■°ölt van m'u leven» hoo»! sul
katrten.
Nooit niet, Trien f vroeg Aria
7" wie en mW nietl hield Kaïtrien
üi soldaat ntef gaau. Ni KIJn
.?Rra ▼•uten, <üm witteboonenl Dus
\m wL^R "kenen als Je derln lootk
J* "oldaat wordt hoof )a niet
W*n11 gaan' ^k nietl.
zei Grootvader, die zeo-
ï'weest was - jy weet nle-aara als van
Je boereloeren hier ln den polder: Ik heb lie
ver één ouwe zuidwester van *u zeeman met
suhuim ln i n baar, dan 'n melkwagen vol
boeren van Jou! - Wil J« t g.viooven?.
En neem JIJ maar geen soldaat of geen
zeeman 1 viel ook grootmoeder ln, terwijl
»e sohuin oogde naar grootvader inot 'n
glimp van meeplagen ln de klikers.ver
trouw der goenoon, Katrlon! Ik hel» ine ook
ae Jonge meld door bi zeeman ovorsteg
laten halun.Eu nou zit lk ermee. Al vier
«u dertig Jaar! Neeauaarl Ik heb ook staan
te luisteren naar do babbels van boo'u
knaap tusschea de sohepen in do havon
'n lieve Jongen - met eterlgo boenen in s'n
hooge seelaaraen en a'u pot gsoo aardig
scliuin.Noul En praats ais 'n kerel!
as 'n pracht manskerel.Maar toen lk met
m nep in ds donkert bij dén vuurtoren als-ie
binnen was en nog vrijerspraat van 'm
moest aanhoorentoen was-ie zwart
prftflhtig zwart.rrveazwartI Krullea btJ
bossoheu onder sijs zoilen pet.Maar toen
we samen in hot hutejo aan 't kanaal kwamen
to wonen, toen we getrouwd waren toen
viel lm de pruik van den kop en toen zag ik,
dat ik inpfaate van met Yi swarten krultesr
kop, met Ti wut as te eooie patrijshond ge
trouwd was,
Jo zltto weer to Hogen, dat me de heros
d ttn de pr
I ik lnpwu
p, met "n
wiMir h\ liOiMU.
•grootvader.
- ----- -ii P«» «n f1'
en «trouk met do liand over deu gladgllmr
meudwn bol waar geen haartje op wss.
- *4 Was den dag «u dan nacht vuile meao
bh onslmm eul grootmosdas vordmi.Meld.
vertrouw gauu saolut ol soldatam ae de»-
gen nietl
- Nou vast niet hoor! - hieldJWriem
vol van soldaten moei ik al te x geheel
nlke hebben.
Ze knipoogde ln het geniep naar groot
moeder van plaagpret ep Arie, de boere-
kneoht zat er als een rood geschaamde lum
mel b|j. Ze waren te visite bij de oude
buurlui. Arte sou overmogen loten.
- Geef me nog 'n snee .teatebmod -- sri
grootva*lwr en grootmoeder deed "t 1* tien
krentebrood en dronken nog n glas fram-
booieen en toen ixwkten de mannen n PUP-
Vorder werd ave» de soak utet mew ga-
praait!
Kn nou waa Arie, de bomsoldaat. al bijna
oen weok vertrokken en Katrlan had nog
niemendal vau hem gehoord of gezien. W ant
hij had er «n taer te voren ingeloot en einde
lijk waa de tijd gekomen! Alle jongens van
het dorp en uit den polder en uit de Meer,
de een na den ander was verdwenen urn te
gaan dienen ergens in een garnizoen. Arie
ook. Op den dag dat hij ging waren ze saae*
dwars door de fortgraoht en het fort heen,
toegang 'krijgt op den Strooweg en op die
wijze dus een kortere verbinding tot stand
brengt met de stad. Dn de verbeteringen en
uitbreidingen, die men, in verband met dit
spuikanaai en min of mee» in verband met
dit werk ontstaan, in deze omgeving heeft
tot stand gebracht, hebben hier een nieuw
en fraai stadsgedeelte geschapen, dat door
broeden aanleg van straten en een smakelij
ker woningprojectie, van nieuwer Helder een
moderne stad wil maken. Zoo verkondigt de
gedenksteen in den kanaalmuur het tegen
deel van IJdele rhethoriek.
Maar ook dit is nog niet alles. Bij een goed
spuiend nieuw kanaal behoort ook een ter
dege gereinigd oud dito. En toen het plan
Krijnen destijds werd aangenomen, was
daarmede tevens besloten te zijner tijd het
oude, vervuilde kanaal uittebaggeren.
Die tijd is thans aangebroken. Maandag
morgen lag voor het eerst oen groote bagger
machine te werken. Geweldige massa's mod
der wierp zij omhoog in do naast haar lig
gende Bchuit en begrijpelijkerwijs trok de
arbeid veel bekijks. In de Waal bij Nijme
gen te zoo'n baggermachine een dagelijks
voorkomend ding. Maar wij zijn hier niet zoo
verwend en voor ons te het een nieuwigheid,
een bezienswaardigheid; die tot stilstaan
noopt en tot diepzinnig beschouwen van al
dien modder. Want modder te zwart en hoe
geweldig vuil moet hot daar op dien bodem
wal niet rijn all er zulke hoeveelheden uit
een betrekkolijk klein oppervlak worden om-
hooggehaaki. De modder der jaren.
Straks zal de baggermachine weer ver
trekken. Dan te ons kanaal rein als een
maagdelijke rivier, dan kan men de visohjes
op den bodem zien zwemmen, dan zal er gfr-
■puld worden dat het een lieve lust te. En
ons dankbare nageslacht zal, bij toename in
ontwikkeling, in geleerdheid, in één op-
zich de mind'ere zijn van het tegenwoordige
geslacht: men zal het met geen middel ter
wereld het begrip kunnen bijbrengen van
wat graohtonstanfc is. Dit woord te uit het
woordenboek de» nieuwe generatie verdwe
nen.
Eoo Bal heit worden!
HERFST.
Db Bchsrpe Oostenwind vlaagde reeds
langs de kust. Geen vroollik eonnesohljntjo,
dooh een vaalgrauwe bewolking gaf aan land
en zee de tinten, die ons reeds een voor
proefje geven van hetgeen ons te wachten
staat: een tijd van grauwheid en vaalheid,
koude en «guurheid.
Noohtana togen we er op uit, op den Inntsten
Zondag, omdat, ondanks die grauwheid, er
zoo'n gezonde prikkeling ln de fttmosf
aanwezig was.
Met lange halen1 pompte je Je lengen vol
met die frtesohe lucht, welke uit de Zuider
zee kwam overwaaien.
Op den dijk had men de verre horizonten;
hoog doemde Texel op; aan den einder zag
men vete rookpluimen, soms de masten en
•dhoorsteenen der booten.
Op den boulevard waren weinig wande
laars: een enkel paartje, dat in eenzaamheid
zich ging vermeien; een paar meisjes, die
met dén rugzak, longen en beenen staalden
met een forsche wandeling.
Aan den voet van den dijk en langs het
strand relden sloh de fuiken, hetgeen een
zeker teeken van herfst te. De trek de» pa
ling naar diepzee tooh, doet velen hun geluk
beproeven om, door middel der fuiken, zoo
veel mogelijk van dat kostbare goedje op te
vangen.
at strand lag als veriaten. Geen rroolijk
geroezemoes van kinderstemmen; geen wap
perend vaantje op hel-wltte tent, geen badr
koetsjes en strandstoelen", gmi geplas van
mannen en vrouwen in het zilte nat.
Daar waar anders het drukste geplens ln
het water te, stonden nu aantallen meeuwen
dl« het aanrollend eootflo nauwgezet beloer
den1 of mlssohten eon gfirnnnltju of een
rteohjo werd meegevoerd om dat dan mot
één gulzlgen hap naar binnen te slaan.
Als al te driest het zoetje hoog op krulde,
sprsidden ze de vleugels een moment en
Joempten daar overheen.
Alles ging met rustige zakelijkheid, geen
overhaasting, geen driftig jaohten, kalm en
berekend oonsumoerden zo daar hun gorech-
nog naar moede» op t eiland gedag wenen
sogtgeu daarna naar vader, dte aan t inost-
gteren was op de zeven Weren,Vandaag
luoost 1 or dan van komen, 't Stond op het
■vitte papier, dat Arte al weken lang vorkrou
kald «u op de vuuwan vuil geworden, ln den
sak droeg.
Es Katrien had Arie naar do halte van
de omnibus gebraoht, tooh eigenlijk wel wat
vau van binnen, zonder dat zo '4 zei.
Nou, meld had Arte gezegd: .Als
mte tijd om te zie je me weer terug! Want
Js wil me toch ln 1 mooie pak nlosilen, te
Vj wel. Trien?
Nee hoorl zei Katrten en lachte hei
melijk. voor Jou 'n anderi Vhe te twee
maal kermis ln dien tijd.
Mooi! praatte Arte mee en gaf Ka
trten voor t laatst *u longen »oeu.Hou
Je maar wolletjes, hoor meld!
En de omnibus waa gaan rijden.
Maar onder do hand was er een woolk: hoen
gegaan m Katrten had nog geen boodschap
ran Arie. Van verschillende jongens uit den
Poldar was hst si bekend, waarheen zo wa
ren gegaan cn wanneer za zloli zouden ko
men laten ik ij ken in da tnoote kleoren. Van
Arte ntemendal. Katrten keek uit, telkens als
de brievenlooper zoowat moest komen.
Drte dagen later toch stuurde Arie het
eerste bericht. Er kwam een twintig ponds
betervaatje met opgerold erin zijn bonkert,
zijn mouwvest, z'n broek en z'n Zondngsoho
pet. En oen vierkant stuk paplor uit «en
aohrijfboek zat ertussohen. Hivt was krlebo-
lig bekrabbeld met d« eigen hancpooten van
Arie en Katrten las het voor aan moeder:
.M lllaijn Van der Graft B-dcrreosknent
van de vesting Vijf da kampte nammero
Arte".
En daarbij bleof hot weer.
Boo werd het de derde Zaterdagavond sinds
zijn vertrek en al de derde ktver, dat Katrlen
boosohappen «ging doen zoo tuaschcu licht en
donker zonder dat Arte meeliep.Nou -
en tooh moest ze weer. Het was haar vaste
loop van voorbij de tol, dwars over het groote
weer naar 't dorp. Het werk was af, ®t gele
straatje voor huls langs geschrobd en1 de
klompen voor de volgende week wit ge
schuurd. Nou moesten nog de boodschappen
gehaald en morgen zou 't weer Zondag wezen.
te dienen.
ten), die de zee zoo goedwillend was huw op
Prachtige exemplaren van mantel- en zil
vermeeuwen waren het, waartusschen een
groot oontingent sóhrokhalzen van dit jaar,
kenbaar aan hun grauwe vederkleed.
De visohdiefjes hielden hun duikstroop-
tochten en lieten hun snerpende krijschstom-
men hooren.
Overigens een groote verlatenheid langs
het strand.
De vletten stonden reeds over het eerste
duinricheltje.
De winden hadden reeds aardig den straat
weg met zand overstoven.
In het badpaviljoen stond de waard han
den in den zak te turen door de ruiten
den grauwen herfsttijd vermoedelijk ver-
wenschend.
Wel stonden nog de stoeltjes rond het pa
viljoen, doch alle schuin gezet. Al to veel was
het herfsttijd in dezen zomer en vóór er weer
nieuwe vroolijkheid en stemgeroezemoes
langs de zee zal zijn, gaan er maanden en
maanden voorbij.
De golvende vlucht van eenige zangvogel
tjes «bewees dat ook de voorloopera van den
grooten volgeltrek reeds met den gunatigen
wind waren komen aanwaaien.
Zoo zag alles er zeer herfstachtig uit
Voor diegene echter, dte graag den goe
den kant der dingen ziet, was er tooh ook
weer veel aardigs ln de tinten; dio door de
tempering de» vale luchten over het land
schap werden geworpen en vooral ook kon
hij genieten van den pittlgen, gezonden
dampkring, die golven van opgewektheid
bracht.
ROBTNSON.
RABBELUURTJE 0VK8 MODE.
Het nieuwe HerMrostnnm,
Ja U zult nog wel wat hebben hangen
tusschen uw garderobe van het vorige Jaar
en het uwl nog wel heel goed bruikbaar zijn
ook. Maar.«gij izoudt geen vrouw zijn als
gij niet meende, dat er eigenlijk tooh wel
noodlg iets „bij moest komen I
En als gij eenmaal zoover rijt gevangen ln
het net van uw heimelijke wensohen, dan
komt dat onvermijdelijke «en tooh «zoo geluk-
«gepieker o'
zen! Of het een japon of een mantel of
Iclg makende
over wat het zal we-
een imanteloostuium.of het 't een of het
ander zal izljn. Er er wordt verder gedroomd
van stoffen en van modellen en van kleuren.
Laten we er rond voor uitkomen, dat we
het werkelijk altijd heerlijk vinden om iets
nieuws te krijgen.
Nu: Als het bfi u dan «oove» gekomen
{nocht zijn tijdens het aA najaar en mst het
oog op den as. winter bedenkt en ont
houdt u dan vooral, dat er dit seizoen zeer
veel fluweel gedragen zal worden. En voor
zoover er geen fluweel gedragen zal worden,
is dit in de meeste gevallen vervangen door
zeer veel van de nieuwe soorten .molllgaT'
lk sou haast «eggen: poezige stoffen en stof
fen ook waar de patronen In geweven zijn.
Voorts sullen als kleuren het meest opgeld
doen en het meest gedragen worden, aeze
kleuren, welke in xg. herfsttinten gehouden
rijn.
IB.v. Roestkleur, blauwachtig groen, taupe,
muisgrijs, alle nuances van de kleur bruin,
alle nu&noes van de kleur beige.Enfin:
alle kleuren, dte u op t oogenbllk overal in
de natuur volop tegenkomt en kunt bawoii
deren. En welke niet een van' de 'vaste en
schelle grondkleuren, zooals wit, zwart, rood,
groen, eniz., ln onverminderde en helle tinten
In rich hebben.
En da modellen?.
Tja.... Daar kunnen we aan ecu lastig
punt. De verscheidenheid Js b.v. in tegen
stelling niet dezelfde heerenimod© zoo
buitengewoon groot, dat het een onbegonnen
werk «ou zijn In dit kleine bestek een zij
het dan ook, hoogst onvolledig overzicht te
geven.
En nog was Arie «r niet O! se sprak er
niet veel van ln huis, want Katrten was geen
prautstor. Ze hield er niet Tan en ae kon 't
ulut. Dus zo ducht enkele maar. Eu om de
haverklap ging es voor 'u klkkubteja naar
vooruit om to zteu of da briuruuioupuB udk
in de buurt was.
Eindelijk was het toch tijd. Be kamde» de
mooie haren nog eens opgeknapt en glad en
zocht de nieuwe toffels uit de kast naast de
bedstee. En met de klaterende witte schort
ovor 't strakke lijf en den arm door 't heng
sol van de boodschappenmand ging zo heen
naar 't dorp.
De weg waa lang van den Tol naar t dorp
en donker van oude boomen. De boeren en
boerovrouwen die te schemeren zaten ln
luien lust achter dc groene hekjes van dc
woonhuizen, zagen haar gaan tusschen da
stammen van de hoornen en ze zagen dat zo
nog alleen was.
Wol meldjel Is Yi nou uit, mot Arie?
riepen de zoons over 'u damhatk of over de
wegsloot en zo lachten.
Met recht - riep Katrten terug nou
is 't glad uit met Arlc.
Maar do «boeren wisten wel dat Arie, de
boereknecht ln dienst gegaan was en praat
ten nog wat na over do deern,
t Is maar 'n puik van 'n vrouw zei
dc boerin, als ze naar de fladderende witte
sohort keek, die om do beenen van Kaïtrien
weg-flguurde.Daar zal Arte van der
Graft geen spijt van hebben als ie eens ge
trouwd la.
Nee-niet I rel de boer terug Ni is
'n üove besto meid. Dc gaf een Laken-
vqklacho koe als lk zoo oen dochter had! Die
kan werken!.
Maar die Arie hot ook geloopo, voor-ie
dat vogeltje gevangen had wil weer de
boerin. En Harm do zoen zei: .Dut kan
je gelooven!
En i
zoo babbelden zo aan elk huls anders
gezelllg-in-herinnerlng o vor Katrlen, dte zoo
een puik van een meid was en die werken
kon als geen tweede en die zoo zuiver was
als 't goud van 't kerkboek.
Want ze wisten het wel al zeiden za het
niet vaak. Katrien was vrij en frank, ln 't
geheel niet turelurig en tooh zoo ver van
slechtigheid als de zon van do maan. Ze wte-
Toch zal ik probeeren in den loop van het
najaar ©enige van do in eest voorkomende
modellen d© revue te laten passeeren.
Ik begin met een «eenvoudig, maar hoogst
modern mantelooetu um.
In hoofdzaak alen de bewerkte modellen er
uit als de voorgestelde op de teeken,Ing, Hier
naast blijft echter ook altijd gaan het streng
gehouden tailleursoostuum.
Inmiddels te het bovenstaande model op
het ©ogenblik bij de smaakvolle vrouwen
zeer ln trek. En naast dit verschillende ge-
wijzigden, waarvan echter het grondtype als
bovenstaande gehouden te. Iedere vrouw
heeft tenslotte ook de vrijheid op dit grond
type kleine wljirigdmgon aan te brengen of te
laten aanbrengen. In vele gevallen blijkt
het dameamodovsk hieruit (juist die eige»
■maak van de draagster.
Bovenstaand model te vervaardigd uit rost-
bruin velours de lalne Da gameerlng be
staat uit opgezette koorden, «gemaakt van de
zelfde stof en de driehoekjes gewoon gebor
duurd met de bekende steels teek. De knoop en
rijn ln dezelfde tint.
Intusschen te naar mijn pewoonIHke
smaak dit model uiterst geschikt voos be
werking «uit velvet
En te u nu misschien «eld nog ln het berit
ten wol dat b« de bests Jongens van t denz
had laten gaan omdat o» niet alles rinds.
Als au had willen luren voor de Taak, aooals
or tooh waren oude» de bouredochteri vu
lang op
goud )zs»
vt* de
hun tijd
gekend voor Katrien en avond tan avond
aan Nl hek Staan leunen voor do boerderij
waar ze diende. Omdat ze eenvoudig-frlsch
zonder pronk van opschik en zoo 'n pulk
zoo 'n pracht boo 'n prinses van 'n «bosre-
doohter was.
Zoo praatten ze zorgeloos weg ln de een
zaamheid van den schemer, terwijl Katrien
naar den kant van het dorp ging al voos
de derde maal alleen.
I I
Eindelijk voorbij de laatste boomen fgs hel
dorp gekomen begon zo kwiek sn vlot aan
de boodschappen. Eerst ging ae binnen bjf
Sohgltona de weitebroodbakke» en besteld
drte stoeten en anderhalf w«lt> larf voos ds
panne koeken en Zwartslulzer roggebrood.
Mot *n hall uur, drie kwartier sou ze Ni aan-
halen. Toen stak ze over naar Pauw, de siga
renman, om rook- en prulmtabek en negos-
haeirollen voor den boer. Ze nam '4 dadelijk
mee. N) Magere belletje rinkelde weer achter
haar aan de deur van Pauw en zigzag stak
Katrien over van winkeltje naar winkeltje
om allerlei to koopen voor '4 grofwerk: zond
en bik voor de klompen, 'n nieuwe boendwei!
en bleoksel voor de wasoh en 'n blauwset-
poppetje. En knoopen en band en knijpers
voor Ni goed en nog veel meer.
En overal tusschen de winkeltjes zag ze
weer net als den Zaterdag tevoren sol
daten !n nieuwe pakken. Op Ieders hoek
WHar op Zaterdagavond de Jongens altijd to
babbelen stonden, was ex nou 'u soldaat btf.
En ze kende Be dlreot, al warea sa wal
vreomdl
Maar toen ze Inging ïn hst konwnjgtiwtn-
keltje van mouw de Wit stond daar voor het
deurtje een groote soldaat, dte sloeg met a'n
vinger aan de zwartharige muts en toen
draaide aan rijn kokkert van Si blonde
snor.
En dezen soldaat kende ze niet!
Wordt voortgapet.