J. HEIJLOO,
HOOFDGRACHT 73,
alle soorten Glazen,
tweedehand soh bartotó orafcaal da tooraam-
*9 besluiten kon TolStttA. Later werd dat
ecwlers. DU de «tkhUnji m» Jkto» TU-
öW' dooi dui iwar A. P* Btaehoaa kwaoi
Mr.r eau vojraMaw» Het «eeseeS óöi emj
«otxeuw te M|S5Jftl!<li« Hcmtovorsl»!Jê ge-
von, doch da loxloalUijl, de handelingen
der Vroede Vadoran, ia <18 «MBfokkaa van
Jaap en TJjl aan oen spottende kritiek tu
onderworpen. Van teem echter was er belang
stelling Rokune n vooaf de Vergil/leringen van
ons Gemeentebestuur en die belangstelling
lis thans >00 groot, dat de leser het Honda-
verBlag liefst «00 uitvoerig mogelijk heeft
De vex'slaggevor self werd eohter langen tijd
nog maar noode geduld. Op vergaderingen
zag men hem liever niet dan wèl en t is nog
maar weinige jaren geleden, dat die verga
deringen van het Polderbestuur openbaan
zijn geworden. Heemraden en Hoofdingelan
den behandelden de zaakjes maar liefat zoo
heel knusjes onder elkaar. En nu? Er zijn
oog altijd mensahen die zoo'tn kranteman als
een naren dwarskijker beschouwen. Maar
over het algemeen is langzamerhand de men.
taliteit derwijze veranderd, dat de Pers voor
de meeste vergaderingen een uitnoodiging
krijgt, niet alleen, maar dat men $xet den
verslaggever zelfs kwalijk gaat nemen, als
hij eens niet aanwezig heeft kunnen rijn.
Wat het politieke leven betreft, er bestond,
zoover onze herinnering kan teruggaan een
Liberale Kiesvereniging, dia kandidaten
voor den gemeenteraad stelde f» daar er
van strijd nog geen sprake was, werden die
dan ook altijd gekozen. Alleen tégen den tijd
der Kamerverkiezingen werden wij door do
verschillende candMato» of hun propagan
disten voor eenige weken opgewarmd, maar
overigens werd er langen tijd van politiek
leven en politieken strijd zoo goed als niets
bemerkt. Dat er nog eens drie of vier arbei
ders in den Baad zouden komen, uren zou
dat gewoonweg onmogelijk hebben geacht.
Van een arbeidersbeweging toch wist men
hier niet. Hoe kon het ook? De landarbei
ders, die meestal in het Westdeel van don
Polder woonden, trokken 's morgens vóór
daig en dauw naar hun werk, heel iü den
Oostpolder meestentijds, en w avonds kwa
men zij doodmoe weer thuis. Hun kinderen
Sliepen 's morgens nog en '0 avonds waren
ze al weer naar bed als de vaders thuis kwa
men. Vele mannen zagen hiun kroost dan ook
slechts des Zondags alleen, doch dan moes
ten zij 's morgens nog vaak in hun tuintje
werken, omdat zij in de week daar geen tijd
voor hadden. Fiertson waren er nog niet, de
lange tocht naar het werk moest gewoonlijk
te voet worden afgelegd. Boms bleef mon dan
ook gemakshalve maar die heela week bij
den boer, sliep in diens Bohuur en keerde
dan Zaterdagavond met de zuurverdiende 0
7 gulden naar huis. Wie zou in die dagen
gedacht hebben, dat wij hier nog eens een
afdeeling der S. D. A. P. met een groot aan
tal leden zouden krijgen en dat hier ook nog
eens de Eoomsch-Katholieke en Christelijke
landarbeidersorganisatie zou ontstaan? Trou
wens, de eerste ontstond pas voor ruim een
tiental jaren1 en de beida laatste dateeren
van nog veel Jonger tijd.
We herinneren ons nog levendig den dag,
dat hier de eerste propagandist voor d!e S. D.
A. P. in „Veerburg" zou komen spreken. Het
was Jam Forfcuyn uit Amsterdam en doop dien
toenmaligen burgemeester werd het dm
Caféhouder hoogst kwalijk genomen, dat hij
„zóó iemand" als spreker toeliet. Da auto-
rititeiten hadden zich echter niet zoo on
gerust behoeven te maken, want ofschoon
het een mooie zomersche Zondagmiddag
was, kwam het kleine bovenzaaltje zelfs voor
de helft nog niet voL De Schager hulpkerk
was nog niet aan Veerburg toegevoegd; voor
openbare bijeenkomsten moest men zich in
die dagen met dat kleine zaaltje behelpen en
meestal bleek het daarvoor ook groot genoeg.
Op dat bovenzaaltje werden ook de Nuts-
avomden gehouden, zes winteravonden, want
het Nut bloedde in dien tijd; dóór was ook
een tooneeltje, één coulise breed, terwijl het
achterscherm vlak tegen den wand hing,
waarvan het ongerief was, dat de spelers dié
h.v. links waren afgegaan, ook nooit andera
dam van links weer konden opkomen. Maar
men kon zich behelpen in dien tijd. Van een
grimeur wist men dan ook heelemaal niet
af. Wie een grijsaard moest voorstellen
kreeg het hoofd eenvoudig met meel be
strooid en blond haar en een blonde knevel
werden donker gemaakt met houtskoolgruis.
Destijds werden veel meer stuiken in oos-
tuum gespeeld dan tegenwoordig en lang
niet altijd werden de costuums gehuurd.
Neen; heel vaak maakte men een en ander
zelf. Zoo herinner ik mij een pracht van een
harnas, althans in de verte gezien. Welnu,
dat harnas was gemaakt van bordpapier en
gewoonweg gepotlood als een kadbel of ijze
ren fornuis. De ridder die het dragen moesit
zal, vreezen we, wel zwarte handen gekregen
hebben, maar op éenigen afstand leek het
een prachtstuk van metaal, Aan ernstig in-
studeeren van een stuk werd echter door de
rederijkers, zooals ze toen nog heetten, over
het algemeen niet veel gedaan. Ja, het was
volstrekt niet ongewoon, dat zelfs Op de
slotrepetltie een der spelers soms van achter
dé warme kachel moest geroepen worden,
wijl hij op moest komen. Trouwens, verslag
werd; van die uitvoeringen niet gegeven. Dat
kwam pas later, toen „Zamglust'1 was opge
richt, welke vereeniging operettes ging op
voeren, en nadat uit die zangvereeniging de
rederijkers-kamer „Trouw moet blijken" was
voortgekomen, die thans al sedert verschei
dene jaren, ter ziele is. Toen verlangde men
een grimeur, toen maakte men meer en meer
werk van het in en uitwendige, toen wilde
men ook bespreking van de uitvoering in
de krant en was woedend' wanneer de ver
slaggever eens een korreltje kritiek onder
den wierook had gemengd.
Voor de geestelijke ontwikkeling zorgde
hier vroeger uitsluitend het reeds genoemde
Nut. Het Nut heeft hier een bibliotheek ge
sticht, die langzamerhand groot genoeg werd
om in drie deelen te worden' gesplitst, zoodat
Westpolder, Oostpolder en Kleine Sluis
thans ieder een' boekenafdeeling hebben, die
na bepaalden tijd worden omgewisseld. Het
Nut stichtte ook een spaarbank (sedert ver
scheidene jaren al weer opgeheven) het liet
snrekers overkomen en stichtte o.a. ook de
„Vereenlgilng tot bevordering van getrouw
schoolbezoek." Wie „trouw*" de school be
zocht had mocht; tsr belooning arn een
schoolfeest deelnemen. Wel werden de ma
zen heel wM gemaakt, want een kind mocht
„slechts" 150 streepjes hebben, om aan het
feest te kunnen meedoen. En toch waren er
nog tal van leerlingen die veel meer dan
150 willekeurige verzuimen haddén en dus
blarvan ultgwÈotea,
cl In dn eren met hst
den da masou «te
maakti va» IflC
(T0, 50, 30, 10 eh
as hst in
jIKnimE Later wer-
aaueo» au w.uwer
Inri SüoéewiteveUlk 100,
aiaohv-rf k En *rifs
«mb non bahoosteftSnót d« Loogt
dröngte, als wa kUtó vijf 'rb.o»
keurige schoclvcrsu'.men hjd ceu geheel
jaar, Wol een bowlfe dat dc«o voreatóglng,
Vóór do leerplichtwet er kwam, hier nuttig
werk verrloht heeft,
ié*
Zoo zouden wij nog lang dóór kunnen
gaan, went wij zitten nu eenmaal in onzen
kouvelstoci en de ééne herinnering volgt
nog maar steeds op de andere. Dooh wij zui
len het geduld van de» lezer niet langer op
de proef stollen en willen het hierbij dus
laten.
MARINE-HERINNERING.
Op 22 November 1900 hadden we, met Hr.
Ms. „Gelderland", President Krüger, na een
reis vol bijzonderheden, gelukkig gezond en
wel te Marseille geland.
Toen wil aankwamen eu ons geschut het
Franache Gouvernement het saluut toedon-
derde, geleek het wel of heel Marseille uit
liep om ons te ontvangen.
Niet dikwijls heb ik zoo'n fouto menschen
bjj ftUfflmn gezien.... en wat "n foulell Dui
dende en nog eens duizende menschen, die
brulden en gilden en zwaaiden met hoeden
en stokken en wier kreten van „vive Kru-
gère" en „vive la Hollande" niet van de lucht
warenl Het leek in onze ooren wel of die
Franzosen stapel waren geworden van en
thousiasme. en ik geloof werkelijk dat ze
op dat moment een klein beetje van de kook
waren.ten minste normaal waren ze
nietl
Dat was nu wél niet heelemaal uit liefde
voor „la belle Hollande" of uit toegenegen
heid voor den waardigen President, maar
voor een groot gedeelte ook uit haaf tegen
EngelandI Enfin, dat ging ons niet aan.
Wij kwamen vóór do stad juist op het
oogeublik zooals wij later in 'n courant la
zen dat er een hooge m'nheer werd be
graven en toen de „Gelderland" begon te
schieten.liet iedereen het oortège in den
steek en vloog alles naar de haven, terwijl
de arme doode „heelemaal alleen" dn de
straat bleef wachten tot de geleiders uitge-
Mcht warenl Dat zal je gebeuren als je dood
>entl
Tusschen haakjes; Sommige lijkkoetsen in
'Zuid-Frankrijk zÜn, behalve van verschillen
de emblemen, o.a. ook voorzien van de let-
.trs P. F..hetgeen wij, in oase onschuld,
meenden dat moest beteekenen „pour félicl-
:e®"!! en wij dachten al „wat hebben die
Franschen rare gewoonten, om iemand geluk
se wenschen wanneer hij „dood gaat".tot
vij hooiden dat die letters beteekenden
,pompe funèbre", zooiets als „lijkstatle"!!
Zoo kan een mensch zich wel eens raar ver
bissen!
De loods die ons binnenbracht en ons
meerde op een paar boeien vóór de „quai de
ia JoUette", was ook al zoo'n enthousiast! Hij
had gebruik gemaakt van een paar kleine re-
morqueurs (sleepbooten) en toen wij hem
vroegen wat dat alles nu wel kostte, ant
woordde hij verontwaardigd! „mais riem mon-
aaur, rien"!
„Ja maan loods" zeidén wij, „dat gaat
toch niet aan hoor.je loon.de huur
de® bootjes, demaar toen werd! bij
haast boos!.
„Dachten de heeren soms dat er voor
m'nsieur le Président iets betaald moest wor
den?? quelle idéeü rien, tien, tout gratuit,
vive la Hollande! !a en weg was de loods.
„Nu" dachten wij „dat is hier eon
goede boel, hier moeten we eens meer binnen-
.Jcomen"maar die goede gedachte is ons
niet lang bijgebleven, want toen wij drie da
gen later te Algiers aankwamen.lagen
daar de Marseillaansche rekeningen al op
ons te wachten.en die waren niet gering
ook!
Maar enthousiast w a a hij, die loods! Vive
!a Hollande!!!
Die kreet hebben wij daar zóó lang en zóó
veel moeten hooren tot het ons haast ver
veelde.
Even vóór wij weder vertrokken *s mid
dags vier uur kwam er een optocht stu
denten aan, met vaandels, vlaggen en borden,
misschien wel vijfhonderd! man of meer, en
die kwamen vóór het schip, dat op boeien,
niet aan de kaai, lag, manifesteeren met ge
brul van „Vive Krügère" en „vive la Hol
lande", dat je er haast doof van werd! En
op elke kreet van „Vive la Hollande" moes
ten wij, arme officieren, op het halfdek, wel
antwoorden met „Vive la France".tot je
tong uit ie mond hing en je niet meer kon.
Want dat „Vive la France", tientallen
malen achter elkander uitbrullen is lang niet
eenvoudig! Je Hollandsdhö tong gaat er
pijn van doen!
Gelukkig dan ook maar dat een onzer
op het idee kwam om eens iets anders te
roepen en zoo gebeurde het, op diens voor
stel, hij hield nog ai van een liekeurtje
dat, na weer een „Vive Ia Hollande", wij
antwoordden met „tripte Beo"!! „HourrahÜl"
riepen dé studentjes Vive la Hollan
de! !p
„Triplpe sec!!'1 brulden wij.en hoe
meer wij triplesecten hoe enthousiaster die
iuidjes werden! Het was oorvoordoovend!
Maar die Franschen zuilen misschien wel
gedacht hebben „wat houden die Hollanders
er een raar taaltje op na, dat geroep van
hen klinkt juist als „triple sec!!"
Het leek waarachtig wel een gekkenhuis
.aan den wal!!
Toen om vier uur de trossen zouden wor
den losgegooid, ging er een vlet van ons,
met een kwartiermeester en vier man er in,
naar den wal om dat te doen. Maar nauwe
lijks waren zij langs de kaai geschoten
of honderd handen werden naar hen uitge
strekt, zij werden aan land getrokken, om
helst, en gezoend!!! alles onder hét ge
brul van „Vive la Hollande"!
Nu, daar moet je net mee aankomen bij
een Hollandschen Jan, met zoenen!!! door
kerels, wel te verstaan!!! (op vrouwelijke
dito's zijn zij integendeel bijzander gesteld)
en het duurde dan ook niet lang of zij sta
ken hun vuisten op z"n Hollandsch uit, tot
groobe verwondering van al die enthousias
ten, die van die Hollandsohe manieren niets
begrepen Ml
Maar dóórgaan met juichen deden zij.
en toen wij eindelijk langzaam wegstoomden
hoorden wij nog hondenden meters ver het
gebrul van „Vive la Hollande", dat door
ons beantwoord werd met een even goed
gemeend „triple sec"!
Het zijn rare lui die Zuld-Fransohenl
THIJS.
Ittgeumflcn MertetffHfllnft
voorheen Firma FILBRI*
Optlolen.
Moderne Slljp-lnrlchtlng
tot het spoedig vervaardigen van
ook op recept.
Rectificatie.
Tot ons leedwezen zijn in ons Jubileum
nummer een paar zinstorende drukfouten
blijven staan. Aan het slot van het redactio
neel© artikel staat dat wij een „zwakkere"
medestrijder willen zijn in den strijd om de
economische verheffing onzer stad, terwijl
natuurlijk bedoeld werd te zeggen een „wak
kere" medestrijder. In het artikel van den
heer van de Bilt staat in een gedeelte der
oplage deze zin afgedrukt;
„Dat hij angstvallig poogde iemand' in zijne
overtuiging onaangenaam te zijn", waarvoor
natuurlijk gelezen moet worden „niemand".
PLAATSELIJK NIEUWS.
Onze Rotatie-pers.
De Rotatie-machine, waarop do Heldorsoho
Courant gedrukt wordt, is slechts voorlooplg
gerepareerd. Do druk is daarom nog niet go-
heel in orde. WIJ hopen dat de volgende num
mers er reeds béte® uit zullen zien.
Mej. H. J. A/vonarlus, thans onderwij
zeres te Obdiaim, la in gelijke betrekking be
noemd te Alkmaar.
Den 19 Januari zal' op de stichting Bloo-
mendaal feestelijk worden herdacht, dat da
J. Bootsraa voor 20 Jaren als geestelijk ver
zorger in dienst der stiohtlng trad. Voor
dien tijd heeft hij achtereenvolgens de ker
ken van Blya, Kollum en Helder gediend.
Van laatstgenoemde kerk nam hij afscheid
in 1897 in verband met de benoeming op
Bloeznendaal als stichtingspredikant.
Op den dag van zijn jubileum zal in hef
administratiegebouw gelegenheid bestaan
em geluk te wenschen.
De werkloosheid.
Dézer dagen bevatte „Hef Volk" een In-
'ervieuw met van de Walle, een der secre-
irissen van het N. V. V., belast met. de
werkloosheid szorg. Deze deelde ons mede,
■lat er op 80 December 1922 officieel' stonden
ingeschreven! 106.528 werkloozen1 tegen 73.765
op denzelMen datum in 1921. Hij schatte het
juiste aantal echter grooter nJL 125 180
■luizend, een aantal zoo groot als nog nooit
ïder te lande is genoteerd.
Over de werkverschaffing en werkver
ruiming gaf de heer v. <L Walle ook zijn
sneening en cijfers. Hij zeide daarbij ojm:
Wij meenen hiertegen even) te moeten op
komen, veronderstellende, dat men den heer
v. d. Walle ten deze onjuist heeft voorgelicht
immers, sinds geruimen tijd worden reeds
werkloozen gebruikt voor wegenaanleg, tos-
pen en laden van schepen, e.d. En gaf nog
def onlangs het Gemeentebestuur een
rreote som voor de afgedankte „Nepttmus"
en nu weer de „Heldin", waarvan de werk
loozen voordeel hebben?
Dat is toch iets anders dan „niet^l
4e Marine-Concert.
Aja Dinsdag en Woensdag wordt door het
der Kon. Marine het 4e abounemenlts- en
symphonié-oiikest van het Stafmuziekcorpe
volksconcert gegeven, zooals eene adverten
tie j.1. Donderdag reeds aankondigde. Op dit
concert treedt onze stadgenoot de verdienr
stelijke fluitist O. Klamer op als solist.
Door den heer Ter Hall is een aantrekke
lijk programma samengesteld, waarop twee
werken voorkomen van Mendelssohn. Bar-
tholdy. Diens bekende Hodbizeitsimarsch is
een in grootschen stijl gecomponeerde feest-
marsch, pittig en populair, en als openings
nummer bij uitstek geschikt. Op verzoek
heeft de heer Ter Hall de ouverture „Die
Fingals-Höhle" van denzetfden componist
voor het tweede gedeelte op het programma
geplaatst. Dit zeer melodieus© nummer werd
reeds vroeger meermalen uitgevoerd. De
Unvolendete symphonie van Schubert (een
onvoltooid, nagelaten werk van den meester)
is de zwanenzang, waarmee de meester uit
het leven scheidde. De muziek, welke de
Noorsche componist Grieg schreef voor
Ibsen's drama Peer Gynt, is ook hij pianisten
welbekend. Dit eerste viertal bevat zeer
eigenaardige, weemoedag-Nooirsche lyrische
stemmingsmuziek; „Morgenstimtmung", een
lieflijk teer wijsje, telkens en telkens terug-
keerend; „Ases Dood" is een treffende,
droefgeestige Hjkzang, Auitra's dans heeft
een eigenaardig dansmotief. Het meest typi
sche is wel No. 4: In de grot van den berg
koning. Grieg bereikt hier heel persoonlijke
en origiineefe effecten.
Toonkunst „Eli as".
De slotrepetitie en uitvoering van Men-
delssohns's machtige oratorium „Ebas" voor
90I0, koor en orchest, zal onder leiding van
den dirigent A. J. Leewens in „Casino" plaats
hebben op Dinsdag en Woensdag 23 en 24
Januari eik.
Als solisten treden od („Die Wittwe",
„Der Knabe") Mevr. Rienks—Riedel, van
Helder, sopraan; („De® Engel", „Die Köni-
l J"*ephlne Boelen, Amsterdam,
n.t; („Obodjah „Ahab") dé heer Louis van
fren Haag, tenor en („E1W) de heer
I, Netlssen. Amsterdam, bas-bariton,
Ü!L_ werk hebben zoowel de
solisten, als koor en ordhest een belangrijke
en veelelsohendé party te vervullen. In groote
afwisseling (solo, duo, trio, kwartet, dubbel-
kwartet) treden «Klisten en kqar om beur-
t0In°L ordhest «al Mevr. VdRhuls de piancK
partij en de heer Asma de orgelpartij vei>
is voor leden en goiwodlgcton druttgl een
van het geheele werk) heeft leder tegen be
taling van een geringe ontrée toegang.
Nadere regeliügen zullen bereids worden
bekend gemaakt.
Malson Marianne Meyer verzoekt ons
in aanvulling op de advertentie in dit num
mer, mede te deelen, dat zij Maandag en
Dinsdag onherroepelijk voor de laatste da
gen hier ter stede exposeert.
Naar wij vernemen, bestaat bij de Zang
vereeniging „Morgenrood/" het voornemen
een onder-afdeeling bij hare vereeniging op
te richten.
Men leze de in dit blad voorkomende ad
vertentie.
Operette-gezelschap Max GabrleL
Voor een góed-gevulde zaad gaf bovenge
noemd gezelschap, onder directie van Max
Gabriel en B. Gosschalk, Donderdagavond
in „Casino" eene opvoering van de operette
„De Bajadère" (tekst van J. Brammer en A.
Grunwald, muziek van Emmerich Kalmann).
Deze operette, in exotischen stijl een In
dische prins heeft de hoofdrol bood de
gelegenheid voor een fantastische intrigue.
Want de prins Radjahmi van Lahore, die
Odétte Darimondè, de Bajadère-danseres be
mint, wl haar door zijn sterkte suggestie en
de kracht van zijn wil aan zich binden, waar
voor deze Europeesche zich evenwel niet
vinden laat, zoodat de prins de risé wordt
van zijne omgeving. Natuurlijk komt in het
derde bedrijf alles op zijn .pootjes terecht,
dank zij dé tussohenfcomst van Pimprinette,
den chef der sohouwbuigclaque (de claqueurs
zijn de 'betaalde gangmakers om bij pre
mières op bepaalde punten te applaudlssee-
ren, teneinde aldus een suooes te provocee»
ren). Daar tusschendoor loopt het luóhtigo
verhaaltje van Louis Phlllppe met Mnrlette,
zijn vrouw, die zich in het tweede bedrijf
laat scheiden van haar man om met Napoleon
te trouwen, en In het derde bedrijf ziob van
Napoleon laat scheiden om met Louis Phl
llppe te trouwen. De rol van Mariett© werd
zeer verdienstelijk gespeeld, vermoedelijk
door Emmy Arboua (het programma ver
meldde twee na/men). en deze dame kreeg
dan ook een fraai bloemstuk, waardoor zij
zichtbaar verrast was, doch dat haar van
rechtswege eerlijk toekwam. Odette Dari
mondè werd vertolkt door de temperament
volle Lotte Bartschat. Uitstekenden zang
gaven deze beide dames, en vooral ook de
Prins (Harry Oollin), die een mooie Ooster-
sche grime had gemaakt. Markies Napoleon
St. Oloéhe werd verdienstelijk ofschoon een
beetje gechargeerd, vertolkt, doo® Octave
van Aenschot. Deze heer speelde de doublure
van pop in het tweede bedrijf, waarbij hij
zijn lénig lichaam zeer passief wist te hou
den en volkomen als pop „handelde".
Alle spelers te noemen Is ondoenlijk en
niet noodig. De décors, zooals gezegd, eigen
dom van het gezelschap, waren vervaardigd
in heit altelier Grobben, Amsterdam, de cos-
tumes zeer smaakvolle waren er bijl
in hét atelier Schott, Berlijn.
De uitvoering viel bij het talrijke publiek
ten zeerste in den smaak, de muziek is af en
toe zeer suggestief en het oostersch cachet
is hierin goed volgehouden.
„De Meesferzlngers van/ Neurenberg".
Wjj herinneren onze lezers aan de lezing
welke de heer Alt a.s. Maandag in „Casino*
zal geven over Richard Wagner's opera
„die Meistersinger von Nüroberg".
Witte Bioscoop.
Deze "week treedt in het bloscoop-theateT
in dé Koningstraat een Indische fakir op,
Elwino genaamd, die in een drietal experi
menten sterke staaltjes laat zien van zijn
kunnen. Bekend' is het, dat kippen zeer vat
baar zijn voor hypnose en dat mén ze door
een krijtstreep plotseling recht onder den
snavel te trekken, geheel biologeert. Maar
Elwino doet dit zondter hulpmiddelen, aieen
door zijn wü. Het ltevendige en luidkakelendte
die®, dat eeenst doodstil in een zak zat en
protesteerde toen het er uft gehaald werd,
was in weinig seconden levenloos en passief
en reageerde op geen enkelen prikkel Zelfs
niet op applaus in de zaal. De tweede proeve,
die Elwino gaf, was de bekende telepathie,
dooh zijn médium heeft op geen enkele wijze
contact mét hem, hoogstens legt hij af en
toe zijn hand op des anderen schouder. Ten
slotte laat Elwino zich levend begraven. Hij
verkleedt zich daarvoor in het wit, een lucht
dichte kap gaat over zijn hoofd, en na wei
nige seconden heeft hij zichzélf blijkbaar in
een cataleptischen toestand gebracht. Hij
kramt ineen, de helpers wikkelen hem dn
eon doek, leggen een houten krat om hem
heen en gooien deze vol zand. Aldus met
eenige kubieke meters zand op z'n body
blijft hij minutenlang Uggon. Dan gaat hert
houlten omhulsel weg, het zand komt vrij,
maar nog duurt het 'geruimen tijd eer Elwino
weder levend wordt. G-eleidelijlk ziet men het
leven in hem terugkeeren. Een roodere ge
zichtskleur dan eenige minuten toont, hoe
zeer een dergelijk experiment aangrijpt. De
lezer wordt verzocht het niet na te doen. El
wino toont ook een te Hamburg opgenomen
film, waar hij gebonden te water springt en
onder water zich losmaakt.
Wie deze wonderbaarlijke dingen zien wil,
kan dat heden en morgen nog doen, daar
Elwino tot en met Zondag nog optreedt. Ook
op de kindervoorstelling van Zondagmiddag
is hij present.
Behalve dat Is er een afwisselend pro
gramma, met een aardige klucht uit dé schil-
derswerelid, een spannend circusdrama in 5
bedrijven en een mooi drama, „de Duivel»-
akker", in 6 actes. In dit laatste prachtige
winterlandschappen. Dit alles en nog meer
krijgt men op dén koop toe.
Uit het Polltle-rapport.
Door den schipper van do WJL L ls aan
gifte gedaan dat in den naoht van Zondag
op Maandag een glasruit in het vooronder
van rijn sohip ls vernield.
In den naoht van Zondag op Maandag ont
stond in de achter don winkel gelegen ka
mer van den winkelier Vader in de Toren-
dwarsstraat brand, vonncedeltlk door het in
brand gaan van oenige Wwdtngitukken die
bil de kachel tóngen N drogen. De brand
kon doof eenige buren niet emmers water
gebliischt Wdrden.
Behalve <le klor/Mngriukken nrtwndde
ook nog een rakje met 100.—» dat op den
schoorsteenmantel stond,
Veraekerlng dekt de «ohade,
In den naoht van Zaterdag op Zondag
heeft oen bewoonster van de LminastrnHt
aangifte gedaan dat des nachts een wit ge
ëmailleerde wasohteil van haar erf is ont
vreemd/.
EEN NIEUW BEDRIJF.
Aart de buitenhaven is weer een nieuw be
drijf ingericht.
De heer Müllar, die indertijd de blokma-
fcerij van den heer Feijen overnam, heeft
daar een gasmotor geplaatst waardoor hy in
staat is gesteld het zaagwerk mechanisch te
laten uitvoeren.
Deze zaagmachine komt hem uitstekend te
pas nu hij een belangrijke order van het de
partement van Koloniën heeft uit te voeren.
De heer Müller heeft namelijk opdracht
een groote partij esschenhouten riemen te
vervaardigen.
Hét vormen geschied nagenoeg geheel
pmf.hinnni door de zaagmachine. Dit heeft
het belangrijke voordeel, dat niet het over
tollige hout als spaanders wordt weggekapt,
doch het nu uitgezaagde hout nog als mar
teriaal voor kleine gereedschappen en der
gelijke kan worden gebezigd. Het verlies
aan bout wordt door de zeer vakkundige be
handeling dus tot een minimum beperkt.
Vooral daarom schijnt de opdracht der ver
vaardiging van de riemen aan den heer
Müller te zijn verleend, omdat de speciale
vorm die me» aan die riemen wenschte te
geven, niet door zoovelen zaakkundig kon
worden uitgevoerd.
Behalve op do vervaardiging van riemen,
ls het de bedoeling van don heer Müller
vlotten en jollen te bouwén van btJzondero
constructie, dio In vele onderdeelen afwijkt
van de tot dusverre gevolgde bouwwijze.
Ook ligt het in het voornemen den bouw
ter hand to nemen van motorboot/en en pa»-
heor^MülIer, die lange Jaren bij dén
scheepsbouw is Werkzaam geweest en dus als
vakkundig kan worden beschouwd, stelt zich
voor de zaak met kracht aan te vatton.
We hope», dat 't hem zal mogen gelukken
den scheepsbouw hier te doen herleven.
Het ls een moeilijke taak, die de heer Mül
ler zich heeft gesteld, dooh, daar het hem
aan energie niet mankeert, hebben we hoop,
dat hij rijn doel zal mogen bereiken.
De opdracht hem door het departement van
Koloniën verstrekt, geeft hem moed, dat hij
ook werk van andere departementen tot zich
zal kunnen trekken.
Wat dat voor onze plaats waard zou zijn,
ligt voor de hand.
Meerdere handen zouden dan weer werk
kunnen vinden en dus bijdragen tot ontwik
keling der industrie in onze gemeente.
Waar weer ernstige pogingen worden
aangewend om een bedrijf tot leven te bren
gen, wenschen wij van harte, dat dit pogen
zal mogen slagen.
De beer Müller succes gewenschtü
BINNENLAND.
Intrekking traktementsverhoging.
In ons nummer van Donderdag stond bet
volgende 'bericht:
„Naar de „Telegraaf" verneemt, heeft de
Minster van Oorlog élke veihooging van
jaarwed/de of traktement van 1 J.vnuari af
ingetrokken."
Naar men ons van bevoegde zijde mede
deelt, is dit gericht, zoo al niet onjuist, toch
minstens zeer voorbarig.
De Vlootcommlssle.
De voorzitter en verschillende leden van
de onlangs ingestelde Vtootcommissie heb
ben dezer dagen/ naar aanleiding van de aan
die oommissie verstrekte opdracht, een be
zoek gebracht aan Hr. Ms. onidenzeebooben
K H en K Vin, waarmede zij ook een kor
ten tocht op de Noordzee hebben gemaakt
Uit het Boekdrakkersbedrijf.
Hét conflict In het boekdrukkerSbedrijf
behoort nu, zooals uit de verschillende be
richten is gebleken, vrijwel tot het verleden.
Alleen/ te Zutphen1 en in het Gooi wordt
thans nog op enkele drukkerijen gestaakt,
Uit de confectie-lndustrle.
In een Woensdag te Rotterdam gehouden
vergadering van den Landelijken Bond van
Confectiefabrikanten is de volgende motto
met algemeene stemmen aangenomen:
De Landelijke Bond van Confectiefabri
kanten, vergaderd met genoodigde vakge-
nooten, stelt vast dat de nood in de industrie
zoo hoog ls gestegen, dat-zonder regeerings-
hulp haar ondergang waarschijnlijk is;
verklaart de noodzakelijkheid dat, tot be
tere tijden aanbreken, zonder moordende va-
luta-concurrentie, de fabrieken geheel of ge
deeltelijk gesloten moeten worden;
en wekt aanverwante vakbonden op, mede
te werken tot een besluit in dezen zin voor
het geheele land.
Invoerbelemmerbig,
De Nedertandsche Middenstandsbond heeft
op Woensdag 17 Januari te Amsterdam een
Buitengewoon Congres belegd, te® bespre
king van het vóór en tegen van tijdelijke in-
voerbelemmeringen. Hert Conerres wordt ge
houden in „Beltovue", Leidschekade 90, des
morgens half elf en is behalve voor vak
organisaties op elk gebied ook Voor belang
stellenden toegankelijk. Het onderwerp zal
zoowel van vrijhandelaars. als van protec
tionistische en opportunistische zijde warden
belicht.
Inleiders zijn de heeren Abr. Dr. Jan van
Bestoud-lid van de Tweede Kamer te Eind
hoven, Mr. J. GL Schürmann lid van den Raad
van Advies van den Bond te Rotterdam en
Mr. A. O. Josephus Jltta, secretaris van den
Hoogen Rnad van Arbeid te 's-Gravenhago.
Men zal uitvoerig bespreken of door meer
dere of mindere verhooging vam invoerreohr
ten voor alle producten of voor enkele pro-
duchten in t Mjzonder tijdelijk bescherming
moet worden verleend aan Industrieën, die
tengevolge van den stand der valuta als an-
dersins in moeliykhoden rijn geraakt
„Den Helder met 538 werkloozen doet aan
werkverschaffing niets."