S. COLTOF, 14] Kanaalweg 142.
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
DE RARE SIJS
COLTOF, Kanaalweg.
Eerste Blad.
HEERENKLEEDING NAAR MAAT.
No. 5661
DINSDAG 16 JANUARI 1923
51e JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50
Post-Girorekening No. 16066.
BUITENLAND.
DE COMMISSIE VAN HERSTEL.
De kolenleveringen.
De Engelsche arbeiders over de bezetting
van de Roer.
Verdere uitbreiding van de bezetting.
Een botsing tusschen troepen en bevolking.
DUITSCHLAND.
De schadevergoedingen.
De Duitsche antwoordnota.
FEUILLETON.
ARNOLD BENNETT.
IV.
Uit den Duitschen Rijksdag.
Ingezonden mededeeling.
NU is het tijdig.
NU is het billijk.
NU bereikt U er dat doe! mede, dat
NU onze coupeurs en kleermakers ge
regeld aan het werk kunnen blijven.
Laat Uw Costuum of Paletot aanmeten
bij
EIGEN KLEERMAKERIJ.
De Duitsche Rijksdag neemt een motie van
vertrouwen In de regeering aan.
ITALIË.
Mussollni wil een blok vormen van con
tinentale mogendheden.
IERLAND.
VEREENIGDE STATEN.
Verbod van wapenverkoop in de Ver. Staten.
Een gewapende „drankjager".
Groote activiteit der smokkelaars.
Ingezonden Mededeeling.
H. J. LUGTENBORG,
BINNENLAND.
Verkiezing Prov. Staten.
Het kiesrecht voor de Eerste Kamer.
De Nieuwe Katholieke Partij.
Ingezonden Mededeeling.
(Wqrdt vervolgd).
t
COURANT
ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Courant f 1.50; fr. p.p.binnenland f2—, Nod. O. en W.
Indië d zeepost f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
resp. f 0.576, f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.60
Losse nummers der Courant 4 ct.; fr. p. p. 6 ct.
Licht op
voor auto's en fietsen:
Dinsdag 16 Jan. 4.45 uur.
Woensdag 17 4.46
Uit Parijs wordt gemeld:
Er schijnt in de commissie van herstel een
geschil tusschen de Franschen eenerzijds, de
Belgen en Italianen anderzijds te zijn uitge
broken. De heide laatsten zien in het uitstel
van betaling aan Duitsohiand verleenen voor
dit land een werkelijke gelegenheid om uit
te blazen. Frankrijk daarentegen wil al in
het eerste zoogenaamde moratorium jaar drie
milliard van Duitsohiand hebben.
Italië doet toch al met een half hart aan de
Roerbezetting mee. Het zond tien ingenieurs
om niet afwezig te blijven. Het verkiest eco
nomisóhe panden onder burgerlijk toezicht
boven zulke, die met militaire pressie ge
paard gaan. Weliswaar dienen de soldaten
volgens het Fransohe standpunt alleen om
incidenten onmog lijk te maken en beroept
men zich hier op hetere kennis van het Duit
sche karakter, vooral nu Engeland niet mee
doet; maar Rome schijnt daar niet aan te
willen. In deze omstandigheden zou het Fran-
sche plan door de meerderheid dier commis
sie verworpen worden. Vandaar de opschor
ting van den vervaldag, die volgens de lijst
der betalingen van Londen Maandag moest
vallen tot 31 dezer. Aldus weten althans twee
bladen te vertellen.
In regeeringskringen houdt men die mee-
ningsversoMllen met Italië en België niet
voor fundamenteel. Men wil nog eenige da
gen wachten met een oordeel in hoever de
Duitsche regeering Frankrijk ten opzichte
van de Roer-bezetting tegemoet zal komen.
Dan moet ook een- beslissing vallen over de
betaling van de loonen voor de vergoeding»
steenkool.
De Duitsche mijnen in het bezêtte gebied
zullen Maandag hun kolenleveringen her
vatten, maar zij zullen er voor door Frankrijk
in baar worden betaald.
De raad van den vakvereenigingsbond, de
uitvoerende commissie uit de arbeiderspartij
en de parlementaire arbeiderspartij hebben
gezamenlijk een krachtig protest uitgegeven
tegen de Fransohe invasie van de Roer, die
geheel Europa bedreigt niet alleen met ver
dere economische ontbinding, maar met anar
chie aldus een hernieuwing van den oorlog.
Naar aan de Berlijnsche bladen uit Essen
wordt gemeld, is het naaste doel der bezet
tingstroepen Herne. Na Gelsenkirchen
Hafen is thans ook Gelsenkirohen-Bismarck
bezet, terwijl in Gelsenkirchen zelf Vrijdag
tallooze escadrons cavalerie zijn aangeko
men. Alleen het station te Gelsenkirchen is
nog niet bezet. In Bochum is Zaterdagmor
gen de voorhoede van Franscbe formaties
aangekomen. Te Stehle is het tusschen de
bevolking en de bezettingstroepen reeds tot
een botsing gekomen. De burgemeester der
stad moest zich deswege bij den bevelheb
ber der troepen verantwoorden.
In de antwoordnota verklaart de Duitsche
regeering, dat zij den sluier moet verscheu
ren, welken de Fransohe regeering met haar
uiteenzetting over den waren aard van haar
optreden tracht te werpen. De besluiten der
C. v. H. bevatten geen rechtsgrond voor de
actie in het Ruhrgebied, welke een schen
ding van het volkenrecht en het vredesver
drag is. Volgens een verklaring der C. v. H.
J8>
door
Behalve dat hij natte voeten haalde, bracht
Denry maar weinig tot stand in het donkere
onderste gedeelte van de pier. Ondanks het
succes dat hij met het binnenhalen van de
lijn had gehad, schenen de deskundigen die
daar vergaderd waren, hem subietelijk ge
classificeerd te hebben als^een heetgebakerd
en nutteloos persoon, die geen recht had op
de ruimte, welke hij innam. Toch was hij
getuige van dp deinende aankomst van de
reddingboot en de ontscheping van de ge
redde bemanning van de Noorsche bark, en
hij was meer dan ooit besloten een beschrij
ving er van voor de Staffordshire Signal
samen te stellen. De geredde en reddende
'bemanningen verdwenen een voor een ach
ter elkaar naar het bovengedeelte van de
pier, met uitzondering van den bootsman,
een man met een rooden schippersbaard, die
achterbleef om de reddingboot te inspec-
teeren, waarvan hij de volstrekte eigenaar
was. Als journalist deed Denry wat hem te
doen stond en betrok hem in een gesprek.
Middelerwijl hoorde hjj boven zijn hoofd jui
chen. De bootsman, die verklaarde dat zijn
van 21 Maart 1922 zou in gebreke blijven bij
de hout- en kolenleveranties slechts een vor
dering in contanten rechtvaardigen en zelfs
bij juiste toepassing der par. 17 en 18 kan
er slecht van economische of financieele
maatregelen sprake zijn.
De actie in het Rulirgebied is niet, zooals
zij wordt genoemd, een vreedzame. Wanneer
een leger aldus samengesteld en bewapend
de grenzen van het onbezette Duitsche ge
bied overschrijdt, dan is dat een militaire
actie in weerwil van de verklaring der Fran
sohe regeering, dat zij geen militaire operatie
bedoelt, welke verklaring trouwens niet in
het algemeen, doch slechts „voor het oogen
blik" werd afgelegd.
De Duitsche regeering protesteert tegen
dit een weerloos volk aangedaan geweld,
waartegen zij zich niet kan verzetten. Zij wil
zich echter niet neerleggen bij deze vrede
breuk, noch daaraan meewerken. De verant
woordelijkheid' voor alle gevolgen valt op de
regeeringen, die den opmarsch uitvoerden,
welke gevolgen ziöh reeds toonen in de Ver
dere depreciatie der Mark en in groote prijs-
verhoogingen, en die in de toekomst onaf
zienbaar zijn. Zoolang deze toestand duurt,
is Duitschland niet in staat, leveringen te
doen aan de mogendheden, die hem in het
leven hebben geroepen.
De rqksdagzitting van Zaterdag was ge
heel gewijd aan de bezetting van het Roer
gebied door Fransch-Belgische troepen. Ten
teeken van rouw hingen de vlaggen op het
gebouw half stok. Zoowel de vergaderzaal
als de tribunes waren zeer vol.
President Loebe opent de zitting met een
toespraak, welke door de leden van het Huis
staande wordt aangehoord. Hij vermaant de
inwoners van het bezette gebied noch tot
onwaardige oogendienerij, noch tot gevaar
lijke onbezonnenheid den naam van hun va
derland oneer aan te doen. De bezetting
moet treurige gevolgen hebben voor allen,
die een rustige ontwikkeling wensehen en zal
den algemeenen vrede niet bevorderen. De
voorzitter besluit met een beroep op het
Fransche volk om zelf na te gaan, of de weg
welke de regeering tegenwoordig bewandelt,
op den duur voor het Fransche volk de goede
kan blijken.
Rijkskanselier dr. Cuno neemt nu op zijn
gewone plaats het woord voor een dergelijke
doorwrochte redevoering.
Hij geeft eerst een schets van den op-
marsch der Franschen, daarbij nadruk leg-
lend op het feit, dat de troepen zwaar gewa
pend waren en in alle opzicht marcheerden,
alsof zij op den vijand lostrokken. (De rijks
kanselier werd bij deze schets door de rech
terzijde onderbroken door teekenen van ver
ontwaardiging.) Twee dagen voor dat de be
weging der troepen begonnen was, had eerst
de commissie van herstel het verzuim der
leveringen in hout en kolen vastgesteld en
daarna zond de Fransche regeering een nota,
waarin zij beweert, dat zij op grond van dit
besluit van de commissie eerst heeft beslo
ten, ingenieurs naar het Roergebied te zen
den. Deze nota stemt op het verdrag van
Versailles, dat juist drie jaar voor de over-
handeling van deze nota is geratificeerd en
dat, volgens zijn eigen bewoordingen een
duurzamen vrede wilde scheppen.
De rijkskanselier citeert dan een en an
der uit den tekst van het verdrag, o.a. het
geen betrekking heeft op de rechtvaardig
heid, de verplichtingen om niet meer tot
oorlog, laat staan tot krijgsbedrijven, over
te gaan en dergelijke dingen meer. Het
verdrag legt Duitschland zware lasten op,
maar behoudt dit land het recht voor, dat
deze lasten zullen worden voldaan in over
eenstemming met zijn prestatievermogen,
alsmede het recht om door de oommissie
van herstel te worden gehoord terzake van
zijn betalingsvermogen. In den loop der
laatste drie jaren heeft de Duitsche regee
ring meer dan eens moeten ervaren, dat
deze rechten niet werden ontzien (Zeer
juist).
Spreker somt nu op wat Duitschland
reeds heeft moeten afstaan (koopvaardij
vloot, locomotieven, enz.) Werkgevers en
werknemers waren bereid, „den herbouw der
verwoeste streek op zich te nemen, maar
steeds weer werden ons andere lasten op de
schouders gelegd. Nog nooit heeft een volk,
dat zoo geleden heeft als het Duitsche, zoo
veel op het gebied van schadevergoeding ge
presteerd. En toch zegt Poincaré, dat hij
niet meer in holle beloften treden kan.
Nadat deskundigen van heel de wereld
ADVERTENTIEN:
20 ct. p. regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) 60 ct.-Kleine advertenties (gevraagd, te koop, te huur) v. 1—4
regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v.d.blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
naam Gregeen was en dat hij van het eiland
Man afkomstig was, scheen van de heele
expeditie berouw te hebben. Hij scheen er
zich niet van bewust, dat het zijn plicht was
nu de rol van bescheiden held voor Denry's
interview te spelen. Elk oogenblik bracht
hij somber in het gesprek te pas:
„En kijk die nu eens aan, zeg ik u!" Hij
bedoelde de gebeukte boot, die op de zwarte
golven op en neer danste.
Denry liep weer naar boven, op zoek naar
handzamer materiaal. Ongeveer twintig
mannen met verschillende modellen van
zuidwesters en andere hoofddeksels aten
daar dikke boterhammen en dronken warme
koffie, welke men zoo vooruitziend was .ge
weest om in het buffet van de pier voor
hen te zetten. Enkelen hadden de voorkeur
aan whisky gegeven. De heele troep was
nu aan den windstillen kant van het pavil
joen en hij vormde een schouwspel waarvan
Denry zich in zijn artikel voornam gewag
te maken als een „Rembrandtesk tooneel".
Eenige oogenblikken kon hij Ruth en Nellie
in de duisternis niet onderkennen. Toen zag
hij de niet onzekere gedaante van zijn ver
loofde bij een stuiversautomaat. En daarna
kon hij het geklikklak van de machines hoo-
ren, die snel werkten. En zijn gedachten
gingen in een andere richting.
Dadelijk daarop liep Ruth met opgewekte
bevalligheid van de automaat weg en begon
een edelmoedige uitdeeling van pakjes on
der de leden van de bemanning. Er was noch
berekening noch strikte rechtvaardigheid in
haar edelmoedigheid. Zij liet de pakjes op
de heldhaftige knieën vallen met een prach
Geen staalcollectie, uitsluitend de nieuwste
Engelsche, Fransche en Tiiburgsche stoffen
uit vooraad.
hadden geconstateerd, dat Duitschland bui
ten staat was te betalen, hebben wij practi-
sche voorstellen tot oplossing van de kwes
tie van het herstel gedaan en wel in een
voor Frankrijk gunstigen zin.
De kanselier brengt vervolgens in her
innering de talrijke pogingen, die door
Duitschland werden gedaan om tot een op
lossing te komen in zake het hersteL Steeds
werden zij door Frankrijk afgewezen.
Het onderscheid tusschen het Duitsche en
het Fransche standpunt is namelijk het on
derscheid tusschen deeconomisch-politieke
de machtspolitieke denkwijze.
Wij hebben,hier echter met een militaire
actie te doen, en de woorden van Poincaré
in de Fransohe Kamer kunnen de realiteit
van die soldaten en wapenen in het Roerge
bied niet wegtooveren. Zoowel het recht als
het verdrag zijn door de nieuwe bezettingen
met voeten getreden.
Wij hebben onze opvatting aan alle onder
teekenaars van het verdrag, alsmede aan de
neutrale staten kenbaar gemaakt. Onze ge
zanten te Brussel en te Parijs zijn terugge
roepen, en zoolang de tegen het verdrag in-
druischende toestand voortduurt, kan
Duitschland geen prestaties meer doen aan
die mogendheden, welke dien toestand heb
ben bewerkstelligd.
De rijkskanselier gaat dan ovecr tot een
exposé, waarin hij het reeds voldoende be
kende betoog houdt, dat de Fransohe politiek
in groote lijnen eigenlijk altijd dezelfde is
gebleven, als zij reeds ten tijde van Lodewijk
XIV was. Deze politiek heeft echter slechts
dan succes gehad, als het Duitsche volk in
gebreke bleef. Daarom moet het zich van zijn
eigen kraoht en zijn taak in de wereld bewust
worden, hetgeen slechts mogelijk is, als het
volkomen eensgezind blijft.
De redevoering van den rijkskanselier
werd door de groote meerderheid van den
Rijksdag met bravo's, en onder langdurig
handgeklap, toegejuicht. Alleen de commvr-
nisten hadden den kanselier herhaaldelijk
onderbroken met schimpscheuten op het in
ternationale kapitalisme.
De Duitsche Rijksdag heeft met 283 tegen
12 stemmen en 16 onthoudingen een reso
lutie aangenomen, waarin tegen de schen
ding van het recht en het vredesverdrag
door de Franschen en Belgen wordt gepro
testeerd en aan de Duitsche regeering on
dersteuning wordt toegezegd.
Hiermede heeft de Volksvertegenwoordi
ging zich, evenals de conferentie van minis
ter-presidenten, achter de verklaring der re
geering geplaatst, om zich niet neer te leg
gen bij het onrecht en daaruit de noodige
consequenties te trekken.
Een door de communisten ingediende
motie van wantrouwen werd verworpen.
De correspondent van de „Times" te Mi
laan ontleent aan aanhalingen der Italiaan-
sche bladen de bevestiging der mededeeling,
tig gebaar van grootmoedigheid. Enkele
pakjes vielen zelfs op den grond. Maar zq
maalde daar niet om.
Denry hoorde haar zeggen:
„U moet dit eten. Chocolade ^restaureert
zoo uitstekend. Er haalt niets bij.'
Zij liep naar de automaten terug en griste
nog meer pakjes uit Nellie's handen, die
op haar bevel in de weer was geweest; en
toen begon de tweede uitdeeling.
Een kalm en belangeloos toeschouwer zou
vermoedelijk getroffen zijn geweest door dit
schouwspel van impulsief vrouwelijk liefde
betoon. Hij zou zelfs tot het besluit hebben
kunnen komen, dat het een van de schoonst-
menschelijke dingen was, die hij ooit had
gezien. En het feit, dat de ruwe helden en
Noren nauwelijks schenen te weten wat zq
met de in zilverpapier gewikkelde bonbons
moésten doen, zou aan zijn bewondering
voor deze twee meisjesachtige figuren van
weldadigheid geen afbreuk hebben gedaan.
Ook Denry was door het schouwspel getrof
fen, maar op een andere manier. Het waren
de huren van zijn cliënten, die aldus wer
den verkwist in een overdaad van onnoodige
weldadigheid. Hij mompelde:
„Zeg eens, dat is toch een beetje al te
erg!" Maar natuurlijk kon hij er niets aan
doen.
Terwijl het procédé aanhield, maakte het
geklikklak van de automaat, dat hem in de
ooren klonk, hem wanhopig.
„Idioot!" mompelde hij.
Wat hem eigenlijk het meest verdroot
was, dat iedereen behalve hij scheen te den
ken dat Ruth een bijzondere vindingrijkheid,
dat Mussolini stappen gedaan heeft voor de
vorming van een entente of coalitie van con
tinentale mogendheden als tegenwicht tegen
het Engelsch-Amerikaansche bloc. Duitsch
land zou zich volgens Mussolini bij deze con
tinentale coalitie later kunnen aansluiten.
Italiaansohe officieele kringen zouden
openlijk uitspreken, dat Engeland deze be
weging uitlokte door de vijandigheid, in Pa
rijs tegenover Mussolimi's memorandum be
toond. Mussolini's orgaan, de „Popoio d'Ita-
lia", constateert, dat Bonar Law te Parijs
niet alleen de entente met Frankrijk, maar
ook met de andere verbonden mogendheden
verbrak. Het blad gewaagt van de Engelsche
schijnheiligheid, zelfzucht en minachting
voor de rechten en de opofferingen van an
dere volken.
Eenige andere Italiaansohe bladen protes
teeren tegen deze voorstelling van zaken en
canstaiteeren, dat de hoop op een regeling
van Europa's moeilijkheden zonder angel-
saiksische medewerking onmogelijk is.
In een hoofdartikel over deze berichten
constateert de „Times", dat de anti-Britsche
gevoelens in Italië op het oogenblik zeer
sterk zijn en ontstonden toen het fascistische
regime optrad. De oorzaak is voor het blad
onbegrijpelijk; het kan zich niet voorstellen,
dat het plan in Frankrijk welkom zal worden
geheeten.
Ofschoon Frankrijk op dit oogenblik poli
tiek gesproken een afzonderlijk optreden
volgt, zijn er talrijke aanwijzingen, dat
Frankrijk alsnog den Britschen steun waar
deert. Het is onzin te zeggen, dat Engeland
de handen van het vasteland afgetrokken
heeft. Mussolini's plan moest mislukken,
daar de verstandige Italiaansohe meening
erover zal ontsteld zijn. Het blad kan niet
gelooven, d'at het ongelukkig voorstel zelfs
een vluchtige bespreking zal overleven.
Het mooie landhuis van president Cos-
grave in de buurt van Rathfarmham is in
brand gestoken door rebellen, die met ge
weld binnendrongen en den Inboedel met
benzine besprenkelden. Het huis was op het-
oogenblik niet bewoond. De brandweer was
vier uren bezig, maar kon alleen de dienst
vertrekken en een klein deel van de meubels
redden.
Drie Iersche ongeregelden, die in het be
zit van wapens waren, bevonden, zijn Zater
dag te Dundalk terechtgesteld.
Officieel wordt medegedeeld, dat er geen
wapens mogen worden verkocht aan eenig
volk of individu, gedurende het bewind van
Harding. Het departement van staat werd
onlangs gepolst door een agent van een
Europeesche mogendheid, die een hallf mil-
lioen geweren wenschte te koopen. De be
doelde mogendheid is niet betrokken bij de
crisis over het herstel.
De dranksmokkelaars, die tot nu toe op hun
snelheid vertrouwden om te ontsnappen aan
de „drankvloot", moeten thans ook vechten.
Deze waarschuwing is gegeven aan de doua
ne, welke aankondigde dat een gewapende
„drankjager" in dienst was gesteld. De boot
heet „Lexington" en is bewapend met ma
chinegeweren.
Intusschên voeren de smokkelaars open
lijk hun bedrijf uit ter hoogte van Sandy-
hook, waar tallooze snelle motorbootjes her
haaldelijk de kust verlaten naar verdachte
drankbooten. Highlands, een vacantieoord
op de kust van New Yersey, bekend als
smokkelaarshaven, was gisteravond het too
neel van groote activiteit. Duizenden kisten
drank werden uit drie stoomschepen en ne
gentien schoeners, liggende ter hoogte van
het Ambrose-lichtschip aan land gebracht
door snelle motorbooten en daarop door tal
rijke auto's naar New York, New Yersey,
Newark, Philadelphia, Baltimore, Washing
ton en elders gebracht.
De smokkelaars deden geen moeite hun
bedrijvigheid te verbergen en werkten
koortsachtig snel, blijkbaar genietend van
den slag, dien zij ten koste van de verbods
ambtenaren sloegen. Hun opgewektheid
werd verhoogd door den invloed van groote
teugen uit de flesschen, welke onder hen
rondgingen. De waarschuwingen, dat de
en
oorspronkelijkheid, ondernemingslust
goedhartigheid aan den dag legde.
Op dit oogenblik zag hij voor het eerst
duidelijk, dat het huwelijk tusschen hem en
Ruth niet in den hemel beklonken was. Hij
erkende toen heimelijk, dat het redden van
een jonge vrouw van een gewelddadigen
dood in een verhuiswagen niet onvermijde
lijk behoeft mee te brengen dat je haar
trouwt. Zij was ongetwijfeld een wonder
baarlijk schepsel, maar het was even wijs
om te droomen een rijtuig en twee paarden
te houden als ervan te droomen Ruth te
onderhouden. Hij werd plotseling cynisch.
Zijn leeftijd nam een sprong naar vijftig of
daaromtrent, en de welving van zijn lippen
veranderde.
Ruth zag hem, toen zij rondom zich heen
keek, en liep met een blijden kreet naar
hem toe.
„Hier!" zeide zij, „neem deze. Zij deugen
niet." Zq hield de handen uitgestrekt.
„Wat is dat?' vroeg hij.
„Het zijn de halve stuivers."
„Het spijt mij!" zeide hij op een toon,
waarvan de beteekenis haar ontging, en nam
de nuttelooze munten in ontvangst.
„Wij hebben al de chocolade uit de auto
maat gehaald", zeide zij. „Maar er zijn nog
boterkussentjes over die zijn bijkans even
goed en cigaretten met gouden mondstuk
ken. Ik denk, dat sommigen hunner wel
graag een trekje zouden doen. Heb je geen
stuivers meer?"
„Nee", antwoordde hij. „Maar ik heb tien
of twaalf halve kronen. Ik denk dat de auto
maat'daar even goed mee zal werken; niet?"
III
Wederom in voorraad Landbouw-, Tuin
en Bloemzaden, tegen scherp concur-
reerende prijzen.
Zaden betrokken uit de „Koninklijke Zaadteelt",
SLUIS GROOT, Enkhuizen
Prijscourant op aanvrage.
Bestellingen voor Zwijndrechtsche Bloem-
koolplanten en Pootuien worden thans inge
wacht. Ook boeveelheid Pootaardappelen, s.v.p.
Voor Koegras worden bestellingen aange
nomen door J. VADER, Vrachtrijder-
Beleefd aanbevelend,
Zaden- en Kunstmesthandel.
HELDER. SLUISDIJKSTRAAT 14.
drankjachtpatrouilles naderden, werden in
den wind geslagen, daar de smokkelaars be
seffen, dat hun snelle booten de regeerings-
booten gemakkelijk konden ontloopen. Het
aantal kisten dat geland werd, wordt op
35.000 geschat.
Inmiddels is de „Lexington" erin ge
slaagd, verscheidene bootjes ter hoogte van
de haven van New York met duizend kisten
whisky in beslag te nemen.
Bij referendum is de volgorde van de
Vrijzinnig-democratische lijst vóór de Sta-
tenkieskring Helder (uitgezonderd de stad
Helder en de Noordzee-eilanden) als volgt
bepaald: 1. P. Trapman te Schagen (aftr.
Helder), 2. J. Met te Heerhugowaard (aftr.
Heider), 3. D. Kooiman te Purmerend (aftr.
HoornZaandam), 4. J. Koster te Callants-
oog, 5. A. AukesTimmers te Castricum
(aftr. HoornZaandam), 6. J. Ootjers te
Noordscharwoude, 7. C. Wijdenes Spaans Jr.
te Anna Paulowna, 8. H. K. Koster te Wie-
ringerwaard, 9. J. B. Wilken te Nieuwe
Niedorp.
Naar het Hdbl. verneemt, is het wets
ontwerp inzake invoering van het evenredig
kiesrecht voor de samenstelling van de Eer
ste Kamer door de Staten tier verschillende
provinciën thans om advies bij den Raad van
State. In het ontwerp wordit het land in vier
kieskringen, als volgt verdeeld: I. Zuid-Hol
land; II. Noord-Holland en Friesland; III.
Groningen, Drenthe, Overqsel en Gelder
land; IV. Utrecht, Noord-brabant, Limburg
en Zeeland.
Vrijdagavond heeft de afdeeling Utrecht
van de Nieuwe Katholieke Partij een druk
bezochte algemeene vergadering gehouden
ter bespreking van de vraag, of op den ba
sis van het belangrijk gewijzigde reglement
der R. K. Kiesvereeniging, welke wijziging
in gevolge de onderlinge bespreking tus
schen de beide besturen is tot stand geko
men, tot terugkeer naar de R. K. Kiesver
eeniging kan worden besloten.
Na een uitvoerige inleiding van den voor
zitter ontspon zich een levendig debat. Ten
slotte bleek de overtuiging de overhand te
hebben, dat door de ver strekkende tege
moetkoming van de R. K. Kiesvereeniging,
de voornaamste grief, die tot opzegging van
het lidmaatschap had geleid, was weggeno
men en door de ingrijpende statutenwijzi
gingen, waardoor de belangen der minder
heden in de Kiesvereeniging in de toekomst
voldoende zijn beschermd, er geen reden
Wees liever verstandig dan spijtig; waar
om niet heden een flacon Foster's Maag-
pillen gekocht? Dit geneesmidel wekt de
lever op, regelt de vloeiing der gal, draagt
zorg voor goede spijsverteering en houdt de
ingewanden werkzaam. Dit beduidt reiner
bloed, betere zenuwen en een helder hoofd.
Prijs per flacon van vijftig versuikerde pil
len 0.65; in apotheken en drogistzaken.
Ditmaal merkte zij iets ongewoons in de
schakeering van zijn toon. En zij aarzelde.
„Wees niet zoo flauw", zeide zij.
„Ik zal probeeren, het niet te zijn", zeide
Denry. Voorzoover hij zich kon herinneren
had hij zulk een toon nog nooit gebruikt.
Ruth deinsde af om zich weer bij Nellie te
voegen.
Denry telde tersluiks de halvestuiver-
stukken. Er waren er achttien. Zij hadden
de automaten dus met honderd-dertig stui
vers gespijzigd.
Hij mompelde: „Bar, bar!"
Overwegende dat hq te Llandudno terug
was gekomen met het plechtige voornemen
om te zeggen waar het op stond en om aan
Ruth duidelijk te maken dat zijn opvattin
gen van financiën van de hare verschilden,
was de tweede periode van verblijf slecht
ingezet. Toch had hij beloofd, haar te zullen
trouwen moest hij haar trouwen. Beter een
leven van narigheid en insolventie, dan in
gebreke te blijven, zich als een heer te ge
dragen. Natuurlijk, als zij het verkoos af
te maken.... Maar hq moest goed oppas
sen dat hij niets deed wat tot een breuk
zou kunnen leiden. Dat was Denry's code.
De wandeling naar huis te middernacht, te
midden van de natrillingen van den luwen-
den storm, kenmerkte zioh door een lichte
gemelijkheid van den kant van Ruth eni
door Denry's beleefde stilzwijgendheid.
