J. HEIJLOO, HOOFDGRACHT 73, alle soorten Glazen, tweedehand soh bartotó orafcaal da tooraam- *9 besluiten kon TolStttA. Later werd dat ecwlers. DU de «tkhUnji m» Jkto» TU- öW' dooi dui iwar A. P* Btaehoaa kwaoi Mr.r eau vojraMaw» Het «eeseeS óöi emj «otxeuw te M|S5Jftl!<li« Hcmtovorsl»!Jê ge- von, doch da loxloalUijl, de handelingen der Vroede Vadoran, ia <18 «MBfokkaa van Jaap en TJjl aan oen spottende kritiek tu onderworpen. Van teem echter was er belang stelling Rokune n vooaf de Vergil/leringen van ons Gemeentebestuur en die belangstelling lis thans >00 groot, dat de leser het Honda- verBlag liefst «00 uitvoerig mogelijk heeft De vex'slaggevor self werd eohter langen tijd nog maar noode geduld. Op vergaderingen zag men hem liever niet dan wèl en t is nog maar weinige jaren geleden, dat die verga deringen van het Polderbestuur openbaan zijn geworden. Heemraden en Hoofdingelan den behandelden de zaakjes maar liefat zoo heel knusjes onder elkaar. En nu? Er zijn oog altijd mensahen die zoo'tn kranteman als een naren dwarskijker beschouwen. Maar over het algemeen is langzamerhand de men. taliteit derwijze veranderd, dat de Pers voor de meeste vergaderingen een uitnoodiging krijgt, niet alleen, maar dat men $xet den verslaggever zelfs kwalijk gaat nemen, als hij eens niet aanwezig heeft kunnen rijn. Wat het politieke leven betreft, er bestond, zoover onze herinnering kan teruggaan een Liberale Kiesvereniging, dia kandidaten voor den gemeenteraad stelde f» daar er van strijd nog geen sprake was, werden die dan ook altijd gekozen. Alleen tégen den tijd der Kamerverkiezingen werden wij door do verschillende candMato» of hun propagan disten voor eenige weken opgewarmd, maar overigens werd er langen tijd van politiek leven en politieken strijd zoo goed als niets bemerkt. Dat er nog eens drie of vier arbei ders in den Baad zouden komen, uren zou dat gewoonweg onmogelijk hebben geacht. Van een arbeidersbeweging toch wist men hier niet. Hoe kon het ook? De landarbei ders, die meestal in het Westdeel van don Polder woonden, trokken 's morgens vóór daig en dauw naar hun werk, heel iü den Oostpolder meestentijds, en w avonds kwa men zij doodmoe weer thuis. Hun kinderen Sliepen 's morgens nog en '0 avonds waren ze al weer naar bed als de vaders thuis kwa men. Vele mannen zagen hiun kroost dan ook slechts des Zondags alleen, doch dan moes ten zij 's morgens nog vaak in hun tuintje werken, omdat zij in de week daar geen tijd voor hadden. Fiertson waren er nog niet, de lange tocht naar het werk moest gewoonlijk te voet worden afgelegd. Boms bleef mon dan ook gemakshalve maar die heela week bij den boer, sliep in diens Bohuur en keerde dan Zaterdagavond met de zuurverdiende 0 7 gulden naar huis. Wie zou in die dagen gedacht hebben, dat wij hier nog eens een afdeeling der S. D. A. P. met een groot aan tal leden zouden krijgen en dat hier ook nog eens de Eoomsch-Katholieke en Christelijke landarbeidersorganisatie zou ontstaan? Trou wens, de eerste ontstond pas voor ruim een tiental jaren1 en de beida laatste dateeren van nog veel Jonger tijd. We herinneren ons nog levendig den dag, dat hier de eerste propagandist voor d!e S. D. A. P. in „Veerburg" zou komen spreken. Het was Jam Forfcuyn uit Amsterdam en doop dien toenmaligen burgemeester werd het dm Caféhouder hoogst kwalijk genomen, dat hij „zóó iemand" als spreker toeliet. Da auto- rititeiten hadden zich echter niet zoo on gerust behoeven te maken, want ofschoon het een mooie zomersche Zondagmiddag was, kwam het kleine bovenzaaltje zelfs voor de helft nog niet voL De Schager hulpkerk was nog niet aan Veerburg toegevoegd; voor openbare bijeenkomsten moest men zich in die dagen met dat kleine zaaltje behelpen en meestal bleek het daarvoor ook groot genoeg. Op dat bovenzaaltje werden ook de Nuts- avomden gehouden, zes winteravonden, want het Nut bloedde in dien tijd; dóór was ook een tooneeltje, één coulise breed, terwijl het achterscherm vlak tegen den wand hing, waarvan het ongerief was, dat de spelers dié h.v. links waren afgegaan, ook nooit andera dam van links weer konden opkomen. Maar men kon zich behelpen in dien tijd. Van een grimeur wist men dan ook heelemaal niet af. Wie een grijsaard moest voorstellen kreeg het hoofd eenvoudig met meel be strooid en blond haar en een blonde knevel werden donker gemaakt met houtskoolgruis. Destijds werden veel meer stuiken in oos- tuum gespeeld dan tegenwoordig en lang niet altijd werden de costuums gehuurd. Neen; heel vaak maakte men een en ander zelf. Zoo herinner ik mij een pracht van een harnas, althans in de verte gezien. Welnu, dat harnas was gemaakt van bordpapier en gewoonweg gepotlood als een kadbel of ijze ren fornuis. De ridder die het dragen moesit zal, vreezen we, wel zwarte handen gekregen hebben, maar op éenigen afstand leek het een prachtstuk van metaal, Aan ernstig in- studeeren van een stuk werd echter door de rederijkers, zooals ze toen nog heetten, over het algemeen niet veel gedaan. Ja, het was volstrekt niet ongewoon, dat zelfs Op de slotrepetltie een der spelers soms van achter dé warme kachel moest geroepen worden, wijl hij op moest komen. Trouwens, verslag werd; van die uitvoeringen niet gegeven. Dat kwam pas later, toen „Zamglust'1 was opge richt, welke vereeniging operettes ging op voeren, en nadat uit die zangvereeniging de rederijkers-kamer „Trouw moet blijken" was voortgekomen, die thans al sedert verschei dene jaren, ter ziele is. Toen verlangde men een grimeur, toen maakte men meer en meer werk van het in en uitwendige, toen wilde men ook bespreking van de uitvoering in de krant en was woedend' wanneer de ver slaggever eens een korreltje kritiek onder den wierook had gemengd. Voor de geestelijke ontwikkeling zorgde hier vroeger uitsluitend het reeds genoemde Nut. Het Nut heeft hier een bibliotheek ge sticht, die langzamerhand groot genoeg werd om in drie deelen te worden' gesplitst, zoodat Westpolder, Oostpolder en Kleine Sluis thans ieder een' boekenafdeeling hebben, die na bepaalden tijd worden omgewisseld. Het Nut stichtte ook een spaarbank (sedert ver scheidene jaren al weer opgeheven) het liet snrekers overkomen en stichtte o.a. ook de „Vereenlgilng tot bevordering van getrouw schoolbezoek." Wie „trouw*" de school be zocht had mocht; tsr belooning arn een schoolfeest deelnemen. Wel werden de ma zen heel wM gemaakt, want een kind mocht „slechts" 150 streepjes hebben, om aan het feest te kunnen meedoen. En toch waren er nog tal van leerlingen die veel meer dan 150 willekeurige verzuimen haddén en dus blarvan ultgwÈotea, cl In dn eren met hst den da masou «te maakti va» IflC (T0, 50, 30, 10 eh as hst in jIKnimE Later wer- aaueo» au w.uwer Inri SüoéewiteveUlk 100, aiaohv-rf k En *rifs «mb non bahoosteftSnót d« Loogt dröngte, als wa kUtó vijf 'rb.o» keurige schoclvcrsu'.men hjd ceu geheel jaar, Wol een bowlfe dat dc«o voreatóglng, Vóór do leerplichtwet er kwam, hier nuttig werk verrloht heeft, ié* Zoo zouden wij nog lang dóór kunnen gaan, went wij zitten nu eenmaal in onzen kouvelstoci en de ééne herinnering volgt nog maar steeds op de andere. Dooh wij zui len het geduld van de» lezer niet langer op de proef stollen en willen het hierbij dus laten. MARINE-HERINNERING. Op 22 November 1900 hadden we, met Hr. Ms. „Gelderland", President Krüger, na een reis vol bijzonderheden, gelukkig gezond en wel te Marseille geland. Toen wil aankwamen eu ons geschut het Franache Gouvernement het saluut toedon- derde, geleek het wel of heel Marseille uit liep om ons te ontvangen. Niet dikwijls heb ik zoo'n fouto menschen bjj ftUfflmn gezien.... en wat "n foulell Dui dende en nog eens duizende menschen, die brulden en gilden en zwaaiden met hoeden en stokken en wier kreten van „vive Kru- gère" en „vive la Hollande" niet van de lucht warenl Het leek in onze ooren wel of die Franzosen stapel waren geworden van en thousiasme. en ik geloof werkelijk dat ze op dat moment een klein beetje van de kook waren.ten minste normaal waren ze nietl Dat was nu wél niet heelemaal uit liefde voor „la belle Hollande" of uit toegenegen heid voor den waardigen President, maar voor een groot gedeelte ook uit haaf tegen EngelandI Enfin, dat ging ons niet aan. Wij kwamen vóór do stad juist op het oogeublik zooals wij later in 'n courant la zen dat er een hooge m'nheer werd be graven en toen de „Gelderland" begon te schieten.liet iedereen het oortège in den steek en vloog alles naar de haven, terwijl de arme doode „heelemaal alleen" dn de straat bleef wachten tot de geleiders uitge- Mcht warenl Dat zal je gebeuren als je dood >entl Tusschen haakjes; Sommige lijkkoetsen in 'Zuid-Frankrijk zÜn, behalve van verschillen de emblemen, o.a. ook voorzien van de let- .trs P. F..hetgeen wij, in oase onschuld, meenden dat moest beteekenen „pour félicl- :e®"!! en wij dachten al „wat hebben die Franschen rare gewoonten, om iemand geluk se wenschen wanneer hij „dood gaat".tot vij hooiden dat die letters beteekenden ,pompe funèbre", zooiets als „lijkstatle"!! Zoo kan een mensch zich wel eens raar ver bissen! De loods die ons binnenbracht en ons meerde op een paar boeien vóór de „quai de ia JoUette", was ook al zoo'n enthousiast! Hij had gebruik gemaakt van een paar kleine re- morqueurs (sleepbooten) en toen wij hem vroegen wat dat alles nu wel kostte, ant woordde hij verontwaardigd! „mais riem mon- aaur, rien"! „Ja maan loods" zeidén wij, „dat gaat toch niet aan hoor.je loon.de huur de® bootjes, demaar toen werd! bij haast boos!. „Dachten de heeren soms dat er voor m'nsieur le Président iets betaald moest wor den?? quelle idéeü rien, tien, tout gratuit, vive la Hollande! !a en weg was de loods. „Nu" dachten wij „dat is hier eon goede boel, hier moeten we eens meer binnen- .Jcomen"maar die goede gedachte is ons niet lang bijgebleven, want toen wij drie da gen later te Algiers aankwamen.lagen daar de Marseillaansche rekeningen al op ons te wachten.en die waren niet gering ook! Maar enthousiast w a a hij, die loods! Vive !a Hollande!!! Die kreet hebben wij daar zóó lang en zóó veel moeten hooren tot het ons haast ver veelde. Even vóór wij weder vertrokken *s mid dags vier uur kwam er een optocht stu denten aan, met vaandels, vlaggen en borden, misschien wel vijfhonderd! man of meer, en die kwamen vóór het schip, dat op boeien, niet aan de kaai, lag, manifesteeren met ge brul van „Vive Krügère" en „vive la Hol lande", dat je er haast doof van werd! En op elke kreet van „Vive la Hollande" moes ten wij, arme officieren, op het halfdek, wel antwoorden met „Vive la France".tot je tong uit ie mond hing en je niet meer kon. Want dat „Vive la France", tientallen malen achter elkander uitbrullen is lang niet eenvoudig! Je Hollandsdhö tong gaat er pijn van doen! Gelukkig dan ook maar dat een onzer op het idee kwam om eens iets anders te roepen en zoo gebeurde het, op diens voor stel, hij hield nog ai van een liekeurtje dat, na weer een „Vive Ia Hollande", wij antwoordden met „tripte Beo"!! „HourrahÜl" riepen dé studentjes Vive la Hollan de! !p „Triplpe sec!!'1 brulden wij.en hoe meer wij triplesecten hoe enthousiaster die iuidjes werden! Het was oorvoordoovend! Maar die Franschen zuilen misschien wel gedacht hebben „wat houden die Hollanders er een raar taaltje op na, dat geroep van hen klinkt juist als „triple sec!!" Het leek waarachtig wel een gekkenhuis .aan den wal!! Toen om vier uur de trossen zouden wor den losgegooid, ging er een vlet van ons, met een kwartiermeester en vier man er in, naar den wal om dat te doen. Maar nauwe lijks waren zij langs de kaai geschoten of honderd handen werden naar hen uitge strekt, zij werden aan land getrokken, om helst, en gezoend!!! alles onder hét ge brul van „Vive la Hollande"! Nu, daar moet je net mee aankomen bij een Hollandschen Jan, met zoenen!!! door kerels, wel te verstaan!!! (op vrouwelijke dito's zijn zij integendeel bijzander gesteld) en het duurde dan ook niet lang of zij sta ken hun vuisten op z"n Hollandsch uit, tot groobe verwondering van al die enthousias ten, die van die Hollandsohe manieren niets begrepen Ml Maar dóórgaan met juichen deden zij. en toen wij eindelijk langzaam wegstoomden hoorden wij nog hondenden meters ver het gebrul van „Vive la Hollande", dat door ons beantwoord werd met een even goed gemeend „triple sec"! Het zijn rare lui die Zuld-Fransohenl THIJS. Ittgeumflcn MertetffHfllnft voorheen Firma FILBRI* Optlolen. Moderne Slljp-lnrlchtlng tot het spoedig vervaardigen van ook op recept. Rectificatie. Tot ons leedwezen zijn in ons Jubileum nummer een paar zinstorende drukfouten blijven staan. Aan het slot van het redactio neel© artikel staat dat wij een „zwakkere" medestrijder willen zijn in den strijd om de economische verheffing onzer stad, terwijl natuurlijk bedoeld werd te zeggen een „wak kere" medestrijder. In het artikel van den heer van de Bilt staat in een gedeelte der oplage deze zin afgedrukt; „Dat hij angstvallig poogde iemand' in zijne overtuiging onaangenaam te zijn", waarvoor natuurlijk gelezen moet worden „niemand". PLAATSELIJK NIEUWS. Onze Rotatie-pers. De Rotatie-machine, waarop do Heldorsoho Courant gedrukt wordt, is slechts voorlooplg gerepareerd. Do druk is daarom nog niet go- heel in orde. WIJ hopen dat de volgende num mers er reeds béte® uit zullen zien. Mej. H. J. A/vonarlus, thans onderwij zeres te Obdiaim, la in gelijke betrekking be noemd te Alkmaar. Den 19 Januari zal' op de stichting Bloo- mendaal feestelijk worden herdacht, dat da J. Bootsraa voor 20 Jaren als geestelijk ver zorger in dienst der stiohtlng trad. Voor dien tijd heeft hij achtereenvolgens de ker ken van Blya, Kollum en Helder gediend. Van laatstgenoemde kerk nam hij afscheid in 1897 in verband met de benoeming op Bloeznendaal als stichtingspredikant. Op den dag van zijn jubileum zal in hef administratiegebouw gelegenheid bestaan em geluk te wenschen. De werkloosheid. Dézer dagen bevatte „Hef Volk" een In- 'ervieuw met van de Walle, een der secre- irissen van het N. V. V., belast met. de werkloosheid szorg. Deze deelde ons mede, ■lat er op 80 December 1922 officieel' stonden ingeschreven! 106.528 werkloozen1 tegen 73.765 op denzelMen datum in 1921. Hij schatte het juiste aantal echter grooter nJL 125 180 ■luizend, een aantal zoo groot als nog nooit ïder te lande is genoteerd. Over de werkverschaffing en werkver ruiming gaf de heer v. <L Walle ook zijn sneening en cijfers. Hij zeide daarbij ojm: Wij meenen hiertegen even) te moeten op komen, veronderstellende, dat men den heer v. d. Walle ten deze onjuist heeft voorgelicht immers, sinds geruimen tijd worden reeds werkloozen gebruikt voor wegenaanleg, tos- pen en laden van schepen, e.d. En gaf nog def onlangs het Gemeentebestuur een rreote som voor de afgedankte „Nepttmus" en nu weer de „Heldin", waarvan de werk loozen voordeel hebben? Dat is toch iets anders dan „niet^l 4e Marine-Concert. Aja Dinsdag en Woensdag wordt door het der Kon. Marine het 4e abounemenlts- en symphonié-oiikest van het Stafmuziekcorpe volksconcert gegeven, zooals eene adverten tie j.1. Donderdag reeds aankondigde. Op dit concert treedt onze stadgenoot de verdienr stelijke fluitist O. Klamer op als solist. Door den heer Ter Hall is een aantrekke lijk programma samengesteld, waarop twee werken voorkomen van Mendelssohn. Bar- tholdy. Diens bekende Hodbizeitsimarsch is een in grootschen stijl gecomponeerde feest- marsch, pittig en populair, en als openings nummer bij uitstek geschikt. Op verzoek heeft de heer Ter Hall de ouverture „Die Fingals-Höhle" van denzetfden componist voor het tweede gedeelte op het programma geplaatst. Dit zeer melodieus© nummer werd reeds vroeger meermalen uitgevoerd. De Unvolendete symphonie van Schubert (een onvoltooid, nagelaten werk van den meester) is de zwanenzang, waarmee de meester uit het leven scheidde. De muziek, welke de Noorsche componist Grieg schreef voor Ibsen's drama Peer Gynt, is ook hij pianisten welbekend. Dit eerste viertal bevat zeer eigenaardige, weemoedag-Nooirsche lyrische stemmingsmuziek; „Morgenstimtmung", een lieflijk teer wijsje, telkens en telkens terug- keerend; „Ases Dood" is een treffende, droefgeestige Hjkzang, Auitra's dans heeft een eigenaardig dansmotief. Het meest typi sche is wel No. 4: In de grot van den berg koning. Grieg bereikt hier heel persoonlijke en origiineefe effecten. Toonkunst „Eli as". De slotrepetitie en uitvoering van Men- delssohns's machtige oratorium „Ebas" voor 90I0, koor en orchest, zal onder leiding van den dirigent A. J. Leewens in „Casino" plaats hebben op Dinsdag en Woensdag 23 en 24 Januari eik. Als solisten treden od („Die Wittwe", „Der Knabe") Mevr. Rienks—Riedel, van Helder, sopraan; („De® Engel", „Die Köni- l J"*ephlne Boelen, Amsterdam, n.t; („Obodjah „Ahab") dé heer Louis van fren Haag, tenor en („E1W) de heer I, Netlssen. Amsterdam, bas-bariton, Ü!L_ werk hebben zoowel de solisten, als koor en ordhest een belangrijke en veelelsohendé party te vervullen. In groote afwisseling (solo, duo, trio, kwartet, dubbel- kwartet) treden «Klisten en kqar om beur- t0In°L ordhest «al Mevr. VdRhuls de piancK partij en de heer Asma de orgelpartij vei> is voor leden en goiwodlgcton druttgl een van het geheele werk) heeft leder tegen be taling van een geringe ontrée toegang. Nadere regeliügen zullen bereids worden bekend gemaakt. Malson Marianne Meyer verzoekt ons in aanvulling op de advertentie in dit num mer, mede te deelen, dat zij Maandag en Dinsdag onherroepelijk voor de laatste da gen hier ter stede exposeert. Naar wij vernemen, bestaat bij de Zang vereeniging „Morgenrood/" het voornemen een onder-afdeeling bij hare vereeniging op te richten. Men leze de in dit blad voorkomende ad vertentie. Operette-gezelschap Max GabrleL Voor een góed-gevulde zaad gaf bovenge noemd gezelschap, onder directie van Max Gabriel en B. Gosschalk, Donderdagavond in „Casino" eene opvoering van de operette „De Bajadère" (tekst van J. Brammer en A. Grunwald, muziek van Emmerich Kalmann). Deze operette, in exotischen stijl een In dische prins heeft de hoofdrol bood de gelegenheid voor een fantastische intrigue. Want de prins Radjahmi van Lahore, die Odétte Darimondè, de Bajadère-danseres be mint, wl haar door zijn sterkte suggestie en de kracht van zijn wil aan zich binden, waar voor deze Europeesche zich evenwel niet vinden laat, zoodat de prins de risé wordt van zijne omgeving. Natuurlijk komt in het derde bedrijf alles op zijn .pootjes terecht, dank zij dé tussohenfcomst van Pimprinette, den chef der sohouwbuigclaque (de claqueurs zijn de 'betaalde gangmakers om bij pre mières op bepaalde punten te applaudlssee- ren, teneinde aldus een suooes te provocee» ren). Daar tusschendoor loopt het luóhtigo verhaaltje van Louis Phlllppe met Mnrlette, zijn vrouw, die zich in het tweede bedrijf laat scheiden van haar man om met Napoleon te trouwen, en In het derde bedrijf ziob van Napoleon laat scheiden om met Louis Phl llppe te trouwen. De rol van Mariett© werd zeer verdienstelijk gespeeld, vermoedelijk door Emmy Arboua (het programma ver meldde twee na/men). en deze dame kreeg dan ook een fraai bloemstuk, waardoor zij zichtbaar verrast was, doch dat haar van rechtswege eerlijk toekwam. Odette Dari mondè werd vertolkt door de temperament volle Lotte Bartschat. Uitstekenden zang gaven deze beide dames, en vooral ook de Prins (Harry Oollin), die een mooie Ooster- sche grime had gemaakt. Markies Napoleon St. Oloéhe werd verdienstelijk ofschoon een beetje gechargeerd, vertolkt, doo® Octave van Aenschot. Deze heer speelde de doublure van pop in het tweede bedrijf, waarbij hij zijn lénig lichaam zeer passief wist te hou den en volkomen als pop „handelde". Alle spelers te noemen Is ondoenlijk en niet noodig. De décors, zooals gezegd, eigen dom van het gezelschap, waren vervaardigd in heit altelier Grobben, Amsterdam, de cos- tumes zeer smaakvolle waren er bijl in hét atelier Schott, Berlijn. De uitvoering viel bij het talrijke publiek ten zeerste in den smaak, de muziek is af en toe zeer suggestief en het oostersch cachet is hierin goed volgehouden. „De Meesferzlngers van/ Neurenberg". Wjj herinneren onze lezers aan de lezing welke de heer Alt a.s. Maandag in „Casino* zal geven over Richard Wagner's opera „die Meistersinger von Nüroberg". Witte Bioscoop. Deze "week treedt in het bloscoop-theateT in dé Koningstraat een Indische fakir op, Elwino genaamd, die in een drietal experi menten sterke staaltjes laat zien van zijn kunnen. Bekend' is het, dat kippen zeer vat baar zijn voor hypnose en dat mén ze door een krijtstreep plotseling recht onder den snavel te trekken, geheel biologeert. Maar Elwino doet dit zondter hulpmiddelen, aieen door zijn wü. Het ltevendige en luidkakelendte die®, dat eeenst doodstil in een zak zat en protesteerde toen het er uft gehaald werd, was in weinig seconden levenloos en passief en reageerde op geen enkelen prikkel Zelfs niet op applaus in de zaal. De tweede proeve, die Elwino gaf, was de bekende telepathie, dooh zijn médium heeft op geen enkele wijze contact mét hem, hoogstens legt hij af en toe zijn hand op des anderen schouder. Ten slotte laat Elwino zich levend begraven. Hij verkleedt zich daarvoor in het wit, een lucht dichte kap gaat over zijn hoofd, en na wei nige seconden heeft hij zichzélf blijkbaar in een cataleptischen toestand gebracht. Hij kramt ineen, de helpers wikkelen hem dn eon doek, leggen een houten krat om hem heen en gooien deze vol zand. Aldus met eenige kubieke meters zand op z'n body blijft hij minutenlang Uggon. Dan gaat hert houlten omhulsel weg, het zand komt vrij, maar nog duurt het 'geruimen tijd eer Elwino weder levend wordt. G-eleidelijlk ziet men het leven in hem terugkeeren. Een roodere ge zichtskleur dan eenige minuten toont, hoe zeer een dergelijk experiment aangrijpt. De lezer wordt verzocht het niet na te doen. El wino toont ook een te Hamburg opgenomen film, waar hij gebonden te water springt en onder water zich losmaakt. Wie deze wonderbaarlijke dingen zien wil, kan dat heden en morgen nog doen, daar Elwino tot en met Zondag nog optreedt. Ook op de kindervoorstelling van Zondagmiddag is hij present. Behalve dat Is er een afwisselend pro gramma, met een aardige klucht uit dé schil- derswerelid, een spannend circusdrama in 5 bedrijven en een mooi drama, „de Duivel»- akker", in 6 actes. In dit laatste prachtige winterlandschappen. Dit alles en nog meer krijgt men op dén koop toe. Uit het Polltle-rapport. Door den schipper van do WJL L ls aan gifte gedaan dat in den naoht van Zondag op Maandag een glasruit in het vooronder van rijn sohip ls vernield. In den naoht van Zondag op Maandag ont stond in de achter don winkel gelegen ka mer van den winkelier Vader in de Toren- dwarsstraat brand, vonncedeltlk door het in brand gaan van oenige Wwdtngitukken die bil de kachel tóngen N drogen. De brand kon doof eenige buren niet emmers water gebliischt Wdrden. Behalve <le klor/Mngriukken nrtwndde ook nog een rakje met 100.—» dat op den schoorsteenmantel stond, Veraekerlng dekt de «ohade, In den naoht van Zaterdag op Zondag heeft oen bewoonster van de LminastrnHt aangifte gedaan dat des nachts een wit ge ëmailleerde wasohteil van haar erf is ont vreemd/. EEN NIEUW BEDRIJF. Aart de buitenhaven is weer een nieuw be drijf ingericht. De heer Müllar, die indertijd de blokma- fcerij van den heer Feijen overnam, heeft daar een gasmotor geplaatst waardoor hy in staat is gesteld het zaagwerk mechanisch te laten uitvoeren. Deze zaagmachine komt hem uitstekend te pas nu hij een belangrijke order van het de partement van Koloniën heeft uit te voeren. De heer Müller heeft namelijk opdracht een groote partij esschenhouten riemen te vervaardigen. Hét vormen geschied nagenoeg geheel pmf.hinnni door de zaagmachine. Dit heeft het belangrijke voordeel, dat niet het over tollige hout als spaanders wordt weggekapt, doch het nu uitgezaagde hout nog als mar teriaal voor kleine gereedschappen en der gelijke kan worden gebezigd. Het verlies aan bout wordt door de zeer vakkundige be handeling dus tot een minimum beperkt. Vooral daarom schijnt de opdracht der ver vaardiging van de riemen aan den heer Müller te zijn verleend, omdat de speciale vorm die me» aan die riemen wenschte te geven, niet door zoovelen zaakkundig kon worden uitgevoerd. Behalve op do vervaardiging van riemen, ls het de bedoeling van don heer Müller vlotten en jollen te bouwén van btJzondero constructie, dio In vele onderdeelen afwijkt van de tot dusverre gevolgde bouwwijze. Ook ligt het in het voornemen den bouw ter hand to nemen van motorboot/en en pa»- heor^MülIer, die lange Jaren bij dén scheepsbouw is Werkzaam geweest en dus als vakkundig kan worden beschouwd, stelt zich voor de zaak met kracht aan te vatton. We hope», dat 't hem zal mogen gelukken den scheepsbouw hier te doen herleven. Het ls een moeilijke taak, die de heer Mül ler zich heeft gesteld, dooh, daar het hem aan energie niet mankeert, hebben we hoop, dat hij rijn doel zal mogen bereiken. De opdracht hem door het departement van Koloniën verstrekt, geeft hem moed, dat hij ook werk van andere departementen tot zich zal kunnen trekken. Wat dat voor onze plaats waard zou zijn, ligt voor de hand. Meerdere handen zouden dan weer werk kunnen vinden en dus bijdragen tot ontwik keling der industrie in onze gemeente. Waar weer ernstige pogingen worden aangewend om een bedrijf tot leven te bren gen, wenschen wij van harte, dat dit pogen zal mogen slagen. De beer Müller succes gewenschtü BINNENLAND. Intrekking traktementsverhoging. In ons nummer van Donderdag stond bet volgende 'bericht: „Naar de „Telegraaf" verneemt, heeft de Minster van Oorlog élke veihooging van jaarwed/de of traktement van 1 J.vnuari af ingetrokken." Naar men ons van bevoegde zijde mede deelt, is dit gericht, zoo al niet onjuist, toch minstens zeer voorbarig. De Vlootcommlssle. De voorzitter en verschillende leden van de onlangs ingestelde Vtootcommissie heb ben dezer dagen/ naar aanleiding van de aan die oommissie verstrekte opdracht, een be zoek gebracht aan Hr. Ms. onidenzeebooben K H en K Vin, waarmede zij ook een kor ten tocht op de Noordzee hebben gemaakt Uit het Boekdrakkersbedrijf. Hét conflict In het boekdrukkerSbedrijf behoort nu, zooals uit de verschillende be richten is gebleken, vrijwel tot het verleden. Alleen/ te Zutphen1 en in het Gooi wordt thans nog op enkele drukkerijen gestaakt, Uit de confectie-lndustrle. In een Woensdag te Rotterdam gehouden vergadering van den Landelijken Bond van Confectiefabrikanten is de volgende motto met algemeene stemmen aangenomen: De Landelijke Bond van Confectiefabri kanten, vergaderd met genoodigde vakge- nooten, stelt vast dat de nood in de industrie zoo hoog ls gestegen, dat-zonder regeerings- hulp haar ondergang waarschijnlijk is; verklaart de noodzakelijkheid dat, tot be tere tijden aanbreken, zonder moordende va- luta-concurrentie, de fabrieken geheel of ge deeltelijk gesloten moeten worden; en wekt aanverwante vakbonden op, mede te werken tot een besluit in dezen zin voor het geheele land. Invoerbelemmerbig, De Nedertandsche Middenstandsbond heeft op Woensdag 17 Januari te Amsterdam een Buitengewoon Congres belegd, te® bespre king van het vóór en tegen van tijdelijke in- voerbelemmeringen. Hert Conerres wordt ge houden in „Beltovue", Leidschekade 90, des morgens half elf en is behalve voor vak organisaties op elk gebied ook Voor belang stellenden toegankelijk. Het onderwerp zal zoowel van vrijhandelaars. als van protec tionistische en opportunistische zijde warden belicht. Inleiders zijn de heeren Abr. Dr. Jan van Bestoud-lid van de Tweede Kamer te Eind hoven, Mr. J. GL Schürmann lid van den Raad van Advies van den Bond te Rotterdam en Mr. A. O. Josephus Jltta, secretaris van den Hoogen Rnad van Arbeid te 's-Gravenhago. Men zal uitvoerig bespreken of door meer dere of mindere verhooging vam invoerreohr ten voor alle producten of voor enkele pro- duchten in t Mjzonder tijdelijk bescherming moet worden verleend aan Industrieën, die tengevolge van den stand der valuta als an- dersins in moeliykhoden rijn geraakt „Den Helder met 538 werkloozen doet aan werkverschaffing niets."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1923 | | pagina 6