tv
dien. deze afdeeïtag haar oamtributlesdhiuM
van BOO aan het partijbestuur niet afbetaalt,
het congres der Communistische Partij, dat
deze week te Amsterdam zou worden gebou-
<ien, niet kar (k*, gaan.
iHet bes uur der Amstenaamsche afdeeling
dcet in „De Tribune" van Vrijdagavond een
beroep op haar leden tan de achterstallige
contributie aan te zuiveren.
Geen crediet aan tuinders.
De Nedterlandsche Tuinibouwraad meldt,
dat de regeering in beginsel1 besloten heeft,
geen crediet aan tuinders te verleenen. Zij
is tot dit 'besluit gekomen, na overweging,
dat: lo. het registratierecht van een half pro
cent van hetgeen op de veilingen van tuin
bouwproducten wordt omgezet, binnen zeer
korten tijd zal zijn afgeschaft; voorstellen
daartoe hebben dien Raad van State bereikt:
2o. de Spoorwegen voor het vervoer van
4000 wagons tuinlbauwpirolduoten gedurende
de eerste maanden des jaars een reductie op
de vrachten hebben gegeven, zoodat deze
vrachten gelijk staan met die van het vervoer
In 1914; en 3o. een verbetering van de ex-
portcredieten in bewexiking is, waarvan ook
de tuilnbouiw zal kunnen profiteeren.
Op grond'hiervan meent de regeering, dat
aan de nooden van den tuinbouw zeer be
langrijk wordt tegemoetgekomen. Mocht
evenwel Wijken, dat de ibefioefCe aan onmio-
dellijken financieelen steun in sommige dee-
len des lands blijft bestaan, en ook van andere
izijde de bereidverklaring tot hulp wordt ge
geven, dan> zou de regeering bereid zijn, op
nadler te 'bepalen voorwaarden voor 60 pot.
garantie te verleenen in een creKhetverstrek-
king, die, voor wat de regeering betreft, bet
maximum van f 600.000 niet zal overschrij
den.
De kosten van het levensonderhoud.
Het Gemeentelijk Bureau van Statistiek te
Amsterdam deelt o.m. het volgendie mede:
Het indexcijfer van dje kosten van t le
vensonderhoud over December 1922 werd,
evenals voor de vorige driemaandeliiksche
periode berekend op grondslag van het ver
bruik, geconstateerd bij het in Maart 1920 in
gestelde onderzoek en van de tijdens laatst
genoemde maand gegolden hebbende prij
zen.
Volgens deze berekening is voor de totale
kosten van het levensonderhoud van Maart
1920 tot December 1922, een daling ingetre
den van 17b Bijl de vorige berekening
voor September jJ. bedroeg de daling sedert
Maart 1922 18.2 zoodat zich van Septem
ber 1922 tot December 1922 voor het totaal
der uitgaven een lichte stijging heeft doen
gevoelen en wed van 0.9 De daling, die
zich heeft voorgedaan sedert September
1920, in welke maand de duurte niet een stij
ging van 6.8 boven het niveau van Maart
1920 haar hoogtepunt bereikt, had, bedraagt
in December 1922 22.8
Voor de voeding afzonderlijk bedraagt de
daling sedert Maart 1920 21.2 In Septem
ber 1922 was het overeenkomstige cijfer
22.2%.
l
Faillissementen in Nederland.
Volgens mededeeling van het Handelsin
formatiebureau van Van der Graaf Oo.'s
Bureaux voor den Handel zijn over de afge-
loepen week, eindigende 19 Jan., in Neder-
land uitgesproken 102 faillissementen tegen
40 faillissementen) in dezelfde week van het
vorige jaar.
Van 1 Januari tot en met 19 Jan. 1923
261 faillissementen tegenover 121 over het
zelfde tijdperk van het vorige jaar.
De havenarbeid.
De Scheepvaartvereenigingen Noord' en
Zuid hebben van de Centrale bond van
transportarbeiders, mede namens de Chris
telijke en Katholieke organisaties, de mede
deeling ontvangen, dat zij de nieuwe arbeids
voorwaarden1 aanvaarden.
Met ingang van gisteren is dus het loon
voor vaste arbeiders bepaald op 29.50; voor
losse arbeiders te Amsterdam op 6, te
Rotterdam op 5.85 per dag. Een en ander
op basis van een werkdam van 81/» uur en
een 48-urige werkweek.
De reizigerstarieven bij de spoorwegen.
Verlaging voor afstanden van meer dan
200 K.M.
Met Ingang van 1 Februari a.s. zullen de
reizigerstarieven bij de Nederlandsc.he
Spoorwegen gewijzigd worden voor Fat be
treft afstanden van meer dan 200 Kilometer.
Tot en met 200 Kilometer blijven de tarieven
ongewijzigd: n.1. 6.5 ct. -voor de le klasse,
4.871/» cent voor de 2e klasse en 8.25 cent
voor de 8e klasse per kilometer.
Boveoi de 200 Kilometer tot en met 300
Kilometer worden de tarieven 4.871/» ct. voor
de le klasse, 8.65 cent voor de 2e klasse en
2.45 cent voor de 8e klasse per Kilometer.
Van dat meerdere boven de 300 Kilometer
bedraagt het tarief 3.25 cent voor de le
klasse, 2.45 cent voor de 2e klasse en 1.87
cent voor de 3e klasse per Kilometer. Een
traject van 250 Kilometer 3e kL kost dus
200X 3.25 ct. plus 60X2.45 ct. 7.73.
Thans kost dit traject 8.13. Een traject van
350 Kilometer 3e klasse kost bij het nieuwe
tarief dus 200X3.25 ct. plus 100X2.45 ct.
plus 50X1-871/, ct. 9.89. Thans kost dit
traject 11.88.
Eadlotelegrafische verbinding met
Nederland.
Malabar hoorde Donderdagnacht voor het
eerst Kootwijk even duidelijk als de andere
Europeesche stations. Het radiogram, dat te
halfdrie werd opgevangen, behelsde een vol
ledige nota, inhoudende technische details
omtrent toonshoogte en golflengte. De tele
grammen, die na drieën uit Holland waren
afgeseind, arriveeren hier 's nachts gunstig
voor ontvangst. De 's ochtends geseinde wa
ren niet op te vangen, omdat Kootwijk te
zwak was.
EAAGflOÏCFi BRIEVEN.
Bestrtjdlw *r oo'holen.
Bizuau juie. tien"', ongemo
tiveerd Oiïolagf Kleine y)rzc
ke-.,Een oe' lweneu type.
Werkloosheidsverzekering.
'sXJravenhage, 19 Jan. 1923.
Eén der meest winstgevende bedrijven in
dezen malaise-tijd is wel dat der berooving.
ATpar het heeft ook dit met het zakenleven
gemeen, dat het zeer wisselvallig is en bo
vendien gevaarlijk, want het is niet geoor
loofd. Daarbij wordt door de „Dames en Hoe
ren", die zich aan dit schoome vak wijden,
het voorbeeld van den Staat gevolgd en de
nering naar de tering gezet, in plaats van,
zooals normale schepselen doen, omgekeerd.
„Zoo gewonnen, zoo geronnen", is wel het
best op hen van toepassing.
De betroovings-bedrijven zijn bij voorkeur
in de groote steden gevestigd, omdat daar
het „afzetf'-gabied het grootst is en dus het
heste rendement van dit gevaarvolle beroep
wordt verkregen. Bovendien kan men hier
met succes het systeem der „massa-produc
tie" toepassen. lj)e affaires zijn gewoonlijk
op goeden stand gevestigd, d. w. z. daar waar
het grootste aantal „afnemers" langs komt,
dus b.V. in die nabijheid der stations, der
schouwburgen, groote bioscopen, café's en
cabarets. Dat alles is dus op ideale wijize in
gericht!
Alles heeft echter zijn keerzijde. En zoo
krijgen „de klanten'' niet alleen geen waar
voor het veel en veel te groote door hen
besteed'e bedrag, doch bovendien worden ze
genoodzaakt alles wat zij bij zich dragen als
^ruilmiddel" achter te laten, hetzij vrijwillig,
hetzij gedwongen. En dit is nu juist iets, dat
vele klanten niet aanstaat en een aantal hun
ner heeft dan ook den moed' nog wel te er
kennen, dat ze zijn afgezet en dat ze er in
gevlogen zijn.
En dan moet de politie maar zien dat zaak
je weer in 't reine te brengen; opknappen,
wat de klanten door eigen stommiteit heb
ben verprutst. En hoe vèel malen de dag
bladen deze „izaken" ook ais onbetrouwbaar
en gevaarlijk signaleeren, het geeft niets: de
mensch wil nu eenmaal bedrogen worden! En
gelaten', als schapen, die ter slachtbank wor
den geleid), maroheeren ze weer binnen.
Het verstandige dieel der memschheid en
vooral de niot-ingezetenen krijgen echter op
den duur door die oneindige reeks beroo-
vings-beriohten in de dagbladen een kijk op
de gemeenten, waar deze plaats vinden, die
er niet toe bijdraagt om hun naam naar bui
ten luister bij te zetten, afgezien nog van het
feit, dat ook fatsoenlijke lieden, onbewust in
den val kunnen loopen, terwijl de moraliteit
er nu niet bepaald door wordt verhoogd.
En zoo komen gemeente-bestuur en politie
autoriteiten, op aandrang van de openbare
meening veelal tot uiting komend in de
pers er toe maatregelen ter bestrijding
van het euvel te nemen.
Men moet echter niet denken, dat men het
kwaad absoluut kan uitroeien op deze wijze.
Dat heeft de praktijk van de Zedelijkheddswet-
ten 1911 wel geleerd. De groote verwach
in strijd met de nieuwe bopalingon onzer
politie-verordening, betreffende reclame in
het openbaar.
De meeste firma's hebben een gelukkigen
middenweg weten te vinden tusscben re
clame, kunst en aesthetica, al is het nu niet
steeds bepaald mooi en aantrekkelijk.
Maar er zijn ook zaken, die hun gevels
erbarmelijk door wanstaltige lappen ontsie
ren. Men loope b.v. eens door de Boekhorst-
straat ,dan vindt men voorbeelden te over.
De z.g. valuta-huizen en vliegende winkels
doen dat het geheele jaar lang! En blijkbaar
doet de overheid daaraan niets.
Wel echter belemmert zij door verschillen
de bureaucratische maatregelen menschen,
die hun best deen hun reclame zoo mooi en
netjes mogelijk te doen uitkomen. Wij bedoe
len hier degenen, die van lichtreclame, het
zij aan hun gevel, hetzij elders, gebruik wil-
'len maken.
Dait gaat maar niet zoo. Neen. daarvoor
moet men eerst een omslachtigen, tijdrooven-
den en kostbaren weg volgen met al den aan
kleve van dien. Men moet eerst toestem
ming van d'e „bouw-politie", Bouw- en Wo
ningtoezicht, hebben. Deze hoeren zijn
slechts op bepaalde, weinige uren te spreken
en aangezien de toeloop vrij groot en de be
handeling vrij langzaam is, moet men di. L
gewoonlijk de leverancier der lichtreclame,
die er met zijn ontwerpen komt, lang wach
ten. Tijdverlies, dus geldverlies, dat de op
drachtgever heeft te betalen.
Heeft men de toestemming, dan is men er
nog niet. Dan moet de Schoonheidscommis
sie nog haar goedkeuring geven en dat gaat
ook niet steeds gemakkelijk. Want die hoe
ren zijn zoo 'artistiek aangelegd, dat eenvou
dige ontwerpen, die gewoonlijk door de tech
nische bureaux, naar eigen inzicht of vol
gens opgave van den besteller, in bepaald
model en bepaalde kleuren worden ontwor
pen, dikwijls geen genade kunnen vinden.
Komt U maar eens terug met een ontwerp
met dit model, mieit deze lettersoort, met deze
kleuren en dan zullen we nog wel eens zien,
heet het dan. Soms krijgt men nog den vrien-
delijken raad: „Laat u het ontwerp liever
vervaardigen door een kunstenaar, b.v. door
meneer die en die (vermoedelijk een kennis
van den artistieken beoordeelaar), dan is het
zeker goed en dan bent u er zoo af!"
Kan men zich indenken, in welke stem
ming een leverancier dus een vakman
komt, die op een dergelijke wijize zijn tijd en
zijn geld Is gedwongen te verspillen? En de
klant, die al die (omnoodige) extra-kosten zal
hebben te betalen en wellicht ook nog een
product zal hebben te aanvaarden, dat niet
is (kon) worden uitgevoerd naar zijn wen-
sehen?
Schoonheidscommissies en dergelijke in
stellingen kunnen ongetwijfeld' nuttig werk
doen, doch zij zullen zich daarbij hebben aan
te passen aan de wenschen van het publiek
en aan de bedrijven. Niet omgekeerd, want
dan ziet men waartoe het kan leiden.
Maar het merkwaardigst en het meest
treffende is hier nog wel, het verschil in aard
en behandeling van de lichtreclame en de re
clame, zooals die thans bij sommige oprui
mingen tot uiting komt. Dat noemen' we me
ten met tweeërlei maat.
Een beetje minder gepleter met het eene,
een beetje meer aandacht voor het andere,
dlie men hier
tingen, die men daarvan had, zijn grooten-
deels averechts uitgekomen en als men daar- i dat is de juiste middenweg,
Van een kleine voorstelling wil hebben dan dient te gaan bewandelen,
leze men Brusse's „Rotterdamsche Zede-j
prenten". f Een merkwaardig geval werd dezer dagen
De bedoeling der maatregelen is dan ookdoor den Raad van State, afdeeling Geschil-
het verkrijgen van een zoo groot mogelijke j len van Bestuur, behandeld. Het betrof een
beperking en een beter, meer ingrijpend toe-beroep van R. E. tegen het besluit van Ged.
zicht. „Men m0et er althans iets tegen Staten van Zuid-Holland, waarbij hem eer-
doen", zegt ongeveer de Commissie voor vol ontslag als onderwijzer te Loosduinen
Strafverordeningen alhier in haar toelich- s was verleend.
ting. En daarmede heeft zi] tevens te ken- Aan den heer E. was ongevraagd eervol
nen gegeven, dat zij geen al te groote ver- j ontslag verleend' wegens lichaams- en zi els-
wachtingen er van heeft. Trouwens, wié degebreken, hoewel daarvan niets is gebleken,
praktijken der beroovers eenigszins van na-zooals de verdediger, tegenover de motivee-
bij kent weet dat zij steeds nieuwe mazen ring aan den Loosduinschen Raad' aanvoerde,
weten te vinden om uit het net der gerechtig- Een merkwaardigen kijk op deze zaak ga-
heid te ontsnappen. In Amsterdam, waar men j ven de verklaringen van verschillende des-
de maatregelen, die men hier wenscht in te I kundigen. De heer van Westerdorp, inspec-
LUCHTVAART.
Vliegongelukkei:.
Uit de Ver. Staten worden weer een ige
vliegongelukken gemeld. Bij een plaatsje
in den staat Wyoming vielen een bestuur
der en een monteur, die een nionv vlieg
tuig probeerden, te pletter. P-(j Avalor, in
den staat Californië, stiet de zeeofficier
Rhoback, die met een wa!erboot bij de ha
veningang manoeuvreerde, tegen een rots
en kwam er bij om het leven. Twee andere
pewocwü jju de 'boot werden gekwetst.
voeren, reeds geruimen tijd heeft toegepast,
kan men daarover meepraten. En dé lezer,
die ook daarvan iets meer wil weten, leze
wiat Collega J. O. Sandt daarover in „De Rat
ten van Amsterdam" geschreven heeft.
In 't kort komen de voorgestelde maatre
gelen op het volgende neer. De politie kan
inrichtingen, die klaarblijkelijk z;jn inge
richt tot het plegen van ontucht of het plegen
van diefstal, gesloten verklaren. Het is ver
boden, behalve in bepaalde gevallen, ze te
betreden en van dit verbod wordt door aan
plakking van een bevelschrift aan de wo
ning hetgeen de bewoners moeten toe
laten mededeeling gedaan aan het pu
bliek.
Hoe noodig een dergelijk beperkend op
treden is, zal aan ieder die het politie-rap-
port dagelijks nagaat en de omstandighe
den eenigszins kent, wel duidelijk zijn. De
geroofde bedragen vormen een formidabel
bedlrag naar ik vernam, is er in 1923 al
voor bijna 10.000.achterover gedrukt!
en de dames en hoeren loopen (of rijden) in
chique bontjassen en met kostbare ringen en
kettingen door dé straten der Residentie.
Ieder, die een beetie o^ de hoogte is, kent
hen; weet dat ze over een paar uur1 weer
vermoedelijk ongestoord hun slag slaan
en toch loopen ze op vrije voeitenl Hun wo
ningen kent bijna elk Hagenaar uit z'n
hoofd: de Faber van Riemsdijkstraat „Het
Huis met de Gouden Stoep" de Adriaan
Amptstraat, de Spinozastraat 10, en enkele
andere bekende adressen.
Onize stad geniet d'oor deze perceelen een
eigenaardige vermaardheid, die de aantrek
kingskracht van „echte" bezienswaardighe
den dreigt te overtreffen.
En men kent eigenlijk nog niet eens den
werkelijken omvang der berooving, omdat
vermoedelijk nog niet td)e helft der gevallen
aan het licht komt. De beroofden vreezen, öf
voor de wraak van de beroovers öf voor hun
„goeden" naam bü het bekend worden der
feiten. En deze omstandigheid is juist een
groot voordeel voor de „Dames en Heeren".
Uit het bovenstaande, waarover nog veel
rpeer te zeggen zou zijn, is het duidelijk, dat
gemeente-bestuur en politie der Residentie
een goed werk doen door meerdere bestrü-
dings- en beperkingsmaatregelen in het le
ven te roepen. Of de resultaten groot zullen
zijn, moet worden afgewacht, al zijn we ten
deze niet optimistisch gestemd.
t
Op 't oogenblik ziet men overal in onze
stad opruimingen en uitverkoop; het is daar
voor de tijd van 't jaar. Opruimingen, enz.
bremzen uit den aard der zaak reclame ma
ken met zich. zoowel in de dagbladen, als ook
aan den gevel of in de uitstalling.
Nu is d'aar op zich zelf niets tegen; inte
gendeel, het is zelfs gowenscht. Een andere
vraag is echter of de reclame aan gevels en
in étalages, welke doorgaans geschiedt met
plakkaten of bord&r; wei testhotisoh is ec, niet
teur van het L. O., verklaarde, dat de be
trokkene .volkomen geschikt was om onder
wijs te geven. Een medisch onderzoek inge
steld door prof. Wirikler te Utrecht, leverde
de verklaring oip, dat de persoon Lq. volko
men in orde was. De inspecteur wees er op,
dat het ontslaan zonder geneeskundig on
derzoek op deze wijze de rechtspositie van
den onderwijzer ernstig in gevaar brengt,
De oud-neuroloog en psychiater, thans
schoolopziener, de heer Keuohenius, ver
klaarde van appellant, tijdens zijn werkzaam
heden te 's-Gravenhage, een goeden indruk
te hebben gekregen. Hij laakte voorts scherp
het rapport van den Gemeente-arts Dr. Bijl
te Loosduinen; hij! achtte dat beneden alle
kritiek.
De Loosduiinsche burgervader, bijgestaan
door één der wethouders, verdedigde ten
slotte het standpunt van het Gemeente
bestuur.
Wij zijn zeer benieuwd op welke wijze de
Kroon deze kwestie zal beslissen, want dat er
iets niet in dén haak is, staat voor ons vast.
Tot daden van willekeur is zelfs een ge
meenteraad niet bevoegd, vooral niet als mén
blijkbaar nagelaten heeft de noodige rechts
gronden aan te voeren.
Men krijgt allicht den indruk, dat men den
heer E. „er uit heeft willen werken" om
bepaalde redenen.
Nu, eerlijk gezegd, heeft men daartoe wel
een ongelukkig middel gekozen. Want, he
laas, bestaan er in onze samenleving voor
personen, die er mee weten om te gaan, mid
deltjes genoeg om een tegenstander onmo
gelijk te maken, zonder dat daar eigenlijk
iets tegen is te doen.
Maar het blijft niettemin immoreel en af
keurenswaard!
t
Ja, kleine oorzaken hebben dikwijls groote
gevolgen. Dat bleek nog Zaterdagavond 18
dezer bü 't auto-ongeval aan de Koninginne
gracht op den hoek van de Dr. Kuyperstraat,
waarover de bladen reeds melding maakten.
Uit de toedracht van dit geval, welke wü
onmiddellijk van dé eerste ooggetuigen ver
namen, blijkt weer eens duidelijk, hoe zeer
voorzichtigheid op den rijweg geboden is.
De electrisehe tram, Lijn 6, reed van de
Koninginnegracht links af de Dr. Kuyper
straat in en stopte niet aan de halte even
voor de bocht, aange-ziep de conducteur zich
voor in den wagen bevond. Een dame op leef
tijd wilde echter uitstappen en een gedien
stig heer op het achterbalcon trok aan de
bel. waarna de tram stopte ed de dame uit
stapte en de straat overstak.
Gp eenigen afstand achter de tram reed
©öii auto in de richting Scheveningen en de
chauffeur, ziende dat de tram aanvariketijk
niet stopte, zoodat de weg een oogeniblik la
ter vrij zou zijn, bleef met matige vaart
doorrijden Enkele seconden later stond de
voorts de halte «til en do darno etend
op don rijweg voor do auto. die op darge-
Ujke eventualiteit natuurlijk niet kon zün
voorbereid.
Maar tot overmaat van ramp, ging de aame
niet in een bepaalden weg, doch bleef opden
weg wüfelen. Een aanrijding was hierdoor
onvermüdelük en de chauffeur, die nog zijn
bost deed dit te vermüden, reed nog op den
koop toe tegen een boom, waardoor de wagen
ernstig beschadigd' werd, d!e inzittenden door
de ruiten vlogen en zich verwondden. De on
voorzichtigheid van de dame bracht het leven
van zes personen in gevaar, afgezien nog van
materieele schade. Een 'kleine oorzaak had
hier groote gevolgen kunnen hebben, die nu
nog al meevallen. Het viel nog op, dat die
Geneeskundige Dienst laat kwam.
Het toppunt is echter, dat de chauffeur,
die alles deed om een aanrijding te voorko
men en naar mijn meening te veel daar
voor opofferde en in gevaar bracht op
verklaring van enkele voorbijgangers, die
het geval onjuist hadden waargenomen, door
de politie no gin arrest werd gesteld, doch
later is vrijgelaten. Ja, de chauffeur heeft
het altijd gedaan!
Een andere oorzaak, die groote gevolgen
heeft en nog grootore hebben kan, is de ver
zanding van de Scheveningsche Buiten
haven, door onvoldoende zorg van het Rük.
Deze toestand duurt nu reeds maanden en
verbetering blijft uit.
Thans is, het zoo erg, dat de jrisschersvloot
al gedurende 10 dagen niet kan uitvaren, om
dat de schepen en de sleepbooten vastloopeni
Even moeilijk gaat het binnenkomen, waar
bij nog dezer dagen' een schip strandde. Gaat
het zoo voort, dan wordt het visscherij-bedrijf
te Scheveningen met totalen ondergang be
dreigd, want zoowel visschers eis reeders lij
den enorme schade.
Het Kamerlid Snoeok Henckemans heeft
inmiddels daarover vragen aan den Minister
van Waterstaat gesteld, doch of het wat hel
pen zal, staat nog te bezien. Maar een der
gelijke ergerlüke toestand mag toch niet lan
ger voortduren. Waar blüft dan het Rech|
in Nederland?
Onize stad heeft dezer dagen een merk
waardig burger verloren, om zoo te zeggen:
een bekend type, zooals de steden in vroeger
jaren er meerdere telden. Tegenwoordig is
alles veel te modern, te machinaal, te haas
tig om' dergelüke figuren naar voren te doen
komen en ze op te merken.
Zoo'n bekende figuur altijd dan voor
menschen, die daarvoor oog hadden was
J. D. Garnade, de boékenverkooper van het
Binnenhof, die thans op 79-jarigen leeftijd ls
overleden. Stadgenoot en vreemdeling, die
het Binnenhof wat nauwlettender opnamen,
dan even bij het doorrilden van Lün 8 en
vooral de oudere Hagenaars kennen hem en
zün boekenstalletje onder de gewelf-bogen
van het rustige plekje in de Hofstad, waar
zooveel gewichtige gebouwen staan, al lang.
Het behoorde als 't ware bü de omgeving
daar.
Hü kende vele Kamerleden en zü kenden
hem; de politieke wisselingen zag hü om zoo
te zeggen gebeuren.
Menig Kamerlid' kocht btf hem boeken en
Hagenaars van den meer ouden stempel gin
gen speciaal naar het Binnenhof om bü hem
eens te snuffelen.
Hü was een marktkoopman, maar één van
de oude, goéde soort en met hem ver
dwijnt weer iets van het oud-den Haag. En
voor het oude komt wel nieuw, maar niet
steeds iets beters in de plaata Jammer ge
noeg!
In het Volksgebouw alhier heeft dezer da
gen een conferentie plaats gehad van ver
schillende vakcentrales (N. V. V., Bur. voor
de R.K. Vakorg., A. N. V. en N. A. S.) met
de fcasbesturen van de bü die centralen aan
gesloten organisaties, ter bespreking van den
toestand der werkloosheidsverzekering, die
aPes behalve gunstig is en voorziening
eiscni.
Verschillende Kamerleden en genoodigden
van uiteenloopende politieke richting woonr
den de bijeenkomst bü, waar de heeren A.
H. Smulders, 2e secretaris van het Bureau
voor de R.K.-Vakorganisatie en de heer R.
Stenhuls, voorzitter van het N. V. V., een
uiteenzetting van het probleem gaven.
Algemeen was men van meening. dat de
huidige regeling onvoldoende is en dat de
geheele werkloosheidsverzekering ten gron
de dreigt te gaan. Sprekers namens verschil
lende organisaties gaven een beeld van de
verhoudingen in hun vak en dat beeld was
niet rooskleurig, integendeel.
Tenslotte werden de verschillende bezwa
ren neergelegd ln een resolutie, die werd
aangenomen, terwijl ter nadere toelichting
audiënties zullen worden aangevraagd met
de Minister van Arbeid, Binnenlandsohe Za
ken en Financiën.
Moge het werkloosheidsvraagstuk en' do
daarmede samenhangende kwesties daardoor
lh een beter stadium komen, want dit is een
groot algemeen belang. Maar wij erkennen,
dat het oplassen zeer moeilük is.
LEO.
GEMENGD NIEUWS.
Weer gestrand.
Het voor eenlge dagen bü Terschelling ge
strande stoomschip Aldebaram werd Zaterdag
met behulp van ankers op diep water ge
bracht, zoodat het schip nagenoeg vlot was.
Des avonds is het schip echter weer op strand
geslagen.
Scheepsramp.
Het motorschip Vlllbo, dat met een lading
graan van Dantzig naar Antwerpen was, is
in de buurt van het lichtschip Elbe I gezon
ken. Van de uit 17 man bestaande beman
ning zün er 10 door een loodsschip gered,
de rest is verdronken.
Aanvaring. 4 man verdronken.
Te£ k°aKto van Austruweel, nabü Antwer
pen heeft Zaterdag een aanvaring plaats ge
had tusschen het ss. „Nautilus" van de Ge-
neral Bteam Navigation Oompany en de
„Austrahan die van. Huil kwam.
"Ns-utilus" was om 8 uur uit Antwer-
pen vertrokken en moest voorbü de „Austra-
iian die juist bezig was voor de stad' te
zwaaien om de dokken in te varen. Ho© het
ongeluk juist gebeurd is, kan nog niet wor-
xr verklaard. De schok was geweldig en de
Nautilus" die hoofdzakelijk geladen was met
l wr en met glas, zonk zoo snel dat de zes-
°T^va^end®n het water terecht kwa
men. De sleepbooten, die in do nabüheld wa
tten' maJ?°a F*!! re<tótog aan. Der-
wie de loods, konden op het
urjgü gebracht worden. De drie overigen.
de tweede officier Oornwall, de stoker en O».
rol en de tweede hofmeester Vincent, zün
verdwenen. Er waren twee passagiers, die
eveneens gered werden. De „Austrlian", die
toebehoort aan de Fritisch India-lijn, werd
slechts licht beschadigd en kon de dokken
invaren.
Da da.
Het „HM." geeft het volgende verslag van
een 'Wjeenlkomst der dadaïsten te Amsterdam:
Eeni tafeltje met ©en schemerlamp, d© 'heer
Theo van Doesburg*, hoofdredacteur van „De
Stijl", op een stoel.
Hü leest.
Hjj leest voor de grondbeginselen van
„Dada". De groote zaal overkiropt, publiek
joelt en trappelt en grinnikt en brult.
Dada is de schrik van alle kunst
critici, clubfauteuilrbourgeois en konynfok-
kers. Dada is een gezicht Dada wil geleefd
zijn. Dada verlangt j geen intellectueele be-
grips-associaties
(Donderend gelach in die kokende zaal).
„....De werkelijke dadaïst neemt voor
niets stelling.Voor den dadaïst berust de
bestaansmogelijkheid van dezen ballast
slecht» op twee dingen: reclame en sugges
tie.... uit fetiehistisdhe instincten ls, vol
gens den dadaïst, de mensdhheid geneigd
zich te Latenl verblinden door zekere karakte
ristieke uithangborden, deze dienen als re-
clame-middeL De godsdienst door bet
kruis, Odol tandpasta door den gebogen
flaoonvorm, Nietzsche door zün dikke snor".
(Gejoel wordt steüker, aandacht verslapt
al; lange Duitscbe citaten worden door nie
mand gevolgd; de heer Theo leest voort zon
der acht te slaan op de uitwerking).
Plotseling gaan de gorctijnen half open.
Voor een rose-verlicht doek staat mevrouw
van Doesburg als een onbewegelijke waqpen
pop van Hlrsch; even stilte.
Pieproe-oe-oe!Achter uit de zaal
kerm, preektoon-galmen, ge-roe-oe-oe.
dadaïst Kurt Sohwitters sdhünt daar te staan,
maar het publiek joelt boven hem uit
„Sterne.... strahlen
Vöglein.
gilt Kurt, maar zijn stem gaat verloren.
De heer Theo van Doesburg leest voort,
onverstoorbaar.
„....toéh kent de dadaïst den mensch
eeni'ge positieve waarde toe: het instinct om
te domineeren
„Dubbel zes!" brult er Iemand donde
rend gelach.
„Roeoe....oemiauw....auw I"
Kattengeloei.
De heer Theo leest, droog.
Opeens gaat het licht op ln de zaai. De
lezing is uit. De menigte schreeuwt zonder
reden of doel. Het scherm gaat dicht.
De heer en mevrouw Theo van Doesburg
treden op. Mevrouw van Doesburg zal eenl
ge marsohen op het klavier ten gehoore bren
gen. Eerste stuk: begrafenis-marsch van
een krokodil.
E«n wonderüjke cacophonie, door en door
valsch
Frenetiek applaus. Bloemen. Mevr. Van
Doesburg bedankt
Kurt Sdhwitters treedt op. Doodgewone
jongen met een slap boordje. Effen gezicht.
Een groote ronde koperen plaat heeft hü in
eene hand, een soort van zwengel in de an
dere. Eüj spreekt:
„Als ik een hand opsteek.... E8nnr~..
Zwei HMndegrosser Lfirm.... Hflnde
nieder alles siffi.1
Hand gaat op. Lawaai Twee handen. Hys
terisch gekrijsch van 't publiek.... Handen
neertameüjk stiL
Kurt Schwitters produceert vreemde ge
luiden. H-ó-ö-ö-ö.
'Voddó....!! KleerekoopII Nög razender
gejoel).
Kurt staat rustig met gesloten oogen te
schreeuwen heft de oogen ten hemel, kermt.
(„Van je héla, hola, houdt er den moed
maar in" dondert hét publiek door de zaal.
Daarna vervalt het ln een paroxysme van
goedaardigen waanzin. Menschen springen
op, een razend gefluit overstemt alles).
Op het verlichte scherm vertoont zich een
bizarre dadaïstische pop in taUooze kleuren.
De voorzitter der „Onafhankelüken", de heer
De Groot, verzoekt stilte. Een bel weerklinkt.
Het poppetje beweegt rijn ledematen, en
achter de schermen' schijnt iemand er iets
hij voor te dragen, volstrekt onverstaanbaar.
Het poppetje beweegt. „Hup Ajaxii" roept
een stem. Lawaai.
Mevrouw Van Doosburg treedt weer op,
speelt op het klavier de „Militaire marsoh van
«en mier". Als boven.
Hoogst onrustige pauze.
De heer De Groot treedt voor het scherm,
sprekend namens dadaïsten. Hij verzoekt
dringend oim eenige stilte, hoewel zéér ge
troffen door het enthousiasme. Dan zal d©
heert Kurt Schwitters eon voordracht hou
den van 25 minuten; na afloop zal er gele
genheid zün om dubbel te schreeuwen (ap
plaus).
De heer Kurt Schwitters sluit zich ln eigen
persoon aan hij dit verzoek. Hü zal voordra
gen „Ursachen und Beginn der glorreiohen
Revolution ln Revon", en gaat er MJ zitten.
Kurt draagt voor, ratelend aldoor van
„Da steht ein Mann.warum steht da der
Mann, ja wesbalb stht daOnder gil
letjes heeft hü het over „blau© Milch", hü
zingt en kermt en galmt.
(„Gooi dien vent er toch uit!" 'brult
iemand in de zaal; Kurt Schwitters daast
door; het publiek wordt wéér gek. „Me oente
terug!!' roept een stem, applaus barst los.)
De waanzin bereikt zün hoogtepunt. Een
loeiend geluld giert achter ln de zaal; de
heer De Groot smeekt om stilte: „rijf mJ1"
lioen mark verdiende vanvondl" wordt er
geschreeuwd. De heer De Groot protesteert.
Vlak bü het tooneel in een hoek van do zaal,
springt een reusachtig haren-en-baard-
mensch als een krankzinnig® rond („Tar-
zanl" roepen stemmen); de schel luidt;
achter ln de zaal wordt nu blükbaar gevoch
ten. Twee Inspecteurs van politie en ver
scheidene agenten treden op. Iedereen moet
gaan zitten; de doorloopen, die vol onrustige
typen van grootendeels-vreemd-ulterlijk rijn,
worden ontruimd. Het mag zoo niet door
gaan.
Als het wat kalmer ls verzoekt de heer
De Groot nogmaals dringend om stilte. Wie
geen belang in de voorstelling stelt, kan im
mers heen gaan (applaus). Het vctzock
wordt door Kurt Schwitters zelf hernaaia,
maar de zaal ls niet meer goed tot kalmte
te krijgen. Plotseling klinkt een soort van
heftig gekakel, dat aanstekelük werkt.
Een razend gelach volgt er op. Weer geka
kel. Een fotograaf posteert zioh op bet too
neel, doet zün werk.
Plotseling verschijnt Kurt weer op net
