't Juffertje SCHETSEN VAN HET LAND Populair Bijvoegsel van de HELDERSCHE COURANT, van Zaterdag 30 Sept. 1922. ir'SSvi^?. «*r. NO. 40. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN) MARINE-HERINNERING. Toen 2hj ba kol begin van Juni 'DO, twee jaar op de kust van Atjeh had doorgebracht, kwam ei op goeden dag 'n „paimipteren; brie! aan boord van de „öamarang", waarin mij werd medegedeeld dat ik werd overga plaatst naar „Oonorang" te Bandjer- iaasinl Va» da pret sprong ik wel twee ine- ter hoog dg Itwht i®I on stoottö ïiiijn, hoofd geweldig «eges da dékbalken! wan! dat waa nn eeaa een ongedacht fortulntjel Een iiensoh went aan alles en dus ook aan het verblijf op Atjeh, maar als je je dan hebt lngesehotes op een derde Jaar trammen langs de „kust" M ja krijgt dan plotseling een in vitatie voer de bewoonde wereld, wui dan voel je je als 11 de» levenden homel I.Ik ten minste Jubelde van plelzierl En dia reis werd een prachtreis! luistert maarl Toen mij n af losser sta boord was gekomen en den dienst had overgenomen, lag juist de „Ooet"-boot van de PaketvaartmaatsohapptJ op de ree van Olehleh en dis aara mij den volgenden dag mee; dis boot ging langs de Oostkust, vla IdL Penang, Singapore en Muntok naar Ba tavia, vandaar de naam „Oostf'-boot, in tegen stelling van de „West'-boot, die langs Pa ri ang an Bankoelen gaat. Maar toen wij te Edi kwamen waa men daar in de buurt hard aan het vechten 1 Benige bataillons van de landmsoht benevens een marine-divisie van de „Henirik'waren daar bezig de boeren Atjehera mores te leeren, en daar Édl toen nog ïlat teUgraphlsoh met den vasten wal waa verboicen, werd de Oostboot doos de autoriteiten aangehouden om berichten over te brengen van de expeditie. WIJ verloren daardoer bijna twee dagon, hetgeen mij niet onwelkom waal hoe langer hoe lleverl want het leven op de boot waa lang niet onaange naam, Je kwam weer eene op Je verhaal en Ik had den tfldl WIJ deden Pinang cn Sin gapore aan, ik nam nog eens een kijkje in die geselllge plaatsen, maar het gevolg waa dat wfl twee dagen te laat Tandjong Prlok Juist op het oogenollk dat de kustboot, van Batavia naar Soerabaja de binnen stoomden, de k uitboot, van haven verliet! Het kon niet mooier! want dagen wachten op de vol- treinverbinding tuaeohen toen moeat lk vhf dagen wachten op de vol Sto snde boot de treinverbinding tuaaohen atavla en Soerabaja bestond nog nietl oa en die vijf dagen braoht lk hotrlijk door in het mooie en prettige Weltevreden, te mid den van landalui en bekenden in het „hotel des Indoe". Dat waa me een genoegen na de AVjrhaohe misère en het tweejarige leven op eon kleine 4e klasl Je voelde Je zoo vrij als een vogel 1> de luaht, had geen „dienetJe kon lui atji «ooveel Je wilde, mandleèn mei zoetwatar naar hartelust, en 'aavonda ging je naar een „.pul" of braoht «ion tijd in de schitterende sooletedten „Harmonie" of „Oou- oardla" doorl enfin het waa ,de pracht" en Je voelde Je weer moneoh worden! Daarop ging het met de kuetboot naar Soerabaja en toen lk mij daar aan boord van hot Wacht schip meldde.hoorde ik dat de boot naar Bandjrrmialn Juiet twee dagen geleden waa vertrokken en dat lk dua oen kleine vlo» we ken moei. wachten.die boot vooo tnaai ééna in de maand! Ben particulier of ambte naar iou dit een koopje gevonden hebben, maar lk daoht ar anders over! Ik had nog Htoode geen haaat en hos aangonamea dat i hoe lieven hot mtJ vaal Nu i oen paar uur tporons mlnlskrateur van eon derdejaar omging hoe 1 had lk een broer die o» van Soerabaja nf, adiJ suikerfabriek wan, seinde hem dat lk «a wAz, kreeg antwoord Jkoiu umnlridollJJk bij mtj' lk vroeg en kraog verlui woop aoolang ik op de boot moest wachten, en twee dagen later zat ik heerlijk b# dien broer, dien lk In geen Jaren had goriftn. op da fabriekt wat lk daar genoten heb! niet alleen Jn da sulkor", maar üiuhtsn te panrd naar hot gebergte en ik hor- ook „ia de koffie", want wij maakten ook tan©» mij nog duidelijk het heerlijke verblijf op het koffieland „Pengadjaran'', waar het 'a morgens zoo koud' was dat je ex niet aan dacht vóór tien urur te gaan baden, waar de olie In de nachtpitten bevroor en waar ja "s nachts onder twee dekens riiepl Dn alles waa nieuw voor mi#, en ik kreeg daar eens een kijkje op het leven in het binnenland, waar oen doorsnee-marine menadh anders zoo Weinig van af weet! Het waren magnifieke dagen die lk nooit aal vergoten en ik ont moette vele hartelijke, gaatvrjfe menachen d e lk nog minde» aal vergeten! Maar eindelijk waa ook dia pradhttijd om! na een hartelijk afscheid ging het wee» naar Soerabaja terug, en twee dagen later was ik op da kust dia mg naar Bandjermaain braoht, En toen ik wéé» twoe dagen late», daar aankwam.loon waa er geen „Scmarang" to vinden en hoorde ik dat zij een tocht maak te naar de Oostkust van Borneo; en daar er geen ander oorlogsschip aanwezig waa, meld de lk mij bij dqn Resident. „Ja" soids de»e „hét Sohip la pas ten „week weg pn Bal OM wel een week of drie „uitblijven! lk raad U dua maar aan zoolang „!n het hotel te gaan", En zoo nam lk een kamer voor een maand ln bet hotel van „moe der Grevollng" en had toen alle gelegenheid tnij op het nieuwe station te orlënteeren. maar daarvan vertol ik later mtesohien wel eeni! Na ruim drie weken kwam de „Bema- rang'1, een gezellig, breed, ©enigszins log, rad or atoom schip ia klasse, terug van haar reta en meldde lk ml# aam boord. ïk had van 10 Juni tol SI Augustus wn heerlijk „ver lof doorgemaakt, waarvooB men wel een ptar Jaar „Atjoh" overheeft.en lk maakte nog oen aardige deolnratis op ÖBn koop toe! Ja, wij leefden toen ln ïndlë nog niet in den sul- nlgen tijd! tegenwoordig zou men er niet aan denken iemand na twee jaar Atjeh aoo n dure rola to Inton maken voor eene MnTOudlge overplaatsing..,. ma*» ben blij dat te hebben genoten. EHIJi. De baggermachine. ,Ov«r t Krliasnpls» U vssl fsdfoht. •ot burgsmsMtsr Houw Lus »lj braakt, Ds dichter van desa sohoone regelen heeft besoheldenlijk zijn naam verzwegen, toen hij se ln steen liet beitelen en plaateen d»«-i ln den monumentalen muur van het epui kanaal naast het Weeshuis. Daar houden cc nu „dag en naohf de herinnering levendi aan doxa Heldereeha historie, op wei Sahoom© woord de woorden „glorie" en atnomorle" eoo prachtig rijmen Hot ia intueeohen een aardig idee gev en do uitvoering li neer smaakvol, eoodai vele geelaohten nog met plelzie» tegen dezen gedenksteen sullen aankijken en mlseohlen nog dikwijls do oude koe uit de sloot zullen haten» „aan ja, te die vereohnlkkelljke Jaren, toou du kanaal zoo riekte.Ie souvlene- tu*7..Alleen de heer flohosffelsnbsrger (of sljn Bahlsi} «andt niah «4 «SDuniwaardlgd au böotff g 11 Maar nog te al hef wwh niet atgsïoo- pen. bi de eerste plaste moet nog het sluisje woeden gemaakt ln de fortgraoht, en het ge meentebestuur heeft van deze geler'-" gebruikgemaakt tovens een doortrok projoutooren van den Middenweg^ ZIUILLSTO door Dr. CAREL J. BRENSA. 1) De Vresmdeilng. Katrlen had gezegd:.Nooit van mijn leven zou lk met 'n soldaat langs den wog willen.vast niet!.Ifin "n auoa gewu? Noa m lader I Het was als een plagerij geweest ln de dagen toen Aria loten zou voor de soldaten. .rT ■°ölt van m'u leven» hoo»! sul katrten. Nooit niet, Trien f vroeg Aria 7" wie en mW nietl hield Kaïtrien üi soldaat ntef gaau. Ni KIJn .?Rra ▼•uten, <üm witteboonenl Dus \m wL^R "kenen als Je derln lootk J* "oldaat wordt hoof )a niet W*n11 gaan' ^k nietl. zei Grootvader, die zeo- ï'weest was - jy weet nle-aara als van Je boereloeren hier ln den polder: Ik heb lie ver één ouwe zuidwester van *u zeeman met suhuim ln i n baar, dan 'n melkwagen vol boeren van Jou! - Wil J« t g.viooven?. En neem JIJ maar geen soldaat of geen zeeman 1 viel ook grootmoeder ln, terwijl »e sohuin oogde naar grootvader inot 'n glimp van meeplagen ln de klikers.ver trouw der goenoon, Katrlon! Ik hel» ine ook ae Jonge meld door bi zeeman ovorsteg laten halun.Eu nou zit lk ermee. Al vier «u dertig Jaar! Neeauaarl Ik heb ook staan te luisteren naar do babbels van boo'u knaap tusschea de sohepen in do havon 'n lieve Jongen - met eterlgo boenen in s'n hooge seelaaraen en a'u pot gsoo aardig scliuin.Noul En praats ais 'n kerel! as 'n pracht manskerel.Maar toen lk met m nep in ds donkert bij dén vuurtoren als-ie binnen was en nog vrijerspraat van 'm moest aanhoorentoen was-ie zwart prftflhtig zwart.rrveazwartI Krullea btJ bossoheu onder sijs zoilen pet.Maar toen we samen in hot hutejo aan 't kanaal kwamen to wonen, toen we getrouwd waren toen viel lm de pruik van den kop en toen zag ik, dat ik inpfaate van met Yi swarten krultesr kop, met Ti wut as te eooie patrijshond ge trouwd was, Jo zltto weer to Hogen, dat me de heros d ttn de pr I ik lnpwu p, met "n wiMir h\ liOiMU. •grootvader. - ----- -ii P«» «n f1' en «trouk met do liand over deu gladgllmr meudwn bol waar geen haartje op wss. - *4 Was den dag «u dan nacht vuile meao bh onslmm eul grootmosdas vordmi.Meld. vertrouw gauu saolut ol soldatam ae de»- gen nietl - Nou vast niet hoor! - hieldJWriem vol van soldaten moei ik al te x geheel nlke hebben. Ze knipoogde ln het geniep naar groot moeder van plaagpret ep Arie, de boere- kneoht zat er als een rood geschaamde lum mel b|j. Ze waren te visite bij de oude buurlui. Arte sou overmogen loten. - Geef me nog 'n snee .teatebmod -- sri grootva*lwr en grootmoeder deed "t 1* tien krentebrood en dronken nog n glas fram- booieen en toen ixwkten de mannen n PUP- Vorder werd ave» de soak utet mew ga- praait! Kn nou waa Arie, de bomsoldaat. al bijna oen weok vertrokken en Katrlan had nog niemendal vau hem gehoord of gezien. W ant hij had er «n taer te voren ingeloot en einde lijk waa de tijd gekomen! Alle jongens van het dorp en uit den polder en uit de Meer, de een na den ander was verdwenen urn te gaan dienen ergens in een garnizoen. Arie ook. Op den dag dat hij ging waren ze saae* dwars door de fortgraoht en het fort heen, toegang 'krijgt op den Strooweg en op die wijze dus een kortere verbinding tot stand brengt met de stad. Dn de verbeteringen en uitbreidingen, die men, in verband met dit spuikanaai en min of mee» in verband met dit werk ontstaan, in deze omgeving heeft tot stand gebracht, hebben hier een nieuw en fraai stadsgedeelte geschapen, dat door broeden aanleg van straten en een smakelij ker woningprojectie, van nieuwer Helder een moderne stad wil maken. Zoo verkondigt de gedenksteen in den kanaalmuur het tegen deel van IJdele rhethoriek. Maar ook dit is nog niet alles. Bij een goed spuiend nieuw kanaal behoort ook een ter dege gereinigd oud dito. En toen het plan Krijnen destijds werd aangenomen, was daarmede tevens besloten te zijner tijd het oude, vervuilde kanaal uittebaggeren. Die tijd is thans aangebroken. Maandag morgen lag voor het eerst oen groote bagger machine te werken. Geweldige massa's mod der wierp zij omhoog in do naast haar lig gende Bchuit en begrijpelijkerwijs trok de arbeid veel bekijks. In de Waal bij Nijme gen te zoo'n baggermachine een dagelijks voorkomend ding. Maar wij zijn hier niet zoo verwend en voor ons te het een nieuwigheid, een bezienswaardigheid; die tot stilstaan noopt en tot diepzinnig beschouwen van al dien modder. Want modder te zwart en hoe geweldig vuil moet hot daar op dien bodem wal niet rijn all er zulke hoeveelheden uit een betrekkolijk klein oppervlak worden om- hooggehaaki. De modder der jaren. Straks zal de baggermachine weer ver trekken. Dan te ons kanaal rein als een maagdelijke rivier, dan kan men de visohjes op den bodem zien zwemmen, dan zal er gfr- ■puld worden dat het een lieve lust te. En ons dankbare nageslacht zal, bij toename in ontwikkeling, in geleerdheid, in één op- zich de mind'ere zijn van het tegenwoordige geslacht: men zal het met geen middel ter wereld het begrip kunnen bijbrengen van wat graohtonstanfc is. Dit woord te uit het woordenboek de» nieuwe generatie verdwe nen. Eoo Bal heit worden! HERFST. Db Bchsrpe Oostenwind vlaagde reeds langs de kust. Geen vroollik eonnesohljntjo, dooh een vaalgrauwe bewolking gaf aan land en zee de tinten, die ons reeds een voor proefje geven van hetgeen ons te wachten staat: een tijd van grauwheid en vaalheid, koude en «guurheid. Noohtana togen we er op uit, op den Inntsten Zondag, omdat, ondanks die grauwheid, er zoo'n gezonde prikkeling ln de fttmosf aanwezig was. Met lange halen1 pompte je Je lengen vol met die frtesohe lucht, welke uit de Zuider zee kwam overwaaien. Op den dijk had men de verre horizonten; hoog doemde Texel op; aan den einder zag men vete rookpluimen, soms de masten en •dhoorsteenen der booten. Op den boulevard waren weinig wande laars: een enkel paartje, dat in eenzaamheid zich ging vermeien; een paar meisjes, die met dén rugzak, longen en beenen staalden met een forsche wandeling. Aan den voet van den dijk en langs het strand relden sloh de fuiken, hetgeen een zeker teeken van herfst te. De trek de» pa ling naar diepzee tooh, doet velen hun geluk beproeven om, door middel der fuiken, zoo veel mogelijk van dat kostbare goedje op te vangen. at strand lag als veriaten. Geen rroolijk geroezemoes van kinderstemmen; geen wap perend vaantje op hel-wltte tent, geen badr koetsjes en strandstoelen", gmi geplas van mannen en vrouwen in het zilte nat. Daar waar anders het drukste geplens ln het water te, stonden nu aantallen meeuwen dl« het aanrollend eootflo nauwgezet beloer den1 of mlssohten eon gfirnnnltju of een rteohjo werd meegevoerd om dat dan mot één gulzlgen hap naar binnen te slaan. Als al te driest het zoetje hoog op krulde, sprsidden ze de vleugels een moment en Joempten daar overheen. Alles ging met rustige zakelijkheid, geen overhaasting, geen driftig jaohten, kalm en berekend oonsumoerden zo daar hun gorech- nog naar moede» op t eiland gedag wenen sogtgeu daarna naar vader, dte aan t inost- gteren was op de zeven Weren,Vandaag luoost 1 or dan van komen, 't Stond op het ■vitte papier, dat Arte al weken lang vorkrou kald «u op de vuuwan vuil geworden, ln den sak droeg. Es Katrien had Arie naar do halte van de omnibus gebraoht, tooh eigenlijk wel wat vau van binnen, zonder dat zo '4 zei. Nou, meld had Arte gezegd: .Als mte tijd om te zie je me weer terug! Want Js wil me toch ln 1 mooie pak nlosilen, te Vj wel. Trien? Nee hoorl zei Katrten en lachte hei melijk. voor Jou 'n anderi Vhe te twee maal kermis ln dien tijd. Mooi! praatte Arte mee en gaf Ka trten voor t laatst *u longen »oeu.Hou Je maar wolletjes, hoor meld! En de omnibus waa gaan rijden. Maar onder do hand was er een woolk: hoen gegaan m Katrten had nog geen boodschap ran Arie. Van verschillende jongens uit den Poldar was hst si bekend, waarheen zo wa ren gegaan cn wanneer za zloli zouden ko men laten ik ij ken in da tnoote kleoren. Van Arte ntemendal. Katrten keek uit, telkens als de brievenlooper zoowat moest komen. Drte dagen later toch stuurde Arie het eerste bericht. Er kwam een twintig ponds betervaatje met opgerold erin zijn bonkert, zijn mouwvest, z'n broek en z'n Zondngsoho pet. En oen vierkant stuk paplor uit «en aohrijfboek zat ertussohen. Hivt was krlebo- lig bekrabbeld met d« eigen hancpooten van Arie en Katrten las het voor aan moeder: .M lllaijn Van der Graft B-dcrreosknent van de vesting Vijf da kampte nammero Arte". En daarbij bleof hot weer. Boo werd het de derde Zaterdagavond sinds zijn vertrek en al de derde ktver, dat Katrlen boosohappen «ging doen zoo tuaschcu licht en donker zonder dat Arte meeliep.Nou - en tooh moest ze weer. Het was haar vaste loop van voorbij de tol, dwars over het groote weer naar 't dorp. Het werk was af, ®t gele straatje voor huls langs geschrobd en1 de klompen voor de volgende week wit ge schuurd. Nou moesten nog de boodschappen gehaald en morgen zou 't weer Zondag wezen. te dienen. ten), die de zee zoo goedwillend was huw op Prachtige exemplaren van mantel- en zil vermeeuwen waren het, waartusschen een groot oontingent sóhrokhalzen van dit jaar, kenbaar aan hun grauwe vederkleed. De visohdiefjes hielden hun duikstroop- tochten en lieten hun snerpende krijschstom- men hooren. Overigens een groote verlatenheid langs het strand. De vletten stonden reeds over het eerste duinricheltje. De winden hadden reeds aardig den straat weg met zand overstoven. In het badpaviljoen stond de waard han den in den zak te turen door de ruiten den grauwen herfsttijd vermoedelijk ver- wenschend. Wel stonden nog de stoeltjes rond het pa viljoen, doch alle schuin gezet. Al to veel was het herfsttijd in dezen zomer en vóór er weer nieuwe vroolijkheid en stemgeroezemoes langs de zee zal zijn, gaan er maanden en maanden voorbij. De golvende vlucht van eenige zangvogel tjes «bewees dat ook de voorloopera van den grooten volgeltrek reeds met den gunatigen wind waren komen aanwaaien. Zoo zag alles er zeer herfstachtig uit Voor diegene echter, dte graag den goe den kant der dingen ziet, was er tooh ook weer veel aardigs ln de tinten; dio door de tempering de» vale luchten over het land schap werden geworpen en vooral ook kon hij genieten van den pittlgen, gezonden dampkring, die golven van opgewektheid bracht. ROBTNSON. RABBELUURTJE 0VK8 MODE. Het nieuwe HerMrostnnm, Ja U zult nog wel wat hebben hangen tusschen uw garderobe van het vorige Jaar en het uwl nog wel heel goed bruikbaar zijn ook. Maar.«gij izoudt geen vrouw zijn als gij niet meende, dat er eigenlijk tooh wel noodlg iets „bij moest komen I En als gij eenmaal zoover rijt gevangen ln het net van uw heimelijke wensohen, dan komt dat onvermijdelijke «en tooh «zoo geluk- «gepieker o' zen! Of het een japon of een mantel of Iclg makende over wat het zal we- een imanteloostuium.of het 't een of het ander zal izljn. Er er wordt verder gedroomd van stoffen en van modellen en van kleuren. Laten we er rond voor uitkomen, dat we het werkelijk altijd heerlijk vinden om iets nieuws te krijgen. Nu: Als het bfi u dan «oove» gekomen {nocht zijn tijdens het aA najaar en mst het oog op den as. winter bedenkt en ont houdt u dan vooral, dat er dit seizoen zeer veel fluweel gedragen zal worden. En voor zoover er geen fluweel gedragen zal worden, is dit in de meeste gevallen vervangen door zeer veel van de nieuwe soorten .molllgaT' lk sou haast «eggen: poezige stoffen en stof fen ook waar de patronen In geweven zijn. Voorts sullen als kleuren het meest opgeld doen en het meest gedragen worden, aeze kleuren, welke in xg. herfsttinten gehouden rijn. IB.v. Roestkleur, blauwachtig groen, taupe, muisgrijs, alle nuances van de kleur bruin, alle nu&noes van de kleur beige.Enfin: alle kleuren, dte u op t oogenbllk overal in de natuur volop tegenkomt en kunt bawoii deren. En welke niet een van' de 'vaste en schelle grondkleuren, zooals wit, zwart, rood, groen, eniz., ln onverminderde en helle tinten In rich hebben. En da modellen?. Tja.... Daar kunnen we aan ecu lastig punt. De verscheidenheid Js b.v. in tegen stelling niet dezelfde heerenimod© zoo buitengewoon groot, dat het een onbegonnen werk «ou zijn In dit kleine bestek een zij het dan ook, hoogst onvolledig overzicht te geven. En nog was Arie «r niet O! se sprak er niet veel van ln huis, want Katrten was geen prautstor. Ze hield er niet Tan en ae kon 't ulut. Dus zo ducht enkele maar. Eu om de haverklap ging es voor 'u klkkubteja naar vooruit om to zteu of da briuruuioupuB udk in de buurt was. Eindelijk was het toch tijd. Be kamde» de mooie haren nog eens opgeknapt en glad en zocht de nieuwe toffels uit de kast naast de bedstee. En met de klaterende witte schort ovor 't strakke lijf en den arm door 't heng sol van de boodschappenmand ging zo heen naar 't dorp. De weg waa lang van den Tol naar t dorp en donker van oude boomen. De boeren en boerovrouwen die te schemeren zaten ln luien lust achter dc groene hekjes van dc woonhuizen, zagen haar gaan tusschen da stammen van de hoornen en ze zagen dat zo nog alleen was. Wol meldjel Is Yi nou uit, mot Arie? riepen de zoons over 'u damhatk of over de wegsloot en zo lachten. Met recht - riep Katrten terug nou is 't glad uit met Arlc. Maar do «boeren wisten wel dat Arie, de boereknecht ln dienst gegaan was en praat ten nog wat na over do deern, t Is maar 'n puik van 'n vrouw zei dc boerin, als ze naar de fladderende witte sohort keek, die om do beenen van Kaïtrien weg-flguurde.Daar zal Arte van der Graft geen spijt van hebben als ie eens ge trouwd la. Nee-niet I rel de boer terug Ni is 'n üove besto meid. Dc gaf een Laken- vqklacho koe als lk zoo oen dochter had! Die kan werken!. Maar die Arie hot ook geloopo, voor-ie dat vogeltje gevangen had wil weer de boerin. En Harm do zoen zei: .Dut kan je gelooven! En i zoo babbelden zo aan elk huls anders gezelllg-in-herinnerlng o vor Katrlen, dte zoo een puik van een meid was en die werken kon als geen tweede en die zoo zuiver was als 't goud van 't kerkboek. Want ze wisten het wel al zeiden za het niet vaak. Katrien was vrij en frank, ln 't geheel niet turelurig en tooh zoo ver van slechtigheid als de zon van do maan. Ze wte- Toch zal ik probeeren in den loop van het najaar ©enige van do in eest voorkomende modellen d© revue te laten passeeren. Ik begin met een «eenvoudig, maar hoogst modern mantelooetu um. In hoofdzaak alen de bewerkte modellen er uit als de voorgestelde op de teeken,Ing, Hier naast blijft echter ook altijd gaan het streng gehouden tailleursoostuum. Inmiddels te het bovenstaande model op het ©ogenblik bij de smaakvolle vrouwen zeer ln trek. En naast dit verschillende ge- wijzigden, waarvan echter het grondtype als bovenstaande gehouden te. Iedere vrouw heeft tenslotte ook de vrijheid op dit grond type kleine wljirigdmgon aan te brengen of te laten aanbrengen. In vele gevallen blijkt het dameamodovsk hieruit (juist die eige» ■maak van de draagster. Bovenstaand model te vervaardigd uit rost- bruin velours de lalne Da gameerlng be staat uit opgezette koorden, «gemaakt van de zelfde stof en de driehoekjes gewoon gebor duurd met de bekende steels teek. De knoop en rijn ln dezelfde tint. Intusschen te naar mijn pewoonIHke smaak dit model uiterst geschikt voos be werking «uit velvet En te u nu misschien «eld nog ln het berit ten wol dat b« de bests Jongens van t denz had laten gaan omdat o» niet alles rinds. Als au had willen luren voor de Taak, aooals or tooh waren oude» de bouredochteri vu lang op goud )zs» vt* de hun tijd gekend voor Katrien en avond tan avond aan Nl hek Staan leunen voor do boerderij waar ze diende. Omdat ze eenvoudig-frlsch zonder pronk van opschik en zoo 'n pulk zoo 'n pracht boo 'n prinses van 'n «bosre- doohter was. Zoo praatten ze zorgeloos weg ln de een zaamheid van den schemer, terwijl Katrien naar den kant van het dorp ging al voos de derde maal alleen. I I Eindelijk voorbij de laatste boomen fgs hel dorp gekomen begon zo kwiek sn vlot aan de boodschappen. Eerst ging ae binnen bjf Sohgltona de weitebroodbakke» en besteld drte stoeten en anderhalf w«lt> larf voos ds panne koeken en Zwartslulzer roggebrood. Mot *n hall uur, drie kwartier sou ze Ni aan- halen. Toen stak ze over naar Pauw, de siga renman, om rook- en prulmtabek en negos- haeirollen voor den boer. Ze nam '4 dadelijk mee. N) Magere belletje rinkelde weer achter haar aan de deur van Pauw en zigzag stak Katrien over van winkeltje naar winkeltje om allerlei to koopen voor '4 grofwerk: zond en bik voor de klompen, 'n nieuwe boendwei! en bleoksel voor de wasoh en 'n blauwset- poppetje. En knoopen en band en knijpers voor Ni goed en nog veel meer. En overal tusschen de winkeltjes zag ze weer net als den Zaterdag tevoren sol daten !n nieuwe pakken. Op Ieders hoek WHar op Zaterdagavond de Jongens altijd to babbelen stonden, was ex nou 'u soldaat btf. En ze kende Be dlreot, al warea sa wal vreomdl Maar toen ze Inging ïn hst konwnjgtiwtn- keltje van mouw de Wit stond daar voor het deurtje een groote soldaat, dte sloeg met a'n vinger aan de zwartharige muts en toen draaide aan rijn kokkert van Si blonde snor. En dezen soldaat kende ze niet! Wordt voortgapet.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1922 | | pagina 9