KWINKSLAGEN
m
PRIJSRAADSEL 50ste JU'HERTJE.
Oplossing.
10
20 -
30
V
4©
5©
6©
7©
©8
©9
©10
In één lijn liggen nu de punten; 1, 2, 4
en 10; 2, 3, 6 en 85 p, 6 en 7.; L 8, 9 en
10; 1, 3, 5 en 9.
De oplossing kan op dezelfde wijze gevon
den worden door de punten 1, 2 en 3 op hun
plaats te laten en de punten 5, 6 en 8 naar
den rechter 'bovenhoek te "verplaatsen.
Goede oplossingen kwamen in van de
Dames:
Mej. A. A.; Mej. J. O. B.; Mej. T. B.; Mevr.
B.; Mevr. Br.; Mevr. J- v. D.M.; Mej. O. de
G.; Mej. M. G.—V.; Mej. J. de G.—S.; Mej.
J. de G.; Mej. S. H.; Mej. N- K.; Mej. E. H.
J. K.—S.; Mej. M. v. M.; Mej. T. M.—S.; Mej.
E. v. Pv. G.; Mej. L. P.; Mej. v. R.; Mevr.
R.; Mej. N. S.; Mej. E. S.; Mej. B. S.; Mevr.
O. V.—-de L.J Mej. V.; Mevr. H. Y.
Yan de Heeren:
G. A.; M. B.; J, M. B.; M. B.; W. B. Cz.;
J. B-; J. A. B.; H. B.; B. M. v. D.; J. D.; M.
v. E.; M. v. E.; W. de G.; K. G.; A. de G.; J.
G.; O. G.; K. de G.; B. H.; G. H.; D. v. H.;
C. A. H.; A. K.; K. K.; O. K.; J. K.; J. O. K.
Gz.; P. K.; J. K.; D. K.; J. H. K.; D. K.; W.
v. M.; G. M.; J. M.; K. J. M.; Sj. v. d. M.; J.
v. M.; N.' N.; M. O.; J. P-; S. v. d. P.; D. O.
W. R.; S. S.; M. S.; P. S.; J. S.; D. T.; K. A-
T.; M. Y.; O. N. de V.; T. J- v. V.; N. de W.;
J. de W.
Wij ontvingen In totaal op onze prijsvraag
10G oplossingen. Hiervan waren er 79 igoed,
de rest foutief. Het was dikwijls vermakelijk
te zien met welke trucjes men getracht had
toch een igoede oplossing te vindon. Sommi
gen haddeh een nieuwe teekening gemaakt
on toen het aantal omringde punten niet uit
kwam, de teekening maar pasklaar gemankt
aan het doel. Andere traohtten het met krom
me ljjnen te vinden; wij onvingen
ook berijmde oplossingen; iemand, anders
zond er niet minder dan vier, alle foutief,
met de boodschap erbij, dat hij er nog wol
meer kon leveren! Geen wonder! Verschei
den oplossers hadden een heele rij van om
ringde punten samengesteld en die vier aan
vier door een lijn verbonden: izoo waren er
vier op een rij en kregen ze vijf rijen elk
van vier punten! Een paar grappenmakers
hadden een half ingevuld formuüër gezon
den, en meerdere inzendingen gaven blijk
van groote slordigheid, onverschilligheid en
zorgeloosheid.
De verloting onder de goede oplossers had
Vrijdagmiddag ten onzen kantore plaats. De
heeren van Wolftfren en' Herschel, beiden
bewoners van de Koningstraat, hadden zioh
bereidwillig beschikbaar gesteld een lootje
te trekken, waarvoor wij dien heeren hierbij
onzen dank betuigen. De uitslag is als volgt:
de damesprijs viel ten deel aan mejuffrouw
Verouden, Klaas Duitstraat 32, de heeren-
prijs aan den heer J. A. Brandjes, Vlaming
straat 10. Dezen kunnen Maandagmiddag ten
onzen kantore hun prijzen In ontvangst ko
men nemen.
Wat zie jij e® toch rieoht uii
Och Ja, door al die examens, hél
Watl Heb jij examen gedaan?
Noe, maar m n vrinden
Reiziger: Kan Ik den sneltrein naar
Amsterdam nog halen?
Beambte aan het loket: Dat hangt er
maar van af, hoe hard u kunt loopen. Hij is
vier minuten geleden vertrokken.'1
OVER MISDAAD EN MISDADIGERS
door
LEO FELDL
Als „extra" willen we in onze crimineels
causerieën een schets, ontleend aan ,De Po-
litie-gids", weergeven, wel'ke oo. in deze ko
lommen zeker op haar plaats is.
Het is een interessante verhandeling over
DleveH-dynastleen.
Eenigen tijd geleden kwam een beruchte
internationale zakkenroller Eu gen Leicht-
mann uit Berlijn naar Boedapest om te
trouwen. Op het oogenblik dat hij met zijn
bruid in het rijtuig stapte, om naar den
ambtenaar van den burgerlijken stand te
gaan, werd hij in hechtenis genomen. De
goede man schijnt gemeend te hebben, dat
Boedapest nog, als jaren geleden, het dorado
was van alle geboefte. Maar de tegenwoordige
Hermandad heeft een waakzaam oog en wie
zich in zijn gezichtsveld waagt, kan de vrij
heid voor lang vaarwel zeggen.
Vroeger was dat anders.
Hongarije had zulke vrije wetten ais al-
leen Engeland, en zelf misdadigers hadden
hier, zoolang zij maar geen nieuwe onwettig
heden 'begingen, een veilig asyl.
Aan dit hyperliberalisme dankt echter ten
slotte Hongarije de reputatie, welke aanlei
ding heeft gegeven, dat men geboefte en in
het bijzonder zakkenrollers steeds eenvoudig
„Hongaarsche" bedriegers placht te noemen.
De slechte gewoonte, bedriegers-operaties
naar naties te noemen,, beleedigt roekeloos
verschillende volken. Zoo noemt men valsch-
In den avondtrein Amsterdam-Groningen.
Man; Zet je hoed af, dan kan je gemak
kelijker in de kussens leunen.
Vrouw: Zoodra wij buiten de stad ztJn,
lijn kapsel is in Wanorde.
Ik moet eiken dag vijf uren lang piano
pelen.
Waarvoor is dat
Omdat Pa en Ma niet met onze nieuwe
BABBEL-UURTJE OVER MODE.
Hel Visite- en Ontvangtollei
Wanneer gij, Mevrouw of Mejuffrouw, Uw
isites gaat maken oftewel deze ontvangt,
dan brengt dit onvermijdelijk voor U mee:
een min of meerdere serieuze zorg voor Uw
toilet.
Want nietwaar tenslotte zit hierin toch
wel minstens het halve genoegen, U goed
gekleed .te weten. Het schijnt menigmaal of
het ons een zekerder houding geeft, ons in
het gesprek geestiger doet zijn en ons daar
door een aangenamer mensch doet wezen
voor onze bezoeksters of mede-bezoeksters,
wanneer we naar ons eigen genoegen in de
kleeren steken.
In dit geval is het wel tn de eerste plaats
noodig, dat U eenigszins op de hoogte is van
dc eenvoudige eischbn van de heerschende
mode. U moet een klein beetje weten wat er
op het oogenblik „gaat"....
Welnu: op het oogenblik is zeer gebruike
lijk het mantelcostuum met daarbij passende
gekleede „japon". Dus niet meer zboais de tot
dusver meer gebruikelijke mantel, rok met
daarbij een wascheohte zijden of crepe-de-
chine Mouse.
Iedere vrouw, die deze gecombineerde ja
pon wel eens van nabij .heeft bekeken, zal
hebben kunnen oonstateeren, dat zij werke
lijk veel chiquer en gedistingeerder is dan de
gebruikelijke rok en blouse.
Ik zag hier „gecombineerd" want deze
bijbehoorende japon is zelden, geheel van stof
gesmaakt. In de meeste gevallen bestaat zij,
evenals de rok piet blouse, uit stof en zijde,
maar dan nu tot een smaakvol geheel ver
werkt. De hieronder volgende teekening
geeft een goed voorbeeld van een dergelijk
toilet
Bovenstaande japon is nu het oostuumge-
deelte van oon zwart, fijn, kamgaron mantel
costuum. Het blouse déél bestaat uit wit
crepe-de-ohlne, wolk afgezet ls met blozen
zwarte stof. Bij het aunzetton op taille on
mouw zijn de rok en mouwen op smaakvolle
wijze uitgesneden en met gitkraaltjes ver
sierd.
Jl 1
BtJ het aanhebben der mantel wordt over
het witte baantje van de rok een los zwart
kamgaren haantje van boven op heuphoogte
vastgehaakt en naar verkiezing onder aan de
zoom vastgehaakt of los gedragen.
spelers kortweg „Grieken", ofschoon bij dei
Grieken minder valschspelers zijn te vinden
dan waar ook. En zoo noemen ook de politie
rapporten van de geheele wereld internatio
nale zakenrollers ,en hoteldieven met voor
liefde „Hongaren", ofschoon het meerendeel
hunner reeds naar hun naam als niet-Hon-
garen te herkennen zouden zijn.
Maar de dieven hebben vroeger Boedapest
als hun residentie beschouwd, van hier uit
hun plannen op touw gezet en formeel scho
len er op na gehouden. Geheele dynastieën
vormden zich in de vrije stad aan den Donau.
De leermeesters van de (meeste internatio
nale zakkenrollers waren sedert jaren drie
Boedapester bedriegers: Rudolf Brandi, Pepi
Schwara en Jozsi Spitszer (men ziet weer:
drie in geen geval kern-Magyaarsche na
men). Alle drie hadden ze „gewerkt" in ige-
heel Europa, in Weenen, in Praag, in
Dnitschland en zelfs in Amerika. Gestorven
zijn allen in de gevangenis. Hun reputatie
erfden opnieuw eenige Boedapester (lieven-
families: Brandstatter, Waitzner, Malz en
Kulacs, waarvan Waitzner, de „koning der
zakkenrollers", afkomstig was uit een fami
lie, waarvan reeds eenige generaties het ste
len als beroep uitoefenden.
Salomon Waitzner specialiseerde zich: hi;
werkte alleen bij feestelijkheden in grooten
stijl. Zijn vijf zoons en twee dochters ver
meerderden door voor hun handen „geschikte
bezigheid" de inkomsten. De beidé dochters
pleegden alleen winkeldiefstallen.
Zij trouwden mannen van het gilde, een
dochter van Maitzner werd echtgenoote van
den dief Rudolf Maly, die met zijn broer
Géza Maly tot een andere „beroemde" die-
ven-dynastie behoorde. Laatstgenoemde was
een zakkenroller van de gevaarlijkste soort,
Ook dit is een zeer smaakvol toilet, behoo-
rende bij een blauw geborduurd kamgaren
oostuum. Men kan deze stof geborduurd bij
metermaat koopen. De stof van het voorbeeld
is met zwart en goud geborduurd. De japon
zelf is van een zeer eenvoudige vorm. Zij
heeft haar elegance voornamelijk te danken
aan het wit organdle garnituur en het fraaie
stofraateriaal.
Wanneer op deze japon de bijpassende
korte mantel gedragen wordt dan worden
de rokkanten over het wit heen naar elkaar
toegeschoven on met aan don binnenkant ver
borgen zittende haakjes en tronsjes dicht
gehaakt.
Als model voor de bijpassonde manteltjes
kan men zonder vrees nemen den geheel
reohten, alleen op de heup een weinig slui
tende vorm. Deze geven ln beide gevallen de
meest moderne en daarom de best kleedonde
lijn aan het figuur.
Urne Corrjj.
in Uw mouw gestoken en het ieege kopje
Tk? Dat was dan in distaotie. En waarom
heft Am niet even gewaarschuwd?"
„Be wist niet wat ge daarmee voor hadt
zei Van Boetzelaer met een strak gezicht.
01 Waarom hfl niet stemde.
De bezwaren der menschep tegen stem
men, zijn soms subtiel; de „Mormng Post
geeft hiervan een voorbeeld.
Bii de laatste verkiezing in Engeland vroeg
een landedelman de hulp van een berucht
strooper, dien hij notabene eens in de gevan
genis had geholpen.
De man weigerde die hulp te geven. „Kom
man", zei de magistraat ln spe, „die kleine
stroopgeschiedenis met jou is
gebeurd; dat behoort allang tot het verleden
't Kan me niets schelen, dat je me op
sloot", bromde de man, >gnaar de reden waar
om je dat deedt, die heeft me tegen je ge
maakt." Je zei, dat ik een komjn had gestolen
en het was een haas; en 'n man, die dat ver
schil niet weet, is niet geschikt voor het par
lement.
Theelepeltjes In de 19a eeuw.
Tot de dingen die verdwijnen behooren
ook de theelepeltjes; voor 't minst uit de kof
fiehuizen.
Ze worden steeds meer vervangen door de
bekende glazen staafjes en die verandering
wordt toegeschreven aan de opruiming door
de gaston ln crisistijd gehouden. Mon be
merkte, maar gewoonlijk te laat, dat zoo'n
lepeltje ofschoon van zoo weinig waarde, door
door vriendelijke bezoekers was meegenomen.
Vroeger gebeurde dat ook wel eens ln bur
gerhuizen, omdat de lepeltjes toen van zilver
waron, maar dat toch bij uitzondering. Eon
enkele maal zelfs bij toeval
Van Lonnep vertelt hiervan, dat !n een tijd,
toen Amsterdam nog vlor burgemeesters had,
dit hooga ooilege eens ln de burgemeesters
loge van den stads-sohouwburg een opvoering
van „Polydodorue" btjwoondo. Een van hen
Mr. Daviü Willem Ellns zag Iets op den grond
schitteren on toon hij het opraapte bemerkte
hij, dat het een mooi bewerkt zilver on lepeltje
waa. „Hoe komt dat hier?''
hij verbaasd.
Waarop zijn ambtgenoot mr. Van Boetzelaer
met pïechtagon ernst, zooal# mon dit van hem
:ewend was, antwoordde: „Dat ls zooeven uit
.e mouw van don heer Brouwer gevallen".
-~ Uit mijn mouw? stoof mr. Joaehtm Brou
wer op? Hoe zou er eon zilveren lepeltje
iilt mijn mouw kunnen komon? „Heel na
tuurlijk, toen gij zooevon op het raadhuis Uw
koffie gedronken Dbadt, hebt gij het lepeltje
HANS EN DE KlKYORSCIL
Hans hield van kikkers. Je rolt misschien
vinden, dat het vreemde dieren zijn om van
te houden, maantoen Hans nog klein was, had
hij eens een kikkertje ln den tuin gevonden
met één zeer pootje. Hans nam het arme dier
tje mee in 'huis om het zijn moeder te laten
zien. Ze zetten samen den kikker in een doo6
met wat zand' en gras en in een paar dagen
was het pootje genezen en sprong do kikker
weg. Sinds dien dag bleef Hans stoeds vrien
delijk over kikkers denken en wist hij meer
van hun doen en laten dén de meeste andere
jongens. Als Hans bij den vijver een kikker
tje vond, bracht hij het altijd ln den tuin bij
de fontein, waar geen eenden of ooievaars het
snappen kondon.
Op zekeren dag, toon Hans naar school
I ging, hoorde hij, dat Jan, do zoon van den
bakker, on Piet, de zoon van don slager, sa
men ruzie hadden- Dat was niets bijzonders,
want ze haddon altijd samen ruzie. Maar nu
zag Hans, dat ze elkaar met iets gooiden. En
wat denJk je, dat het waa? Eon arm klein klk-
kerljel
Met eeü schreeuw van woede sprong Hans
tusschen de groote jongens ln. Deze waren
zóó verbaasd, dat zoo'n kleine jongen hen
durfde storen, dat ze even stil bleven staan
kijken. Van dat oogenblik maakte Hans ge
bruik om het kikkertje op te rapen en er van
door te gaan. Piet ging hem onmiddellijk ach
terna. O, o, wat moest Hans hard loepen en
wat leek de school nu ver af! Toen hij de
schooldeur bereikte, hoorde hij Plet vlak ach
ter rich en hij kon nog maar net op tijd naar
binnenschieten: Piet, die al lang van school
af was, kon hem daar niet volgen, maar .hij
bleef scheldende voor de deur staan, zoodat
Hans niet meer naar buiten kon gaan. En hij
was door het harde loopen nog wel het eerste
ln school. Wat moest hij nu met zijn kikkertje
beginnen? Het diertje scheen zich niet erg
bezeerd te hobbon. Als Hans het maar veilig
«in zijn tuin bij de fontein kon bergen. Maar
waar zou hij het zoo lang laten onder school
tijd. Hij moest het maar verstoppen vóór do
anderen kwamen, want die zouden er allemaal
omheen gaan staan en luid roepon on dan zou
de kikker schrikken. Zou hij hem in zijn les
senaar zetton of in zijn pet? Wacht, daar bad
hij wat moois. Juffrouw Berg had eon minia
tuur Japanscli tuintje. Het was een groote
bak met aarde en mos en heel kleine
boompjes en bloempjes, rooals de Japanners
ze wol kweeken. Juffrouw Berg was heel
trotsoh op haar tuintje. Haastig maakte Hans
een kuiltje ln de aarde en het mos on het kik
kertje ging er dankbaar in ritten. Nog wat
mos er over heen, zoodat er niets van don
kikker te rien was en heel tovredon ging
Hans zfln handen wassohon. Niemand wist
iets van den kikker.
CL
Tk bon bang, dat Hans dien morgen niet
erg oplette op school. Hij bad Juist eon bo-
wd
met lezen en niet wist, waar de vorige lezer
geëindigd was, toeto er bezoek werd aange
kondigd- Het was een dame, die de school
eens kwam bezichtigen. De kinderen stonden
op en bogen, blij met die afwisseling van een
wat saaie leesles en juffrouw Berg leidde de
deftige dame bet lokaal rond. Bij de tafel
stond de dame stil, om bet tuintje te bekijken.
„O, wat snoezig", zei ze. „Ja", antwoordde
juffrouw Berg. „En de kinderen houden het
zelf heelemaal in orde. Maar wat is er in dien
hoek gebeurd? Het mos staat heelemaal om
boog", en ze duwde het weer naar beneden.
Maar daardoor duwde ze ook op het kikkertje
van Hans, dat van schrik opsprong en terecht
kwam op den arm van de bezoekster. Je be
grijpt wat er nu gebeurde. Juffrouw Berg
en de dame gilden beiden. De kikker sprong
in het wilde weg eerst op juffrouw Berg's
schouder, toen op haar hoofd en daarna op
een lessenaar. En de heele klas begon opge
wonden schreeuwend een kikkerjacht. Boven
alles uit kon men Hans hooren schreeuwen,
dat het zijn kikker was en dat niémand hem
pakken mocht. En natuurlijk ving Hans hem
zelf, omdat hij alleen gewoon was met kikkcrB
om te gaan. „Ha, daar heb ik hem weer. En
't ls mijn kikkertje", riep hij luid.
„Hans, hoe durf je een kikker ln school
mee te brengen? Wat ben je oen vreeselijk
stoute jongen", riep juffrouw Berg heel boos.
„Breng dat beest dadelijk weg. Ik schaam me
over je."
„O, juffrouw, ik...." begon Hans, maar
juffrouw riep: „Geen woord meer- Breng dat
beest dadelijk buiten."
Hans ging bedroefd de deur uil
„En ik ga ook heen", zei de bezoekster koeL
„O, het spijt me zoo", zei juffrouw Berg
nog, maar het hielp niets. De dame was be-
leedigd: ze zou baar kinderen nooit naar een
school sturen, waar kikvorschen waren. Ze
volgde Hans op den voet de school uit
Toen Hans bulten kwam, keek hij eerst
eens voorzichtig naar links en rechts. Piet
zou wel heen gegaan zijn. Maar neen, daar
stond hij nog, geleund tegen het schoolhek.
Nauwelijks zag hij Hans of hij stoof op hem
af met een woedenden schreeuw. „Nou zul je
me den kikker teruggeven."
„Nee, ik doe 't niet", huilde Hans. „Je gaat
8T weer mee gooien. Ik neem hem mee naar
luis. Je krijgt hem niet."
Piet greep den armen Hans bij zijn faarfr.
Maar het volgende oogenblik werd er eon
harde slag gehoord. En eon luid gejammer.
bezoek-
die rich ook van mes en revolver bediend o.
Een tegenstelling (met dezen nestor der zak
kenrollers vormde als Benjamin de pas ze
ventienjarige Rudolf Kulacs, de jonge telg
uit een niet minder vermaarde dynastie. On
danks zijn jeugd had hij reeds verscheidene
gevangenissen doorloopen; nooit was hij ont
slagen, altijd ontvlucht. AI deze 'boeven heb
ben door den oorlog slechts gewonnen. Ge
durende den oorlog hebben zij, ver van het
front, in veilige gevangenissen gewoond. In
den loop dor tijden hebben zij hun straffen
uitgezeten en zijn vrij gekomen, juist in een
tijd, dat hun „werk* buitengewoip loo-
nend is.
Eenige der meesters van hef gilde laten
weer van zich hooren, zooala König, Ferdi-
nand Sterk, alias Winkle® en de „prinsen'1
Kritztics en Lahovéry.
„Baron3 König was hef laatst in Mei 1911
in Calcutta door de Indische politie gear
resteerd en naar Berlijn uitgeleverd. Boeda
pest was zijn eigenlijke residentie geweest:
hier had Adolf König, uit zelfrespect „baron®
König, zich tot leider van een zwendelaars-
liga uitgeroepen, die haar leden, geoefende
valschspelers, naar alle speelbanken ter we
reld dirigeerde. Verscheidene hunner zijn
even vermaard geworden als hun leider, zoo
b.v. Béla Klimm, die te Parijs door een zij
ner slaohtoffers, graaf de la Ramée, geadop
teerd werd.
Königs „liga" had in de Volkstheatergasse
haar bij de politie welbekend verenigings
lokaal, maar de vrije wetten van voor den
oorlog maakteg het onmogelijk tegen de hee
ren >op te treden, zoolang ze niet op heeter-
daad betrapt werden. Zoo kon „baron" König
hier met zijn „staf een veldtoohtplan, dat
zich over de geheele aarde uitstrekte, uit*
naüwcl oogonolUc, omdat bij door moest gaan
werken. Voel van dit programma is ook uit-
'oetrd, zooals de uitplundering van den
itschen officier Backhaus, van wiens
•groote Amerikaansohe erfenis de „liga"
lucht had gekregen. De fameuss graai Wolff
Metternich (eert onvervalschte graaf) was
eveneens lid van den bond en lokte Backhaus
naar Londen, waar König zelf hem .nemen"
zou. Het mislukte. König ontsnapte naar
Indië, maar ontging zijn lot niet Thans is
zijn straf ten einde waneer zal hij weer
opduiken?
Een andero avonturier, die ln Hongarije
zijn carrière begonnen is, maakte nog steeds
de verschillende werelddeelen onveilig. Hij
heet Victor Winkler of Ferdinand Sterk. In
1909 verschijnt dit individu voor het eerst
voor de Boedapester rechtbank als 'beklaag
de. Behalve avonturier was hij ook een zon
derling. Hij heeft achtereenvolgens tot alle
in Europa bekende godsdiensten behoord
Men vond co hein een notitieboek, waarin
hij nauwkeurig al zijn zwendelarijen optoo
iende. Met behulp van zijn eigen dagboek
werd vastgesteld, dat Sterk-WinMer roods in
190ö een straf uitzat, daarna naar Bombav
reisde, daar allerlei oplichtingen pleegde
verdween, in Rome weer opdook en voor de
tweede maal met Italiaansche gevangenissen
kennis maakte. Toen hij op vrije voeten
kwaim, werd hij voor de eooveelste maal Ka
tholiek en kardinaal Rampolla was zijn doo
vader. Een onderzoek wees uit, dat hij_Ui
zijn jeugd een gymnasium te Temesvèr be
zocht had en daar door zijn intelligentie en
talent had uitgemunt. Maar.reeds op
12-jarigen leeftijd rolde Ferdinand de porte
feuille van zijn onderwijzer en verdween uit
Temesvèr.
Hij trok naar Dalmatlö en werd daar, om
De slag kwam van de paraplu van 1
"ammer
kwam"van Plet, die er meteen vandoor ging
zoo hard hij kon. En Hans logde alles uit aan
de dame, die nu heel vriendelijk was- Ze ging
met Hans mee. Eerst brachten zo samen don
dkker In Hans1 tuin bij de fontein on daarna
glngon ze naar eobool terug, waar Hans ook
allos aan Juffrouw Berg mocht vertellen. Die
vond, dat Hans goed gedaan had on de dame
zei, dat eon school, waar zulke boste Jongens
op waron, vast ook goed was voor hnur kin
deren. Wat was Hans blij, dat de dame en
'uffrouw Berg niet boos meer waren, maar
iet meest blij was hij toch, dat de kleine kik
ker veilig en wel In zijn tuin zat.
RAADSELS.
Oplossingen der vorige raadsels.
L
Kwartel (kwart-el).
TL
Rust-roest r-hut bosch Jutters
rust-roest droomen, Feest ijst -1
Goede oplossingen van belde raadsels ont
vangen van:
N. de B.| J, en D. B.| O. B.f P. en A. D.;
G. O. v. D.| T. Dj O. D.| M. D.t D. en M.
Th. F.i M. 9. de G.) W. G.; P. G.;
j O. H; M. H.
D.f Th. F.t M.
B.G.|B. v.Hj OdeH.| J.'H
J. K.: W. en L. K.t A. en W. K; N. L.; A.
v. d. L.; F. M.) D. M.; M. M.| M. O.» W. O;
F. G. v. Pj H. en G. P.j.J. v. cL P.j A. It.;
M. R.; N. S.| A. 9.; J. G. 9.j N. T.t N. A. 8.
i W.] E. W.;
J M. v. M.;
F. G. v. Pj H. en G. P.j J. v. d. P.j A. R.
M. B.; N. S.j A. 8.; J. G. 8.t N. T.; N.
T.| A. v. U.j K. V.J O. V.| J. do W.
E. do 0.; F. on M. B.| F. Cl G,
J. O.
Nieuwe raadsels.
Op de dwarse om do loodrechte lijnen moe
ten duzolfde woorden komen tu staan.
TTTTTm Kook uit düZO lettors vier
ttrrtnrd ivn ar AA rvn Aft 1 ft
A
A
A
li
D
K
E
IJ
L
L
M
M
0
S
woorden, sóó dat op <lo le
loodrechte en dwarso lijn do
naam komt van een rivier ln
Nederland: op de fio oen
oohorp bljtondo riofj op de
flo een stad ln Noord-Hol-
,nnaj op do de oen viervoetig die».
n.
Ik ban een wapen, eondor hoofdl houd ik
een logoment, eondor staart ben ik moei
lijk te tillen. Wat ia dat?
dat hij valsoho papieren had, !n de matrozenr
school opgenomen. Er was 0 jaar lang niets
op hem aan te merken en zoo mocht hij op
een opleidingsschip een wereldreis meema
ken. In Mexico bestal hij de officieren van
het schip en nam hij de vlucht. Hij zwierf
ui Amerika ais schilder rond, want hij is een
voortreffelijk kunstenaar. Hij is ook een bui
tengewoon talenkenner en vond tal van
slaohtoffers in New-York en Ohicago.
Duitsoh, Hongaarsch, Engelsoh, Fransch,
Itahaansch, Spaansch, Russisch en verschei
dene andere talen spreekt hij perfect en kon
dus overal gemakkelijk slagen. Eindelijk
wist hij een inwoner uit Bombay, dien hij
als schilder met bewondering had vervuld,
twee duizend pond sterling afhandig te ma
ken. Hij ging naar Teaneevèr terug én speel
de den Croesus.
het Indische bevel tot aanhouding
liet met op zich wachten en vier jaar lang
logeerde de bedrieger in een Hongaarsch n
gevangenis. Na zijn invrijheidstelling ver
dween hij uit Hongarije. \Vel<jra hoorde men
weer van hem: een juweelendiefstal in Kaïro
en een ontvluchting uit een Australische ge
vangenis. Eenige jaren geleden vroeg de po-
utie van San Franoiseo in Boedapest naar
hem. Het laatst werd hij door Mtinchen ge-
zodh Waar hfl thans werkt is onbekend,
fun lievelingsbezigheid is diefstal van paar-
e_n3 juweelen. Hij is de meest gezochte
..géntleman-dief' van de wereld daar bjj
le talen spreekt, is hij overal thuis en valt
5 L°P- was zijn laatst-bekende
Mün(*ien 200 lucratief, dat hij
zich n ,van roof leven, zonder
opti la hm, gevaar van nieuwe ondernemin
gen te behoeven blootstellen.
Brouwer was rijk, edelmoedig, maar driftig.
Het gegeven antwoord deed hem opvliegen,
dooh raen zat in den schouwburg en een bur
gemeester van Amsterdam moest voor alles
deftig wezen, en dit zat hem leelyk in den
weg. Zoodat hij zijn verdere meening Plechts
door een half gesmoord woord kon lucht
